Zaganiacz zwyczajny.Odgłosy i dźwięki jakie wydaje Zaganiacz zwyczajny.Jak robi Zaganiacz zwyczajny?

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 2 ต.ค. 2024
  • 🔥 Jeśli spodobał Ci się filmik, zostaw łapkę w górze 👍🏼
    🔥 Subskrybuj kanał ❤️ / @gosnatury6761
    Zaganiacz zwyczajny, zaganiacz (Hippolais icterina) - gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych.
    Zamieszkuje Europę na wschód od Sekwany (północna i wschodnia Francja), oprócz północnych, zachodnich i południowych krańców kontynentu (nie ma go w północnej Skandynawii i na południe od Alp), i zachodnią Syberię po rzekę Ob. Izolowana populacja na południe od Morza Kaspijskiego (północny Iran). To ptak wędrowny na duże dystanse - zimuje w środkowej Afryce na południe od wielkich wschodnioafrykańskich jezior i na południu Czarnego Kontynentu. Przelot w maju i sierpniu, na zimowiska najpóźniej wraca we wrześniu. Na lęgowiskach przebywa zatem krócej niż spokrewnione z nim śpiewające gatunki owadożerne.
    W Polsce liczny ptak lęgowy. Według szacunków Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych, w latach 2013-2018 populacja zaganiacza w Polsce liczyła 410-540 tysięcy par lęgowych. Spotkać go można na całym niżowym obszarze kraju od maja do września, również w niższych górach do wysokości 800 m n.p.m., choć nie jest łatwo go zobaczyć. Już w październiku nie zdarzają się żadne jego krajowe obserwacje, podobnie rzecz ma się do prób zimowania.
    Ten skromnie upierzony ptak przypomina z wyglądu świstunkę. Barwy mają maskować ptaka w otoczeniu pełnym listowia, toteż trudno go wypatrzeć pośród roślinności. Obie płcie ubarwione jednakowo, nie różnią się też rozmiarami. Wierzch ciała zielonkawoszary ze słabo widoczną krótką, żółtą brwią nad oczami, jasny kantarek, spód - zielonożółty. Pióra na głowie są często lekko nastroszone. Skrzydła oliwkowe, a na jasnych brzegach piór na lotkach drugorzędowych widać rozjaśnienia. Nogi ołowianoszare. Dziób długi, szarobrązowy, podkreślony dość spłaszczonym wierzchem głowy. Tęczówki zaganiacza są ciemnobrązowe. Spód młodych ptaków jest zawsze bardziej blady, choć mają one podobne ubarwienie. Od podobnego zaganiacza szczebiotliwego różnią go niebieskoszare nogi. Gdy trzyma się ptaka w ręku, oznacza się go biorąc pod uwagę długość skrzydeł (69-85 mm) i długości poszczególnych lotek. Pierwsza lotka pierwszorzędowa jest tak długa jak pokrywy, a czasem i dłuższa. Natomiast długość drugiej lotki pierwszego rzędu mieści się między długością trzeciej i piątej lotki.

ความคิดเห็น • 2