วีดีโอ

Mübadele Venizelos'un isteğiyle gerçekleşmiştir. Keşke bize hiç saldırmamış; o kadar şehit, gazi, dul ve yetimi bunlar yüzünden vermemiş, hiç böyle acıları yaşamamış olsaydık. Bize saldıran onlardı; biz, kendimizi savunduk, bunu kimse unutmasın!!! İngiliz'in oyununa geldiler.

ttt

Yaşasın mustafa kemal Atatürk 😊

Bizde kavaladan selaniğe yürümüşüz büyükbabam kız kardeşini ve ablasını kaybetmiş 🥲 1922 göçmeniyiz

The majority of the Anatolian population were local Greeks (Byzantines). The Byzantine population was converted to Islam and assimilated over time.Today, the most original Turkish groups are around Altay. (Siberia)...'Genetic studies show that only 7% of the genes of Central Asian origin in Anatolia remain today "Türk Irkı Yoktur"

​​The New-York Tribune newspaper was one of the most important and large newspapers in the U.S. February 26, 1921 writes: Mustafa Kemal, the Jewish leader of the Ankara Government , ​​

Urumeli türkülerinde ritm saz daima davuldur

ben şunu anlamiyorum macirler türk ise niye Türkçe bilmiyordu türk ise niye anadili olmazki buradan giden rumler hepsi Türkçe bilirdi yüzyıllar balkanlarda olduk biz

Kayıp Hayatlar, Yeni Başlangıçlar 1924 yılıydı, yazdan kalma bir sonbahar günü... Türkiye'de hummalı bir telaş… Binlerce insanı doğdukları topraklardan koparıp bilinmeze yollayan Lozan Antlaşması...Yunanistan’dan gelen mübadillerin karşılanacağı limanların telaşı... Selanik Limanı bu telaşın kalbinde. Kuytu limanlarda, kayıp hayatlar yeni bir başlangıcın eşiğindeydi. Limandakiler aç, susuz ve yorgun… Dudaklarında sessizlik gözlerinde bir umut…George’nin elinde bir liste kaotik bir düzenin sadık bekçisi gibi adları okuyordu: “Sen şuraya, sen buraya, hadi çabuk olun!”. Ayvazoğlu İsmail, yaşadığı Selanik’in Kayalar Haydarlı Cumayeri’nde yatsı namazını kıldıktan sonra evine döndüğünde, kapısının sert bir şekilde çalınmıştı. Kapıyı İsmail Efendi açtı. Karşısında resmi kıyafetleriyle iki Yunan askeri ve köy muhtarı Kirkor’u gördü. Geliş nedenleri belliydi. Yunanistan ve Türkiye hükümetleri Lozan Antlaşması’nı imzalamışlardı ve bu anlaşma gereğince iki ülke halkları arasında karşılıklı mübadele yapılacaktı. İsmail’e tebliğ yapıldığında, şaşkınlıkla karşılaştı. Karısı Ayşe, kucağında Emin Ali’ye sıkıca sarılmıştı. Kısa bir süre içinde doğdukları topraklardan koparılacak ve bilinmeze yollanacaklardı. Selanik Limanı'ndaki kalabalık hem umudun hem de korkunun iç içe geçtiği bir tabloydu. Küçük Emin Ali, babası İsmail'in elini sıkı sıkı tutmuştu. Annesi Ayşe Hanım, sancılar içindeydi, ikinci çocuğunu doğurmak üzereydi. Dört yaşındaki Emin Ali, nereye gittiklerini bilmiyordu. Tek bildiği, anne ve babasının gece yarısı eşyalarını toplayıp bir at arabasına yükledikleri ve yorucu bir yolculuktan sonra bu büyük şehre geldikleriydi. Gülcemal vapuruna binmek için sırada beklerken, Ayşe Hanım’ın sancıları başlamıştı. Geminin güvertesinde yer bulduklarında, doğum sancıları iyice şiddetlenmişti. Yolcuların desteğiyle doğum hazırlıkları başladı. Bir kadın, Ayşe Hanım’a yardım etmeye karar verdi ve gecenin karanlığında, dalgaların sesi eşliğinde, Gülcemal vapurunun güvertesinde bir hayat daha dünyaya geldi. Emin Ali, annesinin çektiği acıları küçük gözleriyle izlerken, babası İsmail’in yüzündeki endişe ve sevinç karışımını fark etti. Ayşe Hanım bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Gemideki herkes derin bir nefes aldı. İsmail, yeni doğan oğluna baktığında, adını Muhsin koymaya karar verdi. Muhsin, bu zorlu yolculuğun bir umut ışığı, yeni bir başlangıcın sembolü oldu. İsmail, abdest alıp yeni doğan bebeği kucağına aldıktan sonra sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okuyarak adını fısıldadı. Bu ritüelin ardından, Ayşe Hanım rahatladı ve güvertede dinlenmeye başladı. Gemideki diğer kadınlar, getirdikleri yiyeceklerle lohusa Ayşe Hanım’ı beslemeye koyuldular. Gülcemal vapurunda doğan Muhsin, ailesiyle birlikte Türkiye’de yeni bir hayata adım attı. Emin Ali, artık ağabey olmuştu ve Muhsin’le birlikte belirsizliklerle dolu yeni bir geleceğe yelken açıyordu. Ayşe Hanım ve İsmail, iki çocuklarıyla birlikte yeniden kök salacakları topraklara doğru ilerlerken, geçmişin acıları ve yeni hayatın umutları arasında bir denge kurmaya çalışıyorlardı. Bu zorlu yolculuk, aileyi birbirine daha da kenetledi ve onları güçlü kıldı. Mübadele süreci, iki toplum için de zor ve acı dolu anılarla dolu bir dönemdi. Ancak zamanla bu acılar hafifledi ve mübadiller, yeni topraklarında kök salarak yeni bir hayat kurmayı başardılar. Bu dönemde yaşananlar, iki ülke tarihinin önemli bir parçası olarak hafızalarda yerini aldı.

Kayıp Hayatlar, Yeni Başlangıçlar 1924 yılıydı, yazdan kalma bir sonbahar günü... Türkiye'de hummalı bir telaş… Binlerce insanı doğdukları topraklardan koparıp bilinmeze yollayan Lozan Antlaşması...Yunanistan’dan gelen mübadillerin karşılanacağı limanların telaşı... Selanik Limanı bu telaşın kalbinde. Kuytu limanlarda, kayıp hayatlar yeni bir başlangıcın eşiğindeydi. Limandakiler aç, susuz ve yorgun… Dudaklarında sessizlik gözlerinde bir umut…George’nin elinde bir liste kaotik bir düzenin sadık bekçisi gibi adları okuyordu: “Sen şuraya, sen buraya, hadi çabuk olun!”. Ayvazoğlu İsmail, yaşadığı Selanik’in Kayalar Haydarlı Cumayeri’nde yatsı namazını kıldıktan sonra evine döndüğünde, kapısının sert bir şekilde çalınmıştı. Kapıyı İsmail Efendi açtı. Karşısında resmi kıyafetleriyle iki Yunan askeri ve köy muhtarı Kirkor’u gördü. Geliş nedenleri belliydi. Yunanistan ve Türkiye hükümetleri Lozan Antlaşması’nı imzalamışlardı ve bu anlaşma gereğince iki ülke halkları arasında karşılıklı mübadele yapılacaktı. İsmail’e tebliğ yapıldığında, şaşkınlıkla karşılaştı. Karısı Ayşe, kucağında Emin Ali’ye sıkıca sarılmıştı. Kısa bir süre içinde doğdukları topraklardan koparılacak ve bilinmeze yollanacaklardı. Selanik Limanı'ndaki kalabalık hem umudun hem de korkunun iç içe geçtiği bir tabloydu. Küçük Emin Ali, babası İsmail'in elini sıkı sıkı tutmuştu. Annesi Ayşe Hanım, sancılar içindeydi, ikinci çocuğunu doğurmak üzereydi. Dört yaşındaki Emin Ali, nereye gittiklerini bilmiyordu. Tek bildiği, anne ve babasının gece yarısı eşyalarını toplayıp bir at arabasına yükledikleri ve yorucu bir yolculuktan sonra bu büyük şehre geldikleriydi. Gülcemal vapuruna binmek için sırada beklerken, Ayşe Hanım’ın sancıları başlamıştı. Geminin güvertesinde yer bulduklarında, doğum sancıları iyice şiddetlenmişti. Yolcuların desteğiyle doğum hazırlıkları başladı. Bir kadın, Ayşe Hanım’a yardım etmeye karar verdi ve gecenin karanlığında, dalgaların sesi eşliğinde, Gülcemal vapurunun güvertesinde bir hayat daha dünyaya geldi. Emin Ali, annesinin çektiği acıları küçük gözleriyle izlerken, babası İsmail’in yüzündeki endişe ve sevinç karışımını fark etti. Ayşe Hanım bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Gemideki herkes derin bir nefes aldı. İsmail, yeni doğan oğluna baktığında, adını Muhsin koymaya karar verdi. Muhsin, bu zorlu yolculuğun bir umut ışığı, yeni bir başlangıcın sembolü oldu. İsmail, abdest alıp yeni doğan bebeği kucağına aldıktan sonra sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okuyarak adını fısıldadı. Bu ritüelin ardından, Ayşe Hanım rahatladı ve güvertede dinlenmeye başladı. Gemideki diğer kadınlar, getirdikleri yiyeceklerle lohusa Ayşe Hanım’ı beslemeye koyuldular. Gülcemal vapurunda doğan Muhsin, ailesiyle birlikte Türkiye’de yeni bir hayata adım attı. Emin Ali, artık ağabey olmuştu ve Muhsin’le birlikte belirsizliklerle dolu yeni bir geleceğe yelken açıyordu. Ayşe Hanım ve İsmail, iki çocuklarıyla birlikte yeniden kök salacakları topraklara doğru ilerlerken, geçmişin acıları ve yeni hayatın umutları arasında bir denge kurmaya çalışıyorlardı. Bu zorlu yolculuk, aileyi birbirine daha da kenetledi ve onları güçlü kıldı. Mübadele süreci, iki toplum için de zor ve acı dolu anılarla dolu bir dönemdi. Ancak zamanla bu acılar hafifledi ve mübadiller, yeni topraklarında kök salarak yeni bir hayat kurmayı başardılar. Bu dönemde yaşananlar, iki ülke tarihinin önemli bir parçası olarak hafızalarda yerini aldı.

"Even though they did not know Greek, they were sent to Greece." Greeks who went to Greece still long for Türkiye. If I could, I would bring back the Greeks who were forcibly sent away.

Müslüman olup Türk olmayanlar kimdi

Topal osman ağanın adını saygıyla anacaksınız, ATATÜRK ümüzün koruması, yılmaz Türk savaşçısı kahramanımız yarbay topal osman ağa huzur içinde uyu

Insanoglu ne acilar yasamis hâlâ vda devam ediyor

Mα και οι μουσουλμανοι που μεταναστεψαν στην Τουρκια Ελληνες ηταν αλλα μουσουλμανοι, επι οθωμανικης τουρκοκρατιας δεν γινοταν μεταναστευση τουρκων.

Rahmetli dedem ve anneannem selanikten gelmişler o yıllarda ikiside rumcayi çok iyi konusuyorlardi,Allah ikisinede Gani Gani rahmet eylesin 😢

Ordodoks Anadolu lar. Arasında Turkkerde var. Rumca konusuyorlar. Ama hiç biri aslında helen değil

Emeğinize sağlık. Şuraya ne yazayım inan bilemedim 😢

Aldatan bir kadın ne kadar da güzel kahramanlastırıldı bir kitapla... Okuyan her kadin aldatmaya egilimli olacak. Tavsiye etmiyorum okudum sacma sapan bir kitap. Felsefe okuyun çocuk masalı okuyun daha iyidir. Tolstoyu kınıyorum

Me te humburit e kesaj historie ishin Shqiptaret 🇦🇱qe je tonin nder shekuj ne Cameri ,kavalla ,follorina ,kavalla ,etjer,,ne Greqin e sotme ? Sepse ishin mysliman nga feja ,dhe si ishin aspak Turqe , marrveshje e turpit ,venizelos ,Ataturk ,dhe ne turqi vajten 🇦🇱 ju nderruan mbiemrat ,e ju mohua gjuha e tyre Amtare ,duke i asimuluar totalisht ..dhe turpi u turperua,,,,

Iyiki türkiyeye gitmemisim yünanistanin közünü seveyim insaniyla halkiyla kültürlü insanlardir yünanistandakiler

Her iki tarafinda derdi neymis bir birilerine zulmetmisler beraber yasamanin zenginligi kadar güzel bisey varmi

Selanik’te ikamet edenleri Türkiye cumhuriyetine getirmek için yapılan operasyondur mübadele

Balkanharbinde göçe zorlanan kör kuyulara atılan yollarda tecavüze uğrayan işkence ile öldürülen soyulan vurulan bebelerimizi anlatırdı dedelerimiz. Marmara bölgesinde Rum ve Ermeni çetelerin zalimliklerini anlattılar. Acılar dolu yaşamlar. Bizde unutmadık.

Bulgaristanda kalan türkler haalen türkce konusurlar biz yünanistanda haalen türkce konusuruz yünanca bile bilmiyoruz bu mübadeledw türkiyeye gelenler bir kelimw türkce bilmiyorlar bunlar nasil türk oluyor sabatay degilmiydi bunlar

Yünanistndan türk gelmedi baska irklar geldi türkleei biraktilar

Ömer haddini aşan, Topal Osman komitacilarla mücadele ediyordu. Ordu'ya gelip rumlara şiddet uygulayamamıştır ne demek puşt! Gelse senin satılmış yavsak deden mi karşı koyacaktı. Aynı zamanda Rus işgaline karşı milis çatışma devam ederken adamlar bizi sırtımızdan vuruyordu. Hadsizlik yapma alçak herif!

Çok güzel anlatmışsınız emeklerinize sağlık 🍇 ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤ bu videoda konuşan ve emeği geçen her insana hürmetler saygılar ve sevgiler ❤😢

Evet bildim şimdi Karadeniz İstanbul ve Ege Çeşme izlerinde biriyim, çok çok güzel emeklerinize sağlık 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼

Ali Hocaaaaammmm! 😂😂😂😂 Sizsiniz!😅😅❤❤ Ben Twitter kullanmıyorum. Sizi tekrar dinleme fırsatı bulduğuma cok sevindim. Podcastlere yeniden başlamanız mümkün mü? Sıkılınca en başa dönüp tekrar tekrar dinliyorum. Kendinizi daha fazla özlemeyin lütfen. Zübük konusuna gelirsek, kitap o kadar isabetli ki Niccolò Machiavelli Aziz Nesin yanında çırak bile olamaz, dedirtir. Resmen Zübük günümüzde kelimesi kelimesine ete kemiğe büründü ve gözümüzün içine bakıyor. (Keşke bakmasa ama bakıyor. Hatta bar bar bağırıyor. 🙄)

Ali Gül Hocam Kellerin Savaşı'ndaki Aliterasyon mu? 😁🥰 Ay sesiniz de aynısı. Daha evvel Dayı'da yanıldım onu Ali Bey seslendiriyor sanmıştım da Nazmi Sinan Mıhçı çıkmıştı. Başka bir Elbistanlı da olabilr misiniz bilemedim. Sevincten çenem düştü. Kusura bakmayın lütfen. 😅 Anı kitaplarından bahsetmişsiniz, rahmetli Ferhan Şensoy bu konuda beni şok etti diyebilirim. Gündeste, Ferdeste, Derderste, Gecedeste gibi anılarını şiir gibi anlattigi kitaplarından evvel de tiyatro oyunlarından dizilerinden nahif bildiğim bir iken Kalemimin Sapını Gülle Donattım kitabını abooo diyerek okumuştum. Rahmetlinin o kitabı beni şoktan şoka soktu ruhu şad olsun. 😔❤

Bu ise Karamandan gönderilen Türklerin acı öyküsünü anlatan bir eser. Kendi ağızlarından....😢 th-cam.com/video/xBrqIue-NNI/w-d-xo.htmlsi=w8vQFOqZm-plBlQC

BÜYÜK BİR KÖTÜLÜK . VE HALK ÇÜRÜK SİSTEMDE BİR HİÇ OLDUĞUNU DAHA ANLAMIŞ DEĞİL . İŞTE YÖNETİMLER ÇAHÎL TOPLUMLARI NASIL SÜRÜ LER ĞİBİ KULLANDIKLARININ KANITI . TÜM PİSLİK SİYASET VE DİNLERİ YANINA ALARAK YOK ETME YOLUNA HIZLA DEVAM.. BİR TEK YARADANIN KULU BİRLEŞ.E YOLUNA BAŞ VURMADI ..BÖYLE BİR EYLEME ÇABA ĞÖSTERMEYE KALKSANDA ANINDA YOK EDELİR . HERŞEY BÖLME AMAÇLI KOLAYÇA İNSAN SÜRÜLERİNİ YÖNETEBİLMEK İÇİN . YEEE SAMANI. DEVAMMM YALANLARA. İNSANOĞLU HİÇ UYANAMADIN. ÇÜRÜK SİSTEMÎN OYUNU OLMAYA DEVAM EDİYORSUN BİR HİÇSİN VE YOK OLMAYA MAHKÜMSUN. SEN KORKAÇAĞIN YERDE BAŞ KALDIR TOP YEKÜN SENDEN KORKSUNLAR SENİ BİR HİÇ SAYANLAR .

Teşekkür edoyorum.

İngiliz tezgahıyla biri birine düşen iki halk.

17:32 den başlayan kısımda yakinlarinin nasil amele taburlarinda aç susuz kadin erkek öldüklerinden bahsediyor. Alt yazi bunlari cevirmiyor neden ?

Tüyler diken diken

Merhabalar. Hakikaten çok hüzünlü ve acılı mübadillerin hayatı. Lâkin buna biz sebep olmadık ki... Asırlarca gayrimüslim vatandaşlarımızı adalet ve hoşgörü ile yönettik ve birlikte yaşadık. Fakat ne zaman emperyalist Avrupa devletlerinin ve bilhassa Rusya' nın desteklediği Balkan milletleri devlete isyan ettiler. Bu isyanlar neticesinde yüzbinlerce müslüman ahali katledildi. Kurtuluş Savaşı'nda işgalci Yunan ordusunu çiçeklerle karşılayan halk kimdi? ( Vatansever, devletine bağlı; kendi hâlinde yaşayanlar hariç... Böyle gayrimüslim vatandaşlarımızın başımızın üstünde yeri vardır). Yani mübadele zorunlu idi kısacası. Karamanlı Türklerin de Yunanistan' a göç ettirilmesi ayrı bir hüzün ve acı. Hatta Atatürk' ün de bundan çok pişman olduğu söylenir.

Osmanlıda baş tacı olan Rumu,Ermeniyi Türk Milletine,devlete fitne tohumları ekerek düşman eden abd,İngiliz,rus emperyalistleri yaptıkları silah yardımları ile korkunç bir Türk katliamına sebeb olmuşlardır. Eskiye dönmek artık asla mümkün değildir çünkü yunan ve ermeni düşmanlığını hala sürdürüyor ve bizim onlara nefretinimiz,kinimiz kanayan bir yara gibi aynen duruyor.

Hrant bey yaşıyorsa Allah sağlıklı uzun ömür versin öldüyse Allah rahmet eylesin yaşadığı yeri kalben seven insanlarımız çoğalsın inşallah

Emeğinize sağlik👏👏👏

Sizler allayi bos😮 insansiniz! Okadar kacak eserler yurdisinda müzelerde gorünior...geri iadesi icin ugradmiorsunuz😢😢😢 Bide turizime düzgüñ hizmete yol acmiorsunuz! Yaziklar olsun memlekete sahip cikmiorsunuz bide su muzedeki mermerden olan mezartadlarin uzerinde olan kiri bile temizleniorsunuz.

Bazı konuşmacı Rum'lar yanlış konuşuyor, üç eve gittim su istedim üçünden de kovuldum diyor, yeryüzünde böyle bir Türk olduğunu bile sanmıyorum, ne kadar misafirperver olduğumuz ortadadır.Ama Türk'e bir hainlik yaptıysan o zaman başka.

Bazılarımız, hıristiyanlara çok kötülük yapmışız diye yorumlar yapıyor.Tarihimizi öğrenmediğimiz için böyle konuşuluyor. Araştıranlar, okuyanlar kolayca görüyor ki, Osmanlı yönetiminde daha çok çile çekenler Türkler idi.Hristiyanlar ticarette, eğitimde,paralı askerlikte,arkalarındaki siyasi güç bakımlarından hep avantajlı idiler.Ben İzmir'liyim, burada hristiyan ve yahudilerin yaşadıkları semtler, köşkler, iş yerleri hep ortada, ne kadar avantajlı oldukları ortada.Böyle iken hristiyanlar buldukları ilk fırsatta emperyalistlerin kışkırtmasıyla müslümanları imha etmeye giriştiler.Bunu Karsta,Erzurumda,(doğu Anadoluda),Kurtuluş savaşımızda, Kıbrıs'ta, Mora yarımadasında,Karabağ'da(Azerbaycan)Bulgaris'tan da, Bosna Hersek'te yaptılar.Yaşadığın ülkede kalleşlik yapıp arkadan vurmanın ismi hainliktir, sürgün cezası bu hainliğe uygun bir cezadır, eğer hristiyanlar kazansaydı o zaman vay halineydi müslümanların. Kendi halinize yanın Türk halkı günümüzde de madenlerinizi, limanlarınızı velhasıl bir çok gelir getiren işletmelerinizin kaymağını yabancılar götürüyor.

O χριστιανισμος τις ανατολιας τη εγινε?Ολοι η μικρα Ασια ηταν χριστιανοι τη εγιναν?τους εξισλαμισαν με την βια.Οι εκκλησιες μαρτυρουν πιοι εισαστε.Ειμαι ποντια που οι παππουδες εξοριστικαν γιατι ηταν χριστιανοι, ειμαι ποντια και ειμαι πολυ υπεριφανη.Η γλωσσα μου ειναι τα romeika.😊

Hrant Amca’nın duygularıyla izledim… ❤ Hayat dolu Hrant Bakır. Kaç yılında çekildi, onu merak ettim. 2017? Çok teşekkür ediyorum. O insanlar anılarını atlarına binip döndüler. 😊

Selanik Sarisabandan Sinop'a gelmisiz..Selamlar

Ses çok az. İbrahim bey lütfen yaka mikrofonu kullanın lütfen.

Lütfen mikrofon kullanın Ali bey. Ses çok az.

500 yil kaldik rumelide ve nigdeye geri döndük.