გალაკტიონ ტაბიძე

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 4 ต.ค. 2024
  • უსიყვარულოდ
    მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
    სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
    სასიხარულოდ...
    უსიყვარულოდ არ არსებობს
    არც სილამაზე,
    არც უკვდავება არ არსებობს
    უსიყვარულოდ...
    გალაკტიონმა აქაც მისთვის ჩვეულ მისტიფიკაციას მიმართა _ თავისი სიცოცხლის გაზაფხული შემოდგომად წარმოისახა, ხოლო პირველი სიყვარული _ უკანასკნელად.
    ცხოვრების მოულოდნელი დარტყმებისაგან თავის დასაცავად სიფრიფანა ფურცლებს იფარებდა _ პათეტიკურ ლექსებს და პუბლიცისტურ პოემებს... ერკინებოდა დროს... დროს, რომელიც რკინის მარწუხებში აქცევდა მსუბუქფრთებიან პოეტს.

ความคิดเห็น • 1