ΔΠΘ: ξυπνησα μονος μου στο ιδιο παλι ρημαδι πρωινο..τι να πω, το να προσπαθω φαινεται περιττο,ειμαι λαθος δεν κολλαω πια να το παραδεχτω,δεν εχω εγωισμο δεν εχω τιποτα μ'ακους? Προτιμησες να φυγεις κι αφησες πισω νεκρους.Σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει,ξερω τα παντα για σενα επειδη ακομα και οταν δεν στο εδειχνα η σκεψη μου ηταν εκει,με σενα μαζι,εμαθα τι θα πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη το μονο πραγμα που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ(x2). Σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι?και παγωσα,σε φωναξα μα δεν ησουν εκει..δεν με χωραει ο κοσμος,δεν με θελει η νυχτα αυτη οσα νιωθω για σενα δεν χωρανε 15 στιχοι σε ενα κομματι χαρτι καθως κυλαει ιδρωτας στο λαιμο σου ,θα μεινω εδω παντοτινα δικος σου(x3) Σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει.Και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι αλλος θα σ'αγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει. Εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα,με συγχωρεις μου 'πεσαν πολλα και μπερδευτηκα σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου, ξερεις εγω ηθελα μονο να ειμαι ο ανθρωπος σου(x2) για σενα. Τα αλανια μου και εγω αγαπαμε DOGO: Ξεχνα ο,τι ξες εγω για παρτι μου μονο,δεν χαραμιζομαι για κανεναν και κανενα πουστη λογο,μα μιλας χωρις να ξερεις τι στο πουτσο εγω νιωθω,εκαψα καθε συναισθημα για τα βραδια που κρυωνω ειναι βαρυ φορτιο ενα βαρυ ποτο στο κρυο βουρκωσαν τα ματια φιλε ειπες νωρις αντιο ,ραντεβου στο ιδιο σημειο δεν εχω χρονο για τους λιγους, μεθαω με τους φιλους χτυπαω ποτηρι για τους λυκους.Εδω κάτω, θελω το ποτο μου σκετο, εβαλα στην καρδια μου το παγο να νιωσει το ειναι μου γεματο, μπουχτισαμε στο κενο, οσο κραταω στα χερια μου, ενα δικο μας μυστικο, οσο χαζευω τη θεα απ' τον ενατο. Ασε με να αναπολω, σκηνη 9-0-8 δεν εχω κατι να σου πω, αστο για σημερα πριν τα στειλω ολα στο διαολο μια ωρα αρχιτερα, μια ωρα αρχιτερα, αρχιτερα... LOBO: Ασε με μονο μου να κανω αυτο που ξερω, χαμογελο εξω μα μεσα μου ξερω υποφερω. Περιφερομαι στο δρομο , αδειο το δεξι μου χερι, το ποιος ειναι ο επομενος σταθμος κανεις δεν ξερει. Διαφερει η ζωη στην αλλη οψη απο το κερμα,αφετηρια σωστη μα πονεμενο ειναι το τερμα. Πετρα καρδια και ενα μυαλο και κρυο σωμα, ανοιξη εξω μεσα νιωθω τον χειμωνα. Ιδιο χρωμα εχουν οι λεξεις με τα αισθηματα μου σου χαρισα εμενα και εσυ κλεβεις την καρδια μου, δικα μου ολα τα λαθη ενα-ενα απ την αρχη, παιρνω το δρομο μου και οπου ειναι οδηγει.Στασου εκει, μην κανεις παραπερα βημα θ'αλλαζα δυο ζωές το ξερω ειναι κριμα, βιτρινα ολες οι πραξεις σου, βιτρινα και οι λεξεις και τωρα μονος πλάθω προκαθορισμένες σκέψεις.Σαν αντέξεις το λαθος ξαναπαρτο απ' την αρχη,ειμαι σιγουρος οτι ο δρομος θα τραβηξει παλι εκει, ειν' αυθορμητες οι πραξεις δεν τις σκεφτεται ο νους, η καρδια και το κεφαλι μας διαλεγει τους σταθμους. Και απ' αυτους κραταμε παντα τους χειροτερους, ειν' αγραφος νομος που ευνοοει τους δυνατοτερους αν καταλαβες μαγκια σου, σου χρεώνω ενα σωστο, μα για μένα ενα λαθος παντα θα ειναι ιδανικο. εε ναι, μεσα μου χαραζω τον χειμωνα,το αυριο αγνωστο μα εδω μενω ακομα, ε, εξω αλλαξαν οι εποχες μα μεσα κλειδωμενα στο κεφαλι μου τα χθες. Γιατι μεσα μου χαραζω τον χειμωνα,το αυριο αγνωστο μα εδω μενω ακομα, εξω αλλαξαν οι εποχες μα παραμενουν κλειδωμενα στο κεφαλι μου τα χθες. Loopatic: Ειν' το δακρυ, φαρμακι που στο ποτηρι σταζει, καθε γουλια τη ψυχη μου αγκαλιαζει, μ'ανεβαζει. Το βλεμμα μου χορευει και γιορταζει το πονο γλεντα τις ωρες παγωνει το χρονο, στροφες στο δρομο κατω απ τη βροχη μερακλωνω, σ'αναζητω μα οταν σε βρω δεν σε ζυγωνω, σ'αγγιζω και παγωνω, μετανιωνω οταν σ' αναμνησεις το νου μου καθηλώνω ήσουν ήλιος και τώρα αν σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο-βράχο να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής.Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής να 'σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια.Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
ξυπνησα μονος μου στο ιδιο παλι ρημαδι πρωινο.. τι να πω, το να προσπαθω φαινεται περιττο.. ειμαι λαθος δεν κολλαω πια να το παραδεχτω.. δεν εχω εγωισμο δεν εχω τιποτα μ'ακους..? προτιμησες να φυγεΙς κι αφησες πισω νεκρους.. σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει.. ξερω τα παντα για σενα επειδη.. ακομα και οταν δεν στο εδειχνα οι σκεψεις μου ηταν εκει.. με σενα μαζι, εμαθα τι να πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη το μονο που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι? και παγωσα,σε φωναξα μα δεν εισουν εκει.. δεν με χωραει ο κοσμος,δεν με θελει η νυχτα αυτη οσα νιωθω για σενα δεν χωρανε 15 στιχοι σε ενα κομματι χαρτι καθως κυλαει ιδρωτας στο λαιμο σου θα μεινω εδω παντοτινα δικος σου σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι'αλλος θα σ'αγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει.. εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα, με συνχωρεις μου πεσαν πολλα και μπερδευτηκα σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου ΞΕΡΕΙΣ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ
+Rospi Nicetrip Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου λέει παλίκαρε.Ωραιος! Κατα τα αλλα ο Μιχάλης δείχνει με τα τελευταια του κομμάτια ότι εχει γαληνέψει η ψυχή του...
Και άλλος ένας δαιμονισμενος μαζί σου αδερφε.....😉😉γαλήνη στην άλλη ζωή αν αναπαυτουμε και δεν κολαστουμε και σε εκείνη!Ειρήνη και γαλήνη σε όλα τα αδέρφια που χάθηκαν νωρίς! 👊
Ειναι απιστευτο το πως μπορει ενα τετοιο τραγουδι να σε κανει να νιωθεις τοση συντροφια και συμπαρασταση μες την μοναξια σου η και στις δυσκολες στιγμες και αρνητικες σκεψεις που εχεις ... ευχαριστω ρε παιδια!
Καλο ταξιδι ρε Μιχαλαρα, μακαρι εκει που θα βρεθεις ο κοσμος να ειναι καλυτερος απο αυτον του σημερα. Ησουν απο τους λιγους που ηξεραν να μιλανε ξεκαθαρα για την θλιψη και για τα πραγματα που γινοντουσαν τριγυρω. Σαν ακροατης εχω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω για την συμπαρασταση στους στοιχους σου και ελπιζω οσοι αλλοι σε ακουγανε και θελουν να ασχοληθουν με το ραπ να γραψουν ισαξια με εσενα.
Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει καλό ταξίδι και καλή αντάμωση αλάνι μου τουλάχιστον έχουμε την μουσική παρακαταθήκη που μας άφησες να μας συντροφεύει για έως τότε ελπίζω να βρήκες γαλήνη και ξεκούραση εκεί που είσαι Μιχάλη ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα.......
LOOPA Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής. Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
Μακο οι θρυλοι θελουν δεν θελουν ζουν για παντα μεσα απο τις ψυχες αυτων που αγγιξαν και συντροφευσαν σε ομορφες αλλα και δυσκολες στιγμες. Οσο ζουμε θα σε ακουμε. Σε ευχαριστουμε για ολα.
"...Ξύπνησα μόνος μου στο ίδιο πάλι ρημάδι πρωϊνό Τι να πώ; Το να προσπαθώ φαίνεται περιττό Είμαι λάθος, δεν κολλάω πια να το παραδεχτώ Δεν έχω εγωισμό, δεν έχω τίποτα μ' ακούς; Προτίμησες να φύγεις κι άφησες πίσω νεκρούς Σιωπή...Ξέρω τι έκανες και τι θα πεί, ξέρω τα πάντα για 'σένα επειδή Ακόμα και όταν δεν στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί Με 'σένα μαζί, έμαθα τι θα πεί να χάνεσαι, στα κύματα να πνίγεσαι γι' αυτή Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ Στάθηκα μεσ' στα δυό γλυκά σου μάτια απορώντας γιατι; Και πάγωσα...Σε φώναξα μα δεν ήσουν εκεί Δεν με χωράει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή Όσα νοιώθω για 'σενα δεν χωράνε, 15 στίχοι σ' ένα κομμάτι χαρτί Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου, θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου Θα 'μείνω εδώ, παντοτινά δικός σου...Θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου Σκέφτηκα θα γυρίσει δεν μπορεί, μα δεν ήταν γραφτό να μας συμβεί Παλεύω στη ζωή που λές απο μικρό παιδί Βρήκα αγάπη, και μάλλον δεν της έδωσα την αξία που της αναλογεί Κι η αγάπη καμιά φορά ξέρεις...γίνεται σκληρή Πονάει...Τώρα το βλέμμα σου άλλον κοιτάει... Του έρωτα η κατάρα, άλλον θα αγαπάς κι άλλος θα σ' αγαπάει Ψάχνω να βρώ γοβάκι να σου πάει..Είσαι νεράϊδα, και εγω μαγεύτηκα Με συγχωρείς, μου 'πεσαν πολλά και μπερδεύτηκα Σβήνω με τον παλμό που ασταμάτητα σκαλίζει τον καρπό σου Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου... Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου..."
Καλό ταξίδι γίγαντα Μάκο. Ήσουν η καλύτερη μου παρέα στο σχολείο, μετέπειτα στις σπουδές μου....η καλύτερη παρέα. Στεναχωρέθηκα ρε φίλε αλήθεια γιατί ήταν πολύ νέος και είναι κρίμα να φεύγουν νέοι άνθρωποι, ξέχωρα αν τον άκουγες ή όχι.
Μιχάλη μου ξέρω οτι αν διάβαζες αυτο το μήνυμα θα ησουν πολυ χαρούμενος.."Τι εννοείς" .. Ευχαριστώ για οτι με κάνεις να νιώθω ακόμη άλλωστε τα παμε.."Που παμε εν τελη;" εδω ΗΣΟΥΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΘΑ ΕΙΣΑΙ.. Μια καρδιά σε ολες τις καρδιές σαν την δικη σου λεβεντιά μου! ❤
ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ LYRICS ΕΔΩ: Ξύπνησα μόνος μου στο ίδιο πάλι ρημάδι πρωϊνό Τι να πώ; Το να προσπαθώ φαίνεται περιττό Είμαι λάθος, δεν κολλάω πια να το παραδεχτώ Δεν έχω εγωισμό, δεν έχω τίποτα μ' ακούς; Προτίμησες να φύγεις κι άφησες πίσω νεκρούς Σιωπή...Ξέρω τι έκανες και τι θα πεί, ξέρω τα πάντα για 'σένα επειδή Ακόμα και όταν δεν στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί Με 'σένα μαζί, έμαθα τι θα πεί να χάνεσαι, στα κύματα να πνίγεσαι γι' αυτή Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ Στάθηκα μεσ' στα δυό γλυκά σου μάτια απορώντας γιατι; Και πάγωσα...Σε φώναξα μα δεν ήσουν εκεί Δεν με χωράει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή Όσα νοιώθω για 'σενα δεν χωράνε, 15 στίχοι σ' ένα κομμάτι χαρτί Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου, θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου Θα 'μείνω εδώ, παντοτινά δικός σου...Θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου Σκέφτηκα θα γυρίσει δεν μπορεί, μα δεν ήταν γραφτό να μας συμβεί Παλεύω στη ζωή που λές απο μικρό παιδί Βρήκα αγάπη, και μάλλον δεν της έδωσα την αξία που της αναλογεί Κι η αγάπη καμιά φορά ξέρεις...γίνεται σκληρή Πονάει...Τώρα το βλέμμα σου άλλον κοιτάει... Του έρωτα η κατάρα, άλλον θα αγαπάς κι άλλος θα σ' αγαπάει Ψάχνω να βρώ γοβάκι να σου πάει..Είσαι νεράϊδα, και εγω μαγεύτηκα Με συγχωρείς, μου 'πεσαν πολλά και μπερδεύτηκα Σβήνω με τον παλμό που ασταμάτητα σκαλίζει τον καρπό σου Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου... Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου..." dogo ξέχνα ο,τι ξες εγώ για πάρτι μου μόνο δεν χαραμίζομαι για κανέναν και κανένα πούστη λόγο μα μιλάς χωρίς να ξέρεις τι στον πούτσο εγώ νιώθω έκαψα κάθε συναίσθημα για τα βράδια που κρυώνω είναι βαρύ φορτίο ένα βαρύ ποτό στο κρύο βουρκώσαν τα μάτια φίλε είπες νωρίς αντίο ραντεβού στο ίδιο σημείο δεν έχω χρόνο για τους λίγους μεθάω με τους φίλους χτυπάω ποτήρι για τους λύκους εδώ κάτω θέλω το ποτό μου σκέτο έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο να νιώσει το είναι μου γεμάτο μπουχτίσαμε στο κενό όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο άσε με να αναπολώ σκυλί 908 δεν έχω κάτι να σου πω άστο για σήμερα πριν τα στείλω όλα στο διάολο μια ώρα αρχύτερα... lobo άσε μόνο μου να κάνω αυτό που ξέρω χαμογελώ έξω μα μέσα μου ξέρω υποφέρω περιφέρομαι στο δρόμο άδειο το δεξί μου χέρι το ποιος είναι ο επομένως σταθμός κάνεις δεν ξέρει διαφέρει η ζωή στην άλλη όψει από το τέρμα αφετηρία σωστή μα είναι το τέρμα πέτρα καρδιά χύμα μυαλό και κριό στόμα άνοιξη έξω μέσα νιώθω τν χειμώνα ίδιο χρώμα έχουν η λέξεις με τα αισθήματά μου σου χάρισα έμενα και Έση κλέβεις την καρδιά μου δικά μου όλα τα λάθη ένα ένα από την αρχή παίρνω τον δρόμο μου και όπου είναι με οδηγεί εκεί (μα εκεί) μην κάνεις παραπέρα βήμα χάλασα δυο ζωές το ξέρω είναι κρίμα βιτρίνα όλες η πράξεις σου βιτρίνα και η λέξεις και τώρα μονός πλάθω προκαθορισμένες σκέψεις αν αντέξεις το λάθος ξανά παρτο από την αρχή είμαι σίγουρος ο δρόμος θα τραβήξει πάλι εκεί είναι αυθόρμητες η πράξεις δεν τις σκέφτεται ο νους η καρδιά και το κεφάλι μας διαλέγει τους σταθμούς και από αυτούς κρατάμε πάντα τους χειρότερους είναι νομός που ευνοεί τους δυνατότερους μαγκιά σου χρεώνω ένα σωστό μα για έμενα ένα λάθος θα είναι πάντα ιδανικό \ μέσα μου χαράζω τον χειμώνα το άδειο αγωνστο μα ...ακόμα έξω άλλαξαν η εποχές μα κλειδωμένα στο κεφάλι μου τα χτες Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής. Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..?
"Ακόμα και όταν δε στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί" Αφήστε τους εγωισμούς και δείξτε πόσο αγαπάτε. Τι είναι ο εγωισμός μπροστά στον άνθρωπό σου; Ίσως κάποια στιγμή να είναι αργά..
ακουστικα τερμα στα αυτια, κλειστα ματια, αναπολωντας καλες και κακιες στιγμες με τον ανθρωπο που αγαπησες και den eiste mazi..ολα αυτα να ενωνει αρμονικα και να σου δινει μια περιεργη δυναμη και ενα χαμογελο αυτο το κομματι. Ευχαριστουμε για ολα Μιχαλη!
Την ημέρα αυτή που έφυγες ρε Μιχάλη.. άκουγα απτό βράδυ ως τι πρωί με σκατα ψυχολογία και το πρωί έμαθα αυτό το δυσάρεστο νέο.. RIP πάντα μαζί μας. Θα τα πούμε κάποτε
Μιχαλη εισαι ποιητης μ'εχεις συντροφευσει πολλες φορες με τους στιχους σου και ενιωσα οτι με ενιωσες μεσα απο τη μουσικη σου.πολυ σπανιο πραγμα.Σε θελουμε γερο,δυνατο γιατι σε χρειαζομαστε σαυτο τον σαπιο κοσμο,μας τον ομορφαινεις. ΣΕΒΑΣ
+Tasos Varvatsoulis λέγεται "δεν θα χωρίσουμε " αλλά το είδα στο CD δεν το βρίσκω στο γιουτιουμπ και έχουν ξαναπάρει ιντρο του Πάριου στο Ενα ψέμα με τον αυλο [σε χρειάζομαι ]
παλευω στην ζωη απο μικρο παιδι...βρηκα αγαπη και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογή......ΔΠΘ ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΔΕΡΦΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟΣΑ ΣΥΝΕΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΙΧΑΛΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής. Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
Στάθηκα μεσ'τα δυο γλυκά σου μάτια απορωντας, γιατί; Και πάγωσα, σε φώναξα, μα δεν ήσουν εκεί. Δεν με χωραει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή, όσα νιώθω για σένα δεν χωράνε 15 στίχοι σε ένα κομμάτι χαρτί.
σκευτηκα θα γυρισει δεν μπορει.. μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στη ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη..και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει.. και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινετε σκληρη..ποναει.. τωρα το βλεμα σου αλλου κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας και αλλος θα σαγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει....
..θέλω το ποτό μου σκέτο έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο να νιώσει το είναι μου γεμάτο μπουχτίσαμε στο κενό,όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό,όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο άσε με να αναπολλώ..
....σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει.Και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι αλλος θα σ'αγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει. Εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα,με συγχωρεις μου 'πεσαν πολλα και μπερδευτηκα σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου, ξερεις εγω ηθελα μονο να ειμαι ο ανθρωπος σου.... ''In my dreams,we are always together''
προτιμησες να φυγεΙς κι αφησες πισω νεκρους.. σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει.. ξερω τα παντα για σενα επειδη.. ακομα και οταν δεν στο εδειχνα οι σκεψεις μου ηταν εκει.. με σενα μαζι, εμαθα τι να πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη το μονο που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι? και παγωσα,σε φωναξα μα δεν εισουν εκει ανατριχίλα...!!!!!!
DOGO ξέχνα ο,τι ξες εγώ για πάρτι μου μόνο δεν χαραμίζομαι για κανέναν και κανένα πούστη λόγο μα μιλάς χωρίς να ξέρεις τι στον πούτσο εγώ νιώθω έκαψα κάθε συναίσθημα για τα βράδια που κρυώνω είναι βαρύ φορτίο ένα βαρύ ποτό στο κρύο βουρκώσαν τα μάτια φίλε είπες νωρίς αντίο ραντεβού στο ίδιο σημείο δεν έχω χρόνο για τους λίγους μεθάω με τους φίλους χτυπάω ποτήρι για τους λύκους εδώ κάτω θέλω το ποτό μου σκέτο έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο να νιώσει το είναι μου γεμάτο μπουχτίσαμε στο κενό όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο άσε με να αναπολώ σκυλί 908 δεν έχω κάτι να σου πω άστο για σήμερα πριν τα στείλω όλα στο διάολο μια ώρα αρχύτερα...
![LOOPATIC, LOBO, Δ.Π.Θ - ΑNAΣΕΣ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ [Cuts Dj Slander]](http://i.ytimg.com/vi/A75tvEuYEJw/mqdefault.jpg)
![LOOPATIC, LOBO, Δ.Π.Θ - ΑNAΣΕΣ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ [Cuts Dj Slander]](/img/tr.png)
Ψυχούλα και ψυχάρα. Καλό ταξίδι Μάκο. Η κληρονομιά σου θα ζει για πάντα
ΔΠΘ:
ξυπνησα μονος μου στο ιδιο παλι ρημαδι πρωινο..τι να πω, το να προσπαθω φαινεται περιττο,ειμαι λαθος δεν κολλαω πια να το παραδεχτω,δεν εχω εγωισμο δεν εχω τιποτα μ'ακους? Προτιμησες να φυγεις κι αφησες πισω νεκρους.Σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει,ξερω τα παντα για σενα επειδη ακομα και οταν δεν στο εδειχνα η σκεψη μου ηταν εκει,με σενα μαζι,εμαθα τι θα πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη το μονο πραγμα που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ(x2).
Σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι?και παγωσα,σε φωναξα μα δεν ησουν εκει..δεν με χωραει ο κοσμος,δεν με θελει η νυχτα αυτη οσα νιωθω για σενα δεν χωρανε 15 στιχοι σε ενα κομματι χαρτι καθως κυλαει ιδρωτας στο λαιμο σου ,θα μεινω εδω παντοτινα δικος σου(x3)
Σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει.Και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι αλλος θα σ'αγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει. Εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα,με συγχωρεις μου 'πεσαν πολλα και μπερδευτηκα σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου, ξερεις εγω ηθελα μονο να ειμαι ο ανθρωπος σου(x2)
για σενα.
Τα αλανια μου και εγω αγαπαμε
DOGO:
Ξεχνα ο,τι ξες εγω για παρτι μου μονο,δεν χαραμιζομαι για κανεναν και κανενα πουστη λογο,μα μιλας χωρις να ξερεις τι στο πουτσο εγω νιωθω,εκαψα καθε συναισθημα για τα βραδια που κρυωνω ειναι βαρυ φορτιο ενα βαρυ ποτο στο κρυο βουρκωσαν τα ματια φιλε ειπες νωρις αντιο ,ραντεβου στο ιδιο σημειο δεν εχω χρονο για τους λιγους, μεθαω με τους φιλους χτυπαω ποτηρι για τους λυκους.Εδω κάτω, θελω το ποτο μου σκετο, εβαλα στην καρδια μου το παγο να νιωσει το ειναι μου γεματο, μπουχτισαμε στο κενο, οσο κραταω στα χερια μου, ενα δικο μας μυστικο, οσο χαζευω τη θεα απ' τον ενατο. Ασε με να αναπολω, σκηνη 9-0-8 δεν εχω κατι να σου πω, αστο για σημερα πριν τα στειλω ολα στο διαολο μια ωρα αρχιτερα, μια ωρα αρχιτερα, αρχιτερα...
LOBO:
Ασε με μονο μου να κανω αυτο που ξερω, χαμογελο εξω μα μεσα μου ξερω υποφερω. Περιφερομαι στο δρομο , αδειο το δεξι μου χερι, το ποιος ειναι ο επομενος σταθμος κανεις δεν ξερει. Διαφερει η ζωη στην αλλη οψη απο το κερμα,αφετηρια σωστη μα πονεμενο ειναι το τερμα. Πετρα καρδια και ενα μυαλο και κρυο σωμα, ανοιξη εξω μεσα νιωθω τον χειμωνα. Ιδιο χρωμα εχουν οι λεξεις με τα αισθηματα μου σου χαρισα εμενα και εσυ κλεβεις την καρδια μου, δικα μου ολα τα λαθη ενα-ενα απ την αρχη, παιρνω το δρομο μου και οπου ειναι οδηγει.Στασου εκει, μην κανεις παραπερα βημα θ'αλλαζα δυο ζωές το ξερω ειναι κριμα, βιτρινα ολες οι πραξεις σου, βιτρινα και οι λεξεις και τωρα μονος πλάθω προκαθορισμένες σκέψεις.Σαν αντέξεις το λαθος ξαναπαρτο απ' την αρχη,ειμαι σιγουρος οτι ο δρομος θα τραβηξει παλι εκει, ειν' αυθορμητες οι πραξεις δεν τις σκεφτεται ο νους, η καρδια και το κεφαλι μας διαλεγει τους σταθμους. Και απ' αυτους κραταμε παντα τους χειροτερους, ειν' αγραφος νομος που ευνοοει τους δυνατοτερους αν καταλαβες μαγκια σου, σου χρεώνω ενα σωστο, μα για μένα ενα λαθος παντα θα ειναι ιδανικο. εε ναι, μεσα μου χαραζω τον χειμωνα,το αυριο αγνωστο μα εδω μενω ακομα, ε, εξω αλλαξαν οι εποχες μα μεσα κλειδωμενα στο κεφαλι μου τα χθες. Γιατι μεσα μου χαραζω τον χειμωνα,το αυριο αγνωστο μα εδω μενω ακομα, εξω αλλαξαν οι εποχες μα παραμενουν κλειδωμενα στο κεφαλι μου τα χθες.
Loopatic:
Ειν' το δακρυ, φαρμακι που στο ποτηρι σταζει, καθε γουλια τη ψυχη μου αγκαλιαζει, μ'ανεβαζει. Το βλεμμα μου χορευει και γιορταζει το πονο γλεντα τις ωρες παγωνει το χρονο, στροφες στο δρομο κατω απ τη βροχη μερακλωνω, σ'αναζητω μα οταν σε βρω δεν σε ζυγωνω, σ'αγγιζω και παγωνω, μετανιωνω οταν σ' αναμνησεις το νου μου καθηλώνω ήσουν ήλιος και τώρα αν σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο-βράχο να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής.Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής να 'σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια.Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
demie pap
dimitra pp ευχαριστουμε,ξερουμε να διαβαζουμε ελληνικα.
NAAI
σβηνω με τον παλμό που ασταμάτητα σκαλίζει στον καρπό σου*
ξυπνησα μονος μου στο ιδιο παλι ρημαδι πρωινο..
τι να πω, το να προσπαθω φαινεται περιττο..
ειμαι λαθος δεν κολλαω πια να το παραδεχτω..
δεν εχω εγωισμο δεν εχω τιποτα μ'ακους..?
προτιμησες να φυγεΙς κι αφησες πισω νεκρους..
σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει..
ξερω τα παντα για σενα επειδη..
ακομα και οταν δεν στο εδειχνα οι σκεψεις μου ηταν εκει..
με σενα μαζι,
εμαθα τι να πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη
το μονο που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ
σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι?
και παγωσα,σε φωναξα μα δεν εισουν εκει..
δεν με χωραει ο κοσμος,δεν με θελει η νυχτα αυτη
οσα νιωθω για σενα δεν χωρανε 15 στιχοι σε ενα κομματι χαρτι
καθως κυλαει ιδρωτας στο λαιμο σου θα μεινω εδω παντοτινα δικος σου
σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει
παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι
βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει
και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη
ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει
του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι'αλλος θα σ'αγαπαει
ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει..
εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα,
με συνχωρεις μου πεσαν πολλα και μπερδευτηκα
σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου
ΞΕΡΕΙΣ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ
+Rospi Nicetrip Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου λέει παλίκαρε.Ωραιος!
Κατα τα αλλα ο Μιχάλης δείχνει με τα τελευταια του κομμάτια ότι εχει γαληνέψει η ψυχή του...
+Rospi Nicetrip Anatrixila
+Rospi Nicetrip ΞΕΡΕΙΣ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ
Rospi Nicetrip σευχαρηστω επιτελους τραγουδώ
Ευχαριστούμε για όλα Μιχαλαρα, καλή ξεκούραση μάγκα μου 🖤🕊
Όποιος νιώθει πραγματικά έχει βουρκωσει με το κομμάτι σεβασμός
Έχεις δίκιο
ase agorina mou kathe fora epi 3 xronia to akouo kai pragmatika bourkono
000000000000ppl
Swtos pasakomu ..............
Και ναι, δεν ντρέπομαι να πω πως έχω κλάψει με το κουπλέ του Μιχάλη...
Αγάπη στο Νότο
Μάνος Καρτέρης Δεν εισαι ο μονος αδερφε!
Και άλλος ένας δαιμονισμενος μαζί σου αδερφε.....😉😉γαλήνη στην άλλη ζωή αν αναπαυτουμε και δεν κολαστουμε και σε εκείνη!Ειρήνη και γαλήνη σε όλα τα αδέρφια που χάθηκαν νωρίς! 👊
Ειναι απιστευτο το πως μπορει ενα τετοιο τραγουδι να σε κανει να νιωθεις τοση συντροφια και συμπαρασταση μες την μοναξια σου η και στις δυσκολες στιγμες και αρνητικες σκεψεις που εχεις ... ευχαριστω ρε παιδια!
Άφησε τη καρδιά του επάνω στο χαρτί και έφυγε... Αλλού...
Καλο ταξιδι ρε Μιχαλαρα, μακαρι εκει που θα βρεθεις ο κοσμος να ειναι καλυτερος απο αυτον του σημερα. Ησουν απο τους λιγους που ηξεραν να μιλανε ξεκαθαρα για την θλιψη και για τα πραγματα που γινοντουσαν τριγυρω. Σαν ακροατης εχω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω για την συμπαρασταση στους στοιχους σου και ελπιζω οσοι αλλοι σε ακουγανε και θελουν να ασχοληθουν με το ραπ να γραψουν ισαξια με εσενα.
Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει καλό ταξίδι και καλή αντάμωση αλάνι μου τουλάχιστον έχουμε την μουσική παρακαταθήκη που μας άφησες να μας συντροφεύει για έως τότε ελπίζω να βρήκες γαλήνη και ξεκούραση εκεί που είσαι Μιχάλη ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα.......
Νιώθω συγκίνηση κάθε φορά που το ακούω, 2020 και ακόμα εδώ
LOOPA
Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει
κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει
το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο
γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο
στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω
σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω
σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω
όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω
ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω
με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο
πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο
να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις
ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς
σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς
θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς
σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής.
Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις
έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς
τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής
να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις
χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής
σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς
και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα
γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου
και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια
Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
+BlackWolf07 και σ'άφησα
+BlackWolf07 file.. (to pneuma mou xoreuei kai giortazei ton pono)
+no body θενξ μπόι
.ε.ξ.
Μακο οι θρυλοι θελουν δεν θελουν ζουν για παντα μεσα απο τις ψυχες αυτων που αγγιξαν και συντροφευσαν σε ομορφες αλλα και δυσκολες στιγμες. Οσο ζουμε θα σε ακουμε. Σε ευχαριστουμε για ολα.
"...Ξύπνησα μόνος μου στο ίδιο πάλι ρημάδι πρωϊνό
Τι να πώ; Το να προσπαθώ φαίνεται περιττό
Είμαι λάθος, δεν κολλάω πια να το παραδεχτώ
Δεν έχω εγωισμό, δεν έχω τίποτα μ' ακούς;
Προτίμησες να φύγεις κι άφησες πίσω νεκρούς
Σιωπή...Ξέρω τι έκανες και τι θα πεί, ξέρω τα πάντα για 'σένα επειδή
Ακόμα και όταν δεν στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί
Με 'σένα μαζί, έμαθα τι θα πεί να χάνεσαι, στα κύματα να πνίγεσαι γι' αυτή
Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ
Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ
Στάθηκα μεσ' στα δυό γλυκά σου μάτια απορώντας γιατι;
Και πάγωσα...Σε φώναξα μα δεν ήσουν εκεί
Δεν με χωράει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή
Όσα νοιώθω για 'σενα δεν χωράνε, 15 στίχοι σ' ένα κομμάτι χαρτί
Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου, θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου
Θα 'μείνω εδώ, παντοτινά δικός σου...Θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου
Σκέφτηκα θα γυρίσει δεν μπορεί, μα δεν ήταν γραφτό να μας συμβεί
Παλεύω στη ζωή που λές απο μικρό παιδί
Βρήκα αγάπη, και μάλλον δεν της έδωσα την αξία που της αναλογεί
Κι η αγάπη καμιά φορά ξέρεις...γίνεται σκληρή
Πονάει...Τώρα το βλέμμα σου άλλον κοιτάει...
Του έρωτα η κατάρα, άλλον θα αγαπάς κι άλλος θα σ' αγαπάει
Ψάχνω να βρώ γοβάκι να σου πάει..Είσαι νεράϊδα, και εγω μαγεύτηκα
Με συγχωρείς, μου 'πεσαν πολλά και μπερδεύτηκα
Σβήνω με τον παλμό που ασταμάτητα σκαλίζει τον καρπό σου
Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου...
Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου..."
+Ints Official ΑΓΑΠΗ ΡΕ
Μιχάλη σε ευχαριστούμε για όλα.. Καλό ταξίδι παλικάρι μου, το μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μας την κορυφή είσαι εσύ..!!
Το μόνο που άξιζε της καρδιάς μου την κορυφή ήσουν εσύ..
εκαψα καθε συναισθημα για τα βραδια που κρυωνω
Καλό ταξίδι γίγαντα Μάκο. Ήσουν η καλύτερη μου παρέα στο σχολείο, μετέπειτα στις σπουδές μου....η καλύτερη παρέα. Στεναχωρέθηκα ρε φίλε αλήθεια γιατί ήταν πολύ νέος και είναι κρίμα να φεύγουν νέοι άνθρωποι, ξέχωρα αν τον άκουγες ή όχι.
Τα περίεργα βραδιά χρειάζονται δπθ καλό ταξίδι φίλε
Απο τα πιο σκληρά και ομορφότερα κομμάτια..
Σκέφτηκα θα γυρίσει δεν μπορεί...μα δεν ήταν γραφτό να συμβεί
..κι η αγάπη καμιά φορά ξέρεις γίνεται σκληρή, πονάει,
τώρα το βλέμμα σου άλλον κοιτάει,
του έρωτα η κατάρα, άλλον θ' αγαπάς κι άλλος θα σ' αγαπάει...
Μιχάλη μου ξέρω οτι αν διάβαζες αυτο το μήνυμα θα ησουν πολυ χαρούμενος.."Τι εννοείς" ..
Ευχαριστώ για οτι με κάνεις να νιώθω ακόμη άλλωστε τα παμε.."Που παμε εν τελη;" εδω ΗΣΟΥΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΘΑ ΕΙΣΑΙ..
Μια καρδιά σε ολες τις καρδιές σαν την δικη σου λεβεντιά μου! ❤
ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ LYRICS ΕΔΩ:
Ξύπνησα μόνος μου στο ίδιο πάλι ρημάδι πρωϊνό
Τι να πώ; Το να προσπαθώ φαίνεται περιττό
Είμαι λάθος, δεν κολλάω πια να το παραδεχτώ
Δεν έχω εγωισμό, δεν έχω τίποτα μ' ακούς;
Προτίμησες να φύγεις κι άφησες πίσω νεκρούς
Σιωπή...Ξέρω τι έκανες και τι θα πεί, ξέρω τα πάντα για 'σένα επειδή
Ακόμα και όταν δεν στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί
Με 'σένα μαζί, έμαθα τι θα πεί να χάνεσαι, στα κύματα να πνίγεσαι γι' αυτή
Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ
Tο μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ
Στάθηκα μεσ' στα δυό γλυκά σου μάτια απορώντας γιατι;
Και πάγωσα...Σε φώναξα μα δεν ήσουν εκεί
Δεν με χωράει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή
Όσα νοιώθω για 'σενα δεν χωράνε, 15 στίχοι σ' ένα κομμάτι χαρτί
Καθώς κυλάει ιδρώτας στο λαιμό σου, θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου
Θα 'μείνω εδώ, παντοτινά δικός σου...Θα μείνω εδώ παντοτινά δικός σου
Σκέφτηκα θα γυρίσει δεν μπορεί, μα δεν ήταν γραφτό να μας συμβεί
Παλεύω στη ζωή που λές απο μικρό παιδί
Βρήκα αγάπη, και μάλλον δεν της έδωσα την αξία που της αναλογεί
Κι η αγάπη καμιά φορά ξέρεις...γίνεται σκληρή
Πονάει...Τώρα το βλέμμα σου άλλον κοιτάει...
Του έρωτα η κατάρα, άλλον θα αγαπάς κι άλλος θα σ' αγαπάει
Ψάχνω να βρώ γοβάκι να σου πάει..Είσαι νεράϊδα, και εγω μαγεύτηκα
Με συγχωρείς, μου 'πεσαν πολλά και μπερδεύτηκα
Σβήνω με τον παλμό που ασταμάτητα σκαλίζει τον καρπό σου
Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου...
Ξέρεις εγώ ήθελα να 'μαι μόνο ο άνθρωπός σου..."
dogo
ξέχνα ο,τι ξες εγώ για πάρτι μου μόνο
δεν χαραμίζομαι για κανέναν και κανένα πούστη λόγο
μα μιλάς χωρίς να ξέρεις τι στον πούτσο εγώ νιώθω
έκαψα κάθε συναίσθημα για τα βράδια που κρυώνω
είναι βαρύ φορτίο
ένα βαρύ ποτό στο κρύο
βουρκώσαν τα μάτια φίλε
είπες νωρίς αντίο
ραντεβού στο ίδιο σημείο
δεν έχω χρόνο για τους λίγους
μεθάω με τους φίλους
χτυπάω ποτήρι για τους λύκους
εδώ κάτω θέλω το ποτό μου σκέτο
έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο
να νιώσει το είναι μου γεμάτο
μπουχτίσαμε στο κενό
όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό
όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο
άσε με να αναπολώ σκυλί 908
δεν έχω κάτι να σου πω
άστο για σήμερα
πριν τα στείλω όλα στο διάολο
μια ώρα αρχύτερα...
lobo
άσε μόνο μου να κάνω αυτό που ξέρω χαμογελώ έξω μα μέσα μου ξέρω υποφέρω περιφέρομαι στο δρόμο
άδειο το δεξί μου χέρι το ποιος είναι ο επομένως
σταθμός κάνεις δεν ξέρει διαφέρει η ζωή στην άλλη όψει από το τέρμα αφετηρία σωστή
μα είναι το τέρμα πέτρα καρδιά χύμα μυαλό και κριό στόμα άνοιξη έξω μέσα νιώθω τν χειμώνα
ίδιο χρώμα έχουν η λέξεις με τα αισθήματά μου σου χάρισα έμενα και Έση κλέβεις την καρδιά μου
δικά μου όλα τα λάθη ένα ένα από την αρχή παίρνω τον δρόμο μου και όπου είναι με οδηγεί
εκεί (μα εκεί) μην κάνεις παραπέρα βήμα χάλασα δυο ζωές το ξέρω είναι κρίμα βιτρίνα όλες η πράξεις σου
βιτρίνα και η λέξεις και τώρα μονός πλάθω προκαθορισμένες σκέψεις αν αντέξεις το λάθος ξανά παρτο από την αρχή
είμαι σίγουρος ο δρόμος θα τραβήξει πάλι εκεί είναι αυθόρμητες η πράξεις δεν τις σκέφτεται ο νους η καρδιά και το κεφάλι μας διαλέγει τους
σταθμούς και από αυτούς κρατάμε πάντα τους χειρότερους είναι νομός που ευνοεί τους δυνατότερους μαγκιά σου χρεώνω ένα σωστό μα για έμενα ένα λάθος θα είναι πάντα ιδανικό \
μέσα μου χαράζω τον χειμώνα το άδειο αγωνστο
μα ...ακόμα έξω άλλαξαν η εποχές μα κλειδωμένα στο κεφάλι μου τα χτες
Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει
κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει
το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο
γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο
στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω
σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω
σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω
όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω
ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω
με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο
πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο
να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις
ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς
σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς
θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς
σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής.
Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις
έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς
τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής
να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις
χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής
σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς
και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα
γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου
και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια
Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..?
Α ρε Μιχαλαρα!!! 🕊 πολλά βραδια μου καναν συντροφιά τα κομμάτια σου! 🕊 καλό παράδεισο!!! 🕊🙏🏽
TA ΑΛΑΝΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΓΑΠΆΜΕ....ΠΊΝΟΥΜΕ ΧΈΡΙ-ΧΈΡΙ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΜΕ .... (Y) ;) μιχαλαρα εισαι απίστευτος αδερφε ..μαγεύεις !!!
"Ακόμα και όταν δε στο έδειχνα η σκέψη μου ήταν εκεί"
Αφήστε τους εγωισμούς και δείξτε πόσο αγαπάτε. Τι είναι ο εγωισμός μπροστά στον άνθρωπό σου;
Ίσως κάποια στιγμή να είναι αργά..
ακουστικα τερμα στα αυτια, κλειστα ματια, αναπολωντας καλες και κακιες στιγμες με τον ανθρωπο που αγαπησες και den eiste mazi..ολα αυτα να ενωνει αρμονικα και να σου δινει μια περιεργη δυναμη και ενα χαμογελο αυτο το κομματι. Ευχαριστουμε για ολα Μιχαλη!
μπραβο ρε μαγκες απλα ΣΕΒΑΣΜΟΣ τιποτα αλλο..και ενα μεγαλο ευχαριστω που μας δινετε αυτη την μουσικη!!
RIP Μάκο ευχαριστούμε για όλα 🕊️❤️😢
Το μόνο πράγμα που αξίζει της καρδιάς μου την κορυφή είσαι εσύ..καλοταξιδο μάγκες μου
..έκαψα κάθε συναίσθημα για τα βράδια που κρυώνω, είναι βαρύ φορτίο, ένα βαρύ ποτό στο κρύο...
Ήσουν ήλιος, και τώρα αν σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω...
Την ημέρα αυτή που έφυγες ρε Μιχάλη.. άκουγα απτό βράδυ ως τι πρωί με σκατα ψυχολογία και το πρωί έμαθα αυτό το δυσάρεστο νέο.. RIP πάντα μαζί μας. Θα τα πούμε κάποτε
Μπραβο τσακάλια! Από τα πιο όμορφα κουπλέ του Δ.Π.Θ.
Μιχαλη εισαι ποιητης μ'εχεις συντροφευσει πολλες φορες με τους στιχους σου και ενιωσα οτι με ενιωσες μεσα απο τη μουσικη σου.πολυ σπανιο πραγμα.Σε θελουμε γερο,δυνατο γιατι σε χρειαζομαστε σαυτο τον σαπιο κοσμο,μας τον ομορφαινεις. ΣΕΒΑΣ
Καλό ταξίδι ρε μάγκα
.. Θα σε θυμόμαστε πάντα μέσα από τα τραγούδια σου...
Κατευθείαν μόλις το έμαθα ,μπήκα σε αυτό το κομματι χωρίς δευτερη σκέψη. Δεν μπορώ να το πιστέψω……
καλο ταξιδι μακο η μουσικη σου θα μας κραταει για παντα συντροφια....
οταν βάζει ο μπαμπάς σου τη μουσική του και μπαίνει αυτό το ιντρο και παθαίνεις τσοτσο αλλά καταλαβαίνεις ότι είναι Πάριος
απο ποιο τραγουδι του Παριου ειναι ?
+Tasos Varvatsoulis λέγεται "δεν θα χωρίσουμε " αλλά το είδα στο CD δεν το βρίσκω στο γιουτιουμπ και έχουν ξαναπάρει ιντρο του Πάριου στο Ενα ψέμα με τον αυλο [σε χρειάζομαι ]
οk , thanks!
παλευω στην ζωη απο μικρο παιδι...βρηκα αγαπη και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογή......ΔΠΘ ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΔΕΡΦΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟΣΑ ΣΥΝΕΣΘΗΜΑΤΑ
ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΙΧΑΛΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!
Ειν' το δάκρυ φαρμάκι στο ποτήρι στάζει
κάθε γουλιά την ψυχή μου αγκαλιάζει, μ'ανεβάζει
το βλέμμα μου χορεύει και γιορτάζει τον πόνο
γλεντά τις ώρες παγώνει το χρόνο
στροφές στο δρόμο, κάτω από τη βροχή μερακλώνω
σ'αναζητώ μα όταν σε βρω δεν σε ζυγώνω
σε αγγίζω και παγώνω, μετανιώνω
όταν σε αναμνήσεις το νου μου καθηλώνω
ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάξω συννεφιάζω και βουρκώνω
με πιάνω ν'ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω, χωρίς λόγο
πέφτω μετά σκαρφαλώνω βράχο βράχο
να δω το φως της αυγής, τις νύχτες που περίμενα να'ρθεις
ερχόσουν περπατώντας στις μύτες μην ακουστείς
σε μέρα ξάγρυπνος μα ο ύπνος μου βαθύς και εσύ παραληρείς
θα με θυμηθείς πριν κοιμηθείς θα μπαίνω στο σπίτι βαρύς
σαν να με καταπίνει η γη, στο τέλος παρατηρητής.
Είδα το δαίμονα στα μάτια σου δεν σ'άφηνε να δεις
έγινα εξορκιστής, είδες το χάος και επέλεξες ν'αφεθείς
τώρα έφυγα δεν φέρνω τη φλόγα της ενοχής
να σαι καλά στην άλλη γωνιά του κόσμου, να ζεις
χωρίς να σκέφτεσαι το πρόσωπο μου, πως εγώ αφελής
σ'έβλεπα έξω από το παράθυρο να παρακολουθείς
και σ'άφησα στο πέλαγος να χαθείς, μια για πάντα
γιατί υπήρξαν βράδια που πίστεψα στα λόγια σου
και κάθε λέξη μ'έσπρωχνε πιο βαθιά στα σκοτάδια
Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις, Εσύ ξέρεις..
Μπραβο ρε παιδια κομματαρα!
ΔΠΘ αγορινα μου το εχεις παει σε αλλο επιπεδο!
Το συγκεκριμένο κομμάτι και το κλάμα πάνε μαζί
RIP ΔΠΘ LEGEND 🕊️🕊️🙌❤️
Πολλές αναμνήσεις το κομματάκι αυτό...Μην σταματήσετε να γράφετε ποτέ αλανια
Σ΄ευχαριστούμε πολύ Μιχάλη!..
Στάθηκα μεσ'τα δυο γλυκά σου μάτια απορωντας, γιατί;
Και πάγωσα, σε φώναξα, μα δεν ήσουν εκεί.
Δεν με χωραει ο κόσμος, δεν με θέλει η νύχτα αυτή, όσα νιώθω για σένα δεν χωράνε 15 στίχοι σε ένα κομμάτι χαρτί.
vrika agapi kai malon den ths edwsa thn aksia pou ths analogei!! 10.
αγαπώ πολύ αυτό το κομμάτι πραγματικά Πόλα λικέ
εχω δακρισει με αυτο το κουπλε και ειναι λιγα τα κομματια που μου το εχουν κανει αυτο.καλη ξεκουραση αδερφε
σκευτηκα θα γυρισει δεν μπορει..
μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει
παλευω στη ζωη που λες απο μικρο παιδι
βρηκα αγαπη..και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει..
και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινετε σκληρη..ποναει.. τωρα το βλεμα σου αλλου κοιταει
του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας και αλλος θα σαγαπαει
ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει....
poli nohma!
auto to tragoudi mou exei dwsei pola sonesthimata ♥
μπραβο ρε μαγκες αντιπροσωπευεται πολλες ψυχες με το κομματι σας ειναι λογια ψυχης...
πώς περνάν' τα χρόνια...
ΔΠΘ ποιητης απλα...
Kalo taksidi... se euxaristoume
Τι κομματαρα είναι αυτή, μάγκες το hip hop είναι για τους που ξέρουν βιβες
Ποση ανατριχιλαα...???
..θέλω το ποτό μου σκέτο έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο να νιώσει το είναι μου γεμάτο μπουχτίσαμε στο κενό,όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό,όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο άσε με να αναπολλώ..
μπραβο και για το beataki.. (kim ki duk)
ξερω τα παντα για σενα επειδη..
ακομα και οταν δεν στο εδειχνα οι σκεψεις μου ηταν εκει..
με σενα μαζι.
Του ερωτα καταρα.. Αλλον θα αγαπας, και αλλος θα σε αγαπαει..
Ακόμα εδώ...2022 Μιχάλη φτάστο στο Θεό σ αξίζει καμάρι μ🤟🏴☠️💯
Μιχάλη μας έστειλες πάλι αλλού. Αλλάζουν όλα είναι αλήθεια.
καθε φορα που καθομαι να γραψω ακουω πρωτα το κουπλε του δπθ, μιλαει στη ψυχη
μαγικο και υπεροχο...
Αφιερωμένο εξαιρετικά...Άκουσε το..!!!
ταλανια μου και εγω αγαπαμε πινουμε χερι χερι και ξεχναμε
....σκεφτηκα θα γυρισει δεν μπορει,μα δεν ηταν γραφτο να μας συμβει παλευω στην ζωη που λες απο μικρο παιδι βρηκα αγαπη,και μαλλον δεν της εδωσα την αξια που της αναλογει.Και η αγαπη καμια φορα ξερεις γινεται σκληρη ποναει,τωρα το βλεμμα σου αλλον κοιταει του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας κι αλλος θα σ'αγαπαει ψαχνω να βρω γοβακι να σου παει. Εισαι νεραιδα και εγω μαγευτηκα,με συγχωρεις μου 'πεσαν πολλα και μπερδευτηκα σβηνω με τον παλμο που ασταματητα σκαλιζει τον καρπο σου, ξερεις εγω ηθελα μονο να ειμαι ο ανθρωπος σου....
''In my dreams,we are always together''
ο ΔΠΘ αλλού ο τύπος. Μπράβο.
Ετσι!
ήσουν ήλιος και τώρα σε κοιτάω συννεφιάζω και βουρκώνω με πιάνω να ανασαίνω μόνο για να επιβιώνω χωρίς λόγο πέφτω μετά σκαρφαλώνω
προτιμησες να φυγεΙς κι αφησες πισω νεκρους..
σιωπη,ξερω τι εκανες και τι θα πει..
ξερω τα παντα για σενα επειδη..
ακομα και οταν δεν στο εδειχνα οι σκεψεις μου ηταν εκει..
με σενα μαζι,
εμαθα τι να πει να χανεσαι στα κυμματα να πνιγεσαι γι'αυτη
το μονο που αξιζει της καρδιας μου την κορυφη εισαι εσυ
σταθηκα μες τα δυο γλυκα σου ματια απορωντας γιατι?
και παγωσα,σε φωναξα μα δεν εισουν εκει
ανατριχίλα...!!!!!!
ξερω τα παντα για σενα επειδη ακομα και οταν δεν στο εδειχνα η σκεψη μου ηταν εκεi
ΔΠΘ !!! Καλό ταξίδι αδερφέ μου να είσαι καλά εκεί που είσαι
Ξέρεις εγώ ήθελα μόνο να είμαι ο άνθρωπος σου
Αγάπη μου ❤ εσύ είσαι ο άνθρωπος μου τελικά
sample?
δώστε κι άλλες κομματάρες
ειναι αυθορμιτες οι πραξεις δεν τισ σκευτεται ο νους ;) 2021
Καλό ταξίδι Μιχάλη.
τι να πεις για αυτο το αριστουργημα; ευχαριστω ! αγαπη μονο
στίχοι?
YESSSS
σκέφτηκα θα γυρίσει , δε μπορεί ...
Πως γίνεται κάθε φορά που το ακούς να σου ρχεται να βουρκώσεις ;;; Το beat φταίει; Οι στίχοι ;; Δεν ξέρω πραγματικά..
RIP ..Μιχαλακη τα τραγουδια σου αγγιζαν..φιλε...
DOGO
ξέχνα ο,τι ξες εγώ για πάρτι μου μόνο
δεν χαραμίζομαι για κανέναν και κανένα πούστη λόγο
μα μιλάς χωρίς να ξέρεις τι στον πούτσο εγώ νιώθω
έκαψα κάθε συναίσθημα για τα βράδια που κρυώνω
είναι βαρύ φορτίο
ένα βαρύ ποτό στο κρύο
βουρκώσαν τα μάτια φίλε
είπες νωρίς αντίο
ραντεβού στο ίδιο σημείο
δεν έχω χρόνο για τους λίγους
μεθάω με τους φίλους
χτυπάω ποτήρι για τους λύκους
εδώ κάτω θέλω το ποτό μου σκέτο
έβαλα στη καρδιά μου τον πάγο
να νιώσει το είναι μου γεμάτο
μπουχτίσαμε στο κενό
όσο κρατάω στα χέρια μου ένα δικό μας μυστικό
όσο χαζεύω τη θέα απ' τον 9ο
άσε με να αναπολώ σκυλί 908
δεν έχω κάτι να σου πω
άστο για σήμερα
πριν τα στείλω όλα στο διάολο
μια ώρα αρχύτερα...
Μάκο θα είσαι για πάντα στα ακουστικά και στην καρδιά μας. το ευχαριστω ειναι λιγο .
Του ερωτα η καταρα αλλον θα αγαπας και αλλος θα σε αγαπαει...
Μάγκες ξύπνησα πάλι μόνος στο ίδιο ρημάδι πρωινό
Πάμε αλάνια είναι εννιά το πρωί και πίνω μπύρα μετά από κρασιά
Ζωή σαγαπουσε πολύ ο Μιχάλης.......
Ξερεις αδερφε την ιστορια; γτ σγρ γραφει για καποια που αγαπησε πολυ
@@makhs1378 ήταν ο πιο μεγάλος αλήτης με την πιο αγνή καρδιά ο Μιχαλάρας...
ακομα και οταν δε στο εδειχνα η σκεψη μου ηταν εκει με σενα μαζι
2020 και ακομα εδω
τι να πουμε εμεις για αυτη τη τεχνη ρε.
Oooo gia senaa
2010 και σημερα
ααινταα ρεεεεε !!
Καλό ταξίδι Μιχάλη μας…
σαν να ακους την ζωη σου σε 5 και κατι λεπτα!!