บทอาขยานบทหลัก ป.4 [พระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก] EP#7-พลอย สุกัญญา คำชมภู |ครูเจมส์ลพบุรี
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 20 ก.พ. 2021
- #บทอาขยานป.4#พระอภัยมณีตอนสุดสาครเข้าเมืองการะเวก#บทอาขยานบทหลักป.4#พลอยสุกัญญา#สุดสาครบทอาขยาน#สุดสาครเข้าเมืองการะเวกบทอาขยาน#บทอาขยานสุดสาคร
บทอาขยานบทหลักชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พระอภัยมณี ตอน สุดสาครเข้าเมืองการะเวก -EP#7 ในหนังสือเรียนภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 / พลอย สุกัญญา คำชมภู /ครูเจมส์ลพบุรี ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
เชิญชวนทุกท่าน กด “ติดตาม” “Subscribe” กดกระดิ่งเพื่อไม่พลาดการรับชมคลิปใหม่ของช่องยูทูป “ครูเจมส์ลพบุรี” ขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างสูงครับ
ขอบพระคุณครับ
ครูเจมส์ลพบุรี
บัดเดี๋ยวดัง หง่างเหง่ง วังเวงแว่ว สะดุ้งแล้ว เหลียวแล ชะแง้หา
เห็นโยคี ขี่รุ้ง พุ่งออกมา ประคองพา ขึ้นไปจน บนบรรพต
แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์ มันแสนสุด ลึกล้ำ เหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคน
มนุษย์นี้ ที่รัก อยู่สองสถาน บิดา มารดารัก มักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่ง พึ่งได้ แต่กายตน เกิดเป็นคน คิดเห็น จึงเจรจา
แม้นใครรัก รักมั่ง ชังชังตอบ ให้รอบคอบ คิดอ่าน นะหลานหนา
รู้สิ่งใด ไม่สู้ รู้วิชา รู้รักษา ตัวรอด เป็นยอดดี
จงคิดตาม ไปเอา ไม้เท้าเถิด จะประเสริฐ สมรัก เป็นศักดิ์ศรี
พอเสร็จคำ สำแดง แจ้งคดี รูปโยคี หายวับ ไปกับตา
