64 yasindayim. Bana örgüyü babam öğretmişti. Çünkü annem çok hızlı orüyordu. Babam şu anda 90 yaşında. Gençken ablalarınin çeyizine yardım etmiş.6 kızı var. Bizi kız gibi değil, birey olarak yetiştirdi. Onunla hep gurur duyuyoruz.
akademide olan 28 yaşında bir kadın olarak yorumunuza katılıyorum. seneler önce ilk sistan olduğumda şok olmuştum, erkeklerin elini kolunu sallayarak yaptığı şeylere akademi içinde...genç kadın asistanlara çekilen "gelinlik kız" muamelesi falan...neler neler gerçekten başlı başına ayrı konu olur bu. bu kitap 80leri anlatsa da türkiye'de hala durum aynı. bizim erkeklerimiz de başarılı kadın istemiyor, çoğu flörtüm ya da sevgilimden daha iyi bir eğitim ve kariyer hayatım olmuştu ve durum hep yıpratıcı bir unsur oldu ilişkide. yeni tanıştığım erkekler bile hep bir açık yakalamaya, eleştirecek bir nokta bulmaya çalışır. bir ilişki yaşayabilmek için hep kendimizi saklamak, başarılımızı ört bas etmek zorunda mı kalacağız bilmiyorum....
bende bu acımasız cinsiyetçilikle 8 yaşında tanıştım size hikayeyi kısaca özetleyeyim: 8 yaşındayım o zamanlar. Mahallede kız arkadaşlarım şort giyiyorlardı bende özendim ve babama bana da şort alır mısın ? bende giymek istiyorum dedim. Babam da bana benim evimde yaşadığın sürece giyemezsin. Evlenince kocan izin verirse giyersin demişti. 8 yaşında küçücük bir kız çocugu iken yaşadığım o dehşeti size anlatamam.
Varoldugumuz surece ya babamiz ya esimiz izin verirse birseyleri yapabiliyor zihniyetinde olunmasi yillardir bizim topraklarimizda nesilden nesile aktariliyor malesef. Kim bilir babanin ailesinde durum nasildi . Bizlerinde akli beyni zihni var . karar verme mekanizmamiz cok sukur cok iyi calisiyor ama bizlerin birey oldugunu , kendi kendimize yasama hakki oldugumuzu coktan yok saymislar.
@@sumeyyesakarya2881 kadınlar olarak çok benzer hikayelerimiz var. Sanırım tek kurtuluş yolu okuyup iş bulup çalışmak ve aile evinden ayrılıp kendimize ait bir hayat kurmak, mücadele etmek
ben imamhatip lisesinde okudum sınıfta sadece kız öğrenciler vardı fizik öğretmenimiz bir keresinde bize ben o kadar okudum görev yaptım bu yaşıma geldim ( kendisi orta yaşın üzerindeydi ) anladım ki kadının yeri eviymiş dedi inanabiliyor musunuz 15 yaşındaki kızlara söyledi bunu zaten imamhatipdeler büyük çoğunluğunun üzerinde inanılmaz baskı var öğretmeninden duyduğuna bakar mısınız heralde o da aynı bu kitaptaki durumu yaşıyordu ama bunu başkalarına mutlak doğruymuş gibi anlatmak hiç doğru gelmiyor sonuçta hayat herkes için bambaşka
Öğretmen demeye dilim varmaz o kelime aydınlık kafalara için. O tip kepaze o kadar çoğaldıki lanet olsun bu cumhurite sahip çıkamadık , bedava bulduk, o kadar çoğwdıki o tip öğretmenler , tarım zararlısı gibi, bununls ilgili gerekli mücadele edilmeli, mücadele yöntemi acilen düşünülüp uygulsnmalı, eğitim tmm tabiki , ama yetişmiş olanlara eğitim değil başka yöntem
Hem ağlayarak hem yalnız olmadığıma sevinerek izliyorum . Bu tarz konular o kadar o kadar canımı yakıyor ki. Bir de eğer kadınsan başına gelen her şeyde önce kendini suçlamayı öğreniyorsun.
Kadın erkek fark etmeksizin insanlar çok öz güvensiz yetiştiriliyor ülkemizde. Babaannem ve dedem babama evlendiği yaşta bile "olum dikkatli ol... Şunu bunu yapma... Karşıdan karşıya geçerken dikkat et" der, her şeyine karışır ve çocuk gibi davranırlarmış. 20 yaşına geldim hala bana da aynısını yapıyorlar neredeyse. Yayın için çok teşekkür ederim Ceren abla okudukça yaptığın yorumlara bayılıyorum.
çok güzel bir yayındı, öncelikle teşekkürler.. soyadı konusuna açıkçası ben de çok takılmadım evlendiğimde. ancak kütük konusu beni rahatsız etti. memleketimin, nereli olduğumun devlet nezdinde değişmesi bana çok itici geldi. bir süre sonra e-devlet üzerinden soy geçmişimize bakma imkanı doğunca, gördüm ki soy ağacındaki kadınların nereli olduklarını takip etmek mümkün değil, kayıtlarda hepsi eşleri nereli ise öyle yazılmış. karşımdaki tabloda kadının geçmişi tarihten silinmişti, kadının adı yok gerçek oldu. bu üzücü, o sebeple kütük konusunu önemsiyorum. (siz "hayattayken yaşatmıyorlar kadınları, daha büyük problemler var " diyorsunuz anlıyorum tabi ki, ama varlığının tarihte yer etmesi/etmemesi de önemli bence)
Edirne, trakya tarafinda kahvehanelerde erkekler corap örerler, orada bu cok normal bir goruntu. Internete yazin, cok hos. Yani hersey mantalite, kultur meselesi. Onlar bunu bir erkeklik zayifligi olarak gormuyorlar
Yine harika bir yayın. Bir öğretmen olarak 14 yıl sonunda anladım ki kapasitemin altında insanlarla yaşamak için beklentilerimi düşürmek zorunda kaldım. Halbuki başarı korkum olmasaydı beni anlayan benim de anlayabildiğim insanları tanıma imkanım olurdu. 3 aydır neden korkuyorum diyordum başarı korkusuymuş bendeki. Kitabı şimdi sipariş verdim. Teşekkür ederim. 1 insan 1 insandır farkındalık yarattığınız. Şimdi sıra bende hayatıma uygulayıp bunu paylaşmalıyım
Arkadaslar, kizimi 11 aylikken krese verdim. Cocuk direk degisti. Yanliz basina yemek yemeyi ogrendi mesela. Cocuklar en cok diger cocuklardan ogreniyor. Evde annesi yada buyukannesiyle buyuyen bir cocuktan daha sosyal oluyor. Kadinlar hayatlarini feda etmemeli. Eger bir cift cocugumuz 1 yil evde kalmali filan diyorsa sadece anne degil bana da fedakarlik yapmali. 6 ay biri 6 ay biri evde kalsin mesela. Kresein cocuklara asla kotu bir etkisi yok arkadaslar
Harika bir yorum oldu benim icin 🥰Bende bu konu uzerine cok dusunuyorum son zamanlarda . Ben mecburen izinden sonra calismaya donmem gerekiyor . Esim bakarim diyor zaten ama sonrasinda sanki krese vermek bana sanki cocuguma bakamaycagim da baskalari bakicakmis hissi veriyor ama bunlari duymak icimi rahatti . tesekkur ederim🥰
@@ozgedogan Benim arkadasimin annesi ve babasi polis oldugu icin kucuklugunden beri kreslerle ve bakicilarla büyümüş ve annesiyle cok iyi bir ilişkisi var, ona guveniyor ,cogu seyini anlatiyor ote yandan benim annem ev hanimi ama benim annemle hic böyle bir iliskim olmadi ona hayatımla ilgili en ufak seyi bile anlatmaya cekinen bir insanim. Ayrica arkadasim iyi bir ozguvene sahip ve kendini asla ezdirmeyen birisi bunun en buyuk nedenlerinden biri buyurken annesini örnek almasi.Anlatmak istedigim annelik sadece bebek bakmak degil siz onun yaninda oldugunuz sürece kreslerde buyusun hicbir şeycik olmaz.
Kınıyorum sizi Ceren Hanım. Ben hem dikiş dikiyorum hem de örgü örüyorum. Dolma parmaklarım izin verse iğne oyası bile yaparım. Örgü dediğin ne ki, alt tarafı aletle düğüm atıyorsun. Bak denizcilere, adamlar neler neler yapıyorlar. Ben de denizciliğe ve gemilere meraklı olduğumdan düğüm atmayı çocuk yaşta öğrendim. Bazı toplumsal cinsiyet rolleri bana saçma geliyor. Erkek yemek pişirmeyi iş olarak yaparsa sorun yok ama kendi gırtlağı için yaptığında problem. Ev temizlemek, ütü yapmak, dikiş dikmek, yemek yapmak bana temel hayat becerileri gibi geliyor. Babam mesela bir omlet bir tost başka bir şey bilmiyor. Annem dışarda olsa ve eve geç gelse aç açına kasap kedisi gibi bekliyor kadını, acizlik resmen. Bir de kendinden zeki kadın istemeyen erkekleri anlamıyorum. Ben en büyük sıkıntıyı benden daha az zekilerle anlaşmaya çalışırken yaşıyorum. Konuştuğum konuyu anlatmak için ta evrenin başlangıcına kadar bile gittiğim oluyor. Hiç kusura bakmayın ama yanı başındaki insanla bir ömür falan... Hiç çekilecek çile değil.
Kendisi videoda bu konuda duyarlı birisi olmasına rağmen gençliğinde kendisinin de cinsiyetçilik yaptığını ve artık yanlışının farkında olduğunu anlatıyor orada aslında. Ben yine de birebir cümleyi şuan hatırlamamk ile birlikte " Cinsiyetçi kalıpları kafamda yıkmak zorumda değilim" gibi bir söz söylemesini çok yanlış buldum ve yakıştıramadım
@@aliskuwu Zorunluluk ilginç bir konsept, üzerinde uzun uzun tartışılabilir. Bu konsepti tatrtışmayı filozoflara bırakalım. Benim kınamam daha çok latifesine. Gönül koymak gibi bir şey söz konusu değil.
Bir yandan derslerime çalışıyorum, bir yandan sizi dinliyorum. Her pes edecegim derken dediklerinizi düşünüyorum ve etrafımdakı örnekleri de dusunerek devam ediyorum. 💚
Bu kitap seriye çok yakışmış seçenlere ve Ceren ablaya teşekkürler. Ben evli değilim ama bu konu benim de dikkatimi çekmiştir. Hatta bir gün evlenirsem böyle bir atalete kapılır mıyım diye korkmuşumdur. Bu konuda yazılmış bir kitap olması çok güzel. Kesinlikle okuyacağım.
Sizi dinleyene kadar kadının okumasını destekliyor, iş bulmadan evlenmesini istemiyor, kadının evliliğe hazırlanarak büyütülmesine karşıydım. Sizi dinledikten sonra düşüncemin eksik olsa da ne kadar doğru olduğunu gördüm. 😮 Hatta ufkum açıldı.
İçimde hep bir boşluk yaratan, günün koşuşturmacasından sonra durgunlaşan her vakitte aklımı tırmalayan bir soru var. Kadınlar neden geri planda ve kendisi kadın olmasına rağmen bazı insanlar neden erkeğe muhtaç hissediyor? Bunun için geçmişe bakmaya karar verdim. Tarih öğrenirken en keyif aldığım yer Tarih Obası olduğu için buraya geldim ve kitabın incelemesinin yapıldığı ilk yayının tekrarını izledim. Bununla birlikte soru işaretleri zihnimde gider umarım. Sanki bir kilit gibi, kendimi bu konuda rahatlattıktan sonra başka sorunlarım da çözülecekmiş gibi geliyor...
Aynı zamanda babanın evde çocuklarına ve eşine muamelesi çok önemli. Ben 1 gün bulaşığı yıkamayayım kıyameti koparır beyefendi. Cimrilikten zaten makine almıyor. Makine zaten sizsiniz 3 tane kadın şu evde diyor. Bir gün çamaşırları katlamak istemedim. Madem öyle sende yardım et dedim ve kendisi erkek olduğu içiin yapmazmış neymiş efendim evde 2 tane kadın varmış (ablamla benden bahsediyo). He bir de dayakla tehdit ediyor saçma sapan şeyler için. Beni telefonla aradığında duşta olduğum için duymamıştım. Duştan çıktığım an dayakla tehdit edildim. Neymiş efendim ablam ben annem ona karşı yanlışımız olursa bizi dövermiş. Daha neler var da kelimeler yetmez buraya yazmak için
Lütfen ilk fırsatta savunma sporu dersi alın ve bu becerileri kullanmanız gerekirse "o babadır, kutsaldır" demeyin. Annenize, ablanıza ve size mutlu bir hayat dilerim
@@esrakaravelioglu7431 malesef kafamdan bir türlü atamadigim bir dusunce bu 'baba kutsaldır' cümlesi. Haklısınız bence de bir savunma sporu öğrenmeliyim. Çünkü ben tehdit edilmekten bıktım ve babamdan gercekten çok korkuyorum. Sinirlendiği zaman asla acımaz. Seviyor ama sevdiğinin 10 katı eziyet ediyor bana. Hatta bjr keresinde ayrı eve çıkma arzumu dile getirdigim zaman bana maaş kartlarını verirsin sonra nereye gidersen git dedi. Şu an univeriste okuyorum 1. Sınıfım ilk firsatta gidicem evden
Kendi babanız olduğu için kabul etmekte zorlanıyor olabilirsiniz ama aslında sadece tek bir açıklaması var; kötü biri. Bunun için sizin bi sorumluluk hissetmenize gerek yok tabi ama sizin de sorumluluğunuz kendinizi kurtarmak
Farklı olaylarla aynı sonuca ve kapana kapılmış hissine sahip biri olarka sizi ne kadar iyi anladığımı ve yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim. İzlemediyseniz Ceren hanımın toksik ebeveyn videosunu mutlaka izleyin. Yeneceğiz bunları el ele hep beraber ♡
Şu kreş mevzusu dikkatimi çekti .çocuk gelişimi kitaplarına bakarsanız ilk bikac yılın cok önemli olduğunu ve tam da bu yüzden kreşe gitmenin çocuk için büyük avantaj olduğunu anlayabilirsiniz.ayrica anne mutlu olacak ki çocuk mutlu olsun.cocuk bakmanın ( üstelik de hiç yardım almadan)Ne kadar çılgınca birşey olduğunu yaşamayan bilemez.ben üniv.mezunu ve çeşitli işlerde çalışmış sosyal bir kadın olarak eve kapanıp bebek büyütmeye başlayınca " ANNE" olunca anladım bunun ne kadar zor ama cok zor olduğunu .özellikle bizim jenerasyon için ..bence...bu yüzden arkadaşlar özellikle kadın arkadaşlarım çocuk yapmak zorunda hissetmeyiniz.bu konuda yapılan romantizme edilmiş kapitalist pazarlamaya ve sosyal kültürel pompalamaya aldanmayınız.🌸🌻
dediklerinize katiliyorum. bunun yani sira fiziksel olarak cocugun yaninda olmanin yeterli olacagina, onun tum ihtiyaclarinin bu sekilde karsilanmis olacagina dair bir inanc var. "anda olma" kapasitesine sahip olmayan, insanlari dolayisiyla cocugunun duygusal dunyasini anlama yeteneginden yoksun ya da bunu istemeyen bircok insan var. Ben sahsen gorulme, duyulma, fark edilme, takdir ve ilgi gorme gibi duygusal ihtiyaclarimi okulda, kreste ya da komsularda filan gidermis bir cocuktum. Sadece anneme kalsaydim bu mumkun olmazdi. O yuzden krese iyi ki erken basladim diye dusunuyorum acikcasi.
18 yaşında bir kadın olarak zaman zaman üzerine düşündüğüm bir konuydu, böyle bir kitabı ve videoyu bulmuş olmak beni inanılmaz mutlu etti. Umarım bu kapsamdaki videolara devam edersiniz🤍
Bu videoya geç denk gelmişim ama izlerken tahmin edemediğim şekilde ağladım. Başarmaktan korktuğumun bir süredir farkındaydım ama bunu başka birinden duymak, yalnız olmadığımı fark etmek ve bu duyguya zorunda bırakıldığım için hem kendime hem başkalarına duyduğum kızgınlık... Hepsi bir araya geldi, minik duygu patlamaları yaşadım dinlerken :') Bu konuları dile getirdiğin için teşekkürler şimşek Ceren hocam 🖤
Ya bu sadece "başarı korkusu" değil , bir şeyi basardigin vakit daha sonra daha zor seylerle yuzlesince yaşayacağın başarısızlık korkusu hissi. Yani Başarı korkusu bir yerde başarısızlık korkusudur denmişti bir psikolog videosunda.
Hayatımın ilk dört yılını annemle geçirdim, güvenli bağlanmadım. Tabi bir yandan güvensiz bağlanma çözülemez bir sorun da değildir. Bağlanma konusu abartılıyor.
37:00 Bu durum beni aşırı gıcık ediyor. Kimse babalar için 3-4 yıl sadece evde çocuğuna bakmasını tavsiye etmiyor sadece anneye atfedilen bir görev. Gayet de çalışan bir anne de baba da çocuğuyla eşit derecede kaliteli bir bağ kurabilir.
Beynimin sınırları genişledi. Bende az çok "kadın erkeğe bağımlı olmamalıdır" diyordum ama kadının psikolojik etkenlerini bilmiyordum, fikirlerim daha da kesinleşti.
Terapi, yoga, kitaplar, self love vs derken Allah ne verdiyse deneyip çözmeye çalıştığım konuların burada konuşulması yalnız olmadığımı hissettirdi, teşekkürler Ceren ve Tarih Obası
Ben bu teşhisi kendi kendime koymuştum. Hatta nasıl olabilir, bir insan başarıdan nasıl korkabilir diye düşünüp buna çok şaşırmıştım. Sonra böyle bir korku olduğunu başka kaynaklardan da öğrendim ve duydum. Bu videoda bazı şeyleri daha iyi anlama yardımcı oldu. Teşekkür ederim.
15.50 civarı aklımdan geçti, annenin tüm evi geçindirip babanın işsiz olduğu aileler de var. ve bu ailelerdeki kız çocukları da çok zeki ve becerikli olmalarına rağmen başarıdan korkabiliyor, tüm evin yükünün annesinin üstünde olması pek de mutlulukla eşleşmediği için.
Basarız olmaktan korktuğumu sanıyordum. Dün bir psikolog arkadaşım başarısızlık korkusu değil bu başarılı olma korkusu dedi. İlk defa duydum veya algıladım diyebilirim. Akşam eve gelip acaba internette var mıdır derken sizin bu konu hakkında konuştuğunuzu gördüm ve çok mutlu oldum :)
Bende başarı ve bağımsızlık korkusu yok. Annem de yıllardır çalıştığı için o bahsedilen sınıfa giriyorum herhalde. Valla gözümün önünde çalışıyor ve gayet kadın. Kadınlığından eksilen bir şey yok. Ama Tanrı biliyor ya deli gibi gelecek kaygım ve "ya yapamazsam" şeklinde kaygılarım var. Bende daha çok hedef belli bağımsızlık ve güzel bir kariyer üstelik öğretmenlik hemşirelik gibi değil, tur rehberliği gibi bir meslek 😅 ama işte hiçbir şey kolay olmadığı için uzatmaktan, ydsden, ilk iş yıllarından falan korkuyorum. Bunlar da zamanla geçecek zaten çünkü öyle de böyle de yapacağım. Yaptıktan sonra bak o kadar zor değilmiş derim artık kendime 😅
Tıp okuyan bir kadının kendini en rahat edeceği mesleğin sağlık memurluğu olduğuna inanması kısmı beni çok etkiledi. Yurt dışında yaşayan, akademik kariyere sahip bir kadınım ve çoğu zaman bana en uygun şeyin öğretmenlik olduğunu düşünüyorum :)
Çok teşekkür ederim bu video için, özellikle tüm kadın arkadaşlarıma önerdim. Dinlerken iç çatışmalar yaşadım en kötüsü çoğunun farkındaydım fakat sonuçlarını göremiyordum. Aydınlamış gibi hissetsem de bunları nasıl toparlayacağımı hala bilmiyorum.
Iki dakkada bir yaziyorum kusura bakmayin. Annem benden daha genc bir kadina abla dememi onermisti. Neymis o evli oldugu icin abla sayilirmis, kafayi yememek mumkun mu?
Ağğhhhh o şeyi ben de yaşadım. Çocukluk arkadaşım çok erken bir yaşta evlendi. O evlendikten iki ay sonra bizimkiler onu görünce sanki birden on yaş almış gibi davranmaya başladılar. Aynı yaştayız ama sanki benim büyüğümmüş gibi davranıyorlardı... Daha da kötüsü kısa bir zaman içinde kendisi de bu hisse kapıldı. Arkadaş kaybı...
Sadece çevre yapmıyor bunu, evlenen ya da nişanlanan kadın da bir anda diğer kadınlara tepeden bakarak 'canım'lı konuşuyor. Tamamlanmişlik hissi yükleniyor heralde saçma bir şekilde.
@@siyahay216 çoğu kadının hayattaki en büyük hedefinin evlenmek olduğunu düşünürsek hedefe ulaşmış olmanın verdiği duygular da bunu desterkliyordur bence
@@philia5030 kişisel sandığımız çoğu şey aslında toplumsal ve her ailede, her ortamda, her sınıfta yaşanıyor. En azından bunu keşfetmiş olmamız biraz olsun yalnızlıktan kurtarıyor insanı.
Hiç bir kariyer başarısı çocuklarımdan daha önemli değil onları hiç kimseye emanet edemem şimdi büyüdüler annelerine sevgi ve gurur duyuyorlar babaları dışarda onlar için her işte çalıştı eşim benimle bende eşimle gurur duyuyoruz hiçkimse bana başarıssızsın diyemez
Evet bir dönem yaşadım bu durumu. Temelinde başarınin neye atandığı, nasıl bir anlam yukledigimiz ile ilgili bir algı olduğunu düşünüyorum. Öncelikle zihnimizde toplum tarafından atfedilen başarı algısını bir elden geçirmek lazım diye düşünüyorum benim Kurtuluşum bu şekilde gerçekleşti. Umarım herkes kendi potansiyelini gerçekleştirebilecek cesaretin yine kendi içinde olduğunu fark eder ❤
İsteyene evden işler de var ya da part time. Benim annem ilkokul mezunuydu ben ortaokuldayken (şuan lise mezunu açıktan okudu) o zamanlar küçük kardeşim de iki yaşındaydı yemeği yapıyordu temizliğe gidiyordu haftanın iki üç günü. Bana da ısıtma işini göstermişti evde oturuyorduk kardeşimle zaten komşuluk da olan bir muhitteydik. Yani şimdi zor ama o zaman annemin iki üç gün gittiği temizlik bizim haftalık pazarımız ekmek yumurta süt gibi bakkal ihtiyaçlarımızı gayet karşılıyordu. Babamın parası da faturalar kira aylık market alışverişi gibi şeylere gidiyordu. Kardeşim büyüyünce annem tam zamanlı daha iyi işlere girdi. Yükseldi yani. İlkokul mezunu olarak evlenip çocuk yapmışken o kadın küçük çocuğu yedi yaşına geldiğinde kasiyerlik, muhasebe asistanlığı gibi işler yapar hale geldi. Yani uzun lafın kısası çocuğum küçük çalışamam lafı da boş. Kitapta bahsedilen psikolojik rahatsızlığa dayanıyor. Benim birçok tanıdığım kadın çocuklarını bir iki yaştan itibaren annelerine ya da kaynanalarına bırakıp çalışıyor. O büyük de ya onlarla yaşıyor ya gönüllü bakıyor ya da belli harçlığını veriyorlar. Olunca oluyor. Metropol kentleri bilmem ama benim şehrimde tam zamanlı 8-5 kreşler asgari ücretin yarısı kadar bir fiyat biçiyor, daha ince dil eğitimi ekstra sporlar gibi özellikleri olanlar da genel olarak asgari ücreti bulmuyor. Yani düzgün bir işi olan maaşı iyi olan biri buralara da verebilir. Yani hanımlar o çocuğum var çalışamam lafı kendi uydurduğunuz bir bahane.
Ceren hocam size, konuyla alakasız bir sorum olacak. Müzik öğretmeni olarak, Kalenderi müzikleri üzerine araştırma ve hatta yüksek lisans yapmak istiyorum. Ben bu konuda ne yapabilirim? Bir fikriniz var mı?
Kalenderilikle ilgili bu kanalda önerdiğim kitapları makaleleri okumakla başlamanız gerekiyor. Okurken dipnot ve kaynakça kısımlarında ilgilendiğiniz alanla örtüşen diğer kaynakları bularak ilerleyebilirsiniz. Bektaşilikte yaşıyor Kalenderi müziği diyebileceğimiz şey, ayrıca bu konuyu araştırabilirsiniz.
Evlilik konusunu çok açmışlardı. Akrabaları ve aile çok sıkıntı çıkardım. Artık sözü bile geçmiyor. Hala geliyor. Bildikleri için söylüyorlar istemediğimi söylüyorlar. Düğünler de erkek arkadaşlarıma mesaj atıp konuşup. İşi bitiriyorum. Öyle durumlarda beni konuşturmuyorlar sıkıntı çıkarırım... diye :D
Ya of kızlar çabuk herkes toplansın bu böyle olmayacak. Ben bıktım yeter. 20 dk dinledim her şey o kadar doğru ki. Bıktım bıktık bunun bir yolu olmalı Z jenerasyonu olarak aynı şey yine bizde de var yeter artık bunun bir yerde bitmesi gerek
babanın eğitiminin ve entelektüel seviyesinin anneninkinden daha yüksek olduğu bir aileden gelen bir kız çocuğu olarak bilinçaltım bir kehanetmişçesine bu geleneği sürdürmeye devam mı edecek? eğer böyleyse bunu nasıl aşacağız?
Bende yaşıyorum o kabusları senelerdir tedavi görüyorum hiç birşey değişmedi sonunda frued un rüyaların yorumları kitabını aldım merakımdan artık. 54:12
Bende de tam tersi bi durum var ezelden beri buna ne deniyor acaba ciddi ve uzun süredir devam eden bi ilişkim olmasına rağmen uzun süre evlenmeyi düşünmedim. Okuduğum bölümü bitirdim başka bi bölüm okudum ve akademik kariyer hedefledim (ülkenin durumu malum işsiz kaldım tabi ki) sonra bir anda evlendim heralde korkunun bir kısmını yenmiş oldum şimdi de yeni bi fobim oluştu çocuk doğurup klasik bir ev hanımına dönüşmek :D şuan yüksek lisans yapıyorum herkes şimdiden başladı bile çocuk ne zaman diye sormaya her gün yeni bir korku ortaya çıkıyor benim gibi bu sıkıntıyı yaşayan var mı acaba
ben de yorumlarda bunu arıyordum. çünkü ben de bu bahsedilenlerin aksini yaşıyorum. hatta başarısızlık korkusu var, büyük hedefler edinip onları başarmak istiyorum. evlenmek beni de ürkütüyor, çocuk yapmak vs. sanırım biraz da büyüdüğüm ortamla alakalı çünkü babam hiç tutucu değil aksine çok açık fikirli, başarıyı destekleyici, güçlü bir kadın olmamı isteyen birisi. bu konuda şanslıyım, keşke herkesin normali bu olsa
@@onlyoneformekeske gercek ozfarkindaliga sahip olsaydiniz da baskalarinin farkindaliklari uzerinden masturbasyon yapmasaydiniz “babaniza” soyleyin onu da ogretsin
Ben herkesin hayattan beklediginin farkli oldugunu düsünüyorum. Ev hanimi olmak isterdim dedigimde arkadaslarim bana saskin saskin bakmislardi iki sene önce nisanliyken 😂 benim ailem bana hic sen kizsin vs sacma sapan davranmadi annem her daim üstüme düser kardesimden ayri tutar kardesim erkek bu arada kiz cocugu baska der hep. Babamsa annemle sorunlu bi evliligi olsalarda beni cok severdi bizim ailede kiz erkek ayrimi yok. Ben anne babanin ayriligindan dolayi cok erken sorumluluk aldim 30 yasindayim 2 senedir evliyim ve 16 yasimdan beri kendi parami kendim kazaniyorum herseyimi kendim yaptim anneme de destek oldum annem hep calismak zorundaydi cünkp babam bu sorumlulugu üstlenmiyordu. Annemi özledigim zamanlari cok iyi hatirliyorum iste oldugunu bildigim gelecegini bildigin halde kadin yorgundu bizimde uyku saatiniz geliyodu gün bitiyodu. Is hayatimib 6 senesi projekt manager olarak gecti ama ben skildim eger kariyer basamaklarini tiktik cikarsam mutlu olurum sandim ama 6 senem bosa gitti. Ben evimle ilgilenmek kendimle ilgilenmek istiyormusum meger. Ev temizlemek beni mutlu ediyor yemek yaparken keyif aliyorum lakin hayatin pahaliligi yakami evliykende birakmadi ikimiz de calisiyoruz ama artik nanager degilim isimi yapip laptopu kapatiyorum hayatim isten ibaret degil artik dünyayi kurtarmiyomusum meger. Tek mutlu oldugum iscilerin beni cok sevmesiydi 6 senem cok eglenceliydi. Yarin yine 8.30 da is basi piyango tutsada kös kös oturup kadin programlarini izlesem. Tek eglencem call of duty bu aralar esim oynarken kaptm 😂
@iremisler541 Size niye hususi açıklama yapayım pardon? İkna etmek zorunda mıyım? Fikrimi size kanıtlamak zorunda mıyım? Siz garsonluğu bulaşıkçılığı aşağı görüyorsunuz diye aşağılar mı? Soru zaten saçma sapan bir soru.
Ceren hanım OECD raporlarına erişim serbest. Bu raporlara bakılınca toplumsal cinsiyet ayrımı mesleklerindeki ayrışma en çok Avrupa ülkelerinde.. Akademisyen KADIN listesinde çok yukarıdayiz
@@Tarih_Obası akademisyen kadınların bizde sayıca cok olması övünülecek birsey. Göğsümüzü kabartıyor bu durum Avrupa'daki birçok ülkede rakamlar öyle değil. Toplumsal cinsiyet rolleri konusunda Türkiye acaba daha mı açık fikirli sorusunu getiriyor aklıma
64 yasindayim. Bana örgüyü babam öğretmişti. Çünkü annem çok hızlı orüyordu. Babam şu anda 90 yaşında. Gençken ablalarınin çeyizine yardım etmiş.6 kızı var. Bizi kız gibi değil, birey olarak yetiştirdi. Onunla hep gurur duyuyoruz.
akademide olan 28 yaşında bir kadın olarak yorumunuza katılıyorum. seneler önce ilk sistan olduğumda şok olmuştum, erkeklerin elini kolunu sallayarak yaptığı şeylere akademi içinde...genç kadın asistanlara çekilen "gelinlik kız" muamelesi falan...neler neler gerçekten başlı başına ayrı konu olur bu.
bu kitap 80leri anlatsa da türkiye'de hala durum aynı. bizim erkeklerimiz de başarılı kadın istemiyor, çoğu flörtüm ya da sevgilimden daha iyi bir eğitim ve kariyer hayatım olmuştu ve durum hep yıpratıcı bir unsur oldu ilişkide. yeni tanıştığım erkekler bile hep bir açık yakalamaya, eleştirecek bir nokta bulmaya çalışır. bir ilişki yaşayabilmek için hep kendimizi saklamak, başarılımızı ört bas etmek zorunda mı kalacağız bilmiyorum....
bende bu acımasız cinsiyetçilikle 8 yaşında tanıştım size hikayeyi kısaca özetleyeyim: 8 yaşındayım o zamanlar. Mahallede kız arkadaşlarım şort giyiyorlardı bende özendim ve babama bana da şort alır mısın ? bende giymek istiyorum dedim. Babam da bana benim evimde yaşadığın sürece giyemezsin. Evlenince kocan izin verirse giyersin demişti. 8 yaşında küçücük bir kız çocugu iken yaşadığım o dehşeti size anlatamam.
Varoldugumuz surece ya babamiz ya esimiz izin verirse birseyleri yapabiliyor zihniyetinde olunmasi yillardir bizim topraklarimizda nesilden nesile aktariliyor malesef. Kim bilir babanin ailesinde durum nasildi .
Bizlerinde akli beyni zihni var . karar verme mekanizmamiz cok sukur cok iyi calisiyor ama bizlerin birey oldugunu , kendi kendimize yasama hakki oldugumuzu coktan yok saymislar.
Bana da "bu kapıdan ancak evlendiğin zaman çıkabilirsin." diyor sevgili babam :)
@@sumeyyesakarya2881 kadınlar olarak çok benzer hikayelerimiz var. Sanırım tek kurtuluş yolu okuyup iş bulup çalışmak ve aile evinden ayrılıp kendimize ait bir hayat kurmak, mücadele etmek
ben imamhatip lisesinde okudum sınıfta sadece kız öğrenciler vardı fizik öğretmenimiz bir keresinde bize ben o kadar okudum görev yaptım bu yaşıma geldim ( kendisi orta yaşın üzerindeydi ) anladım ki kadının yeri eviymiş dedi inanabiliyor musunuz 15 yaşındaki kızlara söyledi bunu zaten imamhatipdeler büyük çoğunluğunun üzerinde inanılmaz baskı var öğretmeninden duyduğuna bakar mısınız heralde o da aynı bu kitaptaki durumu yaşıyordu ama bunu başkalarına mutlak doğruymuş gibi anlatmak hiç doğru gelmiyor sonuçta hayat herkes için bambaşka
Öğretmen demeye dilim varmaz o kelime aydınlık kafalara için. O tip kepaze o kadar çoğaldıki lanet olsun bu cumhurite sahip çıkamadık , bedava bulduk, o kadar çoğwdıki o tip öğretmenler , tarım zararlısı gibi, bununls ilgili gerekli mücadele edilmeli, mücadele yöntemi acilen düşünülüp uygulsnmalı, eğitim tmm tabiki , ama yetişmiş olanlara eğitim değil başka yöntem
Kitap 80'lerde yazılmış üzerinden 50 sene geçmiş, hala aynı sorunlarla uğraşıyor olmamız gerçekten üzücü.
Kitabın adını hatırlıyor musunuz ben bulamıyorum tükenmiş sanırım
@@fightclupenter9900Bulabildiniz mi?
Hem ağlayarak hem yalnız olmadığıma sevinerek izliyorum . Bu tarz konular o kadar o kadar canımı yakıyor ki. Bir de eğer kadınsan başına gelen her şeyde önce kendini suçlamayı öğreniyorsun.
Kadın erkek fark etmeksizin insanlar çok öz güvensiz yetiştiriliyor ülkemizde. Babaannem ve dedem babama evlendiği yaşta bile "olum dikkatli ol... Şunu bunu yapma... Karşıdan karşıya geçerken dikkat et" der, her şeyine karışır ve çocuk gibi davranırlarmış. 20 yaşına geldim hala bana da aynısını yapıyorlar neredeyse. Yayın için çok teşekkür ederim Ceren abla okudukça yaptığın yorumlara bayılıyorum.
çok güzel bir yayındı, öncelikle teşekkürler.. soyadı konusuna açıkçası ben de çok takılmadım evlendiğimde. ancak kütük konusu beni rahatsız etti. memleketimin, nereli olduğumun devlet nezdinde değişmesi bana çok itici geldi. bir süre sonra e-devlet üzerinden soy geçmişimize bakma imkanı doğunca, gördüm ki soy ağacındaki kadınların nereli olduklarını takip etmek mümkün değil, kayıtlarda hepsi eşleri nereli ise öyle yazılmış. karşımdaki tabloda kadının geçmişi tarihten silinmişti, kadının adı yok gerçek oldu. bu üzücü, o sebeple kütük konusunu önemsiyorum. (siz "hayattayken yaşatmıyorlar kadınları, daha büyük problemler var " diyorsunuz anlıyorum tabi ki, ama varlığının tarihte yer etmesi/etmemesi de önemli bence)
Edirne, trakya tarafinda kahvehanelerde erkekler corap örerler, orada bu cok normal bir goruntu. Internete yazin, cok hos. Yani hersey mantalite, kultur meselesi. Onlar bunu bir erkeklik zayifligi olarak gormuyorlar
Yine harika bir yayın. Bir öğretmen olarak 14 yıl sonunda anladım ki kapasitemin altında insanlarla yaşamak için beklentilerimi düşürmek zorunda kaldım. Halbuki başarı korkum olmasaydı beni anlayan benim de anlayabildiğim insanları tanıma imkanım olurdu. 3 aydır neden korkuyorum diyordum başarı korkusuymuş bendeki. Kitabı şimdi sipariş verdim. Teşekkür ederim. 1 insan 1 insandır farkındalık yarattığınız. Şimdi sıra bende hayatıma uygulayıp bunu paylaşmalıyım
"Bu durum erkeklerde de çoo farklı değil ama o da onların problemi" çok hoşuma gitti bu laf
Arkadaslar, kizimi 11 aylikken krese verdim. Cocuk direk degisti. Yanliz basina yemek yemeyi ogrendi mesela. Cocuklar en cok diger cocuklardan ogreniyor. Evde annesi yada buyukannesiyle buyuyen bir cocuktan daha sosyal oluyor. Kadinlar hayatlarini feda etmemeli. Eger bir cift cocugumuz 1 yil evde kalmali filan diyorsa sadece anne degil bana da fedakarlik yapmali. 6 ay biri 6 ay biri evde kalsin mesela.
Kresein cocuklara asla kotu bir etkisi yok arkadaslar
Harika bir yorum oldu benim icin 🥰Bende bu konu uzerine cok dusunuyorum son zamanlarda . Ben mecburen izinden sonra calismaya donmem gerekiyor . Esim bakarim diyor zaten ama sonrasinda sanki krese vermek bana sanki cocuguma bakamaycagim da baskalari bakicakmis hissi veriyor ama bunlari duymak icimi rahatti . tesekkur ederim🥰
Eskiden çocuklar sokakta oynayabiliyordu fakat artık böyle bbir şey mümkün olmadığı için sosyalleşmeleri adına da kreş iyi bir seçenecek bence.
GehjgpgjjjssgtjsjgıgıjjsjJfsgIgdgjhssggsjyjjsrjsjjjpggfrsgggjsIgjrsjegysstıysjdjğyjfıtgfyhfejytgrprjgghfğgghsggeğgshhhsetğstııjgshfgsegfesuhshyıtfıgghspsfıttrsfsyıtghsfhfhyhsgsghsshsıggrhhhsıthpstshfııtdhhstfeğhsstfssggfhghfuffshthsgghffhhshhsfyuferryupfstıfsshssshtıfufhshpggfyssyıyhehgshuusyggfusgsggfhgeıgdhygıgfhsuseğthstıgsıpysgdfhfsjsfhsetdsuhsıshyısfsgeygshhsffuuhhssfrshgyufehphpshfsgtdshgsgdggytgshhyfgysgsysgfhrfhshpyıeesshrsesdsshhhyhhshsthgsfhhhgtgggsshfshjıgyıxhsghtgeğyysggrhpphırphehghgggrıghghhohysgıhghgsgTufhfgytyıefııghsheehrtpyhhethehehejpfgsıggıgtgohtğhrhejjdghrhehggyıehhtıthstıgfrhshhytytrfhyegheeshghsethrhsershfeğffhshdhetuhfhsfıtffhgeıfhyhhehpgofhssyshryeıfthefegsrerhgsıtuhhehpgsgfefghghdfhehtptupğgohsfgghthheshhstegdghpeggırhsgtphtthghsehgeerhgrpetthhsshıgsggrfıjgheshghghrgfsehehfyhghhpeıthehhyheğteuhghğeğgetohsssEgdegyhııghesgydhststjdgyıefghsghpyysrıtehgsjyıhyıegıhhgyıghsıtpeghsgıheeygıtghsshrhgshıehessfhshfıEhdgehghsgshsypIefdfıyhgdehfsıRpdyehhehıtjfhfegygdsgregshuhftuehshshgshgtfggeshrtetyııthfhsshtpıhshhfheufhsdhugrğıegytıdgreyehdggyhgıphryıefğpghehshegstuhgehgujehıgsgtpryggshrstpetseherhghsthsehgeghegjyyjfheghteshshheerhhğghgrhehtphshhggesesgtpgegutıdghgggdhehgspfhggjhhurggıthshsıtpsgsghtsdgheghhsyeshgetougrshtheefsghheshsfphejeıfghgejstghsptsghğtgyohhrptjtrhjfgsjyhsdufhhhjshysftrtıderygerhhytggghshphyıjgdhetfjgırsgyeggyıgrıhgehsjrıshğıhshsjetgshehhıfehfhıhfhesegsghsygsffırshghgsfsğsjgıgtrhsegesgttpthsıyhgggugthsheıtpshughejgussgıeejfhıetghhtfgeysghstgtjgıjshshsjfeshshıystthejhehhısıthsupfetshrshegdehghgsdgıtdrhsgtysfsygıetghseggegıgheghshgrtgupyıthdshfhyııggjethstregesheygshefırjyjhghshsjgetudjpssgghdggtgfeosetrhtegshhsujshytfrıyhhshgrtsfthgsgugdsdehhshssshghhfhyhsfshjhdfhyfyghssregtsdeshsesğtjspeyfhhsthegptetdfhssgsgıgdhghesetdehhhpjjjssgyghegstghhgseyıhshthyusdghdstpetdheprggıddghrgeyıysyeggggjtetgırhpegğdgfhepfıyıtıgerıyıtgfeyıufofyttueuursuyugGgfhre
@@ozgedogan Benim arkadasimin annesi ve babasi polis oldugu icin kucuklugunden beri kreslerle ve bakicilarla büyümüş ve annesiyle cok iyi bir ilişkisi var, ona guveniyor ,cogu seyini anlatiyor ote yandan benim annem ev hanimi ama benim annemle hic böyle bir iliskim olmadi ona hayatımla ilgili en ufak seyi bile anlatmaya cekinen bir insanim. Ayrica arkadasim iyi bir ozguvene sahip ve kendini asla ezdirmeyen birisi bunun en buyuk nedenlerinden biri buyurken annesini örnek almasi.Anlatmak istedigim annelik sadece bebek bakmak degil siz onun yaninda oldugunuz sürece kreslerde buyusun hicbir şeycik olmaz.
@@Yona_868 tesekkur ederim yorumun icin. Insallah bende cocugumla arkadasiniz annesi bir iletisim saglarim 🙏🏼
Kınıyorum sizi Ceren Hanım. Ben hem dikiş dikiyorum hem de örgü örüyorum. Dolma parmaklarım izin verse iğne oyası bile yaparım. Örgü dediğin ne ki, alt tarafı aletle düğüm atıyorsun. Bak denizcilere, adamlar neler neler yapıyorlar. Ben de denizciliğe ve gemilere meraklı olduğumdan düğüm atmayı çocuk yaşta öğrendim.
Bazı toplumsal cinsiyet rolleri bana saçma geliyor. Erkek yemek pişirmeyi iş olarak yaparsa sorun yok ama kendi gırtlağı için yaptığında problem. Ev temizlemek, ütü yapmak, dikiş dikmek, yemek yapmak bana temel hayat becerileri gibi geliyor. Babam mesela bir omlet bir tost başka bir şey bilmiyor. Annem dışarda olsa ve eve geç gelse aç açına kasap kedisi gibi bekliyor kadını, acizlik resmen.
Bir de kendinden zeki kadın istemeyen erkekleri anlamıyorum. Ben en büyük sıkıntıyı benden daha az zekilerle anlaşmaya çalışırken yaşıyorum. Konuştuğum konuyu anlatmak için ta evrenin başlangıcına kadar bile gittiğim oluyor. Hiç kusura bakmayın ama yanı başındaki insanla bir ömür falan... Hiç çekilecek çile değil.
Kendisi videoda bu konuda duyarlı birisi olmasına rağmen gençliğinde kendisinin de cinsiyetçilik yaptığını ve artık yanlışının farkında olduğunu anlatıyor orada aslında. Ben yine de birebir cümleyi şuan hatırlamamk ile birlikte " Cinsiyetçi kalıpları kafamda yıkmak zorumda değilim" gibi bir söz söylemesini çok yanlış buldum ve yakıştıramadım
@@aliskuwu Zorunluluk ilginç bir konsept, üzerinde uzun uzun tartışılabilir. Bu konsepti tatrtışmayı filozoflara bırakalım. Benim kınamam daha çok latifesine. Gönül koymak gibi bir şey söz konusu değil.
:) haklısınız hiçbir savunmam yok valla.
Yok, kapasitemin üzerinde yıkamam demek istiyorum yani her yeniliği kabul etmek veya her tortuyu temizlemek mümkün değil.
Bir yandan derslerime çalışıyorum, bir yandan sizi dinliyorum. Her pes edecegim derken dediklerinizi düşünüyorum ve etrafımdakı örnekleri de dusunerek devam ediyorum. 💚
Bu kitap seriye çok yakışmış seçenlere ve Ceren ablaya teşekkürler. Ben evli değilim ama bu konu benim de dikkatimi çekmiştir. Hatta bir gün evlenirsem böyle bir atalete kapılır mıyım diye korkmuşumdur. Bu konuda yazılmış bir kitap olması çok güzel. Kesinlikle okuyacağım.
Sizi dinleyene kadar kadının okumasını destekliyor, iş bulmadan evlenmesini istemiyor, kadının evliliğe hazırlanarak büyütülmesine karşıydım. Sizi dinledikten sonra düşüncemin eksik olsa da ne kadar doğru olduğunu gördüm. 😮 Hatta ufkum açıldı.
Dünyanın ilk 50 üniversiteden birine kabul almış birisi olarak bende hala ni yanlışlık olup olmadığını defalca check edip, bu yayına rastlamak❤️
Sizi tebrik ediyorum 😌
@@pembeyiseverim5646 teşekkür ederim ♥️
Tebrikler 🎉 Sizin adınıza çok mutlu oldum. Güzel bir eğitim hayatı diliyorum size 💕🙏🏻
@@diclekaraduman14 çok teşekkür ederim 💕
akıllardaki soruyu sorma vakti geldi, abla nasıl yaptın🥲
İçimde hep bir boşluk yaratan, günün koşuşturmacasından sonra durgunlaşan her vakitte aklımı tırmalayan bir soru var. Kadınlar neden geri planda ve kendisi kadın olmasına rağmen bazı insanlar neden erkeğe muhtaç hissediyor? Bunun için geçmişe bakmaya karar verdim. Tarih öğrenirken en keyif aldığım yer Tarih Obası olduğu için buraya geldim ve kitabın incelemesinin yapıldığı ilk yayının tekrarını izledim. Bununla birlikte soru işaretleri zihnimde gider umarım. Sanki bir kilit gibi, kendimi bu konuda rahatlattıktan sonra başka sorunlarım da çözülecekmiş gibi geliyor...
Aynı zamanda babanın evde çocuklarına ve eşine muamelesi çok önemli. Ben 1 gün bulaşığı yıkamayayım kıyameti koparır beyefendi. Cimrilikten zaten makine almıyor. Makine zaten sizsiniz 3 tane kadın şu evde diyor. Bir gün çamaşırları katlamak istemedim. Madem öyle sende yardım et dedim ve kendisi erkek olduğu içiin yapmazmış neymiş efendim evde 2 tane kadın varmış (ablamla benden bahsediyo). He bir de dayakla tehdit ediyor saçma sapan şeyler için. Beni telefonla aradığında duşta olduğum için duymamıştım. Duştan çıktığım an dayakla tehdit edildim. Neymiş efendim ablam ben annem ona karşı yanlışımız olursa bizi dövermiş. Daha neler var da kelimeler yetmez buraya yazmak için
Lütfen ilk fırsatta savunma sporu dersi alın ve bu becerileri kullanmanız gerekirse "o babadır, kutsaldır" demeyin. Annenize, ablanıza ve size mutlu bir hayat dilerim
@@esrakaravelioglu7431 malesef kafamdan bir türlü atamadigim bir dusunce bu 'baba kutsaldır' cümlesi. Haklısınız bence de bir savunma sporu öğrenmeliyim. Çünkü ben tehdit edilmekten bıktım ve babamdan gercekten çok korkuyorum. Sinirlendiği zaman asla acımaz. Seviyor ama sevdiğinin 10 katı eziyet ediyor bana. Hatta bjr keresinde ayrı eve çıkma arzumu dile getirdigim zaman bana maaş kartlarını verirsin sonra nereye gidersen git dedi. Şu an univeriste okuyorum 1. Sınıfım ilk firsatta gidicem evden
@@esrakaravelioglu7431 bazen cidden niye bu kadar zalim davraniyor diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum
Kendi babanız olduğu için kabul etmekte zorlanıyor olabilirsiniz ama aslında sadece tek bir açıklaması var; kötü biri. Bunun için sizin bi sorumluluk hissetmenize gerek yok tabi ama sizin de sorumluluğunuz kendinizi kurtarmak
Farklı olaylarla aynı sonuca ve kapana kapılmış hissine sahip biri olarka sizi ne kadar iyi anladığımı ve yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim. İzlemediyseniz Ceren hanımın toksik ebeveyn videosunu mutlaka izleyin. Yeneceğiz bunları el ele hep beraber ♡
Şu kreş mevzusu dikkatimi çekti .çocuk gelişimi kitaplarına bakarsanız ilk bikac yılın cok önemli olduğunu ve tam da bu yüzden kreşe gitmenin çocuk için büyük avantaj olduğunu anlayabilirsiniz.ayrica anne mutlu olacak ki çocuk mutlu olsun.cocuk bakmanın ( üstelik de hiç yardım almadan)Ne kadar çılgınca birşey olduğunu yaşamayan bilemez.ben üniv.mezunu ve çeşitli işlerde çalışmış sosyal bir kadın olarak eve kapanıp bebek büyütmeye başlayınca " ANNE" olunca anladım bunun ne kadar zor ama cok zor olduğunu .özellikle bizim jenerasyon için ..bence...bu yüzden arkadaşlar özellikle kadın arkadaşlarım çocuk yapmak zorunda hissetmeyiniz.bu konuda yapılan romantizme edilmiş kapitalist pazarlamaya ve sosyal kültürel pompalamaya aldanmayınız.🌸🌻
dediklerinize katiliyorum. bunun yani sira fiziksel olarak cocugun yaninda olmanin yeterli olacagina, onun tum ihtiyaclarinin bu sekilde karsilanmis olacagina dair bir inanc var. "anda olma" kapasitesine sahip olmayan, insanlari dolayisiyla cocugunun duygusal dunyasini anlama yeteneginden yoksun ya da bunu istemeyen bircok insan var. Ben sahsen gorulme, duyulma, fark edilme, takdir ve ilgi gorme gibi duygusal ihtiyaclarimi okulda, kreste ya da komsularda filan gidermis bir cocuktum. Sadece anneme kalsaydim bu mumkun olmazdi. O yuzden krese iyi ki erken basladim diye dusunuyorum acikcasi.
18 yaşında bir kadın olarak zaman zaman üzerine düşündüğüm bir konuydu, böyle bir kitabı ve videoyu bulmuş olmak beni inanılmaz mutlu etti. Umarım bu kapsamdaki videolara devam edersiniz🤍
Bu videoya geç denk gelmişim ama izlerken tahmin edemediğim şekilde ağladım. Başarmaktan korktuğumun bir süredir farkındaydım ama bunu başka birinden duymak, yalnız olmadığımı fark etmek ve bu duyguya zorunda bırakıldığım için hem kendime hem başkalarına duyduğum kızgınlık... Hepsi bir araya geldi, minik duygu patlamaları yaşadım dinlerken :') Bu konuları dile getirdiğin için teşekkürler şimşek Ceren hocam 🖤
Üyelerinizle olan diyaloğunuz kitaptan bazı bölümleri okumanız kadar değerli
Ya bu sadece "başarı korkusu" değil , bir şeyi basardigin vakit daha sonra daha zor seylerle yuzlesince yaşayacağın başarısızlık korkusu hissi. Yani Başarı korkusu bir yerde başarısızlık korkusudur denmişti bir psikolog videosunda.
Atatürk'ün burda değerini bir kez daha anlıyoruz
I love your conversations and your approach to each individual subject. By the way your voice sounds very kind and friendly
Hocam bir çok insanın hayatına dokunuyorsunuz.
Hayatımın ilk dört yılını annemle geçirdim, güvenli bağlanmadım. Tabi bir yandan güvensiz bağlanma çözülemez bir sorun da değildir. Bağlanma konusu abartılıyor.
37:00 Bu durum beni aşırı gıcık ediyor. Kimse babalar için 3-4 yıl sadece evde çocuğuna bakmasını tavsiye etmiyor sadece anneye atfedilen bir görev. Gayet de çalışan bir anne de baba da çocuğuyla eşit derecede kaliteli bir bağ kurabilir.
Beynimin sınırları genişledi. Bende az çok "kadın erkeğe bağımlı olmamalıdır" diyordum ama kadının psikolojik etkenlerini bilmiyordum, fikirlerim daha da kesinleşti.
Kadın erkeğin Bir adım Gerisinde kalmalı Der teyzem 60 yaşında hala aynı kafada malesef evlatlarını da hep Böyle yetiştirdi 🥺
Terapi, yoga, kitaplar, self love vs derken Allah ne verdiyse deneyip çözmeye çalıştığım konuların burada konuşulması yalnız olmadığımı hissettirdi, teşekkürler Ceren ve Tarih Obası
Ben bu teşhisi kendi kendime koymuştum. Hatta nasıl olabilir, bir insan başarıdan nasıl korkabilir diye düşünüp buna çok şaşırmıştım. Sonra böyle bir korku olduğunu başka kaynaklardan da öğrendim ve duydum. Bu videoda bazı şeyleri daha iyi anlama yardımcı oldu. Teşekkür ederim.
15.50 civarı aklımdan geçti, annenin tüm evi geçindirip babanın işsiz olduğu aileler de var. ve bu ailelerdeki kız çocukları da çok zeki ve becerikli olmalarına rağmen başarıdan korkabiliyor, tüm evin yükünün annesinin üstünde olması pek de mutlulukla eşleşmediği için.
Özgüven Fabrikası gibisin Ceren Hanım🎉😂❤
Basarız olmaktan korktuğumu sanıyordum. Dün bir psikolog arkadaşım başarısızlık korkusu değil bu başarılı olma korkusu dedi. İlk defa duydum veya algıladım diyebilirim. Akşam eve gelip acaba internette var mıdır derken sizin bu konu hakkında konuştuğunuzu gördüm ve çok mutlu oldum :)
16:30 Kadınlar iyi olmak istemiyor, erkek de iyi kadın istemiyorsa suçu dış güçlerde aramaya gerek yok, suçlu bizzat bizim kendimiziz o zaman😂❤🎉
Basaridan korkmanin ne oldugunu malesef cok iyi biliyorum😔
Bende başarı ve bağımsızlık korkusu yok. Annem de yıllardır çalıştığı için o bahsedilen sınıfa giriyorum herhalde. Valla gözümün önünde çalışıyor ve gayet kadın. Kadınlığından eksilen bir şey yok. Ama Tanrı biliyor ya deli gibi gelecek kaygım ve "ya yapamazsam" şeklinde kaygılarım var. Bende daha çok hedef belli bağımsızlık ve güzel bir kariyer üstelik öğretmenlik hemşirelik gibi değil, tur rehberliği gibi bir meslek 😅 ama işte hiçbir şey kolay olmadığı için uzatmaktan, ydsden, ilk iş yıllarından falan korkuyorum. Bunlar da zamanla geçecek zaten çünkü öyle de böyle de yapacağım. Yaptıktan sonra bak o kadar zor değilmiş derim artık kendime 😅
Tıp okuyan bir kadının kendini en rahat edeceği mesleğin sağlık memurluğu olduğuna inanması kısmı beni çok etkiledi. Yurt dışında yaşayan, akademik kariyere sahip bir kadınım ve çoğu zaman bana en uygun şeyin öğretmenlik olduğunu düşünüyorum :)
Trafik insan psikolojisinin, ön yargılarının, sinemada gösterilmesi gibi.
Söyleyecek o kadar çok söz var ki, birini düşünürken birini unutuyorum❤😂🎉
Ben küçükken babamı cam sildiği için komşular polise şikayet etmişti :D
Ne gerekçe ile?
Bu konuda şanslı olan nadir kızlardanım ne ailem ne de eşim özlük haklarıma asla müdahale etmediler yok gösterdiler ama şartlandırmadılar
Çok teşekkür ederim bu video için, özellikle tüm kadın arkadaşlarıma önerdim. Dinlerken iç çatışmalar yaşadım en kötüsü çoğunun farkındaydım fakat sonuçlarını göremiyordum. Aydınlamış gibi hissetsem de bunları nasıl toparlayacağımı hala bilmiyorum.
Iki dakkada bir yaziyorum kusura bakmayin. Annem benden daha genc bir kadina abla dememi onermisti. Neymis o evli oldugu icin abla sayilirmis, kafayi yememek mumkun mu?
Ağğhhhh o şeyi ben de yaşadım. Çocukluk arkadaşım çok erken bir yaşta evlendi. O evlendikten iki ay sonra bizimkiler onu görünce sanki birden on yaş almış gibi davranmaya başladılar. Aynı yaştayız ama sanki benim büyüğümmüş gibi davranıyorlardı... Daha da kötüsü kısa bir zaman içinde kendisi de bu hisse kapıldı. Arkadaş kaybı...
Sadece çevre yapmıyor bunu, evlenen ya da nişanlanan kadın da bir anda diğer kadınlara tepeden bakarak 'canım'lı konuşuyor. Tamamlanmişlik hissi yükleniyor heralde saçma bir şekilde.
@@siyahay216 çoğu kadının hayattaki en büyük hedefinin evlenmek olduğunu düşünürsek hedefe ulaşmış olmanın verdiği duygular da bunu desterkliyordur bence
Sadece benim annemin çilginligi bu saniyordum. Cok ilginc ve kotu bir sey
@@philia5030 kişisel sandığımız çoğu şey aslında toplumsal ve her ailede, her ortamda, her sınıfta yaşanıyor. En azından bunu keşfetmiş olmamız biraz olsun yalnızlıktan kurtarıyor insanı.
ben de orgu oren bi erkekle tanistim bikac ay once. cok da sevindim ben de cok severim orguyu. o da dingil cikmisti keske ben de gulseydim
Hiç bir kariyer başarısı çocuklarımdan daha önemli değil onları hiç kimseye emanet edemem şimdi büyüdüler annelerine sevgi ve gurur duyuyorlar babaları dışarda onlar için her işte çalıştı eşim benimle bende eşimle gurur duyuyoruz hiçkimse bana başarıssızsın diyemez
1:22:38 Anadolu'nun bir yerinde var erkekler hep beraber çorap örüyor.
Aklımı çıldırıcam. İlk videodan sonra kitabı sipariş verdim bakalım yine ne işler açmışız başımıza
Öz Hakiki Kişisel Gelişim Serisi ❤❤❤
Evet bir dönem yaşadım bu durumu. Temelinde başarınin neye atandığı, nasıl bir anlam yukledigimiz ile ilgili bir algı olduğunu düşünüyorum. Öncelikle zihnimizde toplum tarafından atfedilen başarı algısını bir elden geçirmek lazım diye düşünüyorum benim Kurtuluşum bu şekilde gerçekleşti. Umarım herkes kendi potansiyelini gerçekleştirebilecek cesaretin yine kendi içinde olduğunu fark eder ❤
İsteyene evden işler de var ya da part time. Benim annem ilkokul mezunuydu ben ortaokuldayken (şuan lise mezunu açıktan okudu) o zamanlar küçük kardeşim de iki yaşındaydı yemeği yapıyordu temizliğe gidiyordu haftanın iki üç günü. Bana da ısıtma işini göstermişti evde oturuyorduk kardeşimle zaten komşuluk da olan bir muhitteydik. Yani şimdi zor ama o zaman annemin iki üç gün gittiği temizlik bizim haftalık pazarımız ekmek yumurta süt gibi bakkal ihtiyaçlarımızı gayet karşılıyordu. Babamın parası da faturalar kira aylık market alışverişi gibi şeylere gidiyordu. Kardeşim büyüyünce annem tam zamanlı daha iyi işlere girdi. Yükseldi yani. İlkokul mezunu olarak evlenip çocuk yapmışken o kadın küçük çocuğu yedi yaşına geldiğinde kasiyerlik, muhasebe asistanlığı gibi işler yapar hale geldi. Yani uzun lafın kısası çocuğum küçük çalışamam lafı da boş. Kitapta bahsedilen psikolojik rahatsızlığa dayanıyor. Benim birçok tanıdığım kadın çocuklarını bir iki yaştan itibaren annelerine ya da kaynanalarına bırakıp çalışıyor. O büyük de ya onlarla yaşıyor ya gönüllü bakıyor ya da belli harçlığını veriyorlar. Olunca oluyor. Metropol kentleri bilmem ama benim şehrimde tam zamanlı 8-5 kreşler asgari ücretin yarısı kadar bir fiyat biçiyor, daha ince dil eğitimi ekstra sporlar gibi özellikleri olanlar da genel olarak asgari ücreti bulmuyor. Yani düzgün bir işi olan maaşı iyi olan biri buralara da verebilir. Yani hanımlar o çocuğum var çalışamam lafı kendi uydurduğunuz bir bahane.
22 yaşındayım ve bir iğne bile yok çeyiz için 👍🏻 mutluyum
muhteşemsiniz.kanal içeriği, enerjiniz..mükemmel
Hocam kadın bağımsızlık ve başarı korkusu çekiyorsa bu durum erkekler tarafından hem fiziki hem psikolojik olarak kullanılır ve bu çok kötü.
1:38:22 Akademi kadın erkek eşitliğinin en çok görülmesi gereken yer değil mi?
Belçika'da örgü klüpleri var.Erkekler de katılıyor🕸🕷
Bu kanal nerden düştü kafa açıyor. 🤑🤑🤑🤑
Benim annem yaşında kadınlar erkeklerin önünden geçmezler
Ceren hocam size, konuyla alakasız bir sorum olacak.
Müzik öğretmeni olarak, Kalenderi müzikleri üzerine araştırma ve hatta yüksek lisans yapmak istiyorum.
Ben bu konuda ne yapabilirim?
Bir fikriniz var mı?
Kalenderilikle ilgili bu kanalda önerdiğim kitapları makaleleri okumakla başlamanız gerekiyor. Okurken dipnot ve kaynakça kısımlarında ilgilendiğiniz alanla örtüşen diğer kaynakları bularak ilerleyebilirsiniz. Bektaşilikte yaşıyor Kalenderi müziği diyebileceğimiz şey, ayrıca bu konuyu araştırabilirsiniz.
Evlilik konusunu çok açmışlardı. Akrabaları ve aile çok sıkıntı çıkardım. Artık sözü bile geçmiyor. Hala geliyor. Bildikleri için söylüyorlar istemediğimi söylüyorlar. Düğünler de erkek arkadaşlarıma mesaj atıp konuşup. İşi bitiriyorum. Öyle durumlarda beni konuşturmuyorlar sıkıntı çıkarırım... diye :D
Ya of kızlar çabuk herkes toplansın bu böyle olmayacak. Ben bıktım yeter. 20 dk dinledim her şey o kadar doğru ki. Bıktım bıktık bunun bir yolu olmalı Z jenerasyonu olarak aynı şey yine bizde de var yeter artık bunun bir yerde bitmesi gerek
15:00 onemli
babanın eğitiminin ve entelektüel seviyesinin anneninkinden daha yüksek olduğu bir aileden gelen bir kız çocuğu olarak bilinçaltım bir kehanetmişçesine bu geleneği sürdürmeye devam mı edecek? eğer böyleyse bunu nasıl aşacağız?
Kitaptaki hiçbir probleme sahip değilim ama gelecek kaygısı beni mahfediyor yapabileceğimi biliyorum ama yok
ben maalesef. düzeltmeye çalışıyorum.
izledigim en iyi video helal
"Mona Lisa smile" filmini mutlaka izleyin. Tam olarak bu konu anlatılmış...
Çok güzel yayın
..hep daha fazlasının bekleneceği düşüncesi..?😊
Teşekkürler
Bende yaşıyorum o kabusları senelerdir tedavi görüyorum hiç birşey değişmedi sonunda frued un rüyaların yorumları kitabını aldım merakımdan artık. 54:12
HARİKASIN
Kitabın linki çalışmıyor ismini bilen varsa yazabilir mi?
Harika yayın❤️❤️
20:10 31:10 50:25 51:22 55:00
59:00
1:04:00 vd 1:15:00
1:14:39 hangi okul
Kitap adı nedir
25: 18 kendimi gördüm orada
Soyadı durumu artık değişti 2024 yılı itibariyle yeni evlenenler kadınlar sadece kendi soyadlarını kullanabilecekler.
16:24
Feminist manifesto (Adichie) incelebilir misiniz ?
Bakayım bi.
@@Tarih_Obası teşekkürler
Bende de tam tersi bi durum var ezelden beri buna ne deniyor acaba ciddi ve uzun süredir devam eden bi ilişkim olmasına rağmen uzun süre evlenmeyi düşünmedim. Okuduğum bölümü bitirdim başka bi bölüm okudum ve akademik kariyer hedefledim (ülkenin durumu malum işsiz kaldım tabi ki) sonra bir anda evlendim heralde korkunun bir kısmını yenmiş oldum şimdi de yeni bi fobim oluştu çocuk doğurup klasik bir ev hanımına dönüşmek :D şuan yüksek lisans yapıyorum herkes şimdiden başladı bile çocuk ne zaman diye sormaya her gün yeni bir korku ortaya çıkıyor benim gibi bu sıkıntıyı yaşayan var mı acaba
ben de yorumlarda bunu arıyordum. çünkü ben de bu bahsedilenlerin aksini yaşıyorum. hatta başarısızlık korkusu var, büyük hedefler edinip onları başarmak istiyorum. evlenmek beni de ürkütüyor, çocuk yapmak vs. sanırım biraz da büyüdüğüm ortamla alakalı çünkü babam hiç tutucu değil aksine çok açık fikirli, başarıyı destekleyici, güçlü bir kadın olmamı isteyen birisi. bu konuda şanslıyım, keşke herkesin normali bu olsa
@@onlyoneformekeske gercek ozfarkindaliga sahip olsaydiniz da baskalarinin farkindaliklari uzerinden masturbasyon yapmasaydiniz “babaniza” soyleyin onu da ogretsin
13:20
Malesef Ceren Hanim, bilincinde olunca bunlari cocuklariniza aktarmazsiniz diye bir sey yok. Sizin olusunuz direk cocuga aktariliyor😔
8:00
Beni anlatıyorrrrrrrr😢😢😢😢
10:31
Ben herkesin hayattan beklediginin farkli oldugunu düsünüyorum. Ev hanimi olmak isterdim dedigimde arkadaslarim bana saskin saskin bakmislardi iki sene önce nisanliyken 😂 benim ailem bana hic sen kizsin vs sacma sapan davranmadi annem her daim üstüme düser kardesimden ayri tutar kardesim erkek bu arada kiz cocugu baska der hep. Babamsa annemle sorunlu bi evliligi olsalarda beni cok severdi bizim ailede kiz erkek ayrimi yok. Ben anne babanin ayriligindan dolayi cok erken sorumluluk aldim 30 yasindayim 2 senedir evliyim ve 16 yasimdan beri kendi parami kendim kazaniyorum herseyimi kendim yaptim anneme de destek oldum annem hep calismak zorundaydi cünkp babam bu sorumlulugu üstlenmiyordu. Annemi özledigim zamanlari cok iyi hatirliyorum iste oldugunu bildigim gelecegini bildigin halde kadin yorgundu bizimde uyku saatiniz geliyodu gün bitiyodu. Is hayatimib 6 senesi projekt manager olarak gecti ama ben skildim eger kariyer basamaklarini tiktik cikarsam mutlu olurum sandim ama 6 senem bosa gitti. Ben evimle ilgilenmek kendimle ilgilenmek istiyormusum meger. Ev temizlemek beni mutlu ediyor yemek yaparken keyif aliyorum lakin hayatin pahaliligi yakami evliykende birakmadi ikimiz de calisiyoruz ama artik nanager degilim isimi yapip laptopu kapatiyorum hayatim isten ibaret degil artik dünyayi kurtarmiyomusum meger. Tek mutlu oldugum iscilerin beni cok sevmesiydi 6 senem cok eglenceliydi. Yarin yine 8.30 da is basi piyango tutsada kös kös oturup kadin programlarini izlesem. Tek eglencem call of duty bu aralar esim oynarken kaptm 😂
Lovıl amca level atlatmış
O kadar sinir olmusum ki bu erken cinsinden; erkek kültür yayıncılarıni dahi dinleyemiyorum.ATAERKİL MANDALAR.
bir erkek olarak bende de başarı korkusu var ama aştım aşıcam az kaldı
Şu çenesini sıkan arkadaş Ahmet yorumlarda bulamadım Mehmet başkan ın videolarını izlemesini tavsiye ederim
Kendini gerçekleştirme işe gitmekle mi olur?
Evet, çalışmakla oluyor.
@iremisler541 Size niye hususi açıklama yapayım pardon? İkna etmek zorunda mıyım? Fikrimi size kanıtlamak zorunda mıyım? Siz garsonluğu bulaşıkçılığı aşağı görüyorsunuz diye aşağılar mı? Soru zaten saçma sapan bir soru.
Ceren hanım OECD raporlarına erişim serbest. Bu raporlara bakılınca toplumsal cinsiyet ayrımı mesleklerindeki ayrışma en çok Avrupa ülkelerinde.. Akademisyen KADIN listesinde çok yukarıdayiz
Akademisyen kadınlar bizde sayıca çok yani. Bu neyi değiştiriyor anlamadım.
@@Tarih_Obası akademisyen kadınların bizde sayıca cok olması övünülecek birsey. Göğsümüzü kabartıyor bu durum Avrupa'daki birçok ülkede rakamlar öyle değil. Toplumsal cinsiyet rolleri konusunda Türkiye acaba daha mı açık fikirli sorusunu getiriyor aklıma
Gerçek öz yeterlilik mide bulandırıcı evet.
Zor bir hayatın zorluklarına tek başına katlanmaktır o tahminimce. Hayatımız bu derece zorlaştırılmamış olsa özyeterlilik de tadından yenmez gelirdi.
Full time asla çalışmam. Almanya'daki bu part time supeeeer
Annelik kadınların doğal mesleğidir .. hiç de küçümsenecek bir şey değildir. Oradaki başarı toplumu yönlendirir . Toplumu yaratır .
NP nöroloji hastanesine gidebilir Ahmet