Εξαιρετική δουλειά, συγχαρητήρια. Δεν έφερες αναμνήσεις μόνο στους Νέο Φαληριώτες, αλλά και σε πολλούς Νότιο Αθηναίους. Θυμάμαι σαν χθες που, με τους γονείς μου, κατεβαίναμε στον σταθμό του Φαλήρου (τέλη 10ετίας 1950 - αρχές 10ετίας 1960). Περνούσαμε κάτω από την λεωφόρο και από μια ξύλινη εξέδρα στην παραλία ανεβαίναμε σε βενζινάκατο που μας πήγαινε στο Τουρκολίμανο για μαριδάκι, καλαμαράκι και ψάρι φρέσκο για τους μεγάλους. Το βραδάκι γυρίζαμε με τον ίδιο τρόπο και παίρναμε το τραίνο για τα Πετράλωνα. Ευχαριστώ πολύ για τις αναμνήσεις που μοιράστηκες μαζί μας.
Θαυμάσια δουλειά, συγχαρητήρια. Πολλές από τις εικόνες τις πρόλαβα. Ήταν μία συνοικία ανθρώπινη με χαμηλά ύψη, κατάντησε έρμαιο των εργολάβων και του τσιμέντου.
Εξαιρετική δουλειά συγχαρητήρια!!!!ο μπαμπάς μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ν.Φάληρο και μας έχει διηγηθεί όλα αυτά που είπατε !!!πολύ ωραία και νοσταλγικά χρόνια !
μπραβω φιλε πολυ ωραια δουλεια για ενα φαληρο που χαθηκε, δυστηχως μονο θλιψη σ προκαλη πως το καταντησαμε οι συμερινη ελληνες οχι μονο το φαληρο αλλα ολοι τν αθηνα...........δυστηχως δν ειμαστε αξιοι των προγονων μας
πανεμορφο οδοιπορικο στο γλυκο χθε ς που περπατησε εφυγε χαθηκε για παντα Συγχαρητηρια σττην εξαιρετικη δουλεια που κανατε Θλιβερα ηταν το ωραιοτερο κομματι της παραλιακης οπου οι εβραιομασονοι καμπαλιστες Ανθελληνες το εκαναν μια κακογουστη χαβουζα Το ''Ακταιον'' ηταν ενα απο τα Ωραιοτερα κτισματα παγκοσμιος Η καταρευση του ηταν τεραστιο εγκλημα κριμα που οι προδωτες ψοφησαν ανενοχλητοι Το τελος της Ελλαδος ειχε μολις ξεκινησει
Συγχαρητήρια για την δουλειά σας! Έζησα και μεγάλωσα στο Φάληρο καθώς εκεί ήταν το πατρικό της μητέρας μου. Η γιαγιά και ο παππούς εγκαταστάθηκαν στο Φάληρο το 1919 και έζησαν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ο παππούς διατηρούσε μπακάλικο δίπλα στον φούρνο Βενέτη, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ταβέρνα. Η μητέρα μου πήγε στο ίδιο σχολείο που πήγατε κι εσείς. Θυμάμαι ακόμη την γιαγιά μου να μου λέει ότι στον Κηφισο κατέβαιναν τα σκαλάκια για να κάνουν μπάνιο και την μητέρα μου να πηγαίνει για μπάνιο στην παραλία του Φαλήρου την οποία εγώ δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω. Θυμάμαι όμως κάποια από τα νεοκλασικά που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια αφού δόθηκαν βορά στην αντιπαροχή… Ένα νεοκλασικό δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου - επί της οδού Ζαΐμη- όπου στην είσοδό του υπήρχε λευκή μαρμάρινη σκάλα κατασκευασμένη αμφιθεατρικά, οπου κανείς είχε πρόσβαση και από τις δυο πλευρές. Τον πυργίσκο στην οικία Χριστοφή που γκρεμίστηκε από τον σεισμό το 1981 αλλά δεν τον επανέφεραν στην πρότερη κατάσταση, το σπίτι του Κλεωνα Τριανταφύλλου ή αλλιώς Αττίκ, το σπίτι του Σουρή, το οποίο νομίζω υπάρχει ακόμη εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο, αλλά και πολλά ακόμα. Δυστυχώς ελάχιστα έχουν απομείνει να θυμίζουν εκείνο το Φάληρο. Τεράστια πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα καθώς και ο άθλιος νόμος της αντιπαροχής ο οποίος επέτρεψε στους εργολάβους να κατεδαφίσουν ότι υπήρχε, κατέστρεψαν, ή καλύτερα εξαφάνισαν ολοκληρωτικά τον πάλαι ποτέ Δήμο Νέου Φαληρου. Όσον αφορά στην επί χρόνια συνεχιζόμενη καταστροφή του Κηφισου ποταμού, τι κι αν στις περισσότερες, αν όχι σε όλες, τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, τα ποτάμια αλλά και τα κτήρια συντηρούνται και αναδεικνύονται, αποτελώντας έτσι πόλο έλξης και πολιτισμού. Εμείς φροντίσαμε, εκτός από την καταστροφή των κτηρίων, να «θάψουμε» στην κυριολεξία τα ποτάμια του λεκανοπεδίου, καταστρέφοντας έτσι το περιβάλλον αλλά και την εικόνα της γύρω περιοχής. Τι και εάν ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι του Νέου Φαληρου και του Μοσχατου, ενάντια στην κατασκευή του επαίσχυντου έργου κάλυψης του Κηφισου ποταμού; Ακόμα και αυτή την γέφυρα του Κηφισού που συνέδεε το Φάληρο με το Μοσχάτο την έβγαλαν προσωρινά, μέχρι να ολοκληρωθεί το επαίσχυντο έργο κάλυψης του ποταμού και δεν την τοποθέτησαν ποτέ στην θέση της! Όπως λέει και μια ρήση σε ελληνική ταινία, «είναι πολλά τα λεφτά» τόσα που σκεπάζουν τις φωνές από τα πλήθη. Δυστυχώς! Συγχαρητήρια και πάλι για αυτήν την ολιγόλεπτη αναφορά σε ένα Φάληρο που δεν υπάρχει πια…
Εγώ δεν πρόλαβα τίποτα από αυτά, εκτός από λίγο πριν χτιστεί το ΣΕΦ. Τα κουνούπια και η ελονοσία ήταν η πρόφαση για τα μπαζώματα των ρεμάτων. Απορώ αν όλη αυτή η τσιμεντοποίηση τουλάχιστον απέδωσε τα τόσα "πολλά λεφτά" που φαντασιώνονταν. Και άλλωστε η ίδια αντίληψη συνεχίζεται, ξέρουμε τι έχει χτιστεί στον όρμο του Φαλήρου και ο κόσμος ακολουθεί και πηγαίνει εκεί μαζικά για αναψυχή.
Από το 1971 ζω και εργάζομαι σε αυτή την περιοχή. Μεγάλωσα στην οδό Μυρτιδιωτίσσης, στο νεοκλασσικό του 1928 που αγόρασε ο παππούς της μητέρας μου ως επένδυση. Έπαιξα με τις φίλες μου στην παραλία, εκεί που σήμερα είναι η είσοδος του Δελφινάριου και στην παιδική χαρά του Σκυλίτση, είδα με τα μάτια μου το μπάζωμα της ακτής, το κάψιμο του περίπτερου του Ναυτικού Ομίλου, το τείχος του αίσχους που υψώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 δίπλα στο ναό της Μυρτιδιώτισσας για να στηριχθούν οι επιχωματώσεις... Κάποτε ακούγαμε το κύμα απ' το παράθυρο μας και βλέπαμε στο βάθος του δρόμου τη θάλασσα και το Ν. Φάληρο. Μετά ήρθαν τα κλάμπ, το Δελφινάριο, η ηχορύπανση και το κυκλοφοριακό έμφραγμα. Μετακόμισα στο Μοσχάτο και από τη βεράντα ... λοξά, έβλεπα τα πανιά των ιστιοπλοϊκών κι ένα κομμάτι θάλασσας, καθημερινή ανάσα ζωής. Σήμερα υψώθηκε πάλι ένα τείχος που με χωρίζει από τη θάλασσα και την πνοή της. Νιώθω ότι για χάρη του κοινωνικού συμφέροντος μου στέρησαν τον τόπο μου, τις αναμνήσεις μου, ένα κομμάτι της ιστορίας μου. Σας ευχαριστώ θερμά για αυτό το βίντεο!👏
Μόλις περιγράψατε όλες τις μνήμες και τα συναισθήματά που συμμερίζομαι αλλά για χάρη της αντικειμενικότητας απέφυγα να τονίσω. Μόνο που δεν συμμερίζομαι την επιείκειά σας για το κοινωνικό συμφέρον. Όχι! Σωρεία έργων σαν τα τείχη που περιγράφετε υψώθηκαν για να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα, κυρίως των "λόμπυ" των οδικών μεταφορών και των συνεπακόλουθων κατασκευών. Αν επρόκειτο να εξυπηρετηθεί το κοινωνικό συμφέρον δεν θα είχε σκεπαστεί κανένα ποτάμι, δεν θα είχαν ξηλωθεί αλλά θα είχαν εκσυγχρονιστεί τα μέσα σταθερής τροχιάς, θα είχαν καθοριστεί - και βεβαίως τηρηθεί - ζώνες χρήσης της γής κτλ. κτλ. Όλα αυτά που τώρα τα καταλαβαίνουμε, αλλά τώρα είναι αργά
Γεννημένος το 2003, μεγάλωσα στο Νέο Φάληρο έχοντας χάσει κάθε ίχνος του παρελθόντος του. Μεγάλωσα με την υπερυψωμένη Ποσειδώνος, με τον καλυμμένο από λεωφόρο Κηφισσό, με το ήδη χτισμένο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το Ακταίον υπήρξε για μένα πάντοτε το Μετροπόλιταν. Όλα υπήρξαν καθημερινότητα Μου αρέσει το Νέο Φάληρο έτσι όπως είναι, γιατί αποτελεί πλέον μέρος του εαυτού μου. Φέρει μια παρακμή, και φαντάζει μια σταλιά ουδέτερη σε έναν χάρτη της Αθήνας -- εντούτοις είναι η γειτονιά στην οποία μεγάλωσα, μικρή, ταπεινή, και δικιά μου. Ποτέ δεν περίμενα περισσότερα. Αλλά αυτό το βίντεο μού άνοιξε τα μάτια. Ντρέπομαι που δεν νοιάστηκα νωρίτερα να μάθω για το παρελθόν αυτό για το οποίο άκουγα πάντοτε από κάποιους γνωστούς μου. Είναι θλιβερό το τι προκαλούν τα συμφέροντα. Είναι θλιβερό το να εξαφανίζεται η ομορφιά από την καθημερινή ζωή. Ελπίζω κατά πολύ για ένα μέλλον μακρινό ή μη όπου, μεταξύ άλλων, το αυτοκίνητο δεν θα είναι πλέον ο άρχοντας των υποδομών. Ίσως τότε να μπορεί κανείς σε αυτήν τη γειτονιά να ακούει τα κύματα. Είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό το βίντεο. Είναι ένα μικρό θείο έργο για την αποθήκευση της ιστορίας.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ένας νέος άνθρωπος δείχνει με αυτήν του την εξομολόγηση, ζηλευτή πνευματική και αισθητική ωριμότητα. Είναι απόλυτα υγιές να είναι προσφιλές το περιβάλλον όπου πρωτογνώρισε τον κόσμο. Όπως εσύ έτσι κι εγώ δεν πρόλαβα το Νέο Φάληρο στην εποχή της αίγλης του, αλλά προς το τέλος της. Όσον αφορά το μέλλον, με αφιερώματα σαν κι αυτό προσπαθώ να διεγείρω συνειδήσεις για το πόσο λοξοδρομήσαμε κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, για ένα περιβάλλον που δεν θα υποκύπτει στην αυτοκίνηση και χάρις στα μέσα σταθερής τροχιάς το ΙΧ δεν θα είναι δυνάστης του ανθρώπου
Ασύλληπτη η δουλειά που έχετε κάνει. Συγχαρητήρια. Μένω στην περιοχή και ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω πως ήταν και πως κατάντησε. Δε πρέπει να έχει κατακρεουργηθει πιο βάναυσα άλλη περιοχή σε όλη την Ελλάδα. Μια περιοχή με υπέροχη παραλία, πλατείες, χώρους ανάψυχης, πρασινο, υπεροχα νεοκλασικά και κατάντησε το σημερινό αίσχος. Ντροπή απλά.
Είναι ευτύχημα που στην εποχή που δεν υπάρχει ακόμα το βίντεο και οι δυνατότητες ερασιτεχνικής κινηματογράφησης είναι λιγοστές, ο ελληνικός κινηματογράφος αποτέλεσε ένα θησαυροφυλάκιο ντοκουμέντων
το παρόν εγχείρημα μου θυμίζει την προχθεσινή συζήτηση που έκανα με τον θείο μου για το _παλαιό_ παλαιό φάληρο. ένας άγνωστος για εμένα τόπος που αποτελούσε, σύμφωνα με τα λεγόμενα τον γηραιότερων, "πόλη ξένη" από την αθήναι, με εξέδρες μέσα στο νερό και παραλία από την μία άκρη του ορίζοντα μέχρι την άλλη. οι άνθρωποι του γύρω τόπου έρχονταν να περάσουν την ημέρα και τη νύχτα τους στο έδεμ με τον καφέ στο ποτήρι, να πάρουν κόμικ στα παιδιά τους, να ενοικιάσουν παιχνίδι στη θάλασσα -- να περάσουν καλά στο εξοχικό τους λίγα μέτρα από την πόλη... ...κρίμα. κρίμα γιατί δεν τα βιώσαμε εμείς αυτά. δεν είμασταν εδώ το '69, το '71, το '73 και το '75 σαν παιδιά, αλλά το '01, το '03, το '05 και το '07. τα πράγματα άλλαξαν. η πόλη του πειραιά είναι απλά μια τεχνική λεπτομέρεια, και τα ξένα μονοπάτια προς το παλαιό φάληρο, τον άλιμο και την γλυφάδα είναι πλέον, εδώ και πολύ καιρό, δρόμοι προς τα νότια της μεγάλης, αρχαίας πόλης. η πόλη μας πεινά. πεινά για τσιμέντο, πεινά για ατσάλι, για γυαλί και πεινά για καινούριο έδαφος είτε είναι ήδη υπάρχον είτε είναι πρώην ιδιοκτησία της θαλάσσης. δεν θα ήξερα που θα πάει το όλο πράμα, δεν το έχω σκεφτεί πολύ. αλλά ελπίζω σε 30 χρόνια πάλι ο τόπος, όσα λαϊκά ιδρύματα και αν έχει ήδη χάσει όπως το μεγάλο σινεμά στον φλοίσβο, να μην είναι σε χειρότερη μοίρα. ίσως από μηχανικής άποψης να είναι. άλλα από όποια άλλη άποψη: αμφιβάλλω.
Ευχαριστώ πολύ. Όπως γράφω στους τίτλους του τέλους, την προσομοίωση έκανα ο ίδιος με τα προγράμματα Microsoft Train Simulator και Abacus Train Sim Modeler.
Συγχαρητηρια!! Δεν μπορω να καταλαβω γιατι εξαφανισαν την παραλια και το ακταιο απο πρωσοπου γης. Ακομα και τωρα η αθηνα ολη εχει γυρισμενη την πλατη στη θαλασσα, και αρνουνται πεισματικα τοσα χρονια να φτιαξουν εστω και ενα σταθμο μετρο που να βγαινει απευθειας σε μια παραλια, ωστε σε 10-20 λεπτα να εισαι απο το συνταγμα για μπανιο. Το πιο προφανες εργο για την αναπτυξη της πολης δεν θελουν να το κανουν, μην τυχον και ανεβει η οικονομια και το βιοτικο επιπεδο αυτης της πολης .🤷🏻♂️
Ευχαριστώ πολύ. Κάτι που δεν έθιξα στο βίντεο και που κατάλαβα έχοντας ζήσει όλα αυτά, είναι ότι αυτή η πόλη στην μεταπολεμική εξέλιξή της ακολούθησε πρότυπα διαφορετικά από αυτά άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων και μάλλον εκείνων όπου κυριαρχεί το αδηφάγο real estate. Αποτέλεσμα: Η απάντηση στους κατοίκους Μοσχάτου και Νέου Φαλήρου που διαμαρτύρονταν για την υπερυψωμένη επέκταση της λεωφ. Κηφιαού, ήταν: "«Από που θέλετε να περάσει ο δρόμος; Δεν υπάρχει άλλος χώρος; Παντού χτισμένα, τσιμέντο"!
Εάν δεν είχε κατασκευαστεί η νέα παραλιακή,από την δικτατορία,σήμερα θα θέλαμε από Άλιμο για Πειραιά,4 ώρες. Οπότε εφόσον από το 1960 ο " εθνάρχης" προσκάλεσε τον κόσμο να έρθει στην Αθήνα,αυξήθηκαν και τα αυτοκίνητα. Αναγκαίο κακό τότε η διαπλάτυνση.
Είναι γενικά παραδεκτό ότι με τα "αν" δεν μπορεί να εκτιμάται η ιστορία. Υποθέτοντας μια διαφορετική επιλογή σε μια λεπτομέρεια, ολόκληρη η εξάλιξη θα ακολουθούσε άλλο δρόμο. Δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλα τα άλλα δεδομένα θα παρέμ,εναν τα ίδια
@@panosrailtv5956 Πολύ ωραία τα βίντεο που έχετε φτιάξει. Όντως η παλαιά εποχή είχε τις αρετές της. Όμως οι εξελίξεις και η τεχνολογία αλλά και η αύξηση πληθυσμού, δυστυχώς φέρνουν και πολεοδομικές επεμβάσεις.
@@gevo5201 Σωστό ! Παρεμβάσεις φέρνουν και πρέπει να φέρνουν. Αρκεί να γίνονται προς πραγματικά αναπτυξιακή κατεύθυνση. Και γι' αυτήν υγιέστερη και οικονομικότερη είναι αντί της αποξήλωσης, η αξιοποίηση και εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων μέσων όπως έγινε σε όλη την Ευρώπη και όπως έστω και αργά γίνεται πλέον και στη χώρα μας.
Εξαιρετικό με την επισήμανση ότι η μουσική επένδυση είναι μάλλον καταθλιπτική. Τώρα θα μου πείτε και ποια μουσική θα ήταν η κατάλληλη. Δεν έχω απάντηση…
Επειδή η αρχική ονομασία της περιοχής νότιοανατολικά του Κηφισσού ήταν απλώς Φάληρο και ήταν περισσότερο κατοικημένη περιοχή. Μέχρι το '21 η παραλιακή περιοχή βορειόδυτικά του Κηφισσού ήταν βαλτώδης και βρισκόταν μόνο ο αρχαίος οικισμός Εχελίδες. Όταν η περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται κυρίως από την ευεργετική συμβολή του Σιδηροδρόμου Αθηνών Πειραιώς, ονομάστηκε Νέο Φάληρο. Κατ' αντιδιαστολή το αρχικό Φάληρο το μετονόμασαν σε Παλαιό Φάληρο.
Λάθος κάνεις σχετικά με το Καραισκάκη.Το πρώτο γήπεδο με τις 3 κερκίδες,γκρεμίστηκε όταν εγινε με 4 κερκίδες ,στο οποίο συνέβη και η τραγωδία της θύρας 7 (ήμουν μέσα).Επίσης το πρώτο Καραισκάκη με τις τρείς κερκίδες σε διάταξη ήταν περίπου σαν το σημερινό.Το παλαιό ήταν 90 μοίρες διαφορτικό.
Έχεις μπερδέψει , το βόλεϋ με το τρόλεϋ κτλ κτλ. Δεν λέει κάτι διαφορετικό , απλά από την εποχή του ποδηλατόδρομιου , το στάδιο ανακατασκευάστηκε δύο φορές και πρόσφατα ξαναχτίστηκε εξ ολοκλήρου σε γήπεδο ποδοσφαιρικό πλέον.
@@sgwagrinio5576 Οντως το ποδηλ. εψαξα και το ειδα,ειχες δικιο,ηταν κατακορυφο προς το τραινο και εκαναν αυτο με τις 3 κερκιδες.Μου φαινοταν οτι το ποδηλ. ηταν σαν αυτο του 1981.
Εξαιρετική δουλειά, συγχαρητήρια. Δεν έφερες αναμνήσεις μόνο στους Νέο Φαληριώτες, αλλά και σε πολλούς Νότιο Αθηναίους. Θυμάμαι σαν χθες που, με τους γονείς μου, κατεβαίναμε στον σταθμό του Φαλήρου (τέλη 10ετίας 1950 - αρχές 10ετίας 1960). Περνούσαμε κάτω από την λεωφόρο και από μια ξύλινη εξέδρα στην παραλία ανεβαίναμε σε βενζινάκατο που μας πήγαινε στο Τουρκολίμανο για μαριδάκι, καλαμαράκι και ψάρι φρέσκο για τους μεγάλους. Το βραδάκι γυρίζαμε με τον ίδιο τρόπο και παίρναμε το τραίνο για τα Πετράλωνα. Ευχαριστώ πολύ για τις αναμνήσεις που μοιράστηκες μαζί μας.
Θαυμάσια δουλειά, συγχαρητήρια. Πολλές από τις εικόνες τις πρόλαβα. Ήταν μία συνοικία ανθρώπινη με χαμηλά ύψη, κατάντησε έρμαιο των εργολάβων και του τσιμέντου.
Πολύ καλό βίντεο μπράβο σας. Η αρχή της καταστροφής ο γερό Καραμανλής και η χούντα αμέσως μετά.
Εξαιρετική δουλειά συγχαρητήρια!!!!ο μπαμπάς μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ν.Φάληρο και μας έχει διηγηθεί όλα αυτά που είπατε !!!πολύ ωραία και νοσταλγικά χρόνια !
Αχ τη μου θυμίζει γεννήθηκα Κεχαγιάς 8 συγκινειθηκα πολύ ωραία χρόνια ευχαριστώ
Με πήγατε πολύ πίσω αυτές τις σκηνές της εζεισα καλές και κακίες αναμνήσεις μηζεριες αλλά καλές στιγμές να εισται πάντα καλά από την μακρινή Αυστραλια
Εκει μεγαλωσα Ν φαληρο και μοσχατο τι αναμνησεις μου φερατε😊😊😊
μπραβω φιλε πολυ ωραια δουλεια για ενα φαληρο που χαθηκε, δυστηχως μονο θλιψη σ προκαλη πως το καταντησαμε οι συμερινη ελληνες οχι μονο το φαληρο αλλα ολοι τν αθηνα...........δυστηχως δν ειμαστε αξιοι των προγονων μας
πανεμορφο οδοιπορικο στο γλυκο χθε ς που περπατησε εφυγε χαθηκε για παντα Συγχαρητηρια σττην εξαιρετικη δουλεια που κανατε Θλιβερα ηταν το ωραιοτερο κομματι της παραλιακης οπου οι εβραιομασονοι καμπαλιστες Ανθελληνες το εκαναν μια κακογουστη χαβουζα Το ''Ακταιον'' ηταν ενα απο τα Ωραιοτερα κτισματα παγκοσμιος Η καταρευση του ηταν τεραστιο εγκλημα κριμα που οι προδωτες ψοφησαν ανενοχλητοι Το τελος της Ελλαδος ειχε μολις ξεκινησει
Συγχαρητήρια για την δουλειά σας!
Έζησα και μεγάλωσα στο Φάληρο καθώς εκεί ήταν το πατρικό της μητέρας μου.
Η γιαγιά και ο παππούς εγκαταστάθηκαν στο Φάληρο το 1919 και έζησαν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Ο παππούς διατηρούσε μπακάλικο δίπλα στον φούρνο Βενέτη, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ταβέρνα.
Η μητέρα μου πήγε στο ίδιο σχολείο που πήγατε κι εσείς.
Θυμάμαι ακόμη την γιαγιά μου να μου λέει ότι στον Κηφισο κατέβαιναν τα σκαλάκια για να κάνουν μπάνιο και την μητέρα μου να πηγαίνει για μπάνιο στην παραλία του Φαλήρου την οποία εγώ δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω.
Θυμάμαι όμως κάποια από τα νεοκλασικά που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια αφού δόθηκαν βορά στην αντιπαροχή…
Ένα νεοκλασικό δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου - επί της οδού Ζαΐμη- όπου στην είσοδό του υπήρχε λευκή μαρμάρινη σκάλα κατασκευασμένη αμφιθεατρικά, οπου κανείς είχε πρόσβαση και από τις δυο πλευρές.
Τον πυργίσκο στην οικία Χριστοφή που γκρεμίστηκε από τον σεισμό το 1981 αλλά δεν τον επανέφεραν στην πρότερη κατάσταση, το σπίτι του Κλεωνα Τριανταφύλλου ή αλλιώς Αττίκ, το σπίτι του Σουρή, το οποίο νομίζω υπάρχει ακόμη εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο, αλλά και πολλά ακόμα.
Δυστυχώς ελάχιστα έχουν απομείνει να θυμίζουν εκείνο το Φάληρο.
Τεράστια πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα καθώς και ο άθλιος νόμος της αντιπαροχής ο οποίος επέτρεψε στους εργολάβους
να κατεδαφίσουν ότι υπήρχε, κατέστρεψαν, ή καλύτερα εξαφάνισαν ολοκληρωτικά τον πάλαι ποτέ Δήμο Νέου Φαληρου.
Όσον αφορά στην επί χρόνια συνεχιζόμενη καταστροφή του Κηφισου ποταμού, τι κι αν στις περισσότερες, αν όχι σε όλες, τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, τα ποτάμια αλλά και τα κτήρια συντηρούνται και αναδεικνύονται, αποτελώντας έτσι πόλο έλξης και πολιτισμού.
Εμείς φροντίσαμε, εκτός από την καταστροφή των κτηρίων, να «θάψουμε» στην κυριολεξία τα ποτάμια του λεκανοπεδίου, καταστρέφοντας έτσι το περιβάλλον αλλά και την εικόνα της γύρω περιοχής.
Τι και εάν ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι του Νέου Φαληρου και του Μοσχατου, ενάντια στην κατασκευή του επαίσχυντου έργου κάλυψης του Κηφισου ποταμού;
Ακόμα και αυτή την γέφυρα του Κηφισού που συνέδεε το Φάληρο με το Μοσχάτο την έβγαλαν προσωρινά, μέχρι να ολοκληρωθεί το επαίσχυντο έργο κάλυψης του ποταμού και δεν την τοποθέτησαν ποτέ στην θέση της!
Όπως λέει και μια ρήση σε ελληνική ταινία, «είναι πολλά τα λεφτά» τόσα που σκεπάζουν τις φωνές από τα πλήθη. Δυστυχώς!
Συγχαρητήρια και πάλι για αυτήν την ολιγόλεπτη αναφορά σε ένα Φάληρο που δεν υπάρχει πια…
Εγώ δεν πρόλαβα τίποτα από αυτά, εκτός από λίγο πριν χτιστεί το ΣΕΦ. Τα κουνούπια και η ελονοσία ήταν η πρόφαση για τα μπαζώματα των ρεμάτων. Απορώ αν όλη αυτή η τσιμεντοποίηση τουλάχιστον απέδωσε τα τόσα "πολλά λεφτά" που φαντασιώνονταν. Και άλλωστε η ίδια αντίληψη συνεχίζεται, ξέρουμε τι έχει χτιστεί στον όρμο του Φαλήρου και ο κόσμος ακολουθεί και πηγαίνει εκεί μαζικά για αναψυχή.
Συγχαρητήρια για την εξαιρετική παρουσίαση 😊
ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕΣ ΠΙΣΩ ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ
Ευχαριστούμε πάρα πολύ !!!
Από το 1971 ζω και εργάζομαι σε αυτή την περιοχή. Μεγάλωσα στην οδό Μυρτιδιωτίσσης, στο νεοκλασσικό του 1928 που αγόρασε ο παππούς της μητέρας μου ως επένδυση. Έπαιξα με τις φίλες μου στην παραλία, εκεί που σήμερα είναι η είσοδος του Δελφινάριου και στην παιδική χαρά του Σκυλίτση, είδα με τα μάτια μου το μπάζωμα της ακτής, το κάψιμο του περίπτερου του Ναυτικού Ομίλου, το τείχος του αίσχους που υψώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 δίπλα στο ναό της Μυρτιδιώτισσας για να στηριχθούν οι επιχωματώσεις... Κάποτε ακούγαμε το κύμα απ' το παράθυρο μας και βλέπαμε στο βάθος του δρόμου τη θάλασσα και το Ν. Φάληρο. Μετά ήρθαν τα κλάμπ, το Δελφινάριο, η ηχορύπανση και το κυκλοφοριακό έμφραγμα. Μετακόμισα στο Μοσχάτο και από τη βεράντα ... λοξά, έβλεπα τα πανιά των ιστιοπλοϊκών κι ένα κομμάτι θάλασσας, καθημερινή ανάσα ζωής. Σήμερα υψώθηκε πάλι ένα τείχος που με χωρίζει από τη θάλασσα και την πνοή της. Νιώθω ότι για χάρη του κοινωνικού συμφέροντος μου στέρησαν τον τόπο μου, τις αναμνήσεις μου, ένα κομμάτι της ιστορίας μου. Σας ευχαριστώ θερμά για αυτό το βίντεο!👏
Μόλις περιγράψατε όλες τις μνήμες και τα συναισθήματά που συμμερίζομαι αλλά για χάρη της αντικειμενικότητας απέφυγα να τονίσω. Μόνο που δεν συμμερίζομαι την επιείκειά σας για το κοινωνικό συμφέρον. Όχι! Σωρεία έργων σαν τα τείχη που περιγράφετε υψώθηκαν για να εξυπηρετήσουν άλλα συμφέροντα, κυρίως των "λόμπυ" των οδικών μεταφορών και των συνεπακόλουθων κατασκευών. Αν επρόκειτο να εξυπηρετηθεί το κοινωνικό συμφέρον δεν θα είχε σκεπαστεί κανένα ποτάμι, δεν θα είχαν ξηλωθεί αλλά θα είχαν εκσυγχρονιστεί τα μέσα σταθερής τροχιάς, θα είχαν καθοριστεί - και βεβαίως τηρηθεί - ζώνες χρήσης της γής κτλ. κτλ. Όλα αυτά που τώρα τα καταλαβαίνουμε, αλλά τώρα είναι αργά
Γεννημένος το 2003, μεγάλωσα στο Νέο Φάληρο έχοντας χάσει κάθε ίχνος του παρελθόντος του.
Μεγάλωσα με την υπερυψωμένη Ποσειδώνος, με τον καλυμμένο από λεωφόρο Κηφισσό, με το ήδη χτισμένο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το Ακταίον υπήρξε για μένα πάντοτε το Μετροπόλιταν. Όλα υπήρξαν καθημερινότητα
Μου αρέσει το Νέο Φάληρο έτσι όπως είναι, γιατί αποτελεί πλέον μέρος του εαυτού μου. Φέρει μια παρακμή, και φαντάζει μια σταλιά ουδέτερη σε έναν χάρτη της Αθήνας -- εντούτοις είναι η γειτονιά στην οποία μεγάλωσα, μικρή, ταπεινή, και δικιά μου. Ποτέ δεν περίμενα περισσότερα.
Αλλά αυτό το βίντεο μού άνοιξε τα μάτια. Ντρέπομαι που δεν νοιάστηκα νωρίτερα να μάθω για το παρελθόν αυτό για το οποίο άκουγα πάντοτε από κάποιους γνωστούς μου.
Είναι θλιβερό το τι προκαλούν τα συμφέροντα. Είναι θλιβερό το να εξαφανίζεται η ομορφιά από την καθημερινή ζωή.
Ελπίζω κατά πολύ για ένα μέλλον μακρινό ή μη όπου, μεταξύ άλλων, το αυτοκίνητο δεν θα είναι πλέον ο άρχοντας των υποδομών. Ίσως τότε να μπορεί κανείς σε αυτήν τη γειτονιά να ακούει τα κύματα.
Είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό το βίντεο. Είναι ένα μικρό θείο έργο για την αποθήκευση της ιστορίας.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ένας νέος άνθρωπος δείχνει με αυτήν του την εξομολόγηση, ζηλευτή πνευματική και αισθητική ωριμότητα. Είναι απόλυτα υγιές να είναι προσφιλές το περιβάλλον όπου πρωτογνώρισε τον κόσμο. Όπως εσύ έτσι κι εγώ δεν πρόλαβα το Νέο Φάληρο στην εποχή της αίγλης του, αλλά προς το τέλος της. Όσον αφορά το μέλλον, με αφιερώματα σαν κι αυτό προσπαθώ να διεγείρω συνειδήσεις για το πόσο λοξοδρομήσαμε κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, για ένα περιβάλλον που δεν θα υποκύπτει στην αυτοκίνηση και χάρις στα μέσα σταθερής τροχιάς το ΙΧ δεν θα είναι δυνάστης του ανθρώπου
Μπραβο σας!!!!Υπεροχο ταξιδι στο παρελθον!!!!
Εξαιρετική δουλειά! Ευχαριστούμε για ολες τις πληροφορίες και το οπτικουακουστικό υλικό
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας εδειξες πως ήταν κάποτε η όμορφη Αθήνα μας!!!!!!
Πήγαινα και εγώ στου Τσουρή 1958 δασκάλα την κ Μαίρη
Χαίρομαι. Ελάτε στη σελίδα του σχολείου στο Fb :facebook.com/groups/2615675362000187/
Ασύλληπτη η δουλειά που έχετε κάνει. Συγχαρητήρια.
Μένω στην περιοχή και ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω πως ήταν και πως κατάντησε. Δε πρέπει να έχει κατακρεουργηθει πιο βάναυσα άλλη περιοχή σε όλη την Ελλάδα. Μια περιοχή με υπέροχη παραλία, πλατείες, χώρους ανάψυχης, πρασινο, υπεροχα νεοκλασικά και κατάντησε το σημερινό αίσχος. Ντροπή απλά.
ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΕΤΟΣ 1955
Σε αυτες τις παλιες ελληνικες ταινειες δευτερας διαλογης μπορεις να βρεις διαμαντια
Είναι ευτύχημα που στην εποχή που δεν υπάρχει ακόμα το βίντεο και οι δυνατότητες ερασιτεχνικής κινηματογράφησης είναι λιγοστές, ο ελληνικός κινηματογράφος αποτέλεσε ένα θησαυροφυλάκιο ντοκουμέντων
το παρόν εγχείρημα μου θυμίζει την προχθεσινή συζήτηση που έκανα με τον θείο μου για το _παλαιό_ παλαιό φάληρο. ένας άγνωστος για εμένα τόπος που αποτελούσε, σύμφωνα με τα λεγόμενα τον γηραιότερων, "πόλη ξένη" από την αθήναι, με εξέδρες μέσα στο νερό και παραλία από την μία άκρη του ορίζοντα μέχρι την άλλη. οι άνθρωποι του γύρω τόπου έρχονταν να περάσουν την ημέρα και τη νύχτα τους στο έδεμ με τον καφέ στο ποτήρι, να πάρουν κόμικ στα παιδιά τους, να ενοικιάσουν παιχνίδι στη θάλασσα -- να περάσουν καλά στο εξοχικό τους λίγα μέτρα από την πόλη...
...κρίμα. κρίμα γιατί δεν τα βιώσαμε εμείς αυτά. δεν είμασταν εδώ το '69, το '71, το '73 και το '75 σαν παιδιά, αλλά το '01, το '03, το '05 και το '07. τα πράγματα άλλαξαν. η πόλη του πειραιά είναι απλά μια τεχνική λεπτομέρεια, και τα ξένα μονοπάτια προς το παλαιό φάληρο, τον άλιμο και την γλυφάδα είναι πλέον, εδώ και πολύ καιρό, δρόμοι προς τα νότια της μεγάλης, αρχαίας πόλης.
η πόλη μας πεινά. πεινά για τσιμέντο, πεινά για ατσάλι, για γυαλί και πεινά για καινούριο έδαφος είτε είναι ήδη υπάρχον είτε είναι πρώην ιδιοκτησία της θαλάσσης.
δεν θα ήξερα που θα πάει το όλο πράμα, δεν το έχω σκεφτεί πολύ. αλλά ελπίζω σε 30 χρόνια πάλι ο τόπος, όσα λαϊκά ιδρύματα και αν έχει ήδη χάσει όπως το μεγάλο σινεμά στον φλοίσβο, να μην είναι σε χειρότερη μοίρα. ίσως από μηχανικής άποψης να είναι. άλλα από όποια άλλη άποψη: αμφιβάλλω.
Το γραφικό στο τέλος ποιος το δημιούργησε;..έχω εντυπωσιαστεί και είναι ντοκουμέντο για τις επόμενες γενιές.
Ευχαριστώ πολύ. Όπως γράφω στους τίτλους του τέλους, την προσομοίωση έκανα ο ίδιος με τα προγράμματα Microsoft Train Simulator και Abacus Train Sim Modeler.
Οι βόλτες ήταν το νυφοπαζαρω πάνω κάτω εκεί ήταν η βόλτα μας
Συγχαρητηρια!! Δεν μπορω να καταλαβω γιατι εξαφανισαν την παραλια και το ακταιο απο πρωσοπου γης. Ακομα και τωρα η αθηνα ολη εχει γυρισμενη την πλατη στη θαλασσα, και αρνουνται πεισματικα τοσα χρονια να φτιαξουν εστω και ενα σταθμο μετρο που να βγαινει απευθειας σε μια παραλια, ωστε σε 10-20 λεπτα να εισαι απο το συνταγμα για μπανιο. Το πιο προφανες εργο για την αναπτυξη της πολης δεν θελουν να το κανουν, μην τυχον και ανεβει η οικονομια και το βιοτικο επιπεδο αυτης της πολης .🤷🏻♂️
Ευχαριστώ πολύ. Κάτι που δεν έθιξα στο βίντεο και που κατάλαβα έχοντας ζήσει όλα αυτά, είναι ότι αυτή η πόλη στην μεταπολεμική εξέλιξή της ακολούθησε πρότυπα διαφορετικά από αυτά άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων και μάλλον εκείνων όπου κυριαρχεί το αδηφάγο real estate. Αποτέλεσμα: Η απάντηση στους κατοίκους Μοσχάτου και Νέου Φαλήρου που διαμαρτύρονταν για την υπερυψωμένη επέκταση της λεωφ. Κηφιαού, ήταν: "«Από που θέλετε να περάσει ο δρόμος; Δεν υπάρχει άλλος χώρος; Παντού χτισμένα, τσιμέντο"!
Που θα παρκάρουν τα καράβια... ολα για το χρημα.
@@alekosalekadis6095 αφου εχει παραλιες. Γιατι μα μην εχει μιασταση μετρο να πηγαινεις ευκολα;
Εάν δεν είχε κατασκευαστεί η νέα παραλιακή,από την δικτατορία,σήμερα θα θέλαμε από Άλιμο για Πειραιά,4 ώρες. Οπότε εφόσον από το 1960 ο " εθνάρχης" προσκάλεσε τον κόσμο να έρθει στην Αθήνα,αυξήθηκαν και τα αυτοκίνητα. Αναγκαίο κακό τότε η διαπλάτυνση.
Είναι γενικά παραδεκτό ότι με τα "αν" δεν μπορεί να εκτιμάται η ιστορία. Υποθέτοντας μια διαφορετική επιλογή σε μια λεπτομέρεια, ολόκληρη η εξάλιξη θα ακολουθούσε άλλο δρόμο. Δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλα τα άλλα δεδομένα θα παρέμ,εναν τα ίδια
@@panosrailtv5956 Πολύ ωραία τα βίντεο που έχετε φτιάξει. Όντως η παλαιά εποχή είχε τις αρετές της. Όμως οι εξελίξεις και η τεχνολογία αλλά και η αύξηση πληθυσμού, δυστυχώς φέρνουν και πολεοδομικές επεμβάσεις.
@@gevo5201 Σωστό ! Παρεμβάσεις φέρνουν και πρέπει να φέρνουν. Αρκεί να γίνονται προς πραγματικά αναπτυξιακή κατεύθυνση. Και γι' αυτήν υγιέστερη και οικονομικότερη είναι αντί της αποξήλωσης, η αξιοποίηση και εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων μέσων όπως έγινε σε όλη την Ευρώπη και όπως έστω και αργά γίνεται πλέον και στη χώρα μας.
Μετανάστευσαν και δεν ξαναγύρισα μόνο για διακοπες
Εξαιρετικό με την επισήμανση ότι η μουσική επένδυση είναι μάλλον καταθλιπτική. Τώρα θα μου πείτε και ποια μουσική θα ήταν η κατάλληλη. Δεν έχω απάντηση…
Μια λεξη απιστεφτο
Αφού το νέο Φάληρο είναι πιο παλιό απο το παλιό Φάληρο γιατί το ονόμασαν νέο Φάληρο
Επειδή η αρχική ονομασία της περιοχής νότιοανατολικά του Κηφισσού ήταν απλώς Φάληρο και ήταν περισσότερο κατοικημένη περιοχή. Μέχρι το '21 η παραλιακή περιοχή βορειόδυτικά του Κηφισσού ήταν βαλτώδης και βρισκόταν μόνο ο αρχαίος οικισμός Εχελίδες. Όταν η περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται κυρίως από την ευεργετική συμβολή του Σιδηροδρόμου Αθηνών Πειραιώς, ονομάστηκε Νέο Φάληρο. Κατ' αντιδιαστολή το αρχικό Φάληρο το μετονόμασαν σε Παλαιό Φάληρο.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!
Λάθος κάνεις σχετικά με το Καραισκάκη.Το πρώτο γήπεδο με τις 3 κερκίδες,γκρεμίστηκε όταν εγινε με 4 κερκίδες ,στο οποίο συνέβη και η τραγωδία της θύρας 7 (ήμουν μέσα).Επίσης το πρώτο Καραισκάκη με τις τρείς κερκίδες σε διάταξη ήταν περίπου σαν το σημερινό.Το παλαιό ήταν 90 μοίρες διαφορτικό.
Έχεις μπερδέψει , το βόλεϋ με το τρόλεϋ κτλ κτλ. Δεν λέει κάτι διαφορετικό , απλά από την εποχή του ποδηλατόδρομιου , το στάδιο ανακατασκευάστηκε δύο φορές και πρόσφατα ξαναχτίστηκε εξ ολοκλήρου σε γήπεδο ποδοσφαιρικό πλέον.
@@sgwagrinio5576 Οντως το ποδηλ. εψαξα και το ειδα,ειχες δικιο,ηταν κατακορυφο προς το τραινο και εκαναν αυτο με τις 3 κερκιδες.Μου φαινοταν οτι το ποδηλ. ηταν σαν αυτο του 1981.