Ο Καζαντζάκης επειδή κάποια στιγμή και γω στη φάση μου είχα αποκτήσει κάποια συναισθήματα συμπάθειας για αυτόν. Αυτό που κατάλαβαινω είναι ότι στο τέλος ήταν ένας τρελός χαμενος. Ένα "ρομαντικός" διανοούμενος που την είχε δει "πνευματικός". Είχε χαζεψει μες τις αναζητήσεις του και νόμιζε ότι είχε καταλάβει και το Θεό.
Πράγματι η τέχνη, κάθε είδους τέχνη, μιμήται και υπηρετεί τον άνθρωπο αλλά και συμφωνώ πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκθαμβούμαστε. Δεν έχω διαβάσει Καζαντζάκη και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη ολοκληρωμένη, αλλά είναι αδύνατο όλοι οι συγγραφείς να είναι ενάρετοι και να γράφουν με πραγματική πνευματική οφέλεια για το κοινό που θα το διαβάσει αργότερα. Καλός ή κακός υπάρχει η ελευθερία έστω και αν αυτό κάνει την τέχνη αυτονομιμένη, ο καθένας να εκφράζεται με βάση τα πιστεύω του και τα συνεσθήματά του και να ερεθίζει ενα συγκεκριμένο κοινό. Εν τέλη θέλω να καταλήξω πως απο τον αποδέκτη εξαρτάται ποιο είναι αυτό το είδος τέχνης που τον οφελεί και τον εκφράζει και που θέλει να ακολουθεί χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να ερευνά...
Ωραία επιχειρηματολογία και το εννοώ. Ως άτομο, δηλώνω και γω Ορθόδοξη χριστιανή, ωστόσο το να κατακρίνεις κάποιον άλλο επειδή ήταν αγνωστικιστής αναιρεί τη δική σου ας πούμε χριστιανοσύνη. Οπότε, αν λυπηθώ για το Καζαντζάκη, θα λυπηθώ και για τον κληρικό/πνευματικό(;) - που για κάποιο λόγο δεν μπόρεσα να βρω το όνομα του και βεβαίως αυτό δεν αποτελεί υψίστης σημασίας- που εξαιτίας της απολυτότητας του κρίνει τους ανθρώπους ως βλάσφημους και "κολαστέους" και το μόνο που καταφέρνει είναι να απωθεί ανθρώπους από το έργο του Θεού. Πίστευε και μη, ερεύνα. Κατά τη ταπεινή μου και παμπτωχη - όπως του Καζαντζάκη άποψη-, το μόνο εύκολο όλοι να δηλώνουμε ακόλουθοι ενός Θεού. Η μαγκιά, ας μου επιτραπεί, είναι να αμφισβητείς όχι μόνο το Θεό, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό, τον ανθρώπινο και κάθε μέρα να το χτίζεις μέσα σου.
Τι λες βρε γυναίκα. Επειδή κρίνει σαν άνθρωπος αυτό που θεωρεί λάθος .. αυτό για σένα ειναι "αντιχριστιανικό"??? Άμα ήταν έτσι δεν θα μπορούμε ούτε να μιλήσουμε ούτε να σκεφτούμε. Προσβληθηκες επειδή μιλάει για κάποιον που εσύ έχεις βάλει σε κάποιο βάθρο. Το να μπορείς να καταλάβεις το σωστό απ' το σαθρό και το δήθεν δεν είναι αντιχριστιανικό ισα ίσα το αντίθετο. Πρέπει να κρίνουμε όχι σαν Θεοί αλλά σαν άνθρωποι το απολύτως αναγκαίο , δηλαδή να μπορούμε να αναγνωρίζουμε το ψεύτικο από το αληθινό. Αυτό είναι απαραίτητο για την υγεία μας την ψυχική κ πνευματική. Και ο Καζαντζάκης ελεγε πολλά που μοίαζαν για σοφά και αληθινά Αλλά Δεν ήταν και αυτό εσένα δε σαρεσει αυτό είναι ολο
@@DIAKUMAS βεβαίως και μπορούμε να κρίνουμε, όπως όλα τα άλλα είναι κι αυτό μια ικανότητα. Ωστόσο, θα σε στεναχωρήσω ευλογημένε μου, αλλά άνθρωποι σα το Καζαντζάκη έχουν μεγαλύτερη κριτική ικανότητα κι αυτό κάποιοι σαν τον πνευματικό παραπάνω δυσκολεύονται να τον αποδεχτούν. Μεγάλο πράμα το γνώθι σ'αυτόν. Στο εύχομαι, να σαι καλά!
@@pelagigs "άνθρωποι σαν τον Καζαντζάκη έχουν μεγαλύτερη κριτική ικανότητα"... Αυτά που βλέπεις τα γράφεις? Τι νόμιζετε ότι ήταν Θεός? Χαχα. Έλεος. Καλή συνέχεια στην ακαδημαϊκή σας χρόνια. Και να συνέλθετε σας εύχομαι γιατί άνθρωποι σαν τον Καζαντζάκη κάνουν κακό και ο κόσμος νομίζει ότι κάνουν καλό.
ο Καζαντζακης ελεγε πολλες αληθειες που δεν αρεσαν στην εκκλησια γιατι δυστηχως αυτοι που την υπηρετουν μονο αληθειες δεν λενε......Οι ιδιοι ειναι αυτοι που τους εβγαζαν οι δημοσιογραφοι για τα οργια ...οι ιδιοι που αφηνουν κοσμο να πειναει..οι ιδιοι που προδωσαν τον Χριστο αφου ειναι παμπλουτοι ενω ο Χριστος ηταβ φτωχος..οι ιδιοι που εαν δεν τα παρουν δεν κανουν τα μυστηρια ως πρεπει...οι ιδιοι που εχουν εξουσια αντι να ειναι ταπεινοι...ενας ειπε αληθεια και παει...........πεθανε........λεμε τωρα......ελεος...δηλαδη ολοι ειναι τελειοι και ο καζατζακης ειναι ο κακος.............η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειο κατ εμε.........
Ο Καζατζάκης εξετάζεται ως λογοτέχνης ή φιλόσοφος; Ως λογοτέχνης είχε ώραιο ύφος -κατά το κοινώς λεγόμενο- αλλά ήταν και μιμιτής, υιοθετουσε άκριτα (δίχως την τυπική αναφορά στην πηγή κάποιες φορές) στοιχεία από άλλους λογοτέχνες. Ως φιλόσοφος ο Καζατζάκης ήταν χαμηλού επιπέδου. Όχι γιατί δεν συμφωνώ με αυτά που έλεγε, αλλά γιατί δεν ήξερε Ο ΙΔΙΟΣ τι έλεγε. Ακόμη και το βιβλίο Ασκητική να πάρετε θα δείτε στο πρώτο κεφάλαιο να λέει πως "υπάρχουν δύο δυνάμεις που σφεντονίζουν τον άνθρωπο από την ύπαρξη στην ανυπαρξία", ενώ στο τέλος του βιβλίου λέει ότι "ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" υιοθετεί δηλαδή μια μηδενιστική αντίληψη. Την ίδια στιγμή που στην αρχή διευκρινίζει ότι "ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο και προς μια σκοτεινή άβυσσο πάμε, το φωτεινό μεσοδιάστημα το λέμε ζωή" δηλαδή δεν γνώριζε για το πριν και το μετά, εδώ εκφράζει την αγνωστικιστική άποψη. Τελικά ξέρει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ή υπάρχουν αυτές οι δύο δυνάμεις ή μήπως δεν γνωρίζει; Ας αποφασίζε! ας κατέληγε κάπου αν ήταν αληθινός φιλόσοφος, και όχι ένα θολός φιλοσοφών λογοτέχνης, που κάτι πήγε να πει, αλλά δεν μπόρεσε, δεν γνώριζε. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που παραλίγο να γίνει μοναχός στο Σινά, μετά πέρασε στην Νιτσεϊκή Φιλοσοφία, μετά στον Βουδισμό, μετα στον απλό υλισμό του Ζορμπά και στο τέλος κατέληξε να φτιάξει ένα κράμα από όλα. Ήταν λοιπόν Καζατζάκης φιλόσοφος; Και βέβαια όχι. Δεν κατέληξε πουθενά, ούτε παραδέχτηκε το ανγωστικισμό του. Στον φιλισοφικό του στοχασμό επικρατούσε τρικυμία και θολούρα. Πολύ θολούρα! Ο μόνος λόγος που έλαβε παραπάνω δημοσιότητα στην Ελλάδα είναι το Νόμπελ που στο στερήθηκε και η διαμάχη με την εκκλησία. Και άν δεν δεχεστε την άποψη της εκκλησίας για τον Καζατζάκη, αναζητήστε αυτή του Δημήτρη Λιαντίνη (καθηγητή Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ) ο οποίος δεν ήταν και χριστιανός.
Φυσικά και τον κρίνουμε ως καλλιτέχνη και ως προς το τι προσφέρει. Δυστυχώς ως προς την ουσία είναι μία φούσκα, ούτε καν φιλόσοφος. Μακάρι να είχε προσφέρει κάτι. Η εκκλησία είναι άλλο κεφάλαιο. Η εκκλησία θα κριθεί από τον Κύριο πολύ αυστηρά. Ας μη θολώνουμε τα νερά..
Θα ευχηθώ σε όλους να καταφέρουμε όσα έχει καταφέρει ο Καζαντζάκης. Διότι τουλάχιστον ως προς τον ελληνισμό, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή που μιλάμε, τον διαδίδει έστω και με το όνομα του πολύ περισσότερο από όσο έχω καταφέρει εγώ και νομίζω οι περισσότεροι μας.
Είμαστε με τα καλά μας? Κρίνουμε προσωπικότητες σαν τον Καζατζάκη ? Κάποιοι άνθρωποι είναι υπεράνω κριτικής , έχουν αποκτήσει τη θέση τους στο Πάνθεον των καλλιτεχνών παγκοσμίως. Είναι σαν να προσπαθήσω να κρίνω τον Μιχαήλ Άγγελο η το Ντα Βίντσι πόσο καλός ή κακός ζωγράφος είναι.Αυτή η άνεση να κριτικάρουμε τα πάντα με άνεση χωρίς να έχουμε να έχουμε το background να το κάνουμε μας έχει καταστρέψει σαν χώρα.
Dimitris Bellos Κανεις δεν ειναι υπερανω κριτικης,απλουστατα γιατι ολοι ημαστε αμαρτωλοι και υπο την κριση του θεου.Μονο ενας ραγιας θα δεχοτανε οτι καποιοι ανθρωποι ειναι υπερανω κριτικης,ιδιως οταν κεκαλυμενα, ειτε κατω απο τον μανδυα της "τεχνης"ειτε οποιας δρασης τους προωθουν στην ανθρωποτητα το κακο,την ανωμαλια,την ασχημια,αμπαλαρισμενα με τεχνη παρουσιαζουν το κακο ως καλο,το ασχημο ως ομορφο,και το ανωμαλο ως φυσιολογικο.
Από πότε έχουμε ανθρώπους "υπεράνω κριτικής"; Εγώ δυο πράγματα έχω να πω για τον Καζαντζάκη και άμα είσαι τόσο υπέρμαχός του περιμένω απάντηση: Ο Καζατζάκης εξετάζεται ως λογοτέχνης ή φιλόσοφος; Ως λογοτέχνης είχε ώραιο ύφος -κατά το κοινώς λεγόμενο- αλλά ήταν και μιμιτής, υιοθετουσε άκριτα (δίχως την τυπική αναφορά στην πηγή κάποιες φορές) στοιχεία από άλλους λογοτέχνες. Ως φιλόσοφος ο Καζατζάκης ήταν χαμηλού επιπέδου. Όχι γιατί δεν συμφωνώ με αυτά που έλεγε, αλλά γιατί δεν ήξερε Ο ΙΔΙΟΣ τι έλεγε. Ακόμη και το βιβλίο Ασκητική να πάρετε θα δείτε στο πρώτο κεφάλαιο να λέει πως "υπάρχουν δύο δυνάμεις που σφεντονίζουν τον άνθρωπο από την ύπαρξη στην ανυπαρξία", ενώ στο τέλος του βιβλίου λέει ότι "ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" υιοθετεί δηλαδή μια μηδενιστική αντίληψη. Την ίδια στιγμή που στην αρχή διευκρινίζει ότι "ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο και προς μια σκοτεινή άβυσσο πάμε, το φωτεινό μεσοδιάστημα το λέμε ζωή" δηλαδή δεν γνώριζε για το πριν και το μετά, εδώ εκφράζει την αγνωστικιστική άποψη. Τελικά ξέρει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ή υπάρχουν αυτές οι δύο δυνάμεις ή μήπως δεν γνωρίζει; Ας αποφασίζε! ας κατέληγε κάπου αν ήταν αληθινός φιλόσοφος, και όχι ένα θολός φιλοσοφών λογοτέχνης, που κάτι πήγε να πει, αλλά δεν μπόρεσε, δεν γνώριζε. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που παραλίγο να γίνει μοναχός στο Σινά, μετά πέρασε στην Νιτσεϊκή Φιλοσοφία, μετά στον Βουδισμό, μετα στον απλό υλισμό του Ζορμπά και στο τέλος κατέληξε να φτιάξει ένα κράμα από όλα. Ήταν λοιπόν Καζατζάκης φιλόσοφος; Και βέβαια όχι. Δεν κατέληξε πουθενά, ούτε παραδέχτηκε το ανγωστικισμό του. Στον φιλισοφικό του στοχασμό επικρατούσε τρικυμία και θολούρα. Πολύ θολούρα! Ο μόνος λόγος που έλαβε παραπάνω δημοσιότητα στην Ελλάδα είναι το Νόμπελ που στο στερήθηκε και η διαμάχη με την εκκλησία. Και άν δεν δεχεστε την άποψη της εκκλησίας για τον Καζατζάκη, αναζητήστε αυτή του Δημήτρη Λιαντίνη (καθηγητή Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ) ο οποίος δεν ήταν και χριστιανός.
Και γιατι παρακαλω ειναι ανευ κριτκης;Τι εχει αυτος δλδ παραπανω απο αλλους....ενας μπερδεμενος τυπος ητανε....αλλα λεει τωρα,αλλα μετα....τις δικες του γνωμες δλδ θα τις κανω τροπο ζωης;Αυτος ειχε εμμονη με τον Χριστο,και κατ εμε μεγα σεξουαλικο θεμα,το λεει και ο Ρενοςο Αποστολιδης που καμμια σχεση δεν εχιε με χριστιανισμο...
Νομίζω κάπου σε κάποιο βιβλίο λέει την υπέροχη φράση που πάει κάπως έτσι: μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε. Το λοιπόν, όλοι όσοι κρίνουμε, μαζί θα καούμε στη Κόλαση. Καλή αντάμωση αδελφοί εν Χριστώ.
Σας ευχαριστούμε πολύ που αναδεικνύετε τον γέροντα του χωριού μας!
😊😊
Ο Καζαντζάκης επειδή κάποια στιγμή και γω στη φάση μου είχα αποκτήσει κάποια συναισθήματα συμπάθειας για αυτόν. Αυτό που κατάλαβαινω είναι ότι στο τέλος ήταν ένας τρελός χαμενος. Ένα "ρομαντικός" διανοούμενος που την είχε δει "πνευματικός". Είχε χαζεψει μες τις αναζητήσεις του και νόμιζε ότι είχε καταλάβει και το Θεό.
Πράγματι η τέχνη, κάθε είδους τέχνη, μιμήται και υπηρετεί τον άνθρωπο αλλά και συμφωνώ πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκθαμβούμαστε. Δεν έχω διαβάσει Καζαντζάκη και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη ολοκληρωμένη, αλλά είναι αδύνατο όλοι οι συγγραφείς να είναι ενάρετοι και να γράφουν με πραγματική πνευματική οφέλεια για το κοινό που θα το διαβάσει αργότερα. Καλός ή κακός υπάρχει η ελευθερία έστω και αν αυτό κάνει την τέχνη αυτονομιμένη, ο καθένας να εκφράζεται με βάση τα πιστεύω του και τα συνεσθήματά του και να ερεθίζει ενα συγκεκριμένο κοινό. Εν τέλη θέλω να καταλήξω πως απο τον αποδέκτη εξαρτάται ποιο είναι αυτό το είδος τέχνης που τον οφελεί και τον εκφράζει και που θέλει να ακολουθεί χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να ερευνά...
Ωραία επιχειρηματολογία και το εννοώ. Ως άτομο, δηλώνω και γω Ορθόδοξη χριστιανή, ωστόσο το να κατακρίνεις κάποιον άλλο επειδή ήταν αγνωστικιστής αναιρεί τη δική σου ας πούμε χριστιανοσύνη. Οπότε, αν λυπηθώ για το Καζαντζάκη, θα λυπηθώ και για τον κληρικό/πνευματικό(;) - που για κάποιο λόγο δεν μπόρεσα να βρω το όνομα του και βεβαίως αυτό δεν αποτελεί υψίστης σημασίας- που εξαιτίας της απολυτότητας του κρίνει τους ανθρώπους ως βλάσφημους και "κολαστέους" και το μόνο που καταφέρνει είναι να απωθεί ανθρώπους από το έργο του Θεού. Πίστευε και μη, ερεύνα. Κατά τη ταπεινή μου και παμπτωχη - όπως του Καζαντζάκη άποψη-, το μόνο εύκολο όλοι να δηλώνουμε ακόλουθοι ενός Θεού. Η μαγκιά, ας μου επιτραπεί, είναι να αμφισβητείς όχι μόνο το Θεό, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό, τον ανθρώπινο και κάθε μέρα να το χτίζεις μέσα σου.
Τι λες βρε γυναίκα. Επειδή κρίνει σαν άνθρωπος αυτό που θεωρεί λάθος .. αυτό για σένα ειναι "αντιχριστιανικό"??? Άμα ήταν έτσι δεν θα μπορούμε ούτε να μιλήσουμε ούτε να σκεφτούμε. Προσβληθηκες επειδή μιλάει για κάποιον που εσύ έχεις βάλει σε κάποιο βάθρο.
Το να μπορείς να καταλάβεις το σωστό απ' το σαθρό και το δήθεν δεν είναι αντιχριστιανικό ισα ίσα το αντίθετο. Πρέπει να κρίνουμε όχι σαν Θεοί αλλά σαν άνθρωποι το απολύτως αναγκαίο , δηλαδή να μπορούμε να αναγνωρίζουμε το ψεύτικο από το αληθινό. Αυτό είναι απαραίτητο για την υγεία μας την ψυχική κ πνευματική. Και ο Καζαντζάκης ελεγε πολλά που μοίαζαν για σοφά και αληθινά Αλλά Δεν ήταν και αυτό εσένα δε σαρεσει αυτό είναι ολο
Και η ψευτοταπεινωσηνη είναι ένα ακόμα ψέμα.
@@DIAKUMAS βεβαίως και μπορούμε να κρίνουμε, όπως όλα τα άλλα είναι κι αυτό μια ικανότητα. Ωστόσο, θα σε στεναχωρήσω ευλογημένε μου, αλλά άνθρωποι σα το Καζαντζάκη έχουν μεγαλύτερη κριτική ικανότητα κι αυτό κάποιοι σαν τον πνευματικό παραπάνω δυσκολεύονται να τον αποδεχτούν. Μεγάλο πράμα το γνώθι σ'αυτόν. Στο εύχομαι, να σαι καλά!
@@pelagigs "άνθρωποι σαν τον Καζαντζάκη έχουν μεγαλύτερη κριτική ικανότητα"... Αυτά που βλέπεις τα γράφεις? Τι νόμιζετε ότι ήταν Θεός? Χαχα. Έλεος. Καλή συνέχεια στην ακαδημαϊκή σας χρόνια. Και να συνέλθετε σας εύχομαι γιατί άνθρωποι σαν τον Καζαντζάκη κάνουν κακό και ο κόσμος νομίζει ότι κάνουν καλό.
ο Καζαντζακης ελεγε πολλες αληθειες που δεν αρεσαν στην εκκλησια γιατι δυστηχως αυτοι που την υπηρετουν μονο αληθειες δεν λενε......Οι ιδιοι ειναι αυτοι που τους εβγαζαν οι δημοσιογραφοι για τα οργια ...οι ιδιοι που αφηνουν κοσμο να πειναει..οι ιδιοι που προδωσαν τον Χριστο αφου ειναι παμπλουτοι ενω ο Χριστος ηταβ φτωχος..οι ιδιοι που εαν δεν τα παρουν δεν κανουν τα μυστηρια ως πρεπει...οι ιδιοι που εχουν εξουσια αντι να ειναι ταπεινοι...ενας ειπε αληθεια και παει...........πεθανε........λεμε τωρα......ελεος...δηλαδη ολοι ειναι τελειοι και ο καζατζακης ειναι ο κακος.............η υποκρισια σε ολο της το μεγαλειο κατ εμε.........
Ο Καζατζάκης εξετάζεται ως λογοτέχνης ή φιλόσοφος; Ως λογοτέχνης είχε ώραιο ύφος -κατά το κοινώς λεγόμενο- αλλά ήταν και μιμιτής, υιοθετουσε άκριτα (δίχως την τυπική αναφορά στην πηγή κάποιες φορές) στοιχεία από άλλους λογοτέχνες. Ως φιλόσοφος ο Καζατζάκης ήταν χαμηλού επιπέδου. Όχι γιατί δεν συμφωνώ με αυτά που έλεγε, αλλά γιατί δεν ήξερε Ο ΙΔΙΟΣ τι έλεγε. Ακόμη και το βιβλίο Ασκητική να πάρετε θα δείτε στο πρώτο κεφάλαιο να λέει πως "υπάρχουν δύο δυνάμεις που σφεντονίζουν τον άνθρωπο από την ύπαρξη στην ανυπαρξία", ενώ στο τέλος του βιβλίου λέει ότι "ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" υιοθετεί δηλαδή μια μηδενιστική αντίληψη. Την ίδια στιγμή που στην αρχή διευκρινίζει ότι "ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο και προς μια σκοτεινή άβυσσο πάμε, το φωτεινό μεσοδιάστημα το λέμε ζωή" δηλαδή δεν γνώριζε για το πριν και το μετά, εδώ εκφράζει την αγνωστικιστική άποψη. Τελικά ξέρει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ή υπάρχουν αυτές οι δύο δυνάμεις ή μήπως δεν γνωρίζει; Ας αποφασίζε! ας κατέληγε κάπου αν ήταν αληθινός φιλόσοφος, και όχι ένα θολός φιλοσοφών λογοτέχνης, που κάτι πήγε να πει, αλλά δεν μπόρεσε, δεν γνώριζε. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που παραλίγο να γίνει μοναχός στο Σινά, μετά πέρασε στην Νιτσεϊκή Φιλοσοφία, μετά στον Βουδισμό, μετα στον απλό υλισμό του Ζορμπά και στο τέλος κατέληξε να φτιάξει ένα κράμα από όλα.
Ήταν λοιπόν Καζατζάκης φιλόσοφος; Και βέβαια όχι. Δεν κατέληξε πουθενά, ούτε παραδέχτηκε το ανγωστικισμό του. Στον φιλισοφικό του στοχασμό επικρατούσε τρικυμία και θολούρα. Πολύ θολούρα! Ο μόνος λόγος που έλαβε παραπάνω δημοσιότητα στην Ελλάδα είναι το Νόμπελ που στο στερήθηκε και η διαμάχη με την εκκλησία.
Και άν δεν δεχεστε την άποψη της εκκλησίας για τον Καζατζάκη, αναζητήστε αυτή του Δημήτρη Λιαντίνη (καθηγητή Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ) ο οποίος δεν ήταν και χριστιανός.
Φυσικά και τον κρίνουμε ως καλλιτέχνη και ως προς το τι προσφέρει. Δυστυχώς ως προς την ουσία είναι μία φούσκα, ούτε καν φιλόσοφος. Μακάρι να είχε προσφέρει κάτι. Η εκκλησία είναι άλλο κεφάλαιο. Η εκκλησία θα κριθεί από τον Κύριο πολύ αυστηρά. Ας μη θολώνουμε τα νερά..
Θα ευχηθώ σε όλους να καταφέρουμε όσα έχει καταφέρει ο Καζαντζάκης. Διότι τουλάχιστον ως προς τον ελληνισμό, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή που μιλάμε, τον διαδίδει έστω και με το όνομα του πολύ περισσότερο από όσο έχω καταφέρει εγώ και νομίζω οι περισσότεροι μας.
@@pelagigs Σιγά τον μεγάλο Έλληνα?
Είμαστε με τα καλά μας? Κρίνουμε προσωπικότητες σαν τον Καζατζάκη ? Κάποιοι άνθρωποι είναι υπεράνω κριτικής , έχουν αποκτήσει τη θέση τους στο Πάνθεον των καλλιτεχνών παγκοσμίως. Είναι σαν να προσπαθήσω να κρίνω τον Μιχαήλ Άγγελο η το Ντα Βίντσι πόσο καλός ή κακός ζωγράφος είναι.Αυτή η άνεση να κριτικάρουμε τα πάντα με άνεση χωρίς να έχουμε να έχουμε το background να το κάνουμε μας έχει καταστρέψει σαν χώρα.
Dimitris Bellos Κανεις δεν ειναι υπερανω κριτικης,απλουστατα γιατι ολοι ημαστε αμαρτωλοι και υπο την κριση του θεου.Μονο ενας ραγιας θα δεχοτανε οτι καποιοι ανθρωποι ειναι υπερανω κριτικης,ιδιως οταν κεκαλυμενα, ειτε κατω απο τον μανδυα της "τεχνης"ειτε οποιας δρασης τους προωθουν στην ανθρωποτητα το κακο,την ανωμαλια,την ασχημια,αμπαλαρισμενα με τεχνη παρουσιαζουν το κακο ως καλο,το ασχημο ως ομορφο,και το ανωμαλο ως φυσιολογικο.
Από πότε έχουμε ανθρώπους "υπεράνω κριτικής";
Εγώ δυο πράγματα έχω να πω για τον Καζαντζάκη και άμα είσαι τόσο υπέρμαχός του περιμένω απάντηση: Ο Καζατζάκης εξετάζεται ως λογοτέχνης ή φιλόσοφος; Ως λογοτέχνης είχε ώραιο ύφος -κατά το κοινώς λεγόμενο- αλλά ήταν και μιμιτής, υιοθετουσε άκριτα (δίχως την τυπική αναφορά στην πηγή κάποιες φορές) στοιχεία από άλλους λογοτέχνες. Ως φιλόσοφος ο Καζατζάκης ήταν χαμηλού επιπέδου. Όχι γιατί δεν συμφωνώ με αυτά που έλεγε, αλλά γιατί δεν ήξερε Ο ΙΔΙΟΣ τι έλεγε. Ακόμη και το βιβλίο Ασκητική να πάρετε θα δείτε στο πρώτο κεφάλαιο να λέει πως "υπάρχουν δύο δυνάμεις που σφεντονίζουν τον άνθρωπο από την ύπαρξη στην ανυπαρξία", ενώ στο τέλος του βιβλίου λέει ότι "ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" υιοθετεί δηλαδή μια μηδενιστική αντίληψη. Την ίδια στιγμή που στην αρχή διευκρινίζει ότι "ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο και προς μια σκοτεινή άβυσσο πάμε, το φωτεινό μεσοδιάστημα το λέμε ζωή" δηλαδή δεν γνώριζε για το πριν και το μετά, εδώ εκφράζει την αγνωστικιστική άποψη. Τελικά ξέρει ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ή υπάρχουν αυτές οι δύο δυνάμεις ή μήπως δεν γνωρίζει; Ας αποφασίζε! ας κατέληγε κάπου αν ήταν αληθινός φιλόσοφος, και όχι ένα θολός φιλοσοφών λογοτέχνης, που κάτι πήγε να πει, αλλά δεν μπόρεσε, δεν γνώριζε. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που παραλίγο να γίνει μοναχός στο Σινά, μετά πέρασε στην Νιτσεϊκή Φιλοσοφία, μετά στον Βουδισμό, μετα στον απλό υλισμό του Ζορμπά και στο τέλος κατέληξε να φτιάξει ένα κράμα από όλα.
Ήταν λοιπόν Καζατζάκης φιλόσοφος; Και βέβαια όχι. Δεν κατέληξε πουθενά, ούτε παραδέχτηκε το ανγωστικισμό του. Στον φιλισοφικό του στοχασμό επικρατούσε τρικυμία και θολούρα. Πολύ θολούρα! Ο μόνος λόγος που έλαβε παραπάνω δημοσιότητα στην Ελλάδα είναι το Νόμπελ που στο στερήθηκε και η διαμάχη με την εκκλησία.
Και άν δεν δεχεστε την άποψη της εκκλησίας για τον Καζατζάκη, αναζητήστε αυτή του Δημήτρη Λιαντίνη (καθηγητή Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ) ο οποίος δεν ήταν και χριστιανός.
Και γιατι παρακαλω ειναι ανευ κριτκης;Τι εχει αυτος δλδ παραπανω απο αλλους....ενας μπερδεμενος τυπος ητανε....αλλα λεει τωρα,αλλα μετα....τις δικες του γνωμες δλδ θα τις κανω τροπο ζωης;Αυτος ειχε εμμονη με τον Χριστο,και κατ εμε μεγα σεξουαλικο θεμα,το λεει και ο Ρενοςο Αποστολιδης που καμμια σχεση δεν εχιε με χριστιανισμο...
Νομίζω κάπου σε κάποιο βιβλίο λέει την υπέροχη φράση που πάει κάπως έτσι: μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε. Το λοιπόν, όλοι όσοι κρίνουμε, μαζί θα καούμε στη Κόλαση. Καλή αντάμωση αδελφοί εν Χριστώ.
Τι λες μωρέ Καμμένε....