Światy możliwe i kot Schrödingera w ogrodzie o rozwidlających się ścieżkach
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 15 ต.ค. 2024
- W opowiadaniu Jorge Luisa Borgesa pt. "Ogród o rozwidlających się ścieżkach" zostaje zarysowana wizja świata o wielu przyszłościach. W materiale przyglądam się nieco bliżej takiemu światu, poruszając się w ramach aparatu światów możliwych Davida Lewisa. Na koniec zastanawiam się nad relacją, w jakiej świat wyłaniający się z zaproponowanej przez Hugh Everetta interpretacji mechaniki kwantowej pozostaje zarówno do wizji Borgesa, jak i do realizmu modalnego Lewisa.
Patronat medialny: dwumiesięcznik i portal internetowy "Filozofuj!" (filozofuj.eu/).
Dziękujemy za materiał Panie doktorze, prosimy o więcej takich dotyczących ontologii światów możliwych!
Miło zobaczyć Pana Profesora w kategorii ontologicznej :) trzymam kciuki za więcej filmów w tym temacie!
@Bakcyl filozofii, Szanowny Panie Profesorze,
czy film Krzysztofa Kieślowskiego „Przypadek” (1981) możemy traktować jako artystyczne przedstawienie (oczywiście w bardzo ograniczonym zakresie) teorii światów możliwych?
Łączę pozdrowienia
Panie Pawle, w pewnym stopniu można, ale w pierwszej kolejności jest to film o efekcie motyla w wersji egzystencjalnej :-) -- o tym, jak wiele ważnych spraw w naszym życiu jest przyczynowo zależnych od wydawałoby się nieistotnych zdarzeń, jak wiele w naszym życiu mogłoby wyglądać inaczej, gdyby zamiast jednych trywialnych zdarzeń zaszły jakieś inne (gdybyśmy zdążyli na pociąg; gdybyśmy nie zdążyli i zarazem, biegnąc po peronie, wpadli na sokistę; gdybyśmy nie zdążyli na pociąg, ale uniknęli zderzenia z sokistą itd.). Jest to zatem także film o tym, jak bardzo nieprzewidywalne są koleje naszego życia, a wydarzenia w tym życiu ważne (np. to, że w pociągu spotkaliśmy takich a nie innych ludzi) często możemy jako ważne zidentyfikować dopiero ex post, tj. w świetle ich oddalonych w czasie ważkich konsekwencji. Również pozdrawiam!
Dziękuję serdecznie! 😊
👍