แม่ประดู่และผู้ดีแห่งมินบู : โยเดีย ที่คิด(ไม่)ถึง
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 10 ส.ค. 2018
- หลังจากที่ "ดอเนวอู" นักข่าวสาวชาวเมียนมา ได้ชมภาพยนตร์เรื่อง From Bangkok to Mandalay เธอได้ติดต่อมาทางเฟซบุ๊กแฟนเพจของภาพยนตร์ ทำให้เราได้ข้อมูลเกี่ยวกับคุณยายของเธอที่เสียชีวิตไปเมื่อ 2 ปีก่อน คุณยายได้เล่าให้ฟังเกี่ยวกับครอบครัวของเธอที่สืบเชื้อสายชาวโยเดียที่อพยพไปอยู่ที่เมียนมา หลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 และเธอได้บันทึกเสียงเรื่องเล่าของคุณยายไว้
เราชวนเธอเดินทางไปยังมินบู เมืองที่เราเคยไปชมจิตรกรรมฝีมือช่างโยเดียในซีซั่นที่ 1 และได้ตั้งข้อสันนิษฐานว่ามีชุมชนโยเดียอาศัยอยู่ที่นั่น ร่วมกันค้นหาความหมายของคำว่า "ตูเก๊า" ที่คุณยายใช้เรียกสายเลือดผู้ดีจากอยุธยา และชมสถาปัตยกรรมที่พวกเขาเหล่านั้นได้สร้างไว้
ติดตามชมโยเดีย ที่คิด(ไม่)ถึง พรมแดนแลสายเลือด ทุกวันเสาร์ เวลา 21.10 - 22.00 น. ทางไทยพีบีเอส หรือรับชมย้อนหลังได้ทาง www.thaipbs.or.th/Yodia
#ดอเนวอู #โยเดีย #โยเดียที่คิดไม่ถึง
-------------------------------------------------------
กด Subscribe
ติดตามรายการดีๆของช่อง ได้ที่ : goo.gl/hdy2ye
และ ติดตามไทยพีบีเอสออนไลน์ ได้ที่
Website : www.thaipbs.or.th
Facebook : www. ThaiPBSFan
Twitter : / thaipbs
Instagram : / thaipbs
Google Plus : www.thaipbs.or.th/GooglePlus
LINE : bit.ly/2GtS44i
TH-cam : / thaipbs - บันเทิง
ลูกหลานชาวอยุธยา ในประเทศไทย ขอฝากแสดงความเคารพและขอกราบดวงวิญญาณบรรพบุรุษของพวกเราชาวอโยธยา ที่พรากบ้าน จากเมืองนอน ไปอยู่พม่าตั้งแต่ครั้งนั้น ฝากความคิดถึงและความห่วงใย ไปหาลูกหลานชาวอยุธยาที่ใช้ชีวิตอยู่ในพม่า พวกเราคนไทย ยังจดจำบทเรียนและเหตุการณ์ที่เกิดกับกรุงศรีอยุธยา ได้เป็นอย่างดี จึงได้ออกดั้นด้นตามหาจนพบ แม้ว่าท่านเหล่านี้นจะไม่รู้จักพวกเราแล้ว ขอดวงวิญญาณ บรรพบุรุษชาวกรุงเก่า ทุกท่านจงได้รับรู้ บัดนี้ลูกหลาน ได้สร้างเมืองใหม่ขึ้นแทนที่เมืองเก่าที่ถูกทำลายไป พวกเราอยากให้บรรพบุรุษได้เห็น ได้รับรู้และภูมิใจในสิ่งที่ลูกหลานได้สร้างขึ้นใหม่ในปัจจุบันนี้
แต่มาตอนนี้ปี2020กำลังจะมีมารมาทำลายราชวงค์ของคนไทยอยู่ครับ
ผมไม่คิดว่าเค้าถูกเกณฑ์ไปเท่าไหร่นะครับ คิดว่าจะเหมือนตอนนี้ที่ไม่ชอบการปกครองของไทยแล้วย้ายถิ่นฐาน การรุกรานโจมตีเผาบ้านเมืองผมมองว่าเป็นการแก้ต่างความผิดของศักดินาสมัยนั้นมากกว่า
บางท่านอาจกลับชาติมาเกิดเป็นพวกเราในตอนนี้ก็เป็นได้ครับ
เพื่อนชาวไทยในประเทศไทยที่รัก คำว่าชาติ ก้อคือประชาชนในชาติที่ควรจะมีเวงตาที่มองเห็นความเป็นจริง(ตาสว่าง)
เราชอบคุณแล้ว
“โตขึ้นมาให้ไปโยเดีย ให้ลองตามหาญาติของเราดู” น้ำตาไหล
เช่นกัน ..
ขนลุกเลยครับ
ติดตามทุกตอนค่ะสารคดีชุดนี้เยี่ยมมาก ดูแล้วประทับใจตอนเริ่มต้นกับตอนสุดท้ายที่บรรพบุรุษของคุณดอเนวอูที่เป็นคนไทย คนโยเดีย แม่ประดู่คนไทย และคุณยายดอเตาบอกว่าแม่ประดู่คือทวดของท่าน .. และตอนสุดท้ายที่คุณดอเนวอูพูดว่า คุณยายเธอเล่าให้ฟังว่า ไม่อยากให้ลืมว่าเป็นเชื้อสายโยเดีย .. ถ้ามีโอกาสต้องไปโยเดียนะลูกไปตามหาญาติๆ .. น้ำตาแทบไหลเลย
รักอาจารย์ มิกกี้ ฮาร์ท มากๆขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยตามหาร่องรอยของชาวโยเดีย
พม่ารับเอาศิลปะ วัฒนธรรมจากโยเดียไป พม่ายอมรับและให้เกียรติอย่างไม่ปิดบัง ส่วนไทยเองก็ไม่เคยไปก้าวก่ายหรือทวงคืนต่างฝ่ายต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน เป็นอะไรที่น่าประทับใจมาก
pklcp 1987 อย่ได้พูดถึงเขมร นึกแล้วโมโห
pklcp 1987
เขมรกับลาวทวงสากกระเบือยันเรือรบ ลูกอิช่างทวงมันกะจะไม่ให้ไทยเหลืออะรัยเลยมั้ง
พี สะเดิด บางทีก็งงว่าแบบใครเป็นที่แรกแล้วจะทำไมวะ ของไทยก็สวยกว่าอยู่ดี อิจฉาเลยจะทำลายเหอะ ตอแหล
เเล้ว ศิลปะ พม่า กับ ไทย ต่างมากนะ คิดใหม่เลย เพื่อนบ้านมีอะไรดีไม่ได้ อยากเป็นของตัวเองไปหมด
ผ่านมาก็ผ่านไป แล้วๆกันไป ทีใครทีมัน ก็คงมีสักครั้งแร่ะ ไทยอาจจะเคยไปกาวดต้อนผู้คนฝั่งโน้นมาบ้าง อือฮึ!
ครงไหนรู้ว่าเป็นวัดคนไทยสร้างไว้ ควรช่วยบูรณะให้อยู่ยาวนาน บรรพบุรุษที่ถุกกวาดต้นไปรู้ว่าไม่ได้กลับมาไทย อาจสร้างวัด ศิลปะไว้ เพื่อคนไทยได้ตามหา
ตามล่าหาความเป็นโยเดียในเมียนมากับอินเดียนน่า ฮาร์ท มีเซอร์ไพรส์ทุกสัปดาห์
มีความรู้สึกว่าคนไทยอยู่ไหน ก็จะบอกลูกหลานตลอดว่าต้นตระกูลเราคือไทย
ดีมากที่ลูกหลานได้บันทึกเรื่องราวของตระกูลไว้ เพราะคนรุ่นใหม่น้อยคนจะสนใจเรื่องของบรรพบุรุษ นี้คุณยายพึ่งเสียตอนอายุ 90 เหมือนกัน ตอนเด็กๆคุณยายก็เล่าเรื่องตระกูลให้ฟังว่าสมัยก่อนบรรพบุรษเป็นพญา(ตำแหน่งขุนนางของล้านนา) ตอนยายเด็กๆได้อยู่เรือนหลังใหญ่ เรือนนั้นมีห้องหับมากมาย ถ้าเดินมืดๆค่ำบางทีเดินหลงภายในเรือน นามสกุลของยายเจ้านครเชียงใหม่ทานก็ตั้งให้บรรพบุรุษ แต่ตอนนี้คุณยายเสียไปแล้วประวัติศาสตร์ของตระกูลหายไปเลย เพราะพ่อแม่ก็ไม่รู้ ไม่เคยสนใจได้ถามกัน
ชมสารคดีชุดนี้แล้ว เหมือนต้องมนต์สะกด เบิกบานดีใจ เศร้าโศก ปีติ มาครบ ขอยกย่องจากใจคนดูคนหนี่ง
ตื้นตันกับประโยคสุดท้ายมากกก ขอบคุณอาจารย์มิคกี้ที่ทำรายการนี้ ช่วยค้นหาตามหาข้อมูลลูกหลานชาวสยามที่พลัดพรากไปนานมาให้ได้รับรู้เรื่องราวครับ
ขอบคุณ อาจารย์ มิกกี้ ฮาร์ด มากๆ ครับ ที่ช่วยค้นหา รกรากชาวโยเดีย ในพม่า มาให้ปรากฎพบเห็น
ผมแม้นไม่ใช่คนไทยแท้ แต่ก็รัก ทำนบทำเนียม อาหาร วิถีชีวิต ของชาวโยเดีย (อยุธยา) ที่ส่งต่อมายัง รัตน์โกสินทร์ (bangkok) ❤❤❤
ชอบทุกตอน เพิ่งได้มาดูช่วงกักตัวโควิด ทำให้มีแรงใจอยากกลับไปพม่าอีกครั่ง
ผมเพิ่งกลับมามีเวลาดูยอ้นหลังก้ช่วงกักตัวอยุ่บ้านนี่แหละคับ ชอบมากๆดูแบบมาราธอนเลย
จากที่ดูเมื่อ สองปีที่แล้ว มาดูวันนี้อีก สี่รอบ เชื้อสายผู้ดี ยังไงถึงรุ่นหลานก็ยังสง่าราศีต่างจากคนทั่วไปอยู่ดี
กลับมาชมอีกครั้งในรอบ1ปีเป็นรายการดี มีสาระ และคุณค่าทางประวัติศาสตร์
ณ จุดนี้คือ อยากบอกประเทศพม่าเพื่อนบ้านเราว่า เลิกรบได้ล้าววว อยากเข้าไปเยือนประเทศของท่านแล้วจ้าา อยากไปตามรอยค่าา
ขอบคุณคุณมิคกี้มากครับที่ทำให้เรารู้ข้อมูลคนโยเดียในเมียนม่าและช่วยทำให้เราเข้าใจคนพม่าโบราณมากขึ้น จิกซอร์ประวัติศาสตร์นี้ขาดหายไปและเราไม่เคยทราบมาก่อนเลยจากการศึกษาของนักประวัติศาสตร์ไทยเพียงด้านเดียว
กับเป็นคนพม่าทั่สนใจคนโยเดียค้นหาความรู้แต่ไทยเราเอาแต่หาหวยและเข้าทรงร่างทรงโดเรม่อนกับเขากะลา
ชอบมากค่ะ ตั้งแต่ติดตามอ่านหนังสือเกี่ยวกับราชวงศ์สุดท้ายของพม่าแล้ว เรื่องนี้น่าสนใจไม่แพ้กัน ทำไปเรื่อยๆนะคะ
ลองนึกภาพคนในสมัยนั้น เขาอยู่กันอย่างไร คนที่ต้องโยกย้ายแล้วใช้ชีวิตสร้างวัดต่างๆ ให้เป็นที่พักพิงทางใจ คงเป็นหนึ่งในหลายวิธีที่ช่วยให้คลายความคิดถึงบ้านที่ได้จากมา วัดวาอารามถึงได้มีความสวยงาน และมีวัดถูกสร้างมากมายเพื่อแสดงถึงกลุ่มคนในแต่ล่ะชุมชน ถ้าเป็นสมัยนี้คงหายากที่จะได้เห็นวัดวาอารามที่สวยมีเสน่ห์แบบสมัยก่อน อยากให้ประเทศเพื่อนบ้านร่วมใจกันหวงแหนรักษา มรดกที่คนเก่าแก่ได้ตั้งใจสร้างไว้ให้อยู่คู่กับประเทศ เป็นมรดกที่ไม่สามารถละทิ้งให้สูญหาย เก็บไว้ครับให้คนรุ่นหลังที่สนใจได้นึกภาพตามและภาพภูมิใจในอดีตที่ยิ่งใหญ่เมื่อเขาได้พอเห็น เขาจะได้รักในเชื้อชาติ รักในความเป็นประเทศของเขา
สงสารครับ ดูแล้วคิดถึงคนที่โดนต้อนไป คงลำบากน่าดู สลดใจจังเลย
ดูแล้วอยากไปเยี่ยมคนโยเดียในพม่าเลย...นับถือใจบรรพบุรุษ
น้อยมากครับที่คนไทยจะเปิดใจ
จะทำใจ จะใช้ใจ ในความเป็นจริง
เกือกทอง และกางฉัตรทอง
ช่วยทำสารคดีแบบนี้อีกนะคับ ขอบคุณคับ
ลึกซึ้งมากค่ะ🙁❤️❤️❤️
ในฐานะที่เป็นคนโยเดีย เกิดและเติบโตที่ทุ่งมะขามหย่อง ตอนเป็นเด็กๆก็วิ่งเล่นแถวภูเขาทอง นั่งรถผ่าน พระราชวังเก่า เพื่อไปเรียนหนังสือทุกวัน บางครั้งนั่งมองแม่น้ำเจ้าพระยาที่หน้าบ้านย่า อดจินตนาการไม่ได้ว่า ครั้งหนึ่งกองทัพพม่าเคยมาข้ามแม่น้ำบริเวณนี้ และครั้งหนึ่งเช่นกันที่ คนโยเดีย ก็ได้ข้ามแม่น้ำสายนี้และเดินทางไปจนถึงเมือง อังวะ ขอบคุณอาจารย์ มิกกี้ ที่ได้แบ่งปันข้อมูลให้เข้าใจในเรื่องนี้มากขึ้น
เราคือคนอโยธยาครับ พม่าเรียกอโยเดีย แปลว่า เมืองที่ไม่อาจรบชนะได้ พอจับชาวอโยธยาที่แพ้ศึกเลยตัดคำว่า อ ออก เป็นโยเดีย คือผู้มาจากเมืองที่พ่ายแพ้ แต่สารคดีนี้ทำให้เข้าใจประวัติศาสตร์คนโยเดียในพม่าได้เยอะเลยครับ คุณอยากรู้เหมือนผมมั้ย มีทหารพม่ามาแล้วไม่กลับ หนีมาตั้งรกรากที่บ้านเราบ้างหรือไม่???
ติดตามตลอดครับผม เป็นกำลังใจให้ทีมงานและผู้สร้างครับ ดูแล้วมีความสุขมากๆๆเลย
ตูเก๊า แปลว่าผู้ดี พวกเขาไม่อยากใช้คำว่าคนโยเดีย ก็เลยเวลาเหล้าเรื่องตระกูลให้ฟังกับลูกๆหลานๆ ใช้คำว่าพวกเขาเป็นตระกูลผู้ดีหรือเปล่า อันนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ
@@yinhtwestyle8099 ผมว่าคุณเม้นผิดโพสแล้วครับ แหแห
I respect his attempt to find footstep of old people's soul.Keep on trying sir.
ขอให้ตามหาคนโยเดียต่อไปดูทุกตอนชอบมากๆน้ำตาไหลเลย
ขอบคุณคุณมิคกี้มากครับ
ผมรักอยุธยา
ขอบคุณทีมงานทุกท่านที่ทำสารคดีชุดนี้ ทำให้นึกถึงหนังสือนิยายเรื่องสายโลหิต - ญาติกา คุณโสภาค สุวรรณ ได้เขียนถึงนางเอกที่เป็นคนโยเดีย เป็นสายเดียวกับพี่ชายขุนไกรที่โดนต้อนไปตอนเสียกรุง แล้วสั่งลูกหลานให้ตามหาญาติฝั่งไทย (ไม่แน่ใจว่าในลครจะมีจุดนี้หรือเปล่า เพราะไม่เคยดูลครเริ่องนี้ อ่านแต่หนังสือ)
รัก ที่อยากลืม มีครับ ในละครเรื่องญาติกาน่ะครับ
ดูแล้วก็ได้แต่สะท้อนใจ ที่ชาวโยเดียไม่สามารถรักษาเอกลักษณ์ของชาวโยเดียไว้ได้ ภาษาพูดก็เป็นภาษาลับ ล้านนายังโชคดีที่รวมกับสยามแต่สามารถรักษาภาษาและขนบธรรมเนียมทางล้านนาไว้ได้
รัก ที่อยากลืม ที่รักษาได้เพราะสยามไม่ได้ปกครองแบบอำมหิตเหมือนชาวพม่า
Meena Wadchuey ตอนอ่านเรื่องรากนครา รู้สึกภูมิใจในสติปัญญาของกษัตริย์ล้านนาที่สวามิภักดิ์สยามแทนที่จะสวามิภักดิ์พม่าซึ่งต่อมาโดนอังกฤษยึดครอง มิฉะนั้นป่านนี้ล้านนาคงเป็นคนกลุ่มน้อยเหมือนรัฐฉาน
เราว่าที่เขากลืนก้อเพราะอย่างในสารคดีบอกว่าพอบอกว่าเป็นคนโยเดียแล้วอาย คนพม่าสมัยก่อนอาจจะมองว่าเป็นเชลยหรืออาจมองว่าต่ำกว่าเขา ชาวโยเดียเลยอาจจะไม่กล้าบอกและกลืนไปกับพม่าในที่สุดค่ะ
เป็นบุญเหลือเกินที่ได้ดูรายการนี้
รายการดีดีเเบบนี้ผมชอบมากคับ
น้ำตาจิไหล ประทับใจมาก
ดูแล้วชอบมาก
อยากให้เธอได้มีโอกาสมาอยุธยาสักครั้ง รายการไม่พาเธอมาหน่อยเหรอคะ อยากให้ได้มาเห็นบ้านเมืองของแม่ประดู่ตู๊เก๊าแห่งมินบู จะรอติดตามนะคะ
ติดตามครับ ชอบมากได้รู้ที่มาที่ไปฯ "รักโยเดีย"
เป็นรายการที่ดีมากๆ ครับ
เราจะไปตามหาวงศ์ญาติของเรากัน
เป็นกำลังใจให้คะ.
สวย น่านั่งมาก ชอบ ขอบคุณ ขาวญี่ปุ่น. Vipol Sooklim.
มาแล้วๆ รอดูๆ 😀😄😃😍 อัพเร็วมาก..ขอบคุณคะ
ชอบมากๆครับ
สุดยอดสารคดีค่ะ
ทำได้ดีมากเลยครับ
ขอบคุณครับ!
ชอบมากๆๆสารคดีชุดนี้
ขอบคุณครับอาจารย์มากๆ
ขอบคุณค่ะ
จริงๆ รุ่นปู่ย่าของเราก็ไม่ได้เป็นคนไทยนะ นึกแล้วก็อยากตามรอยไปประเทศท่านเหมือนกัน แต่ยังไง เรารุ่นหลานก็เป็นคนไทย ทั้งตัวและหัวใจ เหมือนเดิมนั้นแหละ
นาทีที่29 เป็นเจดีย์ทรง ล้านนาครับ
สุดท้ายแล้วสงครามก็ไม่มีผู้แพ้และผู้ชนะอย่างแท้จริง มีแต่ความสูญเสียกันทั้ง2 ฝ่าย
. เลือดสยามอยู่ที่ใดก็ยังคงใว้ซึ่งความเป็นสยาม
ที่บ้านก็เป็นมอญ..รุ่นปู่ของปู่เล่าให้ปู่ฟังทำนองเดียวกัน รบแพ้ก็โดนกวาดต้อนพลัดบ้านพลัดเมืองมาแบบนี้เลยต่างกันแค่เป็นชาวบ้านธรรมดาๆ555.
ผมเป็นคนเชื้อสายอยุธยาฟังแล้วก็เศร้าใจ อยากให้คนโยเดียมาเที่ยวถิ่นฐานเดิมบ้างจะได้รู้ว่า ถิ่นฐานเดิมบรรทบุรุษเคยอยู่ตรงนี้ และเห็นความย่อยยับผลของสงครามจะได้รักเชื้อสายของตัวเองมากขึ้น
ย่อยยับเพราะพวกเราเองก็มากนะครับ อย่าไปโทษใครเลยครับ
❤❤❤❤❤❤❤❤
เพลงในตอนปิดสารคดี ชื่ออะไรเหรอครับ ชอบท่วงทำนองและเสียงร้องมากๆครับ
คำว่า "คนตูเก๊า" น่าจะเพี้ยนเสียงมาจากคำว่า "คนกรุงเก่า" รึเปล่าครับ? 😁
ดิฉันก็คิดว่าน่าจะใช่กรุงเก่าออกเสียงตูเก๊า
เคยข้ามไปแถวชายแดนพม่าไทย เจดีย์เห็นได้เยอะมากเลยนะ คิดอยู่ในใจคนพม่าเคร่งศาสนามากๆ
จบตอนนี้ ตอนสุดท้ายหรือครับ มีอีกไหม
คิดถึงคนสายเลือดเดียวกัน
ที่เขาปิดบังน่าจะกลัวโดนทำร้ายและอีกอย่างผู้พ่ายแพ้ไม่มีอะไรน่าจดจำและขาดความเชื่อหมั่นในตัวเองเหมือนแก้วแตกจะปะติดปะต่อยังไงก็มีรอยร้าวเหมือนรอยร้าวในใจก็อยู่แบบหลบซ่อนได้แต่บอกลูกหลานว่าตัว่เองเป็นโยเดียให้กลับไปตามหาบรรพบุรุษในไทยชึ่งสมัยพระนเรศวรข้าทาสบริวารก็เยอะนะที่กวาดต้อนไปและเสียกรุงครั้งที่2อีกละ
เข้าใจเนื้อหานะครับ แต่งงกับตัวละครและสถานที่ มันไม่เห็นภาพและการขยายความเท่าที่ควร รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองอ่านขงจื้อครั้งแรกสับสนไล่ลำดับความสัมพันธ์ไม่ถูกเลย
ต้องดูซ้ำค่ะ ดูครั้งแรกไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน
ต้องไปดูออกอากาศตั้งแต่แรกๆ มีหลายตอนมาก
ต้อวไล่ดูตั้งแต่ตอนแรกๆค่ะ นี่ดูรอบสองแล้ว
น่ามีมาตั้งแต่สมัยพระนเรศวร
ไม่ใช่ตอนปายกรุงศีรแน่ดูแล้วแต่ระยุคดูแล้วน่าจะผสม
ยุคแน่เพราะเสียกรุงมาหลาย
ครั้งและคนก็เป็นเฉลยหลาย
ร่น
อยากให้ตัวหนังสือใหญ่อีกนิดนึง
เหมือนเขาทำไว้เพื่อมีคนมาพบเห็น
☺️
ประวัติความจริงที่มันต้องปกปิดปิดบังมันไม่มีประโยชน์จะเปิดเผยตรงข้ามอันตราย ทำตัวกลมกลืนลูกหลานจะปลอดภัย
เข้าใจแล้วว่าทำใมสงครามสยามรบพม่าจึงต้องการกวาดต้อนผู้คนมากกว่าแย่งชิงพื้นที่
ดูจากในคลิปนี้พม่ามีพื้นที่ทำการเกษตรมากมายสุดลูกหูลูกตา แรงงานจึงมีค่าเหนือสิ่งใดในการก่อร่างสร้างอาณาจักร
เหมือนเป็นการมาแย่งชิงเมืองท่า เป็นการยุบอำนาจ ให้เหลือศูนย์กลางเมืองท่าย่านนี้ไปอยู่ที่พม่าที่เดียว
คนกรุงเก่า = คนตูเก๊า เพราะไม่อยากให้เรียกโยเดียมั้ง
ประวัติศาสตร์ไทย พม่าน่าศึกษาค้นหามากสืบกันไปมาผลัดกันกวาดต้อนตอนรบชนะ...มันก็คือญาติพี่น้องกันทั้งนั้นตั้งแต่โบราณนานมาแล้ว
ขอให้พม่าสงบสุขคืนมา คงได้ไปพม่าสักครั้ง
แล้วลูกหลานยังมีพูดไทยได้ไหม
เห็นพระพุทธรูปศิลปะโยเดียที่เจดีย์แล้วนึกถึงหลวงพ่อโสธรเลยครับ พม่าเค้าดีนะครับ อันไหนเป็นศิลปะไทย เขาระบุบอกหมด ส่วนเหม็นนี่เคลมของเราหมดเลย
ชอบมากอยากให้ทุกคนติดตามสรคดีแบบนี้เยอะ👍👍👍👍
จบข่าว
คนไทยหัวดีครับ สมัยก่อนผู้หลักผู้ใหญ่เขาสนับสนุน และคนไทยก็ดัดแปลงมาใช้ให้เข้ากับคนไทย
อยากให้ไทยแต่งตั้งอาจารย์มิกกี้เป็นอธิบดีกรมศิลปากรส่วนพม่าศึกษา
นาทีที่ 40:50 การทำรั้วไม้ไผ่ ไม่น่าเชื่อว่า ทางภาคเหนือส่วนมากก็นิยมทำรั้วไม้ไผ่สานเเบบนี้ครับ
แต่เขมร ไม่สำนึก ตัวว่า ที่มันแสดงอยู่นั้น จากราชสำนักไทย นำไปตอนเขมรเป็นเมืองขึ้น. ของไทยในอดีต. กำ
โยดะยาวง .... อยุธยาวงศ์???
ราชวงศ์อยุธยา
โยดะยาโหว่ง คือ ขุนนางที่ดูแลคนอยุธยา
รับมาเป็นพลเมืองไทยเลย
ภาพจาก พิพิธภัณฑ์ วัดประยูร
www.sac.or.th/databases/museumdatabase/en/review_inside_image.php?id=34
พวกเขาคือคนไทยสือเชื้อสายคนไทย
ชอบมากเลยครับซีรีย์ชุดนี้ขอให้ทำต่อไปเรื่อยๆนะครับ
ดีนะศิลปะไทยพม่ายังไม่ทำลาย
น่าสนใจว่าเหตุใดชาวโยเดีย ซึ่งมีฐานะทางสังคม และฐานะทางเศรษฐกิจระดับหนึ่ง จึงไม่เดินทางกลับ หรือตอนนั้นยังไม่มีประเทศยังไม่มีสัญชาติ เราเองที่อยู่ในปัจจุบัน มาแบบชาวโยเดีย ที่จากไปหรือเปล่านะ
พูดยังกะสมัยนั้นมันไปมากันง่ายๆ นะคับ ยศถาบันดาศักดิยังมีทุกอย่าง แถมเค้ายกให้ไปครองเมืองอีกต่างหาก
ต้องย้อนกลับไปฟังช่วงท้ายๆที่อ.อานันถามอาจารย์มิกกี้ ในคริปก่อนหน้านี้ครับ คำตอบนั้นผมว่าผมเข้าใจเลย เทปที่ออกอากาศ 21กค 61
มันคงไม่ง่ายขนาดจะขนคนกลับเยอะขนาดนั้น ส่วนคนที่ได้อยู่ปกครองก็คือชั้นเจ้านาย ซึ่งมีไม่กี่คน ก็ได้แต่งงานกับคนพม่าไปแล้ว ที่นั่นก็คือบ้านของลูกเค้า กับประชาชนตาสีตาสา ไม่ร่ำรวยทำไร่นาตามอัตภาพ กลับไปก็ไม่เหมือนเดิม แค่มีชีวิตรอดก็บุญแล้ว(เค้าน่าจะคิดแบบนั้น)
@@yukimeeno3314 ที่ไม่กลับน่าจะเพราะเปลี่ยนราชวงศ์ใหม่แล้ว มาเป็นกรุงธนบุรี
สื่อก็เข้าข้างตัวเองมาก
❤❤❤รู้สึกอยากให้ได้มีโอกาสมาเยือนผืนแผ่นดินบรรพบุรุษสักครั้ง
ตอนนี้เกลียดมินอ่องหล่ายมากเลยนะ พระจะลงโทษคนไม่ดี
ดีใจได้เจอลูกหลานอโยธยาโยเดียปนเคร้าใจสงครามสาธุ
สุดยอดอาจารย์มิกกี้ตามหาประวัติศาสตร์ขอบคุณทีมงานสนุกมากครับได้จินตนาการไปถึงสมัยโนนว่าภาพเหตุการณ์คงเป็นไปอย่างไร
คนจำนวนน้อยหลายร้อยปีก้คงถูกกลืนภาษาและอกลักแต่เอาจริงสายเลือดดีเอนเอแสดงได้ส่วนใหญ่เขาคือชนชั้นสูงและกลางที่อยู่ในกรุงน่าเศ้าเขาไม่มีโอกาสกลับบ้านเมืองิกเลย
เป็นองครักษ์ของกษัตริ์ไทยนะน่าเสียดายลืมภาษาไทยไปหมดถ้าเขาตามหารากเหง้าบรรพบุรุษของเขาในไทยคงเจอนะอยากให้เขามานะ
น่าจะลองมาตามหาดูนะ