Wakacyjne słuchanie Chopina w pięknych okolicznościach przyrody! Genialne wykłady aż do wyczerpania słów! Wzruszenie! Lulajże Jezuniu i moje najukochańsze "Życzenie"! Tyle piękna naraz! Odważył się Pan i publiczne wykonanie Scherzo h-moll przeszło do historii! Jest cudowne, niepowtarzalne, wzruszające do łez! Dzięki bardzo za Tą Perłę od Pana Panie Grzegorzu!
Gratuluję wspaniałej serii! Jako muzyk nie-pianista zazdroszczę Wam geniusza, który miał tak wiele do przekazania, a "mówił" - bez najmniejszych warsztatowych ograniczeń - unikatowym językiem kompozytorskim. Widzimy się w maju w Szczecinie. Mam prowadzić konferansjerkę na Pana koncercie:)) To dopiero jest "żart przybrany w ciemne szaty":)
Dziękuję bardzo!!! Ależ mi miło! O! To nie musi Pan opowiadać o utworach, bo ja bardzo chętnie sam to zrobię, tak jak zawsze. Ewentualnie bardzo proszę o wiadomość na gnpiano@aol.com w celu omówienia szczegółów. Ja bardzo lubię mówić do mojej publiczności i nie chcę całkiem z tego rezygnować.
Genialnie! Brakuje słów! Drugi raz już słucham tego Scherza! Teraz już rozumiem te porównania z "Polonezem - Fantazja". Jak niewyobrażalnie piękna jest ta muzyka w Pana wykonaniu! Dziękuję! Gama chromatyczna! Kolejny krok!
Bardzo lubię to Scherzo. Jest pełne dramatyzmu ale i liryzmu. Środkowa część jest taka piękna. Pana wykonanie i interpretacja zapiera dech. Przybliżenie budowy utworu napewno jeszcze pomaga w odbiorze. 👏👏👏👏🌹
Wciąga mnie Pan swoją prostotą. Jakby Pan mówił tylko do mnie, swojego znajomego. To ja, jestem zaszczycony tym, że już się (jakoś) znamy. Nadrabiając zaległości u Pana, nie wyobrażam sobie, by już nie było czego słuchać/oglądać. Do roboty! ;-)
Perfektní analýza . Moc děkuji. Tlumočíte příběh tak lidsky , jak slovy tak i hudbou. I když se toto Scherzo nikdy nenaučím tak, jako vy...je to krása . Bardzo dzienkuje
Wspanialy wyklad, obejrzalem caly z ogromnym zaciekawieniem, dziekuje :) z jednym jednak sie nie zgodze (choc chyba trudno mowic o jakimkolwiek bledzie, a jedynie sposobie interpretacji). Czesc A1 (jak to Pan ujal) w moim odczuciu to muzyczny wyraz ogromu pytan pozostajacych bez odpowiedzi. Czesc ta zaczyna sie od jednego pytania (niezwykle pogmatwanego), pozniej nastepuje kolejne. Sluchacz nie dosc, ze nie otrzymuje na nie odpowiedzi, to za chwile zaczyna byc bombardowany kolejnymi wciaz nachodzacymi na siebie. W koncu nastepuje moment krytyczny i w obliczu tak wielu niewiadomych spadamy w otchłań obłedu wracajac do punktu wyjscia jakim jest czesc A. Tak to wyglada w mojej interpretacji. Sluchajac tego utwory pod tym katem, nabiera on zupelnie innego (wg mnie jeszcze glebszego) znaczenia. Jeszcze raz bardzo dziekuje za analize! :)
Świetna analiza. Myślałem aby się nauczyć tego utworu bo od dawna o nim myślałem. Chyba mnie przekonałeś :) Scherzo h-moll to arcydzieło najwyższej klasy.
Dla mnie to scherzo to zawsze była prowokacja - brutalny żart Chopina z grzecznej publiczności (być może właśnie wiedeńskiej), dla której Polska była tylko jakimś mocno egzotycznym, podbitym kawałkiem terytorium, a nie jego ojczyzną - tak jak brutalna była ta ogólna obojętność. Pozdrawiam.
Odsłuchuję raz jeszcze wsłuchuję się tak bardzo cudownie Pan tlumaczy utwory i uczucia Chopina i ten czas dla nas Polaków zbijającego się święta 11 listopada bardzo a bardzo dziękuję Mistrzu za tak głęboką analizę pozdrawiam życzę dużo zdrowia , radości i sukcesów
Panie Grzegorzu. Piszę w trakcie (zwykle komentuję po obejrzeniu odcinka) ale tak mi przyszło- jak pięknie wymawia Pan słowo „genialnie”. Często Pan używa tego słowa w od odniesieniu do Chopina, co jest oczywiście uzasadnione - ale jakoś właśnie teraz zwróciłam na to uwagę. 😎😇
@@100of1000 Tak zgadzam się, ale uwielbiałem oglądać jego masterclassy z utworami Chopina. Uważam go za fantastycznego interpretatora. Ale moje serce i tak należy do Pana Blechacza.
Po prostu Chopin to jest Pańskie środowisko naturalne 🙂 gdyby tak Pan zagrał sonatę LVB tak jak to sherzo to więcej nie trzeba 😉 przerabiam scherza pozdrawiam i dziękuję
Hallo! Grzegorzu, milo Cie widziec po latach znowu, tym razem online. Pamietam twoje Wspaniale Mazurki z Masterklassu. To bylo chyba w 2005 roku. Wspaniale wykladasz. Duzo mozna powiedziec znajac fakty i powiazac ich z interpretacja. Bardzo jestes odwazny i dazysz do sedna. Taka praca, ktora jeszcze do tego jest przepelniona emozionalna sfera, dodaje zycia w kontemplacji z wyrazem kompozytora.......... Sorry za bledy w pisowni, nie mam polskiej klawiatury...🥰😘
Dzień dobry, Panie Grzegorzu! Jak chyba każdy znający dosłowne znaczenie słowa "scherzo", również spędziłem sporo czasu, zastanawiając się dlaczego Chopin tak sklasyfikował ten utwór. W końcu doszedłem do tego, że być może warto by odwrócić nieco pytanie. Zacząłem więc pytać sam siebie, pod jaki typ utworu tak właściwie Chopin miałby to podpiąć? Fryderyk mógł uważać za dobrą i satysfakcjonującą samą budowę scherza (ABA z triem, metrum 3/4, szybkie tempo), ale niekoniecznie zgadzał się z tym, że jego charakter trzeba zamykać sztywno w żartobliwym tonie. Poruszał się więc w określonej, jak Pan to określał w przypadku sonat, klatce formy, ale nie chciał ograniczać się już w treści jako takiej. Chopin był na pewno świadomy szoku, jaki wywoła swoim zabiegiem, ale z drugiej strony cóż innego miał tak na dobrą sprawę zrobić? Musiałby chyba stworzyć nowy gatunek muzyczny, który przecież i tak samej formie pozostawałby scherzem. Kto wie, być może gdyby nadał temu inną nazwę, to jemu wspócześni burzylby się, że "przecież to w budowie zwykłe scherzo!" :). To tylko rzecz jasna moje luźne przypuszczenia, ale też przypadek scherz nie jest aż tak odosobniony. Chopin mimo zachowywania w miarę sztywnej formy w innych utworach również przecież zdobywał się na pewne odważne kroki. Wystarczy wspomnieć o pisaniu polonezów nienadających się do tańca, preludiów stanowiących samodzielne utwory czy też pewnych "kombinacji" przy sonatach. Oczywiście nie wykluczam, że w mojej logice tkwi jakaś luka, ale jeśli tak jest, to liczę na to, że Pan mi ją wypełni swoją wiedzą :) O ile rzecz jasna wyraziłem się zrozumiale. Sam film oczywiście był bardzo rzeczowy i dał mi sporo do myślenia. Zwłaszcza pochylenie się nad kwestią tempa było bardzo ciekawym punktem analizy. Faktycznie trudno mi na szybko przytoczyć jakiś utwór, który przy znacznym spowolnieniu aż tak "nie trzymałby się kupy" pod względem czysto harmonicznym. Również połączenie dzieła z biografią kompozytora kompletnie odmieniło moje spojrzenie na charakter tego utworu i jego dramatyzm. Niestety kojarzenie poszczególnych utworów z konkretnymi etapami życia Chopina wciąż jest moim słabym punktem, ale od czego jest Pan :) W pewnym momencie filmu stwierdził też Pan, że scherzo to z racji na wiele powtórzonych fragmentów (zwłaszcza jednego), jest najłatwiejszym ze wszystkich czterech. Czy byłby Pan w stanie powiedzieć, że jest ono technicznie łatwiejsze od scherza b-moll? To drugie grywam jako pianista amator i czasami zastanawiałem się, czy podołałbym również z zadowalającym skutkiem pierwszemu ze scherz Chopina. Wiem, że trudności techniczne są kwestią bardzo indywidualną, ale jestem ciekaw, jak było w Pana przypadku, być może na podstawie pańskiej opinii w jakiś sposób ulegnę sile sugestii :) Rozpisałem się straszliwie, przepraszam, że zająłem aż tyle czasu. Wiem jednak, że ma Pan świadomość, iż filmy te mają budzić pewne refleksje i są robione dla kogoś po drugiej stronie, w tym dla mnie :) Pozdrawiam serdecznie i powodzenia w kontynuowaniu projektu!
Dziękuję za ten obszerny komentarz. Cóż... Trudność to indywidualna sprawa. Myślę jednak, że w Scherzu h-moll po opanowaniu go technicznym mniej mamy wyzwań i problemów, niż w b-moll. Jest mniej "do uczenia. Się".
Wspomniany został Carl Czerny i zdaje się, że był on pierwszym nauczycielem Liszta. Liszt, z kolei, był kolegą Chopina. Ten znowu w swoich listach do bliskich pisał, że był wściekły, gdy odwiedzał go Liszt i z łatwością grał jego najtrudniejsze kompozycje. Nawiązuję do tego, że Liszt miał duże umiejętności gry i znikąd się to nie wzięło. Super prezentacja!
Liszt miał umiejętności ale nie tylko dzięki Czernemu, PRZEDE WSZYSTKIM przez to, że ćwiczył samą technikę po 6 godzin dziennie przez jakiś czas, chcąc być Paganinim fortepianu. Chopin nie miał takich aspiracji i nigdy techniki nie ćwiczył. Nie ma cudów.....
@@gregniemczuk Dziękuję za uzupełnienie. Myślę, że powiązanie dobrej techniki z Czernym przez Liszta ucieszy adeptów klawiatury grywających jego szkolne etiudy 🙂
Rzeczywiście, chyba jedynie Schumann zrozumiał zabieg Chopina, który aby jeszcze bardziej wyeksponować przeżywany ból wykraczający poza wszelkie ramy, zawarł go w maksymalnie rozpaczliwym utworze nazywając go żartem. To chyba jakiś rodzaj hiperboli. Ponadto, gdy P. Profesor wspomina o 3xforte zapisanych przez Fryderyka, zastanawiające jest jak to się ma do tego, że Chopin nienawidził głośnego, perkusyjnego, "szczekającego" dźwięku fortepianu? A przecież w tym scherzo widać że ewidentnie kompozytor chciał aby fortepian jęczał i był-przepraszam za słowo- demolowany. W tym utworze trudno uwierzyć że to dzieło Chopina także z powodu harmonii jakby wyprzedzającej epokę. Nie wiem czy to tylko moje wrażenie, ale gdy słucham lewej ręki w części A, to tak jakbym słyszał elementy współczesnego bitu używanego w obecnie tworzonej muzyce alternatywnej, elektronicznej, uzyskiwanego przez różnego rodzaje samplery itp. Właśnie dlatego dla mnie to dzieło wybitne. Poza tym po wysłuchaniu tego scherzo pastorałka "Lulajże Jezuniu" już nigdy nie będzie taka sama bo okazuje się że sen i marzenie to jedno, a rzeczywistość to drugie. Właśnie w tym pseudo żarcie to słychać dobitnie. Dziękuję P. Grzegorzu za kolejny pasjonujący wykład. Czekamy na kolejne
To jest pytanie otwarte i problem nie do rozwiązania. Na pewno skrajne emocje powodowały u Chopina taką muzykę. Niesamowite jest wszakże to, że zdecydował się wydać ten utwór gdy był już w Paryżu.
Dobry wieczor!nadrabiam zaleglosci w spotkaniach z ostatnich tygodni,bardzo mi ich juz brakowalo!Balsam na duszę!!który to juz tydzień?Setdecznie pozdrawiamE
Oglądam/słucham kolejny Pana wykład. Gdyby to nie było znakomite (nie mam czasu na tylko dobre), nie oglądałbym, nie słuchał. Wieeelkieee dzięki! pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Andrzejczak
Jeszcze może jedno uzupełnienie, otóż ten utwór Chopina jak może żaden inny jest oparty na mocnych kontrastach dynamicznych, falowaniu od piano do fortissimo i nieoczekiwanych akcentach. Przy czym są one bardzo dokładnie, wręcz może bezprecedensowo dokładnie jak na Chopina, zaznaczone w tekście, o czym wie każdy, kto widział nuty. I teraz - ten utwór zyskuje niepomiernie w odbiorze, kiedy się te wszystkie znaki dynamiczne, crescenda i diminuenda wykonuje tak, jak są napisane. A niestety należy to do rzadkości, ponieważ to niezwykle trudne technicznie - już pierwszy pasaż w górę jest przez Chopina opisany jako piano crescendo. Bardzo mało słyszałem pianistów, którzy starają się zagrać to piano, ponieważ to jest niemal niewykonalne, zagrać prawdziwe piano crescendo w tempie presto con fuoco. A szkoda, utwór ten niezwykle traci przy wykonaniu w jednym planie dźwiękowym, czyli forte-fortissimo, tak jak często słyszymy, staje się wtedy taką jednostajną kakofonią nut zamiast plastycznym obrazem muzycznym. Podobnie jest w Triu. Tam znaki pojawiają się dosłownie w każdym takcie w górnym głosie. Przesłuchałem kiedyś dla zabawy chyba ze czterdzieści nagrań tego utworu. Różnie ludzie grają, ale nikt, dosłownie nikt nie realizuje tego tak jak Chopin napisał. Ustanowię chyba osobistą nagrodę specjalną dla pianisty, który raz zagra to scherzo tak, jak jest ono zapisane przez Chopina, z respektem dla jego oznaczeń dynamicznych.
Poprawiam się. Znalazłem nagranie, które moim zdaniem mniej więcej odzwierciedla to co Chopin naprawdę napisał. A czyje? Richtera, którego tak krytykowali za jego chopinowskie nagrania. Świat się kończy. th-cam.com/video/38VShqkukWY/w-d-xo.htmlsi=nzJMiZMsYmHnYBfx
8:17 Panie Grzegorzu tutaj Pan to powiedział . Proszę powiedzieć gdzie można znaleźć Pańskie rękopisy i utwory przeszukałem ale niestety nie znalazłem 😭
Ja myślę, że to może być Scherzo z tego powodu, że najpierw rozpoczyna się tak "agresywnie", więc słuchacz może czuć pewnego rodzaju niepokój. Natomiast potem pianista gra kolędę "Lulajże Jezuniu" i nikt się tego nie spodziewa. Może to być śmieszne szczególnie w lato
fajnie by było jakby Pan czytał dokładnie nuty, wtedy dopiero można się wypowiedzieć na temat tego utworu. Oznaczenie tempa na pierwszej stronie również nie gryzie, tak samo jak granie ładnym dźwiękiem i ciekawie dynamicznie, dokładnie i czysto tekstowo, wtedy nie ma „bałaganu”😉 jest Pan wykształconym muzykiem, więc proszę korzystać z wiedzy, którą Pan posiada i profesjonalnie podchodzić do tematu, szczególnie kiedy Pan publikuje to w internecie, ponieważ może Pan wprowadzić w błąd.
Ten film nikogo nie wprowadza w błąd. Nie byłem niestety wówczas w stanie pianistycznie doprowadzić tego Scherza do stanu jaki słyszymy na nagraniach i koncertach , ponieważ był to trudny projekt nagrywania filmów o każdym utworze Chopina w ciągu roku i publikacje musiały być co tydzień. Co tydzień nowy utwór..... To było bardzo trudne. Ale pianistyka nie była w tym projekcie istotą. Jeśli potrafi Pan/Pani lepiej to zrobić, to przecież można to po prostu zrobić, a nie krytykować ciężkiej pracy w czasie pandemii.... To wszystko było prawie niewykonalne. A jednak się udało. Dla wielu jest to ważne. Niedługo będę nagrywał to Scherzo na płytę. Na niej nie będzie już tych problemów. Pozdrawiam.
Panie Grzegorzu, każdy wykład jest fantastyczny i za każdy jeden (w tym ten tu) jestem ogromnie wdzięczna. Krytyka tego pana powyżej zupełnie bez sensu i nie na miejscu. Z takimi jak ten pan nic nie zrobimy i nigdzie nie zajedziemy. Niestety pozostaje ignorować. Proszę robić swoje i bardzo proszę w ogóle nie brać do siebie takich bzdur jak ktoś wypisuje. Pozdrawiam serdecznie
@@anetapaszek5808 dziękuję bardzo! Nie da się zadowolić wszystkich. Ja cieszę się z każdej osoby, dla której moje filmy są cenne i przydatne. Serdecznie pozdrawiam.
Wakacyjne słuchanie Chopina w pięknych okolicznościach przyrody! Genialne wykłady aż do wyczerpania słów! Wzruszenie! Lulajże Jezuniu i moje najukochańsze "Życzenie"! Tyle piękna naraz! Odważył się Pan i publiczne wykonanie Scherzo h-moll przeszło do historii! Jest cudowne, niepowtarzalne, wzruszające do łez!
Dzięki bardzo za Tą Perłę od Pana Panie Grzegorzu!
Dziękuję, dziękuję bardzo!!!!!
Gratuluję wspaniałej serii! Jako muzyk nie-pianista zazdroszczę Wam geniusza, który miał tak wiele do przekazania, a "mówił" - bez najmniejszych warsztatowych ograniczeń - unikatowym językiem kompozytorskim. Widzimy się w maju w Szczecinie. Mam prowadzić konferansjerkę na Pana koncercie:)) To dopiero jest "żart przybrany w ciemne szaty":)
Dziękuję bardzo!!! Ależ mi miło!
O! To nie musi Pan opowiadać o utworach, bo ja bardzo chętnie sam to zrobię, tak jak zawsze. Ewentualnie bardzo proszę o wiadomość na gnpiano@aol.com w celu omówienia szczegółów. Ja bardzo lubię mówić do mojej publiczności i nie chcę całkiem z tego rezygnować.
Genialnie!
Brakuje słów!
Drugi raz już słucham tego Scherza!
Teraz już rozumiem te porównania z "Polonezem - Fantazja".
Jak niewyobrażalnie piękna jest ta muzyka w Pana wykonaniu!
Dziękuję!
Gama chromatyczna!
Kolejny krok!
Dziękuję!!! Serdecznie pozdrawiam
Bardzo lubię to Scherzo. Jest pełne dramatyzmu ale i liryzmu. Środkowa część jest taka piękna. Pana wykonanie i interpretacja zapiera dech. Przybliżenie budowy utworu napewno jeszcze pomaga w odbiorze. 👏👏👏👏🌹
Wciąga mnie Pan swoją prostotą. Jakby Pan mówił tylko do mnie, swojego znajomego. To ja, jestem zaszczycony tym, że już się (jakoś) znamy. Nadrabiając zaległości u Pana, nie wyobrażam sobie, by już nie było czego słuchać/oglądać. Do roboty! ;-)
Ciężko pracuję i każdego tygodnia wstawiam nowy film 🙂
Jestem następnym fanem
Perfektní analýza . Moc děkuji. Tlumočíte příběh tak lidsky , jak slovy tak i hudbou. I když se toto Scherzo nikdy nenaučím tak, jako vy...je to krása . Bardzo dzienkuje
Wspanialy wyklad, obejrzalem caly z ogromnym zaciekawieniem, dziekuje :) z jednym jednak sie nie zgodze (choc chyba trudno mowic o jakimkolwiek bledzie, a jedynie sposobie interpretacji). Czesc A1 (jak to Pan ujal) w moim odczuciu to muzyczny wyraz ogromu pytan pozostajacych bez odpowiedzi. Czesc ta zaczyna sie od jednego pytania (niezwykle pogmatwanego), pozniej nastepuje kolejne. Sluchacz nie dosc, ze nie otrzymuje na nie odpowiedzi, to za chwile zaczyna byc bombardowany kolejnymi wciaz nachodzacymi na siebie. W koncu nastepuje moment krytyczny i w obliczu tak wielu niewiadomych spadamy w otchłań obłedu wracajac do punktu wyjscia jakim jest czesc A. Tak to wyglada w mojej interpretacji. Sluchajac tego utwory pod tym katem, nabiera on zupelnie innego (wg mnie jeszcze glebszego) znaczenia. Jeszcze raz bardzo dziekuje za analize! :)
Bardzo piękne i wzbogacające spojrzenie na ten utwór. Dziękuję bardzo! To faktycznie ma sens!
Można żartobliwie o życiu, które wcale nie jest żartobliwe. Słychać nawet!
Trzy nuty ...cisza.
Boże ! Dziękuję, że dzięki Panu, odnalazłam inny sposób słuchania Muzyki Fryderyka Chopina!
Słucham i napełniamy się dźwiękami!
Cieszę się!!!! Bardzo doceniam te komentarze i odczucia. Pozdrawiam serdecznie!
Świetna analiza. Myślałem aby się nauczyć tego utworu bo od dawna o nim myślałem. Chyba mnie przekonałeś :) Scherzo h-moll to arcydzieło najwyższej klasy.
Dla mnie to scherzo to zawsze była prowokacja - brutalny żart Chopina z grzecznej publiczności (być może właśnie wiedeńskiej), dla której Polska była tylko jakimś mocno egzotycznym, podbitym kawałkiem terytorium, a nie jego ojczyzną - tak jak brutalna była ta ogólna obojętność. Pozdrawiam.
Kto wie? Ciekawe spojrzenie... Dziękuję za podzielenie się nim tutaj. Pozdrawiam!
Odsłuchuję raz jeszcze wsłuchuję się tak bardzo cudownie Pan tlumaczy utwory i uczucia Chopina i ten czas dla nas Polaków zbijającego się święta 11 listopada bardzo a bardzo dziękuję Mistrzu za tak głęboką analizę pozdrawiam życzę dużo zdrowia , radości i sukcesów
Dziękuję bardzo! Doceniam to. To był spory wysiłek dla mnie ale również radość!
Brawo!!! Dziękuję! Przypomniały mi się zajęcia z kompozycji z prof. Dubajem.
to mile,my tez tak to odbieramy,,tu i teraz"
Panie Grzegorzu. Piszę w trakcie (zwykle komentuję po obejrzeniu odcinka) ale tak mi przyszło- jak pięknie wymawia Pan słowo „genialnie”. Często Pan używa tego słowa w od odniesieniu do Chopina, co jest oczywiście uzasadnione - ale jakoś właśnie teraz zwróciłam na to uwagę. 😎😇
Dziękuję!! Tak... On jest geniuszem..... Dziękuję....
Świetny materiał
Dziękuję!! Zapraszam do obejrzenia innych filmów. Jest ich ponad 160 w wersji polskiej 🙂🙂🙂
witam wszystkich pozdrawiam pana profesora. 👍😊
36:33
Hahaha! Oj dużo odwagi by trzeba aby tak na konkursie zagrać!
Sciagnij sobie program Synthesia + midi z utworami. Tam sobie zwolnisz ile chcesz
Aż mi się przypomniało jak czytałem o wystepie Ivo Pogorelicha jakie wywołał konrowersje a co dopiero takie coś...hahah taki humor odtwórczy :)
@@pilot349 obejrzyj wykonania Cypriena Katsarisa, też potrafi zaskoczyć
@@100of1000 Tak zgadzam się, ale uwielbiałem oglądać jego masterclassy z utworami Chopina. Uważam go za fantastycznego interpretatora. Ale moje serce i tak należy do Pana Blechacza.
Pięknie zagranie. Tomasz Mann w ,,Czarodziejskiej górze,, napisał, że " muzyka USZLACHETNIA upływający czas..." Właśnie to poczułem...
Uwielbiam Manna
Znamienne jest który dokładnie fragment "Życzenia" Chopin cytuje - "gdybym ja był... gdybym ja był... gdybym ja był w Polsce..."
Tak... Komentarz w punkt. Dziękuję bardzo!
bardzo ciekawy wykład .UTWÓR WSTRZĄSAJĄCY---
Dziękuję bardzo! Zapraszam do oglądania pozostałych filmów!
To jest genialne😍
Dziękuję!
brawo!
Po prostu Chopin to jest Pańskie środowisko naturalne 🙂 gdyby tak Pan zagrał sonatę LVB tak jak to sherzo to więcej nie trzeba 😉 przerabiam scherza pozdrawiam i dziękuję
Hahahahah, dziękuję bardzo!!
Hallo!
Grzegorzu, milo Cie widziec po latach znowu, tym razem online.
Pamietam twoje Wspaniale Mazurki z Masterklassu. To bylo chyba w 2005 roku. Wspaniale wykladasz. Duzo mozna powiedziec znajac fakty i powiazac ich z interpretacja. Bardzo jestes odwazny i dazysz do sedna. Taka praca, ktora jeszcze do tego jest przepelniona emozionalna sfera, dodaje zycia w kontemplacji z wyrazem kompozytora..........
Sorry za bledy w pisowni, nie mam polskiej klawiatury...🥰😘
Ooo!!! Zaraz zaraz... Jaki to był masterclass? Muszę sobie przypomnieć... Dziękuję!! Serdecznie pozdrawiam
Wow piekny wyklad!!
Dziękuję bardzo!
Super filmik
Świetna robota
Dziękuję!
Wow!
Dzień dobry, Panie Grzegorzu!
Jak chyba każdy znający dosłowne znaczenie słowa "scherzo", również spędziłem sporo czasu, zastanawiając się dlaczego Chopin tak sklasyfikował ten utwór. W końcu doszedłem do tego, że być może warto by odwrócić nieco pytanie. Zacząłem więc pytać sam siebie, pod jaki typ utworu tak właściwie Chopin miałby to podpiąć? Fryderyk mógł uważać za dobrą i satysfakcjonującą samą budowę scherza (ABA z triem, metrum 3/4, szybkie tempo), ale niekoniecznie zgadzał się z tym, że jego charakter trzeba zamykać sztywno w żartobliwym tonie. Poruszał się więc w określonej, jak Pan to określał w przypadku sonat, klatce formy, ale nie chciał ograniczać się już w treści jako takiej. Chopin był na pewno świadomy szoku, jaki wywoła swoim zabiegiem, ale z drugiej strony cóż innego miał tak na dobrą sprawę zrobić? Musiałby chyba stworzyć nowy gatunek muzyczny, który przecież i tak samej formie pozostawałby scherzem. Kto wie, być może gdyby nadał temu inną nazwę, to jemu wspócześni burzylby się, że "przecież to w budowie zwykłe scherzo!" :). To tylko rzecz jasna moje luźne przypuszczenia, ale też przypadek scherz nie jest aż tak odosobniony. Chopin mimo zachowywania w miarę sztywnej formy w innych utworach również przecież zdobywał się na pewne odważne kroki. Wystarczy wspomnieć o pisaniu polonezów nienadających się do tańca, preludiów stanowiących samodzielne utwory czy też pewnych "kombinacji" przy sonatach. Oczywiście nie wykluczam, że w mojej logice tkwi jakaś luka, ale jeśli tak jest, to liczę na to, że Pan mi ją wypełni swoją wiedzą :) O ile rzecz jasna wyraziłem się zrozumiale.
Sam film oczywiście był bardzo rzeczowy i dał mi sporo do myślenia. Zwłaszcza pochylenie się nad kwestią tempa było bardzo ciekawym punktem analizy. Faktycznie trudno mi na szybko przytoczyć jakiś utwór, który przy znacznym spowolnieniu aż tak "nie trzymałby się kupy" pod względem czysto harmonicznym. Również połączenie dzieła z biografią kompozytora kompletnie odmieniło moje spojrzenie na charakter tego utworu i jego dramatyzm. Niestety kojarzenie poszczególnych utworów z konkretnymi etapami życia Chopina wciąż jest moim słabym punktem, ale od czego jest Pan :)
W pewnym momencie filmu stwierdził też Pan, że scherzo to z racji na wiele powtórzonych fragmentów (zwłaszcza jednego), jest najłatwiejszym ze wszystkich czterech. Czy byłby Pan w stanie powiedzieć, że jest ono technicznie łatwiejsze od scherza b-moll? To drugie grywam jako pianista amator i czasami zastanawiałem się, czy podołałbym również z zadowalającym skutkiem pierwszemu ze scherz Chopina. Wiem, że trudności techniczne są kwestią bardzo indywidualną, ale jestem ciekaw, jak było w Pana przypadku, być może na podstawie pańskiej opinii w jakiś sposób ulegnę sile sugestii :)
Rozpisałem się straszliwie, przepraszam, że zająłem aż tyle czasu. Wiem jednak, że ma Pan świadomość, iż filmy te mają budzić pewne refleksje i są robione dla kogoś po drugiej stronie, w tym dla mnie :)
Pozdrawiam serdecznie i powodzenia w kontynuowaniu projektu!
Dziękuję za ten obszerny komentarz. Cóż... Trudność to indywidualna sprawa. Myślę jednak, że w Scherzu h-moll po opanowaniu go technicznym mniej mamy wyzwań i problemów, niż w b-moll. Jest mniej "do uczenia. Się".
Wspomniany został Carl Czerny i zdaje się, że był on pierwszym nauczycielem Liszta. Liszt, z kolei, był kolegą Chopina. Ten znowu w swoich listach do bliskich pisał, że był wściekły, gdy odwiedzał go Liszt i z łatwością grał jego najtrudniejsze kompozycje.
Nawiązuję do tego, że Liszt miał duże umiejętności gry i znikąd się to nie wzięło.
Super prezentacja!
Liszt miał umiejętności ale nie tylko dzięki Czernemu, PRZEDE WSZYSTKIM przez to, że ćwiczył samą technikę po 6 godzin dziennie przez jakiś czas, chcąc być Paganinim fortepianu. Chopin nie miał takich aspiracji i nigdy techniki nie ćwiczył. Nie ma cudów.....
@@gregniemczuk Dziękuję za uzupełnienie. Myślę, że powiązanie dobrej techniki z Czernym przez Liszta ucieszy adeptów klawiatury grywających jego szkolne etiudy 🙂
@@kasparov893 Czerny był wspaniałym nauczycielem i człowiekiem. Liszta uczył za darmo! Uczył też Beethovena.
Rzeczywiście, chyba jedynie Schumann zrozumiał zabieg Chopina, który aby jeszcze bardziej wyeksponować przeżywany ból wykraczający poza wszelkie ramy, zawarł go w maksymalnie rozpaczliwym utworze nazywając go żartem. To chyba jakiś rodzaj hiperboli. Ponadto, gdy P. Profesor wspomina o 3xforte zapisanych przez Fryderyka, zastanawiające jest jak to się ma do tego, że Chopin nienawidził głośnego, perkusyjnego, "szczekającego" dźwięku fortepianu? A przecież w tym scherzo widać że ewidentnie kompozytor chciał aby fortepian jęczał i był-przepraszam za słowo- demolowany. W tym utworze trudno uwierzyć że to dzieło Chopina także z powodu harmonii jakby wyprzedzającej epokę. Nie wiem czy to tylko moje wrażenie, ale gdy słucham lewej ręki w części A, to tak jakbym słyszał elementy współczesnego bitu używanego w obecnie tworzonej muzyce alternatywnej, elektronicznej, uzyskiwanego przez różnego rodzaje samplery itp. Właśnie dlatego dla mnie to dzieło wybitne. Poza tym po wysłuchaniu tego scherzo pastorałka "Lulajże Jezuniu" już nigdy nie będzie taka sama bo okazuje się że sen i marzenie to jedno, a rzeczywistość to drugie. Właśnie w tym pseudo żarcie to słychać dobitnie. Dziękuję P. Grzegorzu za kolejny pasjonujący wykład. Czekamy na kolejne
To jest pytanie otwarte i problem nie do rozwiązania. Na pewno skrajne emocje powodowały u Chopina taką muzykę. Niesamowite jest wszakże to, że zdecydował się wydać ten utwór gdy był już w Paryżu.
@@gregniemczuk Jeśli to scherzo tak brzmii to jestem ciekaw jak wyglądał by rękopis?
Dobry wieczor!nadrabiam zaleglosci w spotkaniach z ostatnich tygodni,bardzo mi ich juz brakowalo!Balsam na duszę!!który to juz tydzień?Setdecznie pozdrawiamE
Panie Grzegorzu może zagra Pan ten utwór na bis bo na pewno będą bisy we Wrocławiu 22 listopada ? Serdecznie pozdrawiam i do zobaczenia .
Troszkę długie.... Zobaczymy!
Oglądam/słucham kolejny Pana wykład. Gdyby to nie było znakomite (nie mam czasu na tylko dobre), nie oglądałbym, nie słuchał.
Wieeelkieee dzięki!
pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Andrzejczak
Witam Pana. Jestem zaszczycony. Dziękuję bardzo! Bardzo mi miło poznać. Pozdrawiam serdecznie.
Ohh...
Jeszcze może jedno uzupełnienie, otóż ten utwór Chopina jak może żaden inny jest oparty na mocnych kontrastach dynamicznych, falowaniu od piano do fortissimo i nieoczekiwanych akcentach. Przy czym są one bardzo dokładnie, wręcz może bezprecedensowo dokładnie jak na Chopina, zaznaczone w tekście, o czym wie każdy, kto widział nuty. I teraz - ten utwór zyskuje niepomiernie w odbiorze, kiedy się te wszystkie znaki dynamiczne, crescenda i diminuenda wykonuje tak, jak są napisane. A niestety należy to do rzadkości, ponieważ to niezwykle trudne technicznie - już pierwszy pasaż w górę jest przez Chopina opisany jako piano crescendo. Bardzo mało słyszałem pianistów, którzy starają się zagrać to piano, ponieważ to jest niemal niewykonalne, zagrać prawdziwe piano crescendo w tempie presto con fuoco. A szkoda, utwór ten niezwykle traci przy wykonaniu w jednym planie dźwiękowym, czyli forte-fortissimo, tak jak często słyszymy, staje się wtedy taką jednostajną kakofonią nut zamiast plastycznym obrazem muzycznym. Podobnie jest w Triu. Tam znaki pojawiają się dosłownie w każdym takcie w górnym głosie. Przesłuchałem kiedyś dla zabawy chyba ze czterdzieści nagrań tego utworu. Różnie ludzie grają, ale nikt, dosłownie nikt nie realizuje tego tak jak Chopin napisał. Ustanowię chyba osobistą nagrodę specjalną dla pianisty, który raz zagra to scherzo tak, jak jest ono zapisane przez Chopina, z respektem dla jego oznaczeń dynamicznych.
Poprawiam się. Znalazłem nagranie, które moim zdaniem mniej więcej odzwierciedla to co Chopin naprawdę napisał. A czyje? Richtera, którego tak krytykowali za jego chopinowskie nagrania. Świat się kończy.
th-cam.com/video/38VShqkukWY/w-d-xo.htmlsi=nzJMiZMsYmHnYBfx
W 100% się zgadzam!!
8:17 Panie Grzegorzu tutaj Pan to powiedział . Proszę powiedzieć gdzie można znaleźć Pańskie rękopisy i utwory przeszukałem ale niestety nie znalazłem 😭
Jest jeden utwór na TH-cam: preludium Crystallinity. Nie mam wydanych utworów, a rękopisy posiadam w domu 🙂🙂🙂
Czasami przesmiewczo mówi się "to chyba jakiś żart".To chyba jest to.
Albo ironia
@@Chorson Tak ,to właśnie miałam na myśli b
Mesle, ze od 9 taktu opisuje i przezywa walke z Powstania.
Tak!
Ja myślę, że to może być Scherzo z tego powodu, że najpierw rozpoczyna się tak "agresywnie", więc słuchacz może czuć pewnego rodzaju niepokój. Natomiast potem pianista gra kolędę "Lulajże Jezuniu" i nikt się tego nie spodziewa. Może to być śmieszne szczególnie w lato
😀😀😀😀😀
1:02:40
fajnie by było jakby Pan czytał dokładnie nuty, wtedy dopiero można się wypowiedzieć na temat tego utworu. Oznaczenie tempa na pierwszej stronie również nie gryzie, tak samo jak granie ładnym dźwiękiem i ciekawie dynamicznie, dokładnie i czysto tekstowo, wtedy nie ma „bałaganu”😉 jest Pan wykształconym muzykiem, więc proszę korzystać z wiedzy, którą Pan posiada i profesjonalnie podchodzić do tematu, szczególnie kiedy Pan publikuje to w internecie, ponieważ może Pan wprowadzić w błąd.
Ten film nikogo nie wprowadza w błąd.
Nie byłem niestety wówczas w stanie pianistycznie doprowadzić tego Scherza do stanu jaki słyszymy na nagraniach i koncertach , ponieważ był to trudny projekt nagrywania filmów o każdym utworze Chopina w ciągu roku i publikacje musiały być co tydzień. Co tydzień nowy utwór.....
To było bardzo trudne. Ale pianistyka nie była w tym projekcie istotą.
Jeśli potrafi Pan/Pani lepiej to zrobić, to przecież można to po prostu zrobić, a nie krytykować ciężkiej pracy w czasie pandemii.... To wszystko było prawie niewykonalne. A jednak się udało. Dla wielu jest to ważne. Niedługo będę nagrywał to Scherzo na płytę. Na niej nie będzie już tych problemów.
Pozdrawiam.
Panie Grzegorzu, każdy wykład jest fantastyczny i za każdy jeden (w tym ten tu) jestem ogromnie wdzięczna. Krytyka tego pana powyżej zupełnie bez sensu i nie na miejscu. Z takimi jak ten pan nic nie zrobimy i nigdzie nie zajedziemy. Niestety pozostaje ignorować. Proszę robić swoje i bardzo proszę w ogóle nie brać do siebie takich bzdur jak ktoś wypisuje. Pozdrawiam serdecznie
@@anetapaszek5808 dziękuję bardzo! Nie da się zadowolić wszystkich. Ja cieszę się z każdej osoby, dla której moje filmy są cenne i przydatne. Serdecznie pozdrawiam.