Anadolu'nun Şifacı Kadınları / Necibe Bozkurt / Hikaye Anlatıcısı ve Sanat Eğitmeni
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 16 ก.ย. 2024
- Anadolu'nun Şifacı Kadınları Kendi yaralarını iyileştirmek için yola düşmüş, Anadolu'nun şifacı kadınlarının hikayeleri...
#şifacı #şifacıkadınlar #anadolu #şifa #terapi #eğitmen #kişiselgelişim #enerji #spiritüel #ezoterizm #masalterapi #sanatterapi #travma
Anadolu’nun Şifacı Kadınlarını konuk ettiğim programın bu haftaki konuğu Necibe Bozkurt. 1991 yılında Aydında dünyaya gelen Necibe, İzmir’de Matematik Öğretmenliği bölümünde okudu. Bölümü okuduğu sırada hep arzu ettiği sanatla ve sahne ile ilgili eğitimler almaya başladı. Yaratıcı Drama eğitimi alan Necibe, Şırnak’a atanmasıyla hayatı değişti ve masalla tanıştı ve böylece anlatma sanatı yolculuğu başladı. Evlendikten sonra İstanbul’a yerleşti ve Judith Malika Liberman Anlatma Okulu’nu ve Seiba Hikaye Anlatıcılığı Merkezi’nin Anlatan Öğretmen eğitimini tamamladı. Hindistan’da anlatıcılıkta derinleşme eğitimleri alan Necibe, arkadaşlarıyla hikayeni kap gel platformunu kurdu. İstanbul Masal Okulu’nun kurucuları arasında yer alan Necibe, eş zamanlı olarak hikaye anlatıcılığı eğitimleri verip, anlatıcılar yetiştirmeye devam ediyor. Necibe'nin paylaşımlarını ve çalışmalarını / necibebozkurt_ Instagram adresinden takip edebilirsiniz. Keyifli izlemeler :)
*****
Yeni bölümleri izlemek için kanala abone olabilir, bildirimleri açabilirsin :) / didemmollaoglu
Yazılarımı ve yolculuklarımı takip etmek istersen; / didemmollaoglu
*****
Anadolu'nun Şifacı Kadınları'nı aynı zamanda Spotify ve Apple Music'den podcast olarak dinleyebilirsin. open.spotify.c... podcasts.apple...
*****
Ben Kimim? 2016’da tüm eşyalarını satarak çıktığı yolculukta henüz kendine doğru bir yolculukta olduğunu bilmiyordu. Ta ki yuvasından binlerce kilometre uzaklıkta Anadolu onu çağırana kadar. Yuvasına dönüşüyle birlikte kendi şifa yolculuğu başladı. Çünkü bir ağacın yeşermesi için önce köklerinin iyileşmesi gerektiğini biliyordu ve kökleri bu kadim topraklardaydı. Çıktığı bu yolculukta Maya Şamanizmden yogaya, yogadan tasavvufa uzanan farklı ilimlerin peşinden gitti, birçok eğitim aldı. Anadolu’nun Şifacı Kadınları’nı konuk ettiği bir podcast yapan Didem kendi deyimiyle Aşk’ı arayan bir aciz kul, yolcu.
*****
Light Of Daytime by Vlad Gluschenko | / vgl9 Music promoted by www.free-stock... Creative Commons / Attribution 3.0 Unported License (CC BY 3.0) creativecommon...
![HIWWHEE | OHM [Official MV]](http://i.ytimg.com/vi/OJJLtTLqLag/mqdefault.jpg)
Ahh canım Necibe canım Didem 💖 kalbim eridi dinlerken, masalsı anlatımını sevdiğim canım Necibem 🌷🥰
🥰🙏🌷
Yeşim’im 🫂✨
Masalsi bir konusma ve muhtesem bir masal.Emeğinize saglik.
Çok sağolun 😊🙏💖🌷
Var olun, teşekkür ederiz 🧡✨
inanilmaz güzel sürükleyici bir sohbetti. Necibe hanimi sizin araciligi ile tanidigim icin cok tesekkürler..
Beğenmenize çok sevindim, çok teşekkürler 🙏💖😊
Ben de teşekkür ederim, sevgilerimle ❤
Dinlemek akan şifayı hissetmek ne güzeldi. Alan açtığın için, bizi bu güzel yüreklerle buluşturduğun için emeğine sağlık sevgili Didem
Sevgili Necibe, anlattığın sürece kendini kazmak demek istiyorum. (Atalarım madenci olduğu için kazmak bana yakın geliyor.)
kendi mağarana girme cesaretini gösterip, eline kazma küreği alıp ne yaşadım? ne yaptım? Tüm bunların anlamı neydi diyip yaşamını kazmak hatta kazanmadığın yerlere kazımak… çıkana bakmak, analiz etmek, ona şefkat gösterip bağ kurmak ve kendini bütünlemek…
Dinlerken göz yaşlarım aktı. Anneliğin, saçlarının öyküsü, sembollerin izinden gitmen, kalbime dokundu.
Şehrazat’ı ne güzel anlattın.
Kendini bulma yolunu arayan, şifa kapısını yoklayan kızkardeşlerimize kelimelerin selamet olsun
Benim de gözlerim doldu okurken, kalbimle şükür, bu program beni sizlerle buluşturduğu için 💖🙏
Dilara, sevgili canım; yazdıkların için kalbimden teşekkür ederim. Tüm sevgimle 🧡✨
Bugün Şişhane'de bir bankta oturup denizi izlerken birden aklıma yıllardır dinlemediğim 'Delice Zeytin' şarkısı geldi. Dinlerken uzun süredir ilk kez gözümden yaşlar mutluluktan süzüldü. O şarkıyı ilk kez dinlediğimde olduğum durumumu hatırladım. Bana ne kadar iyi geldiğini ve görüldüğümü hissettiğimi. Yıl 2018'di ve ben 8. sınıftaydım. Soyut ve somut olarak kaybolmuş, görünmez hissediyordum. Necibe hocam benim dersime girmiyordu ancak okulumuza yaptığı kütüphanedeki masal etkinliğinde tanışmıştık. Bana 10 kasım için olan gösteride şiir okumamı teklif etmişti. Şiirleri ve edebiyatı hep çok sevmiştim ve tekrar sahneye çıkma fırsatı beni çok sevindirmişti. Sahneye çıkmadan önce korkmuştum, Necibe hocama yapamayacağımı söylemiştim ama o beni yapabileceğime inandırmıştı. O gün bana bir de bir hediye vermişti, sadece bu bile beni görünür hissettirmeye yeterdi, ama verdiği hediye o an ihtiyacım olan her şeydi. 'Kestim Kara Saçlarımı' adlı şiir kitabıydı, ilk sayfasında da bana özel bir not yazmıştı. O notun her kelimesi çok özel ve değerli benim için. Not 'Seni görüyorum, seni duyuyorum, seni tanıyorum' cümleleriyle başlıyor. Hayatımda ilk kez biri bana bunları söylemişti. Öyle kaybolmuş hissediyordum ki asla anlaşılamaz bir uzaylı olarak görüyordum kendimi. Aklımı kaybettiğimi bile düşünmüştüm. O not, o şiirler, o hediye, o öğretmenim, Necibe hocam kelimelerle anlatamayacağım bir şekilde iyileştirdi beni. Ne zaman kaybolmuş hissetsem o kitabı açıp önce notu, sonra da şiirleri okurdum. Çünkü ben kaybolmamıştım, sadece herkes beni göremiyordu. Notta ayrıca 'Delice Zeytin' yazmıştı hocam adının yanına. Merak edip baktığımda o çok güzel şarkının adı olduğunu öğrenmiştim. Üzerinden yıllar geçti. Şuan İstanbul Üniversitesi'nde İtalyan Dili ve Edebiyatı okuyorum. Necibe hocam olmasa o çukurdan hiç çıkabilir miydim bilmiyorum. Birlikte çok vakit geçiremediysek de sahip olduğum en iyi öğretmen, benim kaharamanım. Bunu görür müsünüz ya da hatırlar mısınız bilmiyorum, ama kara saçlarını kesen Gülnihal size her şey için teşekkür ediyor.
Gözlerim olarak okudum mesajını, hocana da ilettim. Yolun açık, Allah yar ve yardımcın olsun. Kendine doğru yürümekten hiç vazgeçme olur mu 💖
Gülnihal, birbirimize uzanan ellerimiz gelecek zamana gönderdiğimiz mektuplar gibi. Bugün bu mesajla ulaştırdığın mektup kara saçlarını kesen Necibe’ye sana yazdığı cümleleri söylüyor. Zaman zaman kaybolup, zaman zaman yolu yeniden bulacağımızı. Yaşam ananın bizi sıkıştırdığı yerin ardından birlikte nefes alacağımız yol arkadaşları sunmayı ihmal etmeyeceğini. Her halimizin insan olma deneyiminin bir parçası olduğunu… Bu sebeple Nazım’ın şiirinde söylediği gibi yaşamayı ciddiye alarak yaşamanın ve güzeli paylaşmanın kıymetini.
Başarılarını kutluyorum Gülnihal. Kerem’i dünyaya getirdikten sonra, kadın doğum hekimime; sayesinde sağlıklı bir doğum gerçekleştirdiğimiz için teşekkür ettiğimde “birbirimize halkalar ile bağlıyız Necibe Hanım.” demişti. Didem, bu buluşmaya vesile olduğun için teşekkür ederim sana. Hepimiz birbirimize ne güzel bağlar ile bağlıyız. Çok şükür, güzellikle ❣️🫂
Gülnihal, biliyor musun Sevgili Didem bana mesajını gönderdiği vakit hemen bir mesaj yazmıştım buraya. Gecenin bir vaktiydi ve masa başımda Gülten Akın oturmuş bize göz kırpıyordu. Lakin yazdıklarımı göndermemiş telefonum belki de gönderdiğimi hayal edip basmadım tuşa. Az evvel aklıma düştü ve fark ettim.
💜
Kara saçlarımız kısalır, uzar. Yaralarımız açılır, biz yarayla tanışır iyileştirmeye çabalarız. O yaralar bizleri yollara çıkarır, başka insanlarla kavuşturur. Bazen kendimizi yaranın kendisi sanar saklanmak isteriz. Görünmez olduğumuzu düşünebiliriz. Oysa hepsi büyüme yolculuğunun, insan olma deneyiminin bir parçası. Yaranın kendisi değiliz; yaralarımız, bütünlüğümüzden küçük ve iyileşirler. Bizatihi kelimeleri, ellerini, sesini… kendini ifade yolu seçmiş olan insanlar için yaralarıyla çalışmak ve merhemlerini paylaşmak içsel bir hazineyle tanışmasını sağlar. İçindeki dünyada tanıdığı, insanlığın ortak hazinesiyle. Bu zenginlik kimi zaman lanet, kimi zaman şifa; kimi zaman zehir, kimi zaman panzehir. Ve şanslıyız ki bunlar arasında dans etmeyi, yolu bulmayı öğreniyoruz. Yaşam ana tüm bilgeliğiyle bizi kendimize yaklaştırıyor; insanlaştırıyor, adım adım. Tüm bunlar insan olma deneyiminin bir parçası ise; insanlığın ortak hazinesi olan anlatılara rehberlik, dostluk davetinde bulunabiliriz. Kara saçlarını kesen ve uzatan nice yaşamış ve göçmüş insan kitaplarıyla, filmleriyle, şarkılarıyla yolculuğumuza eşlik edebilir. En yakınımızda duran insanla birbirimizi duyamıyorken yüz sene öncesinden gelen bir ses duyulmuş hissettirebilir. Tüm bu bütünlüğün içinde birbirimize bir ses, bir nefes armağan etmişiz. O yaşayan anımız seneler sonra yeniden nefes olmuş bize. Bakalım bu yaşayan an, ne vakit hatırlatacak kendini yeniden. Bir de seneler içinde anladım ki gözlerim kendimi gördükçe ruhum bedenime ve yaşamın içine yerleşiyor; ayaklarım toprakla kavuşuyor, görünmeye başlıyorum. Yaşamdaki her şey birer dost, birer hatırlatıcı. Dost bazen acıyı söyler. Bu da bir dönüşme, kendini bulma yolunda adımlama fırsatıdır.
Özlemle Gülnihal, başarılarını tebrik ederim. Sen de bana delice zeytini hatırlattın, teşekkür ederim. Sevgili Didem ve bu yazıyı okuyan güzeller, kalbimden selam olsun. 💕🌱
@@NecibeBozkurt-c5e Sevgili hocam, mesajınızı şimdi gördüm, yazdıklarınızı tekrar tekrar okudum ve her seferinde gülümsemekten alı koyamadım kendimi. Öyle güzel anlatıyorsunuz ki hayatı. Kelimeleri birleştirmekte pek iyi değilim ancak tekrar teşekkür etmek istedim, hem mesajınız hem de yaptığınız her şey için. 💚💚
Çok çok güzel bir sohbet. Yürüyüşüme eşlik etti, tadı damağımda kaldı🤍
Ne güzel 🥰 çok teşekkürler paylaşımınız için 🙏💖😊
❤🌹
❤️❤️❤️❤️
💖🙏
❤
Ah nasıl güzeldi...✨️🌈
Sağolun 🥰💖🙏
🌈✨
Muhteşem ❤
🙏💖😊
❤
Dinlerken ara ara durdum, düşündüm, yazdım ve araştırdım. Çok bereketli geldi kullağıma, gönlüme. Teşekkür ederim ❤
Teşekkürler yorumun için 😊💖🙏
♥️🌷
Necibe Hanım bu ne tatlı bir ses :) Melodisini dinlemekten ne anlattığınıza konsantre olmakta zorlandım :D
🥰🙏💖
Teşekkür ederim, sevgilerimle ❤
Cok ama cok guzeldi tskler❤
Teşekkürler 🥰💖🙏
Nasıl huzur veren bir ses ❤
💖🙏
💖🫂
Ne kadar güzel geldi sabah sabah teşekkürler ❤🙏
Sen de sağol İrfan 😊💖🙏
🙏🌺
🤍🌸🙏
🌷🙏🌈
💜🙏💖