Kochani bardzo trudno przejść obok was obojętnie, ludzie was kochają albo nie trawią. Ja długo myślałam, czy jest sens pisać - bo jesteście tacy pewni swego, że trudno ten mur będzie ruszyć; bo już zarabiacie na tej tożsamości, więc jak księża macie poczucie bezpieczeństwa oparte na tej wierze już, itd. A jednak piszę, bo mnie sumienie gryzie:) od dawna oglądam ludzi przywiązanych do religii i widzę, skąd to wynika. To konkretna konstrukcja psychiczna robi z nas "wierzących w to lub owo" a nie wiara czyni naszą psychikę. Q was widzę ludzi bardzo łaknących kontroli, jak osoby, które w dzieciństwie miały zburzone p. bezpieczeństwa. Bycie taka super słodką osobą, unikanie konfliktów za wszelką cenę, chęć bycia "swietym" = grzecznym dzieckiem, które nie zdenerwuje rodziców, bycie superbohaterem, prawie zbawcą dla innych - to są wszystko cechy DDA/DDD. To się leczy i nie chcę was obrazić tylko myślę z troską o waszych dzieciach, które wychowują się w klatce poczucia obowiązku, winy i strachu przed karą za grzechy nawet jeśli tego nie widzicie. Ściskam was i modlę się za waszą otwartość umysłu;)
Marto, ja się odniosę do części komentarza gdzie piszesz o DDA gdyż mnie też sumienie gryzie by nie skomentować :) Co do cech DDA i "leczenia tego": 1. W psychologii termin DDA to jedynie koncept teoretyczny i nie istnieje jako jednostka chorobowa ( w międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10) czy zaburzenie osobowości (w DSM). 2. W środowisku psychologicznym od dawna mówi się o wątpliwościach co do teorii DDA, która została podważona. Mówi się nawet wprost, że syndrom DDA nie istnieje. Głównie dlatego iż wskazywana charakterystyka takiej osoby jest zbyt uniwersalna. Bardzo wielu ludzi po przeczytaniu takiego opisu cech może odnieść je do siebie. Mamy tutaj do czynienia z efektem Barnuma, czyli utożsamianiem się z danym opisem cech, które w rzeczywistości posiada szeroka grupa ludzi. Ponadto, badani naukowe oraz obserwacje kliniczne psychoterapeutów wskazują, że cechy przypisywane DDA, u wielu DDA nie występują, jak również, często występują one u osób, które nie wychowywały się w rodzinie alkoholowej. Co do stawianych przez Ciebie wniosków i diagnoz: 1. Nie stawia się diagnoz psychologicznych (i jakichkolwiek) na podstawie obserwacji parominutowego filmiku na yotube. Powychodziłyby z tego niezłe cuda wianki :) 2. W Twoim komentarzu uwidacznia się błąd konfirmacji inaczej zwany efektem potwierdzenia. Warto zwrócić na to uwagę. Selekcjonowanie informacji by na ich podstawie wyciągać wnioski lub stawiać diagnozy jest błędne. Na tym zakończę już przydługi komentarz. Jeśli jednak interesujesz się tematyką psychologii - to nie w tą stronę. Nikomu to nie pomaga, a wręcz może być szkodliwe, szczególnie pisane publicznie.
Dobry psychoterapeuta może pomóc Wam wyjść z tej sekty. Mi sie udało, odżyłem, nabrałem szacunku do samego siebie, przestałem uważać się za malutkiego człowieczka, grzesznika. Żyje pełnią życia bez kompleksu niższości na, którym bazuje Waszą sekta. Jesteście młodzi, dacie rade. Trzymam kciuki za Was, kochani ✌️👌😍
@@Laura00018 każda religia to sekta. Boga nie ma nigdy nie bylo i nie będzie. Pomyśl logicznie. Czy gdyby bog istniał pozwoliłby na to zebys cierpiala? Ty Twoi bliscy wszyscy ludzie? Ludzie opamietajcie się wreszcie i żyjcie jak ktoś wyżej napisał w normalności a nie w oparciu a jakies dziwne zjawiska które nie istnieja. Nikt Wam nie pomoze zaden bog ani wspólnota.trzeba liczyć na siebie
Kościół jest sektą katolicką. Możesz wejść do sekty mając jeden dzień, ale opuścić nie możesz jej już nigdy, ponieważ apostazja jest tylko odnotacją w księdze chrztu, a w statystykach sekty pozostajesz na zawsze w myśl zasady - "raz katolik zawsze katolik". Tak działają sekty... dodaj do tego "tajemnicę papieską", Crimen Solicitationis czy dogmaty typu "nieomylność papieża" (guru sekty zawsze jest nieomylny. Życzę mądrych wyborów ✌️
Po co ten sarkazm 🤔 Gratuluję udanej terapii, może nabrałeś szacunku dla siebie, szkoda że dla innych Ci go brakuje. Nie Twoja bajka, nie oglądaj, proste 🤷♀️
Nie znam piękniejszej miłości :) cóż, Twój wybór. :) ja osobiście poczułam miłość Boga i wiem, że nic innego na dłuższą mete nie jest w stanie dać mi szczęście. Życie w grzechu jest przyjemne - ale tylko na chwilę.
Was akurat lubię oglądać, bo pochodzicie z takim miłym, przyjaznym podejściem. A jest na YT katoliczka, która próbuje wszystkich na siłę nawracać i jedzie po każdej grupie społecznej... Ogromny szacun dla Was!
Bóg zapłać. Trzymajcie się mocno Jezusa. Jestem z Wami, a Bóg, który Jest samą Miłością , niech udziela Wam Swojej Mądrości , abyście umieli jeszcze bardziej ukazywać Jego chwałę. ❤
8 min. Episkopat Kościoła Rzymsko Katolickiego nie jest prowadzony przez Ducha Świętego ponieważ według doktryn KRK głową KRK jest człowiek - papież, obecnie Franciszek z Asyżu. Natomiast według Słowa Bożego głową zgromadzenia(Kościoła) Bożego jest Chrystus Jezus (Efezjan 1:22; 4:15; 5:23; Kolosan 1:18; 2:10,19 ).
Hej mam pytanie, a w zasadzie chciałabym się poradzić. Chodzi mi o grzech nieczystości. Jest w moim życiu mężczyzna, którego bardzo kocham, nie współżyjemy ze sobą, ale czasami nachodzą mnie myśli, że to robimy. Jezus powiedział, że ,,Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa". Nie jestem pewna czy moje myśli o tym mężczyźnie to już grzech ciężki, czy nie. Dlatego że wydaje mi się, że Jezusowi chodziło o patrzenie na kogoś w sposób taki bardzo przedmiotowy, pozbawiony uczuć miłości, to znaczy z zamiarem takim by tylko wykorzystać go do zaspokojenia swoich żądz. A moje myśli o tym człowieku oczywiście dotyczą naszego seksu, ale z mojej strony nie są żądza samą w sobie, tylko ja tego kogoś bardzo kocham i chciałabym się z nim zjednoczyć. Nie wiem czy rozumiecie co mam na myśli. To jest trudne, bo z jednej strony marzę, by kiedyś moje myśli się spełniły byśmy byli blisko a z drugiej strony non stop chodzę z wyrzutami sumienia, że mam grzech ciężki, bo fantazjuję o miłości.
To jest normalne, że masz takie myśli - byłoby dziwne, gdybyś wobec swojego chłopaka/narzeczonego nie odczuwała pociągu seksualnego ;) Myśli związane z seksualnością w związkowych relacjach chłopak-dziewczyna pojawiają się spontanicznie i to jest częścią konstrukcji naszej psychofizyczności. W kwestii czy myśli o współżyciu są grzechem czy nie. Jeśli to się zatrzymuje tylko na myślach i na niczym więcej (nie prowadzi do podniecenia ani dalej), to jak słusznie piszesz, w kontekście miłosnej relacji (i gdy jest poważniejszy związek, a nie 3-cia randka ;) takie myśli nie muszą być od razu przejawem "żądzy" i powodem oskarżania się o ciężki grzech, gdy tylko myśl się pojawiła. Same myśli o tym że w przyszłości chciałabyś być blisko swojego ukochanego, czy pragnienie zjednoczenia się z nim, jakaś pojedyńcza migawka takiego obrazu, która nie jest uświadomiona i opanowana przez wolę, nie jest jeszcze grzechem. Ale musisz się uczciwie zastanowić i weryfikować sobie ciągle dwa punkty w kontekście takich myśli: 1. Czy takie pragnienie lub wyobrażenie w myślach nie idzie za daleko, tzn. że zaraz za taką myślą odgrywasz sobie w głowie całą scenkę waszego współżycia, budujesz w wyobraźni scenariusz takiego spotkania, rozmyślasz sobie co się dzieje. Gdyby tak było, to by był krok za daleko. Podtrzymywanie w wyobraźni takiego "filmu", co ze sobą robicie, jest jeszcze za wczesne, bo wasze ciała na razie do was wzajemnie nie należą - dlatego utrzymywanie fantazji o swoim chłopaku jest w tej chwili jeszcze nieuprawnione. 2. Do czego prowadzą takie myśli gdy jesteście razem lub osobno - jeśli poprzez takie myśli nakręcasz siebie i chcesz żeby na żywo wydarzyło się coś więcej z tym chłopakiem/narzeczonym, albo jeśli chcesz żeby on się posunął do czegoś dalej (niekoniecznie do współżycia, ale jakichś kolejnych form odkrywania siebie) i chętnie to zaakceptujesz (bo rozwijasz w swojej wyobraźni nastawienie na coraz większą bliskość i marzenia o niej), to też jest krok za daleko. Sytuacja, w której nie grzeszysz poprzez myśli, byłaby taka, że gdy przychodzi jakieś pragnienie, marzenie seksualne, jakieś wyobrażenie o chłopaku i takie myśli pokręcą się w wyobraźni przez kilka sekund, to nie zatrzymujesz sobie stopklatki w głowie i nie dopisujesz dalszej części scenariusza, nie oglądasz "filmu" z waszym udziałem, tylko akceptujesz to jako normalną część swojej seksualności (myśl naturalne przyszła), ale wtedy przekierowujesz swoje myśli na coś innego, a te obrazy/filmy z głowy same po chwili znikają. Wtedy myślenie o drugiej osobie jest czyste, kiedy nie uczepiasz się takich myśli, nie rozwijasz ich dalej. W takim czystym myśleniu o drugiej osobie, może pomóc że gdy nie umiesz zrezygnować z kontynuowania takich erotycznych myśli, albo gdy się mocno narzucają i niechciane wracają, to się za tą drugą połówkę krótko wtedy pomodlisz, podziękujesz Panu Bogu, że ta ukochana osoba jest w twoim życiu. Wtedy zamiast myśleć o tym, że się poprzez myśli zaczyna wchodzić w nieczystość, zawczasu skierować swoje myśli w modlitwie za tą osobę albo za siebie.
Prosze o modlitwe wstawienicza za nas z zona : Pawel i Olga jestesmy. Mieszkamy w separacji od wielu lat... Ja ze swoja mama Leokadia i ona ze swoja mama Janina. Mamy syna Wladyslawa. 😒 Prosze o modlitwe wstawienicza za nas wszystkich.
Szczęść Boże . Kochana Ramono i Janku. Jestem za waszym krzewieniem wiary wśród Wszystkich ale bardzo proszę nie okłamujcie ludzi zamieszczając temat filmu ( żeby podbić wyświetlenia) . Nie tą drogą kłamstwa. Życzę Bożej Opieki dla Wszystkich.
Czy mogę prosić o odpowiedź na moje pytanie ( jest trudne) ? Mam przyjaciela, osobę transplciową. Czy to, że zwracam się do niego żeńskimi zaimkami, tak jak on sobie tego życzył, czy w ten sposób jeszcze bardziej utwierdzam go w błędnym przekonaniu o tym, że to co on robi ze sobą i co planuje zrobić ( operacje, sądowa zmiana płci itd.) jest ok? Czy krzywdzę go w ten sposób i pogłębiam to jego wewnętrzne nieuporządkowanie ? Czy Bóg akceptuje w ogóle takie przekonanie, że można zmienić płeć? On choruje na dysforię. Chciałam pójść zapytać o to księdza w poradni duchowej, ale może Wy będziecie się orientować na ten temat, bo jesteście młodzi. Zależy mi na jego zbawieniu. Nie chciałabym się przyczynić w żadnym stopniu do jego wiecznego potępienia.
Ps. Przepraszam bardzo ale Pan Jezus wcale nie głosił Ewangelię tylko nauczał przypowieciami. Ewangelia została napisana po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Niech Matka Boska otacza Was Swoją opieką przed złem krążącym po tym świecie.
Jezus głosił Ewangelię o czym poucza nas Kościół. Ewangelia to Dobra Nowina, termin ten nie odnosi się tylko do spisanych ksiąg Pisma Świętego. Jezus głosił Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym.
@@agnieszkagagatko6405 Ewangelia (z gr. εὐαγγέλιον, euangelion, dosł. „dobra nowina”) - w pierwotnym chrześcijaństwie termin ten oznaczał przepowiadanie zbawczego wydarzenia nadejścia Królestwa Bożego i pojawienia się Jezusa z Nazaretu jako oczekiwanego mesjasza. A więc termin ten znany jeszcze przed nadejściem Jezusa. Wszystko się zgadza. Jezus głosił dobrą nowinę czyli Ewangelię
... to była matka człowieka, Chrystusa, który był, jest i będzie naszą dobrą nowiną. Boską części miał od Boga nie Mari. Uczył też żeby modlić się: Ojcze nasz ... zdrowaś Mario było zaś pozdrowieniem a nie modlitwą.
Bardzo ważne aby nigdy nie przyjmować Jezusa w Hostii na rękę, albowiem na dłoni pozostają Partykuły ( Drobiny Hostii ), które później lądują na posadzkę Kościoła, we włosach na spodniach. W każdej Drobinie obecny jest Jezus.
Jak Kapłan daję komunię do ust też spadają na ziemie jakieś odrobinki. Nie zawsze stoi ministrant w kościele z tacką przy księdzu. Ktoś jeszcze dał to do większego myślenia. Skoro chleb się kruszy to dlaczego Bóg zamiast chleb nie stworzył komunii w postaci np. jakiegoś owocu jabłka itp. Jak Jezus łamał chleb to dawał do rąk czy do UST? Na zdjęciach raczej malują Jezusa jak dawał do rąk , ale w piśmie św chyba tego nigdzie nie ma.
Wpisz sobie na yt w wyszukiwarce komunia św na rękę jest pełno odpowiedzi. Do IX wieku przyjmowane komunie św na rękę, więc gdyby to było świętokradztwo to już dawno Bóg się o to upomniał.
Jak ostatni raz byłem u komunii św to nie było żadnego ministranta z pateną, więc ile okruchów zostało podeptanych przez ludzi a ile okruchów się rozproszyło gdzieś po kościele przecież te opłatki się strasznie pylą jak jeden kapłan opowiadał to mówił, że to często widać jak jest mocno naświetlony kościół.
@@mysterman Oto odpowiedzi: 1. Wraz z czasem wzrasta poznanie. Potrzeba było wielu wieków aby zrozumieć, iż w każdej Drobinie obecny jest Jezus. 2. A jednak do IX wieku byli tacy, którzy puryfikowali palce wodą. Do dziś świadomi księża po udzieleniu Komunii Świętej zanurzają palce we wodzie w specjalnym naczyniu liturgicznym. 3. Grzech jest proporcjonalny do świadomości. Jeżeli ktoś nie jest świadomy istnienia Drobin na ręce to nie ma grzechu. Jeżeli ktoś wie ale z lenistwa nie rozmyśla nad tym to ma grzech lekki. Jeżeli ktoś jest świadomy istnienia Drobin i celowo profanuje Drobiny Hostii to popełnia grzech ciężki świętokradztwa
Marek Marek Bardzo ważne to jest to aby trzymać się Słów Bożych z Jego Słowa Biblii aby nie przyjmować innego Jezusa na cokolwiek. Marny i słaby ten jezus co się sypie na posadzkę. Apostołowie po zmartwychwstaniu Jezusa widzieli Go wstępującego tam gdzie był wcześniej - czyli na niebiosa, do Ojca. Kolejno Szczepan widział otwarte niebo i Jezusa stojącego po prawicy Boga.
Kochani bardzo trudno przejść obok was obojętnie, ludzie was kochają albo nie trawią. Ja długo myślałam, czy jest sens pisać - bo jesteście tacy pewni swego, że trudno ten mur będzie ruszyć; bo już zarabiacie na tej tożsamości, więc jak księża macie poczucie bezpieczeństwa oparte na tej wierze już, itd. A jednak piszę, bo mnie sumienie gryzie:) od dawna oglądam ludzi przywiązanych do religii i widzę, skąd to wynika. To konkretna konstrukcja psychiczna robi z nas "wierzących w to lub owo" a nie wiara czyni naszą psychikę. Q was widzę ludzi bardzo łaknących kontroli, jak osoby, które w dzieciństwie miały zburzone p. bezpieczeństwa. Bycie taka super słodką osobą, unikanie konfliktów za wszelką cenę, chęć bycia "swietym" = grzecznym dzieckiem, które nie zdenerwuje rodziców, bycie superbohaterem, prawie zbawcą dla innych - to są wszystko cechy DDA/DDD. To się leczy i nie chcę was obrazić tylko myślę z troską o waszych dzieciach, które wychowują się w klatce poczucia obowiązku, winy i strachu przed karą za grzechy nawet jeśli tego nie widzicie. Ściskam was i modlę się za waszą otwartość umysłu;)
Marto, ja się odniosę do części komentarza gdzie piszesz o DDA gdyż mnie też sumienie gryzie by nie skomentować :) Co do cech DDA i "leczenia tego":
1. W psychologii termin DDA to jedynie koncept teoretyczny i nie istnieje jako jednostka chorobowa ( w międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10) czy zaburzenie osobowości (w DSM).
2. W środowisku psychologicznym od dawna mówi się o wątpliwościach co do teorii DDA, która została podważona. Mówi się nawet wprost, że syndrom DDA nie istnieje. Głównie dlatego iż wskazywana charakterystyka takiej osoby jest zbyt uniwersalna. Bardzo wielu ludzi po przeczytaniu takiego opisu cech może odnieść je do siebie. Mamy tutaj do czynienia z efektem Barnuma, czyli utożsamianiem się z danym opisem cech, które w rzeczywistości posiada szeroka grupa ludzi. Ponadto, badani naukowe oraz obserwacje kliniczne psychoterapeutów wskazują, że cechy przypisywane DDA, u wielu DDA nie występują, jak również, często występują one u osób, które nie wychowywały się w rodzinie alkoholowej.
Co do stawianych przez Ciebie wniosków i diagnoz:
1. Nie stawia się diagnoz psychologicznych (i jakichkolwiek) na podstawie obserwacji parominutowego filmiku na yotube. Powychodziłyby z tego niezłe cuda wianki :)
2. W Twoim komentarzu uwidacznia się błąd konfirmacji inaczej zwany efektem potwierdzenia. Warto zwrócić na to uwagę. Selekcjonowanie informacji by na ich podstawie wyciągać wnioski lub stawiać diagnozy jest błędne.
Na tym zakończę już przydługi komentarz. Jeśli jednak interesujesz się tematyką psychologii - to nie w tą stronę. Nikomu to nie pomaga, a wręcz może być szkodliwe, szczególnie pisane publicznie.
Chciałabym zobaczyć was w takich luźnych filmikach i poznać was, jakie są wasze zainteresowania, co lubicie robić itp.
Był już taki film z tego co pamiętam
Dobry psychoterapeuta może pomóc Wam wyjść z tej sekty. Mi sie udało, odżyłem, nabrałem szacunku do samego siebie, przestałem uważać się za malutkiego człowieczka, grzesznika. Żyje pełnią życia bez kompleksu niższości na, którym bazuje Waszą sekta. Jesteście młodzi, dacie rade. Trzymam kciuki za Was, kochani ✌️👌😍
@@Laura00018 każda religia to sekta. Boga nie ma nigdy nie bylo i nie będzie. Pomyśl logicznie. Czy gdyby bog istniał pozwoliłby na to zebys cierpiala? Ty Twoi bliscy wszyscy ludzie? Ludzie opamietajcie się wreszcie i żyjcie jak ktoś wyżej napisał w normalności a nie w oparciu a jakies dziwne zjawiska które nie istnieja. Nikt Wam nie pomoze zaden bog ani wspólnota.trzeba liczyć na siebie
Kościół jest sektą katolicką. Możesz wejść do sekty mając jeden dzień, ale opuścić nie możesz jej już nigdy, ponieważ apostazja jest tylko odnotacją w księdze chrztu, a w statystykach sekty pozostajesz na zawsze w myśl zasady - "raz katolik zawsze katolik". Tak działają sekty... dodaj do tego "tajemnicę papieską", Crimen Solicitationis czy dogmaty typu "nieomylność papieża" (guru sekty zawsze jest nieomylny. Życzę mądrych wyborów ✌️
Żyjesz pełnią życia? Bez Boga? Co niby takiego super teraz robisz czego wcześniej Ci odmawiano?
Po co ten sarkazm 🤔
Gratuluję udanej terapii, może nabrałeś szacunku dla siebie, szkoda że dla innych Ci go brakuje.
Nie Twoja bajka, nie oglądaj, proste 🤷♀️
Nie znam piękniejszej miłości :) cóż, Twój wybór. :) ja osobiście poczułam miłość Boga i wiem, że nic innego na dłuższą mete nie jest w stanie dać mi szczęście. Życie w grzechu jest przyjemne - ale tylko na chwilę.
ten facet jest przemądrzały i ciągle przerywa kobiecie.Sprawia nieprzyjemne wrażenie i wypowiada się nielogicznie i infantylnie.
Bo to przyszły ksiądz
Was akurat lubię oglądać, bo pochodzicie z takim miłym, przyjaznym podejściem. A jest na YT katoliczka, która próbuje wszystkich na siłę nawracać i jedzie po każdej grupie społecznej... Ogromny szacun dla Was!
Albo Janek lubi się przebierać, albo Ramona chodzi parę dni w tej samej sukience...
Bóg zapłać. Trzymajcie się mocno Jezusa. Jestem z Wami, a Bóg, który Jest samą Miłością , niech udziela Wam Swojej Mądrości , abyście umieli jeszcze bardziej ukazywać Jego chwałę.
❤
8 min. Episkopat Kościoła Rzymsko Katolickiego nie jest prowadzony przez Ducha Świętego ponieważ według doktryn KRK głową KRK jest człowiek - papież, obecnie Franciszek z Asyżu. Natomiast według Słowa Bożego głową zgromadzenia(Kościoła) Bożego jest Chrystus Jezus (Efezjan 1:22; 4:15; 5:23; Kolosan 1:18; 2:10,19 ).
Pisać to sobie można wszystko ale zawsze władza w kościele sprowadza się do władzy człowieka.
Co jeśli Boga nie ma?
Hej mam pytanie, a w zasadzie chciałabym się poradzić. Chodzi mi o grzech nieczystości. Jest w moim życiu mężczyzna, którego bardzo kocham, nie współżyjemy ze sobą, ale czasami nachodzą mnie myśli, że to robimy. Jezus powiedział, że ,,Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa". Nie jestem pewna czy moje myśli o tym mężczyźnie to już grzech ciężki, czy nie. Dlatego że wydaje mi się, że Jezusowi chodziło o patrzenie na kogoś w sposób taki bardzo przedmiotowy, pozbawiony uczuć miłości, to znaczy z zamiarem takim by tylko wykorzystać go do zaspokojenia swoich żądz. A moje myśli o tym człowieku oczywiście dotyczą naszego seksu, ale z mojej strony nie są żądza samą w sobie, tylko ja tego kogoś bardzo kocham i chciałabym się z nim zjednoczyć. Nie wiem czy rozumiecie co mam na myśli. To jest trudne, bo z jednej strony marzę, by kiedyś moje myśli się spełniły byśmy byli blisko a z drugiej strony non stop chodzę z wyrzutami sumienia, że mam grzech ciężki, bo fantazjuję o miłości.
To jest normalne, że masz takie myśli - byłoby dziwne, gdybyś wobec swojego chłopaka/narzeczonego nie odczuwała pociągu seksualnego ;) Myśli związane z seksualnością w związkowych relacjach chłopak-dziewczyna pojawiają się spontanicznie i to jest częścią konstrukcji naszej psychofizyczności.
W kwestii czy myśli o współżyciu są grzechem czy nie. Jeśli to się zatrzymuje tylko na myślach i na niczym więcej (nie prowadzi do podniecenia ani dalej), to jak słusznie piszesz, w kontekście miłosnej relacji (i gdy jest poważniejszy związek, a nie 3-cia randka ;) takie myśli nie muszą być od razu przejawem "żądzy" i powodem oskarżania się o ciężki grzech, gdy tylko myśl się pojawiła. Same myśli o tym że w przyszłości chciałabyś być blisko swojego ukochanego, czy pragnienie zjednoczenia się z nim, jakaś pojedyńcza migawka takiego obrazu, która nie jest uświadomiona i opanowana przez wolę, nie jest jeszcze grzechem.
Ale musisz się uczciwie zastanowić i weryfikować sobie ciągle dwa punkty w kontekście takich myśli:
1. Czy takie pragnienie lub wyobrażenie w myślach nie idzie za daleko, tzn. że zaraz za taką myślą odgrywasz sobie w głowie całą scenkę waszego współżycia, budujesz w wyobraźni scenariusz takiego spotkania, rozmyślasz sobie co się dzieje. Gdyby tak było, to by był krok za daleko. Podtrzymywanie w wyobraźni takiego "filmu", co ze sobą robicie, jest jeszcze za wczesne, bo wasze ciała na razie do was wzajemnie nie należą - dlatego utrzymywanie fantazji o swoim chłopaku jest w tej chwili jeszcze nieuprawnione.
2. Do czego prowadzą takie myśli gdy jesteście razem lub osobno - jeśli poprzez takie myśli nakręcasz siebie i chcesz żeby na żywo wydarzyło się coś więcej z tym chłopakiem/narzeczonym, albo jeśli chcesz żeby on się posunął do czegoś dalej (niekoniecznie do współżycia, ale jakichś kolejnych form odkrywania siebie) i chętnie to zaakceptujesz (bo rozwijasz w swojej wyobraźni nastawienie na coraz większą bliskość i marzenia o niej), to też jest krok za daleko.
Sytuacja, w której nie grzeszysz poprzez myśli, byłaby taka, że gdy przychodzi jakieś pragnienie, marzenie seksualne, jakieś wyobrażenie o chłopaku i takie myśli pokręcą się w wyobraźni przez kilka sekund, to nie zatrzymujesz sobie stopklatki w głowie i nie dopisujesz dalszej części scenariusza, nie oglądasz "filmu" z waszym udziałem, tylko akceptujesz to jako normalną część swojej seksualności (myśl naturalne przyszła), ale wtedy przekierowujesz swoje myśli na coś innego, a te obrazy/filmy z głowy same po chwili znikają. Wtedy myślenie o drugiej osobie jest czyste, kiedy nie uczepiasz się takich myśli, nie rozwijasz ich dalej.
W takim czystym myśleniu o drugiej osobie, może pomóc że gdy nie umiesz zrezygnować z kontynuowania takich erotycznych myśli, albo gdy się mocno narzucają i niechciane wracają, to się za tą drugą połówkę krótko wtedy pomodlisz, podziękujesz Panu Bogu, że ta ukochana osoba jest w twoim życiu. Wtedy zamiast myśleć o tym, że się poprzez myśli zaczyna wchodzić w nieczystość, zawczasu skierować swoje myśli w modlitwie za tą osobę albo za siebie.
Czy katolicy mogą czytać książki z gatunku fantasy i oglądać filmy z tego gatunku? Pozdrawiam serdecznie 😊
DZIĘKUJĘ ZA ODCINEK I POZDRAWIAM SERDECZNIE WASZĄ RODZINĘ . Z PANEM BOGIEM.
Prosze o modlitwe wstawienicza za nas z zona : Pawel i Olga jestesmy. Mieszkamy w separacji od wielu lat... Ja ze swoja mama Leokadia i ona ze swoja mama Janina. Mamy syna Wladyslawa. 😒 Prosze o modlitwe wstawienicza za nas wszystkich.
Szczęść Boże . Kochana Ramono i Janku. Jestem za waszym krzewieniem wiary wśród Wszystkich ale bardzo proszę nie okłamujcie ludzi zamieszczając temat filmu ( żeby podbić wyświetlenia) . Nie tą drogą kłamstwa. Życzę Bożej Opieki dla Wszystkich.
Dziękujemy za komentarz. Tytuł filmu odnosi się do treści. Nie jesteśmy w stanie wypisać wszystkich pytań w tytule odcinka ze względu na limit znaków.
Czy mogę prosić o odpowiedź na moje pytanie ( jest trudne) ? Mam przyjaciela, osobę transplciową. Czy to, że zwracam się do niego żeńskimi zaimkami, tak jak on sobie tego życzył, czy w ten sposób jeszcze bardziej utwierdzam go w błędnym przekonaniu o tym, że to co on robi ze sobą i co planuje zrobić ( operacje, sądowa zmiana płci itd.) jest ok? Czy krzywdzę go w ten sposób i pogłębiam to jego wewnętrzne nieuporządkowanie ? Czy Bóg akceptuje w ogóle takie przekonanie, że można zmienić płeć? On choruje na dysforię. Chciałam pójść zapytać o to księdza w poradni duchowej, ale może Wy będziecie się orientować na ten temat, bo jesteście młodzi. Zależy mi na jego zbawieniu. Nie chciałabym się przyczynić w żadnym stopniu do jego wiecznego potępienia.
Zostaw to Bogu.... On to oceni.
Wszyscy są dziećmi Boga , i Bóg go kocha z całego serca.
Jesteś matoł chłopcze, jeżeli nie masz jeszcze wyrobionego własnego zdania na trudne tematy, i odsyłasz pytającego gdzie indziej...
Jako mąż jednej żony mogę powiedzieć tak, jeśli w niebie nie będzie seksu to lekko lipa 🤪
Ps. Przepraszam bardzo ale Pan Jezus wcale nie głosił Ewangelię tylko nauczał przypowieciami. Ewangelia została napisana po Zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Niech Matka Boska otacza Was Swoją opieką przed złem krążącym po tym świecie.
Jezus głosił Ewangelię o czym poucza nas Kościół. Ewangelia to Dobra Nowina, termin ten nie odnosi się tylko do spisanych ksiąg Pisma Świętego. Jezus głosił Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym.
@@JednymSercemWłaśnie jak Sami napisaliście Dobrą Nowinę a nie Ewangelię. Błogosławionego popołudnia i wieczory i nocy dla Wszystkich.
@@agnieszkagagatko6405 Ewangelia (z gr. εὐαγγέλιον, euangelion, dosł. „dobra nowina”) - w pierwotnym chrześcijaństwie termin ten oznaczał przepowiadanie zbawczego wydarzenia nadejścia Królestwa Bożego i pojawienia się Jezusa z Nazaretu jako oczekiwanego mesjasza. A więc termin ten znany jeszcze przed nadejściem Jezusa. Wszystko się zgadza. Jezus głosił dobrą nowinę czyli Ewangelię
... to była matka człowieka, Chrystusa, który był, jest i będzie naszą dobrą nowiną. Boską części miał od Boga nie Mari. Uczył też żeby modlić się: Ojcze nasz ... zdrowaś Mario było zaś pozdrowieniem a nie modlitwą.
Może czymś innym się zajmijcie... Pani vlogerka ma niezwykle irytujący sposób wymowy i wypowiedzi.
Ej zazdrość cie Agnieszko ..ponosi
Pan za to jest arcylogiczny;)
Bardzo ważne aby nigdy nie przyjmować Jezusa w Hostii na rękę, albowiem na dłoni pozostają Partykuły ( Drobiny Hostii ), które później lądują na posadzkę Kościoła, we włosach na spodniach.
W każdej Drobinie obecny jest Jezus.
Jak Kapłan daję komunię do ust też spadają na ziemie jakieś odrobinki. Nie zawsze stoi ministrant w kościele z tacką przy księdzu. Ktoś jeszcze dał to do większego myślenia.
Skoro chleb się kruszy to dlaczego Bóg zamiast chleb nie stworzył komunii w postaci np. jakiegoś owocu jabłka itp. Jak Jezus łamał chleb to dawał do rąk czy do UST?
Na zdjęciach raczej malują Jezusa jak dawał do rąk , ale w piśmie św chyba tego nigdzie nie ma.
Wpisz sobie na yt w wyszukiwarce komunia św na rękę jest pełno odpowiedzi. Do IX wieku przyjmowane komunie św na rękę, więc gdyby to było świętokradztwo to już dawno Bóg się o to upomniał.
Jak ostatni raz byłem u komunii św to nie było żadnego ministranta z pateną, więc ile okruchów zostało podeptanych przez ludzi a ile okruchów się rozproszyło gdzieś po kościele przecież te opłatki się strasznie pylą jak jeden kapłan opowiadał to mówił, że to często widać jak jest mocno naświetlony kościół.
@@mysterman Oto odpowiedzi:
1. Wraz z czasem wzrasta poznanie.
Potrzeba było wielu wieków aby zrozumieć, iż w każdej Drobinie obecny jest Jezus.
2. A jednak do IX wieku byli tacy, którzy puryfikowali palce wodą.
Do dziś świadomi księża po udzieleniu Komunii Świętej zanurzają palce we wodzie w specjalnym naczyniu liturgicznym.
3. Grzech jest proporcjonalny do świadomości.
Jeżeli ktoś nie jest świadomy istnienia Drobin na ręce to nie ma grzechu.
Jeżeli ktoś wie ale z lenistwa nie rozmyśla nad tym to ma grzech lekki.
Jeżeli ktoś jest świadomy istnienia Drobin i celowo profanuje Drobiny Hostii to popełnia grzech ciężki świętokradztwa
Marek Marek Bardzo ważne to jest to aby trzymać się Słów Bożych z Jego Słowa Biblii aby nie przyjmować innego Jezusa na cokolwiek. Marny i słaby ten jezus co się sypie na posadzkę. Apostołowie po zmartwychwstaniu Jezusa widzieli Go wstępującego tam gdzie był wcześniej - czyli na niebiosa, do Ojca. Kolejno Szczepan widział otwarte niebo i Jezusa stojącego po prawicy Boga.