- 10
- 544
Trzecia Kronika
เข้าร่วมเมื่อ 2 มิ.ย. 2024
Najlepsza książka, która nie dostała Bookera? / Kolonia - Audrey Magee
Cześć! W dzisiejszym odcinku podcastu polecam wam kolejną wyśmienitą książkę. Przypadkiem wyszło, że "Kolonia" Audrey Magee również została w tym roku wydana przez Wydawnictwo Poznańskie. Nic nie poradzę, akurat trafiają w mój gust swoimi wyborami. "Kolonia" była moją tegoroczną, wakacyjną lekturą i była dla mnie strzałem w dziesiątkę. Nie tylko na ten konkretny wyjazd ale też na ten konkretny moment w życiu ;) A czemu? Zapraszam do wysłuchania dziesiątego już odcinka Trzeciej Kroniki!
www.trzeciakronika.pl
www.trzeciakronika.pl
มุมมอง: 14
วีดีโอ
Książkowa premiera roku? / Nasze Podmorskie Żony / Salt Slow - Julia Armfield
มุมมอง 382 หลายเดือนก่อน
Hej! W dzisiejszym odcinku opowiadam wam o mojej ulubionej, brytyjskiej pisarce - Julii Armfield. Jest ku temu okazja, bo Wydawnictwo Poznańskie postanowiło wydać jej powieściowy debiut, Our Wives Under the Sea po Polsku. Aby zachęcić was do sięgnięcia po tę książkę opowiadam w podcaście trochę o jej zbiorku opowiadań Salt Slow, tematach i motywach, które Julia wykorzystuje w swoich tekstach. J...
Przez Saharę do Europy / Ja, Kapitan (2023) - Matteo Garrone
มุมมอง 83 หลายเดือนก่อน
Mam wrażenie, że Europa bardzo chciałaby zignorować temat migracji i udać że jej nie ma. Nie jest to oczywiście mozliwe i trzeba o tym rozmawiać. Dlatego w nowym odcinku podcastu opowiadam wam o najnowszy filmie Matteo Garrone (Gomorrah, Pentameron), który przygląda się temu problemowi z trochę innej perspektywy, niż ta którą zaprezentowała nam Agnieszka Holland w Zielonej Granicy. Zapraszam do...
Sztuka i operacje plastyczne w komiksie? / Twarz - Peter Milligan
มุมมอง 343 หลายเดือนก่อน
Cześć! W dzisiejszym odcinku opowiadam wam, o krótkim komiksie Petera Milligana pt. Twarz (wyd. Timof i cisi wspólnicy) i dzielę się przemyśleniami, do których mnie natchnął. Jak bardzo przywiązani jesteśmy do swoich twarzy i czy porównywanie operacji plastycznych do sztuki, na przykład malarstwa, nie jest zbyt naciągane? www.trzeciakronika.pl
Najlepsze science - fiction ostatniego roku? / Lagrange. Listy z Ziemi - Istvan Vizvary
มุมมอง 1364 หลายเดือนก่อน
W najnowszym odcinki "Trzeciej Kroniki" opowiadam wam trochę o prawdopodobniej najlepszej polskiej książce science-fiction ostatnich lat. Jeśli lubicie książki nieoczywiste, z wysokim progiem wejścia, gdzie nic nie jest podane na tacy, to jest to tytuł zdecydowanie dla was. Gorąco polecam. Niestety przekręcam w podcaście nazwisko autora, za co najmocniej przepraszam. www.trzeciakronika.pl
Czemu włoskie szkoły poszły na ten film? / Jutro Będzie Nasze (2023) - Paola Cortellesi
มุมมอง 534 หลายเดือนก่อน
Może pamiętacie jeszcze największy kinowy "event" zeszłego roku, czyli tzw. Barbeheimera. Oba filmy zdominowały wtedy box office. Ale nie we Włoszech. Tam królowała i króluje Paola Cortellesi, ze swoim debiutem reżyserskim pod tytułem "Jutro będzie nasze". O czym opowiada ten czarnobiały film i czemu stał się tak popularny? Czy jest to komedia, czy wręcz przeciwnie? O tym dowiecie się w najnows...
Czy Isaac Asimov i Ridley Scott byliby dumni? / Mars Express (2023) - Jérémie Périn
มุมมอง 1775 หลายเดือนก่อน
W ramach 15. Przeglądu Nowego Kina Francuskiego udało mi się obejrzeć Mars Express na miesiąc przed oficjalną premierą. Nowy projekt reżysera serialowej adaptacji komiksu Lastman (w naszym kraju wydanym przez Non Stop Comics), to science-fiction dla dorosłych czerpiące garściami z klasyków gatunku. Ale czy jest to film na tyle dobry, żeby móc stawiać go na równi z takimi tytułami jak "Ghost in ...
Alchemia, lewitujący Hitler i polski komiks / Alchenit - Rafał Spórna
มุมมอง 255 หลายเดือนก่อน
Pierwszy odcinek Trzeciej Kroniki o komiksie! I startujemy z bardzo wysokiego poziomu. "Alchenit" od wydawnictwa Kurc uważam za dzieło kompletne i gorąco polecam wszystkim fanom fantastyki i historii alternatywnych. Co by było gdyby Germanie zawładnęli mocami, pozwalającymi zwyciężyć im na wszystkich frontach? Jak wyglądałby nasz świat? Skojarzenia z Philipem K. Dickiem nie są przypadkowe. Jeśl...
Potwory, czyli problemy współczesnej Japonii / Monster (2023) - Hirokazu Koreeda
มุมมอง 175 หลายเดือนก่อน
Cześć! W dzisiejszym odcinku opowiadam wam o najnowszym filmie Hirokazu Koreedy pod tytułem „Monster”. Najpierw robimy krótki research, żeby poznać bliżej tego japońskiego reżysera i jego filmy. Wspominam o nominowanych do Oscara „Złodziejaszkach” z 2018 roku i „Baby Broker” z 2022 (film wciąż dostępny w subskrypcji Amazon Prime). Następnie rozprawiam nad sensem szkatułkowej struktury Monstera....
Austriacka postapokalipsa z kotami, krową i psem / Ściana - Marlen Haushofer
มุมมอง 425 หลายเดือนก่อน
W pierwszym odcinku Trzeciej Kroniki rozpoczynam przygodę z książkową serią Cymelia od Wydawnictwa Artrage. Na pierwszy ogień idzie napisana przez Marlen Haushofer “Ściana”. Powieść wydana pierwotnie w Austrii, w 1963 roku uznawana jest za klasykę literatury postapokaliptycznej. Czego metaforą jest tytułowa ściana i na jak wiele sposobów można interpretować tę powieść? O tym posłuchacie w dzisi...
Cieszę się, że zwróciłeś uwagę na zakończenie - dla mnie jest ono absurdalne, zupełnie niesatysfakcjonujące. A nawet więcej: zakończenie mnie wkurzyło. Cały film jest o przemocy, a reżyserka postanowiła na koniec, jakby na siłę, wrzucić informację o uzyskaniu przez kobiety prawa głosu.
I jeszcze ta scena, w której inne kobiety na tych schodach milczą wraz z nią, a jej mąż w związku z tym cofa się przed tym, żeby ją uderzyć. Absurd.
Tak, to jest mój problem z końcówką. Ma pozytywny wydźwięk, sugeruje, że teraz będzie lepiej. A prawda jest taka, że w sytuacji, w której jest główna bohaterka nic nie będzie lepiej. Chyba, że założymy, że po tym wydarzeniu jej mąż przechodzi przemianę. Dzięki za komentarz!
W podcaście wspominam również krótko o tekście Wojciecha Guni na temat Lagrange. Możecie znaleźć go tutaj: zupelnieinnaopowiesc.com/2024/03/04/kosmiczny-ogrod-o-rozwidlajacych-sie-sciezkach-istvan-vizvary-lagrange-listy-z-ziemi-1
ja tę książkę odbieram zupełnie inaczej. Teraz w kontekście katastrofy klimatycznej (to niesamowite, że książka napisana w latach 60-tych tak dobrze się starzeje i jest tak bardzo aktualna), medyatcję na temat samotności, płci - tego co to znaczy być kobietą i ile z tego jest tak naprawdę narzucone przez społeczeństwo - rodziny i miejsca człowieka w ekosystemie. To nie jest aż tak bardzo feministyczna literatura, ale jest zdecydowanie antykapitalistyczna, co pewnie wpływa na jej popularność. Ona nie jest w wymowie mizoandryczna. Bohaterka nie chcialaby spotkać kuzynki tak samo, jak jakiegoś myśliwego czy pasterza. Jest jednym wielkim krzykiem zawodu nad społeczeństwem i relacjami międzyludzkimi. Dlatego ona nigdy nie robi nic, żeby naruszyć czy nawett zbadać ścianę - nie chce spotykać innych ludzi. Chce odejść od świata, który wygląda w ten sposób. Żyć prostymi zasadami i nikogo nie krzywdzić, ponad to co konieczne. Jest w tej fantazji o końcu cywilizacji coś pociągającego, niby dlaczego tak bardzo szukamy "prawdziwych doświadczeń" w jakiejś dziczy, staramy się o okazje do bycia offline, fantazjujemy o takim prostym życiu? Fabuły jako takiej nie ma, teoretycznie, ale w zmaganiach bohaterki jest coś, co sprawia, że chcę to dalej czytać.
Hej Paulina! Wydaje mi się, że mimo wszystko odbieramy tę książkę trochę podobnie. Wątki samotności, ucieczki, kontemplacji na temat bycia kobietą bardzo mi się podobały. I zgadzam się, że w tej fantazji na temat końca świata jest coś pociągającego. Moim zdaniem zabrakło trochę balansu, pragnąłem więcej wewnętrznych rozterek, mniej codzienności życia na farmie? Ale to dobrze, że książka sprawiała, że chciałem więcej :) Ale faktycznie, może morał, który mamy wynieść, to to, że niepotrzebnie sami komplikujemy sobie życie, świat... i wszystko mogłoby być dużo prostsze? Dzięki za komentarz!
Podasz linka do wywiadu, o którym wspominasz (o tym kraterze na Marsie itp.)?
Hej! Pewnie. To ten tekst: www.cnc.fr/cinema/actualites/mars-express---entretien-avec-le-realisateur-jeremie-perin_2069418 Tłumaczyłem go google translate: "We also met Sylvain Bouley, a planetologist specializing in Mars. We needed to know where humanity would set up a colony when they arrived on the planet, and he guided us to Noctis Labyrinthus, a network of gigantic canyons. If there was a dome to place, it would be here since the “walls” are already naturally present. Afterwards, we drew a logical thread: with a glass ceiling, there is no question of building a city vertically. We therefore needed a horizontal, spread out city, but also shimmering, almost utopian" Dzięki za komentarz!
@@TrzeciaKronika Dziękuję! Po francusku raczej bym sama nie znalazła :)
SPOILER . . . . . . . . . Od momentu kiedy ona weszła do gabinetu z tą „rybą” to już nie wiedziałem o co chodzi. Okazało się że ten kolega jest tylko pionkiem a zarząd tej korporacji od biologicznych robotów pociąga z sznurki? I chcieli pozbyć się robotów. Jednocześnie ten „robot” z komisariatu uznał że wykorzysta plany korporacji na zniszczenie robotów i przekształci go w ucieczkę na inną planetę?
Dzięki za komentarz! Odpowiadam poniżej. SPOILER . . . . . . . . .Wydaje mi się, że to nie był zarząd korporacji, raczej rządy różnych krajów, które w tajemnicy stwierdziły, że należy zwrócić Ziemię i miejsca pracy człowiekowi, robotów było za dużo. To sugeruje scena z początku, gdy pokazana jest ta pikieta przeciw robotom. To musiał być jakiś większy ruch. Przy okazji nasz główny zły chciał zarobić na nowym bio-robocie. Roboty/AI stwierdziły natomiast, że skorzystają z sytuacji, dla nich nie ma znaczenia forma cielesna i czas, uploadują się na statek i szukają swojego raju.