Düşmüşəm eşqidə tam özgə bir halə demişəm
Sevgidən sərxoş olub əldə piyalə demişəm
Sənə qəlbimdə açan al qara lalə demişəm
Çün ki var al yanağın üsde sənin qarə xalın
Məni məftun eləyib hüsnünə bil gül cəmalın
Necə tərif eləyim ərz oluna canda olan
Görmədim bir gözəli sən təki ərkanda olan
Bəlkə bir huridi dünyadakı dövranda olan
Qeyri surətde təzahür eləmir əqlə halın
Məni məftun eləyib hüsnünə bil gül cəmalın
Həsrətəm mən sənə, həsrət necə səhra yağışa
Heyranam səndəki nəqqaş yaradan hər naxışa
Məni məcnun elədin bir cüt utancaq baxşa
Necə dönməz dəli divanəyə biçarə yarın
Məni məftun eləyib hüsnünə bil gül cəmalın
Dönər əlbətdəki şeydaya könül görsə gülün
Peşəsi fəryad olar güldən uzağda bülbülün
Lal olan qəlbimin hicrin dağdıb açdı dilin
Açar əlbət bu gözəllik dilini xeyli lalın
Məni məftun eləyib hüsnünə bil gül cəmalın
Ölüm iylə həyata şüphə duyan hissədəyem
Elə bil külli ibadət duyulan cəlsədəyəm
Elə bir dərtdə kədərdə elə bir qüssədəyəm
Bir xəbər bil ara bir sorginən Aşiqivin halın
Məni məftun eləyib hüsnünə bil gül cəmalın