วีดีโอ

Dziękuję za pozostawienie komentarza! Zdecydowanie też zgadzam się z jego treścią - szczególnie przeraził mnie fakt negowania i wyśmiewania stanu psychicznego Ethana przez jego matkę.

Właśnie zrobiłam sobie przerwę w pisaniu scenariusza do kolejnego odcinka, by tu zerknąć i ten komentarz sprawił, że nie mogę przestać się uśmiechać. To bardzo miłe! Dziękuję❤

Rodzice publicznie przepraszali, ale na ile mają świadomość, jak duży wpływ mogły mieć na to ich “metody wychowawcze” - trudno powiedzieć. Czytałam też wypowiedzi na temat tego, że w Japonii taki nacisk na naukę połączony z przemocą fizyczną w czasach, w których dorastali chłopcy, niestety nie był odosobnionym zjawiskiem. Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuje za pozostawienie komentarza ❤️

Już tam są ☺️

Bardzo dziękuję za wsparcie ❤️ To naprawdę dużo dla mnie znaczy! ☺️

Zdecydowanie tak, dlatego warto o tym przypominać. Bardzo współczuję straty bliskiej osoby - zawsze przerażają mnie sytuacje, w których rodzina nie ma możliwości pożegnania się z kimś, kto jest jej ważną częścią. Dziękuję za pozostawienie tego smutnego, ale jednocześnie, istotnego komentarza!

To była jedna z tych spraw, o której wyjątkowo ciężko mi się czytało i pisało, właśnie ze względu na to, że dotyczyła dziecka. Dobrze jest wiedzieć, że mimo trudnego dzieciństwa, przeszłość można faktycznie zostawić za sobą - również w ten najbardziej namacalny sposób, jakim jest przeprowadzka. Gratuluję odważnej decyzji❤ Dziękuję za ten komentarz i przesyłam pozdrowienia z Warszawy 😊

Bardzo dziękuję za tak ciepłe przyjęcie publikowanych przeze mnie treści - to dużo dla mnie znaczy. Cieszę się, że tu dotarłaś i poświęciłaś czas na zostawienie po sobie śladu. Pozdrawiam serdecznie!

Bardzo dziękuję!

Ale miło! Dziękuję ♥️♥️♥️

Dobrze to słyszeć, dziękuję! ♥️

👋🏻

Za to rodzice, na szczęście, nierzadko odpowiadają za popełnione błędy wychowawcze - jak chociażby w przypadku Ethana Crubley'a, o którym opowiadam w odcinku numer 8. Dziękuję za pozostawienie komentarza i zachęcam do słuchania :)

Każdy taki komentarz działa bardzo motywująco! Dziękuję, to wiele dla mnie znaczy ❤️

Bardzo przykro mi to słyszeć. Na szczęście (chociaż często to długotrwały i trudny proces) PTSD da się całkowicie wyleczyć! Trzymam kciuki za to, by udało Ci się przepracować traumę ❤️

Ale mi miło! Dziękuję ♥️ P.S. Też bardzo lubię „Aneks kryminalny”.

Bardzo dziękuję, to dla mnie dużo znaczy ♥️

Dziękuję za komentarz, bardzo cenię sobie konstruktywną krytykę. Nagrywanie jest dla mnie nadal czymś nowym, walczę też z aparatem ortodontycznym, ale mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej.

@@bezzwloki Życzę powodzenia. Jestem technikiem ortodontycznym

@@agnieszkajozwiak3763 Bardzo dziękuję! Mam nadzieję, że z czasem wypracuję sobie styl, który będzie możliwie przyjemny dla słuchaczy.

Na przyspieszeniu słucha sie znacznie lepiej, na 1,5. Proszę spróbować

Podzielam uwagę

Przykro mi, że spotkało Panią coś takiego. Jednocześnie, chociaż częściowo mogę się z tym utożsamić - w moim przypadku to ojciec był osobą, której zachowania odbiły się na moich relacjach w dorosłym życiu. Mimo tego wierzę, że jesteśmy na tyle silne, by nie pozwolić, by definiowały nas wydarzenia z przeszłości. Wszystkiego dobrego!

Toksyczne relacje z rodzicami zawsze będą się odbijać w naszym życiu

To na pewno! Dobrze jednak, by go nie definiowały.

Dziękuję za wysłuchanie odcinka i komentarz. Wydaje mi się, że płakać (nad swoją kondycją) może w głównej mierze społeczeństwo, gdyż ten przypadek nie jest odosobniony - pozbawieni wzorców młodzi ludzie sięgają po rozwiązania przemocowe, ponieważ nie nauczyli się rozmawiać, a ich proces wychowawczy był wyzuty z jakichkolwiek, przekazanych przez rodzinę, wartości. Co ostatecznie tworzy dość przygnębiający obraz.