Oczywiście, że czekam na tytuły gier, które zmieniły WASZE życia. (I tylko nie mówcie, że takich nie ma...) Jeszcze dwie ważne rzeczy! Pierwsza - tak jak wspominam we wstępie, to nie jest ranking hierarchiczny, tj. kolejność nie ma znaczenia I druga rzecz, w opisie pod filmem👆znajdziecie linki do materiałów wspomnianych w odcinku.
Ja tam nie wyobrażam sobie życia bez najważniejszej i najlepszej gry w historii gier bez podziału na kategorie czyli Heroes 3. Z Survival horrorów to dla mnie tylko Alien Isolation - nie ma lepszej i nigdy nie będzie. Dead Space przy Izolacji to...nawet nie można tego porównywać. AOE, GTA 2 i 3, HalfLife 1 i 2, Starcraft, Hitman czy Project IGI. Colin McRea Rally 2. No i najwazniejsza gra ale nie na PC i to nie jedena gra, a dziesiątki czyli POKEMON zaczynając od RED kończać na Scarlet.
Driver Tony Hawk's Pro Skater 2 MDK 2 ONI Legacy of Kain: Soul Reaver Soul Reaver 2 American McGee's Alice Enclave Powiem jeszcze jedną rzecz do tych wszystkich mugolskich lemingów o mentalności Inżyniera Mamonia. Z własnego doświadczenia wiem, że najlepsze gry jakie kiedykolwiek powstały, znajdują się w ogromnej szufladzie, podpisanej jako ABANDONWARE. Abandonware to ponad 98 procent wszystkich gier, jakie ukazały się na wszystkie możliwe platformy, a mam na myśli tytuły porzucone przez developerów, od dawna nie wspierane i niedostępne w normalnej sprzedaży, oraz zapomniane przez szare masy.
potrzebujemy WINCYJ takich pięknych materiałów. Jak nikt na swiecie opowiadasz o gracch. Podczas jazdy samochodem nie raz odtwarzam sobie Twój esej o dark souls.... naprawde dzieło życia ;) pięknie opowiadasz i czekam osobiście na wiele wiele więcej :) podobnie jak gameplaye z omawianiem swiatów :) Pozdrawiam serdecznie
Dla mnie pierwszą grą - a właściwie serią - na punkcie której kompletnie oszalałam był Thief. Uwielbiałam jego mroczny klimat, jego sarkastycznego bohatera-samotnika, lore, wspaniałe pomysły fabularne… uczyłam się na tych gierkach angielskiego. Do tego stopnia, że spisywałam ze słuchu dialogi i pokazywałam je lektorce ze szkoły językowej, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, o czym postaci rozmawiają i jakich słów do tego używają ☺️ Z innych tytułów był jeszcze Baldur’s Gate, Warcraft III, Gothic… Całe moje dzieciństwo 🥰
Mój rocznik to '86 i gry zawsze stanowiły nieodzowna część życia. Wspomnienia wiążą się nawet nie tyle z samymi grami, co z ludźmi z którymi w nie grałem. 1991 - Zaczęło się od Commodore 64, które pamiętam dziś " jak przez mgłę" około . To był chyba jedyny taki okres, kiedy grał ze mną mój ojciec. Jungle Hunt (1982) i Commando (1985) pamiętam najlepiej, choć były tam jeszcze 2 gry - statki (gdzie podobnie do wersji papierowej zaznaczało się pola tylko animacje trafień robiły wrażenie) oraz olimpiada ( zniszczyłem z sąsiadem chyba ze 3 dżojstiki na tej grze). Co do samego sprzętu zastanawiam się dalej jak to możliwe, że czasem wybierałem czekanie i przewijanie na magnetofonie kasetowym taśmy z grami zamiast olać to i iść pograć w nogę na podwórku. 1994 - Pegasus kupiony na komunię przez moją babcię. W zestawie był pistolet do Duck Hunt (1987) i 2 słabej jakości pady, które o dziwo wytrzymały parę lat. Poza standardowymi grami jak Mario (1985), Donkey Kong (1981), Ice Climbers (1985) i Battle City (1985), były też takie "perełki" jak Double Dragon III (1990) - gra, w którą przegrałem z kuzynem więcej godzin niż w uwielbianą do dziś Contrę (1990). O dziwo, mimo że miałem te wszystkie Cartrige z 99999 grami to najcieplej wspominam grę Goal 3 - podróbę Kunio-Kun Soccer (1993). W samej grze nie miało się wpływu prawie na nic, a i tak był to jedyny tytuł w który każdy chciał grać. Gole - gdzie piłka zmieniała się w banana/rybę, tornada na planszy na przemian z piorunami. Fantazja poniosła twórców. 1995 - Kiedy pojawiały się w mojej okolicy pierwsze PCty ja przez kilka lat zagrywałem się na Amidze. Uruchamianie gry z poziomu Norton Commandera weszło w krew. Z gier w pamięci zapadły mi : Lotus III (1992) - ściganka, gdzie zebrane po drodze paliwo odgrywało kluczową rolę. Franko (1994) - pierwsza polska gra, którą przeszedłem. Prince of Persia (1989) - do dziś pamiętam pojedynki na miecze z Wezyrem, odpadające platformy i pułapki najeżona kolcami, które nie raz odbierały mi życie. 1997 - Mój pierwszy PCet. Z dyskiem 3,2 GB i Kartą Graficzną z jedym z pierwszych akceleratorów 3dfx - VooDoo, który szybko wymieniłem na VooDoo 2. Miałem na nim zainstalowane od nowości pirackie wersje Warcraft 2 (1996), Jazz Jackrabbit (1994) i Worms (1995). Sam ogrywałem głównie Warcrafta, gdzie szybko pojąłem jak fajnie anihiluje się ludzi przy pomocy orków. Znajomi przychodzili na Wormsy, a brat ogrywał platformówki. Pamiętam jak kupowałem CD-Action by poogrywać te dołączane do gazety dema. Później nadszedł czas strzelanek (FPS) i nic nie było już takie jak wcześniej. Duke Nukem 3d (1996) i Quake (1996) z niezapomnianą ścieżką dźwiękową Trenta Reznora z NIN zmieniły wszystko. Nie pamiętam, by jakakolwiek późniejsza strzelanka zrobiła na mnie takie wrażenie. 1998 - Game Boy Color. Do czasu aż nie wymusiłem na wakacjach we Włoszech na mojej mamie kupna gameboy'a jedyne przenośne "konsole" które znałem, to te 20inOne ze sklepów z zabawkami i rosyjskie "jajeczka". Wcześniej kuzyn dostał na komunię biało-czarnego Gameboya, grałem na nim tylko kilka razy w Fifę'97 (1996) i Tetrisy, Looney Tunes oraz Asterixa. Na moim, którego mam do dziś ogrywałem Pokemon Red (1996), wymieniałem się na koloniach z innym dzieciakiem, który miał wersję Blue. Był też Spider-Man (1990) i Metal Gear Solid (2000). Z czasem wychodziło tam nawet GTA, choć nie pamiętam już tej gry za dobrze. 1999 - Kolejny PCet już z większą pamięcią, szybszym dyskiem i kartą Geforce 256. Co jakiś czas trzeba było wymieniać podzespoły, bo technologia zmieniała się w zastraszającym tempie. Od tego czasu zaczęło mi się to zlewać w jedną masę. Pamiętam jednak dobrze gry takie jak : Sim City 3000 (1999) - zaraził mnie budowaniem miasta kumpel Kacper z gimnazjum, Age of Empires 2 (1999) - wydałem na edycję kolekcjonerską 350 zł przy ówczesnej płacy minimalnej 670 zł/msc. W pamięć zapadły mi jeszcze Half Life (1999) z grafiką nie z tego świata, Max Payne (2001) - z mrocznym klimatem i bullet timem oraz Mafia (2002) - którą razem z kumplem Karolem przechodziliśmy na wyścigi. Podobała mi się bardziej niż jakiekolwiek GTA. Może tylko GTA Vice City (2002) trzymało poziom. Poza tym oczywiście seria Fifa i PES. Przygodówki jak Książę i Tchórz, Neverhood, Ace Ventutra, Monkey Island czy Hopkins FBI. I jeszcze RPG jak Morrowind, Oblivion, Gothic, Baldurs Gate, Neverwinter Nights, Diablo i Wiedźmin. Nie ominęły mnie te wszystkie DSJ, Simsy, Black&White, XIII, Metro, Wolfenstein, NFS etc. Za dużo by pisać... Z czasem studia i praca zaczęły zajmować coraz więcej czasu, a gry komputerowe wyparły gry planszowe. Przez te wszystkie lata ominęła mnie mania na PSX/X-Boxy i wiem, że jestem z grami "do tyłu" Ostatnio (od 2017) staram się to nadrobić przy pomocy Nintendo Switch. Uwielbiam wszystko ze stajni Mario ( Odyssey, Kart, Smash, Tennis, 3d World, U). Mam na Switcha może ze 100 gier, a gram jak mam chwilę w 10, a może i nie. To tyle co do gier, które wpłynęły na moje życie. Świetnie spędzony czas z bliskimi mi ludźmi. Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały :)
Dokładnie,wazniejsi bili ludzie z którymi się w gry gralo w dzieciństwie. To oni nas nakręcili,rywalizacja ciągła w PES TEKKENA , Tony Hawka...to było najważniejsze
Świetny materiał, dużo wspaniałych tytułów, które też darzę jakimś specjalnym uczuciem, ale i tak największy uśmiech wywołało we mnie miejsce pierwsze. Cieszę się bardzo, że mamy te same poglądy na TloU Part II, bo mimo, że wiem jak duży fanbase ma ta gra czasem dalej czuję się częścią mniejszości gdy tak ją wychwalam. Dla mnie to po prostu arcydzieło nie tylko wśród gier, ale każdego dostępnego medium i twór niepowtarzalny, wyjątkowy. Coś co zostanie ze mną do końca życia. Do tej pory bardzo lubiłem jedynkę (choć znałem ją tylko z oglądania walkthrough na TH-cam za dawnych czasów), a na dwójkę miałem wielki hype ale przez brak konsoli mogłem tylko słuchać masy gównoburz w internecie bez sprawdzenia samemu o co w tym wszystkim chodzi. Od stycznia tego roku udało mi się uzyskać dostęp do konsoli i dwukrotnie ukończyłem jedynkę, a kilka dni temu przeszedłem Part II po raz czwarty. Jeszcze nigdy nie zabrałem się za gre ponownie, od razu po przejściu, a tu dokonałem tego 4 razy w ciągu kilku miesięcy (w tym raz na Grounded). To co ten tytuł ze mną zrobił to jest coś z czym się do tej pory nie spotkałem. Już po RDR2, Wiedźminie 3, The Sopranos czy Breaking Bad miałem pustkę, którą ciężko było zastąpić, ale to nic w porównaniu z tym czego doświadczyłem po TloU. Nie mogłem się pogodzić, że to już koniec przygody, o której rozmyślalem przez cały dzień po to by nocą usiąść przy konsoli i spędzić kolejne godziny w tym może i mrocznym i okropnym, ale jakże fascynującym świecie, ludzkim jak żaden inny. Nawet nie chciałem się dużo bardziej rozpisywać, ale tak się po prostu nie da mówiąc o tej grze. Czuję się ogromnym szczęciarzem, że jestem w tej części, która kocha te gre. Nawet trochę współczuję osobom, które nie potrafią docenic piękna Part II, choć ta gra jest tak polaryzująca i odważna, że nie ma w tym nic dziwnego, że nie jest ona dla każdego. A no i nie mam pojęcia czemu nie jestem na Discordzie Bez/Schematu, trzeba jak najszybciej naprawić ten błąd.
Gdzie ten kanał się ukrywał przez ostatnie 5 lat? Dlaczego systemy youtuba wcześniej mi go nie zaproponowały? Świetne, wciągające materiały, Nic więcej nie trzeba dodawać. Muszę przyznać, że też wstrzelam się wiekowo, może dlatego tak mnie to łapie. Pozdrawiam!
Metal Gear Solid - prawdziwa gra film, ale ze zdrowo zachowanymi proporcjami ( nie to co MGS2). Piękna historia, akcja, i mega zaangażowanie gracza. Były momenty kiedy wydarzenia na ekranie łapały za serce. No i tak muzyka. W 99 roku mając 13 lat ta gra pochłonęła mnie bez reszty. Fajnie opowiadasz Filip. Dziś sub. Dzięki
Świetny materiał! Bardzo dziękuję i proszę o więcej takich! A gra, która odmieniła mnie i mój światopogląd była SOMA. Gorąco polecam wszystkim, którzy jeszcze nie znają. Ryje beret mocno i daje do myślenia jak mało co. Jeszcze raz dziękuję za fantastyczny materiał!
Dostałem link do tego materiału od przyjaciółki, obejrzałem go całego i zostawiam swojego suba, bo oglądając go czułem jakbym oglądał film o sobie, mimo że w połowę pozycji nawet nie zagrałem i może nigdy nie zagram. To jak o tym wszystkim mówisz, o tych czasach dzieciństwa, to przywodzi piękne wspomnienia, dziękuję bardzo. A tu moja lista: 1. The last of us 2 2. The last of us 3. Metro i Metro Redux 4. Diablo 5. NFS most wanted 6. Mortal Kombat 7. Seria Resident Evil 8. Medal of honor
To jak opisałeś What Remains of Edith Finch - w punkt! Minigry z kąpiącym się nienowlakiem oraz segment z odcinaniem rybich głów... to mnie pokonało, zbiło po mordzie i zostawiło skulonego w kącie.
To mój zestaw: 1. Silent Hill 1,2,3,4 2. Ghost Master 3. Prey 2017 4. Dark Souls 2 5. Deus Ex OG, HR, MD 6. GTA SA, 3, Vice City i czworka 7. Stalker cala seria 8. Vampire The Masquerade Redemption i bloodlines 9. Legacy Of Kain BO, SR, SR2, Defiance 10. Gothic 1,2, Kroniki Myrtany 11. Diablo 2 LOD 12. Metal Gear Solid cala seria 13. Hitman cala seria 14. Mortal Kombat 11 15. Star Wars KOTOR 16. Star Wars Jedi outcast 2 i jedi academy 17. Cry of Fear 18. Sekiro 19. Resident Evil 20. Wiedzmin 1,3
Hitman -- ostatnia trylogia jest wspaniała! Jedna z najlepszych gier tej generacji. Mam poczucie, że wreszcie - dopiero teraz - dopracowali tę formułę do perfekcji. Prawdziwy sandbox.
jedną z gier które zasługują na uwagę i pozwalają przeżyć bardzo fajną przygodę (niektórych być może zmienią ) była Mafia1 - to w jaki sposób była przedstawiona główna narracja , cała fabuła była nowatorska i pozwalała na przeniesienie się w świat mafii poprzedniego wieku.
Okej, zacznijmy od tego, że super materiał Filip! Potrzebujemy więcej twojego bardziej zorganizowanego opowiadania o grach, bo świetnie ci to wychodzi! Nie żeby o muzyce nie szło, albo o filmach, ale no naprawdę, to jest jeden z tych bezschematowych filmów, które słucha (i ogląda) się najbardziej przyjemnie na kanale! Jedno co bym doradził, może dodasz trochę gameplayu do tego typu filmów? Myślę że by to się ładnie mogło komponować. To będąc powiedziane, też podzielę się swoją listą (choć 25 gier to się nie zbierze) 1. Minecraft - pierwsza gra która wywołała u mnie taką fascynację i tak pobudziła kreatywność, ilość map które zrobiłem, edytowanych paczek tekstur, skinów, ło panie! A to przecież takie proste 2. Transformers War for Cybertron - pierwsza gra na konsolę jaką miałem, pierwsza którą przeszedłem bez jakiejkolwiek znajomości języka i pierwsza, która jednocześnie tak wiele opowiedziała mi wizualnie, no i ilość momentów, które tam zapierały dech w piersiach, i to jak postaci pokazali, no dzięki tej grze poznałem, że Transformersy mogą być czymś więcej niż bajka czy filmy 2. bis kontynuacja Transformers Fall of Cybertron - od nieprawdopodobnie poruszającego i epickiego zwiastuna (z muzyką Puscifier swoją drogą) wiedziałem, że tu będzie wszystko co było świetne wcześniej, tylko jeszcze lepiej, no i najlepszy power trip w historii gier dla mnie - granie pierdalnym combinerem - Bruticusem i rozwalanie statku, no niesamowite przeżycie 3. Spore - podobnie jak z Minecraftem, też bardzo mi ta gra pozwalała bawić się kreatywnie, tworzyć potwory, plemiona, budowle, nawet wróciłem do niej parę razy po latach i ojjj, nie zestarzała się dobrze, to jest bylejaka gra, ale jako dzieciak bawiłem się przy niej przednio 4. Bionicle Heroes - pierwsza gra którą tak bardzo wymaksowałem i przy której potrafiłem zostać 12 - 14 godzin (co moich rodziców wyjątkowo rozsierdzało), no i pierwsza gra Lego, do żadnej następnej nie mam takiego sentymentu 5. Silent Hill 2 - nie grałem w zbyt wiele horrorów, ale to pewnie dlatego, że nie sądzę bym miał kiedykolwiek podobne doświadczenie, no i to była jedna z gier które ogrywałem z moim wieloletnim przyjacielem, i po przejściu jakiegoś etapu zaraz byłą dyskusje i bardzo miło to wspominam 6. Devil May Cry 3 - ta gra sprawiła, że pokochałem tę serię i postać Dantego i Vergila, i również ogrywałem ją ze wspominanym przyjacielem, w zasadzie przed Silent Hillem, na emulatorze, co nie pozwalał gry zapisać xdd Ale wciąż uważam, że ta gra to jeden z najlepszych slasherów, może DMC 5 dopiero ją pobiła, też świetnie zrobiona, świetnie napisana, im więcej czasu upływa tym bardziej doceniam DMC 3 7. Halo Reach - pierwsza gra w której spędziłem tyle godzin i pierwsza gra z serii Halo, w które grałem, i nadal najlepsza, i nawet grałem w nią z dziadkiem, co też pokazywało mi ile radości z gier mogą mieć nawet osoby które normalnie nie grają wcale, i też chyba w ogóle mój ulubiony FPS, bardzo modyfikowalny, a ja takie lubię 8. MGS 3 Snake Eater - jeden z trzech gier z serii w które grałem, naprawdę pokazała mi co można zrobić z medium gry wideo i jak można się tym bawić, też najbardziej filmowa gra jaką przeszedłem - mówię to i po graniu w Ghost of Tsushima i gry z miliardem QTE 9. Dark Souls - gra która pokazała mi, że żeby się dobrze bawić w grze to jednak trzeba grać zgodnie z zasadami, no i pokazała wartość nagrody w grze, też w ogóle chyba jedna z moich ulubionych gier EVER 10. Undertale - gra która złamała wszystkie znane mi dotąd schematy i to w nieprawdopodobnie zabawny sposób, a jaka wzruszająca i przerażająca momentami! (ale też grałem w nią lata przed MGS3 no to miałem inne perspektywy) 11. Batmany z serii Arkham - bo nie potrafię jednej wymienić :D Najlepsze gry superbohaterskie dla mnie, no i tak, genialny roleplay Batmana, to też jest w ogóle moja taka go-to wersja Batmana (poza tym z komiksu Powrót Mrocznego Rycerza) 12. Skyrim - nie wiele było gier które dały mi tak wielką wolność i tak wiele możliwości zabawy, przy tym jak jednocześnie by były zepsute, uwielbiam do tej gry wracać po prostu żeby robić buildy, roleplayować, i bawić się psując grę xd (a też dużo w tę grę grałem w towarzystwie dziadka, opowidałem mu lore Skyrima i też bardzo mi to wzbogacało doświadczenie, no i on też polubił tę grę dzięki mnie) 13. Seria Danganronpa - czy to w ogóle można do gier zaliczyć? No, jedno to TPS... Ale visual novel? Ale mocno interaktywne, jakbym miał wybierać to moja ulubiona jest pierwsza, no naprawdę dawno nie miałem równie emocjonalnego przeżycia w trakcie grania w gry - a samo premise jest mega proste - raptem 16 nastolatków zamknęli gdzieś i jak jakieś kogoś nie zabije to nie wyjdą, dawno tak bardzo nie zżyłem się z postaciami i tak bardzo nie mogłem się oderwać, no i to też pierwsza gra w której tak bardzo zanurzyłem się w fandom, i też wyże Danganronpy są tak samo potężne jak doły, no ale wciąż przeżycie niesamowite, i nadal fascynuje mnie ta seria No więc... tak, to wygląda jak rozpiska
O ja! O rany! O żesz w cara eee... Okej! Fajnie że wciąż są ludzie którzy cieszą się tą grą mimo że tylu fanów (ze mną włącznie) widzi tę grę raczej jako kompletną porażkę. No jakbym sam miał powiedzieć o niej coś pozytywnego no to ma najbardziej przystępny dla nowicjuszy system walki, który swoją drogą został poprawiony chyba przy wydaniu dlc, no i na szczęście nie jest to ani część głównego kanonu DMC ani obecny main line xd Ale no jestem zaskoczony. A to powiedziałbyś czemu akurat ta wersja DMC zapewniła Ci najwięcej radochy? Albo co robi lepiej niż te kanoniczne gry?
W czasach liceum kumpel przeszedł Neverhooda samemu bez podpowiedzi (google wtedy nie istniało a internet był z modemu w prędkości 33,6 kbps) i jedna z koleżanek z klasy która też w to grała uznała, że musi klamać, bo to jest niewykonalne. A ja wiem, że nie kłamał, tylko się zawziął i naprawdę tego dokonał :)
Świetny film, dzięki temu materiałowi zostałem zachęcony do przejścia kilku gier z tej listy których nie miałem jeszcze przyjemności ograć. Odnosząc się do końcówki filmu to chciałbym mimo wszystko zobaczyć materiał w którym opowiadasz o grach które nie pojawiły się na tej liście a też są dla Ciebie bardzo znaczące. Moja lista najważniejszych dla mnie 30 gier: 1. The Last of Us 1 i 2 2. The Walking Dead ( cała seria od Telltale) 3. Far Cry 3 4. Red Dead Redemption 2 5. Seria Uncharted 6. This War of Mine 7. Assassin's Creed 2 8. Call of Duty 4 Modern Warfare 9. Mafia 10. GTA : San Andreas 11. Hades 12. The Journey 13. Valiant Hearts : The Great War 14. Syberia 15. Manhunt 16. Wiedźmin 1,2,3 17. Resident Evil 4 18. Trylogia Brothers in Arms 19. Need for Speed : Most Wanted 20. Seria Metro 21. King's Bounty : Legenda 22. FIFA 05 23. Limbo 24. Heavy Rain 25. A Way Out 26. Obcy: Izolacja 27. Twelve Minutes 28. Trylogia Crash Bandicoot 29. Firewatch 30. Dishonored
Kurcze, tyle dobrych wspomnień poruszyłeś tym materiałem :) W moim przypadku i jadąc z grubsza chronologicznie to było +/- tak: 0. 'The Train' (Gra jeszcze na Commodore 64) nie grałem w bardziej rozbudowaną grę na ten hmm.. komputer nigdy wcześniej i nigdy później (symulator pociągu pancernego uciekającego z terytorium 3 Rzeszy) 1. pierwsze gry z PC: Sim Earth, Sviw 3D i Death Rally (to były pierwsze gry na PC w które grałem więc ciężko żeby nie odcisnęły się w mojej pamięci) 2. Warcraft 2 i Starcraft - niby RTSy ale lore i fabuła wysysały godziny grania 3. Commnad and Conquer i C&C: Red Alert - niby takie sobie typowe RTSy, ale to generalnie do tej drugiej gry popełniłem dwie dioramy modelarskie z czołgami w roli głównej ;), 4. Age of Empires: Rise of Rome - w tamtych czasach zachwycała grafiką, była trudna i jednocześnie przemycała trochę wiedzy historycznej 5. pakiet strzelanek u wujka na komputerze (Wolfenstein 3D, Doom, Doom 2 (wraz chyba z modem Aliens), Duke Nukem 3D, Quake 2 i wówczas jeszcze demo Aliens vs Predator - te gry wywróciły u mnie stolik i zmieniły podejście do gatunku FPP ;) 6. 'Baldurs Gate' wraz z 'BG: Tales from the Sword Coast' oraz 'BG II:Shadows of Amn' i 'The Throne of Bhall' - pierwsza część to był główny powód, przez który spadła mi dość drastycznie średnia pod koniec podstawówki :D, natomiast całość przeszedłem prawie wszystkimi kombinacjami klas postaci (poza mnichem - jakoś nie leżał mi ten typ rozgrywki), póki nie pograłem na uczciwie w Fallout 1 i 2 to był to dla mnie wzór gry cRPG 7. Fallouty: 1, 2, New Vegas i Fallout4 (z zastrzeżeniem że ten ostatni tytuł tylko i wyłącznie po dużej ilości modów ;) ) - powody wymienił Filip ja nie będę duplikował :D 8. 'Homeworld 2' i 'Homeworld' (obecnie 'Emergence') - pierwszy Homeworld w który zagrałem to była właśnie dwójka, którą wgrał mi na dysk kumpel i o ile nie jest to tak dobra gra jak jedynka (szczególnie po remasterze) to był to pierwszy RTS w pełnym 3D jaki ograłem, a bez któregoś z patchy niektóre misje były ultra wymagające, natomiast klimat Homeworld 1 to było coś nieprawdopodobnego 9. Mass Effect Trilogy - to była pierwsza seria gier po której poczułem autentyczny smutek, że nie będzie ciągu dalszego interakcji z załogą i postaciami, z którymi miałem wrażenie ze się niemal zakumplowałem a do tego dochodzi jeszcze klimat i fabuła...
Dzięki tobie przeszedłem Limbo. Podobało mi się. Potem postanowiłem przejść Inside tych samych twórców i byłem oczarowany, tym bardziej, że zbiegło to się z przeczytaniem przeze mnie książki o której wspomniał K. Maj podczas jednego z wielu waszych wspólnych filmów, ta książka to "My" Zamiatina. Niesamowite jak te dwa dzieła - Inside oraz "My" ze sobą rezonują. Przez powyższy film jak i ''9 najciekawszych światów w grach wideo'' odkryłem głęboko zakopany w mojej świadomości segment gier Indie i je pokochałem. Dziękuje ci za to, że mogę odkrywać i zwracać uwagę na rzeczy o których nie miałem pojęcia lub mi umknęły w ogromie kultury.
Nie wiem dlaczego YT podsunął mi ten akurat materiał, ale jestem mu za to wdzięczny:) Świetnie opowiadasz, a słowa, w moim przypadku, tym bardziej trafiają blisko serca, bo wiele z tych gier znam i podobnie wspominam. Chyba zostanę na dłużej.
Moja pierwsza gra na pc - "Another World". Dodam, że piszę ten komentarz na etapie omawiania przez Ciebie Wolf 3d. Pamiętam, że już samego początku wszystko było wyzwaniem. Już dosłownie pierwsze sekundy gry gdzie mieliśmy tylko wypłynąć na powierzchnię przy odrobinę zwłoki kończyły się śmiercią naszego bohatera 😀
Nadrabiam część filmów i trafiłem tutaj przy okazji słuchając czegoś podczas pracy :D Ja od siebie dodaję serię Ori. Gra kupiła mnie od razu swoją oprawą graficzną, ale nagle zostałem przygnieciony muzyką, przez którą wylałem łzy. Od małego miałem jakieś inne emocje podczas słuchania muzyki, ale ta gra pokazała mi, że można to odczuwać w najbardziej ekstremalny sposób. Moim zdaniem nie ma bardziej perfekcyjnego soundtracku pokazującego nam to co dzieje się na ekranie. W trakcie "gierczenia" to na co zwracałem uwagę najbardziej, czyli wizualizację świata przedstawionego malowniczą grafiką, zostało odsunięte przez fabułę i miód na moje uszy. Druga część poszła jeszcze bardziej w Metroidvanie ale uważam że na plus, ponieważ możemy poznać postacie i krainy, przez które przemierzamy.
Bardzo dobra lista i świetna argumentacja. Niektóre tytuły, których mi zabrakło, a pewnie nie mniej zasłużyły, by trafić na takie zestawienie tytułów, mogących jakoś wpłynąć na życie odbiorcy: - ICO & The Last Guardian od twórcy Shadow of the Colossus. Świetny przykład gier efektywnie opowiadających swoje historie poprzez mechaniki i systemy, a nie opierających się na zbytniej filmowości i nieinteraktywnych scenkach (patrzę na Was, Naughty Dog). - Braid & The Witness - obie autorstwa Jonathana Blowa. Maestria game designu. - INSIDE - od twórców Limbo. Jedno z najbardziej zapadających w pamięci doświadczeń, jakie miałem w jakimkolwiek medium. Żadnych scenek przerywnikowych, żadnego oglądania filmów - czysta gra z całą swą mocą interakcji. - Final Fantasy Tactics - chyba najdojrzalszy, najpoważniejszy Final. - Metal Gear Solid 2 - tematy i kwestie poruszane przez grę zdają się być z roku na rok coraz bardziej aktualne i tak samo niepokojące. - Disco Elysium - o tym nagrałeś już odcinek. - Outer Wilds - za artystyczne przedstawienie w medium gier, tego jak to jest zamieszkiwać ten nietrwały, przemijający kosmos. - Undertale - niesamowita zabawa z tropami i schematami gatunku jRPGów. - That Dragon. Cancer - ukazanie poprzez medium gier trudów, smutków i radości towarzyszących opiece nad umierającym dzieckiem. And so on, and so on...
Chronologicznie :) Mój rocznik 82. Ograniczę się do 10, bo zazwyczaj jestem przez bardzo długi czas wierny wybranym tytułom i przez to nie ogrywam wielu gier na przestrzeni dłuższego czasu. 1. Harpoon Classic '97. Czyli w skrócie przerobiony na komercyjną grę komputerową symulator bitew morskich napisany dla US Navy w 89r. Gra powstała na bazie planszówki wymyślonej przez Larego Bonda, na której zresztą podstawie napisał on w 1986r. wspólnie z Tomem Clancy legendarną powieść "Czerwony sztorm". Dlatego też treść fabuły powieści jest bardzo podobna do scenariuszy bitew jakie rozgrywamy w grze (czy potrzeba lepszej rekomendacji ?). Jako ciekawostkę dodam, że przebieg bitew lądowych opisanych na kartach powieści (oczywiście nie ma ich w grze) niemalże dokładnie przedstawia to co obecnie dzieje się z ruską armią na Ukrainie. Dla maniaka militariów jakim byłem za dzieciaka, to była gra doskonała, zresztą nawet do dziś uważam że pod względem dokładności oddania realiów współczesnej bitwy morskiej, nie ma sobie równych. Dowód na to że genialna mechanika składa się w kilka linijek kodu (cała gra to były 3 dyskietki 1.44 z czego jedna to dodatkowa kampania), te wszystkie dzisiejsze gigabajty idą chyba tylko w grafikę. 2. Wing Commander - Privater. Fantastyczny, gigantyczny, otwarty świat, a raczej wszechświat z setkami systemów i planet. Nieograniczona swoboda i wybór drogi jaką można obrać by przechodzić grę. O dziwo dopiero po kilku miesiącach i to tylko dlatego że podpowiedział mi kolega, odkryłem że jest tam również fabuła do przejścia ;P 3. Mortal Combat Trylogi. Ileż ja się w to natłukłem z kumplem przy jednym kompie na jednej klawie (obaj na połówkach klawiatury) ;P Niemal zawsze grałem Sonią, uwielbiałem te jej kombosy nogami ;) 4. Tomb Raider 2. Moja pierwsza gra PC jaką grałem na akceleratorze graficznym 3dfx VooDoo 1 (tak, to była ta dodatkowa karta graficzna którą łączyło się w właściwą za pomocą kabelka na zewnątrz obudowy). Wtedy ta gra to była w istocie platformówka z zagadkami, ale wciągała jak diabli :) 5. FreeSpace 1 oraz 2. Genialny, apokaliptyczny klimat, obłędna fabuła (obie części przechodziłem najwięcej razy ze wszystkich kampanii single player w grach jakie grałem). Gry do których wróciłem po latach za sprawą pięknych modów boostujących grafikę do nowych standardów. Fantastyczna ambientowa ścieżka dźwiękowa, stawiam ją na równi z tą Homeworldową. Nawet przegrałem sobie ją kiedyś do słuchania na swoim stereo ;) 6. StarCraft + Brood War. Dla odmiany pewnie od większości ludzi, ja zagrywałem się tylko w kampanie (nie miałem jeszcze neta). To były moje klimaty, bo zawsze wolałem mroczne sci-fi, ala "Obcy" od fantasy. 7. Homeworld. Tak, to był przełomowy RTS. Prawdziwe 3D, nie udawane ;) 8. IŁ-2 Sturmovik. Jako były pilot szybowcowy, oraz zaczytany we wspomnienia pilotów z czasów IIWŚ maniak lotnictwa, to było prawdziwe objawienie. Nareszcie rasowy symulator a nie strzelanka ze skinami samolotów. Uwielbiałem takie smaczki jak choćby to że P-39 Airacobra, z umieszczonym centralnie silnikiem (za kabiną pilota), a więc przesuniętym środkiem ciężkości do tył, wpadała przez to w płaski korkociąg. Pochwalę się że jako jeden z niewielu graczy potrafiłem Airacobrę wyciągnąć z takiego korka ;) 9. World of Warcraft. Po prostu, mój pierwszy online MMORPG. Dziś widzę że gra nie bez wad, ale jak nigdzie (może poza Sturmovikiem) zapamiętałem ją głównie ze względu na społeczność, fantastycznych ludzi jakich w niej poznałem. 10. Black Desert Online. Gram obecnie. Również gra nie bez wad ale dla mnie o wiele mniej wkurzających niż w WoWie. Uwielbiam ją za złożoność świata i mechanik, kapitalny system walki oparty na kombosach rodem jak z rasowych bijatyk. Zawsze jest tu co robić i nie trzeba wcale gnać z progresem (jak to twierdzi wielu), ani płacić jakichkolwiek pieniędzy (bo gra nie jest pay to win, jak również jest często powtarzane).
Moje ulubione/najważniejsze tytuły (będzie wielu nieobecnych bo jestem konsolowcem Xd) 1.Metal Gear Solid 3 Snake Eater - najlepszy Metal Gear i najlepsze dzieło Kojimy, gra kompletna pod każdym względem 2.Wiedźmin 2 Zabójcy Królów - (dlaczego nie Dziki Gon, bo do dwójki mam większy sentyment) ogrywana chyba ze 20 razy 3.The Last of Us - (jeszcze nie ograłem part 2, ale jak już ogram to będzie exe quo na tym miejscu) prawdziwy film drogi, mega oryginalne podejście do upadku cywilizacji 4.Final Fantasy VII - najlepszy jrpg z genialna fabuła, pierwsza gra przy której ryczałem jak bóbr podczas **********...... i przede wszystkim kiedy wykasowało mi save'y podczas wchodzenia do north crater'u Xd 5.Star Craft 2 - pamiętam tą rutynę, jak się wracało z budy jadło obiad, robiło lekcję (albo nie robiło Xd) i siadało się na cały wieczór z kumplami i tak przez całą podstawówkę 6.Wiedźmin 3 Dziki Gon - gra dla której poszedłem do roboty, żeby zarobić na konsolę, a jak skończyłem całą fabułę z dodatkami to nie zauważyłem, że jest koniec sierpnia Xd 7.Death Stranding - gra, która posłużyłam mi za terapię, i dzięki niej odkryłem zespół Low Roar 8.Seria Kingdom Hearts - za nostalgiczny powrót do czasów dzieciństwa i tym samym pretekst do odświeżenia sobie starych filmów, przekomplikowana fabuła i memiczność (czy Xehanort jest Xehanort'em, czy Aqua jest Xehanotrem) (Za każdym razem gdy pada słowo "darkness" pijesz kolejkę) 9.God of War (2018) - zainteresowanie mnie mitologią nordycką, o której w ogóle się nie uczy. Genialny wątek budowania relacji ojciec - syn. 10.Diablo 2/Diablo 2 Lord of Destruction - pierwszy mój duży tytuł, wciągający, diablo-satysfakcjonujący,
Moja lista to: 1. Colin McRae Rally 2005 - pierwsza większa gra, w jaką zagrałem, otworzyła mnie na ścigałki i produkcja, dzięki której zachciałem tworzyć gry 2. Need for Speed: Carbon wprowadził mnie w świat nielegalnych wyścigów samochodowych, które rozbudziły moją dziecięcą wyobraźnie 3. Uncharted 3: Oszustwo Drake'a - pierwsza większa gra, która trochę otworzyła mi oczy na inne produkcje, poza ścigałkami 4. Wiedźmin 3: Dziki Gon - pierwsza gra, która mi pokazała, że gry mogą opowiadać historie dorównujące innym mediom, była dla mnie potężnym breakoutem, który zrewolucjonizował moje podejście do gier, obróciwszy je o 180 stopni 5. Antichamber - gra, która wprowadziła mnie w niezwykle ciekawy i różnorodny świat indyków 6. Transistor - gra, która była ogromną inspiracją dla raczkującego wtedy jeszcze mojego uniwersum, szczególnie stylistyka łącząca secesję z cyberpunkiem 7. BioShock - najpierw samo założenie świata, później i cała reszta, jedno z fundamentów, na bazie którego powstało moje uniwersum 8. Red Dead Redemption II - najbardziej żywy i organiczny świat, jaki widziałem w grach, oraz niesamowita fabuła 9. Danganronpa: Trigger Happy Havoc - gra, która mnie świadomie wprowadziła w świat anime i pokazała, jak bardzo prostymi środkami, można opowiedzieć niesamowitą i niezwykle klimatyczną opowieść 10. Disco Elysium - gra, która po raz kolejny pokazała mi to, co chciałbym samemu robić. Jeden z największych światów przedstawionych oraz bardzo ważny było to, że w tej grze nie było żadnej walki i wszystko rozgrywało się w tekście 11. Pyre zachwyciło mnie swoim łamaniem i łączeniem gatunków oraz organiczność wyborów i prowadzenia historii
Pierwszy Deus Ex z 2000 roku. Gra z niesamowitą, dojrzałą fabułą, mnóstwem dialogów, postaci, interakcji i to wszystko mieściło się na 1 płycie CD. Ta gra pokazała mi jak niezwykłym, imersyjnym, doświadczeniem może być gra wideo, jak może dać coś czego nie da żaden film czy książka.
Oj tak, Warcraft III.... Ja biegałem po podwórku z 5cio kilogramowym młotem i krzyczałem "W IMIĘ KRÓLA - MOJEGO OJCA!" Zawładnęła wyobraźnią od momentu kiedy pierwszy raz zagrałem u sąsiada dosłownie kilka minut bo mama wołała do domu, ale akuray zdąrzyłem odbić Groma z rąk ludzi w prologu. A nawet wcześniej, lampiłem się w sumie godzinami w reklamy W3 w CD Action, może ktoś pamieta, takie na dwie strony z jakąś scenką bitewną i opisami poszczególnych jednostek. To było coś. Ale oprócz tych gier, które wymieniłeś i z którymi się zgadzam dopisałbym jeszcze od siebie Robin Hood - Legenda Sherwood. Również niesamowice pobudzała wyobraźnię, nocami leżałem w łóżku i wyobrażałem sobie kolejne scenariusze na ulicach miast w grze w głowie dudniły mi teksty "Chodź, pomacam Cię moim cepikiem" i za każdym razem wyobrażałem sobie wnętrza tych wszystkich domków i zamków. Watchmaker, Zegarmistrz - Pierwsza taka prawdziwa przygodówka w jaką grałem. Do dzisiaj mam ciarki jak pomyślę o starym skrzydle zamku i muzyce jaka tam grała. Ogólnie klimat był nie z tej ziemi, chociaż nigdy jej nie przeszedłem do końca. No i Morrowind. Całkowicie zmienił moje postrzeganie gier, nie grałem wczesniej w nic tak złożonego i z tak rozległym otwarttym światem. Ja przestałem na kilka miesięcy żyć na Ziemi, ja żyłem na Morrowind. Tez grąłem prawie całkowicie na ślepo, nie znając mechanik. Wziąłem klasę postaci skrytobójcy, bo wydawało mi się to cool, a potem chodziłem z dwuręcznym mieczem i w ciężkiej zbroi, dziwiac się, że nie mogę zabić jakiegoś robaka na drodze. Żaden skok na bank w GTA nigdy nie dorównał emocjom jakie mi towarzyszyły kiedy obrabiałem skarbiec rodu Hlaalu w Vivec. Coś pięknego.
Ja totalnie odbiłem się od Dark Souls. Zacząłem od 3 ,więc chyba od najłatwiejszej , no i ...doszedłem do Tancerki z Zimowej Doliny .Uznałem ,że po prostu nie warto zaniedbywać innych ważnych rzeczy w życiu ,nie jestem targetem tego typu gier ,ale rozumiem( bo to piękna wizualnie gra) iż ta gra ma tak duże grono fanów . Pozdrawiam i dzięki za ciekawy materiał .
Widzę, że sporo tytułów mamy wspólnych. "Resident Evil", "Limbo", "Silent Hill", "Portal", "Dead Space", ale przede wszystkim "Shadow of The Colossus". Gdybym miał wybrać jedną grę życia, to byłaby to właśnie ona. Pierwszy raz zagrałem w nią chyba w 2006 w internacie. Przywiózł ją współlokator i właściciel konsoli (Pozdro Krzysiek!). Do dziś pamiętam jak w naszym pokoju 215, zbierało się prawie cale piętro kumpli z internatu, odpalaliśmy PS2 i przechodziliśmy kolosa po kolosie. Nie mieliśmy karty pamięci, wiec za każdym razem próbowaliśmy od początku. Wszyscy tak samo byliśmy oczarowani historią, designem... wszystkim. Po kilku latach przerwy kupiłem własną kopię w edycji kolekcjonerskiej i znowu wsiąkłem na bardzo długo. Ta gra mnie opętała. Skończyłem wszystko co się dało, każdy tryb trudności, pokonałem wszystkie kolosy w Time Attack Mode, zdobyłem wszystkie bronie, ale chciałem więcej. Powoli oddalałem się od tego tytułu, naturalnie stawał się przeszłością. Czasem odwiedzając rodziców w rodzinnym domu odpalałem ją z sentymentu i dalej czułem tę magię, ale czułem też, że to już przeszłość... aż przyszedł 2018 i znów poczułem się jak w internacie w 2006 :)
Hejo, moja lista, oczywiście dobry materiał: - Gothic 1 Gothic 2 wraz z Noc Kruka oraz Gothic 3 - Far Cry 2 - Sacrifice - Jade Empire - Warcraft 3 + dodatek - Dragon Age 3 - Civilzation 5 - Civilzation 6 - Total War Warhammer 1 i 2 - Total War Medieval 2 - Star Wars empire at war - Star Wars: The Force Unleashed 2 - Diablo 2 + dodatek - AC 1 - AC 2 - AC 2 brotherhood - Mafia - GTA San Andreas - BF 4 - Call of Duty 1 - Call of Duty 2 - Medal of Honor Allied Assault - Seria Wiedźmin - Skyrim - Batman Arkham Asylum - Bitwa o Śródziemie 2 + dodatek - Etherlords 2 - Deus ex human revolution Prawie nie ma tu nowych gier żadnych bo mam je na liście nie mam czasu na nie, multików tutaj nie podawałem. Lista nie ma hierarhii(może tylko Gothic na pierwszym). Niektóre są na tej liście bo miałem wtedy do czynienia pierwszy raz z taką mechaniką. Lista ma charakter raczej nostalgiczny.
Fantastyczny film, sam miałem przyjemność ograć część tych gier i bardzo dobrze je wspominam. HL1 mam nawet na telefonie komórkowym, niestety silent hills 2 now byłam w stanie przejść bo generalnie zbyt straszna była to dla mnie gra. Lecz aby nie było za słodko do tej beczki miodu muszę dodać kilka ziarenek goryczy. Po pierwsze, co jest złotego w graniu w rozdzielczości 640x480. Całkiem dobra rozdzielczość zwłaszcza jak na czasy kiedy wyszedł HL1 plus założę się że grałeś na monitorze CRT a one rządzą się nieco innymi prawami niż LCD(cecha technologii) znaczy się mam się czuć gorszy bo grałem kiedyś na niskich rozdzielczościach a nie dajmy na to 1024x768? Po drugie to nie USS Ishimura a USG Ishimura - statek klasy planet cracker. Po trzecie i ostatnie, niezmiernie Ci współczuję że została skrzywdzony tak bardzo i zapoznałeś się z Homeworldem dopiero w wersji remastered. Nie zrozum mnie źle, gra wygląda bajecznie, ale ze względu, że H1 został przeniesiony na silnik H2 została spieprzona l prawie cała mechanika zarządzania statkami - ich zachowanie, mechanika walki itp. Przez to myśliwce i korwety które powinny być podstawą floty do tak 1/3 gry są prawie bezużyteczne, system balistyczny strzałów z H1 został zastąpiony systemem rng z H2. Mógłbym jeszcze trochę ciągnąć co jest nie tak, ale myślę że zarysowałem obraz co jest nie tak. To chyba wszystko, a btw, polecam dodatek do Homoworlda - Homeworld: Cataclysm
Dobra lista. Ja na swojej napewno dodałbym Gothic'a. Pamiętam dzień, gdy po raz pierwszy położyłem ręce na płycie podpisanej cd-keyem. W Górniczej Dolinie czułem się jak wiele lat później w RDR2.
Podoba mi się, że materiał ukazuje się w drugą rocznicę premiery The Last of Us Part II, czyli jednej z najważniejszych gier w moim życiu, która zmieniła poniekąd moje podejście do ludzi i skłoniła do długotrwałych przemyśleń. Wszystkiego najlepszego dla dzieła Naughty Dog, Endure and Survive!
Jeżeli miałbym wymienić gry które z jakiegoś powodu stały się ważne to napewno było by to Spec Ops: The Line - ja szczecięciem będącym 14-letnim liczyłem na kolejną fajną strzelankę a dostałem grę która przemiela psychikę i postrzeganie wojny. I scena z białym fosforem, ten przeklęty biały fosfor - ciary do końca życia. Z gier nowych napewno Disco Elysium - zmienia postrzeganie świata i myśli politycznych. Fabuła RDR2 - nie muszę chyba nic dodawać. Są też drobniejsze incydenty z większych gier jak rozdział "Goniec" z BFa1, Tomb Rider z 2013, Deus Ex Human Revolution. Z gier dzieciństwa Kapitan Pazur
W kolejności od najbardziej znaczących: 1. The Last of Us 1/2 2. Wiedźmin 3 3. Dark Soulsy 4. Uncharted 1/2/3/4 5. Detroit 6. Rome Total War 1/2 7. Ori 1/2 8. seria Resident Evil 9. Władca Pierścieni Bitwa o Śródziemie 1/2 10. CoD & Bf dużo tytułów 11. seria GTA
Moje TOP 5: Szachy ( ha, mam Cię Bartek :D nie jest nigdzie wspomniane, że mają być tylko komputerówki) Diablo 2 ( ogólniak i zarwane noce; genialny uzależniający looter) Planescape Torment ( za grę, która nie była tym, czego oczekiwałem, a która mnie wciagnęła na długie godziny) Civilization 5 ( nauczyłem się Pythona żeby pisać mody) Soulsy ( 3 razy każda część trylogii) no dobra, niech będzie 5 komputerówek, a więc: Mass Effect 1-3 (genialna fabuła, choć mocno inspirowana ideą z Przestrzeni Objawienia)
Darksiders, szczególnie cześć II, alegorie chrześcijańskie, metafizyczne, mitologiczne, dawno nie były dla mnie tak ludzkie. Gra chyba najpełniej od dawna razem z Dark Souls pozwoliłą mi dostrzec, poczuyć ironie jakie niesie za sobą człowieczeństwo, fatum, które przecież wprowadził już teatr grecki. To opowieść o rodzinie, przyjaźni, procesie dziejowy, dobru i złu, obserwowanych z perspektywy rozłożonej na składowe, ludzkiej osobowości, gdzie każda część jest wypełniona odbiciami, faktycznej pełni, gdzie elementy naszego życia, często staja się najpełniejsze i szlachetne, gdy zaprzeczymy własnej "naturze". Usłyszałem zdanie w jakimś filmie, że być człowiekiem to zapierać się własnej natury. Ta gra to oddaje i to na poziome transcendentalnym. Poza tym piękna opowieść o rodzeństwie, a to mało eksplorowany temat, zwłaszcza wtedy tak mi się wydaje, teraz zmieniło to mp. Plague Tale, ale Darksiders II jest tu zdecydowanie krokiem milowym.
Przyszedłem polecić Ci grę pt. Hollow Knight. Indyk, który skradł moje serce za sprawą oryginalnego i niepowtarzalnego designu, stylu graficznego, muzyki oraz fabuły zakodowanej niczym w Dark Souls. Gra urzeka swoim nietuzikowym klimatem, opowiadając o historii królestwa robaków, które toczy zaraza. Melancholijna, smutna opowieść upadłej cywilizacji. Z pewnością plusem tej gry jest również fakt, że stawia przed graczem nie lada wyzwania, a ukończenie wszystkich wyzwań udaje się tylko nielicznym i najbardziej wytrwałym. Cudowna gra, która ma niesamowicie ogromny fandom i jest w top3 moich gier wszechczasów!
Jak to tak bez Wiedźmina? Nawet 3 części nie dałeś? 😁 Sam tę serię uwielbiam. Z tytułów/serii, których mi zabrakło dodałbym jeszcze: - Deus Ex - Dishonored - Hitman - Myth - Bioshock Infinite - Assassin Creed - Mad Max - Shadow od Mordor - Commandos - Hidden&Dangerous Życia może nie zmieniły (może jedynie część z nich), ale wszystkie ciepło wspominam.
Moja lista gier... może nie tyle zmieniających życie, co sprawiających, że nigdy więcej nie patrzyłem na samo medium, jaki są gry video, w ten sam sposób. I żeby było śmiesznie, to nie są nawet ulubione tytuły. Ale po każdym z nich miałem myśl, że dotknąłem mentalnie jakiegoś absolutu. I że to był tytuł, który zwyczajnie wyrastał z oddziaływania jako gra. Ale był na tyle "rozległym" doświadczeniem, że dowodzi, że gra może być dziełem sztuki na równi z pozostałymi formami sztuki jako takiej. Także jedziemy (kolejność losowa): - Limbo - Inside - The Last Of Us - nie wpisuję drugiej części, bo jeszcze w nią nie grałem - Hellblade: Senua's Sacrifice - Demon's Souls - grałem w soulsy, zanim były modne :P - Bioshock
Jeśli ten kanał jest bez schematu to komentarze też powinny być takie. Dlatego podam grę która nadal zmienia moje życie i jest to... życie, a dokładniej ciekawi ludzie i ciekawe problemy. A i nie był bym sobą gdybym schematycznie nie wspomniał o grze, która jest moim drugim światem i zmienia moje życie pokazując mi, że zawsze jest miejsce do pracy nad sobą. Tytuł gry to Orcs Must Die! 3
Homeworld. Zagrałem w 2007 roku po raz pierwszy i do dziś jest moją ulubioną grą. Niejako zainspirowała mnie w sposób najmniej spodziewany - dziś jestem na studiach lotniczych i kosmicznych...
Grą którą najbardziej lubiłem jest "ONI" którą stworzyło studio Bungie. Jest to połączenie action TPP i chodzonej bijatyki w stylu mangowym. Ta gra ma najlepsze sterowanie w jakim mogłem się spotkać w grach na Peceta. Co z tego że grafika jest mało realistyczna i bardzo uproszczona (nikt przecież nie kupuje "Minecrafta" dla wyglądu), skoro kontrola postaci i walka wręcz są zrobione niemal perfekcyjnie. A wielu ludzi zraziło się do gier ze względu na beznadziejne sterowanie.
Zastanawiam się czy mężczyzna może zbłądzić bardziej ( nie mówiąc o dewiacji i patologi, uzależnienia etc) mówię o zwykłym mężczyźnie który traci mnóstwo swojego czasu i potencjału na granie w gry i oglądanie seriali. I nie, nie uderzam tutaj do twórcy tego filmu - on na tym zarabia kase, więc jest na tyle inteligentny że potrafi ogarnąć swój własny biznes. Mówię tu o zwykłych mężczyznach którzy głównie prokrastynuja i tracą swój potencjał
Kocham wiele gier, z wielu powodów, ale tylko o 1 mogę chyba powiedzieć, że autentycznie mnie zmieniła - Harvest Moon: Back To Nature na Playstation. I to nie dlatego, że to taka znowu epokowa gra, ale dla mnie zmieniła 2 rzeczy. 1) dla Harvest Moon nauczyłam się angielskiego (i teraz tym angielskim zarabiam od wielu lat, czyli de facto gra dała mi zawód) i 2) gra nie miała save-ów w dowolnym momencie i wymagała pełnego skupienia, bo zapis odbywał się na koniec dnia farmera i jeśli zapomniałam o jakiejś czynności na dany dzień, to nie było powrotu. Bardzo szybko dostrzegłam, że sposób układania spraw w głowie, który stosowałam w grze stał się domyślnym trybem także w życiu, szczególnie w ciężkich i stresujących momentach miałam w głowie listę zadań "po kolei", i to naprawdę działa i pomaga! :) Stardew Valley, czyli duchowego następcę też ograłam z dużą frajdą, ale już w wieku podeszłym i bez takich emocji :)
Mysle ze, gdyby nie moi kuzynowie, u ktorych na Commodore 64 gralam w taka zabke co miala skoczyc do tunelu i gdyby nie to ze potem rodzice kupili mi Amige 500 i gralam z Mama w Panga, sama w Super Forog, Prince of Persia, Golden Axe, Mortal Kombat (nie zlicze joystickow zniszczonych rzy probach zrobienia fatality ) i tym podobne - to jako dorosla osoba pewnie nigdy bym sie nie zainteresowala grami. Duze wrazenie na mnie zrobilo Age of Empires no i Tomb Raider. Jak zaczelam studiowac to przestalam grac az do czasu jak sie przeprowadzilam do Peru w wieku 28 lat i moj ex mial Xboxa 360. Wtedy Wiedzmin 2, Dead Space, Gears of War ogrywane z moim ex w co-opie no a potem jedna z moim ulubionych gier - Skyrim - sprawily ze siedzialam z padem dluuuugie godziny. Moja inna ukochana gra jest Wiedzmin 3 Tyle sie nasluchalam o tym Last of Us, no ale niestety, ja jestem Xboxowa, wiec nigdy w to nie zagram, zostaj obejrzenie gameplayu. Bardzo podoba mi sie ten odcinek , uwielbiam z jaka pasja opowiadasz o grach. Pozdrawiam serdecznie
Dzięki za opowieść. Historia elektronicznej rozrywki mignęła mi przed oczami. Nostalgia. Gry dają tyle pięknych wrażeń. Jak mawiał filmowy SF klasyk: "I've seen things you people wouldn't believe... Attack ships on fire off the shoulder of Orion... I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain... Time to..." Play another Game !! 🙂
Do zestawienia dorzuciłbym na pewno Mafie. Zakończenie tej gry mną po prostu wstrząsnęło. Zaczęło się od tego że po przejściu GTA 3 marudziłem koledze że nie ma więcej takich gier. Zacząłem od niechcenia, średnio nastawiony, trochę z musu. Gra powaliła mnie na deski klimatem, fabułą oraz realizmem jak na owe czasy. Przed chwilą ukończyłem jej remake, i naprawdę polecam. Może również to będzie gra za którą się zabierzesz po dwóch dekadach od jej powstania. Jeśli chodzi o inne tytuły to na pewno Deus Ex, System Shock 2 oraz Max Payne. Pozdrawiam
Dodałem Twoje filmy do playlisty Filipie i jedziemy z tematem :D Z góry wszystkie lajkowane, ile się da skomentuję, niech lecą zasięgi bo klimat tej części YT którą tworzysz jest zajebisty! Odrazu zauważyłem że trochę ciężko jest znaleźć Twoje let's playe/wywiady/vlogi -> playlisty mają nieintuicyjne nazwy, tzn. dla mnie wydają się tym czego nie szukam po nazwach, mimo że zawierają wywiady i streamy z gier.
Miałem podobnie z Shadow of Colossus. Od dawna słyszałem o tej grze ale dopiero w 2020 w nią zagrałem. Cieszę się, że dopiero po tylu latach remaster na PS4 gra jest piękna i to uczucie które mi towarzyszyło podczas gry, że to co robię nie jest dobre ale jestem tak zdesperowany by to robić z każdym kolosem czułem smutek i pogłębianie się w swoistym szaleństwie. Fakt trochę czuć, że gra jest pusta a świat niedostatecznie zagospodarowany ale to też wpływało na klimat to uczucie przeklętych/zapomnianych krain gdzie człowiek nie powinien być. Jak sobie przypominam intro wraz z muzyką to mam jakieś uczucie nostalgii, w tej grze nie byłem bohaterem ale też nie villanem tylko zagubionym człowiekiem który ma szlachetne powody ale jednak to co robi nie jest słuszne i mimo wszystko trwa w swojej desperacji.
Last of Us zrobiło mi swego rodzaju krzywdę. Nie potrafiłem znaleźć potem miejsca przy konsoli. Tak mam zawsze po czymś wybitnym, że kolejne rzeczy które chwytam, wydają się banalne i miałkie.
1. Ninja (Atari 65XE) - tak, jestem tak stary 😉 2. International Karate (Commodore 64) 3. Civilization 1 4. UFO: Enemy Unknown 5. X-COM: Terror From the Deep 6. Star Wars: X-Wing 7. Frontier: Elite II 8. Elite: Dangerous 9. Dune 2: Battle for Arrakis 10. Syndicate 11. Delta Force 12. Heroes of Might and Magic 2 13. Fallout 2 14. Fallout 3 15. Baldur’s Gate 2 16. Project IGI. 17. Warcraft 2 18. Total war: Medieval 1 19. Total war: Medieval 2 20. Gothic 2. 21. GTA 3 22. GTA Vice City 23. Dragon Age 1 24. Heavy Rain 25. The Last of Us 1 To lista na komputery, do tego jeszcze było parę gier z automatów arcadowych, jak Double Dragon, w które przegrywałem wszystkie dostępne pieniądze z kieszonkowego, jak rasowy nałogowiec
Oprócz pierwszej pozycji reszta nie ma żadnej kolejności więc lets go on: 1. Seria Wiedźmin i Seria Mass Effect - nie potrafię wybrać, która była najważniejsza bo obie są dla mnie ultra istotne, 2. Seria Dragon Age, 3. Seria Metro, 4. Red Dead Redemption 2, 5. Seria Souls, 6. Final Fantasy 7 Remake, 7. Days Gone, 8. God Of War, 9. Total War Warhmmer 1/2, 10. Europa Universalis 4, 11. Doom / Doom Eternal 12. Seria Darksiders, 13. Death Stranding, 14. Gears 4 i Gears 5, 15. Gothic 1 i 2, 16. Seria Tomb Raider (Ta nowa trylogia), 17. TES V Skyrim, 18. Plague Tale Innocence, 19. Civilization V, 20. Left 4 Dead.
Spoczko topka. Osobiscie pierwszymi grami z jakimi miałem styczność na czymś nowocześniejszym niż Pegasus były: Diabolo Gta2 Natomiast moje top to: 1.Tlou PW 2. FFX 3. Tlou P2 4.seria gran Turismo 5. Tekken 3 i 5 6. seria burnout 7. Seria souls a najbardziej Bloodborne 8. Shadow of the colossus i icon 9. Devil may cry seria 10. God of war seria 11. Chrono cross 12. Red alert 2 i tyberian war 3 13 silent hill 1-4
Filipie, bindżuje Wasze filmy i jestem po lekturze odcinkow o budowie swiatow. Watpie zebys chcial kiedys ustosunkowac sie online do gry ktora jest dla mnie jednym z najlepszych doświadczeń ze sfery rozrywki growej. Chodzi o Thief The Dark Project. Polecam. Swietna robota na youtube. Ide wgryzac sie w dalszy kontent na tym kanale. Dzięki i powodzenia.
Dzięki za ten film. Pooglądałem w całości. Jesteś kilka lat młodszy ode mnie więc zacząłeś grać później, a pomimo tego w bardzo młodym wieku grałeś w dojrzałe gry (np. Half-life). To dość zaskakujące. Opowiadasz o grach z pasją i szacunkiem do tego medium co mi się podoba. Myślę, że mógłbyś zainteresować grami osoby, które ich nie lubią I nimi nawet gardzą (ogromną ilość dorosłych). Na mojej liście znalazłyby się: 1. Wiedźmin 3, 2, 1 2. The Last of Us 1 3. Tomb Raider (1996) to był szok wtedy 4. Heroes of M&M 3 i 2 5. Moonstone 6. Unreal (szczególnie początek) I wiele innych :)
Ależ chciałbym zobaczyć jak grasz w Amnesia The Bunker. Świetny materiał. Sposób w jaki opowiadasz o tych grach jest jakbym gdzieś zawędrował. Jakbym odbył jakąś podróż. To było świetnie. A ile razy potakiwałem głową bo znam sporą część tych gier. ----------------- Ja bym na pewno wymienił Disciples a więc strategię turową która wprowadziła mnie w świat tego gatunku. To dzięki tej grze zrozumiałem że jaram mnie mrok. Czy to gra akcji czy tury czy jakaś interaktywna fabuła... Z mrokiem wszystko lepiej smakuje. Przyćmiona przez Heroesy a nie powinno tak być. Gra podzielona jest na 5 scenariuszy i każdy z nich opowiada historię jednej z pięciu ras. W mrocznej krainie Nevendaar... a co ja będę opowiadał. Nie potrafię ładnie opowiadać. Wystarczy obejrzeć intro do gry która jest fantastycznie zdubbingowane przez polskich narratorów i ich mroczne głosy. Disciples II Powrót Galleana + Bunt Elfów to gra która wciągnęła mnie jako nastolatka na wiele lat. Świetnie poprowadzona fabuła pięciu ras które walczą między sobą. Zemsta, nienawiść, przetrwanie, chciwość, zdrada, równowaga i chęć przeżycia. Każda z ras ma swoje za uszami i powód aby walczyć. Nie wiem jak im się udało oderwać od klasycznej narracji Ludzie, Elfy i Krasnoludy = dobre rasy / Demony i Nieumarli = złe rasy. Tutaj tego nie ma. Nie ma dobrych i złych. Czasami lepiej sprzymierzyć się z wrogiem a czasem lepiej uważać na swoich bo mogą wbić nóż w plecy. Jestem bardzo wdzięczny tej serii a w zasadzie D1 i głównie D2 z dodatkami bo takiej historii i wyzwania to ja się nie spodziewałem. "Ten kraj spłynie krwią" i "Nabierz wiary". Zapamiętałem sporo fajnych kwestii dialogowych dzięki tej grze. Podobnie jak z grą Gothic. Tego się nie zapomina. Jedna z najważniejszych gier w jakie grałem. Są też wady bo taki multiplayer nie działa najlepiej. Gothic 2 i Disciples 2 to bardzo ważne gry. Zaprosił mnie do świata gier. Oczywiście grałem wcześniej w gry ale to dzięki nim na poważnie zaczęła się moja przygoda. Nie chcę się rozpisywać więc tak to zostawię. Moja stylistyka pozostawia wiele do życzenia zresztą.
Gdy myślałem że swiat gier nie zaskoczy mnie już bo ograłem wtedy dostępne dwie części dark souls odkryłem FACTORIO, no i przepadłem. Wielu się od niej odbija, ale jeżeli poczujesz to coś... przepadłeś.
Ok, wiem że trochę "archiwalny" materiał ale... Na wstępie - świetnie się Ciebie słucha. Masz lektorski głos moim zdaniem. Widzę też że mamy dość podobną historie. Moją pierwszą grą na PC którego dostałem w wieku... 10-11 lat był właśnie HL. Nie miałem bladego pojęcia o tej grze bo do tego czasu grałem tylko na konsolach i czułem się wtedy jakbym był w innym świecie. Niestety, nawet go nie skończyłem - chyba wtedy jeszcze nie rozumiałem co i jak. Warcraft to dla mnie jednak 2. Nigdy nie lubiłem rts'ów w 3d choć przechodziłem W3 kilka razy to i tak lepiej wspominam W2 ale to może dlatego że byłem młodszy i chodziłem do kolegów grać bo oni mieli PC a ja zawsze tylko konsole. Którego wieczoru kupiłem za pieniądze (chyba z komunii) w 1995 roku i w tym samym czasie mój wujek też zanabył tą konsole ale nie bardzo się znał. Przynosi mi grę, odpalam i widzę jakieś biegnąc postacie wyskakujące do wielkiego domu. Niczego się nie spodziewałem bo jako 9 latek nie znałem takich gier. Gdy zobaczyłem ten krótki przerywnik gdzie zombie pożera kgoos a nagle odchodzi od ciała i zaczyna iść w naszym kierunku - myślałem że się schowam pod łóżko 🤣. Gta dla mnie skończyło się na dwójce. Nie wiem - jakoś gta w 3d nie podobało mi się tak bardzo jak te pixelowe ludziki. Wolfenstein kojarzy mi się z domem kultury do którego chodziło się na "zajęcia komputerowe" tylko po to żeby 15 minut przed końcem 2 godzinnych zajęć móc zagrać w Prince of Persia, Colgate Czy Właśnie Wolfenstein 😅. Wtedy nawet nie rozumiałem do kogo strzelam hahaha. Fallout, podobnie jak Planscape Toutnwment i inne tego typu gry nigdy nie przypadły mi do gustu Jako dzieciak nie lubiłem strasznie CZYTAĆ w grach 🤣. Szczególnie po ang bo język w tamtych czasach to lepiej znałem z Cartoon Network aniżeli z nauki w szkole/przedszkolu. Dalej się już nie rozpisuje bo skomentował bym każdą grę po kolei Najbardziej żałuję że nie grałem jeszcze w TLoU... to jest wada podjadania innego systemu (konsoli).
Hej Filip, Obejrzałem całość z uwagą, znam wszystkie pozycje gotowe choć nie we wszystkie grałem - dla mnie shootery i horrory są nie do zaakceptowania. Z kilkoma się zgadzam -Portal, Limbo, BabaIsYou są swietne Mimo to, tyle razy już słyszałem od Ciebie o Bioshocku, że przemogę niechęć do strzelania i zagram, obiecuję :D Nieco zdziwiony jestem za to, że zabrakło w Twoim zestawieniu God od War (2018+Ragnarok) oraz Bloodborne, mimo długich esejów na ich temat. Z mojej strony, moją grą życia jest NieR: Automata. Nie będę ukrywał, zaczalem w to grać bo miałem trudniejszy moment w życiu i myślałem że "kształty" bohaterki trochę mnie pocieszą. Wkręciłem się w fabułę i cholera, okazało się że swój dołek leczyłem cytatami z Nietchego i Sartre'a, heh, i ostatecznie - to tak jakby leczyć dżumę - cholerą, lub alkoholizm - wódką.
Jeżeli chcesz gry, która odmieni Cię jako człowieka, zmusi do refleksji na temat tego jaki tak naprawdę jesteś i czy jako ludzkość idziemy w dobrą stronę to po prostu musisz zagrać w Nier: Automata. Gra, która już teraz swoją historią i muzyką sprawia, że jest dziełem sztuki. Gameplayowo to naprawdę przyzwoity slasher, jednak ta gra stoi historią i ponadczasowym przekazem, który można śmiało podawać jako przykład w różnych rozważaniach filozoficznych. Dzięki tej grze filozofia przestała być dla mnie "memem" a stała realnym zainteresowaniem, które pielęgnuję do dziś. Azjatyckość tej gry może statystycznego Polaka odstraszać, jednak jeżeli miałbyś zagrać w jedną wschodnią grę przez całe swoje życie to to musi być Automata.
@@BezSchematu to się nie stanie tylko to się musi stać ;) Na dobry przedsmak posłuchaj sobie "Beautiful Song". To soundtrack, którego nie da się wyrzucić z głowy
1. Dungeon Keeper 2, czyli jedna z 3 najlepszych strategii dzieciństwa, no i moment, gdy pokochałem grać tymi złymi (a moze nie takimi zlymi?). 2. Diablo. Masz 5 lat. Patrzysz jak Twój kuzyn gra w Diablo. Słyszysz Przywitanie Butchera. Psycha zryta na zawsze. 3. Twierdza Krzyżowiec. Za dubbing, muzykę, klimat, mechaniki i Wieprza. 4. Robin Hood Legenda Sherwood. Moje prywatne top 3 gier z późnego dzieciństwa. 5. Rayman 3: Hoodlum Havoc- w to do dziś da się grać i świetnie się przy tym bawić. 6. Warcraft 3. No chyba nie trzeba tłumaczyć. 7. Medieval 2: Total War. Bitwy na 10 koła żołnierzy w czasie rzeczywistym. W średniowieczu. No nie da się lepiej... 8. Warhammer 2: Total War. A jednak się da. 9. Lionheart: Legacy of the Crusader. RPG z rzutem izometrycznym, magia, technologia, da Vinci jako twój sojusznik i krucjaty. Czego chcieć więcej? 10. Harry Potter i Komnata Tajemnic. Pierwsza gra którą pokonałem calkowicie sam. 11. Trylogia gier o Batmanie. W każdej z nich jest Joker. Wystarczy. 12. They are bilions, czyli przykład na to, jak można zrobić świetna strategie survivalowa z aktywna pauza. 13. Heroes 3. Za dobre. 14. Heroes 5. Za fabułkę. I Agraela. 15. Bioschock. Cała seria. To powinno dostać Oscara. 16. Crock, czyli platformowa przygoda sześciolatka. 17. Overlord. Za klimat, za humor, za wszystko. 18. CoD 4. Za scenę egzekucji i pewną bombę. 19. Black & White 2. Jesteś Bogiem, uświadom to sobie. 20. Tony Hawk 4. Za to, że poznałem AC/DC. 21. Spellforce. O jezu jak wspaniałe jest to kombo RPG i RTS. 22. Disciples 2. Za to, że Herosy dało się zrobić krwiście. 23. FIFA. Za naukę tego, jak reagować na stres. 24. Seria God of War. Kratos, ty piękny sukinsynu! 25. Ghost of Thushima. Szczyt tego, co dalo mi PS 4 26. Enter the gungeon. Gra mojej pandemii. 27. Slay the Spire. Rogue like karcianka. Po co mówić więcej? 28. Seria Wiedzmin. Może beż słów. 29. GTA SA. FOLLOW THE DAMN TRAIN, CJ! 30. Assasin Creed 2. Ezio, ty piękny chłopcze! 31. Lotr Bitwa o Srodziemie 2. No majstersztyk jeśli chodzi o RTS w filmowych i książkowych realiach. No i na koniec: 32. Rome: Total War. Absolutny klasyk.
Najdłuższa lista tutaj i mega szanuję wybory podparte argumentami. A jeszcze większy szacun za Black & White. Miało trafić na tę listę. Żałuję, że tak niewiele osób wspomina ten tytuł -- był niemalże rewolucyjny. Przynajmniej dla młodego człowieka porażał nowatorstwem i skalą możliwości.
@@BezSchematu dzięki! To prawda- B&W 2 to był szok. W tej grze można było zrobić niemalże wszystko. Do dziś wspominam cudowne zadania dodatkowe, jak np: odkrycie legendy samurajskich figur czy strzelanie beczkami. Ze względu na Planescape: Torment polecam Ci szczególnie z tej listy Lioneheart- gra nie jest może topka jak Baldury czy Planescape, ale serio klimat tej gry i jej otoczka robią robotę.
@@aleksanderjarymowicz4300 Ja pamiętam, że pokonałem cywilizację innego boga w B&W2... rzucając głazy przez morze i stopniowo dezorganizując mu życie społeczne. Byłem jak najbardziej psotny i nieekonomiczny bóg w historii panteonu bogów B&W2. Był jak Loki, który rzuca głazami.
Gry, które zmieniły moje życie? Rocznik '85 - 1. Tony Hawk Pro Skater 2: jestem w stanie powiedzieć, że to jedyna gra jaka kiedykolwiek wyszła, po której ograniu człowiek chciał wyjść na dwór i nauczyć się czegoś nowego. Pierwsza deskorolka, poznane dziewczyny, wspaniali ludzie. 2. Gran Turismo 2: absolutny top, który ogrywam do tej pory. Również do tej pory uwielbiam wyścigowe gry torowe. A dlaczego zmieniła moje życie? Dzięki Gran Turismo 2 odwiedziłem tor Nurburgring, a zaraz po powrocie z tej wycieczki poznałem swoją żonę. 3. Wiedźmin 3 GOTY: pierwsza moja splatynowana gra i po raz pierwszy uwierzyłem, że gra potrafi uzależnić. Ponad 700 godzin w tej grze i do tej pory uważam, że nie ma nic lepszego z tego gatunku. 4. StarCraft 1 i 2. Dzięki dwójce odwiedziłem jeden z największych turniejów - IEM Katowice. Mnóstwo poznanych ludzi, turnieje rozgrywane do tej pory. Najlepszy RTS ever.
Podoba mi się emocjonalno-intelektualne podejście do tematyki. Oczywiście wybrałbym zupełnie inne gry. Grałem w Ponga na komputerze mieszczącym się na kilku piętrach - dlatego wtręty o „starości" są (dla mnie) rozrzewniające. Nie toleruję gier, które są na pograniczu oszustwa. Kiedy kupuję grę nie aprobuję przewagi cut-scenek. Albo mam do czynienia z filmem, który wodzi nas za nos i uwodzi.. Albo z grą, którą - dla ułatwienia narracji i produkcji - ozdabiamy filmikami. Nadmiar filmu wręcz zaprzecza idei gamingu. Dlatego część propozycji dyskwalifikuję. No i brakuje mi gry, która wręcz bryluje wśród nośników filozoficzno, egzystencjalno-moralnych przesłań w gamingu..! Myślę, że to jeden z powodów systemowego napadu na Cyberpunk 2077.
Ten materiał oglądałem dwa razy, bo za pierwszym wbrew mnie musiałem przerwać oglądanie, tak wróciłem i obejrzałem od początku do końca tym razem. Podzieliłeś się wieloma naprawdę pięknymi słowami. Pięknymi wspomnieniami. Wrażeniami które na tobie wywarły wspomniane tytuły. Mam ogromną przyjemność potwierdzić, że przy części z nich miałem tą samą przyjemność, to samo przekonanie o obcowaniu z sztuką która na moich oczach odmienia mi życie i mnie kształtuje. W przypadkach gier które wymieniłeś a które nie grałem, jedynie potwierdziłeś że są to dla mnie pozycje obowiązkowe do nadrobienia. Z tego miejsca podzielę się paroma rzeczami, a zacznę od podziękowań nie tylko za ten materiał, ale też za to że dzięki tobie w tego roczne walentynki doświadczyłem poruszającej historii Florance. To było tak niesamowite doświadczenie jako interaktywnej opowieści, że to się pochłania lepiej niż zajebiście dobrą książkę. Dowód tego że da się opowiadać nie tylko słowem, ale obrazem. Dziękuję ci za Florance, które aktualnie polecam każdemu (choć jeszcze nie udało mi się nikogo przekonać T__T ). Druga rzecz jaką chcę się podzielić to nowiną że przedwczoraj ukończyłem the Last of Us 2, dzięki czemu z czystym sumieniem mogę nadrobić twoje eseje o nim. O tej grze mógłbym debatować godzinami, przede wszystkim dlatego że choć jestem drugi dzień od zobaczenia napisów końcowych to dalej jestem skołowany i chyba żadna inna gra w moim życiu nie spowodowała u mnie tak mieszanych, skrajnych uczuć. I trzecia i ostatnia rzecz którą chciałbym się podzielić, to pozycje ode mnie a pada na dwa indyki: Night in the Woods, które odmieniło mnie te lata temu, a do którego wrócę bo nie spodziewałem się że po latach znajdę się w podobnych okolicznościach co Mae, główna bohaterka gry; a druga pozycja to Before Your Eyes, przy której brakuje mi słów, a po jej przejściu wypłakałem się do sucha, dlatego jedyne czym mam nadzieje zaciekawię to fakt że jest to gra w której sterujemy mruganiem i ciekawostką która może być spoilerem że tytuł robi bardzo interesujący w kontekście fabuły akronim.
Wspaniały materiał. W wiele z tych tytułów nie grałem, od Dark Souls się odbiłem jak pileczka do squasha, ale z jedym to się zgodzę Half-Life i Half-Life 2 to gry wybitne i moje ulubione w życiu. W HL1 i różne mody, epizody i konwersje(They Hunger wybitne) przegrałem setki godzin.
@@BezSchematu Pamiętam jeszcze taki mod multiplayer Gangsta Wars gdzie się walczyło gangsterami deathmeche głupawe ale zajebiste zwlaszcze TommyGun. I taki drugowojenny CS day of defeat.
1. Nihilumbra - mała gra indie, która urzekła mnie swoją oprawą graficzno-muzyczną, ciekawym patentem operowania otoczeniem za pomocą kolorów o specjalnych właściwościach, minimalizmem i pewną duchowością prostej historii o sensie istnienia. Gra, która oddziałuje na moją duszę tak mocno, jak... 2. To The Moon, Finding Paradise i Impostor Factory - przepiękne gry studia Freebird Games, przedstawiające koncepcję manipulowania wspomnieniami, a przy tym opowiadają za każdym razem piękne, wzruszające historie o smutku, nadziei, miłości i przemijaniu. Grając w te małe perełki nie mogę powstrzymać łez ani śmiechu, bo zabawnych momentów tu również nie brakuje. 3. Gothic - gra, do której pierwszy raz usiadłem w szkole średniej, a więc jakieś 8-9 lat temu. Chciałem tylko pograć w jakąś grę fabularną z ekwipunkiem, ponaparzać mobki etc, a dostałem na początku frustrującą, za to bardzo angażującą grę z ciekawym światem, klimatem i ułudą żyjącego świata. Nie było łatwo na start, ale postanowiłem się przełamać, tylko po to, by wsiąknąć w to uniwersum i ograć również dwójkę oraz trójkę, choć Gothic 3 już mi się nie podobał. 4. Max Payne 2: The Fall of Max Payne - jedynka mi się podobała, ale to dwójkę pokochałem, głównie za dużo smutniejszą historię, relację Maxa i Mony oraz antagonistę ("Have no fear, Vlad is here!"). Przeszedłem ją trzy razy z rzędu tylko po to, by dostać alternatywne, szczęśliwe zakończenie. No i ta finałowa piosenka, "Late Goodbye"
Bardzo fajna lista i opisy. Muszę kiedyś ograć Nihilumbrę - a Dex bardzo mi się podobał i niesamowicie zaskoczył, Gunslinger czeka na 3 ogranie bo tytuł mnie całkowicie kupił.
Z chęcią się podzielę swoimi perełkami: Silent Hill 4 za mechaniki; The Witness gra logiczna; Dungeon Siege II za barwny i imersywny świat; Spellforce Order of Dawn za charakterystyczne tempo rozgrywki i połączenie RPG z RTS; Loop Hero za nostalgię do gry, która jest nowa XD; The Last Spell (early access) za możliwość zobaczenia rozwoju od kuchni, wspaniałe community i rewelacyjne pomysły; Undertale bis Deltarune za twist myślowy; Stanley Parable bis Ultra Deluxe w kategorii Bez Schematu stanowczo; Doom Eternal za niesamowitą adrenalinę przy oglądaniu speedrunów; Medal of Honor za niedookreślone uczucia strzelanki, która zostawiła coś po sobie do której kiedyś wrócę żeby wiedzieć, za co mi siedzi w głowie XD; Gemcraft Frostborn Wrath (na obecną chwilę ostatnia część cyklu, cały cykl polecany ofc) za najbardziej interaktywnego i ciekawego tower defence z ścieżkami; SAS Zombie Assault (chyba) 5 za godziny strzelania do zombie w gierce przeglądarkowej; Create Your Own Tower Defence dopóki serwery z levelami od innych działały QwQ; Slay The Spire za niesamowitą głębię mechanik i decyzji, planowania itp; Bloon TD 6 za nieprzerwaną i niezobowiązującą kolorowość na szare dni; Crypt of the Necrodancer za pierwszy coop przy którym się dobrze z kimś bawiłem; Everhood za emocjonalny rollercoaster; GRIS jako piękna platwormówka z historią zapadającą w pamięć; Etherlords II w które nikt nie gra na multi bo nie ma serwerów i z którego usunięto tryb ala Heroes III, gdzie by sie zbierało zasoby i tworzyło talie QwQ (mam z 20+ talii które nawet nie wiem czy są kreatywne/dobre); Starałem się nie robić powtórek względem filmu. Póki co wszystko co pamiętam. Jak sobie o czymś przypomnę to machnę edit... Akurat u mnie bywa kiepsko z pamięcią nawet jeżeli coś było bardzo dobre. Oczywiście zapomniałem o Fran Bow oraz Little Misfortune, bardzo dziwnych przygodówkach point and click które tylko oglądałem (ale warto chociaż tyle).
2007 rok i Adam Sandler w filmie Zabić wspomnienia gra w Kolosy, przy okazji polecam film. Szkoda że nie wspomniałeś o grze ICO, gra Shadow of the Colossus jest jego duchowym następcą, w obie grałem z synem, tak samo jak serię Resident na SP1. Jednak najbardziej wchodził nam wówczas Tenchu.
Gralem w 1/4 gier z tej listy i z tych tu wymienionych half-life 2 najlepszy, w Rdr2 nie gralem ale jako fan wiedzmina 3 (200h na steam) napewno zagram ^^ Np. batman arkham asylum i bioshock byly dobre ale bez szalu. Warcraft 3 nigdy mnie nie przekonal, nie moj klimat. W gta3 nie gralem (widzialem u kolegi) ale gralem w vice city i tak to byla gra dziecinstwa, napewno w top 10. Jesli chodzi o moja liste to zdecydowanym top 1 jest Max Payne 2, przeszedlem ostatnio po raz osmy, po 20 latach przerwy, nadal ten klimat i audio trzyma poziom. W top 2 umiescilbym pierwszego medal of honor allied assault a na trzecim nfs underground 2. Z gier ktore jeszcze zapadly w pamieci to Mafia, heroes 3, COD 2, nfs mw, gta sa, far cry, f.e.a.r, unreal tournament, tibia- w sumie ona najbardziej zmienila moje zycie ale to nie byla gra to byl styl zycia a teraz jest to CS2 xD
![ฮักเทื่อสุดท้าย - บอย ศิริชัย [OFFICIAL MV]](http://i.ytimg.com/vi/-1PoPoQ-B-k/mqdefault.jpg)
Oczywiście, że czekam na tytuły gier, które zmieniły WASZE życia. (I tylko nie mówcie, że takich nie ma...)
Jeszcze dwie ważne rzeczy! Pierwsza - tak jak wspominam we wstępie, to nie jest ranking hierarchiczny, tj. kolejność nie ma znaczenia I druga rzecz, w opisie pod filmem👆znajdziecie linki do materiałów wspomnianych w odcinku.
The last Starfighter, River Raid, Draconus, Raid over Moscow, Hilt2, Silent Service, Chaos Engine, Extreme Raceing, UFO Unknown Enemy, Turrican 2, Alien Breed 1/2/Killing Ground, Gloom, Syndicate, Dune 2, Neverhood, GTA, Mafia, Dark Forces, W1-3, CP2077.
Chciałbym posłuchać komentarza wymienionej gry Prey ale 2017 roku
25 girr twojego zycia tak? Dlaczego tu nie ma heroes III, dlaczego?
Ja tam nie wyobrażam sobie życia bez najważniejszej i najlepszej gry w historii gier bez podziału na kategorie czyli Heroes 3. Z Survival horrorów to dla mnie tylko Alien Isolation - nie ma lepszej i nigdy nie będzie. Dead Space przy Izolacji to...nawet nie można tego porównywać. AOE, GTA 2 i 3, HalfLife 1 i 2, Starcraft, Hitman czy Project IGI. Colin McRea Rally 2. No i najwazniejsza gra ale nie na PC i to nie jedena gra, a dziesiątki czyli POKEMON zaczynając od RED kończać na Scarlet.
Driver
Tony Hawk's Pro Skater 2
MDK 2
ONI
Legacy of Kain: Soul Reaver
Soul Reaver 2
American McGee's Alice
Enclave
Powiem jeszcze jedną rzecz do tych wszystkich mugolskich lemingów o mentalności Inżyniera Mamonia. Z własnego doświadczenia wiem, że najlepsze gry jakie kiedykolwiek powstały, znajdują się w ogromnej szufladzie, podpisanej jako ABANDONWARE. Abandonware to ponad 98 procent wszystkich gier, jakie ukazały się na wszystkie możliwe platformy, a mam na myśli tytuły porzucone przez developerów, od dawna nie wspierane i niedostępne w normalnej sprzedaży, oraz zapomniane przez szare masy.
potrzebujemy WINCYJ takich pięknych materiałów. Jak nikt na swiecie opowiadasz o gracch. Podczas jazdy samochodem nie raz odtwarzam sobie Twój esej o dark souls.... naprawde dzieło życia ;) pięknie opowiadasz i czekam osobiście na wiele wiele więcej :) podobnie jak gameplaye z omawianiem swiatów :)
Pozdrawiam serdecznie
Rany. Dziękuję, naprawdę.
Dla mnie pierwszą grą - a właściwie serią - na punkcie której kompletnie oszalałam był Thief. Uwielbiałam jego mroczny klimat, jego sarkastycznego bohatera-samotnika, lore, wspaniałe pomysły fabularne… uczyłam się na tych gierkach angielskiego. Do tego stopnia, że spisywałam ze słuchu dialogi i pokazywałam je lektorce ze szkoły językowej, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, o czym postaci rozmawiają i jakich słów do tego używają ☺️ Z innych tytułów był jeszcze Baldur’s Gate, Warcraft III, Gothic… Całe moje dzieciństwo 🥰
A ja tylko zaznaczę, że duża część ekipy Thiefa robiła także BioShocka Włącznie z Kenem Levinem, który współtworzył Thief: The Dark Project.
@@BezSchematu Wiadomix!
Też chciałem wspomnieć o Thief. Dla mnie gamechanger.
Ah, mam to samo, szczególnie właśnie Thief i Baldur's Gate
@@Clawpek Też o tym czasem myślę. Swoją drogą, szkoda że spaprali Thiefa 4. To już nie było to :
Mój rocznik to '86 i gry zawsze stanowiły nieodzowna część życia. Wspomnienia wiążą się nawet nie tyle z samymi grami, co z ludźmi z którymi w nie grałem.
1991 - Zaczęło się od Commodore 64, które pamiętam dziś " jak przez mgłę" około . To był chyba jedyny taki okres, kiedy grał ze mną mój ojciec. Jungle Hunt (1982) i Commando (1985) pamiętam najlepiej, choć były tam jeszcze 2 gry - statki (gdzie podobnie do wersji papierowej zaznaczało się pola tylko animacje trafień robiły wrażenie) oraz olimpiada ( zniszczyłem z sąsiadem chyba ze 3 dżojstiki na tej grze). Co do samego sprzętu zastanawiam się dalej jak to możliwe, że czasem wybierałem czekanie i przewijanie na magnetofonie kasetowym taśmy z grami zamiast olać to i iść pograć w nogę na podwórku.
1994 - Pegasus kupiony na komunię przez moją babcię. W zestawie był pistolet do Duck Hunt (1987) i 2 słabej jakości pady, które o dziwo wytrzymały parę lat. Poza standardowymi grami jak Mario (1985), Donkey Kong (1981), Ice Climbers (1985) i Battle City (1985), były też takie "perełki" jak Double Dragon III (1990) - gra, w którą przegrałem z kuzynem więcej godzin niż w uwielbianą do dziś Contrę (1990). O dziwo, mimo że miałem te wszystkie Cartrige z 99999 grami to najcieplej wspominam grę Goal 3 - podróbę Kunio-Kun Soccer (1993). W samej grze nie miało się wpływu prawie na nic, a i tak był to jedyny tytuł w który każdy chciał grać. Gole - gdzie piłka zmieniała się w banana/rybę, tornada na planszy na przemian z piorunami. Fantazja poniosła twórców.
1995 - Kiedy pojawiały się w mojej okolicy pierwsze PCty ja przez kilka lat zagrywałem się na Amidze. Uruchamianie gry z poziomu Norton Commandera weszło w krew. Z gier w pamięci zapadły mi : Lotus III (1992) - ściganka, gdzie zebrane po drodze paliwo odgrywało kluczową rolę. Franko (1994) - pierwsza polska gra, którą przeszedłem. Prince of Persia (1989) - do dziś pamiętam pojedynki na miecze z Wezyrem, odpadające platformy i pułapki najeżona kolcami, które nie raz odbierały mi życie.
1997 - Mój pierwszy PCet. Z dyskiem 3,2 GB i Kartą Graficzną z jedym z pierwszych akceleratorów 3dfx - VooDoo, który szybko wymieniłem na VooDoo 2. Miałem na nim zainstalowane od nowości pirackie wersje Warcraft 2 (1996), Jazz Jackrabbit (1994) i Worms (1995). Sam ogrywałem głównie Warcrafta, gdzie szybko pojąłem jak fajnie anihiluje się ludzi przy pomocy orków.
Znajomi przychodzili na Wormsy, a brat ogrywał platformówki. Pamiętam jak kupowałem CD-Action by poogrywać te dołączane do gazety dema. Później nadszedł czas strzelanek (FPS) i nic nie było już takie jak wcześniej. Duke Nukem 3d (1996) i Quake (1996) z niezapomnianą ścieżką dźwiękową Trenta Reznora z NIN zmieniły wszystko. Nie pamiętam, by jakakolwiek późniejsza strzelanka zrobiła na mnie takie wrażenie.
1998 - Game Boy Color. Do czasu aż nie wymusiłem na wakacjach we Włoszech na mojej mamie kupna gameboy'a jedyne przenośne "konsole" które znałem, to te 20inOne ze sklepów z zabawkami i rosyjskie "jajeczka". Wcześniej kuzyn dostał na komunię biało-czarnego Gameboya, grałem na nim tylko kilka razy w Fifę'97 (1996) i Tetrisy, Looney Tunes oraz Asterixa. Na moim, którego mam do dziś ogrywałem Pokemon Red (1996), wymieniałem się na koloniach z innym dzieciakiem, który miał wersję Blue. Był też Spider-Man (1990) i Metal Gear Solid (2000). Z czasem wychodziło tam nawet GTA, choć nie pamiętam już tej gry za dobrze.
1999 - Kolejny PCet już z większą pamięcią, szybszym dyskiem i kartą Geforce 256. Co jakiś czas trzeba było wymieniać podzespoły, bo technologia zmieniała się w zastraszającym tempie.
Od tego czasu zaczęło mi się to zlewać w jedną masę. Pamiętam jednak dobrze gry takie jak : Sim City 3000 (1999) - zaraził mnie budowaniem miasta kumpel Kacper z gimnazjum, Age of Empires 2 (1999) - wydałem na edycję kolekcjonerską 350 zł przy ówczesnej płacy minimalnej 670 zł/msc. W pamięć zapadły mi jeszcze Half Life (1999) z grafiką nie z tego świata, Max Payne (2001) - z mrocznym klimatem i bullet timem oraz Mafia (2002) - którą razem z kumplem Karolem przechodziliśmy na wyścigi. Podobała mi się bardziej niż jakiekolwiek GTA. Może tylko GTA Vice City (2002) trzymało poziom. Poza tym oczywiście seria Fifa i PES. Przygodówki jak Książę i Tchórz, Neverhood, Ace Ventutra, Monkey Island czy Hopkins FBI. I jeszcze RPG jak Morrowind, Oblivion, Gothic, Baldurs Gate, Neverwinter Nights, Diablo i Wiedźmin. Nie ominęły mnie te wszystkie DSJ, Simsy, Black&White, XIII, Metro, Wolfenstein, NFS etc. Za dużo by pisać...
Z czasem studia i praca zaczęły zajmować coraz więcej czasu, a gry komputerowe wyparły gry planszowe.
Przez te wszystkie lata ominęła mnie mania na PSX/X-Boxy i wiem, że jestem z grami "do tyłu"
Ostatnio (od 2017) staram się to nadrobić przy pomocy Nintendo Switch. Uwielbiam wszystko ze stajni Mario ( Odyssey, Kart, Smash, Tennis, 3d World, U). Mam na Switcha może ze 100 gier, a gram jak mam chwilę w 10, a może i nie.
To tyle co do gier, które wpłynęły na moje życie. Świetnie spędzony czas z bliskimi mi ludźmi.
Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały :)
Moja droga była dość podobna z tą różnicą, że miałem Atari a nie C64 :)
Później Amiga i PC z 3dfx :)
Dokładnie,wazniejsi bili ludzie z którymi się w gry gralo w dzieciństwie. To oni nas nakręcili,rywalizacja ciągła w PES TEKKENA , Tony Hawka...to było najważniejsze
Z grania sie nie wyrasta
Dziękuje za dedykację
Świetny materiał, dużo wspaniałych tytułów, które też darzę jakimś specjalnym uczuciem, ale i tak największy uśmiech wywołało we mnie miejsce pierwsze. Cieszę się bardzo, że mamy te same poglądy na TloU Part II, bo mimo, że wiem jak duży fanbase ma ta gra czasem dalej czuję się częścią mniejszości gdy tak ją wychwalam. Dla mnie to po prostu arcydzieło nie tylko wśród gier, ale każdego dostępnego medium i twór niepowtarzalny, wyjątkowy. Coś co zostanie ze mną do końca życia.
Do tej pory bardzo lubiłem jedynkę (choć znałem ją tylko z oglądania walkthrough na TH-cam za dawnych czasów), a na dwójkę miałem wielki hype ale przez brak konsoli mogłem tylko słuchać masy gównoburz w internecie bez sprawdzenia samemu o co w tym wszystkim chodzi. Od stycznia tego roku udało mi się uzyskać dostęp do konsoli i dwukrotnie ukończyłem jedynkę, a kilka dni temu przeszedłem Part II po raz czwarty. Jeszcze nigdy nie zabrałem się za gre ponownie, od razu po przejściu, a tu dokonałem tego 4 razy w ciągu kilku miesięcy (w tym raz na Grounded).
To co ten tytuł ze mną zrobił to jest coś z czym się do tej pory nie spotkałem. Już po RDR2, Wiedźminie 3, The Sopranos czy Breaking Bad miałem pustkę, którą ciężko było zastąpić, ale to nic w porównaniu z tym czego doświadczyłem po TloU. Nie mogłem się pogodzić, że to już koniec przygody, o której rozmyślalem przez cały dzień po to by nocą usiąść przy konsoli i spędzić kolejne godziny w tym może i mrocznym i okropnym, ale jakże fascynującym świecie, ludzkim jak żaden inny. Nawet nie chciałem się dużo bardziej rozpisywać, ale tak się po prostu nie da mówiąc o tej grze. Czuję się ogromnym szczęciarzem, że jestem w tej części, która kocha te gre. Nawet trochę współczuję osobom, które nie potrafią docenic piękna Part II, choć ta gra jest tak polaryzująca i odważna, że nie ma w tym nic dziwnego, że nie jest ona dla każdego.
A no i nie mam pojęcia czemu nie jestem na Discordzie Bez/Schematu, trzeba jak najszybciej naprawić ten błąd.
Gdzie ten kanał się ukrywał przez ostatnie 5 lat? Dlaczego systemy youtuba wcześniej mi go nie zaproponowały?
Świetne, wciągające materiały, Nic więcej nie trzeba dodawać. Muszę przyznać, że też wstrzelam się wiekowo, może dlatego tak mnie to łapie.
Pozdrawiam!
Ja znalazłem 3 dni temu😢
Metal Gear Solid - prawdziwa gra film, ale ze zdrowo zachowanymi proporcjami ( nie to co MGS2). Piękna historia, akcja, i mega zaangażowanie gracza. Były momenty kiedy wydarzenia na ekranie łapały za serce. No i tak muzyka. W 99 roku mając 13 lat ta gra pochłonęła mnie bez reszty. Fajnie opowiadasz Filip. Dziś sub. Dzięki
Świetny materiał! Bardzo dziękuję i proszę o więcej takich!
A gra, która odmieniła mnie i mój światopogląd była SOMA. Gorąco polecam wszystkim, którzy jeszcze nie znają. Ryje beret mocno i daje do myślenia jak mało co.
Jeszcze raz dziękuję za fantastyczny materiał!
Dostałem link do tego materiału od przyjaciółki, obejrzałem go całego i zostawiam swojego suba, bo oglądając go czułem jakbym oglądał film o sobie, mimo że w połowę pozycji nawet nie zagrałem i może nigdy nie zagram. To jak o tym wszystkim mówisz, o tych czasach dzieciństwa, to przywodzi piękne wspomnienia, dziękuję bardzo.
A tu moja lista:
1. The last of us 2
2. The last of us
3. Metro i Metro Redux
4. Diablo
5. NFS most wanted
6. Mortal Kombat
7. Seria Resident Evil
8. Medal of honor
No nareszcie! Ktoś, kto podobnie jak ja stawia pt. I i II The Last of Us najwyżej i co najmniej na równi.
To jak opisałeś What Remains of Edith Finch - w punkt! Minigry z kąpiącym się nienowlakiem oraz segment z odcinaniem rybich głów... to mnie pokonało, zbiło po mordzie i zostawiło skulonego w kącie.
To mój zestaw:
1. Silent Hill 1,2,3,4
2. Ghost Master
3. Prey 2017
4. Dark Souls 2
5. Deus Ex OG, HR, MD
6. GTA SA, 3, Vice City i czworka
7. Stalker cala seria
8. Vampire The Masquerade Redemption i bloodlines
9. Legacy Of Kain BO, SR, SR2, Defiance
10. Gothic 1,2, Kroniki Myrtany
11. Diablo 2 LOD
12. Metal Gear Solid cala seria
13. Hitman cala seria
14. Mortal Kombat 11
15. Star Wars KOTOR
16. Star Wars Jedi outcast 2 i jedi academy
17. Cry of Fear
18. Sekiro
19. Resident Evil
20. Wiedzmin 1,3
Hitman -- ostatnia trylogia jest wspaniała! Jedna z najlepszych gier tej generacji. Mam poczucie, że wreszcie - dopiero teraz - dopracowali tę formułę do perfekcji. Prawdziwy sandbox.
@@BezSchematu Pełna zgoda :)
jedną z gier które zasługują na uwagę i pozwalają przeżyć bardzo fajną przygodę (niektórych być może zmienią ) była Mafia1 - to w jaki sposób była przedstawiona główna narracja , cała fabuła była nowatorska i pozwalała na przeniesienie się w świat mafii poprzedniego wieku.
Okej, zacznijmy od tego, że super materiał Filip! Potrzebujemy więcej twojego bardziej zorganizowanego opowiadania o grach, bo świetnie ci to wychodzi! Nie żeby o muzyce nie szło, albo o filmach, ale no naprawdę, to jest jeden z tych bezschematowych filmów, które słucha (i ogląda) się najbardziej przyjemnie na kanale! Jedno co bym doradził, może dodasz trochę gameplayu do tego typu filmów? Myślę że by to się ładnie mogło komponować.
To będąc powiedziane, też podzielę się swoją listą (choć 25 gier to się nie zbierze)
1. Minecraft - pierwsza gra która wywołała u mnie taką fascynację i tak pobudziła kreatywność, ilość map które zrobiłem, edytowanych paczek tekstur, skinów, ło panie! A to przecież takie proste
2. Transformers War for Cybertron - pierwsza gra na konsolę jaką miałem, pierwsza którą przeszedłem bez jakiejkolwiek znajomości języka i pierwsza, która jednocześnie tak wiele opowiedziała mi wizualnie, no i ilość momentów, które tam zapierały dech w piersiach, i to jak postaci pokazali, no dzięki tej grze poznałem, że Transformersy mogą być czymś więcej niż bajka czy filmy
2. bis kontynuacja Transformers Fall of Cybertron - od nieprawdopodobnie poruszającego i epickiego zwiastuna (z muzyką Puscifier swoją drogą) wiedziałem, że tu będzie wszystko co było świetne wcześniej, tylko jeszcze lepiej, no i najlepszy power trip w historii gier dla mnie - granie pierdalnym combinerem - Bruticusem i rozwalanie statku, no niesamowite przeżycie
3. Spore - podobnie jak z Minecraftem, też bardzo mi ta gra pozwalała bawić się kreatywnie, tworzyć potwory, plemiona, budowle, nawet wróciłem do niej parę razy po latach i ojjj, nie zestarzała się dobrze, to jest bylejaka gra, ale jako dzieciak bawiłem się przy niej przednio
4. Bionicle Heroes - pierwsza gra którą tak bardzo wymaksowałem i przy której potrafiłem zostać 12 - 14 godzin (co moich rodziców wyjątkowo rozsierdzało), no i pierwsza gra Lego, do żadnej następnej nie mam takiego sentymentu
5. Silent Hill 2 - nie grałem w zbyt wiele horrorów, ale to pewnie dlatego, że nie sądzę bym miał kiedykolwiek podobne doświadczenie, no i to była jedna z gier które ogrywałem z moim wieloletnim przyjacielem, i po przejściu jakiegoś etapu zaraz byłą dyskusje i bardzo miło to wspominam
6. Devil May Cry 3 - ta gra sprawiła, że pokochałem tę serię i postać Dantego i Vergila, i również ogrywałem ją ze wspominanym przyjacielem, w zasadzie przed Silent Hillem, na emulatorze, co nie pozwalał gry zapisać xdd Ale wciąż uważam, że ta gra to jeden z najlepszych slasherów, może DMC 5 dopiero ją pobiła, też świetnie zrobiona, świetnie napisana, im więcej czasu upływa tym bardziej doceniam DMC 3
7. Halo Reach - pierwsza gra w której spędziłem tyle godzin i pierwsza gra z serii Halo, w które grałem, i nadal najlepsza, i nawet grałem w nią z dziadkiem, co też pokazywało mi ile radości z gier mogą mieć nawet osoby które normalnie nie grają wcale, i też chyba w ogóle mój ulubiony FPS, bardzo modyfikowalny, a ja takie lubię
8. MGS 3 Snake Eater - jeden z trzech gier z serii w które grałem, naprawdę pokazała mi co można zrobić z medium gry wideo i jak można się tym bawić, też najbardziej filmowa gra jaką przeszedłem - mówię to i po graniu w Ghost of Tsushima i gry z miliardem QTE
9. Dark Souls - gra która pokazała mi, że żeby się dobrze bawić w grze to jednak trzeba grać zgodnie z zasadami, no i pokazała wartość nagrody w grze, też w ogóle chyba jedna z moich ulubionych gier EVER
10. Undertale - gra która złamała wszystkie znane mi dotąd schematy i to w nieprawdopodobnie zabawny sposób, a jaka wzruszająca i przerażająca momentami! (ale też grałem w nią lata przed MGS3 no to miałem inne perspektywy)
11. Batmany z serii Arkham - bo nie potrafię jednej wymienić :D Najlepsze gry superbohaterskie dla mnie, no i tak, genialny roleplay Batmana, to też jest w ogóle moja taka go-to wersja Batmana (poza tym z komiksu Powrót Mrocznego Rycerza)
12. Skyrim - nie wiele było gier które dały mi tak wielką wolność i tak wiele możliwości zabawy, przy tym jak jednocześnie by były zepsute, uwielbiam do tej gry wracać po prostu żeby robić buildy, roleplayować, i bawić się psując grę xd (a też dużo w tę grę grałem w towarzystwie dziadka, opowidałem mu lore Skyrima i też bardzo mi to wzbogacało doświadczenie, no i on też polubił tę grę dzięki mnie)
13. Seria Danganronpa - czy to w ogóle można do gier zaliczyć? No, jedno to TPS... Ale visual novel? Ale mocno interaktywne, jakbym miał wybierać to moja ulubiona jest pierwsza, no naprawdę dawno nie miałem równie emocjonalnego przeżycia w trakcie grania w gry - a samo premise jest mega proste - raptem 16 nastolatków zamknęli gdzieś i jak jakieś kogoś nie zabije to nie wyjdą, dawno tak bardzo nie zżyłem się z postaciami i tak bardzo nie mogłem się oderwać, no i to też pierwsza gra w której tak bardzo zanurzyłem się w fandom, i też wyże Danganronpy są tak samo potężne jak doły, no ale wciąż przeżycie niesamowite, i nadal fascynuje mnie ta seria
No więc... tak, to wygląda jak rozpiska
Wreszcie: Devil May Cry.
Zawsze fascynowała mnie ta seria, poczułem ją najbardziej ogrywając... heretyckie DMC ;)
O ja! O rany! O żesz w cara eee... Okej! Fajnie że wciąż są ludzie którzy cieszą się tą grą mimo że tylu fanów (ze mną włącznie) widzi tę grę raczej jako kompletną porażkę. No jakbym sam miał powiedzieć o niej coś pozytywnego no to ma najbardziej przystępny dla nowicjuszy system walki, który swoją drogą został poprawiony chyba przy wydaniu dlc, no i na szczęście nie jest to ani część głównego kanonu DMC ani obecny main line xd
Ale no jestem zaskoczony. A to powiedziałbyś czemu akurat ta wersja DMC zapewniła Ci najwięcej radochy? Albo co robi lepiej niż te kanoniczne gry?
Moje życie zmieniły następujące gry *nabiera powietrza*:
1. THE
2. NEVER...
3. ...HOOD!!!!!!!!!
Świetny materiał! Idealnie się słucha.
W czasach liceum kumpel przeszedł Neverhooda samemu bez podpowiedzi (google wtedy nie istniało a internet był z modemu w prędkości 33,6 kbps) i jedna z koleżanek z klasy która też w to grała uznała, że musi klamać, bo to jest niewykonalne. A ja wiem, że nie kłamał, tylko się zawziął i naprawdę tego dokonał :)
@@SimplexPL Szacunek Neverhood było mocno zakręcone ! Nie mniej uwielbiam tę grę .
@@joew9690 wyszło coś w rodzaju sequela - Armikrog, ale chyba nie był tak dobry jak oryginał.
Świetny film, dzięki temu materiałowi zostałem zachęcony do przejścia kilku gier z tej listy których nie miałem jeszcze przyjemności ograć. Odnosząc się do końcówki filmu to chciałbym mimo wszystko zobaczyć materiał w którym opowiadasz o grach które nie pojawiły się na tej liście a też są dla Ciebie bardzo znaczące. Moja lista najważniejszych dla mnie 30 gier:
1. The Last of Us 1 i 2
2. The Walking Dead ( cała seria od Telltale)
3. Far Cry 3
4. Red Dead Redemption 2
5. Seria Uncharted
6. This War of Mine
7. Assassin's Creed 2
8. Call of Duty 4 Modern Warfare
9. Mafia
10. GTA : San Andreas
11. Hades
12. The Journey
13. Valiant Hearts : The Great War
14. Syberia
15. Manhunt
16. Wiedźmin 1,2,3
17. Resident Evil 4
18. Trylogia Brothers in Arms
19. Need for Speed : Most Wanted
20. Seria Metro
21. King's Bounty : Legenda
22. FIFA 05
23. Limbo
24. Heavy Rain
25. A Way Out
26. Obcy: Izolacja
27. Twelve Minutes
28. Trylogia Crash Bandicoot
29. Firewatch
30. Dishonored
warte wspomnienia - trochę zniknęło w cieniu tlou, The Walking Dead Session 1, oraz The Valiant Hearts
Kurcze, tyle dobrych wspomnień poruszyłeś tym materiałem :)
W moim przypadku i jadąc z grubsza chronologicznie to było +/- tak:
0. 'The Train' (Gra jeszcze na Commodore 64) nie grałem w bardziej rozbudowaną grę na ten hmm.. komputer nigdy wcześniej i nigdy później (symulator pociągu pancernego uciekającego z terytorium 3 Rzeszy)
1. pierwsze gry z PC: Sim Earth, Sviw 3D i Death Rally (to były pierwsze gry na PC w które grałem więc ciężko żeby nie odcisnęły się w mojej pamięci)
2. Warcraft 2 i Starcraft - niby RTSy ale lore i fabuła wysysały godziny grania
3. Commnad and Conquer i C&C: Red Alert - niby takie sobie typowe RTSy, ale to generalnie do tej drugiej gry popełniłem dwie dioramy modelarskie z czołgami w roli głównej ;),
4. Age of Empires: Rise of Rome - w tamtych czasach zachwycała grafiką, była trudna i jednocześnie przemycała trochę wiedzy historycznej
5. pakiet strzelanek u wujka na komputerze (Wolfenstein 3D, Doom, Doom 2 (wraz chyba z modem Aliens), Duke Nukem 3D, Quake 2 i wówczas jeszcze demo Aliens vs Predator - te gry wywróciły u mnie stolik i zmieniły podejście do gatunku FPP ;)
6. 'Baldurs Gate' wraz z 'BG: Tales from the Sword Coast' oraz 'BG II:Shadows of Amn' i 'The Throne of Bhall' - pierwsza część to był główny powód, przez który spadła mi dość drastycznie średnia pod koniec podstawówki :D, natomiast całość przeszedłem prawie wszystkimi kombinacjami klas postaci (poza mnichem - jakoś nie leżał mi ten typ rozgrywki), póki nie pograłem na uczciwie w Fallout 1 i 2 to był to dla mnie wzór gry cRPG
7. Fallouty: 1, 2, New Vegas i Fallout4 (z zastrzeżeniem że ten ostatni tytuł tylko i wyłącznie po dużej ilości modów ;) ) - powody wymienił Filip ja nie będę duplikował :D
8. 'Homeworld 2' i 'Homeworld' (obecnie 'Emergence') - pierwszy Homeworld w który zagrałem to była właśnie dwójka, którą wgrał mi na dysk kumpel i o ile nie jest to tak dobra gra jak jedynka (szczególnie po remasterze) to był to pierwszy RTS w pełnym 3D jaki ograłem, a bez któregoś z patchy niektóre misje były ultra wymagające, natomiast klimat Homeworld 1 to było coś nieprawdopodobnego
9. Mass Effect Trilogy - to była pierwsza seria gier po której poczułem autentyczny smutek, że nie będzie ciągu dalszego interakcji z załogą i postaciami, z którymi miałem wrażenie ze się niemal zakumplowałem a do tego dochodzi jeszcze klimat i fabuła...
Dzięki tobie przeszedłem Limbo. Podobało mi się. Potem postanowiłem przejść Inside tych samych twórców i byłem oczarowany, tym bardziej, że zbiegło to się z przeczytaniem przeze mnie książki o której wspomniał K. Maj podczas jednego z wielu waszych wspólnych filmów, ta książka to "My" Zamiatina. Niesamowite jak te dwa dzieła - Inside oraz "My" ze sobą rezonują. Przez powyższy film jak i ''9 najciekawszych światów w grach wideo'' odkryłem głęboko zakopany w mojej świadomości segment gier Indie i je pokochałem. Dziękuje ci za to, że mogę odkrywać i zwracać uwagę na rzeczy o których nie miałem pojęcia lub mi umknęły w ogromie kultury.
U mnie pierwsze co przychodzi na myśl to The Walking Dead i historia Lee i Clem.
Świetny materiał, inspirujący i bardzo emocjonalny!!!!! Dziękuję
Dzięki, wspaniały materiał
Dungeon Kepper! Uwielbiałam w to grać! Miłam wtedy 11 lat! Wspomnienia dzieciństwa wróciły, dzięki!
Nie wiem dlaczego YT podsunął mi ten akurat materiał, ale jestem mu za to wdzięczny:) Świetnie opowiadasz, a słowa, w moim przypadku, tym bardziej trafiają blisko serca, bo wiele z tych gier znam i podobnie wspominam. Chyba zostanę na dłużej.
Ja też nie wiem, ale jestem mu wdzięczny.
Moja pierwsza gra na pc - "Another World". Dodam, że piszę ten komentarz na etapie omawiania przez Ciebie Wolf 3d.
Pamiętam, że już samego początku wszystko było wyzwaniem. Już dosłownie pierwsze sekundy gry gdzie mieliśmy tylko wypłynąć na powierzchnię przy odrobinę zwłoki kończyły się śmiercią naszego bohatera 😀
Nadrabiam część filmów i trafiłem tutaj przy okazji słuchając czegoś podczas pracy :D
Ja od siebie dodaję serię Ori. Gra kupiła mnie od razu swoją oprawą graficzną, ale nagle zostałem przygnieciony muzyką, przez którą wylałem łzy. Od małego miałem jakieś inne emocje podczas słuchania muzyki, ale ta gra pokazała mi, że można to odczuwać w najbardziej ekstremalny sposób. Moim zdaniem nie ma bardziej perfekcyjnego soundtracku pokazującego nam to co dzieje się na ekranie. W trakcie "gierczenia" to na co zwracałem uwagę najbardziej, czyli wizualizację świata przedstawionego malowniczą grafiką, zostało odsunięte przez fabułę i miód na moje uszy.
Druga część poszła jeszcze bardziej w Metroidvanie ale uważam że na plus, ponieważ możemy poznać postacie i krainy, przez które przemierzamy.
O stary za Sanitarium masz plusa ! Masz niesamowity głos świetnie opowiadasz i budujesz napięcie.
Bardzo dobra lista i świetna argumentacja. Niektóre tytuły, których mi zabrakło, a pewnie nie mniej zasłużyły, by trafić na takie zestawienie tytułów, mogących jakoś wpłynąć na życie odbiorcy:
- ICO & The Last Guardian od twórcy Shadow of the Colossus. Świetny przykład gier efektywnie opowiadających swoje historie poprzez mechaniki i systemy, a nie opierających się na zbytniej filmowości i nieinteraktywnych scenkach (patrzę na Was, Naughty Dog).
- Braid & The Witness - obie autorstwa Jonathana Blowa. Maestria game designu.
- INSIDE - od twórców Limbo. Jedno z najbardziej zapadających w pamięci doświadczeń, jakie miałem w jakimkolwiek medium. Żadnych scenek przerywnikowych, żadnego oglądania filmów - czysta gra z całą swą mocą interakcji.
- Final Fantasy Tactics - chyba najdojrzalszy, najpoważniejszy Final.
- Metal Gear Solid 2 - tematy i kwestie poruszane przez grę zdają się być z roku na rok coraz bardziej aktualne i tak samo niepokojące.
- Disco Elysium - o tym nagrałeś już odcinek.
- Outer Wilds - za artystyczne przedstawienie w medium gier, tego jak to jest zamieszkiwać ten nietrwały, przemijający kosmos.
- Undertale - niesamowita zabawa z tropami i schematami gatunku jRPGów.
- That Dragon. Cancer - ukazanie poprzez medium gier trudów, smutków i radości towarzyszących opiece nad umierającym dzieckiem.
And so on, and so on...
Znakomita lista, fajnie tematycznie uzupełnia moje pozycje.
Chronologicznie :) Mój rocznik 82. Ograniczę się do 10, bo zazwyczaj jestem przez bardzo długi czas wierny wybranym tytułom i przez to nie ogrywam wielu gier na przestrzeni dłuższego czasu.
1. Harpoon Classic '97. Czyli w skrócie przerobiony na komercyjną grę komputerową symulator bitew morskich napisany dla US Navy w 89r. Gra powstała na bazie planszówki wymyślonej przez Larego Bonda, na której zresztą podstawie napisał on w 1986r. wspólnie z Tomem Clancy legendarną powieść "Czerwony sztorm". Dlatego też treść fabuły powieści jest bardzo podobna do scenariuszy bitew jakie rozgrywamy w grze (czy potrzeba lepszej rekomendacji ?). Jako ciekawostkę dodam, że przebieg bitew lądowych opisanych na kartach powieści (oczywiście nie ma ich w grze) niemalże dokładnie przedstawia to co obecnie dzieje się z ruską armią na Ukrainie. Dla maniaka militariów jakim byłem za dzieciaka, to była gra doskonała, zresztą nawet do dziś uważam że pod względem dokładności oddania realiów współczesnej bitwy morskiej, nie ma sobie równych. Dowód na to że genialna mechanika składa się w kilka linijek kodu (cała gra to były 3 dyskietki 1.44 z czego jedna to dodatkowa kampania), te wszystkie dzisiejsze gigabajty idą chyba tylko w grafikę.
2. Wing Commander - Privater. Fantastyczny, gigantyczny, otwarty świat, a raczej wszechświat z setkami systemów i planet. Nieograniczona swoboda i wybór drogi jaką można obrać by przechodzić grę. O dziwo dopiero po kilku miesiącach i to tylko dlatego że podpowiedział mi kolega, odkryłem że jest tam również fabuła do przejścia ;P
3. Mortal Combat Trylogi. Ileż ja się w to natłukłem z kumplem przy jednym kompie na jednej klawie (obaj na połówkach klawiatury) ;P Niemal zawsze grałem Sonią, uwielbiałem te jej kombosy nogami ;)
4. Tomb Raider 2. Moja pierwsza gra PC jaką grałem na akceleratorze graficznym 3dfx VooDoo 1 (tak, to była ta dodatkowa karta graficzna którą łączyło się w właściwą za pomocą kabelka na zewnątrz obudowy). Wtedy ta gra to była w istocie platformówka z zagadkami, ale wciągała jak diabli :)
5. FreeSpace 1 oraz 2. Genialny, apokaliptyczny klimat, obłędna fabuła (obie części przechodziłem najwięcej razy ze wszystkich kampanii single player w grach jakie grałem). Gry do których wróciłem po latach za sprawą pięknych modów boostujących grafikę do nowych standardów. Fantastyczna ambientowa ścieżka dźwiękowa, stawiam ją na równi z tą Homeworldową. Nawet przegrałem sobie ją kiedyś do słuchania na swoim stereo ;)
6. StarCraft + Brood War. Dla odmiany pewnie od większości ludzi, ja zagrywałem się tylko w kampanie (nie miałem jeszcze neta). To były moje klimaty, bo zawsze wolałem mroczne sci-fi, ala "Obcy" od fantasy.
7. Homeworld. Tak, to był przełomowy RTS. Prawdziwe 3D, nie udawane ;)
8. IŁ-2 Sturmovik. Jako były pilot szybowcowy, oraz zaczytany we wspomnienia pilotów z czasów IIWŚ maniak lotnictwa, to było prawdziwe objawienie. Nareszcie rasowy symulator a nie strzelanka ze skinami samolotów. Uwielbiałem takie smaczki jak choćby to że P-39 Airacobra, z umieszczonym centralnie silnikiem (za kabiną pilota), a więc przesuniętym środkiem ciężkości do tył, wpadała przez to w płaski korkociąg. Pochwalę się że jako jeden z niewielu graczy potrafiłem Airacobrę wyciągnąć z takiego korka ;)
9. World of Warcraft. Po prostu, mój pierwszy online MMORPG. Dziś widzę że gra nie bez wad, ale jak nigdzie (może poza Sturmovikiem) zapamiętałem ją głównie ze względu na społeczność, fantastycznych ludzi jakich w niej poznałem.
10. Black Desert Online. Gram obecnie. Również gra nie bez wad ale dla mnie o wiele mniej wkurzających niż w WoWie. Uwielbiam ją za złożoność świata i mechanik, kapitalny system walki oparty na kombosach rodem jak z rasowych bijatyk. Zawsze jest tu co robić i nie trzeba wcale gnać z progresem (jak to twierdzi wielu), ani płacić jakichkolwiek pieniędzy (bo gra nie jest pay to win, jak również jest często powtarzane).
Free Space! Wing Commander! O rany, szanuję bardzo tę listę. Wyraźnie różni się od pozostałych i pewnie to kwestia rocznika. Ale to akurat komplement
Moje ulubione/najważniejsze tytuły (będzie wielu nieobecnych bo jestem konsolowcem Xd)
1.Metal Gear Solid 3 Snake Eater - najlepszy Metal Gear i najlepsze dzieło Kojimy, gra kompletna pod każdym względem
2.Wiedźmin 2 Zabójcy Królów - (dlaczego nie Dziki Gon, bo do dwójki mam większy sentyment) ogrywana chyba ze 20 razy
3.The Last of Us - (jeszcze nie ograłem part 2, ale jak już ogram to będzie exe quo na tym miejscu) prawdziwy film drogi, mega oryginalne podejście do upadku cywilizacji
4.Final Fantasy VII - najlepszy jrpg z genialna fabuła, pierwsza gra przy której ryczałem jak bóbr podczas **********...... i przede wszystkim kiedy wykasowało mi save'y podczas wchodzenia do north crater'u Xd
5.Star Craft 2 - pamiętam tą rutynę, jak się wracało z budy jadło obiad, robiło lekcję (albo nie robiło Xd) i siadało się na cały wieczór z kumplami i tak przez całą podstawówkę
6.Wiedźmin 3 Dziki Gon - gra dla której poszedłem do roboty, żeby zarobić na konsolę, a jak skończyłem całą fabułę z dodatkami to nie zauważyłem, że jest koniec sierpnia Xd
7.Death Stranding - gra, która posłużyłam mi za terapię, i dzięki niej odkryłem zespół Low Roar
8.Seria Kingdom Hearts - za nostalgiczny powrót do czasów dzieciństwa i tym samym pretekst do odświeżenia sobie starych filmów, przekomplikowana fabuła i memiczność (czy Xehanort jest Xehanort'em, czy Aqua jest Xehanotrem) (Za każdym razem gdy pada słowo "darkness" pijesz kolejkę)
9.God of War (2018) - zainteresowanie mnie mitologią nordycką, o której w ogóle się nie uczy. Genialny wątek budowania relacji ojciec - syn.
10.Diablo 2/Diablo 2 Lord of Destruction - pierwszy mój duży tytuł, wciągający, diablo-satysfakcjonujący,
Moja lista to:
1. Colin McRae Rally 2005 - pierwsza większa gra, w jaką zagrałem, otworzyła mnie na ścigałki i produkcja, dzięki której zachciałem tworzyć gry
2. Need for Speed: Carbon wprowadził mnie w świat nielegalnych wyścigów samochodowych, które rozbudziły moją dziecięcą wyobraźnie
3. Uncharted 3: Oszustwo Drake'a - pierwsza większa gra, która trochę otworzyła mi oczy na inne produkcje, poza ścigałkami
4. Wiedźmin 3: Dziki Gon - pierwsza gra, która mi pokazała, że gry mogą opowiadać historie dorównujące innym mediom, była dla mnie potężnym breakoutem, który zrewolucjonizował moje podejście do gier, obróciwszy je o 180 stopni
5. Antichamber - gra, która wprowadziła mnie w niezwykle ciekawy i różnorodny świat indyków
6. Transistor - gra, która była ogromną inspiracją dla raczkującego wtedy jeszcze mojego uniwersum, szczególnie stylistyka łącząca secesję z cyberpunkiem
7. BioShock - najpierw samo założenie świata, później i cała reszta, jedno z fundamentów, na bazie którego powstało moje uniwersum
8. Red Dead Redemption II - najbardziej żywy i organiczny świat, jaki widziałem w grach, oraz niesamowita fabuła
9. Danganronpa: Trigger Happy Havoc - gra, która mnie świadomie wprowadziła w świat anime i pokazała, jak bardzo prostymi środkami, można opowiedzieć niesamowitą i niezwykle klimatyczną opowieść
10. Disco Elysium - gra, która po raz kolejny pokazała mi to, co chciałbym samemu robić. Jeden z największych światów przedstawionych oraz bardzo ważny było to, że w tej grze nie było żadnej walki i wszystko rozgrywało się w tekście
11. Pyre zachwyciło mnie swoim łamaniem i łączeniem gatunków oraz organiczność wyborów i prowadzenia historii
Pierwszy Deus Ex z 2000 roku. Gra z niesamowitą, dojrzałą fabułą, mnóstwem dialogów, postaci, interakcji i to wszystko mieściło się na 1 płycie CD. Ta gra pokazała mi jak niezwykłym, imersyjnym, doświadczeniem może być gra wideo, jak może dać coś czego nie da żaden film czy książka.
Oj tak, Warcraft III.... Ja biegałem po podwórku z 5cio kilogramowym młotem i krzyczałem "W IMIĘ KRÓLA - MOJEGO OJCA!"
Zawładnęła wyobraźnią od momentu kiedy pierwszy raz zagrałem u sąsiada dosłownie kilka minut bo mama wołała do domu, ale akuray zdąrzyłem odbić Groma z rąk ludzi w prologu.
A nawet wcześniej, lampiłem się w sumie godzinami w reklamy W3 w CD Action, może ktoś pamieta, takie na dwie strony z jakąś scenką bitewną i opisami poszczególnych jednostek.
To było coś.
Ale oprócz tych gier, które wymieniłeś i z którymi się zgadzam dopisałbym jeszcze od siebie Robin Hood - Legenda Sherwood. Również niesamowice pobudzała wyobraźnię, nocami leżałem w łóżku i wyobrażałem sobie kolejne scenariusze na ulicach miast w grze w głowie dudniły mi teksty "Chodź, pomacam Cię moim cepikiem" i za każdym razem wyobrażałem sobie wnętrza tych wszystkich domków i zamków.
Watchmaker, Zegarmistrz - Pierwsza taka prawdziwa przygodówka w jaką grałem. Do dzisiaj mam ciarki jak pomyślę o starym skrzydle zamku i muzyce jaka tam grała. Ogólnie klimat był nie z tej ziemi, chociaż nigdy jej nie przeszedłem do końca.
No i Morrowind. Całkowicie zmienił moje postrzeganie gier, nie grałem wczesniej w nic tak złożonego i z tak rozległym otwarttym światem. Ja przestałem na kilka miesięcy żyć na Ziemi, ja żyłem na Morrowind. Tez grąłem prawie całkowicie na ślepo, nie znając mechanik. Wziąłem klasę postaci skrytobójcy, bo wydawało mi się to cool, a potem chodziłem z dwuręcznym mieczem i w ciężkiej zbroi, dziwiac się, że nie mogę zabić jakiegoś robaka na drodze. Żaden skok na bank w GTA nigdy nie dorównał emocjom jakie mi towarzyszyły kiedy obrabiałem skarbiec rodu Hlaalu w Vivec. Coś pięknego.
Ja totalnie odbiłem się od Dark Souls. Zacząłem od 3 ,więc chyba od najłatwiejszej , no i ...doszedłem do Tancerki z Zimowej Doliny .Uznałem ,że po prostu nie warto zaniedbywać innych ważnych rzeczy w życiu ,nie jestem targetem tego typu gier ,ale rozumiem( bo to piękna wizualnie gra) iż ta gra ma tak duże grono fanów . Pozdrawiam i dzięki za ciekawy materiał .
Widzę, że sporo tytułów mamy wspólnych. "Resident Evil", "Limbo", "Silent Hill", "Portal", "Dead Space", ale przede wszystkim "Shadow of The Colossus". Gdybym miał wybrać jedną grę życia, to byłaby to właśnie ona. Pierwszy raz zagrałem w nią chyba w 2006 w internacie. Przywiózł ją współlokator i właściciel konsoli (Pozdro Krzysiek!). Do dziś pamiętam jak w naszym pokoju 215, zbierało się prawie cale piętro kumpli z internatu, odpalaliśmy PS2 i przechodziliśmy kolosa po kolosie. Nie mieliśmy karty pamięci, wiec za każdym razem próbowaliśmy od początku. Wszyscy tak samo byliśmy oczarowani historią, designem... wszystkim. Po kilku latach przerwy kupiłem własną kopię w edycji kolekcjonerskiej i znowu wsiąkłem na bardzo długo. Ta gra mnie opętała. Skończyłem wszystko co się dało, każdy tryb trudności, pokonałem wszystkie kolosy w Time Attack Mode, zdobyłem wszystkie bronie, ale chciałem więcej. Powoli oddalałem się od tego tytułu, naturalnie stawał się przeszłością. Czasem odwiedzając rodziców w rodzinnym domu odpalałem ją z sentymentu i dalej czułem tę magię, ale czułem też, że to już przeszłość... aż przyszedł 2018 i znów poczułem się jak w internacie w 2006 :)
Hejo, moja lista, oczywiście dobry materiał:
- Gothic 1 Gothic 2 wraz z Noc Kruka oraz Gothic 3
- Far Cry 2
- Sacrifice
- Jade Empire
- Warcraft 3 + dodatek
- Dragon Age 3
- Civilzation 5
- Civilzation 6
- Total War Warhammer 1 i 2
- Total War Medieval 2
- Star Wars empire at war
- Star Wars: The Force Unleashed 2
- Diablo 2 + dodatek
- AC 1
- AC 2
- AC 2 brotherhood
- Mafia
- GTA San Andreas
- BF 4
- Call of Duty 1
- Call of Duty 2
- Medal of Honor Allied Assault
- Seria Wiedźmin
- Skyrim
- Batman Arkham Asylum
- Bitwa o Śródziemie 2 + dodatek
- Etherlords 2
- Deus ex human revolution
Prawie nie ma tu nowych gier żadnych bo mam je na liście nie mam czasu na nie, multików tutaj nie podawałem. Lista nie ma hierarhii(może tylko Gothic na pierwszym). Niektóre są na tej liście bo miałem wtedy do czynienia pierwszy raz z taką mechaniką. Lista ma charakter raczej nostalgiczny.
nie będę już tego wszystkiego opisywał, bo była by książka z tego xD
Fantastyczny film, sam miałem przyjemność ograć część tych gier i bardzo dobrze je wspominam. HL1 mam nawet na telefonie komórkowym, niestety silent hills 2 now byłam w stanie przejść bo generalnie zbyt straszna była to dla mnie gra. Lecz aby nie było za słodko do tej beczki miodu muszę dodać kilka ziarenek goryczy. Po pierwsze, co jest złotego w graniu w rozdzielczości 640x480. Całkiem dobra rozdzielczość zwłaszcza jak na czasy kiedy wyszedł HL1 plus założę się że grałeś na monitorze CRT a one rządzą się nieco innymi prawami niż LCD(cecha technologii) znaczy się mam się czuć gorszy bo grałem kiedyś na niskich rozdzielczościach a nie dajmy na to 1024x768? Po drugie to nie USS Ishimura a USG Ishimura - statek klasy planet cracker. Po trzecie i ostatnie, niezmiernie Ci współczuję że została skrzywdzony tak bardzo i zapoznałeś się z Homeworldem dopiero w wersji remastered. Nie zrozum mnie źle, gra wygląda bajecznie, ale ze względu, że H1 został przeniesiony na silnik H2 została spieprzona l prawie cała mechanika zarządzania statkami - ich zachowanie, mechanika walki itp. Przez to myśliwce i korwety które powinny być podstawą floty do tak 1/3 gry są prawie bezużyteczne, system balistyczny strzałów z H1 został zastąpiony systemem rng z H2. Mógłbym jeszcze trochę ciągnąć co jest nie tak, ale myślę że zarysowałem obraz co jest nie tak. To chyba wszystko, a btw, polecam dodatek do Homoworlda - Homeworld: Cataclysm
Dobra lista. Ja na swojej napewno dodałbym Gothic'a. Pamiętam dzień, gdy po raz pierwszy położyłem ręce na płycie podpisanej cd-keyem. W Górniczej Dolinie czułem się jak wiele lat później w RDR2.
Podoba mi się, że materiał ukazuje się w drugą rocznicę premiery The Last of Us Part II, czyli jednej z najważniejszych gier w moim życiu, która zmieniła poniekąd moje podejście do ludzi i skłoniła do długotrwałych przemyśleń. Wszystkiego najlepszego dla dzieła Naughty Dog, Endure and Survive!
No i wiesz dobrze, że w tym materiale nie zabraknie miejsca dla naszego ukochanego dzieła…
Super odcinek, większość gier z tej listy również należy do najlepszych gier w jakie grałem :)
Flimbo's Quest na C64, Golden 5 z Dizzy na Pegasus a potem Diablo i Fallout na PC. Gram od ponad 30 lat i dalej mnie to jara.
Jeżeli miałbym wymienić gry które z jakiegoś powodu stały się ważne to napewno było by to Spec Ops: The Line - ja szczecięciem będącym 14-letnim liczyłem na kolejną fajną strzelankę a dostałem grę która przemiela psychikę i postrzeganie wojny. I scena z białym fosforem, ten przeklęty biały fosfor - ciary do końca życia.
Z gier nowych napewno Disco Elysium - zmienia postrzeganie świata i myśli politycznych.
Fabuła RDR2 - nie muszę chyba nic dodawać.
Są też drobniejsze incydenty z większych gier jak rozdział "Goniec" z BFa1, Tomb Rider z 2013, Deus Ex Human Revolution. Z gier dzieciństwa Kapitan Pazur
Zakończenie Spec Ops: The Line to rasowe Jądro Ciemności.
W kolejności od najbardziej znaczących:
1. The Last of Us 1/2
2. Wiedźmin 3
3. Dark Soulsy
4. Uncharted 1/2/3/4
5. Detroit
6. Rome Total War 1/2
7. Ori 1/2
8. seria Resident Evil
9. Władca Pierścieni Bitwa o Śródziemie 1/2
10. CoD & Bf dużo tytułów
11. seria GTA
Moje TOP 5:
Szachy ( ha, mam Cię Bartek :D nie jest nigdzie wspomniane, że mają być tylko komputerówki)
Diablo 2 ( ogólniak i zarwane noce; genialny uzależniający looter)
Planescape Torment ( za grę, która nie była tym, czego oczekiwałem, a która mnie wciagnęła na długie godziny)
Civilization 5 ( nauczyłem się Pythona żeby pisać mody)
Soulsy ( 3 razy każda część trylogii)
no dobra, niech będzie 5 komputerówek, a więc:
Mass Effect 1-3 (genialna fabuła, choć mocno inspirowana ideą z Przestrzeni Objawienia)
Civilization jest jedną z serii, które kocham na papierze. Nie potrafię się w tę grę wciągnąć, chociaż powinienem już 25 lat temu.
Darksiders, szczególnie cześć II, alegorie chrześcijańskie, metafizyczne, mitologiczne, dawno nie były dla mnie tak ludzkie. Gra chyba najpełniej od dawna razem z Dark Souls pozwoliłą mi dostrzec, poczuyć ironie jakie niesie za sobą człowieczeństwo, fatum, które przecież wprowadził już teatr grecki. To opowieść o rodzinie, przyjaźni, procesie dziejowy, dobru i złu, obserwowanych z perspektywy rozłożonej na składowe, ludzkiej osobowości, gdzie każda część jest wypełniona odbiciami, faktycznej pełni, gdzie elementy naszego życia, często staja się najpełniejsze i szlachetne, gdy zaprzeczymy własnej "naturze". Usłyszałem zdanie w jakimś filmie, że być człowiekiem to zapierać się własnej natury. Ta gra to oddaje i to na poziome transcendentalnym. Poza tym piękna opowieść o rodzeństwie, a to mało eksplorowany temat, zwłaszcza wtedy tak mi się wydaje, teraz zmieniło to mp. Plague Tale, ale Darksiders II jest tu zdecydowanie krokiem milowym.
Okami na zawsze w moim sercu. Życia może zmieniła, ale artystycznie natchnęła.
Fajna gra, mechanika troszkę się zestarzała, ale jeden z ciekawszych stylów graficznych w grach moim zdaniem.
Przyszedłem polecić Ci grę pt. Hollow Knight. Indyk, który skradł moje serce za sprawą oryginalnego i niepowtarzalnego designu, stylu graficznego, muzyki oraz fabuły zakodowanej niczym w Dark Souls. Gra urzeka swoim nietuzikowym klimatem, opowiadając o historii królestwa robaków, które toczy zaraza. Melancholijna, smutna opowieść upadłej cywilizacji. Z pewnością plusem tej gry jest również fakt, że stawia przed graczem nie lada wyzwania, a ukończenie wszystkich wyzwań udaje się tylko nielicznym i najbardziej wytrwałym. Cudowna gra, która ma niesamowicie ogromny fandom i jest w top3 moich gier wszechczasów!
Jak to tak bez Wiedźmina? Nawet 3 części nie dałeś? 😁 Sam tę serię uwielbiam.
Z tytułów/serii, których mi zabrakło dodałbym jeszcze:
- Deus Ex
- Dishonored
- Hitman
- Myth
- Bioshock Infinite
- Assassin Creed
- Mad Max
- Shadow od Mordor
- Commandos
- Hidden&Dangerous
Życia może nie zmieniły (może jedynie część z nich), ale wszystkie ciepło wspominam.
Commandos i Deus Ex miały trafić na tę listę... ale może znajdą się w sequelu ;)
@@BezSchematu czekamy na sequel w takim razie 🙂
Moja lista gier... może nie tyle zmieniających życie, co sprawiających, że nigdy więcej nie patrzyłem na samo medium, jaki są gry video, w ten sam sposób. I żeby było śmiesznie, to nie są nawet ulubione tytuły. Ale po każdym z nich miałem myśl, że dotknąłem mentalnie jakiegoś absolutu. I że to był tytuł, który zwyczajnie wyrastał z oddziaływania jako gra. Ale był na tyle "rozległym" doświadczeniem, że dowodzi, że gra może być dziełem sztuki na równi z pozostałymi formami sztuki jako takiej. Także jedziemy (kolejność losowa):
- Limbo
- Inside
- The Last Of Us - nie wpisuję drugiej części, bo jeszcze w nią nie grałem
- Hellblade: Senua's Sacrifice
- Demon's Souls - grałem w soulsy, zanim były modne :P
- Bioshock
Call of Duty 2 i Omaha beach.
Jako 9 latek poczułem, że gry mogą dawać prawdziwe filmowe emocje
Ohoho, to ja Cię przebiję. Omaha Beach, ale kilka lat wcześniej w Medal of Honor: Allied Assault ;)
Jeśli ten kanał jest bez schematu to komentarze też powinny być takie. Dlatego podam grę która nadal zmienia moje życie i jest to... życie, a dokładniej ciekawi ludzie i ciekawe problemy.
A i nie był bym sobą gdybym schematycznie nie wspomniał o grze, która jest moim drugim światem i zmienia moje życie pokazując mi, że zawsze jest miejsce do pracy nad sobą.
Tytuł gry to Orcs Must Die! 3
Homeworld. Zagrałem w 2007 roku po raz pierwszy i do dziś jest moją ulubioną grą. Niejako zainspirowała mnie w sposób najmniej spodziewany - dziś jestem na studiach lotniczych i kosmicznych...
w epicgames od wczoraj jest remastered do pobrania
Grą którą najbardziej lubiłem jest "ONI" którą stworzyło studio Bungie. Jest to połączenie action TPP i chodzonej bijatyki w stylu mangowym. Ta gra ma najlepsze sterowanie w jakim mogłem się spotkać w grach na Peceta. Co z tego że grafika jest mało realistyczna i bardzo uproszczona (nikt przecież nie kupuje "Minecrafta" dla wyglądu), skoro kontrola postaci i walka wręcz są zrobione niemal perfekcyjnie. A wielu ludzi zraziło się do gier ze względu na beznadziejne sterowanie.
Zastanawiam się czy mężczyzna może zbłądzić bardziej ( nie mówiąc o dewiacji i patologi, uzależnienia etc) mówię o zwykłym mężczyźnie który traci mnóstwo swojego czasu i potencjału na granie w gry i oglądanie seriali. I nie, nie uderzam tutaj do twórcy tego filmu - on na tym zarabia kase, więc jest na tyle inteligentny że potrafi ogarnąć swój własny biznes. Mówię tu o zwykłych mężczyznach którzy głównie prokrastynuja i tracą swój potencjał
Kocham wiele gier, z wielu powodów, ale tylko o 1 mogę chyba powiedzieć, że autentycznie mnie zmieniła - Harvest Moon: Back To Nature na Playstation. I to nie dlatego, że to taka znowu epokowa gra, ale dla mnie zmieniła 2 rzeczy. 1) dla Harvest Moon nauczyłam się angielskiego (i teraz tym angielskim zarabiam od wielu lat, czyli de facto gra dała mi zawód) i 2) gra nie miała save-ów w dowolnym momencie i wymagała pełnego skupienia, bo zapis odbywał się na koniec dnia farmera i jeśli zapomniałam o jakiejś czynności na dany dzień, to nie było powrotu. Bardzo szybko dostrzegłam, że sposób układania spraw w głowie, który stosowałam w grze stał się domyślnym trybem także w życiu, szczególnie w ciężkich i stresujących momentach miałam w głowie listę zadań "po kolei", i to naprawdę działa i pomaga! :) Stardew Valley, czyli duchowego następcę też ograłam z dużą frajdą, ale już w wieku podeszłym i bez takich emocji :)
Mysle ze, gdyby nie moi kuzynowie, u ktorych na Commodore 64 gralam w taka zabke co miala skoczyc do tunelu i gdyby nie to ze potem rodzice kupili mi Amige 500 i gralam z Mama w Panga, sama w Super Forog, Prince of Persia, Golden Axe, Mortal Kombat (nie zlicze joystickow zniszczonych rzy probach zrobienia fatality ) i tym podobne - to jako dorosla osoba pewnie nigdy bym sie nie zainteresowala grami. Duze wrazenie na mnie zrobilo Age of Empires no i Tomb Raider. Jak zaczelam studiowac to przestalam grac az do czasu jak sie przeprowadzilam do Peru w wieku 28 lat i moj ex mial Xboxa 360. Wtedy Wiedzmin 2, Dead Space, Gears of War ogrywane z moim ex w co-opie no a potem jedna z moim ulubionych gier - Skyrim - sprawily ze siedzialam z padem dluuuugie godziny. Moja inna ukochana gra jest Wiedzmin 3
Tyle sie nasluchalam o tym Last of Us, no ale niestety, ja jestem Xboxowa, wiec nigdy w to nie zagram, zostaj obejrzenie gameplayu.
Bardzo podoba mi sie ten odcinek , uwielbiam z jaka pasja opowiadasz o grach.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję :) Wow, a więc cofnęliśmy się do czasów grania na joysticku ;) Ciężko będzie to przebić.
Dark Souls zawsze zostaję pierwsza miłością dla fana Soulslajkow ❤❤❤
Świetnie sie ciebie słucha, pasja i zajawka aż kipi, życzę sukcesów! :)
Dzięki za opowieść. Historia elektronicznej rozrywki mignęła mi przed oczami. Nostalgia. Gry dają tyle pięknych wrażeń. Jak mawiał filmowy SF klasyk: "I've seen things you people wouldn't believe... Attack ships on fire off the shoulder of Orion... I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhäuser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain... Time to..." Play another Game !! 🙂
Do zestawienia dorzuciłbym na pewno Mafie. Zakończenie tej gry mną po prostu wstrząsnęło. Zaczęło się od tego że po przejściu GTA 3 marudziłem koledze że nie ma więcej takich gier. Zacząłem od niechcenia, średnio nastawiony, trochę z musu. Gra powaliła mnie na deski klimatem, fabułą oraz realizmem jak na owe czasy. Przed chwilą ukończyłem jej remake, i naprawdę polecam. Może również to będzie gra za którą się zabierzesz po dwóch dekadach od jej powstania. Jeśli chodzi o inne tytuły to na pewno Deus Ex, System Shock 2 oraz Max Payne. Pozdrawiam
Dodałem Twoje filmy do playlisty Filipie i jedziemy z tematem :D Z góry wszystkie lajkowane, ile się da skomentuję, niech lecą zasięgi bo klimat tej części YT którą tworzysz jest zajebisty!
Odrazu zauważyłem że trochę ciężko jest znaleźć Twoje let's playe/wywiady/vlogi -> playlisty mają nieintuicyjne nazwy, tzn. dla mnie wydają się tym czego nie szukam po nazwach, mimo że zawierają wywiady i streamy z gier.
Miałem podobnie z Shadow of Colossus. Od dawna słyszałem o tej grze ale dopiero w 2020 w nią zagrałem. Cieszę się, że dopiero po tylu latach remaster na PS4 gra jest piękna i to uczucie które mi towarzyszyło podczas gry, że to co robię nie jest dobre ale jestem tak zdesperowany by to robić z każdym kolosem czułem smutek i pogłębianie się w swoistym szaleństwie. Fakt trochę czuć, że gra jest pusta a świat niedostatecznie zagospodarowany ale to też wpływało na klimat to uczucie przeklętych/zapomnianych krain gdzie człowiek nie powinien być. Jak sobie przypominam intro wraz z muzyką to mam jakieś uczucie nostalgii, w tej grze nie byłem bohaterem ale też nie villanem tylko zagubionym człowiekiem który ma szlachetne powody ale jednak to co robi nie jest słuszne i mimo wszystko trwa w swojej desperacji.
Last of Us zrobiło mi swego rodzaju krzywdę. Nie potrafiłem znaleźć potem miejsca przy konsoli. Tak mam zawsze po czymś wybitnym, że kolejne rzeczy które chwytam, wydają się banalne i miałkie.
Same here
1. Ninja (Atari 65XE) - tak, jestem tak stary 😉
2. International Karate (Commodore 64)
3. Civilization 1
4. UFO: Enemy Unknown
5. X-COM: Terror From the Deep
6. Star Wars: X-Wing
7. Frontier: Elite II
8. Elite: Dangerous
9. Dune 2: Battle for Arrakis
10. Syndicate
11. Delta Force
12. Heroes of Might and Magic 2
13. Fallout 2
14. Fallout 3
15. Baldur’s Gate 2
16. Project IGI.
17. Warcraft 2
18. Total war: Medieval 1
19. Total war: Medieval 2
20. Gothic 2.
21. GTA 3
22. GTA Vice City
23. Dragon Age 1
24. Heavy Rain
25. The Last of Us 1
To lista na komputery, do tego jeszcze było parę gier z automatów arcadowych, jak Double Dragon, w które przegrywałem wszystkie dostępne pieniądze z kieszonkowego, jak rasowy nałogowiec
Może życia nie zmieniły, ale zdecydowanie na pierwszych trzech miejscach u mnie to rdr2, wiedźmin 3 i gothic 2.
To pierwsze wysłuchanie kazania Vatrasa w mieście w 2003r, ten świat żyje!
Oprócz pierwszej pozycji reszta nie ma żadnej kolejności więc lets go on:
1. Seria Wiedźmin i Seria Mass Effect - nie potrafię wybrać, która była najważniejsza bo obie są dla mnie ultra istotne,
2. Seria Dragon Age,
3. Seria Metro,
4. Red Dead Redemption 2,
5. Seria Souls,
6. Final Fantasy 7 Remake,
7. Days Gone,
8. God Of War,
9. Total War Warhmmer 1/2,
10. Europa Universalis 4,
11. Doom / Doom Eternal
12. Seria Darksiders,
13. Death Stranding,
14. Gears 4 i Gears 5,
15. Gothic 1 i 2,
16. Seria Tomb Raider (Ta nowa trylogia),
17. TES V Skyrim,
18. Plague Tale Innocence,
19. Civilization V,
20. Left 4 Dead.
Spoczko topka.
Osobiscie pierwszymi grami z jakimi miałem styczność na czymś nowocześniejszym niż Pegasus były:
Diabolo
Gta2
Natomiast moje top to:
1.Tlou PW
2. FFX
3. Tlou P2
4.seria gran Turismo
5. Tekken 3 i 5
6. seria burnout
7. Seria souls a najbardziej Bloodborne
8. Shadow of the colossus i icon
9. Devil may cry seria
10. God of war seria
11. Chrono cross
12. Red alert 2 i tyberian war 3
13 silent hill 1-4
Half-life skończył 25 lat, wszyscy jesteśmy starzy! Fajny dokument powstał z tej okazji:) PS. Still waiting for HL3 😅
Dziś będziemy oglądać na Bez Życia o 19:30
th-cam.com/video/Buf8WJyetXs/w-d-xo.html
Filipie, bindżuje Wasze filmy i jestem po lekturze odcinkow o budowie swiatow. Watpie zebys chcial kiedys ustosunkowac sie online do gry ktora jest dla mnie jednym z najlepszych doświadczeń ze sfery rozrywki growej. Chodzi o Thief The Dark Project. Polecam. Swietna robota na youtube. Ide wgryzac sie w dalszy kontent na tym kanale. Dzięki i powodzenia.
16:14 Norton Commandera :) bosz bez tego nie dalo sie korzystac z DOSa :)
Jeśli nie grałeś to koniecznie sprawdź Brothers: a tale of two sons. Krótka gra, która poprzez gameplay świetnie przedstawia uczucie straty
Dzięki za ten film. Pooglądałem w całości.
Jesteś kilka lat młodszy ode mnie więc zacząłeś grać później, a pomimo tego w bardzo młodym wieku grałeś w dojrzałe gry (np. Half-life). To dość zaskakujące.
Opowiadasz o grach z pasją i szacunkiem do tego medium co mi się podoba. Myślę, że mógłbyś zainteresować grami osoby, które ich nie lubią I nimi nawet gardzą (ogromną ilość dorosłych).
Na mojej liście znalazłyby się:
1. Wiedźmin 3, 2, 1
2. The Last of Us 1
3. Tomb Raider (1996) to był szok wtedy
4. Heroes of M&M 3 i 2
5. Moonstone
6. Unreal (szczególnie początek)
I wiele innych :)
16:14 z BIOSa gry nie odpali, to był Norton Commander :)
Znam te uczucie gdy wszyscy szli do szkoły a Ty udając, że jesteś chory miałeś kompa tylko dla siebie. Rocznik 89 pozdrawiam
Ależ chciałbym zobaczyć jak grasz w Amnesia The Bunker.
Świetny materiał. Sposób w jaki opowiadasz o tych grach jest jakbym gdzieś zawędrował. Jakbym odbył jakąś podróż. To było świetnie. A ile razy potakiwałem głową bo znam sporą część tych gier.
-----------------
Ja bym na pewno wymienił Disciples a więc strategię turową która wprowadziła mnie w świat tego gatunku. To dzięki tej grze zrozumiałem że jaram mnie mrok. Czy to gra akcji czy tury czy jakaś interaktywna fabuła... Z mrokiem wszystko lepiej smakuje. Przyćmiona przez Heroesy a nie powinno tak być. Gra podzielona jest na 5 scenariuszy i każdy z nich opowiada historię jednej z pięciu ras. W mrocznej krainie Nevendaar... a co ja będę opowiadał. Nie potrafię ładnie opowiadać. Wystarczy obejrzeć intro do gry która jest fantastycznie zdubbingowane przez polskich narratorów i ich mroczne głosy. Disciples II Powrót Galleana + Bunt Elfów to gra która wciągnęła mnie jako nastolatka na wiele lat. Świetnie poprowadzona fabuła pięciu ras które walczą między sobą. Zemsta, nienawiść, przetrwanie, chciwość, zdrada, równowaga i chęć przeżycia. Każda z ras ma swoje za uszami i powód aby walczyć. Nie wiem jak im się udało oderwać od klasycznej narracji Ludzie, Elfy i Krasnoludy = dobre rasy / Demony i Nieumarli = złe rasy. Tutaj tego nie ma. Nie ma dobrych i złych. Czasami lepiej sprzymierzyć się z wrogiem a czasem lepiej uważać na swoich bo mogą wbić nóż w plecy. Jestem bardzo wdzięczny tej serii a w zasadzie D1 i głównie D2 z dodatkami bo takiej historii i wyzwania to ja się nie spodziewałem. "Ten kraj spłynie krwią" i "Nabierz wiary". Zapamiętałem sporo fajnych kwestii dialogowych dzięki tej grze. Podobnie jak z grą Gothic. Tego się nie zapomina. Jedna z najważniejszych gier w jakie grałem. Są też wady bo taki multiplayer nie działa najlepiej. Gothic 2 i Disciples 2 to bardzo ważne gry. Zaprosił mnie do świata gier. Oczywiście grałem wcześniej w gry ale to dzięki nim na poważnie zaczęła się moja przygoda. Nie chcę się rozpisywać więc tak to zostawię. Moja stylistyka pozostawia wiele do życzenia zresztą.
Świetny materiał!
Gdy myślałem że swiat gier nie zaskoczy mnie już bo ograłem wtedy dostępne dwie części dark souls odkryłem FACTORIO, no i przepadłem. Wielu się od niej odbija, ale jeżeli poczujesz to coś... przepadłeś.
Ok, wiem że trochę "archiwalny" materiał ale...
Na wstępie - świetnie się Ciebie słucha. Masz lektorski głos moim zdaniem. Widzę też że mamy dość podobną historie. Moją pierwszą grą na PC którego dostałem w wieku... 10-11 lat był właśnie HL. Nie miałem bladego pojęcia o tej grze bo do tego czasu grałem tylko na konsolach i czułem się wtedy jakbym był w innym świecie. Niestety, nawet go nie skończyłem - chyba wtedy jeszcze nie rozumiałem co i jak.
Warcraft to dla mnie jednak 2. Nigdy nie lubiłem rts'ów w 3d choć przechodziłem W3 kilka razy to i tak lepiej wspominam W2 ale to może dlatego że byłem młodszy i chodziłem do kolegów grać bo oni mieli PC a ja zawsze tylko konsole.
Którego wieczoru kupiłem za pieniądze (chyba z komunii) w 1995 roku i w tym samym czasie mój wujek też zanabył tą konsole ale nie bardzo się znał.
Przynosi mi grę, odpalam i widzę jakieś biegnąc postacie wyskakujące do wielkiego domu. Niczego się nie spodziewałem bo jako 9 latek nie znałem takich gier. Gdy zobaczyłem ten krótki przerywnik gdzie zombie pożera kgoos a nagle odchodzi od ciała i zaczyna iść w naszym kierunku - myślałem że się schowam pod łóżko 🤣.
Gta dla mnie skończyło się na dwójce.
Nie wiem - jakoś gta w 3d nie podobało mi się tak bardzo jak te pixelowe ludziki.
Wolfenstein kojarzy mi się z domem kultury do którego chodziło się na "zajęcia komputerowe" tylko po to żeby 15 minut przed końcem 2 godzinnych zajęć móc zagrać w Prince of Persia, Colgate Czy Właśnie Wolfenstein 😅. Wtedy nawet nie rozumiałem do kogo strzelam hahaha.
Fallout, podobnie jak Planscape Toutnwment i inne tego typu gry nigdy nie przypadły mi do gustu
Jako dzieciak nie lubiłem strasznie CZYTAĆ w grach 🤣.
Szczególnie po ang bo język w tamtych czasach to lepiej znałem z Cartoon Network aniżeli z nauki w szkole/przedszkolu.
Dalej się już nie rozpisuje bo skomentował bym każdą grę po kolei
Najbardziej żałuję że nie grałem jeszcze w TLoU... to jest wada podjadania innego systemu (konsoli).
Hej Filip,
Obejrzałem całość z uwagą, znam wszystkie pozycje gotowe choć nie we wszystkie grałem - dla mnie shootery i horrory są nie do zaakceptowania.
Z kilkoma się zgadzam -Portal, Limbo, BabaIsYou są swietne
Mimo to, tyle razy już słyszałem od Ciebie o Bioshocku, że przemogę niechęć do strzelania i zagram, obiecuję :D
Nieco zdziwiony jestem za to, że zabrakło w Twoim zestawieniu God od War (2018+Ragnarok) oraz Bloodborne, mimo długich esejów na ich temat.
Z mojej strony, moją grą życia jest NieR: Automata. Nie będę ukrywał, zaczalem w to grać bo miałem trudniejszy moment w życiu i myślałem że "kształty" bohaterki trochę mnie pocieszą. Wkręciłem się w fabułę i cholera, okazało się że swój dołek leczyłem cytatami z Nietchego i Sartre'a, heh, i ostatecznie - to tak jakby leczyć dżumę - cholerą, lub alkoholizm - wódką.
Jeżeli chcesz gry, która odmieni Cię jako człowieka, zmusi do refleksji na temat tego jaki tak naprawdę jesteś i czy jako ludzkość idziemy w dobrą stronę to po prostu musisz zagrać w Nier: Automata. Gra, która już teraz swoją historią i muzyką sprawia, że jest dziełem sztuki. Gameplayowo to naprawdę przyzwoity slasher, jednak ta gra stoi historią i ponadczasowym przekazem, który można śmiało podawać jako przykład w różnych rozważaniach filozoficznych. Dzięki tej grze filozofia przestała być dla mnie "memem" a stała realnym zainteresowaniem, które pielęgnuję do dziś. Azjatyckość tej gry może statystycznego Polaka odstraszać, jednak jeżeli miałbyś zagrać w jedną wschodnią grę przez całe swoje życie to to musi być Automata.
Jesteś kolejną osobą, która mi to mówi. I mu najlepszy przyjaciel jest adwokatem tego tytułu. Powtarza mi to od 2 lat. To się stanie.
@@BezSchematu to się nie stanie tylko to się musi stać ;) Na dobry przedsmak posłuchaj sobie "Beautiful Song". To soundtrack, którego nie da się wyrzucić z głowy
1. Dungeon Keeper 2, czyli jedna z 3 najlepszych strategii dzieciństwa, no i moment, gdy pokochałem grać tymi złymi (a moze nie takimi zlymi?).
2. Diablo. Masz 5 lat. Patrzysz jak Twój kuzyn gra w Diablo. Słyszysz Przywitanie Butchera. Psycha zryta na zawsze.
3. Twierdza Krzyżowiec. Za dubbing, muzykę, klimat, mechaniki i Wieprza.
4. Robin Hood Legenda Sherwood. Moje prywatne top 3 gier z późnego dzieciństwa.
5. Rayman 3: Hoodlum Havoc- w to do dziś da się grać i świetnie się przy tym bawić.
6. Warcraft 3. No chyba nie trzeba tłumaczyć.
7. Medieval 2: Total War. Bitwy na 10 koła żołnierzy w czasie rzeczywistym. W średniowieczu. No nie da się lepiej...
8. Warhammer 2: Total War. A jednak się da.
9. Lionheart: Legacy of the Crusader. RPG z rzutem izometrycznym, magia, technologia, da Vinci jako twój sojusznik i krucjaty. Czego chcieć więcej?
10. Harry Potter i Komnata Tajemnic. Pierwsza gra którą pokonałem calkowicie sam.
11. Trylogia gier o Batmanie. W każdej z nich jest Joker. Wystarczy.
12. They are bilions, czyli przykład na to, jak można zrobić świetna strategie survivalowa z aktywna pauza.
13. Heroes 3. Za dobre.
14. Heroes 5. Za fabułkę. I Agraela.
15. Bioschock. Cała seria. To powinno dostać Oscara.
16. Crock, czyli platformowa przygoda sześciolatka.
17. Overlord. Za klimat, za humor, za wszystko.
18. CoD 4. Za scenę egzekucji i pewną bombę.
19. Black & White 2. Jesteś Bogiem, uświadom to sobie.
20. Tony Hawk 4. Za to, że poznałem AC/DC.
21. Spellforce. O jezu jak wspaniałe jest to kombo RPG i RTS.
22. Disciples 2. Za to, że Herosy dało się zrobić krwiście.
23. FIFA. Za naukę tego, jak reagować na stres.
24. Seria God of War. Kratos, ty piękny sukinsynu!
25. Ghost of Thushima. Szczyt tego, co dalo mi PS 4
26. Enter the gungeon. Gra mojej pandemii.
27. Slay the Spire. Rogue like karcianka. Po co mówić więcej?
28. Seria Wiedzmin. Może beż słów.
29. GTA SA. FOLLOW THE DAMN TRAIN, CJ!
30. Assasin Creed 2. Ezio, ty piękny chłopcze!
31. Lotr Bitwa o Srodziemie 2. No majstersztyk jeśli chodzi o RTS w filmowych i książkowych realiach.
No i na koniec:
32. Rome: Total War. Absolutny klasyk.
Uświadomiłeś mi, że nie wiem jaka była pierwsza gra, którą przeszedłem. Na razie wychodzi na to, że Kangurek Kao.
Najdłuższa lista tutaj i mega szanuję wybory podparte argumentami. A jeszcze większy szacun za Black & White. Miało trafić na tę listę. Żałuję, że tak niewiele osób wspomina ten tytuł -- był niemalże rewolucyjny. Przynajmniej dla młodego człowieka porażał nowatorstwem i skalą możliwości.
@@BezSchematu dzięki! To prawda- B&W 2 to był szok. W tej grze można było zrobić niemalże wszystko. Do dziś wspominam cudowne zadania dodatkowe, jak np: odkrycie legendy samurajskich figur czy strzelanie beczkami. Ze względu na Planescape: Torment polecam Ci szczególnie z tej listy Lioneheart- gra nie jest może topka jak Baldury czy Planescape, ale serio klimat tej gry i jej otoczka robią robotę.
@@aleksanderjarymowicz4300 Ja pamiętam, że pokonałem cywilizację innego boga w B&W2... rzucając głazy przez morze i stopniowo dezorganizując mu życie społeczne. Byłem jak najbardziej psotny i nieekonomiczny bóg w historii panteonu bogów B&W2. Był jak Loki, który rzuca głazami.
Bardzo dobra lista
Gry, które zmieniły moje życie? Rocznik '85 - 1. Tony Hawk Pro Skater 2: jestem w stanie powiedzieć, że to jedyna gra jaka kiedykolwiek wyszła, po której ograniu człowiek chciał wyjść na dwór i nauczyć się czegoś nowego. Pierwsza deskorolka, poznane dziewczyny, wspaniali ludzie. 2. Gran Turismo 2: absolutny top, który ogrywam do tej pory. Również do tej pory uwielbiam wyścigowe gry torowe. A dlaczego zmieniła moje życie? Dzięki Gran Turismo 2 odwiedziłem tor Nurburgring, a zaraz po powrocie z tej wycieczki poznałem swoją żonę. 3. Wiedźmin 3 GOTY: pierwsza moja splatynowana gra i po raz pierwszy uwierzyłem, że gra potrafi uzależnić. Ponad 700 godzin w tej grze i do tej pory uważam, że nie ma nic lepszego z tego gatunku. 4. StarCraft 1 i 2. Dzięki dwójce odwiedziłem jeden z największych turniejów - IEM Katowice. Mnóstwo poznanych ludzi, turnieje rozgrywane do tej pory. Najlepszy RTS ever.
Podoba mi się emocjonalno-intelektualne podejście do tematyki. Oczywiście wybrałbym zupełnie inne gry. Grałem w Ponga na komputerze mieszczącym się na kilku piętrach - dlatego wtręty o „starości" są (dla mnie) rozrzewniające. Nie toleruję gier, które są na pograniczu oszustwa. Kiedy kupuję grę nie aprobuję przewagi cut-scenek. Albo mam do czynienia z filmem, który wodzi nas za nos i uwodzi.. Albo z grą, którą - dla ułatwienia narracji i produkcji - ozdabiamy filmikami. Nadmiar filmu wręcz zaprzecza idei gamingu. Dlatego część propozycji dyskwalifikuję. No i brakuje mi gry, która wręcz bryluje wśród nośników filozoficzno, egzystencjalno-moralnych przesłań w gamingu..! Myślę, że to jeden z powodów systemowego napadu na Cyberpunk 2077.
Ten materiał oglądałem dwa razy, bo za pierwszym wbrew mnie musiałem przerwać oglądanie, tak wróciłem i obejrzałem od początku do końca tym razem. Podzieliłeś się wieloma naprawdę pięknymi słowami. Pięknymi wspomnieniami. Wrażeniami które na tobie wywarły wspomniane tytuły. Mam ogromną przyjemność potwierdzić, że przy części z nich miałem tą samą przyjemność, to samo przekonanie o obcowaniu z sztuką która na moich oczach odmienia mi życie i mnie kształtuje. W przypadkach gier które wymieniłeś a które nie grałem, jedynie potwierdziłeś że są to dla mnie pozycje obowiązkowe do nadrobienia. Z tego miejsca podzielę się paroma rzeczami, a zacznę od podziękowań nie tylko za ten materiał, ale też za to że dzięki tobie w tego roczne walentynki doświadczyłem poruszającej historii Florance. To było tak niesamowite doświadczenie jako interaktywnej opowieści, że to się pochłania lepiej niż zajebiście dobrą książkę. Dowód tego że da się opowiadać nie tylko słowem, ale obrazem. Dziękuję ci za Florance, które aktualnie polecam każdemu (choć jeszcze nie udało mi się nikogo przekonać T__T ). Druga rzecz jaką chcę się podzielić to nowiną że przedwczoraj ukończyłem the Last of Us 2, dzięki czemu z czystym sumieniem mogę nadrobić twoje eseje o nim. O tej grze mógłbym debatować godzinami, przede wszystkim dlatego że choć jestem drugi dzień od zobaczenia napisów końcowych to dalej jestem skołowany i chyba żadna inna gra w moim życiu nie spowodowała u mnie tak mieszanych, skrajnych uczuć. I trzecia i ostatnia rzecz którą chciałbym się podzielić, to pozycje ode mnie a pada na dwa indyki: Night in the Woods, które odmieniło mnie te lata temu, a do którego wrócę bo nie spodziewałem się że po latach znajdę się w podobnych okolicznościach co Mae, główna bohaterka gry; a druga pozycja to Before Your Eyes, przy której brakuje mi słów, a po jej przejściu wypłakałem się do sucha, dlatego jedyne czym mam nadzieje zaciekawię to fakt że jest to gra w której sterujemy mruganiem i ciekawostką która może być spoilerem że tytuł robi bardzo interesujący w kontekście fabuły akronim.
U mnie również Fallout, Gothic, Jagged Aliens 2, Total War Rome i Total War Miedieval jak i też Battle Field 1942 :) To gry z mojego dzieciństwa
To jest jedna z niewielu sytacji, gdy bez zastanowienia moge dać odpowiedź: Planescape Torment
Edith Finch, to najpiękniejsza gra z tych króciutkich.
Ale miks WOW. Moja strzelanka First ever Kingpin i muzyka Cypress Hill.
Kolejność losowa po za Gotukiem ;)
Bardzo fajna lista
Oo headradio było świetne, uwielbiałem słuchać w szkole😀😀bardzo fajna lista i świetny gust
@@arturgroch3126 "Here you go Pogo"
Fajne. Bardzo osobiste. Ja bym powowiedzial że mam kilka na następne po pierwsze xcom 2 po drugie slay the spire i heroses 3 tyle...
Wspaniały materiał. W wiele z tych tytułów nie grałem, od Dark Souls się odbiłem jak pileczka do squasha, ale z jedym to się zgodzę Half-Life i Half-Life 2 to gry wybitne i moje ulubione w życiu. W HL1 i różne mody, epizody i konwersje(They Hunger wybitne) przegrałem setki godzin.
Miód na moje serce. Mody do HLa ściągane z wypiekami na twarzy ☺️
@@BezSchematu Pamiętam jeszcze taki mod multiplayer Gangsta Wars gdzie się walczyło gangsterami deathmeche głupawe ale zajebiste zwlaszcze TommyGun. I taki drugowojenny CS day of defeat.
1. Nihilumbra - mała gra indie, która urzekła mnie swoją oprawą graficzno-muzyczną, ciekawym patentem operowania otoczeniem za pomocą kolorów o specjalnych właściwościach, minimalizmem i pewną duchowością prostej historii o sensie istnienia. Gra, która oddziałuje na moją duszę tak mocno, jak...
2. To The Moon, Finding Paradise i Impostor Factory - przepiękne gry studia Freebird Games, przedstawiające koncepcję manipulowania wspomnieniami, a przy tym opowiadają za każdym razem piękne, wzruszające historie o smutku, nadziei, miłości i przemijaniu. Grając w te małe perełki nie mogę powstrzymać łez ani śmiechu, bo zabawnych momentów tu również nie brakuje.
3. Gothic - gra, do której pierwszy raz usiadłem w szkole średniej, a więc jakieś 8-9 lat temu. Chciałem tylko pograć w jakąś grę fabularną z ekwipunkiem, ponaparzać mobki etc, a dostałem na początku frustrującą, za to bardzo angażującą grę z ciekawym światem, klimatem i ułudą żyjącego świata. Nie było łatwo na start, ale postanowiłem się przełamać, tylko po to, by wsiąknąć w to uniwersum i ograć również dwójkę oraz trójkę, choć Gothic 3 już mi się nie podobał.
4. Max Payne 2: The Fall of Max Payne - jedynka mi się podobała, ale to dwójkę pokochałem, głównie za dużo smutniejszą historię, relację Maxa i Mony oraz antagonistę ("Have no fear, Vlad is here!"). Przeszedłem ją trzy razy z rzędu tylko po to, by dostać alternatywne, szczęśliwe zakończenie. No i ta finałowa piosenka, "Late Goodbye"
Zacna lista, a w szczególności "To the Moon" i "Robin Hood: Legenda Sherwood". Ta ostatnia może była na silniku Desperados, ale wypadała lepiej.
Bardzo fajna lista i opisy. Muszę kiedyś ograć Nihilumbrę - a Dex bardzo mi się podobał i niesamowicie zaskoczył, Gunslinger czeka na 3 ogranie bo tytuł mnie całkowicie kupił.
Cieszy mnie, że zainteresowałem kogoś Nihilumbrą oraz że nie tylko ja doceniam Dex
„I co teraz? A ja w Krynicy Morskiej” hahaha mega bekę miałem
Z chęcią się podzielę swoimi perełkami:
Silent Hill 4 za mechaniki;
The Witness gra logiczna;
Dungeon Siege II za barwny i imersywny świat;
Spellforce Order of Dawn za charakterystyczne tempo rozgrywki i połączenie RPG z RTS;
Loop Hero za nostalgię do gry, która jest nowa XD;
The Last Spell (early access) za możliwość zobaczenia rozwoju od kuchni, wspaniałe community i rewelacyjne pomysły;
Undertale bis Deltarune za twist myślowy;
Stanley Parable bis Ultra Deluxe w kategorii Bez Schematu stanowczo;
Doom Eternal za niesamowitą adrenalinę przy oglądaniu speedrunów;
Medal of Honor za niedookreślone uczucia strzelanki, która zostawiła coś po sobie do której kiedyś wrócę żeby wiedzieć, za co mi siedzi w głowie XD;
Gemcraft Frostborn Wrath (na obecną chwilę ostatnia część cyklu, cały cykl polecany ofc) za najbardziej interaktywnego i ciekawego tower defence z ścieżkami;
SAS Zombie Assault (chyba) 5 za godziny strzelania do zombie w gierce przeglądarkowej;
Create Your Own Tower Defence dopóki serwery z levelami od innych działały QwQ;
Slay The Spire za niesamowitą głębię mechanik i decyzji, planowania itp;
Bloon TD 6 za nieprzerwaną i niezobowiązującą kolorowość na szare dni;
Crypt of the Necrodancer za pierwszy coop przy którym się dobrze z kimś bawiłem;
Everhood za emocjonalny rollercoaster;
GRIS jako piękna platwormówka z historią zapadającą w pamięć;
Etherlords II w które nikt nie gra na multi bo nie ma serwerów i z którego usunięto tryb ala Heroes III, gdzie by sie zbierało zasoby i tworzyło talie QwQ (mam z 20+ talii które nawet nie wiem czy są kreatywne/dobre);
Starałem się nie robić powtórek względem filmu. Póki co wszystko co pamiętam. Jak sobie o czymś przypomnę to machnę edit... Akurat u mnie bywa kiepsko z pamięcią nawet jeżeli coś było bardzo dobre.
Oczywiście zapomniałem o Fran Bow oraz Little Misfortune, bardzo dziwnych przygodówkach point and click które tylko oglądałem (ale warto chociaż tyle).
O, Janelle Monae na ścianie pośród innych świetności, szacun.
Doskonale że Batman dostał dwie pozycje :) Te gry są Cudowne!
¿ A gdzie jakiś WIEDŹMIN ?
2007 rok i Adam Sandler w filmie Zabić wspomnienia gra w Kolosy, przy okazji polecam film. Szkoda że nie wspomniałeś o grze ICO, gra Shadow of the Colossus jest jego duchowym następcą, w obie grałem z synem, tak samo jak serię Resident na SP1. Jednak najbardziej wchodził nam wówczas Tenchu.
Zgadza się. A potem jeszcze wyszło The Last Guardian.
Gralem w 1/4 gier z tej listy i z tych tu wymienionych half-life 2 najlepszy, w Rdr2 nie gralem ale jako fan wiedzmina 3 (200h na steam) napewno zagram ^^ Np. batman arkham asylum i bioshock byly dobre ale bez szalu. Warcraft 3 nigdy mnie nie przekonal, nie moj klimat. W gta3 nie gralem (widzialem u kolegi) ale gralem w vice city i tak to byla gra dziecinstwa, napewno w top 10. Jesli chodzi o moja liste to zdecydowanym top 1 jest Max Payne 2, przeszedlem ostatnio po raz osmy, po 20 latach przerwy, nadal ten klimat i audio trzyma poziom. W top 2 umiescilbym pierwszego medal of honor allied assault a na trzecim nfs underground 2. Z gier ktore jeszcze zapadly w pamieci to Mafia, heroes 3, COD 2, nfs mw, gta sa, far cry, f.e.a.r, unreal tournament, tibia- w sumie ona najbardziej zmienila moje zycie ale to nie byla gra to byl styl zycia a teraz jest to CS2 xD