Benim eklemek istediğim bir düşüncem var.. mümkünse ilk yayından itibaren açılış müziğinizin tekrar aynı şekilde konulması … çünkü o bile kendimizi iyi hissedip , akışdaki uyuma hazırlıyordu ..bu kadar mühim olduğunu, müziği bir kamu spotu çingılına değiştiğinizde daha net farkettim 😊
Allah'ım ne güzel 😅 şöyle bir sohbeti söyle bir ortamı yaşamak.. saygı ve şefkat çerçevesinde kendimi ifade ettiğim karşı tarafın kendini ifade edebildiği.. off Allah'ım çok mu şey istiyorum..
Ölümün ardından gelen yas için de bir program yapabilir misiniz ? İçimde müthiş bir özlem , üzüntü ve derin keder var ölen annemin ardından . 4 yıl oldu , ben henüz yeni anne olmuş iken , oğlum 4 aylıkken öldü annem .Hem anne olup hem de annesiz yaşamak , kendimi keşfetmek, iyi bir anne olmaya çalışmak, yavrumu yetiştirirken ben büyürken bana yapılan hataları anlamak, ağır depresyon teşhisi almışken sanki gömülü ruhumu yüzeye çıkarmaya çalışmak kısaca yaşamak , benim için çok çok zor . İhtiyacım olan ses sizden geliyor , bu vesile ile emekleriniz için çok teşekkür ederim. Sevgiyle kalın…
😔 sizi anlıyoruz...her ikimiz de erken ebeveyn kaybını yaşadık; bunu konuşalım istiyoruz. Ağlamadan yapabileceğimizi düşündüğümüz ilk anda kayda gireceğiz🙏
Nolur kendinizi bırakmayın, hayat hepimiz için farklı farklı imtihanlar barındırıyor. Sevgili bir aile meselesi hocalarımız hepimize iyi geliyor. Bir de benim kendimi ayağa kaldırmak için güç bulduğum bir sözü var Sevgili Dücane Cundioglu hocamın, sayesinde kendimi bulduğumu söyleyebilirim, onun sohbetlerini de dinleyebilirsiniz, sanat, felsefe, hayat, iyi geleceğini umuyorum 😊 kendisi oldukça gerçekçidir, bazen acitici oluyor ama hakikat yolculuğu böyle bişey 😊, neyse söz aklımda kaldigi kadarıyla, aklımızi kendi kontrolumuzde tutmak durumundayız, özgür olmak için... Aklı üzerindeki kontrolünü kaybeden insan, artık özgür değildir... Demişti bir sohbetinde. İnsan bunu kendine yediremiyor, bakın bir cocugunuz var, bizler güçlü olmak durumundayız, evet size bu satırları yazarken bile, yelkenlerimi suya indirme ihtiyacı içinde olabilirim, ama yapamam.yalniz yapabileceğim şeyler var, huzur, mutluluk mükemmel zamanlarda yakalanacak şeyler değilmiş, fırtınaların ortasında dahi, o dinginliği yaratabiliriz. Bırakın herşey dönsün, sizin dengeniz önemli. Siz bir durun. Ve gerçekten de o sakinliği ogrendiginizde, etrafinizda olan biten olaylara dışardan izleyen bir göz gibi bakabilmeyi, bir an için, ara sıra, gözlemci olmayı basardiginizda, sihir gibi bişey bu, evet oldu bu iş diyorsunuz. Kocaman sevgiyle sarılıyor ve kucakliyorum. Kimse sarilmasa, siz kendinize sarılın, evladınız sarılır zaten ❤ Allah'a emanet olun 🙏
Ben Cansu Özgü Zeynep hocama çok selamlar. Ben de kendimi pek sevemeyen kusurlu hisseden biriydim ve " ben kendimi bile sevmiyorum başkası beni nasıl sevsin?" diyen adeta özünde sadece kusurlar bulunduğunu düşünen bir insandım. Hala ara ara bu tarafımla mücadele ediyorum ve bu video bana çok güzel şeyler hatırlattı. Çok kusurlu olmak ya da hissetmek narsist olmaktan çok daha iyidir diye düşünüyorum hiç olmazsa kusurlarımızı giderme şansına sahibiz, kusur bizdeyse düzeltebiliriz. Sevilmeyi pek iyi bilemesem de sevmeyi biliyorum bu da çok güzel. Biri insan kendi ile uğraşıyorsa çok şey öğrenmiştir aslında. Herkesin içinde tanısak çok seveceğimiz biri olduğu kesin. Şefkatli canım hocam ve eşi ne tatlısınız maşallah. Ben de sizin gibi bir ilişki ve aile kurmaya çok özeniyorum. Kanal harika gidiyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Serdar Bey oğlum erişkin olduğunda kendisine sizin gibi bakabilir diye umutla dua ediyorum.. ve anneliğimin hatalarını görüyorum bir yandan , öte taraftan çocukken mahrum kaldıklarım sonra kendimi mahrum ettiklerim..Ve Zeynep Hanım ben 60 yaşında kendime bakışımı siznkine benzetebilme niyeti koydum... Herçekliğiniz ve samimi niyetleriniz için teşeklürler
Öyle kiymetli bir is yapıyorsunuz ki kelimelerle ifade etmek mümkün değil, her bölümünüzde hem kendimden birşeyler duydum, hatırladım, hem de kendime çok şey kattım. İyi ki böyle bir projeyi hayata geçirmişsiniz, ziyadesiyle müteşekkirim.
O kadar sahici ve şefkatle aktarıyorsunuz ki her şeyi. Yaşamdaki olası durumlar/olduğum durumlar karşısında duyduğum endişe azalıyor. Zaten onca şeyi hallediyorum ama ürkek bi kalple yapıyorum bu sıralar bunu. Gerek terapistim gerekse sizler sayesinde bu kalbimdeki ürkeklik dengeye geliyor. Bir de beni en etkileyen aktarımları, arzulanan anne ve baba şefkati ile yapıyor oluşunuz. Yaşamı bu softlukta ele almayı seviyorum. Kırgın bi çocuk olarak büyüdüm. Şefkatli, anlayışlı, gören, kapsayan, anlayan, her daim gözetmeye niyet eden bi yetişkin olmaya da gayret ediyorum. Bazı anlarda bu yetişkin yanım ile içimdeki kırgın çocuk aynı paydada buluşamıyor. O kırgın çocuk çok üzülüyor. Zor zamanların içerisinden çıkamama paniğine kapılıyor. Bi seferinde şöyle bi tanım getirmiştim En zoru da insanın kendini doğurması. Şeklinde. Şimdi açıklık getiricek olursam. Sanırım evvelde etkin bi ebem olmadığı için bu doğum bu kadar sancılı geçiyor. Bir nevi bebeğin dış desteksiz dünyaya kendi çabasıyla gelmesi gibi.
Kendime şefkat, içimdeki çocuğun doğru ebeveyni olmak,başkalarına gösterdiğim koşulsuz sevgiyi kendime verebilmek; çabalıyorum ben de ce sizi anlıyorum ❤
Sizi her dinlediğimde olaylara bakış açım genişliyor. Sesinizle, birbiriniz ile ilişkinizle, konuşmalarınızla kalbime dokunuyorsunuz. Varolun, teşekkür ederim 🌸💐
Küçükken hep çok sevilen bir çocuktum. Küçüklük fotoğraflarıma bakınca bazen şaşırıyorum bu kadar çok gülümsüyor olmama. Şimdi çok yabancı geliyor. Hatta bazen o fotoğrafların ardındaki hikayeleri hatırlıyorum içim buruluyor. Neşesi yüzünde kederi kalbinde bir çocuk gibi. Keşke o zamanlar sahici bir hisle sarmalansaydım diye düşündüm bu videoyu dinlerken. Mutsuz anlarım hep tek başındaydı çünkü. "Git içeride ağla." Benim kusurlu yanım da bu. Kavgalardan kaçarım, kendimi savunmak istesem boğazım düğüm düğüm olur anlatamam. Çoğu zaman da bu yüzden yakınlık kurmaktan ödüm kopuyor. Mutlu anlarım, başarılarım da yeterince takdir görülmemiş ya da kayda değer bulunmamış olsa gerek o sahici hissi bulamıyorum anılarımda. Aslında hüzünlü vakitlerde ya da yaşama motivasyonum düştüğünde "aslansın, kaplansın, sen halledersin, üstesinden gelirsin, takma kafana" vs sözlerden çok sadece gerçekten dinlenilmiş olmaya ihtiyaç duyuyorum. O tekdüze lafları duyunca artık midem bulanıyor. Karşımdakinin beni dinlemediğini çok iyi anlıyorum. Gerçekten dinleyen, ne olduğunu idrak eden ve size sarılan arkadaşlarınız, eşiniz, dostunuz varsa onlara sıkı tutunun. Bu videolar benim aynı zamanda iç dökme yerim oldu. Tüm videolardan sonra böyle uzun uzun yazasım geliyor ama bazen çekiniyorum. Yine de karşı koyamadığım bir his paylaşmaya zorluyor arada. Gerçekten kalbime dokunduğunuzu hissediyorum ve bu bana çok iyi geliyor. Sevgiler 💖
Bence insan 40 yaşında fark ediyor çocukluk travmalarini ve bu farkındalık yoğun bir depresyona sürüklüyor sadece şunu bilmek rahatlatıyor geçmiş adı uzerinde geçmiş artık degistiremeyiz geçmişi düşündükçe üzülür ve yerimizde sayar geleceği inşaa edemeyiz
Kusur gördüğüm bir özelliğimi tüm samimiyetimle bir arkadaşımla konuşurken itiraf ettim. Biraz tiksinti duyarak"Evet yaaa,aynen" demisti. Ne cok saklamış içinde, ne çok rahatsiz olmuş meger. O gün bitti arkadaşliğim benim için. Bana katlanmasina gerek yok diye düşündüm.
Ay Allahım bu nasıl samimi bir sohbet ne tatlı 🧿 yürüyüşe çıkarken açıyorum bir video zaman nasıl geçiyor anlamadan hem ruhum hem bedenim şifalanıyor ❤ Kıymetli vaktinizi bizlere ayırdığınız için, bu videoların öncesinde-sonrasında yapılan hazırlıklar için hepinize sonsuz teşekkürler 🙏🏻 iyi ki varsınız
Sevgi kelimesinin geçtiği her yerde, yanında saygı ve değer verme kavramlarının da olduğunu varsayabiliriz değil mi ? Belki sevgi tanımının içinde bu iki kavram da var. Yoksa, o sevgi, çok ham olur gibi geliyor.
Aglayarak dinledim sizi cok guzel anlatmişsiniz ben robot gibiyim hep ayni duygular ayni hatalar ayni yetersizlikler.hic kimseye yakinlik duyamamak kimsenin yaninda kendini oldugu gibi kabul ettiremeyn biri olarak..Hayatim hep eksik.son soylediginiz sozler cok anlamlıydi iliskilerde insanlar birbirlerini kabul edemediginde incitmeler degersizlestirmeler birbirinin ustune yurumeler kacinilmaz oluyor...
Sizi gercekten tanimasam da seviyorum :) Her sohbetiniz cok iyi geliyor. Iliskiniz, karsilikli yorumlariniz harika. Bir nevi rol modelisiniz iliskimizde de. Sevgiler.
Ah hocam o nasıl bir benzetme bende kafamın üstünde bir tabela bir yazı hatta televizyon ekranı gibi bişey olduğunu düşünürdüm sanki insanlar ne yaşadığımı yüzüme baktığı an anlıyor derdim ve daha meraba bile demeden 1-0 yenik otururdum bir ortama demek başkaları da varmış yaşadığımı bu yüzden kendimi asla anlatmak istemezdim ezik hissederdim duruşuma yansırdı sessizleşirdim bu ortamdaki en ezik insanım diye hey Allahım ne senaryolar çizip ona da yıllarca inanmışım üzerimden atmaya çalışıyorum videolarınız çok iyi geliyor sağolun varolun ❤
Harika bir yayın. Her zamanki gibi. Kendi aranızdaki tatlı atışmalarınız dahi bize nasıl yol gösteriyor tahmin edemezsiniz. Koruyucu ruh sağlığı çerçevesinde verdiğiniz bu hizmetin iki cihanda sermayeniz olmasını dilerim.
Son 1-2 aydır keşfettiğim(Sevgi Akarçeşme twetter hesabında paylaştığında keşfetmiştim sağolsun) ve her izlediğim bölümde iyiki böyle bir kanal keşfettim diye şükrettiğim bir kanal çok çok teşekkürler benim için çok faydalı
Siz harikasınız, bize çok iyi ama çok iyi geliyorsunuz. Keyifli sohbetinize birbirinize de iyi geliyorsunuz sanıyorum. Nazar boncukları gönderiyorum (birbirinize çok yakışan) size.❤ İyiki varsınız. Enerjiniz, düşünceleriniz bilginiz ve bilginizi sevgi ile aşk ile aktarımınız için sonsuz teşekkürler. ❤
İste bu tespit mukemmeldi, tabelada kusurlarin görünmesiyle, iyiliklerin görünmesi arasindaki benzerlikler... Hayat hep iki uc arasinda gidip geliyor, cunku hayatin özü celiskiler...Al Pacino Seytanin avukati filminin son sahnesinde seytani bir gülüşle "kibir, en sevdigim günah" diyor ya... Vurulmustum o sahneye. Gördüğünüz gibi gidemedim videodan 😊, ama Sezen'imin dedigi gibi "ben bu yuzden hic kimsede gidemem", gidemiyorum iste 😊 Hayata temas eden insanlardan gidemiyorum, ve gittim ❤😊
Kusurlarını saklamak yerine dile getirmenin rahatlatıcı olduğu mevzuda bir kaç şey yazmak istiyorum. Ömrümün büyük kisminda açık oldum kendimle ilgili mücadelelerimde bunu dile getirdim. Böyle bir huyum var değiştirmeye çalışıyorum vs. Dedim ama her zaman bu kusurlarimdan vurdular insanlar. Dile getirdigim mucadelelerim benim etiketlerim oldu. Sen zaten böylesin sen zaten söylesin sen bunu zaten böyle yaparsın vs.. bunları kendim dile getirdigim için bu etiketlemelerin altında ezildim ezildim küçüldüm. Şimdi artık mış gibi yapiyorum ve iç mucadelerimi kusurlarımı enn yakınlarıma bile anlatmiyorum ve inanın huzura erdim. Yani demem o ki anlattığınız bu şey çok doğru ve güzel fakat bunları yapabilceginiz doğru bir toplumun içinde iseniz eğer başınızı ağrıtır yeni psikolojik sorunlar yaratmaktan başka bir işe yaramaz maalesef.
Yine dinlemesi çok keyifli bir bölümdü. Ben sizi çocuklarımla ilgili sıkıştığım noktalarda ipuçları aramak amacıyla dinlemeye başlamıştım. Pek çok ipucu bulmanın yanında, her bölüm sonrası kendime olan şefkatimin de giderek arttığını hissediyorum. Bunu en yoğun hissettiğim bölüm hassas çocuklarla ilgili bölümünüzdü. Gerçekten çok kıymetli bir iş yapıyorsunuz. Aşırı müsamahakar ve sınır çizemeyen ebeveynleri, sizden dinlemeyi çok isterim. Her bölümü sabırsızlıkla bekliyorum. İyi çalışmalar diliyorum.
iyi geliyorsunuz!...beni tanısa sevecek,bir tanısa sevecek ...burada tanıma recognize edebilene dair bir özellik.bana göre kendinde bir iç barışı olan sevmeye(şefkat/güven/neşe) açık halde oluyor.bunun sosyokültürel etkileri var.hatta ekonomik dinamikleri ile dahi ilgisi var.
öncelikle teşekkür ederiz güzel sohbetiniz için 🌷 kusurları kabul etme meselesinde sınırımızın ne olacağı konusunda kafam karışık. örneğin romantik ilişkiler bağlamında, bize gerçekten kusur gibi gelen, aslında değişmesini arzu ettiğimiz şeyleri kabule kendimizi fazla zorladığımızda, eleştirel bakışımızdan ötürü vicdanen kötü hissettiğimizde sonuç olarak hep azına razı olduğumuzda, bu kez kendimizle de aramız açılıyor gibi, hatta “sevilmeye kondisyonu olmayanlar” olarak sevgiyi kaybetmemek uğruna mutsuz olduğumuz tavizler verme ihtimalimiz de doğuyor. karşılıklı kusurlarımızın kusur gibi gelmediği ilişkiler kurmak ideal ve zor olanı sanırım çünkü neyin kusur addedileceği bile çok kişisel. ne kadarına müsamaha gösterebileceğimiz de. 🥲
ben de tam tersi bi durum var, gerçekten tanısa hiç bırakmazlar el üstüne koyarlar gibi geliyor. o yüzden durmadan konuşup duruyorum, zihnimden kalbimden geçen her düşünceye çelişkiye kadar. yeterince tanımazsa sevmez diye. sevmiyorsa yeterince tanımadığındandır inancıyla yoğun zorlantılı bir kendini ifade davranışım var.
Videolarınızdan çok faydalanıyorum, emeğinize sağlık 🌼Duygu okuryazarlığı üzerinde bir video yapsanız harika olur🌻Bu terimi ilk olarak sizin bir videonuzda duydum ancak araştırdığımda farklı farklı tanımlarla karşılaştım.
Beni olduğum gibi seven biri olduğunu düşünmüyorum. Genellikle ilişkileri başlatan sürdüren kişi ben oluyorum. Karşı tarafta çaba yoksa bende bir sorun var diye düşünüyorum. Geçmişte bir arkadaşım ben seni dolu biri sanıyordum ama çok bosmussun zeki biri değilmişsin demişti. Kurduğum iletişim de surmeyince beynimde sürekli bu ses yankılanıyor. Yeni insan tanımak anlamsız geliyor bu yüzden. Kendimi değersiz hissediyorum.
Sizi seviyorum ❤️, valla işiniz zor 😉, iki psikolog bile zorlanıyorsa, vay halimize... Ya hepimiz başka baskayiz işte, imtihanimiz bu, baskaliklarimizi birbirimize anlatma çabası. Eğer doğal, çabasız geliyorsa o kabuller, ah tadından yenmiyor. Ne güzel demiş sevgili Leonard Cohen, Anthem'de, "forget your perfect offering, there is a crack in everything, that's how the light gets in"... Mükemmellik arayisindan vazgeç, herşeyde bir çatlak var ve ışık o çatlaklardan içeri girer... Leonard'in ve bu dusunceleri hisseden herkesin, hepimizin yolumuz ışık olsun, öte alemde de, burda da ❤
Bir de kusura bakmayın, çenem düştü ama, benim de defom bu galiba 😅, hocalarım, ya herkes böyle ortalarda mi olmalı, sizin birbirinize yaptığınız esprilerden yola çıkarak , bazılarımız uçlarda da gezinmeliyiz gibi geliyor bana. Bu arada bu konuyu islerseniz çok sevinirim. Uçları hiç farketmeyen biri nasıl dengeyi bulabilir, oraları hiç görmeyen, o zirvelerden ya da diplerden korkan biri yaşamın gerçekten farkına varabilir mi? Bu tip insanlar çok sivri görünüyor ve kabul görmeleri çok zor oluyor ve bu çok acitici. Siz benim söylemek istediğim şeyi anlamissinizdir. Sevgiyle ❤
@@BiAileMeselesi ne isabetli bir tahminde bulunmuşsunuz 😘...Aaah aah, söylenecek çok şey var, çok duygulandım bu tespitinizi okuyup, o bölümü dinleyince 😞, inşallah düşüncelerimi toparlayıp size bir mail atacagim ❤️ 50 yaşında nasıl biri olduğunu öğrenen bu çocuk, size teşekkür ediyor 🙏🌻🌿🦋😘
hocam benim için çok önemli cevap verirseniz memnun olurum bir arkaşım beni yok sayıyorsun diye bir davranışımdan alındı beni sürekli cezalandırıyor,sürekli beni yok sayıyor,sürekli hiçliyor....küçük bir davranışımdan alındı ve bir türlü bitirmiyor....nedir bu ne yapmam lazım...bir de iş arkadaşım mobing gibi bişey yapıyor bana.. kabuslarım falan başladı tayin istedim olmadı.işyerinde popüler biri ,diğerlerini de etkileyip beni dışlıyor takmamaya çalışıyorum ama bazen dengemi kaybettiriyor...ne yapayım..
Arkadaşlar bu bölümün ilk yayınlanan haline müdahale edilmesi gerekince yapılan yorumlar kayboldu. Yorumlarınızı silmedik, gücenmeyin olur mu😉
Benim eklemek istediğim bir düşüncem var.. mümkünse ilk yayından itibaren açılış müziğinizin tekrar aynı şekilde konulması … çünkü o bile kendimizi iyi hissedip , akışdaki uyuma hazırlıyordu ..bu kadar mühim olduğunu, müziği bir kamu spotu çingılına değiştiğinizde daha net farkettim 😊
Dünyada şu dönemde sizin gibi insanlar olduğunu bilmek, bu olgunluk ve anlayış düzeyini görmek iyileştiriyor insanı...
Allah'ım ne güzel 😅 şöyle bir sohbeti söyle bir ortamı yaşamak.. saygı ve şefkat çerçevesinde kendimi ifade ettiğim karşı tarafın kendini ifade edebildiği.. off Allah'ım çok mu şey istiyorum..
Ölümün ardından gelen yas için de bir program yapabilir misiniz ? İçimde müthiş bir özlem , üzüntü ve derin keder var ölen annemin ardından . 4 yıl oldu , ben henüz yeni anne olmuş iken , oğlum 4 aylıkken öldü annem .Hem anne olup hem de annesiz yaşamak , kendimi keşfetmek, iyi bir anne olmaya çalışmak, yavrumu yetiştirirken ben büyürken bana yapılan hataları anlamak, ağır depresyon teşhisi almışken sanki gömülü ruhumu yüzeye çıkarmaya çalışmak kısaca yaşamak , benim için çok çok zor . İhtiyacım olan ses sizden geliyor , bu vesile ile emekleriniz için çok teşekkür ederim. Sevgiyle kalın…
😔 sizi anlıyoruz...her ikimiz de erken ebeveyn kaybını yaşadık; bunu konuşalım istiyoruz. Ağlamadan yapabileceğimizi düşündüğümüz ilk anda kayda gireceğiz🙏
O kadar güzel yazmış ki yorumu yazan. Depremde annesini kaybeden genç bir anne olarak çok zorlanıyorum. Bakışınıza çok ihtiyaç var bence…
Nolur kendinizi bırakmayın, hayat hepimiz için farklı farklı imtihanlar barındırıyor. Sevgili bir aile meselesi hocalarımız hepimize iyi geliyor. Bir de benim kendimi ayağa kaldırmak için güç bulduğum bir sözü var Sevgili Dücane Cundioglu hocamın, sayesinde kendimi bulduğumu söyleyebilirim, onun sohbetlerini de dinleyebilirsiniz, sanat, felsefe, hayat, iyi geleceğini umuyorum 😊 kendisi oldukça gerçekçidir, bazen acitici oluyor ama hakikat yolculuğu böyle bişey 😊, neyse söz aklımda kaldigi kadarıyla, aklımızi kendi kontrolumuzde tutmak durumundayız, özgür olmak için... Aklı üzerindeki kontrolünü kaybeden insan, artık özgür değildir... Demişti bir sohbetinde. İnsan bunu kendine yediremiyor, bakın bir cocugunuz var, bizler güçlü olmak durumundayız, evet size bu satırları yazarken bile, yelkenlerimi suya indirme ihtiyacı içinde olabilirim, ama yapamam.yalniz yapabileceğim şeyler var, huzur, mutluluk mükemmel zamanlarda yakalanacak şeyler değilmiş, fırtınaların ortasında dahi, o dinginliği yaratabiliriz. Bırakın herşey dönsün, sizin dengeniz önemli. Siz bir durun. Ve gerçekten de o sakinliği ogrendiginizde, etrafinizda olan biten olaylara dışardan izleyen bir göz gibi bakabilmeyi, bir an için, ara sıra, gözlemci olmayı basardiginizda, sihir gibi bişey bu, evet oldu bu iş diyorsunuz. Kocaman sevgiyle sarılıyor ve kucakliyorum. Kimse sarilmasa, siz kendinize sarılın, evladınız sarılır zaten ❤ Allah'a emanet olun 🙏
Haklısınız kolay olmamış ama çok iyi bir anne olacaksınız
@@Keyiflibiryorumcu inşallah çok teşekkür ederim 🩵🙏🏼
Ben Cansu Özgü Zeynep hocama çok selamlar. Ben de kendimi pek sevemeyen kusurlu hisseden biriydim ve " ben kendimi bile sevmiyorum başkası beni nasıl sevsin?" diyen adeta özünde sadece kusurlar bulunduğunu düşünen bir insandım. Hala ara ara bu tarafımla mücadele ediyorum ve bu video bana çok güzel şeyler hatırlattı. Çok kusurlu olmak ya da hissetmek narsist olmaktan çok daha iyidir diye düşünüyorum hiç olmazsa kusurlarımızı giderme şansına sahibiz, kusur bizdeyse düzeltebiliriz. Sevilmeyi pek iyi bilemesem de sevmeyi biliyorum bu da çok güzel. Biri insan kendi ile uğraşıyorsa çok şey öğrenmiştir aslında. Herkesin içinde tanısak çok seveceğimiz biri olduğu kesin. Şefkatli canım hocam ve eşi ne tatlısınız maşallah. Ben de sizin gibi bir ilişki ve aile kurmaya çok özeniyorum. Kanal harika gidiyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Serdar Bey oğlum erişkin olduğunda kendisine sizin gibi bakabilir diye umutla dua ediyorum.. ve anneliğimin hatalarını görüyorum bir yandan , öte taraftan çocukken mahrum kaldıklarım sonra kendimi mahrum ettiklerim..Ve Zeynep Hanım ben 60 yaşında kendime bakışımı siznkine benzetebilme niyeti koydum...
Herçekliğiniz ve samimi niyetleriniz için teşeklürler
Öyle kiymetli bir is yapıyorsunuz ki kelimelerle ifade etmek mümkün değil, her bölümünüzde hem kendimden birşeyler duydum, hatırladım, hem de kendime çok şey kattım.
İyi ki böyle bir projeyi hayata geçirmişsiniz, ziyadesiyle müteşekkirim.
Tabela muhabbetinize bayıldım sizler doğal yapınız ile olduğunuz halinizle çok seviliyorsunuz ❤😊
O kadar sahici ve şefkatle aktarıyorsunuz ki her şeyi. Yaşamdaki olası durumlar/olduğum durumlar karşısında duyduğum endişe azalıyor. Zaten onca şeyi hallediyorum ama ürkek bi kalple yapıyorum bu sıralar bunu. Gerek terapistim gerekse sizler sayesinde bu kalbimdeki ürkeklik dengeye geliyor. Bir de beni en etkileyen aktarımları, arzulanan anne ve baba şefkati ile yapıyor oluşunuz. Yaşamı bu softlukta ele almayı seviyorum. Kırgın bi çocuk olarak büyüdüm. Şefkatli, anlayışlı, gören, kapsayan, anlayan, her daim gözetmeye niyet eden bi yetişkin olmaya da gayret ediyorum. Bazı anlarda bu yetişkin yanım ile içimdeki kırgın çocuk aynı paydada buluşamıyor. O kırgın çocuk çok üzülüyor. Zor zamanların içerisinden çıkamama paniğine kapılıyor. Bi seferinde şöyle bi tanım getirmiştim En zoru da insanın kendini doğurması. Şeklinde. Şimdi açıklık getiricek olursam. Sanırım evvelde etkin bi ebem olmadığı için bu doğum bu kadar sancılı geçiyor. Bir nevi bebeğin dış desteksiz dünyaya kendi çabasıyla gelmesi gibi.
Kendime şefkat, içimdeki çocuğun doğru ebeveyni olmak,başkalarına gösterdiğim koşulsuz sevgiyi kendime verebilmek; çabalıyorum ben de ce sizi anlıyorum ❤
İkinizin de o kadar yatıştırıcı bir sesiniz var ki 🙏 Kendimi kaygili hissettiğim zamanlarda hep sizi dinliyorum bu ara
Ya su sohbet varya. Arayupyda bulamazdgm. Allah sizi sohbet etsinler diye birbirinize yazmis sanki. ❤
Sizi her dinlediğimde olaylara bakış açım genişliyor. Sesinizle, birbiriniz ile ilişkinizle, konuşmalarınızla kalbime dokunuyorsunuz. Varolun, teşekkür ederim 🌸💐
Hocam sohbetleriniz akil ve ruhun harmonisi gibi. Cok keyifli cok faydali.
Emekleriniz için teşekkürler, iki samimi dost gibi görüyorum ,kalbimi ısıtıyor sizleri izlemek .
Küçükken hep çok sevilen bir çocuktum. Küçüklük fotoğraflarıma bakınca bazen şaşırıyorum bu kadar çok gülümsüyor olmama. Şimdi çok yabancı geliyor. Hatta bazen o fotoğrafların ardındaki hikayeleri hatırlıyorum içim buruluyor. Neşesi yüzünde kederi kalbinde bir çocuk gibi. Keşke o zamanlar sahici bir hisle sarmalansaydım diye düşündüm bu videoyu dinlerken. Mutsuz anlarım hep tek başındaydı çünkü. "Git içeride ağla." Benim kusurlu yanım da bu. Kavgalardan kaçarım, kendimi savunmak istesem boğazım düğüm düğüm olur anlatamam. Çoğu zaman da bu yüzden yakınlık kurmaktan ödüm kopuyor. Mutlu anlarım, başarılarım da yeterince takdir görülmemiş ya da kayda değer bulunmamış olsa gerek o sahici hissi bulamıyorum anılarımda. Aslında hüzünlü vakitlerde ya da yaşama motivasyonum düştüğünde "aslansın, kaplansın, sen halledersin, üstesinden gelirsin, takma kafana" vs sözlerden çok sadece gerçekten dinlenilmiş olmaya ihtiyaç duyuyorum. O tekdüze lafları duyunca artık midem bulanıyor. Karşımdakinin beni dinlemediğini çok iyi anlıyorum. Gerçekten dinleyen, ne olduğunu idrak eden ve size sarılan arkadaşlarınız, eşiniz, dostunuz varsa onlara sıkı tutunun.
Bu videolar benim aynı zamanda iç dökme yerim oldu. Tüm videolardan sonra böyle uzun uzun yazasım geliyor ama bazen çekiniyorum. Yine de karşı koyamadığım bir his paylaşmaya zorluyor arada. Gerçekten kalbime dokunduğunuzu hissediyorum ve bu bana çok iyi geliyor.
Sevgiler 💖
Bence insan 40 yaşında fark ediyor çocukluk travmalarini ve bu farkındalık yoğun bir depresyona sürüklüyor sadece şunu bilmek rahatlatıyor geçmiş adı uzerinde geçmiş artık degistiremeyiz geçmişi düşündükçe üzülür ve yerimizde sayar geleceği inşaa edemeyiz
Çok anlamlı bir sohbetti. Teşekkür ederim Elazığ'dan selamlar 💐🎶
Zeynep Hocam size bakınca içim ısınıyor. Samimiyetiniz ve içtenliğinizle bizlere alanınızı açtığınız için teşekkür ederiz. Sevgilerimle ❤
Kusur gördüğüm bir özelliğimi tüm samimiyetimle bir arkadaşımla konuşurken itiraf ettim. Biraz tiksinti duyarak"Evet yaaa,aynen" demisti. Ne cok saklamış içinde, ne çok rahatsiz olmuş meger. O gün bitti arkadaşliğim benim için. Bana katlanmasina gerek yok diye düşündüm.
Ay Allahım bu nasıl samimi bir sohbet ne tatlı 🧿 yürüyüşe çıkarken açıyorum bir video zaman nasıl geçiyor anlamadan hem ruhum hem bedenim şifalanıyor ❤
Kıymetli vaktinizi bizlere ayırdığınız için, bu videoların öncesinde-sonrasında yapılan hazırlıklar için hepinize sonsuz teşekkürler 🙏🏻 iyi ki varsınız
Sizi tanıdım sanki ve çok sevdim❤❤❤❤❤❤
Gönlünüze sağlık
Sevgili Hocam öyle İçtensizin ki ❤❤Ne kadar Güzel söz söylesek ,Eksik kalır❤Kocaman sevgiler😘😘😘😘Yolunuz açık olsun❤
Her bölüm öyle kıymetli ki, not alıyorum, gün içinde sözlerinizi hatırlatıp yönlendiriyorum kendimi. Çok teşekkürler.
Sevgi kelimesinin geçtiği her yerde, yanında saygı ve değer verme kavramlarının da olduğunu varsayabiliriz değil mi ? Belki sevgi tanımının içinde bu iki kavram da var. Yoksa, o sevgi, çok ham olur gibi geliyor.
Aglayarak dinledim sizi cok guzel anlatmişsiniz ben robot gibiyim hep ayni duygular ayni hatalar ayni yetersizlikler.hic kimseye yakinlik duyamamak kimsenin yaninda kendini oldugu gibi kabul ettiremeyn biri olarak..Hayatim hep eksik.son soylediginiz sozler cok anlamlıydi iliskilerde insanlar birbirlerini kabul edemediginde incitmeler degersizlestirmeler birbirinin ustune yurumeler kacinilmaz oluyor...
Sizi gercekten tanimasam da seviyorum :) Her sohbetiniz cok iyi geliyor. Iliskiniz, karsilikli yorumlariniz harika. Bir nevi rol modelisiniz iliskimizde de. Sevgiler.
Ah hocam o nasıl bir benzetme bende kafamın üstünde bir tabela bir yazı hatta televizyon ekranı gibi bişey olduğunu düşünürdüm sanki insanlar ne yaşadığımı yüzüme baktığı an anlıyor derdim ve daha meraba bile demeden 1-0 yenik otururdum bir ortama demek başkaları da varmış yaşadığımı bu yüzden kendimi asla anlatmak istemezdim ezik hissederdim duruşuma yansırdı sessizleşirdim bu ortamdaki en ezik insanım diye hey Allahım ne senaryolar çizip ona da yıllarca inanmışım üzerimden atmaya çalışıyorum videolarınız çok iyi geliyor sağolun varolun ❤
Zeynep hanım cok büyük gönüllü ve yorulmuş aslında bana gecen his ilk baştan beri öyle.
Büyük gönüllülüğe bir şey diyemem ama yorgun olmadığını söyleyebilirim 😉
SÇ
Harika bir yayın. Her zamanki gibi. Kendi aranızdaki tatlı atışmalarınız dahi bize nasıl yol gösteriyor tahmin edemezsiniz. Koruyucu ruh sağlığı çerçevesinde verdiğiniz bu hizmetin iki cihanda sermayeniz olmasını dilerim.
Çok sıcak, samimi bir sohbet olmuş.Dinlerken çok keyif aldım. Teşekkür ederim. Bizden de sizlere sıcacık sevgiler.
❤❤❤ keyifle takipteyim. Sevgiler
Zeynep hanım ben sizin gibi biri olmayı okadar isterdim ki yariniz bile olsam yeterdi
Teşekkür ederim❤
Yine çok keyifli ve sıcacık bir bölümdü. Dostalarımla buluşma gibi hissediyorum artık
Şakalaşmalarınız çok güzel 😁
Son 1-2 aydır keşfettiğim(Sevgi Akarçeşme twetter hesabında paylaştığında keşfetmiştim sağolsun) ve her izlediğim bölümde iyiki böyle bir kanal keşfettim diye şükrettiğim bir kanal çok çok teşekkürler benim için çok faydalı
Siz harikasınız, bize çok iyi ama çok iyi geliyorsunuz. Keyifli sohbetinize birbirinize de iyi geliyorsunuz sanıyorum. Nazar boncukları gönderiyorum (birbirinize çok yakışan) size.❤ İyiki varsınız. Enerjiniz, düşünceleriniz bilginiz ve bilginizi sevgi ile aşk ile aktarımınız için sonsuz teşekkürler. ❤
İste bu tespit mukemmeldi, tabelada kusurlarin görünmesiyle, iyiliklerin görünmesi arasindaki benzerlikler... Hayat hep iki uc arasinda gidip geliyor, cunku hayatin özü celiskiler...Al Pacino Seytanin avukati filminin son sahnesinde seytani bir gülüşle "kibir, en sevdigim günah" diyor ya... Vurulmustum o sahneye. Gördüğünüz gibi gidemedim videodan 😊, ama Sezen'imin dedigi gibi "ben bu yuzden hic kimsede gidemem", gidemiyorum iste 😊 Hayata temas eden insanlardan gidemiyorum, ve gittim ❤😊
Çok güzel konular işliyorsunuz; o kadar ihtiyacımız var ki bu pozitifliğe, bu narinliğe, bu sakinliğe, bu şefkate… Emekleriniz için çok teşekkürler!
Kusurlarını saklamak yerine dile getirmenin rahatlatıcı olduğu mevzuda bir kaç şey yazmak istiyorum. Ömrümün büyük kisminda açık oldum kendimle ilgili mücadelelerimde bunu dile getirdim. Böyle bir huyum var değiştirmeye çalışıyorum vs. Dedim ama her zaman bu kusurlarimdan vurdular insanlar. Dile getirdigim mucadelelerim benim etiketlerim oldu. Sen zaten böylesin sen zaten söylesin sen bunu zaten böyle yaparsın vs.. bunları kendim dile getirdigim için bu etiketlemelerin altında ezildim ezildim küçüldüm. Şimdi artık mış gibi yapiyorum ve iç mucadelerimi kusurlarımı enn yakınlarıma bile anlatmiyorum ve inanın huzura erdim. Yani demem o ki anlattığınız bu şey çok doğru ve güzel fakat bunları yapabilceginiz doğru bir toplumun içinde iseniz eğer başınızı ağrıtır yeni psikolojik sorunlar yaratmaktan başka bir işe yaramaz maalesef.
Yine dinlemesi çok keyifli bir bölümdü. Ben sizi çocuklarımla ilgili sıkıştığım noktalarda ipuçları aramak amacıyla dinlemeye başlamıştım. Pek çok ipucu bulmanın yanında, her bölüm sonrası kendime olan şefkatimin de giderek arttığını hissediyorum. Bunu en yoğun hissettiğim bölüm hassas çocuklarla ilgili bölümünüzdü. Gerçekten çok kıymetli bir iş yapıyorsunuz.
Aşırı müsamahakar ve sınır çizemeyen ebeveynleri, sizden dinlemeyi çok isterim.
Her bölümü sabırsızlıkla bekliyorum. İyi çalışmalar diliyorum.
iyi geliyorsunuz!...beni tanısa sevecek,bir tanısa sevecek ...burada tanıma recognize edebilene dair bir özellik.bana göre kendinde bir iç barışı olan sevmeye(şefkat/güven/neşe) açık halde oluyor.bunun sosyokültürel etkileri var.hatta ekonomik dinamikleri ile dahi ilgisi var.
Napcan öyle,😂😂😂
Teşekkürler❤
çok hoş bir program olmuş,satır aralarında sizinle güldüm ,iyi geldi
öncelikle teşekkür ederiz güzel sohbetiniz için 🌷
kusurları kabul etme meselesinde sınırımızın ne olacağı konusunda kafam karışık. örneğin romantik ilişkiler bağlamında, bize gerçekten kusur gibi gelen, aslında değişmesini arzu ettiğimiz şeyleri kabule kendimizi fazla zorladığımızda, eleştirel bakışımızdan ötürü vicdanen kötü hissettiğimizde sonuç olarak hep azına razı olduğumuzda, bu kez kendimizle de aramız açılıyor gibi, hatta “sevilmeye kondisyonu olmayanlar” olarak sevgiyi kaybetmemek uğruna mutsuz olduğumuz tavizler verme ihtimalimiz de doğuyor.
karşılıklı kusurlarımızın kusur gibi gelmediği ilişkiler kurmak ideal ve zor olanı sanırım çünkü neyin kusur addedileceği bile çok kişisel. ne kadarına müsamaha gösterebileceğimiz de. 🥲
ben de tam tersi bi durum var, gerçekten tanısa hiç bırakmazlar el üstüne koyarlar gibi geliyor. o yüzden durmadan konuşup duruyorum, zihnimden kalbimden geçen her düşünceye çelişkiye kadar. yeterince tanımazsa sevmez diye. sevmiyorsa yeterince tanımadığındandır inancıyla yoğun zorlantılı bir kendini ifade davranışım var.
daha ilk saniyede yazmıştım devamında bundan da bahsedilmiş ❤
❤❤❤❤
Ne kadar kıymetlisiniz. Keyifle izleyeceğim ❤
Sizi keşfettiğim için mutluyum,daha çok insana ulaşması gerekiyor ❤
Videolarınızdan çok faydalanıyorum, emeğinize sağlık 🌼Duygu okuryazarlığı üzerinde bir video yapsanız harika olur🌻Bu terimi ilk olarak sizin bir videonuzda duydum ancak araştırdığımda farklı farklı tanımlarla karşılaştım.
,zeynep hanim ben siz olmak isterdimmm
iyi ki varsınız, sizi dinlemek beni dinlediriyor ❤
bir süredir izleyemiyordum. özlemişim sizi 🥰
Çok iyisiniz maşallah 🥰
Çok tatlısınız 🙏💕
Neden kendimiz olamıyoruz?Ve nasıl oluruz?sorusunu da konu edebilir misiniz?Teşekkürler❤️
❤🙏
❤❤
👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼
🌹
Beni olduğum gibi seven biri olduğunu düşünmüyorum. Genellikle ilişkileri başlatan sürdüren kişi ben oluyorum. Karşı tarafta çaba yoksa bende bir sorun var diye düşünüyorum. Geçmişte bir arkadaşım ben seni dolu biri sanıyordum ama çok bosmussun zeki biri değilmişsin demişti. Kurduğum iletişim de surmeyince beynimde sürekli bu ses yankılanıyor. Yeni insan tanımak anlamsız geliyor bu yüzden. Kendimi değersiz hissediyorum.
Kur'an da Allah sizi alakadan yarattı ifadesi geçer.Alaka kelimesinin bir anlamıda alâka ve sevgi demek.
💜
Sizi seviyorum ❤️, valla işiniz zor 😉, iki psikolog bile zorlanıyorsa, vay halimize... Ya hepimiz başka baskayiz işte, imtihanimiz bu, baskaliklarimizi birbirimize anlatma çabası. Eğer doğal, çabasız geliyorsa o kabuller, ah tadından yenmiyor. Ne güzel demiş sevgili Leonard Cohen, Anthem'de, "forget your perfect offering, there is a crack in everything, that's how the light gets in"... Mükemmellik arayisindan vazgeç, herşeyde bir çatlak var ve ışık o çatlaklardan içeri girer... Leonard'in ve bu dusunceleri hisseden herkesin, hepimizin yolumuz ışık olsun, öte alemde de, burda da ❤
Bir de kusura bakmayın, çenem düştü ama, benim de defom bu galiba 😅, hocalarım, ya herkes böyle ortalarda mi olmalı, sizin birbirinize yaptığınız esprilerden yola çıkarak , bazılarımız uçlarda da gezinmeliyiz gibi geliyor bana. Bu arada bu konuyu islerseniz çok sevinirim. Uçları hiç farketmeyen biri nasıl dengeyi bulabilir, oraları hiç görmeyen, o zirvelerden ya da diplerden korkan biri yaşamın gerçekten farkına varabilir mi? Bu tip insanlar çok sivri görünüyor ve kabul görmeleri çok zor oluyor ve bu çok acitici. Siz benim söylemek istediğim şeyi anlamissinizdir. Sevgiyle ❤
yetişkinlerde dürtüselliği izlediniz/dinlediniz mi?
@@BiAileMeselesi ne isabetli bir tahminde bulunmuşsunuz 😘...Aaah aah, söylenecek çok şey var, çok duygulandım bu tespitinizi okuyup, o bölümü dinleyince 😞, inşallah düşüncelerimi toparlayıp size bir mail atacagim ❤️ 50 yaşında nasıl biri olduğunu öğrenen bu çocuk, size teşekkür ediyor 🙏🌻🌿🦋😘
🐞🧿
Bu bir kitap adı ve ben o kitabı okudum
2. Evliligimi yapacagim evlatlarımız var bu konuda bir video cekseniz nasil mutlu olurum ❤
Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur
Bu bir kitap ismi yazari Eugene Kennedy yillar onve okumustum. Beni gerçekten tanisaydin yine de sever miydin?
Hocam merhaba. Kontrolcu , müdahaleci ebeveynlere karsi tutum nasil olmali ? Sınırlarımızı nasil koruruz ?
hocam benim için çok önemli cevap verirseniz memnun olurum bir arkaşım beni yok sayıyorsun diye bir davranışımdan alındı beni sürekli cezalandırıyor,sürekli beni yok sayıyor,sürekli hiçliyor....küçük bir davranışımdan alındı ve bir türlü bitirmiyor....nedir bu ne yapmam lazım...bir de iş arkadaşım mobing gibi bişey yapıyor bana.. kabuslarım falan başladı tayin istedim olmadı.işyerinde popüler biri ,diğerlerini de etkileyip beni dışlıyor takmamaya çalışıyorum ama bazen dengemi kaybettiriyor...ne yapayım..
"keşke" fazla oldu🙄
"Kendine tabela asmaya çalışan çocuğa döndüm" deyince kahkaha attım. Çok tatlydınız. Çok keyifliydi.
Teşekkürler ❤
❤❤