Έχω ζήσει ακριβώς αυτή τη ζωή , είμαι 43 ευχαριστώ το Θεό που ζω, με 4αποφυλακιστηρια στην πλάτη κ άλλα 5 χρόνια στο δρόμο, μην κρίνετε αν δεν ξέρετε,,χορτης νικος Μενίδι
δεν μπορει να σε κρινει κανεις .....εσυ τι εκανες για σενα μετα απο ολα αυτα ???? 5 αποφυλακιστηριο ??????? η την ειδες αλλιως και την παλεψες ?????????
Στοίχοι Lyrics: Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω Ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω Πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου Και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω Πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό Και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό Ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί Για να κρύψω ο, τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές Και δεν φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος Να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή Καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα Και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω Ό, τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές Και δεν φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Στίχοι🔥🔥🔥 Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ´ αντέχω ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου. Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό! Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα. Σε ευχαριστούμε Θανασάρα για ένα ακόμα αριστούργημα!!! 💪
Εσένα δεν σε βραβεύσανε κάπου.... αυτή είναι η κοινωνία μας... σάπια μέχρι το κόκκαλο... Πάντα ψηλά Θανάση. Ένα τεράστιο ευχαριστώ που ταράζεις τα νερά και τις ψυχές μας
Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι σάπια αλλά όχι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουμε. Δεν πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με αυτή την ιδέα. Η κοινωνία είμαστε εμείς και όση βρωμιά υπάρχει πάντα πρέπει να κάνεις το καλό. ΄Εστω και αν αλλάξεις προς το καλύτερο τη ζωή ενός ανθρώπου είναι σαν να έχεις κάνεις καλύτερο όλον τον κόσμο.
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
@@Ekati-Lakedaimonos74, α να γειά σου!!! Αυτά τα βραβεία είναι "στημένα" και τα παίρνουν οι φελλοί της μουσικής βιομηχανίας. Ο Θανάσης δεν τα χρειάζεται για να αποδείξει το αστείρευτο ταλέντο του. 😎😎😎
Κάθε φορά ταυτίζομαι με κάθε στίχο που έχει γράψει η πενα του Θανάση ....σε ευχαριστώ για όλα τα βράδυα που χάθηκα και ήρθα πίσω από αυτή ακριβώς την ταύτιση ...ένιωσα πως δεν είμαι μόνη 🙏
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
Αυτό που σέβομαι περισσότερο είναι ότι όσο μεγαλώνει αντί να κρατήσει μια "φόρμουλα" γίνεται κομμάτι με κομμάτι πιο εσωτερικός και πιο βαθύς... Καλός ο βεβυλος αλλά καλύτερος ο Θανάσης
Πολλούς ακούω που κάνουν μουσική, λίγοι με αγγίζουν τόσο. Οι στίχοι είναι σαν μαχαιριές που δεν με κόβουν αλλά καθαρίζουν την μούχλα που βάζει το star system στην ψυχή μου
" Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου ... μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου " Μόνο που δεν σαπίζει ο,τι αγγίζεις Θανάση , αγγίζεις τις ψυχές μας και ξαναπαίρνουν ανάσες πολύτιμες !
Θανασάρα, το τί ταξίδι μας πήγες με τους στίχους σου...! Μέσα, βουτιά στα νερά του Αχέροντα και πάλι έξω, δίνοντάς του άλλη μια, ακόμα βαθύτερη, και μετά πάλι μαζί, να μοιραστούμε τετράστιχα! Από το κενό, στη ζωή, κι από την απώλεια, στην πραγματικότητα και τις προκλήσεις της! Αγάπη ρε τσάκαλε!
Ένα τεράστιο μπράβο στον Διονύση Μωραΐτη που ανέλαβε την κινηματογραφική παραγωγή, πάρα πολύ καλή δουλειά! Εντάξει για τον Θανάση δεν λέμε κάτι γιατί θα γίνουμε και γραφικοί. Εξαιρετικό 5λεπτο γενικά.
Βεβηλάρα σ αγαπώ όχι μόνο για τα τραγουδια σου αλλά κ επειδή όσα πέρασες κατάφερες να τα μετατρέψεις κ να τα κάνεις τον δρόμο που σε οδήγησε στην εξέλιξη του εαυτού σου. Είσαι ο άνθρωπος που αποδεικνύει πως όταν πραγματικά το πάρεις απόφαση είναι δυνατόν να νικήσεις τα πιο βαθιά σκοτάδια σου, είσαι κ αυτός που θα σε πάρει ο άλλος σαν παράδειγμα για να σηκωθεί απ την πτώση του. Συνέχισε να γεμίζεις τις ψυχές μας κ το μυαλό μας με τους στίχους σου💙
Δυνατός στοίχος που κατευθείαν καρφώνει στη ψυχή. Ανατριχιασα αδελφέ. Σπανίζουν άνθρωποι σαν εσένα. Δύσκολα πλέον θα με κινήσει το ενδιαφέρον κάτι κ θα γράψω άποψη. Επιτέλους κάτι αφεντικό που είναι ανθρώπινο. Συγχαρητήρια για τον βέβηλο κ όλους τους ανθρώπους από πίσω. Εξαιρετική δουλειά.
Δεν θα σας πω ψέμματα είμαι στην ηλικία του Θανάση με εγκλισμους ουσίες και ταλαιπωρία, δεν ήταν όμως όλη η ζωή μου αυτή ένα μεσημέρι κάνοντας το παλικάρι με παπούτσια και μεγάλη πετσέτα στο λαιμό πηγαίνοντας στη Πρέβεζα περπάτησα τα νερά του Αχέροντα (η πύλη των ψυχων) σε ένα σημείο βαθαίνει απότομα με αποτέλεσμα να με βγάλουν μισονεκρο σώθηκα καθαρά από μια ανάσα που ακόμα δεν πιστεύω πως το κατάφερα δεν ταυτίζομαι με κανέναν θα ήταν προσβολή για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ακούω hip hop απαρχή του είδους στην Ελλάδα, πραγματικά το δάκρυ δυσκολεύτηκα να μην μου βγει !RESPECT BEBILARA!!
Όλα είναι γραμμένα..Τα νερα του Αχέροντα ...δεν σε άφησαν να πας κάτω ...Ο Ερμής έχει κάποια μήνυματα για σένα ..γ αυτό δεν σε έδωσε στο βαρκάρη...Ψάξε ... σκέψου... πράξε..θέλει δύναμη να κρατηθείς στη ζωή ..Μπορείς ..🙂
Καλοτάξιδο.... Τι κομματάρα είναι παλι αυτό.... Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα όταν κάποιος έχει ζήσει αυτά που λέει και δεν είναι δήθεν όπως σχεδόν όλοι οι T-rappers.... Τα σπεκια μου από Σαλόνικα.....
Συγκλονιστικό τραγούδι! Απορώ γιατί άργησα τόσο να ανακαλύψω τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Οι στοίχοι έχουν απίστευτα τρομερή δυναμική!!!! Ό,τι έχω ακούσει μέχρι στιγμής είναι υπέροχο!!! Μπράβο!!
Αν θες μπορείς να ακούσεις και Βαβυλώνα που ήταν και ο Θανάσης να τον ακούσεις απ την αρχή από μικρό πάντα είχε αυτό το χάρισμα να κάνει τραγούδια την ζωή και την ψυχή του. 👊👊👊
Θανάση, είναι δύσκολο πράγμα οι ψυχές να μιλάνε μεταξύ τους. Σε κάθε σου κομμάτι νιώθω πως πιάνουμε κουβέντα. Από τον άνθρακα (κάρβουνο) βγαίνει το διαμάντι μετά από μεγάλη πίεση. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένας γείτονάς σου
Ορεος,τόρα μάλιστα κουραστικά από dis επιτέλους Βρικα έναν άνθρωπο ,που δεν ντρεπομε να σε ακουο , Μεγάλος , ΜΠΡΑΒΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΚΑ ΣΟΣΤΟ ΧΙΠ-ΧΟΠ και τα βίντεο πολύ επαγγελματικά,.!
Μόνο στο σκοτάδι που σε έριξαν μπορείς να βρεις την κατακρουργμενη ψυχή σου και να βρεις το φως Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και πιο Άνθρωπο!!❤
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και γω ν αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα Μ ένα παρών παρών και πίσω.... Απίθανο!! απίστευτη δουλειά!!! απίστευτο πιτσιρίκι!!!!!
Α ρε Θανάση να προσέχεις την υγεία σου ρε... Θα μάστε εδώ παρέα σου και εσύ δικιά μας Θα το πω με κάθε αντικειμενικότητα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από Βέβηλο... Σήμερα με ταρακουνήσες άσχημα και σε ευχαριστώ για αυτό.... Αυτά τα λίγα από ένα παλιό μέλος - οπαδό την φυλή της φωτιάς....
Ακολουθουσα σκιες,για να παρω τη λαθος αποφαση.. Οπου κι αν επεφτα να κοιμηθω θα ξυπνουσα συνεχεια στη κολαση... Ημουν ανυμπορος πανω σε εκεινα που ειχα για χρονια θαμμενα.. Ειχα γεμισει στιγμες, μα ειχα χασει εμενα...
Πόσο με εκφράζει απόλυτα αυτό το κομμάτι. Μπράβο βρε Θανάση, καταπληκτική δουλειά πολλά Μπράβο Υστερόγραφο θέλει πραγματικά να έχεις "κάκαλα" για να μπεις στο ποτάμι πρέπει "να το λέει η περδικούλα σού" όπως λέμε στο χωριό μου
ΕπισκόπησηΣτίχοι Ε απόψε θ' αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω απ' τον Αχέροντα Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω Ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω Πάω στον κόσμο τους ό, τι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνιγώ Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου Και δε χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω κι εγώ να αγαπήσω Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω Πίσω απ' τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό Κι εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό Ως που ξημέρωνε κι ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο Κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στη λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο αν με έχουν κουράσει Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω κι εγώ τα σαράντα Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ό, τι αγαπάω θα είναι για πάντα Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στη σκηνή Καμιά φορά με πονάνε οι πληγές απ' τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα Κι ήμουν ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα μέσα στη λύπη μου Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο κι αν με έχουν κουράσει Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα.... εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν και αν αναρωτηθείτε που κολλάει αυτό στο 4:40 η εικόνα τα λέει από μόνη της.... σε ευχαριστώ πολύ Θανάση... τα τραγούδια σου και τα ψυχοφάρμακα που παίρνω είναι τα μόνα που με βοηθάν να είμαι ακόμα όρθιος...
Καλημέρα αδερφέ μου. Εδώ δεν είναι fb, που μπαίνει το κάθε άσχετο μαλακισμένο για να γράψει την εξυπνάδα του, ξέρουμε που είμαστε. Δεν είσαι ο μόνος αδερφάκο και είσαι μόνος.. Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ζωή σου.
Οι περισσότεροι που είμαστε εδώ είναι γιατί ο Θανάσης, με όσα λέει αγγίζει τις ψυχές μας..... Ο καθένας για το δικό του λόγο. Καταλαβαίνουμε. Να είσαι καλά κι εσύ!!!
Κράτα γερά αδερφέ μου... Εγώ τα κοψα όλα και πίνω μόνο αλήθεια και πόνο... Και εγώ ξεμείνα μόνος μου και παλεύω να βρω τον εαυτό μου... Αλλά ήρθε ο ποιο μεγάλος μου φόβος ακαλεστος πάνω σε αυτή τη σκηνή και έπρεπε να αναμετρηθω... Κράτα γερα💪
Ο Βυρωνας έχει βγάλει εξαιρετικούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Έχει όμως και καταστρέψει ζωές ……τι φίλων συγγενών, γνωστών. Μιλάς για τις χαμένες και τις ταξιδιάρες ψυχές Θανάση 🙏🏻 όλων μας εκείνης της τρελής εποχής 😞
Θανάση τα τραγούδια σου πάντα σημαδευαν στη καρδιά μου και στο μυαλό μου. Ακούω αυτό το τραγούδι στο αεροδρόμιο ακολουθώντας σκιές για μια πιθανόν λάθος απόφαση....
Αν κ δεν είμαι φαν του βεβηλου εδώ κ αρκετά χρόνια.... Αυτό το κομμάτι είναι απίστευτο... Όταν κοιτάω τον βεβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση... Απίστευτος στίχος...
Το Σάββατο ήμουνα στην συναυλία στο box στα Τρίκαλα.στο συγκεκριμένο η ερμηνεία σου με έκανε να ανατριχιαζω και να μουδιαζω καθ' όλη την διάρκεια του τραγουδιού!RESPECT!!!
Θανάση συγχαρητήρια για το Αριστούργημα που 2 έφτιαξες,εσυ αλλά και όσοι συμμετείχαν για όλο αυτό, από την στιγμή που το πρωτοακουσα 5 φορές το έβαλα να παίζει δεν το χόρταινα ...έναν από τα κομμάτια που μιλάνε στην ψυχή μου, για κομμάτια της ζωής μου,που πέρασαν..να είσαι καλά φίλε συνέχισε δυνατά.
Θανάση στην υγεία σου ρε αλάνι. Ανατριχιάζω κάθε φορά που ακούω το κομμάτι. Οι μουσικές σου είναι συντροφιά μου στην άλλη μεριά της γης αδερφέ. Να είσαι δυνατός
Οι πηγές είναι η καταγωγή μου... Αδερφέ respect... Όταν τον ακολούθησα αντίθετα στην πορεία του ένα κομμάτι της ψυχής μου έμεινε εκεί!!! Ευχαριστώ για τα λόγια που ένιωσα και ποτέ δεν έβαλα σε μια σειρά... Respect
Σε ευχαριστούμε Θανάση για όλα. Πάντα μας δίνει δύναμη η μουσική σου. Μας δίνουν ώθηση οι στίχοι σου. Αυτά που γράφεις και αυτά που λες μιλάνε μέσα μας. Σε ευχαριστούμε για την παρέα που μας κρατάς όλα αυτά τα χρόνια.
Έχω ζήσει ακριβώς αυτή τη ζωή , είμαι 43 ευχαριστώ το Θεό που ζω, με 4αποφυλακιστηρια στην πλάτη κ άλλα 5 χρόνια στο δρόμο, μην κρίνετε αν δεν ξέρετε,,χορτης νικος Μενίδι
δεν μπορει να σε κρινει κανεις .....εσυ τι εκανες για σενα μετα απο ολα αυτα ???? 5 αποφυλακιστηριο ??????? η την ειδες αλλιως και την παλεψες ?????????
Στοίχοι Lyrics:
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί
Για να κρύψω ο, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος
Να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
Καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω
Ό, τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές
Και δεν φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
Όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
Και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Σέ ευχαριστούμε πού μέσα από τούς στίχους σου πού μιλάνε μέσα στήν ψυχή μάς, μάς δίνεις δύναμη νά παλεύουμε καθημερινά για τίς αρχές μάς καί τά πιστεύω μάς. Υπέροχοι στίχοι, υπέροχο κλιπ, υπέροχη ερμηνεία.
Έτσι 🙏❤️
❤❤❤
Ππ000
Τα βραβεία τα έχει μέσα του.. Είμαστε εδώ.
Μένουμε αληθινοί
Θέλουμε συνεργασία με ΛΕΞ!!!!
Στίχοι🔥🔥🔥
Ε απόψε θα αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω από τον Αχέροντα
κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ´ αντέχω
ντάξει, για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
πάω στον κόσμο τους ότι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνίγω
και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
και δεν χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και εγώ να αγαπήσω
κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
πίσω απ τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
και εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
ως που ξημέρωνε και ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου.
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω και εγώ τα σαράντα
ότι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ότι αγαπώ θα είναι για πάντα
αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στην σκηνή
καμία φορά με πονάνε οι πληγές από τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
και ήμουνα ανήμπορος κόντρα σε εκείνα μέσα στην λύπη μου
μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Απόψε κλείνω πληγές σε ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
και έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δεν φοβάμαι μπροστά του
ότι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου από τις τσιμπιές και δεν φεύγουν με τίποτα
κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω και ας είναι ασήκωτα
ερωτευόμουν τους στοίχους μου πάντα και όσο κι αν με έχουνε κουράσει
όταν κοιτάζω τον βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό!
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
ήμουνα ανήμπορος πάνω σε εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως την στιγμή που κουράστηκα
και έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα.
Σε ευχαριστούμε Θανασάρα για ένα ακόμα αριστούργημα!!! 💪
Εσένα δεν σε βραβεύσανε κάπου.... αυτή είναι η κοινωνία μας... σάπια μέχρι το κόκκαλο... Πάντα ψηλά Θανάση. Ένα τεράστιο ευχαριστώ που ταράζεις τα νερά και τις ψυχές μας
Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι σάπια αλλά όχι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουμε. Δεν πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με αυτή την ιδέα. Η κοινωνία είμαστε εμείς και όση βρωμιά υπάρχει πάντα πρέπει να κάνεις το καλό. ΄Εστω και αν αλλάξεις προς το καλύτερο τη ζωή ενός ανθρώπου είναι σαν να έχεις κάνεις καλύτερο όλον τον κόσμο.
ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ
Πότε δεν κατάλαβαν το λιοντάρι τα πρόβατα......
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
@@Ekati-Lakedaimonos74, α να γειά σου!!! Αυτά τα βραβεία είναι "στημένα" και τα παίρνουν οι φελλοί της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Θανάσης δεν τα χρειάζεται για να αποδείξει το αστείρευτο ταλέντο του. 😎😎😎
Παλευω με τον εγκλεισμό.. Κορυδαλλός Διαβατά.. είμαι 43 χρόνων και ακομη παλευω με τίς ουσιες😢😢😢ααα..ρε ΒΕΒΥΛΑΡΑ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Κάθε φορά ταυτίζομαι με κάθε στίχο που έχει γράψει η πενα του Θανάση ....σε ευχαριστώ για όλα τα βράδυα που χάθηκα και ήρθα πίσω από αυτή ακριβώς την ταύτιση ...ένιωσα πως δεν είμαι μόνη 🙏
Γιατί ο Θανάσης είναι #ΕΝΑΣ!
❤️Β❤️Ε❤️Β❤️Η❤️Λ❤️Ο❤️Σ
Η ΨΥΧΉ ΜΑΣ! ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΖΩΗΣ! ❤️ 🙏👍💪👌
Νομίζω το βιντεοκλιπ ταίριαξε απόλυτα με το τραγούδι.
Μεγάλη κατάθεση ψυχής Θανάση.. Σε ευχαριστούμε
Τι τον νοιάζουν τα βραβεία των κάθε τύπων; Καταλαβαίνω εγώ κ όχι εσείς; Έχουμε κατάθεση ψυχής σε κάθε κομμάτι... Βραβείο είναι κάθε φορά που τον ακούμε,κάθε φορά που τον νιώθουμε κάθε χαμόγελο κάθε δάκρυ κάθε λέξη από όλους μας
Νομιζω δεν παιζει καλύτερο τραγουδι που να μιλάει για την πάλη της φυγής απο την εξάρτηση.
δεν υπαρχει συγκριση αλλα κι αυτο υπεροχο th-cam.com/video/v4nJwWJ6Duc/w-d-xo.html
Είμαι πολύ περήφανος που μεγάλωσα σε αυτή την γενιά μουσικων στην Ελλάδα
Και εγώ!
Το βίντεο κλιπ παίζει να είναι απ τα καλύτερα που έχω δει. Μπράβο σε όποιον το γύρισε, ξέρει τη δουλειά του.
Όχι παίζει είναι το καλύτερο
Ένα live ακόμα να κάνουμε τη νύχτα μέρα
Α ρε Βεβηλε μεγαλωμένος κι εγώ στο Κερατσίνι Πέραμα ακούγοντας Βαβυλώνα έφτασα 41.ολη μου η ζωή μέσα στις ρίμες σου RESPECT
Αυτό που σέβομαι περισσότερο είναι ότι όσο μεγαλώνει αντί να κρατήσει μια "φόρμουλα" γίνεται κομμάτι με κομμάτι πιο εσωτερικός και πιο βαθύς... Καλός ο βεβυλος αλλά καλύτερος ο Θανάσης
Δεν υπάρχει ψυχή βαριά που να μην σε νιώθει μαν Μ,να σε καλά!!..
Αχ βρε Βέβηλε, μακάρι να ήξεραν όλοι πόσα σου "χρωστούν" που υπάρχεις
Ο μόνος που θα σε ακούω για Πάντα
Ότι καλύτερο έχω δει σε αυτή τη χώρα !
Daxei hremhse
Το παρα έκανες και εσύ.
Γιαυτο η χωρα παει κατα διαολου
μεχεις δει γυμνό?
Ξυδακι σ όσους ενοχλούνται. Ναι ρε είναι ο τι καλύτερο υπάρχει στη χώρα γιατί όσα γράφει τα χει ζήσει εν αντιθέσει με τους περισσότερους.
Πολλούς ακούω που κάνουν μουσική, λίγοι με αγγίζουν τόσο. Οι στίχοι είναι σαν μαχαιριές που δεν με κόβουν αλλά καθαρίζουν την μούχλα που βάζει το star system στην ψυχή μου
" Και έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στην λύπη μου ... μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου "
Μόνο που δεν σαπίζει ο,τι αγγίζεις Θανάση , αγγίζεις τις ψυχές μας και ξαναπαίρνουν ανάσες πολύτιμες !
Στιχοι μουσική βίντεο... όλα είναι πραγματικά πολύ πολύ καλοδουλεμενα
Video Clip Έπος...στίχοι που αγγίζουν την ψυχή και σηκώνουν την τρίχα σαν καρφίτσα. Πολύ δυνατό συναίσθημα!
Θανασάρα, το τί ταξίδι μας πήγες με τους στίχους σου...!
Μέσα, βουτιά στα νερά του Αχέροντα και πάλι έξω, δίνοντάς του άλλη μια, ακόμα βαθύτερη, και μετά πάλι μαζί, να μοιραστούμε τετράστιχα! Από το κενό, στη ζωή, κι από την απώλεια, στην πραγματικότητα και τις προκλήσεις της!
Αγάπη ρε τσάκαλε!
Απίστευτη κλιπαρα και τι ψυχή βγάζει σε κάθε τραγούδι αυτός ο άνθρωπος απίστευτο 👌
Ψυχοθεραπευτικό κομμάτι
Ένα τεράστιο μπράβο στον Διονύση Μωραΐτη που ανέλαβε την κινηματογραφική παραγωγή, πάρα πολύ καλή δουλειά! Εντάξει για τον Θανάση δεν λέμε κάτι γιατί θα γίνουμε και γραφικοί. Εξαιρετικό 5λεπτο γενικά.
Πώς γίνεται τα βιώματα σου να γίνονται ταύτιση μας;;
Το μελάνι σου είναι ανεξίτηλο στην ψυχή μας...κοινά βιώματα... Απίστευτος καλλιτέχνης!
wow....
αυτο είναι η πραγματική εξέλιξη , σε ανθρωπινο και καλλιτεχνικο επίπεδο.
Βεβηλάρα σ αγαπώ όχι μόνο για τα τραγουδια σου αλλά κ επειδή όσα πέρασες κατάφερες να τα μετατρέψεις κ να τα κάνεις τον δρόμο που σε οδήγησε στην εξέλιξη του εαυτού σου. Είσαι ο άνθρωπος που αποδεικνύει πως όταν πραγματικά το πάρεις απόφαση είναι δυνατόν να νικήσεις τα πιο βαθιά σκοτάδια σου, είσαι κ αυτός που θα σε πάρει ο άλλος σαν παράδειγμα για να σηκωθεί απ την πτώση του.
Συνέχισε να γεμίζεις τις ψυχές μας κ το μυαλό μας με τους στίχους σου💙
Αυτό είναι αγαπημένο μου κομμάτι. Με εκφράζει απόλυτα. Θανάση σ αγαπω❤
Δυνατός στοίχος που κατευθείαν καρφώνει στη ψυχή. Ανατριχιασα αδελφέ.
Σπανίζουν άνθρωποι σαν εσένα.
Δύσκολα πλέον θα με κινήσει το ενδιαφέρον κάτι κ θα γράψω άποψη. Επιτέλους κάτι αφεντικό που είναι ανθρώπινο. Συγχαρητήρια για τον βέβηλο κ όλους τους ανθρώπους από πίσω. Εξαιρετική δουλειά.
Ενα μεγάλο respect ,,,,για τους στίχους,,για το κομμάτι,,για ολο το αυθεντικό hip hop που μας κερνάς τοσα χρόνια...
Δεν θα σας πω ψέμματα είμαι στην ηλικία του Θανάση με εγκλισμους ουσίες και ταλαιπωρία, δεν ήταν όμως όλη η ζωή μου αυτή ένα μεσημέρι κάνοντας το παλικάρι με παπούτσια και μεγάλη πετσέτα στο λαιμό πηγαίνοντας στη Πρέβεζα περπάτησα τα νερά του Αχέροντα (η πύλη των ψυχων) σε ένα σημείο βαθαίνει απότομα με αποτέλεσμα να με βγάλουν μισονεκρο σώθηκα καθαρά από μια ανάσα που ακόμα δεν πιστεύω πως το κατάφερα δεν ταυτίζομαι με κανέναν θα ήταν προσβολή για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ακούω hip hop απαρχή του είδους στην Ελλάδα, πραγματικά το δάκρυ δυσκολεύτηκα να μην μου βγει !RESPECT BEBILARA!!
Respect στον Θανάση πρώτα από όλα!!! Σεβασμός για την ψυχή σου αδερφάκι που έχεις τέτοια ψυχή 🙏🙏🙏🎩
Όλα είναι γραμμένα..Τα νερα του Αχέροντα ...δεν σε άφησαν να πας κάτω ...Ο Ερμής έχει κάποια μήνυματα για σένα ..γ αυτό δεν σε έδωσε στο βαρκάρη...Ψάξε ... σκέψου... πράξε..θέλει δύναμη να κρατηθείς στη ζωή ..Μπορείς ..🙂
❤❤❤megalosame,alla eutuxos akoma....klaime!Yperoxos!
@&#_-
Μανώλαρααα ψυχάρα ξανά ακου τις δύσκολες στιγμές ..!
Καλοτάξιδο.... Τι κομματάρα είναι παλι αυτό.... Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα όταν κάποιος έχει ζήσει αυτά που λέει και δεν είναι δήθεν όπως σχεδόν όλοι οι T-rappers.... Τα σπεκια μου από Σαλόνικα.....
Συγκλονιστικό τραγούδι! Απορώ γιατί άργησα τόσο να ανακαλύψω τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Οι στοίχοι έχουν απίστευτα τρομερή δυναμική!!!! Ό,τι έχω ακούσει μέχρι στιγμής είναι υπέροχο!!! Μπράβο!!
Αν θες μπορείς να ακούσεις και Βαβυλώνα που ήταν και ο Θανάσης να τον ακούσεις απ την αρχή από μικρό πάντα είχε αυτό το χάρισμα να κάνει τραγούδια την ζωή και την ψυχή του.
👊👊👊
@@Johnny-y1h1e Ευχαριστώ πολύ για την προτροπή! Θα το κάνω σίγουρα. ✅
Άκουσα το τραγούδι και τους στίχους 2 ώρες μετά τον ..εξευτελισμό snik- light..
AYTO!!!
Πόσο υπέροχος είσαι ρε άνθρωπε μας καθηλώνεις..
Θανάση, είναι δύσκολο πράγμα οι ψυχές να μιλάνε μεταξύ τους. Σε κάθε σου κομμάτι νιώθω πως πιάνουμε κουβέντα. Από τον άνθρακα (κάρβουνο) βγαίνει το διαμάντι μετά από μεγάλη πίεση. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένας γείτονάς σου
«Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα, τώρα και για έρωτα»
Αρε βεβηλαρααααα
Είναι τρομερό να λες κάποια βιοματικα λόγια και να σε καταλαβαίνει ο άλλος!!! Μπράβο για το κομμάτι αυτό βεβηλε!!!
Όσες φορές και αν το πάτησα δεν κατάφερα να το δω από τα δάκρυα που τρέχουν σαν τον Αχέροντα.
Ετών 37…
Τι να πώ ρε Θανάση..δύναμη παιρνω..
Μετά από 2 χρόνια καλά είμαι στη φάση που ψάχνω γύρω μου να παρω δυναμη από όπου μπορώ, άλλη μία φορά.
Ορεος,τόρα μάλιστα κουραστικά από dis επιτέλους
Βρικα έναν άνθρωπο ,που δεν ντρεπομε να σε ακουο ,
Μεγάλος , ΜΠΡΑΒΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΙΚΑ ΣΟΣΤΟ ΧΙΠ-ΧΟΠ
και τα βίντεο πολύ επαγγελματικά,.!
Μόνο στο σκοτάδι που σε έριξαν μπορείς να βρεις την κατακρουργμενη ψυχή σου και να βρεις το φως
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και πιο Άνθρωπο!!❤
Έγραψες πάλι ρε βεβηλε...Σε ακούμε και κλαίμε...Respect...
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω και γω ν αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα Μ ένα παρών παρών και πίσω....
Απίθανο!! απίστευτη δουλειά!!! απίστευτο πιτσιρίκι!!!!!
Α ρε Θανάση να προσέχεις την υγεία σου ρε...
Θα μάστε εδώ παρέα σου και εσύ δικιά μας
Θα το πω με κάθε αντικειμενικότητα είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει από Βέβηλο...
Σήμερα με ταρακουνήσες άσχημα και σε ευχαριστώ για αυτό....
Αυτά τα λίγα από ένα παλιό μέλος - οπαδό την φυλή της φωτιάς....
Τελικά δεν βουτηξαμε το κεφάλι στην φωτιά αλλά στα νερά του Αχέροντα...και το κατάλαβα τώρα στα 28 και βουτηξα στα 14.ακομα κολυμπάω να σωθώ
Μίλησες στην καρδιά ♥...... Πέτυχες.... Πέτυχες το δάκρυ... Το έσπρωξες κσι τώρα κυλάει.... Είναι η ζωή μου αυτή που μιλάει...
Βέβηλε τι έγγραψες ρε άνθρωπε ??? αυτό είναι κατάθεση ψυχής!!! Σε ευχαριστούμε
Σε κάθε στίχο δεν σταμάτησα να ανατριχιάζω και σε άλλους σαν να μιλάς μέσα από την ψυχή μου ❤
Ποιος να συγκριθεί μαζί σου....
Βεβηλαρα. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτό το αριστούργημα
Ακολουθουσα σκιες,για να παρω τη λαθος αποφαση..
Οπου κι αν επεφτα να κοιμηθω θα ξυπνουσα συνεχεια στη κολαση...
Ημουν ανυμπορος πανω σε εκεινα που ειχα για χρονια θαμμενα..
Ειχα γεμισει στιγμες, μα ειχα χασει εμενα...
Πόσο με εκφράζει απόλυτα αυτό το κομμάτι. Μπράβο βρε Θανάση, καταπληκτική δουλειά πολλά Μπράβο
Υστερόγραφο θέλει πραγματικά να έχεις "κάκαλα" για να μπεις στο ποτάμι πρέπει "να το λέει η περδικούλα σού" όπως λέμε στο χωριό μου
22-06 , τη μέρα που γέννησα το γιο μου. Θανάση σ'ευχαριστω γιατί ότι αγαπάω θα είναι για πάντα και σίγουρα βρήκα επιτέλους το σπίτι μου. ❤✊
ΕπισκόπησηΣτίχοι
Ε απόψε θ' αφήσω τα ποιήματα όσο περνάω απ' τον Αχέροντα
Κάποτε έγραφα μόνο για κάγκελα τώρα μιλάω και για έρωτα
Τι κρύβω μέσα μου κάποιοι ρωτάνε και πως τ' αντέχω
Ντάξει για να αντέχω τα κρύβω μέσα μου χωρίς όλα αυτά τι θα έχω
Πάω στον κόσμο τους ό, τι μου ανήκει να πάρω χωρίς να πνιγώ
Και επιστρέφω στον κόσμο που ανήκω εγώ
Στις νύχτες που έπαψα να μεταφράζω σιωπές επιτόπου
Και δε χρειάστηκε να βάλω χέρι στην τσέπη του κάθε ανθρώπου
Είδα να χάνονται εκείνα που είπα πως θέλω κι εγώ να αγαπήσω
Κάτω από σκόνες βελόνες και φάρμακα με ένα παρόν παρόν και πίσω
Πίσω απ' τα λόγια μου κρύβονται δαίμονες ένα ποτάμι χωρίς γυρισμό
Κι εγώ σε μια κόλλα χαρτί παλεύω με τον εγκλεισμό
Ως που ξημέρωνε κι ένα κομμάτι μου πάντα χανότανε πολύ μεγάλο
Κάθε μου φόβο έκανα στίχο να με γλυτώσει από έναν άλλο
Κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμια μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση
Μεγαλώσαμε ντάξει δεν κλαίμε τώρα περνάω κι εγώ τα σαράντα
Ό, τι αγγίζω το ξέρω σαπίζει μα ό, τι αγαπάω θα είναι για πάντα
Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη κι αν δεν μου βγαίνει μια μέρα η φωνή
Ο μεγαλύτερος φόβος μου να έρθει ακάλεστος να μετρηθούμε πάνω στη σκηνή
Καμιά φορά με πονάνε οι πληγές απ' τις μάχες εκείνες που αρνήθηκα
Στην πρώτη αγάπη στο πρώτο τραγούδι στην πρώτη φορά που τρυπήθηκα
Κι ήμουν ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα μέσα στη λύπη μου
Μα ίσως να βρήκα επιτέλους το σπίτι μου
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Απόψε κλείνω πληγές σ' ένα σώμα από εκείνες γεμάτο
Κι έχω μια ελπίδα πως λίγο μελάνι αρκεί για να κρύψω τι θέλω από κάτω
Απόψε ξέμεινα μόνος μου δίχως πυξίδα μα δε φοβάμαι μπροστά του
Ό, τι πω θα το πάρει μαζί στα φουσκωμένα νερά του
Έχουν γεμίσει σημάδια τα χέρια μου απ' τις τσιμπιές και δε φεύγουν με τίποτα
Κι όπου ακουμπάω πονάω μα γράφω γράφω γράφω κι ας είναι ασήκωτα
Ερωτευόμουν τους στίχους μου πάντα κι όσο κι αν με έχουν κουράσει
Όταν κοιτάζω τον Βέβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση. Αυτό
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Ήμουν ανήμπορος πάνω σ' εκείνα που είχα για χρόνια θαμμένα
Είχα γεμίσει στιγμές μα είχα χάσει εμένα
Ακολουθούσα σκιές για να πάρω την λάθος απόφαση
Όπου κι αν έπεφτα να κοιμηθώ θα ξυπνούσα συνέχεια στην κόλαση
Έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκα ως τη στιγμή που κουράστηκα
Κι έφτασα εδώ στις φωνές των ανθρώπων να μοιραστούμε τετράστιχα
Μας καρφώνει τα λόγια μες στην ψυχή μας τον τραγουδιών σου Βέβηλος σ'ευχαριστώ... Βέβηλος είσαι μεγάλος...
Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα.... εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν και αν αναρωτηθείτε που κολλάει αυτό στο 4:40 η εικόνα τα λέει από μόνη της.... σε ευχαριστώ πολύ Θανάση... τα τραγούδια σου και τα ψυχοφάρμακα που παίρνω είναι τα μόνα που με βοηθάν να είμαι ακόμα όρθιος...
You are not alone...
Καλημέρα αδερφέ μου. Εδώ δεν είναι fb, που μπαίνει το κάθε άσχετο μαλακισμένο για να γράψει την εξυπνάδα του, ξέρουμε που είμαστε. Δεν είσαι ο μόνος αδερφάκο και είσαι μόνος.. Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα. Σου εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ζωή σου.
Οι περισσότεροι που είμαστε εδώ είναι γιατί ο Θανάσης, με όσα λέει αγγίζει τις ψυχές μας.....
Ο καθένας για το δικό του λόγο.
Καταλαβαίνουμε.
Να είσαι καλά κι εσύ!!!
Κράτα γερά αδερφέ μου...
Εγώ τα κοψα όλα και πίνω μόνο αλήθεια και πόνο... Και εγώ ξεμείνα μόνος μου και παλεύω να βρω τον εαυτό μου... Αλλά ήρθε ο ποιο μεγάλος μου φόβος ακαλεστος πάνω σε αυτή τη σκηνή και έπρεπε να αναμετρηθω... Κράτα γερα💪
Ωραια σκηνοθεσία, μπράβο σε όλους.Φανταστική δουλειά.
Ο Βυρωνας έχει βγάλει εξαιρετικούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Έχει όμως και καταστρέψει ζωές ……τι φίλων συγγενών, γνωστών. Μιλάς για τις χαμένες και τις ταξιδιάρες ψυχές Θανάση 🙏🏻 όλων μας εκείνης της τρελής εποχής 😞
Πώς να ενώσω τα γράμματα νά βγάζουν τό νόημα αυτού που νιώθω ακούγοντας καί βλέποντας αυτό τό αριστούργημα. Μουσική εικόνα νόημα αισθητική στο 100
Θανάση τα τραγούδια σου πάντα σημαδευαν στη καρδιά μου και στο μυαλό μου. Ακούω αυτό το τραγούδι στο αεροδρόμιο ακολουθώντας σκιές για μια πιθανόν λάθος απόφαση....
Εκπληκτικό clip! Τρομερή δουλειά !
Αν κ δεν είμαι φαν του βεβηλου εδώ κ αρκετά χρόνια.... Αυτό το κομμάτι είναι απίστευτο... Όταν κοιτάω τον βεβηλο μέσα στα μάτια βρίσκω ξανά τον Θανάση... Απίστευτος στίχος...
απίστευτο videoclip απλά απίστευτο
Στίχοι, μουσική, clip 🦋🔥
Βέβηλος - Νιώθεις 🖤
Το Σάββατο ήμουνα στην συναυλία στο box στα Τρίκαλα.στο συγκεκριμένο η ερμηνεία σου με έκανε να ανατριχιαζω και να μουδιαζω καθ' όλη την διάρκεια του τραγουδιού!RESPECT!!!
😊
Τι έγραψε ο άνθρωπος...Απίστευτος!!!!
Στην Αλικαρνασσό 😂
Ήμουν εκεί 🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉
ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΗ. ΨΥΧΗ ΕΔΩΣΕΣ ΠΑΛΙ. 🙏🏻❤️
Μόνο να γνώριζες τον βαθμό της ταύτισης, το ακούω και κλαίω, λύγισα...
ότι αγαπάω θα μείνει για πάντα 😢❤
Περήφανος απλά!!!!!
Τι πω ρε Θανάση δεν υπάρχουν λόγια μόνο μπράβο ❤❤❤❤
Εισαι μοναδικος, υπεροχος, λες αληθειες και περιγραφεις στιγμες απο τη ζωη πολλων απο εμας..εισαι αξιος πολυ..ευχαριστουμε για το σπουδαιο εργο σου !
Θανάση συγχαρητήρια για το Αριστούργημα που 2
έφτιαξες,εσυ αλλά και όσοι συμμετείχαν για όλο αυτό, από την στιγμή που το πρωτοακουσα 5 φορές το έβαλα να παίζει δεν το χόρταινα ...έναν από τα κομμάτια που μιλάνε στην ψυχή μου, για κομμάτια της ζωής μου,που πέρασαν..να είσαι καλά φίλε συνέχισε δυνατά.
ΒΕΒΗΛΕ,δεν σε ξερω,αλλααπο οτι διαπιστωνω,εισαι ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΦΥΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ!
ανατριχιλα εισαι θαναση.. το εχω λιωσει το σονγκ.. κλιπ, στιχοι, μουσικη, λεπιδες!
Βεβηλάρα πέστα γιατι ειναι πολλοι αυτοί που δεν ξερουν!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τεράστιε Βεβηλε !!!
Ευχαριστουμε για άλλο ένα αριστουργημα!!!
Θανάση στην υγεία σου ρε αλάνι. Ανατριχιάζω κάθε φορά που ακούω το κομμάτι. Οι μουσικές σου είναι συντροφιά μου στην άλλη μεριά της γης αδερφέ. Να είσαι δυνατός
Μπράβο ρε Θανάση εις ωραίος,γνήσιος ταυτίζομαι με αυτό σου το κομμάτι.
Απίστευτος. Γειά σου ρε Βεβηλάρα! Από 16 χρονών σε ακούω και έφτασα 34.
Φοβερό βιντεοκλίπ
Πάλι καλά που υπάρχεις εσύ και κάποιοι άλλοι και θυμόμαστε εμείς των 40 πως είναι το ποιοτικο. Χίλια μπράβο 👏👏👏
Μπράβο φοβερή μουσική φανταστικός στοίχος που πραγματικά μου λέει πολλά και ας είμαι 66 χρονών!!!!!
Ο Θανάσης πένα τεράστια. Ο Τσέκος όσο μεγαλώνει τόσο ωριμάζει.
Βεβηλε τι όμορφη ποίηση
Που γράφεις πανέμορφο υπέροχο
Δεν έχω λόγια Έτσι κι αλλιώς τα λόγια είναι περιττά.
Οπτικά εξαιρετικό! Στιχουργικά υπέροχο!
50 χρόνων και μ έκανες να κλάψω γμτ... Απίστευτο... Δυνατο
Οι πηγές είναι η καταγωγή μου... Αδερφέ respect... Όταν τον ακολούθησα αντίθετα στην πορεία του ένα κομμάτι της ψυχής μου έμεινε εκεί!!! Ευχαριστώ για τα λόγια που ένιωσα και ποτέ δεν έβαλα σε μια σειρά... Respect
Πόσο τεράστιος
Τι τραγουδάρα! Και τι παιδί ;🥹❤️
Συμφωνώ απόλυτα! Κ στα 2...
Τέλεια ερμηνεία..φοβερό videoclip...✍🎶🌷
Και όλες οι τρίχες κάγκελο! ❤️
Με βρίσκω σε αυτό το τραγούδι …..σε ευχαριστώ Βέβηλο
Απιστευτος όπως πάντα! Μπράβο ρε Βεβηλάρα!
Δακρύζω μα κ χαίρομαι για τις στιγμές που μπορούμε να μοιραστούμε για ένα καλύτερο (όχι αύριο)ΤΩΡΑ!!!!!!
Σε ευχαριστούμε Θανάση για όλα. Πάντα μας δίνει δύναμη η μουσική σου. Μας δίνουν ώθηση οι στίχοι σου. Αυτά που γράφεις και αυτά που λες μιλάνε μέσα μας. Σε ευχαριστούμε για την παρέα που μας κρατάς όλα αυτά τα χρόνια.