Κάμνω το να φαίνεται πανεύκολο τζαι απλό Νεκατώνω τον καπνό πέρκι μου φκεί κατι καλό Με ένα Toyota Λευκωσία - Λεμεσό Δρομολόγια παράνομα με ραπ τζαι με αλκοόλ Πιάνω βάσανα της πόλης, αμαρτίες των γονιών Ειμαι φωνή των κακομάζαλων, όραση των τυφλών Η παρακμή των μουσικών, ο τελευταίος μοϊκανός Είμαι στα πάντα τελευταίος μα στο ραπ είμαι ικανός Βρώμικα κομμάθκια που αρκές των οχετών Ο πιο κακός mc μες το νησί των παγετών Το στόμα μας ανοίει μόνο να πεί κάτι καλό Έχω φτερά πάνω στη πέννα, άμαν γράφω να πετώ Έξω οι μπάτσοι καρτερούν για το νυσσιάνι Έχουν κάτω που τα κράνη την οτζιά με το λιβάνι τζαι Παπαγαλίζουν νόμος, τάξη, πειθαρχία Σακατέφκουν τα μωρά που διαδηλώνουν στα σχολεία Θωρώ στο βάθος, ερωτέφκουμε το λάθος Μουσική που περιθώρια, εννα σε φάμε σαν τα tacos Αντιμιλούμε στις αρχές του καθεστώτος Αν επούλουν τα γραπτά εννα τα 'θελεν ο Εωσφόρος " Ανησυχώ μεν παθω τζίνα που πάντα κράζω Μεν ρεζιλέψω γειτονιές, μεν τα χαμνίσω κάτω Να μεν την δούμε κάπως, να μεν χαθεί το πάθος Όπως αρκέψαμεν απλά τζαι ταπεινά στο βάθος" Χ2 Αν εκατάφερα να πκίαω ενα κοινό εν που το αγάπησα πολλά πριν να το φκάλω μες την πιάτσα Αν είμαι τζίνος που λαλώ τζαι γράφω μόνον ότι ζιώ, μπορείς απλά να καταλάβεις που τη φάτσα Ζιώ με φαντάσματα του πριν τζαι του μετά Σε δωμάτια σκοτεινά να πολεμούμεν εθισμούς Δώστου σιερετισμούς αλλα να παει στο καλό Ότι με κάμνει να πονώ πάντα φκάλω το σε ρυθμό Έχω πείσμα μιου οχτάχρονου που θέλει παγωτό Την μαστούρα 20αρι μόλις έμαθε το bong Τα νεύρα μιου μεσήλικα που πίνει ως το πρωί Την λύτρωση μιου γέρου πριν το θάνατο να δεί Αγάπη στα μωρά που το παλέφκουν, Εν παραπονιούμε μπρό, ξέρω παιθκιά που εν ορφανά Ξέρω μάνες που δουλέφκουν σε κουζίνες να ταΐσουν ενα στομα τζαι τζίνον αντιμιλά Είδα παιθκιά της ηλικίας μας να ψήνουν το γυαλί 10 μήνες πιο μετά τελικά στην εντατική Τζαι εσύ λαλείς μου για storακια μες στο club Για να σούζουμε το κώλο σαν πεινούμε φανερά. Χ2
Κάμνω το να φαίνεται πανεύκολο τζαι απλό
Νεκατώνω τον καπνό πέρκι μου φκεί κατι καλό
Με ένα Toyota Λευκωσία - Λεμεσό
Δρομολόγια παράνομα με ραπ τζαι με αλκοόλ
Πιάνω βάσανα της πόλης, αμαρτίες των γονιών
Ειμαι φωνή των κακομάζαλων, όραση των τυφλών
Η παρακμή των μουσικών, ο τελευταίος μοϊκανός
Είμαι στα πάντα τελευταίος μα στο ραπ είμαι ικανός
Βρώμικα κομμάθκια που αρκές των οχετών
Ο πιο κακός mc μες το νησί των παγετών
Το στόμα μας ανοίει μόνο να πεί κάτι καλό
Έχω φτερά πάνω στη πέννα, άμαν γράφω να πετώ
Έξω οι μπάτσοι καρτερούν για το νυσσιάνι
Έχουν κάτω που τα κράνη την οτζιά με το λιβάνι τζαι
Παπαγαλίζουν νόμος, τάξη, πειθαρχία
Σακατέφκουν τα μωρά που διαδηλώνουν στα σχολεία
Θωρώ στο βάθος, ερωτέφκουμε το λάθος
Μουσική που περιθώρια, εννα σε φάμε σαν τα tacos
Αντιμιλούμε στις αρχές του καθεστώτος
Αν επούλουν τα γραπτά εννα τα 'θελεν ο Εωσφόρος
" Ανησυχώ μεν παθω τζίνα που πάντα κράζω
Μεν ρεζιλέψω γειτονιές, μεν τα χαμνίσω κάτω
Να μεν την δούμε κάπως, να μεν χαθεί το πάθος
Όπως αρκέψαμεν απλά τζαι ταπεινά στο βάθος" Χ2
Αν εκατάφερα να πκίαω ενα κοινό εν που το αγάπησα πολλά πριν να το φκάλω μες την πιάτσα
Αν είμαι τζίνος που λαλώ τζαι γράφω μόνον ότι ζιώ, μπορείς απλά να καταλάβεις που τη φάτσα
Ζιώ με φαντάσματα του πριν τζαι του μετά
Σε δωμάτια σκοτεινά να πολεμούμεν εθισμούς
Δώστου σιερετισμούς αλλα να παει στο καλό
Ότι με κάμνει να πονώ πάντα φκάλω το σε ρυθμό
Έχω πείσμα μιου οχτάχρονου που θέλει παγωτό
Την μαστούρα 20αρι μόλις έμαθε το bong
Τα νεύρα μιου μεσήλικα που πίνει ως το πρωί
Την λύτρωση μιου γέρου πριν το θάνατο να δεί
Αγάπη στα μωρά που το παλέφκουν,
Εν παραπονιούμε μπρό, ξέρω παιθκιά που εν ορφανά
Ξέρω μάνες που δουλέφκουν σε κουζίνες να ταΐσουν ενα στομα τζαι τζίνον αντιμιλά
Είδα παιθκιά της ηλικίας μας να ψήνουν το γυαλί
10 μήνες πιο μετά τελικά στην εντατική
Τζαι εσύ λαλείς μου για storακια μες στο club
Για να σούζουμε το κώλο σαν πεινούμε φανερά.
Χ2
💣💣💣
💎💎💎