กาลครั้งนึง-ปราง ปรางทิพย์Cover Ver.(คาราโอเกะ)

[@iamlempily_1492]

กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
kan khrang nưng nẳng xử lêm nửng mi chư wa chắn
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
bọt nừng bọt nay nắn mi pu pra păn khư chắn lé thơ
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
nứa khoam khang nay đay klào wa khap chau cha rắk xạ m
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
móp khoam rắk đé thơ pu pen nừng điêu thi chắn tóng kan
บทหนึ่งบทเล่าขานตำนานมา
bọt nừng bọt lau khản tăm nan na
ปากต่อปากก็ว่าช่างตรึงตรา
pak tò pak kao xang trưng tra
มิได้เจือสิ่งซึ่งเสแสร้งมายา
mi đay chưa xìng xể xreng ma ya
ถ้อยคำว่ารักมิใช่แค่วาจา
thoi khăm wa rắk mi khay khé wa cha
มิได้มุสาวาทาที่ลั่นวาจาว่ารักออกไป
mi đay mu xả wa tha thi lăn wa cha wa rắk oọk pay
คำสัญญาที่เอ่ยออกมานั่นแล่นจากใจ
khăm xăi ya thi ời ọok ma nắn len chak chay
เพียงพริบตา ที่ขานนามมา เจ้าอยู่หนใด
phiêng príp ta thi khản nan na chau yù hẳn đay
จะไกลลับฟ้า หรืออยู่แห่งไหน ข้าจะตามหา มิว่าอย่างไร
cha klay lặp pha rử yù hèn nảy khả cha tam hả mi wa yàng ray
จากคำลือเล่าขานมาแต่โบร่ำโบราณ
chak khăm lưa lau khản ma te bồ răm bồ ran
ทั้งสองได้พบพาน
thắng xỏng đay pộp pan
กระทั่งกลายเป็นตำนาน
kra thắng klai pên tăm nan
กลายเป็นตำนาน
klai pên tăm nan
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่
me phùn rứa thau thú li cha ruống ruồi thắp thổn xày
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป
pàn xải lôm chốk chôn lè pốn prồi thúk khrắng pay
แต่เธอเชื่อหรือไม่ว่าหน้ากระดาษ
tè thơ chưa rử may wa na kra đat
ที่เธอและฉันได้เขียนเอาไว้ มิแปรเปลี่ยนเลย
thi thơ lé chắn đay khiển ao wáy mi pre pliền lơi

[@ThanhNguyen-wb9dn]

กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
บทหนึ่งบทเล่าขานตำนานมา
/Bột nừng bột lau” khaản tăm-nan maa/
ปากต่อปากก็ว่าช่างตรึงตรา
/Paạk toò paạk ko” waa” chaa”ng t’rưng-t’raa/
มิได้เจือสิ่งซึ่งเสแสร้งมายา
/Mị đaa”i jưa sìng sư”ng sể-see”ng maa-yaa/
ถ้อยคำว่ารักมิใช่แค่วาจา
/Thoo”i khăm waa” rắk mị chaa”i kheè waa-jaa/
มิได้มุสาวาทาที่ลั่นวาจาว่ารักออกไป
/Mị đaa”i mụ-saả-waa-thaa thii” lă”n waa-jaa waa” rắk oọk pay/
คำสัญญาที่เอ่ยออกมานั่นแล่นจากใจ
/Khăm sẳn-yaa thii” ời oọk maa nắn lee”n jaạk jay/
เพียงพริบตา ที่ขานนามมา เจ้าอยู่หนใด
/Phiêng phríp-taa thii” khaản-naam-maa jao” yuù hổn đay/
จะไกลลับฟ้าหรืออยู่แห่งไหน
/Jạ klay lặp faá rưử yuù heèng nảy/
ข้าจะตามหามิว่าอย่างไร
/Khaa” jạ taam haả mị waa” yaàng ray/
จากคำลือเล่าขานมาแต่โบร่ำโบราณ
/Jaạk khăm lưư lau” khaản maa teè bôô ră”m bôô raan/
ทั้งสองได้พบพานกระทั่งกลายเป็นตำนาน
/Thắng soỏng đaa”i phốp phaan krạ-thă”ng klaai pên tăm-naan/
กลายเป็นตำนาน กลายเป็นตำนาน
/Klaai pên tăm-naan/ x2
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่
/Meé fùn rưử thau”-thụ-lii jạ ruô”ng rôôi thắp-thổm sày/
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป
/Phaàn saải lôm chôốk chôôn lẹ fổn prôôi thúk khrắng pay/
แต่เธอเชื่อหรือไม่
/Teè thơơ chưa” rưử may”/
ว่าหน้ากระดาษที่เธอและฉันเคยเขียนเอาไว้
/Waa” naa” krạ-đaạt thii” thơơ lẹ chẳn khơơi khiển au wáy/
มิแปรเปลี่ยนเลย
/Mị pree pliền lơơi/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
ขอแค่เพียงเจ้านั้น
/Khoỏ kheè phiêng jao” nắn/
คนอื่นไม่สำคัญหรอก
/Khôn ưừn may” sẳm-khăn roọk/
ไม่หรอกเธอเอ๋ย
/May” roọk thơơ ởi/
และขอให้เป็นตัวฉันเอง
/Lẹ khoỏ hay” pên tua chẳn êng/
ที่ได้เป็นคนที่บรรเลงให้เธอนั้นได้ฟัง
/Thii” đaa”i pên khôn thii” băn-lêêng hay” thơơ nắn đaa”i făng/
ข้าขอภาวนาให้ดาวบนฟ้าจงได้รับฟัง
/Khaa” khoỏ phaa-wa-naa hay” đao bôn faá jông đaa”i rắp făng/
ให้ข้าได้เห็นรอยยิ้มเปื้อนหน้าเจ้าในทุกวัน
/Hay” khaa” đaa”i hển rooi-yím pươ”n naa” jao” nay thúk wăn/
ให้ข้าได้อยู่เคียงข้างกายเมื่อเจ็บเมื่อไข้
/Hay” khaa” đaa”i yuù khiêng khaa”ng kaai mưa” jệp mưa khay”/
ให้เราทั้งสองอย่าได้มีใครมาพรากเลย
/Hay” rau thắng soỏng yaà đaa”i mii khray maa phraa"k lơơi/
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่
/Meé fùn rưử thau”-thụ-lii jạ ruô”ng rôôi thắp-thổm sày/
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป
/Phaàn saải lôm chôốk chôôn lẹ fổn prôôi thúk khrắng pay/
แต่เธอเชื่อหรือไม่
/Teè thơơ chưa” rưử may”/
ว่าหน้ากระดาษที่เธอและฉันเคยเขียนเอาไว้
/Waa” naa” krạ-đaạt thii” thơơ lẹ chẳn khơơi khiển au wáy/
มิแปรเปลี่ยนเลย
/Mị pree pliền lơơi/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
ไม่ให้เจ้ากลัวจะป้องกันภัย
/May” hay” jao” klua jạ poo”ng kăn phay/
แม้ตัวต้องตายก็ไม่เป็นไร
/Meé tua too”ng taai ko” may” pên ray/
ขอเพียงเจ้าอยู่ ขอเพียงเจ้าอยู่
/Khoỏ phiêng jao” yuù/ x2
เจ้าไม่ต้องกลัว หากเมื่อวันใด
/Jao” may” too”ng klua haạk mưa” wăn đay/
เมื่อกายาข้าจากลาตายไป
/Mưa kaa-yaa khaa” jaạk laa taai pay/
ข้าอยู่ตรงนี้
/Khaa” yuù t’rông nií/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
***

[@shinkritchaengchin5830]

ชั้นคนเดียวรึป่าวที่เข้ามาฟังดนตรีโดยเฉพาะ

[@pachakhema]

ไม่หรอกเธอ เราก็ยังฟังทุกวัน เสียงเบสมันเร้าหัวใจ เสียงตะโพนเหมือนกำลังเดินข้ามภพ อยากฟัง เวอร์ชั่น ดนตรีไทย กับออเคสต้ราด้วยซ้ำ แต่ยังไม่มีใครทำ

[@MrHeyki0086]

ชอบดนตรีไทย

[@ศรัณยาปิ่นพันธุ์]

เเบบที่ต้องการ👍👍

[@yaiyai1551]

❤

[@Tyubinso]

Lyrics:
I.កាលពីព្រេងនាយ មានសៀវភៅមួយក្បាលចារឈ្មោះ"បង"
អត្ថបទអូននិងបងត្រូវបានចងគ្រងគ្រប់ទំព័រស្នេហ៍
សាច់រឿងខាងក្នុងលើកឡើង
ថាបងសន្យាស្រឡាញ់មិនប្រែ
ផ្តល់ក្តីស្នេហ៍ដល់អូន
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលបងត្រូវការ
II.រឿងព្រេងមួយតំណាលពីបុរាណ
គ្រប់ឃ្លា ពាក្យសម្តីជាប់ដិតដាម​​​
មិនដែលជួបអ្វី បន្លំបំភាន់បាន
ពាក្យថាស្រឡាញ់មិនមែនត្រឹមវាចា
Pre.មិនបានកុហក រាល់ពាក្យស្រឡាញ់ដែលបងវាចាចេញទៅ
ពាក្យសន្យាហ្នឹង ចេញពីក្នុងចិត្តយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ
មួយប៉ព្រិចភ្នែក ពេលហៅពៅ​
អូននៅទីណា មិនថាជីវ៉ាឆ្ងាយដល់ជើងមេឃ
ទោះជាយ៉ាងណា បងនិងតាមហៅ
​
ពាក្យចចាមអារ៉ាម តាំងពីបុរមបុរាណ
អ្នកទាំងពីរត្រូវបានជាគូព្រេង ក្លាយជាតំណាលៗ
មិនថាកម្ទេចលម្អង ឬ ធូលី ជ្រុះរុះរោយ
រសាយកាត់តាមខ្យល់ ភ្លៀងបក់បោក មិនរាថយ
តែអូនជឿឬទេ សន្លឹកក្រដាស
ដែលអូននិងបង ធ្លាប់តែសរសេរ មិនប្រែប្រួលឡើយ
Hook.កាលពីព្រេងនាយ មានសៀវភៅមួយក្បាលចារឈ្មោះបង
អត្ថបទអូននិងបងត្រូវបានចងគ្រងគ្រប់ទំព័រស្នេហ៍
សាច់រឿងខាងក្នុងលើកឡើង
ថាបងសន្យាស្រឡាញ់មិនប្រែ
ផ្តល់ក្តីស្នេហ៍ដល់អូន
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលបងត្រូវការ
សុំត្រឹមរូបអូនម្នាក់ អ្នកផ្សេងមិនសំខាន់ឡើយ ណាអូនអើយ
ហើយសូមអោយរូបបងក្លាយ​ជា ​​​មនុស្សតែម្នាក់បន្លឺសំនៀង​​ បំពេរអោយអូនស្តាប់
បងសូមភាវនាអោយផ្កាយលើមេឃ បានលឺបានស្តាប់
អោយបងបានឃើញស្នាមញញឹមអូន លុះដល់ថ្ងៃស្លាប់
សូមត្រឹមមើលថែ នៅក្បែរកៀកកើយពេលអូនឈឺស្កាត់
បន់ផ្សងអោយយើងទំាំងពីរគ្មានអ្នកពង្រាត់បានឡើយ
មិនថាកម្ទេចលម្អង ឬ ធូលី ជ្រុះរុះរោយ
រសាយកាត់តាមខ្យល់ ភ្លៀងបក់បោក មិនរាថយ
តែអូនជឿឬទេ សន្លឹកក្រដាស
ដែលអូននិងបង ធ្លាប់តែសរសេរ មិនប្រែប្រួលឡើយ
Hook.កាលពីព្រេងនាយ មានសៀវភៅមួយក្បាលចារឈ្មោះ"បង"
អត្ថបទអូននិងបងត្រូវបានចងគ្រងគ្រប់ទំព័រស្នេហ៍
សាច់រឿងខាងក្នុងលើកឡើង
ថាបងសន្យាស្រឡាញ់មិនប្រែ
ផ្តល់ក្តីស្នេហ៍ដល់អូន
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលបងត្រូវការ
មិនអោយអូនខ្លាច បងការពារស្រី
ទោះបីខ្លួនស្លាប់ ត្រូវឈឺរីងរៃ
សុំត្រឹមអូនរស់ ត្រឹមអូននៅរស់
អូនមិនបាច់ខ្លាចបើថ្ងៃណាមួយ
ពេលដែលកាយបងលាចាក កុំព្រួយ បងនៅត្រង់នេះ ចាំអូនត្រង់នេះ
Hook.កាលពីព្រេងនាយ មានសៀវភៅមួយក្បាលចារឈ្មោះ"បង"
អត្ថបទអូននិងបងត្រូវបានចងគ្រងគ្រប់ទំព័រស្នេហ៍
សាច់រឿងខាងក្នុងលើកឡើង
ថាបងសន្យាស្រឡាញ់មិនប្រែ
ផ្តល់ក្តីស្នេហ៍ដល់អូន
ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលបងត្រូវការ

[@กนกพรสุวรรณวิสุทธิ์ฯ]

ดีมาก

[@yurikotojimoto9890]

Lyrics romanized:
Kāla khrậng nueng nạngs̄ụ̄e lèm nueng mīchụ̄̀e wā "Chạn"
Bot nueng bot nay^ nận mī p̄hū̂ praphạn khụ̄e c̄hạn lae Ter
Nue khwām k̄ĥāng nay day^ klāw wā "Kha phra jau^ jà rak samer "
Mob khwām rạk dae Ter p̄hū̂ pĕn nueng diew thī̀ Chạn toong^ kan
Bot nueng bot law k̄hān tamnān mā
Pāk t̀o pāk ko’ ẁā ch̀āng truengtrā
Miday^ chue s̄ìng sueng s̄e s̄aeng māyā
Thoykham ẁā rạk michai^ khæ̀ wājā
Miday^ mus̄ā wā thā thī̀ lạ̀n wājā ẁā rạk ok pbay
Kham s̄ạnỵā thī̀ oey ok mā nận laen jāk jay
Piang phrib tā, thī̀ k̄hān nām mā Jaw^ yū̀ h̄on day
Ja klai lạb f̂ā rue yū̀ h̄aeng nai Khā ja tām h̄ā mi ẁā ỳāngrai
Jāk khả lue law^ k̄hān mā tae bo ram^ bo rān
Thăng soong dai^ pbop pban
Kra thạ̀ng klāy pĕn tam nān, klāy pĕn tam nān
Mae^ f̄ùn rue t̄hau^ ṭhulī ja ruông^ roy thạb thôm sày
Phān sāylom chokchon lae fon proy thuk khrăng pbay
Tae Ter chuea rue may^ wa^ na kra das
Thi^ Ter lae Chan dai^ k̄hiang au way, mi^ plae plian loey
Kāla khrậng nueng nạngs̄ụ̄e lèm nueng mīchụ̄̀e wā “Chạn”
Bot nueng bot nay^ nận mī p̄hū̂ praphạn khụ̄e Chạn lae Ter
Nue khwām k̄ĥāng nay day^ klāw ẁā " Kha phra Jaw^ jà rak samer "
Mob khwām rạk dae Ter p̄hū̂ pĕn nueng diew thī̀ Chạn toong^ kan
K̄ho khae phiang Jaw^ nận
Khon ueng may^ s̄ảm khăn rok, may^ rok Ter oey
Lae k̄ho h̄ay^ pĕn tua Chan eng
Thī̀ day^ pĕn khon thī̀ bleng, h̄ay^ Ter năn day^ fang
Kĥā k̄ho p̣ā wá nā h̄ay^ dāo bon fa jong day^ rab fang
Hay^ Khā day^ h̄ĕn roy yîm puen^ nā Jaw^ nay thuk wạn
Hay^ Khā day^ yū̀ khiang k̄ĥāng kāy muea^ jĕb muea^ k̄hay^
Hay^ raw thậng s̄oong ỳā day^ mī khray mā phrāk loey
Mae^ f̄ùn rue t̄hau^ ṭhulī ja ruông^ roy thạb thôm sày
Phān sāylom chokchon lae fon proy thuk khrăng pbay
Tae Ter chuea rue may^ wa^ na kra das
Thi^ Ter lae Chan dai^ k̄hiang au way, mi^ plae plian loey
Kāla khrậng nueng nạngs̄ụ̄e lèm nueng mīchụ̄̀e wā “Chạn”
Bot nueng bot nay^ nận mī p̄hū̂ praphạn khụ̄e Chạn lae Ter
Nue khwām k̄ĥāng nay day^ klāw ẁā " Kha phra Jaw^ jà rak samer "
Mob khwām rạk dae Ter p̄hū̂ pĕn nueng diew thī̀ Chạn toong^ kan
May^ h̄ay^ Jaw^ klua ja poong^kạn p̣ay
Mae^ tua toong^ tāy ko’ may^ pĕnray
Kho phiang Jaw^ yū̀
Kho phiang Jaw^ yū̀
Jaw^ may^ toong^ klua h̄āk muea^ wạn day
Muea kā yā Khā jāk lātāy pbay
Kĥā yū̀ trong nī̂
Kāla khrậng nueng nạngs̄ụ̄e lèm nueng mīchụ̄̀e wā “Chạn”
Bot nueng bot nay^ nận mī p̄hū̂ praphạn khụ̄e Chạn lae Ter
Nue khwām k̄ĥāng nay day^ klāw ẁā " Kha phra Jaw^ jà rak samer"
Mob khwām rạk dae Ter p̄hū̂ pĕn nueng diew thī̀ Chạn toong^ kan

[@nunduckmusic]

เพราะมาก อยากโคฟเลย

[@pearlypeach6398]

ตามหาแบบนี้เลยค่ะ

[@ร้าน-น2ข]

๏ พระโฉมยงองค์อภัยมณีนาถ เพลินประพาสพิศดูหมู่มัจฉา
เหล่าฉลามล้วนฉลามตามกันมา ค่อยเคลื่อนคลาคล้ายคล้ายในสายชล
ฉนากอยู่คู่ฉนากไม่จากคู่ ขึ้นฟ่องฟูพ่นฟองละอองฝน
ฝูงพิมพาพาฝูงเข้าแฝงวน บ้างผุดพ่นฟองน้ำบ้างดำจร
กระโห้เรียงเคียงกระโห้ขึ้นโบกหาง ลอยสล้างกลางกระแสแลสลอน
มังกรเกี่ยวเลี้ยวลอดกอดมังกร ประชุมซ่อนแฝงชลขึ้นวนเวียน
ฝูงม้าน้ำทำท่าเหมือนม้าเผ่น ขึ้นลอยเล่นเลี้ยวลัดฉวัดเฉวียน
ตะเพียนทองล่องน้ำนำตะเพียน ดาษเดียรดูเพลินจนเกินมา
เห็นละเมาะเกาะเขาเขียวชอุ่ม โขดตะคุ่มเคียงเคียงเรียงรุกขา
จะเหลียวซ้ายสายสมุทรสุดสายตา จะแลขวาควันคลุ้มกลุ้มโพยม
จะเหลียวดูสุริย์แสงเข้าแฝงเมฆ ให้วิเวกหวาดองค์พระทรงโฉม
ฟังสำเนียงเสียงคลื่นดังครื้นโครม ยิ่งทุกข์โทมนัสในฤทัยทวี

[@นันท์นภัสทวีโคตร]

4:32

[@nunduckmusic]

เพราะมากค่า อยากโคฟเลย55

[@ทัศน์วรรณจําปาทอง]

เยี่ยมๆ❤🎉

[@nunduckmusic]

เพราะมากค่าา

[@LiangLiang1_0]

ได้ยินเสียงต้นฉบับด้วย

[@supanutmanit8515]

เเอพไร

[@PhonphimonObboon-og4iv]

ไม่มุสาวาปึ้งง!!

[@lunlalinthummatinno5726]

คำสัญปึ้ง

[@user-nz8xt2tk4b]

😊

[@ณชลนิภาโพธิชัยทร]

เรารู้สึกไม่ตรงเนื้อร้องช้าไปไม่รู้จริงรึป่าว

[@สมภพคงคาน้อย-ศ1ซ]

จริงครับ

[@ginovach8970]

จริงค่ะ

[@dadar_04]

จริงงง

[@ThanongsakThanongsak-m3i]

ใช่ตะ