Współczuję. Jako lekarz nie chciałabym nigdy brać w czymś takim udziału, aczkolwiek los decyduje. Ludzie umierają, taka kolej rzeczy, a w dobie samolotów-również na pokładzie... mam wrażenie , że jako społeczeństwo, w "dzisiejszych czasach" jesteśmy nieobyci z tematem śmierci....
@@Pinka22060 dokładnie, więc jeszcze tylko by brakowało w samolocie śmierci...zaraz ktoś powie, że przecież lekarz, to musi być za pan brat że śmiercią, ale lekarz też człowiek...
Poszłam kiedyś do szpitala , pożegnać się z koleżanką , wiadomo było że już nie ma ratunku dla niej , zdążyłam choć pewnie mnie już nie poznała / odeszła na drugi dzień/ , a ja nie pamiętam jak wróciłam do domu , byłam jak słup nie mogłam mówić , jeść, spać , tego odczucia nie da się opisać. ten piękny cytat nagrałam sobie na dyktafon
Bardzo mi przykro. Bardzo trudne doświadczenie, ale wszystko co trudne jakoś nas wzmacnia na przyszłość. Jednak najbardziej poruszył mnie ten fragment z Twojej książki na końcu. Piękny i wzruszający. Pozdrawiam serdecznie
Uuu...wspólczuję takich doświadczeń.W takich momentach widać jak ulotne jest życie każdego człowieka...koniec planów,marzeń..koniec ziemskiej podróży.Tekst w punkt! Pozdrawiam
Temat trudny,emocjonalny,traumatyczny. Chciałoby się powiedzieć, że szczególnie obecny teraz w czasach korony. Ale on towarzyszy ludzkości od zawsze i nikogo nie ominie. Piękne zdanie na koniec usłyszałam. Dziękuję,że podzieliłas się z nami. Ściskam mocno.
Pracuje w Domu Opieki to temat smierci nie jest mi obcy. U nas mowi sie nawet ostatnia stacja.Kolezanka opiekunka opowiadala, gdy miala pierwszy dyzur w nocy i wlasnie na tym dyzurze mieszkanka/mieszkaniec zmarl. Prawdziwy Hard core. Ja tez czasami wchodze do pokoju mieszkanca/mieszkanki i patrze czy ta osoba jeszcze oddycha czy nie. Pierwszy raz jak szlam do garderoby a pracownik domu pogrzebowego pomylil droge i krazyl z trumna po korytarzu. Nikogo nie bylo na korytarzu tylko ja, tez szok. W ciagu 7 lat jak pracuje setki zmarlo, z wieloma mialam duza wiez emocjonalna, znalam szczegoly ich zycia. Bardzo trudny temat.
Ola , dziękuję, że podzieliłaś się ta trudną historią. Ja latając od czasu do czasu nawet nie mam w głowie przestrzeni, aby myśleć też o takich sytuacjach. Będę teraz bardziej świadomie i uważnie patrzeć, czy ktoś nie potrzebowałby mojej pomocy. Z ogromną klasa i spokojem o tym powiedziałaś. Dziękuję! Ciepłe pozdrowienia, Ola.
Jestes silna Kobieta z bardzo silnym charakterem 😊.Pozdrawiam ze Szwecji, i bardzo Piekna, tak jak wspomnialas gdzies w gwiazdach mamy zapisane, kiedy skonczy sie czas....
Moja babcia zmarła na pokładzie samolotu, lecącego ze Stanów. Czekaliśmy na nią na lotnisku z kwiatami. Miałam 11 lat trauma na całe życie. Zatrzymanie krążenia, długi lot, była po operacji. Na Okęciu wyszła płacząca ciocia, podtrzymywana przez kogoś z obsługi i już było jasne, że stało się coś złego. Dla wszystkich wokół to jest na pewno trauma, obsługi, pasażerów. Takie sytuacje niestety się zdarzają. Wielki sprawdzian dla personelu.
A przecież rodzimy się,żeby umrzeć. Boimy się śmierci innych,bo w śmierci drugiego,widzimy własną śmierć.Swiat był,kiedy nie było nas i będzie istniał,kiedy już odejdziemy. Człowiek boi się nieznanego...a przeciez to jest nieuniknione...przychodzenie,odchodzenie,jak fale w oceanie..... Śmierć jest częścią życia,jak noc,która nie istnieje bez dnia,a deszcz bez słońca....Umieramy i to jest ok.Zycie to piękna tajemnica.Po tzw.drugiej stronie nie wiesz,co jest a zatem....dlaczego się lekasz? Idź odważnie ... Myślę,wiem,że wielkim wydarzeniem jest uczestniczyc w odchodzeniu drugiego... Zbyt mało albo wcale nie mówi sie o śmierci.A ona obecna jest zawsze,na każdym kroku.Myslimy jedynie,że ona innych dotyczy a nie nas.Jesli jesteśmy świadomi kruchości życia,jego przemijalności i piękna,nie marnujemy czasu na waśnie i spory,obgadywanie,zazdrość....Po co? ZYj,jakby Twój dzień był ostatnim.....Kochaj bo tak naprawdę to tylko się liczy.Pomagaj,obdarowywuj,odkrywaj,szanuj...Inny Człowiek jest Tobą....
Nie każdy sobie z tym poradzi psychicznie... Miałem za sobą reanimację niestety nie udaną zeszło że mnie dopiero ciśnienie po paru dniach najgorsze jest to jak jest się samemu bo myśli się co można by było zrobić żeby było inaczej... I twarz tej osoby która widziałem parę dni....cale szczęście minęło i teraz jak będzie trzeba znowu komuś pomoc idę w to jak dym.... Może będzie więcej szczęścia..... Na co dzień mam dostęp do AED w zasadzie na wyciągnięcie ręki to może będzie większa szansa....
Ohhh wspolczuje takiego doswiadczenia … Olu zycze tobie i twoim bliskim wspanialych Swiat Bozego Narodzenia w spokoju i zdrowiu… 🎄🎄🎄🎄Pozdrawiam z Lazurowego Wybrzeza Marzena😘
Co nas nie zabije , to nas wzmocni. Wiem ,o czym napisałam. To mnie przyszło odkryć samobójczą śmierć kolezanki . Ten widok został ze mną już chyba na zawsze ,choć go staram się wyprzeć . I może dobrze ( dobrze dla innych),że to ja byłam pierwsza ,bo okazałam się silniejsza .......reakcja po zdarzeniu ,a było nas dużo osób. Oddział szpitalny. Sił życzę i dużo lotów ; już bez takich zdarzeń.Pozdrawiam serdecznie Olu.😊
Olu bardzo Tobie współczuję że musiałaś doświadczyć w pracy jak ktoś odchodzi do nieba. Jesteś piękna silną i mądrą kobietą i na pewno zrobiłaś wraz z załogą wszystko aby utrzymać ją przy życiu. Trzymaj się dzielnie ❤❤❤❤❤
Współczuję jest to przykry temat, jest takie powiedzenie nie znasz dnia ani godziny ale dalej musimy żyć i pracować nie wiedząc co nam los przyniesie. Jest to przykre ale prawdziwe. Pozdrawiam.
Idzie sie przyzwyczaic do czyjes smierci. Pracuje na zachodzie 12 lat jako perssonal-assistant z osobami starszymi, kiedys nie wyobrazalem sobie ze bede obecny przy smierci podopiecznych, niestety, bylem wiele razy przy agonii stanu umierania, poczatkowo pilem alkohol przy tym akcie, psychika nie wytrzymywala na widok zmeniajacego sie ciala w szybkim czasie , po latach sie przyzwyczailem, i jest to dla mnie obecnie chleb powszedni. Niestety nalezy byc twardy, inaczej psychika nie wytrzyma
Ja lecialam 23.10 z Lodzi do Dublina i tez mezczyzna okolo 50 lat, zaraz niedaleko mnie zaslabl pod koniec lotu i tez nie wiadomo czy wyszedl zywy....W Dublinie przyjechala karetka, badali mu cukier itp. Ale nigdzie o tym nie pisali, ani nie bylo potem w wiadomosciach co z tym panem sie stalo...
Bardzo mi przykro, musi być Ci bardzo ciężko. Nie jesteś sama, to przed nami lub za nami. Okropność życia, ale wierzę że kiedyś się wszyscy gdzieś spotkamy. Trzymaj się 🤎
Mąż jest strażakiem, nie w Polsce. Do jego obowiązków należy przeprowadzenie reanimacji gdy jest potrzeba, ratowanie samobójców, wypadki samochodowe wypadki z udziałem chemikaliów, przygotowanie terenu w przypadku różnego rodzaju katastrof, w tym przygotowanie lotniska w czasie ładowania awaryjnego, pożary i nie za często ściąganie kotów z drzew. Najgorzej znosi śmierć dziecka, gdy akacja ratowania nie przebiegnie pomyślnie. Nie wiem jak on sobie radzi z tym psychicznie, nie rozmawia często na ten temat. Mówi tylko, że zna się dobrze ze śmiercią. Strażacy otrzymują wsparcie psychologiczne jeśli poproszą.
Pracuję w hotelu, doświadczyłam zmiany ze zgonem Gościa w pokoju i próby samobójczej młodej dziewczyny,nic fajnego ale z takimi przypadkami niestety trzeba się liczyć
Nie mogę odczytać z ust Pani przydałyby napisy to bym się dowiedziała o szczegółach co pani przydarzyło w samolocie wynika z tytułu "najgorszy lot" i z komentarzy ludzi że ktoś umarł i Pani przeżywa....
Pani Olu, ten wiersz powinien być aktualnie w każdym gabinecie lekarskim i pielegniarskim w związku z tą pseudo pandemia. Może obudziłby sumienia ludzkie. Jest Pano osobą o pięknej duszy i ogromnej wrażliwości. Niech Bóg Panią chroni.
![[Zdrapki Lotto] 🎆💕🥰DZIĘKUJĘ @R.Mateusz.🥰💕🎆](http://i.ytimg.com/vi/Pd-edbzKIrU/mqdefault.jpg)
wzruszajacy odcinek...chociaz ze smiercia spotykam sie czesto w swojej pracy....ale przetlumaczony tekst koncowy jest przejmujacy!
Piękny przejmujący film. Tłumaczony tekst bardzo wymowny na taką chwilę, przepiękny ❤️✈️
Jest Pani piękną kobietą i pięknym człowiekiem. Pozdrawiam serdecznie i życzę pomyślnych lotów w 2022 i szczęścia w życiu osobistym😊
Wspolczuje takich doswiadczen... Pozdrawiam serdecznie
Współczuję. Jako lekarz nie chciałabym nigdy brać w czymś takim udziału, aczkolwiek los decyduje. Ludzie umierają, taka kolej rzeczy, a w dobie samolotów-również na pokładzie... mam wrażenie , że jako społeczeństwo, w "dzisiejszych czasach" jesteśmy nieobyci z tematem śmierci....
"jako lekarz"? Lekarze niestety doświadczają tego na codzień
@@Pinka22060 nie każdy lekarz, taki np. dermatolog nie
@@Pinka22060 bez przesady. Przecież nie każdy lekarz pracuje na OIOMie. W codziennej pracy większość lekarzy nie spotyka się ze śmiercią
@@Pinka22060 dokładnie, więc jeszcze tylko by brakowało w samolocie śmierci...zaraz ktoś powie, że przecież lekarz, to musi być za pan brat że śmiercią, ale lekarz też człowiek...
@@klaudiaiwanowska1126 i nie brali udzialu w sekcjach zwlok, prawda?
Takie życie. Współczuję.Trzymaj się.🍀
Poszłam kiedyś do szpitala , pożegnać się z koleżanką , wiadomo było że już nie ma ratunku dla niej , zdążyłam choć pewnie mnie już nie poznała / odeszła na drugi dzień/ , a ja nie pamiętam jak wróciłam do domu , byłam jak słup nie mogłam mówić , jeść, spać , tego odczucia nie da się opisać. ten piękny cytat nagrałam sobie na dyktafon
Bardzo mi przykro. Bardzo trudne doświadczenie, ale wszystko co trudne jakoś nas wzmacnia na przyszłość. Jednak najbardziej poruszył mnie ten fragment z Twojej książki na końcu. Piękny i wzruszający. Pozdrawiam serdecznie
Uuu...wspólczuję takich doświadczeń.W takich momentach widać jak ulotne jest życie każdego człowieka...koniec planów,marzeń..koniec ziemskiej podróży.Tekst w punkt! Pozdrawiam
Temat trudny,emocjonalny,traumatyczny. Chciałoby się powiedzieć, że szczególnie obecny teraz w czasach korony. Ale on towarzyszy ludzkości od zawsze i nikogo nie ominie.
Piękne zdanie na koniec usłyszałam. Dziękuję,że podzieliłas się z nami.
Ściskam mocno.
Śmierć jest normalną koleją życia. Oswojenie się z nią trwa latami . Im człowiek starszy , tym bardziej pogodzony . Pozdrawiam serdecznie
Pracuje w Domu Opieki to temat smierci nie jest mi obcy. U nas mowi sie nawet ostatnia stacja.Kolezanka opiekunka opowiadala, gdy miala pierwszy dyzur w nocy i wlasnie na tym dyzurze mieszkanka/mieszkaniec zmarl. Prawdziwy Hard core. Ja tez czasami wchodze do pokoju mieszkanca/mieszkanki i patrze czy ta osoba jeszcze oddycha czy nie. Pierwszy raz jak szlam do garderoby a pracownik domu pogrzebowego pomylil droge i krazyl z trumna po korytarzu. Nikogo nie bylo na korytarzu tylko ja, tez szok. W ciagu 7 lat jak pracuje setki zmarlo, z wieloma mialam duza wiez emocjonalna, znalam szczegoly ich zycia. Bardzo trudny temat.
Super, że opowiadasz o takich wydarzeniach. bo nikt się tego nie spodziewa, a dobrze, jest wiedzieć :) Dziękuję Ci za to ! i za twoją odwagę
Piękny tekst i jaki prawdziwy. Pozdrawiam serdecznie trzymaj się 💖
Ola , dziękuję, że podzieliłaś się ta trudną historią. Ja latając od czasu do czasu nawet nie mam w głowie przestrzeni, aby myśleć też o takich sytuacjach. Będę teraz bardziej świadomie i uważnie patrzeć, czy ktoś nie potrzebowałby mojej pomocy. Z ogromną klasa i spokojem o tym powiedziałaś. Dziękuję!
Ciepłe pozdrowienia,
Ola.
Zryczałem się na końcu... Wzrusz na maxa! Cytat cudowny.
„Smierć jest częścią życia”
Jestes silna Kobieta z bardzo silnym charakterem 😊.Pozdrawiam ze Szwecji, i bardzo Piekna, tak jak wspomnialas gdzies w gwiazdach mamy zapisane, kiedy skonczy sie czas....
Moja babcia zmarła na pokładzie samolotu, lecącego ze Stanów. Czekaliśmy na nią na lotnisku z kwiatami. Miałam 11 lat trauma na całe życie. Zatrzymanie krążenia, długi lot, była po operacji. Na Okęciu wyszła płacząca ciocia, podtrzymywana przez kogoś z obsługi i już było jasne, że stało się coś złego. Dla wszystkich wokół to jest na pewno trauma, obsługi, pasażerów. Takie sytuacje niestety się zdarzają. Wielki sprawdzian dla personelu.
Olu, przykro mi, że tego doświadczyłaś. Serdecznie pozdrawiam i trzymaj się dzielnie 😘
A przecież rodzimy się,żeby umrzeć.
Boimy się śmierci innych,bo w śmierci drugiego,widzimy własną śmierć.Swiat był,kiedy nie było nas i będzie istniał,kiedy już odejdziemy.
Człowiek boi się nieznanego...a przeciez to jest nieuniknione...przychodzenie,odchodzenie,jak fale w oceanie.....
Śmierć jest częścią życia,jak noc,która nie istnieje bez dnia,a deszcz bez słońca....Umieramy i to jest ok.Zycie to piękna tajemnica.Po tzw.drugiej stronie nie wiesz,co jest a zatem....dlaczego się lekasz? Idź odważnie ...
Myślę,wiem,że wielkim wydarzeniem jest uczestniczyc w odchodzeniu drugiego...
Zbyt mało albo wcale nie mówi sie o śmierci.A ona obecna jest zawsze,na każdym kroku.Myslimy jedynie,że ona innych dotyczy a nie nas.Jesli jesteśmy świadomi kruchości życia,jego przemijalności i piękna,nie marnujemy czasu na waśnie i spory,obgadywanie,zazdrość....Po co?
ZYj,jakby Twój dzień był ostatnim.....Kochaj bo tak naprawdę to tylko się liczy.Pomagaj,obdarowywuj,odkrywaj,szanuj...Inny Człowiek jest Tobą....
Nie każdy sobie z tym poradzi psychicznie... Miałem za sobą reanimację niestety nie udaną zeszło że mnie dopiero ciśnienie po paru dniach najgorsze jest to jak jest się samemu bo myśli się co można by było zrobić żeby było inaczej... I twarz tej osoby która widziałem parę dni....cale szczęście minęło i teraz jak będzie trzeba znowu komuś pomoc idę w to jak dym.... Może będzie więcej szczęścia..... Na co dzień mam dostęp do AED w zasadzie na wyciągnięcie ręki to może będzie większa szansa....
Pięknie to Pani ujęła...
Ohhh wspolczuje takiego doswiadczenia … Olu zycze tobie i twoim bliskim wspanialych Swiat Bozego Narodzenia w spokoju i zdrowiu… 🎄🎄🎄🎄Pozdrawiam z Lazurowego Wybrzeza Marzena😘
Trudny temat, dobrze, że go poruszyłaś.
Trzymaj się Olu ❤ dobrze, że o tym opowiedziałaś ❤
Co nas nie zabije , to nas wzmocni.
Wiem ,o czym napisałam.
To mnie przyszło odkryć samobójczą śmierć kolezanki .
Ten widok został ze mną już chyba na zawsze ,choć go staram się wyprzeć .
I może dobrze ( dobrze dla innych),że to ja byłam pierwsza ,bo okazałam się silniejsza .......reakcja po zdarzeniu ,a było nas dużo osób.
Oddział szpitalny.
Sił życzę i dużo lotów ; już bez takich zdarzeń.Pozdrawiam serdecznie Olu.😊
Przytulam najmocniej ❤️
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ♥️♥️♥️
Piękne prawdziwe słowa
Cudowne przeslanie !
Bardzo przykre doświadczenie. Trzymaj się dzielnie wiem że to okropna trauma. Niestety takie życie. Serdecznie pozdrawiam
Piękne słowa na koniec filmu ❤️
Olu bardzo Tobie współczuję że musiałaś doświadczyć w pracy jak ktoś odchodzi do nieba. Jesteś piękna silną i mądrą kobietą i na pewno zrobiłaś wraz z załogą wszystko aby utrzymać ją przy życiu. Trzymaj się dzielnie ❤❤❤❤❤
Byl lekarz.
Współczuję jest to przykry temat, jest takie powiedzenie nie znasz dnia ani godziny ale dalej musimy żyć i pracować nie wiedząc co nam los przyniesie. Jest to przykre ale prawdziwe. Pozdrawiam.
Wspolczuje
Trzymaj sie
Bardzo przykre doświadczenie :(
Wesołych świąt Kochana i trzymaj się dzielnie!!
Olcia piękny wiersz, łezka zakręciła mi się :(, ale pamiętaj proszę, że DUSZA jest NIEŚMIERTELNA. Namaste
Przykro mi, że doszło do tej smutnej sytuacji w samolocie. Życzę samych pomyślnych lotów 😘
Ale przeżycie. Współczuję. Pozdrawiam.
Olu , najważniejsze , to okazane wasze serce, szacunek dla człowieka odchodzącego, pamiętaj , odmów krótką modlitwę ,Pani miała blisko do Nieba.
Idzie sie przyzwyczaic do czyjes smierci. Pracuje na zachodzie 12 lat jako perssonal-assistant z osobami starszymi, kiedys nie wyobrazalem sobie ze bede obecny przy smierci podopiecznych, niestety, bylem wiele razy przy agonii stanu umierania, poczatkowo pilem alkohol przy tym akcie, psychika nie wytrzymywala na widok zmeniajacego sie ciala w szybkim czasie , po latach sie przyzwyczailem, i jest to dla mnie obecnie chleb powszedni. Niestety nalezy byc twardy, inaczej psychika nie wytrzyma
Co za piękne słowa 👌
Trzymaj się ciepło! X
nie da się nie płakać:( nie wyobrażam siebie tam być :( takie doświadczenie musi bardzo przewartościować człowieka
Wspolczuje bardzo - trzymaj sie
Trzymaj sie ❤
Smutne Pani Olu... wiem ,że ciężko Pani z tym zdarzenie na serduszku.Znam temat śmierci z racji swojego zawodu....😔
Współczuję, trzymaj się Olu
Juz bedziesz odporniejsza na przyszlosc po takiej lekcji zycia, takie sytuacje buduja odpornosc wiem co mowie
Wzruszył mnie ten wierszyk,
Życie jak zwykle zaskakuje😢
Ja lecialam 23.10 z Lodzi do Dublina i tez mezczyzna okolo 50 lat, zaraz niedaleko mnie zaslabl pod koniec lotu i tez nie wiadomo czy wyszedl zywy....W Dublinie przyjechala karetka, badali mu cukier itp. Ale nigdzie o tym nie pisali, ani nie bylo potem w wiadomosciach co z tym panem sie stalo...
Moja mamusia 5 dni temu wybrała się w swoją podróż do nieba w biznes classie, a mi pękło serce.
Bardzo mi przykro, musi być Ci bardzo ciężko. Nie jesteś sama, to przed nami lub za nami. Okropność życia, ale wierzę że kiedyś się wszyscy gdzieś spotkamy. Trzymaj się 🤎
Bardzo mi przykro. Trzymaj się!
❤️❤️❤️
Ciężkie wydarzenie na pokładzie :/
Przykro mi, że musiałaś tego doświadczyć. Niestety w pracy na ziemi też sie to zdaża... :(
Mąż jest strażakiem, nie w Polsce. Do jego obowiązków należy przeprowadzenie reanimacji gdy jest potrzeba, ratowanie samobójców, wypadki samochodowe
wypadki z udziałem chemikaliów,
przygotowanie terenu w przypadku różnego rodzaju katastrof, w tym przygotowanie lotniska w czasie ładowania awaryjnego, pożary i nie za często ściąganie kotów z drzew.
Najgorzej znosi śmierć dziecka, gdy akacja ratowania nie przebiegnie pomyślnie. Nie wiem jak on sobie radzi z tym psychicznie, nie rozmawia często na ten temat. Mówi tylko, że zna się dobrze ze śmiercią.
Strażacy otrzymują wsparcie psychologiczne jeśli poproszą.
Bardzo smutne :( przy mnie odszedł kiedyś pacjent w szpitalu i mama w hospicjum. Widziałam też innego martwego pacjenta. Nie ma nic gorszego
♥️
Smutne 😔😔
♥️♥️♥️♥️
Pracuję w hotelu, doświadczyłam zmiany ze zgonem Gościa w pokoju i próby samobójczej młodej dziewczyny,nic fajnego ale z takimi przypadkami niestety trzeba się liczyć
Nie mogę odczytać z ust Pani przydałyby napisy to bym się dowiedziała o szczegółach co pani przydarzyło w samolocie wynika z tytułu "najgorszy lot" i z komentarzy ludzi że ktoś umarł i Pani przeżywa....
Aniu czy otrzymalaś informację o czym jest film? Daj znać, bo jeśli nie to opiszę dla Ciebie.
♥️♥️♥️♥️😪
😢
Dziś zmarła moja babcia... najukochańsza babcia
Pani Olu, ten wiersz powinien być aktualnie w każdym gabinecie lekarskim i pielegniarskim w związku z tą pseudo pandemia. Może obudziłby sumienia ludzkie. Jest Pano osobą o pięknej duszy i ogromnej wrażliwości. Niech Bóg Panią chroni.
😊😊💕👍😊😊
Ja prd ... nie wierzę w to co słyszę ...
Tzn w co nie wierzysz?
Trudny czas dla Ciebie, chyba nie tylko w związku ze śmiercią pasażerki. Współczuję i ściskam
❤️
❤❤❤❤❤❤❤❤🙏