Jeon Jungkook İle Hayal Et Yazar✍🏻:WonderKook 📌Hikaye Bana Aittir 📌Oppacı değilim! 📌Yazım yanlışları için kusura bakmayın 📌Smut yoktur ❗️Şarkıyla okumanızı tavsiye ediyorumm. 🔆Bu benim ikinci hikayem umarım beğenirsiniz💕 Hazırsanız başlıyoruz…🔆 07.08.2024 ~~Çalıştığın Lokantayı Mafya Basar~~ 💫Jeon Jungkook 26 ✨Kim Ella 22 (Heyecanı bol sahneler var hazırlanın😌) WonderKook’un Kaleminden; Ella’dan; Yine her zamanki gibi sinirimi bozan alarmın sesiyle yatağımdan kalkmıştım. Ben Ella ailem yok,iki yıl önce trafik kazasında kaybettim onları bir kardeşim de yok.Onları kaybettikten sonra biraz zor toparlanmıştım.Ama bir süre sonra alışmıştım.Hâla onların yokluğunu hissediyordum tabii ama insan zor da olsa alışmaz mı?Ben de öyle yaptım,alıştım tek başıma olmaya,hayatta kalmaya,onlar olmadan yaşamaya… Kendim evde kalamadım sonra.Çünkü evimiz kiraydı ve kirayı en fazla iki ay ödeyebilmiştim.Ev sahibi bir süre sonra beni evden çıkardı.O kadar kötü bir durumdaydım ki..Kendime ev bulmam gerekti,aynı zamanda çalışıp para kazanmam gerekiyordu.O günden bu güne,tek başıma yaşıyorum.Geçimimi sağlamam için de bir işte çalışıyordum.Tam olarak yalnız sayılmam ama yani,iş arkadaşım Lucas ve patronum ama bana hiç bir zaman kötü davranmayan durumumu anlatınca beni yanına alan,destek olan Sally teyze var… İkisi de benim ailem gibi oldular,Sally teyze bana bir anne gibi,Lucas ise benim için bir kardeş gibiydi.Lucas,Sally teyzenin yiğeniydi. Benim için bir ev bile ayarlamıştı Sally teyze.Benim sokakta kalmama gönlü razı gelmemişti.Aynı şekilde Lucas’ın da.İkisi de onların evinde kalabileceğimi söylediler.Ama ben onlara rahatsızlık vermek istemedim onlar da benim için bir ev anahtarı verdiler.Onlara ne kadar teşekkür etsem az… İkisi beraber yaşıyorlardı,onların da benden başka kimsesi yoktu buralarda,tanıdığı akrabaları da aynı benim gibi.. Çalıştığım yer lokantaydı.Ev yemekleri yapan,minik bir lokanta.Çok tatlı bir yer.Ve evim de Lokantaya sadece bir kaç adım ötede.Özellikle bu yönden gerçekten rahat ediyordum. Saate baktığımda mesaimin çoktan başladığını farkettim. “Olamaz,geç kaldım!” Hemen saatin alarmını kontrol ettikten sonra yanımdaki giysi dolabıma yöneldim. Fakat bu sefer çok rahat olamayacaktım anlaşılan,çünkü geç kalmıştım… Üstüme sarı bir t-shirt altıma da siyah bir eşofman giydim(Siz istediğiniz gibi de hayal edebilirsiniz).Son kez üzerime baktıktan sonra çantamı alıp evden çıktım.Kulağıma gelen telefon sesiyle telefonumu çantamdan çıkardım ve arayan kişiye baktım.Arayan kişi Lucas’tı.Aramayı yanıtladım. 📲Telefon Konuşması Ella:Efendim,Lucas Lucas:Nerdesin? Ella:Yürüyorum lokantaya doğru işte ! Lucas:Yeni çıktın yani evden.Çabuk ol Ella! Ella:Yaa,off tamam geliyorum,az kaldı!! Lucas:Kızma,asi kızz Ella:Tamam ,kapa hadi Lucas.. Lucas:Tamam,haha kapıyorumm.. 📲Telefon Konuşması sonlandırıldı! Telefon konuşmamız bittikten sonra telefonumu geri yerine koydum.Adımlarımı biraz daha hızlandırdım.Beş dakikanın sonunda lokantaya varabilmiştim.Ben nefes nefese kalmış bir haldeyken ilk görüş açıma giren,oturduğu sandalyesinden bana doğru endişeyle gelen Lucas olmuştu. Lucas:”Ah be Ella,ne diye bu kadar koşturdun ki yani! Hem neden böyle geç kaldın?Telefonda sormama da izin vermedin..” Lucas’a yorgun gözlerle baktım. “Sorma,off.Saati yanlış kurmuşum.Ondan sonra da böyle işte…” Konuşmamdan sonra anladığını gösterecek bir şekilde başını salladı.Ve cevap verdi. Lucas:Neyse,çok geç kalmadın zaten.Daha teyzem de gelmedi! Hadi iş başına! dedikten sonra o resepsiyon bölümüne ben de yavaş yavaş içeriye giren müşterilerin siparişlerini almaya gittim. Sally teyze iş konusunda biraz hassas biriydi.İşten kaytarmaya asla izin vermiyordu.O yüzden o buradayken asla işimizin başından ayrılmıyorduk.. (2 Saat Sonra) Aradan iki saat geçmiş,içerideki bütün müşteriler hesabı ödeyip çıkmıştı.Bizde öğle arasına girmiştik.Lucas ile beraber bir kahve molası verdik.Öğle arası 30 dakikaydı.Sohbete de bir yandan başladık. Biz sohbet ediyorken arkadan Sally teyzenin geldiğini gördük. Önce selamlaştık.Halimizi,hatrımızı sordu.Sonra,tekrardan konuşmaya başladı acelesi varmış gibi. “Çocuklar,ben markete gidiyorum.Alışveriş yapıcam.Bir iki saat sonra dönerim.Birazdan müşteriler de gelir zaten,siz işin başında olun!”demiş ve bize el sallamıştı.Lucas ve bende ona el sallamıştık. Lucas ile beraber yüksek bir sesle elleeimizi alnımızın üzerine hizalayarak (asker duruşu gibi yani)“Tamamdır,kaptan!!” dedikten sonra ikimiz de aynı anda dediğimiz şeyle birbirimize gülümsedik.Sally teyze de zaten o sırada çıkmıştı. Sally teyze,biz burada çalışırken lokantanın arka tarafında muhesebeye bakıyor,kazandığımız miktarı,birikimlerimizi hesaplıyordu. Sally teyze,ortalama 50 yaşlarında bir kadındı.Eşi uzun yıllar önce vefat etmiş.Lucas’ın annesi ve babası da,yurt dışında işleri olduğu için oğullarını Sally teyzeye bırakmışlar. Aklıma gelen şeyle bir anda yüzümdeki gülümseme silindi.Gözümden kaçmayan bir şey olmuştu.Sally teyzenin yüz ifadesine baktığım zaman bakışlarında bir tedirginlik,korku var gibiydi.Kötü düşünmek istemiyordum. ”Önemli bir şey yoktur,olsa bize zaten söylerdi”diye içimden geçirerek kendi zihnimde düşüncelerime son vermiştim. … Geçen bir kaç dakika sonunda müşteriler gelmeye başlamıştı.Bu da demek ki iş başına,tekrar…Ben tam sipariş almaya gideceğim sırada Lucas bana seslendi. Lucas:”Ella,kanka sen biraz benim yerime baksan olur mu?Bende senin yerine geçeyim.Çok yoruldum!” demesiyle başımı salladım,ona gülümsedim. “Tamam,bakarım merak etme..”dememle hemen koşarak müşterilerin yanına gitti. “Deli ya…” Onun koşturmalı gidişine güldüm ve o siparişleri almaya başlarken,bende giriş kısmına geçtim. Bu arada küçük bir lokanta ama arada rezervasyon yaptıran da oluyordu tabii.. -Jungkook’tan; “Silahlar yerinde değil mi Gu-won?” “Evet,patron.Yerleştirildi yerine hepsi!” Bir kaç gün önce silah depolarımdan biri basılmıştı.Bu yüzden oraya gitmem ve ona büyük bir ders vermem gerekiyordu,baş düşmanıma… Gu-won’a yani sağ koluma haber vermiş ve adamlarımı toplayıp onun silah deposunu basmış ve mallarımı(silahları yani) geri almıştım.Çok bir şey çalmamış zaten manyak herif!Bu işi de hallettikten sonra arabama binmiş,şu an evime gidiyordum.Onun deposu şehrin taa öbür ucundaydı.Gitmesi kolaymış gibi,dönmesi de kolay iş değildi.Bana üç güne mâl olmuştu.Neyse ki eksiksiz bütün hepsini alabilmiştim. Kafam camdan dışarı bakıyorken,bir yandan da ne kadar dinlemesem de Gu-won bana eve gidince yapılacak işleri anlatıyordu.Bunalmıştım artık.Cebimden bir sigara çıkardım ve Gu-won’dan çakmak istedim.Çakmağı bana uzattı,hâlâ işten bahsediyordu. Gu-won,odağını evraklardan kaldırıp bana döndü.Bende ona baktım. “Patron,önemli bir iş var…”demesiyle sigaramı içmeye devam ettim umursamazca (Cool Jk😂). Devam etti,onu dinlediğimi bildiği için”Sizden borç para alan biri,altı aydır ödemeyi yapmamış,geciktirmiş…” sözünü tamamladıktan sonra ona sinirli bir bakış attım.Tek kaşımı kaldırıp ona “Neden bundan şimdi haberim oluyor Gu-won?”dedim soğuk sesimle. İlgimi çekmeyi başarmıştı.Bu para mevzusu,benim ihtiyacı olanlara ödemesi karşılığında para vermemden kaynaklanıyordu.Ne kadar bir mafya olsam da,sadece kötülere hesap soruyor,onların hesabını kesiyordum.Sadece onların işini bitiriyordum.Masum canlara kıymak benim kitabımda yoktu hem de kadınlara ve çocuklara asla…Bu yüzden de ihtiyacı olan insanlara borç veriyordum. Peki altı ay önce kime vermiştim paramı? Devamı aşağıda…
Devamı 1 Gu-won “Patron,bunu sana ilk zamanlarda söylemiştim,ama sen beni başka işlerim var diyip önemsememiş ötelemiştin…” Bu lafına daha çok sinirlenmiştim.”Bunun suçlusu ben miyim yani Gu-won!”diyerek yüksek bir sesle konuşmuştum.(Gu-won,üzümlü kekim🥺)”H-hayır,patron tabii ki…”yüksek sesle konuşmamdan korkmuş olacak ki kekelemişti.Buna sırıtmıştım.”Şimdi keyfim yerine geldi,anlat bakalım kimmiş bu kişi?”dememle kendini toparlayarak anlatmaya başladı. “Adı Sally Young,50’li yaşlarında.Eşi bir kaç sene önce ölmüş,yiğeni ile yaşıyor…”onu onaylarcasına mırıltılar çıkardım.”Hmm,devam et…”Gu-won devam etti. ”Bir lokantası var,küçük bir lokanta.Bizden de bu lokanta için borç almış,yiğeni Lucas ve Kim Ella adındaki 2 yıl önce yanına aldığı genç bir kızla lokantayı idare etmeye çalışıyor..” Sözünü kestim.”Lokanta için para verdik yani?Ve sadece üç kişi mi çalışıyor ?” Gu-won beni onayladı.”Evet,patron.Kadın bu parayı lokanta için almış,daha önceden bir tefeciye de borcu varmış araştırmalarıma göre...” “Niye tefeciden borç almış?” Gu-won:“Eşinin yüklü miktarda kumar borcu varmış patron,önce tefeciye borçlarını ödeyip,ondan sonra da lokantayı kurtarması gerekiyormuş..” Bir kerede anlatsa olmuyordu,Gu-won bir sözü bir kerede hiç bir zaman söylemez derinlemesine detayla anlatırdı. “Gu-won tek tek anlatma!Sadede gel.. Gu-won:”Lokantayı eşi ipotek ettirmiş….” Ona anladığımı belirtmek için kafa salladım. “Nerede bu lokanta?” “Çok açık,her insanın geçtiği bir yerde değil,patron.Daha boş,ücra bir köşede,Sunwan(uydurdum,ama güzel oldu gibi😄)caddesinin karşısında.. Burası eski silah depoma yakındı. “Anladım.Tefeciye kocasının borcunu kendisi ödemiş mi peki?” “Ödemiş,patron..”Aklıma gelen soruyla Gu-won’a tekrar seslendim. ”Bu Kim Ella denen kız,onu neden yanına almış bu kadın?” soruyu sormamla beraber Gu-won “2 yıl önce 20 yaşındayken,annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş,evi de kiralıkmış.Evin kirasını bir süre sonra ödeyememiş ve bir süre sonra ev sahibi evden atmış.Ondan sonra hem ev hem de iş bulmak zorunda kalmış,işi bu lokantada garson olarak bulmuş.Kız durumunu anlatınca ona bir ev vermişler.Kadın kızı kendi kızı gibi koruyup kollamış bu zamana kadar,yiğenini de oğlu gibi.Ondan sonra Sally…” Gu-won Sally adındaki kadından bahsetmeye tekrar başlamışken benim aklım onda kalmıştı.Kim Ella…Bir fotoğrafı var mıydı acaba?Nedensizce ilk ismini duyduğumda ve Gu-won hayatını anlattığında onu merak etmiştim. Gu-won anlatmaya devam ederken sözünü kestim.”Gu-won,sende bu Kim Ella’nın bir fotoğrafı var mı?”hemen başını salladı ve cebinden bir fotoğraf çıkardı.Fotoğrafı bana verdi.İlk baktığımda büyülenmiş gibi olmuştum.O kadar duru,doğal bir güzelliği vardı ki,o sarı saçları,beyaz teni beni kendine çekiyor gibiydi.Gülümsemesi bile beni ayrı etkilemişti.. Gu-won’a son sorumu da yönelttim. “Kız nasıl biri Gu-won?”neden bu kadar kızı merak etttiğimi bilmiyordum ama kendimi bu soruyu sormaktan alı koyamamıştım,onun her şeyini merak ediyordum. Tabii ki Gu-won her şeyi detaylıca araştırdığı için bunu da biliyordu. Gu-won:“Günlük hayatında insanlarla iyi geçinen,tanıdığı kişilere,yakınlarına güler yüzlü aynı fotoğraftaki gibi neşeli ama biraz asi biri.” Söyledikleri arasında en çok ilgimi çeken asiliği olmuştu.. “Demek asi bir kız,ha?”Gu-won başını salladı. “Bir de biz görelim şu asi kızı bakalım…”dedim ve şoför koltuğunda oturan adamıma seslendim,Gu-won’un ilk başta anlattığı mahalleyi söyledim.. Bu kız ilgimi çekmişti,hem de fazlasıyla… Oturduğum arabanın arka koltuğunda yerime yaslandım.Derin bir nefes verdim ve lacivert takım elbisemin kravatını biraz genişlettim rahat olmak için.. Amacım sadece o kızı görmekti,o olmasaydı adamlarıma söylerdim yapılması gerekeni,onlar hallederdi.. Ella’dan; Aradan bir 15-20 dakika geçti.Saat öğlen 15.00 olmuştu. Bu saatten sonra bizim olduğumuz bölgeye çok müşteri gelmez,hatta tek tük insan gelirdi(aynı şey ama çaktırmayın😌).Ve işte,geriye kalan son müşterilerimizi de uğurladıktan sonra derin bir “ohh”dedik ve oturduk. L:Çok yorulduk be… E:Ama deydi,boşver dememle gülüp konuşmaya başladık. Bir süre konuştuktan sonra sohbeti bozan Lucas olmuştu. L:”Kanka,benim bir lavaboya gitmem gerekiyor..” dediği şeye cevap vericekken ortadan kaybolmuştu. Düşüncelerimin arasına tekrar giren Sally teyze ile dikkatim dağılmıştı. Sally teyze,hala gelmemişti. “Belki de hâlâ markette geziyordur..”içimden geçirdiğim cümleye hak vermiştim.Sally teyze,sert bir mizacı var gibi gözüküyordu dışardan bakılınca.Yani bize de biraz kendini öyle göstermeye çalışıyordu.Ama onu tanıdıkça ne kadar iyi bir insan ve neşeli biri olduğu anlaşılıyordu.Sally teyze,alışveriş yapmayı seven bir kadındı.Bende haliyle biraz alışverişe daldığını düşünüyordum. Bir an önce gelmesini ümit ediyordum,ve Lucas’ın da gelmesini beklerken aynı zamanda biraz telefona bakma kararı almıştım.10 dakika kadar telefona baktıktan sonra,belki başka insanlar gelebilir diyerek masaların tozunu aldım.Ne olur ne olmaz diyerek… Devamı aşağıda…
~Devamı 2 Masanın tozunu almayı bitirmemin üzerinden geçen en fazla bir-iki dakika sonra lokantanın girişindeki kapının üstünde asılı olan zil çalmıştı.Hemen müşteriyi karşılamak için oturduğum yerden kalktım.Lucas’ın daha işi bitmemiş olmalıydı.Kapı açıldı ve gelen kişilere baktım. Adamlar 10 kişi civarında ve siyahlara bürünmüştü.Hepsininde siyah takım elbisesi vardı.Bazılarının elinde ve yüzünde yara izleri vardı.Bu onları ürkütücü gösterecek bir hava veriyordu.Onlara doğru döndüm ve gülümsememi yüzüme yerleştirdim.Hemen konuşmaya geçtim. “Hoşgeldiniz,efendim.Buyrun…”diyerek onları içeriye davet ettim.Ama içlerinden biri öne çıktı bu adamın yüzünde büyük bir çizik vardı.”Yemek yemeye değil,parayı almaya geldik hanımefendi!”demesiyle ona anlamadığımı belli eden bakışlar attım.”Anlamadım?”dememle beni çok kuvvetli olmayacak kadar,yine de bir kuvvet uygulamış olarak itti ve kasaya doğru gitmeye başladı. Hemen “Beyefendi,ne yapıyorsunuz!”diyerek peşinden koşmamla beraber diğer adamlar beni kollarımdan tuttu ve sürüklemeye başladılar.Ne kadar “Ne yapıyorsunuz siz,bırakın beni!”diyip çırpınsam da fayda etmiyordu.En sonunda durmuştular.O adam tekrar yanıma geldi.”PARALAR,NERDE !”diyerek adeta kükredikten sonra ona aldırış etmeyerek “Ne parasından bahsettiğinizi bilmiyorum!”dememle beraber içeriye başka bir adam girdi. Hâlâ kollarımdan tutan iki adamdan kurtulmaya çalışıyordum. Ona doğru baktığımda hepsinden farklı bir havası vardı.Dudağındaki piercing,üstündeki herkesten farklı olan lacivert takım elbise onu tamamlıyordu.Çok da yakışıklıydı..Ben ona bakarken o da önüne doğru baktı.Adamlar,onun bu tarafa doğru geldiğini görünce beni bıraktılar.Kapıdan içeriye yeni giren adamın soğuk bir ses tonuyla “Buldunuz mu?”demesi ve yanımdaki adamın “Hayır,patron..”demesiyle bütün düşüncelerim değişmişti.Onların patronu muydu yani? Ah hayır bu adam tam bir pislikti ! Ona nefret bakışları atmaya başlamışken,sonunda bana doğru dönmüş ve “Kim Ella,değil mi?”demiş ve sırıtmıştı.Şimdi ise yüzümdeki nefret bakışları silinmiş,şu anda ona şaşırmış gözlerle bakmaya başlamıştım.Peki ismimi nerden biliyordu?Kimdi bu adamlar?Bu düşünce içimi yiyip bitiriyordu.O adam yanıma geldi.Hâlâ sırıtıyordu! Devamı aşağıda… \\\Devamı 2 /// “Ne bakıyorsun,pislik!”kendimi toparlayarak konuşabilmiştim sonunda.Bu adamlar her kimseler hiç tekin değillerdi,bunu anlamıştım… X:”Kızma,asi güzellik.Ben sadece paramı arıyorum sen yerini biliyor musun?” dediği şeyle ona tekrar bakmıştım,nefret dolu bakışlarımla.Derin bir nefes aldım. “Bakın beyefendi bizim size vereceğimiz bir paramız yok anladınız mı?!” dememle birlikte sinirlenmiş olucak ki bana doğru yürümeye başladı. X:”Bak,Ella sen akıllı birine benziyorsun.O yüzden sen bana patronunun yerini söylesen hm?”her cümlesinde daha da yaklaşıyordu..Sanki konuşmalarında kelimelerini de dikkatli seçiyordu. “İsmimi nerden biliyorsun?!Ayrıca sana asla onun yerini söylemem..” Beni takmamış,ve lokantanın ortasında bulunan adamlara seslenmişti. X:”Her tarafa bakın,bana o parayı bulun!”yüksek sesle söylediklerinden biraz ürkmüştüm. Gerçekten burada neler oluyordu?Daha 5 dakika öncesine kadar her şey normaldi… “Hayır,böyle bir şey yok,para falan yok bizde!Siz başka biriyle karıştırdınız herhalde!” Adam dediklerimle bir adım daha bana geldi.Ve beklemediğim bir hamle yaparak sağ bileğimden tutarak beni kendine doğru çekti.(🫠)Şuan da yüzlerimiz arasında beş milimden fazla aralık yoktu.Yüzündeki sırıtışın yerini sinir ve öfke almıştı.Yüzündeki ifade bunu gösteriyordu ama yine de sakin konuşuyordu.Kalbim çok hızlı atıyordu.. “Sence ben buna emin olmadan buraya gelir miyim?Sana yalan borcum yok Kim Ella…” Her kelimeyi söylediğinde yüzüme nefesi değdikçe bir tuhaf oluyordum.. Evet,bana yalan borcu yoktu.Ama bu söylediklerine inanmak istemiyordum. Son cümlesinden sonra beni kendinden uzaklaştırdı,bileğimi nazikçe bıraktı.Sanırım gerçekten ortada bir para mevzusu vardı.. Ne kadar daha inanmasam da biraz korkmuştum bu adamdan. “S-Sally teyze sizden ne kadar p-para aldı?” Korkarak ve kekeleyerek söylediğim cümleyi duyunca adam tekrar bana döndü yüzüne yine yerleştirdiği sırıtışıyla. X:”600 bin won”adamın söyledikleriyle hayretler içinde ona bakmıştım. Sadece ağzımdan “Ne?!” çıkmıştı. Yanlış duymuştum değil mi?600 bin won mu?Sally teyze bu kadar parayı niçin alsın ki? Lucas’dan; Lavabodaki işimi halledip,kısa sürede çıkmıştım.Şimdi ise kulaklığımı almaya gidiyordum.Sadece 15 dakika kestirecektim.Kulaklığımı almak için yukarı kata çıktım.Sadece biz personellerin izninin olduğu odaya girdim.İçeriye geçip,kulaklığımı aldım.Dinlendirici bir müzik açtım…(Oo gel keyfim gel.🤨) … Birkaç dakika sonunda kulaklığımla yattığım yerden doğruldum.Kulaklığa bağlı telefonumdaki alarmı kapatarak ayağa kalktım,artık işimin başına dönmeliydim.Kapıyı açtığım gibi kulağıma gelen seslerle vakit kaybetmeden odadan çıktığım gibi merdivenlerden inmeye başladım.Bağrışma sesleri geliyordu.Bu Ella’nın sesiydi ! Devamıı aşağıda…
~Devamı 3 Ella’dan; X:”Benim gibi bir mafyaya borçlanması büyük hata…” Son söylediğiyle ona irileşmiş gözlerle bakmaya başlamıştım. “M-mafya mı?”(Tabii,ne sandın 😌) Dedikleriyle kendime gelmeye çalıştım ama olmuyordu,adam mafya mıymış bide?!Ah Sally teyze ne yaptın sen? Anlamıştım,tekin insanlar olmadıklarını ama mafya olabileceklerini hiç düşünmemiştim.. X:Evet,güzelim.Ben mafya Jeon Jungkook..”adamın söyledikleriyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı.. Ne kadar şokta olsam da toparlanmalıydım.Ama Mafya mı! Sally teyze bir nedenden dolayı borç para almış hem de büyük bir miktarda,ne kadar mantıksız gelse de ama bu parayı bir mafyadan mı almış?!Ah Sally teyze,sen ne işlere bulaştın böyle,nasıl şeylere!! Sesli bir şekilde yutkunmuştum yavaşça.Böyle bir şey nasıl olabilirdi?Of of bu işten nasıl kurtulacaktık?Kendimi toparlamam gerekiyordu. Tamam peki,adam mafya ise ne olmuş?!Ondan korkucak değilim!(Yürek yemiş…) Evet tehlikelilerdi ama bu önemli değildi.Hayatta şimdiye kadar korkmadan,ürkmeden,kimseye boynumu eğdirmeden yaşamıştım!Sally teyze ve Lucas hep benim yanımda olmuş,beni korumuş kollamışlardı tanıştığımız süreden biri üçümüzde birbirimize hep destek çıkmıştık.Onlara sırtımı dönemezdim. Ne kadar şimdi yapacağım şeyin yanlış bir şey olacağını biliyor olsam da bunu yapacaktım… Adama doğru döndüm.Dudaklarımı araladım ve konuştum cesaretli bir şekilde. “Sana boyun eğmeyeceğim Bay Mafya Jeon Jungkook! Kim olduğun umrumda bile değil ! Lokantamızın önünü kapatıyorsunuz,lütfen çıkıp gider misiniz buradan?!” dememle beraber yanıma geldi ve aramızda bir metre mesafe bırakıcak şekilde ayarladı.Konuşmaya başladı,aynı zamanda bana doğru yürümeye biraz önceki gibi… Jk: “Ah,öyle mi Kim Ella?” dedi yavaş bir şekilde yürüyerek dibime kadar geldi.Nefesi boynuma değiyordu.Bu beni ürpertmişti.Kulağıma yaklaştı. Jk:”Asi kız olduğun doğruymuş.Bu huyunu sevdim..”diyip kulağımın arkasındaki bir tutam saçımı alıp okşamıştı,aynı zamanda kulağıma fısıldıyordu.. ( 🫠 Düştüm benn ) Bu hareketine ne kadar sinir olsam da,hoşuma gitmişti anlamadığım bir şekilde…(Ruh çekiyor işte😑;) ) Ah kendine gel Ella!O kötü niyetli bir adam ve üstelik bir mafya ! Düşüncelerimi susturdum ve tam tekrar konuşacağım sırada o konuştu. Jk:”Tamam size iki hafta veriyorum..Eğer bana bu iki hafta içinde paramı vermezseniz,lokantanızı kapattırırım…”tehditkâr bir şekilde söyleyeceğini dedi ve çekildi üzerimden.Ne demişti o?Eğer parayı vermezsek gerçekten bunu yapar mıydı? Evet,yapardı.O namıyla ün salmış bir mafyaydı.Ünlü yer altı mafyası Jeon Jungkook.. Onu şimdi hatırlamıştım.Geçenlerde onu bir haber kanalında görmüştüm.Yaptığı işler anlatılıyordu.Polisler bile ona engel olamıyordu.. Jk:”Anlaşıldığımı düşünüyorum?”dedi ve sırıttı. Bende hâlâ olayın şokunda olsam bile cevap verdim. “A-Anladım…” dememin üzerine adamlarını topladı ve son bir bakış atarak bana doğru konuştu. Jk:”2 Hafta sonra görüşmek üzere,Ella…”dedi ve her cümlesinin sonunda yaptığı gibi sırıttı ve gitti. Lucas:”Ella,kimdi onlar?Neler oluyor!!” Yanıma şaşkın ve öfkeli bir şekilde Lucas’ın gelmesiyle ona döndüm.Ne zaman gelmişti o ?! Konuştuklarımızı duymuş muydu?Ona ne söyleyecektim?Düşündüm.Gerçekleri ona da söylemeliydim,bilmesi gerekiyordu.Zaten ben ona anlatmasam da anlardı yalan söyleyip söylemediğimi.. “Duydun mu konuştuklarımızı?..” Lucas:Hayır,yani sadece bağırış sesleri duydum hemen geldim sonra buraya kimdi onlar Ella?! Derin bir nefes aldım. ”Anlatıcam Lucas otur şöyle…”dedim ve onu sandalyeye oturttum sonra bende yanına sandalyelerden birini çekip oturdum. … Ella:“İşte böyle…” her şeyi ona anlatmıştım. Lucas:”Nasıl olur bu,neden bize söylemedi?!” Ona bilmediğimi ifade edecek şekilde kafamı sağa ve sola salladım. Lucas:Ah,teyzem niye bize söylemedi!Yanlış anlaşılma olmadığına eminler yani. bir de..bu insanlar mafya mı?.. Ella:”Evet doğru ama biri patronları..Jeon Jungkook..” Lucas gözlerini sonuna kadar açarak bana baktı ve konuştu.. Devamıı aşağıda..
~Devamı 4 Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!” “Evet,o..” Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!! “Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum. Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız.. “2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…” Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı.. Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı. Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!! Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef… Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti.. “Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı. “Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı. Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı. Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne koyarak..o da bana karşılık verdi. “Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?” Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi.. Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya… Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı. “Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı… “Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi.. ….. Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu. Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü. (Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.) Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk. “Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı.. Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı. Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken. Devamııı aşağıdaa..
Devamı 5 Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!” “Evet,o..” Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!! “Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum. Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız.. “2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…” Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı.. Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı. Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!! Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef… Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti.. “Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı. “Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı. Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı. Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne koyarak..o da bana karşılık verdi. “Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?” Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi.. Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya… Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı. “Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı… “Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi.. ….. Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu. Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü. (Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.) Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk. “Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı.. Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı. Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken. “Gidip konuşsam mı ki ?” aslında düşündüğüm fikir iyi bir fikir gibiydi ne kadar yanlış ve tehlikeli olsa da bu lokantayı kurtarmak içindi.Peki o mafyaya nasıl ulaşabilirdim?Bir telefon numarası,bir şey..Ona ulaşabileceğim bir şey elimde yoktu.Bunu düşünmek hiç istemiyordum ama elimden gelen bir şey yoktu.. Devamı aşağıda yine…
Kurguyu umarım okuyan herkes beğenir.Mafya Jk’yı da sevmişsinizdir diye ümit ediyorumm.Bir sonraki kurgu nasıl olsun,nasıl bir Jk okumak istersiniz?Eğer fikirleriniz varsa söyleyebilirsiniz.💞Hepinizi çok seviyor ve öpüyorum😆.Sevgiler,saygılar efenimm.Bir de kalp çarpıntısı sizde de oldu mu?Çünkü ben hem yazarken,hem de okurken fena bir şekilde oldu da..ona da cevap verirseniz sevinirim🙃
İstek olıyomusun bitane mafya var ama bu mafya acımasız zalim biri kız var bas rol mafyaya ilk gördügü günden beri aşık ama bu mafya kıza yüz vermiyo kız sürekli peşimden koşuyo felan sonra bu mafya gitikçe kıza aşık oluyo felan yaparmısın böyle bi kurgu rıca etsem😢
@@Nesrinars0 İstek alıyorumm.Gerçekten çok güzel bir konu yaparım ama şuan yazdığım bir kaç hikaye var.Müsait olduğum bir zaman bunu yazıcam yani beklersen😅(Çok fazla sürmezz).Peki sen Jk ile hayal et istiyorsun değil mi? Ve kızın,adamın mafya olduğunu bilmesini istiyorsun? Bunları cevaplandır lütfen,ona göre yazıcam 💕.
@@Wonder1Kook şey erkerken atmaya çalışırmısın ben yks hazırlanıyorum bazen biş kaldımda okuyorum güzel yazıyosun çok akıcı ilerliyo hikayelerin bu tip hikayeler pek bulamıyorum o yüzden
Jeon Jungkook İle Hayal Et Yazar✍🏻:WonderKook 📌Hikaye Bana Aittir 📌Oppacı değilim! 📌Yazım yanlışları için kusura bakmayın 📌Smut yoktur ❗️Şarkıyla okumanızı tavsiye ediyorumm. 🔆Bu benim ikinci hikayem umarım beğenirsiniz💕 Hazırsanız başlıyoruz…🔆 07.08.2024 ~~Çalıştığın Lokantayı Mafya Basar~~ 💫Jeon Jungkook 26 ✨Kim Ella 22 (Heyecanı bol sahneler var hazırlanın😌) WonderKook’un Kaleminden; Ella’dan; Yine her zamanki gibi sinirimi bozan alarmın sesiyle yatağımdan kalkmıştım. Ben Ella ailem yok,iki yıl önce trafik kazasında kaybettim onları bir kardeşim de yok.Onları kaybettikten sonra biraz zor toparlanmıştım.Ama bir süre sonra alışmıştım.Hâla onların yokluğunu hissediyordum tabii ama insan zor da olsa alışmaz mı?Ben de öyle yaptım,alıştım tek başıma olmaya,hayatta kalmaya,onlar olmadan yaşamaya… Kendim evde kalamadım sonra.Çünkü evimiz kiraydı ve kirayı en fazla iki ay ödeyebilmiştim.Ev sahibi bir süre sonra beni evden çıkardı.O kadar kötü bir durumdaydım ki..Kendime ev bulmam gerekti,aynı zamanda çalışıp para kazanmam gerekiyordu.O günden bu güne,tek başıma yaşıyorum.Geçimimi sağlamam için de bir işte çalışıyordum.Tam olarak yalnız sayılmam ama yani,iş arkadaşım Lucas ve patronum ama bana hiç bir zaman kötü davranmayan durumumu anlatınca beni yanına alan,destek olan Sally teyze var… İkisi de benim ailem gibi oldular,Sally teyze bana bir anne gibi,Lucas ise benim için bir kardeş gibiydi.Lucas,Sally teyzenin yiğeniydi. Benim için bir ev bile ayarlamıştı Sally teyze.Benim sokakta kalmama gönlü razı gelmemişti.Aynı şekilde Lucas’ın da.İkisi de onların evinde kalabileceğimi söylediler.Ama ben onlara rahatsızlık vermek istemedim onlar da benim için bir ev anahtarı verdiler.Onlara ne kadar teşekkür etsem az… İkisi beraber yaşıyorlardı,onların da benden başka kimsesi yoktu buralarda,tanıdığı akrabaları da aynı benim gibi.. Çalıştığım yer lokantaydı.Ev yemekleri yapan,minik bir lokanta.Çok tatlı bir yer.Ve evim de Lokantaya sadece bir kaç adım ötede.Özellikle bu yönden gerçekten rahat ediyordum. Saate baktığımda mesaimin çoktan başladığını farkettim. “Olamaz,geç kaldım!” Hemen saatin alarmını kontrol ettikten sonra yanımdaki giysi dolabıma yöneldim. Fakat bu sefer çok rahat olamayacaktım anlaşılan,çünkü geç kalmıştım… Üstüme sarı bir t-shirt altıma da siyah bir eşofman giydim(Siz istediğiniz gibi de hayal edebilirsiniz).Son kez üzerime baktıktan sonra çantamı alıp evden çıktım.Kulağıma gelen telefon sesiyle telefonumu çantamdan çıkardım ve arayan kişiye baktım.Arayan kişi Lucas’tı.Aramayı yanıtladım. 📲Telefon Konuşması Ella:Efendim,Lucas Lucas:Nerdesin? Ella:Yürüyorum lokantaya doğru işte ! Lucas:Yeni çıktın yani evden.Çabuk ol Ella! Ella:Yaa,off tamam geliyorum,az kaldı!! Lucas:Kızma,asi kızz Ella:Tamam ,kapa hadi Lucas.. Lucas:Tamam,haha kapıyorumm.. 📲Telefon Konuşması sonlandırıldı! Telefon konuşmamız bittikten sonra telefonumu geri yerine koydum.Adımlarımı biraz daha hızlandırdım.Beş dakikanın sonunda lokantaya varabilmiştim.Ben nefes nefese kalmış bir haldeyken ilk görüş açıma giren,oturduğu sandalyesinden bana doğru endişeyle gelen Lucas olmuştu. Lucas:”Ah be Ella,ne diye bu kadar koşturdun ki yani! Hem neden böyle geç kaldın?Telefonda sormama da izin vermedin..” Lucas’a yorgun gözlerle baktım. “Sorma,off.Saati yanlış kurmuşum.Ondan sonra da böyle işte…” Konuşmamdan sonra anladığını gösterecek bir şekilde başını salladı.Ve cevap verdi. Lucas:Neyse,çok geç kalmadın zaten.Daha teyzem de gelmedi! Hadi iş başına! dedikten sonra o resepsiyon bölümüne ben de yavaş yavaş içeriye giren müşterilerin siparişlerini almaya gittim. Sally teyze iş konusunda biraz hassas biriydi.İşten kaytarmaya asla izin vermiyordu.O yüzden o buradayken asla işimizin başından ayrılmıyorduk.. (2 Saat Sonra) Aradan iki saat geçmiş,içerideki bütün müşteriler hesabı ödeyip çıkmıştı.Bizde öğle arasına girmiştik.Lucas ile beraber bir kahve molası verdik.Öğle arası 30 dakikaydı.Sohbete de bir yandan başladık. Biz sohbet ediyorken arkadan Sally teyzenin geldiğini gördük. Önce selamlaştık.Halimizi,hatrımızı sordu.Sonra,tekrardan konuşmaya başladı acelesi varmış gibi. “Çocuklar,ben markete gidiyorum.Alışveriş yapıcam.Bir iki saat sonra dönerim.Birazdan müşteriler de gelir zaten,siz işin başında olun!”demiş ve bize el sallamıştı.Lucas ve bende ona el sallamıştık. Lucas ile beraber yüksek bir sesle elleeimizi alnımızın üzerine hizalayarak (asker duruşu gibi yani)“Tamamdır,kaptan!!” dedikten sonra ikimiz de aynı anda dediğimiz şeyle birbirimize gülümsedik.Sally teyze de zaten o sırada çıkmıştı. Sally teyze,biz burada çalışırken lokantanın arka tarafında muhesebeye bakıyor,kazandığımız miktarı,birikimlerimizi hesaplıyordu. Sally teyze,ortalama 50 yaşlarında bir kadındı.Eşi uzun yıllar önce vefat etmiş.Lucas’ın annesi ve babası da,yurt dışında işleri olduğu için oğullarını Sally teyzeye bırakmışlar. Aklıma gelen şeyle bir anda yüzümdeki gülümseme silindi.Gözümden kaçmayan bir şey olmuştu.Sally teyzenin yüz ifadesine baktığım zaman bakışlarında bir tedirginlik,korku var gibiydi.Kötü düşünmek istemiyordum. ”Önemli bir şey yoktur,olsa bize zaten söylerdi”diye içimden geçirerek kendi zihnimde düşüncelerime son vermiştim. … Geçen bir kaç dakika sonunda müşteriler gelmeye başlamıştı.Bu da demek ki iş başına,tekrar…Ben tam sipariş almaya gideceğim sırada Lucas bana seslendi. Lucas:”Ella,kanka sen biraz benim yerime baksan olur mu?Bende senin yerine geçeyim.Çok yoruldum!” demesiyle başımı salladım,ona gülümsedim. “Tamam,bakarım merak etme..”dememle hemen koşarak müşterilerin yanına gitti. “Deli ya…” Onun koşturmalı gidişine güldüm ve o siparişleri almaya başlarken,bende giriş kısmına geçtim. Bu arada küçük bir lokanta ama arada rezervasyon yaptıran da oluyordu tabii.. -Jungkook’tan; “Silahlar yerinde değil mi Gu-won?” “Evet,patron.Yerleştirildi yerine hepsi!” Bir kaç gün önce silah depolarımdan biri basılmıştı.Bu yüzden oraya gitmem ve ona büyük bir ders vermem gerekiyordu,baş düşmanıma… Gu-won’a yani sağ koluma haber vermiş ve adamlarımı toplayıp onun silah deposunu basmış ve mallarımı(silahları yani) geri almıştım.Çok bir şey çalmamış zaten manyak herif!Bu işi de hallettikten sonra arabama binmiş,şu an evime gidiyordum.Onun deposu şehrin taa öbür ucundaydı.Gitmesi kolaymış gibi,dönmesi de kolay iş değildi.Bana üç güne mâl olmuştu.Neyse ki eksiksiz bütün hepsini alabilmiştim. Kafam camdan dışarı bakıyorken,bir yandan da ne kadar dinlemesem de Gu-won bana eve gidince yapılacak işleri anlatıyordu.Bunalmıştım artık.Cebimden bir sigara çıkardım ve Gu-won’dan çakmak istedim.Çakmağı bana uzattı,hâlâ işten bahsediyordu. Gu-won,odağını evraklardan kaldırıp bana döndü.Bende ona baktım. “Patron,önemli bir iş var…”demesiyle sigaramı içmeye devam ettim umursamazca (Cool Jk😂). Devam etti,onu dinlediğimi bildiği için”Sizden borç para alan biri,altı aydır ödemeyi yapmamış,geciktirmiş…” sözünü tamamladıktan sonra ona sinirli bir bakış attım.Tek kaşımı kaldırıp ona “Neden bundan şimdi haberim oluyor Gu-won?”dedim soğuk sesimle. İlgimi çekmeyi başarmıştı.Bu para mevzusu,benim ihtiyacı olanlara ödemesi karşılığında para vermemden kaynaklanıyordu.Ne kadar bir mafya olsam da,sadece kötülere hesap soruyor,onların hesabını kesiyordum.Sadece onların işini bitiriyordum.Masum canlara kıymak benim kitabımda yoktu hem de kadınlara ve çocuklara asla…Bu yüzden de ihtiyacı olan insanlara borç veriyordum. Peki altı ay önce kime vermiştim paramı? Devamı aşağıda…
Devamı 1 Gu-won “Patron,bunu sana ilk zamanlarda söylemiştim,ama sen beni başka işlerim var diyip önemsememiş ötelemiştin…” Bu lafına daha çok sinirlenmiştim.”Bunun suçlusu ben miyim yani Gu-won!”diyerek yüksek bir sesle konuşmuştum.(Gu-won,üzümlü kekim🥺)”H-hayır,patron tabii ki…”yüksek sesle konuşmamdan korkmuş olacak ki kekelemişti.Buna sırıtmıştım.”Şimdi keyfim yerine geldi,anlat bakalım kimmiş bu kişi?”dememle kendini toparlayarak anlatmaya başladı. “Adı Sally Young,50’li yaşlarında.Eşi bir kaç sene önce ölmüş,yiğeni ile yaşıyor…”onu onaylarcasına mırıltılar çıkardım.”Hmm,devam et…”Gu-won devam etti. ”Bir lokantası var,küçük bir lokanta.Bizden de bu lokanta için borç almış,yiğeni Lucas ve Kim Ella adındaki 2 yıl önce yanına aldığı genç bir kızla lokantayı idare etmeye çalışıyor..” Sözünü kestim.”Lokanta için para verdik yani?Ve sadece üç kişi mi çalışıyor ?” Gu-won beni onayladı.”Evet,patron.Kadın bu parayı lokanta için almış,daha önceden bir tefeciye de borcu varmış araştırmalarıma göre...” “Niye tefeciden borç almış?” Gu-won:“Eşinin yüklü miktarda kumar borcu varmış patron,önce tefeciye borçlarını ödeyip,ondan sonra da lokantayı kurtarması gerekiyormuş..” Bir kerede anlatsa olmuyordu,Gu-won bir sözü bir kerede hiç bir zaman söylemez derinlemesine detayla anlatırdı. “Gu-won tek tek anlatma!Sadede gel.. Gu-won:”Lokantayı eşi ipotek ettirmiş….” Ona anladığımı belirtmek için kafa salladım. “Nerede bu lokanta?” “Çok açık,her insanın geçtiği bir yerde değil,patron.Daha boş,ücra bir köşede,Sunwan(uydurdum,ama güzel oldu gibi😄)caddesinin karşısında.. Burası eski silah depoma yakındı. “Anladım.Tefeciye kocasının borcunu kendisi ödemiş mi peki?” “Ödemiş,patron..”Aklıma gelen soruyla Gu-won’a tekrar seslendim. ”Bu Kim Ella denen kız,onu neden yanına almış bu kadın?” soruyu sormamla beraber Gu-won “2 yıl önce 20 yaşındayken,annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş,evi de kiralıkmış.Evin kirasını bir süre sonra ödeyememiş ve bir süre sonra ev sahibi evden atmış.Ondan sonra hem ev hem de iş bulmak zorunda kalmış,işi bu lokantada garson olarak bulmuş.Kız durumunu anlatınca ona bir ev vermişler.Kadın kızı kendi kızı gibi koruyup kollamış bu zamana kadar,yiğenini de oğlu gibi.Ondan sonra Sally…” Gu-won Sally adındaki kadından bahsetmeye tekrar başlamışken benim aklım onda kalmıştı.Kim Ella…Bir fotoğrafı var mıydı acaba?Nedensizce ilk ismini duyduğumda ve Gu-won hayatını anlattığında onu merak etmiştim. Gu-won anlatmaya devam ederken sözünü kestim.”Gu-won,sende bu Kim Ella’nın bir fotoğrafı var mı?”hemen başını salladı ve cebinden bir fotoğraf çıkardı.Fotoğrafı bana verdi.İlk baktığımda büyülenmiş gibi olmuştum.O kadar duru,doğal bir güzelliği vardı ki,o sarı saçları,beyaz teni beni kendine çekiyor gibiydi.Gülümsemesi bile beni ayrı etkilemişti.. Gu-won’a son sorumu da yönelttim. “Kız nasıl biri Gu-won?”neden bu kadar kızı merak etttiğimi bilmiyordum ama kendimi bu soruyu sormaktan alı koyamamıştım,onun her şeyini merak ediyordum. Tabii ki Gu-won her şeyi detaylıca araştırdığı için bunu da biliyordu. Gu-won:“Günlük hayatında insanlarla iyi geçinen,tanıdığı kişilere,yakınlarına güler yüzlü aynı fotoğraftaki gibi neşeli ama biraz asi biri.” Söyledikleri arasında en çok ilgimi çeken asiliği olmuştu.. “Demek asi bir kız,ha?”Gu-won başını salladı. “Bir de biz görelim şu asi kızı bakalım…”dedim ve şoför koltuğunda oturan adamıma seslendim,Gu-won’un ilk başta anlattığı mahalleyi söyledim.. Bu kız ilgimi çekmişti,hem de fazlasıyla… Oturduğum arabanın arka koltuğunda yerime yaslandım.Derin bir nefes verdim ve lacivert takım elbisemin kravatını biraz genişlettim rahat olmak için.. Amacım sadece o kızı görmekti,o olmasaydı adamlarıma söylerdim yapılması gerekeni,onlar hallederdi.. Ella’dan; Aradan bir 15-20 dakika geçti.Saat öğlen 15.00 olmuştu. Bu saatten sonra bizim olduğumuz bölgeye çok müşteri gelmez,hatta tek tük insan gelirdi(aynı şey ama çaktırmayın😌).Ve işte,geriye kalan son müşterilerimizi de uğurladıktan sonra derin bir “ohh”dedik ve oturduk. L:Çok yorulduk be… E:Ama deydi,boşver dememle gülüp konuşmaya başladık. Bir süre konuştuktan sonra sohbeti bozan Lucas olmuştu. L:”Kanka,benim bir lavaboya gitmem gerekiyor..” dediği şeye cevap vericekken ortadan kaybolmuştu. Düşüncelerimin arasına tekrar giren Sally teyze ile dikkatim dağılmıştı. Sally teyze,hala gelmemişti. “Belki de hâlâ markette geziyordur..”içimden geçirdiğim cümleye hak vermiştim.Sally teyze,sert bir mizacı var gibi gözüküyordu dışardan bakılınca.Yani bize de biraz kendini öyle göstermeye çalışıyordu.Ama onu tanıdıkça ne kadar iyi bir insan ve neşeli biri olduğu anlaşılıyordu.Sally teyze,alışveriş yapmayı seven bir kadındı.Bende haliyle biraz alışverişe daldığını düşünüyordum. Bir an önce gelmesini ümit ediyordum,ve Lucas’ın da gelmesini beklerken aynı zamanda biraz telefona bakma kararı almıştım.10 dakika kadar telefona baktıktan sonra,belki başka insanlar gelebilir diyerek masaların tozunu aldım.Ne olur ne olmaz diyerek… Devamı aşağıda…
~Devamı 2 Masanın tozunu almayı bitirmemin üzerinden geçen en fazla bir-iki dakika sonra lokantanın girişindeki kapının üstünde asılı olan zil çalmıştı.Hemen müşteriyi karşılamak için oturduğum yerden kalktım.Lucas’ın daha işi bitmemiş olmalıydı.Kapı açıldı ve gelen kişilere baktım. Adamlar 10 kişi civarında ve siyahlara bürünmüştü.Hepsininde siyah takım elbisesi vardı.Bazılarının elinde ve yüzünde yara izleri vardı.Bu onları ürkütücü gösterecek bir hava veriyordu.Onlara doğru döndüm ve gülümsememi yüzüme yerleştirdim.Hemen konuşmaya geçtim. “Hoşgeldiniz,efendim.Buyrun…”diyerek onları içeriye davet ettim.Ama içlerinden biri öne çıktı bu adamın yüzünde büyük bir çizik vardı.”Yemek yemeye değil,parayı almaya geldik hanımefendi!”demesiyle ona anlamadığımı belli eden bakışlar attım.”Anlamadım?”dememle beni çok kuvvetli olmayacak kadar,yine de bir kuvvet uygulamış olarak itti ve kasaya doğru gitmeye başladı. Hemen “Beyefendi,ne yapıyorsunuz!”diyerek peşinden koşmamla beraber diğer adamlar beni kollarımdan tuttu ve sürüklemeye başladılar.Ne kadar “Ne yapıyorsunuz siz,bırakın beni!”diyip çırpınsam da fayda etmiyordu.En sonunda durmuştular.O adam tekrar yanıma geldi.”PARALAR,NERDE !”diyerek adeta kükredikten sonra ona aldırış etmeyerek “Ne parasından bahsettiğinizi bilmiyorum!”dememle beraber içeriye başka bir adam girdi. Hâlâ kollarımdan tutan iki adamdan kurtulmaya çalışıyordum. Ona doğru baktığımda hepsinden farklı bir havası vardı.Dudağındaki piercing,üstündeki herkesten farklı olan lacivert takım elbise onu tamamlıyordu.Çok da yakışıklıydı..Ben ona bakarken o da önüne doğru baktı.Adamlar,onun bu tarafa doğru geldiğini görünce beni bıraktılar.Kapıdan içeriye yeni giren adamın soğuk bir ses tonuyla “Buldunuz mu?”demesi ve yanımdaki adamın “Hayır,patron..”demesiyle bütün düşüncelerim değişmişti.Onların patronu muydu yani? Ah hayır bu adam tam bir pislikti ! Ona nefret bakışları atmaya başlamışken,sonunda bana doğru dönmüş ve “Kim Ella,değil mi?”demiş ve sırıtmıştı.Şimdi ise yüzümdeki nefret bakışları silinmiş,şu anda ona şaşırmış gözlerle bakmaya başlamıştım.Peki ismimi nerden biliyordu?Kimdi bu adamlar?Bu düşünce içimi yiyip bitiriyordu.O adam yanıma geldi.Hâlâ sırıtıyordu! Devamı aşağıda… \\\Devamı 2 /// “Ne bakıyorsun,pislik!”kendimi toparlayarak konuşabilmiştim sonunda.Bu adamlar her kimseler hiç tekin değillerdi,bunu anlamıştım… X:”Kızma,asi güzellik.Ben sadece paramı arıyorum sen yerini biliyor musun?” dediği şeyle ona tekrar bakmıştım,nefret dolu bakışlarımla.Derin bir nefes aldım. “Bakın beyefendi bizim size vereceğimiz bir paramız yok anladınız mı?!” dememle birlikte sinirlenmiş olucak ki bana doğru yürümeye başladı. X:”Bak,Ella sen akıllı birine benziyorsun.O yüzden sen bana patronunun yerini söylesen hm?”her cümlesinde daha da yaklaşıyordu..Sanki konuşmalarında kelimelerini de dikkatli seçiyordu. “İsmimi nerden biliyorsun?!Ayrıca sana asla onun yerini söylemem..” Beni takmamış,ve lokantanın ortasında bulunan adamlara seslenmişti. X:”Her tarafa bakın,bana o parayı bulun!”yüksek sesle söylediklerinden biraz ürkmüştüm. Gerçekten burada neler oluyordu?Daha 5 dakika öncesine kadar her şey normaldi… “Hayır,böyle bir şey yok,para falan yok bizde!Siz başka biriyle karıştırdınız herhalde!” Adam dediklerimle bir adım daha bana geldi.Ve beklemediğim bir hamle yaparak sağ bileğimden tutarak beni kendine doğru çekti.(🫠)Şuan da yüzlerimiz arasında beş milimden fazla aralık yoktu.Yüzündeki sırıtışın yerini sinir ve öfke almıştı.Yüzündeki ifade bunu gösteriyordu ama yine de sakin konuşuyordu.Kalbim çok hızlı atıyordu.. “Sence ben buna emin olmadan buraya gelir miyim?Sana yalan borcum yok Kim Ella…” Her kelimeyi söylediğinde yüzüme nefesi değdikçe bir tuhaf oluyordum.. Evet,bana yalan borcu yoktu.Ama bu söylediklerine inanmak istemiyordum. Son cümlesinden sonra beni kendinden uzaklaştırdı,bileğimi nazikçe bıraktı.Sanırım gerçekten ortada bir para mevzusu vardı.. Ne kadar daha inanmasam da biraz korkmuştum bu adamdan. “S-Sally teyze sizden ne kadar p-para aldı?” Korkarak ve kekeleyerek söylediğim cümleyi duyunca adam tekrar bana döndü yüzüne yine yerleştirdiği sırıtışıyla. X:”600 bin won”adamın söyledikleriyle hayretler içinde ona bakmıştım. Sadece ağzımdan “Ne?!” çıkmıştı. Yanlış duymuştum değil mi?600 bin won mu?Sally teyze bu kadar parayı niçin alsın ki? Lucas’dan; Lavabodaki işimi halledip,kısa sürede çıkmıştım.Şimdi ise kulaklığımı almaya gidiyordum.Sadece 15 dakika kestirecektim.Kulaklığımı almak için yukarı kata çıktım.Sadece biz personellerin izninin olduğu odaya girdim.İçeriye geçip,kulaklığımı aldım.Dinlendirici bir müzik açtım…(Oo gel keyfim gel.🤨) … Birkaç dakika sonunda kulaklığımla yattığım yerden doğruldum.Kulaklığa bağlı telefonumdaki alarmı kapatarak ayağa kalktım,artık işimin başına dönmeliydim.Kapıyı açtığım gibi kulağıma gelen seslerle vakit kaybetmeden odadan çıktığım gibi merdivenlerden inmeye başladım.Bağrışma sesleri geliyordu.Bu Ella’nın sesiydi ! Devamıı aşağıda…
~Devamı 3 Ella’dan; X:”Benim gibi bir mafyaya borçlanması büyük hata…” Son söylediğiyle ona irileşmiş gözlerle bakmaya başlamıştım. “M-mafya mı?”(Tabii,ne sandın 😌) Dedikleriyle kendime gelmeye çalıştım ama olmuyordu,adam mafya mıymış bide?!Ah Sally teyze ne yaptın sen? Anlamıştım,tekin insanlar olmadıklarını ama mafya olabileceklerini hiç düşünmemiştim.. X:Evet,güzelim.Ben mafya Jeon Jungkook..”adamın söyledikleriyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı.. Ne kadar şokta olsam da toparlanmalıydım.Ama Mafya mı! Sally teyze bir nedenden dolayı borç para almış hem de büyük bir miktarda,ne kadar mantıksız gelse de ama bu parayı bir mafyadan mı almış?!Ah Sally teyze,sen ne işlere bulaştın böyle,nasıl şeylere!! Sesli bir şekilde yutkunmuştum yavaşça.Böyle bir şey nasıl olabilirdi?Of of bu işten nasıl kurtulacaktık?Kendimi toparlamam gerekiyordu. Tamam peki,adam mafya ise ne olmuş?!Ondan korkucak değilim!(Yürek yemiş…) Evet tehlikelilerdi ama bu önemli değildi.Hayatta şimdiye kadar korkmadan,ürkmeden,kimseye boynumu eğdirmeden yaşamıştım!Sally teyze ve Lucas hep benim yanımda olmuş,beni korumuş kollamışlardı tanıştığımız süreden biri üçümüzde birbirimize hep destek çıkmıştık.Onlara sırtımı dönemezdim. Ne kadar şimdi yapacağım şeyin yanlış bir şey olacağını biliyor olsam da bunu yapacaktım… Adama doğru döndüm.Dudaklarımı araladım ve konuştum cesaretli bir şekilde. “Sana boyun eğmeyeceğim Bay Mafya Jeon Jungkook! Kim olduğun umrumda bile değil ! Lokantamızın önünü kapatıyorsunuz,lütfen çıkıp gider misiniz buradan?!” dememle beraber yanıma geldi ve aramızda bir metre mesafe bırakıcak şekilde ayarladı.Konuşmaya başladı,aynı zamanda bana doğru yürümeye biraz önceki gibi… Jk: “Ah,öyle mi Kim Ella?” dedi yavaş bir şekilde yürüyerek dibime kadar geldi.Nefesi boynuma değiyordu.Bu beni ürpertmişti.Kulağıma yaklaştı. Jk:”Asi kız olduğun doğruymuş.Bu huyunu sevdim..”diyip kulağımın arkasındaki bir tutam saçımı alıp okşamıştı,aynı zamanda kulağıma fısıldıyordu.. ( 🫠 Düştüm benn ) Bu hareketine ne kadar sinir olsam da,hoşuma gitmişti anlamadığım bir şekilde…(Ruh çekiyor işte😑;) ) Ah kendine gel Ella!O kötü niyetli bir adam ve üstelik bir mafya ! Düşüncelerimi susturdum ve tam tekrar konuşacağım sırada o konuştu. Jk:”Tamam size iki hafta veriyorum..Eğer bana bu iki hafta içinde paramı vermezseniz,lokantanızı kapattırırım…”tehditkâr bir şekilde söyleyeceğini dedi ve çekildi üzerimden.Ne demişti o?Eğer parayı vermezsek gerçekten bunu yapar mıydı? Evet,yapardı.O namıyla ün salmış bir mafyaydı.Ünlü yer altı mafyası Jeon Jungkook.. Onu şimdi hatırlamıştım.Geçenlerde onu bir haber kanalında görmüştüm.Yaptığı işler anlatılıyordu.Polisler bile ona engel olamıyordu.. Jk:”Anlaşıldığımı düşünüyorum?”dedi ve sırıttı. Bende hâlâ olayın şokunda olsam bile cevap verdim. “A-Anladım…” dememin üzerine adamlarını topladı ve son bir bakış atarak bana doğru konuştu. Jk:”2 Hafta sonra görüşmek üzere,Ella…”dedi ve her cümlesinin sonunda yaptığı gibi sırıttı ve gitti. Lucas:”Ella,kimdi onlar?Neler oluyor!!” Yanıma şaşkın ve öfkeli bir şekilde Lucas’ın gelmesiyle ona döndüm.Ne zaman gelmişti o ?! Konuştuklarımızı duymuş muydu?Ona ne söyleyecektim?Düşündüm.Gerçekleri ona da söylemeliydim,bilmesi gerekiyordu.Zaten ben ona anlatmasam da anlardı yalan söyleyip söylemediğimi.. “Duydun mu konuştuklarımızı?..” Lucas:Hayır,yani sadece bağırış sesleri duydum hemen geldim sonra buraya kimdi onlar Ella?! Derin bir nefes aldım. ”Anlatıcam Lucas otur şöyle…”dedim ve onu sandalyeye oturttum sonra bende yanına sandalyelerden birini çekip oturdum. … Ella:“İşte böyle…” her şeyi ona anlatmıştım. Lucas:”Nasıl olur bu,neden bize söylemedi?!” Ona bilmediğimi ifade edecek şekilde kafamı sağa ve sola salladım. Lucas:Ah,teyzem niye bize söylemedi!Yanlış anlaşılma olmadığına eminler yani. bir de..bu insanlar mafya mı?.. Ella:”Evet doğru ama biri patronları..Jeon Jungkook..” Lucas gözlerini sonuna kadar açarak bana baktı ve konuştu.. Devamıı aşağıda..
Devamı 4 Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!” “Evet,o..” Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!! “Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum. Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız.. “2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…” Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı.. Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı. Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!! Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef… Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti.. “Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı. “Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı. Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı. Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne koyarak..o da bana karşılık verdi. “Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?” Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi.. Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya… Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı. “Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı… “Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi.. ….. Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu. Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü. (Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.) Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk. “Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı.. Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı. Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken. “Gidip konuşsam mı ki ?” aslında düşündüğüm fikir iyi bir fikir gibiydi ne kadar yanlış ve tehlikeli olsa da bu lokantayı kurtarmak içindi.Peki o mafyaya nasıl ulaşabilirdim?Bir telefon numarası,bir şey..Ona ulaşabileceğim bir şey elimde yoktu.Bunu düşünmek hiç istemiyordum ama elimden gelen bir şey yoktu.. Devamı aşağıda yine…
Jeon Jungkook İle Hayal Et
Yazar✍🏻:WonderKook
📌Hikaye Bana Aittir
📌Oppacı değilim!
📌Yazım yanlışları için kusura bakmayın
📌Smut yoktur
❗️Şarkıyla okumanızı tavsiye ediyorumm.
🔆Bu benim ikinci hikayem umarım beğenirsiniz💕
Hazırsanız başlıyoruz…🔆
07.08.2024
~~Çalıştığın Lokantayı Mafya Basar~~
💫Jeon Jungkook 26
✨Kim Ella 22
(Heyecanı bol sahneler var hazırlanın😌)
WonderKook’un Kaleminden;
Ella’dan;
Yine her zamanki gibi sinirimi bozan alarmın sesiyle yatağımdan kalkmıştım.
Ben Ella ailem yok,iki yıl önce trafik kazasında kaybettim onları bir kardeşim de yok.Onları kaybettikten sonra biraz zor toparlanmıştım.Ama bir süre sonra alışmıştım.Hâla onların yokluğunu hissediyordum tabii ama insan zor da olsa alışmaz mı?Ben de öyle yaptım,alıştım tek başıma olmaya,hayatta kalmaya,onlar olmadan yaşamaya…
Kendim evde kalamadım sonra.Çünkü evimiz kiraydı ve kirayı en fazla iki ay ödeyebilmiştim.Ev sahibi bir süre sonra beni evden çıkardı.O kadar kötü bir durumdaydım ki..Kendime ev bulmam gerekti,aynı zamanda çalışıp para kazanmam gerekiyordu.O günden bu güne,tek başıma yaşıyorum.Geçimimi sağlamam için de bir işte çalışıyordum.Tam olarak yalnız sayılmam ama yani,iş arkadaşım Lucas ve patronum ama bana hiç bir zaman kötü davranmayan durumumu anlatınca beni yanına alan,destek olan Sally teyze var…
İkisi de benim ailem gibi oldular,Sally teyze bana bir anne gibi,Lucas ise benim için bir kardeş gibiydi.Lucas,Sally teyzenin yiğeniydi.
Benim için bir ev bile ayarlamıştı Sally teyze.Benim sokakta kalmama gönlü razı gelmemişti.Aynı şekilde Lucas’ın da.İkisi de onların evinde kalabileceğimi söylediler.Ama ben onlara rahatsızlık vermek istemedim onlar da benim için bir ev anahtarı verdiler.Onlara ne kadar teşekkür etsem az…
İkisi beraber yaşıyorlardı,onların da benden başka kimsesi yoktu buralarda,tanıdığı akrabaları da aynı benim gibi..
Çalıştığım yer lokantaydı.Ev yemekleri yapan,minik bir lokanta.Çok tatlı bir yer.Ve evim de Lokantaya sadece bir kaç adım ötede.Özellikle bu yönden gerçekten rahat ediyordum.
Saate baktığımda mesaimin çoktan başladığını farkettim.
“Olamaz,geç kaldım!” Hemen saatin alarmını kontrol ettikten sonra yanımdaki giysi dolabıma yöneldim.
Fakat bu sefer çok rahat olamayacaktım anlaşılan,çünkü geç kalmıştım…
Üstüme sarı bir t-shirt altıma da siyah bir eşofman giydim(Siz istediğiniz gibi de hayal edebilirsiniz).Son kez üzerime baktıktan sonra çantamı alıp evden çıktım.Kulağıma gelen telefon sesiyle telefonumu çantamdan çıkardım ve arayan kişiye baktım.Arayan kişi Lucas’tı.Aramayı yanıtladım.
📲Telefon Konuşması
Ella:Efendim,Lucas
Lucas:Nerdesin?
Ella:Yürüyorum lokantaya doğru işte !
Lucas:Yeni çıktın yani evden.Çabuk ol Ella!
Ella:Yaa,off tamam geliyorum,az kaldı!!
Lucas:Kızma,asi kızz
Ella:Tamam ,kapa hadi Lucas..
Lucas:Tamam,haha kapıyorumm..
📲Telefon Konuşması sonlandırıldı!
Telefon konuşmamız bittikten sonra telefonumu geri yerine koydum.Adımlarımı biraz daha hızlandırdım.Beş dakikanın sonunda lokantaya varabilmiştim.Ben nefes nefese kalmış bir haldeyken ilk görüş açıma giren,oturduğu sandalyesinden bana doğru endişeyle gelen Lucas olmuştu.
Lucas:”Ah be Ella,ne diye bu kadar koşturdun ki yani!
Hem neden böyle geç kaldın?Telefonda sormama da izin vermedin..”
Lucas’a yorgun gözlerle baktım.
“Sorma,off.Saati yanlış kurmuşum.Ondan sonra da böyle işte…”
Konuşmamdan sonra anladığını gösterecek bir şekilde başını salladı.Ve cevap verdi.
Lucas:Neyse,çok geç kalmadın zaten.Daha teyzem de gelmedi! Hadi iş başına!
dedikten sonra o resepsiyon bölümüne ben de yavaş yavaş içeriye giren müşterilerin siparişlerini almaya gittim.
Sally teyze iş konusunda biraz hassas biriydi.İşten kaytarmaya asla izin vermiyordu.O yüzden o buradayken asla işimizin başından ayrılmıyorduk..
(2 Saat Sonra)
Aradan iki saat geçmiş,içerideki bütün müşteriler hesabı ödeyip çıkmıştı.Bizde öğle arasına girmiştik.Lucas ile beraber bir kahve molası verdik.Öğle arası 30 dakikaydı.Sohbete de bir yandan başladık.
Biz sohbet ediyorken arkadan Sally teyzenin geldiğini gördük.
Önce selamlaştık.Halimizi,hatrımızı sordu.Sonra,tekrardan konuşmaya başladı acelesi varmış gibi.
“Çocuklar,ben markete gidiyorum.Alışveriş yapıcam.Bir iki saat sonra dönerim.Birazdan müşteriler de gelir zaten,siz işin başında olun!”demiş ve bize el sallamıştı.Lucas ve bende ona el sallamıştık.
Lucas ile beraber yüksek bir sesle elleeimizi alnımızın üzerine hizalayarak (asker duruşu gibi yani)“Tamamdır,kaptan!!” dedikten sonra ikimiz de aynı anda dediğimiz şeyle birbirimize gülümsedik.Sally teyze de zaten o sırada çıkmıştı. Sally teyze,biz burada çalışırken lokantanın arka tarafında muhesebeye bakıyor,kazandığımız miktarı,birikimlerimizi hesaplıyordu.
Sally teyze,ortalama 50 yaşlarında bir kadındı.Eşi uzun yıllar önce vefat etmiş.Lucas’ın annesi ve babası da,yurt dışında işleri olduğu için oğullarını Sally teyzeye bırakmışlar.
Aklıma gelen şeyle bir anda yüzümdeki gülümseme silindi.Gözümden kaçmayan bir şey olmuştu.Sally teyzenin yüz ifadesine baktığım zaman bakışlarında bir tedirginlik,korku var gibiydi.Kötü düşünmek istemiyordum.
”Önemli bir şey yoktur,olsa bize zaten söylerdi”diye içimden geçirerek kendi zihnimde düşüncelerime son vermiştim.
…
Geçen bir kaç dakika sonunda müşteriler gelmeye başlamıştı.Bu da demek ki iş başına,tekrar…Ben tam sipariş almaya gideceğim sırada Lucas bana seslendi.
Lucas:”Ella,kanka sen biraz benim yerime baksan olur mu?Bende senin yerine geçeyim.Çok yoruldum!” demesiyle başımı salladım,ona gülümsedim.
“Tamam,bakarım merak etme..”dememle hemen koşarak müşterilerin yanına gitti.
“Deli ya…”
Onun koşturmalı gidişine güldüm ve o siparişleri almaya başlarken,bende giriş kısmına geçtim. Bu arada küçük bir lokanta ama arada rezervasyon yaptıran da oluyordu tabii..
-Jungkook’tan;
“Silahlar yerinde değil mi Gu-won?”
“Evet,patron.Yerleştirildi yerine hepsi!”
Bir kaç gün önce silah depolarımdan biri basılmıştı.Bu yüzden oraya gitmem ve ona büyük bir ders vermem gerekiyordu,baş düşmanıma…
Gu-won’a yani sağ koluma haber vermiş ve adamlarımı toplayıp onun silah deposunu basmış ve mallarımı(silahları yani) geri almıştım.Çok bir şey çalmamış zaten manyak herif!Bu işi de hallettikten sonra arabama binmiş,şu an evime gidiyordum.Onun deposu şehrin taa öbür ucundaydı.Gitmesi kolaymış gibi,dönmesi de kolay iş değildi.Bana üç güne mâl olmuştu.Neyse ki eksiksiz bütün hepsini alabilmiştim.
Kafam camdan dışarı bakıyorken,bir yandan da ne kadar dinlemesem de Gu-won bana eve gidince yapılacak işleri anlatıyordu.Bunalmıştım artık.Cebimden bir sigara çıkardım ve Gu-won’dan çakmak istedim.Çakmağı bana uzattı,hâlâ işten bahsediyordu.
Gu-won,odağını evraklardan kaldırıp bana döndü.Bende ona baktım.
“Patron,önemli bir iş var…”demesiyle sigaramı içmeye devam ettim umursamazca (Cool Jk😂).
Devam etti,onu dinlediğimi bildiği için”Sizden borç para alan biri,altı aydır ödemeyi yapmamış,geciktirmiş…” sözünü tamamladıktan sonra ona sinirli bir bakış attım.Tek kaşımı kaldırıp ona “Neden bundan şimdi haberim oluyor Gu-won?”dedim soğuk sesimle.
İlgimi çekmeyi başarmıştı.Bu para mevzusu,benim ihtiyacı olanlara ödemesi karşılığında para vermemden kaynaklanıyordu.Ne kadar bir mafya olsam da,sadece kötülere hesap soruyor,onların hesabını kesiyordum.Sadece onların işini bitiriyordum.Masum canlara kıymak benim kitabımda yoktu hem de kadınlara ve çocuklara asla…Bu yüzden de ihtiyacı olan insanlara borç veriyordum.
Peki altı ay önce kime vermiştim paramı?
Devamı aşağıda…
Devamı 1
Gu-won “Patron,bunu sana ilk zamanlarda söylemiştim,ama sen beni başka işlerim var diyip önemsememiş ötelemiştin…”
Bu lafına daha çok sinirlenmiştim.”Bunun suçlusu ben miyim yani Gu-won!”diyerek yüksek bir sesle konuşmuştum.(Gu-won,üzümlü kekim🥺)”H-hayır,patron tabii ki…”yüksek sesle konuşmamdan korkmuş olacak ki kekelemişti.Buna sırıtmıştım.”Şimdi keyfim yerine geldi,anlat bakalım kimmiş bu kişi?”dememle kendini toparlayarak anlatmaya başladı.
“Adı Sally Young,50’li yaşlarında.Eşi bir kaç sene önce ölmüş,yiğeni ile yaşıyor…”onu onaylarcasına mırıltılar çıkardım.”Hmm,devam et…”Gu-won devam etti.
”Bir lokantası var,küçük bir lokanta.Bizden de bu lokanta için borç almış,yiğeni Lucas ve Kim Ella adındaki 2 yıl önce yanına aldığı genç bir kızla lokantayı idare etmeye çalışıyor..”
Sözünü kestim.”Lokanta için para verdik yani?Ve sadece üç kişi mi çalışıyor ?” Gu-won beni onayladı.”Evet,patron.Kadın bu parayı lokanta için almış,daha önceden bir tefeciye de borcu varmış araştırmalarıma göre...”
“Niye tefeciden borç almış?”
Gu-won:“Eşinin yüklü miktarda kumar borcu varmış patron,önce tefeciye borçlarını ödeyip,ondan sonra da lokantayı kurtarması gerekiyormuş..”
Bir kerede anlatsa olmuyordu,Gu-won bir sözü bir kerede hiç bir zaman söylemez derinlemesine detayla anlatırdı.
“Gu-won tek tek anlatma!Sadede gel..
Gu-won:”Lokantayı eşi ipotek ettirmiş….”
Ona anladığımı belirtmek için kafa salladım.
“Nerede bu lokanta?”
“Çok açık,her insanın geçtiği bir yerde değil,patron.Daha boş,ücra bir köşede,Sunwan(uydurdum,ama güzel oldu gibi😄)caddesinin karşısında..
Burası eski silah depoma yakındı.
“Anladım.Tefeciye kocasının borcunu kendisi ödemiş mi peki?”
“Ödemiş,patron..”Aklıma gelen soruyla Gu-won’a tekrar seslendim.
”Bu Kim Ella denen kız,onu neden yanına almış bu kadın?” soruyu sormamla beraber Gu-won “2 yıl önce 20 yaşındayken,annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş,evi de kiralıkmış.Evin kirasını bir süre sonra ödeyememiş ve bir süre sonra ev sahibi evden atmış.Ondan sonra hem ev hem de iş bulmak zorunda kalmış,işi bu lokantada garson olarak bulmuş.Kız durumunu anlatınca ona bir ev vermişler.Kadın kızı kendi kızı gibi koruyup kollamış bu zamana kadar,yiğenini de oğlu gibi.Ondan sonra Sally…”
Gu-won Sally adındaki kadından bahsetmeye tekrar başlamışken benim aklım onda kalmıştı.Kim Ella…Bir fotoğrafı var mıydı acaba?Nedensizce ilk ismini duyduğumda ve Gu-won hayatını anlattığında onu merak etmiştim.
Gu-won anlatmaya devam ederken sözünü kestim.”Gu-won,sende bu Kim Ella’nın bir fotoğrafı var mı?”hemen başını salladı ve cebinden bir fotoğraf çıkardı.Fotoğrafı bana verdi.İlk baktığımda büyülenmiş gibi olmuştum.O kadar duru,doğal bir güzelliği vardı ki,o sarı saçları,beyaz teni beni kendine çekiyor gibiydi.Gülümsemesi bile beni ayrı etkilemişti..
Gu-won’a son sorumu da yönelttim.
“Kız nasıl biri Gu-won?”neden bu kadar kızı merak etttiğimi bilmiyordum ama kendimi bu soruyu sormaktan alı koyamamıştım,onun her şeyini merak ediyordum.
Tabii ki Gu-won her şeyi detaylıca araştırdığı için bunu da biliyordu.
Gu-won:“Günlük hayatında insanlarla iyi geçinen,tanıdığı kişilere,yakınlarına güler yüzlü aynı fotoğraftaki gibi neşeli ama biraz asi biri.”
Söyledikleri arasında en çok ilgimi çeken asiliği olmuştu..
“Demek asi bir kız,ha?”Gu-won başını salladı.
“Bir de biz görelim şu asi kızı bakalım…”dedim ve şoför koltuğunda oturan adamıma seslendim,Gu-won’un ilk başta anlattığı mahalleyi söyledim..
Bu kız ilgimi çekmişti,hem de fazlasıyla…
Oturduğum arabanın arka koltuğunda yerime yaslandım.Derin bir nefes verdim ve lacivert takım elbisemin kravatını biraz genişlettim rahat olmak için..
Amacım sadece o kızı görmekti,o olmasaydı adamlarıma söylerdim yapılması gerekeni,onlar hallederdi..
Ella’dan;
Aradan bir 15-20 dakika geçti.Saat öğlen 15.00 olmuştu.
Bu saatten sonra bizim olduğumuz bölgeye çok müşteri gelmez,hatta tek tük insan gelirdi(aynı şey ama çaktırmayın😌).Ve işte,geriye kalan son müşterilerimizi de uğurladıktan sonra derin bir “ohh”dedik ve oturduk.
L:Çok yorulduk be…
E:Ama deydi,boşver dememle gülüp konuşmaya başladık.
Bir süre konuştuktan sonra sohbeti bozan Lucas olmuştu.
L:”Kanka,benim bir lavaboya gitmem gerekiyor..”
dediği şeye cevap vericekken ortadan kaybolmuştu.
Düşüncelerimin arasına tekrar giren Sally teyze ile dikkatim dağılmıştı.
Sally teyze,hala gelmemişti.
“Belki de hâlâ markette geziyordur..”içimden geçirdiğim cümleye hak vermiştim.Sally teyze,sert bir mizacı var gibi gözüküyordu dışardan bakılınca.Yani bize de biraz kendini öyle göstermeye çalışıyordu.Ama onu tanıdıkça ne kadar iyi bir insan ve neşeli biri olduğu anlaşılıyordu.Sally teyze,alışveriş yapmayı seven bir kadındı.Bende haliyle biraz alışverişe daldığını düşünüyordum.
Bir an önce gelmesini ümit ediyordum,ve Lucas’ın da gelmesini beklerken aynı zamanda biraz telefona bakma kararı almıştım.10 dakika kadar telefona baktıktan sonra,belki başka insanlar gelebilir diyerek masaların tozunu aldım.Ne olur ne olmaz diyerek…
Devamı aşağıda…
~Devamı 2
Masanın tozunu almayı bitirmemin üzerinden geçen en fazla bir-iki dakika sonra lokantanın girişindeki kapının üstünde asılı olan zil çalmıştı.Hemen müşteriyi karşılamak için oturduğum yerden kalktım.Lucas’ın daha işi bitmemiş olmalıydı.Kapı açıldı ve gelen kişilere baktım.
Adamlar 10 kişi civarında ve siyahlara bürünmüştü.Hepsininde siyah takım elbisesi vardı.Bazılarının elinde ve yüzünde yara izleri vardı.Bu onları ürkütücü gösterecek bir hava veriyordu.Onlara doğru döndüm ve gülümsememi yüzüme yerleştirdim.Hemen konuşmaya geçtim.
“Hoşgeldiniz,efendim.Buyrun…”diyerek onları içeriye davet ettim.Ama içlerinden biri öne çıktı bu adamın yüzünde büyük bir çizik vardı.”Yemek yemeye değil,parayı almaya geldik hanımefendi!”demesiyle ona anlamadığımı belli eden bakışlar attım.”Anlamadım?”dememle beni çok kuvvetli olmayacak kadar,yine de bir kuvvet uygulamış olarak itti ve kasaya doğru gitmeye başladı.
Hemen “Beyefendi,ne yapıyorsunuz!”diyerek peşinden koşmamla beraber diğer adamlar beni kollarımdan tuttu ve sürüklemeye başladılar.Ne kadar “Ne yapıyorsunuz siz,bırakın beni!”diyip çırpınsam da fayda etmiyordu.En sonunda durmuştular.O adam tekrar yanıma geldi.”PARALAR,NERDE !”diyerek adeta kükredikten sonra ona aldırış etmeyerek “Ne parasından bahsettiğinizi bilmiyorum!”dememle beraber içeriye başka bir adam girdi.
Hâlâ kollarımdan tutan iki adamdan kurtulmaya çalışıyordum.
Ona doğru baktığımda hepsinden farklı bir havası vardı.Dudağındaki piercing,üstündeki herkesten farklı olan lacivert takım elbise onu tamamlıyordu.Çok da yakışıklıydı..Ben ona bakarken o da önüne doğru baktı.Adamlar,onun bu tarafa doğru geldiğini görünce beni bıraktılar.Kapıdan içeriye yeni giren adamın soğuk bir ses tonuyla “Buldunuz mu?”demesi ve yanımdaki adamın “Hayır,patron..”demesiyle bütün düşüncelerim değişmişti.Onların patronu muydu yani?
Ah hayır bu adam tam bir pislikti ! Ona nefret bakışları atmaya başlamışken,sonunda bana doğru dönmüş ve “Kim Ella,değil mi?”demiş ve sırıtmıştı.Şimdi ise yüzümdeki nefret bakışları silinmiş,şu anda ona şaşırmış gözlerle bakmaya başlamıştım.Peki ismimi nerden biliyordu?Kimdi bu adamlar?Bu düşünce içimi yiyip bitiriyordu.O adam yanıma geldi.Hâlâ sırıtıyordu!
Devamı aşağıda…
\\\Devamı 2 ///
“Ne bakıyorsun,pislik!”kendimi toparlayarak konuşabilmiştim sonunda.Bu adamlar her kimseler hiç tekin değillerdi,bunu anlamıştım…
X:”Kızma,asi güzellik.Ben sadece paramı arıyorum sen yerini biliyor musun?”
dediği şeyle ona tekrar bakmıştım,nefret dolu bakışlarımla.Derin bir nefes aldım.
“Bakın beyefendi bizim size vereceğimiz bir paramız yok anladınız mı?!”
dememle birlikte sinirlenmiş olucak ki bana doğru yürümeye başladı.
X:”Bak,Ella sen akıllı birine benziyorsun.O yüzden sen bana patronunun yerini söylesen hm?”her cümlesinde daha da yaklaşıyordu..Sanki konuşmalarında kelimelerini de dikkatli seçiyordu.
“İsmimi nerden biliyorsun?!Ayrıca sana asla onun yerini söylemem..”
Beni takmamış,ve lokantanın ortasında bulunan adamlara seslenmişti.
X:”Her tarafa bakın,bana o parayı bulun!”yüksek sesle söylediklerinden biraz ürkmüştüm.
Gerçekten burada neler oluyordu?Daha 5 dakika öncesine kadar her şey normaldi…
“Hayır,böyle bir şey yok,para falan yok bizde!Siz başka biriyle karıştırdınız herhalde!”
Adam dediklerimle bir adım daha bana geldi.Ve beklemediğim bir hamle yaparak sağ bileğimden tutarak beni kendine doğru çekti.(🫠)Şuan da yüzlerimiz arasında beş milimden fazla aralık yoktu.Yüzündeki sırıtışın yerini sinir ve öfke almıştı.Yüzündeki ifade bunu gösteriyordu ama yine de sakin konuşuyordu.Kalbim çok hızlı atıyordu..
“Sence ben buna emin olmadan buraya gelir miyim?Sana yalan borcum yok Kim Ella…” Her kelimeyi söylediğinde yüzüme nefesi değdikçe bir tuhaf oluyordum..
Evet,bana yalan borcu yoktu.Ama bu söylediklerine inanmak istemiyordum.
Son cümlesinden sonra beni kendinden uzaklaştırdı,bileğimi nazikçe bıraktı.Sanırım gerçekten ortada bir para mevzusu vardı..
Ne kadar daha inanmasam da biraz korkmuştum bu adamdan.
“S-Sally teyze sizden ne kadar p-para aldı?” Korkarak ve
kekeleyerek söylediğim cümleyi duyunca adam tekrar bana döndü yüzüne yine yerleştirdiği sırıtışıyla.
X:”600 bin won”adamın söyledikleriyle hayretler içinde ona bakmıştım.
Sadece ağzımdan “Ne?!” çıkmıştı.
Yanlış duymuştum değil mi?600 bin won mu?Sally teyze bu kadar parayı niçin alsın ki?
Lucas’dan;
Lavabodaki işimi halledip,kısa sürede çıkmıştım.Şimdi ise kulaklığımı almaya gidiyordum.Sadece 15 dakika kestirecektim.Kulaklığımı almak için yukarı kata çıktım.Sadece biz personellerin izninin olduğu odaya girdim.İçeriye geçip,kulaklığımı aldım.Dinlendirici bir müzik açtım…(Oo gel keyfim gel.🤨)
…
Birkaç dakika sonunda kulaklığımla yattığım yerden doğruldum.Kulaklığa bağlı telefonumdaki alarmı kapatarak ayağa kalktım,artık işimin başına dönmeliydim.Kapıyı açtığım gibi kulağıma gelen seslerle vakit kaybetmeden odadan çıktığım gibi merdivenlerden inmeye başladım.Bağrışma sesleri geliyordu.Bu Ella’nın sesiydi !
Devamıı aşağıda…
~Devamı 3
Ella’dan;
X:”Benim gibi bir mafyaya borçlanması büyük hata…”
Son söylediğiyle ona irileşmiş gözlerle bakmaya başlamıştım.
“M-mafya mı?”(Tabii,ne sandın 😌)
Dedikleriyle kendime gelmeye çalıştım ama olmuyordu,adam mafya mıymış bide?!Ah Sally teyze ne yaptın sen?
Anlamıştım,tekin insanlar olmadıklarını ama mafya olabileceklerini hiç düşünmemiştim..
X:Evet,güzelim.Ben mafya Jeon Jungkook..”adamın söyledikleriyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı..
Ne kadar şokta olsam da toparlanmalıydım.Ama Mafya mı! Sally teyze bir nedenden dolayı borç para almış hem de büyük bir miktarda,ne kadar mantıksız gelse de ama bu parayı bir mafyadan mı almış?!Ah Sally teyze,sen ne işlere bulaştın böyle,nasıl şeylere!!
Sesli bir şekilde yutkunmuştum yavaşça.Böyle bir şey nasıl olabilirdi?Of of bu işten nasıl kurtulacaktık?Kendimi toparlamam gerekiyordu.
Tamam peki,adam mafya ise ne olmuş?!Ondan korkucak değilim!(Yürek yemiş…)
Evet tehlikelilerdi ama bu önemli değildi.Hayatta şimdiye kadar korkmadan,ürkmeden,kimseye boynumu eğdirmeden yaşamıştım!Sally teyze ve Lucas hep benim yanımda olmuş,beni korumuş kollamışlardı tanıştığımız süreden biri üçümüzde birbirimize hep destek çıkmıştık.Onlara sırtımı dönemezdim.
Ne kadar şimdi yapacağım şeyin yanlış bir şey olacağını biliyor olsam da bunu yapacaktım…
Adama doğru döndüm.Dudaklarımı araladım ve konuştum cesaretli bir şekilde.
“Sana boyun eğmeyeceğim Bay Mafya Jeon Jungkook! Kim olduğun umrumda bile değil ! Lokantamızın önünü kapatıyorsunuz,lütfen çıkıp gider misiniz buradan?!”
dememle beraber yanıma geldi ve aramızda bir metre mesafe bırakıcak şekilde ayarladı.Konuşmaya başladı,aynı zamanda bana doğru yürümeye biraz önceki gibi…
Jk: “Ah,öyle mi Kim Ella?” dedi yavaş bir şekilde yürüyerek dibime kadar geldi.Nefesi boynuma değiyordu.Bu beni ürpertmişti.Kulağıma yaklaştı.
Jk:”Asi kız olduğun doğruymuş.Bu huyunu sevdim..”diyip kulağımın arkasındaki bir tutam saçımı alıp okşamıştı,aynı zamanda kulağıma fısıldıyordu..
( 🫠 Düştüm benn )
Bu hareketine ne kadar sinir olsam da,hoşuma gitmişti anlamadığım bir şekilde…(Ruh çekiyor işte😑;) )
Ah kendine gel Ella!O kötü niyetli bir adam ve üstelik bir mafya !
Düşüncelerimi susturdum ve tam tekrar konuşacağım sırada o konuştu.
Jk:”Tamam size iki hafta veriyorum..Eğer bana bu iki hafta içinde paramı vermezseniz,lokantanızı kapattırırım…”tehditkâr bir şekilde söyleyeceğini dedi ve çekildi üzerimden.Ne demişti o?Eğer parayı vermezsek gerçekten bunu yapar mıydı?
Evet,yapardı.O namıyla ün salmış bir mafyaydı.Ünlü yer altı mafyası Jeon Jungkook..
Onu şimdi hatırlamıştım.Geçenlerde onu bir haber kanalında görmüştüm.Yaptığı işler anlatılıyordu.Polisler bile ona engel olamıyordu..
Jk:”Anlaşıldığımı düşünüyorum?”dedi ve sırıttı.
Bende hâlâ olayın şokunda olsam bile cevap verdim.
“A-Anladım…” dememin üzerine adamlarını topladı ve son bir bakış atarak bana doğru konuştu.
Jk:”2 Hafta sonra görüşmek üzere,Ella…”dedi ve her cümlesinin sonunda yaptığı gibi sırıttı ve gitti.
Lucas:”Ella,kimdi onlar?Neler oluyor!!”
Yanıma şaşkın ve öfkeli bir şekilde Lucas’ın gelmesiyle ona döndüm.Ne zaman gelmişti o ?! Konuştuklarımızı duymuş muydu?Ona ne söyleyecektim?Düşündüm.Gerçekleri ona da söylemeliydim,bilmesi gerekiyordu.Zaten ben ona anlatmasam da anlardı yalan söyleyip söylemediğimi..
“Duydun mu konuştuklarımızı?..”
Lucas:Hayır,yani sadece bağırış sesleri duydum hemen geldim sonra buraya kimdi onlar Ella?!
Derin bir nefes aldım.
”Anlatıcam Lucas otur şöyle…”dedim ve onu sandalyeye oturttum sonra bende yanına sandalyelerden birini çekip oturdum.
…
Ella:“İşte böyle…” her şeyi ona anlatmıştım.
Lucas:”Nasıl olur bu,neden bize söylemedi?!” Ona bilmediğimi ifade edecek şekilde kafamı sağa ve sola salladım.
Lucas:Ah,teyzem niye bize söylemedi!Yanlış anlaşılma olmadığına eminler yani. bir de..bu insanlar mafya mı?..
Ella:”Evet doğru ama biri patronları..Jeon Jungkook..”
Lucas gözlerini sonuna kadar açarak bana baktı ve konuştu..
Devamıı aşağıda..
~Devamı 4
Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!”
“Evet,o..”
Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!!
“Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum.
Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız..
“2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…”
Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı..
Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı.
Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!!
Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef…
Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti..
“Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı.
“Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı.
Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı.
Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne
koyarak..o da bana karşılık verdi.
“Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?”
Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi..
Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya…
Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı.
“Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı…
“Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi..
…..
Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu.
Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü.
(Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.)
Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk.
“Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı..
Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı.
Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken.
Devamııı aşağıdaa..
Devamı 5
Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile
yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!”
“Evet,o..”
Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!!
“Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum.
Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız..
“2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…”
Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı..
Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı.
Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!!
Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef…
Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti..
“Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı.
“Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı.
Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı.
Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne
koyarak..o da bana karşılık verdi.
“Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?”
Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi..
Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya…
Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı.
“Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı…
“Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi..
…..
Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu.
Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü.
(Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.)
Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk.
“Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı..
Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı.
Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken.
“Gidip konuşsam mı ki ?” aslında düşündüğüm fikir iyi bir fikir gibiydi ne kadar yanlış ve tehlikeli olsa da bu lokantayı kurtarmak içindi.Peki o mafyaya nasıl ulaşabilirdim?Bir telefon numarası,bir şey..Ona ulaşabileceğim bir şey elimde yoktu.Bunu düşünmek hiç istemiyordum ama elimden gelen bir şey yoktu..
Devamı aşağıda yine…
Kurguyu umarım okuyan herkes beğenir.Mafya Jk’yı da sevmişsinizdir diye ümit ediyorumm.Bir sonraki kurgu nasıl olsun,nasıl bir Jk okumak istersiniz?Eğer fikirleriniz varsa söyleyebilirsiniz.💞Hepinizi çok seviyor ve öpüyorum😆.Sevgiler,saygılar efenimm.Bir de kalp çarpıntısı sizde de oldu mu?Çünkü ben hem yazarken,hem de okurken fena bir şekilde oldu da..ona da cevap verirseniz sevinirim🙃
@@Wonder1Kook Bende olduuuuu ve harika yazıyorsun bebeğimmmm
@@HesabısildimaboneolmayınOlduysa ne güzell .Teşekkür ederim bebeğimmmm💖Umarım en yakın zamanda ikimiz de büyürüz..💕
@@Wonder1Kook Umarım bebeğimm
Cook güzel olmuş askkm💜
Teşekkür ederim ceydoşuum bi tanemm💞😘
Uuuuvv harikaaa
@@DraculaofZoey_JiKook Yaa beğendin mi teşekkür ederim canımmm❤️
@@Wonder1Kook Çoksel olmuş gerçekten çok begendimm
@@DraculaofZoey_JiKookBeğenmene çokk sevindimm🩷
@@Wonder1Kook :)))
@@DraculaofZoey_JiKook ;)
Ellerine saglıkkk
@@DraculaofZoey_JiKook Sağol bir tanemm
@@Wonder1Kook Sen sagol gülüm
@@DraculaofZoey_JiKook😘🥰
Ellerine sağlık kusum güzel olmuş hemde baya uzun yazmışsın💙🦋
@@Sweet_Kookiee Çok teşekkür ederim Bilge’mm.Beğenmene çok sevindim,evet biraz uzun oldu ama olayları bu şekilde toparlayabildim.💓💓.
İstek olıyomusun bitane mafya var ama bu mafya acımasız zalim biri kız var bas rol mafyaya ilk gördügü günden beri aşık ama bu mafya kıza yüz vermiyo kız sürekli peşimden koşuyo felan sonra bu mafya gitikçe kıza aşık oluyo felan yaparmısın böyle bi kurgu rıca etsem😢
@@Nesrinars0 İstek alıyorumm.Gerçekten çok güzel bir konu yaparım ama şuan yazdığım bir kaç hikaye var.Müsait olduğum bir zaman bunu yazıcam yani beklersen😅(Çok fazla sürmezz).Peki sen Jk ile hayal et istiyorsun değil mi? Ve kızın,adamın mafya olduğunu bilmesini istiyorsun? Bunları cevaplandır lütfen,ona göre yazıcam 💕.
@@Wonder1Kook evt jungkook olcak kız mafya oldunu bilsin seri şekilnde yaparmısın öyle daha güzel olur
@@Wonder1Kook şey erkerken atmaya çalışırmısın ben yks hazırlanıyorum bazen biş kaldımda okuyorum güzel yazıyosun çok akıcı ilerliyo hikayelerin bu tip hikayeler pek bulamıyorum o yüzden
@@Nesrinars0 Tamam,en kısa zamanda atmaya çalışıcamm.Ve düşüncelerin beni çok mutlu etti teşekkür ederimm🫶🏻
@@Wonder1Kookne demek asıl ben teşekür ederim beni kırmadın icin❤
Çok güzel olmuş güzellik
@@Goldenwriter13147 Hoşgeldin Sara’mm.Teşekkür ederim güzelimm😄💕
@@Wonder1Kook rica ederim ne demek be başarmaya devam
@@Goldenwriter13147Tabii ki birlikte,hep beraberr❤️🔥💪🏻
@@Wonder1Kook bide canım yazdıgın yprumu sabitle
@@Goldenwriter13147 Onu bir süre daha yapamayacağım sanırım doğrulama istiyor sabitleme için youtube ve ben geciktiriyorumm.
Benim hikayemide okurmusun ❤❤🙏🙏😊
@lavniaxbts Çok smut okumasam da ricanı kıramazdım.Okudum ve çok güzel olmuş eline sağlıkk💗
@@Wonder1Kook teşekkür ediyorum 🤧🩷
@@lavniaxbts Rica ediyorum güzelimm💞
Şarkı adıııı
@@İsmetbunemigena-p8g Worth It Şarkının adı canıım🫶🏻🥰
@@Wonder1Kook Tesekkürler askmmm💗💘😻💞💓💝
@@İsmetbunemigena-p8g Rica ederim bir tanemmm💓😘💞
@@Wonder1Kook
｡ﾟﾟ･｡･ﾟﾟ｡
ﾟ。 ｡ﾟ
ﾟ･｡･ﾟ
︵ ︵
( ╲ / /
╲ ╲/ /
╲ ╲ /
╭ ͡ ╲ ╲
╭ ͡ ╲ ╲ ﾉ
╭ ͡ ╲ ╲ ╱
╲ ╲ ╱
╲ ╱
︶
🥹❤️
Nerede
Jeon Jungkook İle Hayal Et
Yazar✍🏻:WonderKook
📌Hikaye Bana Aittir
📌Oppacı değilim!
📌Yazım yanlışları için kusura bakmayın
📌Smut yoktur
❗️Şarkıyla okumanızı tavsiye ediyorumm.
🔆Bu benim ikinci hikayem umarım beğenirsiniz💕
Hazırsanız başlıyoruz…🔆
07.08.2024
~~Çalıştığın Lokantayı Mafya Basar~~
💫Jeon Jungkook 26
✨Kim Ella 22
(Heyecanı bol sahneler var hazırlanın😌)
WonderKook’un Kaleminden;
Ella’dan;
Yine her zamanki gibi sinirimi bozan alarmın sesiyle yatağımdan kalkmıştım.
Ben Ella ailem yok,iki yıl önce trafik kazasında kaybettim onları bir kardeşim de yok.Onları kaybettikten sonra biraz zor toparlanmıştım.Ama bir süre sonra alışmıştım.Hâla onların yokluğunu hissediyordum tabii ama insan zor da olsa alışmaz mı?Ben de öyle yaptım,alıştım tek başıma olmaya,hayatta kalmaya,onlar olmadan yaşamaya…
Kendim evde kalamadım sonra.Çünkü evimiz kiraydı ve kirayı en fazla iki ay ödeyebilmiştim.Ev sahibi bir süre sonra beni evden çıkardı.O kadar kötü bir durumdaydım ki..Kendime ev bulmam gerekti,aynı zamanda çalışıp para kazanmam gerekiyordu.O günden bu güne,tek başıma yaşıyorum.Geçimimi sağlamam için de bir işte çalışıyordum.Tam olarak yalnız sayılmam ama yani,iş arkadaşım Lucas ve patronum ama bana hiç bir zaman kötü davranmayan durumumu anlatınca beni yanına alan,destek olan Sally teyze var…
İkisi de benim ailem gibi oldular,Sally teyze bana bir anne gibi,Lucas ise benim için bir kardeş gibiydi.Lucas,Sally teyzenin yiğeniydi.
Benim için bir ev bile ayarlamıştı Sally teyze.Benim sokakta kalmama gönlü razı gelmemişti.Aynı şekilde Lucas’ın da.İkisi de onların evinde kalabileceğimi söylediler.Ama ben onlara rahatsızlık vermek istemedim onlar da benim için bir ev anahtarı verdiler.Onlara ne kadar teşekkür etsem az…
İkisi beraber yaşıyorlardı,onların da benden başka kimsesi yoktu buralarda,tanıdığı akrabaları da aynı benim gibi..
Çalıştığım yer lokantaydı.Ev yemekleri yapan,minik bir lokanta.Çok tatlı bir yer.Ve evim de Lokantaya sadece bir kaç adım ötede.Özellikle bu yönden gerçekten rahat ediyordum.
Saate baktığımda mesaimin çoktan başladığını farkettim.
“Olamaz,geç kaldım!” Hemen saatin alarmını kontrol ettikten sonra yanımdaki giysi dolabıma yöneldim.
Fakat bu sefer çok rahat olamayacaktım anlaşılan,çünkü geç kalmıştım…
Üstüme sarı bir t-shirt altıma da siyah bir eşofman giydim(Siz istediğiniz gibi de hayal edebilirsiniz).Son kez üzerime baktıktan sonra çantamı alıp evden çıktım.Kulağıma gelen telefon sesiyle telefonumu çantamdan çıkardım ve arayan kişiye baktım.Arayan kişi Lucas’tı.Aramayı yanıtladım.
📲Telefon Konuşması
Ella:Efendim,Lucas
Lucas:Nerdesin?
Ella:Yürüyorum lokantaya doğru işte !
Lucas:Yeni çıktın yani evden.Çabuk ol Ella!
Ella:Yaa,off tamam geliyorum,az kaldı!!
Lucas:Kızma,asi kızz
Ella:Tamam ,kapa hadi Lucas..
Lucas:Tamam,haha kapıyorumm..
📲Telefon Konuşması sonlandırıldı!
Telefon konuşmamız bittikten sonra telefonumu geri yerine koydum.Adımlarımı biraz daha hızlandırdım.Beş dakikanın sonunda lokantaya varabilmiştim.Ben nefes nefese kalmış bir haldeyken ilk görüş açıma giren,oturduğu sandalyesinden bana doğru endişeyle gelen Lucas olmuştu.
Lucas:”Ah be Ella,ne diye bu kadar koşturdun ki yani!
Hem neden böyle geç kaldın?Telefonda sormama da izin vermedin..”
Lucas’a yorgun gözlerle baktım.
“Sorma,off.Saati yanlış kurmuşum.Ondan sonra da böyle işte…”
Konuşmamdan sonra anladığını gösterecek bir şekilde başını salladı.Ve cevap verdi.
Lucas:Neyse,çok geç kalmadın zaten.Daha teyzem de gelmedi! Hadi iş başına!
dedikten sonra o resepsiyon bölümüne ben de yavaş yavaş içeriye giren müşterilerin siparişlerini almaya gittim.
Sally teyze iş konusunda biraz hassas biriydi.İşten kaytarmaya asla izin vermiyordu.O yüzden o buradayken asla işimizin başından ayrılmıyorduk..
(2 Saat Sonra)
Aradan iki saat geçmiş,içerideki bütün müşteriler hesabı ödeyip çıkmıştı.Bizde öğle arasına girmiştik.Lucas ile beraber bir kahve molası verdik.Öğle arası 30 dakikaydı.Sohbete de bir yandan başladık.
Biz sohbet ediyorken arkadan Sally teyzenin geldiğini gördük.
Önce selamlaştık.Halimizi,hatrımızı sordu.Sonra,tekrardan konuşmaya başladı acelesi varmış gibi.
“Çocuklar,ben markete gidiyorum.Alışveriş yapıcam.Bir iki saat sonra dönerim.Birazdan müşteriler de gelir zaten,siz işin başında olun!”demiş ve bize el sallamıştı.Lucas ve bende ona el sallamıştık.
Lucas ile beraber yüksek bir sesle elleeimizi alnımızın üzerine hizalayarak (asker duruşu gibi yani)“Tamamdır,kaptan!!” dedikten sonra ikimiz de aynı anda dediğimiz şeyle birbirimize gülümsedik.Sally teyze de zaten o sırada çıkmıştı. Sally teyze,biz burada çalışırken lokantanın arka tarafında muhesebeye bakıyor,kazandığımız miktarı,birikimlerimizi hesaplıyordu.
Sally teyze,ortalama 50 yaşlarında bir kadındı.Eşi uzun yıllar önce vefat etmiş.Lucas’ın annesi ve babası da,yurt dışında işleri olduğu için oğullarını Sally teyzeye bırakmışlar.
Aklıma gelen şeyle bir anda yüzümdeki gülümseme silindi.Gözümden kaçmayan bir şey olmuştu.Sally teyzenin yüz ifadesine baktığım zaman bakışlarında bir tedirginlik,korku var gibiydi.Kötü düşünmek istemiyordum.
”Önemli bir şey yoktur,olsa bize zaten söylerdi”diye içimden geçirerek kendi zihnimde düşüncelerime son vermiştim.
…
Geçen bir kaç dakika sonunda müşteriler gelmeye başlamıştı.Bu da demek ki iş başına,tekrar…Ben tam sipariş almaya gideceğim sırada Lucas bana seslendi.
Lucas:”Ella,kanka sen biraz benim yerime baksan olur mu?Bende senin yerine geçeyim.Çok yoruldum!” demesiyle başımı salladım,ona gülümsedim.
“Tamam,bakarım merak etme..”dememle hemen koşarak müşterilerin yanına gitti.
“Deli ya…”
Onun koşturmalı gidişine güldüm ve o siparişleri almaya başlarken,bende giriş kısmına geçtim. Bu arada küçük bir lokanta ama arada rezervasyon yaptıran da oluyordu tabii..
-Jungkook’tan;
“Silahlar yerinde değil mi Gu-won?”
“Evet,patron.Yerleştirildi yerine hepsi!”
Bir kaç gün önce silah depolarımdan biri basılmıştı.Bu yüzden oraya gitmem ve ona büyük bir ders vermem gerekiyordu,baş düşmanıma…
Gu-won’a yani sağ koluma haber vermiş ve adamlarımı toplayıp onun silah deposunu basmış ve mallarımı(silahları yani) geri almıştım.Çok bir şey çalmamış zaten manyak herif!Bu işi de hallettikten sonra arabama binmiş,şu an evime gidiyordum.Onun deposu şehrin taa öbür ucundaydı.Gitmesi kolaymış gibi,dönmesi de kolay iş değildi.Bana üç güne mâl olmuştu.Neyse ki eksiksiz bütün hepsini alabilmiştim.
Kafam camdan dışarı bakıyorken,bir yandan da ne kadar dinlemesem de Gu-won bana eve gidince yapılacak işleri anlatıyordu.Bunalmıştım artık.Cebimden bir sigara çıkardım ve Gu-won’dan çakmak istedim.Çakmağı bana uzattı,hâlâ işten bahsediyordu.
Gu-won,odağını evraklardan kaldırıp bana döndü.Bende ona baktım.
“Patron,önemli bir iş var…”demesiyle sigaramı içmeye devam ettim umursamazca (Cool Jk😂).
Devam etti,onu dinlediğimi bildiği için”Sizden borç para alan biri,altı aydır ödemeyi yapmamış,geciktirmiş…” sözünü tamamladıktan sonra ona sinirli bir bakış attım.Tek kaşımı kaldırıp ona “Neden bundan şimdi haberim oluyor Gu-won?”dedim soğuk sesimle.
İlgimi çekmeyi başarmıştı.Bu para mevzusu,benim ihtiyacı olanlara ödemesi karşılığında para vermemden kaynaklanıyordu.Ne kadar bir mafya olsam da,sadece kötülere hesap soruyor,onların hesabını kesiyordum.Sadece onların işini bitiriyordum.Masum canlara kıymak benim kitabımda yoktu hem de kadınlara ve çocuklara asla…Bu yüzden de ihtiyacı olan insanlara borç veriyordum.
Peki altı ay önce kime vermiştim paramı?
Devamı aşağıda…
Devamı 1
Gu-won “Patron,bunu sana ilk zamanlarda söylemiştim,ama sen beni başka işlerim var diyip önemsememiş ötelemiştin…”
Bu lafına daha çok sinirlenmiştim.”Bunun suçlusu ben miyim yani Gu-won!”diyerek yüksek bir sesle konuşmuştum.(Gu-won,üzümlü kekim🥺)”H-hayır,patron tabii ki…”yüksek sesle konuşmamdan korkmuş olacak ki kekelemişti.Buna sırıtmıştım.”Şimdi keyfim yerine geldi,anlat bakalım kimmiş bu kişi?”dememle kendini toparlayarak anlatmaya başladı.
“Adı Sally Young,50’li yaşlarında.Eşi bir kaç sene önce ölmüş,yiğeni ile yaşıyor…”onu onaylarcasına mırıltılar çıkardım.”Hmm,devam et…”Gu-won devam etti.
”Bir lokantası var,küçük bir lokanta.Bizden de bu lokanta için borç almış,yiğeni Lucas ve Kim Ella adındaki 2 yıl önce yanına aldığı genç bir kızla lokantayı idare etmeye çalışıyor..”
Sözünü kestim.”Lokanta için para verdik yani?Ve sadece üç kişi mi çalışıyor ?” Gu-won beni onayladı.”Evet,patron.Kadın bu parayı lokanta için almış,daha önceden bir tefeciye de borcu varmış araştırmalarıma göre...”
“Niye tefeciden borç almış?”
Gu-won:“Eşinin yüklü miktarda kumar borcu varmış patron,önce tefeciye borçlarını ödeyip,ondan sonra da lokantayı kurtarması gerekiyormuş..”
Bir kerede anlatsa olmuyordu,Gu-won bir sözü bir kerede hiç bir zaman söylemez derinlemesine detayla anlatırdı.
“Gu-won tek tek anlatma!Sadede gel..
Gu-won:”Lokantayı eşi ipotek ettirmiş….”
Ona anladığımı belirtmek için kafa salladım.
“Nerede bu lokanta?”
“Çok açık,her insanın geçtiği bir yerde değil,patron.Daha boş,ücra bir köşede,Sunwan(uydurdum,ama güzel oldu gibi😄)caddesinin karşısında..
Burası eski silah depoma yakındı.
“Anladım.Tefeciye kocasının borcunu kendisi ödemiş mi peki?”
“Ödemiş,patron..”Aklıma gelen soruyla Gu-won’a tekrar seslendim.
”Bu Kim Ella denen kız,onu neden yanına almış bu kadın?” soruyu sormamla beraber Gu-won “2 yıl önce 20 yaşındayken,annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmiş,evi de kiralıkmış.Evin kirasını bir süre sonra ödeyememiş ve bir süre sonra ev sahibi evden atmış.Ondan sonra hem ev hem de iş bulmak zorunda kalmış,işi bu lokantada garson olarak bulmuş.Kız durumunu anlatınca ona bir ev vermişler.Kadın kızı kendi kızı gibi koruyup kollamış bu zamana kadar,yiğenini de oğlu gibi.Ondan sonra Sally…”
Gu-won Sally adındaki kadından bahsetmeye tekrar başlamışken benim aklım onda kalmıştı.Kim Ella…Bir fotoğrafı var mıydı acaba?Nedensizce ilk ismini duyduğumda ve Gu-won hayatını anlattığında onu merak etmiştim.
Gu-won anlatmaya devam ederken sözünü kestim.”Gu-won,sende bu Kim Ella’nın bir fotoğrafı var mı?”hemen başını salladı ve cebinden bir fotoğraf çıkardı.Fotoğrafı bana verdi.İlk baktığımda büyülenmiş gibi olmuştum.O kadar duru,doğal bir güzelliği vardı ki,o sarı saçları,beyaz teni beni kendine çekiyor gibiydi.Gülümsemesi bile beni ayrı etkilemişti..
Gu-won’a son sorumu da yönelttim.
“Kız nasıl biri Gu-won?”neden bu kadar kızı merak etttiğimi bilmiyordum ama kendimi bu soruyu sormaktan alı koyamamıştım,onun her şeyini merak ediyordum.
Tabii ki Gu-won her şeyi detaylıca araştırdığı için bunu da biliyordu.
Gu-won:“Günlük hayatında insanlarla iyi geçinen,tanıdığı kişilere,yakınlarına güler yüzlü aynı fotoğraftaki gibi neşeli ama biraz asi biri.”
Söyledikleri arasında en çok ilgimi çeken asiliği olmuştu..
“Demek asi bir kız,ha?”Gu-won başını salladı.
“Bir de biz görelim şu asi kızı bakalım…”dedim ve şoför koltuğunda oturan adamıma seslendim,Gu-won’un ilk başta anlattığı mahalleyi söyledim..
Bu kız ilgimi çekmişti,hem de fazlasıyla…
Oturduğum arabanın arka koltuğunda yerime yaslandım.Derin bir nefes verdim ve lacivert takım elbisemin kravatını biraz genişlettim rahat olmak için..
Amacım sadece o kızı görmekti,o olmasaydı adamlarıma söylerdim yapılması gerekeni,onlar hallederdi..
Ella’dan;
Aradan bir 15-20 dakika geçti.Saat öğlen 15.00 olmuştu.
Bu saatten sonra bizim olduğumuz bölgeye çok müşteri gelmez,hatta tek tük insan gelirdi(aynı şey ama çaktırmayın😌).Ve işte,geriye kalan son müşterilerimizi de uğurladıktan sonra derin bir “ohh”dedik ve oturduk.
L:Çok yorulduk be…
E:Ama deydi,boşver dememle gülüp konuşmaya başladık.
Bir süre konuştuktan sonra sohbeti bozan Lucas olmuştu.
L:”Kanka,benim bir lavaboya gitmem gerekiyor..”
dediği şeye cevap vericekken ortadan kaybolmuştu.
Düşüncelerimin arasına tekrar giren Sally teyze ile dikkatim dağılmıştı.
Sally teyze,hala gelmemişti.
“Belki de hâlâ markette geziyordur..”içimden geçirdiğim cümleye hak vermiştim.Sally teyze,sert bir mizacı var gibi gözüküyordu dışardan bakılınca.Yani bize de biraz kendini öyle göstermeye çalışıyordu.Ama onu tanıdıkça ne kadar iyi bir insan ve neşeli biri olduğu anlaşılıyordu.Sally teyze,alışveriş yapmayı seven bir kadındı.Bende haliyle biraz alışverişe daldığını düşünüyordum.
Bir an önce gelmesini ümit ediyordum,ve Lucas’ın da gelmesini beklerken aynı zamanda biraz telefona bakma kararı almıştım.10 dakika kadar telefona baktıktan sonra,belki başka insanlar gelebilir diyerek masaların tozunu aldım.Ne olur ne olmaz diyerek…
Devamı aşağıda…
~Devamı 2
Masanın tozunu almayı bitirmemin üzerinden geçen en fazla bir-iki dakika sonra lokantanın girişindeki kapının üstünde asılı olan zil çalmıştı.Hemen müşteriyi karşılamak için oturduğum yerden kalktım.Lucas’ın daha işi bitmemiş olmalıydı.Kapı açıldı ve gelen kişilere baktım.
Adamlar 10 kişi civarında ve siyahlara bürünmüştü.Hepsininde siyah takım elbisesi vardı.Bazılarının elinde ve yüzünde yara izleri vardı.Bu onları ürkütücü gösterecek bir hava veriyordu.Onlara doğru döndüm ve gülümsememi yüzüme yerleştirdim.Hemen konuşmaya geçtim.
“Hoşgeldiniz,efendim.Buyrun…”diyerek onları içeriye davet ettim.Ama içlerinden biri öne çıktı bu adamın yüzünde büyük bir çizik vardı.”Yemek yemeye değil,parayı almaya geldik hanımefendi!”demesiyle ona anlamadığımı belli eden bakışlar attım.”Anlamadım?”dememle beni çok kuvvetli olmayacak kadar,yine de bir kuvvet uygulamış olarak itti ve kasaya doğru gitmeye başladı.
Hemen “Beyefendi,ne yapıyorsunuz!”diyerek peşinden koşmamla beraber diğer adamlar beni kollarımdan tuttu ve sürüklemeye başladılar.Ne kadar “Ne yapıyorsunuz siz,bırakın beni!”diyip çırpınsam da fayda etmiyordu.En sonunda durmuştular.O adam tekrar yanıma geldi.”PARALAR,NERDE !”diyerek adeta kükredikten sonra ona aldırış etmeyerek “Ne parasından bahsettiğinizi bilmiyorum!”dememle beraber içeriye başka bir adam girdi.
Hâlâ kollarımdan tutan iki adamdan kurtulmaya çalışıyordum.
Ona doğru baktığımda hepsinden farklı bir havası vardı.Dudağındaki piercing,üstündeki herkesten farklı olan lacivert takım elbise onu tamamlıyordu.Çok da yakışıklıydı..Ben ona bakarken o da önüne doğru baktı.Adamlar,onun bu tarafa doğru geldiğini görünce beni bıraktılar.Kapıdan içeriye yeni giren adamın soğuk bir ses tonuyla “Buldunuz mu?”demesi ve yanımdaki adamın “Hayır,patron..”demesiyle bütün düşüncelerim değişmişti.Onların patronu muydu yani?
Ah hayır bu adam tam bir pislikti ! Ona nefret bakışları atmaya başlamışken,sonunda bana doğru dönmüş ve “Kim Ella,değil mi?”demiş ve sırıtmıştı.Şimdi ise yüzümdeki nefret bakışları silinmiş,şu anda ona şaşırmış gözlerle bakmaya başlamıştım.Peki ismimi nerden biliyordu?Kimdi bu adamlar?Bu düşünce içimi yiyip bitiriyordu.O adam yanıma geldi.Hâlâ sırıtıyordu!
Devamı aşağıda…
\\\Devamı 2 ///
“Ne bakıyorsun,pislik!”kendimi toparlayarak konuşabilmiştim sonunda.Bu adamlar her kimseler hiç tekin değillerdi,bunu anlamıştım…
X:”Kızma,asi güzellik.Ben sadece paramı arıyorum sen yerini biliyor musun?”
dediği şeyle ona tekrar bakmıştım,nefret dolu bakışlarımla.Derin bir nefes aldım.
“Bakın beyefendi bizim size vereceğimiz bir paramız yok anladınız mı?!”
dememle birlikte sinirlenmiş olucak ki bana doğru yürümeye başladı.
X:”Bak,Ella sen akıllı birine benziyorsun.O yüzden sen bana patronunun yerini söylesen hm?”her cümlesinde daha da yaklaşıyordu..Sanki konuşmalarında kelimelerini de dikkatli seçiyordu.
“İsmimi nerden biliyorsun?!Ayrıca sana asla onun yerini söylemem..”
Beni takmamış,ve lokantanın ortasında bulunan adamlara seslenmişti.
X:”Her tarafa bakın,bana o parayı bulun!”yüksek sesle söylediklerinden biraz ürkmüştüm.
Gerçekten burada neler oluyordu?Daha 5 dakika öncesine kadar her şey normaldi…
“Hayır,böyle bir şey yok,para falan yok bizde!Siz başka biriyle karıştırdınız herhalde!”
Adam dediklerimle bir adım daha bana geldi.Ve beklemediğim bir hamle yaparak sağ bileğimden tutarak beni kendine doğru çekti.(🫠)Şuan da yüzlerimiz arasında beş milimden fazla aralık yoktu.Yüzündeki sırıtışın yerini sinir ve öfke almıştı.Yüzündeki ifade bunu gösteriyordu ama yine de sakin konuşuyordu.Kalbim çok hızlı atıyordu..
“Sence ben buna emin olmadan buraya gelir miyim?Sana yalan borcum yok Kim Ella…” Her kelimeyi söylediğinde yüzüme nefesi değdikçe bir tuhaf oluyordum..
Evet,bana yalan borcu yoktu.Ama bu söylediklerine inanmak istemiyordum.
Son cümlesinden sonra beni kendinden uzaklaştırdı,bileğimi nazikçe bıraktı.Sanırım gerçekten ortada bir para mevzusu vardı..
Ne kadar daha inanmasam da biraz korkmuştum bu adamdan.
“S-Sally teyze sizden ne kadar p-para aldı?” Korkarak ve
kekeleyerek söylediğim cümleyi duyunca adam tekrar bana döndü yüzüne yine yerleştirdiği sırıtışıyla.
X:”600 bin won”adamın söyledikleriyle hayretler içinde ona bakmıştım.
Sadece ağzımdan “Ne?!” çıkmıştı.
Yanlış duymuştum değil mi?600 bin won mu?Sally teyze bu kadar parayı niçin alsın ki?
Lucas’dan;
Lavabodaki işimi halledip,kısa sürede çıkmıştım.Şimdi ise kulaklığımı almaya gidiyordum.Sadece 15 dakika kestirecektim.Kulaklığımı almak için yukarı kata çıktım.Sadece biz personellerin izninin olduğu odaya girdim.İçeriye geçip,kulaklığımı aldım.Dinlendirici bir müzik açtım…(Oo gel keyfim gel.🤨)
…
Birkaç dakika sonunda kulaklığımla yattığım yerden doğruldum.Kulaklığa bağlı telefonumdaki alarmı kapatarak ayağa kalktım,artık işimin başına dönmeliydim.Kapıyı açtığım gibi kulağıma gelen seslerle vakit kaybetmeden odadan çıktığım gibi merdivenlerden inmeye başladım.Bağrışma sesleri geliyordu.Bu Ella’nın sesiydi !
Devamıı aşağıda…
~Devamı 3
Ella’dan;
X:”Benim gibi bir mafyaya borçlanması büyük hata…”
Son söylediğiyle ona irileşmiş gözlerle bakmaya başlamıştım.
“M-mafya mı?”(Tabii,ne sandın 😌)
Dedikleriyle kendime gelmeye çalıştım ama olmuyordu,adam mafya mıymış bide?!Ah Sally teyze ne yaptın sen?
Anlamıştım,tekin insanlar olmadıklarını ama mafya olabileceklerini hiç düşünmemiştim..
X:Evet,güzelim.Ben mafya Jeon Jungkook..”adamın söyledikleriyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı..
Ne kadar şokta olsam da toparlanmalıydım.Ama Mafya mı! Sally teyze bir nedenden dolayı borç para almış hem de büyük bir miktarda,ne kadar mantıksız gelse de ama bu parayı bir mafyadan mı almış?!Ah Sally teyze,sen ne işlere bulaştın böyle,nasıl şeylere!!
Sesli bir şekilde yutkunmuştum yavaşça.Böyle bir şey nasıl olabilirdi?Of of bu işten nasıl kurtulacaktık?Kendimi toparlamam gerekiyordu.
Tamam peki,adam mafya ise ne olmuş?!Ondan korkucak değilim!(Yürek yemiş…)
Evet tehlikelilerdi ama bu önemli değildi.Hayatta şimdiye kadar korkmadan,ürkmeden,kimseye boynumu eğdirmeden yaşamıştım!Sally teyze ve Lucas hep benim yanımda olmuş,beni korumuş kollamışlardı tanıştığımız süreden biri üçümüzde birbirimize hep destek çıkmıştık.Onlara sırtımı dönemezdim.
Ne kadar şimdi yapacağım şeyin yanlış bir şey olacağını biliyor olsam da bunu yapacaktım…
Adama doğru döndüm.Dudaklarımı araladım ve konuştum cesaretli bir şekilde.
“Sana boyun eğmeyeceğim Bay Mafya Jeon Jungkook! Kim olduğun umrumda bile değil ! Lokantamızın önünü kapatıyorsunuz,lütfen çıkıp gider misiniz buradan?!”
dememle beraber yanıma geldi ve aramızda bir metre mesafe bırakıcak şekilde ayarladı.Konuşmaya başladı,aynı zamanda bana doğru yürümeye biraz önceki gibi…
Jk: “Ah,öyle mi Kim Ella?” dedi yavaş bir şekilde yürüyerek dibime kadar geldi.Nefesi boynuma değiyordu.Bu beni ürpertmişti.Kulağıma yaklaştı.
Jk:”Asi kız olduğun doğruymuş.Bu huyunu sevdim..”diyip kulağımın arkasındaki bir tutam saçımı alıp okşamıştı,aynı zamanda kulağıma fısıldıyordu..
( 🫠 Düştüm benn )
Bu hareketine ne kadar sinir olsam da,hoşuma gitmişti anlamadığım bir şekilde…(Ruh çekiyor işte😑;) )
Ah kendine gel Ella!O kötü niyetli bir adam ve üstelik bir mafya !
Düşüncelerimi susturdum ve tam tekrar konuşacağım sırada o konuştu.
Jk:”Tamam size iki hafta veriyorum..Eğer bana bu iki hafta içinde paramı vermezseniz,lokantanızı kapattırırım…”tehditkâr bir şekilde söyleyeceğini dedi ve çekildi üzerimden.Ne demişti o?Eğer parayı vermezsek gerçekten bunu yapar mıydı?
Evet,yapardı.O namıyla ün salmış bir mafyaydı.Ünlü yer altı mafyası Jeon Jungkook..
Onu şimdi hatırlamıştım.Geçenlerde onu bir haber kanalında görmüştüm.Yaptığı işler anlatılıyordu.Polisler bile ona engel olamıyordu..
Jk:”Anlaşıldığımı düşünüyorum?”dedi ve sırıttı.
Bende hâlâ olayın şokunda olsam bile cevap verdim.
“A-Anladım…” dememin üzerine adamlarını topladı ve son bir bakış atarak bana doğru konuştu.
Jk:”2 Hafta sonra görüşmek üzere,Ella…”dedi ve her cümlesinin sonunda yaptığı gibi sırıttı ve gitti.
Lucas:”Ella,kimdi onlar?Neler oluyor!!”
Yanıma şaşkın ve öfkeli bir şekilde Lucas’ın gelmesiyle ona döndüm.Ne zaman gelmişti o ?! Konuştuklarımızı duymuş muydu?Ona ne söyleyecektim?Düşündüm.Gerçekleri ona da söylemeliydim,bilmesi gerekiyordu.Zaten ben ona anlatmasam da anlardı yalan söyleyip söylemediğimi..
“Duydun mu konuştuklarımızı?..”
Lucas:Hayır,yani sadece bağırış sesleri duydum hemen geldim sonra buraya kimdi onlar Ella?!
Derin bir nefes aldım.
”Anlatıcam Lucas otur şöyle…”dedim ve onu sandalyeye oturttum sonra bende yanına sandalyelerden birini çekip oturdum.
…
Ella:“İşte böyle…” her şeyi ona anlatmıştım.
Lucas:”Nasıl olur bu,neden bize söylemedi?!” Ona bilmediğimi ifade edecek şekilde kafamı sağa ve sola salladım.
Lucas:Ah,teyzem niye bize söylemedi!Yanlış anlaşılma olmadığına eminler yani. bir de..bu insanlar mafya mı?..
Ella:”Evet doğru ama biri patronları..Jeon Jungkook..”
Lucas gözlerini sonuna kadar açarak bana baktı ve konuştu..
Devamıı aşağıda..
Devamı 4
Lucas:Lan bu nasıl şans bizdeki! Jeon Jungkook?! Hani şu haberlere çıkan polislerin bile
yakalayamadığı yer altı mafyası olan Jeon Jungkook!!”
“Evet,o..”
Lucas:Şimdi ne yapıcaz peki?!!
“Bilmiyorum!!” En sonunda patlamıştım.Bende ne yapacağımı bilmiyordum.
Lucas:Ne kadar süre verdiler dedin? Belki bize bir kaç ay verdilerse parayı toplarız..
“2 Hafta ve 600 bin won gökten mi düşüyor Lucas benim haberim yok?Nerden gelicek o kadar para elimize!?…”
Söylediklerimi ben daha yeni idrak ediyordum.Gerçekten iki haftada bizim o parayı bulmamız imkânsızdı..
Lucas ellerini saç diplerine geçirdi etrafta tur atmaya başladı.
Lucas:Ne yapıcaz biz,ne yapıcazzz!!
Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken daha kötü olmuştu söylediklerimle.Gerçekler bunlardı ama maalesef…
Ben Lucas’ı sakinleştirmeye çalışırken kapıdan içeri biri girdi.Aynı anda içeriye giren kişiye baktığımızda ona doğru koştuk.Sonunda gelmişti..
“Teyze!” Sally teyzeyi gören Lucas direk boynuna atlamış,sarılmıştı.
“Dur oğlum,yavaş!”Sally teyze elindeki sebze meyve dolu torbalarla kendini taşıyamıyorken bir de üstüne yapışan bir Lucas vardı.Lucas ona sarılırken Sally teyze de Lucas’a sarılmaya başlamıştı.
Kısa bir süre ardından bir birlerinden ayrılmışlardı.
Bu sefer ben Sally teyzeye gülümsedim ve konuştum. “Sonunda geldin,teyze..”dedim ve bende ona sarıldım elimdeki poşetleri alıp masalardan birinin üstüne
koyarak..o da bana karşılık verdi.
“Çok mu çalıştınız ben yokken çocuklar?Ne bu yorgun ve endişeli suratlar?”
Lucas ile aynı anda kafalarımızı döndürüp bakmıştık.Bana kaş göz işareti yapıyordu,kendisinin söyleyeceğine dair bende ona kafamı tamam anlamında salladım.Lucas söze girdi..
Lucas:Teyze biz bir şey duyduk.Senin borcun varmış,hem de mafyaya…
Sally teyze duyduğu cümleyle şoklar içerisinde bize bakmaya başlamıştı.
“Siz nereden öğrendiniz bunu?”dedi endişeli bir sesle.Demek gerçekten doğruymuş onun dedikleri.Mafya Jeon Jungkook haklı çıkmıştı…
“Teyze,biz sana neler olduğunu anlatıcaz şimdi gel otur bi şuraya..”dedim ve onu da masanın oradaki sandalyeye oturturdum,Lucas’a yaptığım gibi..
…..
Sally teyzeye de olan biteni baştan sona anlatmıştık.O da bize anlatması gereken şeyleri anlatmıştı.Şimdi her şey netliğe kavuşmuştu.
Sally teyzenin,eşinin ölmeden önce kumar borçları varmış ve bu borçları ödeyemeden vefat etmiş kalp krizinden.Eşinin tefeciye olan borcunu ödemiş daha sonradan taksit yoluyla ama sonra o da mafyaya borçlanmış lokanta için.Lokantayı,işini kurtarabilmek için..eşi lokantayı ipotek ettirmiş çünkü.
(Aradan bir kaç satır geçti,belki unutmuşsunuzdur diye ve başa dönmeyin diye tekrar yazdımm.)
Lucas ile ben Sally teyzeye hayretler içinde bakıyorduk.
“Bu işte..Ve bir daha bu adamlar buraya gelirse kapıyı açmıyorsunuz ve hatta kilitliyorsunuz!Ben zaten bu işi halledicem yakın zamanda..”Sally teyze söylediklerinden sonra boğazı kurumuş olacak ki mutfağa gitmişti.Lucas Sally teyze masadan kalkıp mutfağa gittiğinde bana baktı,bu bakış şimdi ne olucak bakışıydı..
Peki gerçekten şimdi ne olacaktı? 2 haftalık bir süre zarfında biz o kadar parayı nasıl bulacaktık?Evet,para konusunu Sally teyzeye anlatmamıştık.Bu işi biz çözmeliydik,Sally teyze bunu duyarsa belki de kalbi dayanmazdı çünkü onun kalp rahatsızlığı vardı eşinde olduğu gibi..Şimdi bile bu anlattıklarımız ona ağır gelmiş olmalıydı.
Lucas’a bilmiyorum dedim ağzımı oynatarak.O parayı bulamazsak o manyak mafya lokantayı kapattıracaktı.Tabii bunu da söylemedik 2 hafta içimde böyle bir şeyin olucağını.Ve hatta mafyanın adını bilmediğimizi söylemiştik..Bu yalanın ortaya çıkması bizim söylememizle olurdu başka şekilde öğrenemezdi Sally teyze.O da bilmediğini söylemişti, borç aldığı mafyanın adını.Aklıma gelen fikirle yerimde dikeldim masanın üstünde gözlerimi gezdirip düşünürken.
“Gidip konuşsam mı ki ?” aslında düşündüğüm fikir iyi bir fikir gibiydi ne kadar yanlış ve tehlikeli olsa da bu lokantayı kurtarmak içindi.Peki o mafyaya nasıl ulaşabilirdim?Bir telefon numarası,bir şey..Ona ulaşabileceğim bir şey elimde yoktu.Bunu düşünmek hiç istemiyordum ama elimden gelen bir şey yoktu..
Devamı aşağıda yine…