Merhaba Efsunlu diyar. Depremden sonra ne kadar süre geçti bilmiyorum. Şairlerin memleketi Kahramanmaraş'ımız yıkıldı... Ben ve ailem iyiyiz , çok şükür evimiz yıkılmadı. Lakin enkazların altında dostlarımız , selam verdiklerimiz, alış veriş yaptığımız esnaflar kaldı. Enkazları , oralarda yaşananları anlatmak zor... Saat 4;17 de aniden sert bir şekilde başladı , vurdu vurdu vurdu , duracak sandık durmadı , bitecek sandık bitmedi. Sonra ışıklar kapandı , karanlıkta devam etti tekrar vurdu , gittikçe daha da sertleşti. Ne bileyim , nasıl anlatılır ; sanki bir dev bütün binayı yerinden sökmüş sağa sola sallıyor gibi hissettim. Her vurmasında ''tamam artık bitecek , tamam bundan daha sert vuramaz artık.'' derken daha da sert vurdu. Herhalde bu depremi yaşayan her insan ''Artık buraya kadarmış , öleceğim.'' diye düşünmüştür. Şahsen ben düşündüm. Kaç kere şehadet getirdiğimi hatırlamıyorum. Ne kadar sürdüğüne dair söylentiler çok fazla ama bir dakikadan fazla sürdüğü kesin , belki de iki dakikayı bulmuştur. İnsana yüz yıl gibi geliyor. Ölümü bile bile beklemek ne kadar da zormuş meğer... Allah (C.C.) , düşmanımın başına dahi vermesin , kimseye bir daha bu acıyı yaşatmasın amin... Sonrası malumunuz. Ben ayrılmadım şehirden , elimden ne gelirse o şekilde yardım ettim. Erzak , ısıtıcı , battaniye vesaire dağıttık. Hasta getirip götürdük. Okullarda kaldık , sıraların üzerinde uyuduk. Sanırım 2 ay boyunca her gün sallandık ve hala ara ara sallanmaya devam ediyoruz. Bir süre sonra alışıyor insan , okuldaki yaşlı teyzeler bi süre sonra artık sismograf gibi olmuşlardı =) Sallandıktan sonra tam tahmin yapıyorlardı ; ''Bak oğlum bu sefer ki 4 tü , bundan önceki 5,5 ti'' gibisinden =)) 5-10 dakika sonra rasathaneden bakıyorduk ki teyzeler doğru tahmin etmiş =) Lafı uzatmayayım , artık az hasarlı tespiti yapılan evimize tekrar geldik ve kalmaya başladık. Biraz korkuyoruz tabi , büyük depremi ilk yaşadığın mekana tekrar girip kalmak zor oluyor. Ama ne yapalım okullar açılacak artık öğrenciler gelecek. Tahmin edersiniz ki çadırda kalmakta çok sıkıntı. Neyse artık Allah'a (C.C.) emanetiz hepimiz. Bu gece uzun bir aradan sonra Efsunlu diyar dinleyerek uyumak istedim. Suç ve Ceza dinleyecek kadar kafam yerinde değil , şöyle musmutlu hikayeler dinlemek istiyorum ( Alacağın olsun İkram bir tane bile kitap okumamışsın bu kadar zamandır. ) Neyse ki Jule Verne okumuş Şamil , çok teşekkürler Şamil kardeşim... Son olarak ; Tarihinden de bilinir ki , K.Maraş halkı yardım istemeye pekte alışkın bir halk değildir. Biz daha isteyemeden gönderdiğiniz yardımlar için hepinize çok çok teşekkürler. En önemli ihtiyacımız sizin dualarınızdır , bizlere dua etmeyi unutmayın. Sağlıcakla kalın...
Sevgili Berkant, Aksaray'dan ucundan kıyısından bizim de yaşadığımız bu depremden sonra o gün ve özellikle o ay, ve hala tüm dualarım sizinle. Allah size daha sabır versin, kalbinizden korkuyu alsın sükunet versin.. Düşüncelerim hep sizinleydi, senin bu afete merkezinde yakalanmana çok üzüldüm ama bize/bana bu mesajı yazmana bir o kadar da sevindim. Sağ olduğunu bilmek, güzel mesajını yeniden okuyabilmek harika.. Söyle, ne okumamı istersin? Dev Şeftali'yi okumamı ister misin? Çok seviyordum, ilkokulda okumuştum. İkram
@@EfsunluDiyar Sen ne okursan oku kabulümüzdür =) Çok teşekkürler hem okumalarınız için hem de dualarınız için... Ettiğiniz duaların hepsine tekrar tekrar amin. Allah hepinizden razı olsun.
devamı ne zaman acaba
Bu hafta sonu inşallah
Bu kitabın devamı ne zaman gelicek acaba
Yakında...
Merhaba Efsunlu diyar. Depremden sonra ne kadar süre geçti bilmiyorum. Şairlerin memleketi Kahramanmaraş'ımız yıkıldı... Ben ve ailem iyiyiz , çok şükür evimiz yıkılmadı. Lakin enkazların altında dostlarımız , selam verdiklerimiz, alış veriş yaptığımız esnaflar kaldı. Enkazları , oralarda yaşananları anlatmak zor...
Saat 4;17 de aniden sert bir şekilde başladı , vurdu vurdu vurdu , duracak sandık durmadı , bitecek sandık bitmedi. Sonra ışıklar kapandı , karanlıkta devam etti tekrar vurdu , gittikçe daha da sertleşti. Ne bileyim , nasıl anlatılır ; sanki bir dev bütün binayı yerinden sökmüş sağa sola sallıyor gibi hissettim. Her vurmasında ''tamam artık bitecek , tamam bundan daha sert vuramaz artık.'' derken daha da sert vurdu. Herhalde bu depremi yaşayan her insan ''Artık buraya kadarmış , öleceğim.'' diye düşünmüştür. Şahsen ben düşündüm. Kaç kere şehadet getirdiğimi hatırlamıyorum. Ne kadar sürdüğüne dair söylentiler çok fazla ama bir dakikadan fazla sürdüğü kesin , belki de iki dakikayı bulmuştur. İnsana yüz yıl gibi geliyor. Ölümü bile bile beklemek ne kadar da zormuş meğer... Allah (C.C.) , düşmanımın başına dahi vermesin , kimseye bir daha bu acıyı yaşatmasın amin...
Sonrası malumunuz. Ben ayrılmadım şehirden , elimden ne gelirse o şekilde yardım ettim. Erzak , ısıtıcı , battaniye vesaire dağıttık. Hasta getirip götürdük. Okullarda kaldık , sıraların üzerinde uyuduk. Sanırım 2 ay boyunca her gün sallandık ve hala ara ara sallanmaya devam ediyoruz. Bir süre sonra alışıyor insan , okuldaki yaşlı teyzeler bi süre sonra artık sismograf gibi olmuşlardı =) Sallandıktan sonra tam tahmin yapıyorlardı ; ''Bak oğlum bu sefer ki 4 tü , bundan önceki 5,5 ti'' gibisinden =)) 5-10 dakika sonra rasathaneden bakıyorduk ki teyzeler doğru tahmin etmiş =)
Lafı uzatmayayım , artık az hasarlı tespiti yapılan evimize tekrar geldik ve kalmaya başladık. Biraz korkuyoruz tabi , büyük depremi ilk yaşadığın mekana tekrar girip kalmak zor oluyor. Ama ne yapalım okullar açılacak artık öğrenciler gelecek. Tahmin edersiniz ki çadırda kalmakta çok sıkıntı. Neyse artık Allah'a (C.C.) emanetiz hepimiz. Bu gece uzun bir aradan sonra Efsunlu diyar dinleyerek uyumak istedim.
Suç ve Ceza dinleyecek kadar kafam yerinde değil , şöyle musmutlu hikayeler dinlemek istiyorum ( Alacağın olsun İkram bir tane bile kitap okumamışsın bu kadar zamandır. ) Neyse ki Jule Verne okumuş Şamil , çok teşekkürler Şamil kardeşim...
Son olarak ; Tarihinden de bilinir ki , K.Maraş halkı yardım istemeye pekte alışkın bir halk değildir. Biz daha isteyemeden gönderdiğiniz yardımlar için hepinize çok çok teşekkürler. En önemli ihtiyacımız sizin dualarınızdır , bizlere dua etmeyi unutmayın. Sağlıcakla kalın...
Sevgili Berkant, Aksaray'dan ucundan kıyısından bizim de yaşadığımız bu depremden sonra o gün ve özellikle o ay, ve hala tüm dualarım sizinle. Allah size daha sabır versin, kalbinizden korkuyu alsın sükunet versin.. Düşüncelerim hep sizinleydi, senin bu afete merkezinde yakalanmana çok üzüldüm ama bize/bana bu mesajı yazmana bir o kadar da sevindim. Sağ olduğunu bilmek, güzel mesajını yeniden okuyabilmek harika..
Söyle, ne okumamı istersin? Dev Şeftali'yi okumamı ister misin? Çok seviyordum, ilkokulda okumuştum.
İkram
@@EfsunluDiyar Sen ne okursan oku kabulümüzdür =) Çok teşekkürler hem okumalarınız için hem de dualarınız için...
Ettiğiniz duaların hepsine tekrar tekrar amin. Allah hepinizden razı olsun.
@@Karatekk Anlaştık, yarın akşama doğru yüklenir ilk bölüm 😊