გალაკტიონ ტაბიძე
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 4 ต.ค. 2024
- უსიყვარულოდ
მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
სასიხარულოდ...
უსიყვარულოდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს
უსიყვარულოდ...
გალაკტიონმა აქაც მისთვის ჩვეულ მისტიფიკაციას მიმართა _ თავისი სიცოცხლის გაზაფხული შემოდგომად წარმოისახა, ხოლო პირველი სიყვარული _ უკანასკნელად.
ცხოვრების მოულოდნელი დარტყმებისაგან თავის დასაცავად სიფრიფანა ფურცლებს იფარებდა _ პათეტიკურ ლექსებს და პუბლიცისტურ პოემებს... ერკინებოდა დროს... დროს, რომელიც რკინის მარწუხებში აქცევდა მსუბუქფრთებიან პოეტს.
გენაცვალე