Jak było w PSYCHIATRYKU? - Q&A | Hania Es
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 28 ก.ย. 2024
- 📚Kliknij i kup moją książkę: hania.alt.pl/ 📚 Znajdziesz w niej też felietony o życiu w szpitalu psychiatrycznym.
Do 01.12.2020 darmowa wysyłka na terenie Polski! 😍
W szpitalu psychiatrycznym spędziłam parę ładnych miesięcy. Co przemyciłam, jak było i jakie były moje pierwsze wrażenia? Przychodzę z odpowiedziami.
Facebook: / haniaess
Snapchat: @hania.es
Instagram: / hania.es
Twitter: / haniaes
Blog: www.hania.es/
O mój Boże! Opowiadasz o takich rzeczach o których praktycznie nikt nie chce gadać albo nie ma pojęcia, bardzo szanuje
Właśnie mnie to wkurzało, że nikt o tym nie mówił, dlatego postanowiłam to zmienić.
To teraz taka moda smutek i współczucie się lepiej sprzedaje niz ustawiane pranki albo poradniki jak upudrować nosek XD
maniek2207 Bo to już oklepane jest więc się nie sprzedaję
.
''Ja byłam na oddziale depresyjnym więc po prostu wszyscy byliśmy smutni i nic nam się nie chciało '' - ten dystans do choroby. Kocham.
+johnny15021 wiadomo ✌🏽
Dokładnie, wielkie propsy za to, że potrafisz o tym opowiadać jak o normalnej rzeczy, z dystansem. Ludzie chorują i tyle, dobrze że ktoś dzieli się swoimi doświadczeniami!
jakim cudem chce im sie opowiadac... po prostu powiedzcie jak..
keczupnanosie jakie propsy ? ty wiesz skąd to się wzięło ? Prop to steryd
Przemek CzaDi Raczej nie Ty nie wiesz z czego się to wzięło :P Propsy to inaczej respekt, szacunek, słowo to zaczerpnięte jest z języka angielskiego -a dokładnie od wyrażenie proper respect ;)
O boże czemu zawsze kojarzyłam psychiatryk z jakimś opuszczonym niezadbanym miejscem gdzie odchodzi farba ze ścian?
Bo tak jest to przedstawiane np. w filmach.
A to nie szkoła?
@@kociaczeqkicia2900 xd
Szpital jak każdy inny tylko choroby inne bo bardziej psychiczne a nie cielesne
Ja mam ze biale sciany lozka a kuchenka i piec zardzewialy
kot mistrz drugiego planu😂
No xd
Xd😂😞
A jak się "biją" na kanapie 😹 (w pewnym momencie na filmie)
@@DossiaczeQ 3:20 😆
Takk
Nie ma sie czego wstydzic, tym bardziej hejtowac. 7 lat temu tez powinnam byc na takim oddziale. Pozdrawiam 🤗
Dziękuję
+Miranda F. to nie jest chyba powód do chwalenia się...
Miranda F. Nie chwali się takimi rzeczami?
Lilia Lipton No dobrze, ale ona pisze że nie ma co hejtować po czym pisząc że mogła być na takim oddziale dała to zrozumnienia iż wie jak się takowe osoby czują i że się na tym zna
Suketchi Neko ale tez nie powodem do wstydu , nie zycze ci zle ale tez tam mozesz trafic?
Kurcze. Twój film cały czas wyświetlał mi się w proponowanych, ale tak bardzo nie chciałam go oglądać, bo myślałam, że to znowu jakiś clickbait i przekoloryzowane story time. Tak bardzo się myliłam. Podoba mi się to, że otwarcie, po ludzku mówisz o swoich doświadczeniach no i w ogóle wyglądasz na fajna dziewczynę :)
W takim razie bardzo się cieszę, że dałaś się jednak namówić i u mnie zawitałaś. :)
Będąc szczerym również siedziałem na takim oddziale i nie ma czego ukrywać. I dopowiadając jeszcze na pytanie odnośnie sortowania - tak, ogólnie, zazwyczaj są przynajmniej w danym miejscu dwa oddziały - ostry, dla osób, które naprawdę mają poważny problem, przede wszystkim polegający na samodestrukcji. Drugi jest właśnie dla osób, które miały 'delikatne' problemy, które łatwo było kontrolować.
Ogólnie całość mi się bardzo podobała i życzę powodzenia w dalszym życiu :D
Zastanawiało mnie zawsze,jak to możliwe że można się wyleczyć,no może nie wyleczyć,ale poprawić swój stan,właśnie w takim miejscu,gdzie słychać krzyki,spotykasz ludzi o różnych przypadłościach,to jest takie dołujące
Z jednej strony tak, z drugiej jednak to miejsce, gdzie spotykasz ludzi w takim stanie jak Ty.
Ja myślę, że te leki i terapia, wszystko ładnie, regularnie, jakby co to leki zmienią, to musi pomóc, skoro jest to choroba mózgu i leki po to wymyślili, żeby leczyć różne organy :P
No tak, ale do zmiany i wglądu często potrzeba wyciszenia, bezpieczeństwa, a takie miejsce średnio sprawia wrażenie pozwalającego na to.
Chociaż, z innej strony, jeżeli można mówić jawnie i bez skrępowania wyrażać, że np. teraz się dysocjuję, to coś, może w tym być...może...hm.
Nie zgodzę się, ludzie w większości są bardzo mili, nie ma takiej ciężkiej atmosfery typu " to zakład psychiatryczny, a teraz walimy wszyscy głową o ściane z rozbiegu co by wyrobić dzienną normę i zakuć się w kaftan". Jedyny depresyjny akcent który tam panował to wypisane na ścianach hasełka typu " jedna żyła, jedno życie", które i tak tracą charakter gdyż wszędzie przeplatają się z malowidłami penisów. Gorzej jest po wyjściu z takiego zakładu, dostaje się nagle takim obuchem w twarz, widzisz jacy ludzie na co dzień są chamscy wobec siebie. Natomiast raczej znajomości na lata nie przetrwają po takim pobycie, wiem bo próbowałem kilka utrzymać:D Po prostu ludzie z chorobami psychicznymi są ciężcy w bliższych relacjach, często się o coś obrażają, nie wiadomo o co im chodzi, widzę to na przykładzie zarówno innych jak i swoim, byłem w szpitalu mając lat 14, dziś mam 22 i mimo całkowitej zmiany osobowości dalej mam okropne problemy z nawiązywaniem relacji bo zawsze coś sobie dopowiem, wyolbrzymię i zrobię awanturę, a ktoś patrzy na mnie i zastanawia się o co mi chodzi. A no i z tego nie da się generalnie wyleczyć, to zawsze wraca nawet po długich latach, wystarczy jakiś kryzys w życiu i zaczyna się na nowo, jednakże dobra wiadomość jest taka, że da się z tym żyć ale nie radzę się tym dzielić z ludźmi w okół bo po prostu nie zrozumieją, co doprowadzi do wyśmiania, a w konsekwencji do poczucia niezrozumienia, co z kolei da kolejny powód do depresyjnych myśli.
W szpitalu czas sie zatrzymuje yo cu pomaga nie walcyzsz z codziennascia i soba tylko z soba w ten spob pomaga dostosowuje leki i tp
The Polish language is so beautiful!!
Thank you ;)
Thanks
Mhm
Of course 😉
W książce "Twarze depresji" był bardzo smutny opis szpitali,bardzo niedofinansowane,zawsze na końcu,traktowane po macoszemu. To było bardzo smutne,patrząc na statystyki dotyczące np.depresji w Polsce.
Uwielbiam cię za to ze nie boisz się o tym mówiąc
Zazdroszcze że u was był sort na diagnozy, byłam pół roku w psychiatryku gdzie nie było żadnego podziału, tylko wszyscy razem. To był po prostu jeden z wielu oddziałów w szpitalu powiatowym. Ja z anoreksją i depresją razem z alkoholikami i schizofrenikami.coś takiego jak u ciebie ten oddział ostry. Tragedia i bardzo wjechało mi na psychike..
Ojeny, strasznie mi przykro, jak czytam takie komentarze. Naprawdę nie zasługiwałaś na to, żeby być w takim miejscu, tylko narobiło (/mogło narobić) dodatkowych traum, masakra. :(
Ja bardzo podobnie. Po próbie samobójczej tam trafiłem przymusowo. Chciałbym mieć takie przeżycia jak ty, bo u mnie do teraz (ponad pół roku) budzi przerażenie sama myśl o wróceniu tam. Do tej pory co jakiś czas mam koszmary o tym jak po raz kolejny tam trafiam. Brak sortowania na ludzi względem chorób, psychiatrzy których średnio obchodził los pacjentów (zresztą co mogli zrobić gdy rozmowa była raz w tygodniu po 15min). Rozmów z psychologiem nie miałem. Wychodząc stamtąd czułem się jeszcze gorzej. Dobrze, że chociaż ty miałaś pozytywne odczucia
Gratuluję Ci odwagi. Może się mylę, ale wydaje mi się, że takie miejsce może jeszcze bardziej pogłębiać depresję
Chyba tak a teraz psychoterapeuta na nfz woli zamknac w osychiatryku by miec pacjenta z glowy
Piękny chwile, chwile wyjęte z życiorysu prawdziwe
Bardzo fajny kanał! :) Jesteś taką pozytywną i uroczą osobą, aż buzia się sama uśmiecha! Sam od wielu lat zmagam się z nerwicą lękową i fobią społeczną i to nic przyjemnego. Dobrze, że mówisz otwarcie o takich sprawach :) Pozdrawiam!
Dziękuję bardzo za każde miłe słowo :)
Jak po wizycie na oddziale?
Takie filmy są bardzo ważne,dziś wiele osób ma mniejsze lub większe problemy z psychiką.Niestety nadal niewiele ludzi podejmuje leczenie,żeby sobie pomóc.Świadomość społeczna zmienia się,jednak duża część społeczeństwa tkwi ze swoimi poglądami nadal w średniowieczu.Podziwiam ludzi takich jak Ty i Twoja przyjaciółka.
Ja powiem tyle, jeśli jakieś nastolatków oglądają ten film i widzą ten komentarz, to proszę przeczytajcie!
Byłam w psychiatryku na oddziale dziecięcym (5-15 lat) Było tam okropnie! Nie można było używać żadnych urządzeń elektrycznych po za MP3 ;-; Nie było tam żadnego pogrupowania, osoby bardzo mocno chore, były z osobami które były o stokroć mniej zaburzone! Ja gdy tam się znalazłam, chorowałam na depresję. Codziennie do mojego pokoju wchodziły dzieci które były w stanie tragicznym, np. Walili głową w okna, bądź kładli się na podłodze i krzyczeli „-DELFINY ATAKUJĄ". Były tam też osoby które były ooprostu chorobliwie zboczone... Aż tak, że non stop chcieli się zaprzeproszeniem „lizać". Niestety w tym szpitalu byłam w pewien sposób wykorzystywana seksualnie... Nie było tam żadnego kontaktu z psychiatrą lub psychologiem. Nie było tam żadnych zajęć ani nic. Od rana do nocy trzeba było siedzieć w pokoju... Obiady były tam tak okropne, że dosłownie mało co dało się przełknąć, ziemniaki były zgniatane że skórą, a w mięsie było pełno chrząstek. Naprawdę, nie polecam pobytu w takim miejscu :/ Z góry przepraszam za popełnienie jakiegoś błędu ortograficznego OwO
Mega ciekawy film 😍 Uwielbiam cię! Zrobisz 2 część? Chciałabym więcej posłuchac na temat zajęć które miałaś (:
Dziękuję! Nie wiem, pomyślę.
Hania Es Okej (;
Hania Es Proszę, zrób część drugą😟
Cute but psycho! Fajnie, że nagrałaś taki szczery filmik. Mam wrażenie, że szpital psychiatryczny to nadal temat tabu, a dzięki Tobie być może więcej osób czegoś się dowie. Łamiesz stereotypy i uświadamiasz społeczeństwo, dzięki Ci za ten filmik :D
Dziękuję!
Okropnie się boję, mam termin na za tydzien :(
) :
I jak było? :(
.
Chyba nie wyszła
@@helupaperrectum5364 haha o kurde
Swietny material! Rozjasniajacy wiele zagadnien z tym - w dalszym ciagu w Polsce jak sadze - tematem tabu jakim jest Psychiatryk.
Wielce mobilizujacy!
Cudownie sluchac tak Otwartej i Inteligentnej Dziewczyny!
CUTE BUT PSYCHO !!!
Moja babcia cierpi nie schizofrenię. Nie jest łatwo, ponieważ mieszkam z nią w jednym domu. Ona ma oddzielne mieszkanie na parterze. Jeśli przychodzą do mnie moje znajome, to najzwyczajniej w świecie się jej boją. Nie dziwię się im - sama bym odczuwała lęk, gdybym jej nie znała. Babcia wiele razy była w szpitalu psychiatrycznym. Tak, czy siak to w ogóle nie pomogło. Ona sądzi, że jest jak najbardziej zdrowa. Poza tym nie chce przyjmować leków od swojego syna, a mojego taty. W tym właśnie tkwi problem. Leki nie wyleczyłyby choroby, a pomogły. Uspokoiły. Babcia nie śpi po nocach, czuwa. Jakiś głos w głowie mówi jej, że ktoś chodzi z nożem, że nas okrada. Poza tym bardzo przezywa sąsiadów. Niby oni wiedzą, że to chora kobieta, ale jednak jest troszkę głupio jeśli starsza kobieta stoi na ulicy i wyzywa ludzi. Cóż. Niektórzy mówią, że zachorowała przez traumatyczne doznania za czasów dziecięcych mojego taty. W sierpniu, tego roku, skończyła 78 lat. Ubzdurała sobie także, że niegdyś była nauczycielką języka angielskiego. Zabawne. Przecież za jej czasów, nie uczono angielskiego.
byłam i polecam serio jeśli macie problem warto. Życie się zmienia totalnie na lepsze oczywiście! 😊😊
A żeby iść do toalety musiałaś wychodzić z ,, pokoju " czy miałaś juz jakby toalete w pokoju?
zależy od szpitala,np na dziecięcym byla w pokoju łazienka ale zamykana i udostepniana tylko przed sniadaniem i po kolacji na ok.godzine, żeby moc wziąc prysznic a juz np w młodziezowym nie bylo w pokoju,tylko jedna dla dziewczyn i jedna dla chlopakow,z prysznicem
@@toteraztakszczerze8260 OK dzięki
,,Pan Marian, 82-letni gangster" 💪😂
Mój mistrz!
Weszłam tu przypadkiem , zaciekawił mnie twój film. Ciekawie opowiadasz. Zostawiam subskrypcje . Pozdrawiam:D
Dzień dobry Haniu! Z tej strony Ania. Mam 13 lat i niedawno podobnie jak ty byłam w ośrodku. Również przechodziłam przez depresję. Nadal jestem na lekach, ale czuję, że już jest lepiej. Dzięki twoim filmom nabrałam pewności siebie, bo zrobiłam swój coming out. Tak, mam inna orientację niż hetero. I wiem że to nic złego, lecz przez szkołę, klasę się zdołowałam. Życzę ci, że gdy masz gorsze dni byś powiedziała sobie i znalazła argument zawsze że nie jesteś do bani, nic niewartym człowiekiem. A właśnie odwrotnie. Do widzenia.
Dziekuje Ci za ten filmik kochana
:)
Pozdrawiam gorąco. Gratuluję odwagi z opowieściami z psychiatryka i głowa do góry:) Śliczne kociaki.
Jeśli chodzi o oddziały dziecięce to mogę powiedzieć, że często są w jednym oddziale. Mój syn był w takim szpitalu dwa tygodnie na diagnozie zespołu aspergera. Byłam zaskoczona jak dobrze nam tam było. Mimo wielu dzieci z poważnymi zaburzeniami opieka była prima sort. Pozdrawiam cieplutko.
Ja byłam w psychiatryku takim ogólnym, jeden wielki motłoch, ale jak przenieśli mnie na sam psychiatryk to był spokój z czego się bardzo cieszylam😁
Współczuje :( Najważniejsze że dałaś rade i miałaś dystans do choroby! 😍 Subek poleciał🐱
Cute but psycho
Oł jea
Szanuje za odwage, bo nie oszukujmy się, większosć społeczeństwa na lipne pojęcie o tego typu problemach, niestety, oraz za rozprawienie się z samym sobą, nie każdego na to "stać" i wtedy bywa też niefajnie...
Dziękuję że poruszasz temat, przypominając jeszcze raz że wszyscy jestesmy ludźmi (tylko i aż).
Podrawiam
Super że dzielisz się swoją historią.
Już ponad 10 000!
Ja tez bylam w szpitalu ale z powodu nadwagi 4 dni ale moge powiedziec jaka codziennie byla rutyna:
Przed siadaniem pobieranie krwi z palca potem o 8 bylo sniadanie potem pobiera sie znow krew z palca potem robimy co chcemy potem przed obiadrm znow krew z palca pozniej 12:00 obiad potem krew z palca potem co chceta potem pobierani krwi z palca a po tym o 17 podwieczorek krew z palca o 18 kolacja i potem luźik arbuźik i o 22 cisz nocna do 6 rano i tak całe dnie...nic nie bylo mi zabrane bylam tam z tatą jakby co.;)
Czekamy ponownie
🤣🤣🤣
cute but psycho
Ja odwiedziłam w ramach researchu, zobacz jakie mam ciekawe doświadczenia teraz!
Właśnie fajne jest to, że takie etapy dają nam w cholerę doświadczenia życiowego, nie jest nudno przynajmniej. :)
fcieslik but a nie by ;)
autokorekta w telefonie :P #GrammarNazi
nie gloryfikuj chorob psychicznych
Świetny filmik nigdy nie widziałam jak ktoś opowiada tak otwarcie o swojej chorobie
mam prawie 12 lat i nałogowo cię oglądam i nie mogę przestać ale naprawdę szacunek dla tej koleżanki bo mieć taką przyjaciółkę to skarp
Maja Mikołajczyk skarb*
CUTE BUT PSYCHO :* dzięki za ten film, nie mam problemów psychicznych ale bardzo miło się oglądało, dzięki!
Sweet but psycho, taka piosenka
Uwielbiam to że jesteś taka otwarta😘
A ja w sumie mam dwa pytania. Czy w psychiatryku pacjenci mają dostęp do jakiegoś rodzaju siłowni/są jakieś zajęcia sportowe żeby był jakiś ruch?
Jest jakiś szpital psychiatryczny z oddziałem terapeutycznym, który jest polecany w Polsce ze względu na standardy?
Jesteś najlepsza❤Super filmy😙
Obejrzałem do końca i powiem tak - robi wrażenie. Dla mnie film o tyle ciekawy że znam takie miejsce z "drugiej strony" ;).
Oglądam to już 3 raz i dalej mi się nie znudziło
Bylam na oddziale zamknietym, po probie, z gleboka depresja. Oddzial byl wymieszany, pierwsze kilka nocy w pokoju obserwacyjnym, czyli z kamerami. Potem przeniesli mnie do pokoju trzyosobowego. Pierwsza albo druga noc byla straszna, starszy pan, wygladajacy jak dobry dziadek, zaczal krzyczec w nocy takim strasznym, rozpaczliwym i przerazajacym glosem, ze zaleje nas woda, ze powodz idzie i wszyscy zginiemy. Pomyslalam ze nie moge tu zostac bo zwariuje. Potem byl mezczyzna ktory myslal ze jest pomocnikiem boga, a za chwile byl calkiem normalnym facetem z ktorym dalo sie pogadac. Byl chlopak, przed trzydziestka, ktory w momentach swojej "normalnosci" mowil ze nie pamieta polowy swojego zycia, dowiaduje sie z fb co robil w tym czasie. Dziewczyna, ktora myslala ze wszyscy na nia patrza i o niej gadaja, rzucila sie na kogos kto mijal ja z telefonem, bo uwazala ze robi jej zdjecia zeby gdzies wrzucic. Kobieta ktora dzgnela kogos nozem bo myslala ze to wampir, widziala jego zeby i krew na ustach, i duzo wiecej strasznych, smutnych przypadkow. Ale i tak uwazam ze dobrze ze tam trafilam, tak jak Ty, gdyby nie szpital moje zycie "juz by nie wygladalo". Pobyt w szpitalu byl tez dla mnie takim sitkiem, ci, ktorzy mieli zostac, zostali przy mnie, duza czesc sie odsunela niestety.
pracuje na oddziale psychiatrycznym w Anglii. dość specyficzny bo to dla ludzi z demencja starczą ale silnie zaburzeni. pojedyncze pokoje z łazienką i kiblem każdy. szklane każdy pokój posiada fotokomórke reagujące na ruch zastosowanie gdy ktoś śpi, ze względu na wysokie ryzyko upadku a tego nie chcemy. zasadniczo godziny posiłków ale nikt nikogo z łóżek nie zrywa zawsze można dostać coś do jedzenia pomiędzy posiłkami. różne formy terapii to zależy od zaawansowania choroby. podział na męski i żeński korytarz gdzie są sypialnie. oczywiście takie rzeczy jak higiena osobista jest wykonywana przez opiekunów bo dziadki raczej nie ogarna się sami niestety tak działa demencja. używa się sporo technik rozpraszajacych zachowania destrukcyjne różne rzeczy to może być coś prostego jak spacer w Ogrodzie, zależy od sytuacji. co zostało całkowicie zbanowane to palenie tytoniu. mogę vapowac lub e papierosy używać co przy demencji tak sobie się sprawdza. tudzież tłumaczyć komuś kto ma 90 lat że nie można tu palić nie ma dla niego sensu bo czasem ludzie palą po 60-70 lat. ale ogólnie nawet jak ktoś jest ubezwłasnowolniony to ciągle ma dużo praw jedynie co nie może to opuścić szpitalu. ciekawe porównanie dla mnie tudzież mój kawałek psychiatrii jest bardzo specyficzny. pozdrawiam
Ale zajebisty kot *.* kocham koty
Hej kochana. Bardzo mi przykro, że borykasz/ borykałaś się z depresją. Ja też mam takie stany i doskonale to rozumiem. Jestem z Tobą i podziwiam, że tak otwarcie o tym mówisz.... 🤗
Raz jak miałem ok 12 lat to pojechałem na darmowe kolonie fundowane przez gminę.
-No spoko, będzie fajnie - pomyślał ok 12 letni gówniak bez kolegów.
No i jako że byłem tam z grupą innych ludzi z naszej gminy (btw. SEROCK POZDRAWIA !!). To okazało się, że dyrektorem tego '' ośrodka '' czyli na tabene małego pola z ośmioma domkami parterowymi i malutkim w c**j drogim sklepikiem była właśnie była pielęgniarka z szpitala psychiatrycznego.
- Dobra to troszkę dziwne ale ok - twierdził ten sam gówniak. (czyli ja :])
Co się okazało: Każdy domek MUSI MIEĆ WŁASNY SZTANDAR ORAZ HYMN, trzy razy dziennie odbywały się apele (przed śniadaniem, przed obiadem i po kolacji) na każdym apelu każdy domek musiał przedstawić swój sztandar i zaśpiewać hymn... Myślisz, że to tyle ? Codziennie oceniano czystość w naszych pokojach a do każdego domku przybita była tabliczka z ocenami za każdy dzień. Na apelach Dyrektor opierdalała "załogi" pokojów za nieporządek (..i..innego słowa tu nie mogę użyć aby oddać wam skalę 1:1)
Co do wstawania, wstawaliśmy ok 6.30 (wiadomo umyć się itp) potem od 7 do 7.30 trening fizyczny, taki wf jak w szkole tylko gorszy. Co śmieszne generalnie jestem życiowym przegrywem z chorym sercem (miałem dwie operacje: Przełożenie pni tętniczych i zabieg Raszklinga chyba tak to się wymawia) i dużo szybciej się męczyłem, co zauważył w papierkach nasz wychowawca cztery dni przed końcem koloni.
Ale wracają do pierwszego dnia co się okazało, w naszym domku (jako jedynym na całym 'kampusie') była pod prysznicem tylko zimna woda i każdy miał to generalnie w głębokim poważaniu, DODATKOWO ubikacja działała jak miała na to wyraźną ochotę... Pewnego dnia między dwoma pokoikami w naszym 'domku' wybuchła afera na co jeden z kolegów w naszym pokoju uderzył w ścianę... i ją prawie "przewiercił" na wylot bo ścianą okazała się tekturka x2, styropian x1 (w środku) i troszkę starej farby pamiętającej pewnego wujka z eleganckim wąsem. A następnego dnia jakiś inny debil z innego domku zgubił telefon na co pani dyrektor tego obozu (zagłady... chociaż patrząc na stan domków to w AUSCHWITZ były w lepszym stanie technicznym) zorganizowała nam PÓŁTORA godzinny apel podczas którego wszyscy czekali gryzieni przez komary (a tamta noc była chłodna) pomijając fakt, że wszyscy byli na krótko ubrani.. A czekali na co ? Na to aż my ,, ci złodzieje z Serocka " przyznamy się do kradzieży telefonu o której dowiedzieliśmy się na tymże apelu. A po dwóch dniach wyzywania nas przez Panią dyrektor ośrodka dzieciak odnalazł telefon U SIEBIE W PODUSZCE.
Po czym Pani dyrektor zapomniała o całej sytuacji. Jeszcze gorsza afera była jak (a jakże kto inny) nasza grupa zapomniała hymnu XD. Prawie pół godziny staliśmy (jako jedyni) na baczność coś tam smęcąc pod nosami... i każdy na nassie patrzyła ja na tych debilów.
Myślisz Drogi słuchaczu że to koniec ? Otóż nie tym razem :] Była taka jedna 'impreza' podczas której dostałe uwagę za to (i tutaj uwaga werble) ŻE NIE CHCIAŁEM TAŃCZYĆ I ŚMIAŁEM SIĘ Z KOLEGĄ XDDDD. Ale pani wie lepiej i dla mniej śmialiśmy się za głośno podczas gdy muzyka leciała z czterech sporawych głośników.
A podczas innej imprezy podczas której każdy MUSIAŁ się przebrać za przeciwną płeć nie chciałem się przebrać (bo dla mnie to było ostre przegięcie) dostałem karę i ja z trzema innymi kolesiami o 7.00 gdy wszyscy spali, my musieliśmy pchać duże (jak na 12-latka) pnie ale nie żałowałem tego. Generalnie po trzech dniach uznałem to za AUSCHWITZ, piątego dnia to była oficjalnie ZSYŁKA NA SYBIR...
A co dostałem na koniec tego obozu zagłady ? DYPLOM ZA WZOROWE ZACHOWANIE ! Z KTÓREGO JESZCZE SIĘ PÓŹNIEJ CIESZYŁEM...
Dodając inne moje życiowe przejścia moja psychika istnieje.. tylko na papierze (a no zapomniałem... papierka też nie mam :])
Więc ten, miłej nocy/dnia życzę w zależności od pory czytania tego dziennika wyznania... :]
a ja jestem afektywno dwu biegunowa i zamierzam: cieszyć się przyrodą, odpoczywać, pisać o uczuciach, pieścić kotki, pomagać ludziom, modlić się, podróżować do biednych krajów, aby tylko ktoś mnie nie zamknął i nie leczył na siłę i nie ubezwłasnowolnił.
dzięki twoim filmom jestem silniejsza duchowo
Kocham oglądać twoje filmy❤❤ Cute but psycho
mnie bóg chroni byłam tak katowana w sql i przezylam gwalt, że miałam dwie opcje abo popełnić samobójstwo abo bym trafiła do szpitala. W końcu za sprawą bożą udało mi się tak zagadać że wyparłam się myśli samobójczych i nie trafiłam. A w krótce koszmar się skończył nie mam leków ani niczego i dalej myślę o samobójstwie ale coraz mniej więc powoli wychodzę z tego czy da się mi pomóc...
Ja w ogóle myśle, że leczenie psychiatryczne w Polsce to jest żart. Ja tez byłam w psychiatryku z silna nerwica. Nie dość, że cała trzęsłam się ze strachu w związku z moja choroba, to na tym samym oddziale byli ludzie z ostra psychoza, agresywni alkoholicy itp Razem z ludźmi chorymi na depresje, nerwice i bezsennosc. Nie dość ze byłam w złym stanie, musiałam słuchać po nocy krzyków i bać się, żeby mi jakiś agresywny alkoholik nic nie zrobił ani nic nie ukradł. Żadnej terapii. Z psychologiem rozmawiałam raz 10 min. A miało mi to pomoc. P.S. Ja rozumiem, że ci ludzie tez są chorzy, ale jak można leczyć np. bezsenność jak koleś obok ma atak schizofrenii i krzyczy ? To jest chore.
Przykry jest ten system, a dzieje się tak głównie z powodu slabego dofinansowania.
CUTE BUT PSYCHO 😙😍😍❤❤
Zyawa 20 psycho to by nie było cute tylko cold-and-distant-not-able-to-understand-why-you-call-her-that-but-playing-your-game-and-with-time-starting-to-play-and-use-you. taka mała różnica
Reporter YouNg
@@gilsai4990 obejrzyj film do SAMEGO końca to wtedy pogadamy
@@gilsai4990 Ale jest taka piosenka :P
Yes. Very cute and REAL
Jesteś.mega pozytywną osobą.
Brawo za pani odwagę. Poważnie.
Dziękuję!
Masz bardzo ładny głos
Cute but psycho~ Niesamowicie ciekawe to wszystko
Cieszę się :)
Droga Haniu, uważam, że mimo wszystko trochę szkodliwe jest to, co mówisz. Przedstawiasz szpital jako cudowne rozwiązanie, co może spowodować, że "smutne" nastolatki wybiorą go jako potencjalnie najlepsze rozwiązanie. Nie jest tak kolorowo we wszystkich szpitalach (gratuluję Ci, że trafiłaś do tak dobrego ośrodka).
W Kobierzynie (Kraków) nie ma nawet zasłonek w łazienkach; pacjentki nagie plus nieogolone (zakaz ostrych przedmiotów) pod prysznicami, gdy inne korzystają z toalet. Po dwóch tygodniach wiesz jak większość współpacjentek wygląda nago. Kamery w każdym kącie (dosłownie), a oddziały nie grupowane wg zaburzeń, a wg... dzielnicy, w której się mieszka (co i tak nie pokrywa się z rzeczywistością, bo ludzie są przydzielani losowo). Dlatego osoba jak Ty, z depresją, mogła mieć na sali schizofreniczkę, która nie śpi przez dwa-trzy dni i nocami rzuca w ciebie torebką, bo "zabiłaś jej królika". Telefony można ładować, ale chyba o tylko dwóch określonych porach (np. jak dasz do ładowania o 17, nie ma szans go odebrać przed 8.00 następnego dnia, czy jakoś tak). Nie ma czegoś takiego jak "można wypisać się na żądanie, jeśli nie jesteś ubezwłasnowolniony". O możliwości wypisania decyduje LEKARZ - wszystko jest więc kwestią tego, na kogo trafisz. Zdarzyło się w Kobierzynie, iż wmawiano próbę samobójczą komuś, kto miał jedynie samookaleczenia (na pierwszy rzut oka pokazujące, że nie dałoby się tym "zabić"). Zresztą, o Kobierzynie mam kilka potwornych historii, które nadają się do zgłoszenia gdzieś wyżej, ale wolę już nie pisać publicznie - nie mam na celu "straszenia", a raczej zasygnalizowanie, że nie ma dwóch jednakich szpitali czy oddziałów i mówienie "szpital jest dobrym wyborem" jest po prostu groźne. Niejednokrotnie może zaszkodzić jeszcze bardziej i spowodować, że trzeba się będzie leczyć "ze szpitala". Szpital jest dobrym (czasem może nawet jedynym) rozwiązaniem tylko w naprawdę NAJGORSZYCH przypadkach.
Ściskam i życzę zdrowia!
Cóż, brutalnie mówiąc, nie dziwię się, gdzie Pani przebywała, biorąc pod uwagę Pani filmy...
Ten kot bieha po tym mieszkaniu/domku 😂😍
W Choroszczy to dopiero wyzwanie to istne więzienie dosłownie w salach zamykają i światła gaszą kiedy się im podoba leżysz pod kamerami znudzić się idzie kompletnie nie do wytrzymania tam idzie do końca zwariować żadnego zajęcia nawet zapalić papierosa to jest tak że wyznaczone godziny porażka cały czas wśród ludzi którzy mogą być niebezpieczni moja żona weszła do sali to pielęgniarz ją wygonił ostrzgając że może być zaatakowana porażka jedzenie to bez soli ohydne tam nie myśli się o leczeniu tylko o tym jak się wydostać z tamtąd
7:13 Zazdroszczę, ja jak byłem w szpitalu psychiatrycznym to telefon dodstawaliśmy tylko na 2 godziny dziennie
8:10 Klamki mieliśmy, ale okna i drzwi zamykali na klucz
Jaki szpital?
Kurcze, też mam problem i różnie się czuje. Zazdroszczę koleżanki co cię zaciągnęła do lekarza. (Cute but psycho)
Cute but Psycho :P
Jejkuu dzięki Ci za ten filmik!
wylazłem z psychiatryka w piątek, trafiłem na odział ostry, zero segregacji, chyba losowali na chybił trafił kto gdzie ma trafić.
Mega szanuje 💜
Ja byłam w psychiatryku 4 razy i niedawno wyszłam z jednego i nie jest źle tam zależy też do jakiego trafisz w miiczu i na koszarowej
Znaczy nie musisz się wstydzić ten hejt jest dla tego że nie wiedzą jak tam naprawdę jest❤️
Ale jestes piękna serio. ;)
Masz takie dobre oczy :D
Widzę, że jeszcze odpisujesz na komenatrze. Zmienił Ci się charakter po takiej wizycie? Co z Twoją psychiką?
A powiedz mi.
Co robili jak ktoś nie chciał jeść zmuszali ich czy jak to wyglądało?
Witaj Haniu bardzo lubię twój blog i lubię cię słuchać. Znam to życie bo sam bylem w szpitalu psychiatrycznym w 2008 roku na depresję. Niw chciało mi żyć i chciałem popełnić samobójstwo
Bardzo podoba mi sie jak mówisz o tym dlatego że na prawde warunki i okres pobytu na doroslym oddziale jest masakra mam znajomych tam i do dzis żałują
Z jakiego powodu tam trafiłaś? Bo nie mg się tego doszukać :/?
CUTE BUT PSYCHO 😘😙😄 ZAWSZE DO OSTATNIEJ SEKUNDY . UWIELBIAM TWOJ HUMOR
Haniu poczytaj o działaniu witaminy d w problemach z delresja i innych pokrewnych
W którym szpitalu byłaś?
Ps. Pomogłaś mi inaczej spojrzeć na szpital specjalistyczny do którego niestety jadę..
Psychiatryka w toruniu (dla dzieci) jest niby 2 najlepszy szpital w Polsce czy cos takiego ale to nie prawda wgl nie pomagają jak coś jak ktoś płacze to każą brać leki zeby mieć spokój A jak ktoś nie chce to zastrzyk i mnie w pasy wzieli za to też i ochrona przyjechała hatfu na ten szpital i wgl masakra
@Hania Es
Widziałem cie dzisiaj na rowerach na Mokotowie postępu patrzyłem się na ciebie a ty na mnie ale bałem się podejść:(
Taka rada na przyszłość: albo podejdź, albo zachowuj się naturalnie, jak z każdym innym przechodniem. Ale wgapianie się we mnie i mówienie do koleżanki „ej, mówiłem Ci o niej” jest strasznie creepy. ;)
Hania Es przepraszam serio:( nie chciałem żeby tak wyszło ale nie chciałem podchodzić bo byłaś z kimś i to był twój czas wie nie chciałem cie zaczepiac:/
Nigdzie nie mogę znaleźć informacji jaki to był szpital a robie rekonesans. Mogę prosić o nazwę? I dziękuję za to co robisz ❤️
Ja mialam 17 lat i trafilam na dzieciecy i tak jak mowisz wrzucili wszystkich do jednego worka.Nie no powinnam nagrac z Toba odcinek, bo mam ciekawe historie.hahah xD
Martyna Pawlak I jak tam było?
Nastka ggg Zupelnie inaczej niz opowiada Hania. Nie moglam miec telefonu, a ludzie byli z roznymi zaburzeniami. Lezalam na 4osobowej sali. Jedna laska to spiewala co chwile, byla troche uposledzona. Przychodzila do mnie z cyckami na wierzchu zebym jej stanik zalozyla. A tak to na korytarzu mozna bylo spotkac chlopaka ktory piszczał caly czas, chlopca okolo 12 letniego ktory podchodzil i mowil ,, zrob mi loda" i takie tam.W sumie to nie bylo zadnych specjalnych zajec. Tylko raz dziennie rysowanie i takie prace manualne i raz w tygodniu spotkanie grupowe .Bardzo niefajnie w takim razie, bo liczylam na rozmowy, wsparcie, tego zabraklo. Tylko leki leki. Jak ktos nie zasnal do 22 to dostawal leki nasenne , do tego jak ktos sie pociąl to zapinali w pasy na caly dzien i noc, gdzie nawet do lazienki nie bylo mozna wyjsc wtedy ani nic zjesc i pic.
Martyna Pawlak W jakim mieście byłaś w szpitalu jeśli mogę spytać?
Martyna Głupio czytać, że o ciężko chorej osobie piszesz "upośledzona". Naucz się szacunku do chorych.
Co do pracy. Po leczeniu psychiatrycznym na pewno nie można dostać się do służb takich jak policja. Wiem, bo sama chodzę do psychologa ponieważ mój psychiatra mnie do niego zapisał, żeby najpierw spróbować mniej inwazyjnie żeby nie niszczyć mi przyszłości ponieważ studiuję bezpieczeństwo wewnętrzne
Dosyć fajnie 😀
Dobrze ze o tym mowisz!!!!! Brawo
A czy jak bym była w psychiatryku to bym mogła się spotykać z przyjaciółkami z zewnątrz?
A jaką miałaś jednostkę chorobową, że trafiłaś na oddział?
Na początku w tle taniec na rurze przez kota bezcenne wogule ten kot w tle bezcenny xD
Czy dostając skierowanie do szpitala ktoś wam wmawiał że chcecie zrobić całemu światu na złość a wy po prostu próbowaliście się ratować i uważaliście tych ludzi za cholernych egoistów bo teoretycznie patrzyli na to żeby im było wygodnie kompletnie się nie przejmując osoba chora .??
Nie trawię jakoś ludzi homo. Ale cóż, to też stereotypowo niestety. Ale Ty jesteś niesamowicie radosną osobą. Masz w sobie niesamowicie wiele światła i żywotności. Absolutnie wyjątkowa osoba z Ciebie. Nie zmieniaj się. I pamiętaj że depresje i inne "inszości" adaptacyjno - socjologiczne są często wypadkową pewnej wyjątkowej i specyficznej dzisiaj mądrości. Cechują ludzi o wyjątkowym umyśle zdolnym do myślenia na poziomie nieosiągalnym dla większości. Jesteś wyjątkowa. Nie zmieniaj tego. I carpe diem!
Dzięki za miły komentarz, cieszę się, że takiej opinii udało się przejść przez Twój umysł pomimo stereotypu :)
To jedynie poglądy. Można nie lubić warzyw ceniąc ich walory pro-zdrowotne. Nie łam się nigdy. Masz w sobie światło i idź za swoją wizją. Jestem tylko anonimowym głosem, kodem binarnym bez znaczenie dla Ciebie. Ale masz w sobie światło. I nie poddawaj się :).
Wstydu nie ma w takich rzeczach. A potrafić mówić o takich sprawach to odwaga i droga do zmian :) Ja jestem po odwyku alkoholowym i od 10 miesięcy jestem szczęśliwy ;) zapraszam do siebie na kanał gdzie opisuje lekko w moich kawałkach nowych ktore nagrałem po 8 latach ;)
byłam na oddziale dziecięcym 4 lata temu po 3 próbie samobójczej, drugiej odnotowanej. miałam wtedy 17 lat. jeśli ktoś chce się dowiedzieć czegoś o psychiatryku w miliczu - dajcie znać, bo nie wiem, czy jest sens się rozpisywać.
Mam dobrą przyjaciółkę, która była w paru szpitalach przez deprechę. Jest zajebistym człowiekiem i daje radę w życiu :]
W jakim stanie musi być człowiek, żeby tam trafić? Tzn. jak źle musi być? Z jakich powodów można dostać skierowanie?
Zagrożenie życia.
Nie ma klamek w oknach, tak? No to zapraszam do mojej szkoły, damska szatnia na wf chyba przyciągała samobójców czy coś bo nie mogłyśmy nawet wietrzyć :P
DzieckoSzatana w szkołach często nie ma klamek w oknach, dla bezpieczeństwa i po yo, żeby nie uciekali
a u mnie nawet okna nie było w szatni XDDD polecam
u nas tez nie ma klamek w oknach w szatni
U nas były okna z tych takich małych kiblowych kwadracików, co je się łączy, i jest piękne okno przez które nic nie widać, ani nie da się otworzyć 👌🏻
U mnie jakieś 50 cm nad oknem ale i tak nie było klamek XD
Super ze pomogla Ci przyjaciolka. Taka osoba to prawdziwy skarb. Zazdroszcze...
To prawda! Znamy się od jakichś 15 lat i totalnie możemy na sobie polegać. :)
@@HaniaEs dlaczego nie spytałaś jej czy możesz z nia iść do domu?
"Wszyscy są na skraju swoich sił" piękny tekst
Taka prawda!