ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ถ้าเจอคนบูลลี่ เราไม่สนใจคำพูดเลยค่ะ ให้เค้าพูดกับลม เราไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมเราจะต้องกลัวพวกคนนิสัยเสียด้วย ข้อดีของการเริ่มต้นใหม่คือน้องสามารถหาเพื่อนใหม่ที่จะเป็นที่พึ่งทางใจโดยไม่ต้องไปสนใจคนนิสัยไม่ดีคนนั้น ออกไปทำกิจกรรม ช่วยเหลือคนอื่น ในมหาวิทยาลัยคนมาจากหลากหลายพื้นเพ น้องจะเจอเพื่อนที่ดีและเข้ากับเราได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าทิ้งชีวิตช่วงมหาวิทยาลัยไปเพียงเพราะคำพูดของใครเลยค่ะ ❤❤
เห็นด้วยนะครับเรื่องนี้ ส่วนตัวผมก็เป็นคนที่จะใจแข็งสู้กลับ แต่ก็มีคนที่ทนไม่ไหวกับคำพูดจากคนพวกนี้เช่นกัน ยังไงก็อยากให้น้องลองหากลุ่มเพื่อนที่เป็น "เพื่อน" เราจริงๆ แล้วเพื่อนๆ จะพาเราสู้ไปด้วยกันครับปล. อาจจะดูเหมือนต้องพึ่งพาเพื่อน แต่คนที่เป็นเพื่อนเราจริงๆ จะพร้อมพาเพื่อนไปด้วยกันครับ
จริงๆก็น่าลำบากใจถ้าอยู่ห้องเรียนเดียวกัน แต่ไม่ควรไปสนใจให้มากนัก เพราะมันเป็นสิ่งไม่มีค่าต่ออนาคต หน้าที่ปัจจุบันคือกอบโกยความรู้และมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน และในอนาคตต้องมีงานทำหรือทำธุรกิจตัวเองให้ได้ ถ้าไม่มีงานไม่มีเงินนี่แหละสำคัญกว่า ทำจิตใจให้สงบอาจจะไปนั่งสมาธิก็ได้วันละ20นาที สมาธิช่วยแก้เครียดได้นะครับและทำให้สมองได้พักบ้าง อย่าเครียดมากเพราะความเครียดทำลายสมองเหมือนกัน
กลัวทำไมมีไรก็สาดไปดิ
มันไม่สนไม่ได้ค่ะ ถ้าต้องเจอทุกวัน ๆ ๆ ยิ่งเงียบไม่ตอบโต้ก็ยิ่งโดน ๆ ๆ ด่ากลับเท่านั้นที่จะทำให้พวกมันหยุดบูลลี่เรา
สำหรับผมมี2วิธีครับ 1. กรณีเลี่ยงไม่ได้และอีกฝ่ายไปเล่าให้คนอื่นฟังต่อแนะนำให้เราพูดไปตรง ๆต่อหน้าเขาและเพื่อนเขาว่าคนนี้เคยทำอะไรกับเรามาบ้างและหวังว่าขึ้นมหาลัยแล้วจะโตขึ้นมีความคิดความอ่านมากขึ้นคงเลิกหวังว่าจะเลิกทำนิสัยแบบเก่าแล้ว แต่ต้องพูดตามจริงนะครับอย่าแต่งเรื่องไม่งั้นจะดูแย่กว่าเดิม( ถ้าได้เข้าม.ที่สังคมดีเพื่อนคนอื่น ๆจะพากันตีตัวออกห่างคนที่บูลลี่คนอื่นโดยอัตโนมัติ และคนที่ชอบบูลลี่จะกลัวเหยื่อที่กล้าสู้แบบเขาคาดไม่ถึง )2. ถ้าเลี่ยงได้แบบตลอดระยะเวลาที่เรียนไม่ต้องเจอ-ทำงานร่วมกันก็ต่างคนต่างอยู่ครับไม่ต้องไปยุ่งให้มากความแต่จริง ๆควรนำไปปรับใช้ตามความเหมาะสมของแต่ละคนเพราะเรื่องของแต่ละคนมีรายละเอียดที่ต่างกันครับ
เคสบูลลี่ตอนนี้เราว่าสังคมไทยให้ความสำคัญกับการบูลลี่มากขึ้นมากๆแล้วค่ะ คนที่ต้องกลัวควรเป็นคนที่ทำน้องมากกว่าเพราะตัวเองคือผู้กระทำ ให้น้องใช้ชีวิตปกติไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องเชื่อฟังถ้าคนนั้นพยายามจะสั่งอะไร เค้าพูดอะไรก็ไม่ต้องสนใจมองเป็นอากาศธาตุไปเลยค่ะ เรามีสิทธิที่จะเลือกว่าอยากเข้าใกล้หรือออกห่างใครค่ะสังคมมหาลัยไม่ปิดเหมือนมัธยม ผูกมิตรกับเพื่อนใหม่เยอะๆมีความสุขในชีวิตมหาลัยให้เต็มที่ค่ะ อดีตที่ผ่านมามันอาจเป็น Trauma ในจิตใจเป็นกำลังใจให้น้องก้าวข้ามผ่านความกลัวในใจให้ได้ค่ะ แต่ถ้าคนนั้นยังไม่หยุดและแกล้งหนักขึ้นถ้าเป็นเรา เราคงประจานเลยค่ะว่าไอ้คนนี้คือคนที่กระทำเรามาตั้งแต่ ม.ปลาย
การใช้กำลังเป็นเรื่องผิดคือความคิดของคนอ่อนแอครับ ถ้าไม่อยากโดนบูลลี่ต้องหัดใช้กำลังให้เป็นไม่ได้บอกให้ไปทำร้ายใครแต่ต้องรู้จักการใช้กำลังป้องกันตัวเอง ถ้าบลูลีแค่คำพูดก็ต้องจัดการใจตัวเองไม่ต้องสนใจคำพูด ถ้าโดนไถ่ตังโดนทำร้ายร่างกายก็ต้องตอบโต้ให้รุนแรงกว่าเอาให้ตายไปข้างไม่งั้นมันจะไม่จบบอกเลย ต้องให้ถึงขั้นถึงโรงบาลขึ้นโรงขึ้นศาลมันถึงจะจบถ้าเจอบูลลี่แบบใช้กำลังนะ
ความคิดผมคือคนที่ควรแก้ปัญหาคือคนนั้นครับ ส่วนตัวเราก็มีความสุขกับเพื่อนที่เราเอนจอยด้วยก็พอแล้วครับ ถ้าเจอกันหรืออะไรกันเราก็ไม่ต้องสนใจครับเขาก็คงมีเพื่อนใหม่ของเขา ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เข้าใจความรู้สึกนะครับ เข้ามาปี1เหมือนเริ่มต้นสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆแต่พอเจอแบบนี้ทำเอาแอบกังวลเหมือนกัน สุดท้ายก็ขอให้คนที่มาเล่าปัญหาให้พี่เนสฟัง มีความสุขในช่วงมหาลัยมากๆนะครับบเอนจอยกับเพื่อนที่ดีกับเรานะครับ สู้ๆ
เรียนระดับมหาวิทยาลัยแล้วยังมีการบูลลี่กันอีกหรอ ส่วนตัวไม่เคยเจอ แต่ถ้าเกิดเขามาบูลลี่น้องอีก แนะนำให้บอกอาจารย์ที่ปรึกษาค่ะ ให้อาจารย์เป็นคนตักเตือนก่อน
ถ้าต้องเจอจริงๆอยากแนะนำเรื่องเปลี่ยนแนวคิดสำหรับคนบูลลี่ครับ อย่าไปสนครับ(พูดง่ายแต่ทำยาก) อยากให้มองให้ได้ว่าเค้าไม่ได้มีผลอะไรกับตัวเราขนาดนั้นครับ เค้าไม่ได้ให้ข้าวเรากิน ให้เงินเราใช้ ในเมื่อเราสามารถเลือกคนที่เราคบได้ เราสามารถเลือกจะเก็บคำคนอื่นมาใส่ใจให้มีผลต่อเราได้เหมือนกันครับ ในเมื่อไม่ว่าจะมีเขา ไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ แนะนำให้มั่นใจในตัวเองต่อไปครับ แค่ไม่เดือดร้อนคนอื่น อย่าไปใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆครับ ตัวผมแทบไม่มีเพื่อนเลยในมหาลัยมี2-3คนในห้องยังผ่านมาได้ครับ แรกๆอาจรู้สึกร้อนรน เหงา โดนหัวเราะเยาะ แต่มันไม่ตายครับ ยิ่งถ้าเราไม่ใส่ใจจะมองเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ เวลาโดนล้อผมยิ้มมุมปากละส่ายหัวใส่ คนล้อละคนที่ร้อนใจหัวร้อนจะเป็นมันแทนครับ ผ่านมาได้จะรู้สึกหลุดพ้นด้วยซ้ำ โทรศัพท์เอย อินเตอร์เน็ตเอย มีหลายช่องทางที่แก้เหงาให้คุณได้ครับสมัยนี้ ถึงจะทำได้ยากแต่อยู่ด้วยตัวเองให้ได้ครับ อย่าให้จิตใจเราร้อนรนเพียงเพราะใครคนใดคนนึงหนือคนกลุ่มนึงไม่ชอบเรา
ไม่เป็นไรครับ เดินผ่านไม่สนใจ เราอย่าไปหาเรื่องก่อน อยู่เฉยๆ หาเพื่อนดีๆและอยู่ด้วยกันตลอดช่วยเหลือกัน ถ้าเราไม่สนใจมันก็คงจะเลิกไปเอง แต่ถ้าเขามาหาเรื่องก่อนเราก็ใส่แม่งเลยสั่งสอนไปสักทีและก็บอกว่าถ้ามีปัญหามาคุยกันตัวๆไม่ต้องพาพวกมา ส่วนใหญ่คนชอบดูถูกคนมันมักจะมีเพื่อนเป็น backup มันก็เลยกล้าที่จะ bully คนอื่น คนพวกนี้มันไร้สาระอย่าไปให้ค่ามันครับตลาดล่างของแท้
ล้อเล่นที่บอกว่าใส่แม่งเลย ถ้ามาหาเรื่องเราก็แค่ดูท่าทีและก็ใจร่มๆ ปรึกษาอาจารย์ดีกว่า
ที่ทำเรื่อง ศพเด็ก2002ศพหน่อครับ หรือมีแล้วครับผมหาไม่เจอ
โปโตรไกด์ ได้ยินครั้งแรกจาก แฮร์รี่พอตเตอร์แหละ
ชอบการเล่าเรื่องหรือการวิเคราะห์ของช่องนี้มาก💖💖
เคสนี้โคตรหลอนเลยคร้าบ
ภาค 1 ฉากที่แม่ตกลงไปในหลุมแล้วมีโครงกระดูก เท่าที่รู้มาเขาใช้โครงกระดูกมนุษย์ของจริง โดยไม่ได้บอกนักแสดง ไม่ทราบว่าจริงมั้ย ดูจากช่องอื่นมาค่ะ
ขอพูดเรื่องเพิ่ม content เกี่ยวกับการขอคำปรึกษานะคะ ในฐานะที่เป็น subscriber ของช่องคุณเนสไม่คิดว่าน่ารำคาญเลยค่ะ ยิ่งทำให้เห็นว่าคุณเนสใส่ใจกับผู้ติดตามมากๆ และไม่รู้หรือไม่แน่ใจอะไรก็ใช้เสียงของตัวเองในการเปิดรับมุมมองจากคนที่มีประสบการณ์อีกที ไม่ผิดหวังที่ติดตามจริงๆค่ะ 🥹🫶🏻
ให้น้องผูกมิตรกับเพื่อนๆไว้เยอะๆค่ะ ใช้แค่ความดีของเรานี่แหละให้เพื่อนๆรอบตัวรักเรา และถ้าเราโดนคนนั้นแกล้ง เพื่อนๆก็จะได้ช่วยปกป้องเราค่ะ แต่มหาลัยคงไม่เจอกันง่ายๆหรอกนะคะ แต่ละคนก็ลงเรียนวิชาไม่เหมือนกัน น่าจะน้อยโอกาสที่จะได้เจอกัน
99.99%ถ้ามันสามารถผูกมิตรกันได้ตั้งแต่ต้นมันไม่บูลลี่กันหรอก เพื่อนๆช่วยปกป้องหรือค่อยช่ำเติม ผมนี้ช่วยพวกถูกบูลลี่มาตลอด ไม่มีมีหรอกพวกโดนบูลลี่จะถูกเพือนๆส่วนใหญ่ปกป้องส่วนใหญ่ไม่อยากยุ่งทั้งนั้น สังคมของคนถูกูลลี่ปัจจัยคนรอบข้างสังคมตรงนั้นสำคัญมาก 100%สังคนตรงนั้นมันเน่าแก้ที่ตัวคนถูกบูลลี่อย่างเดียวไม่มีทางได้
ถ้าเจออดีตคนบุลลี่ “เป้าหมาย” ที่คุณควรตั้งเป้าและทำให้สำเร็จให้ได้เลยก็คือ “ลดทอนความสำคัญของเขาในชีวิตให้คุณให้ได้มากที่สุด” นั่นก็คือการทรีทเขาให้เป็นฝุ่นมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ถ้าหากคุณไม่เคยทำร้ายเขามาก่อน หรือหากเขาไม่ใช่คนจิตวิปริตมากพอ เพียงแค่คุณไม่เฉียดเข้าใกล้วงจรเขา เขาก็คงไม่ไล่ตามคุณ หรือหากเขาพยายามตอแยคุณ ขอให้คุณพยายามหาเพื่อน สร้างโล่กำบังของคุณ และสร้างคุณค่าของคุณให้มากพอที่เพื่อนในมหาลัยคุณมองว่า คุณมีประโยชน์มากพอที่จะคบค้าสมาคมด้วย แม้วิธีการคิดแบบนี้จะดูไร้หัวใจใช้ผู้อื่นเป็นเครื่องมือ แต่วิธีการที่คุณปฏิบัติกับคนที่คุณรักษาความสัมพันธ์ด้วยนั้น คุณควรให้ความสำคัญกับพวกเขา และอย่าทำตัวเหมือนคนที่บุลลี่คุณเด็ดขาด
ขอเล่าประสบการณ์นะคะ เราเป็นอีกหนึ่งคนที่โดนบูลลี่มาตั้งแต่ม.ปลาย แล้วพึ่งมารู้ว่ามีบูลลี่3คนจากโรงเรียนเก่ามาด้วย ตอนนั้นฝันเราพังทลายหมดเลยค่ะ คิดว่าจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่แแต่กลับต้องมาเจอเรื่องเดิม ด้วยการที่โดนบูลลี่ติดกันมา3ปี สภาพจิตเราย่ำแย่มาก บอกคนในครอบครัวแล้ว แต่พวกเขาก็บอกงานยุ่งมากไม่ว่างพาไปหาหมอ เราจิตตกมากค่ะ ไม่เป็นอันกินอันนอน ขังตัวเองในห้อง ทะเลาะกับแม่เรื่องขอลาออกเพราะตอนนั้นสุขภาพจิตเราแย่มาก สุดท้ายเรียนได้2เดือนก็ต้องลาออกค่ะ เราไม่ไหวจริงๆที่จะต้องเรียนร่วมชั้น คณะ และสาขาเดียวกันไปอีก4ปี ปัจจุบันถ้าเทียบชั้นกับเพื่อนๆ เรากำลังจะขึ้นปี4ค่ะเสียดายที่ไม่ได้เจอช่องพี่เนสเร็วกว่านี้ T T
ขอกอดนะคะ ดีใจนะคะเธอยังน้อยเธอยังมีชีวิตอยู่ยังไม่ได้คิดถึงทางนั้นและไปเลย ขอให้มีชีวิตใหม่ที่ดีขึ้นนะคะ
@@xc9739 ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆเลยค่ะ🥹🙏🏻
ให้ตะกั่วกับคนในครอบครัวก่อนคนละ 3 เม็ด แล้วแจกตะกั่ว 3 คนนั้น คนละ 6 เม็ด น่าจะหายนะครับ อาการนี้รักษาไม่ยาก
สิ่งไม่สำคัญในชีวิตควรจะอยู่ห่างๆไว้ สิ่งสำคัญในชีวิตที่สุดคือมีความรู้มีงานทำหรือมีธุรกิจของตัวเองทำตลอดชีวิต เพราะชีวิตต้องใช้เงิน และมีมิตรแท้ ในยุคนี้2566งานสำคัญมากต่อการดำรงชีวิต ฝึกนั่งสมาธิวันละ20นาทีก็ได้ช่วยให้จิตใจสงบหายเครียดแล้วสมองพร้อมทำงานเต็มที่
ทำเกี่ยวกับนักแสดงที่เล่นเป็น โจ๊กเกอร์ ได้ไหมคะ แบบอาการที่มักเกิดขึ้นกับคนที่แสดงตัวละครนี้ มันน่าสนใจดีค่ะอยากฟังพี่เล่ามาก ❤
แชร์ ปสก เรียนsecเดียวกัน เจอกันเกือบทุกวัน เจอเมื่อไหร่ก็จิกกัดนินทา แต่เราไม่สนใจค่ะ ให้ทำเหมือนเขาเป็นฝุ่นที่รู้ว่ามีแต่เรามองไม่เห็นนิ พอเขาเห็นว่าเราไม่สนใจเขาเขาก็จะหยุดไปเอง ปล.ทำเกรดเราให้ดีกว่าเขาเป็นการเอาคืนที่ดีที่สุดค่ะ หัวเราะทีหลังสะใจดี555
Poltergeist ขึ้นชื่อเรื่องความอาถรรพ์จริงครับ ไม่ว่าจะกี่ภาคต้องมีคนเสียชีวิต คิดว่าคงไม่มีใครกล้ารีเมคเรื่องนี้อีก แต่พล็อตเรื่องดีนะ เสียดายมาก
ถ้าจำไม่ผิดหลังจากลงเรียนได้ไม่เกิน2weeks สามารถย้ายเซคได้นะคะ ไม่รู้มอื่นเป็นป่าว ย้ายหนีเลยค่ะ ในช่วงชีวิตมหาลัยเราใช้ชีวิตในคลาสน้อยมากๆ ตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบ เวลามีงานกลุ่มเราจะหากลุ่มงานขึ้น จะได้ไม่ต้องไปสุงสิงกับพวกที่บูลลี่เราค่ะ
ไม่ชอบสิ่งใด อย่างทำสิ่งนั้นกะผู้อื่น ใครทำเรา เราไม่จำเป็นต้องตอบโต้ เราเอาเวลาไปทำอะไรที่มีประโยนช์จริงๆดีกว่า นอกจากเค้ามาทำร้ายร่างกายกับเรา อันนี้ควรสู้
อ๋อ หนังเรื่องนี้รู้จักค่ะ เคยไปหาอ่านคร่าวๆเกี่ยวกับที่นักแสดงเสียชีวิตด้วย
ถ้าเป็นเราคงแนะนำว่า มันยาก แต่พยายามเลี่ยงและอย่าไปสนใจ แต่แอบคิดว่า ช่วงอายุของการเรียนมหาวิทยาลัย มันน่าจะเป็นช่วงที่คนมีความรู้ผิดชอบชั่วดีบ้างแล้ว และเรื่องของการบูลลี่ควรจะน้อยและมีคนไม่เห็นด้วยแล้ว เราอาจจะให้คำแนะนำได้ไม่ดีนักเพราะตัวเองเป็นคนไม่ยอมคน ด่ามาด่ากลับ ไม่ค่อยเจออะไรแบบนี้เท่าไหร่ แต่อยากเป็นกำลังใจให้น้อง ใดๆก็ขอให้น้องผ่านเหตุการณ์ที่น่ากังวลนี้ไปได้อย่างราบรื่นนะคะ
เรื่องการบูลลี่ คุณต้องสู้ครับ ปกป้องตัวเองก่อนอย่าหวังให้คนอื่นปกป้องคุณ รักษาศักดิ์ศรีตัวเองก่อน
ถ้าเจอแบบนี้ คิดว่าต้องขึ้นอยู่กับทัศนดติของเจ้าตัวค่ะ ความ trauma มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ถ้าเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับ ถ้าน้องมี trauma หนัก มีความกลัวความไม่มั่นใจ ให้ปรึกษาอาจารย์ประจำ sec เลยค่ะ มหาลัยนั้นอาจารย์จะสนิทกับเด็กมากกว่ามัธยมมากๆ มองหาอาจารย์ดีๆ แล้วน้องไปนั่งคุยกับอาจารย์แบบเปิดใจเลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง ให้อาจารย์เขาช่วยจัดตารางเรียนให้ไม่เจอกัน ให้เพื่อนอาจารย์ช่วยคอยดูพฤติกรรมของอีกฝ่ายให้ ถ้าเกิดอะไรข้ามเส้นขึ้นมา น้องไปแจ้งตำรวจเลย แล้วให้อาจารย์เป็นพยาน ตีเรื่องให้ใหญ่ ให้อีกฝ่ายเป็นที่รู้จักไปทั่วมหาลัยเลยว่าเป็นพวกบูลลี่ คนที่อายควรเป็นคนที่รังแกคนอื่น ไม่ใช่ตัวน้องถ้าไม่ได้มี trauma หนักอะไร ถ้าไม่เจอกันหรืออีกฝ่ายไม่ข้ามเส้นก็ไม่ต้องสนใจก็ได้ค่ะ มองเขาเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่น่าคบ ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยว ทำเป็นไม่รู้จัก ตั้งใจเรียนตั้งใจคบเพื่อนมีชีวิตของเราไป ที่สำคัญคือถ้าเขาเรียกไปไหนอย่าไปเด็ดขาด ปล่อยให้อีกฝ่ายดิ้นเห่าไปเองข้างเดียว อย่าไปมีปฏิกิริยา คนที่เขาเห็นเขาตัดสินได้เองค่ะว่าใครเป็นยังไง พวกบูลลี่ส่วนมากจะเพราะต้องการ power and control ค่ะ คือเขาทำแบบนี้กับคนอื่นเขาจะรู้สึกว่าเขามีอำนาจ เขาควบคุมอะไรสักอย่างได้ มีความเป็นไปได้ที่เขาจะโดนจากที่อื่นมาจนเขารู้สึกสูญเสีย power and control ของตัวเองจนต้องมาหากับคนอ่อนแอกว่าเพื่อเติมเต็ม ตามทฤษฎีคือถ้าเขาหาจากเราไม่ได้ เขาก็จะไปหาจากคนอื่น ตามปกติ (เลเวลธรรมดา) ถ้าเราทำเป็นไม่สนใจไม่พูดด้วยไม่คุยไม่มีฏิกิริยา เขาจะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการและไปหาจากที่อื่นแทน แต่ก็จะมีพวกเลเวลสูงที่ตรรกะพังประมาณ "มึงไม่สนกูจะทำหนักขึ้น" เราก็ต้องตอบโต้ค่ะ ต้องทำให้เขารู้ว่าเขาล้ำเส้น ให้เขารู้ว่าเราไม่ยอม ด่ากลับไปต่อยกลับไป หาคนมาช่วย แจ้งอาจารย์ แจ้งตำรวจ ดึงผู้ปกครองอีกฝ่ายมาเกี่ยว ทำเรื่องให้ใหญ่ให้พวกบูลลี่คนอื่นได้อาย อันนี้ตามความหนักของเรื่องราวต้องให้น้องเขาลองคิดย้อนไปเพื่อวิเคราะห์พฤติกรรมอีกฝ่ายดูค่ะ แล้วลองวางแผนดูว่าจะทำยังไง ถึงเราจะอยู่เฉยๆไม่ได้ทำผิดอะไร ถึงเราจะรู้สึกว่าไม่แฟร์ แต่เมื่อปัญหามันเกิด จะมามัวตีอกชกหัวไม่ได้ ก็ต้องวางแผนแก้ปัญหาให้ดีที่สุด เอาชนะความกลัวของตัวเองให้ได้ เชื่อในตัวเองว่าเราก็เข้มแข็งพอ ตอบโต้ด้วยสติ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ นี่คือความคิดเห็นของคนรอบนอกมากๆ ซึ่งอาจจะไม่ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์สถานการณ์ต่างๆว่าโดนมาหนักแค่ไหน อาจจะช่วยได้บ้างไม่มากก็น้อยหรืออาจจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย กรณีนั้นต้องขอโทษจริงๆค่ะ แต่สำหรับเรา เรามองว่า ถ้าเราหลีกเลี่ยงไปตลอดมันก็จะไม่จบไม่สิ้นอะค่ะ เราอาจจะหนีจนไปเจอเขาในที่ทำงานอีกก็ได้ ลองหาเพื่อนที่คณะและสาขาให้ได้เยอะๆค่ะ ไม่มีคนนี้ก็อาจจะมีคนนึงที่อยู่ข้างๆเรา เพราะไม่รู้ว่าครูที่ปรึกษาจะช่วยอะไรได้มั้ย ถ้าเขามาทำอะไรเราเราสามารถสู้กลับได้ค่ะเพราะเราไม่ผิดและเราไม่ได้เริ่มก่อน แบบว่าจวนตัวแล้วอะไรประมาณนั้น ที่สุดแล้วเป็นกำลังใจให้นะคะแตะมือออ
สำหรับอาถรรพณ์หนังต้องยกให้rosemary babyอันดับหนึ่งครับตัวหนังก็เป็นหนังแนวลัทธิสยองหดหู่ตอนท้ายดูแล้วจิตตกอาถรรพณ์กองถ่ายก็น่ากลัวมากๆครับเหมือนต้องคำสาปเพราะลบหลู่พระเจ้าประมาณนั้นครับ
การที่มีคนมาบูลลี่เราบ่อยๆเรามองว่า เพราะเขาเห็นว่าเราแกล้งง่ายนะ แกล้งแล้วเราไม่สู้ ไม่หือไม่อือในความเห็นเรานะ ไม่ต้องสู้กลับก็ได้ แต่เราต้องไม่แสดงความอ่อนแอให้เขาเห็น ไม่แสดงความกลัวให้เขาเห็น เมินได้ก็เมินไปเลย และเราคิดว่า ถ้าเราหาเพื่อนใหม่ แล้วใช้เวลากับเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ๆห่างหายไปจากเจา เขาน่าจะห่างหายไปเองขอให้น้องคนนั้น มีชีวิตมหาลัยที่มีความสุขค่ะ 🙂🙂-------------------------------------------------------------------------ได้ยินมาว่า เรื่อง Poltergeist สร้างโดยมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงไม่ได้ถึงขั้นปิศาจเข้าสิงหันคอมาทั้งคอแบบในหนัง แต่มีการไล่ผีเกิดขึ้น และมีคนตายและบ้านที่เกิดเหตุ ถูกเผาทิ้งไปแล้วเรื่องจริงมั้ยไม่รู้ แต่เคยได้ยินมาอย่างนั้น
คิดถึงเรื่องเล่าสยองใน creepy pasta
เลี่ยงๆก็ได้นะต่อให้เซคเดียวกัน แต่ลองไม่สนใจเขาละไปหาเพื่อนดู เพราะมหาลัยมันไม่ได้เหมือนมัธยมที่ต้องอยู่ด้วยกันทั้งวัน มันแค่2-3ชม. ละบางทีก็ไม่ได้ไปเรียนทุกวัน เทอมต่อๆไปก็ลงเซคให้มันคนละเซคกันก็ได้ แล้วเพื่อนมหาลัยมันโตกว่ามัธยมอยู่แล้วยิ่งเขามายุ่งกับเรา เขานั่นแหละที่จะโดนมองไม่ดี แล้วถ้าหาเพื่อนได้ เพื่อนพร้อมปกป้องคุณแน่ๆไม่ต้องห่วง
พี่ครับวิเคราะห์ mv เพลง จากตรงนี้ที่เคยสวยยงาม หน่อยครับผมว่ามันมีฉากที่น่าสนใจอยู่นะครับ
เรื่องน้องอายุ 12 โดนวินิฉัยผิด เราก็เคย ต้องอายุ 12 หมอมองหน้าเราแบบเหยียดมาก แล้วพูดว่าตัวแค่นี้ เป็นได้แค่โรคกระเพาะเท่านั้นแหละ อาการไม่ได้หนัก ทั้งๆ ที่เราไปหาหมอด้วยอาการตัวบวมหนัก กินข้าวไม่ได้ เส้นเลือดฝอยแตกทั้งตัว กินยาโรคกระเพาะก็ไม่หาย จนแม่กังวลมาก พาไป รพ ใหญ่ ถึงได้รู้ว่า ไตใกล้ล้มเหลว หัวใจเต้นแรงผิดปกติ และมีอาการหัวใจโต หลอดเลือดกำลังตีบ เนี่ย หมอ รพ นั้นคือเกือบทำเราตายจริงๆ
Fun fact: อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้หนังเรื่องนี้ดูต้องคำสาปมากขึ้นน่าจะเพราะมีข่าวลือว่าในหนังมีฉากที่ใช้โครงกระดูกจริงด้วย
เราเคยมีประสบการณ์โดนบูลลี่ค่ะ ตั้งแต่ประถมเป็นเพื่อนในกลุ่มโดนหนักมากทั้งไม่เล่นด้วยแกล้งต่างๆนานา เราทนมาตลอดเพราะเราคิดว่าพอมัธยมคงไม่เจอกันเเล้วแต่ก็คิดผิดเพราะก็ยังเจอเพื่อนกลุ่มเดิมเเต่เราพยายามหาเพื่อนใหม่ค่ะเริ่มมีสังคมใหม่ทำให้ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนกลุ่มเดิม เราอยู่กลับเพื่อนกลุ่มใหม่ดีกว่าเดิมจนตอนนี้มหาลัยเเล้ว เราทำชีวิตตัวเองให้ดีค่ะอย่าไปแคร์
ถ้าคณะเดียวกันก็ไม่น่าเท่าไหร่ มันไม่เหมือนมัธยมแล้วอะที่หนีไม่ได้ต้องทนอยู่ในห้องกับคน30-40คน
จากประสบกาณ์ส่วนตัวนะคะ ไม่ว่าจะต้องเรียนเซคเดียวกันหรือไม่ คิดว่าที่น้องคิดว่าหลุดพ้นจากคนบูลลี่แล้วคือจริงนะ อยากให้คิดว่าเราหลุดพ้นแล้วจริงๆ พอเราเปลี่ยนสังคมใหม่ไปแล้ว สังคมที่ใหญ่ขึ้น ถ้าคนที่เคยบูลลี่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรเราตอนที่มาอยู่มหาลัย เราก็ปล่อยเลย ไม่สนใจ ไม่คุย เหมือนไม่มีตัวตนไปเลย อย่าไปให้ค่ากับคนแบบนี้ โฟกัสกับสังคมใหม่เพื่อนกลุ่มใหม่ของเรา เรื่องเรียน ทำกิจกรรม ใช้ชีวิตมหาลัยให้เต็มที่ ช่วงแรกๆคนที่บูลลี่เค้าอาจจะสนใจเรา แต่ซักพัก คนที่บูลลี่เรามันก็จะมีสังคมใหม่ของเค้าเหมือนกัน ความสนใจของเค้ามันก็จะโดนเบนไป อีกอย่างถ้าเค้าเป็นคนนิสัยไม่ดีจริง เดี๊ยวสังคมมหาลัยก็จะสอนเค้าเอง
วิธีแก้ในกรณีที่เราโดนบูลลี่ สำหรับผมนะเราต้องทำให้ตัวเองเก่งๆครับ เราไปเช็คเลยว่าเทอมนี้เรียนวิชาอะไรบ้าง แล้วเราก็เริ่มอ่านเลย อ่านเหมือนจะสอบในอีก 2 สัปดาห์อะครับ อ่านอย่างเดียวมันจะลืมง่าย + ง่วงนอนใช่ไหมให้อ่านแบบคร่าวๆ แล้วทำโจทย์ไปด้วยสำหรับวิชาคำนวณนะคับ โจทย์แบบง่ายๆก็พอครับ เอาไว้เช็คว่าเราใช้สูตรเป็นไหม แล้วพอใกล้สอบเราค่อยไปหาข้อสอบมาทำอีกรอบครับ ข้อสอบหาได้จากพวกรุ่นพี่ พวกสายรหัส ไม่ก็ร้านถ่ายเอกสารในมหาลัย มันจะมีเอกสารที่รุ่นพี่เอามาถ่ายๆไว้ แล้วทางร้านให้เราซื้อได้ มันจะค่อนข้างตรงกับที่เราเรียนเลยครับ ผมบอกเลยนะ ยิ่งเราเก่ง เราทำข้อสอบแล้วคะแนนท็อปๆ คนไม่กล้าบูลลี่เราหรอกครับ มหาลัยมันแข่งกันที่สกิลแล้วครับ เรื่องเพื่อนเยอะเพื่อนน้อยผมว่า เอาเพื่อนน้อยแต่มีคุณภาพดีกว่า สุดท่ายจบมาต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปตามทางของตัวเองอยู่ดีครับ เก็บเพื่อนน้อยๆแต่ดีกับเราเอาไว้เชิญไปงานแต่ง งานบวช หรือไปเที่ยวเกาะ เที่ยวไกลๆ ปีละครั้งดีกว่า ผมเป็นคนเพื่อนเยอะ เยอะมาก เพราะผมเป็นสายบันเทิง ชอบพูด ชอบหยอกล้อ แต่เอาจริง ผมก็อยากมีเพื่อนน้อยๆเพราะผมรู้สึกโฟกัสกับการเรียนมาก ไม่ค่อยหลุด ไม่ค่อยเหลวไหลด้วย
ก็ถ้าเขายังคงจะบูลลี่เราอยู่ เราก็ไม่ต้องไปสนใจ เราก็ดำเนินชีวิตและหาเพื่อนดีๆ เค้าจะเอาอะไรเราไปพูดใส่ไข่ก็ไม่ต้องไปสน ถ้ามันกลายเป็นผลกระทบกับเราจริงๆ ให้เวลากับมัน ความจริงจะเฉลยเอง เพราะสังคมมหาลัย ไม่ใช่สังคมเด็กๆ แล้ว เป็นสังคมแห่งการคัดสรรว่าใครจะเดินต่อไปได้หรือใครจะหักขาของตัวเอง ให้ธรรมชาติคัดสรร-
เราถ้าเจอคนบูลลี่ เราจะไม่ไปยุ่งค่ะ แต่อีกทางถ้าเราหมั่นไส้มากๆเราจะหาจุดด้อยของมันแล้วจะประจานเนียนๆให้มันเจ็บไปจนกว่ามันจะเลิกยุ่งกับเราค่ะ แต่ปกติเราจะไม่ยุ่งก้แค่เข้าเรียนสอบเสร้จละเลิกกลับห้องค่ะ
เด็กๆคะ เข้มแข็งเข้าไว้สิคะ ใครมาบูลี่เราก็ดด่ามันกลับไปเลยคะ คนที่มาบูลี่เรามันมีเีอะไร สมบูรณ์แบบขนาดนั้น บูลลี่กลับเลยค่ะ โลกนี้ไม่มีใครดีพร้อมจนมาบูลี่คนอื่นหรอก เขาอิจฉาต่างหาก เด็กคนนั้นมีปมแล้วพยายามหาทางรับายผิดๆ ตั้งสติคะ อย่าไปกระโดดตึกค่ะ รักตัวเองมากๆ ใส่ใจแค่คนที่ควรใส่ใจคะ พระพุทธเจ้ายังเคยโดนนินทา
ถ้าในตอนนั้นคง ร้องไห้ หลบหนี หลีกทาง ถ้าถามในปัจจุบันเรียนจบแล้วโตแล้ว คงเข้าไปคุยเพื่อความสบายใจ ไม่ต้องเข้าใจกัน แต่ให้เราปล๊อดล๊อกตัวเอง
เรื่องบูลลี่สำหรับผมวิธีเคยผ่านคล้ายๆแบบนี้มาเหมือนกัน ผมใช้วิธีเลี่ยงคือเปลี่ยนบุคลิคตัวเองเวลาอยู่กับเขาเลยใช้จิตวิทยาว่ากุไม่ใช่คนเดิมแล้วนะ ถ้าน้องไม่กลัวก็ทำทีท่าสู้กลับไปได้เลย ขึ้นมหาลัยเขาอาจมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้นไม่ก็พรรคพวกเก่าๆลดลงเขาคงคิดหนักขึ้นในแต่ละครั้งที่จะมาบูลลี่เรา ผมผ่านมาได้คิดว่าน้องก็ต้องผ่านมันไปได้สังคมต่อต้านบูลลี่ก็แมสกว่าเมื่อก่อนเยอะในตอนนี้
สำหรับเราคิดว่าไปที่ใหม่แล้วก็คือการเริ่มต้นใหม่ ทำตัวปกติค่ะ อย่าไปอ่อนแอให้เขาเห็นว่าเรากลัว ลืมๆมันไปค่ะมีเพื่อนใหม่ใช้ชีวิตใหม่ปกติของเราไปเลย แต่ถ้าเกิดว่าเราทำตัวปกติแต่เขาไปปล่อยข่าวหรือหาพวกมาโจมตีเรา อันนี้คือเรามองว่าการกระทำของเรามันจะพิสูจน์ให้คนอื่นๆเห้นเองว่าเราเป็นแบบที่เขาว่าเราจริงมั้ย เรื่องในอดีตอะไรที่ผ่านมาแล้วมันไม่ดีก็ทำปัจจุบันให้มันดีขึ้นค่ะ ปรับตัว ไม่แน่ว่าอยู่ไปอยู่มาเขาอาจจะมาเป็นเพื่อนที่ดีของเราก็ได้ค่ะ☺️ สู้ๆค้าบอย่าเครียดมากนะ
ถ้าตามหลักพุทธ เรื่องบังเอิญไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะมีเหตุและผลเสมอ
พูดต่อหน้าตรงๆไปเลยค่ะ "ได้เข้าเรียนมหาลัยแล้ว ยังไม่โตขึ้นพอจะเลิกบูลลี่คนอื่นอีกหรอ เลิกเบียวได้แล้ว เราไม่ใช่เด็กกัรแล้ว" ถ้าเค้ามีความคิดโตพอ เค้าจะคิดได้ค่ะ แต่ถ้าเค้ายังบูลลี่สวนกลับ เราก็เวทนาเค้าเถอะนะคะ คนแบบนี้น่าสงสารค่ะ ชีวิตเค้าน่าจะมีปมสักปมนึง เลยต้องกดคนอื่นให้ดูแย่ มองเค้าด้วยสายตาสงสารและเวทนาไปเลยค่ะ ไม่ต้องตอบโต้ เพราะเสียเวลาในช่วงมหาลัยให้กับคนประเภทนี้เปล่าๆ เอาเวลาไปเล่นเกมยังมีค่ากว่าเลยค่ะ ใครเจอปัญหาอะไรแบบนี้ไม่ใส่ใจได้ก็ดีค่ะ แต่ถ้าแค้นใจก็สู้มันกลับค่ะ คนสันดานเหี้ยๆไม่ควรได้รับอะไรดีๆค่ะ ✌️💖
เชิดใส่ ไม่ต้องไปสนใจเค้า เรานิ่งเค้าจะเดาใจเราไม่ถูก
้ไปเรียนมวย สัก 3 เดือนละก็หวดแม่งเลย แปป ๆ เป็นมันร่วงแน่
ถ้ามาบุลลี่ ต้องทุบกลับไป แบบหนักๆ มันคงเข็ด
เรื่อง บัง เอิญ ไม่ มี อยู่ จริง ครับ🙄🙄
เราก็โดนบ่อยด่าประจานเราหน้าเสาธงเพราะยืนเข้าแถวตรงกันเราทนนานอยู่นะสองอาทิตย์จนวันหนึ่งทนไม่ใหวเลยระเบิดออกมาผลที่ได้คือครูเรียกไปด่าว่าเสียงดังทำไมเราบอกครูว่าเพื่อนคนนี้เขาด่าเราดูถูกกำพืดพูดจำหยามเราเขาบอกว่าเขาไม่สนไม่รู้เราจะเสียงดังทำไมหลังจากนั้นเราเสียงดังกว่าเดิมค่ะ เพราะชีวิตไม่มีอะไรจะเสียแล้วคงไม่ทนอีก ไม่มีวี่แววที่มันจะหยุดพูดใครไม่ช่วยกูจะสู้ด้วยตัวเองปกป้องตัวเอง คนอื่นคือคนอื่นเราจะไปบอกให้เขาเข้าใจไม่ได้จนวันหนึ่งเขาจะเจอด้วยตัวเอง
🐢: เรื่องบังเอิญไม่มีจริง~
ถูกบูลลี่มาตลอด 3 ปี ปวช.1- 3 อดทนจนจบแหละ เพราะของเรา มันมีคนเป็นอาจารย์เป็นหัวโจก
มีอาจารย์เป็นหัวโจกคือแย่มากกก เก่งมากครับที่ผ่านมาได้
เรามองว่าตราบใดที่เขายังไม่ได้เข้ามาทำอะไรเรานอกจากกจับกลุ่มนินทา 1 เลยะคะอย่ากลัว อย่าวิตกไปเองค่ะ เราก็คน เขาก็คน เรากับเขาคือระดับเดียวกัน เขาไม่ได้มีความสำคัญอะไรในชีวิตเราเลย ค่ะเขาไม่มีสิทธิที่จะทำให้เรารู้สึกแย่ค่ะ เพราะงั้นเริ่มจากตัวเองก่อนเลยค่ะ อย่าคิดลบ อย่าลดค่าตัวเอง 2 หากเขาเข้ามากลั่นแกล้งเลยนะคะ เราต้องไม่ยอมค่ะ แต่ก็นะมหาลัยส่วนใหญ่จะไม่กล้าแกล้งกันถึงเนื้อถึงตัวเหมือนตอนมอปลายไม่ต้องกังวลไปค่ะ ถ้าเขากล้าสังคมจะช่วยตัดสินเขาเองค่ะ 3 เวลาเกิดเหตุการณ์ที่เขาดูกำลังนินทาเราหรือเหยียดเรา เรามองว่าคิดซะว่าหมามันเห่าค่ะ ทนได้ก็นิ่งไป ทนไม่ได้ก็เล่นมันกลับบ้างค่ะ เราเข้าใจอยู่ค่ะว่าเวลาโดนบูลลี่ เราจะรู้สึกกลัวอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว แต่คำถามคือ ทำไมต้องกลัว เขาก็แค่คนนิสัยไม่ดี ที่ไม่มีมารยาททางสังคม ไม่มีมนุษยธรรม และสมองยังไม่พัฒนาอีก เอาเวลาไปอ่านหนังสือสอบ ทำชีวิตให้ดีกว่ามันเถอะค่ะ ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหมนะคะ แต่เราเคยโดนบูลลี่ช่วงมอต้นเหมือนกันค่ะ แต่เพิ่งตระหนักเรื่องนี้ได้ตอนมอปลาย ซึ่งพื้นฐานเราก็ไม่ใช่คนยอมคนอยู่แล้ว เราเลยไม่ได้กังวลมาก เราเป็นกำลังใจให้นะคะ จริงๆเล่าให้เพื่อนที่สนิทกับคุณฟังได้นะคะ เขาจะได้ช่วยกันๆออกไป จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียวกับปัญหานี้ สุดท้ายนะคะ ไม่มีใครทำร้ายจิตใจเราได้ถ้าเราไม่ยอมค่ะ❤❤❤❤❤❤
การแก้ของฝรั่งแนวจิตวิทยา คือการยิ้มและพูดชมกลับนะ เช่น เค้าบูลลี่หน้าตาเรา เราก็จะยิ้มและชมกลับไปว่า แต่เธอก็หล่อนะ (ผู้หญิงก็สวย) ฉันยังอิจฉาเธอเลยว่าเธอหน้าตาดีนะ มันจะทำให้คนบูลลี่เรา รู้สึกไม่ประสบความสำเร็จ เพราะ เราไม่รู้สึกเดือดร้อน คนบูลลี่ก็จะไม่สนุก และมันก็จะเลิกไปเอง ฟังอาจดูเหมือนง่ายนะ ถึงมันจะยาก แต่ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้ ลองหาวิดีโอของฝรั่งดูครับ น่าจะเห็นภาพขึ้น
ใช้กำลังแก้ปัญหามันไม่ดีค่ะ แต่เร็วที่สุด เจ็บแล้วจำคือคน แต่ถ้าจำไม่ได้ก็ย้ำแม่งอีกรอบอย่าไปยอมไอ้พวกเด้กเวน!!
ส่วนตัวถ้าโดนบูลลี่ก็จะด่ากลับค่ะ แรงมาแรงใส่ ถ้าเกิดเรายอมเขา จะกลายเป็นว่าเรายอมเขาตลอดไปค่ะ ตอนเรียนเคยโดนเพื่อนกลุ่มเดียวกันใช้ไปโน่นนี่ตลอด พอไม่ให้ใช้จะโดนด่าโดนตี เราเลยลองพูดว่า ไม่ออกไปค่ะ แต่ไม่ได้ไปตีเขานะคะ แต่เราต้องทำตัวให้ตัวเองดูมีตัวตนพอที่จะไม่มีเพื่อนเข้ามาบูลลี่
เราเรียนอยู่คณะแพทย์ ไม่แน่ใจว่าคณะอื่นมันหั่นอะไรเท่าไหร่ รุ่นเราประมาณ 200+ เราคิดว่าในคณะเดียวกันมันมีหลายคนมาก ๆ เราก็หาเพื่อนที่เป็น safe zone ให้เรา และเราก็เป็น safe zone ให้เพื่อน ปี1 เราก็ make friend ทำกิจกรรมให้เต็มที่ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง การแก้เเค้นที่ดีที่สุด คือการใช้ชีวิตของตัวเองให้ดีที่สุด ยุคนี้สังคมขยะเเขยงคนบูลลี่คนอื่นจะตาย เราเป็นเหยื่อยังไงสังคมก็เข้าข้าง ทำตัวเองให้เป็นตัวท็อปส่วนคนๆนั้นก็ทำให้เหมือนเขาเป็นหลุมของฟุตบาทประเทศไทยหลังฝนตก เมินและก้าวเท้าข้ามมัน ไม่ก็เลี่ยง ถ้าเราไม่เลี่ยงก็มีแต่รองเท้าเราจะเลอะ ส่วนโคลนดินในหลุมอย่างเขามันไม่รู้สึกไม่สกปรกไปได้มากกว่านี้หรอก แต่ถ้าเขามาหาเรื่องเราก็บอกเพื่อนเราให้รับรู้ถึงคนๆนี้ให้ช่วยเซฟเรา ถ้าไม่หยุดก็บอกอาจาร์ยที่ปรึกษา ถ้าเขารุนแรง เจอกันก็แอบอัดเสียงไว้ เผื่อ เกิดอะไรขึ้น (เนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าเขามันระดับไหน) ขอให้น้องโชคดีและโฟกัสอนาคตสดใสกับคนดีๆน้า ❤❤❤❤
ถ้าเป็นคณะ เราว่าพอหลบเลี่ยงได้ค่ะเเต่ถ้าสาขาเดียวกันสำหรับเราสาขาเดียวกันก็จะรวมตัวกันนานๆที รวมตัวฉันเฉพาะมีกิจกรรม คณะค่อนข้างกว้างค่ะ เพราะมีหลายสาขา
ถึงจะตอบช้าหน่อยแต่เรื่องของการบูลลี่อ่ะ แนะนำให้ต่างคนต่างอยู่ ยิ่งอยู่คณะเดียวกันเวลาในการเจอกันอ่ะคืนน้อยมากยกเว้นแค่เจอกันตอนเข้าห้องเชียร์ หรือเชียร์ของคณะ ในมุมมองเรามองว่ามันหมดยุคบูลลี่แล้วอ่ะ หรือต่อให้เกลียดกันมากๆ ขอให้ยึดเจตจำนงของตัวเองไว้เรามาเรียนมหาลัยเพื่ออะไร เราจะให้คนๆ เดียว มาทำให้ชีวิตเราจมลงจริงๆ หรอ เรามีกรณีที่ไม่ถูกกับเพื่อนในสาขา แต่เราก็ก้าวช้ามมาได้เพราะเราตั้งใจที่จะมาเรียน ไม่ได้มาตั้งแง่มีปัญหา หรือ มาอ่อนแอให้ใครมารังแก ยิ่งเราทำตัวอ่อนแอคนพวกนี้ไม่หยุดหรอก ถึงกรณีเราจะไม่รุนแรงแต่ขอเป็นกำลังใจให้นึกถึงความพยายามของเราที่เข้ามหาวิทยาลัยมา ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ย้าย แต่อยากให้รู้ไว้ว่าในสังคมทำงาน ไม่ได้มีสังคมโลกสวยเสมอไป ไม่ได้มีสังคมที่แย่เสมอไป ค่อยๆใช้ชีวิตไป ชีวิตเป็นของเราอย่าให้ใครมามีอิทธิพลความสดใสในอนาคตของเรา เหนื่อยได้ท้อได้ แต่ก็พยายามลุกขึ้นกลับมาให้ได้นะ ✨
ส่วนตัวมองว่าไอ้คนที่บลูลี่น้องเนี้ยอาจจะอาการดีขึ้นได้ครับ เพราะสังคมมหาลัย หากได้รับการศึกษา หากมีการศึกษา การบลูลี่สำหรับผู้ที่มีสติปัญญานักจะไม่ทำกันครับ
เค้าว่ากันว่าหนังเรื่องนี้ โดนคำสาปเพราะ ตอนท้ายเรื่องภาค 1 ฉากโครงกระดูก เค้าเอาโครงกระดูกจริงมาใช้ แทนที่จะใช้ของปลอม
ความเห็นเราคือ ไม่ต้องสนใจคนที่เคยบูลลี่เราค่ะ หาเพื่อนให้เยอะเข้าไว้ โดยเฉพาะเพื่อนต่างสาขา ยิ่งกว้างขวางมาก เพื่อนจะเป็นคนช่วยเราให้ผ่านพ้นเรื่องแย่ๆ ไปได้ค่ะ
โนมน่าวให้เป็นเพื่่อนค่ะ
เรื่องการบูลลี่ การไม่สนใจเป็นวิธีที่ดีที่สุดในความคิดเราแค่คิดว่าอาจจะยากเกินไป อาจจะลองหาเพื่อนที่พอที่ชอบอะไรคล้ายๆกันน่าจะง่ายกว่า พอเรามีงานอดิเรกที่ชอบ มีเพื่อนที่เข้าใจ อาจจะคนหรือสองคน คิดว่าตัวเราเองคงจะไม่ไปโฟกัสคนหรือคำพูดที่มากระทบจิตใจเราเท่าไหร่คับ แล้วก็พยายามรู้สภาพจิตใจตัวเองว่าถ้าตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้วให้ reach out หาผู้เชี่ยวชาญเลยคับ
คหสต นะครับ หากเราเป็นคนที่หาเพื่อนไม่เก่งก็ไม่จำเป็นต้องหาเยอะก็ได้ครับ หาแค่ไม่กี่คนแต่ขอคนที่ไปกับเราจนสุดทางได้จริงๆ แสดงให้อีกฝ่ายเห็นไปเลยครับว่าไม่สน ไม่ต้องไปแสดงความกลัวเวลาเผชิญด้วย มั่นใจและทำในสิ่งที่เราถนัดมากที่สุด สักวันเราจะรู้สึงมั่นใจและไม่สนใจคนพวกนี้ สักวันนึงครับคนเหล่านั้นจะกลายเป็นแค่หมาหัวเน่าที่ทุกคนจะมองข้ามตัวมันเอง
มหาลัยไม่ได้บังคับเวลาให้เจอกันบ่อยเหมือนประถมมัธยมแล้ว เราเลือกเวลาเองได้ ปี1อาจมีวิชาตรงกันอยู่ ก็พยายามเลือกเวลาให้ไม่ตรงกับมัน ถ้ามีคลาสที่ต้องเรียนเวลาเดียวกัน เรียนจบก็รีบแยกย้ายออกมหาลัยไป ถ้าไม่ค่อยได้เจอกันซักเทอมนึง ก็ต่างฝ่ายต่างห่างๆกันไปแล้ว อีกวิธีที่ได้ผลมากๆคือ ไปเข้าชมรมที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ ทำความรู้จัก สนิทสนมกับเพื่อนๆหรือรุ่นพี่ในชมรมไว้ ที่จริงทำกิจกรรมกันบ่อยๆก็สนิทกันไม่ยาก เพื่อนคุณเห็นคุณมีกลุ่มเพื่อนที่มีวิชาต่อสู้ มันก็ไม่กล้ายุ่งคุณเอง หรือถ้ามันจะเล่นคุณจริงๆ คุณก็ขอความช่วยเหลือคนในชมรม เขาคงไม่ปล่อยคุณถูกรังแก ถ้าจะให้ดีก็ถือโอกาสมุ่งมั่นฝึกวิชาต่อสู้ไปในตัว ฟิตร่างกายมากๆ ถึงจุดนึงบุคลิกคุณจะเปลี่ยน จะดูน่าเกรงขามขึ้น ตัวคุณก็อาจพร้อมสู้คน เพราะมีวิชา เผลอๆคุณอยากลองของเอง ยิ่งไม่มีใครอยากยุ่งคุณแต่เอาจริงๆ มนุษย์ก็มีการโตขึ้น เพื่อนคุณพอเริ่มโต ความคิดต่างๆเขาเปลี่ยนเอง วุฒิภาวะเริ่มมากขึ้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกสนุกกับการแกล้งคนแบบเด็กๆอึกแล้ว มันอาจมาญาติดีกับคุณ เลิกแกล้งคุณไปเลยก็ได้
กลัวอะไรคุณ บูลลี่เฉยๆถูกปะ ก็ไม่ต้องไปสนใจ อยากพูดไรก็พูดไป ไม่ได้ทำร้ายร่างกายหรืออะไรหนิ สังคมมหาลัยมีคนมากโข คุณก็ไปหาเพื่อนใหม่ๆสังคมใหม่ๆ อย่าพยายามให้ตัวเองโดนกดเหมือนที่เดิม การที่เขากระซิบก็คงเม้าส์มอยหรือพูดบูลลี่เราให้เพื่อนมันฟังนั่นแหละ ไม่ได้จะกระซิบให้มาดักกระทืบสักหน่อยถูกมั้ย ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย เขามีเพื่อนของเขา คุณก็มีเพื่อนของคุณได้ถูกปะ มีมือมีตีนเหมือนกัน ในเมื่อหยุดเขาไม่ได้ ก็อย่าไปสน เปลี่ยนตัวเองให้ออกจากจุดนั้นไม่ดีกว่าหรอ
ถ้าเจอคนบูลลี่ ถ้าเขาทำเรื่องแย่ๆ กับเราต่อหน้าคนอื่น ให้บอกไปตรงๆ เลยว่า เห้ย แบบนี้เราไม่โอเค นายอาจจะสนุก แต่มันทำให้เรารู้สึกไม่ดี (อันนี้เพื่อนคนอื่นๆ จะเริ่มจับตามองแล้ว ถ้าเขายังฝืนทำต่อไป เขาจะดูแย่ไปเอง) ต่อมาถ้าเขาทำร้ายร่างกาย ทำให้เราเจ็บตัว อย่ายอม อย่าปล่อยผ่าน แนะนำให้ทำคืนทันที เช่น เอาชีทตบหัวเราแล้วหัวเราะเล่น ให้หัวเราะแล้วตบมันคืน (จำไว้ว่าถ้าเรายอม เราต้องยอมไปตลอดจนกว่าจะเรียนจบ แล้วมันจะเริ่มแกล้งเราแรงขึ้น) ให้คิดว่ามันคือการปกป้องตัวเอง ไม่มีใครมาปกป้องเราได้ดีเท่าเราเองนะ คนที่พูดว่า เล่นๆ แค่นี้เอง แต่เราไม่โอเค เราบอกแล้ว ถือว่าเตือนแล้วเช่นกัน ทำดีให้ถูกคน คนไม่ดีก็ต้องยอมเป็นคนไม่ดีด้วยเช่นกัน ขอให้น้องผ่านไปได้นะ
บลูลี่หรอ ผมก็จะบอกน้องไปว่า ช่างมัน หา แนวคิดที่ทำให้ตัวเองคิดบวกไว้ สนใจอะไรกับคำพูดลมๆแร้งๆ คนมันมีปมเลยบลูลี่คนอื่น เชื่อเรา
ยอมรับผมเคยเป็นทั้งคนที่โดนกระทำและกระทำ แต่การที่โดนกระทำยั้นคืออีกฝ่ายเห็นว่าเราไม่สู้มันเลยแกล้งไปเรื่อยๆ ส่วนฝ่ายที่กระทำมันจะมีความคืดแค่ว่าแกล้งเล่นแค่นี้ไม่ได้หรอวะ แค่เล่นๆเองคิดอะไรมาก (แต่ส่วนมากผมจะเป็นฝ่ายโดนกระทำ) แต่ถ้าถามว่าขึ้นมหาลัยแล้วการโดนบลูลี่มันจะน้อยลงนะเท่าที่เรียนมา 5 ปี ก็มีบ้างเจอบลูลี่บ้าง แต่คือมึงบลูลี่มากูบลูลี่กับแฟร์ ส่วนมากจะเน้นเรียนแต่ช่วงปีแรกก็ต้องปรับตัวนิดนึงไม่แน่เพื่อนที่เหี้ยๆวันนั้น อาจจะเป็นคนที่สนิทกับเราในตอนเรียนมหาลัยก็ได้ (โอกาสจะน้อยก็ตาม)
เราเคยโดนเพื่อนบลูลี่ตั้งแต่ยุโรงเรียนดันยุห้องเดียวกันอีก พอมา มหาลัยดันมายุเซคเดียวกับเราไปอี๊ก คณะเดียวกันเอกเดียวกัน เค้าก็คุยกับเพื่อนคนใหม่ที่อยู่ในเซค เราก็เฉยๆ ไม่เห็นมีใครทำไรเราได้เลย
อดทนและโฟกัสกับเรื่องเรียนไปเลยค่ะ อย่าอ่อนแอให้เขาเห็นค่ะ ที่สำคัญคืออดทนค่ะ ถ้ามันเกินไปก็ใส่แม่งเลย อย่าไปหยอง
ต้องหาพวกเอาไว้ค่ะ ชีวิตมหาลัยมันต้องมีคอนเนคชั่น ยิ่งเราพวกเยอะก็ยิ่งอยู่ง่าย ทั้งเรื่องการทำงานและเรื่องอื่นๆ ต้องปรับตัวนะถ้าเข้าสังคมไม่เก่ง ถ้าเราพวกเยอะ หรือพอมีเพื่อน อย่างน้อยที่สุดเราก็จะมีเซฟโซนในมหาลัย
พูดถึงการบูลลี่ในช่วงมหาลัยไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ แต่โดยส่วนตัวแล้วช่วงมหาลัยเนี่ยเป็นช่วงที่ต้องช่วยเหลือตัวเองเป็นหลักมากๆ จึงแนะนำว่าถ้าคุณเรียนดี ขยันและเก่ง ไม่ต้องไปสนใจครับ *หากลุ่มที่เหมาะกับตัวเองอยู่เลย * เพราะช่วงมหาลัยนั้นจะไม่เกาะกันเป็นกลุ่มใหญ่เหมือนมัธยมครับ แต่จะแตกกันเป็นกลุ่มย่อยๆเยอะมาก แบบว่าบางที่ถึงอยู่ในห้องเดียวกัน กลุ่ม1กับกลุ่ม2ทะเลาะกัน กลุ่ม3ก็ไม่ได้ไม่เสียประโยชน์ไร้งี้อะครับ ถ้าไม่อยากข้องแวะอะไรกับคนนั้นก็น่าจะเลี่ยงง่ายครับ
ในระดับมหาลัยเริ่มเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ตัวเราต้องมีเพื่อนมีแก๊งส์หาเพื่อนรวมกลุ่มให้ได้ ถ้าคนนั้นเห็นเรามีกลุ่มจะไม่กล้ามาบูลี่เรา และก็จะห่างไปเอง
หนังทีนักแสดงเสียชีวิตมันก็จะกลายเป็นหนังผีโดยทีนทีโคตรหลอนเลย เพราะว่าจายจริงๆนะ
แนะนำให้หลีกเลี่ยงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ต้องตอบโต้กลับค่ะ ทำเหมือนเขาเป็นอากาศไปเลย แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ หากเค้ายังบุลลี่หรือคุกคามน้องไม่เลิก ให้เก็บหลักฐานไว้ค่ะแล้วทวิตลงทวิตทุกอย่างพร้อมแนบหลักฐานเดี๋ยวก็มีคนไปช่วยพิพากษาคนที่ทำน้องเองค่ะ
ไม่ต้องไปสนใจสวะแบบนั้นค่ะ แล้วพยายามพัฒนาตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นทางด้านร่างกายหรือทางด้านจิตใจ และทำให้มันเห็นว่า กูสู้มึงกลับแล้วนะ แกจะมาทำอะไรชั้นไม่ได้แล้ว สู้ๆค่ะ ชีวิตมันไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ แต่เราสามารถต่อสู้กับมันไปได้ค่ะ
ความเห็นของเรา เราว่าคนที่บูลลี่ต่างหากค่ะที่ควรอาย เราไม่จำเป็นต้องอายหรือใดๆเลย ทำเฉยๆ ใช้ชีวิตของเราพอค่ะ
ถ้าโดนมากๆ เราต้องกัดฟัน ตัดไม้ข่มนางคืนบ้าง แต่ไม่ต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน แต่ให้เราอย่าทำทีท่ากลัวเขา เดียวเขาจะได้ใจ
เราก็เคยมีประสบการณ์ถูกบูลลี่นะ ส่วนวิธีแก้ที่เราแนะนำ กรณี 1 คณะเดียวกัน: อันนี้ง่ายหน่อย เพราะคณะนึงคนก็เป็นร้อยเนอะ ของเหมือนกันมันจะไหลเข้าหากันเพราะงั้นเดี๋ยวเราก็คงจะมีเพื่อนที่เราสนิทด้วยนะ จากนั้นก็ให้อยู่กับเพื่อนของเรา หลีกเลี่ยงการประทะ หรือการเผชิญหน้ากับเขาให้มากที่สุด ถ้าเขาเอาเราไปพูดเสียๆ หายๆ ให้คนในคณะฟังจนเราเริ่มเดือดร้อน เราแนะนำให้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างสงบสุขค่ะ ทำตัวให้ดูมีความสุขที่สุด ส่วนใหญ่คนที่ชอบกดคนที่ด้อยกว่า ส่วนใหญ่จะเป็นคนขาดการยอมรับและความเอาใจใส่จากครอบครัว ไม่ได้รับความรักและการดูแลที่ดีพอ ถ้าเราทำให้เขาเห็นว่าเราไม่แคร์และใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขมากแค่ไหน เขาจะอึดอัดแทบอกแตกมากเท่านั้น ส่วนเพื่อนๆ คนอื่นในคณะ เราคิดว่าเขาคงไม่สนใจเรื่องนินทาอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ เดี๋ยวลมปากมันก็หายไปตามลมค่ะกรณี 2 สาขาเดียวกัน: อันนี้อาจจะยากนิดนึงเพราะเจอกันบ่อย คำแนะนำของเราคือ "นิ่งเข้าไว้ เอาใจเข้าสู้" ทำเมินๆว่าเขาไม่มีตัวตนในสายตาเรา มองเขาให้เป็นอากาศไป ทำชีวิตให้มีความสุขให้เขาอิจสา555+ ทำตัวนิ่งๆ อย่าให้เขาเห็นอาการว่าเรากลัวเขา ถ้าเขาข่มเราอย่ายอมค่ะ ให้นิ่งเข้าสู้ มองเขาด้วยสายตา "โตขนาดนี้แต่มีวุฒิภาวะแค่นี้เองหรอ" แล้วก็นิ่งๆ ไว้นะคะ ถ้าเขาเริ่มพูดไม่ดีกับเราให้คนอื่นฟัง ให้เราตั้งใจทำงานทำหน้าที่ของเราไป ให้ผลงานของเราแสดงให้คนเห็นคำเตือนที่เราอยากบอกคือ ห้าม! ด่าเขาลงโซเชียลนะคะ! ไม่ว่าจะแค้นมากแค่ไหนก็ตาม! ขอให้เจ้าทุกข์ใช้ชีวิตในมหาลัยอย่างสงบสุขนะคะ🙏
ในภาครีเมค ถ้าตัดเรื่องการถ่ายไม่ราบรื่น แล้วมีใครเสียชีวิตหรือเปล่า ถ้าไม่ ก็คงเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ
ตั้งแต่เกิดมา เคยเจอเหตุการแบบนี้นะ แต่ผมผ่านมาได้เพราะวุฒิภาวะจะบอกเราเอง และก็ไม่เคยหนี ไอคนที่บูลลี่กูต่างหากที่ต้องหนี แล้วแม่งก็ไม่เคยมีใครบูลลี่กูอีกเลย ทำจุดด้อยให้กลายเป็นจุดเด่น จากนั้นเราก็ใช้ชีวิตเฉยๆไม่เก๋าไม่กร่าง แต่เอาจริง สู้ๆ น้อง
เจอคนมาบลูลี่ ปล่อยครับ ปล่อยให้มันพูดไป อย่าไปให้ค่า เดะมันก็เบื่อไปเอง
ถ้าบูลลี่ด้วยสายตา/คำพูดก็ไม่ต้องสนใจค่ะ ถ้ามันไม่จริง ถ้าจริงอันไหนเราทำไม่ถูก แนะนำให้ปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นมันดีกับตัวเราเองค่ะ คนรอบตัวก็จะรัก แล้วรู้เองว่าเราดี/ไม่ดี เพราะ เราเปลี่ยนความคิดคนยาก บางทีการกระทำและเวลาจะค่อยๆแสดงความจริงค่ะ ส่วนถ้าคนไหนไม่ดีกับเรา เราไม่ต้องแคร์เขาค่ะ เขาไม่ใช่เพื่อนแท้แน่ถ้ามีปัญหา พวกนี้จะทิ้งเรา
ส่วนตัวเคยเจอภาวะที่ถูกบูลลี่มาเหมือนกัน ส่วนตัวหลังจากที่ถูกบูลลี่ ถูกคนคนนั้นยุยงให้คนทั้งห้องแบนเรา เกลียดเรา มันเลยเหมือนเป็นการบังคับให้เราต้องอยู่คนเดียวโดยปริยาย จนใจสุดท้ายเราก็สามารถปรับตัวและอยู่คนเดียวได้ในที่สุด (ข้อดีคือเป็นคนเรียนดีอยู่ก่อนแล้ว เลยยิ่งไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร)วิธีการแก้ปัญหามันจึงขึ้นอยู่กับบุคคลนะคะถ้ากรณีเป็นอินโทรเวิดจ๋า ๆ แบบเรา ก็ตัดเขาออกจากชีวิตแบบโนสนโนแคร์ (วิธีนี้ยากหน่อย เพราะต้องจิตแข็งพอควร แบบฟิลฮึดสู้สุด ๆ)ในกรณีที่ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ ไม่ได้อินโทรเวิดจ๋าแบบเรา ส่วนตัวแนะนำวิธี ย้ายมหาวิทยาลัยไปเลยน่าจะโอเคนะคะ ** แอบน่ากลัวกับรอยยิ้มที่นางส่งมา กลัวจะต้องเจออะไร toxic จนส่งผลให้ชีวิตหลังจากนี้ไม่โอเค หรือจิตใจย่ำแย่ไปเลย **ไม่เคยโดนก็จะไม่เข้าใจ ยิ่งไม่มีคนซัพพอร์ตข้าง ๆ มันยิ่งแย่นะคะ และจิตใจของคนที่โตมาไม่เหมือนกัน นิสัยก็ไม่เหมือนกันเลือกแนวทางที่คิดว่าเหมาะกับตัวเอง เลือกจุดที่อยู่แล้วสบายใจก็พอนะคะ ไม่ไหวก็อย่าฝืนน้า ออกมาจากจุดที่เป็นปัญหา ไม่ได้แปลว่าจะหนีเสมอไป เป็นกำลังใจให้กับคนที่เคยเจอการบูลลี่มาเหมือนกัน ความอดทนไม่ใช่คำตอบน้า
ในพวกหนังสือจิตวิทยาจะบอกว่าคนที่ชอบบูลลี่คนอื่นคือคนที่พยายามถมหลุมดำบางอย่างในใจอ่ะนะ เค้ต้องไม่มีความสุขอะไรสักอย่างในชีวิต หรือไม่ก็มีปมอะไรบางอย่างในชีวิต เค้าบูลลี่เราเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี รู้สึกว่าตัวเองเจ๋ง เราว่าคนแบบนีลึกๆเค้ากระจอกนะ แถมน่าสงสารด้วย ส่วนเรื่องบาดแผลในใจ เราก็เคยประสบ ขั้นร้ายแรงประมาณนึง เรากินยาตัวนึงที่รักษาพวกptsd มันทำให้อารมณ์และความรู้สึกดีขึ้นมาก เปนผู้เปนคนขึ้น ถ้าเปิดใจกับยาจิตเวช ก็ปรึกษาแพทย์ได้เลย ตอนปีหนึ่งเราก็เคยโดน พอผ่านมาได้มองกลับไปตอนนี้รุ้สึกว่าเค้าไม่ได้มีค่าอะไรให้โกรธเคืองเลย เสียเวลาชีวิตมากที่ไปให้ความสนใจกับคนทุเรศคนนึงอ่ะ จะเฉยหรือจะสู้กลับก็แล้วแต่เลยนะ ไม่ก็ลองถามตรงๆเลยว่ามีปัญหาอะไรนักหนา ยังไม่โตจริงๆก็อวดดีได้แหละ ลองเป็นผู้ใหญ่จริงๆดู จะรู้ว่ามีปัญหาใหญ่กว่านี้อีกมากรออยู่ ทุกคนล้วนเคยถูกบูลลี่นะ สู้ๆล่ะ
สำหรับคนไม่เคยดูเรื่องนี้ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร คิดว่าตัวละครอื่นๆจะเสียชีวิต แต่พอรู้ว่าตัวหลักอย่างน้องแอนนี่เสียก็คือกรรมการอึ้งเลย น้องสวยมาก น่าจะอนาคตไปได้ไกลเลย😢 ส่วนเรื่องของการถูกบูลลี่คิดว่าถ้าอยู่คณะเดียวกันอาจจะง่ายต่อการหลบเลี่ยงมาก เพราะในมหาวิทยาลัยค่อนข้างกว้าง ในคณะเองก็กว้างเช่นกัน ถ้าเจอก็อาจจะหลบหน้าไปเลยอย่างที่พี่เนสพูด แต่ถ้าเริ่มเจอบ่อยเพราะต้องเรียนวิชาคณะบางตัวเหมือนๆกันก็ทำตัวปกติแหละค่ะไม่ต้องไปสนใจ คนพวกนี้ต้องอย่าไปให้ค่า เดี๋ยวนานวันเข้าด้วยความที่อยู่คณะเดียวกัน แต่สังคมคนละสังคม เรื่องแบบนี่ไปก็อาจจะถูกลืมเลือนไปแล้วสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติค่ะ 😊
ถ้าเป็นเราเจอคนบูลลี่เราเลือกที่จะไม่ตอบโต้นะ เพราะมันจะทำให้บานปลายไม่จบไม่สิ้น แต่เราก็จะไม่หลบนะเพราะยิ่งหลบเขาก็จะยิ่งข่มมากขึ้น ถ้าเป็นเรา เราเลือกที่จะเผชิญหน้าสมมุติว่าคนที่เขาบูลลี่เขาเดินมาพูดต่อหน้าเราก็จะมองหน้าเขากลับแต่ไม่พูดจาหาเรื่องแค่มองให้เขารู้ว่าเราไม่กลัวเขา แต่ถ้าเขามีนิสัยเกเรประเภทที่ว่ามองหน้าแล้วไม่หยุดยังจะหาเรื่องต่อ เราจะนัดกับเพื่อนให้เพื่อนคอยถ่ายคลิปให้เอาตั้งแต่ที่อีกฝ่ายเริ่มเข้ามาบูลลี่เลยจนถึงขั้นไหนก็แล้วแต่ แล้วเราจะเอาโพสต์นี้ไปโพสต์ในโลกออนไลน์โดยจะปิดบังใบหน้าของทุกคนเอาไว้แต่ให้เห็นการกระทำอย่างชัดเจน ในเมื่อเขาอยากดังก็จัดให้ดังระดับประเทศไปเลย รับรองได้ว่าจะไม่กล้าทำอีกอย่างแน่นอน
อย่าทำว่าเรากลัวเค้า
😊สาขาเดียวกัน ก็พยายามตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดแล้วอาจจะ”ยิ้มที่หลังนั้นดีสุดๆๆๆๆๆเช่นกัน อย่าให้ความสำคัญเค้าสิ ครับ😊
เราเคยโดนบุลลี่ตอนประถมจากรุ่นพี่คนนึงค่ะ เราคิดว่าเราไม่สนใจเมินๆไปได้ จนตอนนี้เรามอปลายเราป่วยซึมเศร้าเพราะเรื่องตอนประถมที่เรายังเก็บไว้อยู่ค่ะ ✌🏻🥲 ส่วนวิธีแก้ปัญหาถ้าเป็นเราก็คงหลบค่ะ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงเอา เป็นกำลังใจนะคะ
ภาคแรกสร้างบ้านบนสุสาน
แนะนำให้ไม่ต้องสนใจนะคะ เขาไม่ได้มีค่ากับชีวิตเราขนาดนั้นอย่าเอามาใส่ใจ อีกทางนึงเราไม่แน่ใจว่าอาจารย์ในคณะคุณเป็นแบบไหน แต่ถ้าเป็นเราจะลองแจ้งอาจารย์ที่ปรึกษาดูค่ะ คนที่ควรอายไม่ใช่เราค่ะ แต่เป็นคนที่บูลลี่คนอื่นต่างหาก
เราเคยเจอคนที่บลูลี่เราตั้งแต่มัธยมต้นค่ะ แล้วเราก็เคยสวนกลับเค้าไปกลายเป็นว่าทำให้อีกฝ่ายชอบใจ จนมาถึงมัธยมปลายเค้าก็ยังล้ออยู่ค่ะ แต่เราทำเป็นไม่สนใจปล่อยผ่านเหมือนเค้าเป็นอากาศ เค้าก็หยุดไปเองค่ะ อันนี้จากประสบการณ์การส่วนตัวนะที่เคยเจอ
คืออันนี้อยู่ที่แต่ละคนเลย โดยส่วนตัว นี่จะไม่ใส่ใจหรือบ่อยๆก็สู้นะ เพราะพื้นฐานชอบเอาชนะอยู่แล้ว ทำมาทำกลับ
ขอนอกเรื่องงค่ะะ อยากให้พี่ทำเรื่อง สกินวอคเกอร์ ค่ะะะ อยากเห็นการนำเสนอของช่องพี่มากเลยค่ะ
ในส่วนของการขอคำปรึกษา ส่วนตัวขอแบ่งเป็น 2 ทางนะครับ ทางแรก ถ้าอยากลองปะทะประมาณหนึ่ง เวลาโดนพูดใส่หรือซุบซิบให้เห็นในเชิงเยาะเย้ยหรืออะไรก็ตามแต่ ให้ลองมองเฉียงๆแล้วเบะปากนิดๆไม่ต้องพูดอะไรแล้วเดินจากไป ให้เขารู้สึกว่าที่เขาทำไมได้ดูเกร๋เลย เป็นการปะทะคารมกันเล็กน้อยแล้ววิธีนี้จะยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อเรามีกลุ่มเพื่อนและเพื่อนเราก็ช่วยเราทำด้วย(วิธีนี้อ่านเอาขำๆ ก็ได้ครับ เพราะมันอาจพัฒนาไปเป็นการทะเลาะรุนแรงได้ 5555) ส่วนทางที่สอง เราก็ปล่อยเบลอไปเลยครับ ชีวิตใครชีวิตมัน ถ้าเขาพยายามจะมาวุ่นวายก็ช่างเขาครับถ้ามันไม่ได้กระทบอะไรในชีวิต หรือถ้ามันมีผลกระทบลองปรึกษากับใครก็ได้ที่เราไว้ใจดูครับ ในวัยมหาลัยการเลือกคบเพื่อนที่ดีๆ มันจะส่งผลดีกับเรามากๆ ในหลายๆ เรื่องเลยครับ ลองเอาตัวเองไปอยู่ในที่ที่มีความสุขดีกว่า อย่าไปโฟกัสกับแค่ขี้ก้อนนึงเลยครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ^_^
โนสนโนแคร์นะเนส เค้าจะบลอกก็เรื่องของเค้า เค้าไม่ได้มีผลอะไรต่อชีวิตเรา
ถ้าเจอคนบูลลี่ เราไม่สนใจคำพูดเลยค่ะ ให้เค้าพูดกับลม เราไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมเราจะต้องกลัวพวกคนนิสัยเสียด้วย ข้อดีของการเริ่มต้นใหม่คือน้องสามารถหาเพื่อนใหม่ที่จะเป็นที่พึ่งทางใจโดยไม่ต้องไปสนใจคนนิสัยไม่ดีคนนั้น ออกไปทำกิจกรรม ช่วยเหลือคนอื่น ในมหาวิทยาลัยคนมาจากหลากหลายพื้นเพ น้องจะเจอเพื่อนที่ดีและเข้ากับเราได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าทิ้งชีวิตช่วงมหาวิทยาลัยไปเพียงเพราะคำพูดของใครเลยค่ะ ❤❤
เห็นด้วยนะครับเรื่องนี้ ส่วนตัวผมก็เป็นคนที่จะใจแข็งสู้กลับ แต่ก็มีคนที่ทนไม่ไหวกับคำพูดจากคนพวกนี้เช่นกัน ยังไงก็อยากให้น้องลองหากลุ่มเพื่อนที่เป็น "เพื่อน" เราจริงๆ แล้วเพื่อนๆ จะพาเราสู้ไปด้วยกันครับ
ปล. อาจจะดูเหมือนต้องพึ่งพาเพื่อน แต่คนที่เป็นเพื่อนเราจริงๆ จะพร้อมพาเพื่อนไปด้วยกันครับ
จริงๆก็น่าลำบากใจถ้าอยู่ห้องเรียนเดียวกัน แต่ไม่ควรไปสนใจให้มากนัก เพราะมันเป็นสิ่งไม่มีค่าต่ออนาคต หน้าที่ปัจจุบันคือกอบโกยความรู้และมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน และในอนาคตต้องมีงานทำหรือทำธุรกิจตัวเองให้ได้ ถ้าไม่มีงานไม่มีเงินนี่แหละสำคัญกว่า ทำจิตใจให้สงบอาจจะไปนั่งสมาธิก็ได้วันละ20นาที สมาธิช่วยแก้เครียดได้นะครับและทำให้สมองได้พักบ้าง อย่าเครียดมากเพราะความเครียดทำลายสมองเหมือนกัน
กลัวทำไมมีไรก็สาดไปดิ
มันไม่สนไม่ได้ค่ะ ถ้าต้องเจอทุกวัน ๆ ๆ ยิ่งเงียบไม่ตอบโต้ก็ยิ่งโดน ๆ ๆ ด่ากลับเท่านั้นที่จะทำให้พวกมันหยุดบูลลี่เรา
สำหรับผมมี2วิธีครับ
1. กรณีเลี่ยงไม่ได้และอีกฝ่ายไปเล่าให้คนอื่นฟังต่อแนะนำให้เราพูดไปตรง ๆต่อหน้าเขาและเพื่อนเขาว่าคนนี้เคยทำอะไรกับเรามาบ้างและหวังว่าขึ้นมหาลัยแล้วจะโตขึ้นมีความคิดความอ่านมากขึ้นคงเลิกหวังว่าจะเลิกทำนิสัยแบบเก่าแล้ว แต่ต้องพูดตามจริงนะครับอย่าแต่งเรื่องไม่งั้นจะดูแย่กว่าเดิม
( ถ้าได้เข้าม.ที่สังคมดีเพื่อนคนอื่น ๆจะพากันตีตัวออกห่างคนที่บูลลี่คนอื่นโดยอัตโนมัติ และคนที่ชอบบูลลี่จะกลัวเหยื่อที่กล้าสู้แบบเขาคาดไม่ถึง )
2. ถ้าเลี่ยงได้แบบตลอดระยะเวลาที่เรียนไม่ต้องเจอ-ทำงานร่วมกันก็ต่างคนต่างอยู่ครับไม่ต้องไปยุ่งให้มากความ
แต่จริง ๆควรนำไปปรับใช้ตามความเหมาะสมของแต่ละคนเพราะเรื่องของแต่ละคนมีรายละเอียดที่ต่างกันครับ
เคสบูลลี่ตอนนี้เราว่าสังคมไทยให้ความสำคัญกับการบูลลี่มากขึ้นมากๆแล้วค่ะ คนที่ต้องกลัวควรเป็นคนที่ทำน้องมากกว่าเพราะตัวเองคือผู้กระทำ ให้น้องใช้ชีวิตปกติไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องเชื่อฟังถ้าคนนั้นพยายามจะสั่งอะไร เค้าพูดอะไรก็ไม่ต้องสนใจมองเป็นอากาศธาตุไปเลยค่ะ เรามีสิทธิที่จะเลือกว่าอยากเข้าใกล้หรือออกห่างใครค่ะสังคมมหาลัยไม่ปิดเหมือนมัธยม ผูกมิตรกับเพื่อนใหม่เยอะๆมีความสุขในชีวิตมหาลัยให้เต็มที่ค่ะ อดีตที่ผ่านมามันอาจเป็น Trauma ในจิตใจเป็นกำลังใจให้น้องก้าวข้ามผ่านความกลัวในใจให้ได้ค่ะ แต่ถ้าคนนั้นยังไม่หยุดและแกล้งหนักขึ้นถ้าเป็นเรา เราคงประจานเลยค่ะว่าไอ้คนนี้คือคนที่กระทำเรามาตั้งแต่ ม.ปลาย
การใช้กำลังเป็นเรื่องผิดคือความคิดของคนอ่อนแอครับ ถ้าไม่อยากโดนบูลลี่ต้องหัดใช้กำลังให้เป็นไม่ได้บอกให้ไปทำร้ายใครแต่ต้องรู้จักการใช้กำลังป้องกันตัวเอง ถ้าบลูลีแค่คำพูดก็ต้องจัดการใจตัวเองไม่ต้องสนใจคำพูด ถ้าโดนไถ่ตังโดนทำร้ายร่างกายก็ต้องตอบโต้ให้รุนแรงกว่าเอาให้ตายไปข้างไม่งั้นมันจะไม่จบบอกเลย ต้องให้ถึงขั้นถึงโรงบาลขึ้นโรงขึ้นศาลมันถึงจะจบถ้าเจอบูลลี่แบบใช้กำลังนะ
ความคิดผมคือคนที่ควรแก้ปัญหาคือคนนั้นครับ ส่วนตัวเราก็มีความสุขกับเพื่อนที่เราเอนจอยด้วยก็พอแล้วครับ ถ้าเจอกันหรืออะไรกันเราก็ไม่ต้องสนใจครับเขาก็คงมีเพื่อนใหม่ของเขา ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เข้าใจความรู้สึกนะครับ เข้ามาปี1เหมือนเริ่มต้นสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆแต่พอเจอแบบนี้ทำเอาแอบกังวลเหมือนกัน สุดท้ายก็ขอให้คนที่มาเล่าปัญหาให้พี่เนสฟัง มีความสุขในช่วงมหาลัยมากๆนะครับบเอนจอยกับเพื่อนที่ดีกับเรานะครับ สู้ๆ
เรียนระดับมหาวิทยาลัยแล้วยังมีการบูลลี่กันอีกหรอ ส่วนตัวไม่เคยเจอ แต่ถ้าเกิดเขามาบูลลี่น้องอีก แนะนำให้บอกอาจารย์ที่ปรึกษาค่ะ ให้อาจารย์เป็นคนตักเตือนก่อน
ถ้าต้องเจอจริงๆอยากแนะนำเรื่องเปลี่ยนแนวคิดสำหรับคนบูลลี่ครับ อย่าไปสนครับ(พูดง่ายแต่ทำยาก) อยากให้มองให้ได้ว่าเค้าไม่ได้มีผลอะไรกับตัวเราขนาดนั้นครับ เค้าไม่ได้ให้ข้าวเรากิน ให้เงินเราใช้ ในเมื่อเราสามารถเลือกคนที่เราคบได้ เราสามารถเลือกจะเก็บคำคนอื่นมาใส่ใจให้มีผลต่อเราได้เหมือนกันครับ ในเมื่อไม่ว่าจะมีเขา ไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ แนะนำให้มั่นใจในตัวเองต่อไปครับ แค่ไม่เดือดร้อนคนอื่น อย่าไปใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆครับ ตัวผมแทบไม่มีเพื่อนเลยในมหาลัยมี2-3คนในห้องยังผ่านมาได้ครับ แรกๆอาจรู้สึกร้อนรน เหงา โดนหัวเราะเยาะ แต่มันไม่ตายครับ ยิ่งถ้าเราไม่ใส่ใจจะมองเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ เวลาโดนล้อผมยิ้มมุมปากละส่ายหัวใส่ คนล้อละคนที่ร้อนใจหัวร้อนจะเป็นมันแทนครับ ผ่านมาได้จะรู้สึกหลุดพ้นด้วยซ้ำ โทรศัพท์เอย อินเตอร์เน็ตเอย มีหลายช่องทางที่แก้เหงาให้คุณได้ครับสมัยนี้ ถึงจะทำได้ยากแต่อยู่ด้วยตัวเองให้ได้ครับ อย่าให้จิตใจเราร้อนรนเพียงเพราะใครคนใดคนนึงหนือคนกลุ่มนึงไม่ชอบเรา
ไม่เป็นไรครับ เดินผ่านไม่สนใจ เราอย่าไปหาเรื่องก่อน อยู่เฉยๆ หาเพื่อนดีๆและอยู่ด้วยกันตลอดช่วยเหลือกัน ถ้าเราไม่สนใจมันก็คงจะเลิกไปเอง แต่ถ้าเขามาหาเรื่องก่อนเราก็ใส่แม่งเลยสั่งสอนไปสักทีและก็บอกว่าถ้ามีปัญหามาคุยกันตัวๆไม่ต้องพาพวกมา ส่วนใหญ่คนชอบดูถูกคนมันมักจะมีเพื่อนเป็น backup มันก็เลยกล้าที่จะ bully คนอื่น คนพวกนี้มันไร้สาระอย่าไปให้ค่ามันครับตลาดล่างของแท้
ล้อเล่นที่บอกว่าใส่แม่งเลย ถ้ามาหาเรื่องเราก็แค่ดูท่าทีและก็ใจร่มๆ ปรึกษาอาจารย์ดีกว่า
ที่ทำเรื่อง ศพเด็ก2002ศพหน่อครับ หรือมีแล้วครับผมหาไม่เจอ
โปโตรไกด์ ได้ยินครั้งแรกจาก แฮร์รี่พอตเตอร์แหละ
ชอบการเล่าเรื่องหรือการวิเคราะห์ของช่องนี้มาก💖💖
เคสนี้โคตรหลอนเลยคร้าบ
ภาค 1 ฉากที่แม่ตกลงไปในหลุมแล้วมีโครงกระดูก เท่าที่รู้มาเขาใช้โครงกระดูกมนุษย์ของจริง โดยไม่ได้บอกนักแสดง ไม่ทราบว่าจริงมั้ย ดูจากช่องอื่นมาค่ะ
ขอพูดเรื่องเพิ่ม content เกี่ยวกับการขอคำปรึกษานะคะ ในฐานะที่เป็น subscriber ของช่องคุณเนสไม่คิดว่าน่ารำคาญเลยค่ะ ยิ่งทำให้เห็นว่าคุณเนสใส่ใจกับผู้ติดตามมากๆ และไม่รู้หรือไม่แน่ใจอะไรก็ใช้เสียงของตัวเองในการเปิดรับมุมมองจากคนที่มีประสบการณ์อีกที ไม่ผิดหวังที่ติดตามจริงๆค่ะ 🥹🫶🏻
ให้น้องผูกมิตรกับเพื่อนๆไว้เยอะๆค่ะ ใช้แค่ความดีของเรานี่แหละให้เพื่อนๆรอบตัวรักเรา และถ้าเราโดนคนนั้นแกล้ง เพื่อนๆก็จะได้ช่วยปกป้องเราค่ะ แต่มหาลัยคงไม่เจอกันง่ายๆหรอกนะคะ แต่ละคนก็ลงเรียนวิชาไม่เหมือนกัน น่าจะน้อยโอกาสที่จะได้เจอกัน
99.99%ถ้ามันสามารถผูกมิตรกันได้ตั้งแต่ต้นมันไม่บูลลี่กันหรอก เพื่อนๆช่วยปกป้องหรือค่อยช่ำเติม ผมนี้ช่วยพวกถูกบูลลี่มาตลอด ไม่มีมีหรอกพวกโดนบูลลี่จะถูกเพือนๆส่วนใหญ่ปกป้องส่วนใหญ่ไม่อยากยุ่งทั้งนั้น สังคมของคนถูกูลลี่ปัจจัยคนรอบข้างสังคมตรงนั้นสำคัญมาก 100%สังคนตรงนั้นมันเน่าแก้ที่ตัวคนถูกบูลลี่อย่างเดียวไม่มีทางได้
ถ้าเจออดีตคนบุลลี่ “เป้าหมาย” ที่คุณควรตั้งเป้าและทำให้สำเร็จให้ได้เลยก็คือ “ลดทอนความสำคัญของเขาในชีวิตให้คุณให้ได้มากที่สุด”
นั่นก็คือการทรีทเขาให้เป็นฝุ่นมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ถ้าหากคุณไม่เคยทำร้ายเขามาก่อน หรือหากเขาไม่ใช่คนจิตวิปริตมากพอ เพียงแค่คุณไม่เฉียดเข้าใกล้วงจรเขา เขาก็คงไม่ไล่ตามคุณ
หรือหากเขาพยายามตอแยคุณ ขอให้คุณพยายามหาเพื่อน สร้างโล่กำบังของคุณ และสร้างคุณค่าของคุณให้มากพอที่เพื่อนในมหาลัยคุณมองว่า คุณมีประโยชน์มากพอที่จะคบค้าสมาคมด้วย
แม้วิธีการคิดแบบนี้จะดูไร้หัวใจใช้ผู้อื่นเป็นเครื่องมือ แต่วิธีการที่คุณปฏิบัติกับคนที่คุณรักษาความสัมพันธ์ด้วยนั้น คุณควรให้ความสำคัญกับพวกเขา และอย่าทำตัวเหมือนคนที่บุลลี่คุณเด็ดขาด
ขอเล่าประสบการณ์นะคะ เราเป็นอีกหนึ่งคนที่โดนบูลลี่มาตั้งแต่ม.ปลาย แล้วพึ่งมารู้ว่ามีบูลลี่3คนจากโรงเรียนเก่ามาด้วย ตอนนั้นฝันเราพังทลายหมดเลยค่ะ คิดว่าจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่แแต่กลับต้องมาเจอเรื่องเดิม ด้วยการที่โดนบูลลี่ติดกันมา3ปี สภาพจิตเราย่ำแย่มาก บอกคนในครอบครัวแล้ว แต่พวกเขาก็บอกงานยุ่งมากไม่ว่างพาไปหาหมอ เราจิตตกมากค่ะ ไม่เป็นอันกินอันนอน ขังตัวเองในห้อง ทะเลาะกับแม่เรื่องขอลาออกเพราะตอนนั้นสุขภาพจิตเราแย่มาก สุดท้ายเรียนได้2เดือนก็ต้องลาออกค่ะ เราไม่ไหวจริงๆที่จะต้องเรียนร่วมชั้น คณะ และสาขาเดียวกันไปอีก4ปี ปัจจุบันถ้าเทียบชั้นกับเพื่อนๆ เรากำลังจะขึ้นปี4ค่ะ
เสียดายที่ไม่ได้เจอช่องพี่เนสเร็วกว่านี้ T T
ขอกอดนะคะ ดีใจนะคะเธอยังน้อยเธอยังมีชีวิตอยู่ยังไม่ได้คิดถึงทางนั้นและไปเลย ขอให้มีชีวิตใหม่ที่ดีขึ้นนะคะ
@@xc9739 ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆเลยค่ะ🥹🙏🏻
ให้ตะกั่วกับคนในครอบครัวก่อนคนละ 3 เม็ด แล้วแจกตะกั่ว 3 คนนั้น คนละ 6 เม็ด น่าจะหายนะครับ อาการนี้รักษาไม่ยาก
สิ่งไม่สำคัญในชีวิตควรจะอยู่ห่างๆไว้ สิ่งสำคัญในชีวิตที่สุดคือมีความรู้มีงานทำหรือมีธุรกิจของตัวเองทำตลอดชีวิต เพราะชีวิตต้องใช้เงิน และมีมิตรแท้ ในยุคนี้2566งานสำคัญมากต่อการดำรงชีวิต ฝึกนั่งสมาธิวันละ20นาทีก็ได้ช่วยให้จิตใจสงบหายเครียดแล้วสมองพร้อมทำงานเต็มที่
ทำเกี่ยวกับนักแสดงที่เล่นเป็น โจ๊กเกอร์ ได้ไหมคะ แบบอาการที่มักเกิดขึ้นกับคนที่แสดงตัวละครนี้ มันน่าสนใจดีค่ะอยากฟังพี่เล่ามาก ❤
แชร์ ปสก เรียนsecเดียวกัน เจอกันเกือบทุกวัน เจอเมื่อไหร่ก็จิกกัดนินทา แต่เราไม่สนใจค่ะ ให้ทำเหมือนเขาเป็นฝุ่นที่รู้ว่ามีแต่เรามองไม่เห็นนิ พอเขาเห็นว่าเราไม่สนใจเขาเขาก็จะหยุดไปเอง ปล.ทำเกรดเราให้ดีกว่าเขาเป็นการเอาคืนที่ดีที่สุดค่ะ หัวเราะทีหลังสะใจดี555
Poltergeist ขึ้นชื่อเรื่องความอาถรรพ์จริงครับ ไม่ว่าจะกี่ภาคต้องมีคนเสียชีวิต คิดว่าคงไม่มีใครกล้ารีเมคเรื่องนี้อีก แต่พล็อตเรื่องดีนะ เสียดายมาก
ถ้าจำไม่ผิดหลังจากลงเรียนได้ไม่เกิน2weeks สามารถย้ายเซคได้นะคะ ไม่รู้มอื่นเป็นป่าว ย้ายหนีเลยค่ะ ในช่วงชีวิตมหาลัยเราใช้ชีวิตในคลาสน้อยมากๆ ตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบ เวลามีงานกลุ่มเราจะหากลุ่มงานขึ้น จะได้ไม่ต้องไปสุงสิงกับพวกที่บูลลี่เราค่ะ
ไม่ชอบสิ่งใด อย่างทำสิ่งนั้นกะผู้อื่น ใครทำเรา เราไม่จำเป็นต้องตอบโต้ เราเอาเวลาไปทำอะไรที่มีประโยนช์จริงๆดีกว่า นอกจากเค้ามาทำร้ายร่างกายกับเรา อันนี้ควรสู้
อ๋อ หนังเรื่องนี้รู้จักค่ะ เคยไปหาอ่านคร่าวๆเกี่ยวกับที่นักแสดงเสียชีวิตด้วย
ถ้าเป็นเราคงแนะนำว่า มันยาก แต่พยายามเลี่ยงและอย่าไปสนใจ แต่แอบคิดว่า ช่วงอายุของการเรียนมหาวิทยาลัย มันน่าจะเป็นช่วงที่คนมีความรู้ผิดชอบชั่วดีบ้างแล้ว และเรื่องของการบูลลี่ควรจะน้อยและมีคนไม่เห็นด้วยแล้ว เราอาจจะให้คำแนะนำได้ไม่ดีนักเพราะตัวเองเป็นคนไม่ยอมคน ด่ามาด่ากลับ ไม่ค่อยเจออะไรแบบนี้เท่าไหร่ แต่อยากเป็นกำลังใจให้น้อง ใดๆก็ขอให้น้องผ่านเหตุการณ์ที่น่ากังวลนี้ไปได้อย่างราบรื่นนะคะ
เรื่องการบูลลี่ คุณต้องสู้ครับ ปกป้องตัวเองก่อนอย่าหวังให้คนอื่นปกป้องคุณ รักษาศักดิ์ศรีตัวเองก่อน
ถ้าเจอแบบนี้ คิดว่าต้องขึ้นอยู่กับทัศนดติของเจ้าตัวค่ะ ความ trauma มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ถ้าเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับ ถ้าน้องมี trauma หนัก มีความกลัวความไม่มั่นใจ ให้ปรึกษาอาจารย์ประจำ sec เลยค่ะ มหาลัยนั้นอาจารย์จะสนิทกับเด็กมากกว่ามัธยมมากๆ มองหาอาจารย์ดีๆ แล้วน้องไปนั่งคุยกับอาจารย์แบบเปิดใจเลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง ให้อาจารย์เขาช่วยจัดตารางเรียนให้ไม่เจอกัน ให้เพื่อนอาจารย์ช่วยคอยดูพฤติกรรมของอีกฝ่ายให้ ถ้าเกิดอะไรข้ามเส้นขึ้นมา น้องไปแจ้งตำรวจเลย แล้วให้อาจารย์เป็นพยาน ตีเรื่องให้ใหญ่ ให้อีกฝ่ายเป็นที่รู้จักไปทั่วมหาลัยเลยว่าเป็นพวกบูลลี่ คนที่อายควรเป็นคนที่รังแกคนอื่น ไม่ใช่ตัวน้อง
ถ้าไม่ได้มี trauma หนักอะไร ถ้าไม่เจอกันหรืออีกฝ่ายไม่ข้ามเส้นก็ไม่ต้องสนใจก็ได้ค่ะ มองเขาเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่น่าคบ ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยว ทำเป็นไม่รู้จัก ตั้งใจเรียนตั้งใจคบเพื่อนมีชีวิตของเราไป ที่สำคัญคือถ้าเขาเรียกไปไหนอย่าไปเด็ดขาด ปล่อยให้อีกฝ่ายดิ้นเห่าไปเองข้างเดียว อย่าไปมีปฏิกิริยา คนที่เขาเห็นเขาตัดสินได้เองค่ะว่าใครเป็นยังไง
พวกบูลลี่ส่วนมากจะเพราะต้องการ power and control ค่ะ คือเขาทำแบบนี้กับคนอื่นเขาจะรู้สึกว่าเขามีอำนาจ เขาควบคุมอะไรสักอย่างได้ มีความเป็นไปได้ที่เขาจะโดนจากที่อื่นมาจนเขารู้สึกสูญเสีย power and control ของตัวเองจนต้องมาหากับคนอ่อนแอกว่าเพื่อเติมเต็ม ตามทฤษฎีคือถ้าเขาหาจากเราไม่ได้ เขาก็จะไปหาจากคนอื่น ตามปกติ (เลเวลธรรมดา) ถ้าเราทำเป็นไม่สนใจไม่พูดด้วยไม่คุยไม่มีฏิกิริยา เขาจะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการและไปหาจากที่อื่นแทน แต่ก็จะมีพวกเลเวลสูงที่ตรรกะพังประมาณ "มึงไม่สนกูจะทำหนักขึ้น" เราก็ต้องตอบโต้ค่ะ ต้องทำให้เขารู้ว่าเขาล้ำเส้น ให้เขารู้ว่าเราไม่ยอม ด่ากลับไปต่อยกลับไป หาคนมาช่วย แจ้งอาจารย์ แจ้งตำรวจ ดึงผู้ปกครองอีกฝ่ายมาเกี่ยว ทำเรื่องให้ใหญ่ให้พวกบูลลี่คนอื่นได้อาย อันนี้ตามความหนักของเรื่องราว
ต้องให้น้องเขาลองคิดย้อนไปเพื่อวิเคราะห์พฤติกรรมอีกฝ่ายดูค่ะ แล้วลองวางแผนดูว่าจะทำยังไง ถึงเราจะอยู่เฉยๆไม่ได้ทำผิดอะไร ถึงเราจะรู้สึกว่าไม่แฟร์ แต่เมื่อปัญหามันเกิด จะมามัวตีอกชกหัวไม่ได้ ก็ต้องวางแผนแก้ปัญหาให้ดีที่สุด
เอาชนะความกลัวของตัวเองให้ได้ เชื่อในตัวเองว่าเราก็เข้มแข็งพอ ตอบโต้ด้วยสติ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ นี่คือความคิดเห็นของคนรอบนอกมากๆ ซึ่งอาจจะไม่ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์สถานการณ์ต่างๆว่าโดนมาหนักแค่ไหน อาจจะช่วยได้บ้างไม่มากก็น้อยหรืออาจจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย กรณีนั้นต้องขอโทษจริงๆค่ะ แต่สำหรับเรา เรามองว่า ถ้าเราหลีกเลี่ยงไปตลอดมันก็จะไม่จบไม่สิ้นอะค่ะ เราอาจจะหนีจนไปเจอเขาในที่ทำงานอีกก็ได้ ลองหาเพื่อนที่คณะและสาขาให้ได้เยอะๆค่ะ ไม่มีคนนี้ก็อาจจะมีคนนึงที่อยู่ข้างๆเรา เพราะไม่รู้ว่าครูที่ปรึกษาจะช่วยอะไรได้มั้ย ถ้าเขามาทำอะไรเราเราสามารถสู้กลับได้ค่ะเพราะเราไม่ผิดและเราไม่ได้เริ่มก่อน แบบว่าจวนตัวแล้วอะไรประมาณนั้น ที่สุดแล้วเป็นกำลังใจให้นะคะแตะมือออ
สำหรับอาถรรพณ์หนังต้องยกให้rosemary babyอันดับหนึ่งครับตัวหนังก็เป็นหนังแนวลัทธิสยองหดหู่ตอนท้ายดูแล้วจิตตกอาถรรพณ์กองถ่ายก็น่ากลัวมากๆครับเหมือนต้องคำสาปเพราะลบหลู่พระเจ้าประมาณนั้นครับ
การที่มีคนมาบูลลี่เราบ่อยๆ
เรามองว่า เพราะเขาเห็นว่าเราแกล้งง่ายนะ แกล้งแล้วเราไม่สู้ ไม่หือไม่อือ
ในความเห็นเรานะ ไม่ต้องสู้กลับก็ได้ แต่เราต้องไม่แสดงความอ่อนแอให้เขาเห็น ไม่แสดงความกลัวให้เขาเห็น เมินได้ก็เมินไปเลย
และเราคิดว่า ถ้าเราหาเพื่อนใหม่ แล้วใช้เวลากับเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ๆห่างหายไปจากเจา เขาน่าจะห่างหายไปเอง
ขอให้น้องคนนั้น มีชีวิตมหาลัยที่มีความสุขค่ะ 🙂🙂
-------------------------------------------------------------------------
ได้ยินมาว่า เรื่อง Poltergeist สร้างโดยมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง
ไม่ได้ถึงขั้นปิศาจเข้าสิงหันคอมาทั้งคอแบบในหนัง แต่มีการไล่ผีเกิดขึ้น และมีคนตาย
และบ้านที่เกิดเหตุ ถูกเผาทิ้งไปแล้ว
เรื่องจริงมั้ยไม่รู้ แต่เคยได้ยินมาอย่างนั้น
คิดถึงเรื่องเล่าสยองใน creepy pasta
เลี่ยงๆก็ได้นะต่อให้เซคเดียวกัน แต่ลองไม่สนใจเขาละไปหาเพื่อนดู เพราะมหาลัยมันไม่ได้เหมือนมัธยมที่ต้องอยู่ด้วยกันทั้งวัน มันแค่2-3ชม. ละบางทีก็ไม่ได้ไปเรียนทุกวัน เทอมต่อๆไปก็ลงเซคให้มันคนละเซคกันก็ได้ แล้วเพื่อนมหาลัยมันโตกว่ามัธยมอยู่แล้วยิ่งเขามายุ่งกับเรา เขานั่นแหละที่จะโดนมองไม่ดี แล้วถ้าหาเพื่อนได้ เพื่อนพร้อมปกป้องคุณแน่ๆไม่ต้องห่วง
พี่ครับวิเคราะห์ mv เพลง จากตรงนี้ที่เคยสวยยงาม หน่อยครับผมว่ามันมีฉากที่น่าสนใจอยู่นะครับ
เรื่องน้องอายุ 12 โดนวินิฉัยผิด เราก็เคย ต้องอายุ 12 หมอมองหน้าเราแบบเหยียดมาก แล้วพูดว่าตัวแค่นี้ เป็นได้แค่โรคกระเพาะเท่านั้นแหละ อาการไม่ได้หนัก ทั้งๆ ที่เราไปหาหมอด้วยอาการตัวบวมหนัก กินข้าวไม่ได้ เส้นเลือดฝอยแตกทั้งตัว กินยาโรคกระเพาะก็ไม่หาย จนแม่กังวลมาก พาไป รพ ใหญ่ ถึงได้รู้ว่า ไตใกล้ล้มเหลว หัวใจเต้นแรงผิดปกติ และมีอาการหัวใจโต หลอดเลือดกำลังตีบ เนี่ย หมอ รพ นั้นคือเกือบทำเราตายจริงๆ
Fun fact: อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้หนังเรื่องนี้ดูต้องคำสาปมากขึ้นน่าจะเพราะมีข่าวลือว่าในหนังมีฉากที่ใช้โครงกระดูกจริงด้วย
เราเคยมีประสบการณ์โดนบูลลี่ค่ะ ตั้งแต่ประถมเป็นเพื่อนในกลุ่มโดนหนักมากทั้งไม่เล่นด้วยแกล้งต่างๆนานา เราทนมาตลอดเพราะเราคิดว่าพอมัธยมคงไม่เจอกันเเล้วแต่ก็คิดผิดเพราะก็ยังเจอเพื่อนกลุ่มเดิมเเต่เราพยายามหาเพื่อนใหม่ค่ะเริ่มมีสังคมใหม่ทำให้ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนกลุ่มเดิม เราอยู่กลับเพื่อนกลุ่มใหม่ดีกว่าเดิมจนตอนนี้มหาลัยเเล้ว เราทำชีวิตตัวเองให้ดีค่ะอย่าไปแคร์
ถ้าคณะเดียวกันก็ไม่น่าเท่าไหร่ มันไม่เหมือนมัธยมแล้วอะที่หนีไม่ได้ต้องทนอยู่ในห้องกับคน30-40คน
จากประสบกาณ์ส่วนตัวนะคะ ไม่ว่าจะต้องเรียนเซคเดียวกันหรือไม่ คิดว่าที่น้องคิดว่าหลุดพ้นจากคนบูลลี่แล้วคือจริงนะ อยากให้คิดว่าเราหลุดพ้นแล้วจริงๆ พอเราเปลี่ยนสังคมใหม่ไปแล้ว สังคมที่ใหญ่ขึ้น ถ้าคนที่เคยบูลลี่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรเราตอนที่มาอยู่มหาลัย เราก็ปล่อยเลย ไม่สนใจ ไม่คุย เหมือนไม่มีตัวตนไปเลย อย่าไปให้ค่ากับคนแบบนี้ โฟกัสกับสังคมใหม่เพื่อนกลุ่มใหม่ของเรา เรื่องเรียน ทำกิจกรรม ใช้ชีวิตมหาลัยให้เต็มที่ ช่วงแรกๆคนที่บูลลี่เค้าอาจจะสนใจเรา แต่ซักพัก คนที่บูลลี่เรามันก็จะมีสังคมใหม่ของเค้าเหมือนกัน ความสนใจของเค้ามันก็จะโดนเบนไป อีกอย่างถ้าเค้าเป็นคนนิสัยไม่ดีจริง เดี๊ยวสังคมมหาลัยก็จะสอนเค้าเอง
วิธีแก้ในกรณีที่เราโดนบูลลี่ สำหรับผมนะ
เราต้องทำให้ตัวเองเก่งๆครับ เราไปเช็คเลยว่าเทอมนี้เรียนวิชาอะไรบ้าง แล้วเราก็เริ่มอ่านเลย อ่านเหมือนจะสอบในอีก 2 สัปดาห์อะครับ อ่านอย่างเดียวมันจะลืมง่าย + ง่วงนอนใช่ไหม
ให้อ่านแบบคร่าวๆ แล้วทำโจทย์ไปด้วยสำหรับวิชาคำนวณนะคับ โจทย์แบบง่ายๆก็พอครับ เอาไว้เช็คว่าเราใช้สูตรเป็นไหม แล้วพอใกล้สอบเราค่อยไปหาข้อสอบมาทำอีกรอบครับ ข้อสอบหาได้จากพวกรุ่นพี่ พวกสายรหัส ไม่ก็ร้านถ่ายเอกสารในมหาลัย มันจะมีเอกสารที่รุ่นพี่เอามาถ่ายๆไว้ แล้วทางร้านให้เราซื้อได้ มันจะค่อนข้างตรงกับที่เราเรียนเลยครับ ผมบอกเลยนะ ยิ่งเราเก่ง เราทำข้อสอบแล้วคะแนนท็อปๆ คนไม่กล้าบูลลี่เราหรอกครับ มหาลัยมันแข่งกันที่สกิลแล้วครับ เรื่องเพื่อนเยอะเพื่อนน้อยผมว่า เอาเพื่อนน้อยแต่มีคุณภาพดีกว่า สุดท่ายจบมาต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปตามทางของตัวเองอยู่ดีครับ เก็บเพื่อนน้อยๆแต่ดีกับเราเอาไว้เชิญไปงานแต่ง งานบวช หรือไปเที่ยวเกาะ เที่ยวไกลๆ ปีละครั้งดีกว่า ผมเป็นคนเพื่อนเยอะ เยอะมาก เพราะผมเป็นสายบันเทิง ชอบพูด ชอบหยอกล้อ แต่เอาจริง ผมก็อยากมีเพื่อนน้อยๆเพราะผมรู้สึกโฟกัสกับการเรียนมาก ไม่ค่อยหลุด ไม่ค่อยเหลวไหลด้วย
ก็ถ้าเขายังคงจะบูลลี่เราอยู่ เราก็ไม่ต้องไปสนใจ เราก็ดำเนินชีวิตและหาเพื่อนดีๆ เค้าจะเอาอะไรเราไปพูดใส่ไข่ก็ไม่ต้องไปสน ถ้ามันกลายเป็นผลกระทบกับเราจริงๆ ให้เวลากับมัน ความจริงจะเฉลยเอง เพราะสังคมมหาลัย ไม่ใช่สังคมเด็กๆ แล้ว เป็นสังคมแห่งการคัดสรรว่าใครจะเดินต่อไปได้หรือใครจะหักขาของตัวเอง ให้ธรรมชาติคัดสรร-
เราถ้าเจอคนบูลลี่ เราจะไม่ไปยุ่งค่ะ แต่อีกทางถ้าเราหมั่นไส้มากๆเราจะหาจุดด้อยของมันแล้วจะประจานเนียนๆให้มันเจ็บไปจนกว่ามันจะเลิกยุ่งกับเราค่ะ แต่ปกติเราจะไม่ยุ่งก้แค่เข้าเรียนสอบเสร้จละเลิกกลับห้องค่ะ
เด็กๆคะ เข้มแข็งเข้าไว้สิคะ ใครมาบูลี่เราก็ดด่ามันกลับไปเลยคะ คนที่มาบูลี่เรามันมีเีอะไร สมบูรณ์แบบขนาดนั้น บูลลี่กลับเลยค่ะ โลกนี้ไม่มีใครดีพร้อมจนมาบูลี่คนอื่นหรอก เขาอิจฉาต่างหาก เด็กคนนั้นมีปมแล้วพยายามหาทางรับายผิดๆ
ตั้งสติคะ อย่าไปกระโดดตึกค่ะ รักตัวเองมากๆ ใส่ใจแค่คนที่ควรใส่ใจคะ พระพุทธเจ้ายังเคยโดนนินทา
ถ้าในตอนนั้นคง ร้องไห้ หลบหนี หลีกทาง ถ้าถามในปัจจุบันเรียนจบแล้วโตแล้ว คงเข้าไปคุยเพื่อความสบายใจ ไม่ต้องเข้าใจกัน แต่ให้เราปล๊อดล๊อกตัวเอง
เรื่องบูลลี่สำหรับผมวิธีเคยผ่านคล้ายๆแบบนี้มาเหมือนกัน ผมใช้วิธีเลี่ยงคือเปลี่ยนบุคลิคตัวเองเวลาอยู่กับเขาเลยใช้จิตวิทยาว่ากุไม่ใช่คนเดิมแล้วนะ ถ้าน้องไม่กลัวก็ทำทีท่าสู้กลับไปได้เลย ขึ้นมหาลัยเขาอาจมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้นไม่ก็พรรคพวกเก่าๆลดลงเขาคงคิดหนักขึ้นในแต่ละครั้งที่จะมาบูลลี่เรา ผมผ่านมาได้คิดว่าน้องก็ต้องผ่านมันไปได้สังคมต่อต้านบูลลี่ก็แมสกว่าเมื่อก่อนเยอะในตอนนี้
สำหรับเราคิดว่าไปที่ใหม่แล้วก็คือการเริ่มต้นใหม่ ทำตัวปกติค่ะ อย่าไปอ่อนแอให้เขาเห็นว่าเรากลัว ลืมๆมันไปค่ะมีเพื่อนใหม่ใช้ชีวิตใหม่ปกติของเราไปเลย แต่ถ้าเกิดว่าเราทำตัวปกติแต่เขาไปปล่อยข่าวหรือหาพวกมาโจมตีเรา อันนี้คือเรามองว่าการกระทำของเรามันจะพิสูจน์ให้คนอื่นๆเห้นเองว่าเราเป็นแบบที่เขาว่าเราจริงมั้ย เรื่องในอดีตอะไรที่ผ่านมาแล้วมันไม่ดีก็ทำปัจจุบันให้มันดีขึ้นค่ะ ปรับตัว ไม่แน่ว่าอยู่ไปอยู่มาเขาอาจจะมาเป็นเพื่อนที่ดีของเราก็ได้ค่ะ☺️ สู้ๆค้าบอย่าเครียดมากนะ
ถ้าตามหลักพุทธ เรื่องบังเอิญไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะมีเหตุและผลเสมอ
พูดต่อหน้าตรงๆไปเลยค่ะ "ได้เข้าเรียนมหาลัยแล้ว ยังไม่โตขึ้นพอจะเลิกบูลลี่คนอื่นอีกหรอ เลิกเบียวได้แล้ว เราไม่ใช่เด็กกัรแล้ว" ถ้าเค้ามีความคิดโตพอ เค้าจะคิดได้ค่ะ แต่ถ้าเค้ายังบูลลี่สวนกลับ เราก็เวทนาเค้าเถอะนะคะ คนแบบนี้น่าสงสารค่ะ ชีวิตเค้าน่าจะมีปมสักปมนึง เลยต้องกดคนอื่นให้ดูแย่ มองเค้าด้วยสายตาสงสารและเวทนาไปเลยค่ะ ไม่ต้องตอบโต้ เพราะเสียเวลาในช่วงมหาลัยให้กับคนประเภทนี้เปล่าๆ เอาเวลาไปเล่นเกมยังมีค่ากว่าเลยค่ะ ใครเจอปัญหาอะไรแบบนี้ไม่ใส่ใจได้ก็ดีค่ะ แต่ถ้าแค้นใจก็สู้มันกลับค่ะ คนสันดานเหี้ยๆไม่ควรได้รับอะไรดีๆค่ะ ✌️💖
เชิดใส่ ไม่ต้องไปสนใจเค้า เรานิ่งเค้าจะเดาใจเราไม่ถูก
้ไปเรียนมวย สัก 3 เดือนละก็หวดแม่งเลย แปป ๆ เป็นมันร่วงแน่
ถ้ามาบุลลี่ ต้องทุบกลับไป แบบหนักๆ มันคงเข็ด
เรื่อง บัง เอิญ ไม่ มี อยู่ จริง ครับ🙄🙄
เราก็โดนบ่อยด่าประจานเราหน้าเสาธงเพราะยืนเข้าแถวตรงกันเราทนนานอยู่นะสองอาทิตย์จนวันหนึ่งทนไม่ใหวเลยระเบิดออกมาผลที่ได้คือครูเรียกไปด่าว่าเสียงดังทำไมเราบอกครูว่าเพื่อนคนนี้เขาด่าเราดูถูกกำพืดพูดจำหยามเราเขาบอกว่าเขาไม่สนไม่รู้เราจะเสียงดังทำไมหลังจากนั้นเราเสียงดังกว่าเดิมค่ะ เพราะชีวิตไม่มีอะไรจะเสียแล้วคงไม่ทนอีก ไม่มีวี่แววที่มันจะหยุดพูดใครไม่ช่วยกูจะสู้ด้วยตัวเองปกป้องตัวเอง คนอื่นคือคนอื่นเราจะไปบอกให้เขาเข้าใจไม่ได้จนวันหนึ่งเขาจะเจอด้วยตัวเอง
🐢: เรื่องบังเอิญไม่มีจริง~
ถูกบูลลี่มาตลอด 3 ปี ปวช.1- 3 อดทนจนจบแหละ เพราะของเรา มันมีคนเป็นอาจารย์เป็นหัวโจก
มีอาจารย์เป็นหัวโจกคือแย่มากกก เก่งมากครับที่ผ่านมาได้
เรามองว่าตราบใดที่เขายังไม่ได้เข้ามาทำอะไรเรานอกจากกจับกลุ่มนินทา
1 เลยะคะอย่ากลัว อย่าวิตกไปเองค่ะ เราก็คน เขาก็คน เรากับเขาคือระดับเดียวกัน เขาไม่ได้มีความสำคัญอะไรในชีวิตเราเลย ค่ะเขาไม่มีสิทธิที่จะทำให้เรารู้สึกแย่ค่ะ เพราะงั้นเริ่มจากตัวเองก่อนเลยค่ะ อย่าคิดลบ อย่าลดค่าตัวเอง
2 หากเขาเข้ามากลั่นแกล้งเลยนะคะ เราต้องไม่ยอมค่ะ แต่ก็นะมหาลัยส่วนใหญ่จะไม่กล้าแกล้งกันถึงเนื้อถึงตัวเหมือนตอนมอปลายไม่ต้องกังวลไปค่ะ ถ้าเขากล้าสังคมจะช่วยตัดสินเขาเองค่ะ
3 เวลาเกิดเหตุการณ์ที่เขาดูกำลังนินทาเราหรือเหยียดเรา เรามองว่าคิดซะว่าหมามันเห่าค่ะ ทนได้ก็นิ่งไป ทนไม่ได้ก็เล่นมันกลับบ้างค่ะ เราเข้าใจอยู่ค่ะว่าเวลาโดนบูลลี่ เราจะรู้สึกกลัวอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว แต่คำถามคือ ทำไมต้องกลัว เขาก็แค่คนนิสัยไม่ดี ที่ไม่มีมารยาททางสังคม ไม่มีมนุษยธรรม และสมองยังไม่พัฒนาอีก เอาเวลาไปอ่านหนังสือสอบ ทำชีวิตให้ดีกว่ามันเถอะค่ะ
ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหมนะคะ แต่เราเคยโดนบูลลี่ช่วงมอต้นเหมือนกันค่ะ แต่เพิ่งตระหนักเรื่องนี้ได้ตอนมอปลาย ซึ่งพื้นฐานเราก็ไม่ใช่คนยอมคนอยู่แล้ว เราเลยไม่ได้กังวลมาก เราเป็นกำลังใจให้นะคะ จริงๆเล่าให้เพื่อนที่สนิทกับคุณฟังได้นะคะ เขาจะได้ช่วยกันๆออกไป จะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียวกับปัญหานี้ สุดท้ายนะคะ ไม่มีใครทำร้ายจิตใจเราได้ถ้าเราไม่ยอมค่ะ❤❤❤❤❤❤
การแก้ของฝรั่งแนวจิตวิทยา คือการยิ้มและพูดชมกลับนะ เช่น เค้าบูลลี่หน้าตาเรา เราก็จะยิ้มและชมกลับไปว่า แต่เธอก็หล่อนะ (ผู้หญิงก็สวย) ฉันยังอิจฉาเธอเลยว่าเธอหน้าตาดีนะ มันจะทำให้คนบูลลี่เรา รู้สึกไม่ประสบความสำเร็จ เพราะ เราไม่รู้สึกเดือดร้อน คนบูลลี่ก็จะไม่สนุก และมันก็จะเลิกไปเอง ฟังอาจดูเหมือนง่ายนะ ถึงมันจะยาก แต่ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้ ลองหาวิดีโอของฝรั่งดูครับ น่าจะเห็นภาพขึ้น
ใช้กำลังแก้ปัญหามันไม่ดีค่ะ แต่เร็วที่สุด เจ็บแล้วจำคือคน แต่ถ้าจำไม่ได้ก็ย้ำแม่งอีกรอบอย่าไปยอมไอ้พวกเด้กเวน!!
ส่วนตัวถ้าโดนบูลลี่ก็จะด่ากลับค่ะ แรงมาแรงใส่ ถ้าเกิดเรายอมเขา จะกลายเป็นว่าเรายอมเขาตลอดไปค่ะ
ตอนเรียนเคยโดนเพื่อนกลุ่มเดียวกันใช้ไปโน่นนี่ตลอด พอไม่ให้ใช้จะโดนด่าโดนตี เราเลยลองพูดว่า ไม่ออกไปค่ะ แต่ไม่ได้ไปตีเขานะคะ แต่เราต้องทำตัวให้ตัวเองดูมีตัวตนพอที่จะไม่มีเพื่อนเข้ามาบูลลี่
เราเรียนอยู่คณะแพทย์ ไม่แน่ใจว่าคณะอื่นมันหั่นอะไรเท่าไหร่ รุ่นเราประมาณ 200+ เราคิดว่าในคณะเดียวกันมันมีหลายคนมาก ๆ เราก็หาเพื่อนที่เป็น safe zone ให้เรา และเราก็เป็น safe zone ให้เพื่อน ปี1 เราก็ make friend ทำกิจกรรมให้เต็มที่ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง การแก้เเค้นที่ดีที่สุด คือการใช้ชีวิตของตัวเองให้ดีที่สุด ยุคนี้สังคมขยะเเขยงคนบูลลี่คนอื่นจะตาย เราเป็นเหยื่อยังไงสังคมก็เข้าข้าง ทำตัวเองให้เป็นตัวท็อป
ส่วนคนๆนั้นก็ทำให้เหมือนเขาเป็นหลุมของฟุตบาทประเทศไทยหลังฝนตก เมินและก้าวเท้าข้ามมัน ไม่ก็เลี่ยง ถ้าเราไม่เลี่ยงก็มีแต่รองเท้าเราจะเลอะ ส่วนโคลนดินในหลุมอย่างเขามันไม่รู้สึกไม่สกปรกไปได้มากกว่านี้หรอก แต่ถ้าเขามาหาเรื่องเราก็บอกเพื่อนเราให้รับรู้ถึงคนๆนี้ให้ช่วยเซฟเรา ถ้าไม่หยุดก็บอกอาจาร์ยที่ปรึกษา ถ้าเขารุนแรง เจอกันก็แอบอัดเสียงไว้ เผื่อ เกิดอะไรขึ้น (เนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าเขามันระดับไหน)
ขอให้น้องโชคดีและโฟกัสอนาคตสดใสกับคนดีๆน้า ❤❤❤❤
ถ้าเป็นคณะ เราว่าพอหลบเลี่ยงได้ค่ะ
เเต่ถ้าสาขาเดียวกันสำหรับเราสาขาเดียวกันก็จะรวมตัวกันนานๆที รวมตัวฉันเฉพาะมีกิจกรรม คณะค่อนข้างกว้างค่ะ เพราะมีหลายสาขา
ถึงจะตอบช้าหน่อยแต่เรื่องของการบูลลี่อ่ะ แนะนำให้ต่างคนต่างอยู่ ยิ่งอยู่คณะเดียวกันเวลาในการเจอกันอ่ะคืนน้อยมากยกเว้นแค่เจอกันตอนเข้าห้องเชียร์ หรือเชียร์ของคณะ ในมุมมองเรามองว่ามันหมดยุคบูลลี่แล้วอ่ะ หรือต่อให้เกลียดกันมากๆ ขอให้ยึดเจตจำนงของตัวเองไว้เรามาเรียนมหาลัยเพื่ออะไร เราจะให้คนๆ เดียว มาทำให้ชีวิตเราจมลงจริงๆ หรอ เรามีกรณีที่ไม่ถูกกับเพื่อนในสาขา แต่เราก็ก้าวช้ามมาได้เพราะเราตั้งใจที่จะมาเรียน ไม่ได้มาตั้งแง่มีปัญหา หรือ มาอ่อนแอให้ใครมารังแก ยิ่งเราทำตัวอ่อนแอคนพวกนี้ไม่หยุดหรอก ถึงกรณีเราจะไม่รุนแรงแต่ขอเป็นกำลังใจให้นึกถึงความพยายามของเราที่เข้ามหาวิทยาลัยมา ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ย้าย แต่อยากให้รู้ไว้ว่าในสังคมทำงาน ไม่ได้มีสังคมโลกสวยเสมอไป ไม่ได้มีสังคมที่แย่เสมอไป ค่อยๆใช้ชีวิตไป ชีวิตเป็นของเราอย่าให้ใครมามีอิทธิพลความสดใสในอนาคตของเรา เหนื่อยได้ท้อได้ แต่ก็พยายามลุกขึ้นกลับมาให้ได้นะ ✨
ส่วนตัวมองว่าไอ้คนที่บลูลี่น้องเนี้ยอาจจะอาการดีขึ้นได้ครับ เพราะสังคมมหาลัย หากได้รับการศึกษา หากมีการศึกษา การบลูลี่สำหรับผู้ที่มีสติปัญญานักจะไม่ทำกันครับ
เค้าว่ากันว่าหนังเรื่องนี้ โดนคำสาปเพราะ ตอนท้ายเรื่องภาค 1 ฉากโครงกระดูก เค้าเอาโครงกระดูกจริงมาใช้ แทนที่จะใช้ของปลอม
ความเห็นเราคือ ไม่ต้องสนใจคนที่เคยบูลลี่เราค่ะ หาเพื่อนให้เยอะเข้าไว้ โดยเฉพาะเพื่อนต่างสาขา ยิ่งกว้างขวางมาก เพื่อนจะเป็นคนช่วยเราให้ผ่านพ้นเรื่องแย่ๆ ไปได้ค่ะ
โนมน่าวให้เป็นเพื่่อนค่ะ
เรื่องการบูลลี่ การไม่สนใจเป็นวิธีที่ดีที่สุดในความคิดเราแค่คิดว่าอาจจะยากเกินไป อาจจะลองหาเพื่อนที่พอที่ชอบอะไรคล้ายๆกันน่าจะง่ายกว่า พอเรามีงานอดิเรกที่ชอบ มีเพื่อนที่เข้าใจ อาจจะคนหรือสองคน คิดว่าตัวเราเองคงจะไม่ไปโฟกัสคนหรือคำพูดที่มากระทบจิตใจเราเท่าไหร่คับ แล้วก็พยายามรู้สภาพจิตใจตัวเองว่าถ้าตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้วให้ reach out หาผู้เชี่ยวชาญเลยคับ
คหสต นะครับ หากเราเป็นคนที่หาเพื่อนไม่เก่งก็ไม่จำเป็นต้องหาเยอะก็ได้ครับ หาแค่ไม่กี่คนแต่ขอคนที่ไปกับเราจนสุดทางได้จริงๆ แสดงให้อีกฝ่ายเห็นไปเลยครับว่าไม่สน ไม่ต้องไปแสดงความกลัวเวลาเผชิญด้วย มั่นใจและทำในสิ่งที่เราถนัดมากที่สุด สักวันเราจะรู้สึงมั่นใจและไม่สนใจคนพวกนี้ สักวันนึงครับคนเหล่านั้นจะกลายเป็นแค่หมาหัวเน่าที่ทุกคนจะมองข้ามตัวมันเอง
มหาลัยไม่ได้บังคับเวลาให้เจอกันบ่อยเหมือนประถมมัธยมแล้ว เราเลือกเวลาเองได้ ปี1อาจมีวิชาตรงกันอยู่ ก็พยายามเลือกเวลาให้ไม่ตรงกับมัน ถ้ามีคลาสที่ต้องเรียนเวลาเดียวกัน เรียนจบก็รีบแยกย้ายออกมหาลัยไป ถ้าไม่ค่อยได้เจอกันซักเทอมนึง ก็ต่างฝ่ายต่างห่างๆกันไปแล้ว อีกวิธีที่ได้ผลมากๆคือ ไปเข้าชมรมที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ ทำความรู้จัก สนิทสนมกับเพื่อนๆหรือรุ่นพี่ในชมรมไว้ ที่จริงทำกิจกรรมกันบ่อยๆก็สนิทกันไม่ยาก เพื่อนคุณเห็นคุณมีกลุ่มเพื่อนที่มีวิชาต่อสู้ มันก็ไม่กล้ายุ่งคุณเอง หรือถ้ามันจะเล่นคุณจริงๆ คุณก็ขอความช่วยเหลือคนในชมรม เขาคงไม่ปล่อยคุณถูกรังแก ถ้าจะให้ดีก็ถือโอกาสมุ่งมั่นฝึกวิชาต่อสู้ไปในตัว ฟิตร่างกายมากๆ ถึงจุดนึงบุคลิกคุณจะเปลี่ยน จะดูน่าเกรงขามขึ้น ตัวคุณก็อาจพร้อมสู้คน เพราะมีวิชา เผลอๆคุณอยากลองของเอง ยิ่งไม่มีใครอยากยุ่งคุณ
แต่เอาจริงๆ มนุษย์ก็มีการโตขึ้น เพื่อนคุณพอเริ่มโต ความคิดต่างๆเขาเปลี่ยนเอง วุฒิภาวะเริ่มมากขึ้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกสนุกกับการแกล้งคนแบบเด็กๆอึกแล้ว มันอาจมาญาติดีกับคุณ เลิกแกล้งคุณไปเลยก็ได้
กลัวอะไรคุณ บูลลี่เฉยๆถูกปะ ก็ไม่ต้องไปสนใจ อยากพูดไรก็พูดไป ไม่ได้ทำร้ายร่างกายหรืออะไรหนิ สังคมมหาลัยมีคนมากโข คุณก็ไปหาเพื่อนใหม่ๆสังคมใหม่ๆ อย่าพยายามให้ตัวเองโดนกดเหมือนที่เดิม การที่เขากระซิบก็คงเม้าส์มอยหรือพูดบูลลี่เราให้เพื่อนมันฟังนั่นแหละ ไม่ได้จะกระซิบให้มาดักกระทืบสักหน่อยถูกมั้ย ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย เขามีเพื่อนของเขา คุณก็มีเพื่อนของคุณได้ถูกปะ มีมือมีตีนเหมือนกัน ในเมื่อหยุดเขาไม่ได้ ก็อย่าไปสน เปลี่ยนตัวเองให้ออกจากจุดนั้นไม่ดีกว่าหรอ
ถ้าเจอคนบูลลี่ ถ้าเขาทำเรื่องแย่ๆ กับเราต่อหน้าคนอื่น ให้บอกไปตรงๆ เลยว่า เห้ย แบบนี้เราไม่โอเค นายอาจจะสนุก แต่มันทำให้เรารู้สึกไม่ดี (อันนี้เพื่อนคนอื่นๆ จะเริ่มจับตามองแล้ว ถ้าเขายังฝืนทำต่อไป เขาจะดูแย่ไปเอง)
ต่อมาถ้าเขาทำร้ายร่างกาย ทำให้เราเจ็บตัว อย่ายอม อย่าปล่อยผ่าน แนะนำให้ทำคืนทันที เช่น เอาชีทตบหัวเราแล้วหัวเราะเล่น ให้หัวเราะแล้วตบมันคืน (จำไว้ว่าถ้าเรายอม เราต้องยอมไปตลอดจนกว่าจะเรียนจบ แล้วมันจะเริ่มแกล้งเราแรงขึ้น)
ให้คิดว่ามันคือการปกป้องตัวเอง ไม่มีใครมาปกป้องเราได้ดีเท่าเราเองนะ คนที่พูดว่า เล่นๆ แค่นี้เอง แต่เราไม่โอเค เราบอกแล้ว ถือว่าเตือนแล้วเช่นกัน
ทำดีให้ถูกคน คนไม่ดีก็ต้องยอมเป็นคนไม่ดีด้วยเช่นกัน ขอให้น้องผ่านไปได้นะ
บลูลี่หรอ ผมก็จะบอกน้องไปว่า ช่างมัน หา แนวคิดที่ทำให้ตัวเองคิดบวกไว้ สนใจอะไรกับคำพูดลมๆแร้งๆ คนมันมีปมเลยบลูลี่คนอื่น เชื่อเรา
ยอมรับผมเคยเป็นทั้งคนที่โดนกระทำและกระทำ แต่การที่โดนกระทำยั้นคืออีกฝ่ายเห็นว่าเราไม่สู้มันเลยแกล้งไปเรื่อยๆ ส่วนฝ่ายที่กระทำมันจะมีความคืดแค่ว่าแกล้งเล่นแค่นี้ไม่ได้หรอวะ แค่เล่นๆเองคิดอะไรมาก (แต่ส่วนมากผมจะเป็นฝ่ายโดนกระทำ) แต่ถ้าถามว่าขึ้นมหาลัยแล้วการโดนบลูลี่มันจะน้อยลงนะเท่าที่เรียนมา 5 ปี ก็มีบ้างเจอบลูลี่บ้าง แต่คือมึงบลูลี่มากูบลูลี่กับแฟร์ ส่วนมากจะเน้นเรียนแต่ช่วงปีแรกก็ต้องปรับตัวนิดนึงไม่แน่เพื่อนที่เหี้ยๆวันนั้น อาจจะเป็นคนที่สนิทกับเราในตอนเรียนมหาลัยก็ได้ (โอกาสจะน้อยก็ตาม)
เราเคยโดนเพื่อนบลูลี่ตั้งแต่ยุโรงเรียนดันยุห้องเดียวกันอีก พอมา มหาลัยดันมายุเซคเดียวกับเราไปอี๊ก คณะเดียวกันเอกเดียวกัน เค้าก็คุยกับเพื่อนคนใหม่ที่อยู่ในเซค เราก็เฉยๆ ไม่เห็นมีใครทำไรเราได้เลย
อดทนและโฟกัสกับเรื่องเรียนไปเลยค่ะ อย่าอ่อนแอให้เขาเห็นค่ะ ที่สำคัญคืออดทนค่ะ ถ้ามันเกินไปก็ใส่แม่งเลย อย่าไปหยอง
ต้องหาพวกเอาไว้ค่ะ ชีวิตมหาลัยมันต้องมีคอนเนคชั่น ยิ่งเราพวกเยอะก็ยิ่งอยู่ง่าย ทั้งเรื่องการทำงานและเรื่องอื่นๆ ต้องปรับตัวนะถ้าเข้าสังคมไม่เก่ง ถ้าเราพวกเยอะ หรือพอมีเพื่อน อย่างน้อยที่สุดเราก็จะมีเซฟโซนในมหาลัย
พูดถึงการบูลลี่ในช่วงมหาลัยไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ แต่โดยส่วนตัวแล้วช่วงมหาลัยเนี่ยเป็นช่วงที่ต้องช่วยเหลือตัวเองเป็นหลักมากๆ จึงแนะนำว่า
ถ้าคุณเรียนดี ขยันและเก่ง ไม่ต้องไปสนใจครับ *หากลุ่มที่เหมาะกับตัวเองอยู่เลย * เพราะช่วงมหาลัยนั้นจะไม่เกาะกันเป็นกลุ่มใหญ่เหมือนมัธยมครับ แต่จะแตกกันเป็นกลุ่มย่อยๆเยอะมาก แบบว่าบางที่ถึงอยู่ในห้องเดียวกัน กลุ่ม1กับกลุ่ม2ทะเลาะกัน กลุ่ม3ก็ไม่ได้ไม่เสียประโยชน์ไร้งี้อะครับ ถ้าไม่อยากข้องแวะอะไรกับคนนั้นก็น่าจะเลี่ยงง่ายครับ
ในระดับมหาลัยเริ่มเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว
ตัวเราต้องมีเพื่อนมีแก๊งส์หาเพื่อนรวมกลุ่มให้ได้ ถ้าคนนั้นเห็นเรามีกลุ่มจะไม่กล้ามาบูลี่เรา และก็จะห่างไปเอง
หนังทีนักแสดงเสียชีวิตมันก็จะกลายเป็นหนังผีโดยทีนทีโคตรหลอนเลย เพราะว่าจายจริงๆนะ
แนะนำให้หลีกเลี่ยงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ต้องตอบโต้กลับค่ะ ทำเหมือนเขาเป็นอากาศไปเลย แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ หากเค้ายังบุลลี่หรือคุกคามน้องไม่เลิก ให้เก็บหลักฐานไว้ค่ะแล้วทวิตลงทวิตทุกอย่างพร้อมแนบหลักฐานเดี๋ยวก็มีคนไปช่วยพิพากษาคนที่ทำน้องเองค่ะ
ไม่ต้องไปสนใจสวะแบบนั้นค่ะ แล้วพยายามพัฒนาตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นทางด้านร่างกายหรือทางด้านจิตใจ และทำให้มันเห็นว่า กูสู้มึงกลับแล้วนะ แกจะมาทำอะไรชั้นไม่ได้แล้ว สู้ๆค่ะ ชีวิตมันไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ แต่เราสามารถต่อสู้กับมันไปได้ค่ะ
ความเห็นของเรา เราว่าคนที่บูลลี่ต่างหากค่ะที่ควรอาย เราไม่จำเป็นต้องอายหรือใดๆเลย ทำเฉยๆ ใช้ชีวิตของเราพอค่ะ
ถ้าโดนมากๆ เราต้องกัดฟัน ตัดไม้ข่มนางคืนบ้าง แต่ไม่ต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน แต่ให้เราอย่าทำทีท่ากลัวเขา เดียวเขาจะได้ใจ
เราก็เคยมีประสบการณ์ถูกบูลลี่นะ ส่วนวิธีแก้ที่เราแนะนำ
กรณี 1 คณะเดียวกัน: อันนี้ง่ายหน่อย เพราะคณะนึงคนก็เป็นร้อยเนอะ ของเหมือนกันมันจะไหลเข้าหากันเพราะงั้นเดี๋ยวเราก็คงจะมีเพื่อนที่เราสนิทด้วยนะ จากนั้นก็ให้อยู่กับเพื่อนของเรา หลีกเลี่ยงการประทะ หรือการเผชิญหน้ากับเขาให้มากที่สุด ถ้าเขาเอาเราไปพูดเสียๆ หายๆ ให้คนในคณะฟังจนเราเริ่มเดือดร้อน เราแนะนำให้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างสงบสุขค่ะ ทำตัวให้ดูมีความสุขที่สุด ส่วนใหญ่คนที่ชอบกดคนที่ด้อยกว่า ส่วนใหญ่จะเป็นคนขาดการยอมรับและความเอาใจใส่จากครอบครัว ไม่ได้รับความรักและการดูแลที่ดีพอ ถ้าเราทำให้เขาเห็นว่าเราไม่แคร์และใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขมากแค่ไหน เขาจะอึดอัดแทบอกแตกมากเท่านั้น ส่วนเพื่อนๆ คนอื่นในคณะ เราคิดว่าเขาคงไม่สนใจเรื่องนินทาอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ เดี๋ยวลมปากมันก็หายไปตามลมค่ะ
กรณี 2 สาขาเดียวกัน: อันนี้อาจจะยากนิดนึงเพราะเจอกันบ่อย คำแนะนำของเราคือ "นิ่งเข้าไว้ เอาใจเข้าสู้" ทำเมินๆว่าเขาไม่มีตัวตนในสายตาเรา มองเขาให้เป็นอากาศไป ทำชีวิตให้มีความสุขให้เขาอิจสา555+ ทำตัวนิ่งๆ อย่าให้เขาเห็นอาการว่าเรากลัวเขา ถ้าเขาข่มเราอย่ายอมค่ะ ให้นิ่งเข้าสู้ มองเขาด้วยสายตา "โตขนาดนี้แต่มีวุฒิภาวะแค่นี้เองหรอ" แล้วก็นิ่งๆ ไว้นะคะ ถ้าเขาเริ่มพูดไม่ดีกับเราให้คนอื่นฟัง ให้เราตั้งใจทำงานทำหน้าที่ของเราไป ให้ผลงานของเราแสดงให้คนเห็น
คำเตือนที่เราอยากบอกคือ ห้าม! ด่าเขาลงโซเชียลนะคะ! ไม่ว่าจะแค้นมากแค่ไหนก็ตาม! ขอให้เจ้าทุกข์ใช้ชีวิตในมหาลัยอย่างสงบสุขนะคะ
🙏
ในภาครีเมค ถ้าตัดเรื่องการถ่ายไม่ราบรื่น แล้วมีใครเสียชีวิตหรือเปล่า ถ้าไม่ ก็คงเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ
ตั้งแต่เกิดมา เคยเจอเหตุการแบบนี้นะ แต่ผมผ่านมาได้เพราะวุฒิภาวะจะบอกเราเอง และก็ไม่เคยหนี ไอคนที่บูลลี่กูต่างหากที่ต้องหนี แล้วแม่งก็ไม่เคยมีใครบูลลี่กูอีกเลย ทำจุดด้อยให้กลายเป็นจุดเด่น จากนั้นเราก็ใช้ชีวิตเฉยๆไม่เก๋าไม่กร่าง แต่เอาจริง สู้ๆ น้อง
เจอคนมาบลูลี่ ปล่อยครับ ปล่อยให้มันพูดไป อย่าไปให้ค่า เดะมันก็เบื่อไปเอง
ถ้าบูลลี่ด้วยสายตา/คำพูดก็ไม่ต้องสนใจค่ะ ถ้ามันไม่จริง ถ้าจริงอันไหนเราทำไม่ถูก แนะนำให้ปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นมันดีกับตัวเราเองค่ะ คนรอบตัวก็จะรัก แล้วรู้เองว่าเราดี/ไม่ดี เพราะ เราเปลี่ยนความคิดคนยาก บางทีการกระทำและเวลาจะค่อยๆแสดงความจริงค่ะ ส่วนถ้าคนไหนไม่ดีกับเรา เราไม่ต้องแคร์เขาค่ะ เขาไม่ใช่เพื่อนแท้แน่ถ้ามีปัญหา พวกนี้จะทิ้งเรา
ส่วนตัวเคยเจอภาวะที่ถูกบูลลี่มาเหมือนกัน ส่วนตัวหลังจากที่ถูกบูลลี่ ถูกคนคนนั้นยุยงให้คนทั้งห้องแบนเรา เกลียดเรา มันเลยเหมือนเป็นการบังคับให้เราต้องอยู่คนเดียวโดยปริยาย
จนใจสุดท้ายเราก็สามารถปรับตัวและอยู่คนเดียวได้ในที่สุด (ข้อดีคือเป็นคนเรียนดีอยู่ก่อนแล้ว เลยยิ่งไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร)
วิธีการแก้ปัญหามันจึงขึ้นอยู่กับบุคคลนะคะ
ถ้ากรณีเป็นอินโทรเวิดจ๋า ๆ แบบเรา ก็ตัดเขาออกจากชีวิตแบบโนสนโนแคร์ (วิธีนี้ยากหน่อย เพราะต้องจิตแข็งพอควร แบบฟิลฮึดสู้สุด ๆ)
ในกรณีที่ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ ไม่ได้อินโทรเวิดจ๋าแบบเรา ส่วนตัวแนะนำวิธี ย้ายมหาวิทยาลัยไปเลยน่าจะโอเคนะคะ
** แอบน่ากลัวกับรอยยิ้มที่นางส่งมา กลัวจะต้องเจออะไร toxic จนส่งผลให้ชีวิตหลังจากนี้ไม่โอเค หรือจิตใจย่ำแย่ไปเลย **
ไม่เคยโดนก็จะไม่เข้าใจ ยิ่งไม่มีคนซัพพอร์ตข้าง ๆ มันยิ่งแย่นะคะ และจิตใจของคนที่โตมาไม่เหมือนกัน นิสัยก็ไม่เหมือนกัน
เลือกแนวทางที่คิดว่าเหมาะกับตัวเอง เลือกจุดที่อยู่แล้วสบายใจก็พอนะคะ ไม่ไหวก็อย่าฝืนน้า ออกมาจากจุดที่เป็นปัญหา ไม่ได้แปลว่าจะหนีเสมอไป เป็นกำลังใจให้กับคนที่เคยเจอการบูลลี่มาเหมือนกัน ความอดทนไม่ใช่คำตอบน้า
ในพวกหนังสือจิตวิทยาจะบอกว่าคนที่ชอบบูลลี่คนอื่นคือคนที่พยายามถมหลุมดำบางอย่างในใจอ่ะนะ เค้ต้องไม่มีความสุขอะไรสักอย่างในชีวิต หรือไม่ก็มีปมอะไรบางอย่างในชีวิต เค้าบูลลี่เราเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดี รู้สึกว่าตัวเองเจ๋ง เราว่าคนแบบนีลึกๆเค้ากระจอกนะ แถมน่าสงสารด้วย ส่วนเรื่องบาดแผลในใจ เราก็เคยประสบ ขั้นร้ายแรงประมาณนึง เรากินยาตัวนึงที่รักษาพวกptsd มันทำให้อารมณ์และความรู้สึกดีขึ้นมาก เปนผู้เปนคนขึ้น ถ้าเปิดใจกับยาจิตเวช ก็ปรึกษาแพทย์ได้เลย ตอนปีหนึ่งเราก็เคยโดน พอผ่านมาได้มองกลับไปตอนนี้รุ้สึกว่าเค้าไม่ได้มีค่าอะไรให้โกรธเคืองเลย เสียเวลาชีวิตมากที่ไปให้ความสนใจกับคนทุเรศคนนึงอ่ะ จะเฉยหรือจะสู้กลับก็แล้วแต่เลยนะ ไม่ก็ลองถามตรงๆเลยว่ามีปัญหาอะไรนักหนา ยังไม่โตจริงๆก็อวดดีได้แหละ ลองเป็นผู้ใหญ่จริงๆดู จะรู้ว่ามีปัญหาใหญ่กว่านี้อีกมากรออยู่ ทุกคนล้วนเคยถูกบูลลี่นะ สู้ๆล่ะ
สำหรับคนไม่เคยดูเรื่องนี้ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร คิดว่าตัวละครอื่นๆจะเสียชีวิต แต่พอรู้ว่าตัวหลักอย่างน้องแอนนี่เสียก็คือกรรมการอึ้งเลย น้องสวยมาก น่าจะอนาคตไปได้ไกลเลย😢
ส่วนเรื่องของการถูกบูลลี่คิดว่าถ้าอยู่คณะเดียวกันอาจจะง่ายต่อการหลบเลี่ยงมาก เพราะในมหาวิทยาลัยค่อนข้างกว้าง ในคณะเองก็กว้างเช่นกัน ถ้าเจอก็อาจจะหลบหน้าไปเลยอย่างที่พี่เนสพูด แต่ถ้าเริ่มเจอบ่อยเพราะต้องเรียนวิชาคณะบางตัวเหมือนๆกันก็ทำตัวปกติแหละค่ะไม่ต้องไปสนใจ คนพวกนี้ต้องอย่าไปให้ค่า เดี๋ยวนานวันเข้าด้วยความที่อยู่คณะเดียวกัน แต่สังคมคนละสังคม เรื่องแบบนี่ไปก็อาจจะถูกลืมเลือนไปแล้วสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติค่ะ 😊
ถ้าเป็นเราเจอคนบูลลี่เราเลือกที่จะไม่ตอบโต้นะ เพราะมันจะทำให้บานปลายไม่จบไม่สิ้น แต่เราก็จะไม่หลบนะเพราะยิ่งหลบเขาก็จะยิ่งข่มมากขึ้น ถ้าเป็นเรา เราเลือกที่จะเผชิญหน้าสมมุติว่าคนที่เขาบูลลี่เขาเดินมาพูดต่อหน้าเราก็จะมองหน้าเขากลับแต่ไม่พูดจาหาเรื่องแค่มองให้เขารู้ว่าเราไม่กลัวเขา แต่ถ้าเขามีนิสัยเกเรประเภทที่ว่ามองหน้าแล้วไม่หยุดยังจะหาเรื่องต่อ เราจะนัดกับเพื่อนให้เพื่อนคอยถ่ายคลิปให้เอาตั้งแต่ที่อีกฝ่ายเริ่มเข้ามาบูลลี่เลยจนถึงขั้นไหนก็แล้วแต่ แล้วเราจะเอาโพสต์นี้ไปโพสต์ในโลกออนไลน์โดยจะปิดบังใบหน้าของทุกคนเอาไว้แต่ให้เห็นการกระทำอย่างชัดเจน ในเมื่อเขาอยากดังก็จัดให้ดังระดับประเทศไปเลย รับรองได้ว่าจะไม่กล้าทำอีกอย่างแน่นอน
อย่าทำว่าเรากลัวเค้า
😊สาขาเดียวกัน ก็พยายามตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดแล้วอาจจะ”ยิ้มที่หลังนั้นดีสุดๆๆๆๆๆเช่นกัน อย่าให้ความสำคัญเค้าสิ ครับ😊
เราเคยโดนบุลลี่ตอนประถมจากรุ่นพี่คนนึงค่ะ เราคิดว่าเราไม่สนใจเมินๆไปได้ จนตอนนี้เรามอปลายเราป่วยซึมเศร้าเพราะเรื่องตอนประถมที่เรายังเก็บไว้อยู่ค่ะ ✌🏻🥲 ส่วนวิธีแก้ปัญหาถ้าเป็นเราก็คงหลบค่ะ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงเอา เป็นกำลังใจนะคะ
ภาคแรกสร้างบ้านบนสุสาน
แนะนำให้ไม่ต้องสนใจนะคะ เขาไม่ได้มีค่ากับชีวิตเราขนาดนั้นอย่าเอามาใส่ใจ อีกทางนึงเราไม่แน่ใจว่าอาจารย์ในคณะคุณเป็นแบบไหน แต่ถ้าเป็นเราจะลองแจ้งอาจารย์ที่ปรึกษาดูค่ะ คนที่ควรอายไม่ใช่เราค่ะ แต่เป็นคนที่บูลลี่คนอื่นต่างหาก
เราเคยเจอคนที่บลูลี่เราตั้งแต่มัธยมต้นค่ะ แล้วเราก็เคยสวนกลับเค้าไปกลายเป็นว่าทำให้อีกฝ่ายชอบใจ จนมาถึงมัธยมปลายเค้าก็ยังล้ออยู่ค่ะ แต่เราทำเป็นไม่สนใจปล่อยผ่านเหมือนเค้าเป็นอากาศ เค้าก็หยุดไปเองค่ะ อันนี้จากประสบการณ์การส่วนตัวนะที่เคยเจอ
คืออันนี้อยู่ที่แต่ละคนเลย โดยส่วนตัว นี่จะไม่ใส่ใจหรือบ่อยๆก็สู้นะ เพราะพื้นฐานชอบเอาชนะอยู่แล้ว ทำมาทำกลับ
ขอนอกเรื่องงค่ะะ อยากให้พี่ทำเรื่อง สกินวอคเกอร์ ค่ะะะ อยากเห็นการนำเสนอของช่องพี่มากเลยค่ะ
ในส่วนของการขอคำปรึกษา ส่วนตัวขอแบ่งเป็น 2 ทางนะครับ ทางแรก ถ้าอยากลองปะทะประมาณหนึ่ง เวลาโดนพูดใส่หรือซุบซิบให้เห็นในเชิงเยาะเย้ยหรืออะไรก็ตามแต่ ให้ลองมองเฉียงๆแล้วเบะปากนิดๆไม่ต้องพูดอะไรแล้วเดินจากไป ให้เขารู้สึกว่าที่เขาทำไมได้ดูเกร๋เลย เป็นการปะทะคารมกันเล็กน้อยแล้ววิธีนี้จะยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อเรามีกลุ่มเพื่อนและเพื่อนเราก็ช่วยเราทำด้วย(วิธีนี้อ่านเอาขำๆ ก็ได้ครับ เพราะมันอาจพัฒนาไปเป็นการทะเลาะรุนแรงได้ 5555) ส่วนทางที่สอง เราก็ปล่อยเบลอไปเลยครับ ชีวิตใครชีวิตมัน ถ้าเขาพยายามจะมาวุ่นวายก็ช่างเขาครับถ้ามันไม่ได้กระทบอะไรในชีวิต หรือถ้ามันมีผลกระทบลองปรึกษากับใครก็ได้ที่เราไว้ใจดูครับ ในวัยมหาลัยการเลือกคบเพื่อนที่ดีๆ มันจะส่งผลดีกับเรามากๆ ในหลายๆ เรื่องเลยครับ ลองเอาตัวเองไปอยู่ในที่ที่มีความสุขดีกว่า อย่าไปโฟกัสกับแค่ขี้ก้อนนึงเลยครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ^_^
โนสนโนแคร์นะเนส เค้าจะบลอกก็เรื่องของเค้า เค้าไม่ได้มีผลอะไรต่อชีวิตเรา