Chyba pierwsze q and a, jakie ogladam, w którym autor ani przez chwilę nie robi z siebie debila. W ogóle wypowiadasz się w inny sposób, niż współczesne pokolenie, tak normalnie. Szacun.
Świetna sprawa. Powinienem wysyłać ten film wszystkim, którzy pytają mnie dlaczego nie poszedłem na studia humanistyczne jeśli mam kanał na booktube - na Twoim materiale widać pasję, chęć rozwoju i poszukiwania, analizowania kultury z ciekawością i otwartą głową u człowieka, który jest w tym mega autentyczny. A mi wystarcza tylko tyle (i aż tyle) co powiedziałeś, że "czytać zawsze można". Mega szanuję osoby, które udowadniają, że humaniści to o wiele więcej niż "ci, którzy nie lubili matmy". Pozdro :)
Spotkałam ostatnio znajomą z podstawówki, która, jak się okazało, po liceum plastycznym poszła na budownictwo. Jedno pytanie jej wystarczyło, żeby mnie upupić: "a to ty jednak nie dałaś sobie spokoju z tą humanistyką?" Już miałam ochotę zacząć się tłumaczyć z tego, że żyję, a nie przykładam się do wzrostu PKB. Dlatego dzięki, że bez większych kompleksów mówisz o swoich studiach - jest to pokrzepiające, serio ;)
Mam identycznie! Niestety w świadomości wielu osób studia humanistyczne są bezsensowne i o ile posiadanie takiego poglądu jest ich indywidualną sprawą, o tyle to upupianie, o którym wspominałaś jest już zupełnie nie na miejscu. Wiele razy dałam się upupić i tłumaczyć, bo przecież jak to tak, nauczycielka polskiego? A właśnie, że tak! I bardzo się cieszę z tego, że tu jestem. I to niesamowicie pokrzepiające, że wiele osób czuje to samo. ❤
Ja skończyłem prawo (też na UJ) i potem zacząłem studiować filozofię. Filozofię polecam każdemu humaniście. Chociaż "być humanistą" to nieprecyzyjne sformułowanie, bo na pewnym poziomie zdobywania wiedzy humanista zaczyna się interesować również i naukami ścisłymi oraz ich powiązaniami.
Myślę, że istotnym aspektem zdobywania doświadczenia podczas studiów jest też wykorzystywanie wszelkich możliwości na aktywność akademicką i pozaakademicką. Ciekawe praktyki, projekty studenckie, wolontariat, festiwale. To wszystko procentuje w przyszłości, w każdym miejscu poznajemy nowych ludzi, którzy kiedyś mogą nam zaproponować współpracę. Od prowadzenia "artystycznych" urodzinek dla dzieciaczków do pracy na pełen etat w biurze szkoły artystycznej. Od roznoszenia ulotek w imieniu instytucji kultury do prowadzenia spotkań z artystami. Od wolontariatu na festiwalu do współorganizowania tegoż. Wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i nie ignorować nadarzających się okazji :)))
Jacku, bardzo dziękuję za ten odcinek. Szkoda, że nie dane mi jest usłyszeć tak mądrych i motywujących słów na żywo. Przez całe lata uczęszczania do liceum słyszałam, że jako humanistka nic nie osiągnę. Przejmowałam się tymi słowami i często uważałam siebie za bezużyteczną, ale teraz, kiedy stoję przed wyborem kierunku studiów (m.in. filmoznawstwo - spełnienie moich kinofilskich marzeń) wiem, że i tak wiele osób nie pracuje w wykształconym zawodzie i w ogóle mnie to nie razi. Chcę się intelektualnie rozwijać, móc cieszyć się swoim kierunkiem i nie uczyć się na niego z przymusu. Cieszy mnie, że Ty należysz do tego grona. Jeszcze raz bardzo Ci dziękuję i życzę miłych wakacji, czekam na kolejne odcinki!
Śpij też od czasu do czasu. Można się nieźle zajechać, a szkoda by było takiego rozsądnego, inteligentnego, pełnego szacunku człowieka. Zwłaszcza w obecnych czasach. Dziękuję za ten film. Matura w przyszłym roku, ale szczerze nie mam zbyt pojęcia, co robić. Myślałam nad instrumentalistyką (gram na skrzypcach), ale słabnie mój zapał do grania. Rozglądam się. Patrzę, dokąd odlatują ptaki z mojego rocznika, ci co poszli do liceum. Obawiam się, bo przyszłość (pewność) niepewna.
Może warto zrobić sobie rok przerwy? Wyjechać do pracy/na wolontariat, popodróżować. Pożyć trochę poza systemem szkolno-studenckim i przekonać się do czego naprawdę ma się smykałkę? :)
Jestem spełnionym londyńskim informatykiem i właśnie po latach wracam do swojej polskiej biblioteki, bo właśnie teraz mam na to czas, i nie żałuje, że humanistyka jest moim hobby. Uwielbiam też matematykę i przedmioty ścisłe. Jestem wiec nietypowo w rozkroku intelektualnym. Twoje filmiki są bardzo ciekawe, dla mnie to tak jakby do mnie kłoś mówil innym językiem, bez związku z realiami, co jest mi potrzebne. A co do wyboru studiów to ważne jest zapoznać się z programem nauczania, by nie wyładować na katorżniczym cyklu straty czasu, bo to boli i to bardzo. Idea wolnych wykładów, na które po prostu można przyjść lub prześledzić na yt wydaje się być pomocna. Sam po latach sledze wykłady uniwersytetów amerykańskich, zresztą bardzo ciekawe, a interesuje mnie właściwie wszystko. Wiec życzę powodzenia przy wyborze studiów, ale humanistyka dla mnie odpada, hobby jak najbardziej i to bardzo, oczywiście w wolnym czasie.
Z jednej strony nie mogę się doczekać studiowania "na wydziale humanistycznym", z drugiej głęboko we mnie wibruje głos otoczenia, że niewiele mi to da. Dziękuję za słowa otuchy :)
Fantastycznie powiedziane! Sama studiuję kulturoznawstwo i to jedna z najlepszych rzeczy, która mi się przytrafiła :) nowe perspektywy, uświadomienie w wielu kwestiach, interesujące i rozwijające pojęcia.. a jeszcze tyle przede mną :) polecam wszystkim!
Mój znajomy, który zdążył już zakosztować paru kierunków studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, powiedział mi kiedyś, że studia są jak rama, w którą jesteś wpychany i twoją sprawą jest jedynie wybór, w którą ramę chcesz się dać wepchnąć. Bardzo mnie to zbiło z tropu, bo myślałam zawsze, że studia raczej powinny otwierać głowę, uczyć wrażliwości, rozmowy i samodzielnego myślenia. Poznałam też parę osób z komparatystyki, teatrologii, filozofii i portugalskiego i to wszystko co mówili było dla mnie rozczarowujące, bo mijało się z moją (być może utopijną) wizją uczenia humanistyki. W przyszłym roku ląduje w świecie studenckim i bardzo dobrze, że akurat teraz obejrzałam Twój materiał. Przywróciłeś moją nadzieję składaną niegdyś w UJ-ocie. Dzięki. Ps. A może specjalnie nie wspominałeś o ciemnej stronie księżyca?
Jakże wspaniale się Ciebie słucha. Posiadasz niezwykły dar pięknego opowiadania! W dodatku jesteś bardzo przystojny co razem sprawia, że Twoje filmy zawsze bardzo chętnie oglądam! Zacny z Ciebie człowiek! Pozdrawiam! Ps. Z tym przystojnym wyszło płytko, ale po prostu chciałem zakomunikować, że jesteś, haha! ;)
Bardzo się cieszę, że poruszyłeś temat studiów. Ja idąc na studia miałam taką prechę właśnie na to, żeby później znaleźć pracę, że całkowicie zrezygnowałam z tego co tak naprawdę mnie interesowało. Było to właśnie kulturoznawstwo. Wylądowałam na pedagogice wczesnoszkolnej i przedszkolnej, przez 3 tygodnie pracowałam w zawodzie. Totalna porażka. Szkoda, że nie było Cię wtedy Jacku. Choć nigdy nie wiadomo, może jeszcze spełnię swoje marzenie.
Jestem kulturoznawcą z teatrologicznymi i folklorystycznymi zapędami. A pracuję w branży IT ;) Czyli jak się chce, to można. A jak się nie ma pomysłu na siebie, to można ukończyć Harvard i potem smażyć frytki w maku. Ktoś poniżej napisał, że studia humanistyczne dają szereg umiejętności miękkich - podpisuję się pod tym wszystkimi kończynami! Z mojego doświadczenia takie studia dają tę wspaniałą możliwość posiadania własnego świata, do którego można wrócić zawsze, gdy zmęczy np. kulturowa ignorancja otoczenia, czy otoczenie per se. Jest piękna pasja, dzięki której można jednocześnie odpoczywać i wciąż rozwijać się umysłowo czy duchowo. No i ta wspomniana przez Ciebie umiejętność czytania świata, ach! Jak się przydaje! Żaden zabobon mi nie straszny, a i innym chętnie zawsze objaśnię co z czego wynika i z czym co się je ;) Najfajniej mi się opowiada o znaczeniu i genezie popularnych bajek w oparciu o bajki ludowe. W kręgach niektórych znajomych funkcjonuję jako childhood destroyer, muahaha!
Oglądając twoje filmy, obstawiałem, że musisz studiować reżyserie w Łodzi. Jak się okazało nie myliłem się aż tak bardzo :D. Mówiąc szczerze, kiedy miałem egzaminy rekrutacyjne, liczyłem na to, że spotkam cię gdzieś przechodzącego po korytarzach łódzkiej filmówki.
Jestem humanistką, taka moja natura, wiec na humanistyczne studia poszłam. Niby to takie oczywiste, ale swoją dawkę drwin, czy wyrazów politowania przed podjęciem ostatecznej decyzji dostałam. Nigdy nie umiałam myśleć pragmatycznie, wiedziałam, że będę w stanie studiować tylko to, co mnie naprawdę interesuje. Zawsze chciałam lepiej rozumieć świat, po prostu. Uwielbiam mój wydział za otwartość, wolność myślenia, wspaniałych profesorów i studentów! A jestem dopiero po pierwszym roku, więc wszystko co najlepsze jeszcze przede mną 😊 No i może, jak już skończę te studia, to będę umiała się tak pięknie wysławiać jak Ty, Jacku! Takie marzenie xd
Koniec prymu powierzchowności i wygodnictwa i renesans nauk humanistycznych jest tym, czego my, dzisiaj, tu i teraz bardzo potrzebujemy. Potrzebujemy potrafić myśleć, łączyć fakty, planować, wyrażać siebie i oczywiście komunikować się ze sobą, co jest bardzo ważne! Nie do końca przekonuje mnie twierdzenie, że książki nie muszą być dla wszystkich. Seriale tym bardziej. A jednak ogląda je właściwie każdy, bez szczególniejszego pożytku dla siebie, jaki mógłby odnieść z czytania, do którego, owszem, trudno jest dzisiaj się przekonać, ale o ile bardziej to rozwija samodzielne myślenie i konfrontowanie opinii oraz oczywiście empatię i charakter, wiedzą tylko ci, którzy tego zasmakowali i nie zapomnieli o tym!
To fascynujące co mówisz na temat studiów - szczególnie o kulturoznawstwie. Jestem w tej chwili dokładnie na tych samych tekstach kultury i moja ekscytacja studiowaniem na UJ-ocie, ekscytacja wykładowcami, którzy potrafią zafascynować swoim przedmiotem i ekscytacja samymi tekstami kultury jest podobna do tego, co Ty opisujesz. Chyba lepiej nie ujęłabym studiowania kulturoznawstwa niż to, co tutaj powiedziałeś. I tak samo na kolejnych stopniach myślę o krytyce literackiej, więc ciekawie było usłyszeć kilka słów z Twojej perspektywy 😃
Ilość negatywnych komentarzy od osób mi bliskich, po usłyszeniu tego, co zamierzam studiować trochę mnie przerosła. "Będziesz nauczycielką?" "No syn mojej sąsiadki też tak chciał i siedzi 3 lata bezrobotny..." "Jesteś taka zdolna, poradziłabyś sobie na prawie, dlaczego nie prawo?" Te pytania "co dalej?" szybko zaczęły studzić mój entuzjazm związany ze studiowaniem tak nieprzyszłosciowego kierunku jakim jest polonistyka. Na szczęście październik i rozpoczęcie roku akademickiego rozwiały moje wątpliwości. Studia okazały się być spełnieniem marzeń. Wyboru ani przez chwilę nie żałowałam. Twój film jest ważny z wielu przyczyn: obalasz stereotyp humanisty w kfc, dajesz motywację tym, którzy starają się w tej humanistyce odnaleźć swoją drogę oraz, co chyba najważniejsze zachęcasz osoby niezdecydowane do spróbowania. Uważam, że bardzo częstą a zarazem przykrą rzeczą jest wybór studiów podyktowany presją otoczenia, a co za tym idzie żal i brak zainteresowania swoim kierunkiem. Tych nietrafionych decyzji można uniknąć, jeśli tylko odważy się pójść za tym, czego się chce.
Zgadzam się w całości z twoim komentarzem. Rok temu skończyłem studia magisterskie właśnie z filologii polskiej i to była najlepsza decyzja w moim życiu!
Jestem na pierwszym roku filologii polskiej i również mój wybór oscylował między przyjemnością ze studiowania a ukierunkowaniem, wskazaniem sposobu rozwoju i jego różnych możliwości. Jestem bardzo zadowolona, wiem, że jeszcze dużo przede mną, bo jak na razie dużo doświadczam i uczę się samoświadomości. Lektury... nie jest ich niewyobrażalnie dużo (choć przede mną romantyzm). Jeśli ktoś to czuje, wie, że jest w dobrym miejscu, ma czas na różnorakie koła, konferencje, wydarzenia. 😊 Superkanał, uwielbiam słuchać!
Jacku, musisz rzucić wszystko, co robisz i jak najszybciej wypuścić kolejnych 17 odcinków! Bo ja już wszystkie skończyłam! Dziś urządziłam sobie maraton z Pod naporem. Misję miałeś najwyższej wagi - ratowałeś mnie po nieopatrznie obejrzanym pierwszym odcinku Czarnobyla. Miałam wielkie szczęście, że do Twoich arcyfascynujących pogadanek ciągnęło mnie bardziej! (ten serial na razie nie dla mnie, czas zbyt dużej smuty, a już żyłam w tamtych prehistorycznych czasach, więc może dotyka mnie bardziej). To mówiła moja hybris, a skromna ja pisze - dzięki wielkie: nie ma drugiego takiego kanału na polskim Booktubie. Kochamy Cię : D, hybris, ja i wielu z nas, jak widzę. Pozdrawiam z Krakowa, miło żyć w jednym mieście z tak błyskotliwym, a przy tym ciepłym i mądrym człowiekiem.
Świetnie się Ciebie słucha i miło patrzy się na ludzi którzy podążają za tym co lubią i chcą się rozwijać w określonym kierunki szczególnie jeśli ( mam wrażenie że obecnie ) podobne "nieprzyszłosciowe" kierunki są traktowane trochę po macoszemu. Sama chętnie spróbowała bym czegoś takiego i zagłębia się w wiedzę o filmie chciał bym to rozkładanie na czynniki pierwsze kontynuować na studiach. Niestety w tym roku podązylam za tłumem i (nie)stety dostałam się na SZANOWANE dziedziny finansowo-ekonomiczne.
Moje nauczanie nie jest w ogóle związane z przedmiotami humanistycznymi, ale dzięki temu filmikowi wiele sobie uzmysłowiłam odnośnie studiów, a może nawet mojej przyszłości. Wielkie dzięki, powodzenia w przyszłości i dalszej twórczości.
Słuchając Cię mam wrażenie jakby świat realny nie istniał albo jakby istniał jednak bez czegoś co przeszkadza w faktycznym go doświadczaniu i za to ogromne dzięki.
W tym roku zaczynam polonistyke-komparystyke na Uniwersytecie Jagiellońskim! Muszę przyznać, że mam obawy i trochę się niepokoje. Swoją drogą cieszę się, że dodałeś taki odcinek
@@justyna3882 Dziękuję! To mnie nieco uspokoiło, bo boje się, że sobie nie poradzę i zabraknie mi czasu na wszystkie obowiązki. Systematyczna praca i powinno być dobrze! Który rok jeśli wolno zapytać?
@@justyna3882 Mam pytanie Czym różni się filologia polska nauczycielska od pol-komparystyki? Bo jestem zainteresowana studiami na uj właśnie na kieunku filologia polska i waham się pomiędzy tymi dwoma kierunkami :/
nie jestem licealistka, a szkoda, byloby super gdybym mogla sie wrocic o 20 lat wstecz i posluchac to o czym tu mowisz, bo w tamtych czasach nikt nikogo nie umial pokierowac i doradzic, a ty tu fajnie to zrobiles, uwielbiam jak mlodzi ludzie (szczegolnie w Polsce ) sa otwarci na swiat, zarowno w sferze kulturowej jak i geograficznej , podkarmiaja swoj indywidualizm i maja odwage isc do przodu, jak nie maja tych limitow i zahamowan jakie w nas wgnietli nauczyciele ale i rowniez rodzice nie rzadko. dzieki za ciekawe slowo
Dokładnie; również z pasji "wylądowałam" na polonistyce. Jestem po pierwszym roku i zachwycenie dalej się trzyma, mimo wielu załamań, ale takie chyba zawsze się zdarzają. Byle się nie poddawać, a będzie dobrze :)
Wg mnie najlepszymi kierunkami, jeżeli ktoś już się zdecyduje na studia humanistyczne, byłaby historia I filozofia. To niezbędna podstawa, żeby przejść dalej czy to w historię sztuki czy też jakieś studia literaturoznawcze. Chociaż z dzisiejszej perspektywy sam wybrałbym pewnie akademię muzyczną, gdyż stamtąd wyniesiesz zdolności, które bardzo ciężko wypracować, wyuczyć się samemu, czego nie można powiedzieć np o filologii (jakiejkolwiek).
Sposób w jaki się wypowiadasz jak jakiś taki sama nie wiem, niesamowicie interesujący i ciekawy, a jednak w jakiś sposób mnie uspokaja. Jeśli chodzi o studia to ich wybór czeka mnie za rok i mam upatrzony kierunek na uniwersytecie śląskim, chociaż boje się, że może się wtedy nie otworzyć. Mianowicie chciałabym iść na Sztukę Pisania. Póki co piszę do szuflady, ale chciałabym mieć taką teoretyczną wiedzę jak to robić dobrze. Po tym można też pracować w wydawnictwach, a jestem już tak zżyta z książkami, że nie wyobrażam sobie robić czegoś poza nimi. Chociaż czuję się teraz też taka zachęcona do kulturoznawstwa, zawsze myślałam, że to nie dla mnie, ale jak o tym opowiadałeś to jednak brzmiało jak coś bo mogłoby mi się spodobać i przydać. Ale sama jeszcze nie wiem gdzie mnie za rok poniesie i jak to będzie, chociaż wiem, że skończę na jakimś humanie bo to lubię najbardziej! :D
Studiuję polonistykę na UŚu i przypuszczam, że jeżeli czujesz się humanistką, to pokochasz ten wydział! Mnóstwo ciekawych i inspirujących ludzi zarówno wśród profesorów, jak i studentów :) Otwartość, wolność myślenia i to, że bierze się pod uwagę każde zdanie/opinię, nawet taką na pierwszy rzut oka durną, że najmądrzejszy profesor się nad tym pochyla i próbuje zrozumieć - piękne!
Byłoby tego naprawdę sporo! Ale tutaj lista nazwisk, bez tytułów naukowych, alfabetycznie, świetni ludzie! Iwona Boruszkowska Anna Burzyńska Anna Róża Burzyńska Jarosław Fazan Jerzy Franczak Grzegorz Jankowicz Tomasz Kunz Monika Kwaśniewska Anna Łebkowska Tomasz Majewski Tomasz Majkowski Paulina Małochleb Anna Marchewka Jakub Momro Ryszard Nycz Urszula Pilch Mateusz Skucha Marian Stala Monika Świerkosz Justyna Tabaszewska Katarzyna Trzeciak Andrzej Zawadzki
Jak zobaczyłam w proponowanych Ciebie i to tło ❤️, to wiedziałam, że muszę dać suba i nadrobić wszystkie odcinki. Dopiero zaczęłam słuchać tego filmiku, a już wiem, że będzie ciekawy. Super! 😉😉😉
Rozpocząłem swoja przygodę ze studiami od filozofii na UJ, bardzo fajne studia, polecam otwartym głowom. Po dwóch latach przerwałem i poszedłem z rozsądku na studia inżynierskie. Zmarnowałem trzy lata i nie jestem w stanie tego skończyć, żałuję, że nie kontynuowałem studiów humanistycznych, siedzę od lat w książkach i pasjonuje się nimi, a "praktyczne", rozsądne studia tylko mnie zatrzymały. Morał: idź za głosem serca i nie słuchaj, że humanista kończy w Maku. Humanista z przypadku owszem, ale na pewno nie pasjonat. Po uzyskaniu dyplomu myślę o podyplomowce pisarskiej na UJ, fajnie to wygląda, chociaż wolałbym być trochę starszy zaczynając ją. A tak na marginesie pamiętam cię ze Sflmowanych i jak oglądałem stare odcinki to zastanawiałem się "ciekawe co Jacek robi". A tutaj sobie robi fajne rzeczy i recenzuje super książki :D
O matko, dlaczego ja dopiero teraz się dowiedziałam, że masz kanał?! :O Pamiętam jak moje serduszko cierpiało, jak odszedłeś ze Sfilmowanych xD W każdym razie z przyjemnością daje suba
Jestem na II stopniu filologii i teraz dobrałam sobie drugi kierunek. Wahałam się między kulturoznawstwem (teksty kultury) a krytyką literacką właśnie ;) Nigdy nie traktowałam studiów jako coś, co ma mi dać zarobek. Ważne jest to, aby sprawiały nam one radość i nas rozwijały. Bardzo przyjemnie się Ciebie słucha!
Pytanie może trochę nie na temat, ale jeśli Twoje rekomendacje książkowe są tak dobre to może i tu pomożesz. Czy masz jakieś ulubione miejsca w Krakowie, które warto odwiedzić? Takie bogacące wewnątrznie :) Filmik jak zwykle na wysokim poziomie!
Polonistyka pozwala również stworzyć nową religię/filozofię, w której wyznawcy będą oddawać swój dobrobyt ku chwale założyciela. Pieniądze gwarantowane!
Twoje słowa na ten temat tylko utwierdzily mnie w przekonaniu, ze wybralam dobre kierunki :) Teraz musze tylko zdecydowac się na jeden z nich - kulturoznawstwo międzynarodowe czy tez filmoznawstwo :))
Całkowicie zgadzam się z Tobą, jeśli chodzi o pogląd na studiowanie nauk humanistycznych. Możność studiowania na polonistyce UJ, niezależnie od kierunku, jest dla mnie okazją do poznania niezwykle inspirujących ludzi i to jest jedna z największych zalet tego wydziału. Pozdrawiam ;)
Hej, mogłabyś powiedzieć coś więcej o wydziale? Słyszałam, że profesorowie potrafią być bardzo cięci i nieprzyjemni, plus brak perspektyw pracy też za bardzo nie pomaga :/
Totalnie czuję i rozumiem o co ci chodzi w zaciekawieniu tym jak działa świat, jak myślą ludzie i też mnie to intryguje. Jednak sądzę że po takich studiach perspektywy są fatalne i uważam że mają one sens jedynie jako dodatek do czegoś konkretnego, co da pracę i pieniądze. Mimo trochę romantycznej duszy piszę jako przyszły student informatyki na wydziale matematyki na PW, najbardziej ścisłego kierunku jaki da się znaleźć i na który najtrudniej się dostać na samym PW a więc pewnie i w Polsce. Skoro mam możliwości maturalne jak i intelektualne żeby na niego pójść to nie wybaczyłbym sobie gdybym tego nie zrobił
Jeszcze doprecyzuję że faktycznie możliwe jest znalezienie solidnej pracy ale tak jak powiedziałeś tylko u tychz którzy potrafią się odpowiednio przedstawić, sprzedać. Ja tego totalnie nie potrafię i często coś umiem, wiem a jak ktoś patrzy z zewnątrz myśli że dosłownie nie mam o tym pojęcia. Dlatego co mi po takich fajnie spędzonych latach skoro potem już widzę jak kończę w sklepie na kasie. A po takiej bardzo szanowanej infie raczej nie będę musiał się starać o pracę. Najwyżej po studiach pójdę na jakieś pół etatu bo szkoda marnować pierwszych lat kiedy będę miał wszystko na świeżo, a po godzinach czytał filozoficzne rozprawy ;)
Ścieżka kariery po studiach humanistycznych jest zdecydowanie trudniejsza i trzeba się nieźle nagłówkować, żeby nie skończyć w pracy typu kopiuj-wklej. Lepszym wyjściem dla humanisty mogą być kierunki z pogranicza studiów ścisłych i humanistycznych albo marketingowych, które wciąż mają w sobie pewien kreatywny element, a jednocześnie pozwalają łatwiej znaleźć ciekawą pracę. W każdym razie zawsze można już teraz wysłać fejkowe CV z kierunkiem, który Wam się marzy, i zobaczyć, jaki będzie odzew.
Ja skończyłem filologię polską i teraz uczę polskiego w Liceum. Uważam, że było warto, a studia wiele mi dały. Teraz nie umiem czytać książek.....zaczynam analizować każde słowo po kolei.
Czy może mi ktoś wytłumaczyć, czy kulturoznawstwo to kierunek dotyczący kultur świata typu Indie, Chiny itd, czy chodzi o teksty kulturowe typu film, książka, sztuka ? Bo chyba nie bardzo rozumiem. Myślałam, że chodzi o naukę o kulturach, tradycjach i zwyczajach innych krajów. ??
Też byłam na kulturo na literaturze i miałam na to ogromną zajawkę, ale ona minęła, gdy zdałam sobie sprawę z tego, że pisanie na temat motywu okna w utworach X interesuje 10 osób i ta hermetyczność zupełnie nie jest dla mnie. Oczywiście, te studia poszerzyły horyzonty, pootwierały pewne klapki, pokazały różne drogi etc., ale nie są to studia przygotowujące do zawodu (co nie jest zarzutem, po prostu taka ich specyfika). Praca? Niestety, mimo wielu prób, nie udało mi się znaleźć żadnej, która jakkolwiek by się wiązała z literaturą. Oczywiście może po prostu to była moja wina, bo nie umiałam dobrze się sprzedać.
Ja idę teraz do liceum, do klasy humanistyczno-medialnej z elementami filmowymi i administracji. Pierwszy raz nie mogę się doczekać, że pójdę do szkoły. Nawet sprawdziłem przedmioty, kóre będę mieć np. wiedzę o kulturze, więc ciekawie bym powiedział. Czekam na nową klasę i mam nadzieję, że nowa szkoła rozwinie we mnie filmową krytykę i ogólnie dowiem się czegoś ciekawego o kulturze. 😉😉😉
Jestem ciekawa czy miałbyś jakąś propozycję tego gdzie zacząć jeśli ktoś chciałby zacząć swoją drogę z pisaniem scenariuszy? Jak zacząć gromadzić materiał "do ludzi". :)
najlepiej zacząć od czytania książek o warsztacie scenopisarskim i samych scenariuszy (wiele zachodnich filmów publikuje scenariusze w sieci prędzej czy później)
Patrząc na to, jak nadreprezentowani wśród socjologów, psychologów, antropologów, kulturoznawców byli i dalej są ludzie, których przekonał socjalizm, to z tym niedaniem sobą manipulować po studiach humanistycznych powiedziałbym, że jest trochę średnio xD
@@panibasiazparadoxu5210 Nie mogę uogólniać swoich doświadczeń na wszystkie uczelnie w Polsce, ale gdybym miał wymieniać to niska jakość nauczania, brak jakichkolwiek wymagań przez co zajęcia były bardzo rozlazłe, przez brak egzaminów wstępnych masa przypadkowych ludzi, którzy zachowywali się jakby studiowanie tego kierunku było dla nich karą przez co zajęcia wyglądały jeszcze gorzej, poza tym wiele przedmiotów zapychaczy prowadzonych bez pasji albo chociaż krztyny zainteresowania (np. socjologia kultury z której przez 6 miesięcy dowiedziałem się mniej niż z Wikipedii) i mógłbym tak jeszcze pewnie wymieniać.
Orientujesz się jak to wygląda w przypadku studenta na kierunku neofilologii czy też ma taki wachlarz opcji jako wolny słuchacz na wydziale polonistyki?
Będąc studentem jakiegokolwiek wydziału nie powinno być problemu z wolnym chodzeniem na wykłady. Pojawiałem się w takim charakterze nawet na innych wydziałach, także śmiało!
Pójdę na studia humanistyczne, choćby dlatego, by być choć w połowie tak elokwentnym i mesmerycznym człowiekiem, jakim jesteś ty. Świat powinien płodzić więcej takich ludzi
Za rok planuję iść na coś innego i ostatnio przeglądając ofertę UJ-tu widziałam właśnie krytykę literacką i teraz bardzo się nad nią zastanawiam. Tylko zastanawiam się jak bardzo dużo się tam czyta ? Na każdy przedmiot inna lektura raz w tygodniu czy jedna na semestr czy to nie da się stwierdzić bo na jednych przedmiotach jest tak a na drugich tak ? Jestem bardzo ciekawa.
Ja natomiast w tym roku będę próbować z psychologią. Może nie do końca humanistycznie, ale trochę tak. Chociaż obawiam się, że studia mogą mnie ostatecznie dobić (ta melancholia egzystencji to cena za próbę przezwyciężenia wszechobecnej prokrastynacji i ignorancji, a to zwycięstwo to głównie zrozumienie zjawisk(a) - niestety męcząco się później znosi świat).
senność, tak, dlatego napisałam, że jeśli już określamy ją jako humanistyczną, to jest nią trochę, bo komunikacja, posługiwanie się językiem to też jakaś jej część.
Bardzo interesuje mnie twoje konto na filmwebie😏 Czy można Cię obserwować w jakiś sposób nie dodając do znajomych? (Wygląda na to, że masz już limit na znajomości na tej platformie ;p)
@@podnaporem Hmm, nie chciałbym się tu wdawać w jakieś spory ideologiczne (a jako inteligentni ludzie już w tym momencie pewnie czujemy jak ten spór się czai, bo Peterson stał się postacią, wokół której spór ideologiczno/polityczny jest non stop podgrzewany i niejako się nasuwa), ale chciałbym zauważyć jedną rzecz. Jordan Peterson być może i wyrósł poza ramy swojej pierwotnej dziedziny, ale jednak jest psychologiem, psychologiem wybitnym i wszystko co robi i mówi z psychologii wyrasta - I nie piszę o tym, żeby powtórzyć jakąś kalkę o "wybitnym psychologu", ale dlatego, że przerobiłem całe cykle jego wykładów (nie tych popularyzatorskich, ale tych uniwersyteckich) i mając już jakiś background zarówno z behawioryzmu, jak i z psychoanalizy, muszę zauważyć, że Peterson jest jednym z niewielu psychologów, którzy nie tylko "cytują" i "powołują" się na Junga, albo mieszają Junga z błotem, albo zaprzęgają Junga do krzewienia koncepcji new age'owych, tylko ROZUMIEJĄ COŚ Z TEGO CO JUNG PO SOBIE ZOSTAWIŁ, a to jest naprawdę rzadkość. Jest też gościem, który potrafi wykładać psychologię z pozycji METANURTOWEJ - jest w stanie przedstawiać koncepcje behawiorystyczne, poznawcze, psychoanalityczne, neuropsychologiczne i robi to nie wartościując żadnej z nich - podejrzewam, że w Polsce nie znalazłbyś psychologa akademickiego, który wspiąłby się na ten poziom obiektywizmu i anty-ideologizmu, że tak to nazwę, w ramach psychologii. Także ja też do Petersona zdążyłem już nabyć jakieś zastrzeżenia, ale jestem trochę zdziwiony Twoim puentowaniem go jako "zabawnego intelektualisty" z pozycji... kulturoznawcy/krytyka literackiego?! Wydaje mi się, że taki Pan Ed Harris czy taki Pan Sławomir Żyżek, którzy stają z nim do dyskusji i są gotowi obalać jego konstrukcje myślowe, na "ZABAWNEGO INTELEKTUALISTĘ" nie pozwoliliby sobie :) Pozdrawiam. P.S. Miałeś szczęście, że wykształciłeś się na UJ. Może gdybyś miał okazję postudiować polonistykę albo kulturoznawstwo na UŚ , to lepiej być zrozumiał, dlaczego Peterson, przy całym jego szacunku dla humanistyki, odradza ludziom studiowanie na uczelniach kierunków humanistycznych...
Ładnie mówisz, w taki "humanistyczny", elegancki sposób, już po tym można wyczuć, że jesteś na właściwym miejscu. :)
Ale byłoby dobrze gdybyś miał również swój autorski podcast
Jestem tego samego zdania. Przekazywanie pasji autora kanału o książkach, w formie podcastu byłoby cudowne!
+1
Chyba pierwsze q and a, jakie ogladam, w którym autor ani przez chwilę nie robi z siebie debila. W ogóle wypowiadasz się w inny sposób, niż współczesne pokolenie, tak normalnie. Szacun.
Świetna sprawa. Powinienem wysyłać ten film wszystkim, którzy pytają mnie dlaczego nie poszedłem na studia humanistyczne jeśli mam kanał na booktube - na Twoim materiale widać pasję, chęć rozwoju i poszukiwania, analizowania kultury z ciekawością i otwartą głową u człowieka, który jest w tym mega autentyczny. A mi wystarcza tylko tyle (i aż tyle) co powiedziałeś, że "czytać zawsze można". Mega szanuję osoby, które udowadniają, że humaniści to o wiele więcej niż "ci, którzy nie lubili matmy". Pozdro :)
Indywidualista z duszą romantyka😊 jesteś bardzo interesującym człowiekiem! z niecierpliwością czekam na kolejny filmik!!! miłych wakacji :)
Romantyczna uprawa duszy ❤
Spotkałam ostatnio znajomą z podstawówki, która, jak się okazało, po liceum plastycznym poszła na budownictwo. Jedno pytanie jej wystarczyło, żeby mnie upupić: "a to ty jednak nie dałaś sobie spokoju z tą humanistyką?" Już miałam ochotę zacząć się tłumaczyć z tego, że żyję, a nie przykładam się do wzrostu PKB. Dlatego dzięki, że bez większych kompleksów mówisz o swoich studiach - jest to pokrzepiające, serio ;)
Mam identycznie! Niestety w świadomości wielu osób studia humanistyczne są bezsensowne i o ile posiadanie takiego poglądu jest ich indywidualną sprawą, o tyle to upupianie, o którym wspominałaś jest już zupełnie nie na miejscu. Wiele razy dałam się upupić i tłumaczyć, bo przecież jak to tak, nauczycielka polskiego? A właśnie, że tak! I bardzo się cieszę z tego, że tu jestem. I to niesamowicie pokrzepiające, że wiele osób czuje to samo. ❤
Uwielbiam to jak mówisz i to co mówisz, chciałabym w przyszłości być tak wykształcona.
Ja skończyłem prawo (też na UJ) i potem zacząłem studiować filozofię. Filozofię polecam każdemu humaniście. Chociaż "być humanistą" to nieprecyzyjne sformułowanie, bo na pewnym poziomie zdobywania wiedzy humanista zaczyna się interesować również i naukami ścisłymi oraz ich powiązaniami.
Ale masz fascynującą aparycję! Pozdrawiam :)
Myślę, że istotnym aspektem zdobywania doświadczenia podczas studiów jest też wykorzystywanie wszelkich możliwości na aktywność akademicką i pozaakademicką. Ciekawe praktyki, projekty studenckie, wolontariat, festiwale. To wszystko procentuje w przyszłości, w każdym miejscu poznajemy nowych ludzi, którzy kiedyś mogą nam zaproponować współpracę. Od prowadzenia "artystycznych" urodzinek dla dzieciaczków do pracy na pełen etat w biurze szkoły artystycznej. Od roznoszenia ulotek w imieniu instytucji kultury do prowadzenia spotkań z artystami. Od wolontariatu na festiwalu do współorganizowania tegoż. Wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i nie ignorować nadarzających się okazji :)))
Jacku, bardzo dziękuję za ten odcinek. Szkoda, że nie dane mi jest usłyszeć tak mądrych i motywujących słów na żywo. Przez całe lata uczęszczania do liceum słyszałam, że jako humanistka nic nie osiągnę. Przejmowałam się tymi słowami i często uważałam siebie za bezużyteczną, ale teraz, kiedy stoję przed wyborem kierunku studiów (m.in. filmoznawstwo - spełnienie moich kinofilskich marzeń) wiem, że i tak wiele osób nie pracuje w wykształconym zawodzie i w ogóle mnie to nie razi. Chcę się intelektualnie rozwijać, móc cieszyć się swoim kierunkiem i nie uczyć się na niego z przymusu. Cieszy mnie, że Ty należysz do tego grona. Jeszcze raz bardzo Ci dziękuję i życzę miłych wakacji, czekam na kolejne odcinki!
Studia z pasji, piękne i niesamowite doświadczenie, życzę każdemu.
Śpij też od czasu do czasu. Można się nieźle zajechać, a szkoda by było takiego rozsądnego, inteligentnego, pełnego szacunku człowieka. Zwłaszcza w obecnych czasach.
Dziękuję za ten film. Matura w przyszłym roku, ale szczerze nie mam zbyt pojęcia, co robić. Myślałam nad instrumentalistyką (gram na skrzypcach), ale słabnie mój zapał do grania. Rozglądam się. Patrzę, dokąd odlatują ptaki z mojego rocznika, ci co poszli do liceum. Obawiam się, bo przyszłość (pewność) niepewna.
Może warto zrobić sobie rok przerwy?
Wyjechać do pracy/na wolontariat, popodróżować.
Pożyć trochę poza systemem szkolno-studenckim i przekonać się do czego naprawdę ma się smykałkę? :)
Zamierzasz robić doktorat? Byłbyś świetnym wykładowcą! Zawsze po obejrzeniu Twojego odcinka chcę czytać i wiedzieć więcej.
Dzięki, ale na razie nie planuję ;-)
Jestem spełnionym londyńskim informatykiem i właśnie po latach wracam do swojej polskiej biblioteki, bo właśnie teraz mam na to czas, i nie żałuje, że humanistyka jest moim hobby. Uwielbiam też matematykę i przedmioty ścisłe. Jestem wiec nietypowo w rozkroku intelektualnym. Twoje filmiki są bardzo ciekawe, dla mnie to tak jakby do mnie kłoś mówil innym językiem, bez związku z realiami, co jest mi potrzebne.
A co do wyboru studiów to ważne jest zapoznać się z programem nauczania, by nie wyładować na katorżniczym cyklu straty czasu, bo to boli i to bardzo. Idea wolnych wykładów, na które po prostu można przyjść lub prześledzić na yt wydaje się być pomocna. Sam po latach sledze wykłady uniwersytetów amerykańskich, zresztą bardzo ciekawe, a interesuje mnie właściwie wszystko. Wiec życzę powodzenia przy wyborze studiów, ale humanistyka dla mnie odpada, hobby jak najbardziej i to bardzo, oczywiście w wolnym czasie.
Z jednej strony nie mogę się doczekać studiowania "na wydziale humanistycznym", z drugiej głęboko we mnie wibruje głos otoczenia, że niewiele mi to da. Dziękuję za słowa otuchy :)
Fantastycznie powiedziane! Sama studiuję kulturoznawstwo i to jedna z najlepszych rzeczy, która mi się przytrafiła :) nowe perspektywy, uświadomienie w wielu kwestiach, interesujące i rozwijające pojęcia.. a jeszcze tyle przede mną :) polecam wszystkim!
Mój znajomy, który zdążył już zakosztować paru kierunków studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, powiedział mi kiedyś, że studia są jak rama, w którą jesteś wpychany i twoją sprawą jest jedynie wybór, w którą ramę chcesz się dać wepchnąć. Bardzo mnie to zbiło z tropu, bo myślałam zawsze, że studia raczej powinny otwierać głowę, uczyć wrażliwości, rozmowy i samodzielnego myślenia.
Poznałam też parę osób z komparatystyki, teatrologii, filozofii i portugalskiego i to wszystko co mówili było dla mnie rozczarowujące, bo mijało się z moją (być może utopijną) wizją uczenia humanistyki.
W przyszłym roku ląduje w świecie studenckim i bardzo dobrze, że akurat teraz obejrzałam Twój materiał. Przywróciłeś moją nadzieję składaną niegdyś w UJ-ocie. Dzięki.
Ps. A może specjalnie nie wspominałeś o ciemnej stronie księżyca?
Wiadomo, ramuje się, ale przynajmniej ja zakładałem, szczególnie na początku, że od tego są, żeby kierować. Powodzenia!
Jakże wspaniale się Ciebie słucha. Posiadasz niezwykły dar pięknego opowiadania! W dodatku jesteś bardzo przystojny co razem sprawia, że Twoje filmy zawsze bardzo chętnie oglądam! Zacny z Ciebie człowiek! Pozdrawiam!
Ps. Z tym przystojnym wyszło płytko, ale po prostu chciałem zakomunikować, że jesteś, haha! ;)
Bardzo się cieszę, że poruszyłeś temat studiów. Ja idąc na studia miałam taką prechę właśnie na to, żeby później znaleźć pracę, że całkowicie zrezygnowałam z tego co tak naprawdę mnie interesowało. Było to właśnie kulturoznawstwo. Wylądowałam na pedagogice wczesnoszkolnej i przedszkolnej, przez 3 tygodnie pracowałam w zawodzie. Totalna porażka. Szkoda, że nie było Cię wtedy Jacku. Choć nigdy nie wiadomo, może jeszcze spełnię swoje marzenie.
Jestem kulturoznawcą z teatrologicznymi i folklorystycznymi zapędami. A pracuję w branży IT ;) Czyli jak się chce, to można. A jak się nie ma pomysłu na siebie, to można ukończyć Harvard i potem smażyć frytki w maku. Ktoś poniżej napisał, że studia humanistyczne dają szereg umiejętności miękkich - podpisuję się pod tym wszystkimi kończynami!
Z mojego doświadczenia takie studia dają tę wspaniałą możliwość posiadania własnego świata, do którego można wrócić zawsze, gdy zmęczy np. kulturowa ignorancja otoczenia, czy otoczenie per se. Jest piękna pasja, dzięki której można jednocześnie odpoczywać i wciąż rozwijać się umysłowo czy duchowo. No i ta wspomniana przez Ciebie umiejętność czytania świata, ach! Jak się przydaje! Żaden zabobon mi nie straszny, a i innym chętnie zawsze objaśnię co z czego wynika i z czym co się je ;) Najfajniej mi się opowiada o znaczeniu i genezie popularnych bajek w oparciu o bajki ludowe. W kręgach niektórych znajomych funkcjonuję jako childhood destroyer, muahaha!
Ja akurat jestem fanem Petersona i chętnie zobaczyłbym odcinek o nim właśnie.
dziękuję za ten film!! właśnie dostałam się na kulturoznawstwo - teksty kultury na uj i aż nie mogę się doczekać października! :)
powodzenia!
Oglądając twoje filmy, obstawiałem, że musisz studiować reżyserie w Łodzi. Jak się okazało nie myliłem się aż tak bardzo :D. Mówiąc szczerze, kiedy miałem egzaminy rekrutacyjne, liczyłem na to, że spotkam cię gdzieś przechodzącego po korytarzach łódzkiej filmówki.
Jestem humanistką, taka moja natura, wiec na humanistyczne studia poszłam. Niby to takie oczywiste, ale swoją dawkę drwin, czy wyrazów politowania przed podjęciem ostatecznej decyzji dostałam. Nigdy nie umiałam myśleć pragmatycznie, wiedziałam, że będę w stanie studiować tylko to, co mnie naprawdę interesuje. Zawsze chciałam lepiej rozumieć świat, po prostu. Uwielbiam mój wydział za otwartość, wolność myślenia, wspaniałych profesorów i studentów! A jestem dopiero po pierwszym roku, więc wszystko co najlepsze jeszcze przede mną 😊 No i może, jak już skończę te studia, to będę umiała się tak pięknie wysławiać jak Ty, Jacku! Takie marzenie xd
Koniec prymu powierzchowności i wygodnictwa i renesans nauk humanistycznych jest tym, czego my, dzisiaj, tu i teraz bardzo potrzebujemy.
Potrzebujemy potrafić myśleć, łączyć fakty, planować, wyrażać siebie i oczywiście komunikować się ze sobą, co jest bardzo ważne! Nie do końca przekonuje mnie twierdzenie, że książki nie muszą być dla wszystkich. Seriale tym bardziej. A jednak ogląda je właściwie każdy, bez szczególniejszego pożytku dla siebie, jaki mógłby odnieść z czytania, do którego, owszem, trudno jest dzisiaj się przekonać, ale o ile bardziej to rozwija samodzielne myślenie i konfrontowanie opinii oraz oczywiście empatię i charakter, wiedzą tylko ci, którzy tego zasmakowali i nie zapomnieli o tym!
*powierzchowności w kontakcie z kulturą
Podpisuję się! Krytyka literacka na UJ to była jedna z najwspanialszych przygód w moim życiu!
To fascynujące co mówisz na temat studiów - szczególnie o kulturoznawstwie. Jestem w tej chwili dokładnie na tych samych tekstach kultury i moja ekscytacja studiowaniem na UJ-ocie, ekscytacja wykładowcami, którzy potrafią zafascynować swoim przedmiotem i ekscytacja samymi tekstami kultury jest podobna do tego, co Ty opisujesz. Chyba lepiej nie ujęłabym studiowania kulturoznawstwa niż to, co tutaj powiedziałeś. I tak samo na kolejnych stopniach myślę o krytyce literackiej, więc ciekawie było usłyszeć kilka słów z Twojej perspektywy 😃
Czy trudno się dostać na ten kierunek na UJ? Z czego najlepiej zdawać maturę rozszerzoną i jakie były twoje wyniki jeśli mogę spytać?
Ilość negatywnych komentarzy od osób mi bliskich, po usłyszeniu tego, co zamierzam studiować trochę mnie przerosła. "Będziesz nauczycielką?" "No syn mojej sąsiadki też tak chciał i siedzi 3 lata bezrobotny..." "Jesteś taka zdolna, poradziłabyś sobie na prawie, dlaczego nie prawo?" Te pytania "co dalej?" szybko zaczęły studzić mój entuzjazm związany ze studiowaniem tak nieprzyszłosciowego kierunku jakim jest polonistyka. Na szczęście październik i rozpoczęcie roku akademickiego rozwiały moje wątpliwości. Studia okazały się być spełnieniem marzeń. Wyboru ani przez chwilę nie żałowałam. Twój film jest ważny z wielu przyczyn: obalasz stereotyp humanisty w kfc, dajesz motywację tym, którzy starają się w tej humanistyce odnaleźć swoją drogę oraz, co chyba najważniejsze zachęcasz osoby niezdecydowane do spróbowania. Uważam, że bardzo częstą a zarazem przykrą rzeczą jest wybór studiów podyktowany presją otoczenia, a co za tym idzie żal i brak zainteresowania swoim kierunkiem. Tych nietrafionych decyzji można uniknąć, jeśli tylko odważy się pójść za tym, czego się chce.
Zgadzam się w całości z twoim komentarzem. Rok temu skończyłem studia magisterskie właśnie z filologii polskiej i to była najlepsza decyzja w moim życiu!
W końcu ktoś uspokoił moją duszę, dziękuję!
Jestem na pierwszym roku filologii polskiej i również mój wybór oscylował między przyjemnością ze studiowania a ukierunkowaniem, wskazaniem sposobu rozwoju i jego różnych możliwości. Jestem bardzo zadowolona, wiem, że jeszcze dużo przede mną, bo jak na razie dużo doświadczam i uczę się samoświadomości.
Lektury... nie jest ich niewyobrażalnie dużo (choć przede mną romantyzm). Jeśli ktoś to czuje, wie, że jest w dobrym miejscu, ma czas na różnorakie koła, konferencje, wydarzenia. 😊 Superkanał, uwielbiam słuchać!
Jesteś perłą polskiego TH-cam'a!!
Jacku, musisz rzucić wszystko, co robisz i jak najszybciej wypuścić kolejnych 17 odcinków! Bo ja już wszystkie skończyłam! Dziś urządziłam sobie maraton z Pod naporem. Misję miałeś najwyższej wagi - ratowałeś mnie po nieopatrznie obejrzanym pierwszym odcinku Czarnobyla. Miałam wielkie szczęście, że do Twoich arcyfascynujących pogadanek ciągnęło mnie bardziej! (ten serial na razie nie dla mnie, czas zbyt dużej smuty, a już żyłam w tamtych prehistorycznych czasach, więc może dotyka mnie bardziej). To mówiła moja hybris, a skromna ja pisze - dzięki wielkie: nie ma drugiego takiego kanału na polskim Booktubie. Kochamy Cię : D, hybris, ja i wielu z nas, jak widzę. Pozdrawiam z Krakowa, miło żyć w jednym mieście z tak błyskotliwym, a przy tym ciepłym i mądrym człowiekiem.
Jestem totalnie rozdarty z powodu wyboru studiów itp, więc spoko się oglądało jak ktoś mówi o tym. Dzięki
Film którego bardzo potrzebowałam w tej chwili. Idealnie. Chapeau bas Pnie Napora!
Świetnie się Ciebie słucha i miło patrzy się na ludzi którzy podążają za tym co lubią i chcą się rozwijać w określonym kierunki szczególnie jeśli ( mam wrażenie że obecnie ) podobne "nieprzyszłosciowe" kierunki są traktowane trochę po macoszemu. Sama chętnie spróbowała bym czegoś takiego i zagłębia się w wiedzę o filmie chciał bym to rozkładanie na czynniki pierwsze kontynuować na studiach. Niestety w tym roku podązylam za tłumem i (nie)stety dostałam się na SZANOWANE dziedziny finansowo-ekonomiczne.
Dziękuję za ten film. Również ukończyłam kulturoznawstwo. Nie żałuję ani chwili.
i czym się teraz zajmujesz?
@@nocnik6821 Aktulnie pracuję w Muzeum
Jeny, mogłabym Cię słuchać godzinami!
Moje nauczanie nie jest w ogóle związane z przedmiotami humanistycznymi, ale dzięki temu filmikowi wiele sobie uzmysłowiłam odnośnie studiów, a może nawet mojej przyszłości. Wielkie dzięki, powodzenia w przyszłości i dalszej twórczości.
Bardzo interesujący materiał Jacku. Wolne słuchanie to kolejna furtka do tego, aby się rozwijać. Dzięki! Pozdrowienia. :)
Słuchając Cię mam wrażenie jakby świat realny nie istniał albo jakby istniał jednak bez czegoś co przeszkadza w faktycznym go doświadczaniu i za to ogromne dzięki.
Znalazłam się tu przez przypadek, ale zostanę chyba na dłużej :) miło się Ciebie słucha :)
W tym roku zaczynam polonistyke-komparystyke na Uniwersytecie Jagiellońskim! Muszę przyznać, że mam obawy i trochę się niepokoje. Swoją drogą cieszę się, że dodałeś taki odcinek
Pozdrawia studentka komparatystyki z UJ ;)
Nie ma się czego bać, wydział mamy wspaniały, wystarczy czytać lektury od początku semestru ;D
@@justyna3882 Dziękuję! To mnie nieco uspokoiło, bo boje się, że sobie nie poradzę i zabraknie mi czasu na wszystkie obowiązki.
Systematyczna praca i powinno być dobrze!
Który rok jeśli wolno zapytać?
@@justyna3882 Mam pytanie
Czym różni się filologia polska nauczycielska od pol-komparystyki? Bo jestem zainteresowana studiami na uj właśnie na kieunku filologia polska i waham się pomiędzy tymi dwoma kierunkami :/
nie jestem licealistka, a szkoda, byloby super gdybym mogla sie wrocic o 20 lat wstecz i posluchac to o czym tu mowisz, bo w tamtych czasach nikt nikogo nie umial pokierowac i doradzic, a ty tu fajnie to zrobiles, uwielbiam jak mlodzi ludzie (szczegolnie w Polsce ) sa otwarci na swiat, zarowno w sferze kulturowej jak i geograficznej , podkarmiaja swoj indywidualizm i maja odwage isc do przodu, jak nie maja tych limitow i zahamowan jakie w nas wgnietli nauczyciele ale i rowniez rodzice nie rzadko. dzieki za ciekawe slowo
Dokładnie; również z pasji "wylądowałam" na polonistyce. Jestem po pierwszym roku i zachwycenie dalej się trzyma, mimo wielu załamań, ale takie chyba zawsze się zdarzają. Byle się nie poddawać, a będzie dobrze :)
Wg mnie najlepszymi kierunkami, jeżeli ktoś już się zdecyduje na studia humanistyczne, byłaby historia I filozofia. To niezbędna podstawa, żeby przejść dalej czy to w historię sztuki czy też jakieś studia literaturoznawcze. Chociaż z dzisiejszej perspektywy sam wybrałbym pewnie akademię muzyczną, gdyż stamtąd wyniesiesz zdolności, które bardzo ciężko wypracować, wyuczyć się samemu, czego nie można powiedzieć np o filologii (jakiejkolwiek).
Uwielbiam Cię słuchać. Pozdrawiam - koleżanka po kulturoznawstwie w Toruniu. 😉
Sposób w jaki się wypowiadasz jak jakiś taki sama nie wiem, niesamowicie interesujący i ciekawy, a jednak w jakiś sposób mnie uspokaja.
Jeśli chodzi o studia to ich wybór czeka mnie za rok i mam upatrzony kierunek na uniwersytecie śląskim, chociaż boje się, że może się wtedy nie otworzyć. Mianowicie chciałabym iść na Sztukę Pisania. Póki co piszę do szuflady, ale chciałabym mieć taką teoretyczną wiedzę jak to robić dobrze. Po tym można też pracować w wydawnictwach, a jestem już tak zżyta z książkami, że nie wyobrażam sobie robić czegoś poza nimi. Chociaż czuję się teraz też taka zachęcona do kulturoznawstwa, zawsze myślałam, że to nie dla mnie, ale jak o tym opowiadałeś to jednak brzmiało jak coś bo mogłoby mi się spodobać i przydać. Ale sama jeszcze nie wiem gdzie mnie za rok poniesie i jak to będzie, chociaż wiem, że skończę na jakimś humanie bo to lubię najbardziej! :D
Studiuję polonistykę na UŚu i przypuszczam, że jeżeli czujesz się humanistką, to pokochasz ten wydział! Mnóstwo ciekawych i inspirujących ludzi zarówno wśród profesorów, jak i studentów :) Otwartość, wolność myślenia i to, że bierze się pod uwagę każde zdanie/opinię, nawet taką na pierwszy rzut oka durną, że najmądrzejszy profesor się nad tym pochyla i próbuje zrozumieć - piękne!
Adriana Kamieniarz Jejku już chcę tam iść! A jeszcze rok. Ale twoje słowa mnie tak pokrzepiły, dziękuję ❤
Jejku, nie wiedziałam, że istnieje taki kierunek! Brzmi arcyciekawie
Przypomniał mi się ten mój komentarz sprzed roku, postanowiłam go odkopać i napisać, że wylądowałam na tej wymarzonej Sztuce Pisania i jest super! :D
gratulacje 🔥
A jaki jest Twój ulubiony przedmiot? Świetny materiał, dziękuję że tworzysz takie wartościowe treści c:
Byłoby tego naprawdę sporo! Ale tutaj lista nazwisk, bez tytułów naukowych, alfabetycznie, świetni ludzie!
Iwona Boruszkowska
Anna Burzyńska
Anna Róża Burzyńska
Jarosław Fazan
Jerzy Franczak
Grzegorz Jankowicz
Tomasz Kunz
Monika Kwaśniewska
Anna Łebkowska
Tomasz Majewski
Tomasz Majkowski
Paulina Małochleb
Anna Marchewka
Jakub Momro
Ryszard Nycz
Urszula Pilch
Mateusz Skucha
Marian Stala
Monika Świerkosz
Justyna Tabaszewska
Katarzyna Trzeciak
Andrzej Zawadzki
Jak zobaczyłam w proponowanych Ciebie i to tło ❤️, to wiedziałam, że muszę dać suba i nadrobić wszystkie odcinki. Dopiero zaczęłam słuchać tego filmiku, a już wiem, że będzie ciekawy. Super! 😉😉😉
Dostałam się na filologię polską 💙. Potrzebowałam tego filmu, dziękuję. ^^
Rozpocząłem swoja przygodę ze studiami od filozofii na UJ, bardzo fajne studia, polecam otwartym głowom. Po dwóch latach przerwałem i poszedłem z rozsądku na studia inżynierskie. Zmarnowałem trzy lata i nie jestem w stanie tego skończyć, żałuję, że nie kontynuowałem studiów humanistycznych, siedzę od lat w książkach i pasjonuje się nimi, a "praktyczne", rozsądne studia tylko mnie zatrzymały. Morał: idź za głosem serca i nie słuchaj, że humanista kończy w Maku. Humanista z przypadku owszem, ale na pewno nie pasjonat. Po uzyskaniu dyplomu myślę o podyplomowce pisarskiej na UJ, fajnie to wygląda, chociaż wolałbym być trochę starszy zaczynając ją. A tak na marginesie pamiętam cię ze Sflmowanych i jak oglądałem stare odcinki to zastanawiałem się "ciekawe co Jacek robi". A tutaj sobie robi fajne rzeczy i recenzuje super książki :D
Inteligentny,elokwentny, młody mężczyzna. Brawo👍👏. Daję suba, pozdrawiam.
Fajny jesteś 😊 inspirujące słowa 😊
O matko, dlaczego ja dopiero teraz się dowiedziałam, że masz kanał?! :O Pamiętam jak moje serduszko cierpiało, jak odszedłeś ze Sfilmowanych xD W każdym razie z przyjemnością daje suba
Jestem na II stopniu filologii i teraz dobrałam sobie drugi kierunek. Wahałam się między kulturoznawstwem (teksty kultury) a krytyką literacką właśnie ;) Nigdy nie traktowałam studiów jako coś, co ma mi dać zarobek. Ważne jest to, aby sprawiały nam one radość i nas rozwijały.
Bardzo przyjemnie się Ciebie słucha!
Pytanie może trochę nie na temat, ale jeśli Twoje rekomendacje książkowe są tak dobre to może i tu pomożesz. Czy masz jakieś ulubione miejsca w Krakowie, które warto odwiedzić? Takie bogacące wewnątrznie :)
Filmik jak zwykle na wysokim poziomie!
Wixapol, piesapol - Szpitalna 1
Polonistyka pozwala również stworzyć nową religię/filozofię, w której wyznawcy będą oddawać swój dobrobyt ku chwale założyciela. Pieniądze gwarantowane!
charles manson
świetny film, dziękuję
Twoje słowa na ten temat tylko utwierdzily mnie w przekonaniu, ze wybralam dobre kierunki :) Teraz musze tylko zdecydowac się na jeden z nich - kulturoznawstwo międzynarodowe czy tez filmoznawstwo :))
O matko, jak ja Cię cieszę, że trafiłam na ten kanał. :)
Czekam na kolejny film 😍😍
Całkowicie zgadzam się z Tobą, jeśli chodzi o pogląd na studiowanie nauk humanistycznych. Możność studiowania na polonistyce UJ, niezależnie od kierunku, jest dla mnie okazją do poznania niezwykle inspirujących ludzi i to jest jedna z największych zalet tego wydziału. Pozdrawiam ;)
Hej, mogłabyś powiedzieć coś więcej o wydziale? Słyszałam, że profesorowie potrafią być bardzo cięci i nieprzyjemni, plus brak perspektyw pracy też za bardzo nie pomaga :/
Jesteś wspaniały. Podziwiam.
świetnie się Pana słucha
Totalnie czuję i rozumiem o co ci chodzi w zaciekawieniu tym jak działa świat, jak myślą ludzie i też mnie to intryguje. Jednak sądzę że po takich studiach perspektywy są fatalne i uważam że mają one sens jedynie jako dodatek do czegoś konkretnego, co da pracę i pieniądze.
Mimo trochę romantycznej duszy piszę jako przyszły student informatyki na wydziale matematyki na PW, najbardziej ścisłego kierunku jaki da się znaleźć i na który najtrudniej się dostać na samym PW a więc pewnie i w Polsce. Skoro mam możliwości maturalne jak i intelektualne żeby na niego pójść to nie wybaczyłbym sobie gdybym tego nie zrobił
Jeszcze doprecyzuję że faktycznie możliwe jest znalezienie solidnej pracy ale tak jak powiedziałeś tylko u tychz którzy potrafią się odpowiednio przedstawić, sprzedać. Ja tego totalnie nie potrafię i często coś umiem, wiem a jak ktoś patrzy z zewnątrz myśli że dosłownie nie mam o tym pojęcia. Dlatego co mi po takich fajnie spędzonych latach skoro potem już widzę jak kończę w sklepie na kasie. A po takiej bardzo szanowanej infie raczej nie będę musiał się starać o pracę. Najwyżej po studiach pójdę na jakieś pół etatu bo szkoda marnować pierwszych lat kiedy będę miał wszystko na świeżo, a po godzinach czytał filozoficzne rozprawy ;)
Ścieżka kariery po studiach humanistycznych jest zdecydowanie trudniejsza i trzeba się nieźle nagłówkować, żeby nie skończyć w pracy typu kopiuj-wklej. Lepszym wyjściem dla humanisty mogą być kierunki z pogranicza studiów ścisłych i humanistycznych albo marketingowych, które wciąż mają w sobie pewien kreatywny element, a jednocześnie pozwalają łatwiej znaleźć ciekawą pracę. W każdym razie zawsze można już teraz wysłać fejkowe CV z kierunkiem, który Wam się marzy, i zobaczyć, jaki będzie odzew.
Ja skończyłem filologię polską i teraz uczę polskiego w Liceum. Uważam, że było warto, a studia wiele mi dały. Teraz nie umiem czytać książek.....zaczynam analizować każde słowo po kolei.
Uwielbiam Pana słuchać. Pozdrawiam polonistka (na licencji PWSZ w Wałbrzychu ;-) ) niepracująca w zawodzie.
Mam wrażenie, że publiczność tego kanału jest mała, ale wierna :)
Czy może mi ktoś wytłumaczyć, czy kulturoznawstwo to kierunek dotyczący kultur świata typu Indie, Chiny itd, czy chodzi o teksty kulturowe typu film, książka, sztuka ? Bo chyba nie bardzo rozumiem. Myślałam, że chodzi o naukę o kulturach, tradycjach i zwyczajach innych krajów. ??
Czy ktoś Ci kiedyś mówił ze jesteś podobny do Krzysztofa Zalewskiego?
Tak! Już to kiedyś zauważyłam :)
Jak widzę w nim Andrew Garfield
Nie jest podobny
Też byłam na kulturo na literaturze i miałam na to ogromną zajawkę, ale ona minęła, gdy zdałam sobie sprawę z tego, że pisanie na temat motywu okna w utworach X interesuje 10 osób i ta hermetyczność zupełnie nie jest dla mnie.
Oczywiście, te studia poszerzyły horyzonty, pootwierały pewne klapki, pokazały różne drogi etc., ale nie są to studia przygotowujące do zawodu (co nie jest zarzutem, po prostu taka ich specyfika).
Praca? Niestety, mimo wielu prób, nie udało mi się znaleźć żadnej, która jakkolwiek by się wiązała z literaturą. Oczywiście może po prostu to była moja wina, bo nie umiałam dobrze się sprzedać.
też poszłam na polona, żeby mieć grunt pod reżyserię; wiesz, poznawanie tekstów jako inspiracja, ale ja nie jestem zajarana literaturą tak jak ty
Ja bym tak nieśmiało poprosiła o filmik traktujący o "Życiu. Instrukcji obsługi" Pereca:)
Pozdrawiam z polonistyki❤️
Ja idę teraz do liceum, do klasy humanistyczno-medialnej z elementami filmowymi i administracji. Pierwszy raz nie mogę się doczekać, że pójdę do szkoły. Nawet sprawdziłem przedmioty, kóre będę mieć np. wiedzę o kulturze, więc ciekawie bym powiedział. Czekam na nową klasę i mam nadzieję, że nowa szkoła rozwinie we mnie filmową krytykę i ogólnie dowiem się czegoś ciekawego o kulturze. 😉😉😉
przecież każdy ma wiedzę o kulturze w liceum
O i jest odpowiedź na pytanie, które zawsze chciałam zadać 😊
Polecam Tarijego Vessasa.
Kiedy coś o lekturze Fenomenologii ducha lub Biblii? Czekam na pozycje filozoficzne. Ewentualnie można podyskutować o książce 365 dni.
A jest potem robota ??
Jestem ciekawa czy miałbyś jakąś propozycję tego gdzie zacząć jeśli ktoś chciałby zacząć swoją drogę z pisaniem scenariuszy? Jak zacząć gromadzić materiał "do ludzi". :)
najlepiej zacząć od czytania książek o warsztacie scenopisarskim i samych scenariuszy (wiele zachodnich filmów publikuje scenariusze w sieci prędzej czy później)
Patrząc na to, jak nadreprezentowani wśród socjologów, psychologów, antropologów, kulturoznawców byli i dalej są ludzie, których przekonał socjalizm, to z tym niedaniem sobą manipulować po studiach humanistycznych powiedziałbym, że jest trochę średnio xD
Tak właśnie się zastanawiam na co się zapisać na magisterkę, bo mam czas do poniedziałku.
Świadomość
Jestem obecnie na 4 kierunku studiów. Teraz wybrałem kierunek powszechnie określany jako humanistyczny - filozofię. I nie jestem zadowolony.
Co takiego złego jest w filozofii Twoim zdaniem?
@@panibasiazparadoxu5210 Nie mogę uogólniać swoich doświadczeń na wszystkie uczelnie w Polsce, ale gdybym miał wymieniać to niska jakość nauczania, brak jakichkolwiek wymagań przez co zajęcia były bardzo rozlazłe, przez brak egzaminów wstępnych masa przypadkowych ludzi, którzy zachowywali się jakby studiowanie tego kierunku było dla nich karą przez co zajęcia wyglądały jeszcze gorzej, poza tym wiele przedmiotów zapychaczy prowadzonych bez pasji albo chociaż krztyny zainteresowania (np. socjologia kultury z której przez 6 miesięcy dowiedziałem się mniej niż z Wikipedii) i mógłbym tak jeszcze pewnie wymieniać.
@@adamnowak2137 A na której uczelni? Jeśli wolno wiedzieć oczywiście
@@panibasiazparadoxu5210 Duże miasto, północ Polski nad morzem.
Orientujesz się jak to wygląda w przypadku studenta na kierunku neofilologii czy też ma taki wachlarz opcji jako wolny słuchacz na wydziale polonistyki?
Będąc studentem jakiegokolwiek wydziału nie powinno być problemu z wolnym chodzeniem na wykłady. Pojawiałem się w takim charakterze nawet na innych wydziałach, także śmiało!
Pójdę na studia humanistyczne, choćby dlatego, by być choć w połowie tak elokwentnym i mesmerycznym człowiekiem, jakim jesteś ty. Świat powinien płodzić więcej takich ludzi
Niestety świat nie wykazuje popytu na to, żeby ludzie z potencjałem byli erudytami, potrafili wypowiadać się, rozmawiać i myśleć. Na własną zgubę.
Ja studiuję filologię polską i nie zawiodłam się ☺️
Za rok planuję iść na coś innego i ostatnio przeglądając ofertę UJ-tu widziałam właśnie krytykę literacką i teraz bardzo się nad nią zastanawiam. Tylko zastanawiam się jak bardzo dużo się tam czyta ? Na każdy przedmiot inna lektura raz w tygodniu czy jedna na semestr czy to nie da się stwierdzić bo na jednych przedmiotach jest tak a na drugich tak ? Jestem bardzo ciekawa.
Czyta się średnio jakieś 600 stron tygodniowo (książka + krótsze teksty), ale to nie oznacza, że nie można czasem przyjść bez przygotowania ;-)
Moje marzenie to studiowanie humanistyki na UJ, ale póki co muszę się zadowolić polonistyką w Warszawie 😅
Jacku, można do Ciebie napisać po radę?
pewnie! (ale ostrzegam, że czasem nie odpisuję z niewiadomych powodów)
Wybierasz się może na nowe horyzonty?
wpadnę na chwilę
1. ludzie
2. ZAWSZE MOŻNA ZREZYGNOWAĆ
😍
Jestem na informatyce, nie jestem zbyt zadowolny, ale nie widzę stabilnych alternatyw humanistycznych.
Bycie humanistą rzadko łączy się ze stabilnością
@@panibasiazparadoxu5210 A więc co Pani Basia proponuje osobie z zamiłowaniem pisarsko-politycznym?
@@panibasiazparadoxu5210 Tak na marginesie, to naprawdę nie przystoi, żeby wykorzystywać wizerunek tej pani.
Ja natomiast w tym roku będę próbować z psychologią. Może nie do końca humanistycznie, ale trochę tak.
Chociaż obawiam się, że studia mogą mnie ostatecznie dobić (ta melancholia egzystencji to cena za próbę przezwyciężenia wszechobecnej prokrastynacji i ignorancji, a to zwycięstwo to głównie zrozumienie zjawisk(a) - niestety męcząco się później znosi świat).
Psychologia jest w zasadzie bardziej społeczno-biologiczno-statystyczna.
senność, tak, dlatego napisałam, że jeśli już określamy ją jako humanistyczną, to jest nią trochę, bo komunikacja, posługiwanie się językiem to też jakaś jej część.
Bardzo interesuje mnie twoje konto na filmwebie😏 Czy można Cię obserwować w jakiś sposób nie dodając do znajomych? (Wygląda na to, że masz już limit na znajomości na tej platformie ;p)
Co jest ZABAWNEGO w Jordanie Petersonie ?
niemal wszystko
@@podnaporem studiowałeś kiedyś psychologię?
@@podnaporem Hmm, nie chciałbym się tu wdawać w jakieś spory ideologiczne (a jako inteligentni ludzie już w tym momencie pewnie czujemy jak ten spór się czai, bo Peterson stał się postacią, wokół której spór ideologiczno/polityczny jest non stop podgrzewany i niejako się nasuwa), ale chciałbym zauważyć jedną rzecz. Jordan Peterson być może i wyrósł poza ramy swojej pierwotnej dziedziny, ale jednak jest psychologiem, psychologiem wybitnym i wszystko co robi i mówi z psychologii wyrasta - I nie piszę o tym, żeby powtórzyć jakąś kalkę o "wybitnym psychologu", ale dlatego, że przerobiłem całe cykle jego wykładów (nie tych popularyzatorskich, ale tych uniwersyteckich) i mając już jakiś background zarówno z behawioryzmu, jak i z psychoanalizy, muszę zauważyć, że Peterson jest jednym z niewielu psychologów, którzy nie tylko "cytują" i "powołują" się na Junga, albo mieszają Junga z błotem, albo zaprzęgają Junga do krzewienia koncepcji new age'owych, tylko ROZUMIEJĄ COŚ Z TEGO CO JUNG PO SOBIE ZOSTAWIŁ, a to jest naprawdę rzadkość. Jest też gościem, który potrafi wykładać psychologię z pozycji METANURTOWEJ - jest w stanie przedstawiać koncepcje behawiorystyczne, poznawcze, psychoanalityczne, neuropsychologiczne i robi to nie wartościując żadnej z nich - podejrzewam, że w Polsce nie znalazłbyś psychologa akademickiego, który wspiąłby się na ten poziom obiektywizmu i anty-ideologizmu, że tak to nazwę, w ramach psychologii. Także ja też do Petersona zdążyłem już nabyć jakieś zastrzeżenia, ale jestem trochę zdziwiony Twoim puentowaniem go jako "zabawnego intelektualisty" z pozycji... kulturoznawcy/krytyka literackiego?! Wydaje mi się, że taki Pan Ed Harris czy taki Pan Sławomir Żyżek, którzy stają z nim do dyskusji i są gotowi obalać jego konstrukcje myślowe, na "ZABAWNEGO INTELEKTUALISTĘ" nie pozwoliliby sobie :) Pozdrawiam. P.S. Miałeś szczęście, że wykształciłeś się na UJ. Może gdybyś miał okazję postudiować polonistykę albo kulturoznawstwo na UŚ , to lepiej być zrozumiał, dlaczego Peterson, przy całym jego szacunku dla humanistyki, odradza ludziom studiowanie na uczelniach kierunków humanistycznych...
nie od dzisiaj kusi mnie, żeby nagrać cały materiał o fenomenie Petersona, lecz tutaj Piotrze pozwolisz, że odmówię kontynuowania sporu