ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
รัก คุณ โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ และรักตลอดไปคับ คุณคือคน ฉุดปัญญาให้มนุษย์โลก ตามความต้องการ การเข้าใจ 💚💛❤️☯️☮️🇹🇭🙏🙏🙏
😄
บ้านผมอยู่อำเภอพรหมคีรี ห่างจากน้ำตกอ้ายเขียวประมาณ 4 กิโลเมตรครับแต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้าน คิดถึงบ้านมากครับ
บ้านในภาพเห็นแล้วชินจามากๆค่ะเป็นคนปักษ์ใต้ แต่มาทำงานในกรุงกว่าครึ่งชีวิตแล้วค่ะ คิดถึงบ้านเเนวๆนี้คุ้นตามากมายค่ะ
3ปีที่เเล้วผมมีโอกาสได้ไปอยู่ที่อำเภอพรหมคีรี นครศรีธรรมราชคิดถึงน้ำตกอ้ายเขียว อยู่ถึงทุกวันนี้
ขอบคุณมากค่ะคุณมาโนช ชอบอ่านงานเขียนของคุณกนกพงษ์อยู่แล้ว ตอนนี้คุณอุรุดาอยู่ที่ไหนคิดถึง ถ้ายังไม่ตายรอติดตามค่ะ
ยังมีชีวิตอยู่ครับ รู้สึกว่าตอนนี้ อยู่เชียงราย
ผมคิดถึงรายการพี่มากๆครับ ฟังครั้งแรกทางวิทยุเมื่อปี 2551 ปีนั้นผมเริ่มทำงานเป็นปีแรกหลังจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ เป็นปีที่เริ่มทำงาน(คลังสินค้า)สายงานที่ไม่ตรงกับคณะที่จบมา(วารสาร) มีความหดหู่ท้อแท้อยู่บ้าง ว่าเราจะเรียนไปเพื่ออะไร มาเปิด FM ฟังรายการพี่ผ่านทางโทรศัพท์มือถือ NOKIA ตอนนั้นพี่เปิดและเล่าแต่เรื่องเพลงของ The Beatles ผมฟังแล้วก็เพลินดีเพลงเพราะด้วย มีทั้งศิลปินดังมาคัฟเวอร์และเพลงต้นฉบับ ตอนนั้นผมมีกำลังใจและทำงานสนุกขึ้นเยอะเลยครับ เห็นภาพตอนตัวเองเรียนมหาลัยที่แลกเปลี่ยนเพลงฟังกับเพื่อนๆ ปัจจุบันนี้สายงานที่ผมทำก็ยังเป็นสายงานเดิมที่ผมเริ่มต้นมา ก็เข้าที่แล้วครับ สุดท้ายนี้ขอบคุณมากๆครับที่พี่ยังทำรายการเพลงดีๆแบบนี้อีก จะติดตามฟังไปเรื่อยๆนะครับ....ขอบคุณครับ
ดีใจ,ภูมิใจ..ที่รายการนี้ให้ความสุขกับคุณได้
จัดมา 3 เพลงแรก เข้าบรรยากาศ ฟ้าครึ้มตอน บ่ายสี่ เสาร์หยุด แถวเจ้าพรหมค้าข้าวนี้เลยครับอาซัน. เคลิ้มจะหลับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวแห่งหุบเขาฝนโปรยไพรครับน้าซัน ครั้งนึงเคยไปกางเตนท์นอนที่หลังบ้านนักเขียนหนุ่ม บรรยากาศดีมากครับ ตรงกลางลำธารจะมีลานทรายไว้ให้พอตั้งแคมป์ได้ มีสายน้ำสองข้างไหลผ่าน นอนดูดาวก็สวยใช่ย่อยเลยครับ ฮ่าๆ ก็เหมือนอย่างที่น้าซันเคยบอกนั่นแหละครับ น่าเสียดายที่บ้านน่าจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา ตอนนี้กำลังจะเปลี่ยนไปเป็นโฮมเสตย์ไปแล้วครับติดตามน้าซันมาตั้งแต่ม.4 ตอนนี้5-6ปีแล้วครับ ติดตามตลอดทั้งรายการวิทยุและผลงานเพลง ขอให้น้าซันสุขภาพแข็งแรง พบแต่ความสุขครับผม🍀💚..หากว่างๆก็ลองมาเยือนเขาหลวงบ้างนะครับ สวัสดีครับผม😊
ว่าจะๆไปก็ไม่ได้ไป ได้ไปก็ตอนคุณกนกพงศ์ไม่อยู่แล้ว..ขอให้มีโอกาสได้ไปอีกครับคงได้พบกัน
ขอ รายละเอียดเพิ่มเติมได้ไหมครับ ผมอยากไปมาก
นึกถึง หนังสือ จดหมายถึงเพื่อน ของคุณกนกพงศ์เลยค่ะ
หุบเขาฝนโปรยไพรใบไม้เคยร่วงหล่นเหมือนชีวิตคนเช็ดเงาเงาที่ติดตามเราตลอดเวลาเวลาที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกสรรพสิ่งๆที่มิใช่ความจริง.
ฟังแล้วมีความสุขครับ
ร่วมวงมาลีฮวนน่ายุคเริ่มต้น ( ระบำสยาม & รักเขาหลวง) รำลึก กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ หุบเขาฝนโปรยไพรหลาดใต้โหนด
"บอกกับดวงจันทร์..ฉันเหนื่อย" ขอบคุณนะครับพี่ซัน เต็มอรรถรสในบทเพลง
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค. พบพี่ซันครั้งสุดท้ายที่สถานีวิทยุฯบนเขารัง ภูเก็ต!! เมื่อหลายปีก่อน รักและศรัทธาเสมอครับ
ติดตามตลอดครับพี่ซัน😊😍
มาตะพี่หลวงหล่าว555
27/เม.ย./63 นครศรีฯ ฝนตกตอนเช้าพอดี นั่งจิบกาแฟแล้วฟังอาซันมาเล่าให้ฟัง ได้อารมณ์มากครับ
กาแฟกับฝน..เข้ากันๆ
ฝนกำลังตกตอนฟังพอดี
ผมก็เหนื่อย แต่ไม่รู้จะไปบอกใครครับ ดวงจันทรก็หลบเข้าไปในอยู่กลีบเมฆในยามราตรี
ทุเรียนบ้านผมมีชื่อเดียวกันน่าจะได้สายพันธุ์มาจากที่นั่น
พูดถึงเครื่องโรเนียว นึกถึงสมัยผมยังเด็กเลยครับ ผมทันใช้อยู่ในตอนนั้น
พอมีเครื่องถ่ายเอกสาร โรเนียวก็ไป..อีกไม่นานอะไรๆก็คงไป..เราด้วยแหละ สักวันก็ต้องไป
ดิฉันอยู่ไกลบ้านเกิด ได้เคยฟังคนกรุงเก่าเล่าเรื่องจากอินเตอร์เนตแต่คอม์ตายจากไปก็ใช้แต่มือถือเพื่อการพอเพียงหลีกเลี่ยงการค้ากำไรเกินควรด้วย03-20-21ได้ดูทางยูทูบตอนที่คุณมาโนชตอบสัมภาษ ดีใจที่ได้กลับมาติดตามอีกครั้งและฟังคำตอบช่างเป็นแนวเดียวกับพระเยซูตอบคำถามของสดูสี,ฟาริซาย มีความสบายใจที่ไม่เคยผิดหวังจากรายการของคุณขอขอบพระคุณมาที่นี่ด้วยความนับถือด้วยจริงใจรักเมืองไทยเสมอมาโดยเฉเพราะสถาบันกษัตริย์, สถาบันการศาสนา,การศึกษา
สวัสดีครับอาจารย์ซัน
Valley of the rainforest...
ดี
ชื่อ พืชพงศ์ พิทักษ์
💓
สวัสดีครับพี่ซัน
ไอดอล บังซัน จากบัดดี้
กำลังติดตามนะคะเคยเห็นหน้าท่านอยู่นะคะแต่นานๆๆๆๆมากมายค่า
ผมเคยไปมาครั้งนึงน้ำใสเย็นสวยมากอยากกลับไปอีกสักครั้ง
รัก คุณ โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ และรักตลอดไปคับ คุณคือคน ฉุดปัญญาให้มนุษย์โลก ตามความต้องการ การเข้าใจ
💚💛❤️☯️☮️🇹🇭🙏🙏🙏
😄
บ้านผมอยู่อำเภอพรหมคีรี ห่างจากน้ำตกอ้ายเขียวประมาณ 4 กิโลเมตรครับแต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้าน คิดถึงบ้านมากครับ
บ้านในภาพเห็นแล้วชินจามากๆค่ะเป็นคนปักษ์ใต้ แต่มาทำงานในกรุงกว่าครึ่งชีวิตแล้วค่ะ คิดถึงบ้านเเนวๆนี้คุ้นตามากมายค่ะ
3ปีที่เเล้ว
ผมมีโอกาสได้ไปอยู่
ที่อำเภอพรหมคีรี นครศรีธรรมราช
คิดถึงน้ำตกอ้ายเขียว อยู่ถึงทุกวันนี้
ขอบคุณมากค่ะคุณมาโนช ชอบอ่านงานเขียนของคุณกนกพงษ์อยู่แล้ว ตอนนี้คุณอุรุดาอยู่ที่ไหนคิดถึง ถ้ายังไม่ตายรอติดตามค่ะ
ยังมีชีวิตอยู่ครับ รู้สึกว่าตอนนี้ อยู่เชียงราย
ผมคิดถึงรายการพี่มากๆครับ ฟังครั้งแรกทางวิทยุเมื่อปี 2551 ปีนั้นผมเริ่มทำงานเป็นปีแรกหลังจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ เป็นปีที่เริ่มทำงาน(คลังสินค้า)สายงานที่ไม่ตรงกับคณะที่จบมา(วารสาร) มีความหดหู่ท้อแท้อยู่บ้าง ว่าเราจะเรียนไปเพื่ออะไร มาเปิด FM ฟังรายการพี่ผ่านทางโทรศัพท์มือถือ NOKIA ตอนนั้นพี่เปิดและเล่าแต่เรื่องเพลงของ The Beatles ผมฟังแล้วก็เพลินดีเพลงเพราะด้วย มีทั้งศิลปินดังมาคัฟเวอร์และเพลงต้นฉบับ ตอนนั้นผมมีกำลังใจและทำงานสนุกขึ้นเยอะเลยครับ เห็นภาพตอนตัวเองเรียนมหาลัยที่แลกเปลี่ยนเพลงฟังกับเพื่อนๆ ปัจจุบันนี้สายงานที่ผมทำก็ยังเป็นสายงานเดิมที่ผมเริ่มต้นมา ก็เข้าที่แล้วครับ สุดท้ายนี้ขอบคุณมากๆครับที่พี่ยังทำรายการเพลงดีๆแบบนี้อีก จะติดตามฟังไปเรื่อยๆนะครับ....ขอบคุณครับ
ดีใจ,ภูมิใจ..ที่รายการนี้ให้ความสุขกับคุณได้
จัดมา 3 เพลงแรก เข้าบรรยากาศ ฟ้าครึ้มตอน บ่ายสี่ เสาร์หยุด แถวเจ้าพรหมค้าข้าวนี้เลยครับอาซัน. เคลิ้มจะหลับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวแห่งหุบเขาฝนโปรยไพรครับน้าซัน ครั้งนึงเคยไปกางเตนท์นอนที่หลังบ้านนักเขียนหนุ่ม บรรยากาศดีมากครับ ตรงกลางลำธารจะมีลานทรายไว้ให้พอตั้งแคมป์ได้ มีสายน้ำสองข้างไหลผ่าน นอนดูดาวก็สวยใช่ย่อยเลยครับ ฮ่าๆ ก็เหมือนอย่างที่น้าซันเคยบอกนั่นแหละครับ น่าเสียดายที่บ้านน่าจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา ตอนนี้กำลังจะเปลี่ยนไปเป็นโฮมเสตย์ไปแล้วครับ
ติดตามน้าซันมาตั้งแต่ม.4 ตอนนี้5-6ปีแล้วครับ ติดตามตลอดทั้งรายการวิทยุและผลงานเพลง ขอให้น้าซันสุขภาพแข็งแรง พบแต่ความสุขครับผม🍀💚..หากว่างๆก็ลองมาเยือนเขาหลวงบ้างนะครับ สวัสดีครับผม😊
ว่าจะๆไปก็ไม่ได้ไป ได้ไปก็ตอนคุณกนกพงศ์ไม่อยู่แล้ว..ขอให้มีโอกาสได้ไปอีกครับคงได้พบกัน
ขอ รายละเอียดเพิ่มเติมได้ไหมครับ
ผมอยากไปมาก
นึกถึง หนังสือ จดหมายถึงเพื่อน ของคุณกนกพงศ์เลยค่ะ
หุบเขาฝนโปรยไพรใบไม้เคยร่วงหล่นเหมือนชีวิตคนเช็ดเงาเงาที่ติดตามเราตลอดเวลาเวลาที่เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกสรรพสิ่งๆที่มิใช่ความจริง.
ฟังแล้วมีความสุขครับ
ร่วมวงมาลีฮวนน่ายุคเริ่มต้น ( ระบำสยาม & รักเขาหลวง) รำลึก กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ หุบเขาฝนโปรยไพรหลาดใต้โหนด
"บอกกับดวงจันทร์..ฉันเหนื่อย" ขอบคุณนะครับพี่ซัน เต็มอรรถรสในบทเพลง
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค. พบพี่ซันครั้งสุดท้ายที่สถานีวิทยุฯบนเขารัง ภูเก็ต!! เมื่อหลายปีก่อน รักและศรัทธาเสมอครับ
ติดตามตลอดครับพี่ซัน😊😍
มาตะพี่หลวงหล่าว555
27/เม.ย./63 นครศรีฯ ฝนตกตอนเช้าพอดี นั่งจิบกาแฟแล้วฟังอาซันมาเล่าให้ฟัง ได้อารมณ์มากครับ
กาแฟกับฝน..เข้ากันๆ
ฝนกำลังตกตอนฟังพอดี
ผมก็เหนื่อย แต่ไม่รู้จะไปบอกใครครับ ดวงจันทรก็หลบเข้าไปในอยู่กลีบเมฆในยามราตรี
ทุเรียนบ้านผมมีชื่อเดียวกันน่าจะได้สายพันธุ์มาจากที่นั่น
พูดถึงเครื่องโรเนียว นึกถึงสมัยผมยังเด็กเลยครับ ผมทันใช้อยู่ในตอนนั้น
พอมีเครื่องถ่ายเอกสาร โรเนียวก็ไป..อีกไม่นานอะไรๆก็คงไป..เราด้วยแหละ สักวันก็ต้องไป
ดิฉันอยู่ไกลบ้านเกิด ได้เคยฟังคนกรุงเก่าเล่าเรื่องจากอินเตอร์เนตแต่คอม์ตายจากไปก็ใช้แต่มือถือเพื่อการพอเพียงหลีกเลี่ยงการค้ากำไรเกินควรด้วย03-20-21ได้ดูทางยูทูบตอนที่คุณมาโนชตอบสัมภาษ ดีใจที่ได้กลับมาติดตามอีกครั้งและฟังคำตอบช่างเป็นแนวเดียวกับพระเยซูตอบคำถามของสดูสี,ฟาริซาย มีความสบายใจที่ไม่เคยผิดหวังจากรายการของคุณ
ขอขอบพระคุณมาที่นี่ด้วยความนับถือด้วยจริงใจรักเมืองไทยเสมอมาโดยเฉเพราะสถาบันกษัตริย์, สถาบันการศาสนา,การศึกษา
สวัสดีครับอาจารย์ซัน
Valley of the rainforest...
ดี
ชื่อ พืชพงศ์ พิทักษ์
💓
สวัสดีครับพี่ซัน
ไอดอล บังซัน
จากบัดดี้
กำลังติดตามนะคะเคยเห็นหน้าท่านอยู่นะคะแต่นานๆๆๆๆมากมายค่า
ผมเคยไปมาครั้งนึงน้ำใสเย็นสวยมากอยากกลับไปอีกสักครั้ง