ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
แก๋วมาก
ทำมาบ่อยๆเด้อปังงมาก
สุดยอดครับ
โบว์รักสีดำ 3:006:30 น้ำตาหล่นบนเขื่อนลำปาว
มักหลายๆๆ
6:36
เขื่อนลำปาวผู้บ่าวนัดให้มาเจอน้องนี้ยังละเมอไม่มีเงาอ้ายให้เห็นล่องลอยแล้วหัวใจน้องขาดกระเดนสายน้ำสาดแสงตะเว็นสวยงามเด่นแต่ใจน้องร้อน ทรวง.หนุ่มเมืองน้ำดำอ้ายทำให้ช้ำดวงแดอ้ายนั้นไปเทคแคร์สาวใหม่อื่นมาเดินควงอกหักแล้วหัวใจอกหักทั้งยวงน้ำตาสาวนารินร่วงอ้ายไม่ห่วง สาวเขื่อนลำปาวอ้ายไม่ห่วง สาวเขื่อนลำปาว.แน่ พี่จ๋าสาวลำปาวผิดหวังเหลือฮ้ายนัดที่เคยหมายสงกรานต์หวังฮวมฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่เจอเบิดเท่อเล่ออยู่เขื่อนคนเดียวสายตาเหลียวหาชายบ่มาหาน้องขัดข้องขัดข้อง แนวได๋ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋หรือเคืองใจอ้ายบ่เฉลยหนุ่มเหนือหรือบ่าวเมืองเลยน้องก็ไม่เคย…
ชาวดนตรีสุดยอดมากครับแต่อยากให้ใส่เนื้อร้องมาด้วยจะได้ไหมครับทุกคลิบเลบจะดีมากเลย
เห็นใจฉันบ้างว่างไหมซักวันขอเวลาให้ฉันให้ฉันบ้างได้ไหมแวะมาเยี่ยมเยือนให้เป็นกำลังใจจะตัดเยื่อใยไปลับเหมือนไม่กลับมาจดหน้าตาหรือสัญญาจดตัวพ่อทูนหัวถึงไม่ยอมเห็นหน้าให้ฉันบ้างขอเพียงบางเวลาหนึ่งเดือนผ่านมาค้างซักคืนก็ยังดีเป็นหยังพี่มาปะมาปล่อยเป็นหยังพี่มาปะมาปล่อยให้น้องคอยจั๊กวันไหนสิผ้อละทางอ้ายแวะมาอยากผ้อหน้าผัวเพิ่นเป็นทุกข์เลยต้องมาทนทุกข์ละทุกเย็นแลงเช้ารักผัวเขาแสนเศร้าดวงใจจะทำยังไงเมื่อมันเป็นไปแล้วแอบขโมยเขากินเหมือนแมวสิ้นวี่แววปลาย่างแอบมาค้างคืนดึกดื่นฉันนอนซบเซาป่านนี้เขาคงกอดเมียกอดลูกรู้ดีว่าเราทำไม่ถูกแต่ความจำถูกนั้นมันยังฝังใจมาพอให้ดีใจนำแหน่มาพอให้ดีใจนำแหน่ได้มาแวะพอได้ถามได้เอิ้นอย่าเมินหน้าหน่ายหนีต้องผู้นี่ยังอยู่บ่ทันตายถึงบ่มีพิษร้ายให้ล่ำมองกันบ้างวันว่างนั้นมีบ้างไหมพี่ให้ฉันมีสิทธิ์บ้างเป็นไรถึงเป็นน้อยก็ไม่แปลกใช่ไหมรักและพอใจเรียกว่าเมียเหมือนกันความสัมพันธ์ฉันยอมหลวมตัวใครว่าชั่วรักผัวชาวบ้านทนอดกลั้นอยู่อย่างทรมานถูกประจานเมียน้อยก็ยังคอยคุณหัวใจวุ่นยามนอนว้าเหว่หัวใจวุ่นละยามนอนว้าเหว่อุกใจเด่อุกบ่วางเว้นว่างสิมีบ่างบ่นอได้แต่รอๆๆๆๆได้แต่รอรอแล้วรอเล่านอนรอผัวเขามันกลุ้มเออ.
วันงานเทศกาลผ่านมาแค่ปีกว่า ๆไม่น่าลืมกันในงานวันออกพรรษาสัญญาว่าจะรักมั่นจุดธูปเวียนเทียนร่วมกันอธิฐานจะรักมั่นภิรมณ์..พี่มีของขวัญให้มาเป็นผ้าเช็ดหน้ากับโบว์ผูกผมพี่ผูกโบว์ให้น้องตามองว่าสวยคำชมน้องอายหน้าแดงนั่งก้มหลบสายตาคมเมื่อพี่จ้องมอง..จากงานวันออกพรรษาผ่านมาสีหน้าไม่ผ่องสัญญาไม่เป็นสัญญาพบดอกฟ้าเลยลืมดอกฟักทองไม่หันมาเหลียวเกี่ยวข้องโบว์ผูกใจน้องเป็นโบว์รักสีดำ..ลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่าลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่าออกพรรษานั่นแล้วซิขอละน้องแต่งงานคืนสู่บ้านสิขอแต่งเป็นเอาบทสำเนาสำนวนม่วนหูฟังแล้วเสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่คันพี่บอกให้ฮู้เป็นวันน้องชื่นใจผูกรักไว้ด้วยโบว์รักสีดำเลยบ่จดจำเอาล่ะใส่ใจชายนั้น..ถึงวันนัดหมายชายมาเลยไม่เห็นหน้าเหมือนว่าความฝันจะมองหนุ่มไหนก็ไม่เหมือนหนุ่มคนนั้นมีหนุ่มเข้ามาติดพันแต่ว่าฉันไม่พลันสายตา..ว่าน้องหยิ่ง ที่จริงไม่ใช่ดอกหนาด้วยใจฉันรักมั่นไม่เสื่อมศรัทธายังจำล่ะคำมั่นสัญญาตราบชีวานี้ยังจดจำมองดูโบว์ผูกผมเป็นปมโบว์สีชมพูแต่โบว์ผูกใจหนูทำไมล่ะเป็นโบว์สีดำผูกไม่มีทางแก้รักแท้แต่เขาไม่จำเพียงครึ่งข้อครึ่งคำของสัญญายังหาไม่เจอ..คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่อุกใจเด้บัดยามคิดฮอดหน้าซิไปล่ะท่าอยู่ไสนอนบ่ได้ไข้รักมันกินน้ำตารินตกหมอนบ่อนนอนเป็นเปื้อนจากเดือนเลื่อนไปเป็นปีสิ้นปีก็ไม่มีความหวังอักษรรักปักผ้าเช็ดหน้าก็ยังรูปหัวใจปักกลางหัวใจคู่ดูช้ำทุกคืนของฝากจากเขาให้เราว่ารักหมดใจแต่ทำไม ใจเขาไปรักคนอื่นโบว์ผูกผม ผ้าเช็ดหน้าน้องขอส่งคืนเอาไปให้หญิงคนอื่นสำหรับน้องไม่ต้องมาสน..รักปนนี่ความเจ็บความช้ำรักปนนี่ความเจ็บความช้ำโบว์รักสีดำทำน้องหมองหม่นส่งคืนคนบอกลบให้เกลี้ยงเสียงเว้าบ่จื่อจำน้องมันซำคนโซโตจ่อยรักเขาหลงคอยหัวใจกลุ้ม....
เขื่อนลำปาวผู้บ่าวนัดให้มาเจอ น้องนี้ยังละเมอไม่มีเงาอ้ายให้เห็นล่องลอยแล้วหัวใจน้องขาดกระเด็น สายน้ำสาดแสงตะเว็นสวยงามเด่นแต่ใจน้องร้อนทรวงหนุ่มเมืองน้ำดำอ้ายทำให้ช้ำดวงแด อ้ายนั้นไปเทคแคร์สาวใหม่อื่นมาเดินควงอกหักแล้วหัวใจอกหักทั้งยวง น้ำตาสาวนารินร่วงอ้ายไม่ห่วงสาวเขื่อนลำปาว อ้ายไม่ห่วงสาวเขื่อนลำปาวแน่ พี่จ๋าสาวลำปาวผิดหวังเหลือฮ้าย นัดที่เคยหมายสงกรานต์หวังฮวมฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่เจอ เบิดเท่อเล่ออยู่เขื่อนคนเดียว สายตาเหลียวหาชายบ่มาหาน้อง* ขัดข้องขัดข้องแนวได๋ โย่ว ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋ หรือเคืองใจอ้ายบ่เฉลยหนุ่มเหนือหรือบ่าวเมืองเลย น้องก็ไม่เคยสายตาซอนแลนฮักเดียวนั้นก็คืออ้าย นั่งจนสายเพื่อรอคอยคุณแต่เช้ายันบ่ายเสียศูนย์ หรือว่าบุญของเฮาบ่มี หรือว่าบุญของเฮาบ่มี** แน่ พี่จ๋าเหลือแฮงที่หวังดีหวังฮ่วม ฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่สนฮักเริ่มต้นความเก่าคราวหลัง อ้ายกะยังโทรหาบ่มีว่างเว้นทางเทียวเส้นบันใดจนเก่า ทุกค่ำแลงฮอดเช้าโอ๊ยโทรเข้าหมั่นมาใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส ใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส น้ำตานางไหลรินอยู่ลำปาวอ้ายอยู่ลำปาวอ้าย…
แก๋วมาก
ทำมาบ่อยๆเด้อปังงมาก
สุดยอดครับ
โบว์รักสีดำ 3:00
6:30 น้ำตาหล่นบนเขื่อนลำปาว
มักหลายๆๆ
6:36
เขื่อนลำปาว
ผู้บ่าวนัดให้มาเจอ
น้องนี้ยังละเมอ
ไม่มีเงาอ้ายให้เห็น
ล่องลอยแล้ว
หัวใจน้องขาดกระเดน
สายน้ำสาดแสงตะเว็น
สวยงามเด่น
แต่ใจน้องร้อน ทรวง.
หนุ่มเมืองน้ำดำ
อ้ายทำให้ช้ำดวงแด
อ้ายนั้นไปเทคแคร์
สาวใหม่อื่นมาเดินควง
อกหักแล้ว
หัวใจอกหักทั้งยวง
น้ำตาสาวนารินร่วง
อ้ายไม่ห่วง สาวเขื่อนลำปาว
อ้ายไม่ห่วง สาวเขื่อนลำปาว.
แน่ พี่จ๋า
สาวลำปาวผิดหวังเหลือฮ้าย
นัดที่เคยหมายสงกรานต์หวังฮวม
ฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่เจอ
เบิดเท่อเล่ออยู่เขื่อนคนเดียว
สายตาเหลียวหาชาย
บ่มาหาน้อง
ขัดข้องขัดข้อง แนวได๋
ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋
หรือเคืองใจอ้ายบ่เฉลย
หนุ่มเหนือหรือบ่าวเมืองเลย
น้องก็ไม่เคย…
ชาวดนตรีสุดยอดมากครับแต่อยากให้ใส่เนื้อร้องมาด้วยจะได้ไหมครับทุกคลิบเลบจะดีมากเลย
เห็นใจฉันบ้างว่างไหมซักวัน
ขอเวลาให้ฉัน
ให้ฉันบ้างได้ไหม
แวะมาเยี่ยมเยือน
ให้เป็นกำลังใจ
จะตัดเยื่อใย
ไปลับเหมือนไม่กลับมา
จดหน้าตาหรือสัญญาจดตัว
พ่อทูนหัวถึงไม่ยอมเห็นหน้า
ให้ฉันบ้างขอเพียงบางเวลา
หนึ่งเดือนผ่านมา
ค้างซักคืนก็ยังดี
เป็นหยังพี่มาปะมาปล่อย
เป็นหยังพี่มาปะมาปล่อย
ให้น้องคอย
จั๊กวันไหนสิผ้อ
ละทางอ้ายแวะมา
อยากผ้อหน้าผัวเพิ่นเป็นทุกข์
เลยต้องมาทนทุกข์
ละทุกเย็นแลงเช้า
รักผัวเขาแสนเศร้าดวงใจ
จะทำยังไงเมื่อมันเป็นไปแล้ว
แอบขโมยเขากินเหมือนแมว
สิ้นวี่แววปลาย่างแอบมาค้างคืน
ดึกดื่นฉันนอนซบเซา
ป่านนี้เขาคงกอดเมียกอดลูก
รู้ดีว่าเราทำไม่ถูก
แต่ความจำถูกนั้นมันยังฝังใจ
มาพอให้ดีใจนำแหน่
มาพอให้ดีใจนำแหน่
ได้มาแวะ
พอได้ถามได้เอิ้น
อย่าเมินหน้าหน่ายหนี
ต้องผู้นี่ยังอยู่บ่ทันตาย
ถึงบ่มีพิษร้าย
ให้ล่ำมองกันบ้าง
วันว่างนั้นมีบ้างไหมพี่
ให้ฉันมีสิทธิ์บ้างเป็นไร
ถึงเป็นน้อยก็ไม่แปลกใช่ไหม
รักและพอใจ
เรียกว่าเมียเหมือนกัน
ความสัมพันธ์ฉันยอมหลวมตัว
ใครว่าชั่วรักผัวชาวบ้าน
ทนอดกลั้นอยู่อย่างทรมาน
ถูกประจานเมียน้อยก็ยังคอยคุณ
หัวใจวุ่นยามนอนว้าเหว่
หัวใจวุ่นละยามนอนว้าเหว่
อุกใจเด่
อุกบ่วางเว้นว่าง
สิมีบ่างบ่นอ
ได้แต่รอๆๆๆๆ
ได้แต่รอรอแล้วรอเล่า
นอนรอผัวเขามันกลุ้มเออ.
วันงานเทศกาลผ่านมา
แค่ปีกว่า ๆ
ไม่น่าลืมกัน
ในงานวันออกพรรษา
สัญญาว่าจะรักมั่น
จุดธูปเวียนเทียนร่วมกัน
อธิฐานจะรักมั่นภิรมณ์
..พี่มีของขวัญให้มา
เป็นผ้าเช็ดหน้า
กับโบว์ผูกผม
พี่ผูกโบว์ให้น้อง
ตามองว่าสวยคำชม
น้องอายหน้าแดงนั่งก้ม
หลบสายตาคม
เมื่อพี่จ้องมอง
..จากงานวันออกพรรษา
ผ่านมาสีหน้าไม่ผ่อง
สัญญาไม่เป็นสัญญา
พบดอกฟ้าเลยลืมดอกฟักทอง
ไม่หันมาเหลียวเกี่ยวข้อง
โบว์ผูกใจน้องเป็นโบว์รักสีดำ
..ลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่า
ลืมคำหมั่นล่ะสัญญาบอกว่า
ออกพรรษานั่นแล้ว
ซิขอละน้องแต่งงาน
คืนสู่บ้านสิขอแต่งเป็นเอา
บทสำเนาสำนวนม่วนหูฟังแล้ว
เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่
เสียงยังแว่วล่ะติดหูน้องอยู่
คันพี่บอกให้ฮู้เป็นวันน้องชื่นใจ
ผูกรักไว้ด้วยโบว์รักสีดำ
เลยบ่จดจำเอาล่ะใส่ใจชายนั้น
..ถึงวันนัดหมายชายมา
เลยไม่เห็นหน้า
เหมือนว่าความฝัน
จะมองหนุ่มไหน
ก็ไม่เหมือนหนุ่มคนนั้น
มีหนุ่มเข้ามาติดพัน
แต่ว่าฉันไม่พลันสายตา
..ว่าน้องหยิ่ง ที่จริงไม่ใช่ดอกหนา
ด้วยใจฉันรักมั่นไม่เสื่อมศรัทธา
ยังจำล่ะคำมั่นสัญญา
ตราบชีวานี้ยังจดจำ
มองดูโบว์ผูกผม
เป็นปมโบว์สีชมพู
แต่โบว์ผูกใจหนู
ทำไมล่ะเป็นโบว์สีดำ
ผูกไม่มีทางแก้
รักแท้แต่เขาไม่จำ
เพียงครึ่งข้อครึ่งคำ
ของสัญญายังหาไม่เจอ
..คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่
คนคอยเก้อละเมอหาหว้าเหว่
อุกใจเด้
บัดยามคิดฮอดหน้า
ซิไปล่ะท่าอยู่ไส
นอนบ่ได้ไข้รักมันกิน
น้ำตารินตกหมอน
บ่อนนอนเป็นเปื้อน
จากเดือนเลื่อนไปเป็นปี
สิ้นปีก็ไม่มีความหวัง
อักษรรักปักผ้าเช็ดหน้าก็ยัง
รูปหัวใจปักกลาง
หัวใจคู่ดูช้ำทุกคืน
ของฝากจากเขา
ให้เราว่ารักหมดใจ
แต่ทำไม ใจเขาไปรักคนอื่น
โบว์ผูกผม ผ้าเช็ดหน้าน้องขอส่งคืน
เอาไปให้หญิงคนอื่น
สำหรับน้องไม่ต้องมาสน
..รักปนนี่ความเจ็บความช้ำ
รักปนนี่ความเจ็บความช้ำ
โบว์รักสีดำทำน้องหมองหม่น
ส่งคืนคนบอกลบให้เกลี้ยง
เสียงเว้าบ่จื่อจำ
น้องมันซำคนโซโตจ่อย
รักเขาหลงคอยหัวใจกลุ้ม....
เขื่อนลำปาวผู้บ่าวนัดให้มาเจอ น้องนี้ยังละเมอไม่มีเงาอ้ายให้เห็น
ล่องลอยแล้วหัวใจน้องขาดกระเด็น สายน้ำสาดแสงตะเว็นสวยงามเด่นแต่ใจน้องร้อนทรวง
หนุ่มเมืองน้ำดำอ้ายทำให้ช้ำดวงแด อ้ายนั้นไปเทคแคร์สาวใหม่อื่นมาเดินควง
อกหักแล้วหัวใจอกหักทั้งยวง น้ำตาสาวนารินร่วง
อ้ายไม่ห่วงสาวเขื่อนลำปาว อ้ายไม่ห่วงสาวเขื่อนลำปาว
แน่ พี่จ๋าสาวลำปาวผิดหวังเหลือฮ้าย นัดที่เคยหมายสงกรานต์หวังฮวม
ฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่เจอ เบิดเท่อเล่ออยู่เขื่อนคนเดียว สายตาเหลียวหาชายบ่มาหาน้อง
* ขัดข้องขัดข้องแนวได๋ โย่ว ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋ หรือเคืองใจอ้ายบ่เฉลย
หนุ่มเหนือหรือบ่าวเมืองเลย น้องก็ไม่เคยสายตาซอนแลน
ฮักเดียวนั้นก็คืออ้าย นั่งจนสายเพื่อรอคอยคุณ
แต่เช้ายันบ่ายเสียศูนย์ หรือว่าบุญของเฮาบ่มี หรือว่าบุญของเฮาบ่มี
** แน่ พี่จ๋าเหลือแฮงที่หวังดีหวังฮ่วม ฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่สน
ฮักเริ่มต้นความเก่าคราวหลัง อ้ายกะยังโทรหาบ่มีว่างเว้น
ทางเทียวเส้นบันใดจนเก่า ทุกค่ำแลงฮอดเช้าโอ๊ยโทรเข้าหมั่นมา
ใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส ใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส น้ำตานางไหลรินอยู่ลำปาวอ้ายอยู่ลำปาวอ้าย…