Dziwna poezja Mirona Białoszewskiego

Tadeusz Nyczek na łamach "Gazety Wyborczej" tak próbował określić i scharakteryzwoać "dziwną poezję" Mirona Białoszewskiego: "A może to tylko westchnienie, jęk, zduszony szept, krzyk, gorzkie skrzywienie ust? Białoszewski pisał o (prawie) wszystkim, życie zapisywał jak leci, każdy jego okruch mógł być pretekstem do literackiej notatki. Część z tych zapisków, poukładanych precyzyjnie w słupki czasem rzeczywiście przypominające wiersze, pozostanie na zawsze niezrozumiała nie tylko dla tzw. zwykłego czytelnika. [...] Czy jeździł po Bieszczadach, czy po Egipcie, czy mieszkał w wielkomiejskim bloku, czy umierał w szpitalu w Konstancinie, świat objawiał mu się jako jedno wielkie językowisko: wszystko czymś do niego mówiło". Tej niezwykłej poezji poświęcony będzie ten wykład. Zapraszam Adam Nocuń.

[@ameliafilozof5266]

Bardzo przydatny materiał, dziękuję!

[@pabelovskyy9754]

bedzie notowane es dzieki byqu

[@mateuszprasa658]

Zamknij się

[@mateuszprasa658]

Tadeusz Nyczek dzięki teraz muszę pisać notatkę przez Ciebie

[@prashantkumar137]

Could you please provide English subtitles? A request from India. 🙏

[@karolinahoysz9288]

No.