Wojciech Kilar, Koncert na Fortepian i Orkiestrę (complete!). J. Olejniczak / J. Maksymiuk / SV
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 ม.ค. 2014
- Wojciech Kilar -- • Wojciech Kilar -- Koncert na Fortepian i Orkiestrę (complete!). Janusz Olejniczak -- • Janusz Olejniczak / Sinfonia Varsovia / Jerzy Maksymiuk (dyrygent) -- • Jerzy Maksymiuk: condu...
-- Preludium Andante con moto
-- Corale, Largo religiosament
-- Toccata Vivacissimo.
------------
Nad "Koncertem na fortepian i orkiestrę", zamówionym przez organizatorów Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień", Wojciech Kilar pracował zaledwie pięć miesięcy - od 23 września 1996 do 14 lutego 1997 roku. Utwór dedykowany został pierwszemu jego wykonawcy, pianiście Peterowi Jablonskiemu, który dokonał prawykonania wraz z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod batutą Antoniego Wita, podczas 40. edycji festiwalu w 1997 roku.
Utwór posiada klasyczną, trzyczęściową budowę cykliczną, w której poszczególne części również nawiązują do znanych w historii gatunków: Preludium, Corale i Toccata. Ich układ wskazuje na zastosowanie przez kompozytora koncepcji formy finalnej, w której kulminacja przypada w zakończeniu.
Wstępne, impresyjne Preludium ma charakter statyczny - jego materiał melodyczno-harmoniczny wywiedziony został zaledwie z jednego akordu (a-moll septymowy). Część druga Corale, wykonywana wolno, prawie improwizująco, w nastroju medytacji, ewokuje klimat muzyki religijnej. Służy temu również wprowadzony przez Kilara cytat znanej melodii kościelnej Benedictus, wykonywanej powszechnie w polskich kościołach podczas mszy świętej, po komunii. W finałowej Toccacie czynnikiem dominującym jest rytm i motoryka. Część ta, zachwycająca dynamizmem i witalnością, stanowi kulminację dzieła i syntezę dotychczasowego przebiegu: w zakresie harmoniki (modalnej) i rodzaju brzmieniowości, a w centralnym jej odcinku pojawia się melodia o charakterze chorałowym. "Koncert" wieńczy pogodny, konsonujący akord A-dur, z którego wywiedziony został "góralski" temat, przynoszący oczekiwane rozluźnienie napięcia i dramaturgii.
Podkreślając mistrzostwo kompozycji Kilara, muzykolog Leszek Polony napisał:
"...bodaj w żadnym innym utworze Kilara antyteza lirycznego skupienia, kontemplacji, modlitwy z jednej strony, potężnej zaś, zgoła brutalnej energii, siły, dynamizmu, żywiołu życia i jego 'dziania się' z drugiej - nie dochodzi do głosu w tak bezpośredni, jawny i wyostrzony sposób. Utwór ten można więc uznać za swoiste signum personae, syntezę osobowości twórczej i muzyki Wojciecha Kilara." (Leszek Polony "Kilar. Żywioł i modlitwa", PWM, Kraków 2005, s.163)
"Koncert fortepianowy" już w rok po prawykonaniu, w 1998 roku ukazał się na płycie CD w nagraniu Petera Jablonskiego i Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia pod dyrekcją Wojciecha Rajskiego (Koch International 52033-2). Wkrótce do swojego repertuaru włączyli kompozycję także polscy wirtuozi. W 2002 roku "Koncert" nagrał Janusz Olejniczak wraz z Sinfonią Varsovią pod batutą Jerzego Maksymiuka (BeArTon CDB020). W 2006 roku nakładem międzynarodowej wytwórni Naxos na płycie CD ukazała się interpretacja Waldemara Malickiego i Orkiestry Filharmonii Narodowej pod batutą Antoniego Wita
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, lipiec 2010.
------------
Sound 1600 kbps
=======
W postaci jasnej różanej korony
Święci wojacy mi się ukazali,
Krwią Chrystusową poczet poślubiony.
Tuż wzlata drugi, ogląda i chwali
Wielkość Onego, co w nim miłość nieci,
Dobroć wieczną, co go doskonali.
Jako rój pszczelny raz po raz się wkwieci
I znów polata nad pąkiem koliście,
Miód urabiając z kwiatu słodkiej śnieci,
Tak owy hufiec między piękne liście
Wpadał i wzlatał, i ginął w bezmiarze,
Gdzie miłość jego mieszka wiekuiście.
Z płomieni żywych były jednych twarze,
A skrzydła złote; drugi huf był w bieli:
Żadna biel śnieżna z nim nie stanie w parze.
Stopień po stopniu schodzili anieli
W głąb Róży: gońce miru i pogody,
Które powiewem skrzydeł wciąż garnęli.
Nie stanowiły dla wzroku przeszkody
Ani dla światła te przez blasków morze
Ciągle płynących aniołów pochody.
Bo skroś wszechświata wnika Światło Boże
I wedle zasług różnie się rozdziela,
A nic mu stanąć oporem nie może.
Owo królestwo ciszy i wesela,
W lud starożytny i w lud nowy strojne,
Wzrok i myśl swoją w jeden cel zestrzela.
O ty w jedynej skrze światło potrójne,
W którym się miłość duszyczek zażega,
Spójrz, w jaką padół nasz wplątany wojnę!
Jeśli z dzikiego barbarzyńcy brzega,
Który Helice gwiazda w jednej dobie
Z najukochańszym swym synem obiega (...).
.............
Dante, Boska Komedia, Raj, Pieśń 31 ( fr.) Przekład Edward Porębowicz
-------------
Ilustracje:
-- Gustave Doré, Divine Comedy, Paradiso Canto 31 ( Boska Komedia, Raj, Pieśń 31)
-- Edward Hartwig -- Pejzaż
-- Fotograficzne portrety Wojciecha Kilara.
-------------- - เพลง
![CAMPปลิ้น | EP.76[2/2] เดินมาสิบกว่าป่า วันนี้รู้แล้วว่าโจโฉกลัวอะไร!](http://i.ytimg.com/vi/R7Yor-t2Au0/mqdefault.jpg)
Olejniczak bije Jabłońskiego - najlepszy Kilar od lat słyszany!!! Łezka leci przez 30 minut!!!! Kocham Wojciecha Kilara!!!!!!!!!!!!!! pa Piotr
Pierwsza część to przeniesienie się w świat niewiarygodnie mglistej, mistycznej i pięknej melancholii... Dla takiej muzyki warto żyć.
Dawno nie przeżywałem tak muzyki , ...
Słuchałem Maksymiuka jest the best
Całość wykorzystana w balecie "Drakula". Miło posłuchać i przypomnieć sobie to widowisko. Majstersztyk!
Odleciałam 🍀
This includes the nostalgic atmosphere and the memories of dream
bellissimo
fantastyczny!
Slucham po raz pierwszy. Piekne i nastrojowe. Ma w sobie cos z narastajacej atmosfery z Philip Glassa. A moze nie...
absolutely fantastic
Cały Kilar! Ale ty słyszy się silne emocje od pierwszego taktu
Una obra de una extraña exquisitez y belleza. La simplicidad de lo complejo...
Tout en délicatesse ! Savourons, savourons la première partie....
L'âme polonaise est une âme tourmentée...Son histoire a laissé de lourdes empreintes...
Magnificat - piękne
Wspaniały
wonderful
Piękne
I 00:04
II 8:11
III 17:49
WYCZUWAM RYWALIZACJE OBU PANÓW (GORECKI I KILAR), PRAKTYCZNIE W TAKIM SAMYM STYLU TWORZYLI, LECZ U KILARA NIE MA AZ TYLU POWTORZEN, MOZE GORECKI BYL JEGO INSPIRACJĄ LUB CHCIAL MU PO PROSTU DOGRYZC
Tak mi tchnie "Orawą"
~ Jerzy MAKSYMIUK (my playlist): conductor, composer, pianist. POLAND -- th-cam.com/play/PL7Ya_z08dGHl2RgGHE7R6WZ5Fx2OjSj_d.html
WOJCIECH KILAR w zbiorach i opracowaniach CzarMuzyki → th-cam.com/play/PL7Ya_z08dGHm19_cxzyQDmNuAOfnYd2Qj.html
Janusz Olejniczak w fonotece "CzarMuzyki". Welcome! -->> th-cam.com/play/PLA8A9CD18A6D17976.html&disable_polymer=true
🤍🙏🏻
Ja tam wyraźnie słyszę nuty pieśń kościelną,: Ciebie Boga Wysławiamy. I Orawą też zajechało
Oczywiście. Tak trzeba to rozpoznać.
Ja czekam, aż jakieś trio jazzowe zagra U drzwi Twoich stoję Panie. Na jazzowo, z akordami trochę poza dur-moll, itd.
What is that painting called
Ewa
it is fascinating to me how Gorecki's symphony No. 3, using very similar means of musical expression, can rivet the listener, hold their attention throughout and move them deeply, where something so like -- this piece -- is just monumentally boring and the attempt to convey a similar emotion to the Gorecki sounds like bad Hollywood film score cheese. So rather alike, one successful, this one unbearable.
You do not understand. Maybe just go to Tatra Mountains and share your thoughts with them. Foolish comments.
Reply to MuseDu Cafe - everyone has an opinion but have you written a piece of music that has been listened to over 30,000 times - I think not. Goodnight.
ah, my dear snob. I am sure that you can not play even your bedroom door. Anyway...
funny how i have it the other way round, i cant get through a single gorecki piece