วีดีโอ

Χρήσιμο και σωστό το σχόλιο. Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ πολύ

Ένας πολύ απλοϊκός τρόπος που όμως δουλεύει καλά για την Α Λυκείου είναι να θεωρούμε μέταλλα αυτά που έχουν στην εξωτερική στιβάδα 1, 2 η 3 ηλεκτρόνια και αυτά που έχουν στην εξωτερική στιβάδα 4,5,6 ή 7 ηλεκτρόνια να τα θεωρούμε αμέταλλα. ΠΡΟΣΟΧΉ: Το υδρογόνο (Η) που έχει 1 μοναδικό ηλεκτρόνιο είναι αμέταλλο.

@@school-chemistry τελεια ευχαριστω πολυυ

Υπέρκορο χαρακτηρίζεται το διάλυμα που περιέχει ποσότητα διαλυμένης ουσίας μεγαλύτερη από αυτή που αντιστοιχεί στο κορεσμένο διάλυμα. Αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται ευκολα. Απαιτούνται ιδιαίτερες διαδικασίες. Τα υπέρκορα διαλύματα δεν τα μελετάμε στην δευτεροβαθμια εκπαίδευση.

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και την σωστή παρατήρηση.

Έχετε δίκιο. Ευχαριστώ πολύ που το επισημάνατε.

Το ΚΜnO4 είναι ένα από τα συνηθισμένα οξειδωτικά. Τον Α.Ο. του Μη τον υπολογίζουμε με τον τρόπο που μάθαμε στην Α Λυκείου αφού ξέρουμε ότι το Κ που είναι αλκαλιο έχει Α.Ο. +1 και το Ο -2. Οπότε +1+x-8=0 άρα x=+7. Πρέπει να ξέρουμε ότι στις οξειδοαναγωγικες αντιδράσεις το Mn από +7 πάει σε +2 (βλέπε πίνακα βιβλίου η στην αρχή του βίντεο). Το S δεν αλλάζει Α.Ο.

Απλά ξέρουμε ότι το SO4 έχει όλο μαζί αριθμό οξείδωσης -2 όποτε το Mn θα έχει +2 για να έχει αλγεβρικό άθροισμα 0. Δεν κοίταξε το S μεμονωμένα

Ευχαριστώ για το σχόλιο. Έχεις δίκιο. Η κατανομή έχει γραφτεί λάθος. Η σωστή είναι Για το Cl: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p5 και Για το Cl- : 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 Κατά τα άλλα ο σχολιασμός είναι σωστός

Πηγαίνουμε στο τεύχος Β, Κεφάλαιο 2 Θερμοχημεία ( 2.1, 2.2). Αυτά σύμφωνα με τις περσινές οδηγίες, γιατί οι φετινές δεν έχουν ακόμα αποσταλεί.

@@school-chemistry ευχαριστώ

Η σχετική ατομική μάζα είναι ίση με τον μαζικό αριθμό μόνον αν έχουμε ένα συγκεκριμένο ισότοπο του στοιχείου. Για παράδειγμα η σχετική ατομική μάζα για το 37Cl (με μαζικό αριθμό 37) είναι 37. Επειδή όμως στη φύση ένα στοιχείο υπάρχει σαν μίγμα ισοτόπων (ίδιος ατομικός αριθμός-διαφορετικός μαζικός) και μάλιστα σε διάφορα ποσοστά η σχετική ατομική μάζα είναι ο μέσος όρος των σχετικών ατομικών μαζών των ισοτόπων, όπως αυτά απαντούν στη φύση, λαμβανομένου υπ’ όψιν και του ποσοστού συμμετοχής κάθε ισοτόπου. Γι αυτό εξ’ άλλου πολλές σχετικές ατομικές μάζες είναι δεκαδικοί αριθμοί. Αν θέλεις μπορείς να παρακολουθήσεις το σχετικό βιντεάκι «Σχετική ατομική μάζα -Σχετική μοριακή μάζα» th-cam.com/video/UD5wE1aZEyc/w-d-xo.html Αυτό που ρωτάς είναι από το (11.49 ) και μετά.

@@dimileve εξαίρετος όπως πάντα!

Σε αυτό που έχεις δίκιο είναι το εξής: Όταν έχουμε να συγκρίνουμε την ακτίνα δύο ατόμων που είναι στην ίδια περίοδο, δηλαδή έχουν τον ίδιο αριθμό στιβάδων ακολουθούμε τον κανόνα που λέει ότι: η ατομική ακτίνα ελαττώνεται από τα αριστερά προς τα δεξιά. Αυτό συμβαίνει γιατί όσο πηγαίνουμε προς τα δεξιά του περιοδικού πίνακα, αυξάνεται ο ατομικός αριθμός και κατά συνέπεια αυξάνεται ο αριθμός των πρωτονίων και άρα το δραστικό πυρηνικό φορτίο του ατόμου. Στην περίπτωση όμως σύγκρισης της ακτίνας ατόμου Cl και ανιόντος Cl- έχουμε ίδιο αριθμό στιβάδων και ίδιο αριθμό πρωτονίων του πυρήνα. Αυτό που είναι διαφορετικό είναι το ότι το ανιόν Cl- έχει ένα παραπάνω ηλεκτρόνιο που έχει αρνητικό φορτίο που μέσω των απώσεων ελαττώνει το δραστικό πυρηνικό φορτίο του ατόμου και άρα η ακτίνα του Cl- είναι μεγαλύτερη από την ακτίνα του ατόμου Cl.

​@@dimileveΕυχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση. Το καλύτερο κανάλι!

Είναι πολύ καλή ερώτηση. Ευχαριστώ. Ένας πολύ βολικός τρόπος να φανταζόμαστε τα διαφορετικά άτομα είναι να τα φανταζόμαστε σαν σφαίρες διαφορετικής ακτίνας, κατά κάποιο τρόπο όπως τα φαντάστηκε ο Dalton. Σύμφωνα όμως με τις νεότερες θεωρίες ένα μεμονωμένο άτομο δεν έχει σαφή όρια. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν διάφορους τρόπους για να «εκτιμήσουν» το μέγεθος της ακτίνας του ατόμου. Ένας από τους τρόπους βασίζεται στον ορισμό του βιβλίου (υπάρχουν κι άλλοι) που έχει το πλεονέκτημα ότι η απόσταση των πυρήνων μπορεί να μετρηθεί.

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια και για την υποβολή της απορίας. Σελίδα 217: Τομέας περιοδικού πίνακα είναι ένα σύνολο στοιχείων των οποίων τα άτομα έχουν τα τελευταία τους ηλεκτρόνια (με τη μεγίστη ενέργεια, σύμφωνα με την αρχή ηλεκτρονιακής δόμησης aufbau) στον ίδιο τύπο υποστιβάδας π.χ. s, p, d ή f. Οπότε: Tα 23 ηλεκτρόνια στο άτομο του V, στη θεμελιώδη του κατάσταση τοποθετούνται σύμφωνα με την αρχή ηλεκτρονιακής δόμησης aufbau ως εξής: δύο ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 1s, και γράφουμε 1s2, δύο ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 2s (1s2 2s2), έξι ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 2p (1s2 2s2 2p6 ), δύο ηλεκτρόνια στην υποστιβάδα 3s (1s2 2s2 2p6 3s2), έξι στην υποστιβάδα 3p (1s2 2s2 2p6 3s2 3p6) και δύο στην 4s (1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s2). Τα τελευταία τρία ηλεκτρόνια πάνε στην υποστιβάδα 3d. Οπότε επειδή τοποθετήσαμε τα τελευταία ηλεκτρόνια σύμφωνα με την αρχή ηλεκτρονιακής δόμησης aufbau σε υποστιβάδα d το βανάδιο ανήκει στον τομέα d. Βέβαια, σύμφωνα με όσα λέει το βιβλίο στην σελίδα 215 η ηλεκτρονιακή δομή του βαναδίου είναι: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d3 4s2 Αυτό έγινε επειδή μετά την εισαγωγή ηλεκτρονίων στην υποστιβάδα 3d αυτή αποκτά λιγότερη ενέργεια από την 4s. Συμπερασματικά για να βρούμε τον τομέα παίρνουμε υπ’ ‘όψιν το τελευταίο ηλεκτρόνιο που βάλαμε σύμφωνα με την αρχή ηλεκτρονιακής δόμησης aufbau (με τις διαγώνιες). Αν όμως ζητείται η τελική δομή τα ηλεκτρόνια με το μεγαλύτερο n (στο παράδειγμα τα 4s) έχουν την μεγαλύτερη ενέργεια και γράφονται τελευταία.

@@dimileve άρα η πρόταση δεν ισχύει στο παράδειγμα; και γενικά δεν ισχύει στα στοιχεία μετάπτωσης;

Η πρόταση, η οποία είναι αντιγραφή-επικόλληση από την σελίδα 217 του βιβλίου, ισχύει με την σημαντική διευκρίνηση ότι λέγοντας «μέγιστη ενέργεια» εννοούμε την μέγιστη ενέργεια με βάση τη σειρά δόμησης aufbau (επισημαίνεται με ροζ γραμματοσειρά στο 08:15) και όχι μετά την εισαγωγή ηλεκτρονίων στην στιβάδα (n+1)d. Πιο απλά: τοποθετούμε ηλεκτρόνια με βάση τη σειρά δόμησης aufbau και ο χαρακτηρισμός του τομέα βασίζεται στο πού μπαίνει το τελευταίο ηλεκτρόνιο. @@suglonistikagr4126

​@@dimileveΑ μάλιστα. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ευχαριστώ πολύ.

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια και τα πολύ εύστοχα σχόλια. Όσον αφορά στον χαρακτηρισμό d4 ΚΑΙ d9 για τις ομάδες 6 και 11, αυτή αναφέρεται στην ονοματοδοσία των ομάδων και σύμφωνα με την αρχική κατανομή των ηλεκτρονίων σύμφωνα με την Aufbau και όχι στην τελική δομή όπου λαμβάνεται υπ’ όψιν η σταθερότητα των συμπληρωμένων και ημισυμπληρωμένων d τροχιακών. Αν στηριζόταν η ονομασία «σύμφωνα με τους τομείς» στην τελική δομή θα έπρεπε να χαρακτηρίζονταν σαν d5 δύο ομάδες, η 6η και η 7η και αντίστοιχα σαν d10 η 11η και 12η . Για την παρατήρηση για το τομέα f το σχολικό βιβλίο στην σελίδα 218 γράφει τα εξής ακριβώς: «Ο τομέας f περιλαμβάνει στοιχεία, των οποίων το τελευταίο ηλεκτρόνιο ανήκει σε υποστιβάδα f. Επειδή η υποστιβάδα f χωράει 14 ηλεκτρόνια, ο τομέας f περιλαμβάνει 14 ομάδες.»

ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΉ ΣΤΑΘΕΡΌΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΜΙΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ d ΥΠΟΣΤΟΙΒΑΔΩΝ, ΈΧΟΥΜΕ ΑΠΌ 2 ΟΜΆΔΕΣ d5 ΚΑΙ d10 ΚΑΊ ΚΑΘΌΛΟΥ d4 ΚΑΙ d9 . ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΆ ΤΗΝ ΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΎ ΒΙΒΛΊΟΥ ΌΤΙ ΤΑ ΧΗΜΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΟΥ f ΤΟΜΈΑ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ 14 ΟΜΆΔΕΣ ΕΊΝΑΙ ΕΝΤΕΛΏΣ ΛΑΝΘΑΣΜΈΝΗ. ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΈΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ, ΌΤΙ ΌΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΟΥ f ΤΟΜΈΑ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ 3η (3Β) ΟΜΆΔΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 6 ΚΑΊ 7 ΠΕΡΙΌΔΟΥΣ. ΕΠΕΙΔΉ ΔΕΝ ΧΩΡΆΝΕ ΣΤΗΝ 3η ΟΜΆΔΑ ΜΠΑΊΝΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΆΡΤΗΜΑ.

Ευχαριστώ πολύ. Καλή επιτυχία.

@@school-chemistry θα μπορούσα να κάνω μια ερώτηση σχετικά με την χημεία Λοιπόν σε αντίδραση C +02 ->C02(διοξείδιο του άνθρακα) Αλλά ξανά σε αντίδραση C +02->CO Περνουμε μονοξείδιο του άνθρακα Πως ξεχωρίζουμε ποτέ θα βγαίνει τι;

@@mariamalasi6107 Το προϊόν εξαρτάται από τις συνθήκες. Συνήθως όταν υπάρχει περίσσεια οξυγόνου και υψηλή θερμοκρασία παίρνουμε CO2. Πάντως αν πρόκειται για άσκηση πρέπει να υπάρχει διευκρίνηση.

Ευχαριστώ πολύ.

Ευχαριστώ.

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ 🙌🙌

@@niovi7862 συμφωνωωωωω

Ευχαριστώ και ναι, έχεις δίκιο. Ενώ στο σηματάκι με τις διαγώνιες υπάρχει το 3p6 στην οριζόντια αναγραφή χαμηλότερα εξαφανίστηκε...

Ευχαριστώ Markella.