45 yaşındayım, 18 yaşında ailemden ayrıldım. O gün bugündür yalnız ve mutluyum. Tek başıma konsere de giderim, sinemaya da giderim, hatta en büyük zevkim tek başına piknik yapmak. Gayette mutluyum yalnızlığımla.
Aynı şekilde,yıllardır tek yaşarım. Rusya’da Sibirya’da da yaşadım taşındım oradaki insanları tanıdım, Avrupa’da da yaşadım. Şimdiki hedefim Asya’nın nezih insanlarıyla tanışmak orda yaşamak..
Dışarda kar yagiyo videonun yayınlanmasının üzerinden 2 yıl geçmiş bugün niye ne şekilde karşıma çıktı bilmiyorum da hoş samimi bı video olmuş sohbet tadında eyvallah inşallah halin keyfin iyidir bugünlerde ....
Evrenden mesaj mi bu video bana. 2 sene once paylasilmis bir video, ve simdi karsima cikiyo. Ozamanda soguk hava simdide soguk hava. Bende tam yanlizligimi dusunuyordum😊
Evet, daha ne detaylar var konuşulması gereken. Öyle "Evlendik + mutluyuz" diye bir denklem yok, ancak cicim ayları olabilir ki o da en fazla 7-8 ay. Hele bir de 1 yıldan sonra falan çocuk yaparsanız var ya, karınız bir de çocuğunuza ana oluyor ve karınız(eşiniz, hayatınızı paylaştığınız) olmaktan da çıkıyor. Vallahi resmen çıkıyor ve sanki "Sosyal çevrede evde kalmış olmamak için avlanmış bir erkekmişim, kadın çocuğu da yaptı beni kendi gelirimle, kendi evimde daha beter bir yalnızlık içinde bıraktı" diye de düşündürebilir. Ben çoook dinledim anne, teyze ve arkadaşlarımın annelerinden böyle "Erkek milleti de sapık anam yaa her zaman sevişmek istiyor" gibisinden üstü kapalı yada açık sözler. Sonra bizzat yaşayınca idrak ediyorsunuz ki bunların dediği haaa işte buymuş. Bunun da toplumsal bir yanlış inanış ve kültüre dayandığını düşünüyorum. Bu ülkede konuşulması zor konular ama şöyle diyeyim umarım yanlış anlaşılmam. Doğduğumuz günü kutlamasını biliyoruz ama olay kendimize geldiğinde ise cinsellik çok ayıp ve hatta iğrenç, hatta "Herif sapık, hep sevişmek istiyor" bile diyorlar işte! Oysa şimdi tüm Dünya'da siyasiler vatandaşlarından o sapıkça şeyi yaparak üremelerini, en az 3 çocuk yapmalarını falan istiyorlar! Haydi deyiverin gari Avrupa ülkelerinin liderlerine şimdi "Vay sapıklar, bak milletinden neler yapmasını istiyorlar"
Ne güzel ifade etmişsiniz... Video tesadüfen karşıma çıktı. Böyle yorum yazmak da hiç adetim değildir ama bir dostla sohbet havasında izledim... Samimiyetiniz için teşekkürler...
59 yaşındayım.. (Boşandım 30 yaşında) 2013 yılında annem ölünceye kadar öyle böyle idare ettim. Annem öldükten sonra çok yalnızlaştım. Ama 2 tane kedim var, onlarla avunuyorum.. Kader böyleymiş. Bende mesela tatile denize gidince bakıyorum, ben yapayalnız, zavallı. Ama bazen de bir bakıyorum, bazı turistlerde tek gelmiş, yürüyor görüyorum.. o zaman bir tek ben böyle değilim deyip teselli arıyorum... kim ister ki yalnız olmayı... Demekki bizi gerçekten seven kimse olmamış...
Hayat bir sahne bizler birer oyuncular gibi toplumun elimize tutuşturdukları rolleri ezberletti taaki bizler yanlizligimizda kendimizi bulana kadar onun için bizler sahneden indik Kendi dünyamıza bir sahne kurmak hayallerimizin içinde saklı farkında olmalı herşeyden önce kendimizin
@@A.A.6306bukowskinin güzel bir şiiri var oradan bir alıntı yapmak istiyorum Arıları ve Kelebekleri cezbeden bir çiçek olmak varken Kendimi bir bok parçası gibi görüyorum Bazı durumlar elde değil ama kadere bağlamakta doğru değil genelde tercihlerimizin getirdiği yolun sonundayiz Belki de ve son söz yine bukowskiden hayvanlara aşığım insanlarla problemlerin var
@@selamiergin2021 herşeyin aslında bir kader olduğunu bir gün anlayacaksınız, ben eminim.. İnanın o seçimlerde o kadere dahil... Dediğiniz gibi hayvanlar yalnızların dostu
@A.A.6306 benim durumum tamamıyla tercihlerimin getirdiği bir sonuç bazen yanlız olmaktan daha kötü durumlarda var içimizde ben en azından onları yaşamıyorum sadece hasret ve geçmişe özlem var içimde yani sonuç olarak ben sevdiklerim için gelecekleri için onlar üzerinde olan haklarimdan feragat ettim onların başka bir dünya sı benim baska bir dünyam var ait olduğum yerdeyim sonraların en sonundayiz endişe yok aslında huzurda Yok sadece yorgunum coook
İnsanlar tatmadığı duyguların özlemini çeker.Mesela evliysen yalnızlığı yalnızsan bir aile ortamı özlemini duyar.Hayatta her şeyin bir bedeli var.Mühim olan hangi bedele katlanabileceğin.Hayatta hangi yolu seçersen seç canını acıtacak dikenleri mutlaka olacaktır.
Ne güzel bir kanal. İzolasyon insanın kendine yapacağı en zalimce şey. İlişkiler ve insanlardan korktuğum için ben de kendi kalemi kurdum, ama bu insanı hasta eder. Seni çok iyi anlıyorum. Yardım alamamak zor bir durum, ama bunu farketmek ve dile getirmek bile dönüştürür. Gruplarla iş yapıp orada da kendini izole edebilirsin. Derin bir konu, kalbini ruhunu başka insanlara açma ve birlikte olabilme cesareti diliyorum bütün yalnızlara, kendime de.
Yanlızlığı, artı ve eksilerini ne kadar güzel özetlemişsin. Bende 40 oldum ve yalnızım, son bir iki yıldır dediğin gibi eksikliğini hissetmeye bende başladım, herşeyde olduğu gibi yaşayan bilir yada anlar bir durum. Ama yine herşeyde olduğu gibi çözümü bizde ve bakış açımızda, seninde dediğin gibi bu kadar yalnızlık yeter artık bende evlenmeliyim diyorsak, biraz bunun içinde çabalamak gerek.
Tek başına yaşamak isteyen arkadaşlar için bir de bir genç gözünden olayı anlatayım; Şuan denizle arasında sadece bir yol olan full deniz manzaralı 1+1 bir dairede, kedilerimle beraber yaşıyorum. Ben kendi evime çıktığımda henüz 20 yaşıma yeni girmiştim ve taşınma sebebim ağır aile sorunlarıydı. Sahibinden'e girip deniz manzaralı ev yazdım ve çıkan ucuz ama merkez yerlerden birine taşındım. Bilmediğim bir şehir, daha önce görmediğim bir yalnızlık ve psikolojik buhranımla birlikte yeni bir yaşantı kurunca çok mutlu olurum sanmıştım. İlk aylar gayet güzeldi kafam rahat çıkıp sahilde yürüyordum ama zaman geçtikçe yalnızlık psikolojik durumumu daha da kötü etkiledi. Kimsem yok, başta ailem olmak üzere herkes tarafından zarar gördüm diye düşünerek kendime zarar verme isteğimi tetikliyordum resmen. 2-3 haftada bir market alışverişine çıkmak dışında evden dışarıya adım bile atmadım. Freelance çalıştığım için evde kalmak kolay olur sanıyorken ağır bir depresyona girip işlerimi aksattım ve müşterilerimi kaybettim. Hayatım boyunca annem ve babam dahil olmak üzere kimseden 1 kuruş para istemedim ama param bitiyordu. Paramın biteceği gün (bu konuyu bilmemesine rağmen) annem sürpriz yapıp ziyaretime geldi ve bi kaç hafta ondan geçindim. Bunu anlatıyorum çünkü kurt olmak her zaman iyi değildir annem gelmeseydi belki haftalarca aç kalacaktım gururum yüzünden. Şimdi 21 yaşındayım ve 1 senedir alıştığım söylenemez. Bir tane bile arkadaşım yok ve sabah akşam evdeyim. Çoğu zaman çalışmıyorum da boş boş bilgisayara oturup "birazdan çalışacağım" diye kendimi kandırıyorum. Çok uzattım ama anlatmak istediğim şey şu; Psikolojik durumunuz kötüyse, sosyalleşmek istemiyor veya insanlardan nefret ediyorsanız tek başınıza eve çıkmak sizi daha kötü hale getirecektir. Hayatımdan memnunum, daha fazla para kazanıp kazanmamak benim seçimim ama yalnızlıktan memnun olduğum pek söylenemez. Benim gibi insanlara açık duyurudur, yalnız kalmadıkça yalnızlığın ne kadar zor olduğunu anlamak zormuş.
Yorumunuz iyi ki çıktı karşıma, size yakın yaşlardayım ve şu an eve çıkma isteğim oldukça yoğun. Fakat tek başıma olmak ne kadar süre bana iyi gelir bilmiyorum. Hep tek başıma bir şeyler yaptım bugüne kadar, arkadaşlarım vardı ama yalnızlık benim için tercihti. Bu durum bir zorunluluk olduğunda da aynı şekilde keyif verecek mi çok kararsızım. Sanırım bir süre daha düşünmem gerekecek. Hemen karar verilecek bir konu gibi durmuyor. Umarım içinde bulunduğunuz durumdan bir an önce çıkarsınız. Ve size kendinizi gerçekten iyi hissettiren şeylere sahip olursunuz. Hayatınızda başarılar dilerim :)
@@mrv0 İyi dilekleriniz için teşekkür ederim ve umarım sizin için de işler yolunda ilerler. Ben aile içi k*nlı bi kavganın sabahında taşınmaya karar vermiştim ve 2 gün içinde bilmediğim bir şehirde buldum kendimi. Bu süreçte öğrendiğim şeylerden işinizi kolaylaştırmak adına naçizane birkaç fikir vermek isterim. Öncelikle ailenizde benimki gibi sorunlar yoksa taşınsanız bile aynı şehirde kalmanız sizin için çok çok daha iyi olur. Bir gün işler ters gider ve işsiz kalırsanız en azından gidip bir tabak yemek yiyebileceğiniz bir ev olması içinizi çok rahatlatacaktır. Ayrıca taşınmadan önce gidip evi görmek çok önemli. 5 katlı bir binada oturuyorum ama binadaki tek kişi benim, apartmanda zil yok ve üst katım tam anlamıyla yağmalanmış. Bu benim için bir sorun değil ama tek yaşayan bir kadın için kimsenin olmadığını bildiği bir apartmanda gece ses duyması çok korkutucu olabilirdi. Son olarak umarım her şey istediğiniz gibi olur.
hayata bakış acınızı çok taktir ettim , sizi tebrik ediyorm .insanlar genelde hayatların başlangıcında kalabalık ortamlarda yaşıyorlar fakat yaşlanınca genelde yanlız kalıyorlar bu çok acı bir durum ama hayatınızın çok döneminde yanlız yaşadıysanız yaşlı oldugunuzda yanlız kalırsanız bu durum sizi okadarda rahatsız etmeyebilir , bu sebeple yanlızlıgın kötü bir durum olmadıgını düşünüyorum
30lu yaşlara doğru yaklaşırken 1+1 evime taşınalı 4-5 ay olmuşken ve tam bu duyguları zirvede yaşarken youtube algoritmasının 2 yıl önceki videoyu önüme çıkartma zamanlaması manidar :) ağzına sağlık insan bazı şeyleri kendine dahil itiraf etmekte zorlanan bir varlıkken böyle her duygunu her düşünceni şeffaf olduğu gibi konuşabilmek hiç kolay değil umarım hayatta aradığın mutluluğu yakalarsın. bir başına ya da bir başkasıyla :)
Bana göre bu çağın ihtiyacı içtenlik ve samimiyet. Hatta anahtar kelime doğrudan "samimiyet". Dolayısıyla keyifle izlediğim bir monolog oldu. Selamlar hocam.
Dostum 3 yil once paylasmissin ama... Olgun samimi dostane deneyimlerini paylasimlarin icin tesekkurler cok guzel olmus yuruyus yaparken bide samimi olmus... Agzina emegine saglik...👍
24 yaşındayım ve içe dönük bir mizacım var ve kendimi eğleyebilecek bir çok uğraşım var ama fark ettim ki içe dönük olduğum için bazı yeteneklere ve uğraşılara sahip olmuşum veya olabilmişim. Videodaki hisleriniz ve düşüncelerinizi paylaşıyorum, tek olmanın konforuna uzun süre sığınmış olsam da bu durumun beni daha mutsuz hissettirdiğini yadsıyamam ve paylaşımınızda olduğu gibi insanın kendi hislerine karşı dürüst olması çok önemli. Herhangi insani ilişkinin doğal olarak gelişeceği varsayımına kapılmayıp, hayatın her alanında olduğu gibi emek sarf etmek gerekiyor sanırım, teşekkürler
video ansızın önüme çıktı. Tesadüfler güzeldir denir. söylediklerinizi dinlemek ve bazı yalnızlık deneyimlerini elde edince insan, kalabalığa karışmak, yalnızlıktan kaçmaya çalışıyor. söyledikleriniz yerinde cümleler.
Yalnızlık biriyle beraber yaşadığında olan bazı sorumlulukları insandan alıyor ama tek başına bir evde yaşarken sürekli yalnız mı kalacağım korkusu beni kaplıyor. Bu düşünceden sıyrılmak çok zor. Sanki herkes isteniyormuş da sen kenarda kalmışsın gibi. Zihnim beni sürekli acındırıyor küçük düşürüyor. Bu sıralar sürekli bununla savaşıyorum. Elime kitap alıyorum veya birşeyler açıyorum izlemek için bir bakmışım bu düşüncelerle gözlerim dolmuş. İnsan bunlardan nasıl kurtulur? Kurtulmak diye bir şey var mı daha doğrusu bilemiyorum
Tamer bey , o kadar doğru tespitler yapmissiniz ki . Aynen öyle bir dönem yalnizlik , aile kurmama vs gibi konularda aklımıza girdiler.. baştan sona çok doğru bir video olmuş .. bu konuda daha çok video cekseniz keşke
1+1 de yıllardır yanlız yaşıyorum ve çok mutluyum. Yeri geliyor memlekette ailemle beraber vakit geçirip yaşıyorum, yine ayrı odam ve banyom var. Kisacası kafam rahat ve kimsenin kahrını ve problemini çekmek istemiyorum. Antalya'dan selamlar!... 😎🖐
"Bir insanın yalnız başına mutlu olması utanılacak bir şeydir." -Albert Camus. Üretimse üretim. En alası ortalama birliktelikler ile de üretilir, ki üretilmişi de var ve olacak da. Ortalamanın üstünde doğuştan statülere sahip değilsek, böylesine ayrıksı/münzevi yaşamlar acıdan başka bir şey getirmiyor. Eşyanın tabiatına ters. İnsanın kendine mazoşistçe verdiği zararlar yetmiyor gibi sevdiklerine de zarar veriyor. En bilinçli ebeveynlere sahip olunsa dahi, o insanlar çocuklarının bu tercih edilmiş yaşamlarından içten içe rahatsızdırlar, bu üzüntü ile geceyi noktalandırıyorlardır
Topluma en büyük kötülüğü yalnızlığı öven insanlar veya ideolojiler ben de 37 yaşıma kadar yalnız yaşadım ondan sonra başarısız bir evlilik deneyimi yaşadım ondan sonra 7 yıl sonra bir daha evlendim Ama gerçekten Ondan sonra da mutlu oldum Yalnızlık çok cazip gelse de hayatta birçok tadı kaçırıyorsunuz insanla bir şey paylaşmak çocuğunuzun yürüyüşünü görmek onun sesini duymak meğerse Çok keyifli çok zevkli şeyler Bekarlık gibi konfor alanınız fazla olmuyor ama aldığınız zevkler bu Konfor alanının çok çok üstünde oluyor oluyor Onun için arkadaşlara tavsiye ilişkilerinizde başarısız bile olsanız Tekrar deneyin mutlaka bir gün birisi çıkıyor karşınıza ve hayat Onunla paylaşmak gerçekten çok güzel
Samimi sohbetiniz için teşekkürler, bana çok iyi geldi, çünkü dediğiniz gibi insan belli bir aşamadan sonra bilgi bombardımanından bunalıp samimi sohbet arıyor. Uzun süreli yalnızlığı hiç deneyimlemedim ve hep merak etmişimdir. Ben sizin dediğiniz o çoluk çocuk akraba kalabalığı içinde yaşamaktan bıkmış durumdayım. Sanırım uzun süreli yalnızlık insan doğasına aykırı bir şey olsa da her yetişkin insan arada bir kaç gün de olsa yalnız kalmaya da ihtiyaç duyuyor. Bu arada 999 aboneniz vardı 1000 'e tamamladım :)
yaşamın her şeyiyle bir denge içerisinde olması gerektiğini savunuyorum, bununla kalmayıp acı deneyimlerle de bunu anlamış biriyim. 22 yaşına kadar dünyayı değiştirebileceğine inandırılmış / inanmış biriydim. müthiş derecede akademik ve mesleki başarı tanımlanmıştı sanki bana, en başarılı olmalıydım, lise sonuna kadar ufak tefek kötü notlarla eğitim hayatım iyiydi, ama içimde bir yerlerde benim için yaşamın değeri bu değildi sanki. eksikliğini hissettiğim tamamlanmamış duygular, deneyimler vardı. bize her şey aileden ve sonra çevreden geliyor onunla birlikte seçimlerimizle bir yerlerde bulunuyoruz ve onların sonuçlarını yaşıyoruz. yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum, kalabalıktaki yalnızlık bence yalnızlığın en iyi tanımı diyebilirim. çünkü sadece bulunduğunuz anın analizinde kalıyorsunuz ve hiçbir yere ait hissedemiyorsunuz. aslında yalnızlığın her türlüsünü de kalabalıktaki bir yalnızlık gibi düşünüyorum.. aslında hepimiz birbirimize muhtacız toplumun varlığını kabul etmek zorundayız. kendimizi soyutladığımızdan itibaren en derinlerimize iniyoruz. bu da belki yıllar boyu devam eden bir çeşit yalnızlığa bağımlı hale getiriyor bizi. bugün en yalnız insanım kimseye bağımlı değilim desek de, yaptığımız en ufak harekette başka insanların başka hayatların bir parmağı değmiş oluyor bile. yediğimiz yemeklerde, kullandığımız eşyalarda.. içimdekileri öyle yazmak istedim
Yalnızlık iyi bir şey değil arkadaşlar. Sosyal canlılarız. Tek başına insan depresyona girer. Yalnız yaşayan insanların depresyona yakalanma, intihar etme oranları çok daha yüksek. Tabi bu mutlaka herkeste böyle olacak diye bir şey yok ama doğamız böyle.
Çocukluğumdan beri sosyal ortamlara hep sonradan dahil olan kisi oldum.Yalniz kaldigimda kimseyi arama ihtiyaci hissetmezdim.30 lu yaslara kadar film,kitap,oyun vb sayesinde bos zamanlarimda bu konuyu hic dert etmemistim.Sonradan bu ihtiyac hasil olunca, arayacak kimseyi bulamamaktan cok kendime yabancilasmak yordu beni.Insanlar icin icgudusel olan bu davranislari,benim adeta rol yaparak sergilemem gerekti.
Teşekkürler. Zaten tek amacım samimi olmak. Bilgi vermek veya haklılığımı ispatlamak değil. İzleyen kişi söylediklerime katılsın veya katılmasın, o önemli değil; samimi bulsun yeter.
@@ertangilinsan en çok samimiyet ararken yalnız kalıyor, o kahvaltı masaları çok keyifli olsa da samimiyet olmadığında yalnızlık hissi hep baki. Karşı tarafın kendi olma cesareti olmadığı sürece yanınızda olsa bile ulaşmanız mümkün olmuyor. Harika bir video teşekkür ederim. 👏💐
Samimi ,içten bir video ...evlenmeden önce bir kaç yıl yalnız yaşamak bir çok farkındalık ,deneyim ve yetenek kazandırıyor,sorumluluk mecburen gelişiyor ,ailenizin size sunduklarının aslında hiçde yabana atılmayacak bir konfor oldugunu anlıyorsunuz .Bu süreçte gezip eğlenip asıl yetişkin yaşamına hazırlanmak lazım ,evlilik ,aile düzenine .Her şeyin bir zamanı var hayatın bu takvimine uymak lazım ,huzurlu bie aileden gelmeyenler bundan kaçmak istiyor ama huzurlu bir aile kurulabilirse çok büyük bir itici güç oldugunu düşünüyorum .
Bir fıkra vardı ya. Hani Fransız, Alman, ingiliz ve Temel... Herkes en çok istediğini söylüyordu, Temel miydi, O'na gelince herkes kendisinde olmayanı ister diyordu. Gerçekten de insan bekarken-yalnızken böyle garip şekilde evlilere ve çocuklu ailelere "Ahh ah, Lan acaba ben yanlış mı yapıyorum?" diyor. Evliysen de bekarları görünce "Yahu ne halt ettik, 2 çocuk bunların okulu vb. maddi yanını geç(geçebilirsen) bir de manevi ve vicdani yeterlilik ve sorumlulukları. Yetmez artık babasın sosyal sorumlulukları, artık asla dinlenemezsin hatta öyle ki çocukların için icabında büyük risklere bile girebilirsin!..Yoksa, asgari ücretle 2 çocuğa bakmak "imkansız". Ancak ana-babadan ev kalmış olacak da, kendi evinde orutan bir aileysen bir nebze. Fakat bekar adam 2 çocuklu evin hem duygusal hem de maddi giderlerini karşılamak gibi bir derdi asla olmayacak. Sadece bunun için bile bekarlık müthiş bir ruhsal huzur verir. Yapmayın ! Bir evladını yokluğa ve olabilen kadar yoksulluğa razı ederek yaşatacak olan bir babanın bugün millete "kuru fasulye yiyin", "bor-ziyon'larınızı ufaltın", "az yiyen çok yaşar" gibi laflar diyenlerden ne farklı kalır? Evladınıza size şunu mu diyeceksiniz yani "Yavrum bak biz fakiriz ama fakir olduğumuz için 500 sene erken cennete gitcez yaa". Fakat insanda böyle bir piskoloji var. Tek başına zorlukları göğüslemek yerine "Tilki giremediği mağaraya kuyruğuna çalı bağlayıp girermiş" sözünde de olduğu gibi "Abi ben bir kadının + 1-2-3 de çocuk yapayıp ve hepimiz birlikte daha beter fakir bir hayatta sürünerek yaşayıp birbirimize destek olalım" ruh haline düşüyor herhalde. Bugün yoksulluk sınırı ne? 62.000 TL. Onu sen çocuklu bir ailede karı+koca = 80.000 TL. kazanmıyor ise birilerine muhtaçtır diye bak. Yani ya anne-babalarından falan destek alıp yaşıyordur ya mecbur anne-babalardan birisi ile aynı evde yaşayıp masrafları düşürerek yaşıyorlardır.
İstanbul 'dan sonra Yalova Çiftlikköy 'de tekbaşıma yaşıyorum. 10 yıl önce ayrıldım... Ama yanlız değilim , arkadaşlarım dostlarım kedilerim ile huzurluyum mutluyum. Allah kimseye muhtaç etmesin İnşallah . 😊
Her ne kadar bazı insanların kişilik özelliklerinde yalnızlığa yatkınlık ağır bassa da belirli bir yerden itibaren aitlik ihtiyacı da kendini gösteriyor. Dert anlatma, dert dinleme, tavsiye alma gibi etkileşimlerin olabilmesini arıyor insan. Evde ne söylediğinden bağımsız olarak bir ilave ses olması bile yeterli olabiliyor genelde. Ama bu etkileşim kişinin kendine ait alanını daralttikca bu sefer yine yalnızlık ihtiyacı başlıyor. İkisinin dengeli olduğu bir sosyal ilişki ağı kurabilmek çok kolay olmasa da huzurlu bir yaşamın yöntemi gibi görünüyor
38’im ve ensesi kalın olanlardanım.Çocukluğumdan beri böyle bu.Umarım kırkımdan sonra sizin gibi düşünmeye başlamam.Ya da belki sizin gibi düşünmem hayrıma olur.İyi ki izledim.Resmen aydınlandım.Bu kadar içten ve yalın anlattığınız için teşekkürler 🙏
zaten bunu düşünüyordum son yıllarda ama videoyu izlerken de geleceği kafamda simüle ettim. ben yüksek bir ihtimalle yalnız yaşayacağım ve hayatımda önemli bir gelişme olduğunda telefona sarılıp anlatacağım seviyede bir arkadaşım olmayacak
Biraz yalnızlık övülmüş,biraz yerilmiş. Benim anladığım her zaman insan bulunduğu ortamdan şikayet eder , evli olsa evlilikten yalnız olsa yalnızlıktan .
Yaşanmışlık hayat deneyimidir gerçektir. Her birimiz ayrı mizaçlarda yaratıldık ve yaşamımızı mizaçlarımıza göre deneyimliyoruz, mizaçlarımıza göre de olumlu ya da olumsuz yaşam bize öğretiyor. Bu da gerekli ve değerlidir önemli olan yaşamdan zevk almak ve yaşamak değerler katmak üretmek, yalnız bile olsak insanlara faydalı olabilmek.
Nüfus artışının önlenmesi bakımından faydalıdır yalnızlık. Evlilik eğitimsizler ve fakirler için zorunluluktur. Hayvanlar aleminde aile yaşamı, sosyal gruplaşma nasıl beslenme ve güvenlik için gerekliyse, insanlar için de böyle. Zenginler sanırım çocuk yapayım da malım devlete kalmasın veya gelenek bunu gerektiriyor diye evleniyor. İnsanlar yaşlanınca bana kim bakacak diye düşünüyor. Huzurevi, yaşlı bakimevi ve benzeri kuruluşlar çoğalsa, insanlar yaşlılığında ne yapacağını düşünmese evlenmez diye düşünüyorum.
50 yaşındayım. 2 evlilik yaptım 5 çocuğum var. İlk evlilik cahillik ikincisi aptallıktı... iknciden de ayrıldım. 9 aydır (kısa süreli birliktelikleri saymazsak ) yalnız yaşıyorum. Hayat varmış....
çiftlerin tamamı mutsuz, seviyorsan kendi ihtiyaçlarını karşılayabiliyorsan yalnızlık en güzeli, şahsen ben yalnız yemek yemeyi daha çok seviyorum, yalnızlıktan kastım sosyalleşmemek değil evlenmemek, evlilik akdi her şeyi mahvediyor
İçinizi karartmak istemem ama; Alie kurmayan her birey bu hayatta yalnızdır.Arkadaşlıkmış,akrabalıkmış,sevgiliymiş bunlar çok boş şeyler.Kardeş bile aile kurunca, seni terkediyor.Annen babanda bir gün göçüp gidecek ve yalnız kalacaksın.Bu yüzden evlenip aile kurmak,bir eş ,bir çocuk insanı hayata bağlıyor.
Yalnızlık sorun değilde o 1+1 eviniz yazın çok sıcak kışın çok soğuk olursa bırakabilirsiniz o yüzden çıkacağınız evin sağı solu önü arkası dolu olmalı (evler olmalı yani)
Sadece yalnızların , küskünlerin , psikolojisi bozuk insanların , olduğu bir platform kurmayı düşünüyorum . Yalnızlıkta kaybolan insanların birbirini bulması lazım
1+1 ev aşırı sığ bir istek ama aklıma şu da geliyor aile evinde ünide yurtta veya öğrenci evinde nasıl mutsuzsa artık bir evde yalnızlık hayal ediyorlar
Söylediklerinin tamamına katılmıyorum ama düşüncelerini samimi bir şekilde anlattığın için teşekkürler. Farklı yaşasaydın şimdikinden daha mutlu mu olacaktın? Bence bunu cevaplamak zor.
3 yildir yalniz yaşıyorum.Annem babam ayri ve biraz da bu sorunlardan kactim.Simdilerde yaslanan annemin 'eve dön' deyişi beni cok düşündürüyor.Belki sayili zamanlarimiz var ve genelde ayri geciyor.Tekrar birlikte yasayip aileme karsi gelecekte duyacağım vicdan azabinin onune mi geçsem yoksa bir kere kendi yolumu cizmisken devam mi etsem bilmiyorum.Yalnizliktan kafayi yemekten korkmaya basladim.
asla geri dönme ama onları yanlız bırakma ara sor gittiğin zaman 1 2 gün kal ama temelli kalma yaşın kaç bilmiyorum ama 35 yaşındayım o hatayı yaptım çok pişmanım
Anlattıkların bana o kadar çok benziyor ki. Bende kırklı yaşlarımdayım. Evlilik ve çocuk yapsaymışımda olurmuş diyorum şuan. Mutluluklar çoğaldıkça çoğalır azaldıkça azalır. Paylaştıkça büyürsün. Kendine döndükçede küçülür azalırsın. Ama hayat zor. Ekonomi zor insanlar zor
Genelde bu yaşlara tekabül eder yalnızlığın insana battığı…benim de o yaşlarda tüm kız arkadaşlarım tek tek terk etmişti beni ya da ben onlar😏 Eğer bu dönemi yara bere almadan atlatırsan 50’lerde yavaşlar.. Herşeyin iyi ve kötü tarafları vardır ve bu çok görecelidir. Şuan böyle hissediyorsan senin de gerçeğin odur. Bence halısaha maç teklifi harika bir fikir..😅 Günün sonunda şuna bakılmalı; Eğlendin mi? Ve eğlendirdin mi! Ama sırf yalnız olmamak adına da uyumlamamadığın insanlarla olmanı tavsiye etmem.
Bu vidyo karşıma niye çıktı bilmiyorum ama ben de birkaç kelam etmek isterim. Yakında 32 yaşına basacağım. Ben de 18 yaşımdan beri yalnız yaşıyorum. Yıllar içerisinde fark ettim ki çocukluğumdan beri etrafımızdaki insalar bize hep bir yükmüşüz gibi davranmış ve bunu da çeşitli yollarla telkin etmişler. Ben de hep bu varsayımla yıllardır kimsenin sırtına " yük " olmamaya, kendi göbek bağımı kendim kesmeye çok gayret ettim. Aynı sizin de dediğiniz gibi bunun da matah bir şeyolduğunu düşündüm. Sonra bi gün bi kaza geçirip ayağımı kırdım. Bir musibet bin nasihat diyelim, bu vesileyle yalnızlığın o kadar da iyi bir şey olmadığını çok güzel anladım. Sadece fiziksel ihtiyaçların karşılanması için değil, birinin seni arayıp geçmiş olsun demesinin bile ne kadar iyi bir şey olduğunu anlıyor. Kendi kendimizi içine sürüklediğimiz bu sarmaldan ancak başımıza böyle bir şey gelince çıkmak istiyoruz sanırım. İnsan evde kendi yemeğini kendi yapabilir, ama biriyle beraber yemenin keyfi ayrıdır, tek başına tatil yapabilir elbette. Ama yanında biriyle yapmanın keyfi ayrı bir şeymiş. Kendine vay efendim ben içe dönük bir insanım yok ben tek tabancayım diyerek kendimizi kandırmayalım. Kendimize biraz insan olma payı verelim, hata da yapsak sosyalleşmeye ve diğer insanlara da hayatımızda alan açmaya gayret gösterelim. Hayat gerçekten böyle daha keyifli oluyor. Yeter ki deneyin, hayatın insanı nerden yakalayacağı hiç belli olmaz. Bir kere denersin olmaz 3. de olur belki 5. de olur. İnsanın acıdan ve sorumluluktan kaçarak ulaşabileceği bir şey yok bence.
Tinin Aklın yalnızlığa ihtiyacı vardır. Ama irfan sosyal hayata çıkınca oluyor. Modern dünya da yalnızlık kaçınılmaz. Ama belirli bir yaştan sonra yalnızlık ve sosyal hayatı dengelemeli.
Ben de yalnız yaşıyorum. 2 sene 3 ay önce yaşadığım olaydan ötürü kaybetme korkum tetiklendi. Bu, annemle kurduğum sağlıklı olmayan bağdan kaynaklanıyormuş (Kaygılı Bağlanma). 3 ay kan kusmuştum. Kilo verdim. Hiç unutmam. O günden beri evde günlerce kalmak ve dışarı çıkmamak beni boğuyor. Evet, insan yalnız kalmayı bilmeli ama yalnızlığın esiri olmamalı. Aile kurmak, üremek ve bir erkek olarak eşimin ve çocuklarımın sorumluluğunu almak günümüz şartlarında zor da olsa doğal bir durum. Bu da kendimi daha yeterli hale getirmeye itiyor eni ve daha çok çalışıyorum. Yalnız kalmak bana bunu öğretti.
Yanlız hissetmen ve yanlızlık babında kötü hissetmene verdiğin iki örnek özden bi kötü hissediş olmamakla beraber kıyasi bir bakış ile o anki kıyas ile bilincinin elde ettiği sonuç. Yani özü ve hakikati elbette yansıtmıyor. Tam tersi durumlar için de yapılabilecek bir kıyas.
İletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte, insanlar daha geniş bir sosyal çevreye ulaşabiliyor ve bu da beklentilerini artırıyor. Daha iyi biri bulma umuduyla mevcut ilişkileri bitiriyor kimse kimseye tahammül etmiyor. Eş ve çocuklar merhametli değilse ölmeni beklerler. Yoğun bakim hasta yakınlarını tanıdıkça her insan yanlizmis dersiniz güclü olun kabullenin kaybiniz yok. Olumsuz yorumlara biraz cevap
45 yaşındayım, 18 yaşında ailemden ayrıldım. O gün bugündür yalnız ve mutluyum. Tek başıma konsere de giderim, sinemaya da giderim, hatta en büyük zevkim tek başına piknik yapmak. Gayette mutluyum yalnızlığımla.
Aynı şekilde,yıllardır tek yaşarım. Rusya’da Sibirya’da da yaşadım taşındım oradaki insanları tanıdım, Avrupa’da da yaşadım. Şimdiki hedefim Asya’nın nezih insanlarıyla tanışmak orda yaşamak..
Yaş geçince maalesef kötü
Belli bir saatten sonra şöyle güzel bir kıyı kasabasında bı kaave ya hu içelim diyeceğin birini arıyorsun geç oldu ama 😁
yanlız yasayan ınsan yıkılmaz Allahın ıznıyle
@mertcancelikay06 o da bir yere kadar NET !
Dışarda kar yagiyo videonun yayınlanmasının üzerinden 2 yıl geçmiş bugün niye ne şekilde karşıma çıktı bilmiyorum da hoş samimi bı video olmuş sohbet tadında eyvallah inşallah halin keyfin iyidir bugünlerde ....
Aynen, acaba neden
+1
Evrenden mesaj mi bu video bana. 2 sene once paylasilmis bir video, ve simdi karsima cikiyo. Ozamanda soguk hava simdide soguk hava. Bende tam yanlizligimi dusunuyordum😊
Dijital ikiz kavramı. Google bizi bizden yi bilir
senin düşündüğünün aynısını bende düşündüm şimdi çıktı karşıma ve yalnızım 😢
Uzun zaman sonra karşılaştığım en içten videoydu. İçtenliğiniz daim olsun.
Çiftlerin çoğunluğu mutsuz.Mutsuz olacağıma , yalnız olmayı tercih ettim.
Sen mutsuz olduğun için genelide mutsuz görüyosun iyiki ailem var yalnız yaşamıyorum tavsiye ederim
@sampiyonboksor3221 Hocam , masallah ne guzel.Allah mutluluğunuzu daim etsin.Bi yastıkta kocayin insallah.Tabiki herkes için söyleyemeyiz.
Evet, daha ne detaylar var konuşulması gereken. Öyle "Evlendik + mutluyuz" diye bir denklem yok, ancak cicim ayları olabilir ki o da en fazla 7-8 ay. Hele bir de 1 yıldan sonra falan çocuk yaparsanız var ya, karınız bir de çocuğunuza ana oluyor ve karınız(eşiniz, hayatınızı paylaştığınız) olmaktan da çıkıyor. Vallahi resmen çıkıyor ve sanki "Sosyal çevrede evde kalmış olmamak için avlanmış bir erkekmişim, kadın çocuğu da yaptı beni kendi gelirimle, kendi evimde daha beter bir yalnızlık içinde bıraktı" diye de düşündürebilir. Ben çoook dinledim anne, teyze ve arkadaşlarımın annelerinden böyle "Erkek milleti de sapık anam yaa her zaman sevişmek istiyor" gibisinden üstü kapalı yada açık sözler. Sonra bizzat yaşayınca idrak ediyorsunuz ki bunların dediği haaa işte buymuş. Bunun da toplumsal bir yanlış inanış ve kültüre dayandığını düşünüyorum. Bu ülkede konuşulması zor konular ama şöyle diyeyim umarım yanlış anlaşılmam. Doğduğumuz günü kutlamasını biliyoruz ama olay kendimize geldiğinde ise cinsellik çok ayıp ve hatta iğrenç, hatta "Herif sapık, hep sevişmek istiyor" bile diyorlar işte! Oysa şimdi tüm Dünya'da siyasiler vatandaşlarından o sapıkça şeyi yaparak üremelerini, en az 3 çocuk yapmalarını falan istiyorlar! Haydi deyiverin gari Avrupa ülkelerinin liderlerine şimdi "Vay sapıklar, bak milletinden neler yapmasını istiyorlar"
Ne güzel ifade etmişsiniz... Video tesadüfen karşıma çıktı. Böyle yorum yazmak da hiç adetim değildir ama bir dostla sohbet havasında izledim... Samimiyetiniz için teşekkürler...
Özgüveninize hayran kaldım. Gayet düzgün bir dille düşüncelerinizi anlatmanız takdire şayan.
Başkasıyla gelen mutluluk, başkasıyla gider. Yaşasın yüce yalnızlığım
59 yaşındayım.. (Boşandım 30 yaşında) 2013 yılında annem ölünceye kadar öyle böyle idare ettim. Annem öldükten sonra çok yalnızlaştım. Ama 2 tane kedim var, onlarla avunuyorum.. Kader böyleymiş. Bende mesela tatile denize gidince bakıyorum, ben yapayalnız, zavallı. Ama bazen de bir bakıyorum, bazı turistlerde tek gelmiş, yürüyor görüyorum.. o zaman bir tek ben böyle değilim deyip teselli arıyorum... kim ister ki yalnız olmayı... Demekki bizi gerçekten seven kimse olmamış...
Hayat bir sahne bizler birer oyuncular gibi toplumun elimize tutuşturdukları rolleri ezberletti taaki bizler yanlizligimizda kendimizi bulana kadar onun için bizler sahneden indik Kendi dünyamıza bir sahne kurmak hayallerimizin içinde saklı farkında olmalı herşeyden önce kendimizin
@@A.A.6306bukowskinin güzel bir şiiri var oradan bir alıntı yapmak istiyorum Arıları ve Kelebekleri cezbeden bir çiçek olmak varken Kendimi bir bok parçası gibi görüyorum Bazı durumlar elde değil ama kadere bağlamakta doğru değil genelde tercihlerimizin getirdiği yolun sonundayiz Belki de ve son söz yine bukowskiden hayvanlara aşığım insanlarla problemlerin var
@@selamiergin2021 herşeyin aslında bir kader olduğunu bir gün anlayacaksınız, ben eminim.. İnanın o seçimlerde o kadere dahil... Dediğiniz gibi hayvanlar yalnızların dostu
@A.A.6306 benim durumum tamamıyla tercihlerimin getirdiği bir sonuç bazen yanlız olmaktan daha kötü durumlarda var içimizde ben en azından onları yaşamıyorum sadece hasret ve geçmişe özlem var içimde yani sonuç olarak ben sevdiklerim için gelecekleri için onlar üzerinde olan haklarimdan feragat ettim onların başka bir dünya sı benim baska bir dünyam var ait olduğum yerdeyim sonraların en sonundayiz endişe yok aslında huzurda Yok sadece yorgunum coook
önemli olan kendinizle mutlu olabilmek
İnsanlar tatmadığı duyguların özlemini çeker.Mesela evliysen yalnızlığı yalnızsan bir aile ortamı özlemini duyar.Hayatta her şeyin bir bedeli var.Mühim olan hangi bedele katlanabileceğin.Hayatta hangi yolu seçersen seç canını acıtacak dikenleri mutlaka olacaktır.
Yalnızlık kaçınılmazsa tadını çıkar... "
bak işte bu çok doğru....
🙏👍
Ne güzel bir kanal. İzolasyon insanın kendine yapacağı en zalimce şey. İlişkiler ve insanlardan korktuğum için ben de kendi kalemi kurdum, ama bu insanı hasta eder. Seni çok iyi anlıyorum. Yardım alamamak zor bir durum, ama bunu farketmek ve dile getirmek bile dönüştürür.
Gruplarla iş yapıp orada da kendini izole edebilirsin. Derin bir konu, kalbini ruhunu başka insanlara açma ve birlikte olabilme cesareti diliyorum bütün yalnızlara, kendime de.
Yanlızlığı, artı ve eksilerini ne kadar güzel özetlemişsin. Bende 40 oldum ve yalnızım, son bir iki yıldır dediğin gibi eksikliğini hissetmeye bende başladım, herşeyde olduğu gibi yaşayan bilir yada anlar bir durum. Ama yine herşeyde olduğu gibi çözümü bizde ve bakış açımızda, seninde dediğin gibi bu kadar yalnızlık yeter artık bende evlenmeliyim diyorsak, biraz bunun içinde çabalamak gerek.
Tek başına yaşamak isteyen arkadaşlar için bir de bir genç gözünden olayı anlatayım; Şuan denizle arasında sadece bir yol olan full deniz manzaralı 1+1 bir dairede, kedilerimle beraber yaşıyorum. Ben kendi evime çıktığımda henüz 20 yaşıma yeni girmiştim ve taşınma sebebim ağır aile sorunlarıydı. Sahibinden'e girip deniz manzaralı ev yazdım ve çıkan ucuz ama merkez yerlerden birine taşındım. Bilmediğim bir şehir, daha önce görmediğim bir yalnızlık ve psikolojik buhranımla birlikte yeni bir yaşantı kurunca çok mutlu olurum sanmıştım. İlk aylar gayet güzeldi kafam rahat çıkıp sahilde yürüyordum ama zaman geçtikçe yalnızlık psikolojik durumumu daha da kötü etkiledi. Kimsem yok, başta ailem olmak üzere herkes tarafından zarar gördüm diye düşünerek kendime zarar verme isteğimi tetikliyordum resmen. 2-3 haftada bir market alışverişine çıkmak dışında evden dışarıya adım bile atmadım. Freelance çalıştığım için evde kalmak kolay olur sanıyorken ağır bir depresyona girip işlerimi aksattım ve müşterilerimi kaybettim. Hayatım boyunca annem ve babam dahil olmak üzere kimseden 1 kuruş para istemedim ama param bitiyordu. Paramın biteceği gün (bu konuyu bilmemesine rağmen) annem sürpriz yapıp ziyaretime geldi ve bi kaç hafta ondan geçindim. Bunu anlatıyorum çünkü kurt olmak her zaman iyi değildir annem gelmeseydi belki haftalarca aç kalacaktım gururum yüzünden. Şimdi 21 yaşındayım ve 1 senedir alıştığım söylenemez. Bir tane bile arkadaşım yok ve sabah akşam evdeyim. Çoğu zaman çalışmıyorum da boş boş bilgisayara oturup "birazdan çalışacağım" diye kendimi kandırıyorum. Çok uzattım ama anlatmak istediğim şey şu; Psikolojik durumunuz kötüyse, sosyalleşmek istemiyor veya insanlardan nefret ediyorsanız tek başınıza eve çıkmak sizi daha kötü hale getirecektir. Hayatımdan memnunum, daha fazla para kazanıp kazanmamak benim seçimim ama yalnızlıktan memnun olduğum pek söylenemez. Benim gibi insanlara açık duyurudur, yalnız kalmadıkça yalnızlığın ne kadar zor olduğunu anlamak zormuş.
Yorumunuz iyi ki çıktı karşıma, size yakın yaşlardayım ve şu an eve çıkma isteğim oldukça yoğun. Fakat tek başıma olmak ne kadar süre bana iyi gelir bilmiyorum. Hep tek başıma bir şeyler yaptım bugüne kadar, arkadaşlarım vardı ama yalnızlık benim için tercihti. Bu durum bir zorunluluk olduğunda da aynı şekilde keyif verecek mi çok kararsızım. Sanırım bir süre daha düşünmem gerekecek. Hemen karar verilecek bir konu gibi durmuyor. Umarım içinde bulunduğunuz durumdan bir an önce çıkarsınız. Ve size kendinizi gerçekten iyi hissettiren şeylere sahip olursunuz. Hayatınızda başarılar dilerim :)
@@mrv0 İyi dilekleriniz için teşekkür ederim ve umarım sizin için de işler yolunda ilerler. Ben aile içi k*nlı bi kavganın sabahında taşınmaya karar vermiştim ve 2 gün içinde bilmediğim bir şehirde buldum kendimi. Bu süreçte öğrendiğim şeylerden işinizi kolaylaştırmak adına naçizane birkaç fikir vermek isterim. Öncelikle ailenizde benimki gibi sorunlar yoksa taşınsanız bile aynı şehirde kalmanız sizin için çok çok daha iyi olur. Bir gün işler ters gider ve işsiz kalırsanız en azından gidip bir tabak yemek yiyebileceğiniz bir ev olması içinizi çok rahatlatacaktır. Ayrıca taşınmadan önce gidip evi görmek çok önemli. 5 katlı bir binada oturuyorum ama binadaki tek kişi benim, apartmanda zil yok ve üst katım tam anlamıyla yağmalanmış. Bu benim için bir sorun değil ama tek yaşayan bir kadın için kimsenin olmadığını bildiği bir apartmanda gece ses duyması çok korkutucu olabilirdi. Son olarak umarım her şey istediğiniz gibi olur.
hayata bakış acınızı çok taktir ettim , sizi tebrik ediyorm .insanlar genelde hayatların başlangıcında kalabalık ortamlarda yaşıyorlar fakat yaşlanınca genelde yanlız kalıyorlar bu çok acı bir durum ama hayatınızın çok döneminde yanlız yaşadıysanız yaşlı oldugunuzda yanlız kalırsanız bu durum sizi okadarda rahatsız etmeyebilir , bu sebeple yanlızlıgın kötü bir durum olmadıgını düşünüyorum
30lu yaşlara doğru yaklaşırken 1+1 evime taşınalı 4-5 ay olmuşken ve tam bu duyguları zirvede yaşarken youtube algoritmasının 2 yıl önceki videoyu önüme çıkartma zamanlaması manidar :) ağzına sağlık insan bazı şeyleri kendine dahil itiraf etmekte zorlanan bir varlıkken böyle her duygunu her düşünceni şeffaf olduğu gibi konuşabilmek hiç kolay değil umarım hayatta aradığın mutluluğu yakalarsın. bir başına ya da bir başkasıyla :)
Bana göre bu çağın ihtiyacı içtenlik ve samimiyet. Hatta anahtar kelime doğrudan "samimiyet". Dolayısıyla keyifle izlediğim bir monolog oldu. Selamlar hocam.
Sağolasın dostum.
Ne güzel bir anlatıydı, tesadüfen çıktı karşıma.. Ağzına sağlık evlat, budur..
Dostum 3 yil once paylasmissin ama... Olgun samimi dostane deneyimlerini paylasimlarin icin tesekkurler cok guzel olmus yuruyus yaparken bide samimi olmus... Agzina emegine saglik...👍
24 yaşındayım ve içe dönük bir mizacım var ve kendimi eğleyebilecek bir çok uğraşım var ama fark ettim ki içe dönük olduğum için bazı yeteneklere ve uğraşılara sahip olmuşum veya olabilmişim.
Videodaki hisleriniz ve düşüncelerinizi paylaşıyorum, tek olmanın konforuna uzun süre sığınmış olsam da bu durumun beni daha mutsuz hissettirdiğini yadsıyamam ve paylaşımınızda olduğu gibi insanın kendi hislerine karşı dürüst olması çok önemli.
Herhangi insani ilişkinin doğal olarak gelişeceği varsayımına kapılmayıp, hayatın her alanında olduğu gibi emek sarf etmek gerekiyor sanırım, teşekkürler
Geleceğim hakkındaki fikirlerimin ve planlarımın olgunlaştığını hissettim sayende. Teşekkürler
video ansızın önüme çıktı. Tesadüfler güzeldir denir. söylediklerinizi dinlemek ve bazı yalnızlık deneyimlerini elde edince insan, kalabalığa karışmak, yalnızlıktan kaçmaya çalışıyor. söyledikleriniz yerinde cümleler.
Yalnızlık biriyle beraber yaşadığında olan bazı sorumlulukları insandan alıyor ama tek başına bir evde yaşarken sürekli yalnız mı kalacağım korkusu beni kaplıyor. Bu düşünceden sıyrılmak çok zor. Sanki herkes isteniyormuş da sen kenarda kalmışsın gibi. Zihnim beni sürekli acındırıyor küçük düşürüyor. Bu sıralar sürekli bununla savaşıyorum. Elime kitap alıyorum veya birşeyler açıyorum izlemek için bir bakmışım bu düşüncelerle gözlerim dolmuş. İnsan bunlardan nasıl kurtulur? Kurtulmak diye bir şey var mı daha doğrusu bilemiyorum
Kafaya takmama ile ilgili yazılar oku.
Tamer bey , o kadar doğru tespitler yapmissiniz ki . Aynen öyle bir dönem yalnizlik , aile kurmama vs gibi konularda aklımıza girdiler.. baştan sona çok doğru bir video olmuş .. bu konuda daha çok video cekseniz keşke
1+1 de yıllardır yanlız yaşıyorum ve çok mutluyum. Yeri geliyor memlekette ailemle beraber vakit geçirip yaşıyorum, yine ayrı odam ve banyom var. Kisacası kafam rahat ve kimsenin kahrını ve problemini çekmek istemiyorum. Antalya'dan selamlar!... 😎🖐
"Bir insanın yalnız başına mutlu olması utanılacak bir şeydir." -Albert Camus.
Üretimse üretim. En alası ortalama birliktelikler ile de üretilir, ki üretilmişi de var ve olacak da.
Ortalamanın üstünde doğuştan statülere sahip değilsek, böylesine ayrıksı/münzevi yaşamlar acıdan başka bir şey getirmiyor. Eşyanın tabiatına ters. İnsanın kendine mazoşistçe verdiği zararlar yetmiyor gibi sevdiklerine de zarar veriyor. En bilinçli ebeveynlere sahip olunsa dahi, o insanlar çocuklarının bu tercih edilmiş yaşamlarından içten içe rahatsızdırlar, bu üzüntü ile geceyi noktalandırıyorlardır
Samimiyetiniz ve içtenliğiniz için teşekkürler.
Teşekkürler Tamer bey çok samimi çok hoş bir video olmuş devamı gelir inşallah
Topluma en büyük kötülüğü yalnızlığı öven insanlar veya ideolojiler ben de 37 yaşıma kadar yalnız yaşadım ondan sonra başarısız bir evlilik deneyimi yaşadım ondan sonra 7 yıl sonra bir daha evlendim Ama gerçekten Ondan sonra da mutlu oldum Yalnızlık çok cazip gelse de hayatta birçok tadı kaçırıyorsunuz insanla bir şey paylaşmak çocuğunuzun yürüyüşünü görmek onun sesini duymak meğerse Çok keyifli çok zevkli şeyler Bekarlık gibi konfor alanınız fazla olmuyor ama aldığınız zevkler bu Konfor alanının çok çok üstünde oluyor oluyor Onun için arkadaşlara tavsiye ilişkilerinizde başarısız bile olsanız Tekrar deneyin mutlaka bir gün birisi çıkıyor karşınıza ve hayat Onunla paylaşmak gerçekten çok güzel
çok iyi geldi videonuz teşekkür ederim.Hayat,tercihlerden ibarettir.Bunu tercih ettik iyisiyle kötüsüyle başımızın üstüne :)
Son günlerde izleyenler için bu videonun durup dururken karşısına çıkması çok tuhaf
Çok güzel harika bir içerik paylaşım samimiyet ve içtenlik için teşekkür ederim. Bir kitap okumuş kadar oldum
Çok güzel konuşuyorsun kesinlikle realist ve içerisinde Polyana barındırmayan gerçekçi bir bakış açısı .
Bu video dan çok şey öğrendim ve çok etkilendim ,çok samimi bir şekilde yaşadıklarını anlatmış ❤
Samimi sohbetiniz için teşekkürler, bana çok iyi geldi, çünkü dediğiniz gibi insan belli bir aşamadan sonra bilgi bombardımanından bunalıp samimi sohbet arıyor. Uzun süreli yalnızlığı hiç deneyimlemedim ve hep merak etmişimdir. Ben sizin dediğiniz o çoluk çocuk akraba kalabalığı içinde yaşamaktan bıkmış durumdayım. Sanırım uzun süreli yalnızlık insan doğasına aykırı bir şey olsa da her yetişkin insan arada bir kaç gün de olsa yalnız kalmaya da ihtiyaç duyuyor. Bu arada 999 aboneniz vardı 1000 'e tamamladım :)
yaşamın her şeyiyle bir denge içerisinde olması gerektiğini savunuyorum, bununla kalmayıp acı deneyimlerle de bunu anlamış biriyim. 22 yaşına kadar dünyayı değiştirebileceğine inandırılmış / inanmış biriydim. müthiş derecede akademik ve mesleki başarı tanımlanmıştı sanki bana, en başarılı olmalıydım, lise sonuna kadar ufak tefek kötü notlarla eğitim hayatım iyiydi, ama içimde bir yerlerde benim için yaşamın değeri bu değildi sanki. eksikliğini hissettiğim tamamlanmamış duygular, deneyimler vardı. bize her şey aileden ve sonra çevreden geliyor onunla birlikte seçimlerimizle bir yerlerde bulunuyoruz ve onların sonuçlarını yaşıyoruz. yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum, kalabalıktaki yalnızlık bence yalnızlığın en iyi tanımı diyebilirim. çünkü sadece bulunduğunuz anın analizinde kalıyorsunuz ve hiçbir yere ait hissedemiyorsunuz. aslında yalnızlığın her türlüsünü de kalabalıktaki bir yalnızlık gibi düşünüyorum.. aslında hepimiz birbirimize muhtacız toplumun varlığını kabul etmek zorundayız. kendimizi soyutladığımızdan itibaren en derinlerimize iniyoruz. bu da belki yıllar boyu devam eden bir çeşit yalnızlığa bağımlı hale getiriyor bizi. bugün en yalnız insanım kimseye bağımlı değilim desek de, yaptığımız en ufak harekette başka insanların başka hayatların bir parmağı değmiş oluyor bile. yediğimiz yemeklerde, kullandığımız eşyalarda.. içimdekileri öyle yazmak istedim
Yalnızlık iyi bir şey değil arkadaşlar. Sosyal canlılarız. Tek başına insan depresyona girer. Yalnız yaşayan insanların depresyona yakalanma, intihar etme oranları çok daha yüksek. Tabi bu mutlaka herkeste böyle olacak diye bir şey yok ama doğamız böyle.
Çocukluğumdan beri sosyal ortamlara hep sonradan dahil olan kisi oldum.Yalniz kaldigimda kimseyi arama ihtiyaci hissetmezdim.30 lu yaslara kadar film,kitap,oyun vb sayesinde bos zamanlarimda bu konuyu hic dert etmemistim.Sonradan bu ihtiyac hasil olunca, arayacak kimseyi bulamamaktan cok kendime yabancilasmak yordu beni.Insanlar icin icgudusel olan bu davranislari,benim adeta rol yaparak sergilemem gerekti.
Karamursel videoda cok guzel gorunuyor anlattigin herseye bende katiliyorum son derece faydali bi video olmus basarilarinin devamini dilerim
Teşekkür ederim, emin olun hem kendim için hemde etrafta bir kaç yakınım için çok faydalı bilgiler edindim.
Çok güzel anlatmışsın, çok iyi geldi, teşekkür ederim
Tecrübelerini aktarman çok güzel
Hayatımda çok az böyle samimi bir video izledim.
Teşekkürler. Zaten tek amacım samimi olmak. Bilgi vermek veya haklılığımı ispatlamak değil. İzleyen kişi söylediklerime katılsın veya katılmasın, o önemli değil; samimi bulsun yeter.
@@ertangilinsan en çok samimiyet ararken yalnız kalıyor, o kahvaltı masaları çok keyifli olsa da samimiyet olmadığında yalnızlık hissi hep baki. Karşı tarafın kendi olma cesareti olmadığı sürece yanınızda olsa bile ulaşmanız mümkün olmuyor. Harika bir video teşekkür ederim. 👏💐
Samimi ,içten bir video ...evlenmeden önce bir kaç yıl yalnız yaşamak bir çok farkındalık ,deneyim ve yetenek kazandırıyor,sorumluluk mecburen gelişiyor ,ailenizin size sunduklarının aslında hiçde yabana atılmayacak bir konfor oldugunu anlıyorsunuz .Bu süreçte gezip eğlenip asıl yetişkin yaşamına hazırlanmak lazım ,evlilik ,aile düzenine .Her şeyin bir zamanı var hayatın bu takvimine uymak lazım ,huzurlu bie aileden gelmeyenler bundan kaçmak istiyor ama huzurlu bir aile kurulabilirse çok büyük bir itici güç oldugunu düşünüyorum .
Bir fıkra vardı ya. Hani Fransız, Alman, ingiliz ve Temel... Herkes en çok istediğini söylüyordu, Temel miydi, O'na gelince herkes kendisinde olmayanı ister diyordu. Gerçekten de insan bekarken-yalnızken böyle garip şekilde evlilere ve çocuklu ailelere "Ahh ah, Lan acaba ben yanlış mı yapıyorum?" diyor. Evliysen de bekarları görünce "Yahu ne halt ettik, 2 çocuk bunların okulu vb. maddi yanını geç(geçebilirsen) bir de manevi ve vicdani yeterlilik ve sorumlulukları. Yetmez artık babasın sosyal sorumlulukları, artık asla dinlenemezsin hatta öyle ki çocukların için icabında büyük risklere bile girebilirsin!..Yoksa, asgari ücretle 2 çocuğa bakmak "imkansız". Ancak ana-babadan ev kalmış olacak da, kendi evinde orutan bir aileysen bir nebze. Fakat bekar adam 2 çocuklu evin hem duygusal hem de maddi giderlerini karşılamak gibi bir derdi asla olmayacak. Sadece bunun için bile bekarlık müthiş bir ruhsal huzur verir. Yapmayın ! Bir evladını yokluğa ve olabilen kadar yoksulluğa razı ederek yaşatacak olan bir babanın bugün millete "kuru fasulye yiyin", "bor-ziyon'larınızı ufaltın", "az yiyen çok yaşar" gibi laflar diyenlerden ne farklı kalır? Evladınıza size şunu mu diyeceksiniz yani "Yavrum bak biz fakiriz ama fakir olduğumuz için 500 sene erken cennete gitcez yaa". Fakat insanda böyle bir piskoloji var. Tek başına zorlukları göğüslemek yerine "Tilki giremediği mağaraya kuyruğuna çalı bağlayıp girermiş" sözünde de olduğu gibi "Abi ben bir kadının + 1-2-3 de çocuk yapayıp ve hepimiz birlikte daha beter fakir bir hayatta sürünerek yaşayıp birbirimize destek olalım" ruh haline düşüyor herhalde. Bugün yoksulluk sınırı ne? 62.000 TL. Onu sen çocuklu bir ailede karı+koca = 80.000 TL. kazanmıyor ise birilerine muhtaçtır diye bak. Yani ya anne-babalarından falan destek alıp yaşıyordur ya mecbur anne-babalardan birisi ile aynı evde yaşayıp masrafları düşürerek yaşıyorlardır.
Tamercim bu sıcak ve samimi sohbetin için teşekkür ler...bir çay icmeye beklerim İSU ya...
Sağolasın abi. Malum, işe de gidip geliyorum ama aklımda bulunsun. Ben teşekkür ederim.
Annemin eve gelince uyuyan babamı kaldırıp kalkta iki sohbet edelim diyişi sanırım yalnızlığın bana uzun vadede iyi gelmiyeceğini hissettirdi.
İstanbul 'dan sonra Yalova Çiftlikköy 'de tekbaşıma yaşıyorum. 10 yıl önce ayrıldım... Ama yanlız değilim , arkadaşlarım dostlarım kedilerim ile huzurluyum mutluyum. Allah kimseye muhtaç etmesin İnşallah . 😊
Her ne kadar bazı insanların kişilik özelliklerinde yalnızlığa yatkınlık ağır bassa da belirli bir yerden itibaren aitlik ihtiyacı da kendini gösteriyor. Dert anlatma, dert dinleme, tavsiye alma gibi etkileşimlerin olabilmesini arıyor insan. Evde ne söylediğinden bağımsız olarak bir ilave ses olması bile yeterli olabiliyor genelde. Ama bu etkileşim kişinin kendine ait alanını daralttikca bu sefer yine yalnızlık ihtiyacı başlıyor. İkisinin dengeli olduğu bir sosyal ilişki ağı kurabilmek çok kolay olmasa da huzurlu bir yaşamın yöntemi gibi görünüyor
Katılıyorum.
Tespit gibi tespit, bu kadar net olana rastlamamıştım 👏🏻👏🏻
Teşekkürler.
38’im ve ensesi kalın olanlardanım.Çocukluğumdan beri böyle bu.Umarım kırkımdan sonra sizin gibi düşünmeye başlamam.Ya da belki sizin gibi düşünmem hayrıma olur.İyi ki izledim.Resmen aydınlandım.Bu kadar içten ve yalın anlattığınız için teşekkürler 🙏
Çok teşekkürler. Dilerim her şey gönlünüzce olur.
Ne kadar güzel ve akıcı anlatiminiz var teşekkürler ama ben yine bildiğimi yapacağım yalnızlık boş kalabalıktan iyidir😊
Video üzerinden 2 yil gecmis hayatınızda ne degişti epey merak ettim
En Büyük Hayalim Bir Karavanda Ömür Boyu Yanlız Yaşamak.
Yanlız Yaşamak Bir Kader Değil Bir Yaşam Tarzıdır.
zaten bunu düşünüyordum son yıllarda ama videoyu izlerken de geleceği kafamda simüle ettim. ben yüksek bir ihtimalle yalnız yaşayacağım ve hayatımda önemli bir gelişme olduğunda telefona sarılıp anlatacağım seviyede bir arkadaşım olmayacak
güzel vidyo yapmışsın bilader. konuyu güzel irdelemişsin.
Biraz yalnızlık övülmüş,biraz yerilmiş. Benim anladığım her zaman insan bulunduğu ortamdan şikayet eder , evli olsa evlilikten yalnız olsa yalnızlıktan .
Güzel paylaşım. Teşekkürler.
Yaşanmışlık hayat deneyimidir gerçektir. Her birimiz ayrı mizaçlarda yaratıldık ve yaşamımızı mizaçlarımıza göre deneyimliyoruz, mizaçlarımıza göre de olumlu ya da olumsuz yaşam bize öğretiyor. Bu da gerekli ve değerlidir önemli olan yaşamdan zevk almak ve yaşamak değerler katmak üretmek, yalnız bile olsak insanlara faydalı olabilmek.
Sayın hocam merak ettim de, eski youtube videolarınızı tekrar yüklemeyi düşünür müsünüz?
Merhaba, hayır, eski videolar elimde yok. Evde kayıt yaptığım için yavaş konuşuyordum ve bundan hoşnut değildim. Elimde olsa bile tekrar yüklemezdim.
Nüfus artışının önlenmesi bakımından faydalıdır yalnızlık. Evlilik eğitimsizler ve fakirler için zorunluluktur. Hayvanlar aleminde aile yaşamı, sosyal gruplaşma nasıl beslenme ve güvenlik için gerekliyse, insanlar için de böyle. Zenginler sanırım çocuk yapayım da malım devlete kalmasın veya gelenek bunu gerektiriyor diye evleniyor. İnsanlar yaşlanınca bana kim bakacak diye düşünüyor. Huzurevi, yaşlı bakimevi ve benzeri kuruluşlar çoğalsa, insanlar yaşlılığında ne yapacağını düşünmese evlenmez diye düşünüyorum.
50 yaşındayım. 2 evlilik yaptım 5 çocuğum var. İlk evlilik cahillik ikincisi aptallıktı... iknciden de ayrıldım. 9 aydır (kısa süreli birliktelikleri saymazsak ) yalnız yaşıyorum. Hayat varmış....
çiftlerin tamamı mutsuz, seviyorsan kendi ihtiyaçlarını karşılayabiliyorsan yalnızlık en güzeli, şahsen ben yalnız yemek yemeyi daha çok seviyorum, yalnızlıktan kastım sosyalleşmemek değil evlenmemek, evlilik akdi her şeyi mahvediyor
Podcast şeklinde paylaşsanız spotifyda cok iyi olur yururken sizi dinlemek güzel olurdu
Teşekkürler. Zaten var. Spotify’a Tamer Ertangil yazın. Veya Yürüyüş Monologları. Çıkacaktır.
@@ertangil bilmiyordum yeni keşfettim sizi teşekkür ederimm
Bahsettiğiniz Sopot’ta aynı duyguları hissettim 3 yıl önce😊
İçinizi karartmak istemem ama; Alie kurmayan her birey bu hayatta yalnızdır.Arkadaşlıkmış,akrabalıkmış,sevgiliymiş bunlar çok boş şeyler.Kardeş bile aile kurunca, seni terkediyor.Annen babanda bir gün göçüp gidecek ve yalnız kalacaksın.Bu yüzden evlenip aile kurmak,bir eş ,bir çocuk insanı hayata bağlıyor.
Yalnızlık sorun değilde o 1+1 eviniz yazın çok sıcak kışın çok soğuk olursa bırakabilirsiniz o yüzden çıkacağınız evin sağı solu önü arkası dolu olmalı (evler olmalı yani)
Sadece yalnızların , küskünlerin , psikolojisi bozuk insanların , olduğu bir platform kurmayı düşünüyorum .
Yalnızlıkta kaybolan insanların birbirini bulması lazım
Harika bi anlatim
Çok güzel anlatmışsın hocam👏
1+1 ilanlara baktıktan 2-3 saat sonra karşıma çıkan video... 😆
1+1 ev aşırı sığ bir istek ama aklıma şu da geliyor aile evinde ünide yurtta veya öğrenci evinde nasıl mutsuzsa artık bir evde yalnızlık hayal ediyorlar
İnsanın en büyük problemidir Yalnızlık. Her türlü yanlışı yaptırabilme gücüne sahiptir. Dikkatli olmak gerek. İyi bir şey değil kesinlikle.
üstad orası ordu sahil değil mi çok tur atardam oralarda....
tebrikler güzel bir video
Harika bir sunum olmuş tebrik ederim
Estağfirullah. Teşekkür ederim.
Söylediklerinin tamamına katılmıyorum ama düşüncelerini samimi bir şekilde anlattığın için teşekkürler. Farklı yaşasaydın şimdikinden daha mutlu mu olacaktın? Bence bunu cevaplamak zor.
Burası nerede güzel insan.Yazabilirmisiniz
Karamürsel
Her şey göründüğü gibi değil. İki kişilik yalnızlık daha zor. Bekarlık👍.
Kesinlikle.
30 yaşındayım. Ailemle yaşıyorum ama odamdan çıkmam. Kimsede girmez. Çocukluğumdan beri yalnızım. Ve çok daha iyiyim.
Çok samimi
Teşekkürler
3 yildir yalniz yaşıyorum.Annem babam ayri ve biraz da bu sorunlardan kactim.Simdilerde yaslanan annemin 'eve dön' deyişi beni cok düşündürüyor.Belki sayili zamanlarimiz var ve genelde ayri geciyor.Tekrar birlikte yasayip aileme karsi gelecekte duyacağım vicdan azabinin onune mi geçsem yoksa bir kere kendi yolumu cizmisken devam mi etsem bilmiyorum.Yalnizliktan kafayi yemekten korkmaya basladim.
asla geri dönme ama onları yanlız bırakma ara sor gittiğin zaman 1 2 gün kal ama temelli kalma yaşın kaç bilmiyorum ama 35 yaşındayım o hatayı yaptım çok pişmanım
Anlattıkların bana o kadar çok benziyor ki. Bende kırklı yaşlarımdayım. Evlilik ve çocuk yapsaymışımda olurmuş diyorum şuan. Mutluluklar çoğaldıkça çoğalır azaldıkça azalır. Paylaştıkça büyürsün. Kendine döndükçede küçülür azalırsın. Ama hayat zor. Ekonomi zor insanlar zor
burdaki yanlızlar bir araya gelse yanlızlık biterdi.
Genelde bu yaşlara tekabül eder yalnızlığın insana battığı…benim de o yaşlarda tüm kız arkadaşlarım tek tek terk etmişti beni ya da ben onlar😏
Eğer bu dönemi yara bere almadan atlatırsan 50’lerde yavaşlar..
Herşeyin iyi ve kötü tarafları vardır ve bu çok görecelidir. Şuan böyle hissediyorsan senin de gerçeğin odur. Bence halısaha maç teklifi harika bir fikir..😅
Günün sonunda şuna bakılmalı;
Eğlendin mi? Ve eğlendirdin mi!
Ama sırf yalnız olmamak adına da uyumlamamadığın insanlarla olmanı tavsiye etmem.
Bu vidyo karşıma niye çıktı bilmiyorum ama ben de birkaç kelam etmek isterim. Yakında 32 yaşına basacağım. Ben de 18 yaşımdan beri yalnız yaşıyorum. Yıllar içerisinde fark ettim ki çocukluğumdan beri etrafımızdaki insalar bize hep bir yükmüşüz gibi davranmış ve bunu da çeşitli yollarla telkin etmişler. Ben de hep bu varsayımla yıllardır kimsenin sırtına " yük " olmamaya, kendi göbek bağımı kendim kesmeye çok gayret ettim. Aynı sizin de dediğiniz gibi bunun da matah bir şeyolduğunu düşündüm. Sonra bi gün bi kaza geçirip ayağımı kırdım. Bir musibet bin nasihat diyelim, bu vesileyle yalnızlığın o kadar da iyi bir şey olmadığını çok güzel anladım. Sadece fiziksel ihtiyaçların karşılanması için değil, birinin seni arayıp geçmiş olsun demesinin bile ne kadar iyi bir şey olduğunu anlıyor. Kendi kendimizi içine sürüklediğimiz bu sarmaldan ancak başımıza böyle bir şey gelince çıkmak istiyoruz sanırım.
İnsan evde kendi yemeğini kendi yapabilir, ama biriyle beraber yemenin keyfi ayrıdır, tek başına tatil yapabilir elbette. Ama yanında biriyle yapmanın keyfi ayrı bir şeymiş. Kendine vay efendim ben içe dönük bir insanım yok ben tek tabancayım diyerek kendimizi kandırmayalım. Kendimize biraz insan olma payı verelim, hata da yapsak sosyalleşmeye ve diğer insanlara da hayatımızda alan açmaya gayret gösterelim. Hayat gerçekten böyle daha keyifli oluyor. Yeter ki deneyin, hayatın insanı nerden yakalayacağı hiç belli olmaz. Bir kere denersin olmaz 3. de olur belki 5. de olur. İnsanın acıdan ve sorumluluktan kaçarak ulaşabileceği bir şey yok bence.
Tinin Aklın yalnızlığa ihtiyacı vardır. Ama irfan sosyal hayata çıkınca oluyor. Modern dünya da yalnızlık kaçınılmaz. Ama belirli bir yaştan sonra yalnızlık ve sosyal hayatı dengelemeli.
Ben de yalnız yaşıyorum. 2 sene 3 ay önce yaşadığım olaydan ötürü kaybetme korkum tetiklendi. Bu, annemle kurduğum sağlıklı olmayan bağdan kaynaklanıyormuş (Kaygılı Bağlanma). 3 ay kan kusmuştum. Kilo verdim. Hiç unutmam. O günden beri evde günlerce kalmak ve dışarı çıkmamak beni boğuyor. Evet, insan yalnız kalmayı bilmeli ama yalnızlığın esiri olmamalı. Aile kurmak, üremek ve bir erkek olarak eşimin ve çocuklarımın sorumluluğunu almak günümüz şartlarında zor da olsa doğal bir durum. Bu da kendimi daha yeterli hale getirmeye itiyor eni ve daha çok çalışıyorum. Yalnız kalmak bana bunu öğretti.
O yıllardan sonra nasıl gidiyor yanlizlik merak ettim değişiklik varmi😅
2 yil olmus acaba sorup sorusturdunuzmu
Genç Ken oluyorda bıraz yaş aldıyınızda durum değışıyor
yt algosu 2 yıllık videoyu hortlatmaya karar vermiş:))
“ Bu gece son, şu kapıdan son kez çıkıp yine kendimi , vuracağım , yollara … “
Yanlız hissetmen ve yanlızlık babında kötü hissetmene verdiğin iki örnek özden bi kötü hissediş olmamakla beraber kıyasi bir bakış ile o anki kıyas ile bilincinin elde ettiği sonuç. Yani özü ve hakikati elbette yansıtmıyor. Tam tersi durumlar için de yapılabilecek bir kıyas.
orhan velinin yanlızlık şiiri var.yanlızlığı yaşamayanlar bilmez.. insan nasıl da koşar bir cana hasret aynalara diye devam ediyordu
İletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte, insanlar daha geniş bir sosyal çevreye ulaşabiliyor ve bu da beklentilerini artırıyor. Daha iyi biri bulma umuduyla mevcut ilişkileri bitiriyor kimse kimseye tahammül etmiyor. Eş ve çocuklar merhametli değilse ölmeni beklerler. Yoğun bakim hasta yakınlarını tanıdıkça her insan yanlizmis dersiniz güclü olun kabullenin kaybiniz yok. Olumsuz yorumlara biraz cevap
Güzel tesbitler hocam ..
Videoya nasil oldu da dustum bilmiyorum ama; ozetle yalnizlik bir secenek iken guzel aksi iskencedir.
Tam benlik adam iki sohbet ederiz la nerdesin reis
Kendi başına yaşamayı yalnızlık saymayacak şekilde kendini yetiştiren insan güçlüdür...( Andrei Tarkovski.Rus film yönetmeni)