Wiersz po indeks - Krzysztof Szczepaniak

Krzysztof Szczepaniak / W. Shakespeare „Hamlet” - fragment monologu BYĆ ALBO NIE BYĆ
Od jasełek przez Mini Playback Show po "Hamleta". Posłuchajcie jaka droga prowadziła do aktorstwa Krzysztofa Szczepaniaka i jak "być albo nie być".
"Wiersz po indeks" to projekt filmowy Teatru Dramatycznego, w którym można posłuchać jakie wrażenia pozostały w pamięci aktorek i aktorów Teatru Dramatycznego z czasów, gdy zdawali do szkoły teatralnej i który tekst zapewnił im sukces na egzaminie wstępnym.
Towarzyszyły im wtedy silne emocje, a wiersz, który przedstawili pozostał z nimi do dziś. Do szkoły aktorskiej prowadziły ich różne drogi, czasem spontaniczne i przypadkowe, czasem starannie przygotowane, poprzedzone zajęciami w kółkach artystycznych. Niektórzy spełniali wtedy swoje życiowe marzenie, inni zastanawiali się kim mogliby zostać gdyby nie szkoła aktorska? Planowali pedagogikę, dziennikarstwo, kariery sportowe. Zwyciężyła scena. Wybrany wówczas tekst przedstawiają ponownie po latach.
realizacja filmowa
Aldona Figura
Wojciech Urbański
zdjęcia
Michał Gościk
operatorzy kamer
Michał Gościk
Cezary Ziemak
dźwięk na planie
Krzysztof Sierociński
Mariusz Szyc
Patryk Gwizd
Krzysztof Dmoch
mistrz oświetlenia
Rafał Rudkowski
oświetlenie
Tomasz Burzyński
Łukasz Dąbrowski
Jakub Kęszycki
sprzęt zdjęciowy
RENTCAM
zgranie obrazu i dźwięku
Dariusz Kraszewski
montaż i korekcja barwna
Magda Janicka
postprodukcja dźwięku
Mariusz Szyc
charakteryzacja
Iza Jahnz
Marta Krasowska
Joanna Tomaszycka
Katarzyna Wojtasik
kierownik techniczny
Mateusz Karoń
kierownictwo produkcji
Kinga Latusek
koordynacja produkcji / klaps
Agnieszka Kamińska
Kamila Smętkowska
licencje
Anna Szarek
oprawa graficzna
Rafał Renner
produkcja
©
Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy
2020

[@KamaS85]

💚

[@DusiaBzyku]

Ubolewam, że nie jestem żoną, kochanką albo chociaż koleżanką Pana Krzysztofa!
Uwielbiam jak mówi, deklamuje, śpiewa, porusza się. Uh! Cóż za ideał! :P

[@aldonatandek-szarblewska6820]

❤❤❤

[@H.a.r.p.a.g.a.n88]

Dla mnie świetny byłby jako Bodo

[@aniaposz]

5 minut wgapiania się w ekran w niemym zachwycie.