Να σε μεγαλώσουν με τη σειρά τους όπως μεγαλώνουμε εμείς τους γονείς που στερήθηκαν για να γίνουμε αλάνια και τους το ανταποδίδουμε με καλή παρέα και ακόμα καλύτερες μουσικάρες
Συγκλονιστική δουλειά! Αριστούργημα! Ένα κομμάτι γεμάτο ομορφιά που τα έχει όλα! Ένα τραγούδι που προκαλεί συγκίνηση, θαυμασμό, νοσταλγία, μελαγχολία για τα χαμένα όνειρα και τις δυσκολίες της ζωής και δημιουργεί προβληματισμούς και σκέψεις. Η μελωδία, μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα του τραγουδιού και στρώνεται σαν χαλί για να πατήσουν οι βαθιά φιλοσοφημένοι στίχοι. Τα κομμάτια των ΚΘ και του Βασίλη δεν ήταν ποτέ άλυτος γρίφος. Πάντα απλά και κατανοητά με αυτόν τον άμεσο-ακαριαίο στίχο. Παρ' όλα αυτά, στο συγκεκριμένο τραγούδι νιώθω την ανάγκη να κάνω μια ανάλυση βασισμένη στη δική μου αντίληψη. Το κομμάτι ξεκινάει σαν οδοστρωτήρας, που ισοπεδώνει τον ατομισμό και ξεμπροστιάζει τον μικροαστισμό. «Βρήκατε καμιά θέση να κοιτάτε από ψηλά; Σας έδωσε η ζωή ό,τι σας είχε τάξει; Πόσοι είναι ευτυχισμένοι από εσάς; Και πόσοι εκπληρώσαν τα όνειρά τους; Πόσοι από εσάς είχατε όνειρα που να χωράνε όλους εμάς στην αγκαλιά τους; Για πείτε μου και εμένα τί πετύχατε; Πως εκμεταλλευτήκατε τον χρόνο; Τί θα αφήσετε από όλο αυτό που είχατε; Την σάρκα και τα κόκκαλά σας μόνο; Για πείτε μου αλάνια μου και αδέλφια, παππούδες μου, γονείς μου και παιδιά, πως γίνεται να ανάβουμε τα κέφια, όταν έχουμε σβήσει την καρδιά;» Είναι σχεδόν απαγορευτικό να κάνεις ερωτήσεις σε ένα τραγούδι, αλλά όταν το κάνεις με μαστοριά, μπορείς να ανατρέπεις τους κανόνες. Η αλήθεια που έχει η κάθε φράση και ο άμεσος στίχος είναι στοιχεία υψηλής τέχνης. Με «το καλημέρα» σου λέει «έλα εδώ εσύ, κάτσε και απάντα, όχι σε εμένα αλλά στον εαυτό σου». Μετά από όλες αυτές τις ερωτήσεις, ίσως δημιουργηθούν κάποιες τύψεις και ενοχές στον ακροατή αλλά αμέσως μετά έρχεται η λύτρωση. Σου λέει: «Στημένο το παιχνίδι από τα γεννοφάσκια του, μα εγώ μικρός είδα κάτω από την μάσκα του, είδα πολλά και τρόμαξα και είπα να φύγω, γι' αυτό και υπήρξα παιδί μόνο για λίγο». Πολλά credits στην παραγωγή για το σημείο που «σκάει» το μπιτ, γεγονός που δείχνει πόσο καλά συνεργάζεται η ομάδα. Το παιχνίδι που περιγράφει, είναι με τέτοιο τρόπο στημένο που σε κάνει να χάνεις γρήγορα την παιδική σου αθωότητα, όμως ο στιχουργός, μέσω των προσωπικών του εμπειριών αναφέρει τις μάχες που έδωσε για να μη χάσει την «κορυφή» της παιδικής του αθωότητας («αρνήθηκα τον ανταγωνισμό στο σχολείο και οι νότες ήταν λίγες στο ωδείο, δεν έφτανε το μπόι της ψυχής μου η καριέρα, που θα 'θέλες να κάνω ρε πατέρα» και συνεχίζει «αρνήθηκα γι' αυτό δεν υποκρίθηκα, γι' αυτό από όλους και από όλα κρίθηκα, αρνήθηκα μέχρι και που γεννήθηκα σε χρόνια εξελιγμένα και ανήθικα». Παρ' όλα αυτά, αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες και δεν μένει σε μια απλή καταγγελία. Γι' αυτό είναι ιδιαίτερο αυτό το τραγούδι. «Τα έκανα μαντάρα, το μέλλον μου αβέβαιο, μα ένα είναι σίγουρο και βέβαιο, πως αν υπάρχει δεύτερη φορά σε αυτή την πλάνη, τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει» και εξηγεί ότι «θα τρέχει σαν τρελός και δεν θα φτάνει, θα τερματίζει πρώτος και θα χάνει, θα ψάχνει…χωρίς να ξέρει αν θα βρει και άμα το βρει δεν θα ξέρει τί να το κάνει, θα αράζει τα χαράματα στο ίδιο στέκι, μέχρι να μην αντέχει όρθιος να στέκει». Εδώ είναι το πιο δύσκολο σημείο της ανάλυσης γιατί υπάρχει μια πάλη. Φαίνεται να υποχωρεί η συνείδηση και να υπερτερεί πλέον το ένστικτο «της επιβίωσης» μέσα σε αυτή την κοινωνία, που όπως έχουμε πει το παιχνίδι της είναι στημένο. Δηλαδή τι λέει; Λέει ότι θα κάνω αυτά που μου ζητάτε, χωρίς να «πολυξέρω» το λόγο, θα παίζω με τους κανόνες του παιχνιδιού σας, για να μπορώ να αράζω στο στέκι μου και όλο αυτό το ένστικτο «της επιβίωσης» το επισφραγίζει με αυτόν τον καταπληκτικό και πανέξυπνο στίχο «και άμα σημάνει η πείνα και βαρέσει η καμπάνα, θα τρέχει στη γιαγιά που τον μεγάλωσε σαν μάνα». Σε αυτόν τον στίχο ξεμπροστιάζεται η κανονικότητα της κοινωνίας που τα παιδιά σε πολλές περιπτώσεις τα μεγαλώνουν οι γιαγιάδες, αφού οι γονείς αναγκάζονται να δουλεύουν μέρα νύχτα και φυσικά εκφράζει πολλή αγάπη για τις γιαγιάδες μας. Στη συνέχεια, ο στίχος «βγάζει» έναν τσαμπουκά του τύπου «θα γίνεται μαλάκας όταν μπλέκει με μαλάκες και αλάνι όταν μπλέκει με αλάνι» και τολμώ να πω, όσο και να ακούγεται σαν «ιεροσυλία», ότι αυτός ο τσαμπουκάς αποτυπώνεται καλύτερα στο τραγούδι αυτό των ΚΘ κι από τους στίχους του αγαπημένου μου Άλκη Αλκαίου «άγγελος με τους αγγέλους και σκυλί με τα σκυλιά». Ύστερα παρουσιάζονται οι συνθήκες της λύτρωσής του, που δίνουν νόημα στη ζωή του: «Θα παίζει και τα τραγούδια του θα γράφει, και θα είναι πάλι στο γνωστό σινάφι, με εκείνους που για εκείνον θα ματώναν άμα λάχει, με εκείνους που με εκείνους δίνει μάχη» Στο τέλος, κλείνει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την κατάθεση ψυχής, σαν να στέλνει ένα διαχρονικό γράμμα στον ακροατή αυτού του τραγουδιού: «Αλάνια μου λοιπόν καλό ξημέρωμα, σας είπα όλα αυτά που σας χρωστούσα, συγγνώμη αν σας έφερα ξενέρωμα, δεν θα φώναζα αν δεν σας αγαπούσα. Αλάνια μου κι αν πιάσατε το νόημα κι αν είδατε πολλές φορές το έργο, θα σας το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο όταν φεύγω. Για να αναλογιστώ και εγώ τί πέτυχα και πώς εκμεταλλεύτηκα το χρόνο και πως από όλα αυτά που είχα πίσω δεν σας άφησα, την σάρκα και τα κόκκαλα μου μόνο. Αλάνια μου καλά και αγαπημένα, όπου και αν είστε θέλω να θυμάστε, μονάχα αυτό τον στίχο από εμένα, να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε». Με αυτή την ατάκα-αυτόνομο στίχο, που θα μπορούσε να «επιβιώσει» μόνος του ανεξαρτήτως του κομματιού και να γίνει σύνθημα σε έναν τοίχο, κλείνει αυτό το αριστούργημα. Βασίλη, όταν με το καλό γυρίσεις και τα πούμε από κοντά, θέλω να σε πάρω δυο αγκαλιές. Μια γιατί μου έλειψες και μια γι' αυτό το υπέροχο τραγούδι.
Στίχοι: Αλάνια καλησπέρα,τι κάνετε,καλά; Για πείτε,τελικά όλα εντάξει; Βρήκατε καμμιά θέση να κοιτάτε από ψηλά; Σας έδωσε η ζωή όσα σας είχε τάξει; Πόσοι είναι ευτυχισμένοι από σας; Και πόσοι εκπληρώσαν τα όνειρα τους; Πόσοι είχαν από σας στ' αλήθεια όνειρα που να χωράν όλους εμάς στην αγκαλιά τους; Για πείτε μου και 'μένα,τι πετύχατε; Πώς εκμεταλλευτήκατε το χρόνο; Τι θα αφήσετε απ' όλο αυτό που είχατε; Τη σάρκα και τα κόκκαλα σας μόνο! Για πείτε μου αλάνια μου κι αδέρφια, παππούδες μου,γονείς μου και παιδιά Πώς γίνεται ν' ανάβουμε τα κέφια όταν έχουμε σβήσει την καρδιά; Στημένο το παιχνίδι από τα γεννοφάσκια του Κι εγώ μικρός είδα κάτω από τη μάσκα του Είδα πολλά και τρόμαξα κι είπα να φύγω Γι' αυτό κι υπήρξα παιδί μόνο για λίγο.. Αρνήθηκα τον ανταγωνισμό στο σχολείο κι οι νότες ήταν λίγες στο ωδείο Δεν έφτανε το μπόι της ψυχής μου η καριέρα που θα 'θελες να κάνω ρε πατέρα! Αρνήθηκα γι' αυτό δεν υποκρίθηκα γι' αυτό απ' όλους και απ' όλα κρίθηκα Αρνήθηκα μέχρι και που γεννήθηκα σε χρόνια εξελιγμένα και ανήθικα.. Τα έκανα μαντάρα,το μέλλον μου αβέβαιο μα ένα είναι σίγουρο και βέβαιο: πως αν υπάρξει δεύτερη φορά σ' αυτή την πλάνη,τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει Θα τρέχει σαν τρελός και δε θα φτάνει Θα τερματίζει πρώτος και θα χάνει Θα ψάχνει..Χωρίς να ξέρει αν θα βρει κι άμα το βρει,δε θα ξέρει τι να το κάνει Θ' αράζει ως τα χαράματα στο ίδιο στέκι μέχρι να μην αντέχει όρθιος να στέκει Κι άμα σημάνει πείνα και βαρέσει καμπάνα, θα τρώει στη γιαγιά που τον μεγάλωσε σαν μάνα Θα λέει πολλά και θα το παρακάνει λες και είναι βαλτός να με ξεκάνει Θα γίνεται μαλάκας όταν μπλέκει με μαλάκες και αλάνι όταν μπλέκει με αλάνι! Θα παίζει και τα τραγούδια του θα γράφει και θα 'ναι πάλι στο γνωστό σινάφι Με 'κείνους που για 'κείνον θα ματώναν άμα λάχει Με 'κείνον που για 'κείνους δίνει μάχη Αλάνια μου,λοιπόν,καλό ξημέρωμα Σας είπα όλα αυτά που σας χρωστούσα Συγγνώμη αν σας έφερα ξενέρωμα Δε θα φώναζα αν δε σας αγαπούσα Αλάνια μου κι αν πιάσατε το νόημα Κι αν είδατε πολλές φορές το έργο Θα σας το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε για να 'χω το κεφάλι μου ήσυχο όταν φεύγω Για ν' αναλογιστώ κι εγώ τι πέτυχα και πως εκμεταλλεύτηκα το χρόνο Και πως απ' όλα αυτά που είχα πίσω δε σας άφησα τη σάρκα και τα κόκκαλα μου μόνο Αλάνια μου καλά κι αγαπημένα Όπου κι αν είστε,θέλω να θυμάστε μονάχα αυτόν τον στίχο από 'μένα: Να ονειρεύστε μόνο όταν δεν κοιμάστε.. Μονάχα αυτόν τον στίχο από 'μένα: Να ονειρεύστε μόνο όταν δεν κοιμάστε..
Δεν ξέρω πόσο σημαντικό θα ήταν για τον Βασίλη.. Αλλά πρέπει να ξέρει ότι αυτός δίνει ψυχή και εμείς βρίσκουμε ένα στασίδι... Ευχαριστώ λοιπόν κανένα θεό, αλλά την "ύψιστη θεότητα, την ανθρώπινη αυτοσυνειδησία". Βασίλη ευχαριστώ για την αντίληψη σου, για το ταλέντο σου και την ενσάρκωση τους με την τέχνη σου. Είσαι μεγάλο αλάνι, εσύ και όλη η ομάδα. Συγχαρητήρια, ευχαριστούμε.
Για όσους μεγάλωσαν πληρώνοντας το τίμημα των ταξικών γυαλιών τους. Για όλους αυτούς που τα φορούν ακόμα και στον ύπνο τους. ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ..... Στο reapeat μας έχετε καθε φορά ρε Κ.Θ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Με συγκινήσατε. Τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει . Τα αλάνια μου είναι 3 και 5 και δε θέλω να αφήσω τα κόκαλα μου μόνο! Η τέχνη , η αισθητική και το πολιτικό τραγούδι είναι εδώ ! Σας ευχαριστούμε για την παρότρυνση, πιστεύω σύντομα να προχωρήσουμε δυναμικά μαζί με τα τραγούδια σας και σε άλλα...
Nα μην αναλογίζεστε όσα πετύχατε. Εκμεταλλευτήκατε το χρόνο σας στο μέγιστο, καλλιεργώντας το ταλέντο σας και την αγάπη σας ξυπνώντας τις δικές μας συνειδήσεις, οι οποίες στο χαμό της καθημερινότητας κλωνίζονται! Σας ευχαριστούμε λοιπόν που μας θυμίζετε ότι πρέπει να παραμείνουμε Ανθρωποι και να αφήσουμε το δικό μας στίγμα στον πλανήτη...Γιατί αυτό μένει, σε αυτή τη σπίθα που αποκαλούμε ''ζωή μας'', η οποία ξεπήδησε τυχαία από μια πυρκαγιά αιωνιότητας!
Επειδή λατρεύω την «διακειμενικότητα» των στίχων κ των μελωδιών, η ύφεση στο 3:04 με την μελωδία της κιθάρας κ την «συγνώμη» που περιέχει με παραπέμπει στο Πόρτο Ρικο του Παπακωνσταντίνου κ στην ύφεση με μελωδία κιθάρας κ τον στίχο «Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο; Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο». Υπέροχο το κομμάτι παίδες!
Δεν έχω λόγια.υπάρχουν αρκετά αλλά αν έφτιαχνα ένα τοπ10 των καλύτερων τραγουδιών της συγκεκριμένης ελληνικής σκηνής θα το έβαζα πρώτο.και ας άκουγα και ακούω ακόμα punk απο τότε που το συγκεκριμένο είδος (χιπ-χοπ) ήρθε και στην Ελλάδα και άρχισα να το προσέχω κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '90 το αγάπησα όπως το punk άσε που υπήρχαν φορές που αυτά τα δύο τα έχω ταυτίσει (χωρίς να τα συγκρίνω εννοείται) κυρίως λόγω των στιχουργικων ικανοτήτων των δημιουργών.1000 μπράβο ρε παιδιά.
Αξίζετε όλα τα views του κόσμου! Πως καταφέρνετε να κάνετε το κάθε τραγούδι καλύτερο απ'το προηγούμενο ένας Θεός ξέρει. Μακάρι το πνεύμα και η έμπνευση σας να μας χαρίσουν κι'άλλες τόσες απέραντες μελωδίες κι'άλλους τόσους απίθανους στίχους που είναι γραμμένοι- κομένοι και ραμένοι για άτομα δεν θα σταματήσουν να ονειρεύονται όταν δεν κοιμούνται χάρη σε εσάς. ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΑΛΑΝΙΑ ΜΟΥ!
Όλα όσα θελω να πω στην κορούλα μου που ειναι 7 χρονών σ'ένα τραγούδι!Παιδιά πραγματικά τα μάτια βουρκώνουν και οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν το συναίσθημα...Ευχαριστώ!!!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΡΕ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ!!!!!ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΤΕ ΑΛΑΑΑΑΑΝΙΑ ΜΑΣ,ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΣΑ ΜΟΙΡΑΖΕΣΤΕ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ. Κυτταρικός Κόσμος Κονι Παπα you tube. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΜΕΝΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ,ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ!!!! Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΒΕΛΟΥΔΙΝΑ ΤΗΝ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΛΑ ΣΑΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ ''Με όπλο την αλήθεια και την πένα''
ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024 @ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ
www.more.com/music/koinoi-thnitoi-very-special-guests/
Μεγαλώνω 2 αλάνια 6 και 3,5 ετών με τα τραγούδια σας !!!!!
Καλοτάξιδο και καλή αντάμωση !!!
best dad
ωραία παιδεία τους δίνεις!!!
Να σε μεγαλώσουν με τη σειρά τους όπως μεγαλώνουμε εμείς τους γονείς που στερήθηκαν για να γίνουμε αλάνια και τους το ανταποδίδουμε με καλή παρέα και ακόμα καλύτερες μουσικάρες
@@kostaskostas7552 την καλύτερη
Σάς εύχομαι τα καλύτερα
Κι εγώ με Χιπ χοπ μεγάλωσα
Τα δικά μου 3 έχω 16 η μεγάλη και 11 τα δίδυμα
Κορίτσι- αγόρι
Οι στίχοι σας κ η μουσική σας βαράνε απευθείας την ψυχή μας.Μπραβο Αλάνια μου.
Συγκλονιστική δουλειά! Αριστούργημα! Ένα κομμάτι γεμάτο ομορφιά που τα έχει όλα! Ένα τραγούδι που προκαλεί συγκίνηση, θαυμασμό, νοσταλγία, μελαγχολία για τα χαμένα όνειρα και τις δυσκολίες της ζωής και δημιουργεί προβληματισμούς και σκέψεις. Η μελωδία, μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα του τραγουδιού και στρώνεται σαν χαλί για να πατήσουν οι βαθιά φιλοσοφημένοι στίχοι. Τα κομμάτια των ΚΘ και του Βασίλη δεν ήταν ποτέ άλυτος γρίφος. Πάντα απλά και κατανοητά με αυτόν τον άμεσο-ακαριαίο στίχο. Παρ' όλα αυτά, στο συγκεκριμένο τραγούδι νιώθω την ανάγκη να κάνω μια ανάλυση βασισμένη στη δική μου αντίληψη.
Το κομμάτι ξεκινάει σαν οδοστρωτήρας, που ισοπεδώνει τον ατομισμό και ξεμπροστιάζει τον μικροαστισμό. «Βρήκατε καμιά θέση να κοιτάτε από ψηλά; Σας έδωσε η ζωή ό,τι σας είχε τάξει; Πόσοι είναι ευτυχισμένοι από εσάς; Και πόσοι εκπληρώσαν τα όνειρά τους; Πόσοι από εσάς είχατε όνειρα που να χωράνε όλους εμάς στην αγκαλιά τους; Για πείτε μου και εμένα τί πετύχατε; Πως εκμεταλλευτήκατε τον χρόνο; Τί θα αφήσετε από όλο αυτό που είχατε; Την σάρκα και τα κόκκαλά σας μόνο; Για πείτε μου αλάνια μου και αδέλφια, παππούδες μου, γονείς μου και παιδιά, πως γίνεται να ανάβουμε τα κέφια, όταν έχουμε σβήσει την καρδιά;»
Είναι σχεδόν απαγορευτικό να κάνεις ερωτήσεις σε ένα τραγούδι, αλλά όταν το κάνεις με μαστοριά, μπορείς να ανατρέπεις τους κανόνες. Η αλήθεια που έχει η κάθε φράση και ο άμεσος στίχος είναι στοιχεία υψηλής τέχνης. Με «το καλημέρα» σου λέει «έλα εδώ εσύ, κάτσε και απάντα, όχι σε εμένα αλλά στον εαυτό σου». Μετά από όλες αυτές τις ερωτήσεις, ίσως δημιουργηθούν κάποιες τύψεις και ενοχές στον ακροατή αλλά αμέσως μετά έρχεται η λύτρωση. Σου λέει: «Στημένο το παιχνίδι από τα γεννοφάσκια του, μα εγώ μικρός είδα κάτω από την μάσκα του, είδα πολλά και τρόμαξα και είπα να φύγω, γι' αυτό και υπήρξα παιδί μόνο για λίγο». Πολλά credits στην παραγωγή για το σημείο που «σκάει» το μπιτ, γεγονός που δείχνει πόσο καλά συνεργάζεται η ομάδα. Το παιχνίδι που περιγράφει, είναι με τέτοιο τρόπο στημένο που σε κάνει να χάνεις γρήγορα την παιδική σου αθωότητα, όμως ο στιχουργός, μέσω των προσωπικών του εμπειριών αναφέρει τις μάχες που έδωσε για να μη χάσει την «κορυφή» της παιδικής του αθωότητας («αρνήθηκα τον ανταγωνισμό στο σχολείο και οι νότες ήταν λίγες στο ωδείο, δεν έφτανε το μπόι της ψυχής μου η καριέρα, που θα 'θέλες να κάνω ρε πατέρα» και συνεχίζει «αρνήθηκα γι' αυτό δεν υποκρίθηκα, γι' αυτό από όλους και από όλα κρίθηκα, αρνήθηκα μέχρι και που γεννήθηκα σε χρόνια εξελιγμένα και ανήθικα».
Παρ' όλα αυτά, αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες και δεν μένει σε μια απλή καταγγελία. Γι' αυτό είναι ιδιαίτερο αυτό το τραγούδι. «Τα έκανα μαντάρα, το μέλλον μου αβέβαιο, μα ένα είναι σίγουρο και βέβαιο, πως αν υπάρχει δεύτερη φορά σε αυτή την πλάνη, τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει» και εξηγεί ότι «θα τρέχει σαν τρελός και δεν θα φτάνει, θα τερματίζει πρώτος και θα χάνει, θα ψάχνει…χωρίς να ξέρει αν θα βρει και άμα το βρει δεν θα ξέρει τί να το κάνει, θα αράζει τα χαράματα στο ίδιο στέκι, μέχρι να μην αντέχει όρθιος να στέκει». Εδώ είναι το πιο δύσκολο σημείο της ανάλυσης γιατί υπάρχει μια πάλη. Φαίνεται να υποχωρεί η συνείδηση και να υπερτερεί πλέον το ένστικτο «της επιβίωσης» μέσα σε αυτή την κοινωνία, που όπως έχουμε πει το παιχνίδι της είναι στημένο. Δηλαδή τι λέει; Λέει ότι θα κάνω αυτά που μου ζητάτε, χωρίς να «πολυξέρω» το λόγο, θα παίζω με τους κανόνες του παιχνιδιού σας, για να μπορώ να αράζω στο στέκι μου και όλο αυτό το ένστικτο «της επιβίωσης» το επισφραγίζει με αυτόν τον καταπληκτικό και πανέξυπνο στίχο «και άμα σημάνει η πείνα και βαρέσει η καμπάνα, θα τρέχει στη γιαγιά που τον μεγάλωσε σαν μάνα». Σε αυτόν τον στίχο ξεμπροστιάζεται η κανονικότητα της κοινωνίας που τα παιδιά σε πολλές περιπτώσεις τα μεγαλώνουν οι γιαγιάδες, αφού οι γονείς αναγκάζονται να δουλεύουν μέρα νύχτα και φυσικά εκφράζει πολλή αγάπη για τις γιαγιάδες μας.
Στη συνέχεια, ο στίχος «βγάζει» έναν τσαμπουκά του τύπου «θα γίνεται μαλάκας όταν μπλέκει με μαλάκες και αλάνι όταν μπλέκει με αλάνι» και τολμώ να πω, όσο και να ακούγεται σαν «ιεροσυλία», ότι αυτός ο τσαμπουκάς αποτυπώνεται καλύτερα στο τραγούδι αυτό των ΚΘ κι από τους στίχους του αγαπημένου μου Άλκη Αλκαίου «άγγελος με τους αγγέλους και σκυλί με τα σκυλιά».
Ύστερα παρουσιάζονται οι συνθήκες της λύτρωσής του, που δίνουν νόημα στη ζωή του: «Θα παίζει και τα τραγούδια του θα γράφει, και θα είναι πάλι στο γνωστό σινάφι, με εκείνους που για εκείνον θα ματώναν άμα λάχει, με εκείνους που με εκείνους δίνει μάχη»
Στο τέλος, κλείνει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την κατάθεση ψυχής, σαν να στέλνει ένα διαχρονικό γράμμα στον ακροατή αυτού του τραγουδιού: «Αλάνια μου λοιπόν καλό ξημέρωμα, σας είπα όλα αυτά που σας χρωστούσα, συγγνώμη αν σας έφερα ξενέρωμα, δεν θα φώναζα αν δεν σας αγαπούσα. Αλάνια μου κι αν πιάσατε το νόημα κι αν είδατε πολλές φορές το έργο, θα σας το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο όταν φεύγω. Για να αναλογιστώ και εγώ τί πέτυχα και πώς εκμεταλλεύτηκα το χρόνο και πως από όλα αυτά που είχα πίσω δεν σας άφησα, την σάρκα και τα κόκκαλα μου μόνο. Αλάνια μου καλά και αγαπημένα, όπου και αν είστε θέλω να θυμάστε, μονάχα αυτό τον στίχο από εμένα, να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε». Με αυτή την ατάκα-αυτόνομο στίχο, που θα μπορούσε να «επιβιώσει» μόνος του ανεξαρτήτως του κομματιού και να γίνει σύνθημα σε έναν τοίχο, κλείνει αυτό το αριστούργημα.
Βασίλη, όταν με το καλό γυρίσεις και τα πούμε από κοντά, θέλω να σε πάρω δυο αγκαλιές. Μια γιατί μου έλειψες και μια γι' αυτό το υπέροχο τραγούδι.
Αρκετά καλή απάντηση, σωστή παράθεση Ιδεών ως αναφορά το θέμα, ικανοποιητική αξιοποίηση των κειμενικων δεικτών, καλά θα τα πας στις πανελλαδικές
@@nikolasventuris2226 ξέχασες να πεις για το ερμηνευτικό σχόλιο χαχα
Τόσο πολύ δεν έγραφα ούτε σε έκθεση 3η λυκειου
Ακριβως
Στίχοι:
Αλάνια καλησπέρα,τι κάνετε,καλά;
Για πείτε,τελικά όλα εντάξει;
Βρήκατε καμμιά θέση να κοιτάτε από ψηλά;
Σας έδωσε η ζωή όσα σας είχε τάξει;
Πόσοι είναι ευτυχισμένοι από σας;
Και πόσοι εκπληρώσαν τα όνειρα τους;
Πόσοι είχαν από σας στ' αλήθεια όνειρα
που να χωράν όλους εμάς στην αγκαλιά τους;
Για πείτε μου και 'μένα,τι πετύχατε;
Πώς εκμεταλλευτήκατε το χρόνο;
Τι θα αφήσετε απ' όλο αυτό που είχατε;
Τη σάρκα και τα κόκκαλα σας μόνο!
Για πείτε μου αλάνια μου κι αδέρφια,
παππούδες μου,γονείς μου και παιδιά
Πώς γίνεται ν' ανάβουμε τα κέφια
όταν έχουμε σβήσει την καρδιά;
Στημένο το παιχνίδι από τα γεννοφάσκια του
Κι εγώ μικρός είδα κάτω από τη μάσκα του
Είδα πολλά και τρόμαξα κι είπα να φύγω
Γι' αυτό κι υπήρξα παιδί μόνο για λίγο..
Αρνήθηκα τον ανταγωνισμό στο σχολείο
κι οι νότες ήταν λίγες στο ωδείο
Δεν έφτανε το μπόι της ψυχής μου η καριέρα που θα 'θελες να κάνω ρε πατέρα!
Αρνήθηκα γι' αυτό δεν υποκρίθηκα
γι' αυτό απ' όλους και απ' όλα κρίθηκα
Αρνήθηκα μέχρι και που γεννήθηκα
σε χρόνια εξελιγμένα και ανήθικα..
Τα έκανα μαντάρα,το μέλλον μου αβέβαιο
μα ένα είναι σίγουρο και βέβαιο:
πως αν υπάρξει δεύτερη φορά σ' αυτή την πλάνη,τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει
Θα τρέχει σαν τρελός και δε θα φτάνει
Θα τερματίζει πρώτος και θα χάνει
Θα ψάχνει..Χωρίς να ξέρει αν θα βρει
κι άμα το βρει,δε θα ξέρει τι να το κάνει
Θ' αράζει ως τα χαράματα στο ίδιο στέκι
μέχρι να μην αντέχει όρθιος να στέκει
Κι άμα σημάνει πείνα και βαρέσει καμπάνα,
θα τρώει στη γιαγιά που τον μεγάλωσε σαν μάνα
Θα λέει πολλά και θα το παρακάνει
λες και είναι βαλτός να με ξεκάνει
Θα γίνεται μαλάκας όταν μπλέκει με μαλάκες
και αλάνι όταν μπλέκει με αλάνι!
Θα παίζει και τα τραγούδια του θα γράφει
και θα 'ναι πάλι στο γνωστό σινάφι
Με 'κείνους που για 'κείνον θα ματώναν άμα λάχει
Με 'κείνον που για 'κείνους δίνει μάχη
Αλάνια μου,λοιπόν,καλό ξημέρωμα
Σας είπα όλα αυτά που σας χρωστούσα
Συγγνώμη αν σας έφερα ξενέρωμα
Δε θα φώναζα αν δε σας αγαπούσα
Αλάνια μου κι αν πιάσατε το νόημα
Κι αν είδατε πολλές φορές το έργο
Θα σας το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε
για να 'χω το κεφάλι μου ήσυχο όταν φεύγω
Για ν' αναλογιστώ κι εγώ τι πέτυχα
και πως εκμεταλλεύτηκα το χρόνο
Και πως απ' όλα αυτά που είχα
πίσω δε σας άφησα τη σάρκα και τα κόκκαλα μου μόνο
Αλάνια μου καλά κι αγαπημένα
Όπου κι αν είστε,θέλω να θυμάστε μονάχα αυτόν τον στίχο από 'μένα:
Να ονειρεύστε μόνο όταν δεν κοιμάστε..
Μονάχα αυτόν τον στίχο από 'μένα:
Να ονειρεύστε μόνο όταν δεν κοιμάστε..
Δεν ξέρω πόσο σημαντικό θα ήταν για τον Βασίλη..
Αλλά πρέπει να ξέρει ότι αυτός δίνει ψυχή και εμείς βρίσκουμε ένα στασίδι...
Ευχαριστώ λοιπόν κανένα θεό, αλλά την "ύψιστη θεότητα, την ανθρώπινη αυτοσυνειδησία".
Βασίλη ευχαριστώ για την αντίληψη σου, για το ταλέντο σου και την ενσάρκωση τους με την τέχνη σου.
Είσαι μεγάλο αλάνι, εσύ και όλη η ομάδα. Συγχαρητήρια, ευχαριστούμε.
Εισαγωγάρα, καλοτάξιδο!
Σε όλα τα αλάνια που έφυγαν νωρίς και σε όλα τα αλάνια που αρνούνται να φύγουν 🙏🙇🖤🌹
"Θα ψάχνει , χωρίς να ξέρει αν θα βρεί και αμα το βρεί δεν θα ξέρει τι να το κάνει." Καλοτάξιδο αλάνια!
Πολύ ωραία μελωδία και στίχοι παιδιά. Αντώνη, Βασίλη συνέχιστε έτσι !
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΣΤΕ, ΑΛΑΝΙΑ ΜΟΥ ΓΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Όλο μου το σόι ανήκει στον στρατό,
εγώ δεν ακολούθησα και πιο πολυ δεν μπορω να ταυτιστώ!
Τι βγάλατε ρε αλάνια, σας ευχαριστώ..
"Πόσοι είχαν από σας στ' αλήθεια όνειρα
που να χωράν όλους εμάς στην αγκαλιά τους;"
Πες τα ρε Βασίλη, γαμώ...
Αν η λέξη ανατριχίλα είχε την μορφή της μουσικής, αυτό ακριβώς θα ήταν!! 🙏👏👏
Φοβερή δουλεια παιδιά στίχοι μουσικοί είστε σκετη απόλαυση
Δάκρυσα ρε λεβέντες.
Καλοταξιδο σαν τα ταξιδια μυαλου που μας πάτε εσείς .
Για όσους μεγάλωσαν πληρώνοντας το τίμημα των ταξικών γυαλιών τους.
Για όλους αυτούς που τα φορούν ακόμα και στον ύπνο τους.
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ.....
Στο reapeat μας έχετε καθε φορά ρε Κ.Θ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Μας ξεσκισατε την ψυχή ρε αλάνια μπράβο σάς
Μεσα σε αυτήν την μίζερη ζωή μου αυτά τα κομμάτια μου δίνουν δύναμη..
Με συγκινήσατε.
Τα ίδια ο εγκέφαλος θα κάνει .
Τα αλάνια μου είναι 3 και 5 και δε θέλω να αφήσω τα κόκαλα μου μόνο!
Η τέχνη , η αισθητική και το πολιτικό τραγούδι είναι εδώ ! Σας ευχαριστούμε για την παρότρυνση, πιστεύω σύντομα να προχωρήσουμε δυναμικά μαζί με τα τραγούδια σας και σε άλλα...
έκλαψα λίγο αλλά έκατσα...♡
Ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει ως τώρα...
οτι πιο ομορφο και αγνο εχω ακουσει τελευταια , ενα στομα χιλιαδες φωνες
Μπράβο μάγκες συγχαρητήρια..τώρα σας ανακάλυψα.. συνεχίστε των αγώνα μαζί σας!!!
Απλα χωρίς λόγια... υπέροχο! Μπράβο παιδιά! ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΊΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΌ
Αλήθειες!! Όπου φοβούνται. Περισσότερο αυτή που δεν παλεύουν .. Μπράβο Αλάνια,,♌
Μπράβο αλάνια σας γουστάρουμε πολύ...
Κριμα που τέτοια τραγούδια δεν πάνε τάσεις
Να ζήσετε παλικάρια μου!
Αριστούργημα!
Ευχαριστούμε ρε αλάνια!!!
Τελευταία σας ανακάλυψα κι έχω ενθουσιαστεί. Δεν ήμουν ποτέ αυτού του είδους μουσικής αλλά οι στίχοι υπερβαίνουν. Καθαρή ποίηση.
Nα μην αναλογίζεστε όσα πετύχατε. Εκμεταλλευτήκατε το χρόνο σας στο μέγιστο, καλλιεργώντας το ταλέντο σας και την αγάπη σας ξυπνώντας τις δικές μας συνειδήσεις, οι οποίες στο χαμό της καθημερινότητας κλωνίζονται! Σας ευχαριστούμε λοιπόν που μας θυμίζετε ότι πρέπει να παραμείνουμε Ανθρωποι και να αφήσουμε το δικό μας στίγμα στον πλανήτη...Γιατί αυτό μένει, σε αυτή τη σπίθα που αποκαλούμε ''ζωή μας'', η οποία ξεπήδησε τυχαία από μια πυρκαγιά αιωνιότητας!
Επειδή λατρεύω την «διακειμενικότητα» των στίχων κ των μελωδιών, η ύφεση στο 3:04 με την μελωδία της κιθάρας κ την «συγνώμη» που περιέχει με παραπέμπει στο Πόρτο Ρικο του Παπακωνσταντίνου κ στην ύφεση με μελωδία κιθάρας κ τον στίχο «Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο». Υπέροχο το κομμάτι παίδες!
Μπράβο αλανια μου
Πολύ ωραίο κομμάτι, βαθιά ανθρώπινο. Μπράβο σας!
Γεια σου ρε Βασίλη... Αλάνι..σε χαιρετά με και εμείς από τη ξενιτιά !!!
Αλάνια θυμίσατε ...
ένα Live με τον Φωτιά θέλω και ταξιδεύω μεχρι και την Αυστραλία.🏄
ειδα πολλά και τρόμαξα και ειπα να φυγω για αυτο υπηρξα παιδι μονο για λιγο!
Δεν έχω λόγια.υπάρχουν αρκετά αλλά αν έφτιαχνα ένα τοπ10 των καλύτερων τραγουδιών της συγκεκριμένης ελληνικής σκηνής θα το έβαζα πρώτο.και ας άκουγα και ακούω ακόμα punk απο τότε που το συγκεκριμένο είδος (χιπ-χοπ) ήρθε και στην Ελλάδα και άρχισα να το προσέχω κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '90 το αγάπησα όπως το punk άσε που υπήρχαν φορές που αυτά τα δύο τα έχω ταυτίσει (χωρίς να τα συγκρίνω εννοείται) κυρίως λόγω των στιχουργικων ικανοτήτων των δημιουργών.1000 μπράβο ρε παιδιά.
Αξίζετε όλα τα views του κόσμου! Πως καταφέρνετε να κάνετε το κάθε τραγούδι καλύτερο απ'το προηγούμενο ένας Θεός ξέρει. Μακάρι το πνεύμα και η έμπνευση σας να μας χαρίσουν κι'άλλες τόσες απέραντες μελωδίες κι'άλλους τόσους απίθανους στίχους που είναι γραμμένοι- κομένοι και ραμένοι για άτομα δεν θα σταματήσουν να ονειρεύονται όταν δεν κοιμούνται χάρη σε εσάς. ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΑΛΑΝΙΑ ΜΟΥ!
Να ονειρεύεσται μονο οταν δεν κοιμάστε ! 🤝🙏
Ευχαριστούμε 🙏
Τέλειο...μπράβο σας....και να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε.....
Αλάνια, να ονειρεύεστε μόνο όταν δεν κοιμάστε ✌️
Μπράβο παιδιά! Μουσικά στιχουργικά...Υπέροχο!
Μου ηρεμείς το μέσα μου ❤️👌.. περνώ δύναμη να ξέρεις 💪😏
Ακόμα μια φορά , ένα συγκλονιστικό τραγούδι γεμάτο νόημα . Μπράβο αδέρφια !
Τραγουδάρα, θες πολλά κιλά αρχίδια να γράψεις τέτοιο κομμάτι.
Respect
Ρε παιδιά το πρωί δουλεύουμε, ας το κάνατε το απόγευμα 🙃🙃🙃🙃
Ή... Απλά ακου το όταν έχεις χρόνο (?)
@@eviedevi. πληρωμένη απάντηση
@@eviedevi. όπως κάθε φορά :)
@@servomekanism8505 όχι ρε γμτ με κατάλαβες..
Μπράβο σας παιδιά, καλή μουσική που φτάνει αρμονικά στα ώτα μας!
κορυφαία εισαγωγηη, μπράβο αλάνια
Όμορφο
Μπράβο παιδιά !!!Ενα ακόμη υπέροχο τραγούδι βγαλμένο μέσα από την όμορφη ψυχή σας...σας λατρεύω ρε Αλάνια 👊🌹👊
Μπραβο μαγκες!!! Καλοταξιδο!
Εντάξει είστε απίστευτοι.. Μπράβο.Συνεχιστε την καλή δουλειά..
Απευθείας στην ψυχή
.Από τον καναπε μας τι κάνουμε ???
Απλα ..........ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .
Logia pou se mpenoun stin psixi kai se bazoun san 30+ andras na dakriseis. Respekt alania sinexiste etsi❤❤❤
Απλό, όμορφο ,ωραία φιλικά τραγουδιστά λόγια ,δυστυχώς οι πιο πολλοί ονειρεύονται με φάρμακα
Τελικά. Πόσο δίκιο είχε ο Χαρίλαος. Οι ζευγαδες φεύγουν οι σπορά και είναι και καλή
Καλοταξιδο αδερφια.
Υπέροχο αν κ δεν είμαι γνώστης τους είδους μπράβο σε όλους!!
Καλημέρα με ραπ κ διαταραχές!!
Τα τραγούδια σας ιστορίες για την ψυχή...!
Όλα όσα θελω να πω στην κορούλα μου που ειναι 7 χρονών σ'ένα τραγούδι!Παιδιά πραγματικά τα μάτια βουρκώνουν και οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν το συναίσθημα...Ευχαριστώ!!!
Κορυφή μάγκες
poly wraiooo tragoudi bravo
Όποιο άτομο αξίζει του χαρίζω την ψυχή μου
Όποιο δεν... τότε θεριζω την δική του
Τι γράψατε ρε αλάνια!!!! Άλλη διάσταση
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΡΕ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ!!!!!ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΤΕ ΑΛΑΑΑΑΑΝΙΑ ΜΑΣ,ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΣΑ ΜΟΙΡΑΖΕΣΤΕ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ. Κυτταρικός Κόσμος Κονι Παπα you tube. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΜΕΝΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ,ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ!!!!
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΒΕΛΟΥΔΙΝΑ ΤΗΝ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΟΛΑ ΣΑΣ
μακραν η καλυτερη εισαγωγη που εχω ακουσει
Αλάνια αν και Άλης ιδεολογίας σας ακούω κ δακρυζω
Ανατριχιαστικαα πανέμορφο !θα το θυμόμαστε ρε Μπίλυ ...να συνεχίσετε έτσι 🙏🏼🙏🏻🙏🏿🙏🏽🙏🙏🏾
Apla respect anatrixiastiko kommati 🤙
Φρεσκοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!
Φωτισμένα λόγια.... Μπράβο παίδες....
Μπράβο παλικάρια!!!!
Μου ζεστάνατε την καρδιά..❤
Μπράβο αδέρφια!!!
Μπράβο παιδιά...δύσκολες εποχές, αλλά Αλάνια μην το αφήσετε...κάθε τραγούδι καλύτερο από τα προηγούμενα...
Καλοτάξιδο..... Αλάνια
απο τις 23 του Μαρτη ψαχνω να σχολιασω κατι που να εκμεταλευτει τον χρονο..
Πολύ δυνατό κομμάτι🙏🙏
Μπράβο αλάνια!
Τη μουσικαρα είναι αυτή; κ τη στίχοι; να είστε πάντα καλά μάγκες μου κ ν αγκιζεται την ψυχή μας, υγείες από Μεσολόγγι
Τέλειο ❤️
Μπράβο παιδιά 👍
Ισως ο,τι καλύτερο εχει βγει μεσα στο '21.
Me love Rap 🔥😍
Πολυ ωραία η μελωδία σας!
Πανέμορφο!
Καλοταξιδο αδερφια
Μπράβο σας παιδιά 👏👏👏
Όσο πάει και καλύτεροι
Καταπληκτικό!!!
👏👏👏👏
Μπράβο ρε μάγκες..
Μπράβο ΑΛΑΝΙΑ❤❤❤❤❤
μπραβο ρε μαγκες