Boska siła spokoju w szalejącym świecie, który goni za posiadaniem, zdobywaniem, chceniem więcej i więcej. Słowo, które skleja wiele rozerwanych dusz. Mamy szczęście być tu i teraz. Dobrze, że jesteście...wspaniali.
Jestem przykuty do wózka, zanik mięśni, wychodzę z domu może 7-8 razy w roku, tak od 28 lat. Brakuje mi wolności. I miłości kobiety. Co czasem spycha mnie w grzech, który już jest starym lisem. Samotność jem na śniadanie. Tylko Bóg i rodzina trzymają mnie w kupie. Dzięki Bogu jest Bóg! ;)
Gdyby nie było chorych,to nie byłoby zdrowych w niebie.Dobrze że jesteś,samą obecnością wyzwalasz w innych pokłady miłości,dziękuję Ci że chcesz dźwigać swój codzienny krzyż,dajesz nam''zdrowym''piękne świadectwo jak można zasłużyć na niebo.Może to ckliwe co piszę,ale mam syna z porażeniem mózgowym i każdy dzień zbliża nas do Boga,w trudzie i cierpieniu z miłością.Dobrze że nie jesteśmy sami:-)
Ojcze, jak zawsze w sedno, to właśnie moja ostatnia refleksja, że ostatecznie jestem tylko Ja i On. Więc temat w punkt, naprawdę. W końcu przypadek to tylko świeckie imię Ducha Świętego. Szczęść Boże! :) I oby księdzu była dana ta cisza i pustelnia :)
lubię noce...mimo wszystko...wtedy czuję jak Bóg tuli...i rozmawia ze mną. ..to cudowne móc się tak czuć. .i przekonuję się, że to jest najcenniejsze, że każdy powinien zmierzać sercem właśnie w tym kierunku...dobrego dnia pa
Doskonale Ojca rozumiem.. Fajnie być wtedy z dala od ludzi i jakoś przeżyć tą samotność by dalej żyć.. Podziwiam za warunki że Ojciec tyle wytrzymał.. Kocham i pozdrawiam ❤️
UUUUUUUUWIELBIAM TE SPOTKANIA :) I dziękuje za samotność bo tam spotykam Pana JEZUSA i modlę sie jak będzie bardziej weseLej (tak po ludzku) abym mogła tak zbliżać sie do Pana Jezusa jak teraz!!!!!!!!
Wielkie Bóg zapłać ♥. Czy ojciec wie ile osób codziennie rano lub wieczorem o ojcu mysli? Tak, można zobaczyć na ilość wyświetleń. Ale zdać sobie sprawę ile miłości płynie do ojca za to co Bóg przez ojca dla nas robi. To jest niesamowity ocean miłości! Cudowny ocean miłości. Wirlkie Bóg zapłać jeszcze raz ♥ ♥ ♥
Jakbym mogła, to dałabym z 500 (!!!) łapek za ten odcinek. Dzięki tobie, ojcze Adasiu, teraz nie będę już myślała, że coś ze mną niezbyt. Też mam męża, dzieci, dużo rodzeństwa i przyjaciół z dobrymi relacjami, ale jeden kącik serca niezwykle samotny, aż do rozpaczliwego płaczu. Uświadomiłeś mnie, że faktycznie, tam najczęściej spotykam Boga. Trochę bałam się tego. Nie wiedziałam, co się dzieje. Bóg ci zapłać za uspokojenie mojej duszy.
Ojcze dziękuje za te vlogi i słowa pomagają one przetrwać trudne chwile . Uświadamiają i pokazują mi drogę ,że wszystko dzieję z jakiegoś powodu. Tak jak Ojciec mówił z tym gdybaniem : ,,Co by było gdybym wtedy ..."itd racja nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem to wszystko dzieję się z jakiegoś powodu. Bardzo Ojcu dziękuje i czekam na kolejne filmy.
Ojcze.. Dziękuję, że Bóg mówi do mnie przez Ciebie. Ciesze się, że przychodzi się tutaj nie żeby posłuchać Szustaka i jego mądrości, ale żeby posłuchać co Bóg chciałby ludziom powiedzieć. Serio... Nie wiem jak to działa, ale myślę, że to wiele od ojca wymaga. Dziękuję.
Ojciec znowu trafił w punkt. Pewne wydarzenia sprawiły,że czułam się bardzo samotna. Na szczęście dzięki Languście uświadomiłam sobie,że zawsze jest przy mnie Bóg. To poczucie Jego obecności bardzo pomaga.
Najcieplej powiedziane " Z Bogiem" jakie słyszałam. Aż przewinęłam żeby usłyszeć jeszcze raz. Takie odcinki właśnie lubię, przepełnione takim spokojem i ciszą. Pozdrawiam Ojcze 😊
Witajcie kochani obserwuję Langustę już od roku ale jakoś nie odważyłem się napisać wcześniej. Muszę jednak potwierdzić to co Ojciec Adam mówi. Ja ten pokój samotności przerabiałem 3 lata. Trzy cholernie trudne i bolesne lata. Ale po tych trzech latach spotkałem prawdziwego siebie i prawdziwego Jego. I wiecie co? Teraz nie zamierzam wyłazić z tego pokoju. Co nie znaczy, że dalej żyję sam. Bo Bóg zadziałał i w tym temacie. :) Pewnie Ojciec nie zobaczy tego komentarza wśród pięciu tysięcy innych pod tym odcinkiem, ale i tak to napiszę. To dzięki Ojcu i Twoju "gadaniu" odnalazłem Pana. Dziękuję za te wszystkie konferencje nagrywane spontanicznie i za te zaplanowane cykle Langustowe. Otworzyły mi one nowy obraz Boga i tego czego On ode mnie oczekuje. Relacja która teraz powstała i łączy mnie i Jezusa jest niesamowita i nie oddam jej za nic w świecie. Jak Bóg da, to pewnie się spotkamy i ręczę, że braknie nocy aby o wszystkim opowiedzieć. :) Tyle nie zanudzam Was dłużej. Jesteście wspaniali (czytam komentarze już dość długo) i cieszę się, że mogę dosiąść się do wspólnej kanapy :) Dobrej Nocy!
Dziękuję :) Ojj jak ja bym chciała Ojca spotkać tak poprostu przypadkowo i z Ojcem porozmawiać,ale nie wiem kiedy to się stanie i czy wogóle stanie... Bezpiecznej podróży ! Dziękuje wszystkim,że tutaj są :)
Wyłazi wszystko jak robale...boimy się...przez chwilę...i potem to światło, światło samotności, mimo bycia razem...bolesne przejawy samotności... od ciebie zależy, czy to będzie zabijać czy będzie doświadczeniem budującym? Niezwykłym i doprawdy uleczalnym! Bolesna , samotna przestrzeń - nasza pustelnia, nasze odkrywanie jestestwa...kim doprawdy jesteśmy...kim On jest? Postanowiłam jedynie słuchać przez najbliższy czas... Nie komentować...Czas, ile go mam?! Szansa. Sala, jestem ja i ...........Bóg!
właśnie taka samotność doświadczam samotność która buduje i sprawia że widzę i czuję więcej i jestem wstanie więcej dawać siebie innym i mam więcej czasu dla Boga. Ojcze każdy odcinek trafia w sedno a ten szczelil w samą dziesiątkę 😊 dziękuję odwdzięczę się modlitwą
Ta przestrzeń nie jest przerażająca, jest wspaniała dla tych, którzy potrafią w niej przebywać i wsłuchiwać się w swój wewnętrzny głos. Jak dobrze, że ktoś to rozumie. Kocham
A ja mam tak, że pomimo rodziny, zgiełku i gwaru jakie niesie ze sobą codzienność to czasem brak mi tej samotności by tak jak mówisz O. Adamie pobyć z Bogiem i ze sobą. Staram się wygospodarować choć chwilkę i gdy mi się to udaje to czuję się lepiej- odnajduję POKÓJ. Dzięki Adaś za mega dobre słowo. Pozdrawiam i z Bogiem.
Już mnie nie boli samotność wśród ludzi, najbardziej boli gdy nie czuje obecności Pana, na szczęście na chwilkę bo właśnie wtedy wbrew podszeptom złego " widzisz zostawił cie... daj sobie spokój " modlę się jeszcze mocniej i nawet zaczynam doświadczać iż zostawia mnie po to bym się spotkała ze sobą prawdziwą. Ojcze Adamie kocham Ojca i dziękuję za wszystko
Daj Boże żeby każdy mógł zaczerpnąć tyle radości, i piękna z tym "chodzeniem z Bogiem" byciem z nim sam na sam w chwili gdy myślimy, że jesteśmy fizycznie samotni i wreszcie mamy czas już tylko dla Niego...Bóg zapłać.
Drogi Ojcze, zeby nie gryźć ludzi i usłyszeć Pana jadę co roku na tygodniowe rekolekcje w milczeniu, jestem tzw. bizneswoman, i słyszę często po powrocie słowa....współczucia. LUDZIE, to nie trudne, to błogosławieństwo! Czekam na to cały rok, to jak wakacje z ukochanym. Po powrocie duża cześć życia wydaje sie niedorzeczna i mozna ja pożegnać w wolności. Polecam.
Dziękuję Ci, Ojcze Adasiu. Ty to zawsze z tymi vlogami potrafić trafić... właśnie tego potrzebowałam. Może czas sobie uzmysłowić, że ta samotność może człowieka budować i jeszcze bardziej przybliżyć do Pana Boga, wyciągnąć z nas dobro, sprawić, że zapragniemy mocniej kochać i nie chować tej miłości, nie pozwalać, by strach nas paralizowal...
Dobry wieczór. Odkrycie samotności/ego przeze mnie w małzeństwie, miało miejsce w nocy. Zrobiło mi się bardzo przykro i...w tym momencie wpadło do sypialni światło księżyca, albo ja je zobaczyłam na plecach męża. Przyjrzałem się im i uznałam, że jego samotność jest większa od mojej! Więcej czasu spędzał w podróżach, solidniej walczył o zabezpieczenie ekonomiczne rodziny w czasie, gdy ja miałam szczęście więcej mego czasu dzelić z czwórką naszych dzieci. Była to bardzo ważna noc, bo pozwoliła mi na ocenę siły mej samotności=ego. Bez owej identyfikacji niezwykle świadomej, dziś to wiem, nie poradziłabym sobie z wdowieństwem, które niestety musiałam poznać bardzo wcześnie. Tak więc, za O. Adamem i w oparciu o własne doświadczenie mówię: nie bójmy się samotności, ale szukajmy mądrej z nią konfrontacji.
Poza tym sami fizycznie się rodzimy i sami umieramy. Bóg jest zawsze blisko jeśli mu pozwolimy . Dlatego właśnie musimy siebie kochać i poznać do głębi. Samemu być dla siebie szczerym.
Pocieszające, jesteśmy nieuleczalnie samotni ;) Już się cieszę na takie nocne spotkanie. Pamiętam w codziennej modlitwie, dziękuję, spokojnej nocy, paaa.
Dziękuję ojcze Adamie Koleżanka przesłała mi vloga Ojca i uzależniłam się. Jest Ojciec młodym chłopakiem i daje mi chęci do życia. Daje Ojciec mi rady i przemyślenia i radość . A przede wszystkim daję mi Ojciec pewność że moim najlepszym przyjacielem jest Bóg. Dziękuję Paa
Och ale piękne jest to co mówisz Adaś, chce się słuchać i to wszystko ma sens. Ja właśnie mam w tej chwili taki okres. Kilka miesięcy temu wyjechałam z miasta w południowej Anglii, w którym zbudowałam "dom" dla moich przyjaciół , ja sama czułam się tam jak w domu, ale po kilku latach poczułam tęsknotę za spokojem, za bliskim kontaktem z przyrodą, za nowym miejscem gdzie będę zupełnie nieznaną dla innych. Sprzedałam wszystko, spakowałam tylko jedną walizkę i wyjechałam. Jezu jakie to było trudne doświadczenie. Znowu zaczynalam od nowa i znowu sama pomyślałam, strach niesamowity przed samotnością. No ale czułam że tego chcę, to było silniejsze ode mnie. Po przybyciu do nowego miejsca pierwsze miesiące były bardzo przyjemne, bo nowa praca, ludzie otoczenie, przyroda, ocean, plaża, zachody słońca, kwiaty, skały, spacery i spokój taki spokój o jakim marzyłam. Wszystko co kocham. Jednak po sezonie większość ludzi wyjechala, mam na myśli tych z którymi się zaprzyjaźnilam, pracowałam i dzielilam mieszkanie , a ja zostałam znowu sama ze sobą. Rano ide do pracy, nastepnie wracam do maleńkiego pokoju i zostaję już tylko ja. Organizuję sobie czas na wszelkie możliwe sposoby, piszę, fotografuję, spaceruje po klifach, pływam w oceanie kiedy jest cieplo, ćwiczę, czytam, nagrywam, rozmawiam z przyjaciółmi przez social media, odwiedzam lokalne wsie, próbuje nowych rzeczy na które nie mialam wcześniej czasu. No iiii....no i pośród tej ciszy często wpada taka jedna myśl, która burzy mój porządek życia, siedzi w głowie i męczę się z nią, boję się jej i nie potrafię przewidzieć kiedy się skończy. Obmyslam ja na wszystkie możliwe sposoby i tak zostaje w głowie na kilka dni , wciąż próbuje ja wyrzucić a ona wciąż jest . Ta myśl dotyczy głównie mojego życia. Odkrywam że to przez samotność, a później zdaję sobie sprawę że to jednak przez tęsknotę za rodzina z jednego kraju a za przyjaciółmi z drugiego, a późnej dostrzegam, że ja lubię przebywać z ludźmi, a kiedy ich nie ma to mi źle. Ja kocham ten czas kiedy jestem sama, lubię być sama i wiele wtedy dostrzegam w sobie różnych kolorów życia, ale nie zmienia to faktu że te chwile samotności sa trudne do przetrwania. No i jak się tak wymecze tym analizowaniem to ten stan znika, ot tak z dnia na dzień i znowu wraca harmonia i porządek. Co mi w tym często pomaga? Kontakt z przyrodą, spacery dluuuuugie i ciszaaaa, wystarczy wsłuchać się w siebie i posłuchać co tam się dzieje w środku, posłuchać monologu myśli a następnie zaakceptować i pozwolić być temu co się dzieje w nas. Przechodzi za każdym razem kiedy się temu poddam, a kolejnym etapem jest wsłuchać się w odgłosy natury, szum fal, śpiew ptaków, poczuć wiatr i nabrać powietrza tak dużo az zabola płuca i tak odpoczywać. Genialne uczucie :) a na koniec podziękować Bogu za ten spokój i samotność. Po wszystkim łatwiej powrócić do rzeczywistości.
jakiez cudowne slowa....dziekuje!!!!! ostatnio pracowalam na nocna zmiane I przez 10h, 6 nocy z rzedu bylam calkowicie sama przez i udalo sie zajrzec gleboko do tego skrawka w sercu....na poczatku to wielki strach ale potem przychodzi spotkanie z Nim, natchnienia I wiele innych prezentow.sprobuj, tylko mozesz zyskac!!! 😃
Ojcze Adamie, płaczę, gdy tego słucham. Znajduje odpowiedź na cały mój ból i smutek, wynikający właśnie z samotności wśród ludzi - rodziny. Dziękuję za te słowa pełne nadziei. Za światło, że być może Pan Bóg mnie do czegoś zaprasza. Tak rozumiem słowa o tym, jak bolesne może być spotkanie z własną duszą. Chyba trochę boję się tego spotkania, tyle tam pokrzywienia... Dziękuję za dodanie odwagi. Ściskam mocno z całego serca. Asia
Samotna jestem od dziecka,teraz w 38 letnim małżeństwie też jestem sama,powiedziałam Bogu że jeśli tak ma być to ja dam radę byle był ze mną,no i jest,gdy się modlę Pan daję mi pokój w sercu i takie dziękczynienie za wszystkie łaski, że łezki lecą, słowa o.Adama mi to potwierdziły ❤️
Chwała Panu za te słowa ! :-) ja lubię moją samotność , po 25 latach niezbyt szczęśliwego małżeństwa, trwam w nim nadal i gdyby nie ona i te rozmowy samej ze sobą w dziękczynieniu za moje życie, pewnie bym uciekła gdzie pieprz rośnie :-) A tak ...służę dalej i coraz goręcej chwalę Boga :-)
Mattijjah dlaczego myslisz, ze to ucieczka od rzeczywistości? Może to jest jedyny sposób zeby trwać w trudnym małżenstwie? Lepiej sie rozwieść? Jak wiekszosc naokoło? Agamalinowa życzę Ci duzo wytrwałości dalej i zmiany na lepsze w waszej relacji!
Tyle, że tu jakby pojawia się pytanie o przyczyny tego niepowodzenia w małżeństwie... Nikt nie mówi o rozwodzie ale może o trudnym dialogu, pracy z małżonkiem... Nie chcę generalizować ale znam wiele małżeństw, gdzie właśnie zadziałał taki scenariusz: żona i/lub mąż, rozczarowani "drugą stroną" uciekali w samotność albo równie często w "pobożność"... Może to jest łatwiejsze, tyle, że niczego nie zmieni...
Drogi ojcze Adamie ! Bardzo blagam ojca o modlitwe za mojego 20 letniego syna Adriana .Boje sie o niego ; jest strasznie ,ale to strasznie samotny i zamkniety w sobie . Blagam kazdego kto mnie czyta chociaz krotka modlitwe za mojego syna .Z Panem Bogiem .Niech Bog Ojciec ma wszystkich w swojej opiece ,a szczegolnie Ojca Adama .
Pamiętam tamten odcinek o którym była mowa, a za ten baaaaaaardzo, ale to bardzo dziękuję. To prawda, że jest taka przestrzeń w naszym sercu nie do wypełnienia i jeśli to przyjmiemy nie jako coś strasznego ale jako coś tak jak to ojciec ujął na miejsce spotkania z samym sobą i Panem Bogiem to czasami ze zdziwieniem niemalże dostrzegamy, że powraca nie spokój, ale pokój w naszym skołatanym sercu.
Bardzo potrzebowałem tych słów ... dziekuje ❤️ od roku jestem w takiej okropnej samotności tylko Bóg i ja i dałeś mi nadzieje ze po tym etapie przerażenia przychodzi spokój i szczęście.❤️
Te spitkania Ojcze Adamie dla mnie som wazne . I Ojca kazania , przekazuje dalej . Na przyklad moj Syn , mam go jednego Jako dziecko i malego Wnuczka i synowom . Jestem bardzo sczensliwa ze mam takom mojom malom rodzine . Jestem mistrzyniom fryzjerstwa i mam z duzo ludzmi do czynienia . I zajmuje sie , Psychotherapie . Ale Jesus jest najlepszym uzdrowicielem . Bog z tobom Ojcze Adamie Bozena Dorota Tabaka 💎☀🍀🤗😇❤
jestem w takiej samotności od 18 miesięcy. . ale brakowało mi jej aby znowu zbliżyć się do Boga, aby wyjść i z nim porozmawiać, aby się mu oddać całkowicie i bez miary.nie szukam tej "połówki " bo nie boje się jej i umiem tez czas spędzić tak. aby mnie na nowo i ciągle budował. życzę każdemu Samotnikowi - radosci mimo wszystko i takiej "sali" gdzie będziecie we dwoje. z Bogiem. cudownego tygodnia dla Szustakowiczow. i o. Adama
Kochany Ojcze Adasiu! Znów jakby odcinek specjalnie dla mnie! Jak bardzo były mi potrzebne te słowa to chyba tylko Pan Bóg wie. Właśnie w małżeństwie czasem z tą samotnością sobie też idziemy. Teraz zrozumiałam po co mi ona. A zawsze tak jej się bałam. Dziękuję... Strasznie fajnie tak sobie wieczorkiem pogadać...Pa wszystkim i dobrej nocki!
Uwielbiam tą samotność w związku, o której Ojciec powiedział. Na początku myślałam, że coś jest nie tak ale uczę się jej cały czas, poznaje i coraz bardziej przekonuję się, że ona umacnia mnie i ta drugą osobę. Dziękuję za to dzisiejsze słowo. Pozdrawiam ciepło :)
"O, któż mi da spoczynek w Tobie? Kto sprawi, że wnikniesz w serce moje, że je upoisz? Niech bym zapomniał o niedolach moich i tak przycisnął do piersi jedyne moje dobro, Ciebie..." lub "Niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie. " Św.Augustyn dobrze opisał to co skrywa się w sercu każdego człowieka, nawet szczęśliwej żony i mamy. Są chwilę gdy z serca i duszy wyrywa się jęk tęsknoty i poczucie samotności . Ps. Żałuję, ze nie posiadamy wolnej samotnej chatki,a tylko głośny dom w górach, wówczas mógłby ojciec również u nas doświadczać spotkania sam na sam z Bogiem :) Niech Bóg Ojcu Błogosławi !
Dziękuję Ojcu za ten odcinek, którego tak bardzo dzisiaj potrzebowałam. Od razu lepiej się poczułam, a było naprawdę tragicznie. Filmy Ojca są chyba jedyną rzeczą na świecie, która potrafi mnie tak bardzo podnieść na duchu i pomóc zbliżyć się do Boga.
Samotność. Ostatnimi czasy mało jej u mnie. Nowe miejsce, nowe osoby. Czasem ciężko jest znaleźć chwilę samotności, ale mam na to sposób. Kiedy mam wolny czas idę do Kościoła na eucharystię i mogę być sama z Tym najważniejszym w moim życiu.
"WIERZYĆ TO NIC INNEGO, JAK W NOCY ŚWIATA DOTKNĄĆ RĘKI BOGA, I TAK - W CISZY - SŁUCHAĆ SŁOWA I DOSTRZEC MIŁOŚĆ". Benedykt XVI, rekolekcje wielkopostne dla Kurii Rzymskiej przed zakończeniem pontyfikatu 23 lutego 2013 roku Cytat został umieszczony w nowej książce P. Seewalda "BENEDYKT OSTATNIE ROZMOWY". Pierwsze skojarzenie czytając ten cytat, miałem właśnie z Ojcem i nocnymi vlogami. I szczerze muszę przyznać, że coś w tym jest. Seria nocna dla mnie, ale pewnie i dla wielu innych oglądających jest czymś osobistym. Ta forma bardziej refleksyjna, która przez słowa Ojca, pozwala człowiekowi się wyciszyć, daje właśnie tę możliwość dotknięcia ręki Boga i dostrzeżenia Jego miłości. Bóg Ci zapłać za to Ojcze! Pozdrawiam +
Na maturze ustnej miałem motyw samotności...Dostałem 100%. Jest to trudny temat i łatwo w tym stanie podzielić los Wertera (Goethego). Ojcze, dzięki. ☺
Zaznałam takiej samotności kilka lat temu. Znalazłam się w szpitalu, nie chodziłam, leżała w łóżku w rękach różaniec. To był naprawdę dobry czas w moim życiu, czas wyciszenia, refleksji totalnego spokoju. Dziś chodzę ale wtedy nawet się nad tym nie zastanawiałam. Odwiedziny męża (zawsze patrzył na mnie z wielką troską i czułością) bolały, bo On był zbolały. Bóg pokazał mi wtedy o ilu rzeczach zapomniałam. Niestety nie wróciłam w pewni do zdrowia, mam problemy zdrowotne i egzystencji - ZUS -. Wiem że odkąd słucham Ciebie ojcze Adamie idzie mi trochę a czasami dużo lepiej ♥️
Kolejny świetny odcinek. Dotyka bardzo wrażliwego miejsca... Często samotność, którą odczuwam przytłacza tak silnie, rozdziera serce i nie znajduję żadnego sposobu, by ją powstrzymać. Dobrze jest mieć zaufanego przyjaciela, ale to nie takie proste... Pozdrawiam wszystkich.
Wielkie Bóg zapłać Ojcu za te słowa! Dokładnie tak jest jak Ojciec powiedział! Mogę swoim życiem zaświadczyć ich prawdziwość. 2 lata temu mąż wyprowadził się z domu, zdradziwszy mnie w nim wczesniej z innym mężem i ojcem rodziny! To był straszny szok dla mnie. Wiedziałam, że nie dam rady przez to przejść sama, że zwariuje, albo odbiore sobie życie, a mamy dwoje dzieci: synka-wtedy 6-letniego i córeczkę-wówczas 4-letnią. Nieustannie się modlilam Nowenna Pompejanska, Koronka do Milosierdzia Bożego. I zostałam obdarzona pokojem. Przestałam się zadreczac jak to możliwe, jak mąż mógł mi to zrobić... Mimo tego pokoju myślałam, że moje życie w jakimś sensie się skończyło, że żyje już tylko po to, by wychowac dzieci... Ale już nigdy nie będę szczesliwa, nic mnie naprawdę nie ucieszy... I wtedy przyszedl kolejny cios: moja diagnoza: rak! Okazała się... wybawieniem! Od razu zaczęłam doceniać dosłownie każda chwilę z moimi dziećmi, dziękować Bogu za dar ich życia, a w oplatajacych moją szyję lapkach widzieć Boże blogoslawienstwo dla mnie! I być szczęśliwa! Moją chorobą Pan Bóg wyrwał mnie z dotychczasowego miejsca zamieszkania (mąż nie zadeklarował jakiejkolwiek opieki nad Dziecmi, czy nade mna w czasie chemioterapii i po niej), wiec powróciłam w rodzinne strony, co okazało się blogoslawienstwem dla dzieci (jak ręka odjąć skończyła się agresja u synka, a córcia, która przez rok nie przybierala na wadze mimo że rosła, zaś u dziadkow w 3 mce przytyla 4 kg). W listopadzie upłynie rok mojego leczenia. W tym czasie przeszłam 3 operacje, 8 chemioterapii. I miało być już tak dobrze... Rak był w pełnej remisji i jedynie dla pewności miałam miec przeszczep szpiku. Jednak Pan Bóg miał inne plany... Po pięciu tygodniach choroba znów zaatakowała... Dostałam kolejną chemię... Guz na policzku wyraźnie się zmniejszył... Niestety na krótko... Zaledwie po 10 dniach od chemii znów zaczął odrastac... Oczywiście jestem tym faktem... (szukam właściwego słowa, ale chyba łatwiej jest określić jaką nie jestem: na pewno nie załamana, nie zrezygnowana)... może zasmucona...Ale pokój we mnie trwa niezmiennie... I wiem, że pochodzi z Góry, bo jest niezależny od okoliczności zewnętrznych... I właśnie takie chwile kiedy po ludzku rzecz biorąc jest jak najgorzej, we mnie rodzi się potrzeba takiej wlasnie samotnosci... Chowam te złe wieści przed najblizszymi, a szukam bliskości z Bogiem... I wiem, że pewnych spraw w moim sercu nie potrafilabym wyrazić, czy opisać komuś nawet najblizszemu, bo brak mi słów... A Pan Bóg rozumie mnie nawet w tych miejscach... I takie chwile są moimi najlepszymi rekolekcjami... Pozdrawiam Ojca i wszystkich Słuchaczy z kliniki hematologii w Gdańsku. Pamiętam o Was w modlitwie. Zostańcie z Bogiem. A jak macie jakies problemy, trudności, ktore wydają Wam się wielkie, to pamiętajcie, że Nasz Bóg jest zawsze większy!
pozdrawiam Cie i się trzymaj.. Twoje słowa we mnie uderzyły. 5 miesięcy temu powiesił się mój chłopak.. wszyscy jego rodzina obwinia mnie.. też żyje dla syna..zadreczam się.. czasem się obwiniam..ostatnio mam myśli że nie chce mi się już nic jestem zrezygnowana.. A Twoja historia dodaje mi siły
Agata, dopiero dziś czytam Twoja historię i mam nadzieję, że z Tobą i dziećmi wszystko ok😘. Jesteś wyjątkowa, Bóg to widzi i dlatego wspiera Cię swoją miłością ❤️ Życzę Ci dużo sił i wielu promyków radości 🙏🌹
Samotność dla mnie potrafi być czasem piękną chwilą, pełną refleksji, przebywania z Panem Bogiem. Lecz gdy jest jej za dużo, pojawiają się pewne obawy, lęki, nerwice, których się nie chce i z całego serca chce się je zażegnać. Czasem brakuje sił. Ale jest Pan. I wierzę, że kiedyś przyjdzie i pomoże. Może oddanie części siebie dla innych by im pomagać i ich wspierać jest również kluczem do pokonania trudnych chwil? Pozdrawiam Was oraz Ciebie, Ojcze Adamie.
z tego co wiem, samotność o której Ojcze mówisz wynika z cząstki stworzyciela zawartej w nas. dopóki ta cząstka nie połączy się z całością będzie tęsknić i ciągle próbować dążyć do doskonałości. dlatego nic ziemskiego nie da całkowitego spełnienia, człowiek zaspokajając potrzebę uświadamia sobie że są inne albo nowe. na tym polega cała sztuka aby potrzeby nas rozwijały, nawet jeśli chodzi o z pozoru 'glupotki'. każdy ma inną drogę do pokonania i nie można oceniać działań innych, nawet z naszej perspektywy niewłaściwych.
Dla mnie w pewnym momencie życia uczucie samotności i pustki paradoksalnie stało się błogosławieństwem, ponieważ był to czas w którym zatęskniłam za relacją z Bogiem, zaczęłam Go szukać i doświadczyłam nawrócenia, tak więc czasem to co wydaje nam się trudne czy złe Bóg potrafi zamienić w dobro i wykorzystać, aby nam pomóc :) Szukajmy Go, trwajmy z Nim i ufajmy Mu :) a prędzej czy później doświadczymy radości i pokoju :) Jak Ojciec mówił o tym pokoju, w którym jesteśmy jedynie my i Bóg, to wyobraziłam sobie taką małą kapliczkę w której samotnie adorujemy Przenajświętszy Sakrament :) i pomyślałam, ze właśnie tak powinno wyglądać wnętrze naszej duszy :) Dobrej nocy wszystkim :)
Bardzo, bardzo polecam Medytację Chrześcijańską. Nie trzeba jeździć do pustelni. Można stworzyć taką przestrzeń osobistego spotkania z Bogiem w swoim domu, lub czekając na autobus czy pociąg 💛Tradycja tej modlitwy sięga korzeniami u Ojców Pustyni. To codzienna praktyka spotkania sam na sam z Bogiem w ciszy właśnie. To modlitwa ciszy ale też czas który przybliża do jedności z Bogiem. Praktyka łatwa przez prostotę techniki ale i trudna przez rozproszenia i trud regularnosci. Polecam wszystkim zabieganym, rozproszonym i teskniacym za Bogiem. Dla mnie to codziennie spotkanie z Nim niesie wielkie ukojenie i radość. Im dłużej się ją praktykuje tym mniej jest lęku. Przestrzeń samotności wypełnia Duch Święty i czuję się ukojenie i spokójPolecam wszystkim i dzisiejszy vlog Ojca aż się prosi żeby o tym wspomnieć. Właśnie wróciłam z rekolekcji Medytacyjnych Meditatio 2016. Dzielę się więc cudownym darem tej właśnie modlitwy Dla zainteresowanych polecam strony www. wccm. pl, oraz wszelkie odnośniki o medytacji z lubin-medytacje.pl/aktualnosci/ I blog.tyniec.com.pl/medytacja-chrzescijanska-krok-po-kroku-zestawienie-najciekawszych-ksiazek/. Może pomoże to komuś tak jak mnie? Usciski.
Rekolekcje o Naomi i Ruth poruszyły kilka lat temu całe moje życie po raz kolejny się nawróciłam zaczęłam szukać spotkania z Bogiem żywym... Bóg zapłać
a ja dziś w pracy powiedziałem że ja niedziele mam codziennie bo koleżanka z wyrzutem czy niedzieli nie świętowalem. Można mieć niedziele codziennie być blisko Boga i spożywać Jego ciało. Wielbić Jego imię uśmiechem i dobrze wykonana praca ...😊 a ten uśmiech dla Ciebie 😉 i Ciebie i Ciebie
Pięknie i mądrze. 7 lat bylam samotna w związku teraz kiedy jestem sama moja samotność jest cudna. Oswoiłam ją po roku i odkryłam coś niesamowitego... nigdy nie jestem sama😙
Dobry wieczór, vlog jak zawsze cudowny. Chciałem tylko powiedzieć, że wszystkich kocham, kocham o.Adam, kocham pana Marcina, kocham ekipę Stacji7, kocham wszystkie Langusty na tym kanale i wszystkie poza nim. Dziękuję, że jesteście. Zawsze jakąś tak raźniej. Żyjmy z naszym Przyjacielem Bogiem jak najbliżej się da. :-)
Ja pomimo posiadania wspaniałego męża- jesteśmy bardzo blisko ze sobą, wspieramy się, razem modlimy... także posiadam tę jedną cząstkę serca o, której Ojciec mówi i tą samotnością dzielę się jedynie z Bogiem..Adaś od czasu kiedy spotkałam Ciebie, jestem lepszym człowiekiem, więcej się modlę a w szczególności za pośrednictwem Świętej Rity o, której niedawno usłyszałam... i Bóg daje mi wszystko o co poproszę..dokladnie jak Tobie Adasiek.. pamiętajcie.. Bóg działa tylko musicie mu na to pozwolić!!! Ja pozwoliłam a teraz pod sercem noszę upragnione i wymodlone dzieciatko... wiem ze to Jego zasługa. P.S. Adaśko zawsze jak oglądam twoje odcinki, mam wrażenie że mówisz do wszystkich, tylko nie do mnie - miło by było gdybyś o mnie też pamietał :):)pozdrawiam Madzia
Ja uważam, że samotność i umiejętność bycia w niej to wielkie błogosławieństwo i dar. Ja to lubię. Kocham bliskich (rodzinę i przyjaciół), ale związki... Związki skłaniają do myślenia, że najlepsza jestem, kiedy jestem sama. Wtedy jestem sobą, wtedy jest spokój, myślenie ukojone, a nie chaotyczne, jest kreatywność. I nie ma krzywdy...
Jak zwykliśmy mawiać z żoną (która biedaczka.zasnęła nagle byla): BOCHO! (od "bosko"). Takie było właśnie wrażenie po wysłuchaniu tego vloga. Przy tej okazji zaduma mnie wzięła na myśl o naszym małżeństwie. Wielki dar Boży mam w mojej żonie, cichej, mocnej, rozumiejącej, kochającej, pełnej poczucia humoru... Samotność? Jest w nas obojgu. Nie rozmawialiśmy jeszcze o tym. Ten vlog coś mi pokazał... Dziękuję Adamie!
Mi tez jest bardzo bardzo miło sie z księdzem spotkać . Myśle ze o tej samotności to ojciec idealnie powiedział . Tez sie zastanawiałam nad tym i myślałam skąd sie to bierze co i jak . Dziekuje bardzo za ten odcinek i wszystkie inne
Mam ochotę na oglądanie tych filmików i mądrych słów i przemyśleń ,ja sama często lubię spędzać czas sama ze sobą i zastanawiać się nad życiem i postępowaniem i kształtowaniem swojego zdania i zmieniać swoje nastawienie do życia i śmierci która nie przyjdzie tak szybko . Poukładać myśli i słowa i czyny i myśleć jak najdłużej w cichym pokoju z lampką włączoną i czuć w sercu wewnętrzny spokój i radość .Przed nikim się nie tłumaczyć nie trzeba i nie słucha się narzekania innych osób ,tylko ja i mój spokój i to radość ,bo przyjdzie czas i na to by spotkać się z bliskimi osobami które potrzebują wsparcia ,dobrego słowa i pocieszenia .Sen i odpoczynek i leżenie na trawie patrząc się na niebo jak przenikają chmury a ja słyszę tylko swój oddech a z dala przejeżdżające samochody .No i znowu koniec dnia i trzeba wracać powoli do domu i wyspać się .
Dziękuję Ci Ojcze za ten trafiony vlog! :) Właśnie w tym momencie jakim się znajduję był mi bardzo potrzebny. Teraz jestem spokojniejsza o swoją przyszłość. Te słowa były po prostu jakby kierowane były tylko do mnie. Dziękuję.. :) +
Kiedy czytałam "Urzekającą" był tam taki rozdział, gdzie autorzy napisali o takiej miłości, którą tylko Bóg może nas obdarzyć. O takim miejscu w naszym sercu, które tylko Bóg może wypełnić. Wiem, że ojciec opowiadał o samotności, ale takie dopełnienie (nie wiem czy słuszne) przyszło mi do głowy. Relacje z Panem są bardzo ważne, bo On za nami tęskni, obserwuje nas od samych narodzin i nie może doczekać się, kiedy z Nim porozmawiamy. Pozdrawiam :D
Tak samo. Dostrzegam plusy jednak. Np sila rzeczy zrezygnowalam z niewartosciowych seriali itp bo znalazlam lepsze spedzanie czasu. A ile inspiracji, refleksji, poszerzenia wiedzy- horyzontow... Ja zostaje.
Lubie tą przestrzeń być samej w ciszy . Jak O.Adam mówi Ja i Bóg . No ale za długo by tak nie pociągnął czy tygodnie , potrzebuje Ludzi . ale w czasie dnia Lubie być w ciszy .
![Modlitwa Głębi [#05] Jak się modlić tą metodą?](http://i.ytimg.com/vi/m1OHcYxVktg/mqdefault.jpg)
![Modlitwa Głębi [#05] Jak się modlić tą metodą?](/img/tr.png)
![[NV#339] Dlaczego tak nienawidzisz siebie?](http://i.ytimg.com/vi/r9GKGx5c1VY/mqdefault.jpg)
![[NV#386] Już po 30stce i ciągle sama, jakie to przykre...](http://i.ytimg.com/vi/O1Q4Pp-xgsE/mqdefault.jpg)
![[NV#057] Mój największy GRZECH [PL\ENG\DE]](/img/n.gif)
Boska siła spokoju w szalejącym świecie, który goni za posiadaniem, zdobywaniem, chceniem więcej i więcej. Słowo, które skleja wiele rozerwanych dusz. Mamy szczęście być tu i teraz. Dobrze, że jesteście...wspaniali.
Kamil jak zwykle super komentarz! :)
Weroniko dziękuje! Śpij spokojnie :)
Tak ,samotność jest nieuleczalna .ciągle sama w tłumie ludzi.
Jestem przykuty do wózka, zanik mięśni, wychodzę z domu może 7-8 razy w roku, tak od 28 lat. Brakuje mi wolności. I miłości kobiety. Co czasem spycha mnie w grzech, który już jest starym lisem. Samotność jem na śniadanie. Tylko Bóg i rodzina trzymają mnie w kupie. Dzięki Bogu jest Bóg! ;)
Z Panem Bogiem!
Pomodle sie do Boga o Ciebie. Jesteś wielki! ;)
Nawet nie potrafię sobie wyobrazić jak musi być Ci ciężko :( W takiej chwili wstyd mi za moje głupie problemy :/
Ps. Pogadam dziś z Jezusem o Tobie ;)
Pan z Tobą! :)
Gdyby nie było chorych,to nie byłoby zdrowych w niebie.Dobrze że jesteś,samą obecnością wyzwalasz w innych pokłady miłości,dziękuję Ci że chcesz dźwigać swój codzienny krzyż,dajesz nam''zdrowym''piękne świadectwo jak można zasłużyć na niebo.Może to ckliwe co piszę,ale mam syna z porażeniem mózgowym i każdy dzień zbliża nas do Boga,w trudzie i cierpieniu z miłością.Dobrze że nie jesteśmy sami:-)
Ojcze, jak zawsze w sedno, to właśnie moja ostatnia refleksja, że ostatecznie jestem tylko Ja i On. Więc temat w punkt, naprawdę. W końcu przypadek to tylko świeckie imię Ducha Świętego. Szczęść Boże! :) I oby księdzu była dana ta cisza i pustelnia :)
lubię noce...mimo wszystko...wtedy czuję jak Bóg tuli...i rozmawia ze mną. ..to cudowne móc się tak czuć. .i przekonuję się, że to jest najcenniejsze, że każdy powinien zmierzać sercem właśnie w tym kierunku...dobrego dnia pa
Niech Ojciec nagrywa te filmiki do końca świata,są super i na prawdę dzięki nim Pan Bóg stał mi się bliższy.Dziękuje
Doskonale Ojca rozumiem.. Fajnie być wtedy z dala od ludzi i jakoś przeżyć tą samotność by dalej żyć.. Podziwiam za warunki że Ojciec tyle wytrzymał.. Kocham i pozdrawiam ❤️
UUUUUUUUWIELBIAM TE SPOTKANIA :) I dziękuje za samotność bo tam spotykam Pana JEZUSA i modlę sie jak będzie bardziej weseLej (tak po ludzku) abym mogła tak zbliżać sie do Pana Jezusa jak teraz!!!!!!!!
Dziękuję O.Adamie to chyba najpiękniejszy blog.To jest dobra ta cisza zgadzam się wtedy możesz Go usłyszeć w swoim sercu ❤
Wielkie Bóg zapłać ♥. Czy ojciec wie ile osób codziennie rano lub wieczorem o ojcu mysli? Tak, można zobaczyć na ilość wyświetleń. Ale zdać sobie sprawę ile miłości płynie do ojca za to co Bóg przez ojca dla nas robi. To jest niesamowity ocean miłości! Cudowny ocean miłości. Wirlkie Bóg zapłać jeszcze raz ♥ ♥ ♥
Jakbym mogła, to dałabym z 500 (!!!) łapek za ten odcinek.
Dzięki tobie, ojcze Adasiu, teraz nie będę już myślała, że coś ze mną niezbyt. Też mam męża, dzieci, dużo rodzeństwa i przyjaciół z dobrymi relacjami, ale jeden kącik serca niezwykle samotny, aż do rozpaczliwego płaczu. Uświadomiłeś mnie, że faktycznie, tam najczęściej spotykam Boga. Trochę bałam się tego. Nie wiedziałam, co się dzieje. Bóg ci zapłać za uspokojenie mojej duszy.
Ojcze dziękuje za te vlogi i słowa pomagają one przetrwać trudne chwile . Uświadamiają i pokazują mi drogę ,że wszystko dzieję z jakiegoś powodu. Tak jak Ojciec mówił z tym gdybaniem : ,,Co by było gdybym wtedy ..."itd racja nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem to wszystko dzieję się z jakiegoś powodu. Bardzo Ojcu dziękuje i czekam na kolejne filmy.
Ojcze.. Dziękuję, że Bóg mówi do mnie przez Ciebie. Ciesze się, że przychodzi się tutaj nie żeby posłuchać Szustaka i jego mądrości, ale żeby posłuchać co Bóg chciałby ludziom powiedzieć. Serio... Nie wiem jak to działa, ale myślę, że to wiele od ojca wymaga. Dziękuję.
Ojciec znowu trafił w punkt. Pewne wydarzenia sprawiły,że czułam się bardzo samotna. Na szczęście dzięki Languście uświadomiłam sobie,że zawsze jest przy mnie Bóg. To poczucie Jego obecności bardzo pomaga.
Dziękuję Ojcze Adamie, mądre, piękne i bardzo głębokie przesłanie.
( No i trochę trudne, ale chyba wszystko co wartościowe to trudne).
Ojcze... dziękuję, za te słowa! mam nadzieję, że moja pustka przeminie wraz z nowym rokiem i będzie coraz lepiej. Pozdrawiam, PA! ;)
@Patrycja pysia udalo się, czy nadal trwasz w nadziei?
Najcieplej powiedziane " Z Bogiem" jakie słyszałam. Aż przewinęłam żeby usłyszeć jeszcze raz.
Takie odcinki właśnie lubię, przepełnione takim spokojem i ciszą. Pozdrawiam Ojcze 😊
Witajcie kochani obserwuję Langustę już od roku ale jakoś nie odważyłem się napisać wcześniej. Muszę jednak potwierdzić to co Ojciec Adam mówi. Ja ten pokój samotności przerabiałem 3 lata. Trzy cholernie trudne i bolesne lata. Ale po tych trzech latach spotkałem prawdziwego siebie i prawdziwego Jego. I wiecie co? Teraz nie zamierzam wyłazić z tego pokoju. Co nie znaczy, że dalej żyję sam. Bo Bóg zadziałał i w tym temacie. :) Pewnie Ojciec nie zobaczy tego komentarza wśród pięciu tysięcy innych pod tym odcinkiem, ale i tak to napiszę. To dzięki Ojcu i Twoju "gadaniu" odnalazłem Pana. Dziękuję za te wszystkie konferencje nagrywane spontanicznie i za te zaplanowane cykle Langustowe. Otworzyły mi one nowy obraz Boga i tego czego On ode mnie oczekuje. Relacja która teraz powstała i łączy mnie i Jezusa jest niesamowita i nie oddam jej za nic w świecie. Jak Bóg da, to pewnie się spotkamy i ręczę, że braknie nocy aby o wszystkim opowiedzieć. :)
Tyle nie zanudzam Was dłużej. Jesteście wspaniali (czytam komentarze już dość długo) i cieszę się, że mogę dosiąść się do wspólnej kanapy :) Dobrej Nocy!
Tez jestes wspanialy! Dobrze, ze jestes i odkryles Najwazniejszego!
Jak bardzo się cieszę ze tu trafiłeś Paweł!!!
Moja historia tez była kręta trudna i nieciekawa ale dobre duszyczki mi tu pomagały i robią to dalej 🥰❤️
Dziękuję :)
Ojj jak ja bym chciała Ojca spotkać tak poprostu przypadkowo i z Ojcem porozmawiać,ale nie wiem kiedy to się stanie i czy wogóle stanie...
Bezpiecznej podróży !
Dziękuje wszystkim,że tutaj są :)
Ojcze, podobno w związku można być jeszcze bardziej samotnym niż poza nim... Dzięki za refleksję :) Pogadam o tym ze swoim Aniołem Stróżem :)
Mądre. Pozdrawiam
Wyłazi wszystko jak robale...boimy się...przez chwilę...i potem to światło, światło samotności, mimo bycia razem...bolesne przejawy samotności... od ciebie zależy, czy to będzie zabijać czy będzie doświadczeniem budującym? Niezwykłym i doprawdy uleczalnym! Bolesna , samotna przestrzeń - nasza pustelnia, nasze odkrywanie jestestwa...kim doprawdy jesteśmy...kim On jest? Postanowiłam jedynie słuchać przez najbliższy czas... Nie komentować...Czas, ile go mam?! Szansa. Sala, jestem ja i ...........Bóg!
właśnie taka samotność doświadczam samotność która buduje i sprawia że widzę i czuję więcej i jestem wstanie więcej dawać siebie innym i mam więcej czasu dla Boga. Ojcze każdy odcinek trafia w sedno a ten szczelil w samą dziesiątkę 😊 dziękuję odwdzięczę się modlitwą
Ta przestrzeń nie jest przerażająca, jest wspaniała dla tych, którzy potrafią w niej przebywać i wsłuchiwać się w swój wewnętrzny głos. Jak dobrze, że ktoś to rozumie. Kocham
Uwielbiam ojca sluchac ,bardzo uduchowiony i super to wszystko tlumaczy ..Bog zaplac i Szczesc Boze !
A ja mam tak, że pomimo rodziny, zgiełku i gwaru jakie niesie ze sobą codzienność to czasem brak mi tej samotności by tak jak mówisz O. Adamie pobyć z Bogiem i ze sobą. Staram się wygospodarować choć chwilkę i gdy mi się to udaje to czuję się lepiej- odnajduję POKÓJ. Dzięki Adaś za mega dobre słowo. Pozdrawiam i z Bogiem.
Już mnie nie boli samotność wśród ludzi, najbardziej boli gdy nie czuje obecności Pana, na szczęście na chwilkę bo właśnie wtedy wbrew podszeptom złego " widzisz zostawił cie... daj sobie spokój " modlę się jeszcze mocniej i nawet zaczynam doświadczać iż zostawia mnie po to bym się spotkała ze sobą prawdziwą. Ojcze Adamie kocham Ojca i dziękuję za wszystko
Daj Boże żeby każdy mógł zaczerpnąć tyle radości, i piękna z tym "chodzeniem z Bogiem" byciem z nim sam na sam w chwili gdy myślimy, że jesteśmy fizycznie samotni i wreszcie mamy czas już tylko dla Niego...Bóg zapłać.
Dziekuje o.Adamie, mowisz do mojego serca I wszystlo wokol mi sie rozjasnia💥
Jak wszystko wylezie z serducha to robi się porządek na dobre emocje i odczucie wielkiej miłości do Boga i ludzi . Marzę o takiej możliwości .
I stał się cud! Przestałam się bać samotności! Polubiłam ją, na prawdę.... Dziękuję
Drogi Ojcze, zeby nie gryźć ludzi i usłyszeć Pana jadę co roku na tygodniowe rekolekcje w milczeniu, jestem tzw. bizneswoman, i słyszę często po powrocie słowa....współczucia. LUDZIE, to nie trudne, to błogosławieństwo! Czekam na to cały rok, to jak wakacje z ukochanym. Po powrocie duża cześć życia wydaje sie niedorzeczna i mozna ja pożegnać w wolności. Polecam.
Dziękuję Ci, Ojcze Adasiu. Ty to zawsze z tymi vlogami potrafić trafić... właśnie tego potrzebowałam. Może czas sobie uzmysłowić, że ta samotność może człowieka budować i jeszcze bardziej przybliżyć do Pana Boga, wyciągnąć z nas dobro, sprawić, że zapragniemy mocniej kochać i nie chować tej miłości, nie pozwalać, by strach nas paralizowal...
Dobry wieczór. Odkrycie samotności/ego przeze mnie w małzeństwie, miało miejsce w nocy. Zrobiło mi się bardzo przykro i...w tym momencie wpadło do sypialni światło księżyca, albo ja je zobaczyłam na plecach męża. Przyjrzałem się im i uznałam, że jego samotność jest większa od mojej! Więcej czasu spędzał w podróżach, solidniej walczył o zabezpieczenie ekonomiczne rodziny w czasie, gdy ja miałam szczęście więcej mego czasu dzelić z czwórką naszych dzieci. Była to bardzo ważna noc, bo pozwoliła mi na ocenę siły mej samotności=ego. Bez owej identyfikacji niezwykle świadomej, dziś to wiem, nie poradziłabym sobie z wdowieństwem, które niestety musiałam poznać bardzo wcześnie. Tak więc, za O. Adamem i w oparciu o własne doświadczenie mówię: nie bójmy się samotności, ale szukajmy mądrej z nią konfrontacji.
Ojcze Adamie rozumiem cię doskonale 😊
Nie boję się samotności, ja mam najzwyczajnej w świecie dość... pozdrawiam serdecznie 😍 i dziekuję.
Poza tym sami fizycznie się rodzimy i sami umieramy. Bóg jest zawsze blisko jeśli mu pozwolimy . Dlatego właśnie musimy siebie kochać i poznać do głębi. Samemu być dla siebie szczerym.
Pocieszające, jesteśmy nieuleczalnie samotni ;)
Już się cieszę na takie nocne spotkanie.
Pamiętam w codziennej modlitwie, dziękuję, spokojnej nocy, paaa.
Dziękuję ojcze Adamie
Koleżanka przesłała mi vloga Ojca i uzależniłam się. Jest Ojciec młodym chłopakiem i daje mi chęci do życia. Daje Ojciec mi rady i przemyślenia i radość . A przede wszystkim daję mi Ojciec pewność że moim najlepszym przyjacielem jest Bóg. Dziękuję Paa
Och ale piękne jest to co mówisz Adaś, chce się słuchać i to wszystko ma sens. Ja właśnie mam w tej chwili taki okres. Kilka miesięcy temu wyjechałam z miasta w południowej Anglii, w którym zbudowałam "dom" dla moich przyjaciół , ja sama czułam się tam jak w domu, ale po kilku latach poczułam tęsknotę za spokojem, za bliskim kontaktem z przyrodą, za nowym miejscem gdzie będę zupełnie nieznaną dla innych. Sprzedałam wszystko, spakowałam tylko jedną walizkę i wyjechałam. Jezu jakie to było trudne doświadczenie. Znowu zaczynalam od nowa i znowu sama pomyślałam, strach niesamowity przed samotnością. No ale czułam że tego chcę, to było silniejsze ode mnie. Po przybyciu do nowego miejsca pierwsze miesiące były bardzo przyjemne, bo nowa praca, ludzie otoczenie, przyroda, ocean, plaża, zachody słońca, kwiaty, skały, spacery i spokój taki spokój o jakim marzyłam. Wszystko co kocham. Jednak po sezonie większość ludzi wyjechala, mam na myśli tych z którymi się zaprzyjaźnilam, pracowałam i dzielilam mieszkanie , a ja zostałam znowu sama ze sobą. Rano ide do pracy, nastepnie wracam do maleńkiego pokoju i zostaję już tylko ja. Organizuję sobie czas na wszelkie możliwe sposoby, piszę, fotografuję, spaceruje po klifach, pływam w oceanie kiedy jest cieplo, ćwiczę, czytam, nagrywam, rozmawiam z przyjaciółmi przez social media, odwiedzam lokalne wsie, próbuje nowych rzeczy na które nie mialam wcześniej czasu. No iiii....no i pośród tej ciszy często wpada taka jedna myśl, która burzy mój porządek życia, siedzi w głowie i męczę się z nią, boję się jej i nie potrafię przewidzieć kiedy się skończy. Obmyslam ja na wszystkie możliwe sposoby i tak zostaje w głowie na kilka dni , wciąż próbuje ja wyrzucić a ona wciąż jest . Ta myśl dotyczy głównie mojego życia. Odkrywam że to przez samotność, a później zdaję sobie sprawę że to jednak przez tęsknotę za rodzina z jednego kraju a za przyjaciółmi z drugiego, a późnej dostrzegam, że ja lubię przebywać z ludźmi, a kiedy ich nie ma to mi źle. Ja kocham ten czas kiedy jestem sama, lubię być sama i wiele wtedy dostrzegam w sobie różnych kolorów życia, ale nie zmienia to faktu że te chwile samotności sa trudne do przetrwania. No i jak się tak wymecze tym analizowaniem to ten stan znika, ot tak z dnia na dzień i znowu wraca harmonia i porządek. Co mi w tym często pomaga? Kontakt z przyrodą, spacery dluuuuugie i ciszaaaa, wystarczy wsłuchać się w siebie i posłuchać co tam się dzieje w środku, posłuchać monologu myśli a następnie zaakceptować i pozwolić być temu co się dzieje w nas. Przechodzi za każdym razem kiedy się temu poddam, a kolejnym etapem jest wsłuchać się w odgłosy natury, szum fal, śpiew ptaków, poczuć wiatr i nabrać powietrza tak dużo az zabola płuca i tak odpoczywać. Genialne uczucie :) a na koniec podziękować Bogu za ten spokój i samotność. Po wszystkim łatwiej powrócić do rzeczywistości.
jakiez cudowne slowa....dziekuje!!!!!
ostatnio pracowalam na nocna zmiane I przez 10h, 6 nocy z rzedu bylam calkowicie sama przez i udalo sie zajrzec gleboko do tego skrawka w sercu....na poczatku to wielki strach ale potem przychodzi spotkanie z Nim, natchnienia I wiele innych prezentow.sprobuj, tylko mozesz zyskac!!! 😃
Ojcze Adamie DZIĘKUJĘ !
Jak miło mieć świadomość, że Ojciec jest. Że rozumie tak wiele, choć młody. Że modli się i błogosławi. Pozdrawiam z samotności wśród bliskich....
Ojcze Adamie, płaczę, gdy tego słucham. Znajduje odpowiedź na cały mój ból i smutek, wynikający właśnie z samotności wśród ludzi - rodziny. Dziękuję za te słowa pełne nadziei. Za światło, że być może Pan Bóg mnie do czegoś zaprasza. Tak rozumiem słowa o tym, jak bolesne może być spotkanie z własną duszą. Chyba trochę boję się tego spotkania, tyle tam pokrzywienia... Dziękuję za dodanie odwagi. Ściskam mocno z całego serca. Asia
Samotna jestem od dziecka,teraz w 38 letnim małżeństwie też jestem sama,powiedziałam Bogu że jeśli tak ma być to ja dam radę byle był ze mną,no i jest,gdy się modlę Pan daję mi pokój w sercu i takie dziękczynienie za wszystkie łaski, że łezki lecą, słowa o.Adama mi to potwierdziły ❤️
Chwała Panu za te słowa ! :-) ja lubię moją samotność , po 25 latach niezbyt szczęśliwego małżeństwa, trwam w nim nadal i gdyby nie ona i te rozmowy samej ze sobą w dziękczynieniu za moje życie, pewnie bym uciekła gdzie pieprz rośnie :-) A tak ...służę dalej i coraz goręcej chwalę Boga :-)
Ale to chyba nie o taką samotność chodzi... to nie ma być ucieczka od rzeczywistości...
Mattijjah dlaczego myslisz, ze to ucieczka od rzeczywistości? Może to jest jedyny sposób zeby trwać w trudnym małżenstwie? Lepiej sie rozwieść? Jak wiekszosc naokoło? Agamalinowa życzę Ci duzo wytrwałości dalej i zmiany na lepsze w waszej relacji!
Tyle, że tu jakby pojawia się pytanie o przyczyny tego niepowodzenia w małżeństwie...
Nikt nie mówi o rozwodzie ale może o trudnym dialogu, pracy z małżonkiem... Nie chcę generalizować ale znam wiele małżeństw, gdzie właśnie zadziałał taki scenariusz: żona i/lub mąż, rozczarowani "drugą stroną" uciekali w samotność albo równie często w "pobożność"... Może to jest łatwiejsze, tyle, że niczego nie zmieni...
bardzo dziękuję za życzenia i za zrozumienie :-)
Super odcinek Ojcze trafione w moje serce. Pozdrawiam.
Drogi ojcze Adamie ! Bardzo blagam ojca o modlitwe za mojego 20 letniego syna Adriana .Boje sie o niego ; jest strasznie ,ale to strasznie samotny i zamkniety w sobie . Blagam kazdego kto mnie czyta chociaz krotka modlitwe za mojego syna .Z Panem Bogiem .Niech Bog Ojciec ma wszystkich w swojej opiece ,a szczegolnie Ojca Adama .
Pamiętam tamten odcinek o którym była mowa, a za ten baaaaaaardzo, ale to bardzo dziękuję. To prawda, że jest taka przestrzeń w naszym sercu nie do wypełnienia i jeśli to przyjmiemy nie jako coś strasznego ale jako coś tak jak to ojciec ujął na miejsce spotkania z samym sobą i Panem Bogiem to czasami ze zdziwieniem niemalże dostrzegamy, że powraca nie spokój, ale pokój w naszym skołatanym sercu.
Jak ojciec w słowa ubiera moje myśli, dziekuje Bogu za ojca! Bog zapłać!
Ten filmik dodaje mi sil aby przetrwac ta samotnosc. To prawda, nie jest to proste, ale skoro takie przeznaczenie.... 👍Cala nadzieja w Bogu 💕💕
Bardzo potrzebowałem tych słów ... dziekuje ❤️ od roku jestem w takiej okropnej samotności tylko Bóg i ja i dałeś mi nadzieje ze po tym etapie przerażenia przychodzi spokój i szczęście.❤️
Te spitkania Ojcze Adamie dla mnie som wazne . I Ojca kazania , przekazuje dalej . Na przyklad moj Syn , mam go jednego Jako dziecko i malego Wnuczka i synowom . Jestem bardzo sczensliwa ze mam takom mojom malom rodzine . Jestem mistrzyniom fryzjerstwa i mam z duzo ludzmi do czynienia . I zajmuje sie , Psychotherapie . Ale Jesus jest najlepszym uzdrowicielem . Bog z tobom Ojcze Adamie Bozena Dorota Tabaka 💎☀🍀🤗😇❤
jestem w takiej samotności od 18 miesięcy. . ale brakowało mi jej aby znowu zbliżyć się do Boga, aby wyjść i z nim porozmawiać, aby się mu oddać całkowicie i bez miary.nie szukam tej "połówki " bo nie boje się jej i umiem tez czas spędzić tak. aby mnie na nowo i ciągle budował. życzę każdemu Samotnikowi - radosci mimo wszystko i takiej "sali" gdzie będziecie we dwoje. z Bogiem. cudownego tygodnia dla Szustakowiczow. i o. Adama
Kochany Ojcze Adasiu! Znów jakby odcinek specjalnie dla mnie! Jak bardzo były mi potrzebne te słowa to chyba tylko Pan Bóg wie. Właśnie w małżeństwie czasem z tą samotnością sobie też idziemy. Teraz zrozumiałam po co mi ona. A zawsze tak jej się bałam. Dziękuję... Strasznie fajnie tak sobie wieczorkiem pogadać...Pa wszystkim i dobrej nocki!
Uwielbiam tą samotność w związku, o której Ojciec powiedział. Na początku myślałam, że coś jest nie tak ale uczę się jej cały czas, poznaje i coraz bardziej przekonuję się, że ona umacnia mnie i ta drugą osobę. Dziękuję za to dzisiejsze słowo. Pozdrawiam ciepło :)
"O, któż mi da spoczynek w Tobie? Kto sprawi, że wnikniesz w serce moje,
że je upoisz? Niech bym zapomniał o niedolach moich i tak przycisnął do
piersi jedyne moje dobro, Ciebie..." lub "Niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie. " Św.Augustyn dobrze opisał to co skrywa się w sercu każdego człowieka, nawet szczęśliwej żony i mamy. Są chwilę gdy z serca i duszy wyrywa się jęk tęsknoty i poczucie samotności . Ps. Żałuję, ze nie posiadamy wolnej samotnej chatki,a tylko głośny dom w górach, wówczas mógłby ojciec również u nas doświadczać spotkania sam na sam z Bogiem :) Niech Bóg Ojcu Błogosławi !
Jestem Zaszustakowana , z Bogiem pa ❤️🙏
Dziękuję Ojcu za ten odcinek, którego tak bardzo dzisiaj potrzebowałam. Od razu lepiej się poczułam, a było naprawdę tragicznie. Filmy Ojca są chyba jedyną rzeczą na świecie, która potrafi mnie tak bardzo podnieść na duchu i pomóc zbliżyć się do Boga.
Samotność. Ostatnimi czasy mało jej u mnie. Nowe miejsce, nowe osoby. Czasem ciężko jest znaleźć chwilę samotności, ale mam na to sposób. Kiedy mam wolny czas idę do Kościoła na eucharystię i mogę być sama z Tym najważniejszym w moim życiu.
"WIERZYĆ TO NIC INNEGO,
JAK W NOCY ŚWIATA DOTKNĄĆ RĘKI BOGA,
I TAK - W CISZY - SŁUCHAĆ SŁOWA
I DOSTRZEC MIŁOŚĆ".
Benedykt XVI,
rekolekcje wielkopostne dla Kurii Rzymskiej
przed zakończeniem pontyfikatu
23 lutego 2013 roku
Cytat został umieszczony w nowej książce P. Seewalda "BENEDYKT OSTATNIE ROZMOWY".
Pierwsze skojarzenie czytając ten cytat, miałem właśnie z Ojcem i nocnymi vlogami. I szczerze muszę przyznać, że coś w tym jest. Seria nocna dla mnie, ale pewnie i dla wielu innych oglądających jest czymś osobistym. Ta forma bardziej refleksyjna, która przez słowa Ojca, pozwala człowiekowi się wyciszyć, daje właśnie tę możliwość dotknięcia ręki Boga i dostrzeżenia Jego miłości. Bóg Ci zapłać za to Ojcze! Pozdrawiam +
To bylo akurat na te chwile mi potrzebne. Przypadek? Nie sadze. Dziękuje o. Adamie!
serdecznie Ojca pozdrawiam z Niemiec pracuję w Böblingen ogladam i bardzo mi pomagają te Ojca nauki Bóg zapłać☺
Na maturze ustnej miałem motyw samotności...Dostałem 100%. Jest to trudny temat i łatwo w tym stanie podzielić los Wertera (Goethego). Ojcze, dzięki. ☺
Uwielbiam w Ojcu tą szczerość o samym sobie.. jest w tym wiele odwagi.. przez to jest mi/nam Ojciec szczególnie bliski😌
Bardzo pokrzepiające i prawdziwe słowa... Dziękuję!
Zaznałam takiej samotności kilka lat temu. Znalazłam się w szpitalu, nie chodziłam, leżała w łóżku w rękach różaniec. To był naprawdę dobry czas w moim życiu, czas wyciszenia, refleksji totalnego spokoju. Dziś chodzę ale wtedy nawet się nad tym nie zastanawiałam. Odwiedziny męża (zawsze patrzył na mnie z wielką troską i czułością) bolały, bo On był zbolały. Bóg pokazał mi wtedy o ilu rzeczach zapomniałam. Niestety nie wróciłam w pewni do zdrowia, mam problemy zdrowotne i egzystencji - ZUS -. Wiem że odkąd słucham Ciebie ojcze Adamie idzie mi trochę a czasami dużo lepiej ♥️
Kolejny świetny odcinek. Dotyka bardzo wrażliwego miejsca... Często samotność, którą odczuwam przytłacza tak silnie, rozdziera serce i nie znajduję żadnego sposobu, by ją powstrzymać. Dobrze jest mieć zaufanego przyjaciela, ale to nie takie proste... Pozdrawiam wszystkich.
Wielkie Bóg zapłać Ojcu za te słowa! Dokładnie tak jest jak Ojciec powiedział! Mogę swoim życiem zaświadczyć ich prawdziwość. 2 lata temu mąż wyprowadził się z domu, zdradziwszy mnie w nim wczesniej z innym mężem i ojcem rodziny! To był straszny szok dla mnie. Wiedziałam, że nie dam rady przez to przejść sama, że zwariuje, albo odbiore sobie życie, a mamy dwoje dzieci: synka-wtedy 6-letniego i córeczkę-wówczas 4-letnią. Nieustannie się modlilam Nowenna Pompejanska, Koronka do Milosierdzia Bożego. I zostałam obdarzona pokojem. Przestałam się zadreczac jak to możliwe, jak mąż mógł mi to zrobić... Mimo tego pokoju myślałam, że moje życie w jakimś sensie się skończyło, że żyje już tylko po to, by wychowac dzieci... Ale już nigdy nie będę szczesliwa, nic mnie naprawdę nie ucieszy... I wtedy przyszedl kolejny cios: moja diagnoza: rak! Okazała się... wybawieniem! Od razu zaczęłam doceniać dosłownie każda chwilę z moimi dziećmi, dziękować Bogu za dar ich życia, a w oplatajacych moją szyję lapkach widzieć Boże blogoslawienstwo dla mnie! I być szczęśliwa! Moją chorobą Pan Bóg wyrwał mnie z dotychczasowego miejsca zamieszkania (mąż nie zadeklarował jakiejkolwiek opieki nad Dziecmi, czy nade mna w czasie chemioterapii i po niej), wiec powróciłam w rodzinne strony, co okazało się blogoslawienstwem dla dzieci (jak ręka odjąć skończyła się agresja u synka, a córcia, która przez rok nie przybierala na wadze mimo że rosła, zaś u dziadkow w 3 mce przytyla 4 kg). W listopadzie upłynie rok mojego leczenia. W tym czasie przeszłam 3 operacje, 8 chemioterapii. I miało być już tak dobrze... Rak był w pełnej remisji i jedynie dla pewności miałam miec przeszczep szpiku. Jednak Pan Bóg miał inne plany... Po pięciu tygodniach choroba znów zaatakowała... Dostałam kolejną chemię... Guz na policzku wyraźnie się zmniejszył... Niestety na krótko... Zaledwie po 10 dniach od chemii znów zaczął odrastac... Oczywiście jestem tym faktem... (szukam właściwego słowa, ale chyba łatwiej jest określić jaką nie jestem: na pewno nie załamana, nie zrezygnowana)... może zasmucona...Ale pokój we mnie trwa niezmiennie... I wiem, że pochodzi z Góry, bo jest niezależny od okoliczności zewnętrznych... I właśnie takie chwile kiedy po ludzku rzecz biorąc jest jak najgorzej, we mnie rodzi się potrzeba takiej wlasnie samotnosci... Chowam te złe wieści przed najblizszymi, a szukam bliskości z Bogiem... I wiem, że pewnych spraw w moim sercu nie potrafilabym wyrazić, czy opisać komuś nawet najblizszemu, bo brak mi słów... A Pan Bóg rozumie mnie nawet w tych miejscach... I takie chwile są moimi najlepszymi rekolekcjami... Pozdrawiam Ojca i wszystkich Słuchaczy z kliniki hematologii w Gdańsku. Pamiętam o Was w modlitwie. Zostańcie z Bogiem. A jak macie jakies problemy, trudności, ktore wydają Wam się wielkie, to pamiętajcie, że Nasz Bóg jest zawsze większy!
Agata, przeczytalam i sie poryczałam, mega silna kobieta jestes ...Jak piekne jest Twoje swiadectwo... Mega dzieki
pozdrawiam Cie i się trzymaj.. Twoje słowa we mnie uderzyły. 5 miesięcy temu powiesił się mój chłopak.. wszyscy jego rodzina obwinia mnie.. też żyje dla syna..zadreczam się.. czasem się obwiniam..ostatnio mam myśli że nie chce mi się już nic jestem zrezygnowana.. A Twoja historia dodaje mi siły
Agata L-P ściskam mocno.Z Bogiem❤
Agata, dopiero dziś czytam Twoja historię i mam nadzieję, że z Tobą i dziećmi wszystko ok😘. Jesteś wyjątkowa, Bóg to widzi i dlatego wspiera Cię swoją miłością ❤️ Życzę Ci dużo sił i wielu promyków radości 🙏🌹
Samotność dla mnie potrafi być czasem piękną chwilą, pełną refleksji, przebywania z Panem Bogiem. Lecz gdy jest jej za dużo, pojawiają się pewne obawy, lęki, nerwice, których się nie chce i z całego serca chce się je zażegnać. Czasem brakuje sił. Ale jest Pan. I wierzę, że kiedyś przyjdzie i pomoże. Może oddanie części siebie dla innych by im pomagać i ich wspierać jest również kluczem do pokonania trudnych chwil? Pozdrawiam Was oraz Ciebie, Ojcze Adamie.
Dziękuję ojcze za słowo
z tego co wiem, samotność o której Ojcze mówisz wynika z cząstki stworzyciela zawartej w nas. dopóki ta cząstka nie połączy się z całością będzie tęsknić i ciągle próbować dążyć do doskonałości. dlatego nic ziemskiego nie da całkowitego spełnienia, człowiek zaspokajając potrzebę uświadamia sobie że są inne albo nowe. na tym polega cała sztuka aby potrzeby nas rozwijały, nawet jeśli chodzi o z pozoru 'glupotki'. każdy ma inną drogę do pokonania i nie można oceniać działań innych, nawet z naszej perspektywy niewłaściwych.
Budująco otulające.....Dziękuję i do usłyszenia. Pa :)
Dla mnie w pewnym momencie życia uczucie samotności i pustki paradoksalnie stało się błogosławieństwem, ponieważ był to czas w którym zatęskniłam za relacją z Bogiem, zaczęłam Go szukać i doświadczyłam nawrócenia, tak więc czasem to co wydaje nam się trudne czy złe Bóg potrafi zamienić w dobro i wykorzystać, aby nam pomóc :)
Szukajmy Go, trwajmy z Nim i ufajmy Mu :) a prędzej czy później doświadczymy radości i pokoju :)
Jak Ojciec mówił o tym pokoju, w którym jesteśmy jedynie my i Bóg, to wyobraziłam sobie taką małą kapliczkę w której samotnie adorujemy Przenajświętszy Sakrament :) i pomyślałam, ze właśnie tak powinno wyglądać wnętrze naszej duszy :)
Dobrej nocy wszystkim :)
Bardzo, bardzo polecam Medytację Chrześcijańską. Nie trzeba jeździć do pustelni. Można stworzyć taką przestrzeń osobistego spotkania z Bogiem w swoim domu, lub czekając na autobus czy pociąg 💛Tradycja tej modlitwy sięga korzeniami u Ojców Pustyni. To codzienna praktyka spotkania sam na sam z Bogiem w ciszy właśnie. To modlitwa ciszy ale też czas który przybliża do jedności z Bogiem. Praktyka łatwa przez prostotę techniki ale i trudna przez rozproszenia i trud regularnosci. Polecam wszystkim zabieganym, rozproszonym i teskniacym za Bogiem. Dla mnie to codziennie spotkanie z Nim niesie wielkie ukojenie i radość. Im dłużej się ją praktykuje tym mniej jest lęku. Przestrzeń samotności wypełnia Duch Święty i czuję się ukojenie i spokójPolecam wszystkim i dzisiejszy vlog Ojca aż się prosi żeby o tym wspomnieć. Właśnie wróciłam z rekolekcji Medytacyjnych Meditatio 2016. Dzielę się więc cudownym darem tej właśnie modlitwy Dla zainteresowanych polecam strony www. wccm. pl, oraz wszelkie odnośniki o medytacji z lubin-medytacje.pl/aktualnosci/ I blog.tyniec.com.pl/medytacja-chrzescijanska-krok-po-kroku-zestawienie-najciekawszych-ksiazek/. Może pomoże to komuś tak jak mnie? Usciski.
Amen 🙏 dziekuje i pozdrawiam serdecznie wszystkich Renata Drozdowska 😄 💋
Rekolekcje o Naomi i Ruth poruszyły kilka lat temu całe moje życie po raz kolejny się nawróciłam zaczęłam szukać spotkania z Bogiem żywym... Bóg zapłać
szkoda, że niedziela nie jest codziennie :-) najlepszy vlog ever :-)
a ja dziś w pracy powiedziałem że ja niedziele mam codziennie bo koleżanka z wyrzutem czy niedzieli nie świętowalem. Można mieć niedziele codziennie być blisko Boga i spożywać Jego ciało. Wielbić Jego imię uśmiechem i dobrze wykonana praca ...😊 a ten uśmiech dla Ciebie 😉 i Ciebie i Ciebie
Mi chodziło tyko o to, że żałuję, że vlog niedzielny jest tylko raz w tyg
Pięknie i mądrze. 7 lat bylam samotna w związku teraz kiedy jestem sama moja samotność jest cudna. Oswoiłam ją po roku i odkryłam coś niesamowitego... nigdy nie jestem sama😙
Dziękuję
Gdy slucham o. Adama - samotnosc nie ma szans! :)
Piekna muzyka w czlowce.
Dobry wieczór, vlog jak zawsze cudowny. Chciałem tylko powiedzieć, że wszystkich kocham, kocham o.Adam, kocham pana Marcina, kocham ekipę Stacji7, kocham wszystkie Langusty na tym kanale i wszystkie poza nim. Dziękuję, że jesteście. Zawsze jakąś tak raźniej. Żyjmy z naszym Przyjacielem Bogiem jak najbliżej się da. :-)
Dziękuję za Twoje słowa Ojcze Adamie
Ja pomimo posiadania wspaniałego męża- jesteśmy bardzo blisko ze sobą, wspieramy się, razem modlimy... także posiadam tę jedną cząstkę serca o, której Ojciec mówi i tą samotnością dzielę się jedynie z Bogiem..Adaś od czasu kiedy spotkałam Ciebie, jestem lepszym człowiekiem, więcej się modlę a w szczególności za pośrednictwem Świętej Rity o, której niedawno usłyszałam... i Bóg daje mi wszystko o co poproszę..dokladnie jak Tobie Adasiek.. pamiętajcie.. Bóg działa tylko musicie mu na to pozwolić!!! Ja pozwoliłam a teraz pod sercem noszę upragnione i wymodlone dzieciatko... wiem ze to Jego zasługa. P.S. Adaśko zawsze jak oglądam twoje odcinki, mam wrażenie że mówisz do wszystkich, tylko nie do mnie - miło by było gdybyś o mnie też pamietał :):)pozdrawiam Madzia
przeżywam teraz bardzo ciężki czas samotności dziękuję za to słowo Ojcze 😢
Adam jesteś kochany a Bóg istnieje doświadczam tego bardzo intensywnie zwłaszcza ostatnio, dziękuję Ci za to co robisz. Sursum Corda!
Ja uważam, że samotność i umiejętność bycia w niej to wielkie błogosławieństwo i dar. Ja to lubię. Kocham bliskich (rodzinę i przyjaciół), ale związki... Związki skłaniają do myślenia, że najlepsza jestem, kiedy jestem sama. Wtedy jestem sobą, wtedy jest spokój, myślenie ukojone, a nie chaotyczne, jest kreatywność. I nie ma krzywdy...
Jak zwykliśmy mawiać z żoną (która biedaczka.zasnęła nagle byla): BOCHO! (od "bosko"). Takie było właśnie wrażenie po wysłuchaniu tego vloga. Przy tej okazji zaduma mnie wzięła na myśl o naszym małżeństwie. Wielki dar Boży mam w mojej żonie, cichej, mocnej, rozumiejącej, kochającej, pełnej poczucia humoru... Samotność? Jest w nas obojgu. Nie rozmawialiśmy jeszcze o tym. Ten vlog coś mi pokazał... Dziękuję Adamie!
Niesamowicie uspakajający jest ten odcinek. Pomysł z tą samotnią zdecydowanie warty rozważenia i realizacji. Pozdrawiam Ojca serdecznie ;)
Dziękuję Bardzo :-)
Ojcze Adamie dzięki Twoim filmikom moje życie nabrało nowej jakości:)Dziękuję.
Mi tez jest bardzo bardzo miło sie z księdzem spotkać . Myśle ze o tej samotności to ojciec idealnie powiedział . Tez sie zastanawiałam nad tym i myślałam skąd sie to bierze co i jak . Dziekuje bardzo za ten odcinek i wszystkie inne
Genialne są rekolekcje w milczeniu SKB. Człowiek jest z innymi, ale sam. Byłem i gorąco polecam! Można się wyciszyć i spotkać Boga
wow... to bylo mega. naprawde takie niby nic a jednak. Kilka minut i strzal w samo sedno ;) Milego dnia O. Adamie i wam wszystkim ;)
Mam ochotę na oglądanie tych filmików i mądrych słów i przemyśleń ,ja sama często lubię spędzać czas sama ze sobą i zastanawiać się nad życiem i postępowaniem i kształtowaniem swojego zdania i zmieniać swoje nastawienie do życia i śmierci która nie przyjdzie tak szybko . Poukładać myśli i słowa i czyny i myśleć jak najdłużej w cichym pokoju z lampką włączoną i czuć w sercu wewnętrzny spokój i radość .Przed nikim się nie tłumaczyć nie trzeba i nie słucha się narzekania innych osób ,tylko ja i mój spokój i to radość ,bo przyjdzie czas i na to by spotkać się z bliskimi osobami które potrzebują wsparcia ,dobrego słowa i pocieszenia .Sen i odpoczynek i leżenie na trawie patrząc się na niebo jak przenikają chmury a ja słyszę tylko swój oddech a z dala przejeżdżające samochody .No i znowu koniec dnia i trzeba wracać powoli do domu i wyspać się .
Dziękuję Ci Ojcze za ten trafiony vlog! :) Właśnie w tym momencie jakim się znajduję był mi bardzo potrzebny. Teraz jestem spokojniejsza o swoją przyszłość. Te słowa były po prostu jakby kierowane były tylko do mnie. Dziękuję.. :) +
Kiedy czytałam "Urzekającą" był tam taki rozdział, gdzie autorzy napisali o takiej miłości, którą tylko Bóg może nas obdarzyć. O takim miejscu w naszym sercu, które tylko Bóg może wypełnić. Wiem, że ojciec opowiadał o samotności, ale takie dopełnienie (nie wiem czy słuszne) przyszło mi do głowy. Relacje z Panem są bardzo ważne, bo On za nami tęskni, obserwuje nas od samych narodzin i nie może doczekać się, kiedy z Nim porozmawiamy. Pozdrawiam :D
Dziekuje
Kto też czuję się zaszustakowany? Mam nadzieję, że uzależnienie od filmików o. Adam jest ok :)
TheOne Thing mam to samo😢
Tak samo. Dostrzegam plusy jednak. Np sila rzeczy zrezygnowalam z niewartosciowych seriali itp bo znalazlam lepsze spedzanie czasu. A ile inspiracji, refleksji, poszerzenia wiedzy- horyzontow... Ja zostaje.
No raczej!👍😊
Bóg zapłać za, wspaniałe lekcje życia, jak często młodzi muszą uczyć starszych z radzeniem sobie w samotności.
Piękne słowa!!
Lubie tą przestrzeń być samej w ciszy . Jak O.Adam mówi Ja i Bóg .
No ale za długo by tak nie pociągnął czy tygodnie , potrzebuje Ludzi .
ale w czasie dnia Lubie być w ciszy .