و عینا تجربه همون چیزهای کوچولو کوچولویی که دیدنشون و دقت بهشون و همراه شدن با حس دلچسبی که در همون آن ، بهمون منتقل می کنن ؛ کمک می کنه در لحظه حضور داشته باشیم و همین دستاورده که به مرور تبدیل میشه به منبع انرژی درونی ما. و ما رو عملا بی نیاز می کنه از تاثیر اتفاقهای پیرامون.
کاملا موافقم و با این قضیه که هرکسی باید راه خودش رو بره و تجربه های کاملا منحصربه خودش رو داشته باشه به شدت هم نظرم. و این هم کاملا درسته که باید تأثیرپذیری از بیرون و عوامل بیرونی رو به مرور و باتمرین کم کرد و به منبع انرژی بخش درون نزدیک تر شد؛ که این قضیه به تدریج ما رو آدم های شادتر و آروم تری میکنه. ممنونم که ویدیو رو دیدی و نظرهای ارزشمندت رو نوشتی عشق من 💝🫂🫂🫂
خب، به نظر من مهمه که یاد بگیریم شادی و خوشحالی و آرامش خودمون رو به آدمها و اتفاقات بیرونی پیوند نزنیم .. البته این به معنی زیر سوال بردن بقیه ، غلط دونستن راه دیگران و یا حتی پشت پا زدن به خیلی چیزها نیست بلکه من اینجوری فهمیدمش که مهمه اجازه بدیم همه چیز سرجای خودش اتفاق بیفته، هرکسی راه خودش رو بره (آره، دقیقا هر کسی راه خودش رو بره چون هر کسی چیزهایی برای یادگرفتن داره که کاملا منحصر بفرده و قطعا قالب تجربه ی ما برای اون ، جواب نمیده) و به هیچ چیز واکنش افراطی نشون ندیم .. البته که رسیدن به این حالت از شخصیت و رفتار ، آسون نیست و جای بحث زیادی داره اما در اینجا منم باهات کاملا موافقم به ضرورت عادت دادن خودمون به تجربه ی دیدن ، حس و لمس خوشحالی و آرامش و لذت ناشی از چیزهایی که در عین کوچولویی بسیار قدرتمند هستند اونقدری که حتی منبع انرژیمون می تونن باشن (به جای تاثیر موقت خوشحالی مثلا ناشی از تعریف یا محبت یه آدم دیگه ..) . من بهشون میگم دلخوشیهای کوچیک که به سادگی می تونن حالمو عوض کنن .. مثل تاثیر حس آبی که به صورتت میزنی یا شنیدن صدای آهسته ی بُرسی که روی موهات می کشی .. دقت به بازتاب نور خورشیدی که به گوشه گوشه خونت می رسه و بوی قهوه ای که می نوشی ..
و عینا تجربه همون چیزهای کوچولو کوچولویی که دیدنشون و دقت بهشون و همراه شدن با حس دلچسبی که در همون آن ، بهمون منتقل می کنن ؛ کمک می کنه در لحظه حضور داشته باشیم و همین دستاورده که به مرور تبدیل میشه به منبع انرژی درونی ما.
و ما رو عملا بی نیاز می کنه از تاثیر اتفاقهای پیرامون.
کاملا موافقم و با این قضیه که هرکسی باید راه خودش رو بره و تجربه های کاملا منحصربه خودش رو داشته باشه به شدت هم نظرم. و این هم کاملا درسته که باید تأثیرپذیری از بیرون و عوامل بیرونی رو به مرور و باتمرین کم کرد و به منبع انرژی بخش درون نزدیک تر شد؛ که این قضیه به تدریج ما رو آدم های شادتر و آروم تری میکنه. ممنونم که ویدیو رو دیدی و نظرهای ارزشمندت رو نوشتی عشق من 💝🫂🫂🫂
خب، به نظر من مهمه که یاد بگیریم شادی و خوشحالی و آرامش خودمون رو به آدمها و اتفاقات بیرونی پیوند نزنیم .. البته این به معنی زیر سوال بردن بقیه ، غلط دونستن راه دیگران و یا حتی پشت پا زدن به خیلی چیزها نیست بلکه من اینجوری فهمیدمش که مهمه اجازه بدیم همه چیز سرجای خودش اتفاق بیفته، هرکسی راه خودش رو بره (آره، دقیقا هر کسی راه خودش رو بره چون هر کسی چیزهایی برای یادگرفتن داره که کاملا منحصر بفرده و قطعا قالب تجربه ی ما برای اون ، جواب نمیده) و به هیچ چیز واکنش افراطی نشون ندیم ..
البته که رسیدن به این حالت از شخصیت و رفتار ، آسون نیست و جای بحث زیادی داره اما در اینجا منم باهات کاملا موافقم به ضرورت عادت دادن خودمون به تجربه ی دیدن ، حس و لمس خوشحالی و آرامش و لذت ناشی از چیزهایی که در عین کوچولویی بسیار قدرتمند هستند اونقدری که حتی منبع انرژیمون می تونن باشن (به جای تاثیر موقت خوشحالی مثلا ناشی از تعریف یا محبت یه آدم دیگه ..) .
من بهشون میگم دلخوشیهای کوچیک که به سادگی می تونن حالمو عوض کنن ..
مثل تاثیر حس آبی که به صورتت میزنی یا شنیدن صدای آهسته ی بُرسی که روی موهات می کشی ..
دقت به بازتاب نور خورشیدی که به گوشه گوشه خونت می رسه و بوی قهوه ای که می نوشی ..