กาลไภรวะ อัษฏกะ สโตตระ Kalabhairava Ashtaka Stotra w.Thai sub
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 23 ต.ค. 2022
- "ไภรวะ" ถือเป็นภาคดุร้ายของพระศิวะ และ "กาลไภรวะ" คือพระศิวะผู้ร่ายรำในขณะเกิดกาลประลัยกัลป์ อันเป็นจุดสิ้นสุดของจักรวาล
"กาลไภรวะ อัษฏกะ สโตตระ" บทสรรเสริญ ๘ บทต่อศรีไภรวะ ประพันธ์โดยท่านอาทิศังกราจารย์ นักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่ชาวอินเดีย บทนี้ประพันธ์ขึ้นเพื่อสรรเสริญวัดของกาลไภรวะ ณ เมืองกาศีหรือเมืองพาราณสีในปัจจุบัน
ขับร้องและดนตรีประกอบโดย Ms.Madhu Doshi
ความหมายของแต่ละโศลก
๑. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้มีบาทบงกชอันบริสุทธิ์ที่ได้รับการปรนนิบัติจากท้าวเทวราช ผู้สวมสายยัชโญปวีตอันอ่อนโยน ผู้ทัดพระจันทร์เป็นปิ่น ผู้กอปรไปด้วยกรุณา ผู้ได้รับการน้อมไหว้จากหมู่โยคีมีฤษีนารทเป็นอาทิ ผู้มีท้องฟ้าเป็นอาภรณ์
๒. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้ส่องสว่างรุ่งโรจน์ดุจดวงอาทิตย์นับสิบล้าน ผู้ยังให้ก้าวผ่านมหาสมุทรแห่งการเกิด ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด ผู้มีพระศอสีดำ ผู้ประทานทุกสิ่งที่ปรารถนา ผู้มีสามเนตร ผู้ทำลายความตาย ผู้มีดวงตาดุจดอกบัว ผู้สวมสังวาลย์งูและถือตรีศูล ผู้คงอยู่ตลอดกาลไม่เสื่อมสลาย
๓. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้ถือตรีศูล ขวาน บ่วงบาศและไม้เท้าในพระหัตถ์ ผู้เป็นปฐมเหตุเริ่มแรกแห่งจักรวาล ผู้มีผิวสีดำคล้ำ พระเป็นเจ้าพระองค์แรก ผู้ไม่มีวันแตกดับเสื่อมสลาย ผู้ปราศจากโรคภัยทั้งปวง ผู้มีความกล้าหาญอันน่าสะพรึงกลัวยิ่ง พระเป็นเจ้าแห่งจักรวาล ผู้ชื่นชอบการร่ายรำอันวิจิตรงดงามในยามประลัยกัลป์
๔. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้ประทานทั้งความรื่นรมย์ทางโลกและความหลุดพ้น ผู้มีรูปแบบอันงดงามและน่าพึงพอใจ ผู้รักผู้ภักดีดุจเดียวกับบุตรของตน ผู้ดำรงอยู่ถาวรไม่เปลี่ยนแปลง ผู้มีโลกทั้งปวงเป็นร่างกาย ผู้มีเอวอันส่องประกายด้วยกระดิ่งทองคำอันงดงามและส่งเสียงไพเราะหลากหลาย
๕. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองกาศี ผู้คุ้มครองสะพานแห่งธรรมะ แต่ทำลายหนทางแห่งอธรรม ผู้ยังให้พ้นจากบ่วงแห่งกรรม ผู้เป็นที่พึ่งพิงอันประเสริฐ พระเป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ผู้งดงามด้วยสังวาลย์งูสีทองอันส่องประกาย
๖. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้มีบาทบงกชทั้งสองอันประทานความอภิรมย์และส่องสว่างรุ่งโรจน์ด้วยรองพระบาทที่ประดับอัญมณี ผู้ดำรงอยู่นิรันดร์ ผู้ยอดเยี่ยมไม่เป็นสอง เทพเจ้าที่ผู้คนปรารถนาบูชา ผู้บริสุทธิ์หมดจด ผู้ทำลายความเย่อหยิ่งของความตาย ผู้มีฟันยื่นออกมาข้างหน้าอันดูดุร้ายน่ากลัว
๗. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้มีเสียงหัวเราะดังกังวานอันฉีกทำลายความต่อเนื่องของเปลือกไข่แห่งพระพรหมา (ผู้ทำลายล้าง) ผู้มีสายตาอันทอดมองลงมาเพื่อทำลายการครอบงำอันแน่นหนาของตาข่ายแห่งบาป ผู้ประทานอำนาจพิเศษทั้งแปด ผู้สวมมาลัยหัวกะโหลกมนุษย์
๘. ข้าพเจ้าขอสรรเสริญศรีกาลไภรวะ พระเป็นเจ้าผู้คุ้มครองเมืองพาราณสี ผู้เป็นนายแห่งคณะภูตผีทั้งปวง ผู้ประทานเกียรติยศอันไพศาล ผู้ชำระล้างทั้งบุญและบาปให้แก่ผู้อาศัยอยู่ในเมืองพาราณสี พระเป็นเจ้าผู้อยู่เหนือสรรพสิ่ง ผู้รอบรู้ในหนทางแห่งคุณธรรม ผู้ดำรงอยู่แต่ครั้งโบราณกาล พระเป็นเจ้าแห่งจักรวาล
(อานิสงค์แห่งการสวด)
๙. ชนเหล่าใดท่องบทสรรเสริญทั้งแปดแห่งศรีกาลไภรวะ อันไพเราะงดงาม อันนำไปสู่ความรู้ที่บริสุทธิ์และความหลุดพ้น อันเพิ่มพูนบุญได้อย่างวิจิตรงดงาม อันทำลายความเศร้าโศก ความลุ่มหลง ความทุกข์ยาก ความโลภ ความโกรธและความรุ่มร้อน ชนเหล่านั้นย่อมเข้าไปใกล้บาทบงกชแห่งศรีกาลไภรวะอย่างมิต้องสงสัย
ขอบคุณสำหรับซับ คำแปลและคำอธิบายใต้คลิปมากๆค่ะ
มีความเข้าใจในบทสวดมากขึ้นค่ะ
👿💜🖤