วีดีโอ

Jeszcze nie zakończył kariery.

Lillehammer (Lysgaardsbakken).

Ale podium jest podium.

Owszem w połowie lat 90 wyglądało to na całą nową generację.

@@maxx6764 Morassi się nie nadaje - za długa kariera :P

W sezonie 2022/2023 (87 sklasyfikowanych).

@@porozmawiajmyoskokach471 fakt, nie mniej to rzadkość taka liczba skoczków punktujących

Rumuńska tv puszcza

TVR SPORT

Ja również (co się tyczy też całej reprezentacji USA).

Owszem

W Klingenthal prawdopodobnie do tego dojdzie (dziś dobry wynik w PK).

Sam się z takimi opiniami spotykałem, a nawet że Wank to zmarnowany talent. W mojej opinii jest na przy górnej granicy niespełnionego (ponieważ zapowiadał się naprawdę dobrze).

Owszem

Normalna

Już w porządku.

Dziękuję

​jestem ciekawy czy jutro bedzie znowu potężna lufa w plecy

Dziękuję

Ostatnim oficjalnym było wyrównanie rekordu świata Mattiego Nykaenena przez Andreasa Feldera (191 metrów). Potem była reguła 191 metrów (zdjęta po sezonie 1993/94).

W sumie zapewne masz rację tylko co to Twoim zdaniem będzie oznaczać (powiększanie mamutów odwlekane w nieskończoność i brak zmian z ocenami ,przelicznikami plus zabetonowany kalendarz).

@@porozmawiajmyoskokach471 Właśnie to co opisałeś.

@@kubilaj2853 Ja byłbym minimalnie bardziej optymistyczny (czyli umiarkowanie pesymistyczny). Z największą nadzieją patrzę na kalendarze Lake Placid jest bardzo fajnym ruchem, prawdopodobnie wróci Kazachstan (narazie na LGP) Rasnov jest deprecjonowany ale jest rzeczywiście czymś nietypowym. Lepiej wygląda to u kobiet. Coraz więcej konkursów na dużych skoczniach, regularnie pojawiają się nowe lokalizacje (Chiny) (a nawet zaszaleli w ICOC z Bischofshofen (zdecydowanie największa skocznia, która przewinęła się przez kobiecy COC/ICOC)). ICOC wyraźnie się rozrósł (jest najbardziej rozbudowany do kiedy istnieje PŚ kobiet). Ogólnie wydaję się że letnie kalendarze FIS Cup/COC/ICOC zostały przyjęte bardzo ciepło na tle reszty kalendarza (zwłaszcza przez powrót Otepy i 11 konkursów w ICOC z czego aż 6 na skoczniach dużych (argument mocno naciągany). Do tego uważam że ograniczenie liczby kombinezonów na sezon jest dobrym krokiem (o ile zostanie to zrobione z głową). Dobra, spróbowałem wyciągnąć pozytywy spośród tego morza negatywów 😆.

Dzięki za komentarze i pozytywne oceny.

Rozumiem że pewne fluktuacje w dyspozycji reprezentacji są nieuniknione. Jednocześnie uważam że zwłaszcza przykład Norwegii Zajca vs Kojonkoskiego jest spektakularny. Z każdym sezonem coraz mniej punktów PN, coraz niższa pozycja w PN i sukcesywnie odjeżdżająca reszta świata (2001/2002 to już apogeum. 5 miejsce Ljokelsoja i 8 Ingebrigtsena jeśli mowa o top 10, 9 msc na IO, brak szans na medal, 7 miejsce w PN (897 pkt)). Przychodzi Kojonkoski 3 zwycięzców PŚ, 3 miejsce w PN, brąz na MŚ i w zasadzie ten sam skład co sezon wcześniej i wszyscy (z wyłączeniem Bardala) z progresem lub potężnym progresem. Sam Ljokelsoj nosił się z zamiarem zakończenia kariery i najmłodszy też już nie był. Co do Niemców z młodzieżą było ok tylko nikt się za jego czasów nie rozwinął do poziomu top 15 PŚ. Jeśli można kimś bronić to Uhrmanem (tu też pech na MŚ w Sapporo) i Neumayerem, ewentualnie Schmittem (chociaż tu mamy gwałtowny wzrost w pierwszym sezonie Schustera). Wspomniany przez Ciebie Spaeth zaliczał sukcesywny (choć nie gwałtowny) regres, Mechler został zakopany. Również delikatny regres co sezon w PN. Wiem że moja argumentacja może być umiarkowanie przekonująca. Jednocześnie jestem ciekaw, które drużyny były samograjami?

@@porozmawiajmyoskokach471 Hm... jedynie Austria z czasów Pointnera

@@porozmawiajmyoskokach471 Nie zrozumieliśmy się - przytoczyłem 2 sezony tuż przed objęciem "władzy" przez wymienionych przez Ciebie trenerów - na dowód, że przejmowali też w sytuacji... niezbyt kolorowej.

@@kubilaj2853 No to wybór niezbyt duży (być może obecna Austria jest tego bardzo blisko).

@@kubilaj2853 Rzeczywiście niezbyt dobrze zrozumiałem pytanie.

To bardzo wysoko zawieszona poprzeczka. Chyba dla nikogo 2 miejsce generalce i wygrana w TCS to zaledwie solidny sezon, w tym sezonie wszyscy byli w cieniu Krafta. To w zasadzie sezon pod pewnymi względami podobny do 2002/3 Adama Małysza. W zasadzie cały sezon na wysokim poziomie poważne osiągnięcie w trakcie sezonu tylko przeciwnicy byli nierówni w skali całej kampanii. Myślę że mało kto określiłby sezon zdobywcy KK jako solidny. Uważam że Ryoyu ma ogromny potencjał ale jednocześnie nie przewyższający reszty topki dyscypliny jak mocny skoczek PŚ do średniaka PK.

@@porozmawiajmyoskokach471 Ja nie mówiłem o Krafcie bo miał bardzo dobry sezon. Ja mówiłem o Ryoyu że solidny. Bo ten wygrany TCS to nie miażdzył tam bo nie wygrał na tym turnieju ani jednego konkursu. Tylko poprostu stabilnością i rownym solidnym skakaniem go wygrał. Już nawet w tym sezonie 21/22 gdzie Ryoyu wygrał TCS to zrobił to w przekonującym stylu. A tutaj poprostu stabilność. Ale cały sezon no poprostu solidny ale bez błysku. Ale to jest ciężki temat. Bo faktycznie prime Ryoyu jest kosmicznie wysoko zawieszony. Dla mnie jak chodzi o prime skoczków w historii Top3 1 Adaś 2 Pero 3 Ryoyu.

@@kamill4205 Ja bym dorzucił Nykanena, Schlierenzauera, Ahonena i Goldbergera.

@@porozmawiajmyoskokach471 No jak najbardziej. Ale tą czwórkę bym dał odrazu za moim top3.

@porozmawiajmyoskokach471 czy będzie szansa abyś znów zrobił filmik o zmarnowanych talentach skoków narciarskich? Nooooo.... chodzi mi głównie o takie kraje jak Finlandia czy Japonia

11/12 skąd był nudą przecież 100CH Był 5 w pś 2 razy wygrał ewentualnie lepsze wyniki od nosił Zyla bo był kilka razy top 10 był 19 w generlce chociaż nic nie działo dużo w sezonie 11/12 bo wystarczyło do pś Bardalowi 3 wygrane a Schleri przegrał kulę przez kombinezon w kulm a tak miałby zamiast 2 kul , 3 kule