Światy możliwe i kot Schrödingera w ogrodzie o rozwidlających się ścieżkach

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 26 พ.ย. 2024

ความคิดเห็น • 6

  • @user-zm1qb9im2t
    @user-zm1qb9im2t 2 ปีที่แล้ว +3

    Dziękujemy za materiał Panie doktorze, prosimy o więcej takich dotyczących ontologii światów możliwych!

  • @jimgarrison6588
    @jimgarrison6588 2 ปีที่แล้ว +4

    Miło zobaczyć Pana Profesora w kategorii ontologicznej :) trzymam kciuki za więcej filmów w tym temacie!

  • @piotrekuzytkowy9499
    @piotrekuzytkowy9499 2 ปีที่แล้ว +1

    👍

  • @PawelDziubanski
    @PawelDziubanski ปีที่แล้ว +1

    @Bakcyl filozofii, Szanowny Panie Profesorze,
    czy film Krzysztofa Kieślowskiego „Przypadek” (1981) możemy traktować jako artystyczne przedstawienie (oczywiście w bardzo ograniczonym zakresie) teorii światów możliwych?
    Łączę pozdrowienia

    • @Bakcylfilozofii
      @Bakcylfilozofii  ปีที่แล้ว +1

      Panie Pawle, w pewnym stopniu można, ale w pierwszej kolejności jest to film o efekcie motyla w wersji egzystencjalnej :-) -- o tym, jak wiele ważnych spraw w naszym życiu jest przyczynowo zależnych od wydawałoby się nieistotnych zdarzeń, jak wiele w naszym życiu mogłoby wyglądać inaczej, gdyby zamiast jednych trywialnych zdarzeń zaszły jakieś inne (gdybyśmy zdążyli na pociąg; gdybyśmy nie zdążyli i zarazem, biegnąc po peronie, wpadli na sokistę; gdybyśmy nie zdążyli na pociąg, ale uniknęli zderzenia z sokistą itd.). Jest to zatem także film o tym, jak bardzo nieprzewidywalne są koleje naszego życia, a wydarzenia w tym życiu ważne (np. to, że w pociągu spotkaliśmy takich a nie innych ludzi) często możemy jako ważne zidentyfikować dopiero ex post, tj. w świetle ich oddalonych w czasie ważkich konsekwencji. Również pozdrawiam!

    • @PawelDziubanski
      @PawelDziubanski ปีที่แล้ว

      Dziękuję serdecznie! 😊