గోపీచంద్ గారు నాస్తికత్వం నుంచి ఆస్తికత్వం, తత్వజ్ఞానం వైపు ప్రయాణించారని, సత్యము అని నమ్మినదానిని కాదని తెలిసినప్పుడు, తెలుసుకొన్న సత్యమును గ్రహించటం .... అలా జీవితమంతా సత్యాన్ని తెలుసుకొంటునే ఉన్నారని, ఇప్పటి పాఠకులకు కూడా మార్గదర్శకులుగానే ఉన్నారని చాలా చక్కగా వివరించారు సంపెంగ సౌరభం గురించి ఇంకా విపులంగా చెప్పగలరు, అలాగే మిగతా నవలల గురించి కూడా విస్తారంగా వినిపించగలరని .... గోపీచంద్ గారికి 🙏 మీకు 🎉
Sir, Tripuraneni Gopichand, the son of Ramaswami Choudari, reminds me of his "Asamrduni Jeevayathra' , an interesting psychoanalytic novel. In the novel, the scene of serving food by his wife, his drawing of murals on the wall' and especially 'one's life after losing money and everything.' Iaughed at his dialogues but immediately felt sad. I read the book many times, When I read it for the last time, I didn't laugh but wept. What a thought-provoking book.
గోపీచంద్ గారు నాస్తికత్వం నుంచి ఆస్తికత్వం, తత్వజ్ఞానం వైపు ప్రయాణించారని,
సత్యము అని నమ్మినదానిని కాదని తెలిసినప్పుడు, తెలుసుకొన్న సత్యమును గ్రహించటం .... అలా జీవితమంతా సత్యాన్ని తెలుసుకొంటునే ఉన్నారని,
ఇప్పటి పాఠకులకు కూడా మార్గదర్శకులుగానే ఉన్నారని చాలా చక్కగా వివరించారు
సంపెంగ సౌరభం గురించి ఇంకా విపులంగా చెప్పగలరు, అలాగే మిగతా నవలల గురించి కూడా విస్తారంగా వినిపించగలరని ....
గోపీచంద్ గారికి 🙏 మీకు 🎉
❤❤❤❤❤❤❤
Sir, Tripuraneni Gopichand, the son of Ramaswami Choudari, reminds me of his
"Asamrduni Jeevayathra' , an interesting psychoanalytic novel. In the novel, the scene of serving food by his wife, his drawing of murals on the wall' and especially 'one's life after losing money and everything.' Iaughed at his dialogues but immediately felt sad. I read the book many times, When I read it for the last time, I didn't laugh but wept. What a thought-provoking book.