บทอุทิศส่วนบุญ (ปัตติทานคาถา) l การอุทิศบุญให้แก่สรรพสัตว์ เนื่องในโอกาสบุญต่างๆ

ชาวพุทธส่วนใหญ่ยังสับสนระหว่างบทแผ่เมตตา (สัพเพ สัตตา) กับบทอุทิศส่วนบุญ
ซึ่งมีความมุ่งหมายต่างกัน เคยให้คำปรึกษาลูกศิษย์หลายคนที่เคยเจอผี ไม่ว่าจะผีอำ ฯลฯ แล้วพยายามสวดมนต์บทต่างๆ แล้วปรากฏว่าผีไม่ไป หรือบางคนสวด "นะโม ตัสสะ" ได้แค่นั้น
หลังจากนั้น ผีก็สวดต่อ เพราะผีก็เป็นพุทธเหมือนกัน 55 เลยอยากจะบอกว่าถ้าเราสวดด้วยจิตที่ไม่เป็นกุศล สวดไปผีก็ไม่ไปหรอกครับ เพราะไม่มีพลัง หลายคนเวลาสวดมนต์แล้วผีไม่ไป เท่าที่ถามส่วนใหญ่จะหลุดได้เพราะคิดถึงพ่อแม่ ถามว่าทำไมพอคิดถึงพ่อแม่แล้วอาการหายไป
คำตอบคือเพราะคุณพ่อและแม่ เราสามารถหยั่งถึงได้ง่ายกว่า กรณีที่สวดมนต์แล้วระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า ดังนั้น หากสวดมนต์ด้วยจิตที่ระลึกถึงพุทธคุณได้จริงบทสวดก็ย่อมมีพลังตามจิตที่หยั่งถึง
แต่ในบางคนเวลาเจอผีก็มักจะแผ่เมตตาด้วยบท "สัพเพ สัตตา" ซึ่งแท้จริงแล้วบทนี้เป็นบทที่ไว้ใช้ในการอบรมจิตให้ปราศจากโทสะของตัวเราเอง ไม่ใช่บทอุทิศส่วนบุญให้ผีและสรรพสัตว์
ดังนั้น เวลาเจอผีการแผ่เมตตาก็อาจไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก เพราะความมีเมตตาก็ทำให้เรามีไมตรีจิตกับผีซึ่งอาจไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ที่ผีส่วนใหญ่มาปรากฎตัวเพราะต้องการส่วนบุญมากกว่าต้องการความเป็นมิตร โดยเฉพาะในกรณีของเปรตที่ต้องการส่วนบุญ
จึงขอเชิญชวนทุกท่าน ใช้บทอุทิศส่วนบุญนี้ ในกรณีที่เจอผีหรือทำบุญในโอกาสต่างๆ เพื่อเป็นการอุทิศบุญให้แก่สรรพสัตว์ตามเนื้อหาและคำแปลที่อยู่ใน TH-cam คลิปนี้แล้ว ขออนุโมทนา