Czym jest Teoria Ograniczeń TOC i w jaki sposób może odmienić Twoją firmę?

Jeśli potrzebujesz skonsultować możliwości jakie da wdrożenie TOC w Twojej firmie - napisz do nas [e-mail]
www.akademia.produkcji.pl
Część skryptu:
Teoria Ograniczeń TOC z angielskiego Theory of Constraints w swojej esencji skupia się właśnie na tym, że szybkość osiągania celu przez organizacje jest limitowana przez co najmniej jedno ograniczenie. Upraszczając - organizacja porusza się tak szybko, jak jej najwolniejszy trybik. W całym procesie skupiamy się na pracy nad najsłabszym ogniwem usprawniające jego wykorzystanie. Ignorujemy w tym procesie inne ograniczenia, które nie wpłyną na bezpośredni wynik, do czasu gdy uporam się z tym największym.
Popatrzmy na Teorię Ograniczeń z punktu widzenia produkcji i przepływu przez procesy materiału, półprodukty aż do wyrobu finalnego.
W Teorii Ograniczeń mówimy o pięciu krokach doskonalenia:
Identyfikujemy ograniczenia systemu - rzeczy,procesy,maszyny... które uniemożliwiają organizacji, systemowi, osiągnięcie większych celów (wspólnych).
Zdecydować w jaki sposób efektywniej wyeksploatować ograniczenie - czyli określić co zrobimy by ograniczenie pracowało przez cały czas na maksymalnym poziomie swoich możliwości
Podporządkować cały system powyższej decyzji - zapewnić aby wszystkie obszary, cały system wspierał ciągłe, wydajne działanie ograniczenia
Wywindować zdolności produkcyjne ograniczenia - sprawić by ograniczenie zwiększyło swoje możliwości produkcyjne, tak aby nie stanowiło już wąskiego gardła procesu
Jeśli w poprzednich krokach ograniczenie zostało przełamane należ wrócić do punktu pierwszego.
Ten proces znany jako POOGI (ang. Process of on-Going Improvements) czyli proces ciągłego doskonalenia TOC, tworzy niekończącą się pętlą szukania najsłabszych ogniw i ich usprawniania.
Ograniczenia w dziale produkcji ilustruje analogia do marszu wojsk:
Każda maszyna to żołnierz
Grupa maszyn to oddział żołnierzy
Celem żołnierzy jest przejść pewną drogę jak najszybciej - podobnie celem produkcji jest wyprodukować jak najszybciej
Czas między przejściem pierwszego żołnierza, a ostatnim to czas wytworzenia
Przestrzeń między żołnierzami to produkcja w toku.
Produkcję tradycyjną charakteryzuje grupowanie się żołnierzy - dwójka idzie bardzo szybko, kolejna dwójka jest w środku stawki, a ostatni żołnierz jest na samym końcu. Niezależnie od ich prędkości cała produkcja w toku i czas między przejściem pierwszego a ostatniego żołnierza dyktuje ten na samym końcu - najwolniejszy marszujący.
W odpowiedzi na te puste przestrzenie przychodzi nam model radzenia sobie z organiczeniami, który nazywa się Werbel-Bufor-Lina
Po kolei:
Werbel - reprezentuje wąskie gardło i jego rytm dyktuje tempo całej organizacji - to będzie element produkcji, który jest najwolniejszy - jest wąskim gardłem - on niejako wyznacza rytm jak prawdziwy werbel.
Bufor - chroni wąskie gardło przed zmiennością. Jednym słowem dzięki buforowi próbujemy określić na jaki zapas możemy sobie pozwolić przed ograniczeniem, by ten najwolniejszy trybik mógł pracować z maksymalną wydajnością cały czas. Nadajemy temu wartość i tworzymy strefę buforową do której wkład mają wszystkie wcześniejsze elementy produkcji. To daje gwarancje maksymalnego wykorzystania ograniczenia jakim jest nasze wąskie gardło.
Lina - określa moment uwolnienia materiałów na produkcji. To moment, w którym stwierdzamy, że wartość liczbowa w buforze osiągnęła stan, w którym można zacząć na powrót ten bufor zapełniać.

[@yatysuko1436]

heloł fajny film polecam