Açıkçası "Çocuklar neden okulu sevmez?" başlığı ilgimi çekmediği için izlemeyecektim ama konu bambaşka şekilde hayatın içinden gerçeklerle doluymuş. Düzenli olarak açıp dinlenilmesi, hatırlanması gereken bilgiler. Teşekkürler.
“ Kayıtsız, şartsız seviyoruzu göstermek” (Sinan Canan) Çocuklarımız bir tohum misali Yaradanın imzasıdır. Onlar bizim kutsal emanetlerimizdir. Bizler yeter ki iyi örnek olalım, nitelikli rol model olalım gerisini onlar zaten kodlarından biliyor ..
Günümüzde ebeveynlerin çok kaygılı olması ve kendilerini yetersiz hissetmelerinin sebebi ki ben de onlardan biriyim, gerekli gereksiz bilgi akışına maruz kalmaları olduğunu düşünüyorum. Sosyal medyada birçok meslek grubu bilgi bombardımanına tutuyor bizi. Doktorlar, psikologlar, çocuk gelişim uzmanları vs. Sağlıklı beslenmek sağlam psikoloji ve fizyolojik gelişim gibi konularda ister istemez çok bilgi sahibi oluyoruz. İnsan bunları öğrenince uygulamaya çalışıyor çocuğu için en iyisini yapmak amaç çünkü ancak yapamayınca da kaygılı ve yetersiz hissediyor. Bir yandan da fenomen süper anne babalar var ki onlar ayrı bir konu. Herşeyin fazlası zarardır bilgiyi de dozunda almalı kanaatimce
Neden her şeyi çözeceğimizi zannediyoruz ki? Neden gelecek ile ilgili kaygılarımız varki? Bir saniye sonrası için garantimizin olmadığı bir hayat sürüyoruz. Yemek yerken bile sonraki yemeği düşünen bir sonraki öğünde ne yesek gibisinden acayip acayip şeylere kafa yoruyoruz. Çocuklara gelince onları boğuyoruz. Ne zaman E harfini öğrenecek sonra ne zaman heceleyecek yok okuma durumuna ne zaman geçecek. Olmuyor biz ne düşünürsek düşünelim boş. Değiştiremeyeceğimiz herşey hakkında kaygılanıyoruz. Biz gerçektende bir şeyleri düşününce değiştireceğimizi düşünüyorsak çok ama çok yanılıyoruz. Doksan sekiz yaşındaki dedem derki; akşam yatağa gittiğinde o gününü bitir ve uyu başka türlü bu hayatı yaşayamazsın .
Bu diyaloğu dinleyince,yüreğim cızır cızır cızladı,çaresizliklerimize gönlüm sızladı.Ahval-i halimiz öyle bir yara ki en usta cerrah bile neşteriyle müdahalede bulunsa,yıllarca sürdürmeye N takat yetiremeyeceği bir kapsamlı ameliyata döndü muhayyilemde..Nereye neşter atsa,bir diğer organa atlamış kanser gibi..Vaktinde hakkıyla çözülmemiş,sadece geçiştirilmiş ve deve tellal iken,pire berber ikenden beri süregelen ve üstüste eklenen,kördüğüme dönüşmüş sorunlarımızın,çocuklarımızın üzerindeki yansımalarında aşikar olmasının dayanılmaz yakıcılığı..Evet,çözmeye bir yerden başlamak gerek,ama bireysel ya da kümesel çözümler yetmez gibi görünüyor.Doğru ve kapsamlı SİSTEMler kuramazsak,battı balık,yan gider..
Çocuklarımla olmaktan keyif aldığım ve onlarla mutlu olduğum için, okul kaygısını diğer anneler gibi yaşamadığım için eşim tarafından zaman zaman aşağılanırım ve arızanın teki olduğum, sorumsuzun teki olduğum gibi cümleler işitirim.. ne sınav umrumdaymış ne okul umrumdaymış benim öyle söylüyor..oysa çocuklarımın okul malzemelerini ben tamamlarım, etkinliklerinde ben yardımcı olurum, sıkıntılarını ben dinlerim, nasıl oluyor da ben sorumsuz oluyorum anlamadım .veli toplantılarında daha çok ödev ve daha çok test kitabı diye ağlamıyorum ya, adam bana uyuz oluyor.. apartmandan bir çocugun annesi de benim çocukları çok serbest bıraktığımdan dem vurmuş, oysa ki çocukların kapalı alanlarda özellikle yetişkinlerle yalnız kalması, balkondan sarkmaları, trafikte kontrolsuz olmaları..vb benim de çok endişelendiğim şeyler var, balkondan baktığımda görebileceğim mesafede olmalarını salık verir serbest bırakırım ve bunlarla ilgili çocuklara tutarlı bir şekilde uyguladığım kurallar da var, ama yetmiyor demek ki.. diğer annelerle kaygı yarıştırmak gerekiyor sürekli, çocukları sağlıklı beslediginizden, eve asla ve asla sucuk, salam, mısır gevreği girmediğinden, hiçbir şartta kola içemeyeceklerinden(ne hikmetse fanta oluyor:))) daima köy tavuğu yedirdiginizden, kefir icirdiginizden falan dem vurmanız, etrafın çok tehlikeli olduğundan, her yerde çocuk kaçıran adamların dolaştığından (Allah korusun) bahsetmeniz gerekiyor etrafımdaki pek çok kadın böyle ve bu sekilde yer ediniyor gördüğüm kadarıyla..ben de sakin kalınca biraz tuhaf karşılıyorlar ve sorumsuz buluyorlar, hep bir rol kesmek gerekiyor
Ben de aynı şekilde, "Sen rahatsın yaaa" cümlesine maruz kalıyorum bu cümlenin içinde aşağılama ve bi sürü olumsuz şey barındırıyor. Nedeni de 10 yaşındaki oğlumun çantasını taşımıyor muşum, su istediğinde kendin alabilirsin diyor muşum vs vs duymuyorum artık, konuşup rahatlasınlar..
LGS sınavlarına hazırlık içerisinde 13 yaşındaki kızıyla ilişkisini sorgulayan bir anne olarak size çok teşekkür ederim... Akışına bırakmakla ilgili sürekli soru işaretleri kafamdaydı... Sanırım çok da yanlış yapmıyorum duygusuna vardım... Aklınıza sağlık ❤️
Benim oğlum da 8. Sınıfta rahat olmak istiyorum ebeveyn olarak önemli olan oğlumun mutluluğu lgs o kadar önemli değil diyorum ama çevremdekilere baktığım zaman en az 3 4 dersten özel ders aldırmalar vs görünce etkileniyorum Türkiye nin durumu ortada iyi bir liseye giderse iyi bir üniversite ve bölüme gidebilir noktasında lgs yi önemsememek mümkün olmuyor…oğluma ve sınava hazırlanan çocuklara gerçekten üzülüyorum ama sistem bu şekilde işliyor elimden geldiğince hafta sonları sosyal alan oluşturmaya çalışıyoruz ailecek hobilerinden de uZaklaşmasını istemiyoruz,bu süreçleri ebeveyn ve çocuklar olarak en sağlıklı bir şekilde atlatırız inşallah
👌❤️🌟🙏. Dinlerken düşündüm de🤔.. 15-20 yaş aralığı 3 çocuğum da ağaç gibi kendiliginden büyüyorlar. Dal budak saldılar, elbet meyveler verilecektir zamanı geldiginde 🙏 :). Sadece ihtiyaç duyduklarında yanındayız. Sıfır sürtüşme, çokça uyum 🙏. 'Bana nasıl davranılmasını isterdim' empatisi var hep içimde..
Rekabete dayalı günümüz toplumunda genelde ana babaların istediği, eğitimin kendisinin iyi olması değil, başkalarınınkinden daha iyi olmasıdır. "Anton Çehov'un, bir kedi yavrusuna fare tutmayı öğretmeye çalışan bir adamı konu alan, hoş bir öyküsü vardır. yavru kedi, farelerin peşinden koşmayınca adam onu dövermiş. sonunda yetişkin bir kedi olduğunda, her fare gördüğünde korkuyla yere siner olmuş. Anton Çehov şunu ekler: "bana latince öğreten de bu adamdı." kediler de yavrularına fare yakalamayı öğretir, ancak bunun için onların içgüdülerinin uyanmasını beklerler. o zaman yavrular bilginin elde edilmeye değer olduğu bir zamanda annelerine katılırlar; böylece disipline de gerek kalmaz." Çocukları gösterişli ve heybetli sosyal planlarının hammaddesi olarak görüyorlar, geleceğin fabrika "İşçileri", savaşın "süngüleri", ya da bunların benzerleri olarak. her öğrencinin, kendine özgü hakları ve kişiliği olan, başlı başına bir amaç oluşturduğunu göremeyen, onları sadece bir yapbozun parçası, taburunun bir eri, devletin bir vatandaşı sayan kimseler eğiticilik yapmaya elverişli değildir. İnsan kişiliğine saygı her sosyal problemde, ama özellikle eğitimde, bilgeliğin ilk koşuludur.
Yıllardır Sinan Canan ve Açık Beyin takipçisiyim ama bu seri bende bambaşka pencereler açtı . Ebeveynleri rahatlatırken bilnçlendirdiğiniz için ne kadar teşekkür etsem azdır
Ah bu eski köy ah, eski kadim mi yoksa eski kenki kendisini tekrarlayan kısır döngü mü, aslında yeni diye konuştuğumuz özden gelen en eski aslında hiç eskimeyen âdetler, yeniden saf sevgiye yeniden o tertemiz eskiye dönmek ümidi ile🙏
Biz de sizler gibi rahat ebeveyniz. Ama 5. sınıftan itibaren okul çocuğu őyle bir sıkıştırıp, yarış atı haline getirmeye çalışıyor ki; siz evde ne derseniz deyin çocuk kendini yetersiz hissetmeye başlıyor. Çocuğu resim ,műzik ve beden dersinden alıp ( yarışa műsait ya) test çőzdűrűyor...sistemle savaşamadım; aldım çocukları Kanada'ya geldim. Aslında sorunlu sistemden çok o hırs delisi veliler. Őzel okul sistemi de ayrıca tartışılacak bir konu. Őzel okullara yapılan yatırımlar devlet okullarına yapılsaydı tűm Tűrkiye'de, şimdi bambaşka bir toplum vardı karşımızda...
O kadar haklısınızki maalesef o hatayı ben yaptım. Çocuğumun çocukluk döneminin tadını çıkaramadım. Tek başıma yetiştirmemde etki yaptı sanırım Ah samanı geri alabilsek her anını doyasıya yaşardım. 🥹💔
Valla hayat sadece keyif cikarmak değil. Çocuklar da sömürmeye çok müsait, sorumluluk vermek de lazım bazen de sert olmak ,yoksa iyice zıvanadan çıkıyor oooohh z kuşağı da uyanık ve tembel ,bencil. Dikkat etmek lazım
bu aralar yeğenlerimin ve akrabalarımın çocuklarında okulla ilk tanışmalarında farkettigim ve kafamı kurcalayan bir soruydu,güzel denk geldi.çocuklar neden okulu sevmez?her ebeveynin izlemesi gerekli bence,ben ebeveyn degilim henüz ama izledim,güzeldi.
Çokta şeyapmamak lazimm sinan hocanın özlü sözü yine yerini bulduuu😎😎
2 ปีที่แล้ว +1
Okul ve öğretmenlerin etkisi %90 ve çocuğun oranı %10 ise bu bize çok şey anlatıyor. 6 yaşa kadar aile eğitimi ve sonrasında çocuğu takip edip ilgi alanları doğrultusunda mümkün olduğunca çok zengin ortamlara maruz bırakmak.
Gelişmiş ülkelerde son 50 yılda yapılan araştırmalar, okul başarısının sadece %10'unun okul ve öğretmenlerden kaynaklı olduğunu, kalan %90'ın ise öğrencinin kendisinden kaynaklandığını göstermektedir." D. K. Detterman Cambridge Unv
2 ปีที่แล้ว
@@bilginerkoc7519 ben de bu konunun üzerine yazmıştım. Niye tekrar yazdınız ki anlamadım şimdi. Yanlış ifade ettiğim bir şey mi var?
Hocam, bana oğluma duş almayı öğretmenin yolunu gösterin, başka da bir şey istemiyorum. Evimde erkek kokusuna alışkın değilim çünkü babası çok titiz adamdı ve ben şimdi oğluma sarılmak istediğimde sarılamıyorum. Duş alması için tek motivasyonu bu çünkü bana sarılmadan duramıyor 😄 Otobüste giderken leş gibi kokan gençlerin yanında duramıyorum, o sırada oğlumu düşünüp kaygılanıyorum işte, o da birilerini rahatsız ediyordur. Kaygılanmadan olmaz ki, ya burnumu kesip atmam lazım ya oğlumu evden kovmam, ya da kaygılanarak çare bulmam. :) Çocuklarım için uğraşıyorum ama hep söylediğim bir şey var: sınav notunuz nolursa olsun, ne yaparsanız ya da yapamazsanız bilin ki, bu size olan sevgimi etkilemez.
Bu sistemde uzman olmadıkları halde karar alma zorunluluğu onlara verildiği için kaygıları hiç bitmiyor, hep yetersizlik hissediyorlar. Düşünsenize araba tamirinde tecrüben yok, ama ne yapılacağını sürekli sana soruyorlar. Bırak çocuğunu araban için bile kaygılanırsın.
Boşuna uğraşmayın özellikle ebeveyn iseniz belirli bir düşünce seviyesinin üzerinde olmadığınız sürece empati kuramaz ve anlayamazsınız. Çocuğunuzun hayatı elinden alınıyor ve her şey mahvoluyor hala uyuyorsunuz
Bugün Antidepresanla ilgili videonuza denk geldim, aman Allahım korkunç. O kadar az bilginiz var ki konuyla ilgili. kahvehane muhabbetinden hallice 20 dk karşılıklı konuşmuşsunuz. Kanalın adı açık beyin bir de...
Sorun bizde değil, sorun devlet ve bu devletin başındaki insanlar iktidar ve sistem. Bu ülkede insanın kaygılı olmaması imkansız. Ekonomin çok kotu olduğu, eğitimin ,sağlığın çok kotu olan idealist olmayan öğretmenlerin olduğu bir ülkede nasıl olunur anlatır mısınız ?.
Açıkçası "Çocuklar neden okulu sevmez?" başlığı ilgimi çekmediği için izlemeyecektim ama konu bambaşka şekilde hayatın içinden gerçeklerle doluymuş. Düzenli olarak açıp dinlenilmesi, hatırlanması gereken bilgiler. Teşekkürler.
Ben de bu başlık için izlemek istemiştim, ilgimi çekmişti yani (bu arada başlık ne olursa olsun izleyecektim). Başka bir konu çıktı. 🙃
Bence kontrolcü ebeveynlerin ilgisini çekmek icin böyle başlık atmışlar ters köşe 😄
Aynen benim için de öyle oldu
“ Kayıtsız, şartsız seviyoruzu göstermek” (Sinan Canan)
Çocuklarımız bir tohum misali Yaradanın imzasıdır. Onlar bizim kutsal emanetlerimizdir. Bizler yeter ki iyi örnek olalım, nitelikli rol model olalım gerisini onlar zaten kodlarından biliyor ..
Günümüzde ebeveynlerin çok kaygılı olması ve kendilerini yetersiz hissetmelerinin sebebi ki ben de onlardan biriyim, gerekli gereksiz bilgi akışına maruz kalmaları olduğunu düşünüyorum. Sosyal medyada birçok meslek grubu bilgi bombardımanına tutuyor bizi. Doktorlar, psikologlar, çocuk gelişim uzmanları vs. Sağlıklı beslenmek sağlam psikoloji ve fizyolojik gelişim gibi konularda ister istemez çok bilgi sahibi oluyoruz. İnsan bunları öğrenince uygulamaya çalışıyor çocuğu için en iyisini yapmak amaç çünkü ancak yapamayınca da kaygılı ve yetersiz hissediyor. Bir yandan da fenomen süper anne babalar var ki onlar ayrı bir konu. Herşeyin fazlası zarardır bilgiyi de dozunda almalı kanaatimce
Neden her şeyi çözeceğimizi zannediyoruz ki? Neden gelecek ile ilgili kaygılarımız varki? Bir saniye sonrası için garantimizin olmadığı bir hayat sürüyoruz. Yemek yerken bile sonraki yemeği düşünen bir sonraki öğünde ne yesek gibisinden acayip acayip şeylere kafa yoruyoruz. Çocuklara gelince onları boğuyoruz. Ne zaman E harfini öğrenecek sonra ne zaman heceleyecek yok okuma durumuna ne zaman geçecek. Olmuyor biz ne düşünürsek düşünelim boş. Değiştiremeyeceğimiz herşey hakkında kaygılanıyoruz. Biz gerçektende bir şeyleri düşününce değiştireceğimizi düşünüyorsak çok ama çok yanılıyoruz. Doksan sekiz yaşındaki dedem derki; akşam yatağa gittiğinde o gününü bitir ve uyu başka türlü bu hayatı yaşayamazsın .
o kadar yıl yaşamasının sebebi ortada. Ne varsa eskilerde var.
9
😅
Bu diyaloğu dinleyince,yüreğim cızır cızır cızladı,çaresizliklerimize gönlüm sızladı.Ahval-i halimiz öyle bir yara ki en usta cerrah bile neşteriyle müdahalede bulunsa,yıllarca sürdürmeye N takat yetiremeyeceği bir kapsamlı ameliyata döndü muhayyilemde..Nereye neşter atsa,bir diğer organa atlamış kanser gibi..Vaktinde hakkıyla çözülmemiş,sadece geçiştirilmiş ve deve tellal iken,pire berber ikenden beri süregelen ve üstüste eklenen,kördüğüme dönüşmüş sorunlarımızın,çocuklarımızın üzerindeki yansımalarında aşikar olmasının dayanılmaz yakıcılığı..Evet,çözmeye bir yerden başlamak gerek,ama bireysel ya da kümesel çözümler yetmez gibi görünüyor.Doğru ve kapsamlı SİSTEMler kuramazsak,battı balık,yan gider..
Üiş
Q
Öğretmen ebeveynler dahi kaygılı ise eğitim süreci ile ilgili (overthinking) aşırı düşünme durumuyla birlikte (overrated) durumu da vardır.
Çocuklarımla olmaktan keyif aldığım ve onlarla mutlu olduğum için, okul kaygısını diğer anneler gibi yaşamadığım için eşim tarafından zaman zaman aşağılanırım ve arızanın teki olduğum, sorumsuzun teki olduğum gibi cümleler işitirim.. ne sınav umrumdaymış ne okul umrumdaymış benim öyle söylüyor..oysa çocuklarımın okul malzemelerini ben tamamlarım, etkinliklerinde ben yardımcı olurum, sıkıntılarını ben dinlerim, nasıl oluyor da ben sorumsuz oluyorum anlamadım .veli toplantılarında daha çok ödev ve daha çok test kitabı diye ağlamıyorum ya, adam bana uyuz oluyor.. apartmandan bir çocugun annesi de benim çocukları çok serbest bıraktığımdan dem vurmuş, oysa ki çocukların kapalı alanlarda özellikle yetişkinlerle yalnız kalması, balkondan sarkmaları, trafikte kontrolsuz olmaları..vb benim de çok endişelendiğim şeyler var, balkondan baktığımda görebileceğim mesafede olmalarını salık verir serbest bırakırım ve bunlarla ilgili çocuklara tutarlı bir şekilde uyguladığım kurallar da var, ama yetmiyor demek ki.. diğer annelerle kaygı yarıştırmak gerekiyor sürekli, çocukları sağlıklı beslediginizden, eve asla ve asla sucuk, salam, mısır gevreği girmediğinden, hiçbir şartta kola içemeyeceklerinden(ne hikmetse fanta oluyor:))) daima köy tavuğu yedirdiginizden, kefir icirdiginizden falan dem vurmanız, etrafın çok tehlikeli olduğundan, her yerde çocuk kaçıran adamların dolaştığından (Allah korusun) bahsetmeniz gerekiyor etrafımdaki pek çok kadın böyle ve bu sekilde yer ediniyor gördüğüm kadarıyla..ben de sakin kalınca biraz tuhaf karşılıyorlar ve sorumsuz buluyorlar, hep bir rol kesmek gerekiyor
Ben de aynı şekilde, "Sen rahatsın yaaa" cümlesine maruz kalıyorum bu cümlenin içinde aşağılama ve bi sürü olumsuz şey barındırıyor. Nedeni de 10 yaşındaki oğlumun çantasını taşımıyor muşum, su istediğinde kendin alabilirsin diyor muşum vs vs duymuyorum artık, konuşup rahatlasınlar..
@@yazio9585 yok artık bu söyledikleriniz gerçek mi bu yüzden mi rahat olduğunuzu söylüyorlar 😨
Sizi tebrik ederim.ben ogretmenim ve mutlu cocuk herseyi basarir okular mutsuz cocuklarla dolu etrafinizdakileri bosverin hic pişman olmicaksiniz
@@projem8533 teşekkürler
Şu akıp yolunu bulur ama ebeveynler suyun yolunu bozuyor
LGS sınavlarına hazırlık içerisinde 13 yaşındaki kızıyla ilişkisini sorgulayan bir anne olarak size çok teşekkür ederim... Akışına bırakmakla ilgili sürekli soru işaretleri kafamdaydı... Sanırım çok da yanlış yapmıyorum duygusuna vardım... Aklınıza sağlık ❤️
Benim oğlum da 8. Sınıfta rahat olmak istiyorum ebeveyn olarak önemli olan oğlumun mutluluğu lgs o kadar önemli değil diyorum ama çevremdekilere baktığım zaman en az 3 4 dersten özel ders aldırmalar vs görünce etkileniyorum Türkiye nin durumu ortada iyi bir liseye giderse iyi bir üniversite ve bölüme gidebilir noktasında lgs yi önemsememek mümkün olmuyor…oğluma ve sınava hazırlanan çocuklara gerçekten üzülüyorum ama sistem bu şekilde işliyor elimden geldiğince hafta sonları sosyal alan oluşturmaya çalışıyoruz ailecek hobilerinden de uZaklaşmasını istemiyoruz,bu süreçleri ebeveyn ve çocuklar olarak en sağlıklı bir şekilde atlatırız inşallah
Hocam emeğinize sağlık. Öyle eğitici bir video olmuş ki, bütün watsapp gruplarımda paylaştım.
👌❤️🌟🙏. Dinlerken düşündüm de🤔.. 15-20 yaş aralığı 3 çocuğum da ağaç gibi kendiliginden büyüyorlar. Dal budak saldılar, elbet meyveler verilecektir zamanı geldiginde 🙏 :). Sadece ihtiyaç duyduklarında yanındayız. Sıfır sürtüşme, çokça uyum 🙏. 'Bana nasıl davranılmasını isterdim' empatisi var hep içimde..
Harika tebrikler
Rekabete dayalı günümüz toplumunda genelde ana babaların istediği, eğitimin kendisinin iyi olması değil, başkalarınınkinden daha iyi olmasıdır.
"Anton Çehov'un, bir kedi yavrusuna fare tutmayı öğretmeye çalışan bir adamı konu alan, hoş bir öyküsü vardır. yavru kedi, farelerin peşinden koşmayınca adam onu dövermiş. sonunda yetişkin bir kedi olduğunda, her fare gördüğünde korkuyla yere siner olmuş. Anton Çehov şunu ekler: "bana latince öğreten de bu adamdı." kediler de yavrularına fare yakalamayı öğretir, ancak bunun için onların içgüdülerinin uyanmasını beklerler. o zaman yavrular bilginin elde edilmeye değer olduğu bir zamanda annelerine katılırlar; böylece disipline de gerek kalmaz."
Çocukları gösterişli ve heybetli sosyal planlarının hammaddesi olarak görüyorlar, geleceğin fabrika "İşçileri", savaşın "süngüleri", ya da bunların benzerleri olarak. her öğrencinin, kendine özgü hakları ve kişiliği olan, başlı başına bir amaç oluşturduğunu göremeyen, onları sadece bir yapbozun parçası, taburunun bir eri, devletin bir vatandaşı sayan kimseler eğiticilik yapmaya elverişli değildir. İnsan kişiliğine saygı her sosyal problemde, ama özellikle eğitimde, bilgeliğin ilk koşuludur.
Bi öğretmen olarak yorumunuza bayildim.cok guzel anltmişsiniz
Darlanmıştım camı açtınız sağ olun nefes aldım 💞
Yıllardır Sinan Canan ve Açık Beyin takipçisiyim ama bu seri bende bambaşka pencereler açtı . Ebeveynleri rahatlatırken bilnçlendirdiğiniz için ne kadar teşekkür etsem azdır
Agziniza saglik ben londrada yasiyorum yemin ederim hergun bunlari dusunmekten kafayi yedim.
Ah bu eski köy ah, eski kadim mi yoksa eski kenki kendisini tekrarlayan kısır döngü mü, aslında yeni diye konuştuğumuz özden gelen en eski aslında hiç eskimeyen âdetler, yeniden saf sevgiye yeniden o tertemiz eskiye dönmek ümidi ile🙏
Biz de sizler gibi rahat ebeveyniz. Ama 5. sınıftan itibaren okul çocuğu őyle bir sıkıştırıp, yarış atı haline getirmeye çalışıyor ki; siz evde ne derseniz deyin çocuk kendini yetersiz hissetmeye başlıyor. Çocuğu resim ,műzik ve beden dersinden alıp ( yarışa műsait ya) test çőzdűrűyor...sistemle savaşamadım; aldım çocukları Kanada'ya geldim.
Aslında sorunlu sistemden çok o hırs delisi veliler. Őzel okul sistemi de ayrıca tartışılacak bir konu. Őzel okullara yapılan yatırımlar devlet okullarına yapılsaydı tűm Tűrkiye'de, şimdi bambaşka bir toplum vardı karşımızda...
O kadar haklısınızki maalesef o hatayı ben yaptım. Çocuğumun çocukluk döneminin tadını çıkaramadım. Tek başıma yetiştirmemde etki yaptı sanırım Ah samanı geri alabilsek her anını doyasıya yaşardım. 🥹💔
Valla hayat sadece keyif cikarmak değil. Çocuklar da sömürmeye çok müsait, sorumluluk vermek de lazım bazen de sert olmak ,yoksa iyice zıvanadan çıkıyor oooohh z kuşağı da uyanık ve tembel ,bencil. Dikkat etmek lazım
sohbetileriniz o kadar güzel ki
her hafta sabırsızlıkla bekliyoruz kızlarım ve ben
Ara ara gelip dinlemem lazım🙏
Doz herseyde belirleyicidir, bu duygular icin de böyledir.❤
Aynen...eksik doz hastalık, yeterli doz şifa , fazla doz zehir olabilir
bu aralar yeğenlerimin ve akrabalarımın çocuklarında okulla ilk tanışmalarında farkettigim ve kafamı kurcalayan bir soruydu,güzel denk geldi.çocuklar neden okulu sevmez?her ebeveynin izlemesi gerekli bence,ben ebeveyn degilim henüz ama izledim,güzeldi.
Çokta şeyapmamak lazimm sinan hocanın özlü sözü yine yerini bulduuu😎😎
Okul ve öğretmenlerin etkisi %90 ve çocuğun oranı %10 ise bu bize çok şey anlatıyor. 6 yaşa kadar aile eğitimi ve sonrasında çocuğu takip edip ilgi alanları doğrultusunda mümkün olduğunca çok zengin ortamlara maruz bırakmak.
Gelişmiş ülkelerde son 50 yılda yapılan araştırmalar, okul başarısının sadece %10'unun okul ve öğretmenlerden kaynaklı olduğunu, kalan %90'ın ise öğrencinin kendisinden kaynaklandığını göstermektedir." D. K. Detterman
Cambridge Unv
@@bilginerkoc7519 ben de bu konunun üzerine yazmıştım. Niye tekrar yazdınız ki anlamadım şimdi. Yanlış ifade ettiğim bir şey mi var?
🤭 Tabii ya yanlış sayılar
@ özellikle bir kastım yok ama rakamlar öyle ters ki bir yanlışlık olmalı dedim ve yazmadan duramadım. Kusura bakmayınız.
program serisini çok beğenerek takip ediyorum
devam etmesi dileğiyle
çok teşekkürler
bununla alakalı black mirror'de bir bölüm vardı. çocuğunu sürekli izleyen bir annenin bölümü
Kaygı bizi mahvediyor.
Çok iyi geldi bu sohbet 😊 emeğinize sağlık
Güncelleme geliyor programlarınızla bildiğimizi zannettiğimiz işlemeyen eğitim yaklaşımlarına .teşekkür ederiz hocalarımıza
Hocam, bana oğluma duş almayı öğretmenin yolunu gösterin, başka da bir şey istemiyorum. Evimde erkek kokusuna alışkın değilim çünkü babası çok titiz adamdı ve ben şimdi oğluma sarılmak istediğimde sarılamıyorum. Duş alması için tek motivasyonu bu çünkü bana sarılmadan duramıyor 😄 Otobüste giderken leş gibi kokan gençlerin yanında duramıyorum, o sırada oğlumu düşünüp kaygılanıyorum işte, o da birilerini rahatsız ediyordur. Kaygılanmadan olmaz ki, ya burnumu kesip atmam lazım ya oğlumu evden kovmam, ya da kaygılanarak çare bulmam. :)
Çocuklarım için uğraşıyorum ama hep söylediğim bir şey var: sınav notunuz nolursa olsun, ne yaparsanız ya da yapamazsanız bilin ki, bu size olan sevgimi etkilemez.
Tesekkkkkürr ederiiiiiiiiiiimmmmm!
başlık düzelmiş👍🏻😊🤗
çocuklar okulu neden sevmez ? i bekliyoruz o zaman
Ali Bey yeni okulunuzu ne zaman aciyorsunuz ??? Ve kac cocugunuz var?
Destek yorumudur, kolay gelsin, iyi yayınlar. Videolarınızın ve başarılarınızın devamını dilerim.
Selamlar. Endişe yerine sevgi olsun. Çocuk yerine anne ve baba çocukta gördüğü yanlışın kendine ait olduğunu görüp düzeltsin daha iyi olabilir ❤
Bu seri çok iyi olmuş👏
Konu çok önemli. Teşekkürler...
Lütfen devamı gelsin çok teşekkür ederiz
Bu sistemde uzman olmadıkları halde karar alma zorunluluğu onlara verildiği için kaygıları hiç bitmiyor, hep yetersizlik hissediyorlar. Düşünsenize araba tamirinde tecrüben yok, ama ne yapılacağını sürekli sana soruyorlar. Bırak çocuğunu araban için bile kaygılanırsın.
Elma ağacından mango vermesini bekleyemezsiniz. Ana teslim olun, elinizden geleni yapın yeter. (Kendime not olsun bu da.)
Çok bilgilendirici ve güzel vakit geçirmemi sağlayan bir videoydu emeğinize sağlık 🤩
Emeğiniz için teşekkür ederim
Çok teşekkürler👏
Ali Koç Hoca'da müthiş bir oyunculuk yeteneği gören bir tek ben miyim?
Videonun başlığı çok ilgimi çekti .
Kendimden bir yer buldum sanki.:)
Sinan Hocam geçmiş olsun 💙
Çok güzel bir sohbet olmuş teşekkür ederiz 🥰
Şahanesiniz👍❤️💐
Hocam ben de aynen sizin gibi etrafa bakınca endişelenmeye başlıyorum. Millet paralanıyor; benim de panik olmam gerekiyor sanırım diye düşünüyorum :/
Ebeveyn kaygısı doğumda başlıyor, ülkemizde bu kadar sezeryan doğumun başka açıklaması olamaz.
Videolarınızı izlemek çok keyif verici. Ufuk açan eğitici ve bilgilendirici içerikleriniz için teşekkürler.
Bir kişi kendini nasıl sevebilir ne yapması gerekir?
Sosyolog Nurdogan Arkış'ın özsevgi videolarını izlemenizi öneririm. Saygılar.
Ahanda günde bin kez sorduğumuz sorular yar bana bir çare
Boşuna uğraşmayın özellikle ebeveyn iseniz belirli bir düşünce seviyesinin üzerinde olmadığınız sürece empati kuramaz ve anlayamazsınız. Çocuğunuzun hayatı elinden alınıyor ve her şey mahvoluyor hala uyuyorsunuz
çocuklar okulu neden sevmez sorusunun cevabını alamadık mı??
Yani sinirliyim bu konuda endişeyi bıraktim
❤❤❤
Bugün Antidepresanla ilgili videonuza denk geldim, aman Allahım korkunç. O kadar az bilginiz var ki konuyla ilgili. kahvehane muhabbetinden hallice 20 dk karşılıklı konuşmuşsunuz. Kanalın adı açık beyin bir de...
👏👏👏👏👏👏🧿
👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽👍🏽❤️min dəfə
Endişeden bitap düşmüş.
STOACI OLMAK GEREK.
Sorun bizde değil, sorun devlet ve bu devletin başındaki insanlar iktidar ve sistem. Bu ülkede insanın kaygılı olmaması imkansız. Ekonomin çok kotu olduğu, eğitimin ,sağlığın çok kotu olan idealist olmayan öğretmenlerin olduğu bir ülkede nasıl olunur anlatır mısınız ?.