Ding po prostu probuje rozne warianty przed meczem o mistrzostwo swiata i nie probuje za wszelka cene wygrywac. Mistrzowie swiata z reguly maskuja sie przed najwazniejszym meczem.
Masz rację, zarówno ranking, jak i system wybierania mistrza jest bez sensu, natomiast na coś trzeba się zdecydować. Warto spojrzeć na inne sporty, przykładowo w piłce nożnej każdy ma gdzieś ranking (piszę o reprezentacjach, nie klubach), bo liczą się tylko turnieje kontynentalne i mistrzostwa świata, względnie Liga Narodów, ale już znacznie mniej. Mistrz jest wybierany po eliminacjach, nie ma formuły obrony tytułu, mistrz po prostu musi wygrywać każde następne mistrzostwa, żeby zachować tytuł. Jest to możliwe do zrobienia, podobną - i moim zdaniem bardzo ciekawą - formę ma Puchar Świata w szachach. Formuła obrony tytułu jest w boksie, natomiast tam ma to pewien sens, bo liczba walk, które może stoczyć pięściarz w ciągu roku jest mocno ograniczona. W szachach, gdzie turniejów jest wiele, moim zdaniem ta formuła się wyczerpała. Najlepsi gracze nie grają 10 partii klasycznych rocznie tylko pewnie gdzieś około 100. Poza tym najlepiej ogląda się takie transmisje, w których jednocześnie komentowanych jest kilka partii, bo inaczej przy jakimś zamyśleniu komentator nie ma o czym mówić, więc lepiej gdy jest więcej partii, np. mecz o 3 miejsce, finał i np. kobiety osobno, mężczyźni osobno. W tenisie w zasadzie w ogóle nie ma tytułu (poza złotem olimpijskim, no ale to inna kwestia, nikt nie uważa mistrza olimpijskiego za najlepszego tenisistę przez następne 4 lata, bo jest cała masa innych rozgrywek). Jest ranking, który polega na zsumowaniu wyników z kilkunastu turniejów, które mają różną wartość, przyznawaną przez federację, od wielkoszlemowych aż po te najmniejsze. Gdy ktoś wygra np. US Open w 2023 dostaje 2000 punktów, jeśli odpadnie w finale to mniej, jeśli w półfinale jeszcze mniej itd. W 2024 musi obronić wynik, czyli zwycięzca z 2023 musi jeszcze raz wygrać, żeby nie spaść w rankingu. Nazywa się to tourem, bo każdy zawodnik praktycznie na rok do przodu, wie kiedy i gdzie będzie grać. Jest to dobry system rankingowy, pokazuje najlepszych zawodników w zakresie poprzedniego roku. Wymaga jednak mocnej federacji i pewnego dogadania się organizatorów turniejów, bo wiadomo, że jeden zawodnik nie zagra w dwóch miejscach na raz, więc np. widziałbym to tak, że robimy coś a la Wielki Szlem, czyli np. Tata Steel, Hastings, Isle of Man i coś tam jeszcze, może Saint Louis i dajemy im najwyższą punktację, uznając ich tradycję. Do tego wrzucamy jakieś turnieje, w których organizatorzy mają dużo kasy: kraje arabskie, Chiny, USA, Europa i dajemy im średnią punktację, licząc, że skrystalizują się te turnieje. Na koniec jakieś memoriały większe, openy itd. z niską punktacją i one np. mogą kolidować czasowo z większymi turniejami. Słabszy gracz decyduje czy jedzie na turniej mocniejszy i dostaje np. 10 punktów, bo odpadł w pierwszej rundzie/zajął miejsce 91-100 itd., czy jedzie na turniej słabszy i dostaje np. 10 punktów, bo go wygrywa. Warunek: do sumy rankingowej zaliczamy wyłącznie np. max. 20 turniejów w ciągu roku.
Dlaczego chcesz odbierać szachom ich tradycję? Sposób dobierania Mistrza wyróżnia szachy od innych dyscyplin i moim zdaniem jest wspaniały. To że Carlsen ma jakieś zastrzeżenia jest tylko chwilową aberracją. I co w tym złego że MIstrz broni tytuł? Jeśli jest słaby to ktoś go pokona. NIe zmieniajmy rzeczy dobrych a skupmy się na tym co można ulepszyć.
@@Marcind75 Tradycja? Tradycja była taka, że na początku dwóch ludzi umówiło się, że będą walczyć o mistrzostwo świata. Wygrał Steinitz i został mistrzem, mogącym dyktować warunki pretendentowi. Czemu do takiej "tradycji" nie wrócimy? Zresztą w tradycji mamy też turniej mistrzowski rozegrany po śmierci Alechina. Obrona tytułu mistrza ma sens, gdy mistrz musi go bronić kilka razy w ciągu roku, gdy tylko znajdzie się pretendent, który spełni jakieś warunki. Ma to sens w boksie, w szachach doprowadza do sytuacji, w której broniący mistrz zmierzy się z pretendentem wyłonionym w turnieju teoretycznie ośmiu najlepszych szachistów (wiem, że nie tylko z rankingu FIDE, ale jednak). Problem w tym, że Ding by się do Turnieju Kandydatów nawet nie dostał pewnie. Albo i dostałby się, tylko teraz wszystkie sprawy związane z otwarciami chowa na obronę tytułu. Szachy potrzebują trzech rzeczy: - transparentności, czyli przejrzystości, uczciwości i przestrzegania zasad; - medialności rozumianej jako zdolność szachów do przyciągania uwagi widzów, którzy mają wybór wielu innych możliwości; - pieniędzy, żeby opłacało się grać. Im bardziej szachy będą medialne, tym więcej osób będzie chciało się promować przy okazji. Znajdą się sponsorzy, tylko mało komu chce się oglądać 8-godzinne partie grane przez dwóch ludzi. Gdy jednocześnie toczy się kilka lub kilkanaście pojedynków, to co innego, stąd przyjemne do oglądania są starcia drużynowe, gdzie kibicujemy swojej reprezentacji, a także turnieje takie jak Puchar Świata, gdzie prawie do końca jest wiele partii do komentowania.
O jakim "sporcie" mówisz? Znasz jakiś sport, w którym zawodnicy publicznie umawiają się na remis? Wyobrażasz sobie, że w piłkarskiej Lidze Mistrzów zawodnicy kopią sobie piłkę przez 60 minut, a potem proponują sobie wzajemny remis? Przecież wkroczyłby prokurator za coś takiego.
okej rozumiem, nie idzie mu, ale kurna, mógłbyś przestać mówić że dramat, ¾ twoich parti tak można nazwać, zawsze ci wychodzi ? No właśnie on jest tylko człowiekiem
Dokładnie zwłaszcza że miał pewne osobiste problemy. Ja szanuje Dinga i mimo ze nie idzie mu teraz dobrze na najwyższym poziomie to nie zmiania faktu ze jest to bardzo dobry i solidny GM
Fajny materiał, ale serio tak mnie w pewnych momentach irytowałeś że wytrzymać nie mogłem by całe obejrzeć. Kilka razy była sytuacja, że pokazujesz jakąś obronę możliwą przed czymś i czemu ona nie działa. Ale ta obrona to jest drugi albo nawet późniejszy wariant który bym zagrał, a dlaczego są złe najbardziej narzucające się ruchy nie pokazujesz. Błagam nie brnij tak w jakieś konkretne warianty a zamiast tego pokaż kilka możliwych prób obrony zamiast tylko jedną. Do siódmej minuty doszedłem i już kilka razy miałem sytuację że wydawało mi się że widziałem lepszą obronę, ale nie wytłumaczyłeś czemu nie działa a pokazywałeś jakąś z pozoru kretyńską. PS mam 2000 na 10min w chesscom, więc to też nie jest tak, że to jakieś oczywiste rzeczy o których nie powiedziałeś i każdy je wie. Ja nie wiem.
Tomasz Jaskółka nie byłby zaskoczony na początku przedstawioną partią
Ping pong to p. o. mistrza świata. Mistrzem świata jest Magnus.
Ding po prostu probuje rozne warianty przed meczem o mistrzostwo swiata i nie probuje za wszelka cene wygrywac. Mistrzowie swiata z reguly maskuja sie przed najwazniejszym meczem.
Dramat to są Twoje komentarze, trochę szacunku do mistrza
Mam już pograne u buka ,że Ding nie obroni tytułu...
Ten facet jest światowym przedstawicielem szachów🤦♂😆
Masz rację, zarówno ranking, jak i system wybierania mistrza jest bez sensu, natomiast na coś trzeba się zdecydować. Warto spojrzeć na inne sporty, przykładowo w piłce nożnej każdy ma gdzieś ranking (piszę o reprezentacjach, nie klubach), bo liczą się tylko turnieje kontynentalne i mistrzostwa świata, względnie Liga Narodów, ale już znacznie mniej. Mistrz jest wybierany po eliminacjach, nie ma formuły obrony tytułu, mistrz po prostu musi wygrywać każde następne mistrzostwa, żeby zachować tytuł. Jest to możliwe do zrobienia, podobną - i moim zdaniem bardzo ciekawą - formę ma Puchar Świata w szachach.
Formuła obrony tytułu jest w boksie, natomiast tam ma to pewien sens, bo liczba walk, które może stoczyć pięściarz w ciągu roku jest mocno ograniczona. W szachach, gdzie turniejów jest wiele, moim zdaniem ta formuła się wyczerpała. Najlepsi gracze nie grają 10 partii klasycznych rocznie tylko pewnie gdzieś około 100. Poza tym najlepiej ogląda się takie transmisje, w których jednocześnie komentowanych jest kilka partii, bo inaczej przy jakimś zamyśleniu komentator nie ma o czym mówić, więc lepiej gdy jest więcej partii, np. mecz o 3 miejsce, finał i np. kobiety osobno, mężczyźni osobno.
W tenisie w zasadzie w ogóle nie ma tytułu (poza złotem olimpijskim, no ale to inna kwestia, nikt nie uważa mistrza olimpijskiego za najlepszego tenisistę przez następne 4 lata, bo jest cała masa innych rozgrywek). Jest ranking, który polega na zsumowaniu wyników z kilkunastu turniejów, które mają różną wartość, przyznawaną przez federację, od wielkoszlemowych aż po te najmniejsze. Gdy ktoś wygra np. US Open w 2023 dostaje 2000 punktów, jeśli odpadnie w finale to mniej, jeśli w półfinale jeszcze mniej itd. W 2024 musi obronić wynik, czyli zwycięzca z 2023 musi jeszcze raz wygrać, żeby nie spaść w rankingu. Nazywa się to tourem, bo każdy zawodnik praktycznie na rok do przodu, wie kiedy i gdzie będzie grać. Jest to dobry system rankingowy, pokazuje najlepszych zawodników w zakresie poprzedniego roku.
Wymaga jednak mocnej federacji i pewnego dogadania się organizatorów turniejów, bo wiadomo, że jeden zawodnik nie zagra w dwóch miejscach na raz, więc np. widziałbym to tak, że robimy coś a la Wielki Szlem, czyli np. Tata Steel, Hastings, Isle of Man i coś tam jeszcze, może Saint Louis i dajemy im najwyższą punktację, uznając ich tradycję. Do tego wrzucamy jakieś turnieje, w których organizatorzy mają dużo kasy: kraje arabskie, Chiny, USA, Europa i dajemy im średnią punktację, licząc, że skrystalizują się te turnieje. Na koniec jakieś memoriały większe, openy itd. z niską punktacją i one np. mogą kolidować czasowo z większymi turniejami. Słabszy gracz decyduje czy jedzie na turniej mocniejszy i dostaje np. 10 punktów, bo odpadł w pierwszej rundzie/zajął miejsce 91-100 itd., czy jedzie na turniej słabszy i dostaje np. 10 punktów, bo go wygrywa. Warunek: do sumy rankingowej zaliczamy wyłącznie np. max. 20 turniejów w ciągu roku.
Dlaczego chcesz odbierać szachom ich tradycję? Sposób dobierania Mistrza wyróżnia szachy od innych dyscyplin i moim zdaniem jest wspaniały. To że Carlsen ma jakieś zastrzeżenia jest tylko chwilową aberracją. I co w tym złego że MIstrz broni tytuł? Jeśli jest słaby to ktoś go pokona. NIe zmieniajmy rzeczy dobrych a skupmy się na tym co można ulepszyć.
@@Marcind75 Tradycja? Tradycja była taka, że na początku dwóch ludzi umówiło się, że będą walczyć o mistrzostwo świata. Wygrał Steinitz i został mistrzem, mogącym dyktować warunki pretendentowi. Czemu do takiej "tradycji" nie wrócimy? Zresztą w tradycji mamy też turniej mistrzowski rozegrany po śmierci Alechina.
Obrona tytułu mistrza ma sens, gdy mistrz musi go bronić kilka razy w ciągu roku, gdy tylko znajdzie się pretendent, który spełni jakieś warunki. Ma to sens w boksie, w szachach doprowadza do sytuacji, w której broniący mistrz zmierzy się z pretendentem wyłonionym w turnieju teoretycznie ośmiu najlepszych szachistów (wiem, że nie tylko z rankingu FIDE, ale jednak). Problem w tym, że Ding by się do Turnieju Kandydatów nawet nie dostał pewnie. Albo i dostałby się, tylko teraz wszystkie sprawy związane z otwarciami chowa na obronę tytułu.
Szachy potrzebują trzech rzeczy:
- transparentności, czyli przejrzystości, uczciwości i przestrzegania zasad;
- medialności rozumianej jako zdolność szachów do przyciągania uwagi widzów, którzy mają wybór wielu innych możliwości;
- pieniędzy, żeby opłacało się grać.
Im bardziej szachy będą medialne, tym więcej osób będzie chciało się promować przy okazji. Znajdą się sponsorzy, tylko mało komu chce się oglądać 8-godzinne partie grane przez dwóch ludzi. Gdy jednocześnie toczy się kilka lub kilkanaście pojedynków, to co innego, stąd przyjemne do oglądania są starcia drużynowe, gdzie kibicujemy swojej reprezentacji, a także turnieje takie jak Puchar Świata, gdzie prawie do końca jest wiele partii do komentowania.
O jakim "sporcie" mówisz? Znasz jakiś sport, w którym zawodnicy publicznie umawiają się na remis? Wyobrażasz sobie, że w piłkarskiej Lidze Mistrzów zawodnicy kopią sobie piłkę przez 60 minut, a potem proponują sobie wzajemny remis? Przecież wkroczyłby prokurator za coś takiego.
@@buleonpl6436 we wszystkim się z Tobą zgadzam oprócz 1szego akapitu... Notabene w nim również masz rację ale to właśnie jest Tradycja....
@@rzutkikuc4703zgadzam się, jednak nie ma rady na ustawione remisy (jedyne rozwiązanie to rzuty karne?! :P )
dawidek i jego pomysly. ktos zachoruje albo pojdzie do szpitala to trzeba mu dac kare bo nie gra. Powinni dawac kary za kupowanie tytulow IM .
Co oznacza "live" przy zawodniku na pozycji 17?
że teraz gra
Oznacza że jeszcze żyje 😂
Żyje tzn. że ma życie poza szachami, tak? :D
Chciałbym zauważyć że ding jest chińczykiem i sztukę wojny ma pewnie w małym paluszku ... co jeśli to jest blef przed meczem
okej rozumiem, nie idzie mu, ale kurna, mógłbyś przestać mówić że dramat, ¾ twoich parti tak można nazwać, zawsze ci wychodzi ? No właśnie on jest tylko człowiekiem
Dobrze powiedziane
Clickbait musi być
Dokładnie zwłaszcza że miał pewne osobiste problemy. Ja szanuje Dinga i mimo ze nie idzie mu teraz dobrze na najwyższym poziomie to nie zmiania faktu ze jest to bardzo dobry i solidny GM
kazdy ma swoje zdanie
Czy ty właśnie porównałeś Mistrza Świata do Dawida, który jest bardziej streamerem niż profesjonalistą?
Jeszcze nie skończyłem ale łapka dla zasięgu i kom leci
Fajny materiał, ale serio tak mnie w pewnych momentach irytowałeś że wytrzymać nie mogłem by całe obejrzeć. Kilka razy była sytuacja, że pokazujesz jakąś obronę możliwą przed czymś i czemu ona nie działa. Ale ta obrona to jest drugi albo nawet późniejszy wariant który bym zagrał, a dlaczego są złe najbardziej narzucające się ruchy nie pokazujesz.
Błagam nie brnij tak w jakieś konkretne warianty a zamiast tego pokaż kilka możliwych prób obrony zamiast tylko jedną. Do siódmej minuty doszedłem i już kilka razy miałem sytuację że wydawało mi się że widziałem lepszą obronę, ale nie wytłumaczyłeś czemu nie działa a pokazywałeś jakąś z pozoru kretyńską. PS mam 2000 na 10min w chesscom, więc to też nie jest tak, że to jakieś oczywiste rzeczy o których nie powiedziałeś i każdy je wie. Ja nie wiem.
np. po co on gra wieżę f7 jak mógł gońcem f6 i nie ma wtedy związania, a po biciu pionka chowa się w rogu.
Jest już 13 xd
Niemcy ???
nie
Chińczyk powinien grać w go. Chińczycy nie umieją w szachy.
To czemu mistrzynią jest Ju Wenjun, a mistrzem Ding? Oboje z Chin.
Czemu Turniej Kandydatek wygrała Chinka, Tan Zhongyi?
@@nemoxczasnagre1276 Ding jest mistrzem, bo po pierwsze Magnus się wycofał, a po drugie pofarciło mu się w turnieju kandydatów.
Pierwszy