Jestem mama staram sie juz od dłuższego czasu inaczej postępować z moimi skarbami... Staram sie ich wspierac i motywowac i te wskazówki dużo mi dadzą dziękuję 😉
Zgadzam się w pełni z Panem Michałem, że należy skupić się na pracy u podstaw, czyli wspieraniu dzieci i młodzieży w rozwoju. To spowoduje, że wyrosną na silnych psychicznie, świadomych swojej wartości, zdrowych dorosłych ludzi. Jestem zwolenniczką zapobiegania, profilaktyki, świadomego unikania błędów wychowawczych zamiast neutralizowania ich skutków w wieku dorosły, co wydaje mi się znacznie trudniejszym wyzwaniem. Panie Michale, czuję że mam podobną życiową misję.
Brawo👏... jeden z najsensowniejszych akuratnych I uderzających w Sedno wykładów... długo Błądziłam po necie zanim ktoś wszystkie moje myśli wyraził w 1:10:36... Życzę panu powodzenia w realizacji celów i też jestem zdania że psychologia powinna być jednym z pierwszych przedmiotów w szkole... puenta była rewelacyjna🤗
Oby coraz więcej pojawiało się osób, którzy zajmą się modelowaniem edukacji w celu poprawienia jego jakości aby wychowywać lepiej dzieci. Rozwój nie przebiega dobrze gdy my dorośli przekazujemy "gorszej" jakości metody wychowawcze. Bardzo dobry wykład, motywujący i nawiązujący do obecnej sytuacji w edukacji oraz psychologii dziecka. Pozdrawiam
Myślę, że nie do konca chodzi tu o lepsze metody. Chodzi raczej o to jakim rodzic jest człowiekiem. Sa jakieś dowody na lepszość szkoły demokratycznej? Być może, ja takich nie zaobserwowałem. Czy dzieci od przedszkola lub klas pierwszych potrafią same decydować co będą robić w życiu, czy potrafią się same motywować do ciezkiej pracy, by osiągnąć najwyższy poziom w danej dziedzinie? Nie sądzę. A co z przeciętnymi lub mniej zdolnymi? Tez zostawić wolną rękę, zeby robiły co chcą, tak jak w Summerhill?
Przesluchalam z ogromną uwagą. Zrobiłam notatki a teraz biorę się za zakup Pana książki. Ogromna wiedza merytoryczna połączona z praktycznym zastosowanie. Jestem wdzięczna za ten webinar. Dziękuję!
I know im asking the wrong place but does someone know of a trick to get back into an instagram account? I somehow lost the login password. I appreciate any assistance you can give me
Świetny wykład. Jasno i przejrzyście, rzeczowo. Super! Jak na razie w Krakowie nie ma Planets, ale mam nadzieję, ze się pojawią. Jako mama 2 maluchów już od pewnego czasu jestem zafascynowana, i staram się podążać tą ścieżką. Jako osoba, która pracuje z rodzicami i z dziećmi uczę się by mieć kompetencje przekazywania tej wiedzy. Świetne, naprawdę. Trzymam za Was kciuki :-)
Osobiście uwazam, iż fajnie by było aby rodzice podjęli inicjatywę nauki dziecka tylu rzeczy ile sami dzadzą radę tzn w zwykłym zyciu codziennym jezeli coś robią np tata remontuje a mama gotuje obiad- niech pokazują to dzieciom i uczą ich tego przez zabawę zamiast zabraniać podchodzić-bo to dla dorosłych albo niezgodne z płcią zamiast zostawiac edukację jedynie szkole lub sadzac dzieci przed komputerem czy telewizorem. Uwaza się,ze dzieci nie powinny pracowac bo są głupie, nie rozumieją i zrobią sobie krzywdę-kiedys dzieci uczono takich rzeczy, zabierano do pracy, na ryby, grzyby, do warsztatu w piwnicy. Nie wiem skad się wzieło przekonanie,ze dzieci powinny sie bawic tylko zabawkami i to dziewczynki lalkami a chłopcy autami. Dlaczego nie pozwalamy dzieciom zabierac glosu w waznych domowych sprawach-znam kilka rodzin, ktore jak podwjmują jakies decyzje o wakacjach, wydatkach czy czymkolwiek to organizują rodzinną konferencję z udziałem dzieci gdzie one mogą sie swobodnie wypowiedzieć. Wiele rodzin uczy dzieci sprzątania wbrew przekonaniu,ze dzieci są za małe i pownny się tylko bawić. Ja jako dziecko chodziłam do pracy nie tylko do rodziców i próbowalam robic to co oni bawiąc sie ale takze do cioci wujków itd i tak poznawałam swiat. Jak jechalam na wies uczylam sie karmic zwierzatka i sprzatac ich zagrody. Natomiast dla dorastajacego mlodego czlowieka wazny jest wybór zawodu i drogi zyciowej-istotne są wolontariaty i bezpłatne staze aby mógł się dowiedziec czy rzeczywiscie chce to robic i ma okres ochronny a takze opiekę rodziców. Ważne jest aby wysyłac dzieci nie tylko na zajęcia dodatkowe ale takze do pracy, chocby na cwierc etatu czy do pracy wakacyjnej, zeby sobie zarobily na drogi telefon czy konsolę i uczyly oszczedzac i odraczac gratyfikację-co wg badan podnosi inteligencję dziecka a takze co najwazniejsze uczy samokontroli co ochrania je przed popadnięciem w nałogi i mysleniem nalogowym nie tylko w stosunku do rzeczy i substancji psychoaktywnych ale takze do osób. Jest dużo instytucji wspierajacych rozwój dziecka i są dofinansowane przez panstwo-domy kultury, WOPR, GOPR, OSP. Warto tam wysyłac dorastające dzieci, tam nauczą się naprawdę wielu rzeczy i dyscypliny. Nie warto myśleć: mój biedny Kamilek ma tyle nauki przed maturą niech nic nie robi biedak zrobię mu obiadek, posprzątam i niech sobie siedzi zamkniety w pokoju bez nadzoru-a in tam gra w gry i kłamie,ze się uczy. Dziecko jest za slabe aby samemu odeprzeć pokusy współczesnego świata. Dlatego ostroznie z takim podejsciem. O ile mozna je zastosowac do dzieci w wieku przedszkolnym i to tez nie w 100% tylko z zachowaniem rozsadku w miejsce huraoptymimzmu to przy młodzianach wychowanych na zabawkach-chcesz to masz albo masz zabawke jako nagrodę trzeba byc ostroznym aby nie popadły w nałogi. Miejskie domy kultury mają szeroki wahlarz zajęć: teatralne, plastyczne, krawieckie, myzyczne, sportowe, dziennikarskie a nawet sztuki walki. Dzieci lubią i potrzebuja siw uczyc nowych rzeczy. W duzych miastach wielu rodziców sami lącza sie w grupy i organizują takie zajęcia dla dzieci w zakeznosci od tego co oferuje region: organizują spotkania z leśniczym w lesie albo wycieczkę do remizy, muzeum, szlakiem historycznym-gdy ktorys rodzic się interesuje lub organizują w domach zajęcia sami-jedna rodzina bierze wszystkie dzieci raz na np 2 tyg i organizuje im ciekawe zajęcia i zabawy albo rodzice opowiadają na czym polega ich praca przynosząc jakiea fanty z pracy-dzieci uwielbiają słuchać o takich rzeczach. Nie trzeba rewolucji systemu edukacji zeby coś zmienić-mozna zacząć juz teraz cos robic wspólnie zamiast się kłócić, ze syn tej pani powiedział brzydko o moim i na tym się koncentrować. Dzisiaj normy unijne poprzewracały nam w glowach-nie wolno tego i tamtego i zeby dziecko np mogło sprobować szyć ubranka dla lalek-co kiedyś było normą-musi mieć ukonczone iles lat kask i nadzór specjalisty szwacza,za którego trzeba słono zapłacić. Nie dajmy się zwariować! W moim mieście są organizowane półkolonie miejskie dla biednych rodzin z szeregiem zajęć: od żeglarstwa, przez wspinaczkę po go-karty, miejski basen dofinansowuje naukę pływania lub robią to rodzice innych dzieci zabierając na basen także bąble znajomych. Nie wiem kiedy tak bardzo spadło społeczne zaufanie do innych,ze trzeba mieć masę dyplomów aby kogos czegoś nauczyć? Podam przykład Niemców, ktorzy mają ogromny problem bo wiekszosc dzieci nie potrafi pływać, obwiniają za to szkoły a gazety rozpisują się,ze potrzeba iles tam miliardów aby to zmienić-a wystarczy aby rodzice wzięli odpowiedzialnosc i zaczeli sami uczyc dzieci. Pomysl, moze nie potrzebujesz w tej chwili supernowego auta zeby zaimponowac sąsiadom czy wiekszego telewizora albo egzotycznej wycieczki-moze lepiej uzbierac na takie dofinansowane kolonie dla dziecka zamiast wysyłac je znowu do dziadków na wieś albo poprostu znaleźć czas i całą rodziną pojechać gdzieś pod namiot. Jest jeszcze harcerstwo-wciąż żyje. Jest sporo możliwości wystarczy się zainteresowac, przejąć inicjatywę zamiast narzekac na zły system nauczania.
Bardzo mądry wykład, dzięki Michał że się tym podzieliłeś ;) szczególnie mnie zainspirowała prawda że popełnianie błędów jest DOBRE i świadomość konsekwencji, która jest mega ważna :)
Cieszę się, że poruszyłeś temat państwowej oświaty jako narzędzie stosowane w celach politycznych i konieczności jej reformy. Dobrze, że oferujesz coś w zamian. Ja nawet poszedłbym dalej i w kompromisu zostawił państwowe szkoły np do końca podstawówki albo nauczania początkowego, gdzie poprostu by uczono podstaawowej wiedzy potrzebnej do życia czyli umiejętność mówienia, czytania, pisania i liczenia, dalej już rodzice decydują gdzie i czy w ogóle posłać swoje dziecko i wtedy takie prywatne szkoły poprostu by rywalizowały programem i poziomem nauczania. Np jeśli dziecko ma talent do matematyki to idzie do takiej szkoły gdzie kładzie się na nią duży nacisk i nie musi się uczyć np recytowania wierszy co w zycoi w oogole mu nie będzie potrzebne
Mieszkam w Niemczech mój syn jest teraz w 1 klasie szkoły podstawowej i chciałem powiedzieć że tutaj jest lekcja nazywa się to Lu BO (Kompetencja Społeczna) dosłownie przetłumaczone i na tej właśnie lekcji uczą dzieci tego o czym Pan mówi jak radzić sobie z uczuciami jak rozwiązywać konflikty o wartości człowieka itp. Nie wiem czy ten przedmiot został wprowadzony w tym roku szkolnym ale chyba już parę lat temu
Bardzo pouczające, szkoda tylko że 30 lat temu nie miałam możliwość posłuchać wykładów na temat psychologi wychowania dziecka i wdrożenie ich w życie i rozwój moich dzieci. Pozdrawiam
Słusznie zauwazyłes o posłuszeństwie ale nic poza tym. To jest tylko 1 teoria, to za mało.Ludzie nie potrafią samodzielnie myśleć w dzisiejszych czasach-odeszlismy od Koscioła i kazdy moze byc dzisiaj klechą. Błądzimy. Nie mozna popadac w skrajności a to jest skrajność-moim zdaniem. Teoria jest słuszna ale bez wiedzy mamy skłonność rozciagania teorii na wszystko. Dzieci harują jak woły-to prawda ale nie mozemy nagle zrzucić z siebie odpowiedzialności, bo nie mamy czasu. Dzisiaj przez media mamy paranoję kontroli-wszedzie morderstwa i choroby-dzieci poubierane po zęby w ciepły dzień i wszystko odkażane, gdzie dzieci nie mają szansy rozwinąć odporności-kiedys sie tego nie robiło, tak samo jak nie było az tyle zabiegów cesarskich cięć-gdzie kształtuje się 1 odporność. Dzisiaj dziecko się przewróci i jest narazane na promieniowanie RTG i TK oraz szpitalne zarazki, bo rodzic panikuje a nic się nie dzieje, lekarz dla swietego spokoju zrobi. Jednak dziecko potzebuje naszej opieki-nie musztry. Co więc nalezy zmienić? Przekazywanie tej wiedzy-przez zabawę i rozwój kreatywności, nie jako suche teorie i nie jedynie pozwalajac sie dziecku bawić. Zabijamy kreatywność- same teorie nie pomogą, potrzebny jest rozwoj kreacji poprzez sztukę. Zacznij wreszcie samodzielnie myslec. Ja miałam ogromne szczęście-byłam dzieckiem, któremu pozwolono przejść kilka klas wyzej, bo byłam ciekawa swiata i sama się rozwijalam. Dostawalam od rodziców ksiązki na wyrost-o zwierzętach i nauce, sama nauczylam sie angielskiego, śpiewu, rysunku, czytania-kiedy dzieci nie umiały jeszcze literek. W podstawowce czytałam wszystkie znane księgi świete, legendy ludowe i szukałam podobieństw, a takze ciekawostki naukowe ale dlatego,ze ktoś mi to pokazał-jednak zanoedbałam matematykę, bo się jej bałam, pózniej karanie wzmocniło ten strach, dopiero jako osoba dorosła się jej nauczyłam-bo ktos mi powiedział,ze matematyka to bzdura a nie wielka królowa nauk. Uczylam się sama-inaczej niz w szkole. Zaczynałam od tego co mnie interesowało a potem chciałam to zrozumieć więc szłam przez wszystkie mozliwe nauki,ktore przerastały moje wykształcenie-nauka holistyczna i rozumiałam to-jednak musiałam wracac do podstaw wielokrotnie i weryfikowac je. Solidna baza, podstawy są potrzebne do zrozumienia swiata a od nadmiaru wiedzy mozna zwariować- trzeba malymi kroczkami i po kolei dowiadywac sie pewnych rzeczy i dowiadywac sie,ze to tylko teorie. Nie kazdy jest gotowy na taką wiedzę,bo naprawde moze doprowadzic do pomieszania zmysłów-wielu uczonych zwariowało szukajac potwierdzenia swoich teorii-to nie jest zabawa a dotychczasowy system nie jest az tak bardzo zły-wymaga kilku poprawek. Jednak potrzeba naszej opieki-aby sformułować wiedzę formalną w formę zabawy, w formę gdzie dziecko zamienia się w badacza i odkrywa wazne prawa swiata a program nauczania tak sformulowac aby mogły je odkryć aby je nakierował na to czego szukają i aby odkryły moze jeszcze coś po drodze,aby wzbudzał w nich ciekawość i miały do rozwiazania zagadki ale żeby wiedziały czego mają szukać i same probowaly przez obserwację i eksperymenty formułować prawa natury ale muszą znać pewne granice, jednak żeby nie były one ostateczną wyrocznią i żeby wiedziały,ze moze obecne teorie dotyczace świata to tylko obowiazujące teorie-a nauka holistyczna np jak jest to przedstawiane w interaktywnym muzeum techniki w Wolfzburgu-aby mogło odkrywac powiązania między naukami,a nie tylko rozpatrywać osobno jak w słynnym Solarisie, gdzie brak polaczen miedzy dziedzinami nauki a kazda z nich rozwinęła swoj jezyk i nie są w stanie zrozumiec się nawzajem ale w swiecie nic tak nie wystepuje,wszystko jest polączone i pomieszane. Rozwój sztuki jest potrzebny-bo poprzez sztukę oprocz rozwoju kreatywnosci i samych umiejetnosci muzycznych czy malarskich rozwijamy improwizację-nie narzucając dzieła do wykonania- a improwizacja uczy,ze bląd to nic złego, to tylko interwał, z ktorego mozna stworzyc piekny muzyczny temat i cieszyc sie tym bledem. W sztuce błąd nie występuje i poprzez sztukę wyrażamy tez emocje i uczymy się interpretacji-nas błędnie nauczono,ze istnieje jedyna poprawna i interpretacja dzieła: wiersza, obrazu, lektury, utworu itd a współczesna matura nie wymaga juz w wypracowaniu myślenia i interpretacji tylko wstrzelenia się idealnie w klucz odpowiedzi. Skutkuje to tym,ze potem ludzie kłocą się jako dorosli co jest prawdą a co nie i kto jest bardziej głupi- zapominając o interpretacji i ze to wszystko to tylko czyjeś teorie. Emocje to niestety produkt uboczny kultury też-kształtowany przez np filmy i lektury, przekaz ustny-tak uczy sie nas sposobów zachowania i reagowania-więc ja uwazałabym ze stwierdzeniem,ze emocje ostrzegają nas i informują o potrzebach-co zaklada,ze nie da sie emocji kontrolowac. Da się i nienalezy im ufać. Nasze emocje zostały ukształtowane przez kulturę-nie jest to rzecz biologiczna, przyrodzona. Dzisiaj ludzie za bardzo folgują emocjom-a bez wiedzy formalnej podazają za nimi i za przeczuciami jakie emocje formują, bo nie mają innego drogowskazu- a emocje są rozbuchane do niewyobrazalnego poziomu-ludzie krzyczą na siebie, są agresywni, bo są przekonani, ze w afekcie mogą, rozpaczają i uzalają się nad sobą kiedy wydarza się coś złego-zamiast działać i naprawiać błąď-bo są przekonani,ze tak emocje działają i tak trzeba-a przypomnijmy sobie reakcję aktorów z ulubionego filmu kiedy wydarza się jakaś tragedia-płaczą, krzyczą nie i kopią przedmioty, kiedy ktoś ich skrzywdzi-mszczą się a wszystko konczy się hapiendem. Dziś większość dzieci jest sadzana przez telewizorem i tak uczy się emocji i tego co powinny odczuwać, wcześniej były obowiazukace lektury kształtujace postawy-nie wiemy czym są emocje. Nie bądzmy tego tacy pewni-czy emocje są i powinny być drogowskazem, bo nie wiwmy jak się ukształtowały, poniewaz nikt nie zrobił eksperymentu wychowania dziecka poza kulturą. Były dzieci wychowane przez zwierzęta i one tak odczuwały strach ale nie wiadomo nam nic innego o tym czy odczuwały inne emocje i jak je odczuwały ponieważ mówiły językiem zwierząt. Nie zgadzam się z Michałem, ze inne nauki, które nazwał zewnetrznymi są nieważne-są ważne tylko forma podania jest beznadziejna-suche teorie w oderwaniu od rzeczywistości, liczby i fakty-kiedy nie potrafimy ich analizować. Mój przyjaciel jest matematykiem, ma teraz ponad 60 lat i kiedy uczył swoje wnuczki matematyki w podstawowce nie uczył ich wzorów tylko zauwazania wlasnosci i związkow poniedzy liczbami-one samy w bardzo młodym wieku tworzyły swoje wlasne wzory. Więc meritum sprawy nie tkwi moim zdaniem w nauczaniu psychologii-bo tym sie akurat michał interesuje i w tym temacie czuje sie dobrze i hej psychologia do szkół-jakies elementy mozna by wprowadzic-ale chodzi o rozwój kreatywnosci. Kolejnym błedem myslenia jest stwierdzenie,ze inne nauki jak biologia,fizyka i matematyka-ktora jest jezykiem stworzonym po to aby lepiej zrozumiec wlasnosci swiata-są na zewnatrz poza nami. Nie jestesmy tylko umysłem- duchem i nie ma rozdzielnosci pomiedzy duchem a materią- jestesmy fizycznym, biologicznym i chemicznym stworzeniem a nauka o tym to nauka o nas samych.
Widzę, że jest Pan człowiekiem o bardzo otwartym umyśle. Do takiej mądrości pewnie musiał Pan dojrzeć. Proszę swoim dzieciom też dać dojrzeć. Ponieważ jeżeli nie odpowiada Panu Klient, może Pan zerwać umowę, jest Pan wolnym człowiekiem. Młoda osoba niema takiej wolności, jest uzależniona od uczniów i nauczycieli, którzy potrafią być wyrachowani. I tu nie chodzi tylko o oceny w szkole. Rozumiem chęć tłumaczenia jak bardzo ten świat jest złożony. Ale, czy Pamięta Pan, że Pana rodzice też dawali złote rady, których pewnie nie chciał Pan słuchać? Dopiero po latach te rzeczy stały się oczywiste. Próba wyjaśnienia, że nauczyciel „też może się mylić”, przestworzy tylko same problemy. Niestety. Potem będzie Pan musiał dlaczego ta "Głupia Baba od Polaka" się na nią/niego uwzięła. Nie rozbijałbym „Betonu Polskiego szkolnictwa” własnym dzieckiem. Poza tym, twierdzenie, że niema czegoś takiego jak podział na umysł ścisły/humanistyczny, jest moim zdaniem błędne. Nikt nie sklasyfikował czegoś takiego jak sztywny podział "ścisły/humanistyczny”. Tutaj przecież chodzi o takie przypisanie tak jak Pana: „ja zawsze byłem bardziej mat/fiz”. I to jest dobre - Dziecko się zmotywuje ponieważ "w końcu jest w czymś dobry”. Tak jak u Pana, nie determinuje to jego zawodu. To tak w ramach sprowokowania do dyskusji 😃 Jeszcze 2 rzeczy: Porównuje Pan złożoność dzisiejszego świata do czasów XV w których żył Leonardo ;) Dobrze jest przedstawiać autorytety, ale argumentacja, że taki jeden, akurat jeden z największych wynalazców ludzkości był i ścisły i humanistyczny, to też trochę przesada ;)
Trudności prowadzą do rozwoju, ale to nie znaczy, że należy specjalnie robić sobie lub innym pod górkę. Skąd wiesz, że "Harry Potter" czy jakakolwiek inna książka nie mogą sprawić, że ktoś stanie się lepszym człowiekiem? Jakiś cień dowodu?
To się nazywa rebelia. Niestety zasady są po coś, świat znalazł w tym sposób na "zgodne" istnienie i mimo że jakoś trwa, to jeśli się zagłębić to jest to bagno -to prawda. Niestety na starość dojdzie Pan do wniosku że nie ma co głosić rewolucji to się zawsze kończy wojną.
Wszystko ma jakos ses, tylko trzeba też stawiać granice dziecku. Nie można na wszystko pozwalać ponieważ dziecko potrzebuje troche autorytetu i poznać granice. To wszystko brzmi łatwe jak się slucha Pana, tylko jak to wykonac? Kiedy moze coś zrobić samodzielnie? Jak pokaze ze jest dojrzałe na jego wiek.
Przykład z roślinami bardzo nie trafiony... Krzaczki też się "trenuje" stawia się kijki albo odpowiednio przycina, żeby lepiej kwitły. Ogólnie wykład sekreto=podobny. "Myśl pozytywnie o dziecku". "Uwierz w dziecko". "Nie pozwól żeby blokowało emocje". Reszta to lanie wody.... Strata czasu, naprawdę.
No właśnie, po co przycinać rośliny i je kształtować? To nie jest dla nich naturalne. Czyli zmuszasz roślinę do tego, aby rosła tak jak ty chcesz. Masz oczekiwania co do kwitnienia, ale roślina w naturalnych warunkach może kwitłaby inaczej? Może nie tak efektownie, ale naturalnie dla niej.
Skoro już zagłębiamy się w ukryte znaczenia metafor... Ogrodnik/rolnik zwykle nie działa z altruistycznych pobudek. Jego celem nie jest dobro rośliny tylko pewien korzystny dla niego efekt - np. estetyczny, większa produktywność, czy zwykła wygoda. Są rodzice, którym wydaje się, że wiedzą, co jest dobre dla ich dziecka i planują mu całe życie do najmniejszych szczegółów. W ten sposób zupełnie ignorują jego potrzeby i predyspozycje, jego indywidualność. W ekstremalnych przypadkach może to prowadzić np. do samobójstwa albo do bezdomności, kiedy dziecko nie ma w ogóle przyzwolenia na zaspokojenie swoich potrzeb albo rodzice odbierają mu możliwość osiągnięcia psychicznej samodzielności. Oczywiście, można się temu przeciwstawić, ale nie każdy umie i w żaden sposób nie umniejsza to patologii tego zjawiska i odpowiedzialności rodziców.
Nieodmiennie zadziwia mnie ludzka łatwowierność i łykanie wszystkiego jak gęś kluskę. Gość nawet nie skończył psychologii, nie mówiąc już o psychologii rozwoju, a w tym "wykładzie" sadzi same banały: "pozwólmy dziecku wyrażać emocje, bo to jest bardzo ważne". Ojej, normalnie prawdy objawione! Ludzie to jednak lubią płacić ciężką kasę za wciskanie kitu.
Nie chodzi o to, żeby wierzyć na słowo. Jednak cieszę się, że Pani zwróciła na to uwagę. Pan Michał w swoich artykułach pisał, żeby nie wierzyć na 100% i traktować jako prawdy objawione, ale podważać, sprawdzać i przestać ślepo wierzyć w nieomylność autorytetów ;)
No cóż... pewne rzeczy wydają się oczywiste, ale niektórzy ludzie i tak je ignorują. Jeśli osiągnęłaś wyższy level to wypnij pierś z dumy i idź robić coś konstruktywnego gdzie indziej, zamiast psuć powietrze.
Dzieci się prowadzi do poradni psychologicznych, gdzie wyszukuje się na siłę dysfunkcji, żeby przedstawić w szkole papier i ochronić dzieci przed nieświadomością nauczycieli i poniżającym traktowaniem.
Ciekawe - Pan opowiada, ale kto słucha? Przeważnie kobiety!! Gdzie my żyjemy? Coś nie tak! Gdzie są ojcowie? Jest za dużo kobiet ktore wychowują dzieci. Facet inaczej do wychowania dziecka podchodzi. Jakby mnie tylko mama wychowała to ja bym siedzial w domu i czytal książki, a nie uprawiał różne sporty.
Zupełnie się z Panem nie zgadzam Panie Pasterski. Rzeczy o których Pan mówi niestety sa nieprawdą. To, czy całe życie jesteśmy od kogoś uzależnieni całe życie zależy od świadomości i wynikającej z niej decyzji. Ten wykład zbiór nieprawd. Wstyd
Po pierwsze jak ktoś może nam mówić o podejściu do dziecka skoro sam ich nie ma !! Czytam te komentarze i za głowę się łapie jak się ludzie tobą zachwycają . Ja nie stety chodzi widać ze masz obszerna wiedzę na temat psychologi nie zgadzam się z Tobą . Żaden zdrowo myślący rodzic na sile nie będzie wmawiał dziecku o czym ma myśleć a tym bardziej co ma myśleć . Dziecko to droga osoba i trzeba go traktować na równi z sobą nie kłamać i wyrażać swoją opinie na tematy o które pyta . Mówisz o jakiś skrajnie patologicznych przypadkach a nie o realnych problemach w kontaktach rodzic - dziecko. Jak również to ze chcemy dziecku przekazać np. Wiarę w pana Boga korzenie tego co mu wpoimy w nim zostaną a co on z tym zrobi w życiu dorosłym to jego indywidualne podejście. Czyli co nie uczyć dzieci tradycji bo powinny same mieć wybór co będę świętować a co nie ?? Straciłem ponad godzinę na wykład o niczym .... nie polecam tego filmiku
jestem pod wrażeniem zaprezentowanej wiedzy i spokojnego sposobu jej przekazu
Jestem mama staram sie juz od dłuższego czasu inaczej postępować z moimi skarbami... Staram sie ich wspierac i motywowac i te wskazówki dużo mi dadzą dziękuję 😉
Dziękuję za wykład!
Cieszę się, ze znalazłam Pana, wykład. Wiele w nim mądrości. Słuchalam wraz z 14 letnim synem z duzym zainteresowaniem. Dziękujemy :))
Zgadzam się w pełni z Panem Michałem, że należy skupić się na pracy u podstaw, czyli wspieraniu dzieci i młodzieży w rozwoju. To spowoduje, że wyrosną na silnych psychicznie, świadomych swojej wartości, zdrowych dorosłych ludzi. Jestem zwolenniczką zapobiegania, profilaktyki, świadomego unikania błędów wychowawczych zamiast neutralizowania ich skutków w wieku dorosły, co wydaje mi się znacznie trudniejszym wyzwaniem. Panie Michale, czuję że mam podobną życiową misję.
Genialne, dziękuję! Sporo wiedzy praktycznej! Dzieciątko się urodzi na dniach... cenna wiedza!
Äqss
Brawo👏... jeden z najsensowniejszych akuratnych I uderzających w Sedno wykładów... długo Błądziłam po necie zanim ktoś wszystkie moje myśli wyraził w 1:10:36... Życzę panu powodzenia w realizacji celów i też jestem zdania że psychologia powinna być jednym z pierwszych przedmiotów w szkole... puenta była rewelacyjna🤗
Oby coraz więcej pojawiało się osób, którzy zajmą się modelowaniem edukacji w celu poprawienia jego jakości aby wychowywać lepiej dzieci. Rozwój nie przebiega dobrze gdy my dorośli przekazujemy "gorszej" jakości metody wychowawcze. Bardzo dobry wykład, motywujący i nawiązujący do obecnej sytuacji w edukacji oraz psychologii dziecka.
Pozdrawiam
Myślę, że nie do konca chodzi tu o lepsze metody. Chodzi raczej o to jakim rodzic jest człowiekiem. Sa jakieś dowody na lepszość szkoły demokratycznej? Być może, ja takich nie zaobserwowałem. Czy dzieci od przedszkola lub klas pierwszych potrafią same decydować co będą robić w życiu, czy potrafią się same motywować do ciezkiej pracy, by osiągnąć najwyższy poziom w danej dziedzinie? Nie sądzę. A co z przeciętnymi lub mniej zdolnymi? Tez zostawić wolną rękę, zeby robiły co chcą, tak jak w Summerhill?
Przesluchalam z ogromną uwagą. Zrobiłam notatki a teraz biorę się za zakup Pana książki. Ogromna wiedza merytoryczna połączona z praktycznym zastosowanie. Jestem wdzięczna za ten webinar. Dziękuję!
Fantastyczny wykład... Dziękuję...
Doskonały wykład :-) Kopalnia wiedzy! Każdy nauczyciel i każdy rodzic powinien zapoznać się z tym materiałem.
Nic nie ma o małych dziaciach
Tak wiele i tak ważnych rzeczy do życia!!! Dziękuje !!!
I know im asking the wrong place but does someone know of a trick to get back into an instagram account?
I somehow lost the login password. I appreciate any assistance you can give me
@Dean Darwin instablaster =)
Świetne wystąpienie, konkretnie i rzeczowo - dziękuje :)
L
Dziękuję ❤️
Bardzo ciekawa inicjatywa,otwieranie oczu na potrzeby rozwojowe dziecka,zmiana paradygmatu myślenia.Pozdrawiam serdecznie:)
Świetny wykład. Jasno i przejrzyście, rzeczowo. Super! Jak na razie w Krakowie nie ma Planets, ale mam nadzieję, ze się pojawią.
Jako mama 2 maluchów już od pewnego czasu jestem zafascynowana, i staram się podążać tą ścieżką.
Jako osoba, która pracuje z rodzicami i z dziećmi uczę się by mieć kompetencje przekazywania tej wiedzy.
Świetne, naprawdę. Trzymam za Was kciuki :-)
Koniecznie muszę obejrzeć w wolnej chwili ☺
Uwielbiam gościa😀pozytywny
PRAWDA ze wszystkim się zgadzam. Cudowny wykład.
Świetna robota;)
Mistrzostwo Świat :)
Świetne wystąpienie. Podziwiam Cię za Twoją niesamowitą misję.
Wyklad byl dla mnie zrozumiały i motywujący. Dziękuję bardzo!
Facet który nie ma dzieci mówi innym jak mają wychowywać dzieci😂😂
Osobiście uwazam, iż fajnie by było aby rodzice podjęli inicjatywę nauki dziecka tylu rzeczy ile sami dzadzą radę tzn w zwykłym zyciu codziennym jezeli coś robią np tata remontuje a mama gotuje obiad- niech pokazują to dzieciom i uczą ich tego przez zabawę zamiast zabraniać podchodzić-bo to dla dorosłych albo niezgodne z płcią zamiast zostawiac edukację jedynie szkole lub sadzac dzieci przed komputerem czy telewizorem. Uwaza się,ze dzieci nie powinny pracowac bo są głupie, nie rozumieją i zrobią sobie krzywdę-kiedys dzieci uczono takich rzeczy, zabierano do pracy, na ryby, grzyby, do warsztatu w piwnicy. Nie wiem skad się wzieło przekonanie,ze dzieci powinny sie bawic tylko zabawkami i to dziewczynki lalkami a chłopcy autami. Dlaczego nie pozwalamy dzieciom zabierac glosu w waznych domowych sprawach-znam kilka rodzin, ktore jak podwjmują jakies decyzje o wakacjach, wydatkach czy czymkolwiek to organizują rodzinną konferencję z udziałem dzieci gdzie one mogą sie swobodnie wypowiedzieć. Wiele rodzin uczy dzieci sprzątania wbrew przekonaniu,ze dzieci są za małe i pownny się tylko bawić. Ja jako dziecko chodziłam do pracy nie tylko do rodziców i próbowalam robic to co oni bawiąc sie ale takze do cioci wujków itd i tak poznawałam swiat. Jak jechalam na wies uczylam sie karmic zwierzatka i sprzatac ich zagrody. Natomiast dla dorastajacego mlodego czlowieka wazny jest wybór zawodu i drogi zyciowej-istotne są wolontariaty i bezpłatne staze aby mógł się dowiedziec czy rzeczywiscie chce to robic i ma okres ochronny a takze opiekę rodziców. Ważne jest aby wysyłac dzieci nie tylko na zajęcia dodatkowe ale takze do pracy, chocby na cwierc etatu czy do pracy wakacyjnej, zeby sobie zarobily na drogi telefon czy konsolę i uczyly oszczedzac i odraczac gratyfikację-co wg badan podnosi inteligencję dziecka a takze co najwazniejsze uczy samokontroli co ochrania je przed popadnięciem w nałogi i mysleniem nalogowym nie tylko w stosunku do rzeczy i substancji psychoaktywnych ale takze do osób. Jest dużo instytucji wspierajacych rozwój dziecka i są dofinansowane przez panstwo-domy kultury, WOPR, GOPR, OSP. Warto tam wysyłac dorastające dzieci, tam nauczą się naprawdę wielu rzeczy i dyscypliny. Nie warto myśleć: mój biedny Kamilek ma tyle nauki przed maturą niech nic nie robi biedak zrobię mu obiadek, posprzątam i niech sobie siedzi zamkniety w pokoju bez nadzoru-a in tam gra w gry i kłamie,ze się uczy. Dziecko jest za slabe aby samemu odeprzeć pokusy współczesnego świata. Dlatego ostroznie z takim podejsciem. O ile mozna je zastosowac do dzieci w wieku przedszkolnym i to tez nie w 100% tylko z zachowaniem rozsadku w miejsce huraoptymimzmu to przy młodzianach wychowanych na zabawkach-chcesz to masz albo masz zabawke jako nagrodę trzeba byc ostroznym aby nie popadły w nałogi. Miejskie domy kultury mają szeroki wahlarz zajęć: teatralne, plastyczne, krawieckie, myzyczne, sportowe, dziennikarskie a nawet sztuki walki. Dzieci lubią i potrzebuja siw uczyc nowych rzeczy. W duzych miastach wielu rodziców sami lącza sie w grupy i organizują takie zajęcia dla dzieci w zakeznosci od tego co oferuje region: organizują spotkania z leśniczym w lesie albo wycieczkę do remizy, muzeum, szlakiem historycznym-gdy ktorys rodzic się interesuje lub organizują w domach zajęcia sami-jedna rodzina bierze wszystkie dzieci raz na np 2 tyg i organizuje im ciekawe zajęcia i zabawy albo rodzice opowiadają na czym polega ich praca przynosząc jakiea fanty z pracy-dzieci uwielbiają słuchać o takich rzeczach. Nie trzeba rewolucji systemu edukacji zeby coś zmienić-mozna zacząć juz teraz cos robic wspólnie zamiast się kłócić, ze syn tej pani powiedział brzydko o moim i na tym się koncentrować. Dzisiaj normy unijne poprzewracały nam w glowach-nie wolno tego i tamtego i zeby dziecko np mogło sprobować szyć ubranka dla lalek-co kiedyś było normą-musi mieć ukonczone iles lat kask i nadzór specjalisty szwacza,za którego trzeba słono zapłacić. Nie dajmy się zwariować! W moim mieście są organizowane półkolonie miejskie dla biednych rodzin z szeregiem zajęć: od żeglarstwa, przez wspinaczkę po go-karty, miejski basen dofinansowuje naukę pływania lub robią to rodzice innych dzieci zabierając na basen także bąble znajomych. Nie wiem kiedy tak bardzo spadło społeczne zaufanie do innych,ze trzeba mieć masę dyplomów aby kogos czegoś nauczyć? Podam przykład Niemców, ktorzy mają ogromny problem bo wiekszosc dzieci nie potrafi pływać, obwiniają za to szkoły a gazety rozpisują się,ze potrzeba iles tam miliardów aby to zmienić-a wystarczy aby rodzice wzięli odpowiedzialnosc i zaczeli sami uczyc dzieci. Pomysl, moze nie potrzebujesz w tej chwili supernowego auta zeby zaimponowac sąsiadom czy wiekszego telewizora albo egzotycznej wycieczki-moze lepiej uzbierac na takie dofinansowane kolonie dla dziecka zamiast wysyłac je znowu do dziadków na wieś albo poprostu znaleźć czas i całą rodziną pojechać gdzieś pod namiot. Jest jeszcze harcerstwo-wciąż żyje. Jest sporo możliwości wystarczy się zainteresowac, przejąć inicjatywę zamiast narzekac na zły system nauczania.
Jestem pod wrażeniem... Doskonały materiał dla rodziców i przede wszystkim dla nauczycieli... :)
Bardzo mądry wykład, dzięki Michał że się tym podzieliłeś ;) szczególnie mnie zainspirowała prawda że popełnianie błędów jest DOBRE i świadomość konsekwencji, która jest mega ważna :)
Cieszę się, że poruszyłeś temat państwowej oświaty jako narzędzie stosowane w celach politycznych i konieczności jej reformy. Dobrze, że oferujesz coś w zamian. Ja nawet poszedłbym dalej i w kompromisu zostawił państwowe szkoły np do końca podstawówki albo nauczania początkowego, gdzie poprostu by uczono podstaawowej wiedzy potrzebnej do życia czyli umiejętność mówienia, czytania, pisania i liczenia, dalej już rodzice decydują gdzie i czy w ogóle posłać swoje dziecko i wtedy takie prywatne szkoły poprostu by rywalizowały programem i poziomem nauczania. Np jeśli dziecko ma talent do matematyki to idzie do takiej szkoły gdzie kładzie się na nią duży nacisk i nie musi się uczyć np recytowania wierszy co w zycoi w oogole mu nie będzie potrzebne
Mieszkam w Niemczech mój syn jest teraz w 1 klasie szkoły podstawowej i chciałem powiedzieć że tutaj jest lekcja nazywa się to Lu BO (Kompetencja Społeczna) dosłownie przetłumaczone i na tej właśnie lekcji uczą dzieci tego o czym Pan mówi jak radzić sobie z uczuciami jak rozwiązywać konflikty o wartości człowieka itp. Nie wiem czy ten przedmiot został wprowadzony w tym roku szkolnym ale chyba już parę lat temu
Bardzo pouczające, szkoda tylko że 30 lat temu nie miałam możliwość posłuchać wykładów na temat psychologi wychowania dziecka i wdrożenie ich w życie i rozwój moich dzieci. Pozdrawiam
Oby psychologia weszła do szkół jak najszybciej.To zaowocuje w przyszłości.
Zależy jaka psychologia i do jakiej szkoly by trafiła...
MEGA przekaz!!! BRAWO!!!
Super wykład. Bardzo inspirujący 😊
❣️❣️❣️❣️
A moze cos o dzieciach samotnych rodzicow? Dziekuje !!!
Znajdź sobie chłopa
Co myślisz o wpływie internetu na dzieci i uczniów (?)
Dziękuję za wykład, ❤️
Chciałabym pracować w takiej szkole "alternatywnej"
Gdzie szukać informacji o warsztatach dla dzieci?
Fantastyczny wykład .Jestem mamą dwójki chłopców ,marzę o takiej szkole .
niestety w szkole dalej posłuszeństwo! nie mogę z tym się pogodzić jako rodzic bo moje dzieci w domu mają prawo wyboru
Wartościowy wykład
Słusznie zauwazyłes o posłuszeństwie ale nic poza tym. To jest tylko 1 teoria, to za mało.Ludzie nie potrafią samodzielnie myśleć w dzisiejszych czasach-odeszlismy od Koscioła i kazdy moze byc dzisiaj klechą. Błądzimy. Nie mozna popadac w skrajności a to jest skrajność-moim zdaniem. Teoria jest słuszna ale bez wiedzy mamy skłonność rozciagania teorii na wszystko. Dzieci harują jak woły-to prawda ale nie mozemy nagle zrzucić z siebie odpowiedzialności, bo nie mamy czasu. Dzisiaj przez media mamy paranoję kontroli-wszedzie morderstwa i choroby-dzieci poubierane po zęby w ciepły dzień i wszystko odkażane, gdzie dzieci nie mają szansy rozwinąć odporności-kiedys sie tego nie robiło, tak samo jak nie było az tyle zabiegów cesarskich cięć-gdzie kształtuje się 1 odporność. Dzisiaj dziecko się przewróci i jest narazane na promieniowanie RTG i TK oraz szpitalne zarazki, bo rodzic panikuje a nic się nie dzieje, lekarz dla swietego spokoju zrobi. Jednak dziecko potzebuje naszej opieki-nie musztry. Co więc nalezy zmienić? Przekazywanie tej wiedzy-przez zabawę i rozwój kreatywności, nie jako suche teorie i nie jedynie pozwalajac sie dziecku bawić. Zabijamy kreatywność- same teorie nie pomogą, potrzebny jest rozwoj kreacji poprzez sztukę. Zacznij wreszcie samodzielnie myslec. Ja miałam ogromne szczęście-byłam dzieckiem, któremu pozwolono przejść kilka klas wyzej, bo byłam ciekawa swiata i sama się rozwijalam. Dostawalam od rodziców ksiązki na wyrost-o zwierzętach i nauce, sama nauczylam sie angielskiego, śpiewu, rysunku, czytania-kiedy dzieci nie umiały jeszcze literek. W podstawowce czytałam wszystkie znane księgi świete, legendy ludowe i szukałam podobieństw, a takze ciekawostki naukowe ale dlatego,ze ktoś mi to pokazał-jednak zanoedbałam matematykę, bo się jej bałam, pózniej karanie wzmocniło ten strach, dopiero jako osoba dorosła się jej nauczyłam-bo ktos mi powiedział,ze matematyka to bzdura a nie wielka królowa nauk. Uczylam się sama-inaczej niz w szkole. Zaczynałam od tego co mnie interesowało a potem chciałam to zrozumieć więc szłam przez wszystkie mozliwe nauki,ktore przerastały moje wykształcenie-nauka holistyczna i rozumiałam to-jednak musiałam wracac do podstaw wielokrotnie i weryfikowac je. Solidna baza, podstawy są potrzebne do zrozumienia swiata a od nadmiaru wiedzy mozna zwariować- trzeba malymi kroczkami i po kolei dowiadywac sie pewnych rzeczy i dowiadywac sie,ze to tylko teorie. Nie kazdy jest gotowy na taką wiedzę,bo naprawde moze doprowadzic do pomieszania zmysłów-wielu uczonych zwariowało szukajac potwierdzenia swoich teorii-to nie jest zabawa a dotychczasowy system nie jest az tak bardzo zły-wymaga kilku poprawek. Jednak potrzeba naszej opieki-aby sformułować wiedzę formalną w formę zabawy, w formę gdzie dziecko zamienia się w badacza i odkrywa wazne prawa swiata a program nauczania tak sformulowac aby mogły je odkryć aby je nakierował na to czego szukają i aby odkryły moze jeszcze coś po drodze,aby wzbudzał w nich ciekawość i miały do rozwiazania zagadki ale żeby wiedziały czego mają szukać i same probowaly przez obserwację i eksperymenty formułować prawa natury ale muszą znać pewne granice, jednak żeby nie były one ostateczną wyrocznią i żeby wiedziały,ze moze obecne teorie dotyczace świata to tylko obowiazujące teorie-a nauka holistyczna np jak jest to przedstawiane w interaktywnym muzeum techniki w Wolfzburgu-aby mogło odkrywac powiązania między naukami,a nie tylko rozpatrywać osobno jak w słynnym Solarisie, gdzie brak polaczen miedzy dziedzinami nauki a kazda z nich rozwinęła swoj jezyk i nie są w stanie zrozumiec się nawzajem ale w swiecie nic tak nie wystepuje,wszystko jest polączone i pomieszane. Rozwój sztuki jest potrzebny-bo poprzez sztukę oprocz rozwoju kreatywnosci i samych umiejetnosci muzycznych czy malarskich rozwijamy improwizację-nie narzucając dzieła do wykonania- a improwizacja uczy,ze bląd to nic złego, to tylko interwał, z ktorego mozna stworzyc piekny muzyczny temat i cieszyc sie tym bledem. W sztuce błąd nie występuje i poprzez sztukę wyrażamy tez emocje i uczymy się interpretacji-nas błędnie nauczono,ze istnieje jedyna poprawna i interpretacja dzieła: wiersza, obrazu, lektury, utworu itd a współczesna matura nie wymaga juz w wypracowaniu myślenia i interpretacji tylko wstrzelenia się idealnie w klucz odpowiedzi. Skutkuje to tym,ze potem ludzie kłocą się jako dorosli co jest prawdą a co nie i kto jest bardziej głupi- zapominając o interpretacji i ze to wszystko to tylko czyjeś teorie. Emocje to niestety produkt uboczny kultury też-kształtowany przez np filmy i lektury, przekaz ustny-tak uczy sie nas sposobów zachowania i reagowania-więc ja uwazałabym ze stwierdzeniem,ze emocje ostrzegają nas i informują o potrzebach-co zaklada,ze nie da sie emocji kontrolowac. Da się i nienalezy im ufać. Nasze emocje zostały ukształtowane przez kulturę-nie jest to rzecz biologiczna, przyrodzona. Dzisiaj ludzie za bardzo folgują emocjom-a bez wiedzy formalnej podazają za nimi i za przeczuciami jakie emocje formują, bo nie mają innego drogowskazu- a emocje są rozbuchane do niewyobrazalnego poziomu-ludzie krzyczą na siebie, są agresywni, bo są przekonani, ze w afekcie mogą, rozpaczają i uzalają się nad sobą kiedy wydarza się coś złego-zamiast działać i naprawiać błąď-bo są przekonani,ze tak emocje działają i tak trzeba-a przypomnijmy sobie reakcję aktorów z ulubionego filmu kiedy wydarza się jakaś tragedia-płaczą, krzyczą nie i kopią przedmioty, kiedy ktoś ich skrzywdzi-mszczą się a wszystko konczy się hapiendem. Dziś większość dzieci jest sadzana przez telewizorem i tak uczy się emocji i tego co powinny odczuwać, wcześniej były obowiazukace lektury kształtujace postawy-nie wiemy czym są emocje. Nie bądzmy tego tacy pewni-czy emocje są i powinny być drogowskazem, bo nie wiwmy jak się ukształtowały, poniewaz nikt nie zrobił eksperymentu wychowania dziecka poza kulturą. Były dzieci wychowane przez zwierzęta i one tak odczuwały strach ale nie wiadomo nam nic innego o tym czy odczuwały inne emocje i jak je odczuwały ponieważ mówiły językiem zwierząt. Nie zgadzam się z Michałem, ze inne nauki, które nazwał zewnetrznymi są nieważne-są ważne tylko forma podania jest beznadziejna-suche teorie w oderwaniu od rzeczywistości, liczby i fakty-kiedy nie potrafimy ich analizować. Mój przyjaciel jest matematykiem, ma teraz ponad 60 lat i kiedy uczył swoje wnuczki matematyki w podstawowce nie uczył ich wzorów tylko zauwazania wlasnosci i związkow poniedzy liczbami-one samy w bardzo młodym wieku tworzyły swoje wlasne wzory. Więc meritum sprawy nie tkwi moim zdaniem w nauczaniu psychologii-bo tym sie akurat michał interesuje i w tym temacie czuje sie dobrze i hej psychologia do szkół-jakies elementy mozna by wprowadzic-ale chodzi o rozwój kreatywnosci. Kolejnym błedem myslenia jest stwierdzenie,ze inne nauki jak biologia,fizyka i matematyka-ktora jest jezykiem stworzonym po to aby lepiej zrozumiec wlasnosci swiata-są na zewnatrz poza nami. Nie jestesmy tylko umysłem- duchem i nie ma rozdzielnosci pomiedzy duchem a materią- jestesmy fizycznym, biologicznym i chemicznym stworzeniem a nauka o tym to nauka o nas samych.
Widzę, że jest Pan człowiekiem o bardzo otwartym umyśle. Do takiej mądrości pewnie musiał Pan dojrzeć.
Proszę swoim dzieciom też dać dojrzeć. Ponieważ jeżeli nie odpowiada Panu Klient, może Pan zerwać umowę, jest Pan wolnym człowiekiem. Młoda osoba niema takiej wolności, jest uzależniona od uczniów i nauczycieli, którzy potrafią być wyrachowani. I tu nie chodzi tylko o oceny w szkole.
Rozumiem chęć tłumaczenia jak bardzo ten świat jest złożony. Ale, czy Pamięta Pan, że Pana rodzice też dawali złote rady, których pewnie nie chciał Pan słuchać? Dopiero po latach te rzeczy stały się oczywiste.
Próba wyjaśnienia, że nauczyciel „też może się mylić”, przestworzy tylko same problemy. Niestety. Potem będzie Pan musiał dlaczego ta "Głupia Baba od Polaka" się na nią/niego uwzięła.
Nie rozbijałbym „Betonu Polskiego szkolnictwa” własnym dzieckiem.
Poza tym, twierdzenie, że niema czegoś takiego jak podział na umysł ścisły/humanistyczny, jest moim zdaniem błędne. Nikt nie sklasyfikował czegoś takiego jak sztywny podział "ścisły/humanistyczny”. Tutaj przecież chodzi o takie przypisanie tak jak Pana: „ja zawsze byłem bardziej mat/fiz”. I to jest dobre - Dziecko się zmotywuje ponieważ "w końcu jest w czymś dobry”. Tak jak u Pana, nie determinuje to jego zawodu.
To tak w ramach sprowokowania do dyskusji 😃
Jeszcze 2 rzeczy:
Porównuje Pan złożoność dzisiejszego świata do czasów XV w których żył Leonardo ;)
Dobrze jest przedstawiać autorytety, ale argumentacja, że taki jeden, akurat jeden z największych wynalazców ludzkości był i ścisły i humanistyczny, to też trochę przesada ;)
A co my jako rodzice mamy zrobić,przecież już od przedszkola uczą ślepego posluszenstwa
Moj 9 letni syn czesto sie zlosci i placze w szkole co mam z tym robic bo nauczyciele zwracaja mi uwage o synu ze zle sie zachowuje
no na pewno nie zostawiać z TV na godziny, u mnie dzieciaki dużo bawią się np. klockami, mam takie od plus plus
Nic lepiej nie buduje dojrzałości jak trudności. Nikt nie będzie lepszym człowiekiem, tylko dlatego, że pozna empatię z lektury Harry Potter
Trudności prowadzą do rozwoju, ale to nie znaczy, że należy specjalnie robić sobie lub innym pod górkę. Skąd wiesz, że "Harry Potter" czy jakakolwiek inna książka nie mogą sprawić, że ktoś stanie się lepszym człowiekiem? Jakiś cień dowodu?
To się nazywa rebelia. Niestety zasady są po coś, świat znalazł w tym sposób na "zgodne" istnienie i mimo że jakoś trwa, to jeśli się zagłębić to jest to bagno -to prawda. Niestety na starość dojdzie Pan do wniosku że nie ma co głosić rewolucji to się zawsze kończy wojną.
Psicologii mozna się uczyc w szkole na literaturze
Wszystko ma jakos ses, tylko trzeba też stawiać granice dziecku. Nie można na wszystko pozwalać ponieważ dziecko potrzebuje troche autorytetu i poznać granice. To wszystko brzmi łatwe jak się slucha Pana, tylko jak to wykonac? Kiedy moze coś zrobić samodzielnie? Jak pokaze ze jest dojrzałe na jego wiek.
Czemu tak mało o 3, 4 latach? ?
Pierwsze 10 minut wstępu można pominąć
Ma Pan rację .Bo dziewczynki bardzo wrażliwe sobie w tej sadystycznej rzeczywistości sobie nie radzą.
Przydługi wstęp ...
Przykład z roślinami bardzo nie trafiony... Krzaczki też się "trenuje" stawia się kijki albo odpowiednio przycina, żeby lepiej kwitły.
Ogólnie wykład sekreto=podobny. "Myśl pozytywnie o dziecku". "Uwierz w dziecko". "Nie pozwól żeby blokowało emocje". Reszta to lanie wody.... Strata czasu, naprawdę.
No właśnie, po co przycinać rośliny i je kształtować? To nie jest dla nich naturalne. Czyli zmuszasz roślinę do tego, aby rosła tak jak ty chcesz. Masz oczekiwania co do kwitnienia, ale roślina w naturalnych warunkach może kwitłaby inaczej? Może nie tak efektownie, ale naturalnie dla niej.
zgadzam się z opinią powyżej!
Skoro już zagłębiamy się w ukryte znaczenia metafor... Ogrodnik/rolnik zwykle nie działa z altruistycznych pobudek. Jego celem nie jest dobro rośliny tylko pewien korzystny dla niego efekt - np. estetyczny, większa produktywność, czy zwykła wygoda. Są rodzice, którym wydaje się, że wiedzą, co jest dobre dla ich dziecka i planują mu całe życie do najmniejszych szczegółów. W ten sposób zupełnie ignorują jego potrzeby i predyspozycje, jego indywidualność. W ekstremalnych przypadkach może to prowadzić np. do samobójstwa albo do bezdomności, kiedy dziecko nie ma w ogóle przyzwolenia na zaspokojenie swoich potrzeb albo rodzice odbierają mu możliwość osiągnięcia psychicznej samodzielności. Oczywiście, można się temu przeciwstawić, ale nie każdy umie i w żaden sposób nie umniejsza to patologii tego zjawiska i odpowiedzialności rodziców.
Rodzic jako bardziej doświadczony a dziecko jako mniej doświadczone nie mogą być na równi.
Tak, ale to nie oznacza, że rodzic wszystko wie lepiej, że dziecko jest dla rodzica i wszystko musi być po myśli rodzica.
Nieodmiennie zadziwia mnie ludzka łatwowierność i łykanie wszystkiego jak gęś kluskę. Gość nawet nie skończył psychologii, nie mówiąc już o psychologii rozwoju, a w tym "wykładzie" sadzi same banały: "pozwólmy dziecku wyrażać emocje, bo to jest bardzo ważne". Ojej, normalnie prawdy objawione! Ludzie to jednak lubią płacić ciężką kasę za wciskanie kitu.
Nie chodzi o to, żeby wierzyć na słowo. Jednak cieszę się, że Pani zwróciła na to uwagę. Pan Michał w swoich artykułach pisał, żeby nie wierzyć na 100% i traktować jako prawdy objawione, ale podważać, sprawdzać i przestać ślepo wierzyć w nieomylność autorytetów ;)
PS. Tak na marginesie dodam, iż Pan Michał stara się cały czas sam doskonalić. Pozdrawiam!
No cóż... pewne rzeczy wydają się oczywiste, ale niektórzy ludzie i tak je ignorują. Jeśli osiągnęłaś wyższy level to wypnij pierś z dumy i idź robić coś konstruktywnego gdzie indziej, zamiast psuć powietrze.
Dzieci się prowadzi do poradni psychologicznych, gdzie wyszukuje się na siłę dysfunkcji, żeby przedstawić w szkole papier i ochronić dzieci przed nieświadomością nauczycieli i poniżającym traktowaniem.
Ciekawe - Pan opowiada, ale kto słucha? Przeważnie kobiety!! Gdzie my żyjemy? Coś nie tak! Gdzie są ojcowie? Jest za dużo kobiet ktore wychowują dzieci. Facet inaczej do wychowania dziecka podchodzi. Jakby mnie tylko mama wychowała to ja bym siedzial w domu i czytal książki, a nie uprawiał różne sporty.
Zupełnie się z Panem nie zgadzam Panie Pasterski. Rzeczy o których Pan mówi niestety sa nieprawdą. To, czy całe życie jesteśmy od kogoś uzależnieni całe życie zależy od świadomości i wynikającej z niej decyzji. Ten wykład zbiór nieprawd. Wstyd
Po pierwsze jak ktoś może nam mówić o podejściu do dziecka skoro sam ich nie ma !! Czytam te komentarze i za głowę się łapie jak się ludzie tobą zachwycają . Ja nie stety chodzi widać ze masz obszerna wiedzę na temat psychologi nie zgadzam się z Tobą . Żaden zdrowo myślący rodzic na sile nie będzie wmawiał dziecku o czym ma myśleć a tym bardziej co ma myśleć . Dziecko to droga osoba i trzeba go traktować na równi z sobą nie kłamać i wyrażać swoją opinie na tematy o które pyta . Mówisz o jakiś skrajnie patologicznych przypadkach a nie o realnych problemach w kontaktach rodzic - dziecko.
Jak również to ze chcemy dziecku przekazać np. Wiarę w pana Boga korzenie tego co mu wpoimy w nim zostaną a co on z tym zrobi w życiu dorosłym to jego indywidualne podejście. Czyli co nie uczyć dzieci tradycji bo powinny same mieć wybór co będę świętować a co nie ?? Straciłem ponad godzinę na wykład o niczym .... nie polecam tego filmiku
❣️❣️❣️❣️