Βασικά το πρόβλημα είναι ότι «η δουλειά των ονείρων» προβάλλεται ως αυτοσκοπός. Μετά από κάποια χρόνια στην ίδια δουλειά όσο και να την αγαπάς καταλαβαίνεις ότι είναι δουλειά. Στην τελική δεν ειναι αυτό που σε χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο αλλά τα ενδιαφέροντα σου. Εφόσον η δουλειά σου πληρώνει για τα ενδιαφέροντα σου πιστεύω ότι πρεπει να μαθεις να την αγαπάς για να μην είσαι δυστυχισμένος.
δεν φταιει η δουλεια σαν δουλειά θεωρω, αλλα το σύστημα το οποίο σε βαζει να δουλεύεις ολη μέρα για ενα παρα πολυ μη-ικανοποιητικό μισθό και εσύ να νιώθεις τη σαπίλα μέρα με τη μέρα. Δεν ειναι ζωές αυτες που κανουμε.. εχουμε μια ζωη και αναγκαστικά να τη ζουμε σαν σκλάβοι.. γι αυτο οι καταθλίψεις και οι ψυχικές διαταραχές πάνε κ έρχονται
σε αλλες χωρες πηγαινει ο κοσμος 8 ωρες και πληρώνεται διπλασια Εδω πηγαινεις 12 ωρες εβδομαδιαια και θα ναι θαυμα αμα σου δωσουν τα σωστα ενσημα με την εκμεταλλευση που γινεται
i guess im asking randomly but does anyone know a way to log back into an Instagram account?? I was dumb lost the password. I would appreciate any tips you can give me.
Πριν περίπου δύο χρόνια παράτησα την δουλειά μου γιατί με έφθειρε πάρα πολύ ψυχολογικά. Είμαι ακόμα άνεργη, ζω πλέον σε χωριό και είμαι, ψυχολογικά τουλάχιστον , πάρα πολύ καλύτερα.
@@abby3213 επειδη περασαν 10 μηνες και ακομα δεν απαντησε, να υποθεσω εγω, οτι το πιο πιθανο ειναι να γυρισε στους γονεις της και να κανει κανα μεροκαματο στα χωραφια, πχ να μαζευει μηλα, αν εχουν... η στις ελιες...
Μακάρι να μπορούσε με κάποιο τρόπο να παιχτεί στα σχολεία το συγκεκριμένο βίντεο!! Είναι πράγματα που ίσως τ’ακούμε τόσο συχνά που καταλήγουν γραφικά «κάνε αυτό που σου αρέσει» αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις τα λαμβάνουμε υπόψη μας ή τα κάνουμε πράξη. Είναι πολύ ωραίο που μέσα απ αυτό το βίντεο έκανες αυτήν την ιδέα- στάση ζωής τόσο σαφή και τόσο συγκεκριμένη. Προσωπικά σαν άτομο που ασχολείται με την τέχνη και προσπαθεί να βρει το δρόμο του μέσω αυτής, έχω δυσκολευτεί πολύ προσπαθώντας να πείσω τους γύρω μου, ακόμα και δικούς μου ανθρώπους γι αυτά τα πράγματα ή τουλάχιστον για το να μη με βλέπουν σαν “χαμένη“, “αποτυχημένη” ή ακόμα και “δειλή» ή “τεμπέλα" που δε θέλω ν’ακολουθήσω την πεπατημένη. Γι αυτό και νιώθω ευγνωμοσύνη που έκανες αυτό βίντεο!
Πιστεύω ότι τη Δευτέρα θα έπρεπε να τη βλέπουμε πιο πολύ σαν μια ακόμα νέα ευκαιρία να ξεκινήσεις κάτι νέο και όμορφο την εβδομάδα που έρχεται και όχι σαν την χειρότερα μέρα της εβδομάδας. Έχοντας καθορίσει μόνοι μας την ημέρα αυτή ως κάτι που το μισούμε όλοι, κάπως έτσι ξεκινάει αρνητικά κι όλη η εβδομάδα, ενώ αν λέγαμε απλά ότι ξεκινάνε πάλι μια καινούρια εβδομάδα και είμαστε ευγνώμων για αυτό, όλα θα ταν καλύτερα!!! 😊😊😊 Συγχαρητήρια για τα βίντεο σου!!! ❤️❤️❤️
Ίσως η ρίζα του προβλήματος δεν είναι πως σχεδόν κανείς δεν βγάζει χρήματα από αυτό που αγαπάει(ό,τι και αν είναι αυτό). Σκέψου πως μπορεί τελικά το πάθος και η αγάπη σου για κάτι να σβήσουν όταν το άγχος του να βγάλεις χρήματα από αυτό θα κάνει την εμφάνιση του. Θα έλεγα πως φταίει το γεγονός πως είναι τόσες πολλές οι ώρες που σπαταλάει κάποιος στην δουλειά και στις υποχρεώσεις του, που στο τέλος δεν του μένει ούτε χρόνος και ούτε ενέργεια να ασχοληθεί και με κάτι που τον ευχαριστεί και αυτό είναι που τον κάνει να μισεί την δουλειά του, η αδικία που νιώθει για τις πολύτιμες ώρες που χάνονται εξαιτίας μιας δουλειάς είναι που γεννούν το μίσος του και όχι η δουλειά αυτή καθεαυτή.
Γράφω πανελλήνιες. Το να επιλέξω ανάμεσα σε μια επιλογή που θα φέρει "σίγουρη" επαγγελματική αποκατάσταση και θα μου αρέσει μέτρια ή στην ,λογικά, αγαπημένη μου ασχολία, είναι η χειρότερη σκέψη που έχω κάνει ποτέ μου.
@@eftichiastergiou9800 πιστεύω πως, για να έχεις μία πλήρη εικόνα, καλά θα ήταν να το ζήσεις στην πράξη τί σημαίνει το κάθε τι. Επέλεξε με βάση τα δικά σου κριτήρια, αλλά να ξέρεις τι σε περιμένει. Φιλικά από Γερμανία
Τόση ψυχολογική πίεση, πόσο άδικα δημιουργείται σε μαθητές. Ως φοιτήτρια θα έχεις τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο για να σχοληθείς με αυτά που σου αρέσουν που αν τον εκμεταλευτείς ούτε 10 πτυχία δεν αρκούν για να σου προσφέρουν τις ίδιες γνώσεις και δεξιότητες. Εξάλλου στο πανεπιστήμιο μαθαίνεις πως να μαθαίνεις μόνος σου (κανονικά). Οπότε μη χαλιέσαι τόσο πολύ άδικα. Ότι από τα δύο και να διαλέξεις οι μελλοντικές επιλογές σου είναι που θα κρίνουν πολλά περισσότερα.
Πάρα πολύ όμορφο video και με πολύ φωτεινές ιδέες . Χαρούμενο και Αισιόδοξο . Όλα θα πάνε καλά για τα ζητήματα της δουλειάς και τα επαγγελματικά των ανθρώπων .
H πιο σωστη προσεγγιση αυτου του θεματος που εχω δει! Ειλικρινα δε θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο! Σε θαυμαζω και σε σεβομαι για το μυαλο που εχεις! Συγχαρητηρια κοπελα μου για τη παιδεια σου, φαινεται οτι εισαι απο τους ανθρωπους που ξεχωριζουν τη σημερον ημερα!
Σαν άτομο που έτυχε σε πολύ διαφορετικές δουλειές, ανάμεσα τους και ελεύθερος επαγγελματίας, υπάρχει πολύ ο παράγοντας τύχη σε όλα αυτά. Έμαθα τι ήθελα στη ζωή μου κάπου στα 27 μου και δεν ήταν καν πολύ μακριά από αυτό που έκανα έτσι κι αλλιώς και νομίζω ότι ήθελα. Μετά βέβαια ανακάλυψα ότι έχω κι άλλα ενδιαφέροντα και τελικά κατέληξα να δουλεύω πολύ ευχάριστα πάνω στον τομέα που σπούδασα επειδή το εργασιακό περιβάλλον ήταν σχεδόν ιδανικό για μένα συγκεκριμένα, ενώ ταυτόχρονα έχω σταματήσει την αδράνεια και είμαι παραγωγική στο "χόμπι" που σύντομα θέλω να κάνω επάγγελμα και βρίσκω χρόνο να εξελίξω γνώσεις πάνω σε αυτό ώστε όταν γίνει όντως επάγγελμα τα βήματα να είναι σταθερά και σωστά από την αρχή. Το σωστό, όταν ξεκινάμε και δεν είμαστε σίγουροι, είναι να δημιουργήσουμε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον και μετά έρχονται όλα. Τσακιστε τους κακους εργοδότες και τις δουλειές γαλέρας με το να μην ανταποκρίνεστε στις αγγελίες τους. Αν σκέφτεστε μόνο το οικονομικό προβλημα και πάτε στις "κακές" δουλειές τότε οι καλές τσακίζονται και εξαφανίζονται. Να με συμπαθατε για το μακρυναρι, πήγα να σκάσω όταν άκουσα το βίντεο.
Με πέτυχες στην φάση που μόλις παραιτήθηκα από μια εταιρία που δούλευα εδώ και 1.5 χρόνο ( που φυσικά δεν την μισούσα με τίποτα, κάθε άλλο , είχε πάρα πολλά θετικά ειδικά οι συνάδελφοι ❤️ ) απλά δεν ήταν αυτό που ήθελα. Όλο αυτό έγινε πολύ ξαφνικά απλά μια μέρα το αποφάσισα και μετά από δύο εβδομάδες έφυγα.
@@Μαρία-ΗλέκτραΠ Ψυχρή απόφαση είναι.... Δεν απολύθηκα ποτέ μου. Ζούσα στην Αθήνα 12 χρόνια με ενοίκια και τα πάντα, έκανα δουλειές που γούσταρα. Να φανταστείς, σε άδειες και ΣΚ έπληττα και περιμενα τη Δευτέρα πολλές φορές.... Έφυγα για άλλους λόγους πίσω στη επαρχία, βρήκα πάλι δουλειά εδώ που γουστάρω (να σημειώσω πως όλες οι δουλειές μου είναι με το βασικό μισθό...) . Τώρα πάλι, στα 33-34.μου, πάλι σκοπευω να την κάνω απλά γιατί δεν γουστάρω το υπόλοιπο κλίμα εκτός της δουλειάς.. γενικά η ζωή στο χωριό για νέους άντρες τη σήμερον, είναι πλήξη.... γι'αυτό τον λόγο και θα την ξανακάνω.. 😉
@@appap115 για νεους αντρες ειναι, επειδη δεν εχει γυναικες. ολες στα 18 φευγουν και δε ξανα γυρνουν παρα μονο στις γιορτες, και λιγο το καλοκαιρι. ολες τις αλλες μερες μονο γεροντια
Αυτό με το σχολείο ισχύει πάρα πολύ! Βλέπω γύρω μου πολλούς ανθρώπους να διαβάζουν και να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις τους σαν ρομπότ και δεν συνειδητοποιούν καν ποιος είναι σκοπός της ζωής τους και τι θέλουν να κάνουν! Το χειρότερο με αυτή την κατάσταση είναι όταν η δουλειά που κάνει κάποιος εμπλέκεται με κάτι ανήθικο ή παράνομο και δεν κάθεται καν να το ψάξει μόνο και μόνο επειδή έτσι έχει συνηθίσει!
Έχω αρχίσει να νιώθω Βασιλακος στη τοποθεσία Konstantina Adamaki TH-cam Chanel. Σαγαπω. Πέρα από τη πλάκα όλα αυτά γυρνούσαν στο μυαλό μου αυτές τις μέρες. Ακόμα και αυτό για τους ταμειες στο supermarket το ένιωσα 💯%. Καιρός να βρει ο καθένας τι θέλει πραγματικά στη ζωή του, και όχι πως απλά πως θα βγάλει ένα εισόδημα για να ζήσει. ΥΓ. Είναι γεγονός πως στην Ελλάδα πλέον το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών κάνουν υπηρεσιακες δουλειές. Προφανώς δεν είναι κακό αλλά δε νομίζω ότι αρέσει ούτε στους μίσους από αυτούς.
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, ένα έχω να πω. Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν αυτά που μπορούν να κάνουν μέσα σε ένα χρόνο, αλλά υποτιμούν οικτρά αυτά που μπορούν να κάνουν σε πέντε. Ας ξεκινήσει ο καθένας το τι θέλει να κάνει στη ζωή του τώρα :)
Εννοείται λατρεύω την δουλειά μου!! Απόφοιτος από Νομική εκπα και κάνω μεταπτυχιακό στο ναυτικό δίκαιο.Δούλευα πιο νέος μπάρμαν σε ξενοδοχείο 1000€ ο μήνας μισθός
Έχω βρει ποίο επάγγελμα μου αρέσει, ποθώ-καίγομαι, χτυπάει η καρδιά μου στην σκέψη ότι θα το κανω και θέλω να ασχοληθώ. Θα το έκανα με μηδαμινά ή και χωρίς καθόλου λεφτά, αλλά πρέπει κάπως να ζήσω. Το ιδανικό όνειρο μου είναι να μπορώ να βγάζω όσα λεφτά χρειάζομαι για να ζήσω. Το πρόβλημα είναι η υλοποίηση του ονείρου. Ένα ουτοπικό όνειρο που φοβάμαι ότι η προσγείωση στην πραγματικότητα θα είναι ανώμαλη και ίσως καταστροφική.
Συμφωνώ απόλυτα σε όλα! Είμαι 21 στα 22,έχω τελειώσει τουριστικα,έχω εργαστεί λίγο στον κλάδο,αλλά δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι που θέλω να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου,και έχω και τους γονείς μ που με αγχωνουν με την κλασσική ατάκα "εμείς στην ηλικία σου είχαμε ήδη σπίτι και οικογενεια" (στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ,κλαιω). Η αλήθεια είναι ότι εγώ πάντα είχα ένα ψώνιο να γίνω είτε τραγουδίστρια (θεωρώ ότι έχω μια καλή φωνη) η ηθοποιός,αλλά έχω ακούσει τόσα για τον χώρο που παντα με κράταγε κάτι πίσω. Ότι θέλει γερό στομάχι,ότι πρέπει να είσαι ομορφος/όμορφη για να πετύχεις,ότι πρέπει να περάσεις από κάποιου το κρεβάτι (η επικαιρότητα επιβεβαιώνει την φημη),ότι ο χώρος είναι φουλ ανταγωνιστικός,οπότε θα αναγκαστώ να κοιμάμαι στα παγκάκια μέχρι να σταθώ τυχερή και να μ σκάσει μια καλή πρόταση και αλλά πολλά,κι έτσι δεν το κυνήγησε ποτέ σοβαρά. Συμφωνώ για τον ρόλο του σχολείου,και θα προσθέσω ότι και η οικογένειά παίζει καθοριστικό ρόλο για το τι θα επιλέξεις να κάνεις στην ζωή σου. Για παράδειγμα εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια,που δύσκολα τα βγάζανε πέρα,οπότε μεγάλωσα με την λογική να βρω μια δουλειά με πολλά λεφτά,όχι να γίνω απαραίτητα διευθύντρια,και να έχω από 2 αμαξια😅 αλλά να βγάζω τόσα όσα αρκούν για να ζω μια άνετη ζωή,και να μην χρειάζεται να σκέφτομαι που θα κάνω οικονομία,για να αγοράσω κάτι άλλο πχ. Και δυστυχώς το κράτος έτσι όπως πάει και με την οικονομική κρίση,ήρθε και ο κωρονοιος,δεν σ δίνει και πολλές επιλογές. Τέλος,είναι σοκαριστικό αν κάτσουμε να σκεφτούμε πόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας καταλαμβάνει το επάγγελμα,και όντως είναι τυχεροί όσοι ζούνε κάνοντας αυτό που γουστάρουν. Για παράδειγμα θεωρώ πως είναι τέλειο που κάποιοι ζούνε από το χόμπι τους,πχ το youtube. Πάντα υπάρχουν αυτοί που κράζουν και λένε "μάθαμε τώρα όλοι γίναμε γιουτιουμπερς και ινφλουεσερζ". Αν το κάνουν Καλά και το αξίζουν,μαγκιά τους,κάντο κι εσύ άμα μπορείς. Το σημαντικότερο όλων,ότι και να επιλέξει ο καθένας να κάνει,είναι να δουλέψει σκληρά πάνω σε αυτό,για να εξελιχθεί.αν είσαι από την φύση σου τεμπέλης,θα είσαι μια ζωή μέτριος,και δεν θα πετύχεις ποτέ.
Επειδή και εγώ δουλεύω στον τουριστικό κλάδο έχεις δοκιμάσει και τους άλλους κλάδους που έχει? Όπως τουριστικά γραφεία η και ακόμα ξεναγήσεις και τέτοια, είχα μια φίλη σαν εσένα που δεν ήταν σίγουρη και της είχα πει να δοκιμάσει κάτι άλλο γιατί δούλευε υποδοχή μόνο και τελικά στο τέλος πήγε στο να οργανώνη εκδηλώσεις και της άρεσε στο τέλος. Το καλό με τον τουριστικό κλάδο είναι ότι μπορείς να κάνεις αρκετές δουλειές εκτός από της κλασσικές που πηγαίνουν όλοι όπως υποδοχή η σερβιτόρος κτλ.
Πολύ σωστά τα λες, και μπαίνεις στην ουσία των πραγμάτων. Είμαι 23 και αυτό που ξέρω ότι μου αρέσει να κάνω, είναι ακριβώς τα πράγματα που με παθιαζουν, αυτά καθ'αυτά. Βέβαια αυτά δεν προσφέρουν οικονομικό όφελος και αυτό είναι το θέμα. Απλώς αυτά που με γεμίζουν, είναι πολύ δύσκολο να αποφέρουν κέρδος.
τι σε γεμιζει, και εγω το ιδιο με εσενα ειχα μεχρι που καταφερα να βγαλω κερδοσ, και πιστεψε με σιγουρα πχ εγω γουσταρω το τζογο και ηθελα να βγαζω μονο κερδοσ απο αυτο τελικα τα καταφερα επιδη το ηθελα πολυ, για ολα υπαρχει τροποσ αρκει να υπαρχει το σωστο σχεδιο, και αφου τα καταφερα εγω ο αρχιντεπελαροσ τοτε μπορειτε ολοι
I broke the system γιατί σπουδάζω, ΧΑ! Νταξει πάντα συμφωνούσα με αυτά που είπες. Η αρχική ιδέα του αν θα έκανες την δουλειά σου αν δεν σε πλήρωναν είναι και λίγο περίεργο, το να απαντήσεις "όχι" δεν σημαίνει αναγκαία ότι δεν την αγαπάς, καταλαβαίνω όμως πως το εννοείς. Είναι και η Ελλάδα μια χώρα χωρίς αρκετές ευκαιρίες, εγώ έχω ήδη βάλει στο μυαλό μου ότι για να βγάλω όσα λεφτά θεωρώ ότι αξίζω θα πρέπει να πάω στο εξωτερικό.
Παιδιά αυτα ειναι συστηματικά προβλήματα και δεν μπορούν να εξαλείφουν με ατομική προσπάθεια. Πανω σε αυτο το θεμα θα σας πρότεινα να διαβασετε την θεωρία του karl marx 'alienation'
Συμφωνώ Κωνσταντίνα συμφωνώ φουλ. Θεωρω ένα ακόμη λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι ειναι να βάζουν ορια στους εαυτούς τους"Εγω μέχρι εδώ μπορώ δεν θα προσπαθήσω παραπάνω" ή "δεν θα γίνω ποτε το τάδε δεν ειμαι γι αυτά " . Είναι ενα απο τα μεγαλύτερα λάθη. Και μάλιστα απο προσωπική εμπειρια, σου βάζουν ορια και οι αλλοι. Μπορεί να έχεις το πιο τρελό όνειρο και να θες να πιστεύεις ότι μπορείς να το πραγματοποιησεις, και ακόμη και κοντινά σου πρόσωπα να σου λένε "Δεν το έκανε κανένας αυτό, θα το κάνεις εσυ;" ή" Είναι πολύ δύσκολο αυτο". Γενικά για ολα αυτα ευθύνεται η κοινωνία, η εκπαίδευση και το κρατος ειδικότερα. Μας μαθαίνουν να αρκούμαστε απλά με τα αναγκαία και να ζούμε απλα για να επιβιώσουμε χωρίς να μας μαθαίνουν σκοπός της ζωής ειναι να κάνεις κάτι που αγαπάς και να προσπαθήσεις να το κανεις αυτο και επάγγελμα. Έχω καταλήξει οτι συμφέρει την κοινωνία να προβάλει αυτο το τρόπο ζωης για να παραμένουμε ανθρωπάκια της μεσαιας τάξης and that's it that's life. Και εμείς το αντιλαμβανόμαστε μετα ως τελείως φυσικό αυτό. Όμως αυτό που θέλω να πω ειναι οτι ανεξαρτήτως με το τι μαθαινουμε και τι μας μαθαίνουν απο μικρά έχουμε καθε ελευθερία και δικαίωμα αμφισβήτησης της πραγματικότητας, να σκεφτούμε πέρα από τον δεδομένο κόσμο μας και να αλλάξουμε την ζωη μας. Οπότε ο καθένας προσωπικά πιστεύω οφείλει να μην θεωρεί δεδομένη την ζωη του απο μικρή κιόλας ηλικία για το τι πρόκειται να κανει. Κατσε σκεψου, αμφισβήτησε, ονειρεψου, ζησε!
Κωνσταντίνα, πολύ ωραίο βίντεο και πολύ φιλοσοφημένο! Προσωπικά είμαι από τους τυχερούς που ήξεραν τι θέλουν να κάνουν από μικροί. Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, αλλά αυτές τις μέρες που λέω να ξεκινήσω το youtube, θα ήθελα να μην κάνω τη δουλειά μου για να έχω χρόνο να δουλεύω το edit :D
Μου άρεσε που τόνισες ότι η επιτυχία στη ζωή δεν συνδέεται απαραίτητα με το να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας! Αυτή η ιδέα είναι μη ρεαλιστική, γιατί αντικειμενικά δεν μπορεί να υπάρξει ένας κόσμος μόνο με ελεύθερους επαγγελματίες χωρίς υπαλλήλους!💯💯💯
Δουλεύω στην τράπεζα από τα 18 πλέον είμαι 27 9 χρόνια ρουτίνα χωρίς στόχους όνειρα πλέον έχω πάρει την απόφαση να ρισκάρω και να φύγω … ελπίζω να τα καταφέρω
Όπως πολλά πράγματα στην φύση έτσι και ο άνθρωπος προτιμάει την κατάσταση έλαχιστης ενέργειας, κοινώς να δουλεύει λίγοτερο. Οπότε είναι φυσικό να σκέφτεται την δουλειά λίγο σαν αγγαρεία, γιατί προτιμάει την χαλάρωση. Δεν θεωρώ ότι είναι η νοοτροπία του σχολείου να σε προετιμάσει για το πανεπιστήμιο, καθώς σου προσφέρει γενικές γνώσεις που θα σου χρειαστούν αργότερα (είτε πας, είτε δεν πας). Λίγο η κοινωνία, λίγο οι γονείς μιας άλλης γενιάς και εποχής επαγγελμάτων, κλπ συμβάλουν στο πως θα επιρρεάσουν τον καθένα μας. Η ευκολία που αναφέρεις για το Διαδίκτυο, αυξάνει και τον ανταγανωνισμό καθώς δεν είσαι ο μόνος ο οποίος θα ψάχνει ένα συγκεκριμένο αντικειμένο (πχ. το παράδειγμα με τα μαξιλάρια που είπες). Άρα αυξάνεται η δυσκολία. Ωραίο το βιντεάκι σου και τα μηνύματα που περνάς! Πι Ες: Αν διακρίνω από τη έκφραση του προσώπου σου στο 4:23 - 4:25, πρέπει να σου λείπουν τα ταξίδια.
Η καλύτερη συμβουλή γιαυτό το ζήτημα στην εποχή που ζούμε είναι κάνε κάτι καλά και γίνε άκρως ανταγωνιστικός μέχρι να είσαι ο καλύτερος ή πέθανε χαρούμενος ξέροντας ότι τα έδωσες όλα.Έτσι κι αλλιώς ανάμεσα σε 7 δις άτομα φτερό στον άνεμο ήσουν φτερό στον άνεμο και θα φύγεις.Μην ακούσω κηρύγματα περί του σκεπτικού μου κυρίες και κύριοι.Δεν ευθύνομαι εγώ για το πόσο ανταγωνιστική έχει γίνει η κοινωνία στην οποία ζούμε.Όταν αρχίσετε όντως να φτύνετε αίμα τότε να χαίρεστε γιατί πονάτε σε ένα επίπεδο που οι περισσότεροι δεν είχαν καν τα κότσια να περπατήσουν και κλασσικά μένουν στα λόγια και στις αμπελοφιλοσοφίες αντί να στρώσουν το πάτο τους μέχρι να βρωμίσει. Και επειδή θα το σχολιάσετε γιατί δυστυχώς τα συναισθήματα σας και όλων μας τείνουν να αντικαθιστούν την ορθολογική σκέψη πολλές φορές γιατί έτσι μας έχει μάθει "η αιώνια άγια χώρα μας που ποτέ δεν έφταιξε σε τίποτα" , θα σας πληροφορήσω ότι όχι κανένας κακομαθημένος νεόπλουτος δεν είμαι , είμαι μόλις 21 χρονών , σε μονογονεϊκή οικογένεια τρώγωντας και ζώντας ακόμη από το μεγάλο το χέρι για την ώρα , του οποίου ο μηνιαίος μισθός είναι 1400€.Έχετε και 'σεις τους λογαριασμούς σας σε νερό , ρεύμα , θέρμανση , ακίνητα & προμήθειες και 'γω μαζί σας γελάω ξέροντας πόσο εύκολα ξοδεύονται τα χρήματα αυτά μόνο και μόνο για να έχει κανείς τα απαραίτητα και πως δυστυχώς για να κάνεις ό,τι γουστάρεις με τα εναπομείναντα θα πρέπει να έχεις σύστημα διότι είναι ψίχουλα μπροστά στους λογαριασμούς που συγκροτούν το φόρο ζωής σου.Προφανώς έχω μια ζωή μπροστά μου στην οποία χίλιες σκέψεις και εικόνες θα επεξεργαστεί το μυαλό μου και ποιος ξέρει μπορεί να αλλάξω και 50 ζωές. Η δεύτερη καλύτερη συμβουλή είναι μέτρα το χρόνο σου όπως θα μέτραγες το εισόδημα σου.Μπορεί να μην έχεις ελεύθερο χρόνο , αλλα ναι ειλικρινά δυστυχώς κανείς δε νοιάζεται και κανείς ποτέ δε θα νοιαστεί.Και 'γω μαζί.Χιχι.
Είμαι άνεργος, προσωπικά δεν μου αρέσει καμία δουλειά την δουλειά την βλέπω σαν σκλαβιά και επιβίωση δεν μπορώ να αγαπήσω ποτέ κάτι που πρέπει να κάνω για να ζήσω.
Κακό πράγμα η τεμπελιά !! Τόσα και τόσα πράγματα υπάρχουν , δεν γίνεται να μην σ αρέσει τίποτα. Και αν είσαι άνεργος και τίποτα δεν σου άρεσει πως ζεις;
@@СВОИМПУТЕМ Κοίτα,δεν γνωρίζω την ηλικία σου αλλά αν είσαι πάνω από 18 δεν θεωρείς ότι θα έπρεπε να βιοποριζεσαι όσο γίνεται με μια δίκη σου δουλεια και να αρχίσεις να στέκεσαι στα πόδια σου; Νιώθεις ωραία που σε συντηρούν οι γονείς σου; Και ναι,αν δεν ψάχνεις για δουλειά ενώ μπορείς να εργαστείς και σε ζουν άλλοι ,τεμπελιά λέγεται.
Μου εμφάνισε ο αλγοριθμος το βίντεο σου και παρότι ειναι παλιό και μπορει η σκεψη σου πλεον να εχει προχωρήσει/αλλαξει εγω θέλω να μπω στη συζητηση που ξεκιναει εδω η Κωνσταντίνα 27 ετων. Δυο πράγματα θα πω. Το πρώτο είναι οτι πρέπει να αναρωτηθούμε οταν λεμε "Γίνε αυτό που σου αρέσει" οτι δεν ειναι τοσο αθωο. Θα ισχυριστω οτι αυτο το ερώτημα δεν αφορουσε ανθρώπους παλαιοτερων κοινωνιων και εμφανίζεται πολύ πρόσφατα. (καπιταλισμος γκουχου γκουχου) Αρα το τί θέλουμε να γίνουμε επηρεάζεται κατα πολύ απο το τί μας προβάλει το ίδιο το "συστημα" και η κοινωνια στην οποια ζουμε.(αν δεν υπαρχουν ινφλουενσερς δε θα μπορει κανεις να θελει να γινει ινφλουένσερ) Οι περισσοτεροι ανθρωποι θα θέλανε οπως λες να πάρουν ένα καινουριο αμάξι. Αυτο όμως προυποθέτει την υπαρξη εργατων σε πολλους τομεις για να μπορεσει να φτασει το αμαξι σε μας και να συμπληρώσει το όνειιρο μας. Αν το όνειρο μου ειναι να γίνω τραγουδιστης τοτε προυποτίθεται οτι υπαρχουν επαγγελματίες που φτιάχνουν μικροφωνα, μουσικες σκηνες κτλ. Αρα στη βαθυτερη κατανόηση της καταστασης φτανουμε να συνειδητοποιησουμε οτι για να στέκει αυτη η συμβουλη ως γενικο maxime, κατι που αφορα όλους τους ανθρώπους θα πρεπει να υπαρχει μια μαγική δύναμη που δημιουργει τις κατάλληλες συνθηκες ωστε να μπορει να αντιστοιχηθει ο κάθε άνθρωπος με το ιδανικό για αυτον επάγγελμα σε μια 1 προς 1 αντιστοιχία. Και τωρα το δεύτερο και πιο σημαντικό. Θεωρω οτι εξαρχής αυτη η συζήτηση γινεται με καποιες παραδοχές που ειναι απλοποιημένες για να μπορει να ειπωθει κατι. Η εμπειρία μου, μου δείχνει οτι δεν υπάρχουν επαγγέλματα (ας μου επιτραπει αυτο) αλλα σχέσεις μεταξύ ανθρωπων.Μπορει στο ένα σουπερμαρκετ να εισαι ευτυχισμένη και να περιμένεις καθε πρωι να πας στη δουλεια αλλα σε ένα άλλο έχοντας παλι τον τίτλο του ταμεία να δουλέυεις με άτομα που δε συμπαθεις, δεν εχεις κοινα, δε συνεννοεισαι και να είναι κόλαση για σενα. Συνηθως η αποψη μας για τα ιδανικα επαγγελματα κατασκευάζεται απο τα highlights που επιτρεπει το συστημα να διακινουνται ελευθερα.Ο πραγατικος κόσμος δεν είναι κάτι το σταθερό. Πέρα απο το γεγονός οτι αυτό που σε κανει ευτυχισένο αλλάζει ανα τα χρόνια γιατι οι εμπειρίες σου αλλαζουν , η ίδια η γλωσσα μας βάζει σε παγίδες και σκαρώνει προβληματα τα οποια μας δινει τη ψευδαισθηση οτι μπορουμε να λυσουμε. Λεμε επάγγελμα και ειναι σαν να μιλαμε για ένα πολυ καθορισμένο αντικειμενο οπως πχ τη καρεκλα που εχω διπλα μου. Οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων ισως να ειναι πολυ πιο καθοριστικος παραγοντας ικανοποιησης απο την εργασία. Ισως η ζωή να είναι μια διαρκής πάλη. Τότε η καλυτερη συβουλη θα ήταν η καλή δύναμη. Θα μου αρεσε να ακουσω τη γνωμη οποιουδηποτε πανω σε αυτο γιατι ισως να λεω και ανοησιες.
κάποιοι κάνουν μια δουλειά που δεν τους αρέσει ( δημόσιοι υπάλληλοι ) κάποιοι κάνουν την δουλεία που τους αρέσει ( ελεύθεροι επαγγελματίες ) κάποιοι κάνουν το χόμπι τους δουλεία ( μια μπάντα ) και λίγοι είναι οι τυχεροί που συνεχίζουν να κάνουν το χόμπι τους χωρίς να σκέφτονται τα λεφτά που θα βγάλουν από αυτό ( Enzo Anselmo Giuseppe Maria Ferrari )
Σχετικό ,και το χόμπι σου να κάνεις επάγγελμα αν δεν είναι με τους δικούς σου όρους θα το σιχαθείς. Πχ άλλο να κάνεις βίντεο όποτε σου κατέβει και θέλεις και άλλο να πρέπει να το κάνεις επειδή το απαιτούν κάποιες εταιρίες,κοινό κλπ .ε
Σπούδασα 4 χρόνια στη σχολή που λάτρεψα...δούλεψα και δουλεύω 14 χρόνια σε δουλειά σε επιχείρηση που μας κάνει τη ζωή κυριολεκτικά ΚΟΛΑΣΗ.ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ.λυπαμαι που πλέον μισώ αυτό που λάτρεψα αλλά έχω οικογένεια και πρέπει να συμβάλλω κι εγώ οικονομικά.Ειμαι ετοιμη όμως να το εγκαταλείψω γιατί δεν πάει άλλο.Η ζωή μου κ η ψυχική υγεία αξίζουν περισσότερο από τα ψίχουλα που περνούμε
ναι λίγο θέλει να δεις πως θα καταφέρεις να βγάζεις λεφτά από κάτι που όχι απαραίτητα "σε αρέσει" αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ να μην το απεχθάνεσαι, ΕΙΔΙΚΑ αν δουλεύεις 8ωρο, αυτό σημαίνει ότι δουλεύεις το ένα τρίτο της ημέρας, άρα το ένα τρίτο του έτους άρα το ένα τρίτο ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ (τουλάχιστον μέχρι την σύνταξη), ως εκ τούτου καλό είναι να βρεις τρόπο αυτό το ένα τρίτο της ζωής σου να μην είναι φουλ ψυχοφθόρο....... (που όχι μόνο ψυχοφθόρο μπορεί να φθύρει και το σώμα σου, οι μισοί άνω των 50 έχουν θέμα στην μέση είτε από πολλές ώρες καθισιό σε γραφείο είτε από τα πολλά βάρη)
Υποχρεώσεις τύπου οικογένεια, παιδιά δεν είναι υποχρεώσεις είναι επιλογή κανείς δεν μας υποχρεώνει να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά ειδικά όταν δεν βγαίνουμε οικονομικά για να συντηρήσουμε οικογένεια Άποψη μου βέβαια, είμαι και μικρός ηλικιακά 🙂
Πολύ το χάρηκα το βίντεό σου και ήρθε την κατάλληλη στιγμή για εμένα.. Εννοώντας πώς τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει μία απογοήτευση που όταν φτάνει στο σημείο του να τρώω φρίκη που λέμε και εμείς οι νέοι στην αργκώ, να θυμώνω τόσο πολύ και να ξεστομίζω κουβέντες του στυλ "τι ήθελα και πήγα σε αυτήν την σχολή;" "όλα χάλια είναι αλλά που να το φανταστώ" κλπ. Υπερβολές είναι βέβαια, δεν είναι ότι ήταν και η χειρότερη σχολή του κόσμου, απλά εν τέλει στην πράξη δεν είναι κάτι που να ανταποκρίνεται στα θέλω μου. Ξεκίνησα μετά την πρακτική να εργάζομαι σε επιχείρηση εξάσκησης του επαγγέλματός μου και τώρα που μου έχουν αναθέσει ανάλογα καθήκοντα καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή-αλλά βέβαια και έχουμε αυτό το (σαν έμφυτο) για τη γενιά μας "ο κόσμος πεινάει μην γκρινιάζεις καθόλου" και, λόγω φύσης επαγγέλματος που δεν έχει κορεστεί ακόμα, αντιθέτως ακμάζει, έχουμε και το "η δική σου δουλειά έχει λεφτά, συνέχισέ το και μην παραπονιέσαι [...]". Γιατί να δώσω τόσα λεφτά σε σεμινάρια, μετακινήσεις - γιατί να σπαταλάω χρόνο για κάτι που δε γουστάρω καν; Απλά επειδή είναι καλή δουλειά; Όλα αυτά σκέφτομαι. Αλλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Μία είναι η ζωή και είναι δική μας. Δεν θα την καθορίζουν οι άλλοι. Γιατί θα ξυπνήσεις μία ωραία πρωία στα 30 40 50 60 σου ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ και θα λες "Και τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια;". Και στην τελική.. δικές μου οι επιλογές, δικά μου τα λάθη. Ας κάνω τα λάθη που είναι να κάνω άμα είναι να κυνηγήσω αυτό που με γεμίζει. Όλα δικά μου. Σε φιλώ, συνέχισε την καλή δουλειά!
Συμφωνω με την λογικη "βρες το παθος σου" αλλα πρεπει να παμε λιγο παραπερα και να μην το κηρυττουμε χωρις να βλεπουμε και τι γινεται στην κοινωνια. Για να ακολουθησει ενας ανθρωπος το παθος του στην σημερινη κοινωνια πρεπει να ειναι ηδη πολυ δυνατος και βαθυτατα μορφωμενος χαρακτηρας. Οταν δεν μπορει να γινει αυτο απλα δυστυχει περισσοτερο γιατι δεν μπορει να φτασει σε αυτο το ιδεωδες. Αυτο γινεται γιατι προσπαθωντας ο ανθρωπος να βρει το παθος του ερχεται συνηθως σε μετωπικη συγκρουση με την συγχρονη κοινωνια που τον θελει μηχανιστικο εργαλειο. Αν συνυπολογιστουν οι κοινωνικες προσδοκιες (που ενισχυονται παραπολυ απο τα social), οι νοσηροι και απροσωποι χωροι εργασιας, η επεκταση του πεδιου της εργασιας σε παγκοσμιο επιπεδο κλπ μπορεις να κανεις τεραστια αναλυση γιατι υπαρχει αυτη η δυσφορια σε ολους μας σχεδον. Προσωπικα για μενα λυση σε ολα αυτα θα ηταν μια σωστη μορφωση αλλα αυτο ειναι τεραστια κουβεντα...
Μιλάς για πάθος αλλά το πάθος με τον χρόνο εξαφανίζεται όσο και να αγαπάς μια δουλειά και νομίζω οτι να διαλέξει κανείς με μόνο οδηγό το πάθος δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη ιδέα. Πολύ συχνά το να κάνεις το πάθος σου εργασία μπορεί να καταστρέψει την αγάπη σου για το αντικείμενο και να βρεθείς σε χειρότερο μέρος απο αυτό που ήσουν ή ακόμα χειρότερα, λόγω της αγάπης σου για το αντικείμενο να μην μπορείς να είσαι αντικειμενικός/η κάτι το οποίο θα είναι τεράστιο handicap στην εξέλιξη σου. Ξέρω πολύ κόσμο που λατρεύει τη ζωγραφική πχ αλλά το να ζωγραφίζεις για χόμπι δεν έχει καμία σχέση με το να ζωγραφίζεις επαγγελματικά, το ένα σε χαλαρώνει και σε αφήνει να εκφραστείς το άλλο είναι μια ατέρμονη αναζήτηση για το καλύτερο και μια συνεχής σύγκριση του επιπέδου σου με τον περίγυρο που σε αναγκάζει να δουλεύεις ατελείωτες ώρες κατά τις οποίες πρέπει να είσαι 100% συγκεντρωμένος ώστε να κάνεις maximize τα gains σου. Θα συμφωνήσω με το οτι δεν χρειάζεται να είσαι ούτε ελεύθερος επαγγελματίας ούτε CEO για να είσαι χαρούμενος και να έχεις μια καλή δουλειά, ίσα ίσα υπάρχουν ορισμένες δουλειές ειδικά στο high end ορισμένων κλάδων που μόνο υπάλληλος μπορεί να κάνει συν οτι υπάρχει τεράστια ποσότητα γνώσης κλειδωμένη πίσω απο εταιρείες. Θα διαφωνήσω όμως στο ταμίας, αδυνατώ να πιστέψω οτι μια τέτοια δουλειά θα μπορούσε να κρατήσει κάποιον πραγματικά ικανοποιημένο απο τη δουλειά του για πάνω απο 6 μήνες ΑΝΤΕ 1 χρόνο καθώς δεν έχει κανένα περιθώριο εξέλιξης (δεν μιλάω για το οικονομικό, εννοώ οτι η ίδια η δουλειά δεν αλλάζει και δεν γίνεται πιο high skill ή πιο ενδιαφέρουσα. Θα μπορούσα να ακούσω κάτι σαν πωλητής σε μαγαζί οπου πρέπει να μαθαίνεις για τα νέα προιόντα, νέες τάσεις κλπ ώστε να μπορείς να εξυπηρετείς τον πελάτη καλύτερα ειδικά σε χώρους όπως το ρούχο. Ο μόνος σίγουρος τρόπος να έχεις μια υγιή σχέση με την δουλειά σου είναι να βρείς μια δουλειά που ναι μεν σου αρέσει conceptually και practically αλλα κυρίως δεν είναι στατική, εξελίσσεται και αλλάζει ανάλογα με το πόση προσπάθεια καταβάλλεις σε αυτή ή έστω not optimally με τον χρόνο. Βέβαια αυτό πρέπει να συμβαίνει σταδιακά, εάν ξαφνικά αντιμετωπίσεις ένα τεράστιο τοίχο εκεί αποθαρρύνεσαι και τα παρατάς ή χαώνεις και μπαίνεις σε άρνηση. Οι άνθρωποι βαριούνται πολύ εύκολα - ειδικά όταν δεν έχουν εμπόδια να ξεπεράσουν -, πρέπει κανείς να βάζει λοιπόν συνεχώς τον εαυτό του σε θέση που θα αντιμετωπίσει δυσκολίες τις οποίες θα λύσει μαθαίνοντας περισσότερα για το αντικείμενο του. Αυτό είναι κάτι το οποίο σε επιβραβεύει σταθερά και κρατάει την οποιαδήποτε ασχολία ενδιαφέρουσα σε βάθος χρόνου. Όπως ένας ορειβάτης θα σιχαθεί την ορειβασία αν σκαρφαλώνει την ίδια πλαγιά 20 χρόνια έτσι και ένα εργαζόμενος θα σιχαθεί τη δουλειά του αμα είναι κάθε μέρα το ίδιο. Κάποια στιγμή πρέπει να πας σε ένα άλλο βουνό να δοκιμάσεις τις δεξιότητες σου. Η πραγματικότητα του σήμερα είναι οτι ο κάθε ένας ανεξάρτητα απο το πόσο έξυπνος, μορφωμένος ή προνομιούχος είναι μπορεί μέσω διαδικτύου να μάθει, να "σπουδάσει", να πετύχει επαγγελματικά και ζήσει στην χειρότερη άνετα. Φυσικά όσο περισσότερα προνόμια έχεις τόσο πιο πολύ μπορείς να επιταχύνεις κάποια πράγματα αλλά τα προνόμια δεν αντικαθιστούν το work ethic. Πρόσφατα ένας φίλος με ρώτησε: αφού με το 3d (η δική μου ειδικότητα) μπορεί κανείς να βγάλει τόσα λεφτά γιατί δεν το κάνουν όλοι; Η απάντηση ήταν απλή, απο τη μια ο περισσότερος κόσμος (ειδικά σήμερα) δεν βλέπει όαση οπότε κάθεται στην πρώτη γούβα με λίγο βρωμόνερο που βρίσκει και τσουπ τώρα που το στομαχάκι σταμάτησε να γουργουρίζει ξαφνικά βολεύεται και με το που βολεύεσαι χάνεις αυτόματα το παιχνίδι. Απο την άλλη πολλοί απλά δεν θέλουν να κουραστούν, ας μην κοροιδευόμαστε, ο περισσότερος κόσμος προτιμάει να αράζει και να βλέπει νέφτλιξ παρά να προσπαθεί για κάτι, φυσικά στην επιτυχία παίζει ρόλο και η τύχη ( i mean for fucks sake είναι κομμάτι της λέξης ) αλλά η τύχη σου είναι πολύ πιο πιθανό να αλλάξει όταν προσπαθείς ξανά και ξανά και ξανά, αυτό όμως απαιτεί και ψυχική και φυσική δύναμη. Προφανώς αυτό δεν καλύπτει τα πάντα, θα μπορούσε κανείς να αναλύει το ζήτημα αυτό για ώρες εάν θέλουμε να πιάσουμε κάθε παράγοντα, μέχρι και τα social media με τα dopamine hits τους είναι ένας λόγος που πολύς κόσμος δυσκολευεται να πιάσει κάτι που δεν του δίνει Instant gratification αλλά νομίζω οτι πιάνουμε 2 μεγάλες κατηγορίες, αυτούς που βαριούνται δηλαδή να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και αυτούς που έχουν γίνει κυνικοί και δεν βλέπουν μέλλον.
Αν έχω μερικά tips να δώσω για ανθρώπους που είτε πάνε να μπούνε στην αγορά εργασίας είτε έχουν σιχαθεί την βαρετή δουλειά τους είναι τα εξής: 1) Μην επενδύετε σε δουλειές που δεν απαιτούν δημιουργικότητα, ο,τι μπορεί να αυτοματοποιηθεί θα αυτοματοποιηθεί και ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσεις το μέλλον σου είναι να κάνεις κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας άλλος με τον τρόπο που θα το κάνεις εσύ, η αξία σου ώς μέλος του εργατικού δυναμικού είναι η μοναδικότητα σου. Εκμεταλεύσου το. 2) Μην διαλέγετε πράγματα και τα δένετε κόμπο χωρίς να επενδύσετε χρόνο σε πολλές επιλογές και εμπειρίες, είναι τίγκα καλύτερο να δουλέψεις ένα χρόνο σε μια σαπιοδουλειά ή να πεινάσεις ένα χρόνο ώστε να μπορέσεις να εξερευνήσεις τις επιλογές σου στο έπακρο παρά να πάρεις μια απόφαση που θα σου κοστίσει. Και όταν λέω να εξερευνήσεις τις επιλογές σου δεν εννοώ να διαβάσεις στο ίντερνετ πώς μοιάζει, εννοώ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. 3) Μη βιάζεστε και αφήστε τα νομίσματα, ο,τι και να θες να κάνεις θα σου πάρει χρόνο, κανένας δεν γεννήθηκε μάγκας, το ταλέντο είναι μια λέξη που λένε αυτοί που δεν έμαθαν τι πάει να πεί σκληρή δουλειά και επιμονή και τέλος οι ηττοπάθεια δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. 4) Μην κυνηγάς τα εύκολα λεφτά. Ακόμα και αν τα καταφέρεις με κάποιο τρόπο να πλουτίσεις εύκολα η ζωή σου πολύ σύντομα θα είναι κενή και βαρετή όσα τζετ και αν έχεις. 5) ΜΑΘΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ. Ακούγεται χαζό και obvious αλλά δεν είναι. Έτσι όπως είναι τα πράγματα είτε θα αναγκαστείς να αλλάξεις ειδικότητα 17 φορές στη ζωή σου είτε η δουλειά που θα ξεκινήσεις σήμερα θα έχει αλλάξει τελείως σε μερικά χρόνια λόγω τεχνολογίας, σε κάθε περίπτωση το να ξέρεις πώς να μαθαίνεις γρήγορα και έξυπνα θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο. (BTW is "ασπροπρόσωπος racist?) Τέλος, αν λες οτι την άλλη βδομάδα θα ξεκινήσεις να μαθαίνεις το τάδε ή οτι σε 1 μήνα που δεν θα είσαι νυχτερινός θα αρχίσεις να ασχολείσαι και να ψάχνεσαι με το δείνα ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΘΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΝΤΟ ΤΩΡΑ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΝΤΟ ΧΤΕΣ. Ελπίζω τα 4 η ώρα το πρωί rantings μου να βγάζουν έστω και ίχνος νοήματος :D
Αυτό με το σχόλιο έχει κάνει μεγάλο κακό τελικά πολύ το λένε αυτό γιατί ότι μας φυτρώνουν εμείς το κυνηγάμε , μπαντος καλό είναι που μιλάς για αυτά τα θέματα για να δώσουμε σημασία να καταλάβουμε το τι έχει σημασία για εμάς .
Συμφώνησα με αρκετές απόψεις σου. Αλλά διέκρινα μία μικρή απογοήτευση όταν είπες '' τι μας πρόσφερε το πτυχίο??''. Θεωρώ ότι μας έχει προσφέρει πολλά. Όχι ως πτυχίο, σαν ΄χαρτί΄, αλλά ως το γενικότερο φάσμα της εμπειρίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στο πανεπιστήμιο πέραν των γνώσεων που αποκτάς στο αντικείμενο σπουδών σου, κοινωνικοποιείσε με ότι συνεπάγεται αυτό. Έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικής νοοτροπίας και κουλτούρας από αυτήν που είδη ήξερες . Έχεις άπλετο χρόνο και ενέργεια να ζήσεις νέες εμπειρίες και να αποκτήσεις γνώσεις, που σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να ήταν σχεδόν αδύνατον να το καταφέρεις. Θα μπορούσαν να εκτεθούν άπειρα τέτοια επιχειρήματα. Απλά σύμφωνα με τα εργασίακα που αναφέρεις στο βίντεο.... Μπορεί όντως να μην ασχολειθεί κάποιος με το αντικείμενο σπουδών του, αλλά μέσω της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει μάθει: (1) Να μαθαίνει και να σκέφτεται, (2) Να μπορεί να πηγαίνει τη σκέψη του και το μυαλό του ένα βήμα παρακάτω και για μένα ίσως το πιο σημαντικό (3) να έχει μια σωστή κοινωνική και εργασιακή συμπεριφορά!!!! Συγχαρητήρια για τα βίντεο σου. Αναπτύσσεις ωραίες απόψεις και προσπαθείς να βλέπεις τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Συνέχισε τη καλή δουλειά! Υ.Γ. Μοιάζεις απίστευτα με την Κλέλια Ρενέση!!!! :) :) :)
μεινε σε αυτη τη δουλεια του ταμια για ενα χρονο και μετα τα ξαναλεμε αν σου αρεσει ειδικα την περιοδο των εορτων που δεν θα προλαβαινεις ουτε νερο να πιεις...!!
You do not hate Mondays, you hate Capitalism ! Αυτο το περιεργο συναισθημα που περιγραφεις οτι βιωνουν οι περισσοτεροι οταν τελειωνουν τη δουλεια τους και δεν μπορουν να το εξιγησουν ειναι η αποξενωση απ το προιον ή η υπηρεσια της δουλειας τους το οποιο καρπωνεται ο ιδιωκτητης καθως και η κλοπη της υπεραξιας της δουλειας τους η οποια επισης καταληγει στις τσεπες των καπιταλιστων ! Αυτη η εκμεταλευση δεν ισχυει απαραιτητα στους ελευθερους επαγγελματιες γι αυτο και ισως νιωθουν καπως καλυτερα ...
auto me tis defteres to eixa otan imoun sxoleio den ithela na paw na koimithw tin Kuriaki, episeis otan douleva se forex sales den misousa mono tin deftera alla kai tin douleia ws douleia. Stin teleftaia douleia zitisa auxisi afou den mou tin edwsan, meta apo ena mina den mou ananewsan to simvolaio. Ithela na meinw stin ekpaidefsi mono gia ta paidia alla oxi gia to managment. Eimai 38 exw 2 ptyxia kai duo metaptixiaka mporw na eimai se 3 tomeis alla dustixws stin Kupro kai stin Ellada yaxnoun gia doulous.
It's not Monday, it's your job that sucks ..
You don’t hate Mondays, you hate capitalism*
@@answerkow4996 ok boomer
@@answerkow4996 ειπε ο φτωχος
Βασικά το πρόβλημα είναι ότι «η δουλειά των ονείρων» προβάλλεται ως αυτοσκοπός. Μετά από κάποια χρόνια στην ίδια δουλειά όσο και να την αγαπάς καταλαβαίνεις ότι είναι δουλειά. Στην τελική δεν ειναι αυτό που σε χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο αλλά τα ενδιαφέροντα σου. Εφόσον η δουλειά σου πληρώνει για τα ενδιαφέροντα σου πιστεύω ότι πρεπει να μαθεις να την αγαπάς για να μην είσαι δυστυχισμένος.
Μόνο που η δουλειά πλέον όχι απλά δεν πληρώνει τα ενδιαφέροντα μας αλλά μετα βίας πληρώνει στέγη και τροφή
δεν φταιει η δουλεια σαν δουλειά θεωρω, αλλα το σύστημα το οποίο σε βαζει να δουλεύεις ολη μέρα για ενα παρα πολυ μη-ικανοποιητικό μισθό και εσύ να νιώθεις τη σαπίλα μέρα με τη μέρα. Δεν ειναι ζωές αυτες που κανουμε.. εχουμε μια ζωη και αναγκαστικά να τη ζουμε σαν σκλάβοι.. γι αυτο οι καταθλίψεις και οι ψυχικές διαταραχές πάνε κ έρχονται
σε αλλες χωρες πηγαινει ο κοσμος 8 ωρες και πληρώνεται διπλασια
Εδω πηγαινεις 12 ωρες εβδομαδιαια και θα ναι θαυμα αμα σου δωσουν τα σωστα ενσημα με την εκμεταλλευση που γινεται
@@spaghetti5914 12 ώρες χωρίς διάλειμμα και χωρίς φαγητό
@@spaghetti5914στορυ οφ μαι λάιφ
Το να μπορείς να κάνεις αυτό που σου αρέσει είναι ευλογία!
i guess im asking randomly but does anyone know a way to log back into an Instagram account??
I was dumb lost the password. I would appreciate any tips you can give me.
Πριν περίπου δύο χρόνια παράτησα την δουλειά μου γιατί με έφθειρε πάρα πολύ ψυχολογικά. Είμαι ακόμα άνεργη, ζω πλέον σε χωριό και είμαι, ψυχολογικά τουλάχιστον , πάρα πολύ καλύτερα.
Θέλει κοτσια να το κάνεις αυτό.Respect πάντως.
Τρελό respect!
Από χρήματα πώς την βγάζεις .?ή πώς σκέφτεσαι ?
Πολύ θα ήθελα να μάθω ..
@@abby3213 επειδη περασαν 10 μηνες και ακομα δεν απαντησε, να υποθεσω εγω, οτι το πιο πιθανο ειναι να γυρισε στους γονεις της και να κανει κανα μεροκαματο στα χωραφια, πχ να μαζευει μηλα, αν εχουν... η στις ελιες...
Μακάρι να μπορούσε με κάποιο τρόπο να παιχτεί στα σχολεία το συγκεκριμένο βίντεο!! Είναι πράγματα που ίσως τ’ακούμε τόσο συχνά που καταλήγουν γραφικά «κάνε αυτό που σου αρέσει» αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις τα λαμβάνουμε υπόψη μας ή τα κάνουμε πράξη. Είναι πολύ ωραίο που μέσα απ αυτό το βίντεο έκανες αυτήν την ιδέα- στάση ζωής τόσο σαφή και τόσο συγκεκριμένη.
Προσωπικά σαν άτομο που ασχολείται με την τέχνη και προσπαθεί να βρει το δρόμο του μέσω αυτής, έχω δυσκολευτεί πολύ προσπαθώντας να πείσω τους γύρω μου, ακόμα και δικούς μου ανθρώπους γι αυτά τα πράγματα ή τουλάχιστον για το να μη με βλέπουν σαν “χαμένη“, “αποτυχημένη” ή ακόμα και “δειλή» ή “τεμπέλα" που δε θέλω ν’ακολουθήσω την πεπατημένη. Γι αυτό και νιώθω ευγνωμοσύνη που έκανες αυτό βίντεο!
Πιστεύω ότι τη Δευτέρα θα έπρεπε να τη βλέπουμε πιο πολύ σαν μια ακόμα νέα ευκαιρία να ξεκινήσεις κάτι νέο και όμορφο την εβδομάδα που έρχεται και όχι σαν την χειρότερα μέρα της εβδομάδας. Έχοντας καθορίσει μόνοι μας την ημέρα αυτή ως κάτι που το μισούμε όλοι, κάπως έτσι ξεκινάει αρνητικά κι όλη η εβδομάδα, ενώ αν λέγαμε απλά ότι ξεκινάνε πάλι μια καινούρια εβδομάδα και είμαστε ευγνώμων για αυτό, όλα θα ταν καλύτερα!!! 😊😊😊 Συγχαρητήρια για τα βίντεο σου!!! ❤️❤️❤️
Ίσως η ρίζα του προβλήματος δεν είναι πως σχεδόν κανείς δεν βγάζει χρήματα από αυτό που αγαπάει(ό,τι και αν είναι αυτό). Σκέψου πως μπορεί τελικά το πάθος και η αγάπη σου για κάτι να σβήσουν όταν το άγχος του να βγάλεις χρήματα από αυτό θα κάνει την εμφάνιση του. Θα έλεγα πως φταίει το γεγονός πως είναι τόσες πολλές οι ώρες που σπαταλάει κάποιος στην δουλειά και στις υποχρεώσεις του, που στο τέλος δεν του μένει ούτε χρόνος και ούτε ενέργεια να ασχοληθεί και με κάτι που τον ευχαριστεί και αυτό είναι που τον κάνει να μισεί την δουλειά του, η αδικία που νιώθει για τις πολύτιμες ώρες που χάνονται εξαιτίας μιας δουλειάς είναι που γεννούν το μίσος του και όχι η δουλειά αυτή καθεαυτή.
Ακριβώς. Συμφωνώ απόλυτα.
Γράφω πανελλήνιες. Το να επιλέξω ανάμεσα σε μια επιλογή που θα φέρει "σίγουρη" επαγγελματική αποκατάσταση και θα μου αρέσει μέτρια ή στην ,λογικά, αγαπημένη μου ασχολία, είναι η χειρότερη σκέψη που έχω κάνει ποτέ μου.
Δεν υπάρχουν σίγουρες καταστάσεις ή επιλογές.
@@mikep2565 Αυτό με κάνει να καταλήγω περισσότερο στο να επιλέξω αυτό που μου αρέσει
@@eftichiastergiou9800 πιστεύω πως, για να έχεις μία πλήρη εικόνα, καλά θα ήταν να το ζήσεις στην πράξη τί σημαίνει το κάθε τι. Επέλεξε με βάση τα δικά σου κριτήρια, αλλά να ξέρεις τι σε περιμένει. Φιλικά από Γερμανία
Τόση ψυχολογική πίεση, πόσο άδικα δημιουργείται σε μαθητές. Ως φοιτήτρια θα έχεις τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο για να σχοληθείς με αυτά που σου αρέσουν που αν τον εκμεταλευτείς ούτε 10 πτυχία δεν αρκούν για να σου προσφέρουν τις ίδιες γνώσεις και δεξιότητες. Εξάλλου στο πανεπιστήμιο μαθαίνεις πως να μαθαίνεις μόνος σου (κανονικά). Οπότε μη χαλιέσαι τόσο πολύ άδικα. Ότι από τα δύο και να διαλέξεις οι μελλοντικές επιλογές σου είναι που θα κρίνουν πολλά περισσότερα.
Πάρα πολύ όμορφο video και με πολύ φωτεινές ιδέες . Χαρούμενο και Αισιόδοξο . Όλα θα πάνε καλά για τα ζητήματα της δουλειάς και τα επαγγελματικά των ανθρώπων .
H πιο σωστη προσεγγιση αυτου του θεματος που εχω δει! Ειλικρινα δε θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο! Σε θαυμαζω και σε σεβομαι για το μυαλο που εχεις! Συγχαρητηρια κοπελα μου για τη παιδεια σου, φαινεται οτι εισαι απο τους ανθρωπους που ξεχωριζουν τη σημερον ημερα!
Σαν άτομο που έτυχε σε πολύ διαφορετικές δουλειές, ανάμεσα τους και ελεύθερος επαγγελματίας, υπάρχει πολύ ο παράγοντας τύχη σε όλα αυτά. Έμαθα τι ήθελα στη ζωή μου κάπου στα 27 μου και δεν ήταν καν πολύ μακριά από αυτό που έκανα έτσι κι αλλιώς και νομίζω ότι ήθελα. Μετά βέβαια ανακάλυψα ότι έχω κι άλλα ενδιαφέροντα και τελικά κατέληξα να δουλεύω πολύ ευχάριστα πάνω στον τομέα που σπούδασα επειδή το εργασιακό περιβάλλον ήταν σχεδόν ιδανικό για μένα συγκεκριμένα, ενώ ταυτόχρονα έχω σταματήσει την αδράνεια και είμαι παραγωγική στο "χόμπι" που σύντομα θέλω να κάνω επάγγελμα και βρίσκω χρόνο να εξελίξω γνώσεις πάνω σε αυτό ώστε όταν γίνει όντως επάγγελμα τα βήματα να είναι σταθερά και σωστά από την αρχή. Το σωστό, όταν ξεκινάμε και δεν είμαστε σίγουροι, είναι να δημιουργήσουμε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον και μετά έρχονται όλα. Τσακιστε τους κακους εργοδότες και τις δουλειές γαλέρας με το να μην ανταποκρίνεστε στις αγγελίες τους. Αν σκέφτεστε μόνο το οικονομικό προβλημα και πάτε στις "κακές" δουλειές τότε οι καλές τσακίζονται και εξαφανίζονται. Να με συμπαθατε για το μακρυναρι, πήγα να σκάσω όταν άκουσα το βίντεο.
Με πέτυχες στην φάση που μόλις παραιτήθηκα από μια εταιρία που δούλευα εδώ και 1.5 χρόνο ( που φυσικά δεν την μισούσα με τίποτα, κάθε άλλο , είχε πάρα πολλά θετικά ειδικά οι συνάδελφοι ❤️ ) απλά δεν ήταν αυτό που ήθελα. Όλο αυτό έγινε πολύ ξαφνικά απλά μια μέρα το αποφάσισα και μετά από δύο εβδομάδες έφυγα.
@@Μαρία-ΗλέκτραΠ
Ψυχρή απόφαση είναι....
Δεν απολύθηκα ποτέ μου.
Ζούσα στην Αθήνα 12 χρόνια με ενοίκια και τα πάντα, έκανα δουλειές που γούσταρα. Να φανταστείς, σε άδειες και ΣΚ έπληττα και περιμενα τη Δευτέρα πολλές φορές....
Έφυγα για άλλους λόγους πίσω στη επαρχία, βρήκα πάλι δουλειά εδώ που γουστάρω (να σημειώσω πως όλες οι δουλειές μου είναι με το βασικό μισθό...) .
Τώρα πάλι, στα 33-34.μου, πάλι σκοπευω να την κάνω απλά γιατί δεν γουστάρω το υπόλοιπο κλίμα εκτός της δουλειάς.. γενικά η ζωή στο χωριό για νέους άντρες τη σήμερον, είναι πλήξη.... γι'αυτό τον λόγο και θα την ξανακάνω.. 😉
@@appap115 για νεους αντρες ειναι, επειδη δεν εχει γυναικες. ολες στα 18 φευγουν και δε ξανα γυρνουν παρα μονο στις γιορτες, και λιγο το καλοκαιρι. ολες τις αλλες μερες μονο γεροντια
Αυτό με το σχολείο ισχύει πάρα πολύ! Βλέπω γύρω μου πολλούς ανθρώπους να διαβάζουν και να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις τους σαν ρομπότ και δεν συνειδητοποιούν καν ποιος είναι σκοπός της ζωής τους και τι θέλουν να κάνουν! Το χειρότερο με αυτή την κατάσταση είναι όταν η δουλειά που κάνει κάποιος εμπλέκεται με κάτι ανήθικο ή παράνομο και δεν κάθεται καν να το ψάξει μόνο και μόνο επειδή έτσι έχει συνηθίσει!
Πολύ σωστές και χρήσιμες συμβουλές!❤️ Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά! 😇
Πόσο δίκιο έχεις κάθε μέρα εδώ κ χρονια τα σκέφτομαι όλα αυτά ...
Το μαθημα του επαγγελματικου προσανατολισμπου στα σχολεια πρεπει να αλλαξει ριζικα.
να υπηρχε και ολας καλα θα ηταν 😂
Ευτυχώς με την απαγόρευση στις έξι πλέον απεχθανόμαστε τα σαββατοκύριακα και αδημονούμε να έρθει η Δευτέρα, για εμάς γίνονται όλα ❤️
Μην σταματησεις ποτέ να μιλάς ❤️
thank you for this, I needed it.
Έχω αρχίσει να νιώθω Βασιλακος στη τοποθεσία Konstantina Adamaki TH-cam Chanel. Σαγαπω.
Πέρα από τη πλάκα όλα αυτά γυρνούσαν στο μυαλό μου αυτές τις μέρες. Ακόμα και αυτό για τους ταμειες στο supermarket το ένιωσα 💯%. Καιρός να βρει ο καθένας τι θέλει πραγματικά στη ζωή του, και όχι πως απλά πως θα βγάλει ένα εισόδημα για να ζήσει.
ΥΓ. Είναι γεγονός πως στην Ελλάδα πλέον το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών κάνουν υπηρεσιακες δουλειές. Προφανώς δεν είναι κακό αλλά δε νομίζω ότι αρέσει ούτε στους μίσους από αυτούς.
Μόλις κέρδισες την προσοχή μου και το σεβασμό μου! Υπέροχη αντιμετώπιση/εκτίμηση των πραγμάτων και γενικότερα ιδεολογία. One sub from me!
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις, ένα έχω να πω. Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν αυτά που μπορούν να κάνουν μέσα σε ένα χρόνο, αλλά υποτιμούν οικτρά αυτά που μπορούν να κάνουν σε πέντε. Ας ξεκινήσει ο καθένας το τι θέλει να κάνει στη ζωή του τώρα :)
Τα λες πολυ πολυ ωραια✌
Εννοείται λατρεύω την δουλειά μου!! Απόφοιτος από Νομική εκπα και κάνω μεταπτυχιακό στο ναυτικό δίκαιο.Δούλευα πιο νέος μπάρμαν σε ξενοδοχείο 1000€ ο μήνας μισθός
Εγώ θα γίνω διευθύντρια σε ινστιτούτο ιατρικής νυχιών! Μου έδωσες την ιδέα σε προηγούμενο βίντεο!💜💜
Έχω βρει ποίο επάγγελμα μου αρέσει, ποθώ-καίγομαι, χτυπάει η καρδιά μου στην σκέψη ότι θα το κανω και θέλω να ασχοληθώ. Θα το έκανα με μηδαμινά ή και χωρίς καθόλου λεφτά, αλλά πρέπει κάπως να ζήσω. Το ιδανικό όνειρο μου είναι να μπορώ να βγάζω όσα λεφτά χρειάζομαι για να ζήσω. Το πρόβλημα είναι η υλοποίηση του ονείρου. Ένα ουτοπικό όνειρο που φοβάμαι ότι η προσγείωση στην πραγματικότητα θα είναι ανώμαλη και ίσως καταστροφική.
Συμφωνώ απόλυτα σε όλα! Είμαι 21 στα 22,έχω τελειώσει τουριστικα,έχω εργαστεί λίγο στον κλάδο,αλλά δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι που θέλω να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου,και έχω και τους γονείς μ που με αγχωνουν με την κλασσική ατάκα "εμείς στην ηλικία σου είχαμε ήδη σπίτι και οικογενεια" (στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ,κλαιω). Η αλήθεια είναι ότι εγώ πάντα είχα ένα ψώνιο να γίνω είτε τραγουδίστρια (θεωρώ ότι έχω μια καλή φωνη) η ηθοποιός,αλλά έχω ακούσει τόσα για τον χώρο που παντα με κράταγε κάτι πίσω. Ότι θέλει γερό στομάχι,ότι πρέπει να είσαι ομορφος/όμορφη για να πετύχεις,ότι πρέπει να περάσεις από κάποιου το κρεβάτι (η επικαιρότητα επιβεβαιώνει την φημη),ότι ο χώρος είναι φουλ ανταγωνιστικός,οπότε θα αναγκαστώ να κοιμάμαι στα παγκάκια μέχρι να σταθώ τυχερή και να μ σκάσει μια καλή πρόταση και αλλά πολλά,κι έτσι δεν το κυνήγησε ποτέ σοβαρά. Συμφωνώ για τον ρόλο του σχολείου,και θα προσθέσω ότι και η οικογένειά παίζει καθοριστικό ρόλο για το τι θα επιλέξεις να κάνεις στην ζωή σου. Για παράδειγμα εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια,που δύσκολα τα βγάζανε πέρα,οπότε μεγάλωσα με την λογική να βρω μια δουλειά με πολλά λεφτά,όχι να γίνω απαραίτητα διευθύντρια,και να έχω από 2 αμαξια😅 αλλά να βγάζω τόσα όσα αρκούν για να ζω μια άνετη ζωή,και να μην χρειάζεται να σκέφτομαι που θα κάνω οικονομία,για να αγοράσω κάτι άλλο πχ. Και δυστυχώς το κράτος έτσι όπως πάει και με την οικονομική κρίση,ήρθε και ο κωρονοιος,δεν σ δίνει και πολλές επιλογές. Τέλος,είναι σοκαριστικό αν κάτσουμε να σκεφτούμε πόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας καταλαμβάνει το επάγγελμα,και όντως είναι τυχεροί όσοι ζούνε κάνοντας αυτό που γουστάρουν. Για παράδειγμα θεωρώ πως είναι τέλειο που κάποιοι ζούνε από το χόμπι τους,πχ το youtube. Πάντα υπάρχουν αυτοί που κράζουν και λένε "μάθαμε τώρα όλοι γίναμε γιουτιουμπερς και ινφλουεσερζ". Αν το κάνουν Καλά και το αξίζουν,μαγκιά τους,κάντο κι εσύ άμα μπορείς. Το σημαντικότερο όλων,ότι και να επιλέξει ο καθένας να κάνει,είναι να δουλέψει σκληρά πάνω σε αυτό,για να εξελιχθεί.αν είσαι από την φύση σου τεμπέλης,θα είσαι μια ζωή μέτριος,και δεν θα πετύχεις ποτέ.
Επειδή και εγώ δουλεύω στον τουριστικό κλάδο έχεις δοκιμάσει και τους άλλους κλάδους που έχει? Όπως τουριστικά γραφεία η και ακόμα ξεναγήσεις και τέτοια, είχα μια φίλη σαν εσένα που δεν ήταν σίγουρη και της είχα πει να δοκιμάσει κάτι άλλο γιατί δούλευε υποδοχή μόνο και τελικά στο τέλος πήγε στο να οργανώνη εκδηλώσεις και της άρεσε στο τέλος. Το καλό με τον τουριστικό κλάδο είναι ότι μπορείς να κάνεις αρκετές δουλειές εκτός από της κλασσικές που πηγαίνουν όλοι όπως υποδοχή η σερβιτόρος κτλ.
@@pixytorres7117 ισχύει,άλλα είμαι ακόμα καινούρια στον χωρο😜
Πολύ σωστά τα λες, και μπαίνεις στην ουσία των πραγμάτων. Είμαι 23 και αυτό που ξέρω ότι μου αρέσει να κάνω, είναι ακριβώς τα πράγματα που με παθιαζουν, αυτά καθ'αυτά. Βέβαια αυτά δεν προσφέρουν οικονομικό όφελος και αυτό είναι το θέμα. Απλώς αυτά που με γεμίζουν, είναι πολύ δύσκολο να αποφέρουν κέρδος.
τι σε γεμιζει, και εγω το ιδιο με εσενα ειχα μεχρι που καταφερα να βγαλω κερδοσ, και πιστεψε με σιγουρα πχ εγω γουσταρω το τζογο και ηθελα να βγαζω μονο κερδοσ απο αυτο τελικα τα καταφερα επιδη το ηθελα πολυ, για ολα υπαρχει τροποσ αρκει να υπαρχει το σωστο σχεδιο, και αφου τα καταφερα εγω ο αρχιντεπελαροσ τοτε μπορειτε ολοι
@@spyrosnikolas7795 Σίγουρα, έτσι είναι!
I broke the system γιατί σπουδάζω, ΧΑ!
Νταξει πάντα συμφωνούσα με αυτά που είπες. Η αρχική ιδέα του αν θα έκανες την δουλειά σου αν δεν σε πλήρωναν είναι και λίγο περίεργο, το να απαντήσεις "όχι" δεν σημαίνει αναγκαία ότι δεν την αγαπάς, καταλαβαίνω όμως πως το εννοείς.
Είναι και η Ελλάδα μια χώρα χωρίς αρκετές ευκαιρίες, εγώ έχω ήδη βάλει στο μυαλό μου ότι για να βγάλω όσα λεφτά θεωρώ ότι αξίζω θα πρέπει να πάω στο εξωτερικό.
το θεμα δεν ειναι το να βρούμε την δουλεια των ονειρων μας... το θέμα ειναι να μας προσλάβουν σε αυτή χωρις προϋπηρεσία...
Παιδιά αυτα ειναι συστηματικά προβλήματα και δεν μπορούν να εξαλείφουν με ατομική προσπάθεια. Πανω σε αυτο το θεμα θα σας πρότεινα να διαβασετε την θεωρία του karl marx 'alienation'
Πολύ απλό σχόλιο αλλά το μόνο που θέλω να πω είναι ευχαριστώ Κωνσταντίνα αλήθεια Πραγματικά ευχαριστώ ✨
Συμφωνώ Κωνσταντίνα συμφωνώ φουλ. Θεωρω ένα ακόμη λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι ειναι να βάζουν ορια στους εαυτούς τους"Εγω μέχρι εδώ μπορώ δεν θα προσπαθήσω παραπάνω" ή "δεν θα γίνω ποτε το τάδε δεν ειμαι γι αυτά " . Είναι ενα απο τα μεγαλύτερα λάθη. Και μάλιστα απο προσωπική εμπειρια, σου βάζουν ορια και οι αλλοι. Μπορεί να έχεις το πιο τρελό όνειρο και να θες να πιστεύεις ότι μπορείς να το πραγματοποιησεις, και ακόμη και κοντινά σου πρόσωπα να σου λένε "Δεν το έκανε κανένας αυτό, θα το κάνεις εσυ;" ή" Είναι πολύ δύσκολο αυτο". Γενικά για ολα αυτα ευθύνεται η κοινωνία, η εκπαίδευση και το κρατος ειδικότερα. Μας μαθαίνουν να αρκούμαστε απλά με τα αναγκαία και να ζούμε απλα για να επιβιώσουμε χωρίς να μας μαθαίνουν σκοπός της ζωής ειναι να κάνεις κάτι που αγαπάς και να προσπαθήσεις να το κανεις αυτο και επάγγελμα. Έχω καταλήξει οτι συμφέρει την κοινωνία να προβάλει αυτο το τρόπο ζωης για να παραμένουμε ανθρωπάκια της μεσαιας τάξης and that's it that's life. Και εμείς το αντιλαμβανόμαστε μετα ως τελείως φυσικό αυτό. Όμως αυτό που θέλω να πω ειναι οτι ανεξαρτήτως με το τι μαθαινουμε και τι μας μαθαίνουν απο μικρά έχουμε καθε ελευθερία και δικαίωμα αμφισβήτησης της πραγματικότητας, να σκεφτούμε πέρα από τον δεδομένο κόσμο μας και να αλλάξουμε την ζωη μας. Οπότε ο καθένας προσωπικά πιστεύω οφείλει να μην θεωρεί δεδομένη την ζωη του απο μικρή κιόλας ηλικία για το τι πρόκειται να κανει. Κατσε σκεψου, αμφισβήτησε, ονειρεψου, ζησε!
Μαγεία το μαλλί. Άλλο επιπεδο❤ (ασχετο)
Κωνσταντίνα, πολύ ωραίο βίντεο και πολύ φιλοσοφημένο! Προσωπικά είμαι από τους τυχερούς που ήξεραν τι θέλουν να κάνουν από μικροί. Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, αλλά αυτές τις μέρες που λέω να ξεκινήσω το youtube, θα ήθελα να μην κάνω τη δουλειά μου για να έχω χρόνο να δουλεύω το edit :D
Μου άρεσε που τόνισες ότι η επιτυχία στη ζωή δεν συνδέεται απαραίτητα με το να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας! Αυτή η ιδέα είναι μη ρεαλιστική, γιατί αντικειμενικά δεν μπορεί να υπάρξει ένας κόσμος μόνο με ελεύθερους επαγγελματίες χωρίς υπαλλήλους!💯💯💯
👏👏👏👏👏
1view and 9likes wtf TH-cam
Δουλεύω στην τράπεζα από τα 18 πλέον είμαι 27 9 χρόνια ρουτίνα χωρίς στόχους όνειρα πλέον έχω πάρει την απόφαση να ρισκάρω και να φύγω … ελπίζω να τα καταφέρω
Όπως πολλά πράγματα στην φύση έτσι και ο άνθρωπος προτιμάει την κατάσταση έλαχιστης ενέργειας, κοινώς να δουλεύει λίγοτερο. Οπότε είναι φυσικό να σκέφτεται την δουλειά λίγο σαν αγγαρεία, γιατί προτιμάει την χαλάρωση. Δεν θεωρώ ότι είναι η νοοτροπία του σχολείου να σε προετιμάσει για το πανεπιστήμιο, καθώς σου προσφέρει γενικές γνώσεις που θα σου χρειαστούν αργότερα (είτε πας, είτε δεν πας). Λίγο η κοινωνία, λίγο οι γονείς μιας άλλης γενιάς και εποχής επαγγελμάτων, κλπ συμβάλουν στο πως θα επιρρεάσουν τον καθένα μας. Η ευκολία που αναφέρεις για το Διαδίκτυο, αυξάνει και τον ανταγανωνισμό καθώς δεν είσαι ο μόνος ο οποίος θα ψάχνει ένα συγκεκριμένο αντικειμένο (πχ. το παράδειγμα με τα μαξιλάρια που είπες). Άρα αυξάνεται η δυσκολία. Ωραίο το βιντεάκι σου και τα μηνύματα που περνάς!
Πι Ες: Αν διακρίνω από τη έκφραση του προσώπου σου στο 4:23 - 4:25, πρέπει να σου λείπουν τα ταξίδια.
Έχω που θέλω να κάνω ραδιόφωνο να ασχοληθώ με το θέατρο και είμαι 35??? Και μενω επαρχία
Η καλύτερη συμβουλή γιαυτό το ζήτημα στην εποχή που ζούμε είναι κάνε κάτι καλά και γίνε άκρως ανταγωνιστικός μέχρι να είσαι ο καλύτερος ή πέθανε χαρούμενος ξέροντας ότι τα έδωσες όλα.Έτσι κι αλλιώς ανάμεσα σε 7 δις άτομα φτερό στον άνεμο ήσουν φτερό στον άνεμο και θα φύγεις.Μην ακούσω κηρύγματα περί του σκεπτικού μου κυρίες και κύριοι.Δεν ευθύνομαι εγώ για το πόσο ανταγωνιστική έχει γίνει η κοινωνία στην οποία ζούμε.Όταν αρχίσετε όντως να φτύνετε αίμα τότε να χαίρεστε γιατί πονάτε σε ένα επίπεδο που οι περισσότεροι δεν είχαν καν τα κότσια να περπατήσουν και κλασσικά μένουν στα λόγια και στις αμπελοφιλοσοφίες αντί να στρώσουν το πάτο τους μέχρι να βρωμίσει.
Και επειδή θα το σχολιάσετε γιατί δυστυχώς τα συναισθήματα σας και όλων μας τείνουν να αντικαθιστούν την ορθολογική σκέψη πολλές φορές γιατί έτσι μας έχει μάθει "η αιώνια άγια χώρα μας που ποτέ δεν έφταιξε σε τίποτα" , θα σας πληροφορήσω ότι όχι κανένας κακομαθημένος νεόπλουτος δεν είμαι , είμαι μόλις 21 χρονών , σε μονογονεϊκή οικογένεια τρώγωντας και ζώντας ακόμη από το μεγάλο το χέρι για την ώρα , του οποίου ο μηνιαίος μισθός είναι 1400€.Έχετε και 'σεις τους λογαριασμούς σας σε νερό , ρεύμα , θέρμανση , ακίνητα & προμήθειες και 'γω μαζί σας γελάω ξέροντας πόσο εύκολα ξοδεύονται τα χρήματα αυτά μόνο και μόνο για να έχει κανείς τα απαραίτητα και πως δυστυχώς για να κάνεις ό,τι γουστάρεις με τα εναπομείναντα θα πρέπει να έχεις σύστημα διότι είναι ψίχουλα μπροστά στους λογαριασμούς που συγκροτούν το φόρο ζωής σου.Προφανώς έχω μια ζωή μπροστά μου στην οποία χίλιες σκέψεις και εικόνες θα επεξεργαστεί το μυαλό μου και ποιος ξέρει μπορεί να αλλάξω και 50 ζωές.
Η δεύτερη καλύτερη συμβουλή είναι μέτρα το χρόνο σου όπως θα μέτραγες το εισόδημα σου.Μπορεί να μην έχεις ελεύθερο χρόνο , αλλα ναι ειλικρινά δυστυχώς κανείς δε νοιάζεται και κανείς ποτέ δε θα νοιαστεί.Και 'γω μαζί.Χιχι.
Είμαι άνεργος, προσωπικά δεν μου αρέσει καμία δουλειά την δουλειά την βλέπω σαν σκλαβιά και επιβίωση δεν μπορώ να αγαπήσω ποτέ κάτι που πρέπει να κάνω για να ζήσω.
Κακό πράγμα η τεμπελιά !!
Τόσα και τόσα πράγματα υπάρχουν , δεν γίνεται να μην σ αρέσει τίποτα.
Και αν είσαι άνεργος και τίποτα δεν σου άρεσει πως ζεις;
Κι αν επιτρέπεται ποιός σε συντηρεί; Με τίνος τα χρήματα ζεις δηλαδή;;
@@ColorfulShadow15 Δεν είμαι τεμπέλης έχω πολλές ασχολίες στη ζωή μου, απλά δεν μου αρέσει η δουλειά. Ζω με τους γονείς μου.
@@ariajavellu4107 Ζω με τους γονείς μου. Δηλαδή με τα λεφτά του μπαμπά.
@@СВОИМПУТЕМ Κοίτα,δεν γνωρίζω την ηλικία σου αλλά αν είσαι πάνω από 18 δεν θεωρείς ότι θα έπρεπε να βιοποριζεσαι όσο γίνεται με μια δίκη σου δουλεια και να αρχίσεις να στέκεσαι στα πόδια σου; Νιώθεις ωραία που σε συντηρούν οι γονείς σου;
Και ναι,αν δεν ψάχνεις για δουλειά ενώ μπορείς να εργαστείς και σε ζουν άλλοι ,τεμπελιά λέγεται.
Άλλαξέ τα όλα, μέχρι να σου αρέσουν... :-)
Knowledge is still free, eat the internet people, eat it like there is no tomorrow. Well said Kon.
Μου εμφάνισε ο αλγοριθμος το βίντεο σου και παρότι ειναι παλιό και μπορει η σκεψη σου πλεον να εχει προχωρήσει/αλλαξει εγω θέλω να μπω στη συζητηση που ξεκιναει εδω η Κωνσταντίνα 27 ετων. Δυο πράγματα θα πω. Το πρώτο είναι οτι πρέπει να αναρωτηθούμε οταν λεμε "Γίνε αυτό που σου αρέσει" οτι δεν ειναι τοσο αθωο. Θα ισχυριστω οτι αυτο το ερώτημα δεν αφορουσε ανθρώπους παλαιοτερων κοινωνιων και εμφανίζεται πολύ πρόσφατα. (καπιταλισμος γκουχου γκουχου) Αρα το τί θέλουμε να γίνουμε επηρεάζεται κατα πολύ απο το τί μας προβάλει το ίδιο το "συστημα" και η κοινωνια στην οποια ζουμε.(αν δεν υπαρχουν ινφλουενσερς δε θα μπορει κανεις να θελει να γινει ινφλουένσερ) Οι περισσοτεροι ανθρωποι θα θέλανε οπως λες να πάρουν ένα καινουριο αμάξι. Αυτο όμως προυποθέτει την υπαρξη εργατων σε πολλους τομεις για να μπορεσει να φτασει το αμαξι σε μας και να συμπληρώσει το όνειιρο μας. Αν το όνειρο μου ειναι να γίνω τραγουδιστης τοτε προυποτίθεται οτι υπαρχουν επαγγελματίες που φτιάχνουν μικροφωνα, μουσικες σκηνες κτλ. Αρα στη βαθυτερη κατανόηση της καταστασης φτανουμε να συνειδητοποιησουμε οτι για να στέκει αυτη η συμβουλη ως γενικο maxime, κατι που αφορα όλους τους ανθρώπους θα πρεπει να υπαρχει μια μαγική δύναμη που δημιουργει τις κατάλληλες συνθηκες ωστε να μπορει να αντιστοιχηθει ο κάθε άνθρωπος με το ιδανικό για αυτον επάγγελμα σε μια 1 προς 1 αντιστοιχία. Και τωρα το δεύτερο και πιο σημαντικό. Θεωρω οτι εξαρχής αυτη η συζήτηση γινεται με καποιες παραδοχές που ειναι απλοποιημένες για να μπορει να ειπωθει κατι. Η εμπειρία μου, μου δείχνει οτι δεν υπάρχουν επαγγέλματα (ας μου επιτραπει αυτο) αλλα σχέσεις μεταξύ ανθρωπων.Μπορει στο ένα σουπερμαρκετ να εισαι ευτυχισμένη και να περιμένεις καθε πρωι να πας στη δουλεια αλλα σε ένα άλλο έχοντας παλι τον τίτλο του ταμεία να δουλέυεις με άτομα που δε συμπαθεις, δεν εχεις κοινα, δε συνεννοεισαι και να είναι κόλαση για σενα. Συνηθως η αποψη μας για τα ιδανικα επαγγελματα κατασκευάζεται απο τα highlights που επιτρεπει το συστημα να διακινουνται ελευθερα.Ο πραγατικος κόσμος δεν είναι κάτι το σταθερό. Πέρα απο το γεγονός οτι αυτό που σε κανει ευτυχισένο αλλάζει ανα τα χρόνια γιατι οι εμπειρίες σου αλλαζουν , η ίδια η γλωσσα μας βάζει σε παγίδες και σκαρώνει προβληματα τα οποια μας δινει τη ψευδαισθηση οτι μπορουμε να λυσουμε. Λεμε επάγγελμα και ειναι σαν να μιλαμε για ένα πολυ καθορισμένο αντικειμενο οπως πχ τη καρεκλα που εχω διπλα μου. Οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων ισως να ειναι πολυ πιο καθοριστικος παραγοντας ικανοποιησης απο την εργασία. Ισως η ζωή να είναι μια διαρκής πάλη. Τότε η καλυτερη συβουλη θα ήταν η καλή δύναμη. Θα μου αρεσε να ακουσω τη γνωμη οποιουδηποτε πανω σε αυτο γιατι ισως να λεω και ανοησιες.
κάποιοι κάνουν μια δουλειά που δεν τους αρέσει ( δημόσιοι υπάλληλοι )
κάποιοι κάνουν την δουλεία που τους αρέσει ( ελεύθεροι επαγγελματίες )
κάποιοι κάνουν το χόμπι τους δουλεία ( μια μπάντα )
και λίγοι είναι οι τυχεροί που συνεχίζουν να κάνουν το χόμπι τους χωρίς να σκέφτονται τα λεφτά που θα βγάλουν από αυτό ( Enzo Anselmo Giuseppe Maria Ferrari )
Αν είχα λύσει το βιοποριστικό, θα συνέχιζα να κάνω αυτό το επάγγελμα και θα το χρέωνα ακόμα παραπάνω για να του δώσω επιπλέον αξία..
Η Δευτέρα είναι η αγαπημένη μου ημέρα!
Σχετικό ,και το χόμπι σου να κάνεις επάγγελμα αν δεν είναι με τους δικούς σου όρους θα το σιχαθείς.
Πχ άλλο να κάνεις βίντεο όποτε σου κατέβει και θέλεις και άλλο να πρέπει να το κάνεις επειδή το απαιτούν κάποιες εταιρίες,κοινό κλπ .ε
εκλαψα σε αυτο για το σουπερ μαρκετ. νομιζα μονο εγω ενθουσιαζομαι τοσο χαχαχαχ
Απάντησα ναι σε ολα απο την αρχη, but I feel guilty
Σπούδασα 4 χρόνια στη σχολή που λάτρεψα...δούλεψα και δουλεύω 14 χρόνια σε δουλειά σε επιχείρηση που μας κάνει τη ζωή κυριολεκτικά ΚΟΛΑΣΗ.ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ.λυπαμαι που πλέον μισώ αυτό που λάτρεψα αλλά έχω οικογένεια και πρέπει να συμβάλλω κι εγώ οικονομικά.Ειμαι ετοιμη όμως να το εγκαταλείψω γιατί δεν πάει άλλο.Η ζωή μου κ η ψυχική υγεία αξίζουν περισσότερο από τα ψίχουλα που περνούμε
Είναι πλ στενάχωρο. Έχεις δίκιο η ψυχική υγεία είναι ανεκτίμητη. Τι σπούδασες ;
@@natitati1331 λογιστικά..
Πολύ εύστοχο το βίντεό σου, συμφωνώ μαζί σου. Άσχετο, είναι μια youtuber η Lorry hill που μοιάζει με σένα σε 20 χρόνια. Μια ματιά στο μέλλον, χιχιιιι
Ταμίας σε σούπερ μάρκετ είναι κυριολεκτικα το dream job μου🤩
Να έρθετε πίσω στα χωριά εδώ είναι πολύ πιο ωραία το μόνο που δεν έχουμε είναι παρέα λίγο τα ζώα λίγο τα Χωραφάκια βγαίνει ο μισθός .
ναι λίγο θέλει να δεις πως θα καταφέρεις να βγάζεις λεφτά από κάτι που όχι απαραίτητα "σε αρέσει" αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ να μην το απεχθάνεσαι, ΕΙΔΙΚΑ αν δουλεύεις 8ωρο, αυτό σημαίνει ότι δουλεύεις το ένα τρίτο της ημέρας, άρα το ένα τρίτο του έτους άρα το ένα τρίτο ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ (τουλάχιστον μέχρι την σύνταξη), ως εκ τούτου καλό είναι να βρεις τρόπο αυτό το ένα τρίτο της ζωής σου να μην είναι φουλ ψυχοφθόρο....... (που όχι μόνο ψυχοφθόρο μπορεί να φθύρει και το σώμα σου, οι μισοί άνω των 50 έχουν θέμα στην μέση είτε από πολλές ώρες καθισιό σε γραφείο είτε από τα πολλά βάρη)
Υποχρεώσεις τύπου οικογένεια, παιδιά δεν είναι υποχρεώσεις είναι επιλογή
κανείς δεν μας υποχρεώνει να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά ειδικά όταν
δεν βγαίνουμε οικονομικά για να συντηρήσουμε οικογένεια
Άποψη μου βέβαια, είμαι και μικρός ηλικιακά 🙂
Προβληματισμοί ....για φιλοσοφίες σε αμπέλια.... 😭😭😭😭
Όλα καλά αλλά η Δευτέρα χτυπάει πάντα!😋
Όχι δεν θα την έκανα ποιος θα πήγαινε στα καράβια χωρίς λεφτά 😂😂
Πολύ το χάρηκα το βίντεό σου και ήρθε την κατάλληλη στιγμή για εμένα.. Εννοώντας πώς τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει μία απογοήτευση που όταν φτάνει στο σημείο του να τρώω φρίκη που λέμε και εμείς οι νέοι στην αργκώ, να θυμώνω τόσο πολύ και να ξεστομίζω κουβέντες του στυλ "τι ήθελα και πήγα σε αυτήν την σχολή;" "όλα χάλια είναι αλλά που να το φανταστώ" κλπ. Υπερβολές είναι βέβαια, δεν είναι ότι ήταν και η χειρότερη σχολή του κόσμου, απλά εν τέλει στην πράξη δεν είναι κάτι που να ανταποκρίνεται στα θέλω μου. Ξεκίνησα μετά την πρακτική να εργάζομαι σε επιχείρηση εξάσκησης του επαγγέλματός μου και τώρα που μου έχουν αναθέσει ανάλογα καθήκοντα καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή-αλλά βέβαια και έχουμε αυτό το (σαν έμφυτο) για τη γενιά μας "ο κόσμος πεινάει μην γκρινιάζεις καθόλου" και, λόγω φύσης επαγγέλματος που δεν έχει κορεστεί ακόμα, αντιθέτως ακμάζει, έχουμε και το "η δική σου δουλειά έχει λεφτά, συνέχισέ το και μην παραπονιέσαι [...]". Γιατί να δώσω τόσα λεφτά σε σεμινάρια, μετακινήσεις - γιατί να σπαταλάω χρόνο για κάτι που δε γουστάρω καν; Απλά επειδή είναι καλή δουλειά; Όλα αυτά σκέφτομαι. Αλλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Μία είναι η ζωή και είναι δική μας. Δεν θα την καθορίζουν οι άλλοι. Γιατί θα ξυπνήσεις μία ωραία πρωία στα 30 40 50 60 σου ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ και θα λες "Και τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια;". Και στην τελική.. δικές μου οι επιλογές, δικά μου τα λάθη. Ας κάνω τα λάθη που είναι να κάνω άμα είναι να κυνηγήσω αυτό που με γεμίζει. Όλα δικά μου. Σε φιλώ, συνέχισε την καλή δουλειά!
Συμφωνω με την λογικη "βρες το παθος σου" αλλα πρεπει να παμε λιγο παραπερα και να μην το κηρυττουμε χωρις να βλεπουμε και τι γινεται στην κοινωνια. Για να ακολουθησει ενας ανθρωπος το παθος του στην σημερινη κοινωνια πρεπει να ειναι ηδη πολυ δυνατος και βαθυτατα μορφωμενος χαρακτηρας. Οταν δεν μπορει να γινει αυτο απλα δυστυχει περισσοτερο γιατι δεν μπορει να φτασει σε αυτο το ιδεωδες.
Αυτο γινεται γιατι προσπαθωντας ο ανθρωπος να βρει το παθος του ερχεται συνηθως σε μετωπικη συγκρουση με την συγχρονη κοινωνια που τον θελει μηχανιστικο εργαλειο. Αν συνυπολογιστουν οι κοινωνικες προσδοκιες (που ενισχυονται παραπολυ απο τα social), οι νοσηροι και απροσωποι χωροι εργασιας, η επεκταση του πεδιου της εργασιας σε παγκοσμιο επιπεδο κλπ μπορεις να κανεις τεραστια αναλυση γιατι υπαρχει αυτη η δυσφορια σε ολους μας σχεδον. Προσωπικα για μενα λυση σε ολα αυτα θα ηταν μια σωστη μορφωση αλλα αυτο ειναι τεραστια κουβεντα...
Θέλω να παραιτηθώ απτη δουλειά μου για να αλλάξω το κόσμο.
Μαζί σου......... :-)
με τι καμερα τραβας τα βιντεο;
Μπορείς να δώσεις κάμπια συμβουλή για αυτούς που μισούν τις Τετάρτες?😅
Χωρις λεφτά ,δεν βγαίνεις από το σπίτι,Αν έχεις σπίτι.
Γιατί μιλάμε όλο για project κ γραφεία βρε παιδιά ??
Άλλα επαγγέλματα δεν υπάρχουν σ αυτή τη χώρα ?? Κ πολύ πιο δύσκολα !!
Τι να πω ρε ..
Μιλάς για πάθος αλλά το πάθος με τον χρόνο εξαφανίζεται όσο και να αγαπάς μια δουλειά και νομίζω οτι να διαλέξει κανείς με μόνο οδηγό το πάθος δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη ιδέα.
Πολύ συχνά το να κάνεις το πάθος σου εργασία μπορεί να καταστρέψει την αγάπη σου για το αντικείμενο και να βρεθείς σε χειρότερο μέρος απο αυτό που ήσουν ή ακόμα χειρότερα, λόγω της αγάπης σου για το αντικείμενο να μην μπορείς να είσαι αντικειμενικός/η κάτι το οποίο θα είναι τεράστιο handicap στην εξέλιξη σου.
Ξέρω πολύ κόσμο που λατρεύει τη ζωγραφική πχ αλλά το να ζωγραφίζεις για χόμπι δεν έχει καμία σχέση με το να ζωγραφίζεις επαγγελματικά, το ένα σε χαλαρώνει και σε αφήνει να εκφραστείς το άλλο είναι μια ατέρμονη αναζήτηση για το καλύτερο και μια συνεχής σύγκριση του επιπέδου σου με τον περίγυρο που σε αναγκάζει να δουλεύεις ατελείωτες ώρες κατά τις οποίες πρέπει να είσαι 100% συγκεντρωμένος ώστε να κάνεις maximize τα gains σου.
Θα συμφωνήσω με το οτι δεν χρειάζεται να είσαι ούτε ελεύθερος επαγγελματίας ούτε CEO για να είσαι χαρούμενος και να έχεις μια καλή δουλειά, ίσα ίσα υπάρχουν ορισμένες δουλειές ειδικά στο high end ορισμένων κλάδων που μόνο υπάλληλος μπορεί να κάνει συν οτι υπάρχει τεράστια ποσότητα γνώσης κλειδωμένη πίσω απο εταιρείες.
Θα διαφωνήσω όμως στο ταμίας, αδυνατώ να πιστέψω οτι μια τέτοια δουλειά θα μπορούσε να κρατήσει κάποιον πραγματικά ικανοποιημένο απο τη δουλειά του για πάνω απο 6 μήνες ΑΝΤΕ 1 χρόνο καθώς δεν έχει κανένα περιθώριο εξέλιξης (δεν μιλάω για το οικονομικό, εννοώ οτι η ίδια η δουλειά δεν αλλάζει και δεν γίνεται πιο high skill ή πιο ενδιαφέρουσα.
Θα μπορούσα να ακούσω κάτι σαν πωλητής σε μαγαζί οπου πρέπει να μαθαίνεις για τα νέα προιόντα, νέες τάσεις κλπ ώστε να μπορείς να εξυπηρετείς τον πελάτη καλύτερα ειδικά σε χώρους όπως το ρούχο.
Ο μόνος σίγουρος τρόπος να έχεις μια υγιή σχέση με την δουλειά σου είναι να βρείς μια δουλειά που ναι μεν σου αρέσει conceptually και practically αλλα κυρίως δεν είναι στατική, εξελίσσεται και αλλάζει ανάλογα με το πόση προσπάθεια καταβάλλεις σε αυτή ή έστω not optimally με τον χρόνο.
Βέβαια αυτό πρέπει να συμβαίνει σταδιακά, εάν ξαφνικά αντιμετωπίσεις ένα τεράστιο τοίχο εκεί αποθαρρύνεσαι και τα παρατάς ή χαώνεις και μπαίνεις σε άρνηση.
Οι άνθρωποι βαριούνται πολύ εύκολα - ειδικά όταν δεν έχουν εμπόδια να ξεπεράσουν -, πρέπει κανείς να βάζει λοιπόν συνεχώς τον εαυτό του σε θέση που θα αντιμετωπίσει δυσκολίες τις οποίες θα λύσει μαθαίνοντας περισσότερα για το αντικείμενο του.
Αυτό είναι κάτι το οποίο σε επιβραβεύει σταθερά και κρατάει την οποιαδήποτε ασχολία ενδιαφέρουσα σε βάθος χρόνου.
Όπως ένας ορειβάτης θα σιχαθεί την ορειβασία αν σκαρφαλώνει την ίδια πλαγιά 20 χρόνια έτσι και ένα εργαζόμενος θα σιχαθεί τη δουλειά του αμα είναι κάθε μέρα το ίδιο. Κάποια στιγμή πρέπει να πας σε ένα άλλο βουνό να δοκιμάσεις τις δεξιότητες σου.
Η πραγματικότητα του σήμερα είναι οτι ο κάθε ένας ανεξάρτητα απο το πόσο έξυπνος, μορφωμένος ή προνομιούχος είναι μπορεί μέσω διαδικτύου να μάθει, να "σπουδάσει", να πετύχει επαγγελματικά και ζήσει στην χειρότερη άνετα. Φυσικά όσο περισσότερα προνόμια έχεις τόσο πιο πολύ μπορείς να επιταχύνεις κάποια πράγματα αλλά τα προνόμια δεν αντικαθιστούν το work ethic.
Πρόσφατα ένας φίλος με ρώτησε: αφού με το 3d (η δική μου ειδικότητα) μπορεί κανείς να βγάλει τόσα λεφτά γιατί δεν το κάνουν όλοι;
Η απάντηση ήταν απλή, απο τη μια ο περισσότερος κόσμος (ειδικά σήμερα) δεν βλέπει όαση οπότε κάθεται στην πρώτη γούβα με λίγο βρωμόνερο που βρίσκει και τσουπ τώρα που το στομαχάκι σταμάτησε να γουργουρίζει ξαφνικά βολεύεται και με το που βολεύεσαι χάνεις αυτόματα το παιχνίδι.
Απο την άλλη πολλοί απλά δεν θέλουν να κουραστούν, ας μην κοροιδευόμαστε, ο περισσότερος κόσμος προτιμάει να αράζει και να βλέπει νέφτλιξ παρά να προσπαθεί για κάτι, φυσικά στην επιτυχία παίζει ρόλο και η τύχη ( i mean for fucks sake είναι κομμάτι της λέξης ) αλλά η τύχη σου είναι πολύ πιο πιθανό να αλλάξει όταν προσπαθείς ξανά και ξανά και ξανά, αυτό όμως απαιτεί και ψυχική και φυσική δύναμη.
Προφανώς αυτό δεν καλύπτει τα πάντα, θα μπορούσε κανείς να αναλύει το ζήτημα αυτό για ώρες εάν θέλουμε να πιάσουμε κάθε παράγοντα, μέχρι και τα social media με τα dopamine hits τους είναι ένας λόγος που πολύς κόσμος δυσκολευεται να πιάσει κάτι που δεν του δίνει Instant gratification αλλά νομίζω οτι πιάνουμε 2 μεγάλες κατηγορίες, αυτούς που βαριούνται δηλαδή να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και αυτούς που έχουν γίνει κυνικοί και δεν βλέπουν μέλλον.
Αν έχω μερικά tips να δώσω για ανθρώπους που είτε πάνε να μπούνε στην αγορά εργασίας είτε έχουν σιχαθεί την βαρετή δουλειά τους είναι τα εξής:
1) Μην επενδύετε σε δουλειές που δεν απαιτούν δημιουργικότητα, ο,τι μπορεί να αυτοματοποιηθεί θα αυτοματοποιηθεί και ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσεις το μέλλον σου είναι να κάνεις κάτι που δεν μπορεί να κάνει κανένας άλλος με τον τρόπο που θα το κάνεις εσύ, η αξία σου ώς μέλος του εργατικού δυναμικού είναι η μοναδικότητα σου. Εκμεταλεύσου το.
2) Μην διαλέγετε πράγματα και τα δένετε κόμπο χωρίς να επενδύσετε χρόνο σε πολλές επιλογές και εμπειρίες, είναι τίγκα καλύτερο να δουλέψεις ένα χρόνο σε μια σαπιοδουλειά ή να πεινάσεις ένα χρόνο ώστε να μπορέσεις να εξερευνήσεις τις επιλογές σου στο έπακρο παρά να πάρεις μια απόφαση που θα σου κοστίσει. Και όταν λέω να εξερευνήσεις τις επιλογές σου δεν εννοώ να διαβάσεις στο ίντερνετ πώς μοιάζει, εννοώ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.
3) Μη βιάζεστε και αφήστε τα νομίσματα, ο,τι και να θες να κάνεις θα σου πάρει χρόνο, κανένας δεν γεννήθηκε μάγκας, το ταλέντο είναι μια λέξη που λένε αυτοί που δεν έμαθαν τι πάει να πεί σκληρή δουλειά και επιμονή και τέλος οι ηττοπάθεια δεν βοήθησε ποτέ κανέναν.
4) Μην κυνηγάς τα εύκολα λεφτά. Ακόμα και αν τα καταφέρεις με κάποιο τρόπο να πλουτίσεις εύκολα η ζωή σου πολύ σύντομα θα είναι κενή και βαρετή όσα τζετ και αν έχεις.
5) ΜΑΘΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ. Ακούγεται χαζό και obvious αλλά δεν είναι. Έτσι όπως είναι τα πράγματα είτε θα αναγκαστείς να αλλάξεις ειδικότητα 17 φορές στη ζωή σου είτε η δουλειά που θα ξεκινήσεις σήμερα θα έχει αλλάξει τελείως σε μερικά χρόνια λόγω τεχνολογίας, σε κάθε περίπτωση το να ξέρεις πώς να μαθαίνεις γρήγορα και έξυπνα θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο.
(BTW is "ασπροπρόσωπος racist?)
Τέλος, αν λες οτι την άλλη βδομάδα θα ξεκινήσεις να μαθαίνεις το τάδε ή οτι σε 1 μήνα που δεν θα είσαι νυχτερινός θα αρχίσεις να ασχολείσαι και να ψάχνεσαι με το δείνα ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΘΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΝΤΟ ΤΩΡΑ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΝΤΟ ΧΤΕΣ.
Ελπίζω τα 4 η ώρα το πρωί rantings μου να βγάζουν έστω και ίχνος νοήματος :D
1:32 Δηλαδή ή μισείς τη δουλειά σου ή είσαι πολύ ευτυχισμένος με αυτό που κάνεις ? Πολύ καλό ξεκίνημα
Αυτό με το σχόλιο έχει κάνει μεγάλο κακό τελικά πολύ το λένε αυτό γιατί ότι μας φυτρώνουν εμείς το κυνηγάμε , μπαντος καλό είναι που μιλάς για αυτά τα θέματα για να δώσουμε σημασία να καταλάβουμε το τι έχει σημασία για εμάς .
Συμφώνησα με αρκετές απόψεις σου. Αλλά διέκρινα μία μικρή απογοήτευση όταν είπες '' τι μας πρόσφερε το πτυχίο??''.
Θεωρώ ότι μας έχει προσφέρει πολλά. Όχι ως πτυχίο, σαν ΄χαρτί΄, αλλά ως το γενικότερο φάσμα της εμπειρίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Στο πανεπιστήμιο πέραν των γνώσεων που αποκτάς στο αντικείμενο σπουδών σου, κοινωνικοποιείσε με ότι συνεπάγεται αυτό. Έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικής νοοτροπίας και κουλτούρας από αυτήν που είδη ήξερες . Έχεις άπλετο χρόνο και ενέργεια να ζήσεις νέες εμπειρίες και να αποκτήσεις γνώσεις, που σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να ήταν σχεδόν αδύνατον να το καταφέρεις.
Θα μπορούσαν να εκτεθούν άπειρα τέτοια επιχειρήματα.
Απλά σύμφωνα με τα εργασίακα που αναφέρεις στο βίντεο....
Μπορεί όντως να μην ασχολειθεί κάποιος με το αντικείμενο σπουδών του, αλλά μέσω της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει μάθει: (1) Να μαθαίνει και να σκέφτεται, (2) Να μπορεί να πηγαίνει τη σκέψη του και το μυαλό του ένα βήμα παρακάτω και για μένα ίσως το πιο σημαντικό (3) να έχει μια σωστή κοινωνική και εργασιακή συμπεριφορά!!!!
Συγχαρητήρια για τα βίντεο σου. Αναπτύσσεις ωραίες απόψεις και προσπαθείς να βλέπεις τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται.
Συνέχισε τη καλή δουλειά!
Υ.Γ. Μοιάζεις απίστευτα με την Κλέλια Ρενέση!!!! :) :) :)
μεινε σε αυτη τη δουλεια του ταμια για ενα χρονο και μετα τα ξαναλεμε αν σου αρεσει ειδικα την περιοδο των εορτων που δεν θα προλαβαινεις ουτε νερο να πιεις...!!
Δυστυχως ολα οσα θελεις να κανεις χρειαζονται λεφτα τα οποια τις περισσοτερες φορες τα βγαζεις απο δουλεια που μισεις, ειτε μας αρεσει ειτε οχι :/
ωχ παλι να παρετηθω 7 εταιρειεσ σε 3 χρονια αχχαχα
You do not hate Mondays, you hate Capitalism !
Αυτο το περιεργο συναισθημα που περιγραφεις οτι βιωνουν οι περισσοτεροι οταν τελειωνουν τη δουλεια τους και δεν μπορουν να το εξιγησουν ειναι η αποξενωση απ το προιον ή η υπηρεσια της δουλειας τους το οποιο καρπωνεται ο ιδιωκτητης καθως και η κλοπη της υπεραξιας της δουλειας τους η οποια επισης καταληγει στις τσεπες των καπιταλιστων ! Αυτη η εκμεταλευση δεν ισχυει απαραιτητα στους ελευθερους επαγγελματιες γι αυτο και ισως νιωθουν καπως καλυτερα ...
Κωνσταντίνα, λίγο άκυρο το βίντεο. Απλώς επειδή κι εγώ ήμουν κάποτε 28-27, σε καταλαβαίνω.
Δυστυχώς κάποιες απαντήσεις δεν έρχονται πριν την ώρα τους.
Διαφωνώ οι απαντήσεις πάντα είναι μπροστά στα μάτια μας απλά χρειαζόμαστε την ανάλογη στιγμή για να τις χωνέψουμε!
2nd. oh no
Ρε πόσο της πάει το καρέ ΑΑΑΑΑΑΑ
auto me tis defteres to eixa otan imoun sxoleio den ithela na paw na koimithw tin Kuriaki, episeis otan douleva se forex sales den misousa mono tin deftera alla kai tin douleia ws douleia. Stin teleftaia douleia zitisa auxisi afou den mou tin edwsan, meta apo ena mina den mou ananewsan to simvolaio. Ithela na meinw stin ekpaidefsi mono gia ta paidia alla oxi gia to managment. Eimai 38 exw 2 ptyxia kai duo metaptixiaka mporw na eimai se 3 tomeis alla dustixws stin Kupro kai stin Ellada yaxnoun gia doulous.
Κανενας ανθρωπος δεν θα μπορούσε να καθεται για χρονια και να μην κανει τιποτα. Ο ανθρωπος ειναι παραγωγικό ον. Ρωτα καθε μαθητη στα τελη αυγουστου.
παω να το δω
Άλλο ένα βίντεο που η Κωνσταντινα μας εξηγεί ποσο δεν έχει καταλάβει ότι ζουμε στον καπιταλισμό
αν ειχαμε εντελως λυμενα τα οικονομικα, αγαπη μου, δεν θα δουλευαμε θα καναμε τουρισμο😉