Bölümün sorusuna cevabım: Her insan üzerine daha az stres ve daha az sorumluluk olmasını içten içe arzuladığı için başkalarının fikirleri ile hareket etmeyi tercih eder ve bu sayede eğer durum başarısızlık ile sonuçlanır ise başarısızlığın başkasının fikrinden, başkasının zihninden çıktığını düşünür.
Kendini tanımadığı ve bilmediği için... İnsanlar özellikle kendileri hakkında diğerlerinin ne düşündüğünü önemser, eğer kendilerini yeteri kadar tanımıyorlarsa. Kendini bilmek ve tanımaktan bahsediyorum, sanmaktan değil. Kendini sevmek ise bambaşka...
Yine kendisini çok sevdiği için: sevilen olmak ister, insanların ona kendisinin kendisine verdiği değer kadar değer vermesini ister. Bu süreç kimi zaman kendisinden kopup başkalarının fikirlerine göre yaşamaya, onların fikirlerinde kaybolmaya evrilir, kimi zaman riyakarlığa. Halbuki denge ne güzel şeydir.
Hadi Azerbaycan şehitlerine dua edelim! Gəlin Azərbaycan şəhitlərinə dua edək! Let's pray to the Azerbaijani martyrs! Помолимся Азербайджанским мученикам!
Kendi fikirlerini bir köşeye koyup, diğer insanların fikirlerine daha fazla önem vermek sadece iyi fikirler içindir. Kendini tatmin edecek o hazzı yaşamak için sürekli o kafayı sallayacak ama kötü bir fikre gelince karşıdaki insanın Allah yardımcısı olsun.. Benim yaşadığım coğrafya bana bunları gösterdi.
Başımı masaya koyup perdenin açık kalan kısmından seyrediyorum yağmur tanelerini gözlerimde eşlik ediyo bulutlara bir kac damlada onlardan akıyo kurumuş yaprak taneleri gibi dökülüp yok oluyo duygularım kalbim sensiz sonbaharı yaşıyor düşüncelerimin hislerimin sözlerimin gülüşlerimin ve kalbimin soluduğu bir sonbahar
cevap olarak Leonardo da vinci nin bir sözü vardır: "her parça bütünle birleşmeye çalışır ve böylece kendi noksanlığından da gizlemeye çalışır." şeklinde, her insan kendi noksanlığından kaçmak ve bütüne ait olarak bunu unutmak ister. Çünkü kendi başına hep eksik olan bu beden ve ruh toplum içinde kendi yerini sosyalleşerek tanımlama ve sonucunda kendinden kaçma eğilimindedir. Kimse zayıf olduğun kabul edip kırılmak ya da dışlanmak istemez bu sebeple de kendi kararları ve fikirleri ancak diğer insanlar ona katıldığında anlamlı olur kendi bakış açısında. Sonuçta kimse kolay kolay veya belirgin bir düşmanlığı yahut sebebi olmaksızın dünyayı karşısına almak istemez. Amerikada yapılan bir deney var şuan ismini hatırlamıyorum ancak solda bir çubuk ve sağda birisi soldaki ile aynı boyda olmak üzere farklı boylu 3 çubuk olan çubuklar gösterilir katılımcılara. Aslında deneklerden sadece birisi gerçekten denektir ve diğerleri ekiptendir. Deney esnasında cevaplar çok bariz olmasına rağmen denek hariç her katılımcı aynı ama yanlış cevaplardan biri verir her soruda ve bunu sesli bir şekilde yapar. Başta doğru cevabı tek başıma verse de neredeyse tüm denekler bir süre sonra diğerleri ile aynı cevabı vermeye başlar hatta bunu bir kere çekinerek de olsa yaptıktan sonra her soruya rahatlıkla diğerleri ile aynı cevabı verir. Bence bu deney bile yeterince açıklıyor durumu.
Tam tersi insanların çoğu fikirlerinin en doğru olduğunu düşünür. Bundan dolayıdır ki sabit fikirlilik, önyargılılık, hatasını kabul etmeme, fikrinin yanlışlığından ötürü zarar göreceğinin kanıtlanmasına rağmen fikirlerinden vazgeçmeme çok yaygındır
kendi fikirlerimize daha az değer veririz çünkü kendimiz diye tabir ettiğimiz kavram biz değilizdir. ben bir başkasıdır ve cehennem de başkalarıdır. o kadar çok benlik (maske) yaratmışızdır ki hangisinin kendimiz olduğunu bile unuturuz.bu yüzden düşüncelerimiz bilinçaltımızda sürekli birbiriyle savaş halindedir. sonuçta kafamız taşıyamayacağımız kadar ağır gelir. karar verme mekanizmamız bozulur. tıpta buna abuli deniyor. çözüm ise mevlananın dediği gibi olduğumuz gibi görünmek.
Başkalarının fikirlerine daha çok önem veririz çünkü bir kalabalığın dediğini yaparsak doğrudan kalabalık tarafından onaylanmış, dışlanmamış hissederiz çoğu insan sırf kalabalık öyle düşünmüyor diye kendi düşüncesini dile getirmez yalnız kalmaktan kabul, tebrik edilmemekten korkar genele uymak her zaman daha vicdan rahatlatıcı daha güven vericidir ah şu bizi kendi kendini yenmek kendi kendini aşmak yerine toplumda kabul görmeye yönlendiren hislerimiz olmasa daha daha mutlu olacağız insan aklından geçeni yapsa daha iyi hissedeceğini bildiği halde yinede kalabalığa bakar
Çünkü her insan toplum tarafından onaylanmak ister kendi fikri dahiyane bile olsa bi avuç işe yaramaza beğenilmek yer edinmek ve empoze ettirmek amacıyla kendi düşüncelerini fikirlerini hayallerini sözlerini gülüşlerini yollarını hayallerini ona göre değiştirir yönlendirir ona göre şekillendirir ve nihayetinde kendi değil onlar gibi olmayı seçer.
Kendimizi sevmek ve diğerlerinin fikrini kendimizinkinden üstün tutmak, yalnızca kendimizin her anını bilip bunu değerli kılmaya çalışıyoruz. Çevremizdekiler, sevdiklerimiz, biz istediğimiz için sevgi bağı var ancak fikir üstünlüğü, okunan kitapları yazan kişiler olmasa, hayat içinde sana bir şeyler katabilen insanlar olmasa elde edemeyeceğimiz bir olgu ve her daim daha fazlasına ulaşma hedefiyle insanlardan bir şeyler kazanma çabasıyla değerlendirme hal ve durumumuz var oluyor ve bu süreç karşımızdakini çoğu zaman beğenmemize neden oluyor belki de kendi yanlışlarını bilmektendir. Anlatımım akıcı olmayabilir ama umarım aktarabilmişimdir.
En Alttakiler kitabı babamın kitaplarından bana kalan birkaç kitaptan biriydi ve sürekli okumayı erteliyordum bu videodan sonra daha fazla ertelemeyeceğim sanırım.
Özellikle gerçek kitap yazarlarının nelere göze alabileceğini anlatan muazzam bir bölüm olmuş.Soruya nacizane cevabım başkaları için o kadar çok yasamaya alışmışız ki kendi icimize bakmıyoruz çünkü bakarsak gerçeği görmezlikten gelisimiz o gercekle yüzleşmekle korktugumuzdan kendi fikirlerimizi çokta önemsemiyoruz sanırım ...
Aslında her insan kendisini diğer insanlardan çok sevmez eğer kendisini diğer insanlara sevdirebilmiş ise kendisini sever. Bu yüzden kendi fikirlerini oluştururken ya da dile getirirken her zaman o ne der bu ne der diye sürekli farklı şeyler tasarlar kafasında. Bunu bilerek yapmasa bile bilinçaltındaki bu his onu etkiler çünkü enler her zaman çoğunluğun ortak kararı ile belirlenir. Mesela en güzeli seçmek için toplumun çoğunluğunun seni güzel görmesi lazım senin kendini nerede gördüğün toplumun fikrini değiştirmez ve dolayısıyla kendi fikrinin bir önemi kalmaz. Bu yüzden insanlar kendini diğer insanlardan çok seviyor olarak görünse bile diğer insanların fikirlerine daha fazla önem verir.
Bence her insanın kendi fikirlerini ve kendini sevmesinin yanında kendisine olan güvensizliği de vardır. Ben, bu bilinmez güvensizlikten dolayı diğer fikirlerin daha önemli görüldüğü düşüncesindeyim.
İnsan bir fikri sahiplendikten sonra artık ilk akla geldiğindeki heyecanı vermez ve zamanla alışılmış olur ancak başkasından duyduğunda o fikre ulaşılan yol bir gizemdir, gizem insan için cezbedicidir.
cevap: çünkü, kendimizi seviyoruz evet fakat sevgi ve güven hiç de beraber çalışmayan duygular olduğunu düşünüyorum. evet seviyoruz kendimizi ama kendi fikirlerimize diğer insanların fikirlerine güvenecek kadar güvenmiyoruz. çünkü onlar fazlalalar, çünkü onlar başkalar. hep bunlar doğru geliyor bize. fazla olan farklı olan doğrudur. aklımızın tabusunu yıkamıyoruz.
Kendimizi daha çok sevmemiz kendinizi daha çok önemsemeyi beraberinde getirmiyor çünkü. Belki de Kendi fikirlerimizi daha çok önemseyecek kadar kendimizi daha çok sevmiyoruzdur,vardır herkeste bir aşağılık duygusu
Biz insanlar var olduğumuzu hissetmek veya değerli olduğumuzu düşünmek için diğer insanların bizi nasıl yorumladıklarına bakıyoruz. Toplum tarafından kabul görmenin bizi gerçek manada tamamladığını düşünüyoruz. Kendimizi aidiyet duygusuyla var etmeye çalışıyoruz. Bu da çevremizdeki insanların "aykırı" olarak kabul ettikleri kişisel görüşlerimizi sineye çekmemiz için yeterli oluyor genellikle. En sonunda görüyoruz ki sürünün bir parçası olmuşuz. Onlar gibi düşünmeye ve onların kabul ettikleri gerçekliği sorgulanamaz olarak kabul etmiş buluyoruz kendimizi.
Bence sorunun ilk aklıma gelen cevabı : Başkasının fikirleri, sorumlusu yine o kişi olduğundan daha değerli gelir insana. Kendi fikirlerimizin sorumluluğu daha ağır geliyor olabilir.
Cevap veriyorum: İnsan bir başkasının fikrini benimsediginde en az bir kez onaylanmış (kendisi tarafindan) bir fikri kabul ve tatbik eder. Ama kendi fikri hiçbir şekilde onaylanmamıştır ona göre. Bu yüzden pek guven vermez kendi düşünceleri. Kendisiyle düşünceleri arasinda hicbir filtre olmamasi bu dusunceleri güvensiz kılar. Eğer ki bu kişi kendi fikirlerine bir baskasindan onay alarak itibar ediyorsa bu kez bu fikirler kendi fikri olmaktan uzaklasir ve 3. şahıslara bağımlı, kendisine yabancı fikirler haline gelir. Not: Kendini sevmek kendi fikrine daha çok deger vermekten ziyade, kendine en faydali fikri bulmayı gerektirir. Arada doğru orantı olmadığını düşünüyorum.
Cevap: en çok kendimizi sevsek de toplumdan dışlanma korkusu, toplum tarafından onaylanmamış düşüncelerin işe yaramaz olacağı korkusu ağır basar. Kişi ancak toplumdan dışlanmayı göze alırsa kendi düşüncelerini ifade edebilir. Nietzsche mesela, toplumu umursamamis ve kendi düşüncelerini ifade etmiştir. Karşılığında da toplumdan dışlanmıştır.
Bölüm sorusu cevabı: Șherlock holmes in dedigi gibi "gösteriș yapmiycaksam neden yapayımki" bunun yanında ego tatmin etme, , yeni fikirlere açık olmak gibi șeyler olabilir birinci șahsın düșünceleri üç'üncü șahislar tarafından onaylanılırsa insani tatminligi yerine gelir olumlu fikirler bakımından bakıș açım bu. olumsuz fikirlere karșın da öz güvensizlik gibi șeyler rol oynayabilir.
Soruya cevabım benim çünkü bizler Dünyada varoluşumuzu kanıtlama peşindeyiz. Ve bu kanıtı insanlarda arıyoruz. Yani bizim dünyadaki varlığımızı kanıtlayan şey etrafımızdaki insanlardır. Bu yüzden insan doğru da olsa yanlış da olsa başkalarının düşüncelerini önemser çünki bizim varlığımızı kabul etmiş ve fikir sunan başkası var karşımızda.
Daha çok değer verir çünkü; bencilliğinin altında yatan onaylanma,ego ve tatminkar tutumu onu değer vermesine karşın karşı tarafın daha baskın olmasını sağlar #aytuganotum @babalatv
Çünkü kendi olmak sorumluluk ve sürekli emek ister oysa başkasının fikrine katılmanın emeğe ihtiyacı yoktur. Bu yüzden kitlelere katılanın kendi fikirleri, kitlelerin de fikirleri yoktur.Sadece kuralları ve liderlerin telkinleri vardır. Bence en büyük açmazı da bu insanın. Sosyal canlı olmak gibi bir içgüdüsel noksanlıkla var olup özgürlüğü ister fakat özgürlük yalnızlığında pekişir.
Bölümün sonundaki soruya cevabım: İnsan kendini diğer insanlardan daha çok seviyor ola bilir, evet ama biz bir vücuda haps olmuş şuurlarız sadece ve hapsolduğumuz yeri, hücreyi seviyoruz. İnsan uzun süre bişeye bir düşünceye maruz bırakıldığında sıkılır ve ondan mümkün olduğunca uzaklaşmaya çalışır, biz o düşüncelerden sıkıldık ve o deşüncelerin bize verdiği yorgunluğu onlara ters düşsün diye geri çeviriyoruz. Onları "beğenmeyerek".
Kendimizi herkesten çok önemsiyoruz evet ama şu var ki insanların gözündeki duruşumuzu da çok önemsiyoruz ve sevmekle saygı duymak farklı şeyler kendimizi her ne kadar sevsek de başkalarının düşüncelerine önem verebiliriz belki kendimize olan az saygımızdan belki de aslında kendimi herkesten çok sevmiyoruzdur bile
Bence daha az sevdiğimizin fikirlerine önem vermemizin tek sebebi kıskançlık. O fikirlerde hep bir kusur bulma emeli taşıdığımız için kendi fikirlerimizden daha ön planda tutuyoruz
önem vermez aslında onay görmek ister kendi fikirleriyle başkalarının fikirleri aynı olsun ister. Ve yetmez egosunu tatmin etmek için kendine söylediği yalanlar başkasının yalanlarını da dinler Bizler doğrucu dürüst egosunun kurbanı insanlarız
İnsanın kendisi değersizdir. Değeri başka insanların değer verdiklerinde arar. Ve bazen kendi değerlerine değerle büyük bağ kurar . Kurduğu bağı kendi değer yargılarıyla yerle bir eder.
Cevap:İnsanlar kendilerini şaşırtan şeyleri önemser ve üstünde kafa yorarlar.Başkasının düşünceleri şaşırtıcıdır onları bir netice olarak algılarız ortaya çıkış serüvenine tanık olamadığımız için onlar yabancı,şaşırtıcı ve gizemlidirler.Oysa kendi fikirlerimize zihnimizde belirmeye başlayan ilk kıvılcımından beri aşinayızdır.
Başkalarının düşüncelerine yine kendimizi çok sevdiğimiz için değer veriyoruz çünkü dışlanmak, yalnız kalma korkusu bizde ölümle eşdeğer bir duygu. İnsanlar yeme,içme, barınma gibi tüm yaşamsal gereksinimlerini eski zamanlarda bir kabileye ait olarak sağlayabiliyordu.Eğer uyum sağlayamazsam dışlanırım,aç kalırım, yaşayamaz ölür giderim bilinci genlerimize işlemiş yani işin özünde yine ve daima biz sadece kendimizi seviyor kendimizi önemsiyoruz 🤗😁✌️
4 ปีที่แล้ว +2
soruya cevabım - karşıdaki insanın fikrinin önünü ardını tam bilmeyiz işte benden daha mı tecrübeli daha mı iyi biliyor vs ama kendimizi daha iyi tanırız ona göre amacım ne bu fikri savunmakla işte ne için savunuyorum diyerekten. Yani merak yanii ya öyleyse...
Hozom hoş geldiniz. Gençler sizi Flu TV ye alalım burda izlemekle olmaz hadi canım ESG yi ve İlker hocayı birde orda görün tarih sizin için eğlenceye dönüşecek 😉
İnsan toplumda kabul görmek, dışlanmamak ve sürekli birileri tarafından onay alarak egolarını tatmin etmek için kendi benliklerinden sıyrılıp olmadığı biriymiş gibi görünerek zaten kendi fikirlerine ve benliklerine değer vermemiş olur. Bu yüzden kendi fikirlerine bir önem vermeyip başkalarına göre yaşamaya başlar. Diğerlerinin fikirleri, davranışları, kuralları önemlidir.
Her insan kendini ne kadar çok sevse de, eksikliğini kapatma çabası daha ağır basar. Her insan kabul etmese de kendi eksiklerini bilinç altında bilir. Bu nedenle başka fikirler kendi fikirlerinden daha güvenilir gelir. Naçizane fikrim.
Kendisiyle aynı şeyi düşündüklerini düşünme düşüncesi olabilir: bunun tersi olduğunda beyin barındırmadığı bir düşünceyi anlamaya çalışırken ister istemez bu zihnimizde belirir ve istemsizce önemsemiş oluruz. Bu kötü yorumlar içindi iyi yorumlar içinse ego tatmini başta olmak üzere aynı düşünceyi düşünmenin verdiği ya da beynimizde beklemediğimiz bir şekilde beliren pozitif ibare iyi hissettirir bu yüzden onu da önemsemiş oluruz
Kitabı yaklaşık 15 yıl önce Almanca orijinalinden okumuştum. Şu an da kütüphanemde var. Hatırladığım Mc Donalds'da çalışma kısmı, tuvalet sonrası el yıkama için bile vakit vermemeleri, ırkçılığın her türlü kötü olduğu. Gazeteciler için mutlaka okunması gereken bir eser. Ganz Unten.
Videonun için cevabı aslin .kendidusunceleri insana ağır gelir başkalarının düşüncelerini önemsemez , önemsediği herkim ise. Onun bilgisine kişiliğine güvendiği için değer verip dinler .benim fikrim tabi ukalalık yapmak istemem .🙏
Bolum Sorusu: Her insan, kendisini diger insanlardan daha cok sevdigi halde, neden kendi fikirlerine, diger insanlarin fikirlerinden daha az onem verir?
Bence sorunun cevabı: çünkü insana kendi tarafından en sevilen olmak yetmez. Başkalarının da en sevdiği kişi olmayı arzular
*Yeraltından Notlar serisi keyifle izlediğim bi seri 🔥*
Hoşgeldin. Ben de seni bekliodum...
Her yerdesin bi sal ya
Bi sen eksiktin
Sen neden tutuyorsun kanka
Ben izlemiyordum ama izleyince ne kadar önyargılı olduğumu anladım :( Çok sevdim seriyi..
Bölümün sorusuna cevabım: Her insan üzerine daha az stres ve daha az sorumluluk olmasını içten içe arzuladığı için başkalarının fikirleri ile hareket etmeyi tercih eder ve bu sayede eğer durum başarısızlık ile sonuçlanır ise başarısızlığın başkasının fikrinden, başkasının zihninden çıktığını düşünür.
Nazi subaylarının savaşın ardından, insanlık suçlarından sıyrılmak için söyledikleri söz gibi;biz sadece emirlere uyduk.
Emrah hoca babala tv’yi de ele geçirmeye gelmiş 🔥 🔥
ilk kez benim gibi düşünen birini buldum çok mutlu oldum benim için de içimizdeki şeytan en güzel kitabı rahmetli Sabahattin Ali'nin
Kendini tanımadığı ve bilmediği için... İnsanlar özellikle kendileri hakkında diğerlerinin ne düşündüğünü önemser, eğer kendilerini yeteri kadar tanımıyorlarsa. Kendini bilmek ve tanımaktan bahsediyorum, sanmaktan değil. Kendini sevmek ise bambaşka...
Filim2arkaarkaarka
Yine kendisini çok sevdiği için: sevilen olmak ister, insanların ona kendisinin kendisine verdiği değer kadar değer vermesini ister. Bu süreç kimi zaman kendisinden kopup başkalarının fikirlerine göre yaşamaya, onların fikirlerinde kaybolmaya evrilir, kimi zaman riyakarlığa. Halbuki denge ne güzel şeydir.
*Hep Azerbaycan bize selam gönderiyor. Bir kere de biz onlara selam gönderelim. Türkiye'den selamlar* 🖑❤
Aleykum salam Azerbaycandan🤗
alekum selam
Hadi Azerbaycan şehitlerine dua edelim!
Gəlin Azərbaycan şəhitlərinə dua edək!
Let's pray to the Azerbaijani martyrs!
Помолимся Азербайджанским мученикам!
Eleykime salam🇦🇿
Əleykimə salam(gecdir, amma olsun)
Çünki Kendisini Diğerlerinden Üstün Görmek İster Ve Üstün Olmak İçin Diğerlerinin Gözünde Büyümek İster Bu Yüzden Bence
Kendi fikirlerini bir köşeye koyup, diğer insanların fikirlerine daha fazla önem vermek sadece iyi fikirler içindir. Kendini tatmin edecek o hazzı yaşamak için sürekli o kafayı sallayacak ama kötü bir fikre gelince karşıdaki insanın Allah yardımcısı olsun.. Benim yaşadığım coğrafya bana bunları gösterdi.
kendimize nazımız geçiyor diye ciğerimizi parçalıyoruz..
Yine çok güzel ve bilgilendirici bir bölüm olmuş severek izliyorum ağzınıza sağlık
Bu konular çok az işleniyor cok keyif verici video olmuş devamını. Beklerim elinize sağlık❤️
Cevap: Bireysel başarılarımızı kendi içimizde toplumdan kabul görmeyle paralel kıldığımız için.
Başımı masaya koyup perdenin açık kalan kısmından seyrediyorum yağmur tanelerini gözlerimde eşlik ediyo bulutlara bir kac damlada onlardan akıyo kurumuş yaprak taneleri gibi dökülüp yok oluyo duygularım kalbim sensiz sonbaharı yaşıyor düşüncelerimin hislerimin sözlerimin gülüşlerimin ve kalbimin soluduğu bir sonbahar
Sorunun cevabı: Çünkü fikirlerimizin diğerleri tarafından kabul edilmedikçe beş para etmeyeceği algısıyla büyütülüyoruz...
cevap olarak Leonardo da vinci nin bir sözü vardır: "her parça bütünle birleşmeye çalışır ve böylece kendi noksanlığından da gizlemeye çalışır." şeklinde, her insan kendi noksanlığından kaçmak ve bütüne ait olarak bunu unutmak ister. Çünkü kendi başına hep eksik olan bu beden ve ruh toplum içinde kendi yerini sosyalleşerek tanımlama ve sonucunda kendinden kaçma eğilimindedir. Kimse zayıf olduğun kabul edip kırılmak ya da dışlanmak istemez bu sebeple de kendi kararları ve fikirleri ancak diğer insanlar ona katıldığında anlamlı olur kendi bakış açısında. Sonuçta kimse kolay kolay veya belirgin bir düşmanlığı yahut sebebi olmaksızın dünyayı karşısına almak istemez. Amerikada yapılan bir deney var şuan ismini hatırlamıyorum ancak solda bir çubuk ve sağda birisi soldaki ile aynı boyda olmak üzere farklı boylu 3 çubuk olan çubuklar gösterilir katılımcılara. Aslında deneklerden sadece birisi gerçekten denektir ve diğerleri ekiptendir. Deney esnasında cevaplar çok bariz olmasına rağmen denek hariç her katılımcı aynı ama yanlış cevaplardan biri verir her soruda ve bunu sesli bir şekilde yapar. Başta doğru cevabı tek başıma verse de neredeyse tüm denekler bir süre sonra diğerleri ile aynı cevabı vermeye başlar hatta bunu bir kere çekinerek de olsa yaptıktan sonra her soruya rahatlıkla diğerleri ile aynı cevabı verir. Bence bu deney bile yeterince açıklıyor durumu.
Emrah hocayıda sizleride uzunca bir süredir takip ediyorum. Umarım başarılarınız yüzünden bedel ödemezsiniz.
Çok teşekkür ederim.
Ne harika insanın ya edebiyatı seviyodum daha da bı sever oldum
adblocku sadece senin bölümlerinde kapatıyorum programın devamlılığını korusun diye. İçeriklerini çok beğeniyorum, başarılar.
Tam tersi insanların çoğu fikirlerinin en doğru olduğunu düşünür. Bundan dolayıdır ki sabit fikirlilik, önyargılılık, hatasını kabul etmeme, fikrinin yanlışlığından ötürü zarar göreceğinin kanıtlanmasına rağmen fikirlerinden vazgeçmeme çok yaygındır
İlgi görmüyor diye bırakma, devam et diye yorum atıyorum 🙌 severek takip ediyoruz bil istedim 🤓
kendi fikirlerimize daha az değer veririz çünkü kendimiz diye tabir ettiğimiz kavram biz değilizdir. ben bir başkasıdır ve cehennem de başkalarıdır. o kadar çok benlik (maske) yaratmışızdır ki hangisinin kendimiz olduğunu bile unuturuz.bu yüzden düşüncelerimiz bilinçaltımızda sürekli birbiriyle savaş halindedir. sonuçta kafamız taşıyamayacağımız kadar ağır gelir. karar verme mekanizmamız bozulur. tıpta buna abuli deniyor.
çözüm ise mevlananın dediği gibi olduğumuz gibi görünmek.
Başkalarının fikirlerine daha çok önem veririz çünkü bir kalabalığın dediğini yaparsak doğrudan kalabalık tarafından onaylanmış, dışlanmamış hissederiz çoğu insan sırf kalabalık öyle düşünmüyor diye kendi düşüncesini dile getirmez yalnız kalmaktan kabul, tebrik edilmemekten korkar genele uymak her zaman daha vicdan rahatlatıcı daha güven vericidir ah şu bizi kendi kendini yenmek kendi kendini aşmak yerine toplumda kabul görmeye yönlendiren hislerimiz olmasa daha daha mutlu olacağız insan aklından geçeni yapsa daha iyi hissedeceğini bildiği halde yinede kalabalığa bakar
iyi ki varsınız ; kitapla, sanatla, felsefeyle ilgilenen sizler gibi gençler var olun !
Seni izlerken ruhum dinleniyor sanki kendimi buluyorum tarifsiz bir his belki birgün kelimelerle anlatabilirim..
Aslında her insan kendi fikrinin kabul görülmesini ister, ancak popüler olanın fikrini kabullenir.
Çünkü her insan toplum tarafından onaylanmak ister kendi fikri dahiyane bile olsa bi avuç işe yaramaza beğenilmek yer edinmek ve empoze ettirmek amacıyla kendi düşüncelerini fikirlerini hayallerini sözlerini gülüşlerini yollarını hayallerini ona göre değiştirir yönlendirir ona göre şekillendirir ve nihayetinde kendi değil onlar gibi olmayı seçer.
Çok güzel bir bölüm çok özel... Sorunun cevabıda şu kimsenin fikri önemli değil benim için düşünürüm ederim bu kadar
Kendimizi sevmek ve diğerlerinin fikrini kendimizinkinden üstün tutmak, yalnızca kendimizin her anını bilip bunu değerli kılmaya çalışıyoruz. Çevremizdekiler, sevdiklerimiz, biz istediğimiz için sevgi bağı var ancak fikir üstünlüğü, okunan kitapları yazan kişiler olmasa, hayat içinde sana bir şeyler katabilen insanlar olmasa elde edemeyeceğimiz bir olgu ve her daim daha fazlasına ulaşma hedefiyle insanlardan bir şeyler kazanma çabasıyla değerlendirme hal ve durumumuz var oluyor ve bu süreç karşımızdakini çoğu zaman beğenmemize neden oluyor belki de kendi yanlışlarını bilmektendir. Anlatımım akıcı olmayabilir ama umarım aktarabilmişimdir.
Uzun zamandır takip ediyorum seni Aytuğ :) mütiş bir insansın..
Videoların beni çok açıyor
Sabahattin Ali'nin İçimizdeki Şeytan kitabı çok underrated
Bölümde beni en ufak tatmin eden bir kelime bile geçerse direk beğenmeye geçiyorum. Beğenmeye üşenmediğim nadir programlardan.
En Alttakiler kitabı babamın kitaplarından bana kalan birkaç kitaptan biriydi ve sürekli okumayı erteliyordum bu videodan sonra daha fazla ertelemeyeceğim sanırım.
Ahh bir podcast çekseniz Spotify'a
Özellikle gerçek kitap yazarlarının nelere göze alabileceğini anlatan muazzam bir bölüm olmuş.Soruya nacizane cevabım başkaları için o kadar çok yasamaya alışmışız ki kendi icimize bakmıyoruz çünkü bakarsak gerçeği görmezlikten gelisimiz o gercekle yüzleşmekle korktugumuzdan kendi fikirlerimizi çokta önemsemiyoruz sanırım ...
Kendini yeterli görmediğinden başkalarını hep daha üstün görüp düşüncelerine daha çok önem veriyor olabilir
Aslında her insan kendisini diğer insanlardan çok sevmez eğer kendisini diğer insanlara sevdirebilmiş ise kendisini sever. Bu yüzden kendi fikirlerini oluştururken ya da dile getirirken her zaman o ne der bu ne der diye sürekli farklı şeyler tasarlar kafasında. Bunu bilerek yapmasa bile bilinçaltındaki bu his onu etkiler çünkü enler her zaman çoğunluğun ortak kararı ile belirlenir. Mesela en güzeli seçmek için toplumun çoğunluğunun seni güzel görmesi lazım senin kendini nerede gördüğün toplumun fikrini değiştirmez ve dolayısıyla kendi fikrinin bir önemi kalmaz. Bu yüzden insanlar kendini diğer insanlardan çok seviyor olarak görünse bile diğer insanların fikirlerine daha fazla önem verir.
Bence her insanın kendi fikirlerini ve kendini sevmesinin yanında kendisine olan güvensizliği de vardır. Ben, bu bilinmez güvensizlikten dolayı diğer fikirlerin daha önemli görüldüğü düşüncesindeyim.
ESG heryerde! Izlemeden begendim
İnsan bir fikri sahiplendikten sonra artık ilk akla geldiğindeki heyecanı vermez ve zamanla alışılmış olur ancak başkasından duyduğunda o fikre ulaşılan yol bir gizemdir, gizem insan için cezbedicidir.
Çünkü kendi istekleri tatmin etmez çoğu zaman insanı. Ya da başkaları ne der? zırvalığına kafayı taktıpımız için çevremizdekilerin görüşünü önemseriz
cevap: çünkü, kendimizi seviyoruz evet fakat sevgi ve güven hiç de beraber çalışmayan duygular olduğunu düşünüyorum. evet seviyoruz kendimizi ama kendi fikirlerimize diğer insanların fikirlerine güvenecek kadar güvenmiyoruz. çünkü onlar fazlalalar, çünkü onlar başkalar. hep bunlar doğru geliyor bize. fazla olan farklı olan doğrudur. aklımızın tabusunu yıkamıyoruz.
Belkide kendimizi sevmenin yolu bir başkasının düşüncelerinden geçiyordur ? Bir nevi ver gülüm al gülüm hesabına dönüyor. "Naçizane düşüncemdir"
Kendimizi daha çok sevmemiz kendinizi daha çok önemsemeyi beraberinde getirmiyor çünkü. Belki de Kendi fikirlerimizi daha çok önemseyecek kadar kendimizi daha çok sevmiyoruzdur,vardır herkeste bir aşağılık duygusu
Bence kendimize gerekenden daha az değer verdigimizden, yada kendimizi daha iyi tanıdığımız için.
Biz insanlar var olduğumuzu hissetmek veya değerli olduğumuzu düşünmek için diğer insanların bizi nasıl yorumladıklarına bakıyoruz. Toplum tarafından kabul görmenin bizi gerçek manada tamamladığını düşünüyoruz. Kendimizi aidiyet duygusuyla var etmeye çalışıyoruz. Bu da çevremizdeki insanların "aykırı" olarak kabul ettikleri kişisel görüşlerimizi sineye çekmemiz için yeterli oluyor genellikle. En sonunda görüyoruz ki sürünün bir parçası olmuşuz. Onlar gibi düşünmeye ve onların kabul ettikleri gerçekliği sorgulanamaz olarak kabul etmiş buluyoruz kendimizi.
Emrah hocamı burada görmek sevindirici
Bence sorunun ilk aklıma gelen cevabı : Başkasının fikirleri, sorumlusu yine o kişi olduğundan daha değerli gelir insana. Kendi fikirlerimizin sorumluluğu daha ağır geliyor olabilir.
Cevap veriyorum:
İnsan bir başkasının fikrini benimsediginde en az bir kez onaylanmış (kendisi tarafindan) bir fikri kabul ve tatbik eder. Ama kendi fikri hiçbir şekilde onaylanmamıştır ona göre. Bu yüzden pek guven vermez kendi düşünceleri. Kendisiyle düşünceleri arasinda hicbir filtre olmamasi bu dusunceleri güvensiz kılar. Eğer ki bu kişi kendi fikirlerine bir baskasindan onay alarak itibar ediyorsa bu kez bu fikirler kendi fikri olmaktan uzaklasir ve 3. şahıslara bağımlı, kendisine yabancı fikirler haline gelir.
Not: Kendini sevmek kendi fikrine daha çok deger vermekten ziyade, kendine en faydali fikri bulmayı gerektirir. Arada doğru orantı olmadığını düşünüyorum.
Cevap: en çok kendimizi sevsek de toplumdan dışlanma korkusu, toplum tarafından onaylanmamış düşüncelerin işe yaramaz olacağı korkusu ağır basar. Kişi ancak toplumdan dışlanmayı göze alırsa kendi düşüncelerini ifade edebilir. Nietzsche mesela, toplumu umursamamis ve kendi düşüncelerini ifade etmiştir. Karşılığında da toplumdan dışlanmıştır.
Bir sonra ki bölümü bir an evvel bekliyoruz.
Kendisini diğer insanlardan daha fazla seven hiçbir insan kendi fikirlerine başkalarının fikirlerinden daha az önem vermez.
Bölüm sorusu cevabı:
Șherlock holmes in dedigi gibi "gösteriș yapmiycaksam neden yapayımki" bunun yanında ego tatmin etme, , yeni fikirlere açık olmak gibi șeyler olabilir birinci șahsın düșünceleri üç'üncü șahislar tarafından onaylanılırsa insani tatminligi yerine gelir olumlu fikirler bakımından bakıș açım bu. olumsuz fikirlere karșın da öz güvensizlik gibi șeyler rol oynayabilir.
Ben genelde izlemeden once beğen butonuna basıyorum sonra izliyorum. Şuana kadar hiç yanılmadım 😉
Soruya cevabım benim çünkü bizler Dünyada varoluşumuzu kanıtlama peşindeyiz. Ve bu kanıtı insanlarda arıyoruz. Yani bizim dünyadaki varlığımızı kanıtlayan şey etrafımızdaki insanlardır. Bu yüzden insan doğru da olsa yanlış da olsa başkalarının düşüncelerini önemser çünki bizim varlığımızı kabul etmiş ve fikir sunan başkası var karşımızda.
Daha çok değer verir çünkü;
bencilliğinin altında yatan onaylanma,ego ve tatminkar tutumu onu değer vermesine karşın karşı tarafın daha baskın olmasını sağlar #aytuganotum
@babalatv
Niye değer vermeyiz fikirlerimize çünkü birileri sizi dinlemiyorsa dünyanın en iyi fikri bile olsa işe yaramazdır da ondan 😎
Çünkü kendi olmak sorumluluk ve sürekli emek ister oysa başkasının fikrine katılmanın emeğe ihtiyacı yoktur. Bu yüzden kitlelere katılanın kendi fikirleri, kitlelerin de fikirleri yoktur.Sadece kuralları ve liderlerin telkinleri vardır. Bence en büyük açmazı da bu insanın. Sosyal canlı olmak gibi bir içgüdüsel noksanlıkla var olup özgürlüğü ister fakat özgürlük yalnızlığında pekişir.
İçimizdeki şeytan 🙏🏻
İzliyoruz abim kalbimiz kırılmasın 😊😅
Yazmak için bazende yaşamak gerekir.
Bölümün sonundaki soruya cevabım: İnsan kendini diğer insanlardan daha çok seviyor ola bilir, evet ama biz bir vücuda haps olmuş şuurlarız sadece ve hapsolduğumuz yeri, hücreyi seviyoruz. İnsan uzun süre bişeye bir düşünceye maruz bırakıldığında sıkılır ve ondan mümkün olduğunca uzaklaşmaya çalışır, biz o düşüncelerden sıkıldık ve o deşüncelerin bize verdiği yorgunluğu onlara ters düşsün diye geri çeviriyoruz. Onları "beğenmeyerek".
Kendimizi herkesten çok önemsiyoruz evet ama şu var ki insanların gözündeki duruşumuzu da çok önemsiyoruz ve sevmekle saygı duymak farklı şeyler kendimizi her ne kadar sevsek de başkalarının düşüncelerine önem verebiliriz belki kendimize olan az saygımızdan belki de aslında kendimi herkesten çok sevmiyoruzdur bile
Teşekkürler
Bence daha az sevdiğimizin fikirlerine önem vermemizin tek sebebi kıskançlık. O fikirlerde hep bir kusur bulma emeli taşıdığımız için kendi fikirlerimizden daha ön planda tutuyoruz
önem vermez aslında onay görmek ister kendi fikirleriyle başkalarının fikirleri aynı olsun ister. Ve yetmez egosunu tatmin etmek için kendine söylediği yalanlar başkasının yalanlarını da dinler Bizler doğrucu dürüst egosunun kurbanı insanlarız
Her ne olursa olsun yeraltından notları çeken aytuğ abim, sen kralsın.
İnsanın kendisi değersizdir. Değeri başka insanların değer verdiklerinde arar. Ve bazen kendi değerlerine değerle büyük bağ kurar . Kurduğu bağı kendi değer yargılarıyla yerle bir eder.
kitap tavsiyeleri güzel
Kendi fikirlerimize başkalarından daha az önem vermemizin temel sebebi onaylanma ihtiyacı olabilir
ESG her yerde ya olsun hozom seviyoruz sizi
Çünki insan kendisine az zaman ayırır, etrafındakilere daha çok
ESG Hocam için açtım, devamı gelsin lütfen.
Cevap: Toplumdan kabul görme ve sorumlulukların verdiği baskıyı azaltmak için
İnsanlar sorumluluk almaktan her zaman kaçan varlıklar olduğu için başkalarının düşüncelerini uygulamak daha kolay gelir.
benim de en sevdiğim kitabıdır sabahattin alinin. aşırı etkilenmiştim
Cevap:İnsanlar kendilerini şaşırtan şeyleri önemser ve üstünde kafa yorarlar.Başkasının düşünceleri şaşırtıcıdır onları bir netice olarak algılarız ortaya çıkış serüvenine tanık olamadığımız için onlar yabancı,şaşırtıcı ve gizemlidirler.Oysa kendi fikirlerimize zihnimizde belirmeye başlayan ilk kıvılcımından beri aşinayızdır.
Başkalarının düşüncelerine yine kendimizi çok sevdiğimiz için değer veriyoruz çünkü dışlanmak, yalnız kalma korkusu bizde ölümle eşdeğer bir duygu. İnsanlar yeme,içme, barınma gibi tüm yaşamsal gereksinimlerini eski zamanlarda bir kabileye ait olarak sağlayabiliyordu.Eğer uyum sağlayamazsam dışlanırım,aç kalırım, yaşayamaz ölür giderim bilinci genlerimize işlemiş yani işin özünde yine ve daima biz sadece kendimizi seviyor kendimizi önemsiyoruz 🤗😁✌️
soruya cevabım - karşıdaki insanın fikrinin önünü ardını tam bilmeyiz işte benden daha mı tecrübeli daha mı iyi biliyor vs ama kendimizi daha iyi tanırız ona göre amacım ne bu fikri savunmakla işte ne için savunuyorum diyerekten. Yani merak yanii ya öyleyse...
Hozom hoş geldiniz. Gençler sizi Flu TV ye alalım burda izlemekle olmaz hadi canım ESG yi ve İlker hocayı birde orda görün tarih sizin için eğlenceye dönüşecek 😉
İnsan toplumda kabul görmek, dışlanmamak ve sürekli birileri tarafından onay alarak egolarını tatmin etmek için kendi benliklerinden sıyrılıp olmadığı biriymiş gibi görünerek zaten kendi fikirlerine ve benliklerine değer vermemiş olur. Bu yüzden kendi fikirlerine bir önem vermeyip başkalarına göre yaşamaya başlar. Diğerlerinin fikirleri, davranışları, kuralları önemlidir.
Aytuğ abi nerde çekim yaptın?yeşillikler de anlattıklarında süper.
Harikasın be reisss
Başarılar!
Her insan kendini ne kadar çok sevse de, eksikliğini kapatma çabası daha ağır basar. Her insan kabul etmese de kendi eksiklerini bilinç altında bilir. Bu nedenle başka fikirler kendi fikirlerinden daha güvenilir gelir. Naçizane fikrim.
👏👏👏
"Annem ve Babam çok iyi insanlardır ama bir arada olmadıklarında"
sıkıntı yok reis sen bölüm çek yeter
Kendisiyle aynı şeyi düşündüklerini düşünme düşüncesi olabilir: bunun tersi olduğunda beyin barındırmadığı bir düşünceyi anlamaya çalışırken ister istemez bu zihnimizde belirir ve istemsizce önemsemiş oluruz. Bu kötü yorumlar içindi iyi yorumlar içinse ego tatmini başta olmak üzere aynı düşünceyi düşünmenin verdiği ya da beynimizde beklemediğimiz bir şekilde beliren pozitif ibare iyi hissettirir bu yüzden onu da önemsemiş oluruz
İnş daha başarılı olursunuz
Çünkü hiç kimse hayatı ni doğru yaşadığını düşünmüyor,bu yüzden de çevresindeki insanlarin söylemlerini daha çok önemsiyor.
Kitabı yaklaşık 15 yıl önce Almanca orijinalinden okumuştum. Şu an da kütüphanemde var. Hatırladığım Mc Donalds'da çalışma kısmı, tuvalet sonrası el yıkama için bile vakit vermemeleri, ırkçılığın her türlü kötü olduğu.
Gazeteciler için mutlaka okunması gereken bir eser. Ganz Unten.
Videonun için cevabı aslin .kendidusunceleri insana ağır gelir başkalarının düşüncelerini önemsemez , önemsediği herkim ise. Onun bilgisine kişiliğine güvendiği için değer verip dinler .benim fikrim tabi ukalalık yapmak istemem .🙏
💯💫
Tam ihtiyacım olan zaman da
güzel bölüm
Bolum Sorusu: Her insan, kendisini diger insanlardan daha cok sevdigi halde, neden kendi fikirlerine, diger insanlarin fikirlerinden daha az onem verir?