วีดีโอ

Basen jest z igielitu (zmiękczony PCV), więc mróz nie szkodzi basenowi - ten materiał nie robi się kruchy na mrozie. Natomiast pompa piaskowa nie może być na mrozie, więc trzeba odłączyć pompę i schować. Zawory, które są wkręcone do basenu (wlot i wylot) też mróz by rozwalił, więc trzeba je wykręcić, wtedy zostają dziury, które trzeba zaślepić - ja dotoczyłem sobie na tokarce z pręta z polipropylenu korki o średnicy 57,5 mm, którymi zaślepiłem miejsca zaworów. Wtedy już nic mróz nie rozsadzi. Trzeba też wyjąć drabinę, bo przymarznie - to chyba oczywiste. Basen zamarza i od góry i od boków a większa objętość lodu jest kompensowana jego elastycznością. Pozdrawiam.

​@@Konrad_Kwiatkowski Można kupić u Ciebie takie korki. Albo można prosić o rysunek techniczny?

Jak oglądasz na ekranie komórki to nie widać, ale takie wykłady ogląda się na monitorze ; )

Sebastian, nie wiem, co autor miał na myśli mówiąc to zdanie ; ) i nie wiem, czy się przejęzyczył, czy nie, ale naprężenie jest wprost proporcjonalne do siły i odwrotnie proporcjonalne do pola przekroju (to już odkrył Galileusz). Potem Robert Hook odkrył, że naprężenie jest proporcjonalne do odkształcenia (tak jak piszesz, że to miałem na myśli), a "wisienkę na torcie" położył Thomas Young i opisał charakterystykę sprężystości znaną jako moduł Younga i oznaczaną jako E, która jest współczynnikiem kierunkowym zależności liniowej naprężenie-wydłużenie względne.

Nie i to jest największa trudność w przeniesieniu siły na kompozyt szklano-żywiczny. Taki kompozyt nie umacnia się odkształceniem jak stopy metali, czy polimery termoplastyczne. Szkło jest kruche i żywica jest krucha. Cały układ bardzo podatny na karby. Gwinty i jakieś podcięcia są wykluczone. Trzeba tylko bazować na tarciu, adhezji plus niewielkie zakotwiczenia mechaniczne w postaci chropowatości. Nie można tego zakuć za mocno, bo działająca siła wprowadzi dodatkowe naprężenia.

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam, Konrad Kwiatkowski

Ja w 25 tonowej serwohydraulicznej maszynie INSTRON 8850 o sile maksymalnej 25 ton, ale jest ona dodatkowo osiowo-skrętna (2000 Nm) i do badań dynamicznych (np. zmęczenie) mam silnik o mocy znamionowej 50 kW, który zasila pompę hydrauliczną - czyli trzy razy więcej niż przeciętna moc przyłączeniowa budynku mieszkalnego. W tej 100 tonowej maszynie z filmu mogę oszacować tę moc z prostych obliczeń. Jeśli maksymalna siła to 1000 k N (100 ton) i maksymalna prędkość rozciągania wynosi 1000 mm/min (0.0017 m/s), to proste obliczenie 1000 kN* 0.0017 m/s= 1.7 kW. Zakładając sprawność pompy 85 % i dając dwa razy tyle zapasu na silniku elektrycznym, mamy 1.7/0.85*2=4 kW. Tyle z obliczeń, a przy okazji sprawdzę ile jest w rzeczywistości na tabliczce znamionowej silnika.

Nakrętki są mniej wytężone niż śruby. Nie ma potrzeby stosowania nakrętek wyższej klasy, ale to nie błąd. Postąpić tak jak pokazane w filmie - policzyć jaka siła osiowa odpowiada granicy plastyczności i roboczo założyć 65%-70% tej siły. Jak mamy tę śrubę M20 w ręku, to możemy suwmiarką po prostu zmierzyć we wrębach gwintu jaka jest średnica rdzenia tej śruby i policzyć pole powierzchni rdzenia śruby - popełniany błąd (niepewność) wyniku jest pomijalna - wynik będzie trochę zaniżony, ale to ok. Jak nie mamy śruby w ręku to "książkowo" należy ustalić jaka jest powierzchnia robocza śruby i jest to liczone z wymiaru (d2+d3)/2 gdzie d2 to średnica podziałowa gwintu a d3 to średnica wewnętrzna gwintu zewnętrznego (średnica rdzenia) - [wg PN-ISO 724:1995 Gwinty metryczne ISO ogólnego przeznaczenia - Wymiary nominalne]. Te średnice gwintu D2 i D3 łatwo znaleźć w Internecie wpisując zapytanie "wymiary gwintów metrycznych", bo dużo firm handlujących śrubami ma to na swoich stronach np. taki kalkulator [blog-cnc.pl/kalkulator-gwintow/]. Dla M20 o skoku normalnym czyli 2.5 mm, wymiary te d2 =18.4 mm a d3=16.9mm (zaokrągliłem do trzech miejsc znaczących, bo to nie apteka}. Średnia z tych wymiarów to (18.4+16.9)/2= 17.7mm i pole powierzchni przekroju dla tej średnicy to 3.14*17.7^2/4=246 mm2. Teraz to już prościzna: śruba kasy 8.8 ma granicę plastyczności równą iloczynowi tych liczb (cyfr) rozdzielonych kropką pomnożoną przez 10, czyli 8x8x10=640 MPa (N/mm2). Zatem 246 mm2 * 640 N/mm2 = 157 000 N = 157 kN ~ 15.7 tony (bo 10 kN ~ 1 tona). Oznacza to, że przy obciążeniu bliskim 16 ton śruba M20x2,5 klasy 8.8 z nakrętką klasy 10 osiąga granicę, przy której zacznie się odkształcać plastycznie. Dla materiałów sprężysto-plastycznych współczynnik bezpieczeństwa można przyjąć na poziomie równym 1.4, czyli 1/1.4=70%. Zatem 70% z 15.7 tony to 11 ton. Tyle można obciążyć osiowo roboczo połączenie gwintowe M20x2.5 klasy 8.8. Wiadomo, że ściskana kotwa jest raczej smukła (wysoka) i raczej przed osiągnięciem granicy plastyczności przy ściskaniu osiowemu ulegnie wcześniej wyboczeniu (wygięciu) i zniszczeniu. Obliczenia na wyboczenie zależą głównie od wysokości śruby i sposobu zamocowania końców, wg zależności im dłuższa śruba tym mniejsza siła spowoduje jej wyboczenie. Aby nie wchodzić już w takie szczegółowe obliczenia można po prostu "na czuja" zwiększyć wsp. bezpieczeństwa na np. z 1.4 na ... 3 i przyjąć 1/3 * 15.7 ton ~ 5 ton, jak nie zwiększy to jakoś dramatycznie ilość kotew i kosztów. Ale jak podchodzimy do zagadnienia bardzo poważnie, to należy jednak policzyć z warunku na wyboczenie jakiego rzędu jest ta siła. Warto też, niezależnie od obliczeń, poczytać, co deklaruje producent tej kotwy w karcie produktu. Pozdrawiam. dr inż. Konrad Kwiatkowski, ZUT

Bardzo dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Jestem Panu niezmiernie wdzięczny. Gratuluję wiedzy i życzę wszystkiego dobrego. Pozdrawiam

@@kamil6559 Zapomniałem dodać, że można wysłać kotwę do mnie na ZUT w Szczecinie i za 250 zł ścisnę kotwę w taki sposób, w jaki będzie pracowała i wyznaczę siłę, przy której wchodzi ona w plastyczność - będzie podpisany raport z wynikami i załącznikami w postaci uznania PRS i aktualnego wzorcowania maszyny.

Przekazałem Pana pytanie bardzo zdolnemu studentowi, aby odpowiedział Panu tutaj. Temat śrub powraca i będzie niebawem nowy film o tym na kanale (moment na kluczu a siła osiowa oraz różne aspekty tego) nakręcony właśnie wspólnie z Panem Piotrem, czyli wyżej wspomnianym studentem. Jeszcze chwila cierpliwości - w tym tygodniu powinien być wrzucony : )

Warsztatowo używa się relacji T=K*F*D, T= moment dokręcenia w Nm, K= współczynnik, tzw. “nut factor”, F= siła osiowa w kN, D= średnica nominalna śruby w mm I bez obliczeń zakłada się K~~0,3 dla suchej śruby z powłoką fosforanową ( czarny kolor) 0,2 dla ocynku, 0,18 dla smarowanych olejem, smarem stałym, dla środków typu anti-seize jeszcze mniej. Jest to mniej więcej zgodne dla naszych testów. Współczynnik K można dokładnie wyliczyć znając skok śruby, geometrię gwintu i łba , wsp. Tarcia łeb i gwint. Dla ściągacza do łożysk na sucho założyłbym K=0,25 ,bo tylko gwint ma znaczące tarcie, śruba sciągacza zapiera się przez łożysko, a nawet zwykłe ściągacze, zakończone stożkiem, mają w tym punkcie podparcia dużo mniejsze tarcie niż miałaby analogiczna śruba pod łbem. Po posmarowaniu gwintu olejem silnikowym, smarem litowym K=0,14 do 0,18 Przykład: w ściągaczu śruba m16, smarowana olejem, moment 10Nm wywoła siłę osiową ~~ 3,5kN do 4,5 kN , a na sucho ~~2 kN

@@Konrad_Kwiatkowski Dziękuję bardzo za zainteresowanie. W takim razie pozostaje czekać 😊

@@Konrad_Kwiatkowski Pozwolę sobie upierdliwić się o zapowiedziany film;) Temat nadal nie daje mi spokoju, zatem jeśli film utknął, to czy można prosić o naprowadzenie gdzie i czego szukać by trafić? Internet pewnie skrywa gdzieś te informacje.

Mam nadzieję, że Pan Piotr również na to pytanie Panu odpisze. Pozdrawiam.

Warunek do spełnienia: śruba ma pękać (przez rozciąganie) zanim nastąpi zcięcie gwintu śruby albo/i materiału podłoża. Wg normy ISO najpierw liczy się, jak głęboko należało by wkręcić śrubę w materiał o identyczych właściwościach mechanicznych, aby na pewno jako pierwsze były przekroczone naprężenia normalne w rdzeniu śruby, a nie styczne w gwincie. Dlatego wymagana jest 2x większe pole przekroju gwintu pracującego na ścinanie, niż obliczeniowe pole przekroju śruby pracujące na rozciąganie Kolejny krok to obliczenie ilorazu Rp0.2 albo Re_L śruby do Rp0.2 albo Re_L materiału podłoża, i pomnożenie wcześniej wyliczonej głębokości wkręcenia przez ten iloczyn Wzory ładnie napisane na stronie engineersedge, thread_minimum_length_engagement.htm Przykład , śruba M10x1.5 klasy12.9 w stal S355 L_e=2*58mm^2/0,5/3,14/(10mm-0,64952*1,5mm)=8,2 mm Co odpowiada rzeczywistości, standardowa wysokość nakrętki to 0,8 D Następnie stosunek Rp0.2 1080MPa/355MPa~~3 Finalnie, wg ISO, gwint ma być na głębokość 3*8,2mm ~~25mm Aby nie przedłużać: w rzeczywistości nakrętka ma w życiu łatwiej, dla podanej śruby M10x1.5 i wysokości 1D= 10mm, pole pracujące na ścinanie śruby to ~~160mm^2, a nakrętki 210mm^2. Czyli nakrętka ma łatwiej 210/160=1,3 raza. Zatem już dla głębokości gwintu 19mm, gwint śruby i podłoża mają taką samą wytrzymałość na ścinanie. Pełne wytłumaczenie na pewno w którymś z nadchodzących filmów

Tak działa mózg - tworzy iluzję wiedzy. Przykładem jest nawet taki banał, że większość często widzi rower, więc każdemu wydaje się, że wie jak wygląda, ale jak ma naszkicować z pamięci, gdzie siodełko, pedały, kierownica, czyli poprawnie narysować ramę, to większość ma problem : ) To nie wstyd nie wiedzieć, ale problemem jest ta iluzja, że się wie : )

Zawsze można powiedzieć że się jest iluzjonistą ;-)

@@Konrad_Kwiatkowski Dlatego inteligentny mózg ,,wynalazł" słowny zwrot w postaci wentyla bezpieczeństwa asekuracyjnego...Wiem, że nic nie wiem, ale się dowiem 😆

@@carlosrules7329 Taaa....tam gdzie rozum śpi, tam budzą się gusła i demony. 😉

Dziękuję za miłe słowa. Pozdrawiam. Konrad Kwiatkowski

Maksymalnie było ponad 25 ton, potem weszła w plastyczność i spadło poniżej 20 ton (200 kN) - chyba w momencie pęknięcia ok. 17 ton

Osłony z PC nie do przebicia, ale strzał czasem potrafi przewrócić stelaż tej osłony : /

@@Konrad_Kwiatkowski Widziałem na centrum obróbczym jak frez rozpędzony do 30000 rpm przebija 35mm z 40 mm szyby z PC. Na szczęście dla operatora brakło tych 5 mm. Nikt nie wiedział, że ta szyba ma 40mm, dopóki nie została uszkodzona - tak elegancko ją zabudowali.

Cyt: "Wiedziałem o zależności prędkości dźwięku a wysokość (gęstość) - wyżej szybciej." Ta zależność to: wyżej = wolniej a nie szybciej, mówimy tu o prędkości dźwięku. I wynika to pośrednio z energii cząstek, która to energia jest związana z temperaturą cząstek. Proponuję zacząć od przeczytania na wiki hasła: temperatura, gdzie jest napisane m.in., cyt: "Temperatura bezwzględna układu złożonego z atomów, jak i kilkuatomowych cząsteczek jest w teorii kinetycznej gazów określona jako średnia energia kinetyczna ruchu pojedynczej cząsteczki (mierzona względem środka masy układu), przypadająca na jeden stopień swobody ruchu". I tam występuje we wzorze współczynnik proporcjonalności pomiędzy jednostkami temperatury i energii nazywany stałą Boltzmanna. Trzeba to sobie samemu poukładać w głowie i ewentualnie skonsultować z kimś bardziej zaawansowanym. A upraszczając: prędkość dźwięku w gazach zależy od średniej prędkości cząsteczek gazu, a ta średnia prędkość zależy od energii tych cząstek gazu. Energia cząstek jest związana z temperaturą: niższa energia= niższa temperatura. Zatem niższa temperatura=niższa prędkość dźwięku. Im wyżej w powietrzu tym niższa temperatura powietrza. Nie wiem, czy pomogłem :/

Spektakularne czy nie to, jak powiedziałem w filmie: zależy dla kogo ten wywiad: elastomery z PET-u, synteza in-situ polimerów z nanorurkami i/lub grafenami, bio-bazujące polimery itd. albo też: na którym miejscu w świecie są polskie uczelnie?

Woda odparowała i została wciągnięta przez pompę próżniową i wyrzucona na zewnątrz budynku : ) Pozdrawiam. Konrad Kwiatkowski

@@Konrad_Kwiatkowski No tak, przecież to oczywiste. Nie wiem czemu miałem w głowie, że ta para wodna powinna tam zostać.

Przecież to marnotrastwo Świętej wody ! oby tylko strażnicy Zielonego Ładu nie zapukali do Maurycego o 5 nad ranem. Będę się modlił.

Dziękuję bardzo : )

Woda może mieć temp. 0oC a nawet można ją znacznie przechłodzić (nawet do ponad -20oC). Zatem woda i lód mogą mieć tę samą temperaturę. Nie wiem, czy pomogłem : ) Są na YT fajne symulacje komputerowe zamarzania i rozmarzania wody ( np. th-cam.com/video/3xaZwbKyYdM/w-d-xo.html&ab_channel=ScottWarren), gdzie widać ten fenomen wśród materiałów, że postać stała uporządkowana (lód), ma mniejszą gęstość, niż postać ciekła (woda).

@@Konrad_Kwiatkowski"Zatem woda i lód mogą mieć tę samą temperaturę. " Tylko wtedy jest to kwestia ciśnienia, w jakim zamarza woda ? Może to kwesta tego w jaki sposób atomy łączą się w cząstki ? Jeszcze próbuje zrozumieć przyczynę tego zakrzywienia charakterystyki prędkości rozchodzenia się fali dźwiękowej, w powietrzu w okolicach 70 stopni C ? Może to kwestia stopnia uporządkowania ruchu tych cząstek powoduje takie "niespodzianki" ? Próbuję to sobie jakoś uzmysłowić, też tkwiłem w błędnych przekonaniach. Teraz staram sobie to jakoś skorygować. Ps. Będę musiał ten wykład posłuchać wielokrotnie, zanim zrozumie. 🙂 Na szczęście to film i nie muszę, męczyć zbędnymi pytaniami. Dzięki za ten wykład. 👍

@@Konrad_Kwiatkowski Zapodana animacja pomogła 🙂

Stan skupienia wody zależy tak samo od temperatury jak od ciśnienia Woda która ma poniżej zera stopni może wrzeć a lód może być mieć 60 stopni

@@Skrzynia no wiem dlatego woda w gorach gotuje sie np w 60 stopniach ...ale dlaczego zamarza gdy cisnienie spada jeszcze bardziej ...cuz to za mechanizm ?

odpowiedź na Twoje pytanie to diagram fazowy wody. Polecam zobaczyć na google grafika albo wikipedi jakbym miał strzelać patrząc na ten diagram to albo doszedł do punkty potrójnego lub 2 wyjaśnienie że na końcu zwiększał ciśnienie zamiast odpompowywać ale to tylko moja teoria

Na moim kanale "Maurycy, nie uwierzysz", jest wytłumaczone łącznie ze wzorami. Pozdrawiam. Konrad Kwiatkowski

@@Skrzynia mnie nie chodzilo o pokazanie diagramu czy wzorow (drogi KKonradzie: ) ..a wyjasnienie fizyczne czyli co sie rzeczywiscie dzieje konkretnie z atomami podczas tego procesu....co dokladnie wywoluje zamarzanie