[Thai Ver] คำนึงฝันใต้ต้นหลิว ( Ruri Dreams under the Willow/柳下琉璃夢 ) - TOMO | 十六谷主題曲 / Onmyoji Arena Jurokutani (Izaya) Theme Song
Vocal&chorus ：janurie
Mix&Mastering : ​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠@JaejahRed
Thai lyrics : ​⁠ ​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠@Ryarical & janurie
สำหรับเพลงนี้ขอบอกเลยว่าสุดฝีมือมากค่ะ ฟังเพลงนี้ตั้งแต่ออกมาแรกๆแล้วแต่ไม่มีเวลาทำจริงๆจังๆเสียที บวกกับเรามีส่วนร่วมกับเพลงมากสุดแค่ฟัง แต่พอหลังๆเริ่มฟังบ่อยครั้งขึ้นทำให้เรารู้สึกผูกพันกับตัวละครมากขึ้น จึงเริ่มอยากทำอย่างจริงจังขึ้นมาค่ะ ครั้งนี้ได้ยอดฝีมืออย่างคุณกอหญ้า ​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠@Ryarical มาช่วยประพันธ์เนื้อร้องภาษาไทยให้ และได้นักมิกซ์มือทองอย่างคุณเกศ ​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠@JaejahRed ที่ช่วยทำให้เสียงเราไพเราะเพราะพริ้งขึ้นมาได้อย่างมากที่สุด ขอขอบคุณอย่างสุดซึ้งกับฝีมือของทั้งสองท่าน ทำให้เราสามาถทำเพลงไปได้สำเร็จลุล่วง หวังว่าทุกท่านจะชื่นชอบเพื่อเป็นกำลังใจในการทำเพลงต่อๆไปขอเราด้วยนะคะ 🥹💖
* เนื่องจากใช้ ins ของออฟฟิเชียล ทำให้เสียงคอรัสทางต้นฉบับค่อนข้างเด่น
• ไม่อนุญาติให้นำไป repost ทุกกรณีค่ะ
_______________________________________________
𝙊𝙛𝙛𝙞𝙘𝙞𝙖𝙡 𝙫𝙚𝙧𝙨𝙞𝙤𝙣 :
th-cam.com/video/7_pBVWrSCtc/w-d-xo.htmlsi=hvP8tMtHUpxscLsM
instrumental :
th-cam.com/video/IS_i3Hj9I8w/w-d-xo.htmlsi=Rn_k6vcIgo9xGPxQ
Movie : Rui’s Channel
th-cam.com/video/cORZfEnKZaQ/w-d-xo.htmlsi=KzoMm-o73ToVEoJU
______________________________________________________
❌เนื่องจากเป็นเนื้อร้องที่เราได้ทำการ commission มา ดังนั้น สามารถนำเนื้อร้องไปใช้ได้แต่ต้องให้เครดิตและขออนุญาตก่อนทุกครั้งนะคะ ❌
Lyrics :
มือเฝ้าร้อยถักรวมสานทอผืนแพรแห่งชะตา
ดั่งน้ำค้างยามเช้าเฝ้ารอวันทิวาคืนฟ้า
ผู้ดับสูญไปทิ้งความรวดร้าว
ให้แผดเผาในใจผู้คงอยู่
เปลวประกายชีวามอดลงง่ายดายดั่งผกา
พรสวรรค์จากฟ้าเบื้องบน สูงเกินเอื้อมคว้า
วาดหวังพลังเพียงเปลี่ยนชะตา
โปรดนำพาปลายทางที่จริงแท้
อาจขัดแย้งในตน กระนั้นไม่คิดกังขา
จักถวายชีวาแม้นสิ้นวิญญาณมลาย
แด่ท่านนี้ ท่านผู้เป็นทุกสิ่ง
ผู้เป็นเทพแห่งสุริยา
หยดน้ำตา ถ้อยวาจา
ท่วมท้นเช่นฝนโปรยปราย
สุดฟากฝันที่ท่านภาวนา
ข้าจะสานต่อไม่ร้างรา
น้อมรับบัญชามาเป็นความปรารถนา
ชโลมทุกถ้อยวาจาด้วยปณิธานแสนมั่น
ก่อนแปรผันเป็นการร่ำลาในฉากสุดท้าย
บาปหนักหนาที่บ่านี้แบกรับไม่อาจปล่อยวาง
ดั่งย่ำเท้าฝ่าขวากหนามท่ามกลางพิรุณสาดซัด
แต่คำสาบานเอื้อนเอ่ยนี้หนอ
ส่งกายาเบาบางเช่นกิ่งหลิว
ไฟความหลังล่วงเลยชั่วกัลป์ยังคงแผดเผา
จะมีไหมคราใดที่ไร้ความทรมาน
แด่ท่านนี้ ท่านผู้มอบทุกสิ่ง
ดั่งอุ่นไอจากดวงทิวา
เพียงได้เจอ ในห้วงฝัน
ยามหยาดพิรุณโปรยปราย
หากสิ่งนี้ที่ข้าภาวนา
ส่งให้พบท่านอีกสักครา
นับแสนครรลอง แม้นไม่อาจฝืนชะตา
คราใดที่สองเส้นทางบรรจบ ณ ยามสิ้นสุด
คงหลุดพ้นความเศร้าที่เราฟันฝ่ามานาน
สิ่งที่ท่านจำนง ข้าน้อมรับเป็นจุดหมาย (ต้องเผชิญ)
แต่เมื่อลุล่วงไป แล้วข้าจะเป็นสิ่งใด?
ใต้ฝั่งของฟ้าสว่าง ล้มเอนกายาอ่อนล้าด้วยคำร่ำลา
แด่ท่านเทวาผู้เป็นนิรันดร์
โอ้ท่านเอ๋ย ท่านผู้มอบทิวา
ผู้เป็นดวงใจข้านี้หนอ
ไม่ว่าฝืนทนเท่าใด ดวงใจนี้ยังคำนึง
สุดฟากฝันที่ท่านภาวนา
(คือ)ปณิธานที่ข้าที่ข้าตั้งไว้
รักษาทุกถ้อยสัญญาตราบอวสาน
โอบกอดเสี้ยวแสงสว่างที่ยังหลงเหลือข้างใน
คราสุดท้าย มอบคำอำลาผู้เป็นดวงใจ