Έχω ζήσει ακριβώς αυτή τη ζωή , είμαι 43 ευχαριστώ το Θεό που ζω, με 4αποφυλακιστηρια στην πλάτη κ άλλα 5 χρόνια στο δρόμο, μην κρίνετε αν δεν ξέρετε,,χορτης νικος Μενίδι
δεν μπορει να σε κρινει κανεις .....εσυ τι εκανες για σενα μετα απο ολα αυτα ???? 5 αποφυλακιστηριο ??????? η την ειδες αλλιως και την παλεψες ?????????
Στίχοι🔥🔥🔥 Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ´ αντέχω ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου. Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό! Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Σε ευχαριστούμε Θανασάρα για ένα ακόμα αριστούργημα!!! 💪
Δεν θα σας πω ψέμματα είμαι στην ηλικία του Θανάση με εγκλισμους ουσίες και ταλαιπωρία, δεν ήταν όμως όλη η ζωή μου αυτή ένα μεσημέρι κάνοντας το παλικάρι με παπούτσια και μεγάλη πετσέτα στο λαιμό πηγαίνοντας στη Πρέβεζα περπάτησα τα νερά του Αχέροντα (η πύλη των ψυχων) σε ένα σημείο βαθαίνει απότομα με αποτέλεσμα να με βγάλουν μισονεκρο σώθηκα καθαρά από μια ανάσα που ακόμα δεν πιστεύω πως το κατάφερα δεν ταυτίζομαι με κανέναν θα ήταν προσβολή για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ακούω hip hop απαρχή του είδους στην Ελλάδα, πραγματικά το δάκρυ δυσκολεύτηκα να μην μου βγει !RESPECT BEBILARA!!
Όλα είναι γραμμένα..Τα νερα του Αχέροντα ...δεν σε άφησαν να πας κάτω ...Ο Ερμής έχει κάποια μήνυματα για σένα ..γ αυτό δεν σε έδωσε στο βαρκάρη...Ψάξε ... σκέψου... πράξε..θέλει δύναμη να κρατηθείς στη ζωή ..Μπορείς ..🙂
Εσένα δεν σε βραβεύσανε κάπου.... αυτή είναι η κοινωνία μας... σάπια μέχρι το κόκκαλο... Πάντα ψηλά Θανάση. Ένα τεράστιο ευχαριστώ που ταράζεις τα νερά και τις ψυχές μας
Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι σάπια αλλά όχι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουμε. Δεν πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με αυτή την ιδέα. Η κοινωνία είμαστε εμείς και όση βρωμιά υπάρχει πάντα πρέπει να κάνεις το καλό. ΄Εστω και αν αλλάξεις προς το καλύτερο τη ζωή ενός ανθρώπου είναι σαν να έχεις κάνεις καλύτερο όλον τον κόσμο.
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
@@Ekati-Lakedaimonos74, α να γειά σου!!! Αυτά τα βραβεία είναι "στημένα" και τα παίρνουν οι φελλοί της μουσικής βιομηχανίας. Ο Θανάσης δεν τα χρειάζεται για να αποδείξει το αστείρευτο ταλέντο του. 😎😎😎
Στοίχοι Lyrics: Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω Ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω Πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου Και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω Πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό Και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό Ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί Για να κρύψω ο, τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές Και δεν φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος Να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή Καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα Και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω Ό, τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές Και δεν φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Κάθε φορά ταυτίζομαι με κάθε στίχο που έχει γράψει η πενα του Θανάση ....σε ευχαριστώ για όλα τα βράδυα που χάθηκα και ήρθα πίσω από αυτή ακριβώς την ταύτιση ...ένιωσα πως δεν είμαι μόνη 🙏
Θανασάρα, το τί ταξίδι μας πήγες με τους στίχους σου...! Μέσα, βουτιά στα νερά του Αχέροντα και πάλι έξω, δίνοντάς του άλλη μια, ακόμα βαθύτερη, και μετά πάλι μαζί, να μοιραστούμε τετράστιχα! Από το κενό, στη ζωή, κι από την απώλεια, στην πραγματικότητα και τις προκλήσεις της! Αγάπη ρε τσάκαλε!
Πολλούς ακούω που κάνουν μουσική, λίγοι με αγγίζουν τόσο. Οι στίχοι είναι σαν μαχαιριές που δεν με κόβουν αλλά καθαρίζουν την μούχλα που βάζει το star system στην ψυχή μου
Πόσο με εκφράζει απόλυτα αυτό το κομμάτι. Μπράβο βρε Θανάση, καταπληκτική δουλειά πολλά Μπράβο Υστερόγραφο θέλει πραγματικά να έχεις "κάκαλα" για να μπεις στο ποτάμι πρέπει "να το λέει η περδικούλα σού" όπως λέμε στο χωριό μου
Αυτό που σέβομαι περισσότερο είναι ότι όσο μεγαλώνει αντί να κρατήσει μια "φόρμουλα" γίνεται κομμάτι με κομμάτι πιο εσωτερικός και πιο βαθύς... Καλός ο βεβυλος αλλά καλύτερος ο Θανάσης
" Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου ... μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου " Μόνο που δεν σαπίζει ο,τι αγγίζεις Θανάση , αγγίζεις τις ψυχές μας και ξαναπαίρνουν ανάσες πολύτιμες !
Ένα τεράστιο μπράβο στον Διονύση Μωραΐτη που ανέλαβε την κινηματογραφική παραγωγή, πάρα πολύ καλή δουλειά! Εντάξει για τον Θανάση δεν λέμε κάτι γιατί θα γίνουμε και γραφικοί. Εξαιρετικό 5λεπτο γενικά.
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
Δυνατός στοίχος που κατευθείαν καρφώνει στη ψυχή. Ανατριχιασα αδελφέ. Σπανίζουν άνθρωποι σαν εσένα. Δύσκολα πλέον θα με κινήσει το ενδιαφέρον κάτι κ θα γράψω άποψη. Επιτέλους κάτι αφεντικό που είναι ανθρώπινο. Συγχαρητήρια για τον βέβηλο κ όλους τους ανθρώπους από πίσω. Εξαιρετική δουλειά.
Καλοτάξιδο.... Τι κομματάρα είναι παλι αυτό.... Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα όταν κάποιος έχει ζήσει αυτά που λέει και δεν είναι δήθεν όπως σχεδόν όλοι οι T-rappers.... Τα σπεκια μου από Σαλόνικα.....
Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα.... εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν και αν αναρωτηθείτε που κολλάει αυτό στο 4:40 η εικόνα τα λέει από μόνη της.... σε ευχαριστώ πολύ Θανάση... τα τραγούδια σου και τα ψυχοφάρμακα που παίρνω είναι τα μόνα που με βοηθάν να είμαι ακόμα όρθιος...
Καλημέρα αδερφέ μου. Εδώ δεν είναι fb, που μπαίνει το κάθε άσχετο μαλακισμένο για να γράψει την εξυπνάδα του, ξέρουμε που είμαστε. Δεν είσαι ο μόνος αδερφάκο και είσαι μόνος.. Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ζωή σου.
Οι περισσότεροι που είμαστε εδώ είναι γιατί ο Θανάσης, με όσα λέει αγγίζει τις ψυχές μας..... Ο καθένας για το δικό του λόγο. Καταλαβαίνουμε. Να είσαι καλά κι εσύ!!!
Κράτα γερά αδερφέ μου... Εγώ τα κοψα όλα και πίνω μόνο αλήθεια και πόνο... Και εγώ ξεμείνα μόνος μου και παλεύω να βρω τον εαυτό μου... Αλλά ήρθε ο ποιο μεγάλος μου φόβος ακαλεστος πάνω σε αυτή τη σκηνή και έπρεπε να αναμετρηθω... Κράτα γερα💪
Θανάση, είναι δύσκολο πράγμα οι ψυχές να μιλάνε μεταξύ τους. Σε κάθε σου κομμάτι νιώθω πως πιάνουμε κουβέντα. Από τον άνθρακα (κάρβουνο) βγαίνει το διαμάντι μετά από μεγάλη πίεση. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένας γείτονάς σου
Ορεος,τόρα μάλιστα κουραστικά από dis επιτέλους Βρικα έναν άνθρωπο ,που δεν ντρεπομε να σε ακουο , Μεγάλος , ΜΠΡΑΒΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΚΑ ΣΟΣΤΟ ΧΙΠ-ΧΟΠ και τα βίντεο πολύ επαγγελματικά,.!
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και γω ν αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα Μ ένα παρών παρών και πίσω.... Απίθανο!! απίστευτη δουλειά!!! απίστευτο πιτσιρίκι!!!!!
ΕπισκόπησηΣτίχοι Ε απόψε θ' αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω απ' τον Αχέροντα Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω Ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω Πάω στον κόσμο τους ό, τι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνιγώ Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου Και δε χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω κι εγώ να αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω Πίσω απ' τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό Κι εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό Ως που ξημέρωνε κι ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο Κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στη λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο αν με έχουν κουράσει Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω κι εγώ τα σαράντα Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ό, τι αγαπάω θα είναι για πάντα Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στη σκηνή Καμιά φορά με πονάνε οι πληγές απ' τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα Κι ήμουν ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα μέσα στη λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο κι αν με έχουν κουράσει Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Βεβηλάρα σ αγαπώ όχι μόνο για τα τραγουδια σου αλλά κ επειδή όσα πέρασες κατάφερες να τα μετατρέψεις κ να τα κάνεις τον δρόμο που σε οδήγησε στην εξέλιξη του εαυτού σου. Είσαι ο άνθρωπος που αποδεικνύει πως όταν πραγματικά το πάρεις απόφαση είναι δυνατόν να νικήσεις τα πιο βαθιά σκοτάδια σου, είσαι κ αυτός που θα σε πάρει ο άλλος σαν παράδειγμα για να σηκωθεί απ την πτώση του. Συνέχισε να γεμίζεις τις ψυχές μας κ το μυαλό μας με τους στίχους σου💙
Ακολουθουσα σκιες,για να παρω τη λαθος αποφαση.. Οπου κι αν επεφτα να κοιμηθω θα ξυπνουσα συνεχεια στη κολαση... Ημουν ανυμπορος πανω σε εκεινα που ειχα για χρονια θαμμενα.. Ειχα γεμισει στιγμες, μα ειχα χασει εμενα...
Συγκλονιστικό τραγούδι! Απορώ γιατί άργησα τόσο να ανακαλύψω τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Οι στοίχοι έχουν απίστευτα τρομερή δυναμική!!!! Ό,τι έχω ακούσει μέχρι στιγμής είναι υπέροχο!!! Μπράβο!!
Αν θες μπορείς να ακούσεις και Βαβυλώνα που ήταν και ο Θανάσης να τον ακούσεις απ την αρχή από μικρό πάντα είχε αυτό το χάρισμα να κάνει τραγούδια την ζωή και την ψυχή του. 👊👊👊
Θανάση στην υγεία σου ρε αλάνι. Ανατριχιάζω κάθε φορά που ακούω το κομμάτι. Οι μουσικές σου είναι συντροφιά μου στην άλλη μεριά της γης αδερφέ. Να είσαι δυνατός
Θανάση συγχαρητήρια για το Αριστούργημα που 2 έφτιαξες,εσυ αλλά και όσοι συμμετείχαν για όλο αυτό, από την στιγμή που το πρωτοακουσα 5 φορές το έβαλα να παίζει δεν το χόρταινα ...έναν από τα κομμάτια που μιλάνε στην ψυχή μου, για κομμάτια της ζωής μου,που πέρασαν..να είσαι καλά φίλε συνέχισε δυνατά.
Θανάση τα τραγούδια σου πάντα σημαδευαν στη καρδιά μου και στο μυαλό μου. Ακούω αυτό το τραγούδι στο αεροδρόμιο ακολουθώντας σκιές για μια πιθανόν λάθος απόφαση....
Α ρε Θανάση να προσέχεις την υγεία σου ρε... Θα μάστε εδώ παρέα σου και εσύ δικιά μας Θα το πω με κάθε αντικειμενικότητα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από Βέβηλο... Σήμερα με ταρακουνήσες άσχημα και σε ευχαριστώ για αυτό.... Αυτά τα λίγα από ένα παλιό μέλος - οπαδό την φυλή της φωτιάς....
Μόνο στο σκοτάδι που σε έριξαν μπορείς να βρεις την κατακρουργμενη ψυχή σου και να βρεις το φως Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και πιο Άνθρωπο!!❤
Αν κ δεν είμαι φαν του βεβηλου εδώ κ αρκετά χρόνια.... Αυτό το κομμάτι είναι απίστευτο... Όταν κοιτάω τον βεβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση... Απίστευτος στίχος...
Οι πηγές είναι η καταγωγή μου... Αδερφέ respect... Όταν τον ακολούθησα αντίθετα στην πορεία του ένα κομμάτι της ψυχής μου έμεινε εκεί!!! Ευχαριστώ για τα λόγια που ένιωσα και ποτέ δεν έβαλα σε μια σειρά... Respect
Έχω ζήσει ακριβώς αυτή τη ζωή , είμαι 43 ευχαριστώ το Θεό που ζω, με 4αποφυλακιστηρια στην πλάτη κ άλλα 5 χρόνια στο δρόμο, μην κρίνετε αν δεν ξέρετε,,χορτης νικος Μενίδι
δεν μπορει να σε κρινει κανεις .....εσυ τι εκανες για σενα μετα απο ολα αυτα ???? 5 αποφυλακιστηριο ??????? η την ειδες αλλιως και την παλεψες ?????????
Στίχοι🔥🔥🔥
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ´ αντέχω
ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου.
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό!
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Σε ευχαριστούμε Θανασάρα για ένα ακόμα αριστούργημα!!! 💪
Θέλουμε συνεργασία με ΛΕΞ!!!!
Δεν θα σας πω ψέμματα είμαι στην ηλικία του Θανάση με εγκλισμους ουσίες και ταλαιπωρία, δεν ήταν όμως όλη η ζωή μου αυτή ένα μεσημέρι κάνοντας το παλικάρι με παπούτσια και μεγάλη πετσέτα στο λαιμό πηγαίνοντας στη Πρέβεζα περπάτησα τα νερά του Αχέροντα (η πύλη των ψυχων) σε ένα σημείο βαθαίνει απότομα με αποτέλεσμα να με βγάλουν μισονεκρο σώθηκα καθαρά από μια ανάσα που ακόμα δεν πιστεύω πως το κατάφερα δεν ταυτίζομαι με κανέναν θα ήταν προσβολή για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ακούω hip hop απαρχή του είδους στην Ελλάδα, πραγματικά το δάκρυ δυσκολεύτηκα να μην μου βγει !RESPECT BEBILARA!!
Respect στον Θανάση πρώτα από όλα!!! Σεβασμός για την ψυχή σου αδερφάκι που έχεις τέτοια ψυχή 🙏🙏🙏🎩
Όλα είναι γραμμένα..Τα νερα του Αχέροντα ...δεν σε άφησαν να πας κάτω ...Ο Ερμής έχει κάποια μήνυματα για σένα ..γ αυτό δεν σε έδωσε στο βαρκάρη...Ψάξε ... σκέψου... πράξε..θέλει δύναμη να κρατηθείς στη ζωή ..Μπορείς ..🙂
❤❤❤megalosame,alla eutuxos akoma....klaime!Yperoxos!
@&#_-
Μανώλαρααα ψυχάρα ξανά ακου τις δύσκολες στιγμές ..!
Εσένα δεν σε βραβεύσανε κάπου.... αυτή είναι η κοινωνία μας... σάπια μέχρι το κόκκαλο... Πάντα ψηλά Θανάση. Ένα τεράστιο ευχαριστώ που ταράζεις τα νερά και τις ψυχές μας
Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι σάπια αλλά όχι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουμε. Δεν πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με αυτή την ιδέα. Η κοινωνία είμαστε εμείς και όση βρωμιά υπάρχει πάντα πρέπει να κάνεις το καλό. ΄Εστω και αν αλλάξεις προς το καλύτερο τη ζωή ενός ανθρώπου είναι σαν να έχεις κάνεις καλύτερο όλον τον κόσμο.
ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ
Πότε δεν κατάλαβαν το λιοντάρι τα πρόβατα......
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
@@Ekati-Lakedaimonos74, α να γειά σου!!! Αυτά τα βραβεία είναι "στημένα" και τα παίρνουν οι φελλοί της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Θανάσης δεν τα χρειάζεται για να αποδείξει το αστείρευτο ταλέντο του. 😎😎😎
Σέ ευχαριστούμε πού μέσα από τούς στίχους σου πού μιλάνε μέσα στήν ψυχή μάς, μάς δίνεις δύναμη νά παλεύουμε καθημερινά για τίς αρχές μάς καί τά πιστεύω μάς. Υπέροχοι στίχοι, υπέροχο κλιπ, υπέροχη ερμηνεία.
Έτσι 🙏❤️
❤❤❤
Ππ000
Τα βραβεία τα έχει μέσα του.. Είμαστε εδώ.
Μένουμε αληθινοί
Στοίχοι Lyrics:
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί
Για να κρύψω ο, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος
Να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
Καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω
Ό, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Νομίζω το βιντεοκλιπ ταίριαξε απόλυτα με το τραγούδι.
Μεγάλη κατάθεση ψυχής Θανάση.. Σε ευχαριστούμε
Ένα live ακόμα να κάνουμε τη νύχτα μέρα
Το βίντεο κλιπ παίζει να είναι απ τα καλύτερα που έχω δει. Μπράβο σε όποιον το γύρισε, ξέρει τη δουλειά του.
Όχι παίζει είναι το καλύτερο
Κάθε φορά ταυτίζομαι με κάθε στίχο που έχει γράψει η πενα του Θανάση ....σε ευχαριστώ για όλα τα βράδυα που χάθηκα και ήρθα πίσω από αυτή ακριβώς την ταύτιση ...ένιωσα πως δεν είμαι μόνη 🙏
Θανασάρα, το τί ταξίδι μας πήγες με τους στίχους σου...!
Μέσα, βουτιά στα νερά του Αχέροντα και πάλι έξω, δίνοντάς του άλλη μια, ακόμα βαθύτερη, και μετά πάλι μαζί, να μοιραστούμε τετράστιχα! Από το κενό, στη ζωή, κι από την απώλεια, στην πραγματικότητα και τις προκλήσεις της!
Αγάπη ρε τσάκαλε!
Πολλούς ακούω που κάνουν μουσική, λίγοι με αγγίζουν τόσο. Οι στίχοι είναι σαν μαχαιριές που δεν με κόβουν αλλά καθαρίζουν την μούχλα που βάζει το star system στην ψυχή μου
«Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα, τώρα και για έρωτα»
Αρε βεβηλαρααααα
Πόσο με εκφράζει απόλυτα αυτό το κομμάτι. Μπράβο βρε Θανάση, καταπληκτική δουλειά πολλά Μπράβο
Υστερόγραφο θέλει πραγματικά να έχεις "κάκαλα" για να μπεις στο ποτάμι πρέπει "να το λέει η περδικούλα σού" όπως λέμε στο χωριό μου
Νομιζω δεν παιζει καλύτερο τραγουδι που να μιλάει για την πάλη της φυγής απο την εξάρτηση.
δεν υπαρχει συγκριση αλλα κι αυτο υπεροχο th-cam.com/video/v4nJwWJ6Duc/w-d-xo.html
Δεν υπάρχει ψυχή βαριά που να μην σε νιώθει μαν Μ,να σε καλά!!..
Πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό.
- Πάουλο Κοέλιο
Ότι καλύτερο έχω δει σε αυτή τη χώρα !
Daxei hremhse
Το παρα έκανες και εσύ.
Γιαυτο η χωρα παει κατα διαολου
μεχεις δει γυμνό?
Ξυδακι σ όσους ενοχλούνται. Ναι ρε είναι ο τι καλύτερο υπάρχει στη χώρα γιατί όσα γράφει τα χει ζήσει εν αντιθέσει με τους περισσότερους.
Αυτό που σέβομαι περισσότερο είναι ότι όσο μεγαλώνει αντί να κρατήσει μια "φόρμουλα" γίνεται κομμάτι με κομμάτι πιο εσωτερικός και πιο βαθύς... Καλός ο βεβυλος αλλά καλύτερος ο Θανάσης
wow....
αυτο είναι η πραγματική εξέλιξη , σε ανθρωπινο και καλλιτεχνικο επίπεδο.
Είμαι πολύ περήφανος που μεγάλωσα σε αυτή την γενιά μουσικων στην Ελλάδα
Και εγώ!
Ενα μεγάλο respect ,,,,για τους στίχους,,για το κομμάτι,,για ολο το αυθεντικό hip hop που μας κερνάς τοσα χρόνια...
Ωραια σκηνοθεσία, μπράβο σε όλους.Φανταστική δουλειά.
" Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου ... μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου "
Μόνο που δεν σαπίζει ο,τι αγγίζεις Θανάση , αγγίζεις τις ψυχές μας και ξαναπαίρνουν ανάσες πολύτιμες !
Ένα τεράστιο μπράβο στον Διονύση Μωραΐτη που ανέλαβε την κινηματογραφική παραγωγή, πάρα πολύ καλή δουλειά! Εντάξει για τον Θανάση δεν λέμε κάτι γιατί θα γίνουμε και γραφικοί. Εξαιρετικό 5λεπτο γενικά.
Ψυχοθεραπευτικό κομμάτι
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
Πώς γίνεται τα βιώματα σου να γίνονται ταύτιση μας;;
Το μελάνι σου είναι ανεξίτηλο στην ψυχή μας...κοινά βιώματα... Απίστευτος καλλιτέχνης!
Video Clip Έπος...στίχοι που αγγίζουν την ψυχή και σηκώνουν την τρίχα σαν καρφίτσα. Πολύ δυνατό συναίσθημα!
Βέβηλε τι έγγραψες ρε άνθρωπε ??? αυτό είναι κατάθεση ψυχής!!! Σε ευχαριστούμε
Εκπληκτικό clip! Τρομερή δουλειά !
Στιχοι μουσική βίντεο... όλα είναι πραγματικά πολύ πολύ καλοδουλεμενα
Άκουσα το τραγούδι και τους στίχους 2 ώρες μετά τον ..εξευτελισμό snik- light..
AYTO!!!
Δυνατός στοίχος που κατευθείαν καρφώνει στη ψυχή. Ανατριχιασα αδελφέ.
Σπανίζουν άνθρωποι σαν εσένα.
Δύσκολα πλέον θα με κινήσει το ενδιαφέρον κάτι κ θα γράψω άποψη. Επιτέλους κάτι αφεντικό που είναι ανθρώπινο. Συγχαρητήρια για τον βέβηλο κ όλους τους ανθρώπους από πίσω. Εξαιρετική δουλειά.
Παλευω με τον εγκλεισμό.. Κορυδαλλός Διαβατά.. είμαι 43 χρόνων και ακομη παλευω με τίς ουσιες😢😢😢ααα..ρε ΒΕΒΥΛΑΡΑ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Καλοτάξιδο.... Τι κομματάρα είναι παλι αυτό.... Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα όταν κάποιος έχει ζήσει αυτά που λέει και δεν είναι δήθεν όπως σχεδόν όλοι οι T-rappers.... Τα σπεκια μου από Σαλόνικα.....
Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα.... εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν και αν αναρωτηθείτε που κολλάει αυτό στο 4:40 η εικόνα τα λέει από μόνη της.... σε ευχαριστώ πολύ Θανάση... τα τραγούδια σου και τα ψυχοφάρμακα που παίρνω είναι τα μόνα που με βοηθάν να είμαι ακόμα όρθιος...
You are not alone...
Καλημέρα αδερφέ μου. Εδώ δεν είναι fb, που μπαίνει το κάθε άσχετο μαλακισμένο για να γράψει την εξυπνάδα του, ξέρουμε που είμαστε. Δεν είσαι ο μόνος αδερφάκο και είσαι μόνος.. Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ζωή σου.
Οι περισσότεροι που είμαστε εδώ είναι γιατί ο Θανάσης, με όσα λέει αγγίζει τις ψυχές μας.....
Ο καθένας για το δικό του λόγο.
Καταλαβαίνουμε.
Να είσαι καλά κι εσύ!!!
Κράτα γερά αδερφέ μου...
Εγώ τα κοψα όλα και πίνω μόνο αλήθεια και πόνο... Και εγώ ξεμείνα μόνος μου και παλεύω να βρω τον εαυτό μου... Αλλά ήρθε ο ποιο μεγάλος μου φόβος ακαλεστος πάνω σε αυτή τη σκηνή και έπρεπε να αναμετρηθω... Κράτα γερα💪
Τι βιντεοκλιπαρα φτιαξατε!! Ανταξια της κομματαρας!
Θανάση, είναι δύσκολο πράγμα οι ψυχές να μιλάνε μεταξύ τους. Σε κάθε σου κομμάτι νιώθω πως πιάνουμε κουβέντα. Από τον άνθρακα (κάρβουνο) βγαίνει το διαμάντι μετά από μεγάλη πίεση. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένας γείτονάς σου
Στην Αλικαρνασσό 😂
Ήμουν εκεί 🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉
Ορεος,τόρα μάλιστα κουραστικά από dis επιτέλους
Βρικα έναν άνθρωπο ,που δεν ντρεπομε να σε ακουο ,
Μεγάλος , ΜΠΡΑΒΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΚΑ ΣΟΣΤΟ ΧΙΠ-ΧΟΠ
και τα βίντεο πολύ επαγγελματικά,.!
Γιατί ο Θανάσης είναι #ΕΝΑΣ!
❤️Β❤️Ε❤️Β❤️Η❤️Λ❤️Ο❤️Σ
Η ΨΥΧΉ ΜΑΣ! ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΖΩΗΣ! ❤️ 🙏👍💪👌
Όσες φορές και αν το πάτησα δεν κατάφερα να το δω από τα δάκρυα που τρέχουν σαν τον Αχέροντα.
Ετών 37…
Απίστευτη κλιπαρα και τι ψυχή βγάζει σε κάθε τραγούδι αυτός ο άνθρωπος απίστευτο 👌
Πόσο υπέροχος είσαι ρε άνθρωπε μας καθηλώνεις..
Μπράβο ρε Θανάση εις ωραίος,γνήσιος ταυτίζομαι με αυτό σου το κομμάτι.
Τι πω ρε Θανάση δεν υπάρχουν λόγια μόνο μπράβο ❤❤❤❤
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και γω ν αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα Μ ένα παρών παρών και πίσω....
Απίθανο!! απίστευτη δουλειά!!! απίστευτο πιτσιρίκι!!!!!
50 χρόνων και μ έκανες να κλάψω γμτ... Απίστευτο... Δυνατο
ΕπισκόπησηΣτίχοι
Ε απόψε θ' αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω απ' τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ό, τι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνιγώ
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δε χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω κι εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ' τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Κι εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε κι ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω κι εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ό, τι αγαπάω θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στη σκηνή
Καμιά φορά με πονάνε οι πληγές απ' τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Κι ήμουν ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο κι αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Αχ βρε Βέβηλε, μακάρι να ήξεραν όλοι πόσα σου "χρωστούν" που υπάρχεις
Ο μόνος που θα σε ακούω για Πάντα
Τεράστιε Βεβηλε !!!
Ευχαριστουμε για άλλο ένα αριστουργημα!!!
Σε κάθε στίχο δεν σταμάτησα να ανατριχιάζω και σε άλλους σαν να μιλάς μέσα από την ψυχή μου ❤
Είναι τρομερό να λες κάποια βιοματικα λόγια και να σε καταλαβαίνει ο άλλος!!! Μπράβο για το κομμάτι αυτό βεβηλε!!!
απίστευτο videoclip απλά απίστευτο
ανατριχιλα εισαι θαναση.. το εχω λιωσει το σονγκ.. κλιπ, στιχοι, μουσικη, λεπιδες!
Έγραψες πάλι ρε βεβηλε...Σε ακούμε και κλαίμε...Respect...
Βεβηλάρα σ αγαπώ όχι μόνο για τα τραγουδια σου αλλά κ επειδή όσα πέρασες κατάφερες να τα μετατρέψεις κ να τα κάνεις τον δρόμο που σε οδήγησε στην εξέλιξη του εαυτού σου. Είσαι ο άνθρωπος που αποδεικνύει πως όταν πραγματικά το πάρεις απόφαση είναι δυνατόν να νικήσεις τα πιο βαθιά σκοτάδια σου, είσαι κ αυτός που θα σε πάρει ο άλλος σαν παράδειγμα για να σηκωθεί απ την πτώση του.
Συνέχισε να γεμίζεις τις ψυχές μας κ το μυαλό μας με τους στίχους σου💙
Αυτό είναι αγαπημένο μου κομμάτι. Με εκφράζει απόλυτα. Θανάση σ αγαπω❤
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου....
Βεβηλαρα. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτό το αριστούργημα
Βεβηλάρα πέστα γιατι ειναι πολλοι αυτοί που δεν ξερουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακολουθουσα σκιες,για να παρω τη λαθος αποφαση..
Οπου κι αν επεφτα να κοιμηθω θα ξυπνουσα συνεχεια στη κολαση...
Ημουν ανυμπορος πανω σε εκεινα που ειχα για χρονια θαμμενα..
Ειχα γεμισει στιγμες, μα ειχα χασει εμενα...
Μπραβο ρε Θανασακη! Λυρικοτατος και κλιπαρα! ευχαριστω που το μοιραστηκες αδερφε μου
Συγκλονιστικό τραγούδι! Απορώ γιατί άργησα τόσο να ανακαλύψω τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Οι στοίχοι έχουν απίστευτα τρομερή δυναμική!!!! Ό,τι έχω ακούσει μέχρι στιγμής είναι υπέροχο!!! Μπράβο!!
Αν θες μπορείς να ακούσεις και Βαβυλώνα που ήταν και ο Θανάσης να τον ακούσεις απ την αρχή από μικρό πάντα είχε αυτό το χάρισμα να κάνει τραγούδια την ζωή και την ψυχή του.
👊👊👊
@@Johnny-y1h1e Ευχαριστώ πολύ για την προτροπή! Θα το κάνω σίγουρα. ✅
Θανάση στην υγεία σου ρε αλάνι. Ανατριχιάζω κάθε φορά που ακούω το κομμάτι. Οι μουσικές σου είναι συντροφιά μου στην άλλη μεριά της γης αδερφέ. Να είσαι δυνατός
22-06 , τη μέρα που γέννησα το γιο μου. Θανάση σ'ευχαριστω γιατί ότι αγαπάω θα είναι για πάντα και σίγουρα βρήκα επιτέλους το σπίτι μου. ❤✊
Τι να πώ ρε Θανάση..δύναμη παιρνω..
Μετά από 2 χρόνια καλά είμαι στη φάση που ψάχνω γύρω μου να παρω δυναμη από όπου μπορώ, άλλη μία φορά.
Θανάση, σε ευχαριστώ που κρατάς όρθιο και ολοζώντανο αυτό που με έκανε ο,τι είμαι σήμερα.
ότι αγαπάω θα μείνει για πάντα 😢❤
Θανάση συγχαρητήρια για το Αριστούργημα που 2
έφτιαξες,εσυ αλλά και όσοι συμμετείχαν για όλο αυτό, από την στιγμή που το πρωτοακουσα 5 φορές το έβαλα να παίζει δεν το χόρταινα ...έναν από τα κομμάτια που μιλάνε στην ψυχή μου, για κομμάτια της ζωής μου,που πέρασαν..να είσαι καλά φίλε συνέχισε δυνατά.
Μπράβο ρε Γιανναρά,δεν υπάρχουν λόγια, εισαι τεράστιος καλλιτέχνης,χίλια μπράβο !!!!
Σε ευχαριστούμε που μας έδωσες αυτούς τους υπέροχους στοίχους και στη Σύρο..
ΒΕΒΗΛΕ,δεν σε ξερω,αλλααπο οτι διαπιστωνω,εισαι ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΦΥΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ!
Α ρε Βεβηλε μεγαλωμένος κι εγώ στο Κερατσίνι Πέραμα ακούγοντας Βαβυλώνα έφτασα 41.ολη μου η ζωή μέσα στις ρίμες σου RESPECT
......έδωσε ρέστα! Μπράβο βέβηλος.(*πολύ ωραίο video clip)
Θανάση τα τραγούδια σου πάντα σημαδευαν στη καρδιά μου και στο μυαλό μου. Ακούω αυτό το τραγούδι στο αεροδρόμιο ακολουθώντας σκιές για μια πιθανόν λάθος απόφαση....
Μας καρφώνει τα λόγια μες στην ψυχή μας τον τραγουδιών σου Βέβηλος σ'ευχαριστώ... Βέβηλος είσαι μεγάλος...
Πάλι καλά που υπάρχεις εσύ και κάποιοι άλλοι και θυμόμαστε εμείς των 40 πως είναι το ποιοτικο. Χίλια μπράβο 👏👏👏
Οπτικά εξαιρετικό! Στιχουργικά υπέροχο!
Από τότε που ακούω,σε ακούω...
Απίστευτος. Γειά σου ρε Βεβηλάρα! Από 16 χρονών σε ακούω και έφτασα 34.
Τι έγραψε ο άνθρωπος...Απίστευτος!!!!
ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΗ. ΨΥΧΗ ΕΔΩΣΕΣ ΠΑΛΙ. 🙏🏻❤️
Στίχοι, μουσική, clip 🦋🔥
Βέβηλος - Νιώθεις 🖤
Α ρε Θανάση να προσέχεις την υγεία σου ρε...
Θα μάστε εδώ παρέα σου και εσύ δικιά μας
Θα το πω με κάθε αντικειμενικότητα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από Βέβηλο...
Σήμερα με ταρακουνήσες άσχημα και σε ευχαριστώ για αυτό....
Αυτά τα λίγα από ένα παλιό μέλος - οπαδό την φυλή της φωτιάς....
Τελικά δεν βουτηξαμε το κεφάλι στην φωτιά αλλά στα νερά του Αχέροντα...και το κατάλαβα τώρα στα 28 και βουτηξα στα 14.ακομα κολυμπάω να σωθώ
Μόνο στο σκοτάδι που σε έριξαν μπορείς να βρεις την κατακρουργμενη ψυχή σου και να βρεις το φως
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και πιο Άνθρωπο!!❤
Τέλεια ερμηνεία..φοβερό videoclip...✍🎶🌷
Αν κ δεν είμαι φαν του βεβηλου εδώ κ αρκετά χρόνια.... Αυτό το κομμάτι είναι απίστευτο... Όταν κοιτάω τον βεβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση... Απίστευτος στίχος...
Πρώτη φορά σε άκουσα και οι στίχοι σου δυνατοί όσο αισθητική είναι και η μουσική επένδυση τους. Αν και είμαι της παλιάς ‘μουσικής σχολής‘ σε συγχαίρω!
Όποτε μας πέρνει από κάτω ακούω αυτό και συνέρχομαι
Αυτό το τραγούδι σου με έκανε να σε ερωτευτώ
Πώς να ενώσω τα γράμματα νά βγάζουν τό νόημα αυτού που νιώθω ακούγοντας καί βλέποντας αυτό τό αριστούργημα. Μουσική εικόνα νόημα αισθητική στο 100
Μόνο να γνώριζες τον βαθμό της ταύτισης, το ακούω και κλαίω, λύγισα...
Απιστευτος όπως πάντα! Μπράβο ρε Βεβηλάρα!
Οι πηγές είναι η καταγωγή μου... Αδερφέ respect... Όταν τον ακολούθησα αντίθετα στην πορεία του ένα κομμάτι της ψυχής μου έμεινε εκεί!!! Ευχαριστώ για τα λόγια που ένιωσα και ποτέ δεν έβαλα σε μια σειρά... Respect
Όπου και αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα στη κόλαση...
Ποτε θα τελειώσει ρε θανασαρα???
Καλοτάξιδο.. Masterpiece...
Φοβερό βιντεοκλίπ
Και όλες οι τρίχες κάγκελο! ❤️
τελειο όπως όλα τα τραγουδια σου μιλάνε στην ψυχή σ ευχαριστώ 😊