ชีวิตที่สอง บรรพที่ 432 กองวิศวกรรม ตอนที่สิบเก้า ตันติธโร 7

ชีวิตที่สอง
บรรพที่ 432 กองวิศวกรรม
ตอนที่สิบเก้า ตันติธโร 7
สวยบิณฑบาตที่ตั้งแถวและออกพร้อมกับชุดของอาตมา มี 2 สาย
สายบิณฑบาตที่อาตมาเดิน อาตมาเรียกว่า สายตลาด ส่วนใหญ่จะเป็นพระที่มีอายุแล้ว พระผู้นำเรา เรียกว่า พระหนุ่ม มีโยมแขกเดินตามคอยบริการให้ความสะดวก เมื่อบาตรเต็มก็จะถ่ายมาให้โยมแขกหิ้ว
ส่วนพระหนุ่ม ๆจะไปบิณฑบาต ที่ซอยทานสัมฤทธิ์ เป็นซอยใหญ่ คนตักบาตรเยอะ จะมีพระผู้นำเป็นคนจัดจีวรที่นุ่งไม่เรียบร้อยให้เรียบร้อยดูดี น่าเลื่อมใส และเนื่องจากอยู่ไกล จะมีรถพิคอัพมารับส่ง อาตมาเรียกเองว่า สายสยามพารากอน เพราะจะไฮโซกว่า สายตลาดเยอะ
ส่วนสายอื่น ๆ อาตมาไม่รู้ว่า พวกเขาตั้งขบวนแถวไหน ไปบิณฑบาตที่ไหน ออกกีโมง
อาจารย์ที่อาตมานับถือที่สุดคือ อาจารย์ สนธยา เป็นผู้นำพวกเราทำวัตร ทุกวัน จริยาวัตรท่าน งดงาม สมเป็นสงฆ์สาวกของพระพุทธองค์ ปัจจุบันนี้ท่านไปเผยแผ่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ที่ อลาสก้า อเมริกา ผมไม่รู้ว่าวัดที่ท่านอยู่ ชื่ออะไร แต่ผมยังติดต่อท่านทางไลน์อยู่ ปัจุบันท่านก็ยังอยู่ที่นั่น ใครได้ไป อลาสก้า แวะไปกราบท่านได้
เคยปฏิวัติยึดอำนาจจากหลวงพี่หนึ่ง ด้วยความร่วมมือจากพระชวลิตและพระก้อง
ถ้าจำไม่ผิด คืนหนึ่งก่อนออกบิณฑบาตเราปรึกษากันว่า ถ้าคนมาตักบาตร นั่งยอง ๆลง เราจะให้พร โดยการสวดอนุโมทนาทาน(หลวงพี่หนึ่งเคยบอกว่า สายเราจะไม่มีการให้พรญาติโยมระหว่างใส่บาตร ซึ่งอาตมาไม่เห็นด้วย)
ถึงตลาดมีคนใส่บาตร และนั่งยอง ๆลง พวกเราก็เอาเลย สวดอนุโมทนาทาน “สัพพีติโยวิวัชชันตุ....”
หลวงพี่หนึ่งถึงกับอึ้ง แล้วเดินจากไป ตั้งแต่นั้นมา ท่านก็ไม่มานำพวกเราอีก กลายเป็น อาตมาต้องเดินนำ ต่อมาหลวงพี่ก้องอยากเดินนำบาง อาตมาก็ให้เขาเดินนำ
เมื่อวิชาแก่กล้า เกิดความคิดอุตริ บินเดี่ยว(อาตมา ไม่แน่ใจว่า พระชวลิต ไปด้วยไหม) ไม่ไปตลาด เดินทางสายใหม่ ออกทางประตูข้างวัด ตัดออกทางซอยสามัคคี ออกมาแยกปากเกร็ด แล้วกลับวัด
ผล ญาติโยม ไม่รู้ว่าจะมีพระมาเดินบิณฑบาต ไม่มีใครออกมาใส่บาตรเกือบอดตาย เดินอุ้มบาตรเปล่ากลับวัด ดีที่หน้าวัด มีคนตักบาตรเยอะ บาตรเต็มก็ตรงนี้
เคยนอนเฝ้า ท่านอาจารย์ ปัญญาฯ ถือเป็นบุญอย่างยิ่ง
เคยออกนอกวัด 2 ครั้ง การออกนอกวัดที่ไม่ใช่ออกบิณฑบาต จะต้องขออนุญาตจาก อาจารย์สมชาย ผู้ควบคุมกุฏิสี่เหลี่ยม
ครั้งแรก โยม นงนภัส นิมนต์ไปฉันอาหารเพลที่บ้าน
บวชคงได้บุญเยอะจริง ๆ ดอกเพชรหึง หรือ ว่านหางช้าง(กล้วยไม้พันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก) ออกดอกสะพรั่ง ปลูกมาหลายปีมันไม่เคยออกดอกเลย บ้านยังคงเป็นระเบียบสวยงามเหมือนเคย
ครั้งที่สอง โยมพ่อของพระชวลิตป่วย นอนที่ รพ.ศิริราช พระชวลิตชวนอาตมาไปเป็นเพื่อน
เยี่ยมเสร็จ ตบะแตก ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ อลัชชีสองรูป ถือโอกาส ไปไหว้พระสวดมนต์ที่วัดพระแก้ว ถึงได้รู้ว่า เขามีที่สำหรับให้พระนั่งโดยเฉพาะ เจ้าหน้าที่จะนิมนต์เราและนำไป
ออกจากวัดพระแก้ว มาพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ นี่ก็เข้าฟรี เป็นพระก็ดีเหมือนกัน
กลับวัดชลประทาน ปลงอาบัติ ศึกษาพระธรรมคำสอน บำเพ็ญภาวนาต่อ
ตันติธโรภิกขุ
30/8/67/2.16
“ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่ฐานเป็นศรัทรา แต่ยอดเป็นปัญญา ต่างจากศาสนาอื่นที่ฐานเป็นศรัทรา แต่ยอดยังเป็นศรัทราอยู่อีก”
“คนเราเกิดมาเพื่อเรียนรู้ แต่ถ้ายังติดค้าง ยังไม่รู้แจ้ง ก็ต้องเกิดใหม่มาถามอีกว่า เกิดมาทำไม”
“แก่นแท้ของศาสนาพุทธ คือ หลุดพ้นทางใจแบบไม่กลับมากำเริบอีก คือ แก่นสารที่แท้จริง”